คิดถึงเฮียภพ แต่ก็ไม่ยอมไปหา คิดมากอีกแล้วตี๋เอ้ย ดีนะเนี่ยที่ได้คู่รักเพื่อนเลิฟ
อย่างแม่ไก่ลูกเจี๊ยบจัดการให้เสร็จสรรพ แหม๊ เจอเฮียปุ๊บ ก็กระโจนเข้าใส่ทันทีเชียว
คิดถึงขนาดนี้ จะรักษามาดไปทำไม กับคนรักของเรา แสดงออกให้เค้ารู้ว่ารักนั่นแหละดีแล้ว
ตี๋คิม ปากแบบไหนพี่ภพก็รัก แต่ถ้าปากชนปาก พี่ภพจะยิ่งรักนะตี๋น้อย หู้ยยย

ยิ่งคิดถึงมาก ก็ยิ่งรักมาก ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งต้องแสดงออกมาให้มาก ๆ สินะ ร้อนแรงมากจ้ะเฮีย

อยากให้เฮียบอกคิดถึง แล้วมาชิงหลับไปก่อนได้ไงตี๋เอ้ย น่ารักจริง แต่จะสุข ก็สุขได้ไม่สุดซะที
แต่เชื่อเหมือนพี่ภพแหละ สักวันนึงนะเฮีย ตอนนี้เฮียต้องอดทน และเป็นที่พักพิงใจให้ตี๋คิมนะเฮียภพ
รู้สึกว่าป๊า ยอมอ่อนลงมาก ๆ แล้ว เมื่อเทียบกับตอนเฮียใหญ่ ทั้งที่รู้ดี แต่ก็ยอมปล่อยให้คิมติดต่อกับเฮียภพ
รู้ว่าอะไรที่ทำให้เกิดช่องว่างในครอบครัว ทั้งที่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ร้าย ๆ ซ้ำเดิม ไม่อยากสูญเสีย
แต่ก็ไม่สามารถปล่อยวาง แม้จะรู้เรื่องที่เจ๊ใหญ่พยายามเพื่อน้องแล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะยอมรับได้ไหม
สิ่งที่ป๊าต้องการจริง ๆ คืออะไรกันแน่ ความสุขของลูก น่าจะเป็นสิ่งที่ป๊าต้องการมากที่สุดไม่ใช่เหรอ
สงสารม๊าจัง บรรยากาศครอบครัวที่อึดอัด หม่นหมอง ความกลัวที่จะต้องสูญเสียซ้ำเดิม ม๊าจะทรมานแค่ไหน
ตอนนี้เราก็อยากรู้ ว่าอะไร หรือใคร จะมาทำให้ป๊าปล่อยวาง เปิดใจและยอมรับได้ซะที
มีพูดถึงพี่สรัญกับพี่รันมาหน่อยด้วย ชีวิตรักแฮปปี้แล้วเหรอเนี่ย อยากรู้พัฒนาการของคู่นี้เหมือนกันน้า
แต่ยังไง ๆ พี่ภพก็จำชื่อพี่รันไม่ได้ซะทีน้อ ชื่อเหมือนเพื่อนตัวแท้ ๆ เอาเหอะ คู่ใครก็คู่เขา
พี่สรัญให้ความสำคัญกับพี่รันคนเดียวก็พอแล้ว ทั้งคู่คงมีความสุขกับรักครั้งใหม่ซะทีนะ
ใกล้จบแล้วเหรอเนี่ย ไม่อยากเลย ฮือออ

รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
