[Story]ปาท่องโก๋...เด็กแว่น....กับร้านกาแฟ
By......เอกน้อย
ตอนที่ 4 แฟน!!!
-------------------------------------------------------------------------
นั่นมัน...!!!
.
.
.
.
.
.
.
นั่นมัน...!!!
.
..
.
.
.
.
.
“ไอ้แว่น มึงอย่ามาตลก”
“กูไม่ได้ตลก พวงบุพผามาชอบกูก่อนเลยนะโว้ย”
“มึงก็รู้นี่ว่า พวงบุพผา.....”
“แล้วไงล่ะ.....”
“หยุดเลยนะไอ้แว่น ถ้ามึงไม่โดนกูกระทืบตาย มึงก็ต้องโดนพวกหนุ่มๆของเธอมากระทืบตายแน่”
“แล้วกูกลัวหรือไงล่ะ...”
“....................................”
อึ๊ก...ผมทั้งแน่น ทั้งจุก ไม่อยากจะเชื่อแล้วตกใจอย่างมาก ว่าแฟนที่ไอ้แว่นพูดถึง จะเป็นพวงบุพผา
สาวที่สวยที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
พวงบุพผาเรียนที่นี่มาตั้งแต่มัธยมต้น โดย เรียนอยู่ห้อง /1 เหมือนกันกับมัน
รูปร่างหน้าตาของเธอ เหมือนดั่งรูปจำลองของเทพนารีบนสวรรค์ก็ไม่ผิดเท่าไหร่นัก
ตามความเห็นของผม ตั้งแต่เกิดลืมตาดูโลกมา จนถึงตอนนี้ พวงบุพผาเป็นผู้หญิงตัวเป็นๆ
ที่สวยที่สุดในบรรดาผู้หญิงทั้งหลายที่ผมเคยพบเจอมาตลอดชีวิต
ผมของเธอดกดำเงางาม ตาโตเยิ้มสะท้อนเป็นประกาย ขนตายาวงอน รูปร่างทุกสัดทุกส่วน
ช่างเหมาะเจาะลงตัวกันซะเหลือเกิน ผิวขาวเนียนนวล ผุดผ่องใสไปทั้งเรือนร่าง
จมูกรูปทรงได้ส่วน ฟันขาวสวยจัดเรียงกันเป็นระเบียบ น้ำเสียงไพเราะรื่นหู หนักแน่น ชัดถ้อยชัดเจน
สิ่งที่ช่วยการันตีความงามของเธออีกอย่างก็คือ รางวัลการประกวดความงาม บนเวทีนางนพมาศ
และนางสงกรานต์เมื่อปีที่แล้วของจังหวัด
....แว่นหนอแว่น..... ช่างไร้มันสมอง ไร้หัวคิดอะไรเช่นนี้ .......
............ยิ่งสวยยิ่งน่ากลัว ............ยิ่งสวยยิ่งอันตราย.....
ยิ่งสวยยิ่งควรออกห่าง....
ก็เพราะนิสัยของพวงบุพผา ที่คิดว่า “สวยเลือกได้” เธอจึงคบผู้ชายมากหน้าหลายตาเอาไว้เผื่อเลือก...
เธอให้ความหวังหนุ่มๆไปทั่ว ทั้งม.ต้น ม.ปลาย เทคนิค อาชีวะ ผู้ชายในบัญชีรายชื่อเธอเยอะมาก
ถึงผมจะอยู่ต่างห้องกัน ตอนม.ต้น แต่ไอ้เพื่อนผมที่เรียนห้องเดียวกันมันก็ไปอกหักมาจากพวงบุพผานี่แหละ
ที่มาเล่าเรื่องราวต่างๆให้ผมฟัง
เสาร์อาทิตย์ หรือวันหยุด หรืองานเทศกาลต่างๆ จะมีหนุ่มขับมอเตอร์ไซค์มารับพวงบุพผาไปเที่ยว
หลังจากนั้นจะเกิดเหตุการณ์อะไรก็ไม่อาจมีใครทราบได้....เพราะเธอออกบ้านตอนเช้า
กลับบ้านก็เกือบค่ำมืดดึกดื่น....ไม่มีใครยื่นยันได้ว่าเธอยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไร้มลทิน
เป็นใครจะเอาไว้ล่ะ เธอยอมออกบ้านซ้อนมอเตอร์ไซค์มาด้วยแบบนั้น ผู้ชายคนไหนไม่พาเธอไปฟัน
ผมว่ามันคงเป็นคนดีมากๆ หรืออาจจะโง่มากๆก็ได้ ..... แต่เหตุการณ์แบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นหรอกนะ
เพราะหนุ่มๆที่มารับ ล้วนเป็นเด็กเทคนิค หรือพวกรุ่นพี่ม.ปลาย ที่ทั้งหล่อทั้งเฮี้ยว
...เธอคงจะไม่รอดมือพวกนั้นไปได้หรอก.....
ไอ้แว่นมันยิ่งน่าจะรู้ดีมากกว่าผมอีก เพราะเรียนอยู่ห้องเดียวกัน แต่ไม่เข้าใจ มันจริงๆ
ถึงยังไงผมไม่มีทางยอมให้ไอ้แว่นไปอยู่ในวงจรอุบาท “สวยเลือกได้”ของพวงบุพผาแน่นอน
ตอนนี้ผมยกเอาเรื่องที่จะทำให้ไอ้แว่นหายโกรธไว้ก่อน เพราะเรื่องพวงบุพผาสำคัญยิ่งกว่า
ผมไม่อยากให้มันโดนพวกเทคนิครุมกระทืบ ผมไม่อยากให้มันไปรักผู้หญิงแบบนั้น
มันไม่มีทางมีความสุขกับผู้หญิงที่มักมากในกามแบบนั้นได้หรอก เธอสวย...เธอหยิ่ง...เธอเลือกได้...
++++++++++++++++++++++++++++++
“แว่น ปะคืนนี้ไปนอนบ้านกู “
“ไม่ไป”
หลังจากเลือกเรียนผมก็มาหาไอ้แว่นที่บ้าน มันชิ่งเดินหนีผมกลับก่อนมาอีกแล้ว
วันนี้ยังไงก็ต้องให้มันมานอนบ้านผมให้ได้ เพราะผมโดนทำโทษ ห้ามไปค้างคืนที่ไหนช่วงนี้
“ต้องไป แล้วรีบๆด้วย”
“เอ๊ะ...ไอ้นี่ มึงเป็นพ่อกูหรอ ถึงจะมาสั่งกูได้”
“เออ กูเป็นพ่อมึง รีบตามกูมา”
“กูไม่ไป มึงกลับบ้านไปเลย อย่ามายุ่งวุ่นวายกับกูนักนะ”
“แว่นมึงจะไปหรือไม่ไป...!!~”
ผมเริ่มขึ้นเสียง ส่งสายตามองหน้ามันเขม็ง มันไม่สนใจผมยังนอนดูทีวีอยู่บนที่นอนไม่ลุกขึ้นมา
ผมชักจะเหลืออด เหลือทนกับไอ้แว่นมันมากๆแล้ว มันจะกวนตีนไปถึงไหน ทั้งที่เมื่อตอนประถม
มันก็มานอนกับผมแทบทุกวัน หรือไม่งั้นมันก็ต้องให้ผมไปนอนกับมันที่บ้าน
ไอ้แว่นมันหน้ามึน ทำยังไงมันก็ไปยอมมากับผม แล้วผมจะทำไงดีล่ะ ที่จะลากตัวไอ้แว่นไปนอนบ้านผมให้ได้
จะใช้กำลังหรอ ?? คงไม่เหมาะแน่ๆ เพราะผมกับไอ้แว่นฝีมือพอๆกัน ถ้าใช้กำลังคงเหนื่อย ...
จะหลอกให้มันไปบ้านผม โดยใช้แผนการมันคงไม่เชื่ออีกแล้ว ...... ผมจะทำยังไงดีล่ะ.....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“แม่คร๊าบบบบบ วันนี้เบนซ์ไปนอนบ้านไอ้แว่นนะคร๊าบบบ เพราะต้องไปช่วยกันทำการบ้านนะคร๊าบ”
หึ......เมื่อหนทางที่จะได้ไปนอนกับไอ้แว่น มันมีอยู่2ทางคือ ให้มันมาบ้านผม กับผมมาบ้านมัน
ผมเลือกดูแล้ว การที่ผมจะมาอ้อนวอนขอแม่ผมให้อนุญาต จะง่ายกว่าไปบังคับให้มันมานอนบ้านผม
“การบ้านอะไรเบนซ์ แล้วนี่ดีกับเจ้าว่านแล้วหรอ ถึงจะไปนอนกับว่าน”
“ไอ้แว่นมันก็ยังไม่หายโกรธเบนซ์หรอกครับแม่ แต่มันเป็นการบ้านนะ ต้องช่วยกันทำ ไอ้แว่นยังไงมันก็ต้องช่วยผมทำ”
“แม่ให้ไปได้ แต่เบนซ์ต้องมีความรับผิดชอบนะลูก ต้องตื่นมาให้ทันส่งปาท่องโก๋นะ
เมื่อคราวก่อน แม่ต้องจ้างไอ้เด็กเข็นรถเข็นเดินไปส่งให้แทนเบนซ์ เพราะเราไม่รับผิดชอบหน้าที่”
“ครับแม่ เบนซ์จะตื่นมาให้ทันครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ”
สำเร็จ......ง่ายๆ ดีกว่าไปต่อยแล้วลากตัวมันมา หรือหลอกใช้แผนการอะไรที่เปลืองหัวสมองคิด
แม่เราเอง...อ้อนๆหน่อย เราเป็นลูก อีกอย่างเรื่องที่ขอมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร
จะเสียหายตรงที่ต้องโกหกแม่เท่านั้นแหละ ว่าต้องไปนอนเพราะทำการบ้าน ทั้งที่มันเป็นเหตุผลอื่น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“มึงมาทำไมอีกไอ้เบนซ์ กูบอกว่าไม่ไปก็ไม่ไป เพราะกูไม่อยากไป”
“มึงไม่ต้องไปแล้วเพราะกูมานอนที่นี่เอง”
พูดเสร็จผมก็ล้มตัวนอนข้างๆไอ้แว่นที่นอนดูทีวีออยู่บนเตียง พอผมนอนมันก็ลุกขึ้นนั่ง หันมาด่าผมฉอดๆๆๆ
“ไม่ได้...!!!!!!!!!!!!!!!”

“ทำไมจะไม่ได้ว่ะ”
“บ้านมึง ห้องมึงที่นอนมึงก็มี ทำไมไม่ไปนอน จะมานอนกับกูทำส้นตีนอะไรว่ะ”
“ก็แค่อยากมานอนกับเมีย ไม่มีอะไรมาก”
“ส้น.....มึงอย่ามาพูดแบบนี้นะ คำก็เมีย 2คำก็เมีย กูเป็นผู้ชายนะ”
“งั้นกูเป็นเมียเองเอามะ ให้มึงเป็นสามี โอเครปะแว่น”
ผมก็กลิ้งกรอก ไหลไปเรื่อย ต่อล้อต่อเถียงกับไอ้แว่นบางทีก็มันส์ดีนะ

“กูไม่ใช่พวกตุ๊ดแต๋ว ที่พิศวาสชอบผู้ชายด้วยกันเอง ถ้ามึงจะเป็นก็เป็นไปของมึงคนเดียว”
“กู........”
ผมก็พูดไม่ออกเหมือนกัน เพราะผมไม่แน่ใจว่าตัวผมเป็นอะไรกันแน่ แต่ผมไม่สนใจหรอก
ผมสนอย่างเดียว คือผมรักไอ้แว่น อยากอยู่กับไอ้แว่นตลอด อยากทำอะไรทุกๆอย่างกับมัน
อยากให้มันพูดดีด้วย อยากได้ความรัก ความเอาใจใส่ตอบแทนกลับมา...ฯลฯ สารพัดอย่างที่ผมต้องการจากมัน
“เถอะน่าไอ้แว่น ยังไงมึงกับกูก็แอบได้เสียกันต้องหลายรอบแล้ว คิดอะไรมากว่ะ”

“มึงขืนใจกูตะหาก โดยที่กูไม่เต็มใจ”

“งั้น แบบนั้นกูก็ต้องรับผิดชอบมึงดิ จริงมั้ย”

“ไม่ต้องงงงงงงงงงง!!!!!!!!!”


“อ้าว แล้วจะให้กูทำไง ให้กูทิ้งมึงไปโดยไม่รับผิดชอบหรอว่ะ กูทำไม่ได้ เพราะกูมีความรับผิดชอบสูงว่ะแว่น”

“มึงอย่ามากวนกูไอ้เบนซ์ รับผิดชอบสูงส้นตีนอะไร อย่ามาสำบัดสำนวน มึงก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”
“เป็นไปได้สิว่ะ เดี๋ยวกูลงไปบอกแม่มึงเอามั้ย ว่ากูได้มึงแล้ว เดี๋ยวให้พ่อกับแม่กูมาสู่ขอหมั้นหมายเอาเลยดีมะ”
“ไม่ต้อง!!!!!! อย่ามากวนตีนกูไอ้เบนซ์....”
ไอ้แว่นมันมองหน้าผมตาเขม็งเมื่อพูดเรื่องที่จะให้พ่อแม่ผมมาสู่ขอหมั้นหมายมัน
ผมละอดขำไม่ได้ ทำหน้าระรื่น ดูเหมือนว่าการโต้ฝีปากกันยกนี้ผมจะเป็นฝ่ายชนะซะแล้ว

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่ไอ้แว่นมันสงบปากสงบคำไปแล้ว ผมก็นอนเล่นอ่านหนังสือการ์ตูน
ส่วนไอ้แว่นก็ทำอะไรของมันไม่รู้อยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ จะว่าไปการบ้านอะไรมันก็ยังไม่มี
แล้วมันตั้งหน้าตั้งตาเขียนอะไรของมันก็ไม่รู้ สักประมาณ2ทุ่มครึ่ง มันก็เก็บข้าวของพวกสมุดของอะไรของมันบนโต๊ะ
เข้าใส่ลิ้นชักล็อคกุญแจอย่างดี ก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำ
ผมอดสงสัยไม่ได้เหมือนกันถึงขนาดต้องล็อคกุญแจเลยหรอว่ะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
อาจจะเป็นไดรอรีบันทึกประจำวัน หรืออะไรส่วนตัวของมันสักอย่างหนึ่ง.........
.
.
.
..
.
.
.
.
.
ที่จริงผมอาบน้ำมาแล้ว แต่ไม่รู้เพราะอะไรผมอยากจะอาบอีก
อาจจะเพราะเป็นความคุ้นเคยในวัยเด็กของพวกเรามั้ง ตอนเล็กๆเราก็อาบด้วยกัน
พอโตขึ้นมาหน่อยพวกเราก็อาย อาบกันคนละที ผมมักจะเกี่ยงให้ไอ้แว่นมันไปอาบก่อน
เพราะขี้เกียจอาบน้ำมากๆ พอมันอาบเสร็จ ก็เอาผ้าเช็ดตัวผื่นเดียวกันนั่นแหละเข้าไปอาบต่อจากมัน
ผมอยากหวนคืนไปเมื่อบรรยากาศเก่าๆ ไม่รู้ไอ้แว่นมันยังจะคุ้นเคยหรือจำติดตาได้เหมือนผมหรือปล่าวนะ
ยังไงลองทำดูดีกว่า เพราะมันอาจจะนึกถึงตอนที่เรายังดีกัน มันอาจจะหายโกรธผมเลยก็ได้
“แว่น เอาผ้าเช็ดตัวมากูจะอาบน้ำ”
“มึงยังไม่ได้อาบหรอ ก็เห็นเปลี่ยนชุดแล้วนี่ว่ะ”
“ยังไม่ได้อาบ แค่เปลี่ยนชุดเฉยๆ แล้วก็รีบมาหาเมีย”
“ไอ้.....”
มันเถียงไม่ชนะผมสักทีหรอก ถ้าผมใช้มุขนี้ทีไร เป็นอันว่ามันจะยอมสงบปากสงบคำก่อนผม
ไม่รู้เพราะว่ามันอาย รำคาญ หรือเพราะอะไรกันแน่นะ......

ถึงผมจะอาบน้ำมาจากบ้านแล้ว1รอบ แต่ผมก็ยังจะอาบรอบที่2เสมือนว่าผมยังไม่ได้อาบ
ทั้งถู ทั้งสระ สารพัด การอาบน้ำทำให้มันสดชื่นขึ้นด้วยนะ เพราะเมื่อกี้เสียเหงื่อเสียพลังงาน
ตอนเถียงกับไอ้แว่นไปเยอะเหมือนกัน

“ไอ้เชรี้ยเบนซ์ ทำไมมึงไม่นุ่งผ้า”

“ไม่ชอบนุ่งว่ะ อยู่ที่ห้องกูก็ถอดแบบนี้แหละเดินโทงๆออกมาจากห้องน้ำ มึงก็เหมือนกันไม่ใช่หรอแว่น
เมื่อวันก่อนที่กูมาหา มึงยังแก้ผ้ากราดอร์โด่ทาแป้งอยู่หน้ากระจกเลย”
ที่จริงผมนะกำลังอารมณ์ขึ้น สงสัยถูน้องชายนานไปหน่อย พออารมณ์ขึ้นแล้วมันไม่ยอมหดลงซะที
ก็เลยแก้ผ้าออกมาอวดโฉมให้ไอ้แว่นมันดูซะหน่อย เผื่อมันจะเกิดอารมณ์ขึ้นมาเหมือนผมบ้าง
ผมสังเกตเห็นไอ้แว่นมันก็เขินอายทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันนะ ตอนเห็นผมแก้ผ้าทั้งตัว...

“แว่นอ่ะ เช็ดตัวให้กูหน่อย”
ผมเดินไปนั่งที่เตียงนอนข้างๆไอ้แว่นทั้งๆที่ตัวเปียกอยู่นั่นแหละ
“อ้าวเช็ดของมึงเองดิ มาวุ่นวายอะไรกับกูอีก”
“เช็ดให้กูหน่อยไม่ได้หรอแว่น นะนะ ตอนเด็กมึงยังเช็ดหัว เช็ดตัวให้กูเลย ”
“..................................”
“อ้าวเร็วๆดิ กูจะได้ไปใส่เสื้อผ้า หรือมึงอยากให้กูแก้ผ้าอยู่แบบนี้หรอ งั้นก็ได้”
“เออ....ไอ้นี่ ไอ้......”
ถึงมันจะด่า แต่มันก็หยิบผ้าเช็ดตัวมาขยุ้มๆๆ หัวผมอย่างแรง ไม่รู้มันจะเช็ดให้หรือมันจะหักคอผมกันแน่
“เช็ดตัวด้วย แว่น ตัวยังไม่แห้งเลย แล้วเบาๆหน่อยดิว่ะ หัวกูเกือบหลุดนะมึงเมื่อกี้”
“ดี ....แม่งจะได้ตายไปซะ...ไอ้...”
ไอ้แว่นก็เอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวผม ก็จนแห้งหมดแล้วแหละ มันยิ่งเช็ด
น้องชายผมมันก็ยิ่งโด่ ไอ้แว่นมันก็ไม่กล้ามาเช็ด แต่ผมบอกให้มันเช็ดด้วย
มันก็ลังเลจนผมบอกว่าอยากให้กูแก้ผ้านานๆมึงจะได้มองนานๆหรือไง
มันก็ถึงยอมมาเช็ดน้องชายให้ผม ....ผมเสียวมากมาย ถึงแม้จะไม่ได้มือมันโดยตรง แต่ก็ทำเอาหวิวเหมือนกัน
พอมันเช็ดเสร็จเรียบร้อย ผมก็แอบหอมแก้มไอ้แว่นไป1ที มันก็ด่าผมตามระเบียบ....หืมมม

หอมนิดหอมหน่อยไม่ได้เลยนะเมียกู...เดี๋ยวก็เอาแท่ง....ฟาดปากซะหรอก ...หืมมม

“แว่น มาช่วยทาแป้งที่หลังให้หน่อยสิครับ”

ผมลุกขึ้นมาที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก็คิดแผนการต่อไปออกพอดี
“อย่ามาพูดเพราะไอ้ควายนี่ เรื่องมากอะไรนักนะมึงอ่ะ เดี๋ยวเช็ดตัว เดี๋ยวทาแป้ง
ตอนอยู่บ้านมึงใครเขามาทำให้มึงแบบนี้หรอว่ะ”
“เถอะน่า อย่าบ่น มาทำให้สามีหน่อยจะเป็นอะไรไป มามะ ที่รัก มาทาแป้งให้หน่อย
หรือไม่ต้องมาทาก็ได้นะ จะได้แก้ผ้าอยู่แบบนี้”
ผมทำท่าจะเดินไปหามัน แต่มันก็ลุกออกจากเตียงเดินกระทืบเท้ามาที่โต๊ะเครื่องแป้ง
ผมอดยิ้มอารมณ์ดีไม่ได้ ที่ได้แกล้งไอ้แว่นมัน ....อิอิ

ผมเทแป้งใส่มือไอ้แว่น แล้วหันหลังให้มันทาให้ ทันที่ที่มือสัมผัสถูกผิวหนัง ไอ้น้องชายผมที่กำลังอ่อนตัว
กลับเด้งขึ้นมามีชีวิตชีวาอีกครั้งแล้ว มันเสียวมาก อารมณ์ผมขึ้นไม่ไหวแล้ว แว่นจ๋า...มามะ...
“อือ เสร็จแล้ว ไปใส่เสื้อผ้าเลย เร็วๆนะมึง”(ปล.ทาแป้งเสร็จนะ

)
“ทาที่หน้าอกให้ด้วย ที่ท้องด้วย ที่ไอ้จู๋กูด้วยดิ”

“ไอ้......”

5555++ แว่นมึงงงง หือออ 5555+ ผมหันหน้าไปให้มันทาแป้ง จ้องหน้ามัน มันหลบตา
แล้วก็ตังหน้าตั้งตาทาลวกๆให้ผม พอมันทาถึงท้องน้อย ผมก็หยุดอารมณ์ไม่ได้แล้ว.....
รวบตัวไอ้แว่น มาจูบประกบปาก อย่างค่อนข้างชำนาญแล้ว ไอ้แว่นตกใจเรียวแรงเลยหดหายไปด้วย
แล้วก็เข้าแผนการแบบเดิม.....ต้องรีบเล้าอารมณ์ไอ้แว่น ให้มันมีอารมณ์แล้วทุกส่วนของไอ้แว่นจะอ่อนยวบลง
ยกเว้นน้องชายขนาดกำลังพอเหมาะของมัน ที่จะแข็งเป็นหิน
ปากผมก็จูบไปแลกลิ้นกับไอ้แว่นไป เอวผมก็ส่ายเอาน้องชายผมไปถูกับเอวไอ้แว่น มือ2ข้างก็เล้าโลม
ลูบนั่นลูบนี่ จนรูดเสื้อกับกางเกงไอ้แว่นหลุดไปได้แล้ว มันหมดแรงต่อต้านแล้ว ปากก็ไม่วางที่จะมาด่าผม
เอิ๊กๆ......จากนั้นผมก็ค่อยเลื่อนเล้าโลมมาไซส์ซอกคอ หลังหู ดูดคอไอ้แว่นไปหลายจ้ำทีเดียว
ต้องฝังรอยตำหนิเอาไว้ ....5555+
ไอ้แว่นคงเสียวซ่านไปด้วยแล้วตอนนี้ เพราะโดนผมดูดคอ ส่วนมืออีกข้างของผมก็รูดน้องชายไอ้แว่น
ที่หัวค่อนข้างแข็ง 5555+ จนน้ำเยิ้มออกมาแล้ว ......
ผมค่อยๆเลื่อนจากดูดคอ มาดูดนม หน้าอกไอ้แว่นทั้ง2ข้าง ไอ้แว่นเอามือมาโอบรัดผม เพราะมันคงเสียวมากๆ
ผมรู้ว่าไอ้แว่นชอบที่ผมทำแบบนี้ ผมพยายามถึงที่สุดที่จะทำให้มันมีความสุขมากๆ เพราะผมรักมัน.....
“อืมมมมมมม...เบนซ์......”
“ชอบหรือปล่าวแว่น.......”
ผมถอนปากมาพูดกับมันแป๊บเดียว แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตา ทั้งดูดทั้งเลียหัวนมไอ้แว่นที่แข็งเป็นไตแล้วตอนนี้
.
.
.
.
.
.
.
“อะ....อืมมม....อ่ะ...”
..
.
.
.
.
.
.
“อืมมมม....ฮะ......อืมมมมม.....”
..
.
.
.
ไอ้แว่นครางออกมาเป็นระยะแล้วตอนนี้ มือมันเริ่มอยู่ไม่สุกเหมือนกัน ทั้งลูบทั้งจิกหลังผมแล้วตอนนี้
.
.
.
“อือมมมมมม...อ่า......เ...ห.อ.....อ่า...อืมมมมมม...”
.
..
.
.
“หืมมมมม....อือมมมมม..”
ไอ้แว่นครางออกมาใหญ่โตแล้ว นี่ขนาดแค่โดนดูดนมนะ ถ้าดูดไอ้นั่นละ หืมมม.....เอิ๊กๆ
แสดงว่าประสาทรับความรู้สึกของไอ้แว่น คงทำงานได้เต็มประสิทธิภาพมากแน่ๆ
.
.
..
.
.
“เบนซ์.....อืมมม.....ไปที่เตียงเถอะ.......”

จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก......แทบไม่อยากเชื่อ........ไอ้แว่นเป็นฝ่ายชวนผมขึ้นเตียงก่อน
โอว๊ววววววว แว่นมีพัฒนาการกว้างไกลแล้วทีนี้ 5555++ คิ คิ

ผมรึจะรอให้มันบอก รอบ2 เดี๋ยวมันเปลี่ยนใจละยุ่งเลย ......
ผมรีบช้อนตัวอุ้มไอ้แว่นลง ไปนอนบนเตียงอย่าเบาๆ แล้วก็ลงตัวนอนทับ
บรรเลงเพลง กาม ตามประสาคนเพิ่งหัดเริ่ม.....ที่จะมีอะไรกัน...ก๊ากๆๆๆ
(จิ้นเอาเองเพราะเขียนม่ายเป็นงับ 55555+)

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผ่านไปสักพัก น้ำคาวกามของไอ้แว่นก็พุ่งออกมา เต็มปากเต็มคำ ผมกลืนลงไปหมด
แล้วก็จัดการใช้ลิ้น ทำความสะอาดของไอ้แว่นจนสะอาด จากนั้นก็เลือนไปหอมแก้ม
ประกบปากกับไอ้แว่น แล้วก็หยุดมองหน้ามัน
......ไอ้แว่นลืมตา มองหน้าผม .........
.
.
.
สายตาแบบนี้....ผมชอบมาก สายตาที่เต็มไปด้วยความรัก.....เต็มไปด้วยความสุข
.........ผมจะได้แว่นคนเดิมกลับมาแล้วใช่ไหม.........??????
.....ผมหอม หน้าผากไอ้แว่น ........
หอมแก้ม หอมจมูก อย่างแผ่วเบา....ทุกสัมผัส แว่นของผม ตอบรับผมมาทำให้ผมสุขใจอย่างมาก
มันไม่เอาแต่หลับตา นิ่งเฉยเหมือนเมื่อก่อน......
.........แว่นไม่หลบสายตา …..ไม่หลบซ่อนนัยตา...ที่แอบแฝงความรู้สึกบางอย่างของมันเอาไว้
ผมนอนกอดมันเอาไว้ ไม่คิดที่จะระบายเอาความอยากของตัวเองออกมาเลยตอนนี้......
อาจจะเพราะผมรักมันมาก..............รักมากๆ......... แค่ได้หอมแก้ม ................
....ลูบเส้นผม..........สัมผัส........
............. มองหน้า.......ได้เห็นสายตาที่อ่อนโยน...........
.......... เต็มไปด้วยประกายแห่งความพึงพอใจ.......
...................เท่านั้น ผมก็พอใจแล้ว ...........
ตอนนี้ผมไม่มีความต้องการที่จะให้ไอ้แว่น มันมาช่วยปลดปล่อยความหื่นกระหายของผม
หรือ....ผมก็ไม่คิดที่จะไปใช้มือกับตัวเอง เพื่อให้หลั่งน้ำ...แห่งความต้องการออกมา
ผมอยากกอดไอ้แว่นของผมอยู่อย่างนี้ ไม่อยากปล่อย
นานเท่าไหร่แล้ว หรือไม่เคยเลย ...ที่ไอ้แว่นจะเอาหน้ามาซบ อกผมเพื่อพักพิงความเหนื่อยล้า
มันกอดผมแน่นมาก ร่างกายเราประสานใกล้ชิดแนบติดกัน
ผมเอามือเกาหัวไอ้แว่นเบาๆ ที่ตอนนี้มันเอามาซุกอยู่ตรงอกของผม
ลมหายใจ....ความร้อน.....หรือแม้กระทั่งเสียงเต้นของหัวใจ.......... ของพวกเรา
มันดังประสานพร้อมเพรียงกัน ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเงียบสงบ ไม่มีใครพูดจากันระหว่างนี้
...................แล้วเรา2คนก็หลับไปใต้ผ้าห่ม ใต้อ้อมกอดของกันและกัน....................................
...
มาต่อแล้วค้าบบบบบบบ

วันนี้อัพทั้งคืน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!