Next Stepเห็ดดอกนี้....เป็นเห็ดพันธุ์หายาก....หนึ่งเดียวในโลก.....
ฉะนั้น....เวลากินมันต้องมีพิธีรีตรองนิดหนึ่ง
“อ๊า”
ไอ้เห็ด....กำลังโดนน้องชายดูดเลียหัวเห็ด ชิมหยาดน้ำใสที่ซึมปริ่ม รูดแกนสีขาวสมกับชื่อ....โอโม่ ไม่ว่าตรงไหนก็ขาวไปหมด....ผิวของพี่ชายขาว....ซีด....แต่ตอนนี้ ส่วนสำคัญกำลังถูกทำให้แดงเรื่อ......
“ซี๊ดดดดดด....เค้าอยากทำมากกว่านี้ชะมัด”
“อย่านะเบน.....นายสัญญาแล้ว”
“เห็ดรู้มั้ย....ทำไมเค้าถึงได้ห้ามพี่น้องมีอะไรกัน...”
“มันบาป....”
“แค่นั้น?”
“มีลูก....ลูกก็จะพิการ....ปัญญาอ่อน....พี่มึงก็เรียนหนังสือมานะเบน!!!!.....เบนแม่งงงง”
ปืนใหญ่ของเบนซิน....ถูไถอยู่ตรงทางเข้า ช่องทางอันคับแคบ และบริสุทธิ์ผุดผ่อง ร่างกายที่เขาทะนุถนอมมานานเนิ่น ในฐานะน้องชายที่โตกว่า หรืออีกนัยหนึ่ง ในฐานะพี่ชาย....ใครเล่าจะรู้....ที่ว่าคนเป็นพี่ต้องเสียสละ เขานี่แหละ ที่เสียสละให้มันได้เกิดก่อน ให้เห็ดน้อย ๆ ได้ลืมตาดูโลก ต้องแสงอาทิตย์ เจ้าดอกเห็ดสีขาวเจิดจ้า ช่างน่าแกล้งและน่าทะนุถนอมไปพร้อม ๆกัน
“เบนนนนนน....บอกว่าอย่าไง”
“อะไรเล่าเห็ด....ตัวแตกไปแล้ว...ก็ตาเค้าแตกบ้างไง”
“ก็บอกแล้วไงว่าห้ามเอาตูดพี่”
“แค่ถูไถน่าเห็ด.....หึหึ”
“หยุดหัวเราะไปเลยนะ พี่ไม่ตลกกับนายนะเฟ้ยยยยย”
หากแม้บางครั้ง หัวเห็ดอาจจะดูร้ายและดื้อเงียบ...เบนซินก็คงร้ายและดื้อเงียบมากกว่าพี่ชายของเขาเป็นสองเท่า.....ขณะที่บางมุม เจ้าหัวเห็ดเลือกที่จะโวยวาย พูดทุกอย่างที่คิดและรู้สึก แต่เบนซินกลับเลือกที่จะเงียบไว้....
เงียบไว้
เพื่อจ้องหาโอกาสที่จะลงมือ...
เชือดเหยื่อแบบนิ่ม ๆ ให้เลือดไหลออกมาช้า ๆ....โอเค....มันอาจจะดูดาร์คและมืดหม่นไปหน่อย ก็เหมือนเกมส์ปาลูกดอกนั่นแหละ คนอย่างโอโม่จะขยุ้มลูกดอกทั้งหมด แล้วเขวี้ยงออกไปให้จบ ๆ แต่คนอย่างเบนซินจะนิ่งและใช้สมาธิ....ค่อย ๆเล็ง.....กำหนดจุดศูนย์ถ่วง....ตาเล็งไปที่เป้าหมาย...แล้วก็โป๊ะเชะ....
ลูกดอกที่เหลือก็โยนให้โอโม่เล่นต่อ....จนกว่าพ่อคุณจะชนะ....หรือเบื่อไปก่อน
พี่ชายขี้อ้อน....แต่เบนซินขี้อ้อนกว่า แถมยังเนียนตัวพ่อ
“เห็ด”
“เร็วดิ....ไม่ชอบท่านี้เลยเบน....กลัวเบนเอาตูด”
“ไอ้ข้อห้ามอะไรนั่นน่ะ....เขาใช้เฉพาะกับพี่น้องที่เป็นชายกับหญิงหรอก....แต่ชนชั้นสูงยังต้องแต่งงานกับเครือญาติ เพื่อรักษาสายเลือดของตระกูลให้บริสุทธิ์ ไม่เจือปน บางประเทศเป็นเรื่องถูกกฎหมายด้วยซ้ำ....เห็ดรู้มั้ย....โรคบางอย่างมันถ่ายถอดกันทางพันธุกรรมได้....พี่น้องจึงไม่ควรแต่งงานกันยังไงล่ะ....แต่กรณีของเราน่ะมันต่างกันนะเห็ด”
“ถึงเราจะเป็นผู้ชายทั้งคู่....แต่พี่ก็ไม่อยากโดนนายซุ๋ยตูด”
“หนังโป๊ฝรั่งที่แฝดมันฟีทเจอริ่งกันก็มีออกเกลื่อน”
“ประเด็นคือกูกลัวไอ้จู๋ดำ ๆของมึงมากกว่า....บรื๋ย.....ไส้แตกได้นะเบน....นายฆ่าพี่ด้วยไอ้จ้อนเลยนะนั่น”
“หึ....ร่างกายมนุษย์คือสิ่งมหัศจรรย์น่าเห็ด....ไม่ลองไม่รู้....เห็ดอาจชอบก็ได้ จะทำเบา ๆ สัญญาเลยครับผม”
ไอ้ตัวโตพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะกดเจ้าสิ่งนั้นลงไป ทว่าความใหญ่โตของมันกลับทำให้คว้าน้ำเหลว หัวเห็ดดิ้นสุดแรง สุดท้ายไอ้ตัวโตเลยโดนต่อยไปทีหนึ่ง
“ถ้านายยังจะเอาให้ได้...พี่จะไปซื้อกางเกงในแบบที่ล็อคกุญแจได้มาใส่....แล้วก็เลิกเล่นลามกกับนายด้วย....นายว๊อนท์ก็ไปหาเอาข้างนอกเด้”
“โหเห็ด....กกน.นิรภัย....ขับถ่ายลำบากนะเห็ด”
“แย้กกกกกก.....ฟังกันบ้างมั้ยเฮ้ยยยยย”
“ไม่หึงเหรอ....ถ้าน้องไปมีอะไรกับคนอื่น....เห็ด.....เวลาเรามันเหลือน้อย จะเล่นจะลองอะไรก็ควรทำซะ ก่อนที่เค้ากับเห็ดจะแยกย้ายทางใครทางมัน....มาม๊ะ”
ไอ้เห็ดถูกจับขึงพรืด ไม้อ่อนไม่ได้ก็ต้องเล่นด้วยกำลัง ยอดอกสีชมพูซีดถูกดูดเลียจนสยิวกิ้ว เห็ดอีกดอกของโอโม่แข็งตัวอีกครั้ง แดงก่ำ พร้อมสู้รบ!!!!
“เด็กดี....กลัวเจ็บสินะ”
“เออสิวะ....ของเบนแม่ง....ยาวจรดสะดือเลยนะ....แล้วเครื่องในพี่จะเหลือรอดเรอะ”
“ค่อย ๆใส่ก็ได้น่า....ครึ่งเดียวก็เสียวได้”
“เบนเหี้ยยยยย”
“งั้นใช้ตัวช่วยละกัน”
เบนซินผลุบออกไป ไขกล่องมหาสมบัติ แล้วหยิบเอาเจ้าไวเบรเตอร์อันกระจิ๋วหลิวออกมา ใบหน้าหล่อดูโรคจิต ไอ้ตัวโตกระหยิ่มยิ้ม....
“เชื่อใจเค้าสิเห็ด....ถ้าเจ็บให้ถีบเลย....”
“ยังไงก็ไม่”
“อย่าดื้อ....เรามาเจอกันครึ่งทาง....ถึงเราจะรักกันแบบคนรักไม่ได้....แต่เราก็สนุกกันได้นี่....ยอมเถอะเห็ด ถือว่าเพื่อการเรียนรู้นะเห็ด....เพื่อวันหนึ่งเห้ดจะไปเผด็จศึกสาวหรือหนุ่มที่ไหน จะได้คล่องปรื๋ออออ”
เหตุผลนี้ฟังดูเข้าท่า
หัวเห็ดนิ่ง....ครุ่นคิด....ตามประสาคนที่ชอบคิดอะไรสั้น ๆ ไม่เคยนึกถึงผลที่จะตามมา หากว่าตกเป็นของเบนซินแล้วไซร้...
คิดเหรอว่าคนอย่างเบนซินจะยอมปล่อยมือง่ายๆ!!!!เบนซินรักโอโม่....รักเกินขีดจำกัดของคำว่าพี่น้อง.....เกินขีดจำกัดของคนรักไปไกลโขแล้ว....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
์N.E.R.D. --- เมื่อหัวเห็ดโดนหนุ่มแว่นข้างห้องจีบ
คนอะไรฟะ!!! หน้าเหวี่ยงชะมัดเลยให้ตายดิ!!!!เดินสวนกันในตึกนี้หลายต่อหลายครั้ง ได้เห็นผิวขาว ๆ ขาวซีดดูอ่อนแอ๊....อ่อนแอ ไหนจะหน้าตาทะเล้นซุกซนขี้เล่น อีกไหนจะรูปร่างโปร่งบางดูเป็นเคะจ๋าแบบนั้น แต่เวลามองหน้าตวัดสายตาที เล่นเอาเสียวสันหลังวาบเลย ตาดุเว่อร์ คิ้วขมวดพันกันยุ่ง หมอนี่น่ารักแต่ก็แอบโหด....อารมณ์คล้าย ๆ พระเอกหนังแอ็คชั่น
หมอนี่นะ....หากแม้นเป็นผู้ชาย...ก็คงจะทั้งกะล่อนและดัดจริต....จริตจกร้านนี้เกินหญิง สาว ๆคงทั้งหลงหัวปรักหัวปรำ....แต่ขณะเดียวกันก็ทั้งจับไม่ได้และไล่ไม่ทัน แต่ถ้าเป็นเก้งกวางล่ะก็ ท่าจะแรดน่าดู ไม่ใช่แบบแต๋วจ๋าหรือสาวแตก แต่เหมือนเป็นเด็กน้อยแสนเจ้าเล่ห์เสียมากกว่า.....แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น มันก็แค่มุมมองของเขา คนที่ไม่ได้รู้จักกัน แค่ว่าไปตามที่เห็น วิเคาระห์กันตามประสบการณ์อ่ะนะ
บ๊ะ....หล่อแฮะ!!!!ชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนฉีกยิ้มให้กับตัวเองในกระจก แม้ส่วนสูงจะไล่เลี่ยกันกับนายคนนั้น คนที่เปิดเพลงดังลั่นรบกวนเวลาหลับนอนของเขา คนที่เขาเคาะห้องหมายจะด่า แต่กลับโดนตาวาวโรจน์นั่นสะกดจนหงอก๋อ แต่เพราะหุ่นที่หนาล่ำกว่า ทำให้ผู้ชายคนนี้ดูเท่ห์มากกว่าจะดูบอบบาง........
ก็เขามันเกย์รุกผู้แสนบริสุทธิ์....ไร้ซึ่งสิ่งเจือปน....รุกพิมพ์นิยม....เป๊ะเว่อร์!!!!
เอาล่ะ....หน้าก็หล่อ(อยู่)แล้ว....น้ำหอม...แมนสัด....เสื้อผ้าแนวเหี้ย ๆ...ดูดี...มีสไตล์
พร็อพพร้อม.....เตรียมตัวอย่างดีเพื่อไปขอโทษ
และสานสัมพันธ์
อ่าฮ้า!!!!.....ดีดนิ้วกับเงาตัวเองในกระจก เรียกความมั่นใจที่หายหดไปให้กลับคืน เขาพร้อมแล้วที่จะพุ่งชนเป้าหมาย นายหน้าเหวี่ยง รอก่อนเถอะ จะเอาให้ร้องเหมือนลูกแมวเลย
ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“ตื้นเต้นชะมัดเลยเรา....หวังว่าคงไม่เหวี่ยงใส่กูอีกนะว๊อยยยยย”
ประตูเบื้องหน้าแง้มเปิดออกพร้อมกับการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตร่างยักษ์ ใบหน้าเข้มยับยู่ยี่เนื่องจากถูกรบกวนเวลานอน
เย้ยเคาะผิดห้องเหรอเนี่ย!!!!“ใครมาน่ะเบน” เสียงอันแสนคุ้นหูดังขึ้น....เขาเองก็อยากจะถามนายคนนั้นเหมือนกัน นายห้องที่เปิดเพลงเสียงดัง อยากถามนายว่าไอ้ยักษ์นี่ใคร ผัวมึงเรอะ!!!
ซวยแล้วกรู!!!! มีแฟนแล้วก็ไม่บอก!!!.....อ่ะแล้วทำไมเค้าจะต้องมาบอกเราล่ะฟะ....เอาน่ะ!!!...คนเรามันพลาดกันได้....สมองสั่งให้ถอย แต่เท้ายังเกร็งจิกพื้นอยู่อย่างนั้น ในมือถือจานฟรุ๊ตเค้ก หน้าตาน่าอร่อย ร้านโปรดของเขา ซึ่งอันที่จริง มันอาจจะเป็นร้านโปรดของนายห้องที่เปิดเพลงเสียงดังด้วยก็ได้....
แม่งเอ๊ย คงกำลังทำเรื่องอย่างว่ากันอยู่ล่ะสิ!!! เสื้อแสงก็ไม่สวม แต่ว่าหุ่นดีชะมัดเลย....กล้ามเป็นกล้าม ไม่กล้ามองหน้า เลยเอาแต่มองนมอีกฝ่าย โดนต่อยแน่กู....โดนแน่
“เชี่ยเบน!!!! พี่ถามว่าใครมาหา เบนนนน!!!! นี่มึงยืนหลับอยู่สินะ ไอ้เด็กขี้เซาเอ๊ย....” เสียงคุ้นหูดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับการปรากฏตัวขึ้นของคนที่เขาเฝ้ารอ ในสภาพซึ่งไม่ต่างกันกับไอ้คนแรกเท่าไหร่ คือเสื้อกล้ามย้วย ๆ หัวฟูยุ่ง หนุ่มแว่นอดมองลอดเข้าไปใต้เสื้อไม่ได้
อืม แฟนชาวบ้านนี่มันขาวดีจริง ๆ.......อ๊ะ.....นี่มึงทำเรื่องอย่างว่ากันอยู่สินะ.....ให้เค้ก....ขอโทษ....แล้วก็จะได้ไสหัวตัวเองกลับห้องไปซะที ไม่ไหวแล้ว....จู๋ตั้งเลยกู!!!!
“อ้าวแว่น วันนี้นายเป็นฝ่ายมารบกวนเวลานอนของเรานะนี่ เชี่ยเบน มึงไปหลับต่อที่เตียงเลยไป๊ มายืนพิงประตูหลับโชว์คนอื่นอยู่ได้ ทู่เรศชะมัด” ผู้มาใหม่ชกแขนเจ้าคนขี้เซา เจ้ายักษ์ใหญ่ที่ชื่อเบนสะดุ้งตัว ก่อนจะเดินสะลึมสะลือไปนอนต่อ
“แบ่งเค้กมาให้....ผูกไมตรีน่ะครับ...ผมอยู่คนเดียว....กินไม่หมด....ไม่ใช่ของเหลือนะครับ เพิ่งแกะกล่องเลย.....ขอโทษเรื่องวันนั้นด้วย” หนุ่มแว่นตี๋หล่อพูดรัวเร็วไหลลื่น ยื่นจานฟรุ๊ตเค้กจนเกือบจะชนหน้าอีกฝ่าย คนตัวขาวซีดยิ้มเจ้าเล่ห์น่าตบกะโหลก ก่อนจะยื่นมือมารับไป
“เข้ามาดิ”
เข้า?.....จะเข้าไปทำติ่งอะไรวะครับ!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
เค้กขนาดหนึ่งปอนด์ที่ถูกหั่นครึ่งแบ่งเป็นสองส่วนยั่วน้ำลายคนตรงหน้าสุดขีด
ฟังจากที่แนะนำตัวคร่าว ๆได้ใจความว่าเป้าหมายพักอาศัยอยู่กับน้อง(ไอ้ตัวโต) สองต่อสอง เป็นแฝด(แฝดพ่อง....หน้าไม่เห็นเหมือน) สรุปว่ามิใช่แฟน งั้นก็จีบได้สินะ
ว่าแต่พ่อคุณไปตายอดตายอยากจากไหน ทำไมถึงได้ตะกละตะกลามมูมมามแบบนี้ สาบานได้ว่านั่นคือคนกำลังกินเค้ก ไม่ใช่หมา!!!!! ตะกลามเกินคนไปแล้วมั้ย?
หนุ่มแว่นนั่งมองเค้กชิ้นใหญ่สูญสลายหายไปภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที
คำถามคือ?....ทำได้ไงอ่ะ?
“แว่น....ไปหยิบนมในตู้เย็นให้เราทีสิ ฝืดคอชะมัด แต่ว่านะ....เค้กหรอยจัง วันหลังเอามาเซ่นกันอีกนะหนุ่ม”
“เอ่อ......ครับ ในครัวใช่มั้ย”
“ห้องน้ำมั้งหนุ่มมมม....ยกแกลลอนมาเลยนะหนุ่ม....แก้วด้วยนะหนุ่มมมมมม”
ตะกละไปนิด กวนส้นตีนไปหน่อย แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี
หนุ่มแว่นแอบยิ้มคนเดียว.....ปับปี้เลิฟครั้งแรกสินะ....ทุกอย่างช่างสวยงาม...หวานชื่นรื่นรมย์....พระเอกนุ่ม....นายเอกแก่นเซี้ยวน่ากำราบ...
มัวแต่คิดเรื่องของตัวเอง เงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็ชนกับร่างหนาๆ ตัวเปลือย ๆเข้าอย่างจัง!!!
“เฮ้ย มึงเข้ามาได้ไงเนี่ย....ขโมยใช่มั้ยห๊ะ” ยักษ์ใหญ่จับไหล่อีกฝ่ายไว้ ไม่เปิดโอกาสให้หนี บีบเคล้นจนหนุ่มแว่นรู้สึกเจ็บ และรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกจำเลยรัก....สวรรค์เบี่ยง....เจ้าชายอสูร....บลาห์...บลาห์
“คือ ก็นายเปิดประตูให้เราเองอ่ะ”
“เฮ้ย ไม่รู้เรื่องเฟ้ย นอนอยู่................................ไอ้เห็ดเว้ย หยิบกุญแจมือที่หัวเตียงมาเร็ววว!!!”
กุญแจมือ?.....ไหงถึงได้มีของพรรค์นี้ได้ล่ะเฮ้ย!!!“เพื่อนใหม่ของพี่เอง ใจดีมากเลยนะเบน เอาเค้กมาให้ด้วย แต่พี่กินหมดแล้ว” เสียงกวน ๆตะโกนตอบมา มือใหญ่นั่นถึงได้คลายลง
ปล่อยเสียได้ก็ดี.....ม่ะ ไม่ชอบเลย ไอ้กล้ามล่ำ ๆ เนี่ย...ตาลาย...เวียนหัว.....can’t control myself….
“นายเป็นไรอ่ะ หน้าแดงเลย คงจะตกใจสินะ โทษที ๆ”
ยังจะมาถาม....กล้ามมึงนั่นแหละ ทำใจกูหวิว....
.
.
.
.
.
“อ่อเรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เอง....ว่าแต่นาย....ชื่ออะไรล่ะ”
“ชื่อปลาทูครับ”
“ก๊ากกกกก คนบ้าอะไรชื่อปลาทูฟะ....พ่อแม่ไม่รักช่ายแม๊ะ...ถึงได้ตั้งชื่อแบบนี้ให้น่ะ” ไอ้เห็ด(ไอ้ตัวโตเรียกแบบนั้น)หัวเราะบ้าคลั่งเสียจนเขารู้สึกเสียเซลฟ์ และขนลุกนิด ๆ คนบ้าอะไร...เปลี่ยนอารมณ์เร็วดีแท้ แถมเสียงหัวเราะก็ช่างแหลมเล็ก กวนประสาทหูอย่างแรง
“ขอโทษนะครับที่เกิดมาชื่อแปลก”
หนุ่มแว่นเอ่ยอย่างขื่นขม ไม่นานนัก น้ำหนักมืออันคุ้นเคยก็วางแหมะลงมาที่ไหล่ ราวกับจะปลอบใจ
“พวกเราก็ชะตากรรมไม่ต่างจากนายหรอก เราชื่อเบนซิน ตัวดำไง....พ่อกับแม่เลยตั้งให้ ส่วนไอ้หอยนี่ชื่อโอโม่ เพราะมันขาว เอาเป็นว่ารู้จักกันแล้วนะ แถมยังเรียนที่เดียว ปีเดียวกันอีกนี่ แค่คนละคณะเอง พวกเราเพิ่งย้ายมาพักที่นี่ ยังไงก็เป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันนะ” ใบหน้านิ่งขรึม...จริงจัง...ทำเอาปลาทูสะท้าน หมอนี่มันนุ่ม พระเอกสุด ๆเลยให้ตาย ถึงจะดำปี๋ไปหน่อยก็เถอะ คิดเสียว่าสวนกระแสขาว ๆ ตี๋ ๆที่มีให้เกร่อ
“ไงก็ขอบคุณสำหรับเค้กนะแว่น” หัวเห็ดยิ้มแสยะ แปลกนะ...ไอ้ที่เคยมอง ๆว่าน่ารัก ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด
เฮ้ยยยยย!!!!....ที่เข้าใจมาตลอดว่าตัวเองเป็นรุกนี่มันถูกแล้วใช่ม๊ายยย!!!! “ค่....ะ.......คือว่า.......ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ รบกวนเวลาคุณสองคนมามากแล้ว ไว้วันหลังไปนั่งเล่นที่ห้องผมได้นะครับ...คุณ...เห็ด....คุณ....บะ...บะ.....เบน....ซินนน
”
หนุ่มแว่นรีบล่ะล่ำละลักกล่าวลาสองพี่น้อง ก่อนจะเดินเร็วออกไปจากห้องทันที ทิ้งไว้ให้สองพี่น้องหน้าเหวอ จากนั้นจึงหัวเราะกับท่าทางแปลก ๆของเพื่อนบ้านคนใหม่
“แปลก ๆ เนอะ” หัวเห็ดหันมาขอความเห็นจากน้อง
“เออแปลก แต่เค้าว่าคนที่เขมือบเค้กครึ่งปอนด์ภายในสิบนาทีนี่แปลกกว่านะ”
“ง่า......”
“ได้ข่าวว่าไม่มีอะไรกินเลย”
“พี่อิ่มแล้ว นายไม่ต้องห่วงพี่”
“กูกินมึงซะดีมั้ย”
.
.
.
.
To be con
สองตอนรวดให้หายคิดถึง...ถ้ายังมีคนคิดถึง....จะจบแล้ว...จะจบแล้ว....อีกไม่กี่ตอนเท่านั้น....รักคนอ่านทุกคนเช่นเคย
ฝากเตือนเรื่องคำผิด กับชื่อตัวละครด้วยจ้ะ ดัดแปลงจากที่แต่งไว้หลายปีดีดัก ภาษาเชยลาก ยุค Hi5 อ่ะคุณ 5555+ ตอนแรกแต่งใหม่ แต่ตอนที่สองแก้ไขชื่อและปรับแต่งจากของเก่าจ้ะ