หัวข้อ: ๐๐Timeless รักข้ามภพ๐๐ Update เปิดจองรวมเล่ม P.33

[cavalli]

 

[FFS_Yaoi]

 อิผีหยาบคาย

กศน. มีทำไมไม่ไปเรียนหะ 

[ordkrub]

รักสามเส้า(เศร้า)แหงๆ

[MelodyKJJ]

  ::ในที่สุดก็เริ่มรู้ว่าใครจะได้เป็นพระเอก ฮ่าๆๆๆๆ น่าร๊ากกกกกอ่ะ สงสารทิว
แอบหึงเค้าแล้วอ่ะดิ กิ้วๆ ชอบเรื่องนี้มากๆจริงๆนะครับ พอเปิดมาแล้วแบบอัพต่อเนื่อง
โอ้ววววว อยากกระโดดกอดคนแต่งเลย 55555 ดีใจมากๆอ่ะ อัพแล้ว 
ผู้พิทักษ์ ก็คือ ทิว นี่เอง ตอนที่ทิวกับพิทอยู่ด้วยกัน ให้ความรู้สึกแบบ อยากอ่านไปตลอดๆอ่ะ
ไม่ต้องมีเนื้อเรื่องอะไรเลยก็ได้ ให้สองคนนี้พูดกันอย่างเดียวก็พอ 55555 พี่บรรณ ชอบพิทใช่มั้ย
เข้าใจพิทเลย ว่าถ้าเจอแบบนี้กับคนที่ชอบจะเป็นไง  เป็นกำลังใจให้นะครับ มาอัพต่อเนื่องแบบนี้อีกนะ ^ ^
ลุ้นตอนหน้า จะไปทำงานที่วัดกันอีกแล้ว 

[=นีรนาคา=]

สงสารทิวอ่ะ ไปง้อทิวเลยนะ

[ชัดเจนกาบ]

ชักจะซับซ้อนขึ้นนะเนี่ย ยังเดาไม่ออกอยู่ดีใครเป็นพระเอก

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

 อีผีหยาบคาย  กศน.ก็มีทำไมไม่ไปเรียน

555+

แต่เรื่องเริ่มซับซ้อนแล้วก็ลึกลับ ซ่อนเงื่อนแล้วสิ

[ormn]

:laugh:อัยยะงานนี้ผีมีงอน

[watcharet]

พี่พิทนี่ก็เปนเอามากเหมือนกันนะเนี่ยๆ

[Lemon_Tea]

เดาไม่ถูกเลยแฮะ ว่าใครเป้นพระเอก

[naja-kitase]

ฮื้อออออออ เป็นการอ่านนิยายที่สับสนได้อีก
อ่านมาหลายตอนแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าใครเป็นพระนายเลย
รู้แต่พิท แต่ไม่รู้ว่าเป็นพระหรือเป็นนาย
ตอนแรกเดาว่ารุจเป็นพระเอก ต่อมามีทิว ก็เดาว่าทิวเป็นนายเอก พิทกลายเป็นพระเอก
แต่จู่ๆก็มีพี่บรรณโผล่เข้ามา โหววววววว งงงงงงงงง
หรือจะ3Pคะ??? ฮ่าๆๆ 

แต่ไม่เอานะคะ นิยมผัวเดียวเมียเดียวค่ะ
แล้วก็เชียร์น้องทิวด้วย พี่บรรณยังดูไม่ค่อยมีประโยชน์ต่อพิทเท่าไหร่ แค่หล่ออย่างเดียวป้ะ?
ปล.พิทงี่เง่าดีนะคะ แอบเซ็งพิทเบาๆ
ถือป้ายแสดงตัวเป็นแม่ยกน้องทิว 

[LifeTime]

ตรูละกลุ้มแทน 
คนที่ชอบ กับ คนที่ใช่ ทำไมมันต้องมาคนละคนกันเนี่ยยยยย 

[nightsza]

ตกลงใครเป็นพระเอกล่ะเนี่ย แอบเชียร์บรรณอ่ะ อิอิ

[tanuki]

พิทแอบฮา

[wan]

ระหว่างความเป็นความตาย นายพิทก็ยังมีอารมณ์ขันแบบดิบ ๆ อยู่ 
รอดูความสัมพันธ์ระหว่างภพ ว่าจะดำเนินต่อไปอย่างไร
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ

[sam3sam]

หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนั้นจะเอาฮาไปไหน
ถ้าดูจากชื่อเรื่องแล้วน่าจะได้คู่กับทิว
แต่ถ้าดีกว่านั้นขอรักกันทั้ง 3 คนไปเลยค่ะ

[Kanokwan]

กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
อ่านแล้วฮาทิวอีกหลายตลบ 55555555555+
โถ หนูเอ๊ย .. แค่ความรู้สึกว่าชอบหนูยังไม่รู้ตัวเลย
แล้วนับประสาอะไรจะไปงัดข้อกับพ่อเทพบุตรของเฮียพิทล่ะ?
//แต่ยังไงก็เชียร์ทิวนะ 555555555555555555+

[เซ็งเป็ด]

“หายไปไหนมา” พิทถามเมื่อเห็นทิวเดินเข้ามาในห้อง

“ทำนู่นทำนี่ตามประสาคนไม่มีตัวตน”

“เออ ขยันประชดประชันจริงๆนะเรานี่” พิทหันไปจ้องหาคอมป์ต่อ “มาช่วยดูนี่หน่อยสิ”

“นายเคยเห็นนี่มั๊ย”

พิทเปิดหน้าจอคอมป์ที่แสดงเรื่องราวของพญานาค

“รูปพญานาค??”

“ใช่ รูปพญานาค ในนี้บอกไว้ว่าพญานาคเป็นสัตว์ชั้นสูง เป็นเจ้าแห่งงู เสวยสุขอยู่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เขาแบ่งงูออกเป็นสี่
ประเภทคือ
ตระกูลวิรูปักษ์ พญานาคตระกูลสีทอง
ตระกูลเอราปถ พญานาคตระกูลสีเขียว
ตระกูลฉัพพยาปุตตะ พญานาคตระกูลสีรุ้ง
ตระกูลกัณหาโคตมะ พญานาคตระกูลสีดำ
แต่ที่วันนั้นชั้นเจอนางนาคตนนั้นเป็นนาคสีดำ”

ทิวนั่งฟังอย่างตั้งใจ

“ในนี้ยังบอกอีกว่าพวกนาคเป็นศัตรูกับพญาครุฑ เจ้าแห่งวิหก ชั้นว่านะ ที่หลวงพ่อให้จี้รูปพญาครุฑแก่ชั้นไว้เพราะท่านรู้เรื่องพวกนี้แน่นอน”

“แล้วเราจะรู้เรื่องเหล่านี้ไปทำไม” ทิวถาม

“อย่างน้อยชั้นจะได้รู้ไงว่ากำลังต่อสู้อยู่กับอะไร”

เขาหันมาสบตาทิวที่ตอนนี้คิ้วขมวดเป็นปม

“นางนาคตนนั้นบอกว่า ต่อให้พราห์มที่ชื่อสวามินนั่น มีร้อยชีวิตก็ไม่พอที่จะชดใช้กับความชั่วที่ทำกับนาง แสดงว่า พราห์มผู้นั้นซึ่งอาจเป็นชั้นต้องไปทำอะไรเลวร้ายไว้เป็นแน่”

“แล้วเราจะรู้ได้ยังไงหล่ะ”

“นั่นแหละ สิ่งที่ชั้นจนปัญญา เราจะรู้ได้อย่างไร”

“ให้พี่บรรณของเฮียช่วยสิ”

“เค้าจะได้หาว่าบ้านะสิ”

“แล้วเป็นไงบ้าง วันนี้น่ะ ทำคะแนนไปได้บ้างมั๊ย” ทิวเปลี่ยนเรื่อง

“คะแนนอะไร”

“ก็คะแนนพิศวาสไง”

“พิศวาสบ้าบออะไรของมึง เขาเอารูปไปให้เฉยๆ”

“นี่เฮียจะบอกอะไรให้ การจะให้คนที่เราสนใจ สนใจเราตอบน่ะ จะมาทำตัวทื่อๆเป็นเสาไฟฟ้าแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ แบบเฮียเนี๊
ยะ ทั้งทื่อ ทั้งบื่อ จริตจะก้านไม่มีเอาเสียเลย”

“จะมีไปทำไมจริตจะก้านน่ะ ไม่ใช่ผู้หญิง”

“ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น จริตจะก้านที่ว่านี่คือ การมีแรงดึงดูดอ่ะ sex appeal อ่ะ รู้จักป่าว เฮียไม่มีเอาเสียเลย”

“ไม่มีก็ไม่เห็นไปไร ใครแคร์” พิทยักไหล่

“จะบอกอะไรให้นะเฮีย การใส่แว่นตลอดเวลาน่ะ แสดงให้เห็นว่าเราไม่มั่นใจ หรือต้องการปิดบังอะไรบางอย่าง”
 พิทเลิกตาขยับแว่น

“แล้วผมที่ตั้งใจเซตจนเป็นระเบียบเรียบแปล้ทุกเส้นแบบนี้อ่ะ มันก็บ่งบอกถึงอะไรที่เป็นพิธีรีตอง ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเกรงๆ”

“ไหนจะนาฬิกาโรเล็กซ์เรือนแสนนี่อีก ของเหล่านี้เนี๊ยะ ถ้าเฮียไม่ได้จะไปฮึ่มกะพริตตี้อีหนูที่ไหน ไม่ต้องใส่ไป มันทำให้ทุกอย่างดูตึงเครียด หัดทำตัวสบายๆซะบ้าง”

“สบายๆ สบายๆ ยังไง”

“ก็สบายๆแบบตอนที่อยู่กับทิวไง”

พิทเงียบ คำพูดของทิวทำให้พิทคิดได้ ทุกครั้งที่อยู่กับทิวคือทุกครั้งที่เขาเป็นตัวของตัวเองที่สุด

“แล้วไงอีก” พิทถาม

“อ่ะ ไหนบอกไม่อยากรู้ไง”

“ก็นายพูดน่าสนใจดีอ่ะ”

“แล้วตอนอยู่กับเขาทำไงมั่งอ่ะ”

“ทำไงก็คุยๆไม่เห็นมีอะไร”

“เขาช่างพูดรึเปล่า” ทิวถามเจาะลึก

“ก็ประมาณนึง”

“แล้วเฮียหล่ะ”

“ก็พูดปกติ ทำไมเหรอ”

“เฮียรู้ป่าวความประทับใจแรกของคนที่เพิ่งเจอกันไม่ใช่คำพูดนะ แต่เป็นการฟัง การตั้งใจฟังเรื่องที่อีกคนพูดเป็นสิ่งที่หลายๆคนละเลย ต่างฝ่ายต่างพูดเรื่องของตัวเองโดยไม่สนใจที่จะฟังอีกฝ่าย เพราะฉะนั้นคราวหน้าถ้าเฮียเจอเขา ลองตั้งใจฟัง แล้วหัวเราะไปกับเขาบ้าง”

“ยังไงวะ” พิททำหน้างง

“ก็เหมือนที่เฮียตั้งใจฟังที่ทิวพูดนี่ไง ตั้งใจฟังเฉยๆไม่ได้ด้วยนะ ต้องตั้งใจฟังแบบกระตือรือร้น กระตือรือร้นแบบอยากจะกินตับเขาอ่ะ”

“ฮ่าๆๆ ไอ้บ้า” พิทหลุดหัวเราะ

ทิวเผยอยิ้มออกมาอย่างพอใจ

“แบบนี้แหละที่เฮียต้องทำ”

“อะไร”

“ก็หัวเราะแบบเมื่อกี้นี่แหละถูกต้องที่สุด”

พิทยิ้มให้กับตัวเองอีกครั้ง เขารู้สึกทึ่งในตัวของทิวมากขึ้นๆ การหัวเราะเมื่อครู่ไม่ใช่การเสแสร้ง แต่มันมาจากใจ จากคนที่เขาพึงใจอย่างทิว...............

[Poseidon]

จิ้มๆก่อน

[เซ็งเป็ด]

ยิ่งใกล้วันที่เขาต้องลงไปชุมพรเท่าไหร่ ยิ่งทำให้พิทคิดถึงลุงหลวยมากขึ้นเท่านั้น เพราะมีลุง พิทถึงไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะลุงหลวยเตรียมทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเครื่องไม้เครื่องมือ การติดต่อสถานที่ หาคนงาน หรือแม้แต่เรื่องความเป็นอยู่ของพิท แต่ตอนนี้ลุงไม่อยู่แล้ว เขาต้องทำเองทั้งหมด มันทำให้พิทรู้ว่าจริงๆแล้วลุงหลวยเหนื่อยเพียงใด

“จะลงไปกี่วันหล่ะหนนี้” แม่ถามขึ้นขณะที่พิทกำลังหั่นแซนวิชใส่จานเพื่อเอาไปถวายพระ

“ทิวอยากกินทูน่าแซนวิท”...

“ยังไม่รู้เลยครับ กะว่าจะลงไปดูก่อนว่าหนักหนาแค่ไหน ถ้าคนไม่พอจะได้ขอมาที่ออฟฟิศ”

“แล้วเตรียมข้าวเตรียมของไปถึงไหน ลุงคนโปรดแกไม่อยู่แล้วนิ”  แม่มักพูดประชดประชันลุงแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนพิทอดสงสัยไม่
ได้ว่าแม่อิจฉาลุงหลวยที่พิทไปสนิทกับลุงมากกว่าแม่แท้ๆ

“เสร็จแล้วครับ” พิทตอบเนือยๆ

“ไปคราวนี้ก็ดูแลตัวเองดีๆหล่ะ ชั้นล่ะไม่อยากให้แกขับรถไปเองเล้ย ยิ่งเบญจเพศด้วย” หล่อนเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำมาเทใส่แก้ว

“แม่เชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ”

“เชื่อไว้บ้างก็ไม่เสียหายอะไรนิ ที่ผ่านมาชีวิตแกก็ดิ่งลงเหวขึ้นทุกวันๆ ไม่รู้ตัวบ้างเหรอ” ไม่วายที่แม่จะต้องหาเรื่องด่าเขา

พิทเลือกที่จะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับแม่ให้เสียบรรยากาศในการทำบุญตักบาตรตอนเช้า เขาเดินถือถาดออกมาจากห้องครัวผ่านสายตาของแม่ที่บ่งบอกว่า หล่อนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง


“ขอบใจนะเฮีย” ทิวเดินออกมาจากกำแพงห้องหลังจากที่พิทกลับมาจากตักบาตร

“ไอ้ชิบหาย” เขาตกใจ “ทีหลังอย่าโผล่มาทื่อๆแบบนี้อีกนะเว้ย อย่าลืมสิวะว่าการเดินทะลุกำแพงออกมาหน้าตาเฉย ไม่ใช่วิสัยของคนทั่วไป ตกใจหมดเลย” พิทถอนหายใจ

“อ้าว ก็ทิวไม่ใช่คนทั่วไปนี่ แหม หมู่นี้ขวัญอ่อนจริงนะเฮีย”

“ก็เออสิวะ ที่เจอๆมาเนี๊ยะมันปกติมากเลยนะ”

“ได้ๆ ทีหลังจะไม่โผล่ทะลุกำแพงมาละ จะเปลี่ยนเป็นทะลุฝ้าเพดานมาแทน”

พิทเหนื่อยหน่ายที่จะต่อล้อต่อเถียงกับคนที่จ้องจะทำลายบรรยากาศดีๆยามเช้า ทั้งแม่และทิว เขาเลือกที่จะเดินหนีออกไปนอกระเบียง สูดหายใจเข้าเต็มปอด

ทิวนั่งลงบนเตียงมองดูชายหนุ่มที่ยื่นอ้อยอิ่งอยู่ตรงหน้า เขานึกยิ้มในใจ ขอบคุณโชคชะตาที่ถึงแม้จะเลวร้ายพรากวิญญาณเขาออกจากร่างกาย แต่ก็ยังเมตตาให้เขาได้มาเจอกับผู้ชายที่ทิวรู้สึกผูกพันมาตลอดชีวิต

อีกสองวันทั้งพิทและทิวจะต้องย้ายลงไปใต้แล้ว ทุกอย่างพิทเตรียมไว้อย่างหยาบๆ เขาไม่คิดที่จะเอาอะไรไปมากมาย ชุมพรไม่ใช่บ้านป่าเมืองเถื่อนที่ถึงขนาดจะต้องขุดมันขุดเผือกกินละมั้ง

“วันนี้มีนัดเดทกับพี่บรรณเหรอ” ทิวแซว

“รู้ได้ไง”

“แหม่ ออร่าชมพูเปล่งประกายแต่เช้า”

“ไม่อยากไปเลยว่ะ แม่ง”

“ก็ไม่ต้องไปสิ ไม่เห็นจะยาก”

พิทหันขวับ

“มึงเข้าใจบุพบทที่แสดงอาการขัดแย้งกันมั๊ย ไอ้ผีโง่”

“อ้าว มาด่าเค้าทำไม”

“โธ่เอ้ย ก็ช่วยคิดหน่อยสิว่าจะแต่งตัวยังไงจะใส่อะไรไป จะพูดยังไงจะทำยังไง”

“อ๋อ ที่แท้ก็พวกปากไม่ตรงกับใจ” ทิวเบ้ปาก

“ไหนดูชุดที่เฮียเตรียมหน่อยสิ”

พิทลุกขึ้นเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าสีขาวสะอาดตา เขาชูไม้แขวนเสื้อขึ้น

“โห เฮียนี่จะไปคุมบ่อนที่ไหน ดำทั้งชุดเชียว”

พิททำหน้าเหลอหลา ก่อนจะหันไปหยิบอีกชุดหนึ่ง

“นี่ก็กำนันปลิกบ้านหนองใน” ทิวส่ายหน้า

“โหย นี่จะไปบวชชีพรามห์ที่ไหน”

“แน่ใจเหรอนี่ว่าเสื้อเชิ้ต สีนี่อย่างกับจะไป casting หนังแหยมยโสธร 3”

“แล้วนี่อะไร  นี่อาร๊ายยยยย  กางเกงกระเป๋ารอบทิศ สุดฮิตสมัยทาทายัง ยังสาว โอย ปวดกบาลเลย”

“ปาดโธ่ นี่....................”

“โอ้ย หยุดหลอกด่ากูได้แล้ว ไอ้ผีนีออน” พิททนไม่ไหวทิ้งเสื้อโครมลงบนเตียง

“ทิวไม่ได้หลอกด่าเฮียนา ทิวพูดความจริง”

“ความจริงบ้าบออะไร นู่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่ได้”

“ก็มันจริงๆนี่นา ชุดเฮียแต่ละชุด หาความเป็นตัวเฮียไม่ได้เลย”

“แล้วตัวชั้นมันเป็นไงวะ”

“เฮียยังไม่รู้ แล้วใครจะไปรู้”

พิททิ้งตัวลงบนเตียง เขามองหน้าทิวที่นั่งไขว่ห้างอยู่ที่โต๊ะทำงานอย่างเอาจริงเอาจัง

“ในฐานะที่นายก็คลุกคลีกับชั้นมาระยะนึงแล้ว ช่วยบอกหน่อยเหอะว่าในมุมมองของนายชั้นเป็นคนยังไง”
ทิวชะงักไปเล็กน้อยไม่คิดว่าพิทจะถามเขาแบบนี้

“ก็ เอ่อ...”

“พูดมาเลยไม่ต้องเกรงใจ”

ทิวเงียบไปครู่ใหญ่ เขามองพิทหัวจรดเท้า

“ก็ดูเอ่อ เป็นผู้ใหญ่กว่าอายุ ไม่ค่อยยิ้ม เหมือนคนอมทุกข์ แล้วก็ออกแนวเผด็จการณ์ ดูแข็งกระด้าง ”
ทิวค่อยๆนึก ส่วนพิทก็ตั้งใจฟัง

“ชอบใช้กำลังบ้างในบางครั้ง ปากไม่ตรงกับใจ  อ้อ บางทีก็ปากร้ายเข้าขั้นปากหมาด้วย”
เหมือนมันจะด่ากูเสียมากกว่า พิทนึกในใจ

“แต่นั่นคือภายนอกที่คนทั่วไปเห็น แท้ที่จริงแล้ว เฮียเป็นคนยิ้มหวานที่สุด เฮียอ่อนโยน อารีย์ และถึงปากจะร้ายแต่เฮียก็ใจดี เป็นคนอบอุ่น อยู่ใกล้แล้วมีความสุข บางครั้งเฮียก็ร้อนในเวลาที่ทิวหนาว แต่บางครั้งเฮียก็หนาวในเวลาที่ทิวร้อน เฮียรับฟัง เฮียใส่ใจ ไม่รู้สิครับ ทิวว่าสำหรับทิวเฮียเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว”

สิ้นเสียงทิว เขาหันไปมองพิทและเห็นว่าตอนนี้พิทกำลังจะถูกรอยยิ้มกว้างบนใบหน้ายกลอยจนเกือบชนกำแพง

“เฮีย”

“เฮีย”

“เอ้ยเฮีย เป็นอะไร”

พิทสะดุ้ง

“อ้อ เปล่าๆ แหม ถามแค่นิดเดียวตอบมาสะยาวเลย” เขาพูดแก้เขิน “แล้วว่าแต่คนแบบเฮียควรแต่งแบบไหนดีหล่ะ”
ทิวลุกขึ้นเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เขาแหวกราวแขวนเสื้อออกดูทีละชิ้นๆ

นู่นก็ไม่ดี นี่ก็ไม่เหมาะ

ทิวก้มหน้าก้มตาหาอยู่พักใหญ่ จนในที่สุด

“นี่หล่ะเฮีย ตัวตนที่แท้จริงของเฮีย...............”

[nunnan]

สามีรออยู่รีบไปหาสิ

[Lemon_Tea]

ทิวจะจัดชุดไปเดท เอ๊ย ไปหาพี่บรรณในแบบไหนน้า

[Naenprin]

ทิวหลงรักพิทแล้วแน่เลย

[Poseidon]

อุย หรือว่าเด็กทิว คือพระเอก

[DeShiWa]

 

น่าสนุกมากๆเลยครับ

เพิ่งเห็น
ขอไปอ่านก่อนนะครับ

 

[Pam_Teukky]

พิทเริ่มสืบหาอดีตแล้ววววววว
ทิวกับพิทสนิทกันมากขึ้นแล้วดูน่ารักอ่ะ
ปล.เอาพี่บรรณไปเก็บที(ล้อเล่นค่ะ^^)

รอตอนต่อไปนะคะ

[bun]

ว่าแต่ทิวจะจัดแนวไหนให้เฮียอะ

[ชัดเจนกาบ]

อะไรอะ ตัดฉับเลยรออ่านตั้งหลายวันอะ ยังไม่จุใจเลย ตกลงยังไม่รู้อยู่ดีใครเป็นพระเอก

[ชัดเจนกาบ]

อะไรอะ ตัดฉับเลยรออ่านตั้งหลายวันอะ ยังไม่จุใจเลย ตกลงยังไม่รู้อยู่ดีใครเป็นพระเอก

[cavalli]