คอมฯเสร็จแล้วครับ มาอ่านกันต่อเลย ^^
Lesson 28
( Kim Part )
“ปัง ปัง ปัง!!!! คิมเปิดประตูให้พี่หน่อย”
“…” กึก...ผมหันหลังกลับทันทีครับแล้วกลับมานั่งลงที่เตียงข้างเฟียร์เหมือนเดิม
“ไงล่ะ..ว่าแต่เรา คิมเองก็ทะเลาะกับพี่โชว์มาเหมือนกันล่ะสิ” เฟียร์พูดท่าทางเยาะเย้ยผมครับ เชอะ
“ชิ เปล่าสักหน่อยเราจะไปทะเลาะกับเค้าเรื่องอะไร” ผมตอบเลี่ยงๆ
“อืม เราจะเชื่อก็ได้” เหอะๆ ไม่เชื่อก็เรื่องของเฟียร์สิ
“เล่นคอมฯกันเถอะ” ผมเอ่ยปากชวนเพราะนี่ผมกับเฟียร์นั่งกันนิ่งๆมาสักพักแล้วครับ แต่เสียงเอะอ่ะข้างนอกก็ยังคอยกวนใจมาเป็นระลอกและดูเหมือนว่าเค้าจะนั่งเฝ้าหน้าห้องกันทั้งสองคนเลยครับ
“อือ เปิดเอาสิ” เฟียร์พูดแล้วก็ลุกขึ้นมาครับ แล้วเราสองคนก็เล่นด้วยกัน ดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยครับจนเวลาร่วงเลยมาจนค่ำๆท้องก็เริ่มร้องครับ
“คิมหิวหรือเปล่า” เฟียร์ถามผม
“อือ หิวหน่อยๆนะ ไปหาไรกินกันเถอะ”
“ไปกินร้านคุณแม่ดีกว่าอร่อยดีเหมือนกัน...ถึงจะสู้เราทำเองไม่ได้ก็เถอะ” ยกหางตัวเองซะงั้น
“อ้าว แล้วไม่ไม่ทำกินเองเลยอ่ะ”
“เอาตรงๆเลยปะล่ะ” ผมก็พยักหน้าอย่างรวดเร็วครับ
“คือเราขี้เกียจแล้วอีกอย่างถ้าทำกินที่บ้านรำคาญสองคนนั้นด้วย” ห๊ะ สองคนหรอก็พี่วินคนเดียวนิ แล้วอีกคนใคร?
“มีพี่วินคนเดียวไม่ใช่หรอ” ผมถามซื่อๆเลยครับ
“ก็พี่โชว์ไง”
“บ้า ป่านนี้กลับบ้านไปแล้ว”
“คิดอะไรตื้นๆ พนันกับเราไหมล่ะว่าพี่โชว์จะมานอนนี่” ผมไม่เชื่อหรอกเค้ามานอนด้วยเรื่องอะไรบ้านตัวเองก็มีนอน
“เค้าจะมานอนด้วยเรื่องอะไร” ผมตอบไม่ทันขาดคำเฟียร์ก็สวนขึ้นทันทีเลยครับ
“ก็เพราะคิมอยู่นี่ไง”
“เกี่ยวอะไรกับเรา” ผมบอกแล้วก็เมินหน้าหนีครับ
“เกี่ยวหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ” เฟียร์พูดแบบไม่สนใจแล้วก็มาลากผมออกจากห้องครับ
“ไปแท็กซี่แล้วกันเนอะ” เฟียร์พูดขึ้น
“ก็ต้องแบบนั้นแหละ เราคงไม่สามารถเดินไปได้ไหว” ขอกวนคืนบ้างเถอะ
“กวนหรอ เดี๋ยวจะให้คลานไป” แล้วผมกับเฟียร์ก็แหย่กันจนถึงหน้าหมู่บ้านน่ะครับ พอเรียกแท๊กซี่ได้ก็บอกจุดหมายปลายทางทันทีซึ่งมันก็ไม่ได้ไกลจากบ้านพี่วินมากเท่าไหร่
“ถึงละ ร้านนี้แหละ” เฟียร์ชี้ไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งค่อนข้างหรูมากเลยครับ เป็นร้านอาหารไทยแน่นอนเพราะร้านตกแต่งออกมาเป็นแนวไทยๆ
“ดูบรรยากาศดีจังเลยอ่ะเฟียร์” ผมชอบครับ ถึงร้านจะอยู่หน้าถนนใหญ่แต่ก็ตกแต่งให้ได้บรรยากาศธรรมชาติได้มากครับ
“จริงหรอ เราเป็นคนแต่งเองกับมือเลยนะ” ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“จริงๆหรอ เราว่าเฟียร์เรียนสถาปัตย์ได้เลยนะเนี่ย” ผมเอ่ยชมเฟียร์
“เรียนคหกรรมเนี่ยแหละดีแล้ว...อีกอย่างเป็นเพราะคหกรรมเนี่ยทำให้เราแต่งร้านออกมาได้แบบนี้” ผมถึงกับงงเลยครับ แต่งร้านกับคหกรรมมันเกี่ยวอะไรกัน
“มันเกี่ยวไรกันอ่ะเฟียร์”
“ก็เพราะเรามองว่าร้านเป็นอาหารจานนึงที่เราต้องจัดให้ออกมาได้ในแบบธรรมชาติไง” อือความคิดเฟียร์เข้าท่าดีแฮะ
“เข้าไปในร้านกันดีกว่า” พูดจบเฟียร์ก็เดินนำผมเข้าไปในร้านครับ และเมื่อเข้าไปถึงในร้านพนักงานแทบทั้งร้านก็หันมามองเฟียร์และแสดงสีหน้ายิ้มอย่างดีใจครับ ไม่ใช่แค่พนักงานนะครับลูกค้ายังมองเลย ก็แหม เฟียร์ออกจะหน้าตาน่ารักขนาดนี้
“น้องเฟียร์...หูย พี่คิดถึงแทบแย่ช่วงนี้หายหน้าหายตาไปเลยนะคะ รู้ไหมคนทั้งร้านรอน้องเฟียร์กันแทบทุกวัน”
“แหม พี่เกดก็พูดไปนั่น แล้วร้านเป็นยังไงบ้างครับเนี่ยลูกค้าแน่นขนาดนี้”
“แหม ก็ดีแบบนี้ทุกวันแหละค่ะ...เอ่อ แล้วนี่เพื่อนน้องเฟียร์หรอคะ” พี่เกดหันมามองทางผม
“อ่อ ใช่ครับชื่อคิมน่ะ” คิมแนะนำผมให้พี่เกดรู้จัก
“สวัสดีครับ” ผมกล่าวทักทายพร้อมกับยกมือไหว้พี่เกด
“ตายแล้ว!!!! ไม่ต้องไหว้ค่ะ แหม มาเป็นคู่แฝดเหมือนกันเลยนะคะบอกว่าไม่ต้องไหว้ พี่ยังไม่แก่นะคะ” พี่เกดแกดูจะเครียดมากที่ผมยกมือไหว้พี่แก
“ยังไม่แก่จริงๆหรอ” เสียงเด็กเสิร์ฟคนอื่นแซวครับ
“ฉันก็แค่สามสิบกลางๆย่ะ!!!” พี่เกดตอบกลับพร้อมกับสะบัดหน้าใส่ เห็นแล้วดูอบอุ่นดีครับรู้สึกเป็นกันเอง
“พี่เกดวันนี้ผมจะมาขอเป็นลูกค้านะครับ”
“เชิญค่ะน้องเฟียร์ น้องคิม เดี๋ยวพี่พาไปนั่งที่โต๊ะนะคะ” พูดจบเธอก็เดินนำผมไปที่โต๊ะๆนึงขนาดนั่งได้ประมาณสี่คนครับ แล้วจากนั้นผมกับเฟียร์ก็สั่งอาหารกันครับ รอได้สักพักนึงอาหารทั้งหมดที่สั่งก็มากองกันอยู่ตรงหน้าผมแล้วครับ แถมพี่เกดแอบกระซิบด้วยว่าลัดคิวให้อย่างเร่งด่วน ช่างอภิสิทธิ์เหลือเกินเลยครับ ผมนั่งกินไปได้สักพักก็มีคนมานั่งข้างผมกับเฟียร์ครับ
“ไปไหนทำไมไม่บอกพี่ พี่เป็นห่วงรู้ไหม!!!!” พี่วินมาถึงก็ใส่เฟียร์เลยครับ
“ทำไมต้องมานอนบ้านเฟียร์ กลับไปนอนบ้านเราสิครับ” อันนี้พี่โชว์ครับมาแบบนิ่มๆ ซึ่งมันผิดคาดมากๆเลยครับผมคิดว่าจะมาโวยวายอะไรเป็นการใหญ่อีก
“คิมเราอิ่มแล้วนะ” เฟียร์หันมาบอกผมพร้อมกับยกแก้วน้ำดื่มตามไป
“เราก็อิ่มแล้วเหมือนกัน” ผมเตรียมลุกขึ้นแต่ก็โดนมือของใครอีกคนรั้งไว้ และดูเหมือนว่าเฟียร์ก็จะโดนเหมือนกัน
“โถ่ เฟียร์ครับ พี่ผิดไปแล้วยกโทษให้พี่เถอะ งอนนานแบบเนี่ยพี่ใจจะขาดแล้วนะครับ” เยอะไปไหมพี่วิน - -
“กลับบ้านเรานะครับ” พี่โชว์พูดกับผมพร้อมกับส่งตาหวานซึ้งมาให้ผมกับเฟียร์ก็มองหน้ากันครับแล้วเหมือนเรามีโทรจิตที่สามารถสื่อสารกันได้เฟียร์กับผมพยักหน้าให้กันแล้วก็พูดพร้อมกันว่า....
“ไม่!!!!” พูดจบผมกับเฟียร์ก็สะบัดตัวออกจากทั้งคู่แล้วพากันวิ่งไปขึ้นแท๊กซี่เพื่อกลับบ้านครับ
เมื่อมาถึงบ้านผมกับเฟียร์ก็พากันเข้าห้องนอนทันที เรานั่งดูหนังกันไปสักพักก็ผัดกันไปอาบน้ำเพราะว่าจะดูคนอวดผีด้วยกัน ผมอ่ะเป็นคนที่กลัวผีมากๆไม่กล้าดูคนเดียวเลยขออาบก่อนแต่ระหว่างอาบน้ำเหมือนได้ยินเสียงก๊อกแก๊กอะไรข้างนอกแต่ก็ไม่ได้สนใจจนผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาเห็นเฟียร์นอนคุมโปรงแถมปิดไฟห้องซะมืดเลย
“เฟียร์ไปอาบน้ำสิ” ผมบอกและนอนลงข้างๆเฟียร์
“หมับ..เฟียร์เล่นไรเนี่ย......เฮ้ย พี่โชว์!!!!!!!!”
หัวข้อ: หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด Ms.Shizuru Lesson 77 End 19/01/2014 P.66 (อ่าน 718673 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก