กฏเล้าประกาศ 22/9/2019 จะลบนิยายที่ไม่มาต่อจนจบทิ้งทั้งหมดเล้าเป็ดรณรงค์ ให้ใช้เรียกนักเขียน นักอ่านแทน ไรท์เตอร์ รีดเดอร์ เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของเว็บเรากันนะคะ
สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ
“เอ่อ” ผมค่อยๆ กำของเขาไว้ แล้วเริ่มเคลื่อนมือขึ้นลงช้าๆ แต่ผมมือสั่นเสียมากกว่า ขยับแล้วก็นิ่งสลับกันอยู่อย่างนี้ “โธ่เว้ย! รำคาญจริง ถ้ารู้ตัวว่าทำไม่ได้แล้วจะมาทำไมวะ!” เขาพูดอย่างหงุดหงิดแล้วก็ปัดมือผมออกอย่างแรง! “ผม...ผม” ผมตกใจทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าจะทำให้เขาไม่พอใจขนาดนี้ “จะไปไหนก็ไปเลยปะ เสียเวลาจริงๆ” เขายืนนิ่งอยู่ซักพัก แล้วก็ค่อยดึงกางเกงขึ้น รูดซิปแล้วก็ขยับกางเกงให้เข้าที่เหมือนเดิม เขาล้วงหยิบซองบุหรี่จากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาแล้วเคาะออกมาหนึ่งมวน คาบไว้ในปาก แล้วเขาก็ล้วงหยิบไฟแช็กออกมา เขาโยนมันลงกับพื้น ‘ตุ๊บ’ มันหล่นลงตรงหน้าผม ผมไม่รู้จะทำอะไรดีจึงได้แต่หยิบมันขึ้นมาจะยื่นคืนให้เขา“หยิบมาจุดให้หน่อย” เขาสั่งเสียงเรียบ“คะ...ครับ” ผมทำตามที่เขาบอก รู้สึกว่าตัวเองมือสั่น ขณะที่ยื่นเปลวไฟจากไฟแช็กจุดให้เขา ผมมองหน้าเขาไปด้วย เขามองมาหน้านิ่ง ดวงตาสีดำสนิทของเขาดูดุดันมาก “เสร็จแล้วก็กลับไปได้ แล้วก็ไปถามไอ้คนที่ติดต่อว่าจะต้องทำอย่างไง ถ้าคิดว่าทำได้แล้วก็ค่อยกลับมาใหม่” เขาพูดเสียงเย็นชา เอื้อมมือมาหยิบไฟแช็กไปจากมือผม เก็บเข้ากระเป๋ากางเกงแล้วก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมรู้สึกเจ็บอยู่ลึกๆ ภายในใจ!
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
