บทที่1 หนี
“
ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว โว๊ย!” เค้ายืนตะโกนโว๊ยวายอยู่หน้าบ้านเพื่อนรัก ที่สนิทกันมาตั้งแต่หำเท่าพริกขี้หนู จนปัจจุบัน มันใหญ่เท่าพริกหวาน ยาวเท่ากว่าพริกหยวกแหละ
“ไรว่ะ” คนตัวเล็กเดินออกมานอกหน้าต่าง ด้วยอาการยังงัวเงียอยู่เลย
“เปิดประตูให้หน่อยเร็ว อย่ามั่วแต่ยืนเมาขี้ตาอยู่” เค้าก็กลัวเหมือนกัน ว่าจะมีคนตามมาเจอเค้าซะก่อน
“เออๆ เดี๋ยวไปเปิดให้” ไม่นาน ร่างเล็กๆในชุดนอนที่แสนจะสบายตัวก็ลงมาเปิดประตูให้เพื่อนเค้า ร่างใหญ่ๆไม่รอช้ารีบเข้าบ้าน แล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว
“อะไรเนี้ย ไข่ตุ๋น เป็นบ้าไร ดูแต่งตัว แล้วรีบร้อนไรเนี้ย จะไปแห่นาคที่ไหนมิทราบ” ร่างใหญ่ๆมองพิจารณาตัวเอง เออ เค้ายังอยู่ในชุดพิธีอยู่เลย
“ชั้น หนีงานหมั้นมาว่ะ” เสียงที่ดูราบเรียบเหมือนเป็นเรื่องปกติ ของไข่ตุ๋น
“ออ หนีงานหมั้น
ห๋า อะไรนะนี่นายหนีงานหมั้นมา ตายๆ”
ข้าวจ้าว เปลี่ยนสีหน้าที่เรียบเฉยจนไปถึง งัวเงีย แต่แล้วพอได้ยินในสิ่งที่เพื่อนพูด เหมือนเค้า ลืมตาอยู่กลางแสงแดด สีหน้าเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกตกใจ เค้าไม่คิดหรอกว่าเพื่อนเค้าจะทำแบบนี้จริงๆวันก่อน เพื่อนเค้าเล่าให้ฟังและบอกวิธีนี้แล้ว แต่คิดว่าเพื่อนล้อเล่น แต่นี่ มันเป็นจริงแล้ว
“หุบปากหน่อย ตานะจะถลนออกมาแหละ ดูนี่ดิ” เหมือนเรียกสิให้ร่างเล็กๆ ด้วยการเปิดโทรทัศน์
“เออ พี่ยุทธค่ะ มีรายงานข่าวด่วน ด่วนมากเลยค่ะ ประมาณ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมานะค่ะ คุณไข่ตุ๋น ทายาทเจ้าของห้างเพชรชื่อดังของเมืองไทยเลยละค่ะ ได้หายตัวไป ก่อนเริ่มพิธีงานหมั้นแค่ ครึ่งชั่วโมงเอง เอาแล้งไงค่ะพี่ยุทธ หนูว่านะ ข่าวนี่น่าติดตามกว่าข่าว หลินปิง ถ่ายออกมาเป็นทองอีกนะค่ะ” พิธีกรทั้งสอง ก็เล่าข่าวแบบนี้ทุกเช้า
“เชื่อยัง จะทำยังไงดี ช่วยหน่อย เครียดโว๊ย” ไข่ตุ๋นยังโว๊ยวายต่อไปเพราะ ท่าที ที่นิ่งเฉยของเพื่อน
“
แล้วนายจะทำยังไงต่อ เอายังไง หนีแบบนี้ มันไม่รอดอยู่ดีหรอกนะ” เมื่อข้าวจ้าวได้สติคืนปุ๊บ ร้อนรนกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ไม่รู้โว๊ยยย รู้แต่ว่าชั้นไม่ได้ชอบ ยัย หมวยเล็กลูกเจ้าสัว เง็ก ยังไงก็จะไม่หมั้นแน่นอน พันล้านเปอร์เซ็นต์ ที่สำคัญเลยนะ ชั้นจะไม่กลับบ้านถ้า คุณหญิงแม่ ไม่ยกเลิกงานหมั้นเฮงซวยนี่” ข้าวจ้าวมอง เพื่อนเค้าที่ยังทำตัวเป็นเด็กน้อยเอาแต่ใจ อยู่ไม่เคยเปลี่ยนเลย ไอนิสัยนี้
“หึหึ นายไม่กลับบ้าน พอดีแหละ คนของคุณหญิงแม่ได้บุกมาเต็มบ้านชั้นแน่ และต้องเกลียดชั้นแน่”
ข้าวจ้าว สามารถเข้าออกบ้าน อย่าเรียกว่าบ้านขอเป็นคฤหาสละกัน ของคุณหญิง โฉมศรีวิลัย ในฐานะ เพื่อนคนสนิทของลูกชายคนที่สอง และที่สำคัญที่สุด คุณหญิง โฉมศรีวิลัย ยังรักและเอ็นดูเค้ามากไม่สนใจว่า ข้าวจ้าวจะฐานะต่างกันมากยังกะ ฟ้ากับหุบเหว ทำให้เค้าลำบากใจมากยิ่งขึ้น ที่เพื่อนต้องแอบมาอยู่บ้านเค้า ไม่อยากจะคิดเลย ว่าถ้าคุณหญิงแม่โฉมศรีวิลัย รู้จะเป็นยังไง จะมองเค้าด้วยสายตาแบบไง แค่คิดก็เศร้าแหละ
“โอ๊ย อย่าคิดมากดิว่ะ เชื่อเถอะ คุณหญิงแม่ไม่รู้หรอกว่าข้ามาแอบอยู่บ้านแกแบบนี้” เพราะ ว่า ไข่ตุ๋น มีคอนโด ทั่วกรุงเทพ บ้านพักตากอากาศอีกหลายๆที
“โอ๊ย นายรอดูนะ ยังไง ยังไง คุณหญิงแม่ต้องโทรมาหาชั้นแน่นอน”
Rrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrr“อ๊าก คุณหญิงแม่ เป็นญาติกับ คุณเจนญาติทิพย์ป่าวว่ะ ทำยังไง” ข้าวจ้าวพูดยังไม่ทันขาดคำเลย โทรศัพท์ก็เข้าพร้อมด้วย
‘คุณหญิงแม่ โฉมศรีวิลัย ’
‘สายเข้า’
’02-345-6XXX’
“รับดิ” ไข่ตุ๋นบอกเพราะถ้านานมันจะดูผิดสังเกต
“รับแล้วจะพูดอะไร ไม่เอาไม่รับ” ข้าวจ้าว โยนโทรศัพท์ให้เพื่อนที่นำปัญหามาให้
“เอ๊ย รับสิว่ะ”
“ไม่เอา ถ้าคุณหญิงแม่ถาม ชั้นจะบอกยังไงล่ะ” ความเครียดเริ่มเข้ามา
“ก็บอกไม่รู้ไม่เห็นดิ ทำเห็นแก ยังไม่ตื่นไง” ไข่ตุ๋นยังทำท่าทางไม่ทุกไม่ร้อนเลยทั้งที่เค้าจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ง่ายขนาดนั้น รับเองเลยไป”
“พูดเป็นเล่น ถ้าชั้นรับ ให้ชั้นเดินกลับเข้าบ้านไม่ดีกว่าหรอว่ะ”
ไข่ตุ๋น ยังทำท่าทางเฉยเมยอยู่ ยังสนุกกับภาพในโทรทัศน์ ขนมมากมายที่ตั้งอยู่ ทางด้านข้าวจ้าวกำลังอยากจะกั้นใจตายให้มันรู้แล้วรู้รอด ถ้าหากไม่รับสายนะ คุณหญิงโฉมศรีวิลัย ท่านต้องสงสัยแน่ และท่านต้องคิดแน่ว่า เค้าวางแผนกับเพื่อนให้หนีงานหมั้นแบบนี้ ถ้ารับก็จะพูดยังไง โกหกหรอ เป็นที่เค้าไม่ถนัดเลย
แต่แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ไข่ตุ๋น เอื่อมมากดรับโทรศัพท์แทนเค้า
“เล่นบ้าไรเนี้ย”
“ฮัลโหล ลูกข้าวจ้าว นี่คุณหญิงแม่นะค่ะ” นั้น ไม่ต้องบอกแล้วครับ แค่นี่ฉี่ก็จะราดแหละครับ
“คะ ครับ คะคุณหญิงแม่” ข้าวจ้าวพยายามควบคุมอาการตื่นเต้นของตัวเอง ไม่ให้ผิดสังเกต
“เป็นอะไรหรือป่าวลูก ทำไมหนูรับสายแม่ช๊า ช้า จังเลยค่ะ” เสียงสูงยังไงก็ไม่รู้
“ขะ ขอโทษครับ พอดีผมลืมโทรศัพท์ไว้บนห้องนะครับ พอมันส่งเสียงร้องผมก็รีบวิ่งขึ้นไปเอาเลยนะครับ กลัวคุณหญิงแม่รอนาน”
“ออ หรอจ๊า แม่ก็คิดว่า หนูจะไม่รับสายแม่ซะแหละ” แค่น้ำเสียงก็ทำให้ข้าวจ้าวรู้สึกขนลุก
“รับสิครับ ต้องรับอยู่แล้ว ฮ่าๆ ทำไมผมจะไม่รับล่ะครับ คุณหญิงแม่อุสาโทรมาทั้งที” ข้าวจ้าวพยายามเปลี่ยนอารมณ์เพื่อนบายเบี่ยง คุณหญิงแม่
“แหม่ หัวเราะเฟคมากเลยนะลูก โฮๆ” สมแล้วที่เป็นคุณหญิงแม่ ท่านเก่งจริงๆ
“เหอๆ แล้วคุณหญิงแม่มีอะไรหรอป่าวครับ” ข้าวจ้าวถามกลับด้วยเสียงที่หวาน เพื่อจะกลบเกลื่อนอาการ คุณหญิงแม่ได้จับไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะลูก เออ ช่วงนี้ ไข่ตุ๋นได้ติดต่อ หรอไปนั่งดูโทรทัศน์หรือไปกินขนมบ้านหนูบ้างไหมลูก” แน่นอน คุณหญิงแม่มีญาณทิพย์แน่นอน ถูกทุกข้อเลย
“
เปล๊า นิครับ”
“รีบตอบจังเลยนะค่ะลูก เสียงสูงไปนะลูก”
“จริงๆครับ คุณหญิงแม่มีอะไรหรอป่าวครับ”
“ก็นายไข่ตุ๋นนะสิลูก มันหนีงานหมั้น ไปซะหน้าตาเฉย นักข่าว เซเลบมากมายก็มาแหละ แม่ละเหนื่อยจริงๆ นี่คุณหญิงแม่ก็ให้เพื่อนคุณพ่อ ให้กระจายกำลังตำรวจจากทั่วฟ้าเมืองไทยตามตัวอยู่นะ อีกไม่นาน คนจากกรมตำรวจแห่งชาติก็น่าจะไปถึงบ้านหนูนะลูกและคงจะมีค่อยดูอยู่แถวๆนั้นนะค่ะ” โทรศัพท์แทบจะหลุดออกจากมือ อาการหนักแน่ข้าวจ้าวเอ๊ย
“แย่จริงนะครับ ไอไข่ตุ๋นเนี้ย ชอบทำอะไรไม่คิด เอาแต่ใจที่สุด ทำตัวเป็นเด็กตลอดเลยเนอะครับ คุณหญิงแม่” ข้าวจ้าวต้องการจะต่อว่าไอคุณที่ทำท่าเฉยเมิยดูโทรศัพท์อย่างสบายอกสบายใจ
“นั้นสิ คุณหญิงแม่เสียหน้ามากเลย นักข่าวก็ทำข่าวใหญ่เลย แม่ละเหนื่อยจริงๆกับลูกคนนี้ ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย ไม่รู้เมื่อไหร่จะโตเป็นผู้ใหญ่สักที แม่อุสานะลูกหา ลูกสะใภ้นะ ดูมันสิ ดันหนีไป ต้องให้ขนมจีนเข้าพิธีแทนไปก่อน ดีนะขนมจีนมันรับข้อเสนอของแม่ รอดูนะ ถ้ามันกลับมานะ แม่จะทำโทษให้เข็ด ถ้ามันติดต่อมาหาหนูช่วยบอกมันด้วยนะค่ะลูกว่ายังไง ไข่ตุ๋นก็หนีไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะที่ไทย หรอต่างประเทศ แม่ฝากด้วยนะค่ะ” สุดยอดมากคุณหญิงแม่ เป็นผู้มีอิทธิพลมาก
“แล้ว ไข่ตุ๋นมันจะฟังผมหรอครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะลูก มันไม่ฟังไม่เป็นไรค่ะ อีกไม่นานมันต้องกลับแน่ค่ะ
หึหึ” ดูสยดสยองมาก
“คะ ครับคุณหญิงแม่ ถ้าไข่ตุ๋นติดต่อมา ผมจะบอกให้นะครับ”
“ดีมากค่ะ คุณลูก คุณหญิงแม่ขอบใจนะค่ะ นี่ถ้าหนูเป็นผู้หญิง หรอ ยัยน้ำพริกโตทันหนูนะ คุณหญิงแม่จับแต่งงานกับทางบ้านนี่แน่ มิให้หลุดมือเด็ดขาด น่ารักนิสัยดีแบบหนู นั้น คุณหญิงแม่ขอตัวก่อนนะค่ะ”
“ครับๆ“ หลังจากวางสาย ทำให้ ข้าวจ้าวคิดไม่ตกเลย ว่าจะทำยังไงต่อดี
“เป็นยังไงบ้าง” ไข่ตุ๋นเห็นอาการของเพื่อนเลยรีบเข้ามาถาม
“อย่างที่รู้แหละ คุณหญิงแม่รับทราบแหละว่าแกไม่ได้อยู่นี่ แต่อีกไม่นาน กำลังตำรวจจะมาที่นี่ และทั่วโลก”
“
อ๊ากกก ชั้นจะหนีไปไหนดีว่ะเนี้ย ช่วยคิดหน่อยดิ ข้าวจ้าว ถ้าต้องกลับไปหมั้นกับ ยัยหมวยเล็ก ฆ่าชั้น ยังดีซะดีกว่า”
“แต่งงานกับ ยัย หมวยเล็กมันร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอว่ะ”
“ก็ไม่ได้เลวร้าย อะไรมากหรอก แต่ ชั้นนะ ยังไม่รู้จักยัยหมวยเล็กดีเลย แค่เคยเห็นหน้าก่อนวันหมั้นแค่ครั้งสองครั้งเอง นิสัยใจคอเป็นยังไง ยังไม่รู้เลย แล้วแบบนี้หรอที่จะให้ชั้นทนคบไปตลอดชีวิต แล้วความสุขมันจะอยู่ตรงไหนว่ะ ถ้าให้แต่งงานกับยัยหมวยเล็กนะ ขอแต่งงานกับแกยังดีกว่าเลย”
“ตลกแหละ” จากท่าทีของข้าวจ้าว ทำให้ไข่ตุ๋นคิดแผนการครั้งนี้ออกแหละ
“ชั้นคิดออกแหละ ว่าทำยังไงดีที่ไม่ต้องทนแต่งงานกับยัยหมวยเล็ก หึหึหึ”
“อะไร ดูทำหน้า โรคจิตว่ะ”
“แต่คราวนี้ แกต้องช่วยชั้นแล้วล่ะ”
“อะไร ชั้นเนี้ยนะ” ข้าวจ้าว งงกับแผนการของไข่ตุ๋น
“ใช่ แกคนเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยชั้นได้”
“ขอโทษนะ ช่วยบอกก่อนได้ไหม ว่าชั้นจะต้องทำอะไรยังไงบ้าง”
“ง่ายๆ แค่เป็นคนรัก และบอกว่าเรามีอะไรกันแล้ว”
“ห๋า ฝันไปเถอะ”
ข้าวจ้าว หลบสายตาของเพื่อน ไม่อยากบอกว่ามันอายมากถ้าต้องทำแบบนั้น ใครๆจะมองเค้าเป็นคนยังไง
“ขอร้องล่ะ ช่วยชั้นหน่อยนะ นอกจากแก แล้วชั้น ไม่สนิทกับใครแล้ว ขอร้องล่ะ ตั้งแต่ชั้นเลิกกับสมายด์ไป ก็ไม่เคยยุ่งกับใครเลยมีแต่แกเท่านั้น นะๆ ถือว่าช่วยชั้นหน่อย มีแต่แกเท่านั้นที่เข้าออกบ้านชั้นอยู่ตลอด ยังไปค้างคืนที่บ้านออกจะบ่อยอยู่”
“ขอโทษนะ นายอ่านนิยายในเล้าเป็ดมากเกินไปใช่ไหม มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอว่ะ ที่สำคัญแม่แกจะเชื่อหรอว่ะ ชั้นไม่เคยมีความลับกับคุณหญิงแม่เลยนะโว๊ย”
“เอาน่า ชั้นมีวิธีพูดนะ แค่แค่ยอมช่วยเท่านั้นแหละ”
“คำเดียวเลยนะ
“ไม่” มันไม่ตลกนะโว๊ย”
“โธ่ ข้าวจ้าวที่รัก ข้าวจ้าวที่เห็นใจเค้าหรอ ไม่สงสารเค้าหรอ ถ้าตัวเองไม่ช่วยเค้านะ ก็ได้เค้ากลับบ้านก็ได้ ยังไงเค้าก็โดนคลุมถุงชนอยู่แล้วนิ ถึงเค้าจะรอดจากหมวยเล็กไป ต่อไปก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนไหนอีกที่เค้าต้องแต่งงานด้วย เค้าคงไม่มีความสุขแน่นอน ไม่เป็นถ้าตัวเองไม่ช่วยเค้า เค้าก็จะไม่บังคับหรอก” ไข่อุ๋นใช่ไม้อ่อน เพราะรู้ดีว่า ข้าวจ้าวแพ้ลูกอ้อนที่สุดแบบนี้แน่นอน ว่ายังไงก็ต้องช่วยแน่เลย
“ไม่ช่วย” ข้าวจ้าวพูดเสียงแข็ง เพราะเรื่องนี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กแหละ
“ไม่เป็นไร ถ้าสำเร็จนะ เค้าคิดว่า เค้ามีของขวัญให้ตัวเองแน่นอน”
“ไข่ตุ๋น ชั้นไม่ใช่เด็กๆแล้วนะที่จะเอาของขวัญมาล่อแบบนี้”
“ก็แค่ ตั๋วไปกลับ เกาหลี พร้อมที่พักโรงแรมชื่อดัง แถมเงินเที่ยวอีก 1 ล้านบาท มันคงดูเด็กๆไปสินะ ช่างมันเถอะ”
“โอเค ชั้นจะช่วยเอง”มันเป็นสิ่งที่ข้าวจ้าวฝันมาตลอดชีวิตว่าอยากไปเกาหลี ไปหาพี่เบ ก็แค่เป็นแฟนหลอกๆแค่นี้ มันน่าจะไม่ยากเย็นนะ
“ไม่เล่นตัวอีกหน่อยหรอ เผื่อว่าจะเพิ่มอะไรให้อีก”
“พอเลย เห็นชั้นเป็นคนยังไงกันเนี้ย”
“คนดีไง ตั๋วเครื่องบินไปกลับเกาหลี พร้อมที่พักโรงแรมชื่อดัง เงินช๊อปอีก 1 ล้านบาท เอาอะไรเพิ่มอีกน่า”
“พอๆแค่นี้ก็ตอบตกลงแล้วไง อะไรหนักหนา”
“ที่รับข้อเสนอง่ายๆนี่ เพราะ หลงรักชั้นแล้วละสิ น่ารักที่สุดเลย”
“ตลกแหละ ที่ชั้นยอมช่วยเพราะ ชั้นจะไปตามรอยซีรี่ย์เกาหลีของชั้น อย่าหลงตัวเองเลย ไอไข่ตุ๋นเน่า”
“โห๊ยย ยังไงก็ดีใจแหละ ขอบคุณครับ” ไข่ตุ๋นเดินเข้ามาสวมกอดเพื่อนสุดที่รัก
TBC
แผนนี้จะสำเร็จหรอป่าว รอติดตามกันต่อนะจ้าาา
...
ตัวละครเพิ่มเติม
เจ้าสัวเง็ก ผู้ทรงอิทธิพล
ขนมจีน น้องชายของไข่ตุ๋น นิสัยตรงกันข้ามกับพี่ชาย ออกแนวเก็บกด
[/i]
...
อิมเมจ จิ้นๆๆๆ กันจ้า
"นะๆ ช่วยไข่ตุ๋นหน่อยนะ ข้าวจ้าว"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
