-
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
บทนำ
ทางออกที่ดีที่สุดคือ หนี
ใครกันจะยอมทนกับการที่ต้องหมั้นกับคนที่ไม่ได้รัก แต่ทำยังไงดี เค้าคงหนีไม่ได้ตลอดแน่ ต้องหาทางที่ทำให้หลุดพ้น
มันเหมือนจะมืดไปหมดซะทุกทาง เค้าต้องหมั้นกับคนที่เค้าไม่รักจริงๆหรอเนี้ย
Rrrrrrrrr Rrrrr
เค้ามองโทรศัพท์ของตัวเอง พอเห็นหมายเลขของคนที่โทรเข้าทำให้เค้าคิดหาทางออกได้แล้ว และแน่นอน คนนั้นต้องช่วยเค้าได้แน่นอน
.................................................................
อิมเมจ สำหรับ จิ้นกันนะครับ ทำให้เห็นภาพได้ชัดเจน
(https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcQC7YUlAnfnCYlpdBCf8-XczuiXfFb1zSI7YWK2bTcJTVsdYVlj)
ไข่ตุ๋น ทายาทเจ้าของห้างเพชรชื่อดังในเมืองไทย ที่กำลังจะเข้าพิธีหมั้น แต่หนีมาซะก่อน ด้วยอุปะนิสัย เอาแต่ใจ
(https://encrypted-tbn0.google.com/images?q=tbn:ANd9GcShdf-OwwYfC1SxUfX_nI0658PEbUQAsAumw10aEX4WkV6zuKsb)
ข้าวจ้าว เพื่อนสนิทของไข่ตุ๋น ที่รับช่วยเหลือในการหลอกมาว่าเป็นแฟนของไข่ตุ๋น
(http://pics.manager.co.th/Images/555000009443708.JPEG)
คุณหญิง โฉมศรีวิลัย คุณหญิงแม่ของไข่ตุ๋น
[/i][/size][/color]
(http://g2.s1sf.com/4/11/jpg/86/1731279.jpg)
หมวยเล็ก ลูกสาวสุดที่รักของเจ้างัวเง็ก ว่าที่คู่หมั้นของไข่ตุ๋น
[/i][/size][/color]
อิมเมจของนักแสดงของเรื่องนะจ้า จะได้เห็นภาพ
...--------------------------------------------------------
ภาพชวนจิ้น พระเอกนายเอก
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSnaYqadLSAz6L3mTSGNu35vftu448oc1yFi-DspcQIt9AM6emL0hQ6PnK-)
"นายจะไม่ทิ้งชั้นไปใช่ไหมข้าวจ้าว"
[/i]
(http://www.siamzone.com/board/upload/3049/3049300-0026.jpg)
"วันแรกที่เราได้อยู่ด้วยกันในฐานะ คนรักหลอกๆ"
(https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcS600INpqv4Zn49TOM4x-ZsV_OSdsijxRkTwF6EvVveCnkwCkVB)
"ข้าวจ้าว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ชั้นจะปกป้องนายเอง"
ชอบมิชอบบอกกันด้วยนะจ้า เร็วๆนี้จะมาลงตอนที่ 1 ให้นะจ้า เรื่องนี้แต่งมาได้ เกือบ 70 เปอร์เซ็นต์แล้ว ฝากด้วยนะครับ ตัวละครยังมีเพอ่มเติมมาเรื่อน แล้วจะนำอิมเมน ชวนจิ้นมาลงให้อีกนะ จุ๊บบบบบบบ
ขอบคุณรูปสวยๆจากหลายๆเว็บนะครับ
-
ปูเสื่อรอค่าาาาา><
-
รอติดตาม
ไข่ตุ๋น + ข้าวจ้าว
เมนูนี้น่าลองชิม
-
รอจ้าาาาาาา :impress2: :impress2: :impress2:
-
น่าติดตามครับ จะรออ่านน่ะครับ
-
:z2: เต้นรอ
-
บทที่1 หนี
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว โว๊ย!” เค้ายืนตะโกนโว๊ยวายอยู่หน้าบ้านเพื่อนรัก ที่สนิทกันมาตั้งแต่หำเท่าพริกขี้หนู จนปัจจุบัน มันใหญ่เท่าพริกหวาน ยาวเท่ากว่าพริกหยวกแหละ
“ไรว่ะ” คนตัวเล็กเดินออกมานอกหน้าต่าง ด้วยอาการยังงัวเงียอยู่เลย
“เปิดประตูให้หน่อยเร็ว อย่ามั่วแต่ยืนเมาขี้ตาอยู่” เค้าก็กลัวเหมือนกัน ว่าจะมีคนตามมาเจอเค้าซะก่อน
“เออๆ เดี๋ยวไปเปิดให้” ไม่นาน ร่างเล็กๆในชุดนอนที่แสนจะสบายตัวก็ลงมาเปิดประตูให้เพื่อนเค้า ร่างใหญ่ๆไม่รอช้ารีบเข้าบ้าน แล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว
“อะไรเนี้ย ไข่ตุ๋น เป็นบ้าไร ดูแต่งตัว แล้วรีบร้อนไรเนี้ย จะไปแห่นาคที่ไหนมิทราบ” ร่างใหญ่ๆมองพิจารณาตัวเอง เออ เค้ายังอยู่ในชุดพิธีอยู่เลย
“ชั้น หนีงานหมั้นมาว่ะ” เสียงที่ดูราบเรียบเหมือนเป็นเรื่องปกติ ของไข่ตุ๋น
“ออ หนีงานหมั้น ห๋า อะไรนะนี่นายหนีงานหมั้นมา ตายๆ”
ข้าวจ้าว เปลี่ยนสีหน้าที่เรียบเฉยจนไปถึง งัวเงีย แต่แล้วพอได้ยินในสิ่งที่เพื่อนพูด เหมือนเค้า ลืมตาอยู่กลางแสงแดด สีหน้าเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกตกใจ เค้าไม่คิดหรอกว่าเพื่อนเค้าจะทำแบบนี้จริงๆวันก่อน เพื่อนเค้าเล่าให้ฟังและบอกวิธีนี้แล้ว แต่คิดว่าเพื่อนล้อเล่น แต่นี่ มันเป็นจริงแล้ว
“หุบปากหน่อย ตานะจะถลนออกมาแหละ ดูนี่ดิ” เหมือนเรียกสิให้ร่างเล็กๆ ด้วยการเปิดโทรทัศน์
“เออ พี่ยุทธค่ะ มีรายงานข่าวด่วน ด่วนมากเลยค่ะ ประมาณ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมานะค่ะ คุณไข่ตุ๋น ทายาทเจ้าของห้างเพชรชื่อดังของเมืองไทยเลยละค่ะ ได้หายตัวไป ก่อนเริ่มพิธีงานหมั้นแค่ ครึ่งชั่วโมงเอง เอาแล้งไงค่ะพี่ยุทธ หนูว่านะ ข่าวนี่น่าติดตามกว่าข่าว หลินปิง ถ่ายออกมาเป็นทองอีกนะค่ะ” พิธีกรทั้งสอง ก็เล่าข่าวแบบนี้ทุกเช้า
“เชื่อยัง จะทำยังไงดี ช่วยหน่อย เครียดโว๊ย” ไข่ตุ๋นยังโว๊ยวายต่อไปเพราะ ท่าที ที่นิ่งเฉยของเพื่อน
“ :impress3: แล้วนายจะทำยังไงต่อ เอายังไง หนีแบบนี้ มันไม่รอดอยู่ดีหรอกนะ” เมื่อข้าวจ้าวได้สติคืนปุ๊บ ร้อนรนกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ไม่รู้โว๊ยยย รู้แต่ว่าชั้นไม่ได้ชอบ ยัย หมวยเล็กลูกเจ้าสัว เง็ก ยังไงก็จะไม่หมั้นแน่นอน พันล้านเปอร์เซ็นต์ ที่สำคัญเลยนะ ชั้นจะไม่กลับบ้านถ้า คุณหญิงแม่ ไม่ยกเลิกงานหมั้นเฮงซวยนี่” ข้าวจ้าวมอง เพื่อนเค้าที่ยังทำตัวเป็นเด็กน้อยเอาแต่ใจ อยู่ไม่เคยเปลี่ยนเลย ไอนิสัยนี้
“หึหึ นายไม่กลับบ้าน พอดีแหละ คนของคุณหญิงแม่ได้บุกมาเต็มบ้านชั้นแน่ และต้องเกลียดชั้นแน่”
ข้าวจ้าว สามารถเข้าออกบ้าน อย่าเรียกว่าบ้านขอเป็นคฤหาสละกัน ของคุณหญิง โฉมศรีวิลัย ในฐานะ เพื่อนคนสนิทของลูกชายคนที่สอง และที่สำคัญที่สุด คุณหญิง โฉมศรีวิลัย ยังรักและเอ็นดูเค้ามากไม่สนใจว่า ข้าวจ้าวจะฐานะต่างกันมากยังกะ ฟ้ากับหุบเหว ทำให้เค้าลำบากใจมากยิ่งขึ้น ที่เพื่อนต้องแอบมาอยู่บ้านเค้า ไม่อยากจะคิดเลย ว่าถ้าคุณหญิงแม่โฉมศรีวิลัย รู้จะเป็นยังไง จะมองเค้าด้วยสายตาแบบไง แค่คิดก็เศร้าแหละ
“โอ๊ย อย่าคิดมากดิว่ะ เชื่อเถอะ คุณหญิงแม่ไม่รู้หรอกว่าข้ามาแอบอยู่บ้านแกแบบนี้” เพราะ ว่า ไข่ตุ๋น มีคอนโด ทั่วกรุงเทพ บ้านพักตากอากาศอีกหลายๆที
“โอ๊ย นายรอดูนะ ยังไง ยังไง คุณหญิงแม่ต้องโทรมาหาชั้นแน่นอน”
Rrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrr
“อ๊าก คุณหญิงแม่ เป็นญาติกับ คุณเจนญาติทิพย์ป่าวว่ะ ทำยังไง” ข้าวจ้าวพูดยังไม่ทันขาดคำเลย โทรศัพท์ก็เข้าพร้อมด้วย
‘คุณหญิงแม่ โฉมศรีวิลัย ’
‘สายเข้า’
’02-345-6XXX’
“รับดิ” ไข่ตุ๋นบอกเพราะถ้านานมันจะดูผิดสังเกต
“รับแล้วจะพูดอะไร ไม่เอาไม่รับ” ข้าวจ้าว โยนโทรศัพท์ให้เพื่อนที่นำปัญหามาให้
“เอ๊ย รับสิว่ะ”
“ไม่เอา ถ้าคุณหญิงแม่ถาม ชั้นจะบอกยังไงล่ะ” ความเครียดเริ่มเข้ามา
“ก็บอกไม่รู้ไม่เห็นดิ ทำเห็นแก ยังไม่ตื่นไง” ไข่ตุ๋นยังทำท่าทางไม่ทุกไม่ร้อนเลยทั้งที่เค้าจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ง่ายขนาดนั้น รับเองเลยไป”
“พูดเป็นเล่น ถ้าชั้นรับ ให้ชั้นเดินกลับเข้าบ้านไม่ดีกว่าหรอว่ะ”
ไข่ตุ๋น ยังทำท่าทางเฉยเมยอยู่ ยังสนุกกับภาพในโทรทัศน์ ขนมมากมายที่ตั้งอยู่ ทางด้านข้าวจ้าวกำลังอยากจะกั้นใจตายให้มันรู้แล้วรู้รอด ถ้าหากไม่รับสายนะ คุณหญิงโฉมศรีวิลัย ท่านต้องสงสัยแน่ และท่านต้องคิดแน่ว่า เค้าวางแผนกับเพื่อนให้หนีงานหมั้นแบบนี้ ถ้ารับก็จะพูดยังไง โกหกหรอ เป็นที่เค้าไม่ถนัดเลย
แต่แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ไข่ตุ๋น เอื่อมมากดรับโทรศัพท์แทนเค้า
“เล่นบ้าไรเนี้ย”
“ฮัลโหล ลูกข้าวจ้าว นี่คุณหญิงแม่นะค่ะ” นั้น ไม่ต้องบอกแล้วครับ แค่นี่ฉี่ก็จะราดแหละครับ
“คะ ครับ คะคุณหญิงแม่” ข้าวจ้าวพยายามควบคุมอาการตื่นเต้นของตัวเอง ไม่ให้ผิดสังเกต
“เป็นอะไรหรือป่าวลูก ทำไมหนูรับสายแม่ช๊า ช้า จังเลยค่ะ” เสียงสูงยังไงก็ไม่รู้
“ขะ ขอโทษครับ พอดีผมลืมโทรศัพท์ไว้บนห้องนะครับ พอมันส่งเสียงร้องผมก็รีบวิ่งขึ้นไปเอาเลยนะครับ กลัวคุณหญิงแม่รอนาน”
“ออ หรอจ๊า แม่ก็คิดว่า หนูจะไม่รับสายแม่ซะแหละ” แค่น้ำเสียงก็ทำให้ข้าวจ้าวรู้สึกขนลุก
“รับสิครับ ต้องรับอยู่แล้ว ฮ่าๆ ทำไมผมจะไม่รับล่ะครับ คุณหญิงแม่อุสาโทรมาทั้งที” ข้าวจ้าวพยายามเปลี่ยนอารมณ์เพื่อนบายเบี่ยง คุณหญิงแม่
“แหม่ หัวเราะเฟคมากเลยนะลูก โฮๆ” สมแล้วที่เป็นคุณหญิงแม่ ท่านเก่งจริงๆ
“เหอๆ แล้วคุณหญิงแม่มีอะไรหรอป่าวครับ” ข้าวจ้าวถามกลับด้วยเสียงที่หวาน เพื่อจะกลบเกลื่อนอาการ คุณหญิงแม่ได้จับไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะลูก เออ ช่วงนี้ ไข่ตุ๋นได้ติดต่อ หรอไปนั่งดูโทรทัศน์หรือไปกินขนมบ้านหนูบ้างไหมลูก” แน่นอน คุณหญิงแม่มีญาณทิพย์แน่นอน ถูกทุกข้อเลย
“เปล๊า นิครับ”
“รีบตอบจังเลยนะค่ะลูก เสียงสูงไปนะลูก”
“จริงๆครับ คุณหญิงแม่มีอะไรหรอป่าวครับ”
“ก็นายไข่ตุ๋นนะสิลูก มันหนีงานหมั้น ไปซะหน้าตาเฉย นักข่าว เซเลบมากมายก็มาแหละ แม่ละเหนื่อยจริงๆ นี่คุณหญิงแม่ก็ให้เพื่อนคุณพ่อ ให้กระจายกำลังตำรวจจากทั่วฟ้าเมืองไทยตามตัวอยู่นะ อีกไม่นาน คนจากกรมตำรวจแห่งชาติก็น่าจะไปถึงบ้านหนูนะลูกและคงจะมีค่อยดูอยู่แถวๆนั้นนะค่ะ” โทรศัพท์แทบจะหลุดออกจากมือ อาการหนักแน่ข้าวจ้าวเอ๊ย
“แย่จริงนะครับ ไอไข่ตุ๋นเนี้ย ชอบทำอะไรไม่คิด เอาแต่ใจที่สุด ทำตัวเป็นเด็กตลอดเลยเนอะครับ คุณหญิงแม่” ข้าวจ้าวต้องการจะต่อว่าไอคุณที่ทำท่าเฉยเมิยดูโทรศัพท์อย่างสบายอกสบายใจ
“นั้นสิ คุณหญิงแม่เสียหน้ามากเลย นักข่าวก็ทำข่าวใหญ่เลย แม่ละเหนื่อยจริงๆกับลูกคนนี้ ไม่มีความรับผิดชอบเอาซะเลย ไม่รู้เมื่อไหร่จะโตเป็นผู้ใหญ่สักที แม่อุสานะลูกหา ลูกสะใภ้นะ ดูมันสิ ดันหนีไป ต้องให้ขนมจีนเข้าพิธีแทนไปก่อน ดีนะขนมจีนมันรับข้อเสนอของแม่ รอดูนะ ถ้ามันกลับมานะ แม่จะทำโทษให้เข็ด ถ้ามันติดต่อมาหาหนูช่วยบอกมันด้วยนะค่ะลูกว่ายังไง ไข่ตุ๋นก็หนีไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะที่ไทย หรอต่างประเทศ แม่ฝากด้วยนะค่ะ” สุดยอดมากคุณหญิงแม่ เป็นผู้มีอิทธิพลมาก
“แล้ว ไข่ตุ๋นมันจะฟังผมหรอครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะลูก มันไม่ฟังไม่เป็นไรค่ะ อีกไม่นานมันต้องกลับแน่ค่ะ หึหึ” ดูสยดสยองมาก
“คะ ครับคุณหญิงแม่ ถ้าไข่ตุ๋นติดต่อมา ผมจะบอกให้นะครับ”
“ดีมากค่ะ คุณลูก คุณหญิงแม่ขอบใจนะค่ะ นี่ถ้าหนูเป็นผู้หญิง หรอ ยัยน้ำพริกโตทันหนูนะ คุณหญิงแม่จับแต่งงานกับทางบ้านนี่แน่ มิให้หลุดมือเด็ดขาด น่ารักนิสัยดีแบบหนู นั้น คุณหญิงแม่ขอตัวก่อนนะค่ะ”
“ครับๆ“ หลังจากวางสาย ทำให้ ข้าวจ้าวคิดไม่ตกเลย ว่าจะทำยังไงต่อดี
“เป็นยังไงบ้าง” ไข่ตุ๋นเห็นอาการของเพื่อนเลยรีบเข้ามาถาม
“อย่างที่รู้แหละ คุณหญิงแม่รับทราบแหละว่าแกไม่ได้อยู่นี่ แต่อีกไม่นาน กำลังตำรวจจะมาที่นี่ และทั่วโลก”
“อ๊ากกก ชั้นจะหนีไปไหนดีว่ะเนี้ย ช่วยคิดหน่อยดิ ข้าวจ้าว ถ้าต้องกลับไปหมั้นกับ ยัยหมวยเล็ก ฆ่าชั้น ยังดีซะดีกว่า”
“แต่งงานกับ ยัย หมวยเล็กมันร้ายแรงขนาดนั้นเลยหรอว่ะ”
“ก็ไม่ได้เลวร้าย อะไรมากหรอก แต่ ชั้นนะ ยังไม่รู้จักยัยหมวยเล็กดีเลย แค่เคยเห็นหน้าก่อนวันหมั้นแค่ครั้งสองครั้งเอง นิสัยใจคอเป็นยังไง ยังไม่รู้เลย แล้วแบบนี้หรอที่จะให้ชั้นทนคบไปตลอดชีวิต แล้วความสุขมันจะอยู่ตรงไหนว่ะ ถ้าให้แต่งงานกับยัยหมวยเล็กนะ ขอแต่งงานกับแกยังดีกว่าเลย”
“ตลกแหละ” จากท่าทีของข้าวจ้าว ทำให้ไข่ตุ๋นคิดแผนการครั้งนี้ออกแหละ
“ชั้นคิดออกแหละ ว่าทำยังไงดีที่ไม่ต้องทนแต่งงานกับยัยหมวยเล็ก หึหึหึ”
“อะไร ดูทำหน้า โรคจิตว่ะ”
“แต่คราวนี้ แกต้องช่วยชั้นแล้วล่ะ”
“อะไร ชั้นเนี้ยนะ” ข้าวจ้าว งงกับแผนการของไข่ตุ๋น
“ใช่ แกคนเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยชั้นได้”
“ขอโทษนะ ช่วยบอกก่อนได้ไหม ว่าชั้นจะต้องทำอะไรยังไงบ้าง”
“ง่ายๆ แค่เป็นคนรัก และบอกว่าเรามีอะไรกันแล้ว”
“ห๋า ฝันไปเถอะ”
ข้าวจ้าว หลบสายตาของเพื่อน ไม่อยากบอกว่ามันอายมากถ้าต้องทำแบบนั้น ใครๆจะมองเค้าเป็นคนยังไง
“ขอร้องล่ะ ช่วยชั้นหน่อยนะ นอกจากแก แล้วชั้น ไม่สนิทกับใครแล้ว ขอร้องล่ะ ตั้งแต่ชั้นเลิกกับสมายด์ไป ก็ไม่เคยยุ่งกับใครเลยมีแต่แกเท่านั้น นะๆ ถือว่าช่วยชั้นหน่อย มีแต่แกเท่านั้นที่เข้าออกบ้านชั้นอยู่ตลอด ยังไปค้างคืนที่บ้านออกจะบ่อยอยู่”
“ขอโทษนะ นายอ่านนิยายในเล้าเป็ดมากเกินไปใช่ไหม มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอว่ะ ที่สำคัญแม่แกจะเชื่อหรอว่ะ ชั้นไม่เคยมีความลับกับคุณหญิงแม่เลยนะโว๊ย”
“เอาน่า ชั้นมีวิธีพูดนะ แค่แค่ยอมช่วยเท่านั้นแหละ”
“คำเดียวเลยนะ “ไม่” มันไม่ตลกนะโว๊ย”
“โธ่ ข้าวจ้าวที่รัก ข้าวจ้าวที่เห็นใจเค้าหรอ ไม่สงสารเค้าหรอ ถ้าตัวเองไม่ช่วยเค้านะ ก็ได้เค้ากลับบ้านก็ได้ ยังไงเค้าก็โดนคลุมถุงชนอยู่แล้วนิ ถึงเค้าจะรอดจากหมวยเล็กไป ต่อไปก็ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนไหนอีกที่เค้าต้องแต่งงานด้วย เค้าคงไม่มีความสุขแน่นอน ไม่เป็นถ้าตัวเองไม่ช่วยเค้า เค้าก็จะไม่บังคับหรอก” ไข่อุ๋นใช่ไม้อ่อน เพราะรู้ดีว่า ข้าวจ้าวแพ้ลูกอ้อนที่สุดแบบนี้แน่นอน ว่ายังไงก็ต้องช่วยแน่เลย
“ไม่ช่วย” ข้าวจ้าวพูดเสียงแข็ง เพราะเรื่องนี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กแหละ
“ไม่เป็นไร ถ้าสำเร็จนะ เค้าคิดว่า เค้ามีของขวัญให้ตัวเองแน่นอน”
“ไข่ตุ๋น ชั้นไม่ใช่เด็กๆแล้วนะที่จะเอาของขวัญมาล่อแบบนี้”
“ก็แค่ ตั๋วไปกลับ เกาหลี พร้อมที่พักโรงแรมชื่อดัง แถมเงินเที่ยวอีก 1 ล้านบาท มันคงดูเด็กๆไปสินะ ช่างมันเถอะ”
“โอเค ชั้นจะช่วยเอง”
มันเป็นสิ่งที่ข้าวจ้าวฝันมาตลอดชีวิตว่าอยากไปเกาหลี ไปหาพี่เบ ก็แค่เป็นแฟนหลอกๆแค่นี้ มันน่าจะไม่ยากเย็นนะ
“ไม่เล่นตัวอีกหน่อยหรอ เผื่อว่าจะเพิ่มอะไรให้อีก”
“พอเลย เห็นชั้นเป็นคนยังไงกันเนี้ย”
“คนดีไง ตั๋วเครื่องบินไปกลับเกาหลี พร้อมที่พักโรงแรมชื่อดัง เงินช๊อปอีก 1 ล้านบาท เอาอะไรเพิ่มอีกน่า”
“พอๆแค่นี้ก็ตอบตกลงแล้วไง อะไรหนักหนา”
“ที่รับข้อเสนอง่ายๆนี่ เพราะ หลงรักชั้นแล้วละสิ น่ารักที่สุดเลย”
“ตลกแหละ ที่ชั้นยอมช่วยเพราะ ชั้นจะไปตามรอยซีรี่ย์เกาหลีของชั้น อย่าหลงตัวเองเลย ไอไข่ตุ๋นเน่า”
“โห๊ยย ยังไงก็ดีใจแหละ ขอบคุณครับ” ไข่ตุ๋นเดินเข้ามาสวมกอดเพื่อนสุดที่รัก
TBC
แผนนี้จะสำเร็จหรอป่าว รอติดตามกันต่อนะจ้าาา
...
ตัวละครเพิ่มเติม
(http://i3.photobucket.com/albums/y89/hihoo/character_gfx9.jpg)
เจ้าสัวเง็ก ผู้ทรงอิทธิพล
(http://g1.s1sf.com/4/12/jpg/106/2134883.jpg)
ขนมจีน น้องชายของไข่ตุ๋น นิสัยตรงกันข้ามกับพี่ชาย ออกแนวเก็บกด
[/i]
...
อิมเมจ จิ้นๆๆๆ กันจ้า
(http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/577443_122616877873136_100003744747312_105850_1041887958_n.jpg)
"นะๆ ช่วยไข่ตุ๋นหน่อยนะ ข้าวจ้าว"
-
ดูเหมือนจะชุลมุนวุ่นวายสนุกสนานเฮฮา
รอตอนต่อไป
:L2: มอบให้คนแต่ง
-
:pig2: :pig2:
-
มาเจิมเรื่องใหม่รอนะครับ *-*
-
บทที่2
“ห๋า อะไรนะ!!”
คุณหญิง โฉมศรีวิลัย ตะโกนเสียงดัง จนลืมมาดคุณหญิงกันเลย นาทีนี้คุณหญิงไม่สนเรื่องสกุลรุนชาติแหละ เพราะที่ทำให้คุณหญิงเป็นแบบนี้ คือ ลูกชายที่รัก
“คุณหญิงแม่ค่ะ หมวยเล็กไม่ยอมนะค่ะ” หมวยเล็กยังตกใจเมื่อได้ยินคำสารภาพของ ว่าที่คู่หมั้น
“คุณเบาๆหน่อย หมวยเล็กอย่าเสียงดังมาก เดี๋ยวเด็กๆมันจะมาแอบสอดรู้สอดเห็นเอาไปนินทาได้” คุณท่าน เห็นท่าทีไม่ค่อยดี ยังไงก็ต้องปรามๆ
“หมวยเล็กไม่ยอมนะค่ะ คุณพ่อ ทำแบบนี้หมวยเล็กเสียหายนะ”
“ใช่ๆ แบบนี้ ลูกสาวผมเสียหายนะ ไม่ไหวๆ” เจ้าสัวเง็ก ยังตามใจลูกสาว
“เสียหายอะไรค่ะ” คุณหญิงแม่ที่นั่งเงียบอยู่ทนไม่ไหวกับท่าทีของสองพ่อลูกนี้
“ก็เรื่องหมั้นไง อั๊ว บอกคนใหญ่คนโตเยอะแยะ แล้วสุดท้าย ต้องให้ อาขนมจีนมาหมั้นแทน มันไม่ใช่เรื่องแล้วนะ” เจ้าสัวเริ่มอารมณ์ขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น
ปัง!!!!
“ดิชั้นคิดว่า มันไม่มีอะไรเสียหายนะ เพราะอย่างน้อย ลูกชายของดิชั้น ยังไม่ได้ทำอะไรลูกสาวของเจ้าสั่วเลย ที่สำคัญเรื่องเชื่อเชิญ ถ้าจำไม่ผิด คนใหญ่คนโต ดิชั้นก็เป็นคนเชื่อเชิญทั้งนั้น” ถึงคุณหญิงจะกำลังสับสนกับเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่ก็เถอะ แต่ก็ไม่ชอบให้ใครหน้าไหน มาดูหมิ่นแบบนี้
“เออ เออ” ความจริงที่คุณหญิงพูด ทำให้เจ้าสัวถึงกับพูดไม่ออกเลย
“ดิชั้นคิดว่า เรื่องต่อไป มันเป็นเรื่องของคนในครอบครัว ขอเชิญเจ้าสั่วกับลูกสาวกลับไปก่อน” มาดคุณหญิงกลับมาแหละ
“อ๊ายยย ชิ” หมวยเล็กดูไม่สบอารมณ์ที่โดนไล่ไปแบบนั้น
“หมวยเล็ก กลับมาเช็ดน้ำลายของตัวเองด้วยลูก ถ้ายังหลงเหลืออยู่ ดิชั้นจะหักหยดละ 10 ล้านบาทค่ะ”
“อ๊ายย อาหลิน ไปเช็ด อย่าให้เหลือนะย่ะ” แล้วสาวใช้คนสนิทก็เดินมาทำความสะอาด
“สวนแก ว่ามา” พอเสร็จสิ้นเรื่องปวดหัวเรื่องหนึ่งแล้ว ต้องหันมาอีกเรื่อง
“คุณหญิง” คุณท่านต้องเอ็ด
“แหม่ คุณก็ ชั้นยังตกใจอยู่เลย หรือว่าคุณไม่ตกใจค่ะ อยู่ๆมันพาเมียเข้าบ้านและเมียมันยัง ยัง เป็นผู้ชาย” คุณหญิงพยายามควบคุมเสียงของตัวเอง
“คุณหญิง ผมไม่ตกใจหรอกไม่เห็นมีไรน่าตกใจเลย”
“ว๊าย จะไม่มีได้ยังไงค่ะ หนูข้าวจ้าวก็มาที่นี่ออกจะบ่อยไม่เห็นมีท่าทีว่าทั้งสองคนนี้จะเป็นซัมติงกันเลยสักครั้ง ตอนคุยโทรศัพท์ไปถามข่าวเรื่องของ ไข่ตุ๋น เค้ายังบอกไม่รู้เรื่องอยู่เลยนิค่ะ”
“คุณหญิงแม่ครับ ก็ข้าวจ้าวเค้ากลัวนิครับ เลยไม่กล้าที่จะบอกคุณแม่นะครับ ขืนบอกสิครับ”
“แก ก็รู้นิ แต่ยังทำนะ จริงหรอจ๊ะ หนูข้าวจ้าว” สุดยอดจริงคุณหญิงสามารถเปลี่ยนอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว
“จะ จริงครับ”
“คุณหญิง พอๆเถอะคุณ ลูกสะใภ้กลัวหมดแล้ว คุณก็รู้นิสัยพ่อลูกชายดีนิ เค้าไม่เคยโกหกอยู่แล้ว และที่สำคัญเลยนะ คุณเคยเห็นเค้าพาใครมาบ้านบ้าง ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย นอกจากหนูข้าวจ้าว”
“แต่มันก็น่าสงสัยนะค่ะ ทำไมเค้าพึ่งมาบอกเอาตอนนี้ แล้วเราสองคนเป็นซัมติงกันตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เออ สองสามเดือน/อาทิตย์” เอาแล้วไงมันเป็นคำถามที่ไม่ได้นัดหมายกันทำให้ตอบมาคนละที
“สรุปเท่าไหร่กันแน่” คุณหญิงแม่เริ่มทำเสียงแข็ง
“ทั้งหมดสองเดือนสามสัปดาห์ครับ คือเมื่อกี่ ข้าวเค้าจะช่วยผมเติมนะครับ”
“หรอ แล้วทำไมไม่บอกแม่ ทำไมทำแบบนี้ แล้วคิดจะมาบอกแม่เมื่อไหร่”
“ก็ ก็ ผมกลัวคุณแม่จะรับไม่ได้อ่ะครับ” ไข่ตุ๋นตอบเสียงอ๋อยลง
“ทำไมชั้นต้องรับไม่ได้”
“ก็ ข้าวจ้าวเค้าไม่ดีเท่าฐานะบ้านเรา ที่สำคัญข้าวจ้าวเป็นผู้ชายด้วย เรากลัวนะครับ กลัวคุณแม่จะรับไม่ได้แล้วกีดกันไม่ให้ผมกับช้าวจ้าวคบกัน”
ปัง!!
“นี่แกเห็นแม่เป็นคนใจร้ายขนาดนั้นเลยหรอ เดี๋ยวแม่จะไปเอาหวายมาตีเราให้ชักเลย ในเมื่อแกเห็นแม่เป็นยักษ์เป็นมารแล้ว” คุณหญิงตบโต๊ะอีกครั้งเมื่อได้ยินลูกพูดแบบนั้น
“ปะ ป่าวนะครับ แค่ผมเห็นว่าคุณแม่ เป็นถึงคุณหญิง แล้วข้าวจ้าว มันเป็นผู้ชายจนๆเอง ผมกลัวคุณแม่จะอคติกับที่รักของผมตามแบบของแม่ผัว แล้วยิ่งเรื่องฐานะด้วยแล้ว ผมยิ่งกังวลเลย เหมือนละครที่คุณแม่ชอบดูไงครับ แม่ผัวส่วนใหญ่ก็อยากได้ลูกสะใภ้สาวๆสวยๆ และร่ำรวยด้วยแบบไม่ค่อยแตกต่างกับเรามาก”
“อืม พ่อเห็นด้วย”
คุณหญิง ลุกขึ้น
“ถ้าแกต้องการแบบนี้ ได้ ขนมจีน ขนมจีน” แม่เรียกลูกชายอีกคน
“ครับแม่”
“เราว่า หนูข้าวจ้าว น่ารักไหม”
“นะ น่ารักครับ” ขนนมจีนหน้าแดงเมื่อเจอคำถามแบบนี้
“ถ้าแม่อนุญาตให้แก คบกับหนูข้าวจ้าวเอาไหม”
“ห๋า เออ เออ เอะ…”
“ผมไม่ยอมนะครับ ข้าวจ้าวเป็นเมียผม” ไข่ตุ๋นตะโกนแย่งน้องชายพูด
“ใครสั่งให้แกพูดย่ะ แกคิดว่าชั้นรังเกียจหนูข้าวจ้าวนิ ชั้นเลยจัดการเองโดยที่ไม่รังเกียจ”
“งั้นแปลว่า…” ไข่ตุ๋นตาโตทันที
“ใช่นะสิย่ะ ชั้นนะ ไม่ใช่แม่ผัวแบบนั้นนะย่ะ เลิกคิดเลย ยิ่งเป็นหนูข้าวจ้าวด้วยแล้วละก็ยิ่งแล้วใหญ่”
“ขอบคุณครับ คุณแม่” ไข่ตุ๋นลุกขึ้นไปสวมกอด คุณหญิงแม่
“คุณหญิงแม่ครับ ขอบคุณมากนะครับ ที่ไม่รังเกียจผม”
............................................................................
เรื่องมันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ขอโทษที่มาช้านะครับ ไม่ขอแก้ตัวใดๆทั้งสิ้น(ไม่อยากจะบอกว่าตามศิลปิน พรุ่งนี้เซ็นลาดอีก เหนื่อยๆๆๆๆๆ)
ขอโทษนะครับบบบบบบ
เม้นนนนนนน กันเยอะๆๆนะครับผู้อ่าน ผู้เขียนขอร้องงงงงงงง
-
เริ่มเรื่องมาก็หนุกแล้ว มาต่ออีกนะคะ อย่าหายไปนานน้าาา
ไม่อยากบอกว่าอ่านแล้วชอบคุณหญิงแม่มากกกก จะฮาไปหนายเนี่ยยยย
อิอิ สู้ๆนะคะ จะรอจ้าาา
-
คุณหญิงแม่แลดูน่ากลัวแฮะ
-
เริ่มเรื่องมาก็หนุกแล้ว มาต่ออีกนะคะ อย่าหายไปนานน้าาา
ไม่อยากบอกว่าอ่านแล้วชอบคุณหญิงแม่มากกกก จะฮาไปหนายเนี่ยยยย
อิอิ สู้ๆนะคะ จะรอจ้าาา
อยากมาต่อนะจ้า แต่บ้างที หลายๆอย่างๆนะ
อีกอย่างเลยนะ คือ เค้านะ ชอบเห็นคนมาเม้นเยอะๆๆนะ
เหมือนเราได้กำลังใจนะ อะซิก อะซิก
-
:m16:คุณหญิงแม่จะต้องมีแผนแน่ๆเลยอะ :เฮ้อ:
ข้าวจ้าวจะรอดไหมอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
o18 o18ไข่ตุ๋นตอนนี้ไม่คิดแต่อีกหน่อยไม่แน่อิอิ :กอด1: :กอด1:
รออ่านจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :call:
-
คุณหญิงแม่ต้องรู้แน่ ๆ เลย คุณหญิงจะรังเกียจข้าวจ้าวไหมอ่ะ
-
ร๊ากกกกคุณหญิงแม่มากกกกกกกกกก
ยิ่งตอนคุณหญิงแม่วีนแตกยิ่งชอบบบ
ถ้ามีแถมประโยคคลาสสิคว่า
"แม่ไม่ปลื้ม" ตบท้ายนะใช่เลย
ขนมจีนน่ารักมาก หาคู่ให้ขนมจีนใหม่
เถอะนะคนแต่ง ปล่อยนังหมวยเล็กแห้ง
ตายคาคานไปหน่ะดีแระ 555+
ปล. +1แถมเป็ดให้เป็นกำลังใจคนแต่ง มาต่ออีกไวๆน้า
-
อ๊ายยยยย
น่ารักทั้งครอบครัว ทั้งเนื้อเรื่องเลย :L1: :L1:
ชอบๆๆ เอาอีกๆ :call: :call: :call:
-
ได้สะใภ้แล้ว ก้อหาเขยเข้าบ้านอีกคนสิ คู่กะขนมจีนน่ะค่ะ คุณหญิงแม่
-
:-[โอ๊ยน่ารัก คิดว่าแม่จะไม่ให้คบกันซ่ะล่ะ :z10:
-
เนื้อเรื่องน่ารักดี :กอด1:
ว่าแต่จะมีเรื่องอะไรตามมามั้ยเนี่ย
-
เปลียนการเล่าหน่อยนะครับ แบบนี้ พอได้รสชาติหน่อย
บทที่3
“แต่แม่มีข้อแม้”
นั้นไงผมว่าแล้ว แม่ผมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ใครๆอยู่รู้จักกัน คุณหญิง โฉมศรีวิลัย
“ข้อแม้อะไรครับ”
"หึหึหึ"
“แสดงออกให้แม่ดูสิว่า เราทั้งสองรักกัน” นั้นไง ผมว่าแล้ว ไม่มีอะไรง่ายๆแน่
“คุณ มันประเจิดประเจ้อไปไหม” ชาครับคุณพ่อ แล้วผมจะทำยังไงดีเนี้ย โอ๊ย
“แหม่ คุณก็ แค่แสดงความรักกัน แล้วนี้ มันก็ในบ้านเรา ใครหน้าไหนกล้า บ้างล่ะค่ะ เร็วสิ” ความกดดันเริ่มเพิ่มขึ้นแล้ว แสดงออกมายังไงดี
“เร็วสิ”
คุณแม่ครับ ผมจะแสดงออกมายังไงดี หันไปมองหน้าไอข้าวจ้าว มันก็ดันเอ๋อใส่ผมอีก เอาว่ะ
หมับ
ผมเอาแขนไปโอบกอดมัน มันก็สะดุ้งเล็กน้อย
“เดี๋ยวแถม ทัวร์เกาะนามิด้วย” ผมกระซิบบอกมัน
“แค่นั้นหรอ ที่แสดงออกมา เธอทั้งสองรักกัน ขนมจีน มานั่งนี้”
“ครับๆๆแม่” แม่จะทำอะไรว่ะ นั้นกระซิบกับไอ ขนมจีนด้วย
“ไป” แม่บอกแล้วมัน โน้มคอมาใกล้ๆหน้าของแฟนกำมะลอของผม
“พี่ครับเอาหูมาหน่อย” ข้าวจ้าวก็พยักหน้าแล้วเอียงหน้าไปให้
ปลัก
“เอ๊ย”
ผมตกใจมาก อยู่ๆแม่ก็ผลักหลังไอขนมจีนจนมันหอมแก้มไอข้าวจ้าว มันก็ เอ๋อ ได้อีก นั่งนิ่งให้ไอขนมจีนหอมแก้มอยู่ได้ เดี๋ยวก็ความแตกกันพอดี
“ออกไปเลย ไอขนมจีน ไอนี้ก็ มานี่เลย”
ฟอด ฟอด ฟอด
ผมรีบผลัก น้องกลับไปแล้วดึงตัวการมาหอมแก้มแทน ซ้ายขวาซ้าย แม่งเลย ที่ทำไปเพราะแผนการจริ๊งๆนะ แต่หน้าผมร้อนผ่าวเลย
“โฮๆ ต้องให้ได้แบบนี้สิ เป็นไงบ้างจ้าหนูข้าวจ้าว ของคนพี่ หรอคนน้อง ดีกว่ากัน” ลองตอบน้องสิ ได้บินไปแค่ พม่าแน่ๆ เกาหลีอย่าหวัง
“……..” มันไม่ตอบกลับนั่งก้มหน้า ถ้าผมมองไม่ผิด ผมว่ามันหน้าแดงนะ
“พอแล้วคุณ ดูดิ หนูข้าวจ้าว จะแทรกแผ่นดินอยู่แล้ว เอาๆเอาของไปเก็บที่ห้องไป” ขอบคุณครับพ่อ
“เอา แล้วจะให้หนูข้าวจ้าวนอนห้องไหนเนี้ย” พ่อผมพึ่งนึกได้มั้ง
“ห้องผมครับ/ห้องรับแขกครับ”
เอาแล้วไง มันมาบ้านผมทุกครั้ง มันก็นอนห้องที่ไว้รับรองแขก มันเรียกย่อๆว่า ห้องรับแขก
“จะแยกกันหรอ”
“ไม่ได้”
คุณหญิงแม่ที่เงียบฟังอยู่สงสัยทนไม่ไหวแหละ
“คนรักกันจะแยกห้องได้ไง หนูข้าวจ้าวจะนอนห้องไหนดีลูก”
“ห้องรับแขกดีกว่าครับ” ตอบไม่คิดเลยนะ
“ไม่ได้ ต้องนอนห้องเค้า”
“ห้องรับแขก”
“ห้องเค้า”
“ห้องรับแขก”
ปัง
“หยุด เห็นพ่อแม่เป็นหัวหลักหัวตอหรอไง”
ถ้าคุณหญิงแม่ ไม่ห้าม แน่นอน มันยาวแน่ ผมต้องมองหน้ามัน มันก็ไม่ยอมผมเลยย
“นอน ห้องไหนไม่รู้ สรุปว่า พวกแกฟิสเชอร์ริ่งกันห้องไหน” นั้นไงแม่ผม
“ห้องรับแขก/ห้องไข่ตุ๋น” เอาอีกแล้ว
“ห้องผมบ้าง ห้องรับแขกบ้างครับแล้วแต่โอกาสครับ”
“ให้มันได้แบบนี้สิ งั้นเอาเป็นกลางละกัน ห้องใหญ่” ห้องข้างห้องแม่เนี้ยนะ
“ไมต้องห้องใหญ่ด้วยครับ”
“ก็แก คิดดูว่า ไหนจะของหนูข้าวจ้าวอีก ห้องแก หรือห้องรับรองแขกมันจะพอที่ไหน มิทราบ”
“หมายความว่าไงครับ”
“ไข่ตุ๋น น้ำมันตับปลาหมดแล้วหรอลูก เห็นโง่ๆ ก็ชั้นหมายความว่า ลูกสะใภ้ชั้นต้องมาอยู่บ้านชั้นไง พรุ่งนี้ไปขนของเลย” นั้นผมว่าแล้ว
“แต่แม่ครับ”
“หยุด ชั้นเหนื่อยฟังแกแหละ ชั้นไปสปาดีกว่า”
“เดี่ยวครับ คุณหญิงแม่ คือ ผมว่าผมยังไม่ขอย้ายมาได้ไหมครับ”
“แม่ขอ เหตุผลค่ะ คุณลูกสะใภ้ของคุณหญิงแม่” แม่ผมเนี้ยสองมาตรฐานเห็นๆเลยนะเนี้ย
“คือ ผม ต้องดูแลร้านต้นไม้ด้วยนะครับ กว่าจะเก็บร้านเสร็จก็ดึกดื่นครับ อาจจะเป็นการรบกวนเวลาพักผ่อนก็ได้นะครับ ผมว่า……”
“มิ รบกวนค่ะ ใครกล้าบอกว่ารบกวนสิ เจอชั้นแน่ คุณหญิงโฉมศรีวิลัย ซะอย่าง”
“คือ………….”
“ไม่มีคือ แล้วค่ะ คุณลูกสะใภ้ เอางี่ไหม แม่จะเปิดสาขาใหม่อยู่พอดี ร้านดอกม้งดอกไม้ นี้ปิดไปเถอะ กำไรก็เล็กน้อย เดี๋ยวคุณหญิงแม่จัดให้ เป็นสินสอดทองหมั้น”
“ไม่ได้ครับ ร้านนี้ มันเป็นร้านที่แม่รักมาก ก่อนแม่จะเสีย ผมไม่อยากจะทำร้ายมันครับ” ผมรู้ที่มาของร้านนี้ดี เพราะผมค่อยช่วยเหลือมันอยู่เสมอ
“คุณหญิงแม่เข้าใจแล้วค่ะ คุณลูก เอางี่ จ้างเด็กช่วยงานสักคน แล้วจะไปจะกลับยังไง ก็ให้เจ้าไข่ตุ๋น มันรับส่ง นะค่ะ คุณลูก ถ้าลูกไม่ตกลง……..” แม่หยุดพูดแค่นี้ แล้วเหลือบมองสายตาน่าสยดสยองมาที่ผม
“ข้าวจ้าว เดี๋ยวเค้า ไปรับไปส่งเอง ไม่ต้องคิดมากนะจ้า เรื่องจ้างคนช่วยหน้าร้าน เดี๋ยวเค้าจะจัดการให้” ผมพูดปลอบแล้วโอบให้มันใจอ่อน
“ครับๆ ขอบคุณครับคุณหญิงแม่”
“และที่สำคัญ อย่าคิดว่า คุณหญิงโฉมศรีวิลัย คนนี้"
"จะเชื่อนะค่ะ ว่าพวกเธอจะเป็นคนรักกัน” มาแบบนี้อีกแล้ว
“อ้าว”
“อยากให้เชื่อใช่ไหม หนูข้าวจ้าว ต้องอยู่บ้านนี้เป็นเวลา สามเดือน และแก ไข่ตุ๋น ต้องทำตัวดีๆเป็นสามีที่ดี ห้ามออกนอกลู่นอกทาง ไม่งั้น ชั้นจะถือว่า พวกเธอ หลอกชั้น และคงรู้นะว่าต้องเกิดอะไรขึ้น หึหึหึ” คุณแม่ว่างระเบิดเสร็จ ก็ออกไปสปาเพื่อให้ผ่อนคลาย เหลือแต่พวกผมคราวนี้มองกันไปมองกันมา ต้องทำยังไงดี
“คิดมากหรอลูก”พ่อดูท่าทางของข้าวจ้าว
“นิดหน่อยครับ”
“อย่าคิดมากเลย พ่อเข้าใจว่าโลกในทุกวันมันหมุนไปเร็ว ขนาดไหน ไม่เหมือนสมัยพ่อหรอกที่จะได้เจอกันที ก็ต้องรอช่วงงานวัดหรือไม่ก็ต้องมีงานประจำหมู่บ้านนั้นแหละ แถมเจอกันที จะจับมือ ถือแขนยังยากเลย แล้วหนูรู้ป่าว ว่าจูบแรกของแม่เราเมื่อไหร่”
ผมฟังแล้วก็อึ้งเหมือนกัน มันคงเหมือนในโทรทัศน์ที่ผมเห็นๆอยู่
“ไม่ทราบครับ”
“จูบแรกของแม่เค้านะ ก็ก่อนวันแต่งงานนะ ดูสิว่า พ่อต้องอดทนแค่ไหน กว่าเราจะได้รักกัน และอยู่ด้วยกันถึงทุกวันนี้ เคยได้ยินไหมลูก ช้าๆ ได้พล้าเล่มงาม”
“โห พ่อแล้วมันไม่อึดอัดแย่หรอครับ” ผมก็สงสัยสิ นี้ขนาดว่าผม พึ่งเลิกกับสมายด์ เมื่อครึ่งปีก่อน ผมยังโหยหา มีความต้องการเลย
“อึดอัดดิ มันไม่ใช่เหมือนสมัยนี้นะโว๊ย ถูกใจแล้วเฟสเชอร์ริง ไม่ถูกใจก็เลิกกันไป อุ๊ย พ่อหมายความว่าหนูข้าวจ้าวนะ พ่อแค่สอนเจ้าลูกชาย” พ่อพึ่งนึกได้ ว่าข้าวจ้าวกับผมกำลังทำแบบนั้นอยู่
“ไม่เป็นไรครับ มันก็เป็นข้อเสียเองครับ ที่ไม่รู้จักหักห้ามใจนะครับ”
“ไม่หรอกลูก ข้าวจ้าว จำไว้นะ อะไรที่เราคิดว่าดีแล้ว ก็ทำมันไป เราโตแล้วนะลูก ถ้ามันไม่ใช่ เราต้องถ่อยลูกเราจะให้ชีวิตเรามาหมดความสุขทำไม เข้าใจไหมไข่ตุ๋น”
“ครับผม ผมนะไม่เลิกกับใครง่ายๆหรอกครับ ผมนะกว่าจะรักใครสักคนได้ มันไม่ใช่ง่ายๆ แต่ผมจะรักษามันไปจนถึงที่สุดครับ”
“ดีมากลูก พ่อกับแม่นะ ไม่ใช่พ่อผัวแม่ผัวแบบใจนิยายหรอกนะ มันแล้วแน่แนวคิดมากกว่า ถามว่าพ่อตกใจไหม พ่อก็ยอมรับว่าตกใจ แต่นะ มันเป้นความสุขของลูกนิ ลูกรักใคร พ่อก็รักด้วย แต่สำหรับข้างจ้าวนะ ลูกนะ ถึงจะไม่ได้มาในฐานะลูกสะใภ้ ยังไงพ่อกับแม่ ก็รักหนูเหมือนคนในครอบครัวอยู่แล้วนะลูก ลูกมีความสุข พ่อแม่ก็มีความสุข แต่ถ้าลูกทุกข์นะ พ่อก็ไม่เอาไว้หรอก ไม่สนว่า เลือดเนื้อเชื่อไขของใคร” พ่อเล่นซะผมขนลุกเลย แล้วถ้า ผมทำไม่ได้ตามข้อตกลงล่ะ จะเป็นยังไงเนี้ย
...
ข้อแม้มันอาจจะดูน้อยดีนะ ถ้าสำหรับเพื่อนธรรมดาที่จะแกล้งทำเป็นคนรักกัน มันง่าย แต่ถ้า มีความรู้สึกมาเกียวข้องล่ะ
...........................................
อิมเมจ ชวนจิ้นนนนน
(http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/04/C11955749/C11955749-106.gif)
"จะมีแค่เราสองคน"
[/color]
(http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/04/C11955749/C11955749-113.jpg)
"ขอบคุณที่มางานแต่งของผมกับไข่ตุ๋นนะครับ"
..............................................................................
เรื่องชวนคุย
วันนี้ ไปเจอน้องฮัท มา อยากบอกว่าน่ารักมากกกกกกกกก คนอะไรไม่รู้ ออร่าออกเลย เห็นในระยะประชิด น้องดูเรียบร้อยมาก ฟินสุดดดดดดดดดดดดดดดดด
และที่สำคัญวันนี้ ได้สบตา กับ เนสด้วย ไม่อยากจะบอก ว่า เกือบลอย คนบ้าอะไร เวลายิ้ม ตายังยิ้ม
-
คุณหญิงแม่เด็ดขาดมากค่ะ
ยังมีคำผิดนะคะประโยคสุดท้าย ^^
-
“นอน ห้องไหนไม่รู้ สรุปว่า พวกแกฟิสเชอร์ริ่งกันห้องไหน”
อร๊ายยยยยยย คุณหญิงแม่ก็...พูดไรก็ไม่รู้ :-[
แจกเป็ดให้กับความขยันของคนแต่งจ้า
-
รักคุณหญิงแม่จังเลยอ่ะ :กอด1:
นักเขียนสู้ๆๆนะค่ะ
-
กรี้ดดดดดดดดดดคุณหญิงแม่แรงอะได้ใจไปเต็มๆ :กอด1:
รออ่านจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :call: :call:
-
น่ารักอ่ะ
รักคุณหญิงแม่ที่สุดดด :กอด1:
-
อ่านๆ ไป เหมือนคุณหญิงแม่จะเป็น กามเทพเลยนะคะ o13
เชียร์คุณหญิงแม่ :L2: :L2:
:call: :call: :call: :call:
-
ชอบๆๆๆ
-
คุณหญิงแม่ดูเหมือนจะรู้ทันนะเนี่ย หึๆ
“เดี่ยวครับ คุณหญิงแม่ คือ ผมว่าผมยังไม่ขอย้ายมาได้ไหมครับ” // เดี๋ยว
เอางี่ไหม // เอาอย่างนี้
คุณหญิงแม่เข้าใจแล้วค่ะ คุณลูก เอางี่ // น่าจะเปลี่ยนเป็น เอาอย่างนี้ จะดีกว่ามั้ยคะ
คุณแม่ว่างระเบิดเสร็จ // วาง
ช้าๆ ได้พล้าเล่มงาม” // พร้า
เราต้องถ่อยลูกเราจะให้ชีวิตเรามาหมดความสุขทำไม // ถอย
ไม่ใช่พ่อผัวแม่ผัวแบบใจนิยายหรอกนะ // ใน
มันแล้วแน่แนวคิดมากกว่า // แต่
มันเป้นความสุขของลูกนิ // เป็น
แต่สำหรับข้างจ้าวนะ //ข้าว
เลือดเนื้อเชื่อไขของใคร // เชื้อ
แต่ถ้า มีความรู้สึกมาเกียวล่ะ // เกี่ยว
-
บทที่ 4
“ไข่ตุ๋น ชั้น ขอยกเลิก ข้อตกลงได้ไหม” ผมรู้สึกอึดอัดมาก ผมไม่อยากให้อะไรมันแย่ไปกว่านี้
“ไม่ได้ ข้าวจ้าว เราลงเรือลำเดียวกันแล้วนะ”
“แล้วที่เรา โกหกกันนี้มันบาปนะ เราไม่อยากจะโกหก พ่อแม่ ท่านอีกแล้ว อื้อ อือ” ผมรู้สึกว่าตัวเอง เลวร้ายมาก ที่ทำแบบนี้
“ข้าวจ้าว อย่าร้องนะ มันไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก เชื่อไข่ตุ๋นนะ ไม่ว่ายังไง เราจะรับผิดทุกอย่างเอง พอแล้วอย่าร้อง”
ร่างสูงๆเดินมาโอบกอด ปลอบใจผม เหมือนๆทุกๆครั้งที่ผมเสียใจ
“อื้อ ฮึก อือ” ผมก็ไม่รู้ว่า ผมทำแบบนี้ไปทำไม
“พอๆแล้ว หยุดร้องเถอะ ไปๆ อาบน้ำ พักผ่อนกันดีกว่า” ไข่ตุ๋น จูงมือผมไปยังห้องของเรา
“ไข่ตุ๋น ทำไมมันใหญ่จังเลย มันใหญ่กว่าบ้านเราอีกนะ” ผมตกใจกับขนาดและการตกแต่งของห้อง
“ห้องนี้ ของนี้นะ แม่ท่านไว้ให้ลูกที่มีครอบครัวนะ เออ เดี๋ยวข้าวจ้าว นอนบนที่นอนได้เลยนะ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเรานอนพื้นเอง”
“ไม่เป็นไรนะ เรานอนพื้นก็ได้” ความลำบากนะ ผมเจอมาเยอะ แค่นอนพื้นเอง ผมก็เคยนอนมาแล้ว ไข่ตุ๋น มันคงไม่เคยลำบากหรอกสงสารเดี๋ยวจะปวดหลังเอา
“ไม่ ข้าวจ้าวนั้นแหละ อย่าดื้อนะ”
“ไข่ตุ๋น นั้นแหละดื้อ” ผมทิ้งตัวนั่งลงพื้น แล้วล้มตัวลงนอน
“ข้าวจ้าว ลุกขึ้นมาเร็ว มันแข็ง เดี๋ยวปวดหลังหรอก”
“แค่นี้ จิ๊บๆ เราไปนอน เฝ้าร้าน พื้นแข็งกว่านี้อีก ไข่ตุ๋นนั้นแหละ ไปนอนบนเตียงเถอะ”
“งั้นแล้วแต่แล้วกัน ข้าวจ้าวไปอาบน้ำก่อนเถอะ จะได้สบายๆตัว” ผมลุกขึ้นไป
อาบน้ำ มันไม่ชินเลย มันกว้างเกินไป เลยรู้สึกระแวงไปหมด แล้วไหนจะมีแค่ม่านบังอีก ดีนะล็อคประตูหน้าแล้ว ผมอาบน้ำเสร็จออกมากับชุดอาบน้ำ เพราะไม่มีชุดเลย
“มานี้มา” ไข่ตุ๋น เดินมาจูงมือผม แล้วทำการเป่าผมให้
“ไข่ตุ๋นไปอาบน้ำเถอะ เราทำเองก็ได้”
“ไม่เป็นไร แค่นี้ ยังน้อยไปกว่าที่ข้าวจ้าวอุสาช่วยเราอีก เออ เสื้อผ้า ไปเลือกเอาเลยนะ” อย่ามองว่า พวกผมปฎิบัติกันเหมือนสามีภรรยานะครับ ตั้งแต่เด็กๆไข่ตุ๋นมันก็ชอบทำแบบนี้ให้ผมอยู่แล้ว มันจะดูแลผมดีตลอดมา ไม่ต่างกัน ผมก็เลือกที่จะตอบแทนมันบ้าง
“ไข่ตุ๋น”
“หือ”
“พอแหละ เดี๋ยวมันจะไปกันใหญ่นะ”
“อะไรที่ไปกันใหญ่ เราก็ทำแบบนี้ตั้งนานแล้วนะ ยังไม่ชินอีกหรอ”
ใช่สิ มันทำแบบนี้ให้ผมตั้งนานแหละ แต่นั้น ฐานะเพื่อน แล้วนี่ล่ะ ฐานะหลอกๆที่เราสร้างขึ้นมา เราข้ามขั้นไม่ใช่หรอ หรือ ไข่ตุ๋นแค่ ทำเพราะความเคยชิน แบบเพื่อนสินะ
“ก็นั้น ตอนเป็นเพื่อนกัน แต่….”
“คิดมากนะ อย่าบอกนะ ว่าข้าวจ้าว ปิ้งเรา” ไข่ตุ๋นมันหยุดทุกอย่าง
“บ้าหรอ เราแค่มันยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูก ไข่ตุ๋นไปอาบน้ำเถอะ” ความรู้สึกของผมทำไมผมจะตอบไม่ได้ละ คิดดูสิครับ ใครมันจะยอมทำแบบนี้กับแค่ของล้อใจแค่เล็กๆน้อยๆ ถ้าไม่ใช่ว่า ผม ชอบ ไข่ตุ๋น ผมจึงยอมทำ ครั้งแรกที่ผมรู้ว่า มันหมั้น ผมก็พยายามหลีกเลี่ยง ที่จะไปร่วมงานแล้ว เพราะอะไรนะหรอ ผมจะทนดูได้ไง คนที่ อยู่ข้างๆผมเสมอมา กำลังจะมีคนอื่นมายืนข้างๆแทน ครั้งหนึ่งที่ ยังคบกับแฟนเก่า ไข่ตุ๋นก็ห่างเหินกับผมมาก เค้าเอาเวลาทั้งหมดที่เค้ามีให้กับคนที่เค้ารัก แต่ผมก็ดีใจนะ เมื่อวันหนึ่งเค้ากลับมาให้ผมยืนข้างๆถึงในฐานะคนปลอบใจก็เถอะ หรอ แค่เพื่อน ก็ยังดี ที่มีมันอยู่
ผมรู้นะ ว่าเรื่องที่ทำอยู่นี้ มันเรื่องใหญ่มาก สุดท้ายผมยังไม่รู้เลย ว่ามันจะออกมาในรูปแบบใด สุดท้ายผมอาจจะกลายเป็น18มงกุฎก็ได้ แต่เพื่อให้เค้ามีความสุข ช่างมันเถอะ ผมแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็จัดที่หลับที่นอนของตัวเอง คือ บริเวณในห้องนอน เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังดีที่เรายังอยู่ห้องเดียวกัน แก้ปัญหาได้ทันทวงที
ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ผมนอนคิดไปสักพัก เสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลง ผมแกล้งหลับตา ไม่นาน ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด ตามด้วยเสียงเดินที่กำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“ดื้อ จริงๆเลย เฮ้อ” ตามด้วยแรงที่กำลังอุ้มผมขึ้น ผมรู้สึกว่า มันยังไม่ได้แต่งตัวเลย ร่างกายที่พึ่งผ่านการอาบน้ำ กลิ่น อุณหภูมิที่เปลี่ยนไป มันทำให้ผมรู้สึกร้อนไปทั้งตัวแหละ
“สงสัย ต้องให้กินเยอะๆแหละ ข้าวจ้าวเอย” มันวางผมไว้บนที่นอน อยู่ระมัดระวังกลัวผมตื่น ผมรู้สึกถึงมือที่คลายๆกับกำลังลูบหรือปัดปรอยผมด้านหน้าอยู่
ผมอยากให้มันทำแบบนี้ กับผมแต่ไม่ใช้จากความรู้สึกที่ว่าเป็นแค่เพื่อน แต่ก็คงไม่มีวันนั้นหรอก
เช้าวันใหม่
ผมตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของมัน เป็นประจำ ที่ผมมานอนกับมัน มันชอบกอด ข้ออ้างของมันคือ ติดหมอนข้าง ผมลุกขึ้น จัดการกับตัวเอง แล้ว ลงมาด้านล่างอยากจะทำอาหารเช้าให้คุณหญิงแม่ท่านทาน เพราะ ท่านชอบทานฝีมือผมมาก
“ป้า บัวครับ เช้านี้มีอะไรบ้างครับ” ป้าบังเป็นแม่ครัวประจำที่นี่ ตั้งแต่พวกผมจำความได้ ก็มีป้าบัวแหละ
“คุณหนูวันนี้ป้า กำลังจะทำ ข้าวต้มกุ้งค่ะ แล้วก็พวกอาหารง่ายๆให้คุณท่านนะค่ะ”
“มาครับผมช่วย”
“ว๊าย ไม่ต้องค่ะ คุณหนู ไปนั่งเล่นเถอะค่ะ เดี๋ยวให้เด็กยกของหวานไปให้”
“ไม่เอาครับ เมื่อก่อนผมก็ช่วยป้าบ่อยเลย มาๆผมด้วย”
“ไม่ได้ค่ะ เมื่อก่อนก็ส่วนเมื่อก่อนสิค่ะ นี่คุณหนูเปลี่ยนสถานะแล้วนะ ไปค่ะ ไปนั่งเล่นเถอะ”
“โห้ย ป้าบัว ผมก็ยังเป็นข้าวจ้าวคนเดิมนั้นแหละครับ ไม่ต้องมาคุณนงคุณหนูหรอกครับ ให้ผมทำนะครับป้า นะๆ ป้าบัวคนสวย”
“ไม่ต้องมาแกล้งชม คนแก่เลยค่ะ งั้นก็ได้ค่ะ” ผมก็จัดการพวกอาหารง่ายที่ป้าบัวว่านั้นแหละครับ ก็มี หมูทอดกระเทียม ผัดผักรวม
“ป้าครับ เที่ยงนี่ของหวาน ป้าจะทำอะไรหรอครับ” ป้าบัวเป็นคนที่ทำขนมไทยได้อร่อยมาก เพราะท่านได้สืบทอดมาจากในวัง
“ป้าว่าจะทำ ทับทิมกรอบ นะ หนูข้าวจ้าวอยากกินไหม”
“ชอบๆครับ ผมขอเป็นแห้วเผือกแล้วก็มัน นะครับ”
“ได้ค่ะ มาช่วยป้านะ” นี่แหละครับ ความสุขเล็กๆน้อยๆของผม
“ป้าบัว ทำอะไรนะ หอมเชียว ว๊ายคุณลูกสะใภ้” คุณหญิงแม่ครับ
“ครับแม่ ผมกับป้าบัวกำลัง ทำกับข้าวเช้าครับ”
“ต๊าย เหนื่อยแย่เลย ไหนทำไรค่ะคุณลูก น่าทานมาก ถ้าหนูทำแบบนี้ทุกมื้อ คุณหญิงแม่น้ำหนักต้องขึ้นแน่เลย”
“ไม่หรอกครับ เดี๋ยวเย็น คุณหญิงแม่ไป เดินเล่น กับผมที่สวนก็ได้ครับ จะได้เป็นการออกกำลังกาย”
“ได้ค่ะ คุณลูก แล้วไข่ตุ๋นล่ะ”
“ยังไม่ตื่นเลยครับ”
“ใครบอกยังไม่ตื่นครับ กลิ่นอาหารมันปลุกผมแหละ หิวแล้ว ไหนมาชื่นใจที” ดูมันสิครับ มันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มาถึงก็โอบเอวผมแล้ว หอมแก้มผม
“อะแอ้ม เกรงใจ แม่กับป้าบัวบ้างนะ แหม่ คุณค่ะ มาดิชั้นชื่นใจหน่อย จุ๊บๆ” ผมไม่สงสัยว่า ไข่ตุ๋นมันได้นิสัยนี้จากใคร
“คุณหญิง น่าเกลียดนะ”
“ทำไมค่ะ ชั้นมันไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนละสิ ใช่สิชั้นมัน ยัยแก่ ตายยากนี้ค่ะ ไปชื่นใจกับเด็กๆของคุณเลยไป” ผมชอบมุมน่ารักแบบนี้ของคุณแม่มาก ท่านดูเป็นธรรมชาติไม่วางตัว ไม่ถือยศ
“คุณหญิงพูดอะไรแบบนั้น เด็กมันไม่ชื่นใจเท่ายัยแก่คนนี้หรอกครับ แค่ผมอายเด็กๆเอง ฟอดดดดด ชื่นใจ” ผมว่า ท่านทั้งสองยังเติมความรักกันเรื่อยๆไม่มีวันเต็ม ผมชอบนะครับ
“แหม่พ่อ ไม่ยอมน้อยหน้าผมเลยนะครับ ฟอดด ฟอดดด ” มันเริ่มแหละ อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดจัง ในฐานะจริงๆไม่ใช่แค่หลอกๆ
...
มันเป็นมุมมองของข้าวจ้าว ตอนหน้า จะกลับมาเล่าแบบเดิมแล้วนะครับ จะได้รู้ถึงอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัว
ตอนนี้พยายามทำให้หวานที่สุด ไม่รู้จะหวานไหมม
ขอโทษทีหายไปนะครับ งานยุ่งมาก เฮ้อเหนื่อย
ขอโทษสำหรับคำผิดนะครับ ตาลายนะครับ
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆๆนะครับ วันนี้ไม่มีอิมเมจชวนจิ้นนะจ้า เพราะเน็ตเน่า
อิอิอิอิอิอิอิอิ เม้นกันเยอะๆๆ เป็นกำลังใจเล็กๆน้อยๆให้นักเขียนไส้แห้งนะจ้า
-
อยากบอกว่าตอนนี้ หวานมากกกกกกกกกกก
แต่สั้นไปหน่อย แหะๆ
+1แถมเป็ดให้เป็นกำลังใจคนแต่งในทุกเรื่องจ้า
มาต่ออีกไวๆน้า
-
สั้นไปนะ แบบว่ากำลังอ่านเพลิน
ข้าวเจ้ารักไข่ตุ๋นใช่ม้าาา
แบบว่าแอบรักกัน แต่เอาความเป็นเพื่อนมาอ้าง
อั๊ยๆๆๆๆ รออ่านตอนต่อไป
-
รู้ความรู้สึกของข้าวจ้าวแล้วก็เหลือแค่ความรู้สึกของไข่ตุ๋นสินะ
น่ารักดี หวานๆ
คุณหญิงแม่น่ารักดี
“ไม่เป็นไร แค่นี้ ยังน้อยไปกว่าที่ข้าวจ้าวอุสาช่วยเราอีก เออ เสื้อผ้า ไปเลือกเอาเลยนะ” อย่ามองว่า พวกผมปฎิบัติกันเหมือนสามีภรรยานะครับ >>> อุตส่าห์ ,ปฏิบัติ
“คิดมากนะ อย่าบอกนะ ว่าข้าวจ้าว ปิ้งเรา” ไข่ตุ๋นมันหยุดทุกอย่าง>> ปิ๊ง
ยอมทำแบบนี้กับแค่ของล้อใจแค่เล็กๆน้อยๆ>>> ล่อ
“สงสัย ต้องให้กินเยอะๆแหละ ข้าวจ้าวเอย” มันวางผมไว้บนที่นอน อยู่ระมัดระวังกลัวผมตื่น ผมรู้สึกถึงมือที่คลายๆกับกำลังลูบหรือปัดปรอยผมด้านหน้าอยู่
ผมอยากให้มันทำแบบนี้ กับผมแต่ไม่ใช้จากความรู้สึก>> ใช่
“ป้า บัวครับ เช้านี้มีอะไรบ้างครับ” ป้าบังเป็นแม่ครัวประจำที่นี่ >>> บัว
-
:-[ว่าแล้วข้าวเจ้าต้องแอบรักไข่ตุ๋น :impress2:
แล้วไข่ตุ๋นละชอบข้าวเจ้ายังเอ๋ย :z1: :z1:
รออ่านตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2:
-
ถ้าเป็นเรื่องจริงก็คงจะดีสินะ
-
อยากรู้ว่าไขตุ๋นคิดกับข้าวจ้าวแบบเดียวกันไหม
-
เรื่องนี้สนุกมากเลยอ่ะ ใสดี ไม่เหมือนเรื่องอื่นๆ ที่มันกินเหล้า สูบยา เอาหญิง อะไรก็ไม่รู้บ้าบอ
-
พึ่งเข้ามาอ่าน สนุกดี
รออ่านตอนต่อไปคับ
-
สนุกอ่ะ จะรอนะค่ะ
-
บทที่ 5
ทุกอย่างเหมือนดำเนินไปด้วยดี ไข่ตุ๋นจะมารับมาส่งข้าวจ้าวทุกวัน ตอนนี้ในร้านก็มีผู้ชายแล้ว จากการจัดการของคุณหญิงแม่ การแสดงของทั้งคู่ก็ดำเนินไปได้ด้วยดี เค้าคิดว่า ยังไงคุณหญิงแม่ก็จับไม่ได้แน่นอน
แต่ปัญหาก็ยังไม่หมดสิ้น ปัญหาใหญ่ที่ยังไม่ได้กำจัด
“พี่ไข่ตุ๋นค่ะ หมวยเล็กมาแล้วค่ะ” นี่แหละปัญหาใหญ่ ที่ยังไม่ได้กำจัด เธอพูดแล้ววิ่งไปกอดแขนไข่ตุ๋นทันทีไม่สนว่าข้างๆไข่ตุ๋นนั้นจะมีใครอยู่
“หมวยเล็ก เธอทำแบบนี้กรุณาเกรงใจ ภรรยาเค้าบ้างนะ” คุณหญิงแม่ที่เห็นเหตุการณ์อยู่
“แหม่ คุณหญิงแม่ค๊า ข้าวจ้าวยังไม่เห็นว่าอะไรเลยค่ะ แล้วคุณหญิงแม่ไม่กลัวเป็นข่าวหรอค่ะ คุณหญิงชื่อดัง ตกอับ ต้องมีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย โฮๆ”
“โฮๆ ไม่เห็นเป็นไรเลยนิค่ะ ข่าวว่าลูกสะใภ้เป็นผู้ชายก็เถอะ แต่ยังดีที่ ยังสวยกว่า นิสัยน่ารักกว่า หนูหมวยเล็กอีกนะค่ะ นี่อะไร รู้ว่าเค้ามีเจ้าของแล้ว ยังจะมายุ่งกับเค้าอยู่อีก แถมชั้นฟรี ก็ไม่เอาหรอกค่ะ”
“อ๊าย หนูมาก่อนนะค่ะ ไอ้ตุ๊ดนี้สิ มันมาแย่งของหนู”
“ชัส อัพ จุ๊ๆ เธอแค่เจอลูกชายชั้นกี่ครั้งเอง แต่เค้าทั้งคู่ ฟิสเชอร์ริ่งกันแล้ว แค่นี้ก็รู้แหละ ว่าเค้าเลือกใคร โฮๆ”
“อ๊าย กรี๊ดดดด” หมวยเล็กกรี๊ดร้องอย่างเจ็บใจที่แพ้ ข้าวจ้าว เธอพุ่งตรงไปหาร่างเล็กๆเลย
“เธอจะทำอะไร ไข่ตุ๋น พาหนูข้าวจ้าวไปก่อน” คุณหญิงแม่กลัวว่า จะเกิดการทะเลาะวิวาทขึ้นแล้วข้าวจ้าวจะเจ็บตัว
“ไม่ต้องครับคุณหญิงแม่ ผมไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายผมหรอกครับ ถ้าหน้าตาไม่เหมือน บุพการีของผม” นี่แหละไข่ตุ๋นที่อยู่นิ่งๆเหมือนไม่ค่อยที่จะพูด แต่สุดท้ายก็ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายเหมือนกัน
“คิดหรือ ว่าชั้นอยากแตะต้องตัวแก แค่เห็นยังสยอง เป็นผู้ชายดีๆไม่ชอบ ไม่อยากคิดว่า ฟิสเชอร์ริ่งกันเลย ยี้ๆ”
“หรอครับ ไม่รู้สิครับ เวลาไข่ตุ๋นเค้าแตะต้องตัวผมเค้าก็บอกว่านุ่มบ้าง เร้าร้อนบ้าง ไม่เหมือนผู้หญิงอย่างคุณหรอกครับ ดูง่ายๆ ไข่ตุ๋นยังไม่อยากจะแตะต้อง ที่สำคัญนะครับ ไม่ทราบว่า นอกจาก ลูกกะตา กับฟัน ส่วนไหนในร่างกายของคุณบ้างครับ ที่เป็นของจริง ผมไม่อยากนึกเลย ถ้าคุณมีลูก สามีคุณจะเชื่อไหมว่าลูกคุณเพราะหน้าตาแสนจะอัปลักษณ์”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อีตุ๊ด ของชั้นมันของจริงย่ะ พ่อแม่ให้มาย่ะ”
“หรือครับ นี่” ข้าวจ้าวจับดั้งจมูกของหมวยเล็กแล้วโยกซ้ายโยกขวา
“ซิลิโคนชัดๆ”
“อ๊าย เอามือ สกปรกของแกออกไปเดี๋ยวนี้ บังอาจนะย่ะ แบบนี้ต้องตบ”
“หยุด หมวยเล็ก”
ทุกคนหันไปตามเสียง ไม่ใช่เสียงของไข่ตุ๋น หรือ คุณหญิงแม่
“ต๋อง”
“ทำไมหมวยเล็กถึงทำแบบนี้ กลับบ้าน ต๋องบอกแล้วไง ว่ารอหน่อยจะมาสู่ขอ” ต๋องเดินมากระชากมือของหมวยเล็ก
“อ๊าย ปล่อย แกเลิกคิดเลยนะ พ่อค้าผักกระจอกแบบแกเนี้ยนะ จะมาสู่ขอชั้น ชั้นไม่ต้องรอจะมันประสานเป็นเนื้อเดียวกันหรอย่ะ” หมวยเล็กสะบัดมือออก
“พ่อค้าผักแล้วยังไง อย่าดูถูกคนอื่นนะหมวยเล็ก ต๋องจะพิสูจน์ให้หมวยเล็กเห็นเอง”
“ไม่ๆ ชั้นไม่ยอมเด็ดขาด สามีชั้นต้องเป็นไข่ตุ๋นเท่านั้น ขยับไปสิอีตุ๊ด อ๊าย” หมวยเล็กวิ่งไปกอดแขน ไข่ตุ๋น
“หมวยเล็ก จะให้ต๋องทำยังไง ต๋องรักหมวยเล็กนะ ถึงต๋องจะจน แต่ต๋องหล่อนะ”
“จะรู้เธอหรอ ชั้นเกลียดความจนย่ะ อย่ามายุ่งกับชั้นอีก”
“คำก็จน สองคำก็จน จนแบบนี้แหละสามีเธอ มานี่” ต๋องเหมือนเหลืออด เดินไปกระชากร่างของหมวยเล็ก
“อ๊าย ปล่อยนะ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ ช่วยด้วย”
“พอกันที หยุด” คุณหญิงแม่ที่ทนดูไม่ได้แล้วต้องหยุดก่อนที่เหตุการณ์จะไปกันใหญ่
“คุณหญิงแม่ค่ะ ช่วยหนูด้วย จับมันเลยค่ะ อะซิก อะซิก”
“ชั้นจะเป็นเถ้าแก่ให้ต๋องเอง แล้วแถมเงินให้สร้างตัวด้วย”
“อะไรนะ อ๊าย หมวยเล็กไม่ยอมนะค่ะ”
“เธอนึกดูเองแล้วกัน จะให้ชั้นเป็นเถ้าแก่ หรือว่าจะให้ต๋องลากเธอไปทำเมียฟรีๆ”
“อ๊ายยยย”
“ขอบคุณจ๊ะ คุณนาย ต๋องจะไม่ลืมบุญคุณเลยจ๊ะ ไปที่รัก”
“ไม่!!!!!!!!”
ต๋องแบกร่างของหมวยเล็กไว้ที่บ่าแล้วเดินออกนอกบ้านไป
“เฮ้อ หมดไปแหละหนึ่งปัญหา งั้นเดี๋ยวคุณหญิงแม่มา ไปจัดการเรื่องนี้ก่อน”
“งง เนอะ เรื่องมันเกิดขึ้นเร็วดีเนอะ” ไข่ตุ๋นเหมือนพึ่งตั้งสติได้หันไปขอความคิดเห็นคนข้างๆ
“นั้นสิ แต่ดูท่าทางต๋องจะรักจริงนะ ถึงยอมบุกมาที่นี่เลย”
“อืม มันกล้าดี”
“พูดถึงมันก็เป็นโชคดีของหมวยเล็กนะ มีคนรัก”
“พูดไรแบบนั้นจ๊าที่รัก จุ๊บ” ไข่ตุ๋นชอบที่จะแกล้งข้าวจ้าว โดยการหอมแก้ม หรือ แกล้งจุ๊บริมฝีปาก
“เล่นบ้าไรเนี้ย เดี๋ยวโดนเลย” ข้าวจ้าวต้องทำโมโหเพื่อกลบเกลือนอาการเขิน
“ดุจริง เมียผม” ไข่ตุ๋นทำเป็นโอบเอวของข้าวจ้าว
“ปล่อยดิ จะโอบทำไม พอแล้ว เอ๊ย” ข้าวจ้าว พยายามดิ้น ให้หลุดจากอ้อมกอด
“แหม่ จะหวานกันให้ตลอดเลยใช่ไหมไอลูกชาย” พ่อที่เห็นเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆเข้ามาทักทาย
“ผมหวานทุกเวลาแหละครับ ใช่ไหม ฟอด” ไข่ตุ๋นโอบแล้วโยกไปโยกมา แล้วยังหอมแก้มข้าวจ้าวอีก แต่ข้าวจ้าวนี่สิ
‘ออ แผนการสินะ ที่ทำแบบนี้’
[/i][/b]
ข้าวจ้าวเอาแต่คิดในใจ
“หนูข้าวจ้าวเป็นอะไรไปลูก คิดไรอยู่เนี้ย”
“ปะ เปล่า ครับ”
“ถ้า เจ้าไข่ตุ๋นรังแกหนูนะ บอกพ่อเลยนะลูก เดี๋ยวพ่อจะจัดการให้”
“ครับๆ”
“โห คุณพ่ออ่ะ ผมจะรังแก เมียผมได้ยังไง น่ารักน่าฟัดซะขนาดนี้”
Rrrrrrrr Rrrrrrr
“ผมขอตัวก่อนนะครับ” ข้าวจ้าว ปลีกตัวไปคุย โทรศัพท์
“ครับๆ”
“………”
“เดี๋ยวข้าวจ้าวไปครับ ขอบคุณมากครับ”
“ใครโทรมาหรอ”
“ที่ร้านนะ เค้าบอกว่า จะมาลงต้นไม้ ขอตัวนะครับคุณพ่อ”
“จริงหรอ พึ่งลงไปนิ ไรอีกเนี้ย”
“บ่น เป็นตาแก่ไปได้ เจ้าไข่ตุ๋น ถ้าห่วงมากก็ไปกับข้าวจ้าวสิ”
“เออ จริงด้วย ขอบคุณครับคุณพ่อ” ไข่ตุ๋นรีบวิ่งตามข้าวจ้าว
“อะไร” ไข่ตุ๋นไปจับประตูรถที่ข้าวจ้าวกำลังจะปิด
“ไปด้วย ขับเอง”
“ไม่”
“ข้าวจ้าว”
“เออ ไปก็ไป แต่ชั้นขับเอง ให้ไว”
ทั้งสอง ก็ ออกเดินทางไม่นานก็ถึงร้าน
“บริดจ์ ไหนล่ะ ที่ต้นไม้ที่จะลง” บริดจ์ เด็กในร้าน ขายต้นไม้ของไข่ตุ๋น ที่ไม่รู้ ข้อมูลไรเลย เพราะไข่ตุ๋นเป็นคนจัดหามา
“มาแล้วครับ”
ทั้งหมดหันไปตามเสียง
“พี่ข้าวปุ้น พี่ข้าวปั้น”
....................................................................
นักแสดงเพิ่มเติม
(http://sin.stb.s-msn.com/i/56/E8715987553A123063B9F1315D2262.jpg)
ต๋อง พ่อค้าขาย ผัก ในตลาด ที่หลงรักหมวยเล็ก
[/color]
(http://tvshow.tlcthai.com/wp-content/uploads/2012/02/thestar8-n2-2-27022012.jpg)
บริดจ์ พนักงานร้านต้นไม้ของข้าวจ้าว แต่มีความลับอะไรอีกหลายๆอย่างๆ
[/color][/size]
(http://a2.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc6/208878_380883491970000_704348261_n.jpg)
ข้าวปุ้น ข้าวปั้น ขอมูลยังไม่รู้ รอติดตามตอนต่อไป
[/color]
.............................................................................
อิมเมจ ชวนจิ้น
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTLAV5hqOCH2XUzO4IrO1iQqCRp0754xjDYQst79UjT86p4XgPR&t=1)
เกิดอะไรขึ้นกับ ขนมจีน แล้วบริดจ์ ทำอะไร
(http://distilleryimage6.instagram.com/f05e04c28f7711e1989612313815112c_7.jpg)
พี่ข้าวปั้น กับน้องข้าวจ้าว
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTEXyAvGf8B7zV7LGeMmRbVcfX1F6hLAc-bCZcpRN386vNldKmXwA&t=1)
น้องขนมจีน กับ พี่ข้าวปุ้น
(http://upload.siamza.com/file_upload/modify/260412/104925.jpg)
น้องขนมจีน กับพี่ไข่ตุ๋น
(http://g1.s1sf.com/2/12/jpg/112/2253817.jpg)
เท่ๆแบบ ข้าวปุ้นกับข้าวปั้น
.................................
พูดค่อยนิดหน่อย ขอโทษที่มาช้า เพราะ คนเขียน เกิด ไม่สบายแหละ น่าสงสารสุดๆๆๆๆๆ เม้นเยอะๆๆนะครับบบบบบ
ดูท่าทางข้าวปุ้นกับข้าวปั้นมา จะเกิดอะไรขึ้นแน่เลย
แล้วบริดจ์นะ ต้องมีอะไรบ้างอย่างแน่
เหนื่อยแน่งานนี้
เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ ต๋องขอบคุณจ๊ะ
-
ว้าวๆ ตัวละครมาเพิ่มอีกตรึม น่าสนใจ ใครเป็นไงกันบ้างเอ่ย??
กระซิบคนเขียน---->“ไม่ต้องครับคุณหญิงแม่ ผมไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายผมหรอกครับ ถ้าหน้าตาไม่เหมือน บุพการีของผม” นี่แหละไข่ตุ๋นที่อยู่นิ่งๆเหมือนไม่ค่อยที่จะพูด -->ข้าวจ้าวอ่ะป่าว
“หรอครับ ไม่รู้สิครับ เวลาไข่ตุ๋นเค้าแตะต้องตัวผมเค้าก็บอกว่านุ่มบ้าง เร้าร้อน-->เร่าร้อน
-
โฮะ ตัวละครเพิ่มแล้ววว
ข้าวเจ้าก็คิดว่าเป็นแผนต่อไป
แล้วมันก็แค่แผนการจริงป่าว ไข่ตุ๋น
-
รอดูแผนต่อไป
-
ทำเพราะการแสดงสินะไข่ตุ๋น อยากให้ไข่ตุ๋นหึงข้าวจ้าวและรู้ตัวซ่ะที :pigha2:
แอร๊ยๆ ต๋อง มีตัวละครเพิ่ม น่ารัก :กอด1:
-
ความวุ่นวายกำลังคลืบคลานเข้ามาอย่างเงียบๆ(รึป่าว)แล้วซินะ
แจกเป็ดให้กับความแรงที่โดนใจของคุณหญิงแม่
ปล. คนแต่งจ๊ะ ตัวละครที่ชื่อ "ต๋อง" นี่ ได้แรงบันดาลใจมาจาก
"รักเกิดในตลาดสด" ชิมิ
-
ความวุ่นวายกำลังคลืบคลานเข้ามาอย่างเงียบๆ(รึป่าว)แล้วซินะ
แจกเป็ดให้กับความแรงที่โดนใจของคุณหญิงแม่
ปล. คนแต่งจ๊ะ ตัวละครที่ชื่อ "ต๋อง" นี่ ได้แรงบันดาลใจมาจาก
"รักเกิดในตลาดสด" ชิมิ
ขอบคุณครับ ช่ายครับบบบ
คือ ถ้าจำได้ หมวยเล็กผมใช้อิมเมจคือ กุ๊บกิ๊บ
เลยเอาต๋องมาด้วย เพราะชอบ น่ารักกกกดี เมื่อคืนนนน
-
บทที่ 6
“พี่ข้าวปุ้น พี่ข้าวปั้น”
หนุ่มหล่อสองคนสองสไตรท์ คนหนึ่งตี๋ ขาว สูง อีกคน หล่อคม ผิวเข้ม
“เซอร์ไพรส์ ป่าว ข้าวจ้าว” ถามว่าข้าวจ้าว เซอร์ไพรส์ไหม บอกได้เลยว่าสุดๆ ที่ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองคนมาพร้อมกัน อยู่ที่นี่พร้อมๆกัน ปกติก็ไม่ค่อยจะกินเส้นกันเท่าไหร่
“มาก แล้วพี่มากันได้ไง”
“ถามแปลกๆ ไอดำ ดูท่าทางโง่เหมือนไอปุ้นเลย ดำเหมือนกัน”
“ข้าวจ้าว จงภูมิใจไว้ที่เราผิวเข้ม ดีกว่าขาวตาบอด” มันเป็นเรื่องปกติของทั้งสองที่เจอกัน
“พอๆก่อน พี่มาทำได้ไง มาทำไม แล้วกลับเมื่อไหร่”
“ดูแก ไม่ตอนรับเลยว่ะ นี่เห็นหน้าแกยังไม่ถึง 20 นาทีเลย ไล่กลับแล้วหรอว่ะ อ้าวนั้นมัน ไอไข่นี้หว้า” ข้าวปั้น เดินไปกอดคอไข่ตุ๋น
“พี่ผมชื่อ ไข่ตุ๋น เรียกให้จบพี่”
“เออ ก็เหมือนกันนะ แล้วนี่แกมาทำอะไรที่นี่ว่ะ” สองคนนี้ขึ้นชื่อเลย เรื่องห่วงน้องยิ่งข้าวจ้าวด้วย ยิ่งไปกันใหญ่
“มาส่งข้าวจ้าว”
“ส่งทำไม”
ข้าวปุ้น แค่ได้ฟังว่ามาส่ง แค่นี้ ก็เดือดแล้ว
“ไอข้าวปุ้น ใจเย็นๆก่อน มึงจะเอายังไง มาส่งน้องกูทำไม”
เหมือนคนห้ามจะแรงกว่าอีก มีกระชากคอเสื้อด้วย
“พี่ๆใจเย็นๆก่อน นี่แนะ ปล่อยเลยพี่ข้าวปั้น ตลอดเลย” มีแต่ข้าวจ้าวคนเดียวที่จะสยบ เสือสองตัวนี้ได้
“ไอปุ้น มึงดูนั้น น้องมึงเลย ดูเดี๋ยวนี่เห็น ไอคิ้วดก มันดีกว่าพี่มันแล้ว มึงดูเลย”
“เออ เห็นแหละ แม่ง กลับดีกว่า เรามันหมดความหมายแหละ ไป ข้าวปั้น” ทั้งสอง ทำเป็นน้อยใจแล้วจะเดินหนีกลับไป
“เดี๋ยวๆ ข้าวจ้าว ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะ ฟังก่อนดิ โด่ แก่แล้วทำเป็นน้อยใจ” ด้วยความที่ทั้งสามสนิทกันมากเลยมีการพูดเล่นกันได้
“ไอข้าวจ้าว!!!” เป็นการประสานเสียงกัน
“คร๊าบ แก่แต่ยังหล่อนะ อย่างอนเค้านะ เค้าล้อเล่นเอง”
“พอๆมาทำโทษก่อน” ข้าวปั้น ดึงข้าวจ้าวเข้าหาตัว
ฟอดดดดดด
“เอ๊ย ไอปั้น พอๆมานี่เลยข้าวจ้าว” ข้าวปุ้นดึงกลับมาหาตัวแทน
ฟอดดดด ฟอดดดด
“เอ๊ยๆ พี่ๆพอแล้ว มานี่เลย” ไข่ตุ๋นที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ ทนไม่ไหวไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร เพราะกว่าแผนจะแตกสินะ
ฟอดดดดดด ฟอดดดดดดดด ฟอดดดดดด ฟอดดดดด
“พอ!!!”
ข้าวจ้าว ต้องรีบห้าม กลัวแก้มขาวๆจะช้ำไปมากกว่านี้
“เดี๋ยว”
ผั๊ว!!
ไข่ตุ๋นไปนอนกอง ด้วยหมัดของข้าวปั้น
“เอ๊ย”
“มึงกล้าดียังไง มาหอมแก้มน้องกู” ข้าวปุ้นที่ตามมากระชากคอเสือไข่ตุ๋นขึ้น ง้างหมัดจะต่อยซ้ำ
“พี่ข้าวปุ้น” เหมือนเสียงระฆังช่วยชีวิต
“ข้าวจ้าว อธิบายมา ว่านี้มันคืออะไร ไอไข่ มันทำแบบนี้กับเราทำไม แล้วทำไมเราถึงยอมมัน” ข้าวปั้น เข้ามากระชากน้อง
“พี่ข้าวปั้น เจ็บ แล้วก็ฟัง ไข่ตุ๋น มันเป็น…….”
“ผัว”
ไข่ตุ๋นแย่งพูด
ผั๊ว!!
หมัดของข้าวปุ้นซัดไป
“โอ๊ย เบาๆดิ” ไข่ตุ๋นบ่นเพราะโดนยาที่แสบๆแตะตรงที่แผล
“สมควร ดีนะไม่ตาย เสือกพูดไม่จบ” ทั้งสี่นั่งอยู่ในร้าน กาแฟแห่งหนึ่ง หลังจากสงบสติอารมณ์ได้
“แล้วพี่รอฟังผมไหมล่ะ โอ๊ย แต่ล่ะคน ยังก่ะแรงควาย”
“พูดแบบนี้ อีกสักทีไหม ไอตุ๋น” ข้าวปุ้นมักจะเรียกไข่ตุ๋นว่า ตุ๋น แต่พี่ข้าวปั้น เรียกมันว่า ไข่
“พอๆแล้วพี่ข้าวปุ้น”
“แล้วทำไม พวกแกไม่เล่าแต่แรกว่ะ แล้วเห็นว่าพวกพี่เป็นหัวหลักหัวตอไงว่ะ ทำอะไรข้ามหน้าข้ามหัวตลอด”
ข้าวปั้นบ่นทั้งสองที่ทำแบบนี้
“แล้วสองตอนะ รอฟังไมล่ะ”
“ข้าวจ้าว!!!!”
“แล้วพวกแกจะเอาไง แต่ข้าไม่ยอมที่แกจะเอาน้องข้า เป็นไม้กันหมาแบบนี้”
“ใช่ กูจะไปบอกคุณแม่มึง ว่าพวกมึงทำอะไรอยู่ กูไม่ชอบให้ใช้น้องกูแบบนี้ สุดท้ายน้องกูก็เสียหาย แล้วต้องมาร้องไห้”
“พี่ข้าวปั้น พี่ข้าวปุ้น ใจเย็นๆก่อน ข้าวจ้าว เต็มใจช่วยมันเอง”
“เพราะ?”
“Why ??”
“เออ อออ ออออ”
“อีกนานไหม หรือว่า แกรักมัน”
“ไม่ใช่ๆ บะ แบบ ว่า ยังไงดีอ่ะ เพื่อนมั้งพี่ เพื่อนต้องช่วยเพื่อน”
“มันเป็น แคน?”
“อะไรว่ะแคน ไอปุ้น”
“เหตุผลหรือข้ออ้าง”
ผั๊ว!!!
“ตลกแหละ มึงเห็นไหม กำลังซีเรียส”
“กูไม่อยากให้เครียดไง”
“พอๆพี่ มันเป็นเหตุผล นะ” ข้าวจ้าวต้องห้าม เพราะไม่อยากให้มันไปกันใหญ่
“แล้วทำไมต้องเป็นข้าวจ้าว มึงมีเพื่อนคนเดียวหรอไง”
“เอออ ออ ข้าวจ้าวเป็นคนที่เข้าออกบ้านผมมากที่สุด และน่าไว้ใจที่สุด”
“แล้วสิ่งที่ ข้าวมันได้รับล่ะ”
“ตั๋วเครื่องบินไปกลับเกาหลี พร้อมที่พักและทริปตามรอยซีรี่ย์เกาหลี และเงินเที่ยวอีก” ไข่ตุ๋นพูดอย่างเต็มอกเต็มใจ และภาคภูมิใจมาก
“แค่นี้” แค่ข้าวปุ้นพูดทำให้ไข่ตุ๋นหน้าถอดสีเลย
“พวกกูนะ ให้มันไปกลับเกาหลี ได้เป็นสิบรอบ แค่นี้เอง กระจอกสุดๆ”
“พี่ข้าวปั้น พอแล้ว”
“แล้วผมต้องทำยังไงล่ะ” ไข่ตุ๋นอยากรู้นักสิ่งที่ทำให้ทั้งสองพอใจในการใช้น้องเค้า
“ความรู้สึกไง”
“ถูกต้อง ไอปุ้น ไอไข่ มึงรู้ไหม ว่ามึงกำลังเล่นกับความรู้สึกอยู่ มันไม่สนุกนะมึง มึงอาจจะได้หมั้นกับคนที่มึงรัก แล้วสุกท้าย น้องกูละ มันต้องทำยังไง ยิ่งอยู่ด้วยกันมากขึ้น กูเชื่อว่า มันต้องพัฒนาไปแน่นอน”
“ใช่ ไอปั้น กูบอกไว้เลยนะ ถ้ามึงต้องการแค่นี้ กูขอให้มึงหยุด ถ้ามึงไม่ได้รู้สึกกับน้องกู น้องกูมันอาจจะไม่เคยรักใคร แต่ไม่ใช่ว่าน้องกูจะไม่มีหัวใจนะมึง”
หลังจากพี่ทั้งสองพูดจบ ทำให้ทั้งสองต้องคิดหนักอีกครั้ง
............................................
คู่รอง บริดจ์ขนมจีน ผมวางพลอดเรื่องแหละ จะแนวที่ทุกอยากดูคือ แนว ตบจูบ แต่ต้องให้คู่เอกจบก่อน
ตอนแรก ผมแต่งไว้จบ แค่ 15 ตอน แต่ตอนนี้ ผมเพิ่มเติมเนื้อหา ไปแหละ อยากให้สนุกๆใสๆอย่างที่ทุกคนนึ๊ดดดดด
แล้วข้าวปุ้นกับข้าวปั้น มา มันต้องมีอะไรมากกว่านี้ อาจจะมี 3 p แน่ๆๆๆๆ
ต้องรอให้คู่เอกจบก่อนนะจ้า
เม้นกันเยอะๆๆนะครับบบบบบ จุ๊บบบบบบบบบบ
-
รอ รอ รอ จะเข้าใจความรู้สึกของตัวเองตอนไหนน๊า ไข่ตุ๋น
สงสาร ข้าวจ้าว เฮ้อ เพื่อคนที่รักยอมเจ็บให้ได้ แม้จะเจ็บปวดแทบตาย :m15: :m15:
รีบๆ รู้ใจตัวเองล่ะไข่ตุ๋น เห็นใจ ข้าวจ้าวบ้าง รักบ้าง แคร์บ้างก็ได้นะ
-
อ้าวพี่ข้าวปุ้นข้าวป้นเหมือนจะห้ามนะ :really2: :really2:
รออ่านจ้า :call: :call: :call:
-
จะเอา3Pๆๆๆๆ
-
“เหตุผลหรือข้ออ้าง” ประโยคนี้คุ้นๆนะคนแต่ง หุหุ
เอาเป็ดมาเซ่นคนแต่งเพื่อแลกกับ "คู่ 3P" 555+
-
หน้ารักอะ
-
พี่ปุ้นกับพี่ปั้น พูดถูกใจมากเลยอะ
เพราะฉะนั้น ไข่ตุ๋นรับผิดชอบโดยการหลงรักข้าวเจ้าซะ 5555
-
เห็นด้วยกับข้าวปุ้นข้าวปั้น หัวใจคนนะ
-
:-[ เค้ารู้ระตอนถึงข้าวจ้าวมาหอมอ่ะ หึงใช่มิละ
รอจ้า อยากอ่านไวๆ มาต่อให้ว้องๆ :z10:
-
บทที่ 7
ระหว่างที่ทั้งสองกลับมาที่บ้าน ภายในรถมีแต่บรรยากาศที่ตึงเครียด เพราะต่างคนต่างกำลังใช้ความคิดอยู่
“กลับมาแล้วเป็นไงบ้างค่ะ ลูกๆ” คุณหญิงแม่ทักทายทั้งสองที่พึ่งกลับมาบ้าน
“ครับ”
“ครับ?” คุณหญิงแม่งง กับคำตอบที่ได้รับ
“ออ สงสัย ข้าวจ้าวมันจะเหนื่อยนะครับ งั้นพวกผมขอตัวนะครับ”
“จ๊ะๆ” ทั้งสองเข้ามาใจห้อง ข้าวจ้าวเข้าไปอาบน้ำ เค้านอนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำกำลังคิดทบทวนความรู้สึกอยู่ ว่าเค้าทำไปเพราะชอบไข่ตุ๋นจริงหรอป่าว แล้วมันทำให้ไข่ตุ๋นรับรู้ได้ไหม
ไข่ตุ๋นก็ไม่ต่างกัน เค้านั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน คิดว่า เค้ารู้สึกยังไงกันแน่กับข้าวจ้าว เค้าชอบนะที่มีข้าวจ้าวอยู่ใกล้ๆ ข้าวจ้าวนะ เค้าสามารถพูดได้ทุกเรื่อง แล้วช่วยเหลือเค้าได้ทุกเรื่อง
จนทั้ง สองเข้านอน ก็ยังเงียบอยู่ ต่างคนต่างใช้ความคิดของตัวเอง
“ไข่ตุ๋น”
“หือ?”
“ขอช่วยไรหน่อยดิ” ไข่ตุ๋นค่อยๆหันหน้าไปหาข้าวจ้าว
“อะไรหรอ”
“สัญญาก่อน ว่าจะไม่โกรธ” ถึงสิ่งที่จะทำมันดูน่าอายสักเพียงใจ แต่เค้าก็ไม่อยากเสียเพื่อนอย่างไข่ตุ๋นไป
“ขอดูก่อนได้ไหม ถ้านายให้เราไปตายจะทำยังไง”
“ไม่ตลกนะไข่ตุ๋น”
“……….”
“สัญญาก่อนได้ไหม” ข้าวจ้าวยกนิ้วก้อยขึ้น
“……….” ไข่ตุ๋นดูลังเลยังไงไม่รู้
“อืม ก็ได้” ยังไงข้าวจ้าวอุสาช่วยเค้า แค่นี้เองเค้าก็จะช่วย นิ้วก้อยสองนิ้วเกี่ยวกัน
“มีอะไรกับเราหน่อยสิ”
ข้าวจ้าวอายนะที่พูดออกมา แต่มันเป็นทางเดียวที่จะตอบความรู้สึกทั้งหมดได้
"เห๊ย มันเรื่องใหญ่เลยนะ" ไข่ตุ๋นก็ไม่คิดว่า ข้าวจ้าวจะลองวิธีนี้
"ไข่ตุ๋น รังเกียจเราหรอ"
"ปะ เปล่า" ไข่ตุ๋นก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน
"งั้น แค่จูบได้ไหม"
“ได้ดิ จุ๊บ” ไข่ตุ๋นจูบลงที่ริมฝีปากเบาๆ
“แค่นี้เอง นอนได้แหละ”
“ไม่ใช่” ข้าวจ้าว พูดเสียงอ่อยออกมา
“หือ?”
“คือ คือ จูบแบบคนรักเค้าจูบกันนะ” ข้าวจ้าว รู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นบนใบหน้า
“จูบยังไง”
“เออ เออ แบบที่นายเคยจูบสมายด์ก็ได้” ข้าวจ้าวนึกถึงแฟนเก่าของไข่ตุ๋น เค้าเชื่อว่าคนเป็นแฟนกันต้องเคยทำแบบนี้มาก่อน
“ยังไง ชั้น ชั้น ม่ะเคยจูบกับสมายด์” ไข่ตุ๋นพูดเสียงเบาด้วยความอาย เพราะเค้าให้เกียรติสุภาพสตรีตลอดไม่เคยล่วงเกิน
“ห๋า จริงดิ”
“อืม” ไข่ตุ๋นพยักหน้าเบาๆ
“ช่างมันเถอะ นอนเถอะ” ข้าวจ้าว ยอมสงบสติอารมณ์ของตัวเอง ข่มตานอน เค้าเลือกที่จะหันหลังให้ ไข่ตุ๋น
“…………” มันช่างหลับยากเย็นจริงๆ หัวเค้า มีเรื่องมากมายวิ่งวนอยู่
“ข้าวจ้าว”
“หือ?”
“หันมาหน่อยดิ”
ข้าวจ้าว ค่อยๆหันมา แต่….
“อุ๊บ” ปากนุ่มๆของไข่ตุ๋นประกบกับปากเล็กๆของข้าวจ้าว ข้าวจ้าวที่กำลังจะพูดอะไรสักอย่างทำให้เปิดโอกาสเปิดปากให้ลิ้นของไข่ตุ๋นเคลื่อนที่เข้าไป ลิ้นเล็กๆพยายามหลบลีก สิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา เค้าสำรวจทุกมุมทุกซอกของปากของไข่ตุ๋น
มือก็ทำหน้าที่ของมันแรกๆจับหน้าเล็กๆจนมั่นใจว่า เหยื่อตายใจแล้วเลยละออกมา สัมผัสกับอุ่นภูมิของร่างกายเล็กๆที่มีเสื้อกล้ามตัวบางๆใส่อยู่ ไข่ตุ๋นบอกไม่ถูกเลย ว่าจะพูดมาอะไร รสชาติมัน หวานๆน้อย ชวนให้อยากลิ้มลองมันอีก ผิวกายที่นุ่มชวนสัมผัส ทุกซอกทุกมุม ไม่นาน มือของไข่ตุ๋นก็เข้าไปภายใต้เสือกล้ามตัวบางนั้น สำหรับกับผิวหลังจริงๆมันน่าหลงไล้มาก มันนุ่มแถมอุณหภูมิมันกำลังพอดี
ส่วนข้าวจ้าว จูบนี้ เหมือนจูบอาบยาพิษที่จะทำให้เค้าตายได้ทุกเวลา มันช่างเหมือนยาเสพติด ที่แค่ลิ้มลอง ก็อยากที่จะทำอยู่แบบนี้ ไม่อยากจะปล่อยมันไปเลย ยิ่งมีมือมาสัมผัสกายด้วยแล้ว ทำให้เรี่ยวแรงของเค้าหมดลงในทันที มือของข้าวจ้าวก็กอดร่างของไข่ตุ๋นไว้ ถึงทุกครั้งที่กอดกัน มันก็ไม่เหมือนครั้งนี้ มันต่างกันที่ความรู้สึก
ข้าวจ้าวรู้ว่า ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ มันคงไม่ดีแน่ เค้ายังไม่แน่ใจตัวเองเลย แล้วถ้าเกิดสิ่งไม่ดีขึ้น เค้าจะมองหน้ากันได้ไหม
“พะ พอเถอะไข่ตุ๋น”
“อื้อ อุ๊บ” ไข่ตุ๋น ผละปากออกเพื่อสูดอากาศเข้า แล้วประกบปากอีกครั้ง ครั้งนี้เค้าลองให้มันเล้าร้อนดูบ้าง มันก็ดีไปแบบหนึ่ง ถึงจะขัดๆไปบ้าง เพราะทั้งคู่ยังไม่มีประสบการณ์เลย
“ว๊าย คุณหญิงแม่ขอโทษนะ!!”
จากเสียงของคุณหญิงแม่ทำให้ทั้งสอง ผละออกจากกัน ข้าวจ้าวอายสุดๆเอาหน้ามุดหมอนทันที
“แม่อ่ะ มีอะไรหรอป่าวครับ” ไข่ตุ๋นเสียอารมณ์เล็กน้อย ที่มีอะไรมาขัดๆ
“คุณหญิงแม่ เห็นว่า ลูกทั้งสองไม่ลงไปทานข้าวเย็น แม่เลยเอานมอุ่นๆมาให้ไม่เป็นไรถ้าลูกๆกินลิ้นอุ่นๆ เอ๊ย อิ่มแล้ว แม่เอาไปเก็บก็ได้”
“ไม่เป้นไรครับ แม่ เดี๋ยวข้าวจ้าวเค้าหิวครับ ขอบคุณครับคุณแม่” ไข่ตุ๋นเดินไปรับถาดแก้วนม
“จ๊าๆ อย่าหักโหมนะ ยังๆห้องแม่ก็อยู่ข้างๆ สงสารคนแก่บ้างนะ และที่สำคัญล็อคห้องด้วยนะลูก” คุณหญิงแม่ก็จากไป ทิ้งความอายเป็นเท่าตัวไว้ให้กับข้าวจ้าว
“ข้าวจ้าว ดื่มนมก่อนนะ กำลังอุ่นๆเลย ข้าวจ้าว ไม่ต้องแกล้งหลับเลยนะ”
“อืม” ข้าวจ้าวยอมที่จะลุกขึ้นมากินนมอุ่นๆ ก่อนก็ยังดี แต่ยังไม่กล้าที่จะสบตาไข่ตุ๋นเลย
“เอาแก้วไหน”
“แก้วไหนก็ได้ มันเหมือนกันนิ” ข้าวจ้าวตอบเสียงเบา เพราะยังอายอยู่
“แก้วนี้นะ เอา” ไข่ตุ๋นยืนแก้วซ้ายมือให้ ข้าวจ้าวกำลังจะรับ
“เอ๋อ แก้วนี้ดีกว่า” ไข่ตุ๋นชักกลับ แล้วทำเป็นคิดแล้วส่งแก้วขวามือให้
“อืม อ้าว” ข้าวจ้าว กำลังจะรับ แต่ไข่ตุ๋นก็ชักมือกลับ
“แก้วไหนอุ่นกว่ากันว่ะ เดี๋ยวไข่ตุ๋นดูก่อน”
“แก้วไหนก็ได้นะ นมเหมือนกัน” ข้าวจ้าวเริ่มอารมณ์เสียแหละที่โดนแกล้งแบบนี้
“งั้น นมไข่ตุ๋นก็ได้ดิ”
“ก็เอามาดิ”
“เอ๊ย” ไข่ตุ๋นเอาหน้าอกของตัวเองไปโดนมือของข้าวจ้าว ทำให้ข้าวจ้าวถึงกับตกใจหน้าแดงเลย
“โอ้ๆ ไม่แกล้งแหละ” ไข่ตุ๋นก็ส่ง แก้วนมให้ข้าวจ้าว ดื่ม
“ข้าวจ้าว”
“หือ?”
“ดื่มเป็นเด็กเลยนะ” ไข่ตุ๋นก้มลงไปจูปลงที่ริมฝีปากบนของข้าวจ้าวแล้วเลียรอบๆริมฝีปาก
เพล้ง!!
“เอ๊ย ” แก้วหล่นจากมือของข้าวจ้าว ไม่ใช่แค่แก้วนะ ตัวข้าวจ้าวเองก็อ่อนย๊วบลงเลย ดีนะ ไข่ตุ๋นรับไว้ทัน
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว” ข้าวจ้าว ตกใจจนตั้งสติไม่ทันถึงกับสลบไปเลย
“เด็กน้อย เอ๊ย” ไข่ตุ๋นอุ้มร่างเล็กๆไปวางบนที่นอน อย่างถนุถนอม
ปัง ปัง
“คุณหนูค่ะ เกิดไรขึ้นค่ะ” เสียงป้าบัวคงได้ยินเสียงแก้วแตกเมื่อตะกี้สิ
“ไข่ตุ๋นใครเป็นอะไรลูก อะไรแตกละ” เสียงคุณหญิงแม่ตามมา
แกร๊ก
“ป่าวครับ ไข่ตุ๋น ซุมซามเองครับ เลยทำแก้วแตก”
“ต๊าย แล้วเป็นยังไงบ้างค่ะ แล้วคุณหนูข้าวจ้าวล่ะค่ะ แต่เดี๋ยวนะค่ะ คุณหนูไข่ตุ๋น ไม่สบายหรอป่าวค่ะ หน้าแดงจังเลย”
“ปะ ป่าวครับ เออ ข้าวจ้าว หลับไปแล้วครับ เบาๆหน่อยนะครับ สงสัยจะเหนื่อย”
“แน่สิย่ะ เล่นสูบพลังกันแบบนี้ ไม่มีอะไรแล้วก็ดี แม่ก็ตกอกตกใจหมด แกนี่จริงๆเลย บอกแล้วอย่ารุนแรง ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณ แค่ไข่ตุ๋นมันรุนแรงจนแก้วที่โต๊ะข้างๆเตียงตกมาแตกค่ะ”
คุณหญิง แม่เดินกลับห้องไปบ่นไป แต่ตบท้ายด้วยการกัดลูกชายเล็กน้อย
-
"อุสา" = "อุตส่าห์"
“ว๊าย คุณหญิงแม่ขอโทษนะ!!” กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
มีการแซวว่า "กินลิ้นอุ่นๆ" กับ
“แน่สิย่ะ เล่นสูบพลังกันแบบนี้ ไม่มีอะไรแล้วก็ดี แม่ก็ตกอกตกใจหมด แกนี่จริงๆเลย บอกแล้วอย่ารุนแรง ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณ แค่ไข่ตุ๋นมันรุนแรงจนแก้วที่โต๊ะข้างๆเตียงตกมาแตกค่ะ” อีกตะหาก
ดีนะคุณหญิงแม่ไม่เข้ามาเจอฉากกำลัง จึ้งๆๆ กัน มีหวังได้ช็อคตาค้างแน่
แจกเป็ดให้จ้ะ
-
กรี๊ดดดดด เค้าจูบกันแล้ว
ข้าวจ้าวน่ารักอ่ะ ถึงกับสลบกันเลยทีเดียว
กดไลค์คุณหญิงแม่ค่าาาาา o13
-
ข้าวจ้าวไม่ต้องพิสูจน์ขนาดนี้ก็ได้ แค่นี้ยังสลบเลย
ถ้าไข่ตุ๋นทำมากกว่านีจะได้เหรอ
-
ขำคุณหญิงแม่อ่ะ :m20: :m20:
-
ไข่ตุ๋นนิสัย คราวนี้เคลียร์ได้รึยังว่า
รู้สึกกับข้าวเจ้าแบบไหน
หุหุ ข้าวเจ้า เขินจนสลบเลยอ่า
555
-
เรื่องน่ารัักดีค่ะ น่าติดตาม ติดที่มีคำผิดอยู่บ้างเลยสะดุดนิดหน่อย ค่อย ๆ แก้กันไปนะคะ ^^
-
:m25: :m25: คุนหญิงแม่เป็นใจมากกกกกก
-
คุณหญิงแม่น่ารักอีกแล้ว แอร๊ยยยยยย
:call: :call: :call: :call: :call:
-
มันดูลอย ๆ อ่ะ อยู่ดี ๆ หมวยก็มาเกาะตัวถึงบ้านแถมต๋องก็ยังมาลากกลับไปได้อีกแล้วคุณหญิงแม่ยังจะไปสู่ขอแทนอีก
มันขาดความสมเหตุไปนิดนึงอ่ะนะ
-
o18คุณหญิงแม่เข้ามาเห็นช็อดเด็ด :z1: :z1: :z1:
รออ่านจ้า :call: :call: :call: :call:
-
คุณหญิงแม่ไม่น่ามาขัดจังหวะเล้ยยย
-
รอจ้าๆ :t3:
-
โห ถึงขั้นสลบเลยแฮะ ^^
-
รออ่านต่อ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
:pig4:
-
:o8: :o8:
-
ขอกด ไลน์ ให้คุณหญิงแม่ พันๆไลน์คร้า
o13 o13 o13
-
:z2: :z2:
-
พึ่งเข้ามาอ่าน สนุกชอบๆ มาต่อเร็วๆน้า ^^
-
แอบคิด ว่า
ขนมจีนน่าจะคู่กับพี่ข้าวปุ้นเนอะ
แลดูลงตัวกันดี ชื่อความหมายเดียวกัน
^^
-
จากข้อสงสัยหลายๆอย่าง คนเขียนเลยทำการเจาะลึกให้
ตอนพิเศษ
คนเขียน: ขอเชิญ แนะนำตัวหน่อยครับ
คุณหญิง: สวัสดีค่ะ ดิชั้น คุณหญิง โฉมศรีวิลัย อภิรัตนพันธวิริยวงศ์กุล
คนเขียน: นามสกุลยาวจังเลยนะครับ
คุณหญิง: ก็นิดหน่อยค่ะ มีอะไรก็รีบๆนะค่ะ เวลาดิชั้นเป็นเงินเป็นทองค่ะ
คนเขียน: *O* ครับๆ ไม่ทราบว่า คุณหญิงประกอบอาชีพอะไรครับ
คุณหญิง: ทำไมค่ะ มาจากกรมสรรพากร หรือไงค่ะ ดิชั้น จ่ายภาษี อย่างถูกต้องแน่นอนค่ะ
คนเขียน: ไปไม่เป็นเลยกู (พูดเบาๆกับตัวเอง)
คุณหญิง: ได้ยินค่ะ
คนเขียน: ขอโทษครับ งั้นเข้าเรื่องเลยดีกว่า
คุณหญิง: น่าจะเข้าได้ตั้งนานแล้วนะค่ะ
คนเขียน: ไม่ทราบว่า รู้สึกยังไง เมื่อไข่ตุ๋น ลูกชาย พาลูกสะใภ้เข้าบ้านและเป็นผู้ชายด้วยครับ
คุณหญิง: ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ สำหรับคำถามนะค่ะ ดิชั้นคิดว่า
คนเขียน: เออ คุณหญิงครับ ไม่ใช่ประกวดนางงามนะครับ
คุณหญิง: ก็ชั้นสวย ขัดจริงๆ คนสวยเสียอารมณ์ ดิชั้น นะ รู้จักหนูข้าวจ้าวมาตั้งนานแล้ว เมื่อก่อนพ่อแม่ของข้าวจ้าว ก็เป็นเพื่อนเก่าดิชั้น ดิชั้นรักและเอ็นดูหนูข้าวจ้าวมากค่ะ ดิชั้นรักเด็กค่ะ
คนเขียน: มันเกี่ยวหรือป่าวเนี้ย(พูดเบาๆ)
คุณหญิง: เกี่ยวสิค่ะ ดิชั้นก็อยากได้หนูข้าวจ้าว ว๊าย อยากได้เป็นสมาชิกในครอบครัว จะให้ลูกสาวคนเล็กก็เด็กไป และไม่คิดด้วยว่า หนูข้าวจ้าวจะมาเป็นแบบนี้ ถ้ารู้นะ ไม่ต้องถึงไข่ตุ๋นหรอกค่ะ ดิชั้นให้ไอซีอิ้ว จัดการไปแล้วค่ะ โฮๆ
คนเขียน: เออ แล้วไม่ทราบว่า ซีอิ้วเป็นใครครับ
คุณหญิง: ซีอิ้วเป็นลูกชายคนที่สองค่ะ ดิชั้นมีลูกทั้งหมด 5 คนค่ะ นี้ถ้าพ่อมันไม่หมดแรงก่อน ดิชั้นว่าจะให้ครบทีมฟุตบอลเลย แถมตัวสำรองด้วย โฮๆๆ
คนเขียน: ออ ครับ แล้วซีอิ้ว หายไปไหนครับ ช่วยแนะนำทั้งหมดได้ไหมครับ
คุณหญิง: ได้ซิค่ะ ลูกชายคนโต ซีอิ้ว ตอนนี้ มีครอบครัวแล้ว และย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศค่ะ ดูแลกิจการด้านการนำเข้าอัณมณี มาให้แก่ดิชั้น คนที่สอง เป็นลูกสาว ขนมหวาน ตอนนี้ กำลังเรียนปริญญาเอก อยู่ที่อังกฤษ อีกไม่นานก็คงจะจบค่ะ คนที่สาม พระเอกเลยค่ะ ถ้าคนเขียนไม่ให้มันเป็นพระเอก เจอสั่งเก็บค่ะ ไข่ตุ๋น ก็พึ่งเรียนจบมา และกำลังดูแลกิจการส่วนหนึ่งของเราอยู่ คนที่สี่ ชายหนุ่มรูปงาม นาม ขนมจีน ตอนนี้ อยู่มหาวิทยาลัยปี 2 แล้วค่ะ ขนมจีนเกิดมาตอนที่ครอบครัวเรากำลังอยู่ในขั้นวิกฤต เลยทำให้เค้านิสัยแตกต่างจากคนอื่นหน่อย แต่ก็ยังน่ารักอยู่ดี คนสุดท้องเลย ยัย น้ำพริก สาวสวย ที่เรียน ไฮสคูลอยู่ค่ะ เค้าเป็นคนที่ติดพี่สาวเค้ามาก เลยขอไปเรียนที่โน้นด้วยกัน เอาหลานๆด้วยไหมค่ะ
คนเขียน: เออ ผมว่าพอก่อนดีกว่านะครับ เราเข้าเรื่องกันต่อนะครับ อีกหลายๆคนอยากทราบ ความรู้สึกของคนเป็นแม่อยากคุณหญิงมากเลย ที่มีลูกสะใภ้เป็นผู้ชาย
คุณหญิง: ตอนแรกนะค่ะคุณ ก็ช๊อคค่ะ แต่ก็นะ ลูกสะใภ้ดิชั้น ถึงไม่อวบอึ่ม หรือสวยเซ็ก แต่ก็น่ารักนิสัยดี
คนเขียน: แล้วคุณหญิง คิดว่า ทั้งสองคนรักกันมากไหมค่ะ
คุณหญิง: น่าจะรักกันมากนะค่ะ ไม่รักกันมากก็คงไม่ช่วยกันหรอกค่ะ
คนเขียน: ชะ ช่วย อะไรครับ
คุณหญิง: หึหึหึ อย่าคิดว่าดิชั้นไม่รู้เลยค่ะ ดูก็ออกแหละ ว่าทั้งสองยังไม่ได้เป็นซัมติงกัน ทำไมจะไม่รู้ค่ะ ทุกครั้งที่หนูข้าวจ้าวมา ต้องนอน ห้องรับรองตลอด
คนเขียน: อ้าว แล้วทำไมคุณหญิงถึง ไม่บอกละครับว่าไม่เชื่อ
คุณหญิง: แหม่ ถ้าบอกก็ไม่สนุกดิค่ะ เหมือนที่บอกแหละ ดิชั้นก็อยากมีลูกแบบหนูข้าวจ้าวนะค่ะ เป็นลูกสะใภ้ก็ได้
คนเขียน: แล้ว ถ้าเกิดทั้งคู่ไม่ได้ทำตามกำหนดละครับ
คุณหญิง: คุณค่ะ ดิชั้นมองออกค่ะ ว่าหนูข้าวจ้าวคิดยังไง และดิชั้นนี้แหละ จะเป็นเทพีแห่งความรัก ทำให้ทั้งสองรักกันให้ได้ ถ้าไม่ได้ คนเขียนเตรียม…….
คนเขียน: มันก็ต้องเป็นไปตามพอร์ตเรื่องนะครับ
คุณหญิง: เขียนได้ก็แก้ได้ค่ะ หรือจะลองดูไหมค่ะ
คนเขียน: ไม่ดีกว่าครับ ผมจะพิจารณาดูอีกทีครับ
คุณหญิง: หึหึหึ ยังไงก็ช่วยดูด้วยนะค่ะ หึหึหึ
คนเขียน: น่ากลัวสัดเลย (พูดเบาๆ) เออ งั้นขอบคุณคุณหญิงมากครับ เรายังมีตัวละครที่จะมาให้สัมภาษณ์อีกครับ สวัสดีครับ
ต๋อง: สวัสดีจ้า
คนเขียน: คุณต๋องนะครับ ไม่ทราบเป็นมายังไงครับ
ต๋อง: ก็ชั้น ออกจากบ้านมา ผ่านตลาด แล้วก็มารอหน้าปากซอย ให้พี่วินมาส่งที่ป้ายรถเมล์ แล้วมาถึงที่นี่ละจ้า
คนเขียน: เออออ อออ มุขใช่ไหมครับ
ต๋อง: จ้าๆ มุขจ้า เหอๆ
คนเขียน: มุขนะครับ เหอๆ คุณต๋องนี้หัวเราะได้เฟคมากๆครับ เราหมายความว่า ในเรื่องนะคุณอยู่ๆก็ออกมาแล้วก็ออกไปทำให้คนอ่านเค้างง นะครับ
ต๋อง: ออ จ้า จริงๆแล้ว ต๋องนะเป็นคนจน ถึงจนมาก ขายผักอยู่ในตลาด อยู่ข้างๆแผงกับกิมลั้ง เป็นญาติของหมวยเล็ก วันหนึ่งผมได้พบกับหมวยเล็ก แบบว่า นี้แหละจ้า ใช่เลย แต่ก็อย่างว่าแหละ เรามันจน เค้าเลยไม่สนใจ ต๋องพยายามแล้วนะ ต๋องเก็บเงินตลอด จนต๋องทนไม่ไหว ไปสู่ขอกับเจ้าสัว แหละจ้า
คนเขียน: แล้วเป็นยังไงต่อละครับ
ต๋อง: เจ้าสัวเค้าก็ไม่ชอบต๋องหรอก เพราะต๋องมันจน สุดท้ายก็ จับลูกสาวแต่งงานกับคนรวยไป แต่โชคดีมากเลยจ้า ที่ฝ่ายชายเค้าหนีงานหมั้น หมวยเล็กเลยไม่ได้ตกเป็นของใคร วันนั้น เจ้าสัวเครียดมากจน โรคหัวใจกำเริบ ต๋องที่แหละจ้า ที่ช่วยพาเจ้าสั่ว มาโรคพยาบาลจ้า และกิมลั้งก็ช่วยพูดจนเจ้าสั่วไม่กีดกั้นต๋องแล้ว แต่หมวยเล็กนะสิ เค้าบอกว่า เค้ารังเกียจคนจน
คนเขียน: ก็น่าเห็นใจนะครับ แล้วคิดยังไงครับ ถึงบุกไปบ้านคุณหญิงในวันนั้นครับ
ต๋อง: ใจมันสั่งมาจ้า ต๋องรักของต๋อง ไม่อยากให้หมวยเล็กไปเป็นของคนอื่นจ้า ตายเป็นตาย
คนเขียน: แล้วเป็นไงต่อครับหลังจากวันนั้น
ต๋อง: ก็คุณหญิงคนสวย เค้าใจดี ออกให้ต๋อง ไปสู่ขอคุณหมวยเล็ก และยังยกธุรกิจ ร้านขายทองแถมๆเยาวราชอะไรนั้นละจ้า ใช้เป็นของขวัญวันแต่งงาน จ้า
คนเขียน: โห ถือว่าคุณต๋องโชคดีมากครับ คุณหญิงที่สุดยอดจริงๆครับ
ต๋อง: ความลับนะจ้า คุณหญิงท่านแค่จ้างต๋อง เฝ้าหน้าร้านแหละจ้า
คนเขียน: ซะงั้น แล้วจะพอกินหรอครับ
ต๋อง: ก็ต้องพอแหละจ้า ต๋องต้มถั่วต้มข้าวโพดขายหน้าร้านด้วยจ้า ขายดีมากเลย ว่าจะซื้อตึกเปิดร้านแล้วจ้า
คนเขียน: เป็นงั้นไป แค่ถั่วต้มกับข้าวโพดจะพอค่าตึกหรอครับ
ต๋อง: แหม่ คุณก็ จะพอยังไง ต๋องก็จะขยับขยายไงจ้า ดูๆอยู่เหมือนกันว่าจะขยายอะไรดี ต๋องน้อยก็จะออกมาดูโลกอีก
คนเขียน: เอ๊ย พึ่งแต่งไม่ใช่หรอ
ต๋อง: จ้าพึ่งแต่ง แต่ท้องแล้วนะ คนมันเก่ง ฮ่าๆ
คนเขียน: เออ งั้นเราก็ขอขอบคุณคุณต๋องมากนะครับ คราวหน้า เราจะพบกับการสำภาษณ์ สองพี่น้องข้าวปั้นและข้าวปุ้น ให้หายสงสัยกันเลย มีประเด็นมากมาย ทั้งเรื่องที่ว่าทั้งสองกินกันเอง หรือที่สำคัญเลย เรื่องสามพี จริงหรือไม่รอติดตามนะครับ วันลาก่อน สวัสดีครับ
ต๋อง:จ้า สวัสดีจ้า เออ พี่คนเขียนจ้า ไม่ได้ค่าตัวหรอจ้า
คนเขียน: เอออ อออ เดี๋ยวดูอีกทีนะ ช่วงนี้คนเขียนก็จน
อาจจะหายสงสัยกันนะครับ หรือทำให้สงสัยขึ้น ส่วนตอนที่ 8 ตอนนี้ อยู่ในขั้น รีไรท์นะครับ ช่วงนี้งานเยอะ เน็ตกาก คอมแฮง สาระพัดไปหมด
ขอกำลังใจด้วยนะจ้าาาาาาาาาาาา
คุณหญิงFC
ข้าวจ้าวFC
ไข่ตุ๋นFC
สามพีFC
หุหุหุหุหุ
-
เอฟซี คุณหญิงแม่อะ
เจ๋งมาก555 น่ารักด้วย
รอตอนต่อไปอยู่น้า
-
ขอสมัครเป็น "คุณหญิงแม่FC" รักคุณหญิงแม่ที่สุดอ่ะ :กอด1:
-
คุณหญิงแม่น่าร้ากกกกกกอ่ะ :L1:
-
FC คุณหญิงแม่ด้วยคนคร๊าบบ
-
ยืนยัน นั่งยัน นอนยัน ตะแคงยัน FCคุณหญิงแม่(ที่แรงมากกก)แน่นอนไม่เปลี่ยนใจ
ปล. แอบเชียร์ 3P ขนมจีน ข้าวปั้น ข้าวปุ้น ด้วย อิอิ
-
กรี๊ดๆดังๆให้คุณหญิงแม่ชอบคะคุณหญิงแม่น่ารักทีสุดในโลก :man1:
-
รักคุณหญิงแม่ที่สุดดดดดดดดใน สามโลก
-
ขอ 3P นะจ้าาา อิอิ
-
ตามๆ น่ารักมากเลยอ่ะ โอ๊ย รัก
ประกาศตัวเป็นFCคุณหญิงแม่ด้วยคนค่ะ
-
คุณหญิงแม่คงจะชอบข้า่วเจ้ามากจริง ๆ แต่ข้าวเจ้าก็น่ารักมาก ๆ จริง ๆ นั่นแหละ
-
บทที่ 8
หลังจากเหตุการณ์นั้น ข้าวจ้าวกับไข่ตุ๋นพยายามทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิมมากที่สุด แม้ในอกจะประท้วงก็ตาม
“คุณลูกค๊า”
คุณหญิงแม่เดินลงมาที่ ทั้งสองนั่งอยู่
“ว่าไงครับแม่”
“คุณหญิงแม่มีข่าวดีค่ะ” ทั้งสองหันมามองที่คุณหญิงแม่
“อะไรครับ”
“ทางรีสอร์ท ลูกค้าของแม่ เค้าให้คูปองที่พักมานะ แม่ว่าเราไปพักผ่อนกันดีไหมลูก ถือว่าไปฮันนีมูนด้วย” ทำให้ทั้งสองต้องหันมามองหน้ากัน
“จะไปเมื่อไหร่ครับแม่”
“วีคเอน นี้เลยค่ะ” นี่แหละคุณหญิง โฉมศรี วิลัย คิดปุ๊บ ทำปั๊บ
“แต่ผมยังไม่ค่อยว่างเลย ครับกำลังประชุมเรื่องเปิดสาขาใหม่อยู่ครับ”
“ผมก็ไม่ค่อยว่างนะ ต้องลงพื้นที่ดูผลงานลูกน้องหน่อย” พ่อกับไข่ตุ๋น รีบเปิดประเด็นทันที
“นั้นมันเรื่องของคุณลูกกับคุณสามีค่ะ” คุณหญิงแม่หันไปจองมองข้าวจ้าว
“ไปหนูข้าวจ้าว เราไปเลือกซื้อ บีกินี่ ดีกว่านะค่ะ รีสอร์ทนี้ ติดทะเลเลยนะค่ะ รับรองฝรั่งเพียบ คุณหญิงแม่ ฟิน มากเลย ได้มองอกล่ำๆ ตัวสูงๆ กล้ามเป็นมัด อ๊ายยยยย อยากเสียตัวกับต่างชาติ”
“ผมไปด้วย บักสีดาหน้าไหนมามองภรรยาผมนะ ผมจะสั่งเก็บให้หมด แล้วคุณก็ไม่ต้องไปซื้อหรอก บีกินง บีกินี่ หุ่นห็ไม่ได้ เซฟบ๊ะ แล้วนะ ลูกสี่ห้าคนแหละ” พ่อเหมือนเหลืออด หรือหึงคุณหญิงแม่กันแน่ เพราะเมื่อกี่ยังบอกไม่ว่างอยู่เลย
“ว๊าย คุณพูดอะไรแบบนั้น หุ่นชั้น ยังเต็งตึง น่าเด้งน่าเด้า อยู่เลย จะลองดูไหมค่ะ รับรองฝรั่งต้องสยองแทบเท้าคุณหญิง โฉมศรีวิลัย โฮฮ”
“ไม่ ทำอะไรดูด้วย คุณเป็นคุณแม่แล้วนะ ไม่ใช่สาว 16 แก่แล้วด้วย”
“พูดแบบนี้ได้ ไปข้าวจ้าว” คุณหญิงแม่กระชากข้าวจ้าวออกจากบ้านโดยไม่ฟังอะไรแล้ว
“เอาแล้วไง คุณพ่อ”
“อย่าซ้ำเติมดิว่ะ แม่งก็คนมันหวงนี้หว่า ทำไงละที่นี่”
“ผมว่า รอให้แม่เย็นลงก่อนดีกว่านะครับ แล้วนี่ข้าวจ้าว จะเป็นยังไงบ้างว่ะ”
“แล้วสรุปแกไม่ไปใช่ไหม”
“ไม่ไป”
“เออดี ชั้นจะได้ช่วยหาบังสีดาให้ข้าวจ้าว”
“พ่อยังฟังไม่จบ ไม่ไปได้ไง เมียผมไปทั้งคน เลื่อนประชุมก่อนก็ได้” ทั้งคู่ต้องตามใจคุณหญิง เพราะกฎเหล็ก ของที่นี่คือ
เมียถูกเสมอ และห้ามขัดใจเมีย
ทางด้านข้าวจ้าวกับคุณหญิงแม่
“คุณหญิงแม่ครับ ใจเย็นๆนะครับ คุณพ่อเค้าคงหึงคุณแม่นะครับ”
“คุณหญิงแม่ รู้ค่ะ แต่พ่อเค้าฝืนกฎ แม่รับไม่ได้”
“แล้วคุณหญิงแม่จะไปไหนครับ”
“ช๊อปปิงค่ะ” เมื่อถึงที่หมาย คุณหญิงก็ลาก ข้าวจ้าวเข้าร้านนั้น ร้านนี้
“สวัสดีค่ะ คุณหญิง วีคนี้มีสไตล์ใหม่มาเพียบเลยค่ะ เหมาะแก่การพักผ่อนชิวๆค่ะ”
“ดิชั้น อยากได้สำหรับ ไปพักผ่อนที่ทะเลนะค่ะ”
“ว๊าย เหมาะมากเลยค่ะ คอปเซปที่มาใหม่ ก็เน้นพักผ่อนทะเลค่ะ ไม่ทราบว่าคุณหญิงรับเองหรือป่าวค่ะ”
“ค่ะ แล้วก็จัดให้ คุณหนูข้าวจ้าวด้วยนะค่ะ เอาแบบ เน้นเซ็กซี่ แต่ไม่ต้องมากค่ะ หวงค่ะ”
“ออ ได้ค่ะ ลูกหลานหรอค่ะ”
“ลูกสะใภ้ค่ะ”
สิ้นสุดเสียคุณหญิง สาวเจ้าถึงกับตาโต ค้างกันไปเลย
“หน้าตาน่ารักมากค่ะ ว๊าย ราศีจับเลย ขอถ่ายรูปนะค่ะ”
“ถ่ายนะถ่ายได้ แต่พาดิชั้นไปเลือกชุดก่อนได้ไหมค่ะ มันเสียเวลานะค่ะ”
“ออ ขอโทษค่ะ คุณหญิงเชิญทางนี้เลยค่ะ ส่วนคุณหนูข้าวจ้าว เดี๋ยวจะมีพนักงานมาพาไปเลือก ลองชุดนะค่ะ”
“คะ ครับ”
“ว๊าย น่ารักมากเลย” แล้วสาวจ้าวก็นำคุณหญิงแม่ไปเลือกชุดสำหรับพักผ่อน
“เออ สวัสดีฮา เชิญตามเดี้ยนทางนี้เลยฮา” แล้วแม่กระเทยสาวก็นำมายังช๊อปของสิ้นค้า
“โซนนี้นะฮา นำเข้ามาจาก แพรีสสส เลยนะฮา เหมาะก่ะคุณน้องมากฮา โฮฮฮ”
“เออ ออ ครับ” ข้าวจ้าวทำเป็นเลือกดูพอดูราคา มันไม่ใช่เงินบาท เค้าก็รู้แหละว่าราคามันต้องสูงมากแน่เลย
“กรี๊ดดด ว๊ายยย คุณน้องตาถึงมากเลยฮา ตัวนี้ ได้ช่างที่มีความประณีต ทำให้การเย็บปักมีความ ละเอียด เข้ากับดีไซร์ มากค่ะ
เนื้อผ้านี้นะฮา ไม่ต้องพูดถึงเลยนะฮา มันดีที่สุดในสามโลกเลยนะฮา ใส่แล้วรับรอง ผัวรัก ผัวหลงเลยฮา โฮฮ”
ข้าวจ้าว ก็เลือกเรื่อยส่วนใหญ่มันจะราคาสูง เลยทำให้เค้าไม่กล้าที่จะใส่ อย่าว่าแต่ใส่เลย ขนาดหยิบจับยังไม่กล้าเลย ถ้าเสียหายขึ้นมานะ ไม่อยากจะคิด
“ทำอะไรนะ”
“ปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี้ ไอไส้เดือน” ทำให้ทั้งสองต้องหันไปตามเสียง ตามมาด้วยแรงกระชาก แม่กระเทยขนาดมินิ
“วำยยย อย่ารุนแรงสิฮา เดี๋ยวจะหมดแรงรุนนะ ต๊ายยย คนหนึ่งก็หล่อเข้ม อีกคนก็หล่อตี๋ ว๊ายยยยยย เจ๊อย่ามีผัวที่เดี๋ยวสองคนเลยเจ้าค่ะ มาม่ะ”
“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย ถ้าไม่อยากให้พวกกูแปลงเพศให้”
“ว๊ายยยย ดีสิค่ะ ไม่ต้องพึ่งยันฮี แต่แปลงแล้วต้องรับผิดชอบนะ เท่ากับ ทั้งสองได้เปิดซิงเค้าเลยนะ”
“อย่าเข้ามา ผมมีพระ พี่รู้ไหม พี่ไปอย่าไปยืนที่เสาชิงช้านะ”
“ทำไมค่ะ พ่อหล่อเข้ม คิ้วหนา” เจ๊เดินมาลูบแขน
“ก็นกพิราบมันจะจิกหน้าเอานะสิครับ ๕๕๕๕”
“ว๊ายแรง สามีแซวเค้าแรงมาก รับมิได้ สามีขาวตี๋ค๊า ดูสามีคมเข้มสิค่ะ”
“จะปล่อยไม่ปล่อย ไม่ปล่อยได้เป็นผีเฝ้าร้านนี้แน่”
“ว๊ายยยยยยยยยยยย”
“เกิดอะไรขึ้น หนูข้าวจ้าว”
“เออ ไม่มีอะไรครับ”
“มีสิฮา คุณหญิง สองคนนี้ เค้าจะรุมโทรมดิชั้น ดิชั้นก็สู้แรงเค้าไม่ได้ค่ะ”
“หนูข้าวจ้าว นี้มันเรื่องอะไรค่ะ”
“เออ คุณหญิงแม่ครับ คนผิวเข้ม ชื่อพี่ข้าวปุ้นครับ ส่วนอีกคนชื่อ ข้าวปั้นครับ เป็นลูกพี่ลูกน้องกับผมครับ”
“คำเดียวเลยนะ หล่อ”
“สวัสดีครับ คุณหญิงแม่ของไอไข่/ไอตุ๋น”
“สวัสดีค่ะ คุณลูกขาวตี๋หล่อล่ำ และคุณลูกคมเข้มน่าขยำ”
“เอ๊ย ”
“คุณหญิงแม่ล้อเล่นค่ะ ดูพวกเรายังอ่อนกว่าลูกชายคนโตของแม่มากนะค่ะ”
“ครับ”
“คุณหญิงค่ะ สนใจ ดีนี่ บ้างสิค่ะ”
“ต๊าย ชื่อ นางร้ายเลย เออ แล้วหนูเลือกได้หรือยังค่ะ”
“ผมว่า เสื้อผ้าผมก็ยังพอใส่ไปได้ครับ”
“โน โน โน ขอยังก่อน ” คุณหฯงร้องแล้วเต้นแบบแกรนเดอะสตาร์ มากเลย
“ต๊าย คุณหญิง อินเทรนมากค่ะ”
“สมัยนี้มันต้องแบบนี้แหละ ตามให้ทัน งั้นเธอจัดมาให้เหมาะสมกับหนูข้าวจ้าวเลยนะ เอาสัก สิบชุด ยูโน”
“เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
“ไปงั้นเราไปหาที่นั่งคุยดีกว่า คุณแม่เหมือน สาวแรกรุ่นอีกครั้งเลย เดินกับผู้ชายหล่อๆ”
แล้วทั้งสี่คนก็เดินออกจากร้านประจำของคุณหญิง ไปยังร้านคอฟฟี่ช๊อป
...................................................
คุณหญิง: หยุดเลยนะค่ะทุกคน ที่คิดจะให้ลูกชายดิชั้น 3 p ดิชั้นบอกเลย ดิชั้นรับดิได้ค่ะ ลูกดิชั้น ต้องผัวเดียว เอ๊ย เมียเดียวเท่านั้น มิชะนั้น คนเขียนตาย
แต่ว่าอย่าไปทำมันเลยค่ะ ช่วงนี้น่าสงสาร งานมันเยอะ แถมเวรกรรมลงโทษมันอีก สามีดันมีชู้ ทิ้งมันไปอีก น่าสงสาร นอนซมจนไม่สบายเลย
คนเราก็นะ ปากบอกว่ารัก แต่ลับหลังก็พูดรักกับคนอื่น
อย่าให้คุณหญิงแม่เจอนะ จะตบ ให้เข็ดบังอาจมาทำคนเขียน ของชั้น
ช่วยเป็นกำลังใจให้มันหน่อยนะค่ะ มันคงดีขึ้น เพราะมีกำลังใจจากทุกคน ขนาดมันจะตาย ยังอุสามาลง เอาง่ายๆค่ะ มันไม่นอนมา เป็นอาทิตย์แล้วค่ะ ตั้งแต่ สามีทิ้ง เนี้ย คุณหญิง แม่จะหาให้ใหม่อยู่ ใครสน ติดต่อมาที่คุณหญิงเลยนะค่ะ
รูปร่างมัน สูง ก็ไม่มากเท่าไหร่
แถมผอมแห้ง
ดีนะพ่อมันจีนจมูกเลยโด่ง และขาว
แรกๆ ดิชั้นก็มิเชื่อหรอกค่ะ ว่ามันคนใต้
ขาวเวอร์ๆๆๆๆค่ะ
ว๊ายเม้ามานาน ไปซ้อมเต้น กังนัม สไตร์ ต่อดีกว่า
อย่าลืม เม้นกำลังใจเยอะๆๆนะค่ะ ม๊วฟฟฟฟ FC ทุกคน
-
ตามคุณหญิงแม่ไม่ทันเลย
-
คุณหญิงแม่สุดยอด 5555
รอตอนไปทะเล ไข่ตุ๋นมีหึงเลือดขึ้นหน้าแง่มเลยย
เย้ๆๆๆๆๆ
คนแต่งสู้ๆๆน้า เดี๋ยวมันก็ผ่านไป *0* เราเป็นกำลังใจให้น้า
-
ไข่ตุ๋นต้องหึงแน่ๆ
-
คุณหญิงแม่จัดเต็ม
เตรียมชุดไปทะเลก่อน ฟิ้วววว
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
สนุกดีนะ มาต่อให้ไว้ๆๆๆ รออยู่นะ
-
อยากได้ฉาก NC[/b[/font]] อ่ะ
-
คนเขียนสู้ๆๆๆ
-
“ไปหนูข้าวจ้าว เราไปเลือกซื้อ บีกินี่ ดีกว่านะค่ะ รีสอร์ทนี้ ติดทะเลเลยนะค่ะ รับรองฝรั่งเพียบ คุณหญิงแม่ ฟิน มากเลย ได้มองอกล่ำๆ ตัวสูงๆ กล้ามเป็นมัด อ๊ายยยยย อยากเสียตัวกับต่างชาติ”
อยากตามไปเสียตัวที่ทะเลกับคุณหญิงเจงๆ
กฏเหล็กคุณหญิง "เจ๋ง" มากๆ
สู้ๆนะจ้ะคนแต่ง เป็นกำลังใจให้ โบราณว่า "ผู้ชายมากมายเหมือนควายป่า"
หาใหม่เอาแบบ ฟินๆ สุโค่ยๆ โลดคนแต่ง หุหุหุหุ
-
กฎของคุณหญิงแม่ สุดยอดใบชาเขียว เลย :mc4:
-
คุณหญิงแม่แรงได้ใจ :pigha2: :pigha2: :pigha2:
รออ่านจ้า :call: :call: :call:
-
ขอเป็นแฟนคลับคุณหญิงแม่อีกคนด้วยได้มั้ยเอ่ย??
-
คุณหญิงแม่เปรี้ยวปรี๊ด!! 55+++
-
:amen:
โอม ฟิคจงมา ตอนต่อไปจงมา โอมมม
-
งงกับคุณหญิงแม่หน่อย ๆ
-
หน้าเด้งหน้าเด้า>////<
-
คุณหญิงแม่ เด็ด มาก :m20:
รอฉาก NC :m1:
อยากให้ไข่ตุ๋นหึงข้าวจ้าวจัง :m3:
ปล.เค้ารอนานมากอ่ะ หายไปไหนนนน :z3:
-
o13 o13 o13 o13
ห่ยไปไหน นานจังเลย รออ่านอยุ่นะ มาต่อไว้ๆๆนะ
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
แจ้งข่าวจ้า ตอนนี้ ผมไม่ค่อยสบาย เป็นไข้หวัดใหญ่ เลยยังไม่ได้รีไรท์เลย รออีกนิดนะจ้า หายแล้วจะรีบๆๆมาต่อให้
-
รับทราบ หายไวๆน้า
-
หายไวๆน้า :m13:
ไม่งั้นเค้าลงแดงตายแน่! :m2:
-
บทที่ 9
“ว๊าว ทะเล อากาศมีมากเลยนะค่ะคุณ”
“ผมนึกถึงตอนที่เรา มาฮันนี้มูนเลย คุณนะสวยมากเลยรู้ไหม ไม่เปลี่ยนเลย”
“พูดอะไรกัน เขินนะ”
ข้าวจ้าว มองดูคุณหญิงแม่กับคุณพ่อ ที่แสดงความรักต่อกันไม่มีวันเบื่อ ไม่มีวันลดลง มีแต่เพิ่มขึ้น คิดแล้วก็อิจฉาจริงๆเค้าน่าจะมีใครที่พร้อมจะยืนของข้างๆ ค่อยดูแล ค่อยที่พิง แล้วถ้าเป็นไข่ตุ๋นด้วย ยิ่งดีใหญ่เลย แต่มันคงเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เพราะมันก็คงได้แค่เพื่อน อย่างดีที่สุด ก็เพื่อนสนิทเท่านั้น
“คิดไรอยู่หรอ หน้าเครียดเชียว” ข้าวจ้าวถึงกับสะดุ้งเมื่อไข่ตุ๋น มากระซิบข้างหู
“ป่าวหรอก อากาศ มันร้อนนะไปเถอะ ช่วงกันขนของ”
“เดี๋ยว!”
ไข่ตุ๋น ดึงมือข้าวจ้าวไว้ไม่ให้เดินหนี
“บอกไข่ตุ๋นได้ไหม ว่าข้าวจ้าวเป็นอะไรครับ หือ?” ไข่ตุ๋นค่อยๆดึงข้าวจ้าวเข้ามาใกล้ๆ แล้ว เชยค้างให้สายตาคู่นั้น มาสบตากัน พร้อมด้วย ลูบไปตามแก้มนุ่มๆ
“ปะ เปล่า ข้าวจ้าวไม่ได้เป็นอะไร” ข้าวสบตาคู่นั้นได้ไม่นาน ก็ต้องหลบตา เพราะในดวงตาคู่นั้นมันมีอะไรหลายๆอย่าง
“ไข่ตุ๋น ไม่เชื่อหรอกนะ ว่าข้าวจ้าวไม่ได้เป็นอะไร ข้าวจ้าวจะพูดเอง หรือว่าจะให้ให้ไข่ตุ๋นเปิดปาก”
“ป่ะ เปลา…อุ๊บ” ข้าวจ้าวไม่คิดไม่ฝันว่า จะถูกจูบ เค้าอุสาทำลืมไปแล้ว ลิ้นอุ่นๆของไข่ตุ๋นเคลื่อนที่เข้ามาพร้อมไล้ต้อนลิ้นเล็กๆที่กำลังหนี
“พอแล้ว อายเค้านะ” พอผละออกมาได้ ข้าวจ้าวรีบดิ้นหาทางรอด
“บอกไข่ตุ๋นได้หรือยังครับ ว่าเป็นอะไร หืม”
“บอกก็ได้ ข้าวจ้าว คิดถึง พ่อแม่ นะ เมื่อก่อน เราชอบมาทะเลกันมากเลย”
“ข้าวจ้าว อย่าคิดมากนะ ถึงไม่มีพวกเค้าแล้วก็เถอะ ยังมีไข่ตุ๋น คุณหญิงแม่นะ ทุกคนเค้ารักข้าวจ้าวนะ”
“รัก?”
“ใช่ แม่นะ รักข้าวจ้าวมากเลย รักจนจะมากกว่าไข่ตุ๋นอีก”
“ออ อืม” ข้าวจ้าวพยายามหลบสายตานั้น เพราะมีคำถามมากมายเกิดขึ้นอีกแล้ว ไข่ตุ๋นต้องการอะไรกันแน่
“ข้าวจ้าว ไข่ตุ๋น ตามมาที่ห้องอาหารนะลูก” ได้ยินเสียงพ่อ ทำให้ไข่ตุ๋นได้รู้สึกตัว จนเดินตามพ่อไปยังห้องอาหาร
“ข้าวจ้าว เป็นอะไรไปค่ะลูก”
”ป่าว ครับ” ไข่ตุ๋น เดินมาทางข้างหลังแล้วโอบข้าวจ้าวไว้
“ข้าวจ้าว เค้าคิดถึง พ่อแม่เค้านะครับ”
“คิดอะไรมากลูกข้าวจ้าว นี่ไงค่ะ ครอบครัวหนู มีแม่มีพ่อ แล้วก็ยังมีไข่ตุ๋นอีก”
“ครับ ผมจะไม่คิดมากครับ”
“ดีแล้วค่ะ ลูก มาๆลูกนั่ง ทานอะไรกันก่อนลูก”
“แดด ยังร้อนอยู่เลย ผิวเสียหมด อุสาเตรียมบีกินี่มา”
“ไม่ต้องเลยคุณ”
“คุณจะห้ามดิชั้นให้ได้เลยใช่ไหม อย่าลืมกฎนะค่ะ ไม่งั้นก็หย่าค่ะ”
“คุณนะ ก็ผมห่วงคุณ ผมไม่อยากให้ใครมองคุณนิ”
“อย่าเยอะค่ะ เค้าแค่มอง จะทำอะไรได้ ดิชั้นไม่ได้ไปอะไรสักหน่อย ใจกว้างหน่อยสิค่ะ เรามาเที่ยวกันนะ”
“ก็ได้ แต่คุณต้องห้ามไปไหน โดยไม่มีผม”
“โอเคค่ะ คุณสามี ฟอดด” ข้าวจ้าวมองไม่มีเบื่อกับความหวานของทั้งสอง ยิ่งนับวัน ยิ่งเยอะขึ้นเสมอ
“พ่อครับ คุณหญิงแม่ครับ ทำแบบนี้ พวกผมก็จืดหมดสิครับ”
“ก็อย่ายอมแพ้สิค่ะ คุณลูก”
“ครับ มาผมแกะกุ้งให้ ข้าวจ้าวครับผมอยากกินปูจังเลย แกะให้ผมหน่อย”
“คือ คือ ข้าวจ้าวแกะไม่เป็น แต่ลองดูได้นะ”
โปะ
“ข้าวจ้าวครับ ไม่เป็นไรครับ ทานกุ้งดีกว่า เดี๋ยวไข่ตุ๋นแกะเอง” ไข่ตุ๋นมอง สภาพปูในมือของข้าวจ้าวก็รับรู้ได้ทันทีว่า มือใหม่
“อ่ำ อ้าปากสิคนดี”
“อ้า”
“ข้าวจ้าว พิการหรอว่ะ”
“ต๊าย ดูพูดสิค่ะ ลูกข้าวปุ้น ข้าวปั้น”
“ก็ดูสิครับ คุณหญิงแม่”
“อย่าเรียกคุณหญิงแม่เลย เรียกคุณพี่ดีกว่าค่ะ”
“ได้ครับ คุณพี่คนสวย ม๊วฟ”
“เอ๊ยๆ มือเมียกู อย่าๆนะ ไอหน้าอ่อน คุณก็ให้มันหอมทำไม”
“ต๊าย คุณก็ นั้นมันรุ่นลูกชั้นแล้วนะคุณ จะหึงก็ดูๆบ้างสิค่ะ”
“ไม่ ห้ามคุณเข้าใกล้พวกมันอีกนะ”
“คุณ นั่งๆลูก กินไรกันก่อนดีกว่า จะได้พักผ่อนกัน”
“ออ ไม่ดีกว่าครับ พวกผมยังอิ่มๆอยู่เลยครับ นั้น ไอปั้น สาวญี่ปุ่นใส่บีกินี่ ไปๆ ขอตัวนะครับ” แล้วทั้งสองก็วิ่งไปที่หน้าชายหาด
“ไหนๆญี่ปุ่นใส่ บีกินี่ รอพ่อ กับไข่ตุ๋นด้วย” แล้วทั้งสองก็วิ่งตามไป
“ว๊าย พวกนี่นิ สรุปจะเอาแบบนี้ใช่ไหม ได้”
คุณหญิงแม่ที่หันมองทั้งสองที่วิ่งออกไป แล้วหันมาสบตากับลูกสะใภ้ คุณหญิงแม่มีไม้เด็ดแน่นอน งานนี้ ดูสิใครจะดิ้นตาย
“ไข่ตุ๋น ดูนั้นสิลูก เค้ามองมาทางพ่อด้วย”
“มองผมหรอกพ่อ”
“หยุดทั้งสองครับ เค้ามองพวกผมครับ ใช่ไหมคุณพี่ปั้น”
“ถูกต้องครับ คุณน้องปุ้น”
“ดูดิ ขาวเนียน น่าลูบจริงๆ”
“ใช่เลย พี่ข้าวปั้น”
“แหม่น่าทาครีมกันแดดให้จัง”
“ไข่ตุ๋น อยากทาครีมให้เหมือนกันครับ แต่อยากให้หน้าแทนมือเลย”
“ขอพ่อด้วยสิ”
ทั้งสี่มองไปที่สาว คนหนึ่งที่ใส่บีกินี่ แต่มีผ้าถุงบางๆคุมทับอยู่ สวยบนก็ชุดชั้นในแต่มีเสื้อเชิตสีขาวบางๆตัวเล็กปิดอยู่ ผมยาวที่กำลังสยาย พอหันมา
“คุณหญิงแม่/คุณหญิงพี่” ทั้งสี่อึ้งกับสิ่งที่เห็น และตามมานั่งข้างๆคุณหญิง รางบางๆที่ใส่เสื้อเชิ้ตที่ขาวบางตามด้วยกางเกงขาสั้น ดูเซ็กซี่ไม่นอน ถ้าไม่ติดว่าคนๆเป็นผู้ชาย
“ข้าวจ้าว” ทั้งสี่ พูดพร้อมกันเมื่อเห็น
-
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
มาต่อน้อยมากเลนะ
-
มันร้อนนะไปเถอะ ช่วงกันขนของ” // ช่วย
เชยค้างให้สายตาคู่นั้น // คาง
คุณหญิงแม่กับข้าวจ้าว แอบเซ็กซี่นะเนี่ยยย o13
-
รีบมาต่อด่วนคนเขียน
-
โอ้ย :haun4: :haun4: :haun4:
:pighaun: :pighaun: :pighaun:
:jul1: :jul1: :jul1:
:call: :call: :call:
-
ง่ะ มาน้อยจัง
-
เอาแล้วว คุณหญิงแม่ กับข้าวเจ้า
หาดร้อนกันละทีนี้
อาจจะมีการวางมวยกันเกิดขึ้นได้ 5555
-
หึๆๆๆ ปฏิบัติการเรียกเลือด ปฏิบัติ!!!!!!!!!!
-
เป็นไงล่ะ 4หน่อพ่อปลาไหล เจอไม้เด็ดคุณหญิงแม่เข้าไป ค้าง+ตะลึงเลยล่ะสิ
"อุสา" = "อุตส่าห์"
-
ไงล่ะ หนุ่มเจอคุณหญิงแม่เข้าไป
คุณหญิงแม่ซะอย่างวางใจได้ อ่าๆๆ
-
ไข่ตุ๋นนี่รู้สึกยังไงกับข้าวเจ้ากันแน่เนี่ย สงสารข้าวเจ้า
-
คุณหญิงแม่สุดยอดมาก :z3:
-
แร๊งงงง คุณหญิงแม่นี่จัดเต็มตลอดเวร์ จริงๆ
-
คุณหญิงแม่สุดยอด o13
-
ให้ตายเถอะจบแบบนี้ :z3:
มาต่อด่วนเลยๆจ้า อยากเห็นไข่ตุ๋นหึงหนักๆเลย อ่า :oni2:
หึยบังอาจนอกใจข้าวจ้าว :a14: เป็นไงเจอคุณหญิงแม่ :a3:
-
เจอข้าวจ้าวจัดหนักเข้าไป
-
:a5: :a5: :a5: ทามมายมาแค่นี้อ่ะ
ค้างอย่างแรงจ้า รีบมาต่อด่วนๆ เลยนะเจ้ามะฮะ
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
-
บทที่ 10
“ข้าวจ้าว”
“แม่เจ้าโว๊ย ไอข้าวจ้าว แม่งขาวเนียนแบบนี้เลยหรอ”
“ใช่ สุดๆอะ น่าสัมผัสซะไม่มี”
“หยุดพอเลย พวกพี่ๆ ข้าวจ้าวมันเมียผมนะ อย่าจ้องมากพอๆ” ไข่ตุ๋นทนฟังพี่ๆทั้งสอง พูดถึงข้าวจ้าวในเรื่องแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ไม่ชอบให้ใครเห็นร่างบางๆ ขาอ่อนนั้นอีก มันต้องมีแต่เค้าเท่านั้นที่เห็น คนอื่นไม่มีสิทธิ์สิ
“ข้าวจ้าว”
“อ้าว คุณลูก ไม่ไปดู แม่ญี่ปุ่นแล้วหรอค่ะ”
“คุณ ห่มซะ เสื้อนะมันบางมากเลยนะ แล้วนี้อะไร ใส่มาได้ ห่มซะ” พ่อมาจากไหนไม่รู้เอา ผ้ามาโยนใส่คุณหญิงแม่
“ไม่ มันร้อน ไปสิ โน้น แม่ญี่ปุ่นมาโน้นแล้ว ไม่สนใจแล้วหรอค่ะ อย่ามาสนใจ ป้าแก่ๆแบบดิชั้นเลย ไปข้าวจ้าวเราไปเล่นน้ำกันดีกว่า”
“หยุดเลยนะ ผมไม่สนหรอกจะ ญี่ปุ่นหรอ ฝรั่งอะไร ผมสนใจแค่ ไอป้าแก่ตรงหน้าเท่านั้น เพราะเค้าสวยที่สุด”
“หรอค่ะ ว๊าย เขิน ข้าวจ้าวถอดเสื้อสิค่ะลูก เดี๋ยวแม่ทาครีมให้ เดี๋ยวผิวเสียหมด”
ข้าวจ้าวก็จะถอดปลดกระดุมที่ติดอยู่แค่ไม่กี่เม็ด
“หยุด พอเลย ไม่ต้องถอด คุณแม่ก็ ข้าวจ้าวก็ไปถอดง่ายๆได้ยังไง ทำไมอยากได้สามีใหม่หรือไง”
“ไข่ตุ๋น”
“ทำไม จำได้แล้วหรอ ว่าสามีตัวเอง ชื่อไข่ตุ๋น”
“หยุด หยาบคายเลยนะไข่ตุ๋น ไม่งั้น ข้าวจ้าวจะเลิกยุ่งกับไข่ตุ๋นแน่”
“ขู่หรือ มานี่เลย”
“โอ๊ย เจ็บ ปล่อยนะ”
ไข่ตุ๋น ฉุดกระฉาก ข้าวจ้าว ออกจากตรงนั้น ทั้งลากทั้งถูเลย ไม่สนเลยข้าวจ้าวจะเจ็บยังไง
“คุณหญิง มันจะไม่ร้ายแรงหรอ”
“ไม่หรอก แค่นี้ก็พอจะพิสูจน์ได้แหละ ว่าไข่ตุ๋นมันคิดยังไงกันแน่”
“อย่าบอกว่า คุณหญิง ไม่เชื่อว่า ทั้งสองรักกัน”
“เก่งมากค่ะ คุณสามี คนอย่างคุณหญิงโฉมศรีวิลัย ไม่ปักใจเชื่ออะไรง่ายๆหรอกค่ะ”
“แล้ว มันจะดีหรอ ถ้าไอลูกของเรา ไม่คิดอะไร แล้วไปทำแบบนี้กับข้าวจ้าวเค้า”
“คุณคิดหรอ ว่าไข่ตุ๋นไม่คิด ดิชั้นว่าคิด แต่มันไม่รู้ตัวมากกว่า ส่วนข้าวจ้าวนี่ไม่ต้องพูดถึง พี่บี้สุดๆ”
“อะไรคุณหญิง พี่บี้”
“เผลอรักหมดใจ ไงค่ะ”
“เก่งมาก คุณภรรยาของผม”
ทางด้านสองสีพี่น้อง
“ไอข้าวปุ้น กูว่า ไอไข่ มันยังไง อยู่นะ”
“ใช่ ชั้นก็คิดเหมือนกัน สรุปมันจะเอายังไงกันแน่ว่ะ”
“เอายังไง กูไม่รู้ แน่ๆ มันเอาไอข้าวจ้าวแน่ เสร็จแน่น้องกู”
“เอ๊ย คิดไรของมึงเนี้ย ไอข้าวปั้น”
“หรอ มึงไม่คิด”
“คิด”
“เออ แล้วแค่นี้เอง แบบนี้ กูต้องขัดขวาง สุดท้ายกูสงสารน้องกู ถ้าเกิดไอไข่แม่ง มันคิดว่าข้าวจ้าวไม่ใช่สำหรับมัน”
“เออ กูเห็นด้วย อย่างน้อย อย่าให้พวกมันมีอะไรกัน”
“ดีมากน้องชาย”
ทางด้าน ไข่ตุ๋นกับข้าวจ้าว
“ปล่อยนะไข่ตุ๋น เจ็บนะ” ข้าวจ้าวสะบัดมือจนหลุด
“ทำไม ชอบนักหรอไง ไปยั่วเค้าทั่วแบบนี้”
“เออใช่ ชอบ แล้วมันเกี่ยวไรกับไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวจะทำอะไรก็ได้”
“เกี่ยวสิ อย่าลืม ว่านายยังอยู่ในฐานะ เมียชั้น”
“แล้วยังไง คิดว่าข้าวจ้าว อยากทำไหม”
“ข้าวจ้าว จะยกเลิกเลยไหม ได้ ไข่ตุ๋นขอโทษที่วุ่นวาย”
ไข่ตุ๋นจะเดินหนีข้าวจ้าว แต่โดนข้าวจ้าวสวมกอดไว้
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวขอโทษ”
“ปล่อย”
“ไม่ ข้าวจ้าวขอโทษนะ”
“ข้าวจ้าว ปล่อยก่อนนะ”
ข้าวจ้าว ค่อยๆคลายอ้อมกอด
“ไข่ตุ๋นขอโทษ”
ไข่ตุ๋นหันมาเห็นข้าวจ้าวกำลังร้องไห้จึงดึงร่างเล็กๆเข้ามากอด ปลอบโยน
“ไม่ร้องนะครับ ไข่ตุ๋นก็บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงลากข้าวจ้าว แต่ ไข่ตุ๋นไม่ชอบให้ใครมอง”
“กะ ก็ ไข่ตุ๋น มะ ฮึก อื้อ ไม่สนใจ ข้าวจ้าว คะ ฮึก คุณหญิงแม่เลย หะ ให้ข้าวจ้าว แต่งตัวแบบนี้”
“โอ้ครับ ไข่ตุ๋นขอโทษครับ ไข่ตุ๋นแค่มองนะ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย ข้าวจ้าวอย่าคิดมากนะ”
“ขะ ไข่ตุ๋น เสียดังด้วย อื้อ อื้อ”
“โอ้ ขอโทษครับ”
“ไข่ตุ๋น นิสัยไม่ดี ไข่ตุ๋นจะทิ้งข้าวจ้าว”
“ไม่ร้องนะครับ ไม่ทิ้งครับ แค่ไข่ตุ๋น โมโหนะ ก็ข้าวจ้าวดื้อ”
“ไข่ตุ๋นไม่ถามข้าวจ้าว ไข่ตุ๋นเอาแต่เสียงดังใส่ข้าวจ้าว”
“ขอโทษครับ ไข่ตุ๋นน้อยใจ ที่ข้าวจ้าว บอกว่า ไม่เกี่ยวกัน”
“ก็ไข่ตุ๋น ว่าข้าวจ้าวชอบ ยั่ว อื้อ อื้อ”
“โอ้ พอแหละ เดี๋ยวไม่จบ ไข่ตุ๋นผิดเองครับ อย่าร้องนะ”
“ไข่ตุ๋น นิสัยไม่ดี”
“ครับ ไข่ตุ๋นนิสัยไม่ดีครับ อย่าร้องนะครับคนดี”
ทั้งคู่ยืนกอดปลอบโยนกัน มันเป็นภาพของคนรักที่กอดกันไม่แค่สายตาของใครที่มองมาเลย
“เอ๊ย มันกอดกัน กูยอมไม่ได้แหละ”
“เดี๋ยว ไอข้าวปั้น ชั้นว่ามันต้องมีอะไรแน่”
“กูไม่รู้แต่กูจะแยกมันออกจากกัน”
“เดี๋ยว ไอข้าวปั้น ใจร้อนจริงๆ รอดูไปก่อน มันแค่กอดกันเอง”
“เห๊ย แม่งเอ๊ย”
-
ค้างงงงอ่ะไรเตอร์ ไข่ตุ๋นรีบรู้ความรู้สึกของตัวเองกับข้าวจ้าวสะทีสิ อย่ามาเล่นความรู้สึกของข้าวจ้าวแบบนี้ สงสารข้าวจ้าว
-
ค้างมากกกก :a5:
o18 เอาเลยพี่ข้าวทั้งสอง จัดการแยกกันเลย :laugh:
เอาให้รู้ไปเลยว่าจิงๆแล้วคิดไง :m32:
โหโอ๋กันขนาดนี้เข้าห้องเถอะ o3
-
อ่าเริ่มรู้ใจตัวเองและ
-
ใช่ๆ แค่กอดกัน อย่าเพิ่งไปขัดขวางเลยนะ
-
ตอนแรกฮา พี่ปุ้นกับพี่ปั้นนะ
แต่จะจับแยกเขาทำไมค่ะ
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม 5555
คุณหญิงแม่น่ารักมากกก แล้วเมื่อไหร่ ตุ๋นกับข้าวจ้าวจะรู้ตัวอะเนี้ย
-
ไข่ตุ๋นหวงแต่ไม่ทำอะไรให้ชัดเจน ข้าวเจ้าดูเป็นคนคิดมากนะนั่น
-
แค่กอดกันเองนะ ยังไม่ได้ทำอะไรกันเลย
:laugh:
-
อ้าวว ขนมจีนไปไหนอ้ะ มาเอาข้าวปุ้นข้าวปั้นไปเก็บเร๊ววววววววววววว o18 o18 o18
-
ค่ะ คะ ยังใช้ผิดอยู่นะคะ
-
:call: :call: :call:
-
แล้วจะเป็นยังงัยต่อค่ะเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ้าง อย่างแรงงงงงงง
รอคนเขียนมาต่อให้กระจ่างนะค้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
ข้าวปุ้น ข้าวปั้น ปล่อยน้องไปเหอะ อย่านะๆ ห้ามขัดจังหวะโดยเด็ดขาด ไม่งั้น :beat:
-
ยังมิจุใจเลยยยยยยยยยยยยยย
น่าจะมีหนุ่มๆหลงหลุดเข้ามาจีบข้าวจ้าวสักคน2คนเน๊อะ
ให้ไข่ตุ๋นโมโหจนคลั่งไปเลย เอิ๊กๆๆ
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
รอมานาน ต่อแค่นี้เองเหรอ
น่าจะมาต่อมากกว่านี่ นะ
-
:ped149:
-
อิตาไข่ตุ๋นรีบรู้ใจตัวเอง
สักทีไม่งั้นเราจะหา
พระเอกคนใหม่
ให้ข้าวจ้าว :laugh:
-
อุบายคุณหญิงแม่...แจ่ม..ค่อย ๆง้างตวามจริงในใจของไข่ตุ่นที่มีต่อข้าวจ้าวออกมาทีละน้อย ๆ :call: รอติดตามตอนต่อไปครับ มาไว ๆ นะ อยากเห็นไขตุ่นบอก " รัก " ข้าวจ้าวซะแล้ว อิ...อิ.... :impress2:
-
ขอบคุณทุกคนนะครับ วันนี้ วันเกิด ผม ผมขอให้คนที่เม้นในนิยายเรื่องนี้และทุกๆเรื่องของผม มีความสุขมากๆๆนะครับ
คนโสด ขอให้พพบเนื้อคู่เร็วๆและรักคุณจริงๆ
ส่วนคนที่มีคู่ ขอให้รักกัน ยิ่งกว่าเดิม
ร่ำรวยทั้งเงินทองและความสุข
ส่วนน้องๆที่สอบ ขอให้ทำข้อสอบได้ ทุกวิชา อย่าถลุย นะจ้าาาา
รักคนอ่านที่เม้นทุกคนนน ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
สุขสันต์วันเกิดนะคร๊ะ มีความสุขมากๆคร๊ะ
รอร๊อรอ....ตอนต่อไปอยู่นะคร๊ะ :D
-
มอบให้คนแต่งจ้า
:b: :b: :b:
มีความสุขมากๆนะจ้ะ
-
ขอให้มีความสุขมากๆ พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ อยู่ด้วยกันไปตลอดเลยนะจ้าาา
-
จะรู้ตัวยังอะไข่ตุ่น :z1: :z1:
-
บทที่ 11
“อ้าว ไปไหนมาลูก ไอไข่ตุ๋นแกทำอะไร ลูกข้าวจ้าวเนี้ย”
“ป่าว ซักหน่อยครับ”
“ข้าวจ้าว ลูก ไอไข่ตุ๋น มันทำอะไรลูก บอกคุณหญิงแม่มาเลย”
“ปะ เปล่า ครับ”
“ดีแล้วลูก อ้าว ขนมจีนละ พ่อ”
“เอ้ พ่อเห็นมันไปกับพ่อบริดจ์นิ”
“ข้าวจ้าว มานี้หน่อยดิ”
“อะไรหรอพี่ข้าวปั้น”
“เออนะ ขอตัวข้าวจ้าวแปปนะครับ คุณหญิงแม่”
“จ้าลูก”
“ผมไปด้วย” ไข่ตุ๋น ลุกขึ้นจะตามข้าวจ้าวไป
“ไม่ต้อง”
ทั้งสองคน พูดพร้อมกันเลย
“ได้ไง พี่ นั้นมัน แฟนผม ข้าวจ้าวอยู่ไหน ผมต้องอยู่นั้นสิ”
“แต่มันน้องกู ได้ป่าวล่ะ”
“แต่มันเมียผม”
“พอแล้ว ไข่ตุ๋น ไปเถอะลูก พาน้องไปเถอะ”
“แม่อ่ะ นั้นมันแฟนผมนะ”
“ไข่ตุ๋น”
“ก็ได้ครับ ข้าวจ้าว ไปอย่านานนะ แล้วก็ เอานี่ใส่ด้วย” ไข่ตุ๋น ถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเอง ส่งให้ ข้าวจ้าว
“ไม่เอา ร้อน”
“ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋นกดเสียงต่ำ ขู่ข้าวจ้าว
“ไอตุ๋น ไอข้าวจ้าว มันไปกับพวกข้านะ แกจะอะไรหนักหนา แก ห่วง หรือ หวง มันกันแน่ว่ะ” จากคำพูดของรุ่นพี่ทำให้ ไข่ตุ๋นสะอึก กับคำถาม
“ก็แฟนผมนะ”
“หรือ”
“พี่ข้าวปุ้น ไป” ข้าวจ้าวกลัวว่า พี่ทั้งสองจะพูดอะไรที่ทำให้ทั้งพ่อและแม่ รู้ความจริง
“ไอไข่ เวลาที่มึง พูดว่าแฟนนะ ให้พูดมาจากใจ และพูดมันให้เต็มๆเสียงหน่อย มั่นใจหน่อย”
“พี่ข้าวปั้น มาด้วย เร็ว”
“พี่ทั้งสอง ต้องการไรกันแน่” ข้าวจ้าว ลากพี่ทั้งสองมาที่ลับตาคนหน่อย
“ก็ต้องการความจริง ข้าวจ้าว กูพูดจริงๆนะ สิ่งที่พวกมึงทำลงไปนะ กูอยากรู้ว่า มึงได้อะไร แค่ตั๋วเครื่องบินหรือที่มึงอยากได้ ทำไมว่ะ มึงบอกพวกกูก็ได้” ข้าวปั้น พยายามทำให้น้องที่รัก คิดถึงตัวเองบ้าง
“ผมก็แค่อยากทำอะไรด้วยตัวเองเท่านั้น แค่ช่วยแกล้งเป็นแฟนมันไม่อะไรหรอกพี่”
“ข้าวจ้าว แกแน่ใจ พวกกูนะ พี่แกนะ ทำไมแค่นี้จะมองไม่ออกว่ะ แกกำลังล้อเล่นกับความรู้สึกตัวเอง”
“แล้ว ผมต้องทำยังไง”
“ถามนี่สิว่ะ”
ข้าวปั้น ชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้ายของข้าวจ้าว
“หัวนม”
ผั๊วะ
“มันใช่เวลาเล่นไหม ไอข้าวปุ้น”
“สัด ตบซะแรงเลย กูไม่อยากให้น้องกูเครียด”
ข้าวจ้าว ไม่ได้ ตลกกับพี่ทั้งสองเลย เค้ากำลังทำอะไรอยู่ ล้อเล่นความรู้สึก เจ็บไหมหรอ แล้วผมมีความสุขไหม
ทางด้านไข่ตุ๋น
“ไข่ตุ๋น ในฐานะที่พ่อเป็นพ่อแกนะ พ่อถามจริงๆ แกรู้สึกยังไงกับข้าวจ้าว”
“พ่อก็ถามอะไร เมียผมนะ ผมก็ต้อง ต้อง ระ รัก สิ”
“มันตอบยากขนาดนั้นเลยหรอ ไข่ตุ๋น ถ้าแกทำเพราะไม่ต้องหมั้นนะ แกหยุดเถอะ เพราะแกกำลังทำร้ายหนูข้าวจ้าว”
“ผมจะทำแบบนั้นทำไม พ่อก็”
“ไข่ตุ๋น พ่อนะ อาบน้ำร้อนมาก่อน หลายๆสิ่ง ไม่ใช่ว่าพ่อมองไม่ออกนะ แต่แค่พ่อยังไม่แน่ใจเท่านั้น แกคิดว่า จะทำแบบนี้จนครบกำหนดเท่านั้นหรอ หลังจากครบกำหนดของแม่แก แล้วข้าวจ้าวจะเป็นยังไง”
“……………..”
“ไข่ตุ๋น พ่อขอบอกเลยนะ พ่อนะ รักหนูข้าวจ้าวเหมือนลูกคนหนึ่ง ถ้าแกคิดว่า เอาความใจดีของหนูข้าวจ้าว เพื่อให้ตัวเองรอดจากการหมั้นบ้าๆนั้น พ่อขอบอกว่า แกคิดผิด”
“……………”
“พ่อนะ ไม่รังเกียจหนูข้าวจ้าวอยู่แล้ว แต่แกคิดดูดีๆ แกกำลังทำร้ายหัวใจตัวเองอยู่ไหม ถ้าแกไม่คิดอะไร ก็หยุดซะ เรื่องแต่งงานหรือหมั้นนั้นนะ พ่อไม่รู้ว่าแม่แกคิดยังไง แต่ถ้าลูกไม่มีความสุข คนเป้นพ่อเป็นแม่คงไม่บังคับลูกหรอก”
“……………”
“คิดเยอะๆนะ”
แล้วพ่อก็จากไป ทิ้งไข่ตุ๋นที่กำลังสับสนกับความรู้สึกตัวเอง เค้ารู้จักกับข้าวจ้าวมานานเท่าไหรแล้ว ข้าวจ้าวยอมทำเพื่อเค้ามาตลอด เค้าคิดว่า เค้ายังไม่ได้รักข้าวจ้าวแบบคนรัก แค่อยากปกป้องดูแล ตอบแทนสิ่งดีๆที่ข้าวจ้าวทำเพื่อเค้ามาตลอดที่รู้จักกันมา
“ไอตุ๋น”
“พี่ข้าวปุ้น”
“เออ ชั้นเอง”
“แล้วข้าวจ้าวละครับ”
“อยู่กับไอปั้นมัน กำลัง ทำความเข้าใจความรู้สึกของตัวเองอยู่ แกว่าไหม คนเรานะ มันก็เหมือนทะเลตรงหน้า”
ไข่ตุ๋นมองตามที่พี่ข้าวปุ้นบอก
“…………”
“มองภายนอกสวยงาม แต่จริงๆแล้ว มันมีหลายๆอย่างที่มากกว่าความสวยงาม”
“………….”
“มันสวยนะ ถ้าไม่โดนทำร้าย แต่ดีที่ทะเล ยังมีคนค่อยอนุรักษ์ หรือช่วยกันเก็บขยะ แต่คนละ เมื่อโดนทำร้ายแล้ว จะกลับมาสวยงามได้หรอ จะมีใครค่อยช่วย ค่อยปกป้องล่ะ”
“…………..”
“บ้างครั้งนะ การทำร้ายนะไม่ใช่แค่ทำร้ายตัวเอง ความรู้สึกก็เหมือนกัน มันทำให้ความสวยงามนะ บ้างครั้งเพื่อความสวยงาม ให้คนมาชื่นชม มันยอมที่จะทำร้ายตัวเองนะ ชั้นละสงสารจริงๆ”
ไข่ตุ๋น รู้ว่าพี่เค้าต้องการที่จะสื่ออะไร แล้วเค้าควรทำยังไง แบบไหนกันแน่คือทางนี้ มันจบลงแบบไหน เค้าทำถูกแล้วมิใช่หรือ ข้าวจ้าวก็เต็มใจนิ
“ชั้น พูดตรงๆนะ ไม่ใช่แกไม่รู้ หรือดูไม่ออกนะ ว่าข้าวจ้าวมันคิดยังไง”
“………….”
“ข้าวจ้าวนะ แกไม่ใช่ไม่รู้จักนะ ยอมที่จะลำบากคนเดียว”
“…..แล้ว”
“แกก็คิดสิ ว่าสิ่งที่ข้าวจ้าวได้รับคืออะไรกันแน่ ถ้าชั้นขอให้พวกแกหยุดได้ไหม”
“ผะ ผม ยังไงก็ได้ แล้วแต่ข้าวจ้าว”
“ชั้นว่า ชั้นไม่พูดกับแกดีกว่า ชั้นขอบอกว่า แกเห็นแก่ตัว”
แล้วข้าวปุ้นก็เดินจากไป ทิ้งไว้แต่ไข่ตุ๋นที่กำลังคิดที่จะจบปัญหานี่ซะ เค้าเลือกที่จะเดินเล่นคนเดียวเพื่อคิดอะไร
เค้าเดินเล่นคิดอะไรเพลินไปหน่อยจนเย็นแล้วกลับมายังรีสอร์ท
“ไข่ตุ๋น ลูกไปไหนมา เห็นหนูข้าวจ้าว ตามหาอยู่นะ”
“เดินเล่นครับ”
“เป็นอะไรลูกบอกคุณหญิงแม่สิ”
“ไม่มีครับ ผมแค่เหนื่อยๆครับ”
“เรามาเที่ยวกันนะ อย่าคิดมากนะค่ะ คุณลูก”
“ครับ ขอบคุณครับ งั้นขอตัวนะครับ”
“จ้า เออลูก คืนนี้ เรามีปาร์ตี้เล็กๆนะ พาหนูข้าวจ้าวมาด้วยนะลูก”
“ครับ”
แล้วไข่ตุ๋น ก็เดินกลับห้องพักของตัวเอง
“แผนสอง กำลังจะเริ่ม ชั้นไม่ยอมปล่อยหนูข้าวจ้าวให้หลุดมือหรอก ยังไงชั้นก็จิ้นคู่นี้แล้ว มันต้องเป็นไปตามที่ชั้นต้องการ เตรียมตัวไว้ คืนนี้ ทั้งคู่ต้องก้าวไปอีกหนึ่งก้าวแน่ โฮๆ”
คุณหญิงยืนพูดคนเดียวมองแผ่นหลังของลูกชายที่เดินจากไป
..............................
คงจบแบบไม่ค้าวนะ (หรออออออออออออ)
ช่วงนี้ไม่รู้สิ มันมีหลายๆอย่างเกิดขึ้น แต่หลังจากวันเกิด รู้สึกว่า
มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาจัง
ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะจ้าาาา
รู้ป่ะว่าหนึ่งเม้น ก็ทำให้ผมดีใจมาก ยิ่งเยอะๆ ผมก็หายเหนื่อยแล้ว
ผมได้รู้ว่า อย่างน้อยก็ยังมีคนที่ต้องการผมอยู่
รักกกกกคนเม้นทุกคนนนนน ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
อยากบอกว่า เรื่องนี้จบที่ 22 ตอนนะจ้า
ตอนนี้ กำลังคิดว่าจะเอาเรื่องของตัวเองลงดีไหมกั้นระหว่าง ภาค2 ช่วยกันตัดสินใจหน่อยนะจ้าาาาา
-
รักคุณแม่ที่สุดดดดดดดดดดดด :กอด1:
:call:
-
มาจิ้มไม่ทันแต่ชอบอ๊ะ><
-
หญิงแม่ เอฟซี อะไรจะได้ใจขนาดนี้
รออ่านตอนต่อไป
แล้วรู้ใจตัวเองกันหรือยังหนอออ สองคนเีนี้ย
-
สุดโค้ย คุณหญิงแม่จ้า
:call:
:call:
:call:
-
แม่เตรียมแผนแรงไว้หรือเปล่า อิๆๆๆ
-
คุณหญิงแม่มีแผนสอง ฮ่าๆๆ เชียร์คุณหญิงแม่ o13
ถ้ายังไม่เข้าใจในความรู้สึกของตัวเอง ก็อย่าหวังที่จะเข้าใจคนอื่นเลย ไข่ตุ๋น
เรื่องต่อแล้วแต่คนเขียนสะดวกเลยจ้าา
-
“ถามนี่สิว่ะ”
ข้าวปั้น ชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้ายของข้าวจ้าว
“หัวนม”
:m20:
“แผนสอง กำลังจะเริ่ม ชั้นไม่ยอมปล่อยหนูข้าวจ้าวให้หลุดมือหรอก ยังไงชั้นก็จิ้นคู่นี้แล้ว มันต้องเป็นไปตามที่ชั้นต้องการ เตรียมตัวไว้ คืนนี้ ทั้งคู่ต้องก้าวไปอีกหนึ่งก้าวแน่ โฮๆ”
คุณหญิงแม่ทำถูกที่สุดดดดดด แล้วจ้า คิดถูกที่เป็นสาวกคุณหญิงแม่
-
ให้ฉายาเลย คุณแม่ขยันจิ้น ฮ่าๆๆ
-
คุณหญิงแม่ FC
-
คุณแม่น่ารักมากกกก
-
:L3: :L3: :really2: :-[ย้อนหลัง Happy Birthday กับความสุขเล็ก ๆ ให้ singleman ได้รับตลอดไป แผนสองของคุณหญิงแม่....คงไม่พ้นจัดให้ไข่ตุนกับข้าวข้าวลงเอยกันในห้องหอละมั้ง หลังจากคาดการณ์ว่า หากปล่อยให้ดำเนินไปได้เอง น่าจะไม่ได้การณ์สักเท่าไหร่ กว่าที่ไข่ตุ๋นจะรู้ตัว ปลื้มนิด ๆกับความเอาใจใส่ของ 3 พี่น้องที่ไม่ว่าจะอย่างไรให้แต่สิ่งที่ดีที่สุดแก่กันและกัน รอตอนต่อไปครับ :pig4: :impress3:
-
แต่งงานมีลูก หนูจะเป็นเหมือนคุณหญิงแม่ค่าาาาา มายไอดอลลล~
-
o13 o13 o13 o13 o13 o13
-
รักคุณหญิงแม่ที่สุดอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ปล.ยังไงก็ได้จ้าชอบหมดอะ :z1: :z1: :z1:
-
รีบมาต่อนะ รอลุ้นอยู่ว่าจะลงเอยที่ไหน
คนหนึ่งยอมให้กับความรัก ส่วนอีกคนยังไม่รู้ว่ารักหรือเปล่า
โอ๊ย เจ็บปวด :o12:
-
ชอบคุณหญิงแม่อย่างแรงอ่ะ
ได้ใจมากกกกกกกกกกก
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
คุณหญิงแม่นี่สุดยอด ยังไงก็จะเอาสะใภ้คนนี้ให้ได้ใช่เปล่า
เป็นกำลังใจให้คุณหญิงแม่ทำได้สำเร็จนะ
-
เรื่องนี้คุณแม่เจ๋งที่สุดอ่ะ
-
ลงเลยๆ เรื่องจริง เรื่องแต่งเราอ่านหมด :z2:
มาต่อไวๆนะ หญิงแม่จะทำไรเนี่ย??
-
สนุกดีๆๆๆ เรื่องนี้
แต่... คำผิด "เยอะ มากกกก"
โดยเฉพาะ ไม้เอก อันที่ควรใส่กลับไม่มี อันที่ไม่ควรใส่กลับมี งืมมม
นะ กับ หน่ะ มันต่างกัน น้าาา
แล้วก็ " อื้อ อื้อ" มัน เหมือนเสียงตอนนั้น อ่ะ
ถ้า ร้องไห้ เป็น ฮือๆๆ ดีกว่า นะ
รอ อ่าน ตอนต่อ ไป จ้าาาา
-
คุณหญิงแม่จะทำอะไรกันนะนั่น
-
บทที่ 12
ไข่ตุ๋น เดินกลับมาที่ห้องพัก เจอกับข้าวจ้าว แต่เหมือนข้าวจ้าวจะไม่ได้สนใจนะว่าเค้าเข้ามามั่วแต่เหม่ออยู่
“ข้าวจ้าว”
“……….”
“ข้าวจ้าว!”
“เอ๊ย ขะ ไข่ตุ๋น ว่าไง”
“ข้าวจ้าวเป็นอะไร คิดอะไรอยู่”
“เปล่าหรอก”
“ข้าวจ้าว อะไรบ้างอย่างนะ เราคิดคนเดียวไม่ได้หรอกนะ ถ้าเราไม่ถามออกไป เราจะรู้ไหม”
“เออ เออ”
“คำถามมันยากขนาดนั้นเลยหรอ”
“เออ ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวอยากยกเลิกข้อตกลง”
“ทำไมละข้าวจ้าว บอกไข่ตุ๋นได้ไหม” ข้าวจ้าวแปลกใจมาก เพราะทุกที ไข่ตุ๋นต้องบอกว่า ไม่ได้ แต่คราวนี้ ท่าทางเปลี่ยนไป
“เราว่า สิ่งที่ทำอยู่มันผิด แล้วก็มันแย่น่ะ”
“ผิดยังไง แย่ยังไง ข้าวจ้าวบอกไข่ตุ๋นหน่อยได้ไหม”
“ผิดที่โกหก หลอกล่วงไง แย่ น่ะ มัน มัน แย่ที่ความรู้สึก ยังไงไม่รู้”
“ความรู้สึก ยังไงข้าวจ้าว ไข่ตุ๋นก็พยายามนะ ทำให้ข้าวจ้าวรู้สึกดีที่สุดนะ”
“ในรูปแบบของคำว่าเพื่อนใช่ไหม” ข้าวจ้าว ปล่อยมันออกมาแล้ว สิ่งที่เค้าเก็บมาตลอด มันเกินที่จะเก็บไหวแล้ว
“ชะ ใช่”
“ถ้าแบบนี้ มันสมควรแล้วล่ะ ที่เราต้องหยุด”
“ทำไมข้าวจ้าว หรือว่าข้าวจ้าวคิดกับเราเกินเพื่อน”
“…………” ข้าวจ้าว อึ้งกับคำถาม ถ้าบอกว่าใช่จะเกิดไรขึ้น แล้วถ้าบอกว่าไม่ใช่ล่ะ
“ข้าวจ้าว อย่าทำร้ายคำว่าเพื่อนเลยนะ เพราะข้าวจ้าวคือ เพื่อนแท้ของเรา อย่าทำร้ายมันลงไปเลยนะ”
“ขอโทษ ขอเวลาเราหน่อย” ข้าวจ้าวเหมือนจะรู้ความหมายของคำพูดของไข่ตุ๋นดีแล้ว ว่ามันคืออะไร ยังไง เค้ากับไข่ตุ๋นก็เป็นไป
ไม่ได้อยู่ดี ข้าวจ้าวเดินหนีไข่ตุ๋นไปนั่งที่ระเบียง ให้ลมช่วยพัดให้ความคิดบ้าๆที่ว่าเค้ารักเพื่อนตัวเอง ออกไปซะที
“เออ ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋น ก็รู้สึกผิดที่ปากไวเกินไป เค้าพยายามที่จะหยุดให้เค้ากับข้าวจ้าว อยู่แค่คำว่าเพื่อน เพราะอะไรนะหรอ ครอบครัวของไข่ตุ๋นเป็นคนมีหน้ามีตาทางสังคม แล้วถ้า เค้ากับข้าวจ้าวเป็นอย่างอื่นขึ้นมาจริงล่ะ คนที่จะลำบากคือข้าวจ้าวนะ คำถามการว่างตัวในสังคม ข้าวจ้าวจะไหวหรอ แล้วคำนินทา อีกล่ะ เค้าไม่อยากทำร้ายข้าวจ้าวเลย เพราะข้าวจ้าวเป้นสิ่งที่สวยงามสำหรับเค้าอยู่แล้ว
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวขอเวลาหน่อยนะ ขอเวลาหน่อยนะ ฮือ ฮือ แล้วทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ไข่ตุ๋นต้องการ”
“ข้าวจ้าว แล้วข้าวจ้าวรู้หรอ ว่าไข่ตุ๋นต้องการอะไรกันแน่”
“เพื่อนไง เพื่อนไงไข่ตุ๋น ฮือ ฮือ ขาบอกเอง ว่าข้าวจ้าวคือเพื่อนแท้ ขอเวลาหน่อยนะ ข้าวจ้าวจะกลับมาเป็นเพื่อนแท้ไข่ตุ๋น”
“แล้วรู้หรอ ว่า เพื่อนแท้นะ เค้าทำยังไง คิดคนเดียวปวดหัวออก”
ไข่ตุ๋นเดินมาทิ้งตัวลงมานั่งข้างๆข้าวจ้าว
“เพื่อนแท้หรอ ฮือ ฮือ ไม่รู้ ข้าวจ้าวไม่รู้ ข้าว…..”
ไข่ตุ๋นดึงร่างเล็กมากอด ซุกใบหน้าขาวที่เปือนด้วยน้ำตาลงกับอกของเค้า
“ไม่ต้องคิดแล้ว ขอโทษ ไข่ตุ๋นขอโทษ”
“ฮึกๆ ฮือ”
“ไม่ร้องนะครับ ไข่ตุ๋นผิดเองนะ ข้าวจ้าวนะเป็นทุกอย่างสำหรับไข่ตุ๋นนะ”
“ฮึก ฮึก ขะ ไข่ตุ๋น”
ใบหน้าที่ถูกบดบังด้วยน้ำตา เงยขึ้นมามองหน้าของไข่ตุ๋น
“ไม่เอาไม่ร้องนะครับ คนเก่งของไข่ตุ๋น อุ๊บ”
ไข่ตุ๋นแนบริมฝีปากของตัวเองกดลงกับริมฝีปากเล็กๆของคนตรงหน้า ไม่รู้สิว่าทำไม เค้าต้องจูบด้วย แต่เค้าอยากที่จะจูบ อยากที่
กอด เค้ากำลังทำร้ายสิ่งที่สวยงามอยู่หรอป่าว
ข้าวจ้าว ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสนี้
………………………………………………70%.................................................................
FC คุณแม่เยอะมากเลยอ่ะ ตอนนี้ เป็นพึ่งแต่งเพิ่มจ้าาาาาา เลยแต่งได้แค่นี้ก่อนนนน พรุ่งนี้มีงานด่วน
อยากเขียน ให้มีตัวร้ายบ้างจัง จะจบเรื่องแหละ เอางี้ ใครคิดว่า น่าจะมีตัวร้าย เพือเพิ่มรสชาติของเรื่องนี้
ขอความเห็นหน่อยนะ พะพายจะจัดให้แบบงามๆๆๆๆๆๆๆ คิดไว้เหมือนกันนะ ขอเม้นหน่อยยยยย ถ้าเม้นช้าหรือน้อยยยย อีก30% อาจจะช้าไปด้วยนะจ้าอิอิอิอิอิ แกล้งขู่หน่อยยยยยยย
คุณหญิง: คนเขียนโรคจิตว่ะ นางร้ายหรอ มาสิ คุณหญิงแม่นี้แหละจะกำจัดเอง
พะพาย: (คิด จริงหรอ ค่อยดูเถอะคุณหญิง จะเก่งจริงหรอป่าว)
คุณหญิง: ก็ลองดูสิค่ะ หึหึหึ
พะพาย : o22 (รู้ได้ไงว่ะ)
คุณหญิง : สีหน้า ท่าทางเธอออกมากนะ ลองดูกันสักตั้งไหมค่ะ คนอ่านค่ะ ถ้า อยาก ดู อย่าลืมเม้นเยอะๆๆนะค่ะ แล้วเราจะรู้กันว่า คุณหญิงโฉมศรีวิลัย คนนี้ จะทำยังไง
-
โอ่ยยยยยยยยยยยยย สงสารข้าวเจ้าา
:sad4:
ค้างงงงงง
:z3:
-
สงสารข้าวจ้าวอ่ะ ทำไมไข่ตุ๋นต้องพูดแบบนี้ด้วย :o12:
เมื่อไหร่จะรู้ตัวซะที คุณหญิงแม่จัดให้หน่อยสิ
-
เฮ้อ สงสารข้าวจ้าวอ่ะ
-
คุณหญิงแม่สู้ๆค้าาา
55555 ตุ๋นตกลงแกจะเอายังไงเนี้ย
บอกให้ช่วยกันคิด แต่ตัวเองคิดไปไกลลิบแล้วว
-
สงสารข้าวจ้าว คุณพะพาย เราขอใช้ตัวช่วยได้มิ
เราอยากให้คุณหญิงแม่"จัดหนัก จัดเต็ม"แผนสองให้สำเร็จสักที
อนึ่ง รู้สึกว่าเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็น พระ-นาย หรือตัวละครทั้งหมดในเรื่อง กำลังเล่นบทตัวรองกันอยู่ทั้งหมดเลยนะ
เพราะตัวเอกที่แท้จริง คือ "คุณหญิงโฉมศรีวิลัย" ขวัญใจคนอ่านทุกท่านนั่นเอง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล. รู้สึกต๋อง หมวยเล็ก และขนมจีน(สุดที่เลิฟข้าน้อยเอง เอิ๊กๆ) จะหายไปเลยเน๊อะ
-
ไม่เอาไม่อยากได้ตัวร้าย :a5:
ชอบแบบนี้อ่านอ่ะอ่านไปยิ้มไป :z3:
#fc คุณหญิงแม่ค๊าาา
-
เพิ่งรู้ว่าเพื่อนกันเค้ากอดกัน จูบกันด้วย คิคิคิคิคิคิคิ
-
:sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
-
น่าสงสาร ข้าวจ้าว จัง
ไข่ตุ๋น ช่วยชัดเจนในความรู้สึกของตัวเองที่เถอะ
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
-
เป็นกำลังใจให้ข้าวเจ้านะ :L2:
:call:
-
:a5: :a5: :a5:
-
คุณหญิงจัดให้
-
ต่อ อีก 30%
ข้าวจ้าว ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสนี้
“……อืม……….”
ไข่ตุ๋น รู้สึกดีทุกครั้งที่ ได้สำหรับ ที่ได้ฟังเสียงนี้
“อืม พะพอก่อนไข่ตุ๋น”
ข้าวจ้าวผลักอกไข่ตุ๋นไว้
“ทำไมหรอ”
“ข้าวจ้าว ไม่เข้าใจ ว่าทำไมไข่ตุ๋น ต้องจูบ ต้องกอด ด้วย เพื่อนกัน เค้าทำแบบนี้ด้วยหรอไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าวพูดเสียงปกติ แต่เสียงออกสั้นเล็กน้อย
“เอาแบบนี้ได้ไหมข้าวจ้าว คืนนี้ ไข่ตุ๋นขอเลย ขอให้เราข้ามคำว่าเพื่อนกันก่อน ถ้าทุกอย่างมันดี ไข่ตุ๋นจะพยายามทำให้มันเป็นจริง แต่ถ้าความรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ไข่ตุ๋นก็ขอโทษ แล้วเรากลับมาเป็นเพื่อนได้ไหม”
ไข่ตุ๋น ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน ว่าตัวเองสามารถรักข้าวจ้าว เกินเพื่อนได้ไหม และที่สำคัญ เค้าจะสามารถรักผู้ชายด้วยกันได้ไหม
“…………..”
“ไข่ตุ๋น ก็ได้แน่ใจ ตัวเองด้วยไง”
“ข้าวจ้าว กลัว”
“กลัวอะไรหรอ”
“กลัวใจตัวเอง กลัวที่จะรักไข่ตุ๋น กลัวที่ต้องโดนทิ้ง เหมือนพ่อกับแม่ที่ทิ้งไป”
“ไข่ตุ๋นไม่ได้บอกสักคำว่าจะทิ้ง ยังไงสุดท้ายแล้ว คนเรานะ ถ้ามันไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่ ข้าวจ้าวเข้าใจใช่ป่าว”
“อะ อืม”
“ทุกอย่างนะ ปล่อยมันไปตามธรรมชาติ ให้โชคชะตานำพาเราแล้วกัน”
“ข้าวจ้าว เข้าใจแหละ แต่ข้าวจ้าว ขออะไรหน่อยได้ไหม”
“หืม อะไรหรอ”
“ถ้า สรุปแล้วว่ามันไม่ใช่ ไข่ตุ๋นต้องพูดกับข้าวจ้าวตรงๆ และ เราจะบอกคุณหญิงแม่กัน แล้วข้าวจ้าวจะหายไปเอง”
“ข้าวจ้าว”
“เรื่องที่เราทำอยู่นะ ข้าวจ้าวไม่สบายใจเลย เมื่อถึงเวลานั้น ข้าวจ้าวคงไม่กล้าที่จะพบหน้าคุณหญิงแม่หรอก ข้าวจ้าวรู้ว่าทั้งพ่อและแม่รักข้าวจ้าวขนาดไหน”
“ข้าวจ้าว มันจะออกมายังไงก็ช่าง ข้าวจ้าวก็ยังถือว่าเป็นสมาชิกครอบครัวนี้นะ อย่าคิดมากนะ”
ไข่ตุ๋นสวมกอดข้าวจ้าวจากด้านหลัง
ก๊อก ก๊อก
“อุ้ย ขอโทษครับ พี่ไข่ตุ๋น แม่บอกว่าอีก20นาทีเจอกันที่หน้าหาด”
ทั้งคู่ชะงักเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงน้องชายไข่ตุ๋น แต่คนที่ตกใจกว่าคือขนมจีน ที่เปิดประตูโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วเห็นทั้งสองกอดกัน
“เออ โอเค ออกไปได้แหละ และล๊อคประตูให้ด้วย”
“ครับผม รีบๆนะพี่”
“เออนะ ออกไปได้แหละ”
“ป่าว ผมบอกว่า รีบๆมีหลานให้ผมนะ ๕๕๕”
ขนมจีนพูดแล้วรีบวิ่งออกไปเลย
“ไอเด็กนี่นิ ไปข้าวจ้าว”
“ไปไหน”
“ไปทำหลานให้ขนมจีน”
“ทะลึ่งแหละ ไปอาบน้ำไป เดี๋ยวออกไปช้าโดนดุนะ”
“ครับๆๆที่รัก”
........................................................................................
ไม่รู้ถูกใจกันไหม ต่อจากนี้ อาจจะมีหลายรสชาติหน่อย
-
รสไหนก็ได้แต่ไม่ชอบมาม่านะ :-[
:call:
-
แน่ใจสักทีเหอะ,,,ไข่ตุ๋นนนน
สงสารข้าวจ้าวเน้ออออ
:sad4:
-
น่ารักทุกคนเลย
-
ไข่ตุ๋นแอบหื่นนะเรา อิอิ
-
:call: :call: :call:
-
ไม่เอามาม่านะคะ
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
เอ่อบอกความรู้สึกไม่ถูก
ทำไมไข่ตุ๋นเอาแต่ใจตัวเองก็ไม่รู้
มีขอข้ามขั้นถ้าไม่โดนใจก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
คนที่จะเจ็บก็คือข้าวเจ้านะ ถึงไข่ตู๋นจะเริ่มรักข้าวเจ้าแล้วก็เถอะ
แต่ไข่ตุ๋นจะยอมรับความรู้สึกของตัวเองหรือเปล่านี่ซิ ที่แย่กว่า
รอดูแผนคุณหญิงแม่ดีกว่า :z3:
-
อ่านแล้วรู้สึกว่าเหมือนไข่ตุ๋นเห็นแก่ตัวอ่ะ ถ้าตัวเองบอกว่าไม่ใช่ขึ้นมาข้าวจ้าวจะทำยังไงอ่ะ เวอร์จินก็เสียไปแล้ว ความรู้สึกที่มีต่อคนคนหนึ่งมันเปลี่ยนยากนะ
-
บทที่ 13
ทั้งสอง เดินออกมาบริเวณหน้าหาดที่จัดงาน คุณหญิงได้บอกไว้ว่าจะมีปาร์ตี้เล็กๆแต่นี่มันไม่เล็กแหละ มันพร้อมที่จะเลี้ยงคนทั้งรีสอร์ทเลย
“มาแล้วทั้งสอง ตามจริงไม่ต้องรีบก็ได้ เดี๋ยวแม่ไม่ได้หลาน”
“แม่อ่ะ อย่าพูดแบบนี้ดิครับ สงสารข้าวจ้าว”
“ทำซีเรียสไปได้ ใช่ไหมหนูข้าวจ้าว ไปทั้งสองไปเจอลูกค้าแม่หน่อย”
ข้าวจ้าวได้ได้แต่พยักหน้าช้าๆ เพราะเขินกับคำพูดของคุณแม่
“ไปข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นจับมือข้าวจ้าว เดินตามคุณหญิงแม่ไป
“เดี๋ยวๆไข่ตุ๋น”
“หืม?”
“ปล่อยมือก่อน ก็ได้นะ”
“ตอนนี้เราเป็นแฟนกันนะ จูงมือแฟนนะธรรมดา จุ๊บ”
“เอ๊ย”
ข้าวจ้าวตกใจเมื่อไข่ตุ๋นยกมือข้าวจ้าวขึ้นมาจูบที่หลังมือ
“ไปกันเถอะที่รัก”
คุณหญิงพาทั้งสองมายังมุมหนึ่งของงาน พบกับแขกที่หน้าตาไม่คุ้นเคย แต่ดูดี
“นี่คุณหญิง โซเฟียร์ เรอร์ กับลูกชายท่านนะ”
“สวัสดีครับ” ทั้งสองยกมือไหว้
“สวักลีจ้า หน้าตาลีทั้งสองคงเลยนะค่ะ คุงหญิง”
“ค่ะ นี่ไข่ตุ๋น ส่วนนี้ข้าวจ้าว นั้น เบคอน น่าจะเป้นพี่พวกเรานะ”
“สวัสดีครับ” ทั้งสองยกมือไหว้อีกครั้ง
“ไม่ต้องไหว้หรอกครับ เราก็เหมือนพี่น้องกัน เออ แล้วข้าวจ้าว เรียนที่ไหนครับ”
ไข่ตุ๋น รู้สึกถึงสายตาท่าทีน้ำเสียงที่พูดและมองไปยังข้าวจ้าวก็รู้ได้ทันทีว่า นายหมูสามชั้นนี่ มันคิดยังไง
“ออ ผมเรียน จบแล้วครับ”
“คุงหญิงค่ะ เราไปทางโน้งกันดีกว่า มีแขกทางรีสอร์ก สนใจเพชรนะค่ะ เดี๋ยวดิชั้นจะแนะนำให้”
“ค่ะ เราไปกันดีกว่าค่ะคุณพี่ ปล่อยให้เด็กเค้าคุยกัน”
แล้วคุณหญิงทั้งสองก็พากันไป
“แล้ว น้องข้าวจ้าว ทำงานที่ไหนครับ สนใจทำงานในเครือบริษัทของพี่ไหมครับ”
“ขอบคุณมากครับ พอดีผมเปิดร้านขายต้นไม้นะครับ ชอบทำงานอิสระนะครับ”
“หรือครับ พี่สนใจเรื่องต้นเหมือนกันนะครับ ว่างๆพี่ไปอุดหนุน และให้น้องข้าวจ้าวช่วยแนะนำดีกว่านะครับ”
“เชิญเลยครับ ยินดีให้คำแนะนำเลยครับ”
ทั้งสองคุยเรื่องต้นไม้กันอย่างสนุก มีแต่ไข่ตุ๋นที่ไม่รู้เรื่อง ยืนเหมือนธาตุอากาศ
‘แน่จริงพูดเรื่องเพชรดิ’
“เออ พี่ว่า เราไปหาเครื่องดื่มกันดีกว่านะครับ”
“ก็ดีนะครับ”
แล้วเบคอนก็เดินนำข้าวจ้าวไป
“ไปไข่ตุ๋น หาอะไรกินกัน”
“นึกว่า ไม่รู้ซะอีกว่าชั้นยืนอยู่ตรงนี้ เค้าชวนนายนิ ไปดิ ไปดิ”
“ไข่ตุ๋น”
“เรียกทำไม นี่แค่ทดลองเป็นแฟนยังขนาดนี้ ถ้าเป็นแฟน ชั้นไม่ต้องเจ็บช้ำหรอ”
“ไข่ตุ๋น ให้มันมีเหตุผลหน่อยได้ไหม นายไม่กินก็ช่าง ชั้นไปแหละ”
ข้าวจ้าว เดินหันหลังหนีไข่ตุ๋นที่ทำอะไรไร้เหตุผล เป็นเด็ก
“เดี๋ยว”
“อะไร”
“รู้จักป่าว หึง”
ไข่ตุ๋นพูดเสร็จ เดินไปอีกทาง ข้าวจ้าวไม่เข้าใจ ว่าทำไมไข่ตุ๋นต้องหึง พี่เบคอน ก็เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง ที่คุยสนุกและสนใจเรื่องเดียวกัน เลยคุยกันถูกคอ
“อ่ะ ไม่รู้ว่าชอบหรอป่าว” ไข่ตุ๋น เดินมาที่ข้าวจ้าวยืนอยู่ แล้วยื่นจานอาหารทะเลเล็กๆน้อยๆให้
“อุ้ย ขอบคุณนะไข่ตุ๋น แล้วไข่ตุ๋นละ ไม่กินหรอ”
“ก็กินด้วยกันดิ”
“ไม่!!”
“แล้วแต่ พี่เบคอนครับ ทานด้วยกันครับ”
“เฮ้อ”
“มะ ไม่ดีกว่าครับ งั้นพี่ขอตัวหน่อยนะครับ”
“เชิญครับ”
“อ่ำ อร่อยอ่ะ กุ้งสดมาก อืม”
“นี่ๆ เค้าตักมานะ”
“ก็ไข่ตุ๋นไม่กินนิ”
“บอกเมื่อไหร่”
“เมื่อกี่ ไข่ตุ๋นบอกว่าไม่ ตอนที่ข้าวจ้าวถามไง”
“ไม่นะ ไม่มีมือ ดูดิ พอข้าวจ้าวรับจานแล้วฝากแก้วไว้ที่ไข่ตุ๋น แก้วไข่ตุ๋นอีก แล้วจะให้ผมกินยังไงล่ะครับ”
“อ้าว เราก็นึกว่าไม่ คือไม่กิน เอา อ้าปากดิ”
“อ้าๆๆๆ”
“อ่ำ”
“ใจร้ายไปแหละข้าวจ้าว ตัวเองกินตัวกุ้งให้เค้ากินหัวกุ้ง”
“อ่ะๆ ล้อเล่นนะ เอากินสิ”
“อ่ำ อร่อยอ่ะ อร่อยที่กุ้ง หรอ อร่อยที่คนป้อนว่ะ”
“เอาไปกินเองเลย”
“เขินอ่ะจิ ข้าวจ้าวรู้ป่าว ว่าตัวเองเขินแล้วดูน่ารัก”
.”รู้ เพราะข้าวจ้าว ดูดีหล่อน่ารัก”
“เฮ้อ หลงตัวเองว่ะ ไม่น่าเลย”
“ว่าไงนะ”
“ปะ ป่าว อยากกินปลาหมึก”
“โน้น ที่เตา” ข้าวจ้าวชี้ไปที่เตาปิ้ง
“ไม่ จะกินในจานนั้น”
“อ่ะ” ข้าวจ้าวยืนจานให้ไข่ตุ๋น
“ป้อนดิ บอกว่าไม่มีมือ”
“อ่ะ”
“ข้าวจ้าว ไข่ตุ๋นขอได้ไหม อย่าเข้าใกล้ไอหมูสามชั้นได้ไหม”
“ทำไมเรียกพี่เบคอนแบบนั้น แล้วนี่ปลาหมึกจะกินไหม”
“กิน อ่ำ ก็มันทำมาจากหมูสามชั้นป่าวล่ะ”
“นั้นแหละ ทำไม พี่เบคอนคุยสนุกดีออก อย่าบอกนะว่าหึงอีก”
“อืม หึง อย่าลืมดิว่าวันนี้ เราเป็นแฟนกันนะ”
“ก็ไม่รู้ดิ นึกว่าไข่ตุ๋นล้อเล่นนิ”
“เรื่องแบบนี้มันล้อเล่นที่ไหน”
“หึงนะ เค้าไว้ใช้กับคนที่รักกันนะ”
...........................................
คนอ่านน่ารักเลยรีบมาลงให้ก่อนเลยยยยย
เม้นกันเยอะๆๆนะครับบบบ
เม้นมากๆๆ กำลังคิดว่าจะเพิ่ม NC ให้ อิอิอิอิอิ
สปอย นิดหน่อย
"ในบ้างครั้งคนเรา ก็ไม่สามารถที่จะยืืในหัวใจเค้าได้ แค่ของพื้นที่ข้างๆหัวใจก็พอ"
"ไข่ตุ๋น อย่าเข้ามานะ ไปไกลๆเลย ขอร้องล่ะ"
"ทำไมข้าวจ้าว เพื่อข้าวจ้าว ให้ไข่ตุ๋น ทำอะไร ไข่ตุ๋นก็ยอม"
"ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าว ขอร้อง อย่ายุ่งกับข้าวจ้าว ข้าวจ้าวไม่อยากให้มันแย่ไปกว่านี้ ขอร้องล่ะ"
"หึหึหึ ไม่รู้ใจกันนัก มันต้องโดนไม้ตาย ของคุณหญิงโฉมศรีวิลัย รับรอง ผ่าน โฮๆๆๆ"
ตอนที่ 14 เกิดอะไรขึ้น กับข้าวจ้าว แล้วไม้ตายของคุณหญิงคืออะไร อย่าลืม เม้นกันเยอะๆๆ ติดตามกันนานๆๆๆ นะจ้า
เออ เรื่องคำผิด ขออภัยนะครับ แก่แล้วตามันลาย
-
ไข่ตุ๋นหึง
รอดูไม้ตายคุณหญิงแม่ดีกว่า ฮ่าๆๆ
-
คุณหญิงแม่เเจ้าแผนการที่สุดอะแต่ชอบ :z1: :z1: :z1:
รออออออออออออจ้า :call: :call:
-
“ไปทำหลานให้ขนมจีน” อร๊ายยยยยยยยยยย
ในที่สุดขนมจีนของชั้นก็มีบท(ซะที) 555+
ตอนหน้าจะเกิดอารายขึ้นนนนนนนนนนน
บอกตามตรงนะ อ่านเรื่องนี้แล้ว นอกจากจะได้ขำ ได้ฮา แล้วยังได้ความรู้สึกหิว(ตะหงิดๆ)ด้วย
ตัวละครแต่ละตัว ขนมจีน ไข่ตุ๋น ข้าวปั้น ข้าวจ้าว แถมมี เบคอน มาอีก ซู๊ดดดดด น้ำลายไหล
-
:z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:
-
รอลุ้นดูแผนคุณแม่ อิอิ
-
ไข่ตุ๋นอะไรของไข่ตุ๋นเนี่ย แล้วไข่ตุ๋นรู้สึกยังไงกับข้าวจ้าวกันแน่ แต่มีหวงแบบนี้น่าสงสัยนะเนี่ย
-
ลูกไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง
คุณหญิงจะรวบหัวรวบหางให้เองแล้ว :z1:
ชอบคุณหญิงอ่ะ
:call:
-
ไข่ตุ๋นจัดการหมูสามชั้น เอ้ย เบคอน เลยๆ
-
:m11:
-
แม่ของเบค่อน นี่ มีเชื้อจีน?? ชื่อ ออกฝรั่ง แต่ พูดสำเนียวจีน??
บอกรูปลักษณ์ ของเบคอนหน่อย อ้วนเป็นหมูสามชั้น??
ต่อๆๆๆ
-
:call: :call: :call:
-
บทที่ 14
เมื่อเธอไม่อยู่ หรือฉันต้องไป
ในความเคลื่อนไหวบางครั้งก็มีคิดมากไปบ้าง
ก็เพราะว่าห่วง เมื่อเราต้องห่าง
เวลาอ้างว้าง อยากรู้ว่ายังมีเรา
ไม่ใช่ว่าหวงแต่เหงา อยากให้เข้าใจ
ทุกๆคนหันไปตามเสียง พบกับสองพี่น้อง ทั้งสองมีกีต้าร์คู่กายอยู่ แล้วทำการขับขานเพลง มันเข้ากับบรรยากาศจริงๆ ลมทะเลเย็นๆ เพลง ซึ้งๆ ถ้า มีคู่ก็คงดี มันคงโรแมนติกมาก
เพราะไม่เห็นหน้า ถึงโทรมาบ่อย
ก็อย่างน้อยๆ ได้ยินเสียงพอให้เหงามันคลาย
เพราะโลกมันกว้าง เพราะทางมันแสนไกล
จะอยู่ตรงไหน ไม่เหมือนที่เรามีเรา
ไม่ใช่ว่าหวงแต่เหงา อยากให้เข้าใจ
ข้าวจ้าว ร้องคลอไปเบาๆ แอบชำเรือง มองไข่ตุ๋น ที่กำลังเคลิ้มกับเพลง
กอดหน่อยได้ไหม ด้วยคำว่าคิดถึง
อยากฟังอีกสักครั้งหนึ่ง ให้ใจได้อุ่นใจ
อยู่ห่างขนาดนี้ คิดถึงกันบ้างไหม
กอดบ่อยๆ ได้ไหม ถ้าใจเธอเหงาเหมือนกัน
จบเพลง ปุ๊บ ได้รับเสียงตบมือจากแขกทุกท่าน
“ขอบคุณครับ วันนี้นะครับ ผมสองคนขอทำหน้าที่ร้องเพลงเพราะให้กับทุกคนนะครับ ขอให้สนุกกับงานปาร์ตี้นะครับ เรามาฟังเพลงกันต่อแล้วกัน”
สิ้นเสียงของข้าวปุ้น ข้าวปั้นที่กำลังดีดอินโทรเพลงอยู่ มันช้าดูเหงาแท้ มันบอกถึงความคิดถึงคนบ้างคนด้วย
ยังคงเหมือนเดิม...ทุกอย่างจากวันนั้น...ไม่เปลี่ยนไป
ยังคงเหมือนเดิม...ยังปล่อยให้ความเหงาทำลาย.. ทำร้ายในหัวใจ
อาจจะยิ้มให้ใครบางคน...อาจจะหัวเราะได้บางวัน
แต่เธอรู้ไหม( แต่ใครรู้ไหม ) ...ใจฉันห่วง
คนอีกฝั่งฟ้า...คนที่ตัวฉันรักหมดใจ
คิดถึงคนไกลที่อยู่อีกฝั่งฟ้า
ห่างไกลอย่างนี้...จะมีใครหรือเปล่า
อีกนานไหมจะกลับ...กลับมาแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม
เวลาที่เธอต้องเจ็บ...ต้องผิดหวัง...ใครปลอบใจ
เวลาฤดูมันเปลี่ยน...เมื่อลมฝนโปรยปราย..จะหนาวสักเท่าไหร่
อาจจะยิ้มให้ใครบางคน...อาจจะหัวเราะได้บางวัน
แต่เธอรู้ไหม( แต่ใครรู้ไหม ) ...ใจฉันห่วง
คนอีกฝั่งฟ้า...คนที่ตัวฉันรักหมดใจ
คิดถึงคนไกลที่อยู่อีกฝั่งฟ้า
ห่างไกลอย่างนี้...จะมีใครหรือเปล่า
อีกนานไหมจะกลับ...กลับมาแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม
ฉันใช้ทุกคืนคิดถึงเธอตลอด...เหมือนว่าหัวใจที่มีของฉัน
มีเพื่อรักเธอ....แค่รักเธอ... โฮว......โฮ้ว.....โวว
อีกนานไหมจะกลับ...กลับมาแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม
อีกนานไหมจะกลับ...กลับมาแล้วเธอจะเปลี่ยน....ไปไหม
จบเพลงนี้ลง น้ำใสๆค่อยๆไหลออกจากตาของข้าวจ้าว เค้าคิดถึง คิดถึงมาก พ่อแม่ ที่อยู่บนฟ้า พ่อแม่คงไม่กลับมาอีกแล้ว
“ร้องไห้ทำไม หืม?”
ไข่ตุ๋นใช้หัวแม่มือเช็ดน้ำตาให้ไข่ตุ๋น
“ฮึก ปะ เปล่า”
ข้าวจ้าวหันหน้าหลบ หัวแม่มือของไข่ตุ๋น
“เออ เราก็ไม่ได้มาแค่สองคนนะครับ ยังมีน้องของเราอีกคนที่ร้องเพลง ได้ไพเราะไม่แพ้พวกเราเลย ของเสียงตบมือตอนรับเค้าหน่อยนะครับ คนนั้นคือ ข้าวจ้าวครับ”
แขกทั้งงาน ตบมือกัน แต่ข้าวจ้าวกำลัง งง กับเหตุการณ์
“ไปดิ พี่เค้าเรียกแล้ว”
ข้าวจ้าวเดินออกไปอย่างงง
“ครับนี่ละครับ น้องชายของเรา มาน้องเรามาร้องเพลงกัน เพลงนี้นะครับ สำหรับ คนที่แอบรัก นะครับ คนที่ไม่สามารถจะเข้าไปอยู่ในหัวใจเค้าได้ เพียงขอพื้นที่เล็กๆ ข้างๆหัวใจเค้าเท่านั้น”
ข้าวปั้นดีดอินโทร ขึ้น ข้าวจ้าวรู้จักเพลงนี้ดี เพราะเค้าชอบตัวศิลปินและเพลงนี้มาก
ข้าวปุ้น:พยายามทำความเข้าใจ
สายตาเวลาที่เธอมองฉัน
ไม่อยากคิดอะไร
เกินเลยจนพลาดพลั้ง
ข้าวปุ้นเริ่มขึ้นต้นให้ก่อน แล้วตามด้วยข้าวจ้าว
ข้าวจ้าว: ก็มันเห็นว่าความห่วงใย
ที่เคยดีใจเมื่อเธอให้กัน
ไม่ได้พิเศษกว่า ที่เธอให้กับเขา
ข้าวจ้าวร้องท่อนนี้ แล้วมองไปที่ไข่ตุ๋น สื่อให้เค้ารู้ว่า เค้าต้องการอะไร
ข้าวปุ้น:ห้ามให้คิดนั้นลำบาก
หากยังใกล้ชิดกัน
แต่เธอรู้ไหมว่าใจของฉัน
สับสนมากเหลือเกิน
ท่อนนี้ ข้าวปุ้นส่งให้อย่างสุดเศร้า
ข้าวจ้าว: แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน
คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร
มีโอกาสได้ยืน ในหัวใจเธอบ้างไหม
ข้าวจ้าวร้องท่อนนี้ ตายังมองไปยังไข่ตุ๋น ไข่ตุ๋นก็มองมาทางเค้า คงรู้สินะว่าเค้าส่งอะไรไป
ข้าวปุ้น:ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน
แม้เธอจะมองกันเช่นไร
พร้อมกัน:หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจ
ให้ฉันได้ยืนต่อไป เพื่อรักเธอ
สายตาของไข่ตุ๋นที่ข้าวจ้าวมองเข้าไปมีแต่ความสับสนมากมาย จนอ่านไม่ออก
ข้าวปุ้น: ก็วันนี้เธอมาเจอกัน ทั้งที่วันนั้นเธอไปกับเขา
เลยไม่กล้าจะเดา ว่าเรานั้นลึกซึ้ง
ก็ไม่รู้มันคืออะไร หรือไม่มีใจเลยสักนิดนึง
มันค้างค้างคาคา กับฐานะอย่างนี้
ข้าวจ้าว: ห้ามให้คิดนั้นลำบาก
หากยังใกล้ชิดกัน
แต่เธอรู้ไหมว่าใจของฉัน
สับสนมากเหลือเกิน
ข้าวจ้าว พยายามควบคุมเสียงตัวเองให้เป็นไปตามเพลง ไม่อยากให้มันสั้น ตามความรู้สึกที่กำลังร้องไห้
ข้าวปุ้น: แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน
คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร
มีโอกาสได้ยืน ในหัวใจเธอบ้างไหม
ข้าวจ้าว: ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน
แม้เธอจะมองกันเช่นไร
หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจ
พร้อมกัน:ให้ฉันได้ยืนต่อไป เพื่อรักเธอ
ข้าวจ้าวหลบตาเพื่อนึกถึงสิ่งดีๆที่ไข่ตุ๋นและตนทำร่วมกันมา
ข้าวปุ้น:ให้ฉันได้ยืนต่อไป
พร้อมกัน: เพื่อรักเธอ
สิ้นเสียงเพลง แขกทั้งงานตบมือให้กับทั้งสอง มีแต่ไข่ตุ๋น ที่ยืนคิดอะไรมากมาย กับเนื้อเพลงและสิ่งที่แววตาคู่นั้น ส่งมา มันมีมากมายในนั้น ความรัก ความหวงใย หลายๆอย่าง แม้กระทั้งความกลัว
“ขอบคุณครับ เพลงที่ผ่านไป ก็เป็นเพลงที่ถ่ายทอดจากอารมณ์ตนที่แอบรัก แต่รู้ตัวว่าเป็นไปไม่ได้ก็น่าสงสารนะครับ น้องข้าวจ้าว อยากจะร้องเพลงไรดีครับ”
“…..เออ…..นึกไม่ออกครับ”
“งั้นใครอยากฟังเพลงอะไรก็ลองขอมานะครับ ระหว่างรอเพลงจากทุกคน เรามาฟังเพลงกันดีกว่า”
ในคืนที่ฟ้านั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ
เราโอบกอดกันและมองไปบนฟ้าไกล
สุดหัวใจ สุดสายตา มีแต่เรา
ดวงจันทร์ล่องลอยและมอบความรักให้กัน
ขอบคุณวันนี้ที่คอยดูแลรักฉัน จากหัวใจ จากนี้ไปมีแต่เธอ
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ ดวงดาวจะหายไปไหน
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้าจะเป็นเช่นไร
แต่ฉันก็รู้หัวใจของฉัน
จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ
โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย
ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ
เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว
จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย
เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป
แม้มีบ้างครั้งฉันทำให้เธอเสียใจ
แต่ทุกๆ ครั้งเธอพร้อมจะมองข้ามไป
เธอเข้าใจ ให้อภัยคนอย่างฉัน
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ ดวงดาวจะหายไปไหน
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้าจะเป็นเช่นไร
แต่ฉันก็รู้หัวใจของฉัน
จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ
โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย
ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ
เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว
จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย
เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป
ต่อให้โลกสลาย หายไปกับตา
ต่อให้ดาวบนฟ้า ลบเลือนห่างไกล
ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ
เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว
จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย
เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม
สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป
จบเพลงมีแต่คนชื่นชมทั้งสามคนที่ทำให้ค่ำคืนนี้ มีความหมายสนุกมากขึ้น มีคนขอเพลงมาเรื่อยๆ ร้องได้บ้างไม่ได้บ้าง มีมาร่วมแจ้มบ้าง จนข้าวจ้าวขอตัวไปฟัง
“นี่ครับ พ่อนักร้อง” ทันทีที่ข้าวจ้าว นั่งลงที่โต๊ะมีแก้วเครื่องดื่มส่งมา
“ออ ขอบคุณครับ พี่เบคอน”
“น้องข้าวจ้าวนี่ ร้องเพลงเพราะเหมือนกันนะครับ น่าจะเอาดีทางด้านนี้นะครับ”
“ไม่ไหวหรอกครับ ข้าวจ้าว แค่ร้องสนุกๆกับพี่ๆนะครับ”
“พี่ว่านะ คนที่เค้าเขียนเพลงส่วนใหญ่มันจะมาจากประสบการณ์ของแต่ละคนนะ ส่วนคนที่เลือกมาร้องก็ต้องมีความรู้สึกนั้น ถึง
ถ่ายทอดออกมได้ดี เมื่อกี่ตอนน้องข้าวจ้าวร้องเพลง ของกัน เดอะสตาร์นะ พี่รู้สึกว่าน้องข้าวจ้าวอินกับมันมาก ส่งความรู้สึกมาจนพี่ขนลุกเลย น้องข้าวจ้าวหลงรักใครหรอครับ”
“เออ เออ มะ ไม่หรอกครับ แต่สร้างอารมณ์นะครับ”
“พี่ว่า พี่อ่านตาน้องข้าวจ้าวออกนะ น้องข้าวจ้าวแอบรักเพื่อนใช่ไหมครับ”
คำถามที่เหมือนจะรู้จริงทำให้เข้าใจต้องหลบตา
“ไหนน้องข้าวจ้าว พี่ขอมองตาน้องหน่อยสิครับ”
เบคอน จับหน้าของข้าวจ้าว ให้อยู่ในระดับของหน้าตัวเอง แล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตานั้นๆ
ตุบ
เสียงสิ่งของตกลงบนพื้นทราย จนทำให้ทั้งสองผละออกจากกัน แล้วมองไปตามต้นเสียง
“ไข่ตุ๋น”
ข้าวจ้าว รีบวิ่งตามไข่ตุ๋นไป
ทางด้านเบคอน เมื่อทั้งสองหายไป เบคอนรีบปลีกตัวไปหาคุณหญิงโฉมศรีวิลัย
“คุณหญิงครับ ผมว่าอย่างที่คุณหญิงคิดนั้นแหละครับ แต่ผมว่า ข้าวจ้าวนะ พอดูออก แต่ลูกชายคุณหญิงนะสิครับ ปากแข็งมาก”
"หึหึหึ ไม่รู้ใจกันนัก มันต้องโดนไม้ตาย ของคุณหญิงโฉมศรีวิลัย รับรอง ผ่าน โฮๆๆๆ"
“คุณหญิงแน่ใจนะครับ”
“แน่นอน รอดูได้”
..........................................................
ตอนนี้ เหนื่อยมาก ที่จะหาเพลงเพื่อบอกความรู้สึกได้ เฮ้อออ
ส่วนคนที่ อยากรู้จัก เบคอน จัดไป
(http://file.siamgag.com/news/pictures/2011-03/05/12-52-15-1219461765.gif)
เบคอน ลูกชายของคุณหญิงโซเฟียร์ เรอร์
...................................
อิมเมจชวนจิ้นนนนจ้า
(http://sphotos.xx.fbcdn.net/hphotos-ash4/s320x320/198370_478916035459201_100000224279113_2159675_600228530_n.jpg)
สองหนุ่ม เบคอน ข้าวจ้าว
(http://sphotos-b.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/s480x480/531139_435576643152071_1700672051_n.jpg)
อีกมุมของสองหนุ่มหล่อ
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSvO04qVTCOs5EJvvcOrxVPFKm8ShnUzefbUU177tvSibk5iw8nBHSDci3ijw)
ทะเลสวยไหมครับ ข้าวจ้าวชอบ
(http://sphotos-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/c0.0.392.392/p403x403/561782_224342641028436_2041876175_n.jpg)
แยกไม่ออกเลยว่าใคร หล่อกว่ากันไข่ตุ๋นข้าวจ้าว
(http://i2.ytimg.com/vi/yd-56cp1j_M/mqdefault.jpg)
สามพี่น้องขอด้วนไมค์ ขนมจีน น้องเล็ก พี่ไข่ตุ๋น และข้าวจ้าวเจ้าเก่า
เม้นกันเยอะๆๆนะจ้าาา ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
เม้นเป้นกำลังใจกันเยอะๆๆนะครับ ขอหายไปทำธุระสักสามสี่วัน แล้วจะมาลงให้อีกนะครับบบบบบบ
ม๊วฟฟฟฟฟฟ
-
:call: :call: :call:
-
นั่นไงกะแล้วว่าพี่เบคอนต้องเป็นแผนคุณหญิงแม่ชัวร์
รู้ใจตัวเองซะทีสิไข่ตุ๋น สงสารข้าวจ้าว :monkeysad:
-
อ้าวไข่ตุ๋น วิ่งหนีแบบนั้น.....
นายเคะมาก กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
-
เลิกสนใจไข่ตุ๋นเหอะข้าวจ้าว
ปากแข็งชะมัดเลย 5555
คุณหญิงแม่จะทำอะไรต่อไปอะค้าบบ
-
"หึหึหึ ไม่รู้ใจกันนัก มันต้องโดนไม้ตาย ของคุณหญิงโฉมศรีวิลัย รับรอง ผ่าน โฮๆๆๆ"
จัดมาด่วนเลยจ้าาาาา คุณหญิงแม่ ขอ :จุ๊บๆ: คุณหญิงแม่ที่โดนใจ(มากๆ)สักที
มีเมนูใหม่มานำเสนอ ไม่รู้ว่าจะแซ่บอะป่าว แต่คิดว่าเข้ากันได้ "ขนมจีน-เบคอน" หุหุ
-
o22 o22 o22 o22 o22
-
ชื่อน่ากินทั้งนั้น :z1: :z1:
-
วิ่งเป็นนายเอกเอ็มวี
เลยนะไข่ตุ๋น :laugh:
-
ยังไงล่ะไข่ตุ๋น
-
ตอนแรกไม่ค่อยชอบเบคอนเท่าไรอะแต่พอรู้ว่าเป็นผู้สมรู้รวมคิดของคุณหญฺงแม่ก็ชอบเลยอะนะ :กอด1: :กอด1:
ว่าแต่จะสำเร็จไหมอะ :z13: :z13: :z13: :z13:
รอออออออออออออจ้า :call: :call: :call: :bye2: :bye2:
-
เข้ามาอ่านไข่ตุ๋นกับข้าวจ้าวด้วยคน~ สนุกมั่กมาก
-
แผนของคุณหญิงแม่หรือนั่น ไข่ตุ๋นอะไรนั่น
-
คุณแม่เป็นสาววาย o13
จัดเต็มไปเลยคะคุณแม่ จะได้อุ้มหลานไวไว :mc4:
:call: :call:
-
:z10: รอจ้า
:o11: มาไวๆน้าอยากอ่านต่อ
-
:really2: คุณหญิงแม่แน่มาก
-
ไข่ตุ๋นจะเอายังไงกับข้าวจ้าวกันแน่
-
ลุ้นนนนนนน
-
บทที่ 15
“ไข่ตุ๋น หยุด ไข่ตุ๋น”
ข้าวจ้าว ตะโกนเรียกไข่ตุ๋นที่หันหลังเดิน โดยไม่สนใจเสียงเรียกของเค้าเลย
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวบอกให้หยุด!!”
ข้าวจ้าววิ่งไปกระชากไข่ตุ๋น แล้วรั้งไว้
“…………”
ไข่ตุ๋น หันมามองข้าวจ้าวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย
“ไข่ตุ๋น”
“ข้าวจ้าว!” ไข่ตุ๋นเรียกข้าวจ้าว เสียงแข็ง
“ทำไม ข้าวจ้าว ไข่ตุ๋นบอกแล้ว ขอแล้ว ว่าอย่าเข้าใกล้ไอหมูสามชั้น ทำไมข้าวจ้าว ทำไม ทำไมไม่ฟังบ้าง ทำไม!!”
ไข่ตุ๋น จับตัวข้าวจ้าวแล้วเขย่า
“ โอ๊ย!! พอ ไข่ตุ๋น เจ็บนะ” ข้าวจ้าวสะบัดมือของไข่ตุ๋นออก
“ข้าวจ้าว ไม่ได้เป็นคนเข้าไปหาเบคอนนะ แล้วขอโทษนะ ข้าวจ้าวก็ไม่รู้ว่า ไข่ตุ๋นหายไปไหน”
“ก็ชั้นเห็นนายเหนื่อย ชั้นก็อยากหาอะไรให้นายดื่ม แล้ว….”
“แล้วไหนล่ะ แล้วไหนล่ะ”
“ไม่ต้องแล้วมั้ง ก็ไอหมูสามชั้น มันคงดูแล อย่างเต็มที แล้วนิ ”
“แล้วข้าวจ้าว อย่างได้ไหม"
"ที่เบคอนดูแล ถามข้าวจ้าวสักคำไหม ว่าต้องการไหม ต้องการจากใคร ต้องบอกอีกไหม ห๋าไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว พูดอย่างสุดกั้น มันรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ กับสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมกับน้ำตา
“ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋น ตกใจ เมื่อได้ยินสิ่งที่อัดอั้นของข้าวจ้าว
“ไข่ตุ๋น คนเรานะ มันต้องมีสังคม จะให้ข้าวจ้าว ปิดหูปิดตา ไม่ต้องฟัง ไม่ต้องมองไม่ต้องรู้จักใครแล้วใช่ไหม”
“ข้าวจ้าว”
“ทำไมไข่ตุ๋น ทำไม ข้าวจ้าวอยากรู้ว่าทำไม ไข่ตุ๋นเห็นข้าวจ้าวเป็นอะไรกันแน่ ข…………”
“ลูกข้าวจ้าว ลูกไข่ตุ๋น” ทั้งคู่ มองไปที่เสียง
“ครับแม่”
ไข่ตุ๋นรีบดึงข้าวจ้าวมาโอบไว้ ข้าวจ้าวได้แต่ก้มหน้า ไม่ให้คุณหญิงแม่เห็นน้ำตาเลย
“เกิดอะไรขึ้นหรอจ้า หนูข้าวจ้าว เป็นอะไรหรอป่าวนะ”
“ไม่มีอะไรครับ ทรายเข้าตานะครับแม่” ข้าวจ้าว พยายามควบคุมอารมณ์
“ไปล้างหน้าก่อนดีกว่าไหม ไข่ตุ๋น พาข้าวจ้าว ไปล้างตาไปลูก”
“มะ ไม่เป็นไร แล้วครับ มันออกแล้วครับ”
“ออหรอค่ะ ดีแล้วลูก”
“แล้วแม่ มีอะไรหรอป่าวครับ”
“แม่ เห็นว่า พวกเราหายออกมาจากงานนานแล้ว เลยออกมาดูนะ ไปกันเถอะ คุณหญิงแม่ ทำค๊อกเทลไว้ให้ หนูข้าวจ้าว ลองชิมด้วยนะลูก”
“คุณหญิงแม่ครับ ผะ ผมไม่ดื่ม แอลกอฮอล์ครับ”
“หรอจ้า เสียดายจัง แต่พูดไป มันก็ไม่เยอะนะค่ะ ลองหน่อยดีกว่าไหมค่ะ”
“คะ ครับ”
“งั้น เดี๋ยวตามแม่มานะลูก”
“ครับ” ทั้งสองตอบรับ
“ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นจับข้าวจ้าวให้หันหน้ามามองหน้าเค้า
“ขอโทษนะ ขอโทษที่งีเง่านะ ไข่ตุ๋นก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เราคบกันแล้วนะ” ไข่ตุ๋นเอามือลูบใบหน้าเล็กๆตรงหน้า
“หืม”
“ขอโทษ จริงๆนะ ฟอด” ไข่ตุ๋น ก้มไปหอมแก้มข้าวจ้าว
“พอแล้ว ไข่ตุ๋น เดี๋ยวคุณหญิงแม่รอนาน”
“เดี๋ยวๆ ข้าวจ้าว ไข่ตุ๋น ว่ามันแปลกๆนะ”
“แปลกยังไง”
“คุณหญิงแม่ไม่ชอบ คนดื่ม แอลกอฮอล์”
“หรอ ท่านอาจจะเห็นว่ามันเป็นปาร์ตี้ มั้ง”
“ระวังตัวด้วยนะ” ทั้งสอง เดินเข้าไปในบริเวณงานปาร์ตี้ ในเวลานี้ ผู้คนเริ่มน้อยลงแล้ว บางคนก็หายไป ร่วมทั้งนายเบคอนแล้วคุณหญิงโซเฟียร์ เรอร์
“มาๆลูก” คุณหญิงเรียกทั้งสองไปที่โต๊ะ
“อะนี่ลูก คุณหญิงแม่ทำเองเลยนะค่ะ” คุณหญิง ยื่น แก้วที่บรรจุ น้ำสีสุดสวยอยู่ด้านใน และอีกใบคือน้ำอัดลมธรรมดา
“ขอบคุณครับ” ข้าวจ้าว ยกแก้วขึ้น แล้วมองหน้าไข่ตุ๋น เหมือนเป็นการตัดสินใจ แล้วยกแก้วแตะปาก พร้อมที่จะรินน้ำในแก้วนั้นให้ลงไปยังปากเล็ก
“อ่ะ”
ก็อยู่ๆไข่ตุ๋น ดึงแก้วในมือข้าวจ้าวไปดื่ม
“ทำไรนะไข่ตุ๋น นิสัยไม่ดีนะ ของเราแม่ก็เอามาให้แล้ว ไปแย่งข้าวจ้าว” คุณหญิงแม่ พูดอย่างอารมณ์เสีย เหมือนโดนขัดใจ จนทำให้ไข่ตุ๋น รู้สึกเหมือนชัยชนะ ที่รู้ทันว่าคุณหญิงแม่จะทำอะไร จะมอมข้าวจ้าวละสิ มันเร็วไปถ้าเค้ายังอยู่ตรงนี้
“ไม่เป็นไรครับ คุณหญิงแม่ ผมดื่มนี้ก็ได้ครับ” ข้าวเลือกที่จะหยิบ แก้วอีกใบที่บรรจุ น้ำอัดลมอยู่ มาดื่มแทน
“ได้ยังไง คุณหญิงแม่ อุส่าทำให้เราเลยนะ แถม ทำพิเศษแค่แก้วเดียวด้วย”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ชอบดื่ม แอลกอฮอล์ด้วยครับ”
“ค่ะ ช่างมันเถอะ งั้น ดื่มน้ำอัดลมก่อนนะลูก แม่ไปหาของมาให้ทานทางโน้นให้นะ”
“ครับ ขอบคุณครับ” ข้าวจ้าว ยกน้ำอัดลมขึ้นดื่ม
คุณหญิงเดินออกมาจากสองคน ด้วยสีหน้าที่แอบแฝงอะไรบางอย่าง
“มันเร็วไป ไอลูกชาย ที่จะมาแบทเทิน กับคุณหญิงโฉมศรีวิลัย รอดูนะ ว่าไม้ตายของคุณหญิงโฉมศรีวิลัย จะเป็นยังไง โฮๆๆๆๆๆๆ”
คุณหญิงยื่นหัวเราะให้กับความสำเร็จของแผนการ
“ว๊ายยยย คุณหญิงค่ะ กุ้งไหม้หมดแล้วค่ะ”
...............................................................................
ขอโทษที่มาลงช้านะครับ พายพึ่งทำธุระเสร็จ ทั้งธุระทางกาย และธุระทางใจ
จนเหนื่อยท้อ มาก
ยังไงก็เม้นกันด้วยนะครับ
แล้วเราจะรู็กันว่า แผนการเป็นยังไง
-
จอมวางแผนจริงๆ o13
-
คุณหญิงนี่ร้ายนะเนี้ยะ มีจับไต๋ลูกชายได้ด้วย
ว่าจะต้องมาแย่งไปกินเอง
-
คุณหญิงเจ้าเล่ห์ที่สุดดดด
-
คุณหญิงสู้ๆ
:call:
-
ข้าวจ้าว สู้ สู้
:call: :call: :call:
-
:z3: มาแบบสั้นๆแบบนี้นี่นะ
นอนรอจ้า มาเร็วๆนะ รอแผนคุณหญิงแม่มา3วันและ :m2:
สนุกอะ :m11:
-
รักคุณหญิงแม่อ่ะ :กอด1:
อย่าบอกนะว่าคุณหญิงแม่จะวางยาอ่ะ แล้วก็ให้ข้าวจ้าวกินเพราะรู้ว่าในที่สุดไข่ตุ๋นจะต้องเป็นคนกินแทน ฮ่าๆ
-
แหม มีการคาดเดาล่วงหน้านะค้า คุณหญิงแม่
โดนใจเต็มเลยค้าาาาาา
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
“มันเร็วไป ไอลูกชาย ที่จะมาแบทเทิน กับคุณหญิงโฉมศรีวิลัย รอดูนะ ว่าไม้ตายของคุณหญิงโฉมศรีวิลัย จะเป็นยังไง โฮๆๆๆๆๆๆ” อ่านประโยคนี้แล้วรู้สึกกลัวคุณหญิงยังไงไม่รู้ เหอๆ
ว่าแต่ "ไม้ตาย" เป็นยังไงอยากเห็นนนนนนนนนนนนน
+1ให้จ้ะ
-
คุณหญิงมากเจ๋งมากกกกกก o13
-
ผ่านมา 15 ตอนแร้ววว ทั้งกอด จูบ ลูบ คลำ หอมแก้ม จับมือถือเเขน....
(ไอ้)คุณไข่ตุ๋น ยังไม่สามารถพูออกมาได้ว่า รัก ข้าวจ้าว มากแค่ไหน!!!!
.
-
คุณหญิงแม่เล่ยแรงอะ
-
คุณหญิงแม่ จัดเต็มจร้า o13
-
รักคุณหญิงแม่อะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เรื่องราวกำลัง เข้มข้น ต่อกันเลยดีกว่า
v
v
v
v
v
v
บทที่ 16
“ อะ เด็กๆ กุ้งเผาร้อนๆ คุณแม่เห็นว่า ตรงโน้นนะ พระจันทร์สวยมาก”
คุณหญิงเอาจานกุ้งเผามาวางไว้ให้แล้วชี้ไปยังบริเวณที่ริมชายหาด มันดูปลอดคนยังไงไม่รู้
“ครับ”
“อ้าว ไม่ไปสวีตกันหรอจ้า” คุณหญิง เริ่มสงสัย ว่าแผนการตัวเองไม่เป็นผลหรอ
“ข้าวจ้าว ไปไหม”
“แล้วแต่ไข่ตุ๋นแล้วกัน”
“อืม………ก็ดีเหมือนกันนะ ไปกันเถอะ”
“ใช่จ้า ดีมากเลยนะ” คุณหญิงดีใจมาก
ทั้งคู่เดินไปที่บริเวณดังกล่าว
“ตรงนี้ก็พอมั้ง ไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว เดินมาสักพัก ก็ต้องหยุดเท้า เพราะกำลังเกิดอาการแปลกๆกับเค้า
“เป็นอะไรไปข้าวจ้าว”
“ปะ เปล่า นั่งเถอะ”
ข้าวจ้าวทิ้งตัว ลงบนพื้นทราย ไข่ตุ๋นก็นั่งไม่ห่างกันมาก กลิ่นกายและในบางครั้ง สัมผัสอีก ที่โดนตัวเค้า มันทำให้รู้สึกมากขึ้น มันกำลังตื่นตัว ทำไมนะ
“เป็นไร ข้าวจ้าว ตัวร้อนไหม ทำหน้าแดงขนาดนั้น” ไข่ตุ๋นก็ตกใจสิ เพราะการหายใจของข้าวจ้าวมันแรงขึ้น แล้วท่าทางที่อึกอัด มือก็ยังกำไว้เน้น เลยจะเอามือมาแตะวัดอุณหภูมิที่หน้าผาก
“ไม่ต้อง!!”
ข้าวจ้าว ปัดมือไข่ตุ๋นอย่างรุ่นแรง
“ขะ ไข่ตุ๋น ข้าว ข้าวจ้าวขอโทษนะ ขะ ข้าวจ้าว หิวน้ำ ขะ ขอช่วย ไปเอาให้หน่อย ยะเยอะๆเลยนะ อะ เอาเย็นๆด้วย”
ข้าวจ้าวรู้สึกทรมานมาก มันร้อนไปทั้งตัว และตรงนั้น มันพองตัวจนปวดไปหมดแล้ว แค่เนื้อตัวไข่ตุ๋นโดนตัวแค่เล็กน้อย ก็ทำให้เค้ารู้สึกดีแล้ว เค้าต้องการจริงๆ ถ้ามาแตะที่หน้าผากเค้าจะควบคุมตัวเองได้ไหม
“ดะ ได้ ข้าวจ้าวรอแปปนะ” ไข่ตุ๋นรีบวิ่งออกไปเพื่อเอาน้ำมาให้ เพราะดูอาการแล้ว ข้าวจ้าวไม่ดีเลย
“แฮ่ๆ อ๊าก” เมื่อไข่ตุ๋นไปแล้ว ข้าวจ้าวสามารถระบายออกมาได้ ว่ามันทรมานแค่ไหน เม็ดเหงื่อผุดขึ้น มันร้อน ทรมานจัง
“อ๊าก ไม่ไหวแล้ว”
ตู้ม ซ่าๆๆ
มันเป็นหนทางเดียวที่จะดับร้อนได้คือความเย็นของน้ำทะเล ข้าวจ้าววิ่งลงทะเลในยามนี้มันมืดจนน่ากลัว แต่ไม่มีอะไรที่จะทรมานเท่าตอนนี้แล้ว มันต้องปลดปล่อย แต่จะให้ทำยังไง ใช่แล้วช่วยเหลือตัวเอง
ข้าวจ้าวล่วงมือเข้าไปในกางเกง แล้วค่อยๆลูบๆคล่ำ มันรู้สึกดีจัง แต่มันยังไม่หมดความต้องการ ทำยังไงดี ด้านหลังอีก เค้าเกรงตัวเอง เมื่อ น้ำทะเล แทรกซึมเข้ามาปะทะกับช่องว่างของประตูหลัง ความเย็นของน้ำทะเล มันไม่สามารถดับร้อนของไอยาบ้านี่ได้เลย
“ข้าวจ้าว”
ตุบ
ไข่ตุ๋น ตกใจมากเมื่อเห็นข้าวจ้าว ที่กำลังวิ่งฝ่าแรงน้ำลงไป เค้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เค้าไม่ยอมแล้วที่จะเสียข้าวจ้าวไป ข้าวจ้าวจะต้องไม่เป็นไร เค้านี่แหละจะปกป้องเอง ไข่ตุ๋นรีบกระโจน ตามลงไป
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าวขึ้นมาเถอะ ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋น วิ่งตามไปด้วย ตะโกนเรียกเพื่อให้ข้าวจ้าวได้ยิน ด้วยความที่ไข่ตุ๋นขายาวก้าว จึงทำให้เข้าใกล้ข้าวจ้าวได้เร็ว
“อย่าไข่ตุ๋น!”
ข้าวจ้าว หันมาเห็นไข่ตุ๋น ห่างจากตัวเค้าไม่กี่เมตรเท่านั้น ต้องรีบห้าม ไม่เค้าจะไม่ทำร้ายไข่ตุ๋น ไม่ทำร้ายความรู้สึกของเพื่อน
“อย่าเข้าใกล้ข้าวจ้าว อย่าไข่ตุ๋น ขะข้าวจ้าว ไม่เป็นอะรา….. อ๊า”
มันปลดปล่อยแล้ว แต่ก็ไม่ช่วยอะไรเลย ความต้องการมันยังมากอยู่ เค้าต้องผ่านมันไปได้
“ข้าวจ้าว ไม่ ไข่ตุ๋นจะไปหาข้าวจ้าว รอไข่ตุ๋นนะ”
ไข่ตุ๋นไม่ฟังคำทักทวงใดๆทั้งสิ้น แค่ขอข้าวจ้าวกลับมา นี่แหละเน๋อที่เค้า เราจะเห็นค่าของสำคัญ เมื่อเราจะเสียมันไป ไข่ตุ๋นเข้าใจดีแล้ว
“ไม่ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวขอร้อง อย่ามาเลย ดะ เดี๋ยวข้าวจ้าวกลับเอง”
ข้าวจ้าวหันมาตะโกนใส่ไข่ตุ๋นที่เข้าใกล้เรื่อยๆ โดยยังไม่ยอมหยุดเดินไป
“ข้าวจ้าวระวัง!!”
ซ่า ตู้มมม
คลื่นที่ปะทะ ทำให้ข้าวจ้าว ไม่สามารถทรงตัวได้เลยล้มลง
“ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นรีบวิ่งแล้วกระโจนไปบริเวณนั้น
“ข้าวจ้าว!!”
เมื่อตะโกนแล้วไม่มีเสียงตอบรับ ไข่ตุ๋นเลือกที่จะดำลงไปเพื่อจะหาร่างเล็กๆนั้น
“แค่ก ชะ อือ โอ้ย” ข้าวจ้าวที่กำลังตะเกียดตะกายเพื่อให้ตัวเองเอาตัวรอด เอาอากาศเข้าปอดไป เค้าก็ไม่รู้ เมื่อกี่น้ำมันแค่ อกเค้าเอง แต่ตอนนี้ มันยืนไม่ถึงซะแล้ว สงสัยพื้นทรายมันลาดชัน
“แฮ่ ข้าวจ้าว อยู่ไหน ข้าวจ้าว” เมื่อข้าวจ้าว จมลง ไข่ตุ๋นที่โผล่ขึ้นมาตะโกนเรียก แต่ยังไร้วี่แวว
ครึ้มๆ เปรี้ยง
ฟ้า ฝน เหมือนกำลังเล่นตลกกับเค้า มันไม่ง่ายเลยถ้าฝนตกลงมาด้วย ต้องหาข้าวจ้าวให้เจอ เค้ารู้แล้ว ว่าข้าวจ้าวสำคัญแค่ไหน
“แค่ก แค่ก ชะ ช่วย” ไข่ตุ๋นหันไปตามเสียง ก็เห็นข้าวจ้าวที่ตะเกียกตะกายอยู่มันไกลออกไปจากเดิมเยอะมาก
“ข้าวจ้าว เดี๋ยวไข่ตุ๋นไปช่วย” ไข่ตุ๋นรีบว่ายน้ำไปทันที ฝ่าคลื่นลม ไป ยังไงข้าวจ้าวต้องไม่เป็นอะไร เค้ายอมที่จะเป็นอะไรไปเองดีกว่า
ซ่าๆๆๆๆๆ
เค้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อกี่ ยังท้องฟ้าเปิดอยู่เลย อยู่ๆสายฝนก็ตกลง มันยิ่งทำให้การมองเห็นมันขัดข้อง
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นรีบดำน้ำลงไป เค้าเฝ้าภาวนาขอเถอะสิ่งศักดิ์ ทั้งหลาย อย่าให้สิ่งมีค่าของเค้าเป็นอะไรเลย เค้าเข้าใจความรู้สึกของตัวเองแล้ว ขอให้เค้าได้บอก ได้แสดงมันออกไปสักทีเถอะ อย่าพึ่งพรากเราสองคนเลย ขอร้องละ
“ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋น โอบร่างบางๆที่พึ่งฉุดขึ้นจากใต้น้ำ ดูท่าทางร่างบางๆกำลังแย่ แต่ยังดียังมีสติ
“มะ ไม่ อะ อย่า แตะต้อง มะ….” ข้าวจ้าว พูดเพียงแผ่วเบา เท่าที่แรงที่เหลืออยู่ แต่ไออาการประหลาดมันยังไม่หายไป เค้าไม่มีแรงต้านทานมันได้แล้ว แล้วยังไข่ตุ๋นที่โอบเค้าอยู่อีก
“ข้าวจ้าว อยู่นึ่งๆเถอะ แฮ่ๆ เป็นอะไร บอกไข่ตุ๋นหน่อย ขอร้อง ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋น พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใย เค้าไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนนี้ ปลอดภัยแล้ว เค้า ดึงร่างบางๆมากอดไว้เน้น ไม่แล้วไม่ยอดให้ไปไหนแล้ว ของมีค่าสำหรับเค้า
“มะ ไม่ ไข่ตุ๋น อย่าทำแบบนี้เลย อย่า ปะ ปล่อย” สัมผัสที่โห้ยหากำลังจะถูกเติมเต็มมันลงไป
“ไข่ตุ๋น ไม่ยอมให้ข้าวจ้าวไปไหนหรอก” ไข่ตุ๋นผละออกแล้วมองหน้าขาวๆแต่ตอนนี้มันแดงมาก
“จะ จูบ” มันมาจากจิตใต้สำนึกที่ต้องการ
“อะ อะไรนะ…..อุ๊บ” ปากบางๆเลือกที่จะดึงให้ร่างสูงโน้มคอลงมา ประกบ ลิ้นเค้าก็ทำหน้าที่ทันที มันเป็นจูบที่ประบ่นไปด้วย
หลายๆความรู้สึก เร้าร้อน โห้ยหา เศร้าหมอง ต้องการ แต่ไข่ตุ๋นก็พร้อมที่จะมอบมันให้
“อืม…อือ” เสียงหวานๆหลุดรอดออกมา มันช่างน่าฟังเหลือเกิน มือใหญ่ๆลูบเข้าไปในเสื้อ สัมผัสกับหลังเล็กๆ ข้าวจ้าวรู้สึกเหมือนไฟช๊อต เมื่อไข่ตุ๋นสัมผัสตัวเค้า มันรู้สึกดีนะ แต่ต้องการมากกว่านี้
“อืม…ขะ….อืม…..ข้าวจ้าว…….อือ……พอก่อนดีไหม……อุ๊บ……ฝนตกเดียวไม่สบายนะ ไปที่ห้องเถอะ” ไข่ตุ๋นพยายามเรียกสติข้าวจ้าว ที่ตอนนี้มันกระเจิงเหมือนไม่ใช่ข้าวจ้าวแล้ว ข้าวจ้าวไม่เคยเป็นคนเริ่มก่อน เค้ารู้ดี พร้อมกับอุ้ม ร่างเล็กๆเหมือนท่าที
เจ้าสาว อุ้ม เจ้าบ่าว เอ๊ย เจ้าหญิงอุ้มเจ้าชาย เอ๊ย เจ้าบ่าวอุ้ม เจ้าชาย เอ๊ย พอเถอะ มันไปกันใหญ่แหละ
ท่าเจ้าบ่าวอุ้ม เจ้าสาว โดยที่มือเล็กๆยังคล้องอยู่ที่คอ ใบหน้าเล็กๆยังซุกไซร้ไปตามซอกคอ แล้วหน้าอกของเค้า มีแรงขบเม้ม เหมือนเค้าจะรู้ความต้องการชองคนตรงหน้านะ
“สำเร็จ โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“มันอันตรายนะคุณ แบบนี้ ยานั้น มันมีผลค้างเคียงหรอป่าวก็ไม่รู้”
“แหม่คุณก็ แต่ดิชั้นว่ายามันออก ฤทธิ์ ช้าจังเลย”
“อ้าว ก็ออกแล้วนิ ดูข้าวจ้าวสิ”
“ไม่ใช่ข้าวจ้าวหรอกค่ะ”
“แล้วอะไรล่ะ”
คุณหญิง ชำเลืองมองไปยังแก้ววาย ที่พึ่งนำมาให้สามี และที่สำคัญ สามีเค้าพึ่งดื่มมันไปเอง
“คุณหญิง”
“แหม่ คุณก็”
“บอกผมดีๆก็ได้คนสวย ยานั้นนะ สู้พลังของผมไม่ได้หรอก ไปกันเถอะ อึ๊บ”
คุณรีบคล้องคอ สามี ที่อุ้มท่าเจ้าสาวไม่แตกต่างจาก ข้าวจ้าวในเวลานี้
“ขนมจีน เอาแบบนี้บ้างเอาไหม”
“พอเลย อย่ามาทะลึ่ง”
“ขอดีๆไม่ใช่ ต้องให้ข่มขืนใช่ไหม ได้”
“ย๊ากกก อย่านะ ปล่อยๆๆ เดี๋ยวคนมาเห็นนะพี่บริดจ์”
“อย่าดิ้นดิ หนักนะโว๊ย ถ้ายังดิ้นอีก เจอจัดแบบนอนสต๊อปตรงนี้แน่”
“ไม่ดิ้นก็ได้ ไม่ทำแล้วใช่ไหม”
“ใช่ ไม่ทำตรงนี้แล้ว แต่จะจัดในห้องแบบ นอนสต๊อปเลย”
“อ๊ากกกกก ไม่!!!!!!”
“ไอข้าวปั้น มึงไม่ยินไรป่าวว่ะ”
“ไรว่ะ ไอปุ้น”
“มันเสียงเหมือนสัตว์กำลังจะผสมพันธุ์กันเลย”
“๕๕๕๕๕๕๕๕ ไอสัดปุ้นเอ๊ย”
..................................................................................
คงจะจุใจนะจ้า เอ็นซี อาจจะขัดๆบ้างนะ เพราะไม่เป็นจริงๆ ช่วงนี้ จิ้นไม่ออก สมองไม่เดิน
มีเรื่องมากมาย เฮ้ออออ ขอบคุณทุกคนนะที่เม้น พายละดีใจจริงๆๆ มันทำให้หายเหนื่อย บ้างครั้งเครียดๆ มาอ่านเม้นของเพื่อนๆ ก็ยิ้มได้
ทำให้มีกำลังใจต่อไป เม้นกันเยอะๆๆนะครับ เรื่องนี้ จะลงเอ๊ยแบบไหน ก็อยู่ที่ทุกคนนะครับ ตามพล๊อตเรื่องผมวางไว้ 22 ตอน แต่ถ้าทุกคนน่ารักมันจะเพิ่มขึ้น
เพราะผมแต่งเพิ่ม อยากให้มันน่ารักขึ้นนนน
รักทุกคนนะครับบบบบบบบบบบบบบบ
FC คุณหญิง ขอเสียงหน่อย ฮิ้วววววววววววว
FC ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าว อิ๋วววววววว
FC ขนมจีน ฮิ๋ววววววววววววววว
แอบกระแซบตอนหน้า NC สนองนี๊ดตัวเอง โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
เม้นเยอะๆๆนะครับ เม้นเยอะรับรอง จะเพิ่มให้ร้อนแรงเลย
-
กรี๊ดดดดดดด คุณหญิงแม่จัดเต็มจ้าาา
แอบฮาตรงคุณหญิงวางคุณพ่อด้วยนี่สิ ฮ่าๆๆๆ
ภาค 2 หรอ เอาข้าวปุ้นคู่ข้าวปั้นได้ป่ะ :z6:
-
"แอบกระแซบตอนหน้า NC สนองนี๊ดตัวเอง โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ"
:m25: :m25: :m25: ได้ลองกะใครบ้างรึยังค้าาาาาาาาา อะฮุๆ
สำหรับตอนนี้สงสารข้าวจ้าว มากมาย อ่ะ โดนทั้ง คลื่นทะเล โดนทั้ง ยา :-[ :-[ :-[
รอตอนต่อไปน้าาาาา :haun4: :haun4: :haun4:
-
แซ่บมากกกก คุณหญิงแม่แอบแรงเบาๆ 55555 รอตอนต่อไป ลุ้นๆๆ :haun4: :haun4:
-
:o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12: :o12:
-
คุณหญิงนี่สุดยอด
-
กลับมาบรรยาย nc ต่อนะ
:call:
-
เม้นๆ รอๆ อ๊ากกกก :z1:
-
สรุปตอนนี้คือ 3คู่ รวดเลยชิมิ อิอิ
-
คุณหญิงแม่ร้ายกาจมาก ข้าวจ้าวคงโดนไข่ตุ๋น... อร๊าย~
-
คุณหญิงเจ้าเล่ห์ที่สุดดดดดดดดด
-
คุรหญิงแม่สุดยอด เจ้าเลห์ เจ้าแผนการสุดๆ เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ
-
คุณหญิงแม่เจ้าแผนการอย่างมากเลยนะนั่น
-
ชอบคุณหญิงแม่ที่สุดอ่าาา o13
-
คุณหญิงแม่แรงจริงอะไรจริง :z2:
-
คำเตือน เด็กอายุต่ำกว่า 18 ห้ามอ่าน แค่ผ่านตาก็พอ ๕๕๕๕๕๕๕๕
อาจจะไม่โฮกฮากนะจ้า แต่อารมณ์มันพาไป
แต่อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
พายเคยเสียตัวนะ ไม่อยากจะบอก สามี(เก่า)เป็นนักกีฬาเถอะ
ไม่ต้องบอกเรื่องขนาดและความอึดเนอะ โฮฮฮฮฮฮฮ ยันเช้า
บทที่ 17
ไข่ตุ๋น ค่อยๆวางร่างเล็กๆที่ตอนนี้ ยังคงซอกไซร้ตามซอกคอ บ้างครั้งยังขบเมมหน้าอกเค้าอยู่ด้วย มันรู้สึกดีจนบอกไม่ถูกเลย
“มะ ไม่ ไข่ตุ๋น อะ อย่าปล่อยนะ”
ร่างเล็กๆยังคงไม่ยอมปล่อยมือออกจากไข่ตุ๋น ทั้งๆที่ไข่ตุ๋นจะทำการอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ เมื่อกี่ก็แช่น้ำทะเลไป เดี๋ยวไม่สบายกันพอดี
“ข้าวจ้าวครับ เดี๋ยวไข่ตุ๋นมานะครับ รอแปปนะครับ”
วงแขนค่อยๆคลายออก เมื่อไข่ตุ๋นพูดจบ
ปัง แกร๊ก
พอไข่ตุ๋น ออกจากห้องน้ำ ข้าวจ้าวเลือกที่จะขังตัวเองไว้ในห้องน้ำ เค้าไม่อยากทำร้ายไข่ตุ๋น เพราะไข่ตุ๋นไม่ได้รักเค้าเลย ถ้าเกิดไรขึ้น มันคงไม่เหลือคำว่าเพื่อน
ซ่าๆ
เค้าเปิดน้ำให้ช่วยลดความรุมร้อนภายในตัว แต่เหมือนจะยิ่งต้องการขึ้น
“อ๊ะ อ้า”
ปัง ปัง ปัง
“ข้าวจ้าว เปิดประตูให้ไข่ตุ๋นหน่อย ข้าวจ้าว ข้าวจ้าวครับ” ไข่ตุ๋นกลับมา ปรากฏว่าห้องมันล๊อค เค้าไม่ได้ล๊อคนะ แล้วข้าวจ้าวจะเป็นยังไง ข้าวจ้าว ยิ่งตัวเปียกอยู่ เดี๋ยวไม่สบาย
“…….. อ๊ะ ………….อืม” ข้าวจ้าว พยายามปลอดปล่อยความต้องการออกมา แต่ยิ่งปลอดปล่อย ความต้องการยิ่งมากขึ้น
“เอาว่ะ” ในเมื่อมันต้องการ ข้าวจ้าวต้องเสนอมันซะ นิ้วเรียวเล็ก วนรอบๆประตูหลังอันหอมหวานของเค้า
“อืม” มันสะกิดอารมณ์ได้ดีจริงๆ
ปัง ปัง แกร๊กๆ
“ข้าวจ้าว เปิดประตูดิ ข้าวจ้าว” เสียงไข่ตุ๋น ยิ่งร้อนรนขึ้นเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆเลดรอดออกมา เอาพร้อมที่จะทำร้ายประตูนี้แล้ว แต่ก่อนที่จะทำร้ายเค้านึกออกมา ที่เคาเตอร์น่าจะมีกุญแจ เค้ารีบไปเอากุญแจ ก่อนที่ข้าวจ้าวจะเป็นอะไรไป
“อ๊า……………..อืมม……………….โอ๊ย……………….ซี๊ด………..มันดีจริงๆ” นิ้วเรียวเล็กแหย่ลงเข้าไปในประตูหลังที่พร้อมรับทุกอย่างแล้ว แค่นิ้วเดียวก็รู้สึกดีแล้ว ของไข่ตุ๋นคงไม่เล็กเท่านิ้วของเค้าหรอก ถ้าโดนทีนะ
“โอ๊ย…… อ๊า………เจ็บว่ะ…….อ๊า” ข้าวจ้าว เพิ่มจำนวนนิ้ว ที่กำลังเข้าไปในประตูสวรรค์นั้น จาก1 กลายเป็น3
“คงจะพอนะ….อ้า…..ขอโทษนะไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว รู้สึกผิดที่นำเพื่อนมาจินตนาการแบบนี้ มันทำให้เค้ารู้สึกดีมาก มือข้างหนึ่งจัดการกับแท่งเนื้อที่กำลังพองตัวพร้อมที่จะระเบิด ไม่ว่าจะระเบิดออกมากี่ครั้ง ก็ไม่ลดขนาดลงเลย จนเค้าเจ็บไปหมดแล้ว
“อ๊า…..ไข่ตุ๋น………แรงอีก…….โอ้ว ซี๊ด” ข้าวจ้าว ดึงนิ้งออกเกือบสุดแล้วดันสุดแรงอย่างสมอารมณ์ เลือกที่จินตนาการเป็นไข่ตุ๋นกระแทกเค้ามันทำให้เค้าถึงสวรรค์ได้โดยเร็ว
“ไข่ตุ๋น…..อืม”
“โอ๊ย…….อ๊า”
ซ่าๆ
เสียงที่ข้าวจ้าวไม่สามารถจะกักเก็บมันได้แล้วอารมณ์นี้ มันออกมาพร้อมความต้องการ
แกร๊ก
“ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋น รีบเปิดประตูเพราะความเป็นห่วงข้าวจ้าว แต่ภาพตรงหน้า มันทำให้เค้า……
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวจะไม่ไหวแล้ว อ้า ไข่ตุ๋น ยะ อย่าโกรธ ขะข้าวจ้าวนะ ขะ ขะ ข่าวจ้าว ขอโทษ” ข้าวจ้าว เห็นไข่ตุ๋นมองด้วยสายตาที่อ่านยากมาก และความต้องการเค้ายังไม่สามารถดึงนิ้วออกจากประตูหลังได้เลย
“ขะ ขะ ข้าวจะ……อุ๊บ” มันเหมือนแม่เหล็กต่างขั้วแล้วดึงเข้าหากัน ร่างเล็ก พุ่งตัวไปประกอบปากกับร่างใหญ่ๆที่ยื่นอึ้ง มันทำให้เค้าสามารถดึงนิ้วออกจากประตูหลังได้ มือเค้าค่อยๆลูบไปตามแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ลิ้นเล็กๆเหมือนรู้หน้าที่ของตัวเอง กวาดในปากใหญ่ๆ คนที่ยืนนึ่งอยู่กลับตอบสนองด้วยการจูบตอบแบบเร้าร้อน
“ขะ ไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าวเหมือนตั้งสติได้ ผละออก เพราะไข่ตุ๋นที่เหมือนจะไม่มีส่วนร่วม
“เดี๋ยว รับผิดชอบก่อน อืม” ไข่ตุ๋น ดึงร่างเล็กๆมา กดปากลงไปอย่างเร้าร้อน ต้องการสุด มือเค้าทำการถอดเสื้อที่เกะกะ มือลูบไปตามหน้าอกเล็กๆและหน้าท้องที่แบนราบ ไข่ตุ๋น เลื่อนจากประกบปากเป็นจูบตาแก้ม แล้วเลื่อนต่ำลงเป็นแก้ม
“ขะ ไข่ตุ๋น…..อืม” อารมณ์มันไปไกลแล้ว ข้าวจ้าวเลื่อนมือเล็กๆลงไป กำลังจะล่วงมันลงไปในกางเกงขาสั้นนั้น แต่….
“มะ ไม่ไข่ตุ๋น อะ ออกไป”ข้าวจ้าว พยายามผลักร่างของไข่ตุ๋นออก แต่แรงที่มีอยู่มันต้านอารมณ์ไม่ได้แล้ว
“ไม่เป็นไร ข้าวจ้าว ไม่เป็นไร ปล่อยมันไป ปล่อยมันไปตามธรรมชาตินะ” ไข่ตุ๋นดึงร่างเล็กๆมากอดไว้เน้น ไม่ยอมปล่อยเด็ดขาด อะไรจะเกิดก็เกิด เค้าพร้อมแล้ว พร้อมที่ทำตามใจตัวเองแล้ว
“มะ ไม่ ขะ ไข่ตุ๋น อืม…” ข้าวจ้าวยังพยายามดิ้น เพื่อให้หลุดออกจากอ้อมกอดนี้ ไข่ตุ๋นตัดสินใจ โน้นหน้าลงไป ขบเม้มหน้าอก
เล็กๆ แล้วขบเม้มลูกเกดสีชมพูที่ชูช่อขึ้น มันกำลังแสดงจึงอารมณ์ที่พร้อมสุดๆ
“ขะ ไข่ตุ๋น ชะ ช่วยหน่อย ไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าวล่วงมือไปลูบแท่งเนื้อของไข่ตุ๋นที่ตอนนี้มันตื่นขึ้นมาแล้ว มันพร้อมแล้วที่จะออกมาเจอกับประตูสวรรค์ของเค้า
“ขะ ไข่ตุ๋น ขะ ข้าวจ้าว ต้องการมัน ไข่ตุ๋น ช่วยหน่อย นะไม่ไหวแล้ว” ข้าวจ้าว บีบ ลูบแล้วเอามือเล็กๆเอาไปในกางเกงในรูดแท่งเนื้อนั้น มันใหญ่กว่าที่ได้จินตนาการอีก เมื่อได้สัมผัสยิ่งต้องการมัน ข้าวจ้าวผละออกจากไข่ตุ๋น แล้วหันหลังเอาร่องสวรรค์มาถูกับแท่งเนื้อที่ยังอยู่ในกางเกงอยู่เลย
“เดี๋ยวสิครับ คนดี อย่าใจร้อนสิ ให้มันออกมาก่อนนะ”
“เอามัน ออกมาไข่ตุ๋น เอามันออกมา แล้วใส่มันไปในนี้ไข่ตุ๋น มันต้องการนะไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว เอามือ แหย่ออกไปในประตูสวรรค์เพื่ออกมามันต้องการแค่ไหน
“ครับคนดี อ้า ข้าวจ้าวแปปหนึ่งนะ เดี๋ยวไข่ตุ๋นจัดการให้นะครับ” ไข่ตุ๋นกำลังจะเดินเข้าไปในห้องเพื่อหาถุงยางนิรภัยในกระเป๋าเดินทาง ไม่ใช่ว่าเตรียมพร้อมนะ แต่คุณหญิงแม่เตรียมไว้ให้ ทั้งถุงยางและเจลหล่อลื่น และอะไรอีกมากมาย เซ็กทงเซ็กทอย
“ไม่ไข่ตุ๋น ไม่ ขะไข่ตุ๋น อ้า รัง รังเกียจข้าวจ้าวหรอ ขะ เข้ามาเถอะ” ข้าวจ้าวรั้งไข่ตุ๋นไว้จนไข่ตุ๋นเสียหลักมากระแทกแรงที่ร่องสวรรค์
“อ๊า ไข่ตุ๋น เข้ามาเถอะ เอามันเข้ามานะ ขอร้องล่ะ ซี๊ดดดอ๊า” มันก็กระตุกอารมณ์ไข่ตุ๋นอยู่เหมือนกัน เอาว่ะ เค้าหมั่นใจใจตัวเองและข้าวจ้าว เค้าจัดการถอดเปลือยเปล่า
เมื่อข้าวจ้าว เห็นของที่ต้องการ ถลาเข้าไปลูบคล่ำและรูดขึ้นลง
“อ้า ซี๊ดด ข้าวจ้าว อย่าเร็วสิครับ เดี๋ยวเสร็จก่อนนะ อ้า” ข้าวจ้าวในเวลานี้ เหมือนโดนวิญญาณที่หื่นสุดๆสิ่งอยู่เค้าเลือกที่จะกลืนกินมันลงไปปากเล็กครอบเจ้าแท่งเนื้อนี้ ถึงมันจะคับปาก แต่ความต้องการมันพุงถึงสุดสูงจุดแล้ว เล็กๆเล็กๆเลียบริเวณหัวแล้วตามความยาวของมัน อย่างเมามัน
“อ้า……ซี๊ด……..ดีครับคนดี……..อ้า……..แบบนี้”
มันเสียวซ่านไปหมดเมื่อลิ้นเล็กๆแตะสัมผัส มันรู้สึกดีมาก ยิ่งปากเล็กๆอีก อุณหภูมิกำลังพอดี สวรรค์แท้ๆ
“อืม…..ไข่ตุ๋น…..ขะ เข้ามาเถอะ” ข้าวจ้าวผละออกจากแท่งเนื้อแล้วหันหลังจับแท่งเนื้อนั้นมาจ่อที่ประตูหลัง
“โอ๊ยยย ซี๊ดดด อ้า มะ มัน ใหญ่ อะ มะ โอ๊ยยย ซี๊ดดดดดด เจ็บ อ้า มันมะ ไม่เข้า” ข้าวจ้าวพยายามดันตัวเองลงไป แต่มันช่างลำบากจริงๆ
“อ้า โอ๊วววว ขะ ข้าวจ้าว ดะ เดี๋ยว ไข่ตุ๋นจัดการเอง”
ไข่ตุ๋นเอาครีมอาบน้ำ มาราดลงที่ก้นข้าวจ้าว แล้งถูจนเป็นพอง แล้วทำการแหย่นิ้วเข้าไป
“อะ ขะไข่ตุ๋น แบบนี้ ขะไข่ตุ๋น เพิ่มอีก ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวอยากได้ใหญ่ๆ” ไข่ตุ๋นจึงเพิ่มเป็นสามนิ้ว แต่ขนาดนิ้วของสองคนนี้มันไม่เท่ากัน
“อ้า โอ๊วววววว ไข่ตุ๋น แบบนั้น ไข่ตุ๋น” ไข่ตุ๋น ชักเข้าออก แล้วคว้านเข้าไป อย่างเมามันจนแน่ใจว่ามันน่าจะพร้อมแล้ว จัดการเอาพองสบู่มาถูที่แท่งเนื้อ แล้วจ่อที่ประตูสวรรค์ ถูบริเวณรอบๆ
“อ้า ขะ เข้ามาเลย เข้ามาเลย ชั้นต้องการมัน”
ไข่ตุ๋นตัดสินใจ พยายามใส่ในเข้าไป แต่มันก็แสนลำบากแต่ก็ง่ายกว่าเมื่อกี้
“ขะ ข้าวจ้าว อย่าเกร็งสิ โอ๊ยยยย อ้า” มันแน่นมาก บีบรัดจน ไข่ตุ๋นจะสุดอยู่แล้ว
“จะ เจ็บ อ้า เจ็บ ฮือ” ถึงปากจะบอกว่าเจ็บ แต่ก็ดันตัวเองให้ แท่งเนื้อนั้น เข้ามาอีก มันเจ็บ ถึงเจ็บมาก แถมจุกอีกจุกจนในท้องเค้ารู้สึกแปลกๆไปหมดแล้ว
“อ๊ะ อ้า ยะ อย่าเกร็ง สิครับคนดี อ้า” ไข่ตุ๋นจึงเอื้อมมือไปด้านหน้าจับแท่งเนื้อของข้าวจ้าวรูดขึ้นรูดลง แถมปากยังประกอบกับปากเล็กๆที่อ้าปากและซึ๊ดปากอยู่
เมื่อเข้าทีแล้วก็เริ่มขยับจนเข้าสุด และขยับเข้าออก
“อ๊ะ อ๊ะ ขะไข่ตุ๋น อ๊ะ โอ๊ย อ๊ะ ระ แรงอีก โอ๊ย อ้า ซู๊ด”
พลับ พลับ
เสียงเนื้อกระทบกัน ถึงจะเป็นจังหวะช้าๆ แต่มันก็เริ่มจากดึงจากเกือบจะหลุดออกมา แล้วดันสุดลำเลย
“อ๊ะ อ๊ะ สุดๆ ไข่ตุ๋น อ้า” ข้าวจ้าว ก็ปลอดปล่อยมันออกมาอีกรอบ
“มะ...ไม่ไหวแล้ว ... เร็วสะ...สิ...อ๊าาา~”
“ไม่เอา หยุดนะ...ถะ...ถ้าพี่บริดจ์ทำอะไรผมอีกครั้ง ผมจะเกลียดพี่ไปตลอดชีวิต...”
“ชั้น...หยุดไม่ได้แล้ว ขนมจีน...ชั้น ต้องการ ... ชั้น”
“อื่อ...อ๊า~”
“แม่งไรว่ะ”
ปัง ปัง ปัง
“เบาๆหน่อยเถอะครับ” ข้าวปั้นที่ทิ้งตัวลงนอน แต่ไม่สามารถข่มตาได้เพราะเสียงของห้องข้างๆที่กำลังร่วมกิจกามกันอยู่โดยไม่สงสารเค้าเลย จนทันไม่ไหวตั้งทุบกำลังแล้วตะโกนออกไป
“อ๊า”
“แม่งสัด กูบอกให้เบาๆ” แล้วไม่นานเสียงก็เงียบไป ข้าวปั้นคิดว่า สงสัยจะได้นอนแหละ คราวนี้
“อ๊ะ อ๊ะ ขะไข่ตุ๋น โอ๊ย อ๊ะ ระ โอ๊ย อ้า ซู๊ด”
“แม่งห้องซ้ายเงียบ ห้องขวาต่อ สัดเอ๊ย”
ปัง ปัง ปัง
“เอ๊ยๆเงียบๆหน่อย”
“ซี๊ดดดดด อ๊า”
“แม่งไรว่ะ รอดูนะ ถ้ากูมีคู่นะ กูจะเอาแม่งให้พวกมึงไม่ต้องนอนเลย”
“เป็นไรมึงข้าวปั้น” ข้าวปุ้นที่พึ่งออกจากห้องน้ำ ถามขึ้น ข้าวปุ้นที่ตอนนี้มีแค่ผ้าเช็ดตัวที่มันไว้ที่เอว แล้วเอาผ้าเช็ดผมอยู่มันช่างเซ็กซี่ อย่างบอกไม่ถูก
“มองเหี้ยไร ไอปั้น”
“โอ้ อ๊ะ อ๊ะ ซี๊ดดดดด”
“อย่านะมึง ไอปั้น กูน้องมึงนะสัด กูมีKนะ” ข้าวปุ้นพอรู้แหละ เลยห้ามก่อน แล้วเอาผ้าเช็ดผมปิดหน้าออก แล้วเอามืออีกข้างปิดช่วงล่างไว้
“ไปเลยมึง ไอกาคาบพริก กูไม่พิศวามทมึงนะ ไปแต่งตัวไปสัด ถ้ามึงช้า กูข่มขื่นมึงแน่”
“อ๊ากกก อย่านะสัด” ข้าวปุ้นรีบวิ่งไปแต่งตัว
สักพัก
“มึงนอนได้หรอว่ะ”
“ไมว่ะ”
“ดูมึงแต่งตัวบ้าป่าว กูไม่เอามึงหรอก กูเลือก ไปๆเปลี่ยนชุด” ข้าวปุ้นยอมลุกขึ้นจากที่นอน เพราะเค้าก็อึดอัดแค่เค้าใส่ไม่กี่ตัวเอง กางเกงใน สองตัว บ๊อคเซอร์1 ตัว กางเกงฟุตบอล อีกตัว ตามด้วย เจเจ อีกตัว แล้วตบท้ายด้วยกางเกงยีนต์รัดเข็มขัดซะเน้นเลย เสื้อก็ มีเสื้อแขนสั้น 3 ตัว แขนยาวอีก 3 ตัวเอง ไม่อึดอัดได้ไง
...................................................................
อ๊าย เขียน NC ไปก็เขินไป นึกถึงวันวานของเรา เฮ้ออออออ
ไม่รู้ชอบไหมนะ ถ้าชอบบอกด้วย เม้นกันเยอะๆๆๆ
จะต่อNC ให้
ถ้า ไม่เม้น หรอ ไม่ชอบ ก็จะตัดเลย เข้าสู่เนื้อเรื่องหลักเลย
อ๊าาาาาาาาาาาาาาา ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โอ้ววววววววววววววววววววววววววว
-
จัดหนัก จัดเต็ม :jul1:
-
มาเต็ม แบบว่าอึ้ง
ข้าวจ้าว หนูหื่นว่าตุ๋นมันอีกนะนั้น 5555
ฮาข้าวปุ้นกับข้าวปั้นอะ ได้นอนไหมค้าบบ
-
อ๊ากๆชอบๆเอาอีกๆอย่าตัดนะเอาข้าวจ้าวกับไข่ตุ๋นกดบวกๆ :haun4:
-
ในที่สุดก็เรียบร้อยโรงเรียนคุณแม่ ว่าแต่ข้าวจ้าวนี่ท่าทางร้อนแรงน่าดู สงสารจังตอนเช้าตื่นมาจะไหวป่าวเนี่ย เหอๆๆ :haun4: :haun4: :haun4:
-
เอาอีกๆ :oo1: :jul1: :haun4:
-
สงสัยงานนี้มีนอนหยอดน้ำข้าวต้มเปล่าเนี้ยะ
-
ข้าวเจ้าแรงจริง
หมั่นไส้อิคู่พี่น้องอยากให้มันได้กันเองมากกว่า
ท่าจะฮาน่าดู :laugh: :laugh: :laugh:
-
ข้าวจ้าวหื่นทะลุจอเลยอะ ฮ่าๆๆ
-
ร้อนแรงมากกกกก :haun4:
แต่สงสารคนข้างห้องอ่ะ :z1:
:call:
-
คุณหญิงแม่ กู๊ดจ็อบค่าาา o13
-
บอกได้คำเดียวว่า :jul1:
-
เอ่อ...ตอนนี้ no comment~
-
:pighaun:
-
:call: :call: :call:
-
:a5: เขียนได้แบบว่า :haun4:
:m25: :m25:
เอาอีกๆ :z1:
-
:haun4: :haun4: เอาอีก
-
:oo1: :oo1:จัดมาอย่าได้แคร์ :jul1: :jul1:
-
แหม ไม้ตาย คุณหญิงแม่ เนี้ย
โดนใจสุดๆ อ่ะ
o13 o13 o13 o13
-
^^
-
ฮาตอนท้ายอ่ะ 555+
-
:haun4: ค้างงงงงงงงงงอ่ะ :jul1:
อยากอ่านคู่ของบริดกับขนมจีน :serius2:
:z13: :z13: :z13: :z13:
-
ต่อกันจ้า พี่น้อง
บทที่ 18
“อ๊า ไม่ไหวแล้ว ไข่ตุ๋น อ๊า อ๊า” ข้าวจ้าว ปลดปล่อยมากี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว ก็ไม่รู้ แต่ความต้องการมันยังไม่ลดลงเลย
“อ๊า ซี๊ดดด ขะ ข้าวจ้าวครับ ไหวไหม หือ” ไข่ตุ๋นก็เป็นห่วงเหมือนกัน ขนาดตัวเค้าเองยังเหนื่อยเลย นี่แค่สามถึงสี่ยกเอง
“ขะ ไข่ตุ๋น ขะ ข้าวจ้าว หิวน้ำ ตะ แต่ ไม่อยากให้ไข่ตุ๋นออกจากร่างของข้าวจ้าว”
“อ้าว แล้ว ไข่ตุ๋นจะไปเอามาให้ที่รักได้ยังไงครับ”
“มะ ไม่รู้ ขะ ขยับหน่อยไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าวเริ่มขยับ ร่อนก้น ตามความต้องการ
“พะ พอก่อน ไข่ตุ๋น ไป เดี่ยวไข่ตุ๋นพาไปดื่มน้ำนะครับ” ไข่ตุ๋น เอามือเล็กๆทั้งสองมาคล้องคอไว้
“จับแน่นๆนะครับ ตกลงมา ช่วยไม่ได้นะ” ไข่ตุ๋น ช้อนตัวข้าวจ้าวขึ้น
“อ๊า แน่น ลึก จังไข่ตุ๋น ข้าวจ้าว ชอบที่สุดเลย”
“ชอบก็เกาะแน่นๆนะครับ เดี๋ยวพาไปกินน้ำ”
“อ๊า ซี๊ดดดด”
“อ่ะครับ”
ไข่ตุ๋น ทิ้งตัวเอง ลงบนโซฟา แล้วให้ข้าวจ้าว นั่งทับ ที่กำลังดื่มน้ำ แต่ช่วงล่างก็ไม่หยุดที่จะร่อนเลย
“อ๊า ขะ ข้าวจ้าวครับ ไข่ตุ๋นขอกินน้ำหน่อยนะครับ” ไข่ตุ๋นก็ เสียน้ำไปเยอะใช่ได้เหมือนกัน
“อ๊ะ” ข้าวจ้าว ประกบปาก แล้วส่งน้ำข้าวไปในปากของไข่ตุ๋น พร้อมกับลิ้นเล็กๆ
“จุ๊บ เรานี่ จริงๆเลย เมื่อไหรจะอิ่มนิ”
“ก็ไข่ตุ๋น น่ากินนิ ต่อเถอะ”
“อ๊ะ ซี๊ดดดด โอ้ววว”
“อ๊า ไข่ตุ๋น”
“อ๊า ซี๊ดด อ๊า ข้าวจ้าวครับ จุ๊บ” ทั้งคู่ถึงจุดหมายกัน แต่มันต่างกับยกอื่นๆ ยกนี้ เมื่อข้าวจ้าวเสร็จแล้ว กลับนิ่ง
“ข้าวจ้าว ครับ” ไข่ตุ๋น พยายามเขย่า ร่างเล็กๆ
“อ้าวหลับ สงสัย เหนื่อย” ข้าวจ้าวสงบคาอก ไข่ตุ๋น พยายามยกข้าวจ้าวขึ้นจนแก่นกายหลุด น้ำกามมากมายไข่ย้อนออกมา และที่สำคัญ มีเลือดปะบ่นมาด้วย
“พรุ่งนี้ระบม แน่เลยที่รัก จุ๊บ” ไข่ตุ๋น อุ้ม ร่างเล็กๆไปนอนบนที่นอน แล้วจุ๊บที่หน้าผาก แต่กลับสงสัยอะไรบ้างอย่าง
“ตัว ร้อนๆ น่าจะไม่สบายแน่” ไข่ตุ๋น ไปเอาผ้าผื่นเล็กๆแล้วน้ำใส่กะละมัง มาเช็ดตัวให้ข้าวจ้าว กลัวจะนอนไม่สบายตัว
“อ๊า” ข้าวจ้าว ครางออกมา เหมือนจะรู้สึกดี
“จะได้สบายตัวนะครับ” แต่….
“แฮ่ๆ แฮ่ๆ ” ข้าวจ้าวหายใจแรงขึ้น เม็ดเหงื่อผุดขึ้นอีก อุณหภูมิในตัว เริ่มร้อนขึ้น
“ขะ ข้าวจ้าว เป็นอะไรไปครับ ข้าวจ้าว”
“ขะ ไข่ตุ๋น แฮ่” และแล้วข้าวจ้าวก็สลบไป
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋นตกใจมาก เพราะ เหมือนข้าวจ้าว กำลังแย่แล้ว เค้าดูเวลาตอนนี้ ตี4 แล้ว น่าจะมี โรงพยาบาลอยู่ในระแวกนี้บ้าง ไข่ตุ๋นโทรไปที่ประชาสัมพันธ์ของรีสอร์ท
“สวัสดีค่ะ”
“มีโรงพยาบาลในระแวกนี้ไหมครับ”
“เออ สักครู่นะค่ะ”
“ขอช่วยเร็วหน่อยนะครับ ภรรยาผมอาการแย่มาก”
“ค่ะๆ”
ไข่ตุ๋น แต่เค้าห่วงอาการของข้าวจ้าวมากกว่า
“ข้าวจ้าว ครับ ทนหน่อยนะครับที่รัก” ไข่ตุ๋น รีบวิ่งไปที่ห้องของแม่
ก๊อก ก๊อก
“แม่ครับ แม่”
“ห้าวว ว่ายังไงไข่ตุ๋น เรียกดึกดื่น คุณแม่ยังนอนไม่เต็มตื่นเลย เดียวก็มีริ้วรอยกันพอดี”
“แม่ๆครับ ขะ ข้าวจ้าวครับ ข้าวจ้าว”
“ห้าวๆ ข้าวจ้าวทำไม ใจเย็นๆ”
“ข้าวจ้าว อาการไม่ดีเลย แม่พาข้าวจ้าวไปโรงพยาบาลหน่อยครับ เร็วๆครับ”
“ว๊าย หนูข้าวจ้าว ค่ะๆ ไปๆค่ะ ไหนๆ กุญแจรถ”
“แม่ครับ เดี๋ยวผมพาข้าวจ้าวไปรอที่ ฟอร์นนะครับ”
“จ๊ะๆ”
ไข่ตุ๋น วิ่งมาดูข้าวจ้าวด้วยความหวงใย ดูอาการจะหนักใช่ได้ ไข่ตุ๋นรีบแต่งตัวให้ข้าวจ้าว แล้วอุ้มข้าวจ้าวออกมา
“แม่ครับ เร็วๆหน่อยครับ”
“ค่ะๆคุณลูก”
“ว๊าย คุณหญิงแม่ ขับรถไม่เป็น ว๊าย ข้าวปั้น ข้าวปุ้น”
“ทำไม แม่ไม่เรียกพ่อครับ”
“ให้พ่อเค้าพักผ่อนเถอะค่ะ เค้าแก่แล้ว”
ก๊อก ก๊อก
“ข้าวปั้น ข้าวปุ้น”
“ครับ”
“ขับรถหน่อยเร็ว ข้าวจ้าว ไม่สบาย แต่อย่าเอาหมกหม่ำไปกินด้วยนะ แล้วเร็วๆนะค่ะ”
“อุ้ย ครับๆ” ข้าวปั้น รีบวิ่งไปแต่งตัว แล้วออกจากห้องไป
“แล้วโรงพยาบาลอยู่ไหนล่ะครับ”
เออ ใช่ ทุกคนมั่วตกใจ เลยลืมนึกเลย ว่าไม่ใช่คนในพื้นที่
“ใกล้สุดห่างจากนี้ 2กิโลเอง”
ทุกคนหันไปตามเสียง
“มองไร รีบไปกันเถอะครับ เดี่ยวข้าวจ้าวอาการจะแย่”
“มึงรู้ได้ไง ข้าวปุ้น”
“นี่ไง แอฟฟิเคชั่นตัวใหม่ของมือถือไง”
“เออ มึงอย่ามั่วโม้อยู่ ไอข้าวจ้าว แม่งแย่แล้วไปๆ”
ทั้งหมดรีบวิ่งไปที่รถ
“เดี๋ยวค่ะ”
“จากการสอบถามเมื่อกี่เรารู้แล้วค่ะ โรงพยาบาล ห่างจากนี้ ไปอีกสองกิโลนะค่ะ”
“ช้าไปแล้วครับ แต่ก็ขอบคุณครับ”
ทั้งหมดมาถึงโรงพยาบาล พยาบาลรีบพาข้าวจ้าว ข้าวห้องฉุกเฉินเลย
“มันเกิดไรขึ้น ไอไข่ ทำไมน้องกูเป็นแบบนี้” ข้าวปั้นรีบ เดินมาคว้าคอเสื้อของไข่ตุ๋น
“ผะ ผม”
“อย่าทะเลาะกันนะ เด็กๆ ที่นี่ โรงพยาบาลนะ”
คุณหญิงเห็นท่าทางไม่ดีแล้วเลยรีบๆห้าม
“ฝากไว้ก่อนนะมึง ถ้าน้องกูเป็นไรขึ้นมานะ มึงตายแน่”
“ใจเย็นๆไอปั้น”
ไม่นาน หมอก็ออกมา
“หมอครับ น้องผมเป็นยังไงบ้างครับ”
“คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ แค่อาการช๊อคนะครับ ขาดน้ำอย่างเฉียบพลั้น แล้วก็ร่างกายอ่อนเพลียนะครับ แต่หมอขอให้เบาๆหน่อยนะครับ”
“หมอหมายความว่ายังไงครับ”
“ก็ คนไข้มีอาการทวารฉีก มีอาการช้ำและอักเสบอย่างหนัก”
เมื่อหมอพูดจบ ทั้งข้าวปุ้นและข้าวปั้น รีบมองมาที่ ไข่ตุ๋น
“และที่สำคัญนะครับ คนไข้เหมือนโดนยาที่ทำให้ร่างกายต้องทำงานหนัก ยังไงก็ลดปริมาณหรือไม่ก็หลีกเลี่ยงเลยนะครับ ไม่งั้น ตับไตจะทำงานหนักจนวายได้นะครับ ไงก็ขอตัวก่อนนะครับ”
เมื่อหมอเดินจากไป
“คุณหญิง/คุณแม่”
ทั้งสาม พูดกันเป็นเสียงเดียวกันเลย
“ห้าวๆๆ ไม่มีอะไรแล้ว แม่ง่วงแหละ ยังไงก็ปลอดภัยแล้ว แม่ไปนอนก่อนนะ”
“คุณหญิงขับรถไม่เป็น”
“เออ ลืมไป ยืนอยู่ทำไม ไปๆ ไข่ตุ๋นเฝ้าข้าวจ้าวก่อนนะ เดี๋ยวเช้าแม่มาใหม่”
“ครับ แต่เรามีเรื่องต้องคุยกันนะครับ”
“ค่ะ คุณลูก ไปๆช้า เดี๋ยว ถ้า ชั้นเกิดริ้วรอย หรือตีนกานะ พวกเธอสองคนต้องเดือดร้อนแน่”
แล้วทั้งสามก็เดินทางไปยังรีสอร์ท
ทางด้านรีสอร์ท
“อ๊า พอแล้วพี่บริดจ์ ขนมจีน เหนื่อยแล้วนะ เมื่อกี่เหมือนได้ยินเสียงเอะอะ ข้าวนอกเลย”
“ช่างมันเถอะ พวกพนักงานนะ ก็ขนมจีนนี้มันอร่อยอ่ะ พี่กินได้ไม่เบื่อ ไม่รู้จักอิ่มเลย”
“พอเลยนะ แล้วเรื่องข้อตกลง ไปถึงไหนแล้ว”
“อีกไม่นาน พี่จะทำให้ขนมจีนเห็นว่า พี่รักขนมจีนแค่ไหน”
“ให้มันแน่เถอะ”
“แน่ไม่แน่ ไม่รู้ รู้แต่ว่า เรามาต่อกันเถอะ”
“ไม่!! อ๊ากกกกกก”
...........................................
มาต่อกันแล้วนะจ้า
จากผล โผล อยากบอกว่าคนเขียนเครียดเลย มันเท่ากันเลย
แล้วจะทำยังไงล่ะทีนี่ อ๊ายยยยยยยย
ยังไงก็เม้นกันเยอะๆๆๆนะจ้า
อยากบอกว่า ตอนนี้ ฟินมาก
ลูกต่อ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
....................................................
อิมเมจชวนฟินจ้า
(http://sv6.postjung.com/picpost/data/204/204087-506fea3e867e6.jpg)
อ๊ายยยย ลูกต่อ ฟินนนนนนน มากกกกกกก พายอยากได้
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/251135_415739511821090_609170318_n.jpg)
ฟินกันไป กับ ไข่ตุ๋น และข้าวจ้าว
(http://sv6.postjung.com/picpost/data/177/177459-9-9710.jpg)
อ๊าย ซิกแพ็ค พาย อยากจะบ้าตาย ฟินเลยยยย น้องลูกต่อ
(http://picpost.postjung.com/data/203/203596-506ab8bbf045c.jpg)
อ๊ายยยย น้องลูกต่อ อ๊ากกกกก เอามาแทนไข่ตุ๋นดีไหม โฮกฮากมากเลย เดี๋ยว พายจะ เป็นนายเอกแทน เอื๊อกๆๆ
เม้นเยอะๆๆนะจ้า ใกล้จบแหละ อิอิอิ ไปฝันถึงน้องลูกต่อดีกว่า อ๊ายยยเขิน
-
:call: :call: :call:
-
ร้อนแรงมากกกกกกกก :m25:
:call:
-
คุณหญิงแม่ค่ะ :laugh:
-
ตื่นมาจะเป็นไงมั้งเนียข้าวจ้าว :-[
o18 อารายๆจะเอาใครมาแทนข้าวจ้าวเค้าอย่านะ :m15:
-
:z2: :z2: :z2:
-
ตื่นมาจะเป็นไงมั้งเนียข้าวจ้าว :-[
o18 อารายๆจะเอาใครมาแทนข้าวจ้าวเค้าอย่านะ :m15:
อิอิอิอิอิ ถ้า เอาน้องป๊อป พิชพัฒน์ มาแทน ไข่ตุ๋น ผมนี่แหละ พายเอง จะขอจัดหนักเป็นข้าวจ้าวเอง เอื๊อกกกกกกก
-
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :jul1:
มาต่อเร็วๆนะคร้าบบบบบบบ
-
ขอแนะนำนิดนึงนะคือเราชอบอ่านนิยายจากมือถืออ่ะค่ะ
แลัวทีนี้บางตอนเลยอยากให้คนเขียนเว้นห่างบรรทัดน้อยๆหน่อยอ่ะค่ะ
สไลนิ้วมากแล้วมันตาลายแล้วมันก็ขัดอารมย์การอ่านอ่ะจ้า
ไม่รู้เราเป็นคนเดียวป่าว อย่าโกดเรานะ
-
อย่างเนียนเลยอ่ะ คุณหญิงแม่
:laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
โอ้วว :jul1:
คุณหญิงแม่โดนรุมแน่งานนี้ ฮ่าๆๆๆ
-
ตายๆๆๆๆๆ เตรียมเลือดสำรองไว้ไม่ทัน
โหวตคู่ขนมจีน(ของเรา)แน่นอน แต่แอบปันใจให้คู่3Pด้วย แหะๆ
-
คู่ใครก็ได้จ้าอ่านทุกคู่
แต่ตอนนี้ขอเลือดด่วน :jul1:
-
คู่ขนมจีนกับบริดเอิ่ม...
นัวแบบไมลืมหูลืมดาเล้ย
-
สวดยอดเลยค้าฟ
-
มาแว๊ววววววววววววว
บทที่ 19
“อืม นะ น้ำ” ข้าวจ้าว เริ่มรู้สึกตัว มันปวดไปทั้งตัว จนขยับไม่ไหว แถมปวดหัวจนลืมตาไม่ขึ้น หอแห้งเป็นผุยผง
“……” ข้าวจ้าว รู้สึกถึงแรงบีบที่มือ แต่เค้าไม่มีแรงเลย แล้วไม่รู้ด้วยว่าตัวเองอยู่ที่ไหน เป็นยังไง
“นะ น้ำ หน่อย” เสียงที่แห้งเล็ก พยายามเรียกบอก เผื่อจะมีใครมาช่วยเค้าได้
“อืม ขะ ข้าวจ้าว ฟื้นแล้วหรอครับ เป็นยังไงบ้าง” ไข่ตุ๋นที่พึ่งตื่นเพราะแรงบีบที่มือ ก็ดีใจที่ข้าวจ้าวฟื้นแล้วเค้าเป็นห่วงมาก
“ขอ น้ำ หน่อย”
“ได้ครับ แปปนะ อ่ะ” ไข่ตุ๋น พยายามประคองร่างเล็กๆเพื่อมาดื่มน้ำ
“อืม ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวปวดหัวจังเลย เจ็บไปหมดแล้ว”
“แปปนะ ข้าวจ้าว”
“หมอครับ หมอ” ไข่ตุ๋นรีบวิ่งไปเรียกหมอ เพราะเห็นอาการแล้วเป็นห่วงกลัวข้าวจ้าวจะเป็นอะไรไป
“สงสัยมันเป็นอาการที่เกิดจากยานะครับ เดี๋ยวผมฉีดยา เพื่อให้คนไข่ได้พักผ่อนจะได้ดีขึ้น” หมอดูอาการแล้วอธิบายให้ไข่ตุ๋นพัก
ตอนนี้ ข้าวจ้าวหลับไปเพราะฤทธิ์ยาแล้ว
“ข้าวจ้าว ต้องไม่เป็นอะไรนะ จุ๊บ” ไข่ตุ๋น ลูบหัวของข้าวจ้าวแล้วจูบหน้าผากแสดงถึงความรู้สึกในตอนนี้
แอ๊ดด
“ไปไข่ตุ๋น เดี๋ยวแม่เฝ้าต่อเอง” คุณหญิง ให้ลูกได้กลับไปพักผ่อน
“เราต้องคุยกันก่อนครับ”
“ว๊าย คุณหญิงแม่ลืม โทรศัพท์ไว้ในรถ เดี๋ยวกลับไปเอาก่อนนะค่ะ”
ตึ๊ดดด ตึ๊ดดดดด
“หว่า แม่ขี้ลืมจัง ทั้งที่ถืออยู่” ไข่ตุ๋นแกล้งโทรไปเพราะเห็นอยู่ว่า ท่านถืออยู่
“แม่ทำแบบนี้ทำไมครับ”
“เราไปคุยกัน ที่ร้านกาแฟด้านล่างดีกว่านะ รบกวนข้าวจ้าวป่าวๆ”
“ไม่ครับ”
“ไข่ตุ๋น”
“ผมเป็นห่วงข้าวจ้าวนิครับ ที่เป็นแบบนี้เพราะแม่นะ”
“แน่ใจ”
“ครับ”
“งั้นแม่ ถามคำหนึ่ง ว่า ก่อนที่จะเกิดเรื่องนี้ เรากับข้าวจ้าวเป็นไรกัน”
“เราเป็นแฟนกันไงครับ”
“แน่ใจ แม่ว่าเราไปคุยกันที่อื่นดีกว่า มีเรื่องอีกเยอะ”
“แต่…..”
“ชั้น จ้างพยาบาลพิเศษไว้แหละ”
“ครับ”
แล้วทั้งสอง ก็ออกไปยังร้านกาแฟ
“ไหนเรื่องที่คุยกับแม่ ว่ามาสิ”
“แม่วางยา ข้าวจ้าวทำไมครับ”
“งั้น ชั้นขอพูดก่อนแล้วกัน”
“…………………”
“ชั้นนะ เป็นคุณหญิง เลี้ยงลูกมาสี่คน ทำไมชั้นจะไม่รู้ว่า แกกำลังโกหกชั้น”
“……………..” ไข่ตุ๋น ไม่นึกว่า คุณหญิงแม่จะรู้
“ถ้าแก เป็นอะไรกันจริงนะ ทำไมหนูข้าวจ้าว ถึงสร้างกำแพงไว้อย่างชั้นเห็นได้ชัด แค่นี้ก็รู้แหละ”
“……………”
“แกทำชั้น ผิดหวังมาก แค่เรื่องนี้เอง ต้องโกหกแม่เลยใช่ไหม แม่ไม่เคยนะที่จะรังเกียจหนูข้าวจ้าว เพราะแม่มองออกว่า หนูข้าว
จ้าวคิดอะไร”
“…………….”
“ที่ชั้น ต้องทำแบบนี้เพราะ แกกำลังเล่นกับความรู้สึกไง ไข่ตุ๋น”
“……………..”
“แกเอาความใจดี รักเพื่อน ของข้าวจ้าว มาเป็นเครื่องมือ เพื่อตัวเองไม่ต้องหมั้นแค่นั้น แล้วสุดท้าย สิ่งที่ข้าวจ้าวได้รับคืออะไรล่ะ
ไข่ตุ๋น บอกแม่มาสิ”
“ข้อตกลงครับ”
“หึหึหึ ข้อตกลง อะไรล่ะ ที่แลกกับความรู้สึกได้ลองบอกชั้นสิ”
“ตั๋วเครื่องบิน และเงินที่พักสำหรับเที่ยวเกาหลี ตามรอยซีรี่ย์ที่เค้าชอบ”
“แค่นี้ แกโง่นะไข่ตุ๋น แกคิดว่า สิ่งแค่นี้ มันทดแทนกับความรู้สึกได้หรอ”
“…………”
“มันไม่ใช่แค่ ไอที่บอกข้อตกลงนั้นหรอกที่หนูข้าวจ้าวยอมทำ แต่เพราะแกต่างหาก”
“ผม?”
“ใช่ ชั้นพูดไว้เลยนะ หนูข้าวจ้าว เค้ารักแก”
“รักผม?”
“ใช่ แล้วแกล่ะ คิดยังไง”
“ผะ ผม”
“มันยากขนาดนั้นเลยหรอ แค่นึกถึงเมื่อคืนที่ผ่านมาสิ ตอนที่แกมีอะไรกับเค้า แกรู้สึกยังไง ลองบอกแม่มาสิ”
“เป็นห่วง สำคัญ อยากดูแล”
“แล้ว มันยากตรงไหน”
“มันไม่ยากหรอกครับ แต่ผม อธิบายไม่ได้ เพราะมันมากกว่า คำว่ารักนะสิครับ”
ไข่ตุ๋นพูดกับคุณหญิงแม่แล้วยิ้ม
“ดีมากลูก แล้วทำตามที่รู้สึกซะล่ะ”
“ครับ”
“เออ อีกอย่างนะ”
“ครับ?”
“บอกไปซะ ว่ารู้สึกยังไง เค้าจะได้รู้”
“ครับๆ”
ตึ๊ดดดด ตึ๊ดดดดด
เสียงมือถือ ของไข่ตุ๋นดังขึ้น คิ้วเข้มๆขมวดเข้าหากัน
...............................................................
อารัมภบท
บริดจ์-ขนมจีน
(http://entertain.teenee.com/thaistar/img0/684517.jpg)
(http://entertain.teenee.com/thaistar/img0/684519.jpg)
(http://www.siamzone.com/board/upload/3244/3244625-0006.jpg)
(http://www.siamzone.com/board/upload/3244/3244625-0007.jpg)
แค่ความที่ต้องการเอาชนะ จึงทำให้ทั้งสองมาเจอกัน เพราะเป้าหมาย คือคนๆเดียวกัน
บริดจ์ เด็กหนุ่ม ที่พยายามทุกอย่างที่จะให้อยู่เหนือกว่าไข่ตุ๋นให้ได้ แม้เรื่องหัวใจก็เหมือนกัน เพราะคนที่บริดจ์เฝ้ามองอยู่ตลอดกำลังจะยกให้ไข่ตุ๋นเป็นคนชนะ บริดจ์ต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะมาทดแทนคนๆนั้น และเหนือกว่าไข่ตุ๋น
ขนมจีน ด้วยความที่เป็นน้องจึง อยู่ภายใต้คำสั่งของไข่ตุ๋นอยู่เสมอ ไม่ว่าเค้าจะทำอะไร ก็ต้องภายใต้อำนาจของไข่ตุ๋นตลอด เค้าต้องการที่เอาชนะพี่ชายตัวเองให้ได้ ไม่ว่าทางไหนก็ตาม
เมื่อบริดจ์รู้ ความคิดของขนมจีน จึงพอมีวิธีที่จะอยู่เหนือและเอาชนะไข่ตุ๋นได้ แค่เอาขนมจีนเป็นเครื่องมือเท่านั้น แต่เครื่องมือนี้มันเดิมพันไว้ด้วยหัวใจ
……………………………………………………..
ข้าวปั้น-ข้าวปุ้น-กะทิ
(http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/hs135.ash2/40077_151544464859654_100000123053316_488264_3359845_n.jpg)
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/06/A9387455/A9387455-78.jpg)
(http://upic.me/i/c5/c917552849.jpg)
(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRWd5yudnHk-hQv95ZhkaLCtsruimOQ9MHrH90An_MNGblwulHD-69U9LlruQ)
(http://p.s1sf.com/ns/0/wb/i/url/p2.s1sf.com/ns/0/ud/187/938099/tono.jpg)
ใครจะไปรู้ว่า คนที่พี่น้องทั้งสองหลงรักจะเป็นคนๆเดียวกัน
ในทางกลับกัน
กะทิ ที่แอบชอบ ข้าวปุ้นมานาน สร้างตัวอีกตัวหนึ่ง คุยผ่านเฟสบุ๊คมาตลอด ขอแค่นี้แค่เค้าได้มีตัวตนในสายตาคนที่แอบชอบบ้าง แต่เมื่อความจริงถูกเปิดเผย คนที่อยู่ข้างๆเค้ากลับเป็นข้าวปั้น หัวใจเค้าจะเลือกใครกันแน่
…………………………………………………….
ไข่ตุ๋น-ข้าวจ้าว
(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/560440_418034138258294_1541923331_n.jpg)
(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/600680_371571289571246_533120407_n.jpg)
(https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/560778_416489401742887_1954642533_n.jpg)
การจากลามันไม่ได้เป็นจุดจบเสมอไป แต่ในบ้างครั้งมันเป็นการเริ่มต้นมากกว่า เริ่มที่จะตามหาหัวใจของตัวเอง
จากเรื่องเข้าใจผิดทำให้หัวใจต้องหนีไป เค้านี้แหละจะตามกลับมาอยู่กับเค้า ไม่ว่าคนๆนั้น อยู่ไหน
ข้าวจ้าว การเดินทางครั้งนี้มันเป็นที่เค้าต้องการไม่ใช่หรอ แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้นเลย ถ้าไม่เจอเพื่อใหม่ที่ร่วมเดินทางไปด้วย
…………………………………………………………….
เบคอน-ชีส
(http://upic.me/i/n4/0y37..jpg)
(http://upic.me/i/nu/jq36..jpg)
(http://image.dek-d.com/25/696111/108308773)
ถึงจะเลิกกันแล้ว เค้าก็ไม่มีวันที่จะตัดใจได้เลย เพราะอะไรละ มันเหมือนง่ายนะถ้าไม่ติดว่า คนๆที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้ คือ คนใกล้ตัว เค้าเอง
ชีส จะเลิกอะไร คนรัก หรอ คนใกล้ตัว แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่กับเรื่องนี้
..................................................
เม้นกันเยอะๆๆนะครับ ใกล้จบแหละ อีกไม่กี่ตอนแหละ ตอนจบอาจจะ ไม่เป็นอย่างที่ใครหวังไว้นะครับ
อิอิอิอิอิอิอิอิ
-
ม่ายยยยยยยยยยยย
-
มาต่อไวๆนะครับ
ส่วนคู่อื่นๆก็แต่งเร็วนะฮะ
รออ่านอยู่นะครับ
-
รอจ้า
-
เกิดอะไรขึ้นอีกหนอ ระ หว่างข้าวจ้าวกับไข่ตุ๋น
เง้อๆๆๆ พี่บริดหื่นได้อีก พอ ๆกับไข่ตุ๋นเลยนะนั้น 555
รออ่านตอนต่อไปจ้า
-
รอตอนต่อไปจร้า o13
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
ใกล้จบแล้วเหรอ~
-
ข้าวจ้าวหนีออกจากโรงบาลแน่เลย!!!!!
-
ข้าวจ้าวจะหนีไปไหน กลับมาฟังไข่ตุ๋นก่อน :serius2:
คู่ข้าวปั้น-ข้าวปุ้น-กะทิ เหมือนจะดราม่า :monkeysad:
-
เอาล่ะ ไหนๆ ไข่ตุ๋น ก็รู้ตัวว่ารักข้าวจ้าว แล้ว คนเขียนก็อย่าแกล้ง เซอร์ไฟร์ คนอ่านนะค้าาาาา
รอตอนต่อไปค้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:call: :call: :call:
-
คนแต่งยิ่งทำให้อยากอ่านมากกว่าเดิม โห๊ะๆๆ
-
ติดตามค้าบ
-
ตอนนี้คงต้องใช้เพลงนี้เป็นเพลงประกอบซินะฮ่ะ
'เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา และรอคอยเธอมาแสนนาน และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง ที่เติมเต็มหัวใจ จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ '
รีบๆบอกข้าวจ้าวเถอะนะไข่ตุ๋น...จะได้หวานมากกว่านี้ :กอด1:
-
ไข่ตุ๋นทำอะไรข้าวจ้าวไว้ อย่าลืมรับผิดชอบด้วยละ
-
รู้เหรอเราหวังอาราย ว่าแต่ห้ามข้าวจ้าวเสียใจนะ ฮึ่มๆๆๆๆ
-
:-[ :-[ :-[ :-[ :-[
-
หายไปไหนเอ่ยยยยย :z13:
-
น่าติดตามมากๆครับ
ลุ้นไข่ตุ๋น ข้าวจ้าว
-
:L1: :L1: :L1:ชอบมาก ๆ เลยอ่ะ แบบว่านะ แต่คนเขียนไปไหนแล้วอ่ะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ o13 o13
-
บทที่ 20
นี่ก็ปาเข้าไป หนึ่งอาทิตย์แหละ ที่ข้าวจ้าว พักผ่อนในโรงพยาบาล เค้าอายมาก เมื่อหมอพูดถึงแผลและอาการอักเสบที่ทวารหนัก
“ข้าวจ้าว ครับ อ่ะ” ไข่ตุ๋นที่พึ่งกลับมาจากทำงาน ยื่นของสิ่งหนึ่งให้ข้าวจ้าว
“อะไรอ่ะ ไข่ตุ๋น”
“ดูเองสิ” ข้าวจ้าว ค่อยๆเปิด
ก็พบ ตั๋วเครื่องบิน แพ็คเก็ตที่พัก และ สมุดเงินฝาก ด้วยจำนวนเงินจำนวนหนึ่ง ที่สำคัญ โปรแกรมทัวร์ของบริษัทอันดับหนึ่งที่นำเที่ยวในเกาหลี
“…………” ข้าวจ้าว ไม่เข้าใจ ว่าทำไมไข่ตุ๋นถึงให้ของพวกนี้ทั้งๆที ยังไม่ครบข้อตกลงเลย
“ข้าวจ้าว มีพาสปอร์ต แล้วใช่ไหม”
“(- - ) (_ _) (- -)”
“ขอบคุณนะข้าวจ้าว ที่ช่วยเหลือไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว ไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องขอบคุณ หรือว่า หน้าที่ของเค้าหมดแล้ว หมดเวลาแล้ว
หรอที่เค้าจะยืนข้างๆไข่ตุ๋น
“ข้าวจ้าว ครับ ต่อไปนี้ ข้อตกลงเรา ยกเลิกแล้วนะ” ข้าวจ้าวรีบหลบสายตาก้มหน้าต่ำ เพื่อไม่อยากให้ไข่ตุ๋นรู้ว่า เค้ากำลังน้ำตาคลอ
“เงย หน้า หน่อยสิครับ” ไข่ตุ๋นเชยหน้าเล็กๆขึ้น พอข้าวจ้าวได้สติ รีบสะบัดหน้าหนีทันที
“เป็นอะไรไปครับ”
“ฮึก……อือ…..” ข้าวจ้าว พยายามกังกั้นมันที่สุดแล้ว แต่ไม่อาจต้านทานได้เลย มันกำลังไหลออกมา ไข่ตุ๋น เห็นข้าวจ้าว ตัวสั้น ก็
พอรู้ว่า ข้าวจ้าว กำลังร้องไห้แน่เลย มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ ถ้า……
กริก
ข้าวจ้าว รู้สึกถึงความเย็นของวัตถุที่สัมผัสกับนิ้วเล็กๆของเค้า
“พอดีเลย” ไข่ตุ๋น ยิ้มอย่างอ่อนโยน แต่ข้าวจ้าวยังเหวอกับสิ่งที่เห็นอยู่เลย
“แหวนนี้นะ แม่ให้ไข่ตุ๋นตั้งแต่เด็กๆ เพราะเป็นแหวนของ ตา ที่มอบให้ยาย แม่บอกว่า เอาไว้ให้คนที่ไข่ตุ๋นรัก และจะสวมมันให้เค้าคนนั้น”
ไข่ตุ๋นเอื้อมไปจับใบหน้าเล็กๆ
“ข้าวจ้าว ครับ ไข่ตุ๋นรักข้าวจ้าวนะ”
“ฮึก อือ อือ”
“โอ้ ไม่ร้องนะครับ ที่รักของไข่ตุ๋น ขอโทษนะที่รู้ตัวช้า ขอโทษจริงๆ”
“ฮึก ฮึก อือ อือ”
“ไม่ร้องครับ ไหนบอกสิ ว่า ข้าวจ้าวรู้สึกยังไงกับไข่ตุ๋น”
“ฮึก อือ อือ ขะ ข้าวจ้าว ระ……”
ปัง
“ไข่ตุ๋น!!” ทั้งสองหันไปตามเสียง
“สนุกมากใช่ไหม ที่ดูว่าพ่อแม่ โง่นะ” คุณหญิงที่ดูกำลังโมโหมาก ตะหวาดทั้งสองคน
“คะ คุณแม่”
“ไม่ต้องเรียกชั้นว่าแม่ ชั้นมีลูกแค่ 5 คน และไม่เคยอยู่ในหัวว่า เธอเป็นลูกชั้น เพราะลูกชั้น มันไม่ทำแบบนี้หรอก”
“ฮึก ” ข้าวจ้าว ไม่นึกไม่ฝันจริงๆว่าจะได้ยินคำนี้ มันเป็นคำที่ตัดเยื่อใยมาก
“แม่”
“ทำไม ข้าวจ้าว ชั้นไม่คิดเลยนะ ว่าเธอจะทำกับชั้นแบบนี้ ทำไม ชั้นอุสารักเธอ เอ็นดูเธอ อยากรวยทางรัดล่ะสิ”
“ฮึก ขะ ขอโทษครับ คุณหญิง อื้อ” ข้าวจ้าวที่พยายามลงจากเตียงเพื่อที่จะมากราบขอโทษ
“แม่ ครับ เราคุยกันแล้วนะครับ”
“ทำไม ชั้นมันไอหน้าโง่ โดนลูก โดนเพื่อนลูกหลอก ชั้นเสียหายมากเท่าไหร่ พวกแกเคยนึกไหม” คุณหญิงที่หน้าตาตอนนี้เต็ม
ไปด้วยน้ำตา
“ผะ ผมขอโทษ” ข้าวจ้าว ลงมาขลุกเข่าอยู่ตรงหน้าคุณหญิง ก้มลงกราบเท้า
“ผะ ผมขอโทษ ฮึก ฮึก”
“ยังไงก็ รักกันถือไม้เท้ายอดทอง กระบอกยอดเพชรนะ” คุณหญิงเอื้อมมือไปลูบหัวข้าวจ้าว พร้อมทั้งอมยิ้นที่แผนตัวเองสำเร็จ
“คะ คุณหญิง”
“เดี๋ยวตีเลย คุณแม่สิ” คุณหญิงรวบตัวเล็กๆขึ้นมากอดปลอบ เพราะตอนนี้ ร่างเล็กๆร้องไห้ไปใหญ่แล้ว
“แม่อ่ะ เล่นแรง”
“เนียนป่ะ นางเอกเก่านะชั้นนะ โอ้ๆๆ อย่าร้องค่ะ คุณลูก”
“ฮึก ฮึก”
“ไม่เอาไม่ร้องนะค่ะ คุณแม่ดีใจนะ ที่ทั้งสองรักกันด้วยความรู้สึกจริงๆไม่ต้องมาแสดงอยู่”
“แม่ครับ แม่รู้ได้ยังไงว่า ข้าวจ้าวเค้ารักผม เค้ายังไม่พูดเลย” ไข่ตุ๋นแกล้งอ้อน กอดแม่
“ไข่ตุ๋น แกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ โน้น อ้อนเมียแกโน้น”
“ข้าวจ้าว จ้าๆ”
“ฮึก ฮึก ฮึก”
“ไม่ร้องสิครับ คนดี” ไข่ตุ๋นดึงร่างเล็กๆมากอดแทน
“ไหน ยังไม่บอกเลยว่า รักไข่ตุ๋นไหม”
“ฮึก ฮึก มะ ไม่”
“สมควร โฮฮฮ”
“ข้าวจ้าวอ่ะ ไข่ตุ๋นรักข้าวจ้าวนะ ถึงจะรู้ตัวช้าไปหน่อย แต่ไข่ตุ๋นพูดเลยได้ว่า ไข่ตุ๋นรักข้าวจ้าว พร้อมที่จะปกป้อง ดูแลไปตลอด”
“ฮึก ฮึก ขะ ข้าวจ้าว บอกว่า ไม่รู้สิ แต่ไม่มีวินาทีไหนเลย ที่ข้าวจ้าว จะไม่รักไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าวพูดเบาๆเพราะเขิน
“ฮิ้วววววววววว” คุณหญิง โหร้องอย่างดีใจ
ฟอดดดดดดด
“บ้า ทำไรก็ไม่รู้ไข่ตุ๋นเนี้ย”
“เขินหรอ ไหน ให้พ่อดูหน่อยสิ ว่าลูกดิ้นไหม” ไข่ตุ๋นแกล้ง เอามือไปลูบหน้าท้องเล็กๆ
“ไหน ย่าดูด้วย”
“ไม่! ข้าวจ้าวท้องไม่ได้นะ” แต่ข้าวจ้าวก็รู้สึกผิดนะ ที่ไม่สามารถมีอย่างที่ทั้งสองต้องการได้
“โอ้ ล้อเล่นนะ อย่าคิดมากนะ ไม่มีลูกก็ไม่เป็นไร เลี้ยงหลานก็ได้” ไข่ตุ๋นกอดข้าวจ้าวจากด้านหลังแล้วเอาคางวางที่ไหล่ๆเล็กๆ
ฟอดดดด
“หอมจัง”
ภายนอกห้องที่ข้าวจ้าวพักฟื้นอยู่ มีสายตาคู่หนึ่ง มองเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยไฟแห่งความอิจฉา
“หึหึหึ มีความสุขไปก่อนเถอะ”
“มาทำอะไร”
“อย่าเสือก”
“ปากดีนะ อย่าลืมสิว่าเราต้องร่วมมือกัน”
“ก็ให้มันเร็วดิ กูยอมมึงไปหลายอย่างแล้วนะ”
“หึหึหึ”
ผั๊ว
“มึงกล้าต่อยกู”
“กูทำได้มากกว่าที่มึงคิดอีก”
“หึหึหึ มึงคิดว่า มึงเป็นใคร ไอขนมจีน”
.............................................................
ขอโทษที่หายไปนานนะครับ ใกล้จบแหละ เหลืออีกสองตอนสุดท้าย ส่วนภาคสอง สงสัยต้องกลางเดือนหน้านะครับ
เพราะพาย ต้องไปต่างจังหวัด แบบไป พักใจ เลียแผลใจตัวเอง เฮ้อออออออออออออ
ยังไงก็เม้นเป็นกำลังใจกันเยอะๆๆนะครับ
พายก็วนเวียนอยู่ในบอร์ดนั้นแหละครับ แต่ไม่มีอารมณ์จะลงเลย แบบกำลังแซดดดด
เรื่องของนักเขียนบางท่าน อ่านแล้วยิ้ม อยากมีแบบนี้บ้าง บ้างท่าน มันเศร้า เหมือนชีวิตจริงเลย เรากำหนดไม่ได้เลย ว่า จะมันเป็นแบบไหน
โอ๊ยยย กำลังเพ้อ ยังๆงก็ เม้นกันเยอะๆๆนะจ้า ขอเลยละ ทุกเม้นเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเลย
-
อะ ๆ เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยย
มันค้างงงงงงง
-
ปลื้มหญิงแม่สุดๆอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1:
รอออออออออออจ้า :call: :call: :call: :call:
-
:z1: ฮิ้ววว คุณหญิงแม่เข้ามาแบบนี้ตกใจหมด :sad4:
-
:laugh: :laugh: ชอบๆ ฮิ้ววววววววว คุณหญิงแม่มากๆ แล้วจะเกิดไรขึ้นเนี่ย :เฮ้อ:
-
เย้สมหวังแล้ว o13
-
:call: :call: :call:
-
สู้ๆน้า ไว้หายดีค่อยมาลงใหม่ก็ได้ :o12: :o12: :o12:
-
แฮปปี้ๆ~ใกล้จะจบแล้วเหรอ รอตอนต่อไปจ้า~
-
หญิงแม่ อ่ะ ทำ นู๋ข้าวจ้าว ร้องไห้เลย
แต่แผนของ หญิงแม่ นี่สุดยอดมากค่า :laugh: :laugh:
รักกันนานๆ นะ ข้าวจ้าว&ไข่ตุ๋น
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
เล่นแบบนี้บ่อยๆไม่ดีนะคุณหญิงแม่ หนูหัวใจจะวาย
สู้ๆนะคนเขียน :กอด1:
-
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ขนมจีนของชั้นจะทำอารายยยยยยยย
"อุสา" = "อุตสาห์"
-
ค้างงงงงงงงง :a5:
คุณหญิงแม่เล่นได้เนียนมากกกกกกก o13
-
คุณหญิงแม่ซ่าจนหยดสุดท้าย o13
แต่ตอนท้ายนี่สิชักจะยังไง :z3:
เป็นกำลังใจให้คนเขียนจ้าสู้สู้ :L2:
-
จัดไปแบบยาวๆๆๆ พอดี แต่งเพิ่มไปๆๆมาๆๆ ยาวมากกกกกเลยยยย ตอนจบ ยาวเวอร์ ต้องแบ่งเป็นสองพาร์ทดีไหม แบบหนังฝรั่ง ๕๕๕
บทที่ 21
“ค่อยๆเดินนะครับ” ไข่ตุ๋น พยายามประคอง ร่างที่พึ่งออกจากโรงพยาบาล อย่างระวัดระวัง
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวหายแล้ว ไม่ต้องประคองหรอก”
“ไม่ได้ดิ เดี๋ยวถ้าข้าวจ้าวเกิดหกล้มมา จะแย่นะ”
“อย่า เวอร์ไข่ตุ๋น”
“ไม่ได้เวอร์ เถอะ ก็เดี๋ยวลูกจะเป็นอันตรายนะ”
เพี้ยะ
“ข้าวจ้าว ท้องไม่ได้หรอก ทำไมไข่ตุ๋นอยากมีลูกหรอ ข้าวจ้าวเข้าใจ” ข้าวจ้าว ตีแขน ไข่ตุ๋น แล้วรู้สึกว่า ตัวเองไม่สามารถให้ในสิ่งที่ไข่ตุ๋นต้องการได้ ในเมื่อเค้าทำให้ไม่ได้ เค้าก็สมควรที่จะเป็นฝ่ายไปสินะ
“ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋น รู้สึกผิดที่แกล้งหยอกล้อแบบนั้น
“ฮึก ไม่เป็นไร ไข่ตุ๋น ไม่เป็นไร” ข้าวจ้าว พยายามเก็บกั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ เค้าเสียใจแค่ไหน ที่ทำไม่ได้
“ข้าวจ้าวครับ ไม่ร้องไห้นะ” ไข่ตุ๋น ดึงร่างนั้น มากอดไว้
“ฮึก อืม”
“ไข่ตุ๋น ขอโทษนะ ไข่ตุ๋น ไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลย ไข่ตุ๋นรักข้าวจ้าวนะ ถึงข้าวจ้าวจะมีลูกไม่ได้ ก็ไม่ใช่ว่า ไข่ตุ๋นจะหมดรักข้าว
จ้าวนะ และจะรักมากขึ้น”
“ฮึก ขะ ขอบคุณ”
“นี่ จะกอดกันอีกนานไหม รู้ไหมว่าน้ำมันรถกูไม่ใช่ถูกๆนะ”
“ใช่ เวลาของข้า มันมีค่านะโว๊ย”
“ค่าของมึงเล่น เฟสบุ๊คอ่ะนะ ไอปุ้น”
“เออสิว่ะ”
“พอๆ แล้วครับ ทั้งสอง พาเมีย เอ๊ย ข้าวจ้าวกลับกันดีกว่าครับ”
“เออ ขึ้นมาดิว่ะ” แล้วทั้งสอง ก็ขึ้นรถมา
Rrrrrrrrr Rrrrr
อยู่ๆโทรศัพท์ของไข่ตุ๋น ก็ดังขึ้น เมื่อไข่ตุ๋น ดูหมายเลขที่โทรมาแล้ว ก็ดันกลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงดังเดิม
“ไมไม่รับล่ะ ไข่ตุ๋น”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวส่งข้าวจ้าวก่อน ค่อยโทรกลับ ไม่อยากเอาเรื่องงานมาคิด”
“งานยุ่งหรอ”
“นิดนึงครับ คุณภรรยา” ไข่ตุ๋นแกล้ง เอามือไปบีบจมูกๆเล็กๆ
“โอ๊ย เจ็บนะไข่ตุ๋น”
“อยากเจ็บกว่านี้ไหมครับ เป็นความเจ็บที่มีความสุขนะ” ไข่ตุ๋น โน้นหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าเล็กๆ
“แอ่ม ไอปุ้น เซ็ตกล้องเลย ถ่ายแม่งไปลงเว็บเลย”
“ใครจะดูว่ะ”
“โห๊ย พูดไปนะ พี่ข้าวปุ้น เค้านะไม่ได้ดำเหมือนพี่นะ มีคนจะดูเยอะแยะ แข่งกันป่าว เดินถอดเสื้อกลางตลาด กล้าป่าว”
“แหม่ ไอข้าวจ้าว มึงดูตัวมึง บางซะ ยิ่งกว่าผู้หญิงอีก ยังกล้าท้า เอางี่ป่าวล่ะ คนแพ้เดินแก้ผ้ากลางตลาด”
“ตกละ…”
“ไม่!!” ไข่ตุ๋น แทรกขึ้นก่อนข้าวจ้าวจะพูดจบ เพราะเค้าห่วงและหวงมาก
“แหม่ หวงจังนะ”
“แน่นอน ผมมองได้คนเดียวเท่านั้น เพราะมันคือ ภรรยาของผม”
“ไอไข่ มึงเลิกสักทีเถอะ ไอที่มึงต้องฝืนเล่นละครตบตาแบบนี้”
“เออ แล้วเวลาอยู่กับพวกข้า ไม่ต้องเล่นละครก็ได้”
“ไม่เล่นครับ เพราะ ผมรักข้าวจ้าว รักหมดหัวใจเลย”
“พอแล้วไข่ตุ๋น” หน้าขาวๆของข้าวจ้าวเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีแดง
“ทำไมละจ้า ที่รักของผม” ไข่ตุ๋นโอบกอดข้าวจ้าวอย่างแน่นหนา
“พอเถอะ พวกมึง รถกูไม่ใช่ โรงแรม ม่านรูดนะมึง”
“พี่ข้าวปั้นก็พูดไป รถพี่นะ แค่แค่กระต๊อบข้างทางพอ”
“๕๕๕๕ ร้ายนะแก ไอข้าวจ้าว”
“ลงไปเลยพวกมึง แม่ง มาว่ารถกูกระต๊อบ สัด”
รถคันนี้มันเต็มไปด้วยความสุข และเสียงหัวเราะ ที่สำคัญคือ ความรัก
หลังจากนั้น ไข่ตุ๋น ก็ดูแลข้าวจ้าวเป็นอย่างดี ไม่ให้ไปร้านดอกไม้เลย แต่เป็นไข่ตุ๋นที่ไม่ค่อยได้กลับบ้านหรือไม่ก็กลับดึกมาก เพราะว่างานยุ่งมาก ได้ยินว่ากำลังทำเรื่องสาขาใหม่อยู่
“ข้าวจ้าว”
“……..” ข้าวจ้าวที่กำลังเหม่อ เขี่ยข้าวตรงหน้าอยู่
“ไอ ข้าวจ้าว” ทำให้ข้าวจ้าวถึงกับสะดุ้ง
“อะไรพี่ ข้าวปั้น เรียกเสียงดังเชียว”
“ใจลอยไปไหนเนี้ย”
“ป่าว” หน้าของข้าวจ้าวเหมือนกำลังอมหรือกินของที่มีรสชาติข่มอยู่แล้วไม่สามารถคายออกมาได้
“มึงอย่ามาป่าว ไอปุ้น ง้างปากดิ”
“ไม่มีอะไรนะ”
“กูไม่เชื่อ” ทั้งสองประสานเสียงกันเลย
“เรื่องของพี่ๆดิ”
“ได้งั้น ไอปั้น โทรตามไอตุ๋นมาดิ”
“อะ อย่า ไม่มีอะไรทั้งนั้นนะ”
“แล้ววันนี้ มันไปไหน”
“ทำงานดิ คนเค้ามีงานมีการทำ ไม่เหมือนพวกพี่สองคน วันๆลอยไปก็ลอยมา”
“ไอปุ้น กลับ” ทั้งสองทำท่าจะลุกขึ้น
“เอ๊ย อย่าพึ่งกลับดิ ผมพูดเล่นเองนะ”
“ข้าวจ้าว ไม่ใช่พวกกูไม่มีงานทำนะโว๊ย แต่พวกกูไม่ทำ เพราะบ้านพวกกูรวย มึงโอเคไหม”
“โอ๊ย ขี้อวดว่ะ”
“แค่พวกกูรอที่เข้าบริหารธุรกิจในครอบครัวโว๊ย กูนี้ ว่าที่ เจ้าของบริษัทส่งออกเลยนะมึง”
“ส่งออก ถ่านหรอพี่ข้าวปุ้น”
โป๊ก
มะเงก อันโตซัดลงบนหัวของข้าวจ้าว
“โอ๊ย เจ็บนะ”
“ไอปุ้นมึงทำน้องกู โอ้ๆ ข้าวจ้าวจ๋า เงินพี่หมดแหละขอยืม ห้า พันดิ” ไม้นี้อีกแล้ว
“มีหน้านิ้วเอาป่ะ พี่ข้าวปั้น เอาเงินไปเลี้ยงสาวหมดอะดิ”
“ใจร้าย ว่ะ ไอดำ นั้น มัน ไอไข่นี้หน้า”
ทำให้ทั้งสามต้องหันไปที่เป้าหมาย ที่กำลังเดินกับใครบ้างคน ดูท่าทาง การพูดคุย สนิทกันด้วย
ข้าวจ้าว อึ่งกับภาพที่เห็น
“ไอข้าวจ้าว มึงโทรไปหาไอตุ๋น”
ข้าวจ้าวทำเป็นกดโทรศัพท์ไปหามัน ผมรู้สึกว่า ข้าวจ้าวเริ่มเกลียดเสียงรอสายจัง มันจะนานอะไร
ภาพที่มองเห็นคือ มัน ล่วงโทรศัพท์ มาดู แล้วปลีกตัวออกจาก คนที่มาด้วย
“ว่าไงครับ”
“ไข่ตุ๋นอยู่ไหน” ข้าวจ้าว พยายามควบคุมเสียงให้ดีที่สุด
“กำลังมาดูงานนะ”
“ออ งั้น ไม่กวนแหละ”
ข้าวจ้าวกดวาง แล้วกำมันไว้แน่น ความคิดมากมายวนเวียนมาในหัว และรู้สึกว่าเหมือนมีอะไรใกล้ๆ
“ เอ๊ย อะไรเนี้ย พี่ข้าวปุ้น พี่ข้าวปั้น”
“บอก มา เดี๋ยว นี้ ว่ามันว่ายังไง”
“ก็ไม่มีอะไร”
“ไอข้าวจ้าว ไอตุ๋นว่ายังไง เอาดีๆ ไม่งั้น พวกกูจะไปจัดการเอง”
“เดี๋ยวๆ โอเคๆ บอกๆแหละ” ข้าวจ้าวรู้นิสัยพี่ทั้งสองดีว่าเป็นยังไง
“………” ทั้งสองคนหันมาจ้องหน้า ข้าวจ้าว
“อย่าจ้องดิ คือ คือ”
“ข้าวจ้าว แม่ง ไปไอปุ้น กูไม่ไหวแล้ว” ข้าวปั้นเหมือนจะลุกไปถามเจ้าตัวเอง
“มันบอกว่า มาดูงาน”
“ดูงาน!!!” ทั้งสองประสานเสียง
“แล้วมาเดิน กระหนุงกระหนิง กับใครก็ไม่รู้ แม่ง”
“แบบนี้ต้องเคลียร์ รีบกิน”
“ใจเย็นๆก่อน พี่ๆ”
“กูไม่เย็นแล้ว ไป!” ข้าวปั้น อยากรู้ความจริงมาก เลยลากน้องสุดที่รัก ออกจากร้าน เพื่อไปหาเป้าหมาย
“แม่งไปไหนแล้วว่ะ ไวฉิปหาย”
“โน้นๆ ไอปุ้น มาดูงาน แม่ง งานมึงทำกันในโรงหนังไงว่ะ”
“จัดการเลยดีกว่า”
“เดี๋ยว!!”
“กูนึกอะไรออกแล้ว” หน้าข้าวปั้น เจ้าเล่ห์ เหมือนกำลังคิดอะไรร้ายๆอยู่ เค้ารอจนทั้งสอง เดินออกไปจากบล็อกออฟฟิต มีการก
อดแขนกันด้วย
“เออ น้องครับ ช่วยแนะนำหนังพวกพี่หน่อยสิครับ” ข้าวปั้นเดินไปทำท่าเก๊กหล่อส่งให้พนักงาน
“เออ เรื่องนี่เลยค่ะ ช่วงนี้พึ่งเข้าเลยค่ะ แต่ถ้าชอบหนังสยองขวัญต้องเรื่องนี้ค่ะ”
“แล้วหน้าตาอย่างพวกพี่ เหมาะกับเรื่องไหนครับ” ข้าวปุ้นเดินมาเสริม
“ต๊าย หล่อๆแบบพวกพี่นะค่ะ น่าจะเรื่องนี้นะค่ะ”
“หนังเกย์” ทั้งสองประสานเสียงกัน
“ค่ะ ก็พวกพี่จะได้รักกันนานๆไงค่ะ แล้วใครรุกใครรับค่ะ”
“แหม่น้อง ดูก็รู้ว่า พี่รุก เอ๊ย ไม่ใช่แหละครับน้อง พวกพี่นะเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ไม่ใช่คู่เกย์เหมือนคู่เมื่อกี้”
”ออ หรอค่ะ เสียดายจัง หนูฟินแล้วนะค่ะ เมื่อกี้ก็น่ารักดีนะค่ะ เค้าก็ดูเรื่องนี้นะ”
“ออ หรอครับ งั้น ตัวเองเอาเรื่องนี้ไหม เอาสามี่ครับ” ข้าวปั้นพูดแล้วทำเป็นดึงข้าวจ้าวเข้าไป
“ว๊าย สามพีเลยหรอค่ะ เคะน่ารักเวอร์ ได้แล้วค่ะ โรง3 ที่นั่ง จะเลือกแถวไหนดีค่ะ คุณ3 คนผัวเมีย”
“เอาหลังสองคนเมื่อกี้เลยจ้า จะไปหวานแข่งกัน”
“ค่ะ งั้น F 13 14 15 นะค่ะ ทั้งหมด 450 บาท รับชุดขนมเพิ่มไหมค่ะ”
“มะ/รับครับ ขอชุดใหญ่เลย” ข้าวจ้าวเขินจนอยากจะรีบออกจากนี้ไป แต่โดนข้าวปั้นรั้งไว้อีก
“ได้ค่ะ ทั้งหมด 700 บาทค่ะ”
“นี่ครับ น้องคนสวย”
“ไอปุ้น ม่ออีกนะมึง ใช่เวลาไหม”
“หึงหรอจ๊ะ ที่รัก” ข้าวปุ้นทำเป็นหยิกแก้มข้าวปั้น
“อ๊ายยยยยยย แกทอนแทนชั้นก่อนไม่ไหวแล้ว ชั้นจะไปแชร์ในเล้าเป็ด”
แล้วทั้งสามก็อยู่หน้าโรงหนัง เพราะมันเลยเวลาหนังเข้าสัก 20 นาทีแล้ว
“ไป”
“เดี๋ยวๆ พี่อยากดูจริงหรอ ดูดิคนดูกันเพียบเลย” ข้าวปุ้นลากน้องชายตัวเอง แต่ตัวเองก็รั้งไว้
“แกจะเอาไง ไปๆ”
“แต่พี่ ดูสายตาคนดิ” มันก็น่ามอง ที่ มีชายหนุ่มหน้าตาดี สามคน ฉุดกระชากกันหน้าโรงหนัง ที่มีโปรเตอร์ว่าเป็นหนังอะไร บางคน
ก็หัวเราะ แอบซุบซิบ
“อาย แล้วโง่ กับหน้าด้านแล้วฉลาดมึงจะเอาอะไร” แล้วข้าวปั้นก็ลากร่างเล็กๆเข้าโรงหนังไปไม่สนสายตาใดๆทั้งสิน จนมาถึงที่นั่ง
ของตัวเอง ซึ่งอยู่ไม่ห่างจาก พวกเค้าสองคนมาก
“แกโทรหามันสิ” พอนั่งลง ข้าวปุ้นก็กระซิบบอกน้องเพื่อดูปฏิกิริยามัน
“อืมๆ” ข้าวจ้าว กดโทรหา ไข่ตุ๋น
ครืดดดด ครืดดดด
เห็นแสงไฟหน้าจอ แสดง
“ใครโทรมาหรอ” คนข้างๆไข่ตุ๋นถามพอได้ยิน
“คนที่บ้านนะครับ”
“ฮัลโหล” เสียงไข่ตุ๋นกระซิบมาก
“อยู่ไหนหรอ”
“ดูงานอยู่ แค่นี้ก่อนนะ” แล้วไข่ตุ๋นก็กดวางสายไป
“มันว่ายังไง”
“ดูงาน”
“หึหึหึ ไอปุ้น” เหมือนข้าวปั้นหันไปให้สัญญาณข้าวปุ้น
โครม
ซ่า
เหตุการณ์มันเกิดไว้มาก
“ขอโทษครับ พอดีมือมันลื่นครับ ขอให้ดูงาน เอ๊ย ดูหนัง ให้อร่อย เอ๊ย สนุกนะครับ” แป๊ปซี่แก้วใหญ่ เทราดลงที่ไข่ตุ๋นทั้งแก้ว แล้วตามด้วย บ๊อปคอร์นถังใหญ่ ครอบหัวเลย
ข้าวปั้นลุกขึ้นลากน้องชายออกไปทันที แล้วตามมาด้วยข้าวปุ้น
...........................................................
ยาวพอไหมเอ๊ยยยย
อิอิอิอิอิ
อยากรู้ว่าขนมจีน ทำอะไรยังไง ก็รอดูภาค 2 นะจ้า อิอิอิอิอิ
เม้นเยอะๆๆๆนะครับ
กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ
อยากบอกว่า ถ้าไม่เม้นเยอะๆ จะมาต่อตอนจบเดือนหน้า ค่อยดู หลังจากกลับจากธุระเลย
อิอิอิอิอิอิอิอิ
เอาให้ค้างกันยาวๆๆๆ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ
-
กรี๊ดดดด จบแบบนี้ :a5:
ไอ่ไข่แกมาดูงานที่โรงหนังนี้นะ :z6:
พนักงานฟินคนอ่านก็ฟินนะ :z1:
-
ยาวนะยาวอยู่ แต่มันค้างอะ
ไม่รู้ไข่จะแก้ตัวยังไงเรื่อง ดูงาน :m16:
-
หึยยยย ไม่นะ ๆ
ขอดีเทล ๆ ๆ สงสารข้าวจ้าววววววว
-
ดูงาน?ในโรงหนังเนี่ยนะ ไข่ตุ๋นกำลังนอกใจข้าวจ้าวเหรอ!!
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
ต้องบอกคุณหยิงนะ
น่าต่ออีกนิดนะ
-
เอ่อ ไข่ตุ๋น เราเริ่มกลับมาเกลียดแกอีกครั้งแล้วว่ะ
ไอ้เลว :z6: :z6: :z6:
งานนี้ต้องให้ ข้าวจ้าว บอกเลิกไปเลย ชิ
:a14: :a14:
-
หึหึ ถ้านอกใจจริงๆก็ช่างเหอะข้าวจ้าว หาคนใหม่ไปแม่งเลย
-
:call: :call: :call:
-
ค้างมากมาย ขอ :z6: ที ไอ้ไข่ตุ๋น ชิ
ขอร้อง มาต่อให้อย่างไวเลยนะ
-
ดูงานในโรงหนัง ชิชะ :z6:
-
:m16: :m16:งานนี้คุยกันยาวแน่ๆไข่ตุ๋น :m16: :m16:
ข้าวเจ้าสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
“อ๊ายยยยยยย แกทอนแทนชั้นก่อนไม่ไหวแล้ว ชั้นจะไปแชร์ในเล้าเป็ด”
ฮากับประโยคนี้อ่ะ :m20:
อ๊ากกกกกกกกก ไอไข่แกทำอารายยยยยยยยย แล้วอิ(หรือไอ)นั่นมันเป็นใครรรรรร
-
บทที่ 22
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นกลับมาบ้าน หลังจากเสร็จธุระทั้งหมด
“เอะอะ โวยวายอะไร”
“แม่ ข้าวจ้าวละครับ” ไข่ตุ๋นรีบไปถามคุณหญิงที่นั่งดูโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขก
“ชั้น จะไปรู้หรอ มือถือนะ เอาไว้ปั่นน้ำผลไม้หรอ แล้วไม่โทรไปล่ะ”
“แม่จะรับน้ำอะไรล่ะครับ ไม่ใช่ ผมโทรแล้ว ข้าวจ้าวปิดเครื่อง โถโว๊ย”
“นี่ ไปไกลๆเลย อย่าเอากริยาแบบนี้ มาทำให้เห็นนะ ชั้นไม่ชอบ”
ไข่ตุ๋น รีบวิ่งออกจากบ้าน ที่หมายที่ต่อไปคือ บ้านข้าวจ้าว
“ฮัลโหล นี่คุณหญิงแม่นะค่ะ”
“………………….”
“มันไปแล้วนะค่ะ คาดการว่าน่าจะไปนั้นแหละค่ะ”
“………………..”
“ค่ะ คุณหญิงแม่ช่วยเต็มทีค่ะ”
“ลองดูกันสักตั้งนะ หึหึหึ” คุณหญิงยิ้มให้กับชัยชนะที่ได้รับ
เอี๊ยด ปัง
ไข่ตุ๋นมาถึงบ้านข้าวจ้าว แล้วรีบลงไปทันที
ปัง ปัง ปัง
“ข้าวจ้าวครับ ข้าวจ้าว”
“………..”
ปัง ปัง ปัง
“ข้าวจ้าวครับ ฟังไข่ตุ๋นก่อนนะ ไข่ตุ๋นอธิบายได้นะ ข้าวจ้าวขอร้องล่ะ ข้าวจ้าว”
ปัง ปัง ปัง
แอ๊ด
“เคาะ หาอะไรหนักหนาว่ะ โอ๊ย มีไรพูดมา”
“พี่ข้าวปั้น ขะ ข้าวจ้าวละครับ พี่”
“ไม่ต้องรน ถ้ามึงตอบคำถามถูกใจกู เร็วๆก่อนกูจะ ถีบมึงไปไกลๆ”
“คือ ผะ ผมไปดูงานจริงๆนะ เค้าเป็นลูกเจ้าของห้างที่ พ่อจะเปิดสาขาใหม่ เลยให้ผมไปช่วยเจรจา”
“หร๊า กูอยากเชื่อนะ จับมือล่ะ”
“เค้าจับผม ผมก็พูดยากนะพี่ แต่ผมไม่คิดอะไรจริงๆ ผมกับพี่เค้า รู้จักกันมานานแหละ”
“ไม่เกี่ยว กูไม่สน ว่ารู้จักหรอไม่ แต่มึงทำแบบนี้เท่ากับ มึงนอกใจน้องกู”
ผลั๊ก ผัวะ
“หมัดนี้นะ ที่มึงทำน้องกูเสียใจ”
ผั๊วะ
“หมัดนี้ ที่มึงโกหก”
ผัวะ
“หมัดนี้ที่มึง ทำให้กูเสียเวลา มึงน่าจะมาไวกว่านี้อีก นี่เกิดเรื่องตั้งสามสี่ชั่วโมงแหละ”
“โอ๊ย ซี๊ด พี่ที่ผมมาช้า เพราะ ต้องเจรจาให้เรียบร้อยไง โอ๊ย”
ผัวะ
“โอ๊ย ยังมีอีกไหมกี่ ขอแบบเหมาที่เดียวเลยได้ไหม”
“หมัดนี่ กูหมั่นไส้มานานแหละ แม่งดันหล่อ รวย สัดเอ๊ย”
“อ้าว ผะ ผมไปหาข้าวจ้าวนะ”
“มึงรอให้ไอข้าวจ้าว งอกรากผลิดอกออกผล ก่อนหรอไง ไอสัดนี้”
ไข่ตุ๋นรีบวิ่งขึ้นบันไดไป ที่หมายคือ ห้องนอน
ก่อนถึงห้องนอน ก็พบกับ
“เดี๋ยว ไม่ต้องรีบ”
“พี่ข้าวปุ้น ผมขอเถอะ”
แกร๊ก ปัง ปัง
“ข้าวจ้าว ครับ เปิดประตูให้ไข่ตุ๋นหน่อยนะ”
แก๊ง
“เรียกให้ตาย มันก็ไม่เปิดหรอก” ข้าวปุ้น โชว์กุญแจห้องที่ตัวเองถืออยู่
“พี่ข้าวปุ้น ผมขอกุญแจ หน่อยครับ”
“มันง่ายไปไหม ทำกับน้องกู แล้วมาขอแบบนี้หน้าด้านๆ”
“พี่ครับ ผม อธิบายได้นะ แต่ผม อยากอธิบายให้ข้าวจ้าวฟังก่อน”
“ทำไม กูฟังไม่ได้ไง”
“ได้พี่ ผมขอก่อนนะ”
“เอา โทรศัพท์มา” ไข่ตุ๋นต้องยอม เอาโทรศัพท์ให้ข้าวปุ้น
“ดูจากประวัติการโทรแล้ว เบอร์นี้สินะ ที่ มึงไม่ยอมรับต่อหน้าไอข้าวจ้าว”
“เบอร์….”
“ฮัลโหล สวัสดีครับ” ข้าวปุ้นไม่รอช้า รีบโทรออกทันที
“…………………..”
“คุณเป็นอะไรกับไข่ตุ๋นหรอครับ”
“………………..”
“ก็ไม่ทำไมหรอกครับ แค่อยากจะบอกว่า ไข่ตุ๋นมันมีเมียแล้ว ถ้าคุณอยากเป็นผัว หรอเมียน้อยมันก็ได้นะครับ”
“……………….”
“ออ หรอครับ”
“………………”
“ก็ดีครับ ผมหรอครับ พี่เมียมันไงครับ อร่อยไหมครับ แป๊ปซี่ ป๊อปคอร์น”
“……………………”
“ครับ ไม่สนครับ”
“…………………”
“งั้น ถ้าคุณยื่นยันแบบนั้น ก็โอเค ครับ คุณเป็นพูดเองนะครับ ถ้าผมรู้ที่หลังว่า คุณ ทำน้องผมแบบนี้อีก ผมนี้แหละครับ จะจัดการในแบบของผมเอง”
“………………”
“ไม่ใหญ่หรอกครับ แค่9 นิ้วเอง อยากลองไหมครับ”
“……………….”
“๕๕๕๕ งั้นแค่นี้นะครับ เสียเวลา”
ตุบ
“อ่ะ” ข้าวปุ้นโยนโทรศัพท์และกุญแจให้ไข่ตุ๋น
“ถ้าอยากเอาเมียมึงกลับมา อย่าช้านะ มีเวลาอีก ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น”
แกร๊ก แอ๊ด
ไข่ตุ๋น รีบเข้าไปในห้องทันที แต่สภาพห้องแน่นอนไม่มีคนอยู่
“ข้าวจ้าว ครับ ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋นเดินหาจนทั่วจนพบกับ
ตั๋ว เครื่องบินที่เค้าซื้อให้ข้าวจ้าวกับเค้าไปเที่ยวเกาหลีด้วยกัน แต่มันเหลือแค่ใบเดียวแล้ว และ ซีรี่ย์เกาหลีมากมายกองอยู่
จบ
มั้ง ๕๕๕๕๕
-
:serius2: เกาหลีจริงอ้ะ ม่ายน้าาาาาา ข้าวจ้าวของชั้น :m16: :m16: :m16:
-
เพื่อ??
-
ไม่~~~~ ทำไมชอบจบค้างๆ :z3:
รอๆ ๆ ๆ~~~~ :z10:
-
ทำตัวแย่อะ ไข่ตุ๋น ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรต้องเล่าดิ ๆม่ใช่มาโกหกกันอย่างนี้ :m16:
สมควรโดนราดด้วยเป๊ปซี่กับป๊อปคอร์นแล้ว แต่ถ้าเป็นเรากระโดดถีบเลย :z6:
ข้าวจ้าวอาละวาดเลย :m31:
-
:sad4: :sad4:
รีบกลับมานะเค้าคิดถึง
:call:
-
:m16: จบแบบนี้ เค้าไม่ได้เรียกว่าจบ แต่เค้าเรียกว่าค้างอ่ะ ค้างมากมาย มาต่อให้ด่วนเลย ชิ
-
กร๊ากกกกกกกกกกกกกก สมน้ำหน้า
-
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อย่าบอกนะว่าจะจบภาคแรกแบบนี้อ่ะ ฮือๆ เอาภาคสอง มาลงให่ด่วนๆ เลยนะค่ะ
ค้างอ่ะค้า
o9 o9 o9 o9 o9 o9
-
:sad4: :sad4: :m16: :m16: ไข่ตุ่นน่ะไข่ตุ่น :angry2:
-
หนีให้ทันน๊ะอย่าได้เจอ5555'
หมั่นไส้ไข่ตุ๋นจับ...ตุ๋นซะดีมั๊ยเนี้ย
-
:laugh: :laugh:งานนี้ตามง้อข้ามประเทศ o18 o18
รอออออออออออจ้า :bye2: :bye2:
-
อย่าตัดจบแบบนี้นะ
-
พูดจริงป่ะ นี่จบแล้วใช่มะ จะจบแบบนี้จริงๆหรอ
:angry2:
-
ก็ไข่ตุ๋น ก็บอกแล้วนิว่าไปดูงานจริงๆ ฟังบ้างเหอะ
หรือนายแอบทำไรอยู่ กลับมาเคลียด่วนนนน
:z3: :z3: :z3:
-
:call: :call: :call:
-
ขอ อภัยนะจ้า คนอ่านทุกท่าน หุหุหุ
ดิชั้น คุณหญิงโฉมศรีวิลัย ขอแถลงการณ์ เรื่อง ตอนจบ
เนื่องจาก ไอนักเขียน(สามีทิ้ง) มันทำการตัดบทแบบนี้
คุณหญิงคิดว่า ตอนจบ มันต้องไม่ใช่แบบนี้
และขอประกาศว่า ถ้าไอนักเขียน มันจบภาคแรกแบบนี้
แน่นอนค่ะ เก็บเท่านั้น
และผู้ต้องหา ยอมรับความผิดเลย รอลงอาญา ภายใน1 อาทิตย์นะค่ะ
ตอนจบจริงๆ มันต้องสมบูรณ์กว่านี้ จึงเรียนมาเพื่อทราบ
โปรดฟังอีกครั้ง
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชะแว๊บบบบบบบบบบบบบบ รอนะจ้า ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
-
เพราะโดยแฟนทิ้งเหรอนี่
ถึงปล่อยให้เราค้าง แต่ขอเป็นกำลังใจให้หายเศร้าเร็ว ๆ
เพราะจะต้องขึ้นเครื่องไปเกาหลี ไปตามซีรี่แล้วอะ
-
ถ้าจบแบบนี้มาตรบกันเลยดีกว่า 55555
-
เห้ยยยย
อะไรเนี่ยยย
มาต่อด่วนเลยยยยยยย
-
ตั้งหน้าตั้งตารอตอนจบที่สมบูรณ์นะงาบ
มาต่อเร็วๆนะงาบไรท์จะรอนะงาบหนุกมากค้างเงิบเลยอะ :serius2:
เซงงงงงงงงงแงงงงงงงงงงงงโครตตตตตตตตตค้างเลย
ร๊ากกกกคุณหญิงแม่ที่สุดเบย
Fc คุณหญิงแม่
:m9:
-
ข้าวจ้าวหนีไปเกาหลีแล้วก็จบ!! สมนำ้หน้าไข่ตุ๋น 5555+
-
ต่ออีกนะ
-
เฮ้อเศร้าใจ แม่งรักประสาอะไรวะไอ้ไข่ตุ๋น รักเชี้ยๆดิแบบนี้ รักกันแล้วต้องมีน้ำตา แบบนี้รักประสาอะไร ไม่มีคนรักน่าไหนเขาทำกัน รักแล้วให้กันมีน้ำตา แบบที่เธอทำมาให้ฉัน เขาเรียกว่ารักได้หรือเธอ รักแบบไหนวะทำไหมต้องโกหกกันด้วยแบบนี้เขาเรียกว่าไม่บริสุทธิใจนี่หว่าไอ้ไข่ตุ๋น ไม่คิดถึงใจข้าวจ้าวบ้างเลยอยากฆ่ามันถ้าไม่ติดเป็นลูกคุณแม่นะ ฆ่าไปนานแล้ว เพราะคุณแม่น่ารักมากที่สุดในโลกอะ ปลื้มคุณแม่กะคุณพ่อมากเลย ส่วนไอ้เหี้ยบริดจ์ไม่รู้จะหาคำไหนมาสรรเสริญมันดีให้เหมาะกับคนสาระเลวอย่างมัน คนอย่างมันไม่น่าได้ความรักจากใครเพราะความเลวของมัน ส่วนขนมจีนทำไหมยอมเป็นเครื่องมือของมันเพราะรักงั้นหรออยากจะบอกว่าโง่มากเสียทั้งใจเสียตัวมันคุ่มค่าแล้วหรอที่ทำแบบนั้น สงสารยุหรอกแต่ทำไงได้นายเลือกมันเองให้กำลังใจว่าเมื่อไหร่จะตาสว่างสักที
-
ขอ อภัยนะจ้า คนอ่านทุกท่าน หุหุหุ
ดิชั้น คุณหญิงโฉมศรีวิลัย ขอแถลงการณ์ เรื่อง ตอนจบ
เนื่องจาก ไอนักเขียน(สามีทิ้ง) มันทำการตัดบทแบบนี้
คุณหญิงคิดว่า ตอนจบ มันต้องไม่ใช่แบบนี้
และขอประกาศว่า ถ้าไอนักเขียน มันจบภาคแรกแบบนี้
แน่นอนค่ะ เก็บเท่านั้น
และผู้ต้องหา ยอมรับความผิดเลย รอลงอาญา ภายใน1 อาทิตย์นะค่ะ
ตอนจบจริงๆ มันต้องสมบูรณ์กว่านี้ จึงเรียนมาเพื่อทราบ
โปรดฟังอีกครั้ง
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชะแว๊บบบบบบบบบบบบบบ รอนะจ้า ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
รับทราบ เรื่องนี้คงต้องฝากคุณหญิงโฉมศรีวิลัยจัดการให้ด้วยนะ
จบแบบค้างคาอย่างนี้ เราและคนอ่านท่านอื่นไม่ย๊อมมมมมมมมมมมม :serius2:
-
เบื่อผู้ชายสมัยนี้ว่ะ ควายยยยยยยทำเป็นไม่มีปากไม่มีเสียงทำอะไรไม่คิด
จะรักกันจริงมันต้องจริงใจทั้งต่อหน้าและลับหลังสิวะ ดีไปหาหนุ่มเกาหลีเล้ย
จะสมน้ำหน้าให้ เรื่องจริงเป็นไงไม่รู้แต่ทำตัวเองรับบทลงโทษไปละกัน หึหึ
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะ จะรอภาคต่อ เรื่องนี้อ่านแล้วสนุกดี คำผิดเยอะมากๆ ที่สำคัญคิดว่าคนเขียนคงเบลอ(มั้งนะ) เพราะบางครั้งการใส่ชื่อตัวละครก็งงมากๆ จำประโยคที่จะยกตัวอย่างไม่ได้ง่ะ แต่รอ ขอเป็น FCคุณหญิงละกัน ถ้ามีประกาศรางวัลคุณหญิงกวาดเรียบ นักแสดงนำยอดเยี่ยม นักแสดงหญิงยอดนิยม และนู่นนี่นั่นอีกมากมาย 55 รอน้าาา :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
แถลงการณ์เพื่อจะได้ไม่ต้องแก้ตอนจบเหรอ? งง
-
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
บทที่ 22 จบจริง อะไรจริง
“ข้าวจ้าว ข้าวจ้าว” ไข่ตุ๋นกลับมาบ้าน หลังจากเสร็จธุระทั้งหมด
“เอะอะ โวยวายอะไร”
“แม่ ข้าวจ้าวละครับ” ไข่ตุ๋นรีบไปถามคุณหญิงที่นั่งดูโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขก
“ชั้น จะไปรู้หรอ มือถือนะ เอาไว้ปั่นน้ำผลไม้หรอ แล้วไม่โทรไปล่ะ”
“แม่จะรับน้ำอะไรล่ะครับ ไม่ใช่ ผมโทรแล้ว ข้าวจ้าวปิดเครื่อง โถโว๊ย”
“นี่ ไปไกลๆเลย อย่าเอากริยาแบบนี้ มาทำให้เห็นนะ ชั้นไม่ชอบ”
ไข่ตุ๋น รีบวิ่งออกจากบ้าน ที่หมายที่ต่อไปคือ บ้านข้าวจ้าว
“ฮัลโหล นี่คุณหญิงแม่นะค่ะ”
“………………….”
“มันไปแล้วนะค่ะ คาดการว่าน่าจะไปนั้นแหละค่ะ”
“………………..”
“ค่ะ คุณหญิงแม่ช่วยเต็มทีค่ะ”
“ลองดูกันสักตั้งนะ หึหึหึ” คุณหญิงยิ้มให้กับชัยชนะที่ได้รับ
เอี๊ยด ปัง
ไข่ตุ๋นมาถึงบ้านข้าวจ้าว แล้วรีบลงไปทันที
ปัง ปัง ปัง
“ข้าวจ้าวครับ ข้าวจ้าว”
“………..”
ปัง ปัง ปัง
“ข้าวจ้าวครับ ฟังไข่ตุ๋นก่อนนะ ไข่ตุ๋นอธิบายได้นะ ข้าวจ้าวขอร้องล่ะ ข้าวจ้าว”
ปัง ปัง ปัง
แอ๊ด
“เคาะ หาอะไรหนักหนาว่ะ โอ๊ย มีไรพูดมา”
“พี่ข้าวปั้น ขะ ข้าวจ้าวละครับ พี่”
“ไม่ต้องรน ถ้ามึงตอบคำถามถูกใจกู เร็วๆก่อนกูจะ ถีบมึงไปไกลๆ”
“คือ ผะ ผมไปดูงานจริงๆนะ เค้าเป็นลูกเจ้าของห้างที่ พ่อจะเปิดสาขาใหม่ เลยให้ผมไปช่วยเจรจา”
“หร๊า กูอยากเชื่อนะ จับมือล่ะ”
“เค้าจับผม ผมก็พูดยากนะพี่ แต่ผมไม่คิดอะไรจริงๆ ผมกับพี่เค้า รู้จักกันมานานแหละ”
“ไม่เกี่ยว กูไม่สน ว่ารู้จักหรอไม่ แต่มึงทำแบบนี้เท่ากับ มึงนอกใจน้องกู”
ผลั๊ก ผัวะ
“หมัดนี้นะ ที่มึงทำน้องกูเสียใจ”
ผั๊วะ
“หมัดนี้ ที่มึงโกหก”
ผัวะ
“หมัดนี้ที่มึง ทำให้กูเสียเวลา มึงน่าจะมาไวกว่านี้อีก นี่เกิดเรื่องตั้งสามสี่ชั่วโมงแหละ”
“โอ๊ย ซี๊ด พี่ที่ผมมาช้า เพราะ ต้องเจรจาให้เรียบร้อยไง โอ๊ย”
ผัวะ
“โอ๊ย ยังมีอีกไหมกี่ ขอแบบเหมาที่เดียวเลยได้ไหม”
“หมัดนี่ กูหมั่นไส้มานานแหละ แม่งดันหล่อ รวย สัดเอ๊ย”
“อ้าว ผะ ผมไปหาข้าวจ้าวนะ”
“มึงรอให้ไอข้าวจ้าว งอกรากผลิดอกออกผล ก่อนหรอไง ไอสัดนี้”
ไข่ตุ๋นรีบวิ่งขึ้นบันไดไป ที่หมายคือ ห้องนอน
ก่อนถึงห้องนอน ก็พบกับ
“เดี๋ยว ไม่ต้องรีบ”
“พี่ข้าวปุ้น ผมขอเถอะ”
แกร๊ก ปัง ปัง
“ข้าวจ้าว ครับ เปิดประตูให้ไข่ตุ๋นหน่อยนะ”
แก๊ง
“เรียกให้ตาย มันก็ไม่เปิดหรอก” ข้าวปุ้น โชว์กุญแจห้องที่ตัวเองถืออยู่
“พี่ข้าวปุ้น ผมขอกุญแจ หน่อยครับ”
“มันง่ายไปไหม ทำกับน้องกู แล้วมาขอแบบนี้หน้าด้านๆ”
“พี่ครับ ผม อธิบายได้นะ แต่ผม อยากอธิบายให้ข้าวจ้าวฟังก่อน”
“ทำไม กูฟังไม่ได้ไง”
“ได้พี่ ผมขอก่อนนะ”
“เอา โทรศัพท์มา” ไข่ตุ๋นต้องยอม เอาโทรศัพท์ให้ข้าวปุ้น
“ดูจากประวัติการโทรแล้ว เบอร์นี้สินะ ที่ มึงไม่ยอมรับต่อหน้าไอข้าวจ้าว”
“เบอร์….”
“ฮัลโหล สวัสดีครับ” ข้าวปุ้นไม่รอช้า รีบโทรออกทันที
“…………………..”
“คุณเป็นอะไรกับไข่ตุ๋นหรอครับ”
“………………..”
“ก็ไม่ทำไมหรอกครับ แค่อยากจะบอกว่า ไข่ตุ๋นมันมีเมียแล้ว ถ้าคุณอยากเป็นผัว หรอเมียน้อยมันก็ได้นะครับ”
“……………….”
“ออ หรอครับ”
“………………”
“ก็ดีครับ ผมหรอครับ พี่เมียมันไงครับ อร่อยไหมครับ แป๊ปซี่ ป๊อปคอร์น”
“……………………”
“ครับ ไม่สนครับ”
“…………………”
“งั้น ถ้าคุณยื่นยันแบบนั้น ก็โอเค ครับ คุณเป็นพูดเองนะครับ ถ้าผมรู้ที่หลังว่า คุณ ทำน้องผมแบบนี้อีก ผมนี้แหละครับ จะจัดการ
ในแบบของผมเอง”
“………………”
“ไม่ใหญ่หรอกครับ แค่9 นิ้วเอง อยากลองไหมครับ”
“……………….”
“๕๕๕๕ งั้นแค่นี้นะครับ เสียเวลา”
ตุบ
“อ่ะ” ข้าวปุ้นโยนโทรศัพท์และกุญแจให้ไข่ตุ๋น
“ถ้าอยากเอาเมียมึงกลับมา อย่าช้านะ มีเวลาอีก ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น”
แกร๊ก แอ๊ด
ไข่ตุ๋น รีบเข้าไปในห้องทันที แต่สภาพห้องแน่นอนไม่มีคนอยู่
“ข้าวจ้าว ครับ ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋นเดินหาจนทั่วจนพบกับ
ตั๋ว เครื่องบินที่เค้าซื้อให้ข้าวจ้าวกับเค้าไปเที่ยวเกาหลีด้วยกัน แต่มันเหลือแค่ใบเดียวแล้ว และ ซีรี่ย์เกาหลีมากมายกองอยู่
“ฮัลโหล สวัสดีครับ ผมอยากสอบถามเที่ยวบินที่……….เดินทางไปเกาหลีอะครับ หมายเลข……….ครับ”
“ค่ะ หมายเลขของคุณนะค่ะ ได้มีการเลื่อนวันเดินทางมาหนึ่งที่นั่งนะค่ะ”
“เลื่อน วันไหน ยังไง”
“เลื่อนมาเป็นวันนี้ เวลา 20:30 น. ค่ะ”
“ผมขอระงับของที่นั่งนั้นครับ”
“ทางเราต้องขออภัยนะค่ะ หมายเลขของท่านได้มาสแตนซ์บายแล้วนะค่ะ”
“โถ่โว๊ย”
เสียงติดเครื่องยนต์เค้าจำได้ดีว่ามันเป็นรถของเค้าเอง
“เอ๊ย พี่เอาไปไหน ผมรีบ” ไข่ตุ๋น รีบตะโกนมาบอกคนที่กำลังอยู่บนรถเค้า
“เรื่องของมึง กูไปแหละ ล๊อคบ้านด้วยนะโว๊ย บายๆเดี๋ยวกูไปส่งน้องกูไม่ทัน”
“เอ๊ยพี่ พี่ โถ่โว๊ย แม่ง”
มีทางหนึ่งรถยนต์ที่บ้าน
“ฮัลโหล”
“ยอดเงินของคุณใกล้จะหม………..”
“สัด กูรู้แล้ว เทคโอเวอร์บริษัท แม่งเลยดีไหม เสียเวลา”
“ฮัลโหล ลุงดำ”
“ครับ คุณหนูไข่ตุ๋น”
“ลุงเอารถมารับผมที่บ้านข้าวจ้าว ด่วนเลยครับ”
“เกรงว่าจะไม่ได้นะครับ คุณหญิง สั่งเอารถทุกคัน ไปเช็คสภาพนะครับ ได้ก็พรุ่งนี้เช้านะครับ”
“ครับ” ไข่ตุ๋น กำโทรศัพท์ไว้แน่น แท็กซี่ ใช่ต้องแท็กซี่
“พี่ ไปสนามบิน เร็วเลยพี่”
“โอ๊ย คุณเร็วมากไม่ได้หรอก”
“ถ้าพี่ พาผมไปสนามบินใน20 นาทีได้นะ ผมให้พี่ หมื่นหนึ่ง”
“จัดไป น้องชาย”
ฟิ๊วๆๆๆๆๆๆ ปรี้นนนนนนนนน เฟี้ยววววววววววววววว
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“ถึงแล้วน้องชาย”
“อ๊วกกกกกกกกกกกก”
“เอา เป็นงั้นไป”
“เอาไปลุง ขับได้ โครตเลย อ้วกก”
ไข่ตุ๋นพยายาม รวบรวมสติของตัวเอง ทำไมคนเยอะจังว่ะ แล้วเด้าก็รีบวิ่งไปที่เคาร์เตอร์ของบริษัทบิน
“สวัสดีค่ะ”
“เที่ยวบินไป เกาหลี เวลา 20:30 น. ออกหรือยังครับ”
“ออกไปสัก 15 นาทีแล้วค่ะ เพราะนี่ 20:55 น. แล้วนะค่ะ”
“โถโว๊ย แล้วมีที่เร็วที่สุดกี่โมง”
“พรุ่งนี้ค่ะ เวลา 7:00 น. ค่ะ”
“แม่งเอ๊ย ขอบคุณ”
ไข่ตุ๋น เดินเหมือนคนที่ไม่มีแรงจะก้าวเดินต่อไปอีก เค้านั่งลงบนเก้าอี้สำหรับ ผู้โดยสาร น้ำตาที่ไม่ค่อยจะไหลออกมาเท่าไหร่มัน
ค่อยๆไหลออกมา
“อื้อ ทำไม อื้อ ทำไม ทำไมไม่ฟังบ้าง”
เค้าก้มลงให้น้ำตาไหลออกมา เค้าเจ็บปวดมากที่ไม่ได้อธิบายอะไรเลย เค้าไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้เลย เค้ารักและห่วงข้าว
จ้าวมาก มันคืองาน เท่านั้น
“อื้อ อื้อ”
Rrrrrrrrrrrrrr Rrrrrrrrrrr
“ฮึก ครับ”
“จะทานข้าวเย็นที่บ้านไหม”
“คะ ครับ”
“รีบๆกลับมาล่ะ ชั้นหิวแล้ว”
“ครับ”
ไข่ตุ๋นพาร่างที่เหมือนจะไร้วิญญาณและหัวใจ ออกเดินไปหา แท็กซี่ กลับบ้าน
“น้องบ่าว เป็นไหรอ่ะ”
“หา ผมหรอพี่”
“แล้วน้อง จะให้พี่แหลงกับใครล่ะ ในรถนี้ มีแต่น้องกับพี่นิ”
“อ่ะ ครับ”
“อกหัก หล่าวแหละ พลันนี้ พี่เจอมาเยอะน้องเฮ้อ”
“ป่าวหรอกครับ ผมไม่ได้อกหัก แต่ผมถูกทิ้ง”
“แล้วมันต่างกันพลืออะน้อง”
“ต่างสิครับ อกหัก คือทั้งสองคนตกลงกัน แต่ถูกทิ้งคือ เค้าจากไปทั้งๆที่ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย”
“น้องบ่าว อย่าคิดมากต่ะ พี่ว่านะ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้”
“นั้นนะสินะ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้”
“น้องลง ถามตัวเองแหละ ว่าพลันพลือ เค้าถึงทำกับน้องพลันนี้”
“อะไรครับ ปรือ พัน แปลว่า อะไรครับ”
“ไอย่ะ พี่ก็แหลงยากว่ะน้อง ลองถามตัวเองต่ะ ว่าทำอะไรไป แล้วมันสมควรหรอป่าว น้องเลี้ยวซอยหน้านี้ใช่ไหม”
“ครับ”
ไข่ตุ๋นนั่งนึกดูถ้าเค้าบอกล่ะว่า คนๆนั้นเค้าคือใคร มันคงไม่เป็นแบบนี้ก็ได้เนอะ มันผิดที่ผมเองแหละนะ
“น้อง ถึงแล้ว”
“ครับๆ เท่าไหรครับพี่”
“250 น้อง ถ้าให้ขาดละเจอดี ถ้าให้เหลือละไม่ขัด”
“หึ นี่ครับ”
“น้องครับ 250 ไม่ใช่ 2500”
“เอาไปเถอะครับ ขอบคุณที่ฟังผม”
“งั้นพี่ขอให้น้องโชคดี ได้คนรักคืนนะน้อง”
“ครับ”
ปัง
แล้วไข่ตุ๋นก็เดินเข้าบ้าน
“มาแล้วหรอย่ะ ชั้นหิวจะแย่แล้ว”
“ขอโทษครับ แม่ทานก่อนเลย ผมอาบน้ำก่อน”
ไข่ตุ๋นมองพื้นที่ว่างที่โต๊ะกินข้าว ที่เค้าเคยนั่งกับข้าวจ้าว
“ย่ะ รีบๆละกัน”
ไข่ตุ๋น ขึ้นมาถึงห้อง ด้วยความเหนื่อยล้า ห้องๆเคยมีเค้าคนนั้นอยู่ ที่นอนนี่ล่ะ โอ๊ย ไข่ตุ๋นอยากร้องไห้ออกมา ไม่ไหวเลย เค้าเปิด
เพลงแล้วทิ้งตัวเองลงบนที่นอน ที่ยังมีความอบอุ่นของคนๆอีกคน กลิ่นอีกล่ะ
วันนั้นเธอทำเกินเหตุไปหรือเปล่า
เก็บกระเป๋าและเดินจากไปไม่เหลือใยดี
ทิ้งความหลังและตัวฉันเอาไว้ในห้องๆ นี้
ฉันอยู่กับมันทุกวันทุกวินาที
รู้ไหมแม้มันจะผ่านมานานเท่าไหร่
แต่ฉันก็ยังหายใจด้วยความหวังน้อยนิดที่มี
ว่าคงมีสักครั้งเธอคิดถึงห้องๆ นี้
จะได้เปิดประตูต้อนรับเธออีกสีกที
ผ้าผืนนี้ฉันยังเก็บให้เธอไว้เช็ดหน้า
สบู่ก้อนนั้นแม้จะแตะต้องมันยังไม่กล้า
รูปคู่ใบนี้ขอโทษฉันทำเปียกไปแล้วด้วยน้ำตา
กลับมายืนคู่กันอีกทีได้ไหม
กล่องใบนั้นฉันยังวางใกล้ตัวไม่ห่าง
กระดาษเธอเขียน ฉันยังแขวนเอาไว้ข้างหน้าต่าง
สิ่งที่เธอลืมไว้ มันให้อภัยเจ้าของแล้วทุกอย่าง
ตัวฉันก็ไม่ต่างตอนนี้ขอแค่เธอกลับมา
ผ้าผืนนี้ฉันยังเก็บให้เธอไว้เช็ดหน้า
สบู่ก้อนนั้นแม้จะแตะต้องมันยังไม่กล้า
รูปคู่ใบนี้ขอโทษฉันทำเปียกไปแล้วด้วยน้ำตา
กลับมายืนคู่กันอีกทีได้ไหม
กล่องใบนั้นฉันยังวางใกล้ตัวไม่ห่าง
กระดาษเธอเขียนฉันยังแขวนเอาไว้ข้างหน้าต่าง
สิ่งที่เธอลืมไว้มันให้อภัยเจ้าของแล้วทุกอย่าง
ตัวฉันก็ไม่ต่างตอนนี้ขอแค่เธอ
กลับมาได้ไหม กลับมาได้แล้ว
ยังมีของตรงนี้ตรงนั้นที่วางรอเธอเรียงไว้เป็นคู่
คนๆ นี้เขายังเป็นคนเดิม ที่แห่งนี้ก็ยังเป็นที่เดิม
เหลือแค่เธอที่ไม่อยู่
ผ้าผืนนี้ฉันยังเก็บให้เธอไว้เช็ดหน้า
สบู่ก้อนนั้นแม้จะแตะต้องมันยังไม่กล้า
รูปคู่ใบนี้ขอโทษฉันทำเปียกไปแล้วด้วยน้ำตา
กลับมายืนคู่กันอีกได้ไหม
เพลงนี้มันช่างตรงกับเค้าจริงๆ โอ๊ย อินกับเพลงจริงๆ การรอคอย มันช่างทรมานสุดๆ หายใจออกไปอย่างลำบากและไร้ความหมายจริงๆ
“อ้าว นอน อยู่ทำไม”
“ไม่รู้ หือ?”
ไข่ตุ๋น เด้งตัวขึ้นแล้วหันไปตามเสียง พบกับคนที่เค้าตามหาอยู่ทั้งวัน พึ่งออกจาจากห้องน้ำ เหมือนพึ่งผ่านการอาบน้ำมาเลย มัน
ไม่ใช่ความฝันใช่ไหม
“เปิดเพลง เสียงดัง อุ้ย”
ไข่ตุ๋นวิ่งไปกอด ร่างตรงหน้าอย่างแน่น กลัวว่าจะหายไปอีก กลัวว่ามันจะไม่ใช่ความจริง
“ไข่ตุ๋น”
“ขะ ข้าวจ้าว ไข่ตุ๋นขอโทษ”
“ไข่ตุ๋น ข้าวจ้าวอึดอัด”
ไข่ตุ๋นค่อยๆคลายอ้อมกอดออก
“ร้องไห้ ทำไมเนี้ย เป็นไร”
“คิดถึง”
ไข่ตุ๋นดึงร่างนั้น มากอดแนบอก อีกครั้ง
“รู้แล้วนะ พอแล้ว ป่ะ ไปกินหมูย่างเกาหลีกัน”
“ไม่เอา ข้าวจ้าวฟังไข่ตุ๋นก่อนนะ ข้าวจ้าว อย่าหนีไปเกาหลีนะ”
“หนีอะไร บอกว่า หมูย่างเกาหลี”
“นั้นแหละ ไม่เอา อย่าไปเกาหลีนะ อย่าทิ้งไข่ตุ๋นไปนะ”
“ไข่ตุ๋น”
“ไข่ตุ๋น อธิบายได้นะ มันไม่……”
“พอแล้วไข่ตุ๋น”
“ฟังก่อนนะข้าวจ้าว ขอร้อง”
“ไม่ฟังแหละ เบื่อแหละ”
“ข้าวจ้าว เบื่อ แล้วหรอ ไข่ตุ๋นขอโทษ”
“ไข่ตุ๋น คิดมากอีกแหละ คุณพ่อ มาอธิบายแล้ว ไข่ตุ๋นไม่ผิดสักหน่อย”
“ข้าวจ้าว”
ไข่ตุ๋นดึงร่างนั้น มากอดแน่นอีกที
ปัง ปัง ปัง
“ชั้น หิวแล้วนะย่ะ”
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วยิ้ม
“ไปๆกินกัน”
“อยากกินข้าวจ้าวมากกว่า”
“บ้า ไอไข่เน่า”
“ไม่เน่านะ ตัวเองก็ลองแล้วนิ ลองจนสลบ”
“พอไม่ต้องพูดเลย”
“จ้าๆ ภรรยา ไปๆ”
“เดี๋ยว ข้าวจ้าว”
“หือ?”
“ไข่ตุ๋น รัก ข้าวจ้าวนะ”
“บ้า หรอ”
“เขินหรอ ข้าวจ้าวละ คิดยังไง”
“ก็นั้นแหละ”
“อะไรล่ะ”
“ถามมากจัง ก็เหมือนกันแหละ”
“ไม่เหมือน”
“ไม่เหมือนยังไง”
“ก็ ไม่มีคำว่ารักไง”
“โอ๊ย ไอไข่ตุ๋น เออๆ”
“ข้าวจ้าว รักไข่ตุ๋น” ข้าวจ้าว พูดเสียงเบา
“อะไรนะ”
“ไม่เอา ไม่พูดแหละ”
“ถ้าไม่พูด งั้น ก็ไม่ต้องลงไปเลย ไข่ตุ๋นจะกินข้าวจ้าวทั้งคืนเลย”
“เอ๊ยๆ บอกแล้ว”
“ข้าวจ้าว รัก ไข่ตุ๋น”
“ไข่ตุ๋นรักข้าวจ้าว มากกว่า”
“รู้ได้ไง ข้าวจ้าวมากกว่าเถอะ”
“หรอ แต่ไข่ตุ๋นมากกว่านะ”
“ข้าวจ้าว เถอะ”
“ไข่ตุ๋น”
“ข้าวจ้าว”
“ไข่ตุ๋น”
“ข้าว…..”
ปัง ปัง ปัง
“แต่ชั้น หิวมากกว่า ถ้าพวกแกยังไม่ลงมาชั้นจะไม่รอแหละ”
ท้องสองมองกัน แล้วร่างสูงๆค่อยๆโน้นหน้าลงมา ประกบปากบ้างๆ
“รักนะครับ”
“รักไข่ตุ๋นเหมือนกัน”
นอกห้อง
“อ๊ากกก สำเร็จแล้วคุณแม่”
“บอกแล้ว แผ่นคุณแม่ โฮฮฮฮฮ”
“ดีมากครับ อ้าวแล้วไอข้าวปุ้นล่ะ”
ทั้งสองมองลงไป
“อ้าม อร่อย”
“ไอข้าวปุ้น รอด้วย อย่ากินหมดนะ”
แล้วทั้งสอง ก็วิ่งลงไป
จบ จริงๆๆๆแหละจ้า
.................................
คงถูกใจนะ รอภาคสองหน่อยนะจ้า ไม่ ต่อกันนะจ้าาาาา เป็นซีรี่ย์ๆๆไป จะอ่านแต่ภาค1 ก็ได้ หรอ อ่านแต่ภาค 2 ก็ได้ ชื่อเรื่องก็อาจจะเปลี่ยนนะจ้า
-
ในที่สุดดดด o13
รอภาค 2 :mc4:
-
รอติตตามภาค 2 ครับผม
-
โอเคร แธ้งค์กิ้ววว
-
:-[ น่ารักมากมายอ่ะ แต่ไงคุณหญิงแม่เจิดที่สุดอ่ะ
รอภาคที่ 2 จ้า
+ 1
-
เรื่องนี้ถ้าไม่มีคุณหญิงแม่นี่จบไม่ได้จริงๆนะ
ขอบคุณมาก +เป็ด +1 จ้า o13
-
:z1: ว่าแต่ใคร ใช้ตั๋วอีกใบอะ o18
-
แหมๆ คุณหญิงนี่ร้ายใช่เล่นเลยน้าาาา o18
วางแผนตั้งแต่ต้นจนจบ :laugh: :laugh:
สร้างบ้านรอ ภาคต่อนะ คุณหญิงจงเจริญ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
-
:pig4: เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามมากค่ะ
แต่ ภาษาที่ใช้ยังผิดอยู่มาก
หวังว่าเรื่องต่อไปจะสามารถเขียนได้ดีมากกว่าเดิม
จะติดตามผลงานต่อไปนะคะ :กอด1:
-
สนุกค่ะ คำผิดมีบ้าง
ว่าแต่ตกลงอะไรเป็นอะไรอ่ะ ตกลงเป็นลูกค้าจริงง่ะ แล้วไปดูหนังด้วยกันเนี่ยนะ ช่างทุ่มสุดตัวกิงๆ-*-
-
จบซะแล้ว
รอภาคต่อไปจ้า
:pig4: :L1:
-
ขอตอนพิเศษสักสองตอนได้ปะ :z1:
พิเศษจริงๆ
:call:
-
น่ารักอะ :-[
-
:oo1: :oo1: :oo1:
น่ารักมากเลยนะ
ชอบที่สุดเลยนะ
-
จบแล้วอะชอบจัง :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
น่ารักสุดๆ
ชอบที่สุดในเรื่องนี้ คือ หญิงแม่ 555
กลบตัวเอกซะมิดเลยล่ะ
-
ภาค2นี่บริดกับขนมจีนช๊ะ??
-
คุณหญิงแม่สุดยอดตั้งแต่ต้นจนจบจริงๆ โดนใจเต็มๆ
-
จบแบบนี้น่ารักที่สุ๊ดดดดด รอติดตามภาค2นะจ้าา
-
ชอบมากอ่ะ ขอบคุณน้าสำหรับเรื่องดีๆอ่ะ
-
:pig4:
-
ภาคสองมาแล้วนะครับบบบ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=35837.msg2214714#msg2214714
-
อ่านจบแล้ว ต่อภาค 2 ดีกว่า :เหอะ1: :เหอะ1: :เหอะ1:
-
ข้าวจ้าวน่ารักอ่ะ แต่หลังๆ "สาวแตก" นะ ฮ่าๆๆ
ส่วนไข่ตุ๋น นี่โคตร"ซึน"เล้ย :z3: นี่ถ้าไม่ได้คุณหญิงแม่โฉมศรีฯนะ อดได้เมียแน่ๆ :laugh:
เอาเป็นว่าคนที่ได้ใจที่สุดในเรื่องนี้คือ คุณหญิงแม่เนี่ยล่ะ o13
ตามไปอ่านภาคต่อไปแน่นอน :bye2:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
มอบรางวัลหญิงวายดีเด่นแห่งปีให้คุณแม่5555555
-
น่ารักมากมาย แอร๊ยยยยยยยย >///<
-
น่ารักมากเลยอ่ะ
อ่านทีเดียวจบ อิอิ
-
สนุกมากๆครับ
-
สนุกมากเลยครับ เรื่องนี้ เป็นกำลังใจให้กับคนเขียนนะครับ ^^
-
ครอบครัวนี้ั อย่างฮา 555+
-
ชอบค่ะ สนุกมาก o13
-
ว๊ายยยย ดีใจจังเลย มีคนชื่นชมเยอะ แบบนี้ต้องลงตอนพิเศษซะแล้ววววว รอติดตามนะ รับรองน่ารัก
-
คุณหญิงเเม่เเซ่บมาก
รออ่านภาคต่อไปค่ะ :L2:
-
สนุกดีครับ นิสัยของทั้งสองน่าัรักมากครับ ขอบคุณครับ
-
คุณหญิงแม่ก็ไปแกล้งไข่ตุ๋นทำไม แล้วบริดจ์ขนมจีนจะทำอะไรเนี่ย
-
ข้าวจ้าวกับไข่ตุ้นน่ารัก
เวลาอ่านแล้วเผลอยิ้มตลอดเลย555+
-
แม่ผัวเรื่องนี้แซบเวอร์..!!
หลายคู่มากเรื่องนี้แต่ก็สนุกมากคับ ^^ :-[
-
ไคไปเกาหลีอ่ะค่ะตอนจบ ฮาาา
น่ารักดี ข้าวเจ้าน่ารักมากกกกก
ไข่ตุ๋นก็กว่าจะรู้ใจตัวเอง หน้าให้ข้าวเจ้าทิ้งไปเลย
รอตอนพิเศษจ้าาา :impress2:
-
ชอบ ชอบ ชอบ รออ่านภาค 2
-
o13 o13 o13
:bye2: :bye2: :bye2:
-
ขอบคุณคับสนุกมากเลยอ่านรวดเดียวจบ อยากทราบว่าภาค สองชื่อว่าอารัยและได้ลงหรือยังคับอยากอ่านมาก
-
:pig4:น่ารักดีค่ะ ชอบคุณหญิงแม่เด็ดสุดเจ้าแผนการ
-
:mew1: :mew1: :mew1: :mew1:หวานๆๆ
-
น่ารักมาก ๆ ครับ คุณหญิงแม่ฮามาก
ขอบคุณครับ
-
อ่านแล้วยิ้มตลอดเลย :-[ :-[ :-[ แต่ทำไมภาค 2 ถึงอ่านไม่ได้อ่ะ มันบอกว่าหาย หรือไม่อนุญาตให้เข้า :katai1: :katai1: :katai1:
-
แผนของคุณแม่สุดยอดเลยนะเนี่ย
ชอบเรื่องนี้นะ สนุกมาก
:katai2-1: :katai2-1:
:katai2-1: :katai2-1:
:katai2-1: :katai2-1:
-
:mew1:
-
เรื่องนี้ดีน่ารักๆๆทั้งครอบครัวเลย