เข้าหน้าบอร์ดแล้วแทบผงะ เห้ยยยยย หายไปไหน? ฮ่าๆ แต่มองดีๆก็เห็นว่าคุณเรนโบว์เปลี่ยนชื่อเรื่องนี่เอง
ตอนต่อๆไปจะเป็นเรื่องราวของพี่เกียร์กับพุใช่มั้ยคะ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีค่ะ เราอยากอ่าน
ส่วนอันบีลีฟก่อนหน้าเราจะเก็บไว้ในใจ รักที่สุดแล้วถึงตอนนี้จะเป็นแค่ความทรงจำ
แต่มันจะไม่มีวันหายไปไหน เหมือนพี่เล่ย์จะอยู่ในใจเราเสมอ ไม่มีวันลืมแน่นอน
บอกตรงๆว่านิยายของคุณเรนโบว์ทำให้เราต้องตั้งสติและลดความยึดติดลงเลยค่ะ
ถึงจะเคยบอกตัวเองมาตลอดว่าไม่มีอะไรแน่นอนแต่ก็ต้องยอมรับว่าบางครั้งมันทำได้ยากเหลือเกิน
พี่เล่ย์เป็นพระเอกที่เรารักทั้งความคิดและการกระทำ เหมือนฮีโร่ที่เรายึดไว้เป็นที่สุด
ตอนที่คิดว่าจะมีใครที่มาดูแลพุและเป็นอีกคนที่พุรักตอนนั้นไม่ว่าจะเป็นพี่เกียร์หรือเฮียแพท
ใจเราไม่เอาเลยสักคน เหมือนไม่อยากให้ใครมาซ้ำรอย เราไม่ได้ไม่ชอบพี่เกียร์ ไม่ได้เกลียดเฮียแพท
แต่เราแค่รักพี่เล่ย์มากจนไม่อยากให้คนอื่นมายืนในที่ที่เราล็อคไว้ให้ ข้างๆพุในใจพุและในใจเรา
แต่ต้องนับถือคุณเรนโบว์จริงๆนะคะ ที่วางเรื่องพี่เกียร์สื่อผ่านทางพี่เล่ย์จนเราค่อยๆยอมรับได้
เราอ่านเรื่องนี้ซ้ำไปมาเป็นสิบๆรอบ ทั้งเวลาที่คิดถึงพี่เล่ย์และทำใจไม่ได้จนสังเกตได้ทุกครั้งเลย
ว่าพี่เล่ย์รักพี่เกียร์มากแค่ไหน จุดนั้นมันทำให้เรามองพี่เกียร์ใหม่ ปรับความคิดตัวเองใหม่
และจากตอนพิเศษหลายๆตอนที่สื่อถึงความสัมพันธ์พี่น้องคู่นี้ มันทำให้เรารู้สึกยอมรับและรักพี่เกียร์มากขึ้น
เหมือนเพราะพี่เล่ย์รักเราก็เลยรัก ยอมให้พี่เกียร์กลายๆยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก แต่แค่พี่เกียร์เท่านั้น
พูดไปอาจฟังดูเว่อร์แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ตอนนี้เลยรับได้แบบเต็มๆกับการที่พุคบกับพี่เกียร์
และเพราะสองคนนี้คือความสุขของพี่เล่ย์ เราจึงยอมแบบไม่มีเงื่อนไข ดังนั้น
พุ...ก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขเถอะนะ พี่เกียร์ก็เหมือนกัน...ขอให้มีความสุข
พี่เล่ย์คงเฝ้ามองอยู่ที่ไกลๆและคงหวังไม่ต่างจากเราว่าขอให้ทั้งคู่...มีความสุข
ปล.ขอเม้นยาวๆทิ้งท้ายอันบีลีฟและดาวฤกษ์ที่อยู่บนท้องฟ้าและในใจเรานะคะ
พร้อมกับเตรียมรอพบความรักบทใหม่น้ำพุกับพี่เกียร์ค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: Unbelievable Love [END] (อ่าน 936242 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก