[BBoy Series] Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [BBoy Series] Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก  (อ่าน 104530 ครั้ง)

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
โอ้ จะเป็นข่าวขึ้นหน้า1 มั้ยเนี่ย :m24:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
ตอนที่ 17 ล่ะ เรื่องนี้มีทั้งหมด 19 ตอนนะครับ o7
================================

- 17 -

ที่โรงพยาบาล เอมีนบอบช้ำจนหมอลงความเห็นให้นอนพักซักคืนโดยมีจัสตินเฝ้าดูแลอยู่ไม่ห่าง เรื่องที่จัสตินพาเพื่อนชายมาโรงพยาบาลและแสดงท่าทีห่วงใย สร้างความแตกตื่นได้พอสำควรให้กับคนที่นี่ทั้งหมอพยาบาลคนไข้ต่างพูดจากันให้สนุกปากว่าคนนี้กระมังที่เป็นรักเขา แล้วเหตุการณ์ต่างๆมันเริ่มต้นและเป็นมายังไง จัสตินตกเป็นเป้าควมสนใจของสังคมอีกครั้ง

“อย่าเพิ่งถามอะไรผมเลย ผมไม่พร้อมที่จะอธิบายอะไรได้ทั้งนั้น” เด็กหนุ่มบอกปัดนักข่าวที่แห่กันมาอย่างเบื่อหน่าย จะมีสักครั้งมั๊ยนะที่เขาจะทำอะไรโดยไม่ตกเป็นเป้าความสนใจของสื่อ  นี่คงเป็นนางพยาบาลช่างเม้าท์แน่ๆที่โทรไปกระจายข่าว คราวหลังจะเอาปิ๊บคลุมหัวเดินในที่สาธารณะซะให้รู้แล้วรู้รอด

“พี่อิ๋งรีบมาด่วนเลยนะ ผมกำลังมีเรื่องวุ่นวาย” ปลายสายไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไร แต่เพราะความรับผิดชอบต่องานซึมเข้าไปในตัวมากกว่าครึ่ง เมื่อได้ยินคนในความดูแลโทรมาบอกอย่างนี้  อิ๋งอิ๋งจึงยอมทิ้งที่นอนนุ่มๆรีบจัดการตัวเองให้พร้อมที่จะทำหน้าที่พิทักษ์ศิลปินที่เป็นถึงซุปเปอร์สตาร์

“ไม่เป็นไรนะ นอนพักซักคืนเดี๋ยวเราอยู่เป็นเพื่อน” จัสตินเอ่ยกับเอมีนเมื่อเรียกหาคนที่มาช่วยกันนักข่าวได้แล้ว  ใครจะทำหน้าที่นี้ได้ดีไปกว่าผู้จัดการเขาไม่มีซะล่ะ

“นายเลยต้องวุ่นวาย” เอมีนพูดเสียงเบาเมื่อนึกถึงเรื่องราวหลังจากนี้ จัสตินคงหนีไม่พ้นที่จะเป็นข่าวใหญ่อีก

“มันคงไม่วุ่นวายไปมากกว่าที่เคยผ่านมาหรอกอย่าคิดมากเลย นอนพักเหอะพรุ่งนี้จะได้ไปจัดการไอ้พวกนั้นกัน” จัสตินนึกแค้นใจแทนคนที่นอนเจ็บอยู่ ยังไงซะเขาก็เชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคนๆนี้คงไม่ได้เป็นคนเริ่ม

“ขอบใจนะที่มาช่วย” เอมีนบอกอย่างซึ้งใจ ถ้าจัสตินไม่ขึ้นมาหาเขาป่านนี้เขาจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้

“อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลยนะ เราอยากให้นายนอนพักก่อน”

“แล้วนายล่ะ”

“ก็บอกว่าจะอยู่ข้างๆไง” จัสตินยิ้มให้อย่างอบอุ่น  เวลาเอมีนไม่ร้ายนี่มันทำให้เขาไม่กล้าที่จะไปไหนเลยจริงๆ
   


อิ่งอิ๋งแทบลมจับกับการตอบคำถามบรรดานักข่าวที่เดินทางกันมาโรงพยาบาล เพื่อติดตามการเคลื่อนไหวของจัสติน  โอ้ยอยากจะบ้าตาย มันจะอะไรกันนักกันหนา อีพวกนี้ไม่หลับไม่นอนกันหรือยังไงถึงได้แห่กันมาเป็นกองทัพแบบนี้ ผู้จัดการสาววีนแตกอยู่ในอก นี่ถ้าคำถามเป็นลูกกระสุนร่างเธอคงพรุนไปหมดแล้วแน่ๆ แต่อย่างว่านักข่าวก็คือนักข่าว พวกเขาจะใส่ใจทำไมล่ะว่าคนที่โดนคำถามยิงซัดจะเป็นจะตายหรืออยู่ในอาการครบสามสิบสองหรือเปล่า ล้วงเอาข้อมูลไปละเลงข่าวนั่นต่างหากล่ะคือเป้าหมายอันสูงสุดของสถาบัน หล่อนเลยต้องเผชิญหน้ากับคำถามล้านแปดอย่างเลี่ยงไม่ได้

“พอที่จะบอกพวกเราได้ไม๊คะว่า คนที่จัสตินพามาโรงพยาบาลเกี่ยวข้องกับจัสตินยังไง”

“ก็คงจะเป็นเพื่อนกันน่ะค่ะ”

“ตอบว่า คงจะ แสดงว่าพี่อิ๋งยังไม่แน่ใจถึงความสัมพันธ์ใช่มั๊ยคะ”

“ก็ถ้าไม่ใช่เพื่อนจะเป็นอะไรไปได้ล่ะคะน้อง จัสตินยังโสดค่ะยังไม่มีแฟน”

“แล้วข่าวก่อนหน้าที่บอกว่าจัสตินเคยมั่วยามั่วเซ็กส์อยู่กับคู่ขาล่ะ”

“ข่าวพวกนั้นจัสตินก็ได้ชี้แจงแถลงพวกคุณๆไปแล้วไงคะทางคลื่นวิทยุ หนังสือพิมพ์ก็เคยลงข่าวคำชี้แจงเขาไปแล้ว สรุปคำถามนี้มันเก่าแล้วค่ะ อิ๋งอิ๋งไม่ขอตอบและคิดว่าจัสตินคงไม่อยากที่จะเอ่ยถึงมันอีก”

“ถ้างั้นเราขอให้จัสตินออกมาพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยได้มั๊ย”

“เรื่องอะไรคะ”

“ก็เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ไง เห็นพยาบาลบอกคนที่จัสตินพามาก็อาการหนักหนาเหมือนกับว่าโดนทำร้าย เราอยากฟังคำอธิบายจากปากจัสตินน่ะว่าเกิดอะไรขึ้น”

“คงจะไม่ได้ล่ะค่ะ เพราะจัสตินไม่พร้อมที่จะให้สัมภาษณ์อะไรตอนนี้ กลับไปนอนรอที่บ้านกันก่อนมั๊ยคะมีอะไรคืบหน้าอิ๋งอิ๋งจะรีบให้คนส่งข่าวไปให้เองค่ะ”

“อย่างนี้พวกเราก็เสียเวลาแย่สิคะ”  หนึ่งในกลุ่มเอ่ยออกมาในที่สุด ก่อนจะมองสบตาเพื่อนร่วมอาชีพอย่างเบื่อหน่ายเมื่อดูท่าว่าจะไม่ได้ข้อมูลใดๆกลับไปเลย

“อิ๋งอิ๋งเข้าใจค่ะว่าจัสตินเป็นคนของประชาชน แต่ตอนนี้มันดึกแล้ว และที่นี่ก็เป็นโรงพยาบาลมันไม่เหมาะที่จะให้สัมภาษณ์อะไรจริงๆ ต้องขอโทษน้องๆพี่ๆด้วยนะคะ พรุ่งนี้อิ๋งอิ๋งคิดว่าจัสตินคงจะให้คำตอบกับทุกคนได้ ไว้เดี๋ยวอิ๋งอิ๋งจะบอกเขาให้ว่ายังมีคนสนใจความเคลื่อนไหวของเขาอยู่ ตอนนี้อิ๋งอิ๋งคงทำได้แค่ขอบคุณทุกๆคนที่เสียสละเวลามาแต่จัสตินคงไม่พร้อมจริงๆเห็นใจเขาเถอะนะคะ” 

อิ่งอิ๋งเล่นไม้ตาย ถึงแม้ในใจจะนึกก่นด่าสารพัดกับกระจอกข่าวเหล่านี้ ก็ใครใช้ให้ตื่นตูมแห่กันมาล่ะ ก็เล่นยกเซ็ตกันเป็นโขยงแบบนี้ใครที่ไหนจะอยากออกมาเจอ ขนาดเธอที่ว่าแน่ยังแหลแทบไม่รอด

“งั้นไปเหอะพวกเรากลับไปนอนกันดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” หนึ่งคนออกความเห็น เมื่อเจออิ๋งอิ๋งทำเป็นขอความเห็นอกเห็นใจพลอยทำให้หลายคนคล้อยตามไปด้วย

“ขอบคุณนะคะที่เข้าใจและสละเวลาพักผ่อนกันมา”  อิ๋งอิ๋งยังเล่นบทนางเอกต่ออีกหนึ่งฉาก อยากที่จะให้อีพวกบ้านี่กลับกันไปเร็วๆ

“งั้นพวกเราลานะ”

“ค้าาาขอบคุณค่ะ”  ผู้จัดการสาวรับคำแทบจะทันทีที่ได้ยินประโยคที่รอคอย โอยอยากจะบ้าตายนายจัสตินไปสร้างเรื่องอะไรไว้อีกล่ะเนี่ย

“ขอยาพาราหน่อยค่ะคุณพยาบาล ดิฉันปวดหัวมากกกก” อิ๋งอิ๋งรีบปรี่เข้าไปหาพยาบาลที่เคาเตอร์หลังจากที่มองตามนักข่าวจนแน่ใจว่าหายหัวกันไปหมดทุกสำนัก

wutwit

  • บุคคลทั่วไป
โหย ไรอะจะจบแล้ว

ยังไม่เห็นจะรักกันเลย

ไหนจะฟิลิปอีกละ


ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
จะจบแล้วเหรออออออออออออออออออออ ทำไมเร็วจัง

@#Jackie#@

  • บุคคลทั่วไป
หา 19 ตอน ใกล้จบเต็มที แต่ทำไมปมมันยังมืดมนอยู่ มันจะคลายปมลงยังไงเนี่ย  :oni3:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
เรื่องสรุปจบในตอนท้ายเนี่ย
นายบอยเค้าทำประจำ ไม่ต้องเป็นห่วง

ถ้าอยากอ่านต่อ ก็อ้อนคุณบอยต่อภาค 2 ล่ะกัน

แต่ก่อนหน้านั้น บอยค๊าบบบ รอเรื่องใหม่อยู่นะ  :oni2:

wutwit

  • บุคคลทั่วไป
โหย เห็นเข้ามานึกว่าจะมาต่อ

มาไวๆก็ดีนะค้าบบบบบบบบบบ

Mp_qM

  • บุคคลทั่วไป
สนุขมากมากเลยครับ


ขอบคุณมากน๊าาาาา

MoonIce

  • บุคคลทั่วไป
 :a11:...เรื่องนี้คุ้นๆแฮะ...จัสตินกับเอมีน...โอ๊ะโอ... :o8:

แต่อ่านอีกครั้งก็ยังสนุกอยู่เหมือนเดิม...อิอิ...จะรอตอนต่อไปน๊า... :oni1:

ออฟไลน์ momo_2007

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เง้อ นั่นสิ อีกแค่ 2 ตอนแล้วแต่จะตอนมันกระจิํดเดียวเอง ยังไม่มีท่าทีอาการอะไรกันเลยนะนี่ย
ฟิลิป์เพิงจะมีบทบาทมาทำให้น่าหนุก ไหงจะไปแล้ว เงอๆๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
จัสตินมองคนที่เพิ่งจะหลับไปเพราะฤทธิ์ยา ใบหน้าที่ฟกช้ำนั่นมันทำให้เขารู้สึกสงสารเสียจนอดที่จะเอื้อมมือไปแตะเบาๆไม่ได้ เขาไม่เคยรู้สึกหวั่นไหวหรือห่วงใยใครขนาดนี้ ถ้านี่มันหมายถึงความรักเขาก็อยากจะทำความรู้จักให้มันมากกว่าครั้งที่ผ่านมา แต่เอมีนนี่สิจะว่ายังไงนะ??

“ทำอะไรน่ะจัสติน”

เสียงแว้ดที่ดังอยู่ประตูทางเข้าทำเอาเด็กหนุ่มชักมือกลับแทบไม่ทัน อิ๋งอิ๋งคงจะจัดการกับนักข่าวเสร็จไปแล้วสิถึงได้ตามเขามาที่ห้องพักฟื้นของเอมีน  คนแว้ดเมื่อครู่เดินเข้ามาหยุดอยู่ข้างๆจัสติน ใช้สายตามองร่างของเอมีนที่นอนหายใจสม่ำเสมออยู่บนเตียง สภาพร่างกายที่เห็นก็น่าที่จะทำให้พยาบาลที่นี่แตกตื่นจนโทรไปแจ้งนักข่าว หญิงสาวถอนหายใจก่อนจะปรายสายตากลับไปมองเด็กของตัวเอง

“บอกพี่ซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วคนนี้ใคร?”

“ผมก็ยังไม่รู้อะไรชัดเจนหรอกพี่อิ๋งคงต้องรอให้เอมีนตื่นขึ้นมาก่อน นี่ก็เพิ่งจะนอนหลับเพราะฤทธิ์ยา”

“หมายความว่าเธอไม่ได้รู้เห็นกับเรื่องพวกนี้”

“ก็ไม่เชิงหรอก ถ้าผมไม่ไปเห็นผมก็คงจะช่วยเอมีนไว้ไม่ได้ เขาโดนบุกห้องและโดนข่มขู่ทำร้ายร่างกาย”

“เธอรู้จักเด็กคนนี้เหรอ”

“เขาเป็นเพื่อนผม คนที่กำลังจะทำเทปกับค่ายคุณเมทีไง จำได้ว่าผมเคยบอกพี่อิ๋งไปแล้ว”  อิ๋งอิ๋งตวัดสายตากลับมามองคนที่หลับอยู่บนเตียงทันทีเด็กนี่กำลังจะเป็นนักร้องงั้นเหรอ??

“เธอไปรู้จักเขาตอนไหน” หญิงสาวหันกลับไปถามเด็กตัวเอง

“ถ้าจะนับกันจริงๆก็ตั้งแต่ที่ผมเริ่มออกเทป แต่มันเป็นการรู้จักกันแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอก”  จัสตินนึกย้อนกลับไปวันแรกที่เดินชนกับเอมีนบนสถานี BTS คนอะไรกระชากแว่นคนอื่นได้อย่างไม่เกรงกลัว 

อิ๋งอิ๋งมองหน้าจัสตินอย่างพินิจ นายนี่กำลังคิดถึงอะไรแววตาถึงได้ประกายออกมาอย่างกะมีความสุขอยู่ข้างใน หวังว่าคงจะไม่ใช่เรื่องนายเอมีนนี่หรอกนะ …สาธุ..

“แล้วนี่จะอยู่เฝ้าเขาทั้งคืนเลยเหรอ”  ประโยคที่เอ่ยถามมันซ่อนไว้ซึ่งความหมายบางอย่างที่อิ๋งอิ๋งไม่อยากถามจัสตินตรงๆ แต่คำตอบที่ได้กลับทำเอาหญิงสาวใจหายวาบ

“ผมคงต้องเฝ้าเอมีนเขาทั้งคืน”

“เธอว่าไงนะจัสติน”

“ก็ผมจะอยู่เฝ้าเอมีนไง เขาไม่มีใคร”  จัสตินเอ่ย เสียงเบาเมื่อโดนย้ำถาม

คนถามหายใจได้คล่องขึ้น จัสตินนึกอยากที่จะอยู่เฝ้านายนี่เพราะเห็นว่าไม่มีใคร ยัยอิ๋งเอ้ยหลงคิดไปไกลนึกว่านิยายรักบทใหม่ของเด็กในความดูแลจะเริ่มซะอีก

“ถ้างั้นพี่ขอตัวนะ มีอะไรยังไงก็โทรหาพี่ได้ตลอด เธอเองก็นอนได้แล้วซักสองสามชั่วโมงก็ยังดีช่วงนี้งานยิ่งเยอะอยู่”  อิ๋งอิ๋งบอกอย่างห่วงใย แต่มันกลับทำให้คนฟังฉุกคิดบางอย่างได้

“พอดีเลยที่พี่อิ๋งพูดเรื่องนี้ขึ้นมา”

“ทำไมเหรอ?”

“พรุ่งนี้ผมขอยกเลิกงานทั้งหมดนะ ฝากพี่อิ๋งจัดการให้ด้วย”

“ห๊าา..นี่มันไม่ตลกแล้วนะจัสตินที่จะมาบอกเลิกงานกระทันหันแบบนี้ เธอมีงานถ่ายปกลงนิตยสารนะ”

“ก็ยกเลิกไปซักวันนึงก่อนก็ได้นี่ ใช่ว่าเขาจะถ่ายวันนี้แล้วหนังสือจะออกพรุ่งนี้ซะหน่อย” 

โอย…เจ๊อยากตาย อิ๋งอิ๋งยกมือกุมขมับเห็นอาการงอแงแบบนี้ของจัสตินมันพลอยทำให้นึกย้อนกลับไปถึงตอนที่จัสตินคบกับบาสอยู่เสียจริง สิ่งที่เธอคิดมันคงไม่ผิดแล้วแน่ๆ

“ขอเหตุผลที่ฟังแล้วทำให้พี่ยอมพลีชีวิตให้ทีมนิตยสารแหกอกหน่อย จัสติน”

เงียบ……จัสตินไม่สามารถหาคำตอบให้ผู้จัดการสาวได้ แต่เขาจะไปฉีกยิ้มตีสีหน้าท้ากล้องได้ยังไง ในเมื่อเขารับปากกับเอมีนไว้แล้วว่าจะไปเป็นเพื่อนที่โรงพักเพื่อจัดการกับไอ้พวกวายร้ายนั่น

“ไงล่ะบอกพี่มาซักข้อสิ”

“ผมจะไปโรงพักกับเอมีน”  จัสตินจำต้องบอกออกไปเมื่อโดนคาดคั้นและมันก็ทำให้บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันที

“อย่ามาทำนิสัยแบบเดิมอีกจัสติน จำไม่ได้หรือไงว่าผลของความรั้นของเธอเมื่อคราวนั้นมันเป็นยังไง”

“มันไม่เหมือนกัน นั่นมันบาสแต่นี่เอมีน”

“ต่างกันตรงไหน อย่าบอกนะว่านายเอมีนนี่แมนเต็มร้อย” 

ที่อิ๋งอิ๋งกล้าพูดอย่างนั้นเพราะสังเกตเห็นผิวพรรณหน้าตาเอมีนมันสว่างใสเกินกว่าผู้ชายทั่วไปที่ควรจะเป็น แม้ตอนนี้มันจะมีรอยฟกช้ำแต้มมาบ้างแต่มันก็ต่างจากชายแท้ทั่วไปอยู่ดี อีกอย่างจัสตินคงจะไม่ไปชอบใครที่เป็นผู้ชายไปมากกว่าเขาหรอกและคนๆนั้นก็คงจะไม่มีตัวตน เพราะคนอย่างจัสตินไม่ได้มีเค้าถึงความเป็นเกย์เลยแม้แต่นิด

“เอาเหอะผมไม่อยากเถียงกับพี่อิ๋งหรอกเพราะรู้ว่ายังไงก็แพ้ ผมขอแค่พรุ่งนี้วันเดียวพี่อิ๋งคงทำให้ได้นะ”  จั

สตินมองคนตรงหน้าอย่างอ้อนวอนจนอิ๋งอิ๋งแทบจะใจอ่อน แต่เหตุผลที่คนอ้อนบอกเมื่อครู่นี่สิ ยกเลิกงานไปโรงพัก!! ปล่อยให้ไปก็เตรียมลาออกจากงานได้เลยยัยอิ๋งก่อนที่จะถูกไล่ให้ออก

“เหตุผลเธอฟังไม่ขึ้น ไม่ว่าจะยังไงพรุ่งนี้เธอห้ามไปไหนเด็ดขาด นายนี่เขามีค่ายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ปล่อยให้ทางโน้นเขามาจัดการเด็กเขาเอาเองสิ ส่วนเธอหมดหน้าที่แค่คืนนี้ อย่าทำตัวให้มีปัญหาอีก คนตามแก้มันปวดหัวหรือกลัวว่าพี่ไม่ได้แก่ตาย” 

เจอไม้นี้เข้าไปจัสตินก็หมดทางดิ้น ความรักครั้งใหม่ที่เขาคิดจะทำความรู้จักมันจะออกมาในรูปแบบไหนกันนะ

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
มาอ่านก่อนไปกินข้าว ขอบคุณคร้าบ

 o7 จะจบแล้วซินะ

@#Jackie#@

  • บุคคลทั่วไป
ตื่นมาไม่เจอจัสติน เอมีน จะงอนอีกใหมเนี่ย เดาว่า ฟิลิป ต้องเข้ามาเกี่ยวทำให้เรื่องยุ่งเหยิงอีกแน่

ออฟไลน์ SweetSerenade

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ใกล้จะจบแล้วสิ

ติดตาม ติดตาม :oni1:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อาการแบบนี้ จัสตินรักเอมีนไปเต็มๆแล้วแน่ๆ

แต่อีกสองตอนเอง จะคลี่ปมไงเนี่ย เดายากจัง

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
จัสตินหลงรักเอมีนเข้าเต็มเปาแล้วนะเนี่ย เหลือแต่นายเอมีนนี่แหละ หุหุ จะรู้สึกอย่างไรกับจัสตินนะเนี่ย  :oni3:

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
เอมีนลืมตาขึ้นมาอีกทีในเช้าวันใหม่ เด็กหนุ่มยันกายลุกขึ้นอย่างยากลำบากเพราะรอยฟกช้ำตามร่างกายเริ่มที่จะเจ็บปวดขึ้นมา สายตาพร่ามัวของเจ้าตัวมองไปรอบๆห้องก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ร่างของคนๆนึงที่นอนอยู่บนโซฟา   เสียงคลิ๊กที่บานประตูบอกให้รู้ว่ามีคนเข้ามาในห้อง เอมีนหันไปมอง ไม่ใช่หมอหรือพยาบาล เป็นใครก็ไม่รู้ที่เขาไม่รู้จัก

“หวัดดีจ๊ะ” อิ๋งอิ๋งเอ่ยทักคนที่อ่อนวัยกว่าและกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนจ้องเธออยู่

“เออ..คุณ?”

“อิ๋งอิ๋งจ๊ะเรียกพี่อิ๋งก็ได้ เป็นผู้จัดการส่วนตัวจัสติน” เอมีนพยักหน้ารับรู้ เมื่อหญิงสาวแนะนำตัวเองก่อนที่เขาจะถาม

“จัสตินยังหลับอยู่คงจะเพลีย”  สายตาคนพูดมองคนนอนหลับอย่างเห็นใจ ชีวิตเพื่อนใหม่คนนี้ของเขาคงจะวุ่นวายขึ้นมาอีกแน่ๆ 

ในขณะที่เอมีนจ้องมองจัสตินอยู่นั้น ผู้หญิงคนเดียวในห้องอย่างอิ๋งอิ๋งก็กำลังจ้องมองเขาอยู่อย่างใช้ความคิด ……สองคนนี้มันต้องรู้สึกอะไรต่อกันเกินเพื่อนแน่ๆ เมื่อคืนสายตาจัสตินที่มองเด็กนี่ไม่ได้ต่างไปจากตอนนี้ที่เด็กนี่มองเขาเลยซักนิด……..

“มารับเขาเหรอ”  เอมีนหันกลับมาถามอิ๋งอิ๋ง แปลกใจนิดหน่อยที่เห็นหญิงสาวสะดุ้ง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจคงกำลังคิดอะไรเพลินๆมั้ง

“จ๊ะ…ไม่มารับคงไม่ได้ นักข่าวนี่มารอกันเต็มข้างนอกเลยตอนนี้ อีกอย่างวันนี้เขามีงานสำคัญ”  อิ๋งอิ๋งไม่ได้ตั้งใจที่จะย้ำประโยคสุดท้ายใส่คนถามแต่จำเป็นต้องทำ เธอจะให้จัสตินกลับไป ณ จุดเดิมอีกไม่ได้ อย่างน้อยตอนนี้ใครที่จะเข้ามาข้องแวะกับเด็กของเธอก็ต้องก็ต้องผ่านการสกรีนก่อนล่ะ หญิงสาวเห็นเอมีนก้มหน้านิ่งก็รู้สึกผิด แต่แล้วก็ต้องรีบปัดความรู้สึกนั่นออกไปเพราะคนที่กำลังเอ่ยถึงเริ่มพลิกกายและลืมตาขึ้นมาในที่สุด

“พี่อิ๋ง” จัสตินเอ่ยชื่อผู้จัดการเขาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นหันไปมองเอมีนที่เงยหน้าขึ้นมองสบตาเขาเข้าพอดี

….วุ้ย..เล่นจ้องกันแบบนี้ฉันคิดไม่ผิดแล้วแน่ๆ…..  อิ๋งอิ๋งนึกค้อนในใจเมื่อเห็นสายตาสองหนุ่มที่มองกัน  มันคงจะสื่อเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากสองคนนี้มีใจให้กันชัวร์ๆ  เนิ่นนานที่ทั้งห้องเงียบกริบ อิ๋งอิ๋งพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยืนจ้องคนส่งสายตาจีบกันอย่างอิจฉาเล็กๆ ทำไมผู้ชายหน้าตาดีมันจะต้องปิ้งกันเองด้วยไม่เข้าใจ
 
“เป็นไงคนเจ็บ” เสียงทุ้มนุ่มหูดังเข้ามาในห้อง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินเข้ามาสมทบแยกสายตาสองหนุ่มให้ออกจากกัน

“คุณหมอสวัสดีค่ะ”  อิ๋งอิ๋งยกมือไหว้คนมาใหม่ ก่อนจะหันไปเปรยยิ้มให้พยาบาลที่ตามมาเป็นผู้ช่วย

“ผลการตรวจร่างกายก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ ทุกอย่างปกติดีแต่ถ้าจะเอาผลไปดำเนินคดีกับคนร้ายนี่คงต้องรอซักวันสองวันนะ เดี๋ยวทางเราจะส่งไปให้”  อิ๋งอิ๋งใจหาย คดงคดีอะไรนี่มันเหตุร้ายแรงขนาดนั้นเชียวเหรอ ไม่เด็กของเธอต้องไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้

“เธอจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ใช่มั๊ยจัสติน”  ทุกคนในห้องหันไปมองต้นเสียงแทบจะพร้อมกัน ก็อิ๋งอิ๋งเล่นเอ่ยทะลุกลางปล้องขึ้นมาเสียจนพยาบาลสะดุ้ง

“ไม่ต้องห่วงจัสตินไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน”  เป็นคนเจ็บที่นั่งอยู่บนเตียงเอ่ยขึ้นมาก่อนใคร

จัสตินถอนหายใจ  เอมีนคงไม่ได้ประชด เด็กหนุ่มอดที่จะเอ่ยกับผู้จัดการตัวเองไม่ได้

“ผมเห็นเหตุการณ์นะพี่อิ๋ง ไม่เกี่ยวก็คงจะไม่ได้”

“ไม่จำเป็นก็อย่าพูดมาก จัสติน”  อิ๋งอิ๋งดุขึ้นมาพลางปรายสายตาไปมองคนในห้องที่ไม่ใช่เอมีน ไว้ใจไม่ได้หรอกคนพวกนี้พร้อมที่จะเอาคำพูดของเด็กเธอไปบอกนักข่าวได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะพยาบาลสาวที่ดูสนอกสนใจจนน่าเกลียด

“ผมขอออกจากห้องนี้ตอนนี้เลยได้มั๊ยหมอ” เอมีนตัดบทขึ้นมา เมื่อเห็นจัสตินทำท่าจะต่อปากต่อคำอิ๋งอิ๋งอีก

“ได้ไม่มีปัญหา……ผมขอคุยกับคนเจ็บหน่อยนะ” ประโยคท้ายอิ๋งอิ๋งกับจัสตินเข้าใจได้โดยไม่ต้องให้หมอเอ่ยซ้ำ ทั้งคู่จึงเดินออกไปจากห้อง แต่ก่อนไปก็ไม่วายที่จัสตินจะหันมายิ้มนิดๆให้เอมีน มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้พยาบาลสาวกับอิ๋งอิ๋งพร้อมใจกันตาร้อนขึ้นมาอย่างอิจฉาหน่อยๆ ผิดกับกับหมอหนุ่มที่แอบขันกับอาการผู้ช่วยตนเอง ไม่รู้ว่าหล่อนจะเสียดายคนเจ็บหรือนักร้องดัง

“ไม่ได้นะพี่อิ๋ง ผมจะทิ้งเอมีนไว้ไม่ได้นะ นี่พี่บ้าไปแล้วนะเนี่ย” จัสตินโวยลั่นเมื่อโดนผู้จัดการของตัวเองลากตัวออกไปทางด้านหลังโรงพยาบาลโดยไม่สนใจคนที่เห็นเหตุการณ์ คนพวกนี้อย่างมากก็แค่มองแต่กองทัพนักข่าวทางด้านหน้านี่สิมันน่ากลัวซะยิ่งกว่าอะไร อิ๋งอิ๋งจึงทั้งลากทั้งตะคอกเด็กตัวเอง

“เธอต่างหากที่บ้าไม่รู้หรือไงว่าอะไรที่กำลังรอเธออยู่ ด้านนอกกองทัพนักข่าวชัดๆ”

“แล้วไงผมไม่ได้ทำอะไรเสียหายซักหน่อย ทำไมต้องหนีด้วย”

“แล้วทำไมเมื่อคืนไม่พูดอย่างนี้ห๊ะ โทรไปปลุกพี่ทำไมไม่ทราบ ตอนนี้พอจะห่างเด็กนั่นเข้าหน่อยทำเป็นเก่งไม่กลัวใคร”

“ไม่เกี่ยวเลยซักนิดพี่อย่าจับผิดผมดีกว่า”

“จ้าพ่อคู้นไม่เกี่ยวเลย คิดว่าฉันอ่อนหัดหรือไงถึงจะดูอะไรไม่ออก”

“จะดูออกไม่ออกผมไม่สนล่ะ ผมสนแต่ว่าผมพาเอมีนเข้ามาแล้วจะทิ้งให้เขาออกไปคนเดียวงั้นเหรอ ใจดำไปหน่อยมั้งพี่อิ๋ง”

“ผิดตรงไหน ก็เธอมีงานด่วนเธอไม่ใช่ชาวบ้านชาวดอยนะ รู้ตัวซะบ้างว่าตัวเองเป็นใคร แล้วที่หาว่าพี่ใจร้ายจะบอกให้นะว่าพี่โทรไปที่บริษัทเด็กนั่นแล้ว เดี๋ยวเขาก็คงจะส่งใครมาดูแลเองแหละเธอน่ะหมดหน้าที่แล้ว เข้าใจ๊!!!”

“อะไรนะพี่โทรไปแล้ว” จัสตินหยุดชงักทำให้คนลากพลอยหยุดไปด้วย

“ทำไมเธอตกใจทำไม”อิ๋งอิ๋งถามทันทีดูสินั่นคนหันมามองกันตาแทบถลน

“ก็เอมีนบอกไม่ให้บอกใคร ไม่งั้นป่านนี้ผมก็โทรไปแล้ว ไม่ต้องถึงมือพี่อิ๋งหรอกให้ตายเหอะ พี่นี่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”

“อ๊าว…นี่ฉันเป็นผู้จัดการเธอนะถ้าฉันไม่ยุ่งเรื่องของเธอ จะให้ฉันไปยุ่งเรื่องของแมวที่ไหน” 

จัสตินยกมือไหว้คนสูงวัยกว่าอย่างสำนึกผิด นี่เขาห่วงเอมีนถึงเพียงนี้เหรอเนี่ยถึงได้หลุดปากพูดในสิ่งที่ไม่สมควร

“ผมขอโทษ”

“เออ…ไม่ว่ากันเธอน่ะมันรั้นเสียจนฉันขี้เกียจถือสา”  แม้จะบอกไม่ถือสาแต่คนพูดก็กลับเชิดหน้าเล็กน้อย แน่นอนล่ะว่าอาการเหมือนน้อยใจแบบนี้ อิ่งอิ๋งงัดมันออกมาใช้เพื่อจะสยบอาการรั้นของจัสตินนั่นเอง และก็ดูว่ามันจะได้ผลซะด้วย

“โอเคๆพี่จะพาผมไปไหนก็เอา ถ้าทางโน้นเขาส่งคนมาดูแลเอมีนจริงผมก็คงจะหายห่วง”

“วุ้ย….หมั่นไส้แต่งงานกันเมื่อไหร่บอกฉันด้วยนะยะ” อิ๋งอิ๋งสะบัดค้อนให้วงใหญ่ ท่าทางเด็กเธอจะจริงจังกับเอมีนมากกว่านายบาสนั่นซะอีก


“เอมีน…เป็นไงบ้าง” พีรพลรีบปรี่เข้าไปถามไถ่อาการเอมีนทันทีที่เจอตัว เล่นเอาเอมีนแปลกใจ ใครไปแจ้งข่าวให้คนในบริษัททราบ ป่านนี้เรื่องของเขาไม่กระจายไปทั้งตึกแล้วเหรอ?

แล้วสิ่งที่เดาไว้ผิดไปซะเมื่อไหร่ ตอนนี้ทุกฝ่ายในตึกต่างก็รับรู้ข่าวที่เอมีนเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลกันถ้วนหน้า  แต่สาเหตุนั่นคนส่งข่าวไม่ได้แจ้งมาอย่างแน่ชัด  จึงเป็นเรื่องวิจารณ์กันไปต่างๆนาๆจนพีอาร์ของค่ายต้องโทรไปสอบถามกับทางโรงพยาบาลเอง แล้วได้คำตอบที่ทำเอาหลายคนตกใจ โดยเฉพาะพีรพล

หนุ่มใหญ่ไม่สนว่างานจะสุมหัวอยู่แค่ไหน แค่ได้ยินว่าเอมีนอยู่โรงพยาบาลไหนเขาก็รีบบึ่งรถไปแทบจะทันทีปล่อยให้คนที่ตึกฮือฮาพูดจากันอย่างออกรสออกชาติ ก็ทางโรงพยาบาลแจ้งมาด้วยน่ะสิว่าใครเป็นคนพาเอมีนเข้ารักษาตัว

……..ซุปเปอร์สตาร์จัสตินพาหนุ่มนิรนามเข้าโรงพยาบาลกลางดึก……….

หัวข้อข่าวที่พาดอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์รายวันฉบับดัง มันก็ช่างเหมาะเจาะกับข้อมูลที่คนในตึกได้รับเสียจริง

 “ฝีมือคุณใช่มั๊ยบาส” ธีระตะคอกถามไปยังคนที่อยู่ปลายสาย เอมีนจะมีศัตรูที่ไหนได้อีกถ้าไม่ใช่เขากับบาส  แต่ในเมื่อเขาไม่ได้อยู่เบื้องหลัง  งานนี้จะเป็นใครไปซะอีกล่ะที่ส่งคนไปเล่นงานเด็กนั่น

“คุณพูดเรื่องอะไรธีระ”  เสียงปลายสายที่ตอบกลับมาไม่น่าเชื่อว่าบาสจะไม่รู้เรื่อง

“คุณส่งคนไปทำร้ายเอมีนใช่มั๊ย” บาสเงียบไปอึดใจนึง สายตามองเห็นเด็กขายหนังสือพิมพ์ที่เดินเร่อยู่ข้างหน้าระหว่างรถติดไฟแดง ชายหนุ่มบีบแตรให้สัญญาณสั้นๆก่อนจะเลื่อนกระจกเมื่อเด็กเร่นั่นเดินหอบหนังสือพิมพ์เข้ามาหา

“ข่าวดังเพ่ข่าวดัง”  บาสไม่สนใจว่าเด็กนั่นจะพ่นประโยคอะไรออกมา ชายหนุ่มรีบคว้าหนังสือพิมพ์มาหนึ่งฉบับพร้อมกับส่งเงินค่าเสียหายให้เด็ก ชายหนุ่มเพียงแค่พลิกหน้าแรกขึ้นมาอ่านก็รีบส่งสัญญาณกลับไปที่ต้นสายทันที

“หนุ่มนิรนามนั่นคือเอมีนเหรอธีระ”

“ก็จะใครซะอีกล่ะ”

“คุณรู้ได้ไง”

“เขารู้กันทั้งตึกแล้วคุณวรการญจ์  โรงพยาบาลเพิ่งแจ้งกับพีอาร์มาเมื่อครู่”

“แล้วมันเป็นอะไรมากมั๊ย”

“หมายถึง??”

“ร่างกายมันยังครบสามสิบสองอยู่หรือเปล่า”

“แสดงว่าคุณเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆหรือบาส”

“ผมไม่จำเป็นต้องตอบใครตอนนี้”

“คำพูดคุณแค่นี้มันก็แทนคำตอบได้แล้วล่ะ”

“นั่นมันสิทธิที่คุณจะคิด”

“ไม่ใช่คุณคนเดียวนะที่มีปัญหากับเด็กเวรนั่น ทำอะไรทำไมไม่คิดถึงคนอื่นมาบ้าง”

“แล้วใครล่ะที่สำคัญพอที่จะให้ผมทบทวนในสิ่งที่จะตัดสินใจ”

“คุณไม่ได้นึกถึงผมเลยใช่มั๊ย”

“เหตุผลที่ผมควรนึกถึง”

“ไอ้เอมีนมันอาจจะมองว่าเป็นผมก็ได้ที่ร่วมมือกับคุณทำกับมันไม่ใช่แค่คุณคนเดียว แล้วผลที่ตามมาคุณคงไม่โง่พอที่จะไม่รู้หรอกนะว่าเด็กเวรนั่นมันจะเล่นเรากลับยังไง”

“พยานหลักฐานอะไรไม่มีซักอย่างกลัวไปทำไมปัญหาแค่นี้ไม่มีปัญญาแก้ไขก็ไปไถนาดีกว่าธีระ”  บาสตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบ 

ความเครียดถาโถมเข้ามาหาตัวอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มรู้ว่าเอมีนถูกจัสตินช่วยพาเข้าโรงพยาบาล แล้วคนที่เขาบอก   คนของเขา จ้างวานไปจัดการเอมีนล่ะอยู่ที่ไหน?????

@#Jackie#@

  • บุคคลทั่วไป
โอ้ว เข้มข้น ยิ่งใกล้จบยิ่งเข้มข้น

อ่านตอนนี้แล้ว เมื่อไหร่จะบอกรักกันนะ  :o8:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
งานนี้พวกเลวไม่รอดแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

Mp_qM

  • บุคคลทั่วไป
สนุกคับ

ให้ดอกไม้เลยคับ  :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
บาสสร้างศัตรูรอบตัวเลย  :o
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-04-2008 16:03:42 โดย YMP »

DekDoy

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
วันทำงานแล้วหนา มารอแต่เช้าแล้วหนา
คนโพสท์หายไปไหนวา  :sad2:

wutwit

  • บุคคลทั่วไป
ช่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หายไปหลายวันเลยอะ

มาต่อเร็วๆนะค้าบ

รออยู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ ~ScAreD:SAcreD~

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1811
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-2
มาล่ะค๊าบ โทษที พอดีวันนี้ประชุมแต่เช้า เลยเพิ่งว่าง
จัดไปยาวๆแทนละกัน
================================
- 18 -

เอมีนขอร้องให้พีรพลพาเขาไปโรงพักทันทีที่เดินออกจากตึกผู้ป่วย เด็กหนุ่มเริ่มที่จะไม่ไว้ใจในความสามารถของตำรวจที่จะกักตัวสองคนร้ายนั้นไว้ได้ ในเมื่อเขาซึ่งเป็นเจ้าทุกข์ยังไม่ได้เข้าไปแจ้งความร้องทุกข์ใดๆไว้เลย ลำพังให้คนที่หอพักดำเนินการให้ เขาก็ไม่แน่ใจว่ารูปคดีมันจะออกมารูปแบบไหน   หวังว่าคนพวกนั้นคงไม่แจ้งจับไอ้สองวายร้ายนั้นด้วยข้อหาแค่เข้าไปหวังชิงทรัพย์เขาหรอกนะ

“ไม่เห็นเล่าอะไรให้พี่ฟังเลยนะเอมีน” พีรพลเอ่ยถามขณะที่พาเอมีนไปตามที่เจ้าตัวขอร้อง แต่ตลอดทางเอมีนก็เอาแต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา  เขาเลยจำเป็นต้องเปิดหัวข้อสนทนาขึ้นมาเองและมันก็เป็นหัวข้อที่เขายังไม่รู้รายละเอียดข้างใน

“เอาไว้ให้อะไรมันชัดเจนกว่านี้ก่อนพี่พล แล้วพี่พลก็คงจะรู้เอง” คนถูกถามตอบกลับมาคล้ายๆว่ารอความจริงอะไรซักอย่าง พีรพลเลยต้องเปลี่ยนเรื่องคุย

“แล้วกับจัสตินนี่เราไปสนิทกับเขาตอนไหน” เอมีนเกิดใจหวิวขึ้นมาอย่างประหลาดเมื่อได้ยินชื่อของคนที่หายไปแบบไม่บอกกล่าวกับเขาซักคำ นึกแล้วก็อดที่จะน้อยใจขึ้นมาไม่ได้ เขาคงจะมีสิทธ์ใกล้ชิดกับจัสตินได้แค่ยามค่ำคืนเท่านั้นละมั้ง

ในขณะที่สองหนุ่มต่างวัยกำลังเดินทางไปที่โรงพัก บาสก็รีบเปลี่ยนเส้นทางจากที่คิดจะเข้าไปเคลียร์งานของฟิลิปที่ตึก ชายหนุ่มตัดสินใจบึ่งรถไปหาคนของเขาทันทีซึ่งป่านนี้ก็คงกำลังเครียดไม่ต่างจากเขา ถ้าคนที่เล่นงานเอมีนสาวชี้มาถึงคนว่าจ้างทุกอย่างก็คงจะจบกันพอดี  ให้มันได้อย่างนี้สิ….ภาคิน…นายไปหลับหูหลับตาจ้างพวกกระจอกที่ไหนทำงานให้ถึงไม่ได้เรื่องแบบนี้ แทนที่ไอ้เอมีนมันจะเป็นคนพูดอะไรไม่ได้กลายเป็นว่ามันเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดตอนนี้

ฟิลิป..รอบาสอยู่ที่บริษัทจนสาย เจ้าตัวเริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องมานั่งรออย่างไม่มีจุดหมายแบบนี้ บาสติดต่อไม่ได้ เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าจะต้องรอไปถึงตอนไหน จึงคิดที่จะออกไปข้างนอกเพราะไหนๆวันนี้ก็ว่าง  และถ้าผู้จัดการเขาเข้ามาที่บริษัทก็คงจะโทรตามเขาเอง…..แต่เขาจะไปไหนล่ะ ?

ที่โรงพัก  เอมีนบอกกับตำรวจให้เค้นเอาความจริงจากปากสองคนที่ทำร้ายเขาให้ได้ ว่าใครเป็นคนส่งพวกมันมา พีรพลยืนฟังอยู่ก็ตกใจเอมีนคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ครั้งนี้ แต่ยังไม่ทันถามอะไรเสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กในกระเป๋าดังขึ้นมาทำลายความสงสัยเสียก่อน

“ว่าไง ฟิลิป”  เอมีนหันไปมองพีรพลทันทีที่ได้ยินชายหนุ่มเอ่ยทักคนที่โทรเข้ามา

“พี่พลอย่าบอกอะไรเขานะ”  เด็กหนุ่มรีบเอ่ยออกมาทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าฟิลิปโทรเข้ามาด้วยจุดประสงค์ใด แต่ตอนนี้เขาไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น

พีรพลส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้เอมีนเงียบเสียงลงเพราะไม่เข้าใจว่าเอมีนกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ก่อนที่จะเดินเลี่ยงไปคุยที่อื่น ปล่อยให้เอมีนมองตามหลังอย่างแปลกใจ  ฟิลิปไม่น่าจะคุ้นเคยกับพีรพลจนต้องโทรหากันแบบนี้ ถ้าพีรพลเป็นธีระเขาจะไม่แปลกใจเลยซักนิด

ส่วนทางด้านจัสตินเด็กหนุ่มไม่รู้จะติดต่อกับเอมีนทางไหน เพราะเขาจำได้ว่าตอนที่พาเอมีนเข้าโรงพยาบาลเอมีนไม่ได้มีอะไรติดตัวมาเลย

“ซีเรียสอะไรนักหนาจัสติน เอมีนเขาคงไม่มีเวลาที่จะมาคิดเรื่องของเธอหรอก แค่เรื่องของเขาพี่ว่าเขาก็น่าจะปวดหัวพออยู่แล้ว”  อิ๋งอิ๋งเข้ามาปลอบใจเมื่อเห็นเด็กของตัวเองนั่งซึมระหว่างพักจากการถ่ายแบบ

“ผมก็ไม่น่าบ้าจี้ตามพี่อิ๋งออกมาเลยโดยไม่ได้บอกเขาซักคำ ป่านนี้คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้”

จัสตินพูดเหมือนจะตัดพ้อ อิ่งอิ๋งจึงเริ่มรู้สึกผิด แต่แม้จะเอ่ยขอโทษยังไงก็ดูเหมือนจัสตินจะไม่ยินดียินร้ายที่จะยิ้มหรือแสดงอาการใดๆออกมา นอกเสียจากนั่งถอนหายใจ

ฟิลิป พอรู้ว่าเอมีนอยู่ที่โรงพักไหนจากการพูดคุยกับพีรพลเมื่อครู่ ก็คิดที่จะตามไปทันที แม้จะรู้สึกหวิวๆกับข่าวเมื่อเช้า จัสตินพาเอมีนเข้าโรงพยาบาล สองคนนี้คงต้องสนิทกันมาก

“จะไปไหน ฟิลิป”  เสียงที่ดังมาจากด้านหลังทำให้คนที่กำลังเดินแกมวิ่งต้องหยุดชะงักทันที ก่อนจะหันกลับไปทางต้นเสียง

“ไปข้างนอก” ธีระหรี่ตามองคนที่ตอบคำถามเขา สังเกตเห็นได้ถึงอาการหลบตาของเจ้าตัว

“ไปข้างนอกไปไหน”  ฟิลิปถอนหายใจทำไมธีระจะต้องอยากรู้ทุกเรื่องของเขาด้วย

“ก็วันนี้ว่างว่าจะไปเดินเล่นหน่อย”

“ทำไมถึงว่าง”

“ไปถามผู้จัดการผมสิ ว่าทำไมถึงปล่อยให้ผมว่างได้”  ฟิลิปตอบโดยที่ไม่ได้คิดอะไรแต่คนฟังกลับใจเต้นขึ้นมา บาสคงกำลังวิ่งเต้นหาทางที่จะไม่ให้ตัวเองโดนร่างแหจากสิ่งที่ทำแน่ๆ

“พี่ธีมีอะไรจะคุยกับผมมั๊ย ผมต้องรีบไป”  ฟิลิปหาทางเลี่ยงเพราะเริ่มรู้สึกแปลกๆกับแววตาที่ธีระจ้องมอง

“ทำไมต้องรีบขนาดนั้น แค่ไปเดินเล่นไม่ใช่เหรอ”  ธีระถามเสียงเครียดยิ่งทำให้ฟิลิปเกิดความอึดอัดขึ้นมา ธีระเป็นอะไรไปแล้ว

“ถ้าพี่ธีไม่มีธุระที่จะคุยผมคงต้องขอตัวนะ”  เด็กหนุ่มตัดสินใจเอ่ยลาคนตรงหน้าก่อนจะรีบเดินหนี ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมธีระต้องทำท่าทางเหมือนจ้องจะจับผิดเขาขนาดนั้น เขามีสิทธิ์ที่จะออกไปข้างนอกได้ ไม่ใช่พนักงานรูดบัตรที่จะต้องนั่งรอที่จะไปไหนมาไหนตรงตามเวลาที่บริษัทกำหนด

ธีระมองตามร่างเด็กที่นับวันเขายิ่งหลงรักมากขึ้น เขาเคยยอมทำอะไรที่ร้ายๆเพื่อที่จะนำความสำเร็จมาให้คนๆนี้ แม้เจ้าตัวจะไม่รับรู้ เขาก็พอใจที่จะทำ….แต่

……..ฝากบอกเอมีนด้วยนะเดี๋ยวผมไปหา………..

ชายหนุ่มนึกทวนประโยคที่เขาได้ยินจากปากของฟิลิปเมื่อซักครู่ ก่อนที่เขาจะแกล้งเดินเข้ามาถาม  ถึงแม้ฟิลิปจะไม่รับรู้ในสิ่งที่เขาทำให้ เขาก็ไม่เคยแค้นใจเท่ากับที่ฟิลิปจะไปรู้สึกดีๆกับ….เอมีน!!!!


เมที โยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะทำงาน หนุ่มใหญ่ถอนหายใจ ทำไมเรื่องราวต่างๆมากมายมันต้องประเดประดังเข้ามาในช่วงนี้ด้วย ไม่ว่าจะเรื่องที่จัสตินกลับขึ้นมาแจ้งเกิดได้อีกรอบ จนกระแสตอบรับโครงการ DREAM ของฟิลิปแผ่วลงไปอย่างน่าใจหาย และมันก็น่าที่จะส่งผลไปถึงคอนเสิร์ตใหญ่ที่กำลังจะจัด เขากลัวว่ากระแสตอบรับจะไม่แรงเท่าที่ควร แล้วยังจะเรื่องคนในองค์กรที่ดูจะไม่ลงรอยกัน

ทุกวันนี้เมทีก็ยังไม่แน่ใจว่าพีรพลกับธีระจะยังมองหน้าหรือพูดจากันอยู่หรือเปล่า ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะคิดว่าตัวเองเป็นคนสร้างรอยร้าวให้สองคนนั่น นี่ยังไม่รวมกับพาดหัวข่าวที่เพิ่งจะอ่านผ่านตาไปเมื่อซักครู่นี่อีก ยิ่งคิดหนุ่มใหญ่ก็ยิ่งเครียด.. หนุ่มใหญ่เดินไปผ่อนลมหายใจคลายเครียดอยู่ริมกระจกใสภายในห้อง สายตาเหม่อมองทิวทัศน์ของกรุงเทพมหานครในตอนสายๆ หนุ่มใหญ่จะรู้บ้างหรือเปล่านะว่าการจราจรที่แข่งกับเวลาข้างล่างนั่น มันกำลังจะสร้างความวุ่นวายให้เขา เกินกว่าที่เขาจะคาดถึง

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ฟิลิปจะเจออุบัติเหตุเหรออออออออออออออออออออออออออออออออออออ  :serius2:

wutwit

  • บุคคลทั่วไป
หุหุ

มาต่อแล้ว

แล้วจะจบลงยังไงเนี่ย

ออฟไลน์ YMP

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-2
เอมีนเนื้อหอม หนุ่มๆเริ่มทำคะแนนกันแล้ว

 :o จราจรเป็นจราจลเร๊อะ

@#Jackie#@

  • บุคคลทั่วไป
ยังหาทางจบไม่เจอเลย   o7 :laugh:

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
มาปูเสื่อรอแล้วล่ะครับ ใกล้จบเต็มที เข้มข้นมาก  :oni2: :oni3:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด