STEP 49
กว่าพวกผมแปดคนจะเสร็จสิ้นกระบวนการกินสุกี้ ก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่ม เป็นการกินที่ยาวนานมาก และมันคงจะไม่หมดเลย ถ้าไม่ได้ไอ้แทนกับพี่จอม ที่ช่วยกันกินผักประหนึ่งจะทำดีท็อกซ์ล้างสารพิษ ส่วนพี่เชนที่ได้รับวิตามินมากกว่าโปรตีน ก็สาปแช่งผมกับพี่เภาด้วยความหมั่นไส้
“กูขอให้ไอ้สองผัวเมียกินเนื้อคู่นี้อึไม่ออก กินแต่เนื้อ ไม่ยอมกินผักกันนะมึง”
“คิดว่ากูแคร์เหรอ ที่นี่บ้านกู และกูเป็นคนจ่ายตังค์ กูไม่คิดเงินพวกมึงก็ดีขนาดไหนละ”
“อ๋อ...นี่กูต้องขอบใจมึงด้วยใช่ไหมเภา”
“ถือว่าถูก” พี่เภาตอบเสียงเรียบ หน้านิ่งๆ ถึงพี่เชนจะหมั่นไส้มากแค่ไหนก็ไม่กล้าหือด้วยเท่าไหร่
ระหว่างที่พวกผมรอแม่บ้านมาเก็บกวาดซากหม้อสุกี้ และร่องรอยความไร้อารยธรรมที่พวกผมเป็นคนก่อ ผมเลยถือโอกาสลุกไปอัญเชิญน้องบลูมาด้วยตัวเอง หีบห่อก็หรูหราสมราคาค่าตัวที่แพงหูฉีก จนแทบจะต้องโอบประคองกันมาด้วยความระมัดระวัง ถ้าเกิดผมก้าวพลาดสะดุดหน้าทิ่ม แล้วทำตกแตกขึ้นมานี่ ไม่อยากจะนับเลยว่ามีกี่ตีนที่รอรุมกระทืบผมอยู่
พอยกน้องบลูมาวาง พี่เภาก็โชว์ความเป็นมือโปร หรือจะเรียกว่าระดับตัวพ่อเลยดีล่ะ ด้วยการสาธิตวิธีการกินให้พวกผมดูเป็นบุญตา เริ่มจากที่พี่เภาโยนน้ำแข็งเข้าปากไปหนึ่งก้อน อมจนมันละลาย แล้วค่อยๆจิบน้องบลูเพียวๆตามเข้าไป ทุกคนก็มองตามตาค้าง มาดโคตรคุณชายเลยครับ เสร็จแล้วก็หันมายักคิ้วให้อีกต่างหาก อิจฉาเว้ย...หล่อจริงอะไรจริง
ผมก็ทำตามพี่เภาบ้าง ถึงหน้าตาจะหล่อไม่เท่า แต่มาดคงพอถูไถกันไปได้ โยนน้ำแข็งใส่ปาก อมจนมันละลายแบบพี่เภาเด๊ะ แล้วก็ตามด้วยน้องบลูเพียวๆ สุดยอดครับ!!...นุ่มมาก ไม่บาดคอเลยซักนิด แอลชวนชิมครับผม สมราคาจริงๆ ไว้พี่เภาเผลอเมื่อไหร่นะ อีกลิตรนึงเสร็จผมแน่ๆ พ่อจะซดให้เรียบเลยคอยดู
แต่ละคนนี่พอได้ลิ้มรสน้องบลูก็ทำหน้าเคลิ้มกันประหนึ่งได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ด มีน้องจีนที่เท้ายังเหยียบพื้นโลกอยู่ เพราะไอ้เวย์มันส่งสปายแพ็คสี่ขวดพร้อมแก้วยื่นให้เสร็จสรรพ และบอกหน้าตาเฉยว่า...
“เป็นเด็กเป็นเล็กกินแค่นี้พอ”
“จีนไม่เด็กแล้ว จีนจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วนะ”
“อยากกินเหรอ ถ้าเมาแล้ว ไม่รับรองความปลอดภัยนะ”
ต้องให้ไอ้เวย์ขู่นั่นแหล่ะ น้องจีนถึงได้ยอมนั่งกินสปายแบบไม่มีปากมีเสียง เพราะน้องคงห่วงความปลอดภัยของตัวเองอยู่บ้าง อย่างว่าแหล่ะครับ พอเหล้าเข้าปากปุ๊บ อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ ผมเป็นไอ้เวย์ ผมก็ไม่ให้น้องจีนกินหรอก แต่ก่อนจะห่วงน้องจีน สงสัยผมต้องห่วงตัวเองก่อนครับ เพราะคนอื่นยังถือแก้วแรกกันอยู่ ผมนี่นำหน้าไปแก้วที่สอง จนพี่เภาเหล่ตามองดุๆมาแล้ว
“ให้แค่สามแก้วพอนะแอล”
“เฮ้ย! มุกหรือเปล่าเนี่ยะ ไม่ขำนะพี่เภา ไม่ขำนะครับ”
“ไม่มุก พูดจริง นี่กินเพียวๆไม่ได้ผสมนะ สามแก้วแล้วไปเอาของไอ้เชนผสมมิกเซอร์ซะ”
ผมเหล่ตามองเหล้าที่พี่เชนเอามา ก่อนจะเมินหน้าหนี เพิ่งจะเสร็จสมอารมณ์หมายกับน้องบลู เลเบิ้ลแค่แก้วเดียว ก็เจอมารผจญซะแล้ว เกิดเป็นผมนี่น่าสงสารจริงๆนะครับ
น้องบลูจ๊ะ...รอพี่เภาเผลอ แล้วเราค่อยเจอกันนะ หึหึ
กินไปซักพักก็เริ่มกรึ่มๆกัน เพราะเล่นกินกันเพียวๆ เผลอแวบเดียว พร่องไปกว่าครึ่งขวด พี่เชนผู้มีหัวสมองอันชาญฉลาด เลยเริ่มชวนหาอะไรทำฆ่าเวลา ระหว่างรอนาฬิกาเข็มสั้นไปชี้ที่เลขสิบสอง
“มาต่อเพลงกันเถอะพวกมึง มีแปดคน แบ่งเป็นคู่นะ มาโอน้อยออกจับคู่”
วิธีจับคู่นี่ปัญญาอ่อนที่สุดในสามโลก แต่ก็คงไม่สามารถหาวิธีที่ดีกว่านี้ได้แล้วล่ะครับ ผลการโอน้อยออกปรากฏว่า ไอ้เวย์กับพี่เชนคู่กัน เป็นคู่หูนรก ส่วนชายเพียวคู่กับพี่จอม คู่นี้สาวๆกรี๊ดเสียงแห้งแน่ๆ แทนคู่กับน้องจีน ส่วนผม...คงไม่ต้องบอกว่าคู่กับใคร ชีวิตนี้จะไปคู่ใครที่ไหนได้อีก หลวมตัวก้าวขาลงเรือสำเภามาแล้ว ยังไงก็ต้องไปให้ถึงฝั่งครับ
“โอ๊ย! กูล่ะเบื่อไอ้คู่แท้จริงๆ ขนาดจับคู่มันยังจะได้คู่ด้วยกันอีก” พี่เชนมีเหน็บแนมด้วยความอิจฉาตาร้อน ผมเลยหันไปยักคิ้วให้
พอแบ่งคู่เสร็จสรรพ พวกผมก็สลับที่นั่งกันให้วุ่นวาย เพื่อจะได้มานั่งใกล้ชิดกันเป็นคู่ผัวตัวเมีย มีผมกับพี่เภาที่ไม่ต้องลุกไปไหน พี่เภามันยังมีหน้ามากระซิบข้างหูผม ให้หน้าแดงเล่นๆว่า
“เห็นไหม คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน”
“เฮ้ยๆๆ คู่รักนอกจอ อย่าหวานให้มันมาก เห็นใจคนไม่มีคู่บ้าง” พี่เชนมีเหวี่ยงครับ พี่เภามันก็ยักคิ้วใส่แบบไม่แคร์สื่อ เออ...โอบอีก ไม่จูบผมโชว์เลยล่ะ
ทีนี้พอจับคู่เสร็จ ก็ต้องมาหาว่าคู่ไหนจะเริ่มก่อนอีก พี่เชนหยิบสำรับไพ่ขอบทองขึ้นมาครับ โคตรเตรียมพร้อมอ่ะ แต่มึนๆแบบนี้ เราไม่เล่นไพ่กันหรอกครับ เดี๋ยวจะบวกเลขผิดๆถูกๆ โดนโกงกันโดยไม่รู้ตัว พี่เชนวางสำรับไพ่ลงกลางวงแล้วสั่งให้หยิบกันคู่ละใบ ปรากฏว่าคู่พี่เชนกับไอ้เวย์แต้มเยอะสุด คู่หูนรกยิ้มกริ่มเลยครับ แล้วไอ้เวย์ก็เริ่มยิ้มชั่วร้ายตามแบบฉบับมัน
“ผมว่าต้องมีบทลงโทษคนแพ้ด้วย คู่ที่แพ้ต้องทำตามคำสั่ง ห้ามคัดค้าน ห้ามหือห้ามอือเด็ดขาด”
ทุกคนรอบวงมองพี่เชนกับไอ้เวย์อย่างไม่ไว้ใจ พี่เชนมันเลยกระตุ้นอีกหน่อย
“พวกมึงไม่กล้ากันเหรอวะ ไม่ใจเลยหว่ะ อย่ามาป๊อดน่า”
ลูกผู้ชาย...ฆ่าได้หยามไม่ได้ พยักหน้ากันพร้อมเพรียงครับ พี่เชนกับไอ้เวย์ยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะหันไปซุบซิบกันเป็นการเลือกเพลง แล้วก็เริ่มต้นแหกปากร้องเป็นคู่แรก
“เห็นหมีหนูไหม เห็นหมีหนูไหม เห็นหมีหนูมั่งไหม”“ไอ้เชี่ย เพลงโคตรเสื่อมสมกับเป็นมึงสองตัวจริงๆ” พี่เภาด่าทันที ณ จุดนี้ผมเห็นด้วย ถ้าไม่ใช่พี่เชนกับไอ้เวย์ไม่มีทางคิดได้นะเนี่ย
“อย่ามาเนียนด่ากู ตาคู่มึงแล้วเภา”
ใช่แล้วครับ...ตาของผมกับพี่เภาแล้ว ผมเหลือบตามองพี่เภา ก่อนจะยื่นหูไปกระซิบข้างหูพี่เภา ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องกระซิบด้วยวะ
“มอม้าอ่ะพี่เภา เอาเพลงอะไร” พี่เภานิ่งไปนิดนึง ก่อนจะเป็นคนร้อง
“มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้ มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที...ทอทหาร”“แม่ง...มดกัดกูแล้วสัด หวานพร่ำเพรื่อจริงๆ” พี่จอมบ่นทันที ก่อนจะหันไปปรึกษาไอ้เพียว “เพลงอะไรดีวะมึง”
ในเมื่อคู่ไอ้เวย์กับพี่เชนมาแนวเสื่อม พี่เภาก็หวาน ส่วนผมไม่เกี่ยว เพราะยังไม่ได้ร้องเลย คู่พี่จอมกับไอ้เพียวเลยจัดไปไม่ให้เสีย...
“ทางใดที่เธอจะมีความสุขกับเขา ทางนั้นจะมีฉันคอยกั้นกลาง เธอเป็นดอกไม้ ฉันจะเป็นขวากหนาม ทิ่มแทง...ให้เขาต้องปวดใจ ให้เขาทิ้งเธอไป ให้เขาไม่รักเธอ” คู่ไอ้แทนกับน้องจีนมาแนวน่ารักครับ คิกขุแอ๊บแบ๊วกันสุดๆ จนอยากจะให้ไอ้แทนจูงมือน้องจีนลุกขึ้นเต้นทันที
“เธอทำให้ฉันต้องกลายเป็นคนที่สายตายาว เพราะว่าฉันได้แต่มองเธอ...อยู่แค่ไกลๆ ได้ห่วงใยดูแลเธอ...อยู่แค่ปลายๆ ไม่เป็นไร ได้แค่นี้”เกมส์มันวนเวียนมาจนหลายรอบ มันก็ยังไม่มีใครเพลี่ยงพล้ำ ไอ้เวย์ก็เป็นอดีตนักร้องนำวงดนตรี ถึงพอมันมาจับคู่กับพี่เชน แล้วจะร้องแต่จ๊ะ คันหู จนคนฟังรอบวงชักจะคันตีนกับความเสื่อมของมันกับพี่เชนก็เถอะ ส่วนผมกับพี่เภาก็ผลัดกัน ร้องได้ตลอด พี่เภากับผมก็โซโล่แต่เพลงรักจนโดนโห่ฮารอบวง ไม่ได้อยากทำให้ใครหมั่นไส้นะครับ แต่มันนึกได้แค่เพลงพวกนี้จริงๆ เชื่อใช่ไหมครับ
ส่วนคุณชายเพียวกับคุณชายพี่จอม เห็นมาดคุณชาย แต่ดูสองคนนี้จัดมาแต่ละเพลง คาราบาว เสก โลโซ ลูกทุ่ง ลูกกรุง เพื่อชีวิต...อยากให้พวกผู้หญิงที่มหาวิทยาลัยมาเห็นจริงๆ หน้าตาแบบนี้ หล่อเนี้ยบแบบนี้ ชูเขาควายเย้วๆเป็นคาราบาวแบบไม่แคร์สื่อกันเลยทีเดียว นี่แหล่ะครับคนเรา รู้หน้าไม่รู้ใจ อยู่ๆกันไปลายถึงออก
“ร้องไห้หาพ่อเธอหรือ เห็นเธอตะโกนหาพ่อ เจ็บช้ำจนน้ำตาคลอ ให้พ่อมาเช็ดน้ำตา” ว่าแต่คนอื่น นี่เลยครับ เพลงนี้แฟนผมร้องเอง พี่เภา เถิดเทิงครับ แล้วคู่พี่จอมกับไอ้เพียวจะร้องอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่...
“ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกาย หาผู้ชายถูกใจไม่มี เมื่อคืนฝันดีน่าตบ ฝันๆว่าพบผู้ชายยอดดี พาไปเที่ยวดูหนัง พาไปนั่งจู๋จี๋...”
“พอๆๆ แบบนี้เมื่อไหร่จะมีคนแพ้วะ ในเมื่อร้องได้กันตลอด” ไอ้แทนรีบยกมือเบรกไอ้เพียวกับพี่จอมที่กำลังติดลมบน หน้าตามือไม้นี่ไปหมด ผมล่ะอยากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปไว้แบล็คเมล์จริงๆ
“ต้องจับเวลา ภายในหนึ่งนาที ใครร้องไม่ได้ก็ให้ถือว่าแพ้” น้องจีนออกความเห็น และทุกคนก็เห็นด้วยทันที ไม่งั้นคงได้ร้องเพลงกันไปเรื่อยๆ เป็นกิจกรรมรอบกองไฟยันเช้าล่ะครับ
.
.
คู่แรกที่พลาดคือ...คู่พี่จอมกับไอ้เพียว พี่เภานั่งยิ้มกริ่มซะน่าหมั่นไส้ ก่อนจะสั่งออกมาหน้าตาเฉย
“กูขอสั่งให้มึงสองคนจูบกันสามที ห้ามซ้ำที่นะ ที่ไหนก็ได้”ไอ้เพียวกับพี่จอมอ้าปากค้างกับคำสั่งของพี่เภาเลยครับ ก่อนพี่จอมมันจะยอมทิ้งมาดคุณชาย ชี้หน้าด่าพี่เภา
“ไอ้สัดเภา มึงสั่งเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย”
“เวย์ มึงทวนกติกาให้พวกมันฟังทีสิ”
“คู่ที่แพ้ต้องทำตามคำสั่ง ห้ามอิดออด ห้ามคัดค้าน ห้ามหือห้ามอือ”
“ได้ยินไหมไอ้จอม ไอ้เพียว มึงก็จินตนาการว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงสาวสวย อกบึ้ม นมโตสิวะ เร็ว! ให้กูรอนาน เดี๋ยวกูสั่งดีพคิสหรอกมึง”
พี่จอมสะบัดนิ้วกลางใส่พี่เภา ที่นั่งกอดอกไม่สนใจ ก่อนจะหันไปตกลงกับไอ้เพียว ว่าใครจะเป็นคนจูบ และใครจะเป็นคนถูกจูบ ยังไม่ทันจะตกลงกันได้ก็ต้องคิ้วกระตุก แล้วหันมาตะโกนด่าไอ้เวย์เสียงลั่น
“สัดเวย์ ถ้ามึงกล้าถ่ายคลิปนะ เดี๋ยวมึงไม่รอดแน่”
ไอ้เวย์เลยยอมเก็บโทรศัพท์แบบจำใจ ความจริงมันก็คงไม่ได้ห่วงตัวเองเท่าไหร่หรอกครับ ไอ้เวย์มันบ้าระห่ำจะตาย แถมไอ้พวกบทลงโทษแบบนี้ พวกผมสี่คนก็เล่นกันมาตั้งแต่มัธยมจนเด็กๆไปเลย แต่มันคงกลัวน้องจีนจะโดนหางเลข ถึงได้ยอม
ไอ้เพียวเองเห็นพี่จอมลีลาท่ามาก มันเลยรำคาญ คว้าพี่จอมเข้ามากดจูบแก้มซ้ายขวา ก่อนจะปิดท้ายที่หน้าผาก เล่นเอาพี่จอมหน้าเหวอ ไม่ทันตั้งตัวเลยครับ พวกผมก็หัวเราะกันสนุกไป พอพี่จอมตั้งสติได้ ก็ถามไอ้เพียวเสียงสั่น
“เพียว...มึงเป็นเกย์เหมือนไอ้เภากับไอ้เวย์หรือเปล่าวะ”
“คิดอะไรมากวะพี่ แค่จูบกัน”
พวกผมก็ปล่อยให้พี่จอมช็อคค้างต่อไป โดยไม่สนใจ ไอ้เพียวก็ตบบ่าพี่จอมสองทีเป็นเชิงปลอบใจ แล้วก็เล่นต่อเพลงกันต่อ ร้องวนกันไปวนกันมาอยู่หลายรอบ ก่อนจะหวยออกที่คู่น้องจีนกับไอ้แทน
“กูขอสั่งให้คู่มึง...” ไอ้เวย์มองหน้าน้องจีนแล้วก็กวาดตามองรอบวง ก่อนมันจะพูดเร็วปรื๋อ
“ลุกขึ้นเต้นไก่ย่าง”เจอเสียงโห่และรุมประชาทัณฑ์รอบวงเลยครับ เห็นเป็นแฟนตัวเองหน่อย ไอ้เวย์แม่งลงโทษโคตรหน่อมแน้ม
“ไม่ใช่ค่ายรับน้องนะมึง ให้เต้นไก่ย่างเนี่ย”
“ออกนอกหน้านะสัดเวย์ เต้นไก่ย่างนี่มันบทลงโทษเด็กประถมเหรอวะ...”
ใครจะพูดยังไงไอ้เวย์มันก็ไม่สนใจ นั่งดูแฟนมันเต้นไก่ย่าง แต่...กูเห็นนะเวย์ มึงจะถ่ายคลิปน้องจีนเต้นไก่ย่างไปทำเชี่ยอะไรวะ เลวจริง!! น้องจีนก็หลับหูหลับตาเต้นไม่ได้สังเกตอะไรเลย สงสัยมัวแต่ดีใจว่าไม่ต้องโดนลงโทษแบบแปลกๆ
พอเห็นนาฬิกาบอกเวลาห้าทุ่ม พวกเราเลยตกลงกันว่า จะเล่นกันจนได้คนแพ้อีกคู่นึงก็พอ แต่ใครจะไปรู้ครับว่า...คนแพ้มันจะเป็นคู่ผมกับพี่เภา และคนคิดบทลงโทษดันเป็นพี่เชน คราวก่อนพี่เชนมาพร้อมชุดซานตี้ คราวนี้คิดว่าพี่เชนจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์อีกล่ะครับ แค่เห็นหน้าพี่เชนผมกับพี่เภาก็เสียวสันหลังวาบทันที
“หึหึ...มึงรักกันมากใช่มั้ย กูเตรียมของดีมาให้มึงด้วย” หน้าพี่เชนโคตรโรคจิตอ่ะ หลุดออกมาจากหลังคาแดงเหรอไงวะ
แสรด!!...พี่เชนมันเอากุญแจมือมาจากไหนวะครับเนี่ย ไม่ต้องถามเลยว่าจะทำอะไร เพราะพี่เชนใส่กุญแจมือล็อคผมกับพี่เภาติดกันเรียบร้อย พี่เภาแม่งก็หน้านิ่งได้อีก ไม่เดือดร้อนอะไรเลยเหรอไงวะ
“มึงรักกันมาก กูให้มึงตัวติดกันทั้งคืนเลย แล้วพรุ่งนี้เช้ากูค่อยไขให้”
“พี่เชน พกของแบบนี้ด้วยเหรอ เป็นพวกซาดิสต์เหรอไงวะ” ไอ้เวย์ถามแทนทุกคน แต่คำตอบของพี่เชนแม่ง...
“เปล่า ความจริงแล้วกูเอามาให้ไอ้เภาเป็นของขวัญปีใหม่ กะให้มันล็อคแอลติดกับเตียง หึหึ”
ฟังแล้วแทบอยากกระโดดถีบขาคู่ใส่พี่เชนด้วยความซาบซึ้ง ส่วนไอ้คนข้างกายไม่ต้องหันไปมองหรอก ยืนยิ้มกริ่มอย่างเดียว ใช่สิ...ชอบอยู่คนเดียวนี่ แล้วผมจะอาบน้ำ จะนอน ยังไงวะครับเนี่ย ตัวติดกับพี่เภาเป็นแฝดสยามเลยเว้ย แล้วไม่ใช่อะไรนะ ดันเป็นมือขวาผมที่ติดกับมือซ้ายพี่เภาอีกต่างหาก ผมนี่โคตรเสียเปรียบเลยครับ
ทำไมคนดีๆอย่างผมถึงโดนลงโทษ...
ส่วนไอ้โรคจิตอย่างพี่เชนกับไอ้เวย์ถึงได้รอดพ้นมายืนยิ้มหน้าระรื่น
ไม่เข้าใจจริงๆหว่ะ โลกนี้มันชักจะอยู่ยากขึ้นทุกวัน.
.
[มีต่อนะคะ]
หัวข้อ: [MY BUTLER] ❤ คุณพ่อบ้านของผม // แจ้งข่าวรีปรินต์ 05.06.2020 หน้า 135 (อ่าน 1507334 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก