เห็นเรื่องนี้ลอยผ่านตาไปมาๆอยู่หลายครั้งแล้วค่ะ แต่เพิ่งได้เข้ามา
อ่านจนตามทันตอนปัจจุบันล่าสุดแล้ว ปรากฎว่าชอบบบบบอ่ะ!
อ่านแล้วรู้สึกชอบหลายอย่างในเรื่อง มีความรู้สึกว่ามันพอดี ไม่มากไม่น้อย แถมยังฮาาาด้วย
ถึงแม้จะรู้สึกติดขัดเรื่องการปล่อยลูกชายออกผจญโลกไปบ้าง แต่ส่วนดีอื่นๆกลบหมด
เราชอบที่ถึงจะไม่ได้เน้นการบรรยายรายละเอียดหน้าตาตัวละครอะไรมาก แต่ทำให้คนอ่านรู้สึกได้โดยบริบทเลย
นายเอกถึงจะไม่รู้ว่าตัวเองป๊อบขนาดไหน แต่ก็ไม่ได้บื้อเกินไปที่ไม่รู้ว่าพระเอกจีบอยู่ ไม่น่ารำคาญดี
คู่พี่เภากับน้องแอลก็น่ารักกก ถึงพ่อคุณจะฮิตเลอร์ไปหน่อย แต่เห็นความค่อยเป็นค่อยไปของทั้งสองคน
อ้อ ชอบตอนที่น้องแอลไปถ่ายแบบ พี่เภาแกก็เห่อซะ ยิ่งที่ตื่นก่อนแถมยังพกกล้องใหญ่ไปด้วย
ทำให้นึกถึงพ่อแม่เห่อถ่ายรูปลูกวันที่ต้องขึ้นแสดงละครเวทีโรงเรียน หรืองานกีฬาสีอนุบาล-ประถม ...ประมาณนั้น มันน่ารักมาก
อะไรอีกดีล่ะ อันที่จริงเหมือนจะคิดไว้หลายอย่าง แต่พอดีเริ่มอ่านประมาณสองวันก่อน เลยลืมน่ะค่ะ OTL
อ้อ มาอีกคู่ละสินะ พี่เวย์-น้องจีน กัดกันกระจายยย
คุณพี่ชอบคุณน้องก็ทำดีกับน้องเขาสิคะ หรือว่าเพราะชอบถึงได้แกล้งเนี่ย เรียกร้องความสนใจเหรอยะ ฮ่าาาา
ที่จริงถ้าเป็นเราเจอปากหมากวนตีนแบบเวย์นี่จะขอยันหน้าซักที
ในมุมมองน้องจีนที่ไม่รู้ว่าพี่มันคิดยังไง คงคิดว่าอะไรวะไอ้นี่อยู่ๆก็มากวน ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณคนเขียนที่ขยันอัพมาก อ่านได้แบบไม่ติดขัดเลย