**รีปริ้นท์**{บ่วงรักพญามังกร} ธัชดนัย & หยางตี้หลง..THE END...[ถึง29/2/59]P.139
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: **รีปริ้นท์**{บ่วงรักพญามังกร} ธัชดนัย & หยางตี้หลง..THE END...[ถึง29/2/59]P.139  (อ่าน 882185 ครั้ง)

ออฟไลน์ SaJung13

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1057
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
โย่ววว ที่คุณธัชไมาสบ่ยเพราะเครียดเรื่องตี้หลงมากไรึป่าวหนออออ :serius2:
น่าสงสาร เฮียธัชจัง  :sad4:

ออฟไลน์ Pam_Teukky

  • 83 Line & shevine
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-3
 :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2: :z2:
ดันๆๆๆ คิดถึงเฮียธัช>w<

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
ทะเลาะกันคราวนี้ขาเตียงเกือบหักแล้วไหมล่ะ :เฮ้อ:
ดีนะที่เฮียธัชเค้าเป็นผู้ใหญ่ ความอดกลั้นมีมากกว่า
ก็รู้ว่าใช้อารมณ์แต่ ณ ตอนนั้นเป็นใครก็ควบคุมลำบาก
รักมากก็หึงมากหวงมากเป็นธรรมดา อันนี้ก็พอเข้าใจ
คราวหน้าต้องไปเดินเล่นสักรอบแล้วค่อยมาคุยกัน :laugh:
จะว่าโชคช่วยได้หรือเปล่าที่เฮียธัชเกิดไม่สบายตอนนี้
ทำให้บรรยากาศมันเบาลง ไม่รุนแรงเหมือนตอนแรก
จากหมาบ้ากลายเป็นหมาหงอยสุดท้ายเป็นหมาตื่น
เอาคืนให้หนักเลยนะเฮีย อยากทำให้เราเจ็บใจนี่นา o18
ขอบคุณพี่มาศมากค่ะ :กอด1:
+1และเป็ดเช่นเคยค่ะ ดีใจที่พาเฮียกลับมา


ออฟไลน์ i1_to*pp

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1476
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +683/-5

ตี้หลงโดนหมัดเดียวน้อยไปนะ
ชอบเฮียจังมีเหตุมีผลไม่ใช้อารมณ์เลย
เฮียโมโหจนไข้ขึ้นยังไม่รู้ตัวเองอีกดูแลเฮียดีๆเลยไอ้หมาน้อย
 :กอด1:


ออฟไลน์ reborn

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 675
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-1
เกือบซะแล้ว เฮียไม่สบายลูกหมาน้อยเช็ดตัวด่วน

TreetheoneF

  • บุคคลทั่วไป
ป๊าด ขึ้น! ขึ้นทั้งคู่!!
ตอนแรกนึกว่าเฮียธัชจะพูด"คำบางคำ"ออกมาให้น้องมังกรเฮิ์ร์ทเล่นๆ
ลุ้นแทบตาย เฮ้อ ดีที่เฮียธัชมีเหตุผล
ไม่เอาแล้วนะน้องมังกร ไม่ทะเลาะกันแล้ว คราวนี้เกือบแย่เลยไหมล่ะ กลั้นร้องไห้จนหน้าแดงเป็นก้นลิงเลย 55

 :กอด1:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอบเม้นท์


^ gamrai3   กอดดด  มาคนแรกเลยนะคะ^^  อดใจไม่ไหวใช่ม้าขนาดถึงกลับยอมอดนอนเพื่ออ่านก่อนเลย  ดีใจจะผิดมั้ยที่เห็นคนอดนอน  555  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ  มังกรร้ายขี้เหวี่ยงทำเอาเฮียไม่สบาย  แต่สุดท้ายก็หงอให้เจ้าของอยู่ดีเนอะ  ขอบคุณที่ติดตามนะคะ  ตามเม้นท์ตลอดๆแบบนี้

^nunnan      ใช่ค่ะรอบนี้เฮียเป็นไข้ซะเลย  หมาน้อยที่รู้สำนึกคงประคบประงมเจ้าของอย่างดีเลยล่ะค่ะ  แต่ยังสงสัยนิดว่าทำไมถึงมีอีโมรูปนี้น้า  ถ้าหมาน้อยทำตามรูปจะให้เฮียหายไข้หรือให้ขึ้นกว่าเดิมกันแน่  555

^moredee   หมาน้อยไม่กล้าดุเฮียแล้วค่ะ  เสียใจจะแย่แล้วที่ดื้อกับเจ้าของไปแบบนั้น  และเชื่อเถอะว่าตี้หลงจะดูแลเฮียธัชอย่างดี  ลองอ่านตอนใหม่ดูสิคะแล้วจะรู้  กอดดด

^rout rover   กอดดด  ขอโทษค่ะที่แต่ละตอนสั้นไปหน่อย  แบบมันสั้นเป็นปกติอ่ะ  ฮุๆๆ  มาน้อยๆแต่ถี่ๆแล้วกันเนอะ^^

^mystery Y   ใช่ค่ะ  เคลียร์กันได้แบบรวดเดียว  เพราะเราไม่อยากให้มาม่ามันอืดจนหมดอร่อยอ่ะ  555  ลองอ่านตอนใหม่ดูนะคะว่าตี้หลงจะดูแลเฮียธัชยังไง  กอดดด

^nuper      มาต่อแล้วค่ะ  มาลองฟังความข้างเฮียบ้างเนอะว่าลูกหมาจะเสียใจแค่ไหนที่ทำให้เฮียไข้ขึ้น  ปล.เรื่องสารบัญที่มีได้นั้นต้องขอบคุณน้องมิ้นต์(honey star)กับคุณryokameค่ะที่หยิบยื่นสิ่งดีๆนี้ให้  ขอบคุณน้องสองคนตรงนี้ด้วยเลย  กอดดด

^NewYearzz   เกือบเป็นมาม่ามากกว่าค่ะ  เพราะมาแค่กลิ่นและเคลียร์จบภายในสองตอน  555  กอดดด  ไม่ชอบมาม่าใช่ม้ารู้นะ  แต่ก็มาแค่กรุบกริบตัดเลี่ยนน้า^^

^ชัดเจนกาบ   กอดดด  ขนาดใจเต้นเลยเหรอคะ  โอ๋ๆ  ไม่เป็นไรแล้วเนอะ  มันเป็นช่วงที่ฟ้าส่งบททดสอบไปให้ทั้งคู่ค่ะ  ส่วนตี้หลงแม้จะเป็นถึงมาเฟียใหญ่แต่ก็เป็นเด็กขาดความอบอุ่น  พอมีเฮียธัชก็เลยยึดติดและใช้อารมณ์เป็นใหญ่เหมือนนิสัยเดิมที่เคยใช้ในทุกเรื่อง  เพราะไม่มีใครเคยขัดใจมาก่อน  ร่วมกับ “ความรัก” ที่เริ่มต้นจากอารมณ์มากกว่าเหตุผลไปด้วย  ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น  แต่ตี้หลงก็เสียใจมากนะคะที่ทำตัวแบบนี้  และได้บทเรียนจริงๆแล้วล่ะค่ะ  ลองอ่านในตอนใหม่นี้ดูเนอะ  ปล.ลองมีความรักดูก่อนค่ะ  เพราะเราจะไม่รู้หรอกว่าความสุขคืออะไร  ถ้าไม่ผ่านสิ่งที่เค้าเรียกกันว่าความทุกข์  ขอบคุณที่ติดตามและมีอารมณ์ร่วมไปกับเฮียได้มากขนาดนี้นะคะ^^

^gupalz      ตี้หลงจะเป็นอะไรไปได้นอกจากหงอยเพราะสำนึกผิด  แค่เจอเฮียขู่ว่าจะทิ้งก็หงอแล้วเนอะ

^111223      อาตี้หลงทำไปเพราะอารมณ์ล้วนๆเลยค่ะแพร  หึงหวงจนแสดงฤทธิ์เดชใส่คนที่ตัวเองรัก  เฮ้อออ  ความรักทำให้เราสุขสุดๆและทุกข์ได้สุดๆเช่นกัน  เพราะงั้นเวลาน้องแพรมีรักต้องใช้สติดีๆนะคะอย่าเหมือนตี้หลง <<<  อ้าว!!  ออกอ่าวไปไหนเนี่ย  555  ส่วนตี้หลงไม่ได้แกล้งเฮียหลอกค่ะแค่อยากเห็นหน้าเลยพาเพ่ยเพ่ยไปที่เดียวกันเท่านั้น  แต่ลืมคิดไปว่าเฮียไม่รู้จักเพ่ยเพ่ยไง  กอดดด  ขอบคุณค่ะ  กลับมาแล้วเที่ยวเผื่อแล้วน้า^^

^Magis      555  ใจเย็นๆค่ะเรื่องพยัคฆ์ขี่มังกรนั้นมีแน่  แต่รอเฮียหายป่วยก่อนน้า  จัดเต็ม!!

^zakimi      ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ  เดี๋ยวจะค่อยๆลองปรับปรุงไป  เรื่องการใช้คำอาจจะเลือกคำที่ไม่ได้ใช้บ่อยๆหรือหยิบมาใช้ผิดที่ไปบ้าง  ก็ค่อยๆดูค่อยๆแต่งและปรับปรุงกันไปด้วยเราก็เพิ่งหัดแต่ง  เรื่องนี้ขอรับผิดแต่โดยดีค่ะ  ส่วนการจัดวรรคอาจจะดูติดกันเป็นพรืดพยายามตัดต่ออยู่เหมือนกันค่ะ  แต่มันตัดไม่ลงเพราะมันต่อเนื่องอย่างที่ว่า  และที่สำคัญถ้าจะสังเกตนิยายเราจะเห็นว่าเป็นแบบนี้มาก่อนหน้าแล้ว  เน้นบรรยายมากกว่า  ทำเอามึนหัวจะ “อ้วก” เลยเหรอ  อาจจะเพราะอ่านดึกๆด้วย  บวกใช้สายตามากๆมาทั้งวันรึเปล่าคะ  เอาเป็นว่าจะปรับให้มันมาอยู่ตรงกลางให้ได้มากที่สุดแล้วกันค่ะ  ส่วนเรื่องบทสนทนานั้นถ้าจะให้เพิ่มอาจจะไม่ใช่สไตล์เราเท่าไหร่  เราอาจจะชอบแต่งมาทางนี้แล้วก็ได้  ลองเลือกอ่านดูนะคะ  ทั้งหมดทั้งมวลที่เป็นอาจจะทำให้คุณรู้สึกขาดอรรถรสในการอ่านไป  ความสนุกจากเต็มร้อยโดนตัดคะแนนเหลือไม่ถึง 50%  แต่อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่าตี้หลงและเฮียยังอยู่ในความสนใจของคุณ  ลองอ่านไปแบบชิวๆค่ะ  และเลือกเก็บเกี่ยวความประทับในสิ่งที่คุณชื่นชอบจากเรื่องนี้นะคะ  ^____^

^Pam_Tuekky   ใจเย็นๆค่ะน้องแป๋ม  หมาน้อยสำนึกผิดแล้วจริงๆน้า  ลองอ่านตอนใหม่ดูสิคะ^^  และเรื่องครั้งนี้ก็ทำให้เสียความรู้สึกทั้งคู่จริงๆค่ะ  ตี้หลงไม่น่าใช้อารมณ์เป็นหลักเลยเนอะ  เจ็บทั้งคู่เลย  กอดดด  ขอบคุณน้องแป๋มที่ติดตามค่ะ  และมีมาดันให้อีกแล้ว  ปลื้มใจสุดๆที่น้องแป๋มใส่ใจและเอ็นดูธัชชี่กะตี้หลงขนาดนี้  ขอบคุณมากค่ะ^^

^fay 13      เรื่องหวานไม่ต้องห่วงค่ะ  เดี๋ยวพอเฮียหายดีจัดเต็มจัดหนักให้อีก  555

^capool      ยินดีต้อนรับค่ะ  กอดดด  รับซะเลย^^  โอ๋ๆ  อย่าเพิ่งเกลียดตี้หลงนะคะแค่หมั่นไส้อย่างที่ว่าก็พอ  เพราะขืนเฮียธัชกลับบ้านจริง  จะยุ่งไปหมดทั้งเรื่องรักเรื่องแผนการ  และ “รัก” ไม่ควรทิฐิเยอะจะล่มไม่เป็นท่าได้น้า  ฝากติดตามตี้หลงและเฮียธัชด้วยค่ะ

^NOoTuNE   ไม่โหดไปค่ะ  สมแล้วกับความผิดที่หมาน้อยดื้อกับเจ้าของ  เอาเลือดออกบ้างจะได้คิดมากกว่านี้  เนอะ!? 

^Forget_Me_Not   กอดดด  คิดถึงเช่นกันค่ะ  หายไปนาน  แค่กลับมาทักทายก็ดีใจมากมายแล้วค่ะ  น่ารักที่ซู้ดดด  ^___^  ว่างๆก็ค่อยๆเข้ามาเก็บตกน้า

^took-ta_naka   “รักเหมือนกันสำคัญกว่าใคร” ฮิ้ววว  ที่สุดอ่ะคิดได้  ฮุๆๆ  เรื่องที่เฮียป่วยไม่ต้องห่วงนะคะ  เพราะไอ้ตัวต้นเหตุน่ะดูแลประคบประหงมสุดคัวเชียวล่ะ  กอดดด  (กันเป็นประจำ)  ขอบคุณสำหรับบวกและการติดตามค่ะ^^

^bobie      เคลียร์กันได้ลงตัวเราก็โล่งอกแทนเนอะ  ขืนต่างอารมณ์ร้อนใส่กันไม่หยุด  คงได้แตกหักแน่ๆ  ฮั่นแน่!!  อยากดูเฮียอ้อนเหรอคะ  ลองติดตามดูค่ะว่าจะมีฉากอ้อนมั้ย  แต่ถึงไม่มีตอนนี้ก็คงได้ดูเฮียอ้อนแน่ๆค่ะ  เร็วๆนี้  มั้งนะ!?  555

^rmlab      กอดดด  ขอบคุณแทนเฮียธัชสำหรับกำลังใจให้หายป่วยค่ะ  เดี๋ยวเสือขาวจะกลับมาเริงร่าขึ้นอีกครั้งแน่นอนค่า^^  ปล.แม้ตี้หลงจะมีสถานะเป็นมังกรร้าย  แต่สัญชาติญาณจริงเป็นลุกหมาของเฮียค่ะ  ดังนั้นเรื่องโมโหใส่เจ้าของคงเป็นอยู่ได้ไม่นาน

^nongrak      จิ้มๆ  ตี้หลงหงอยตาละห้อยแล้วค่ะ  ลูกหมาสำนึกแล้วจริงๆ  โดนเฮียฮุกแถมขู่ขนาดนั้น  อภัยให้ลูกหมาตาดำๆด้วยน้า  กอดดด

^murasakisama   ความรักที่มีมากจนล้น  อาจจะบังตาจนมองข้ามอะไรๆไปบ้าง  แต่สุดท้ายสิ่งที่เรียกว่ารักก็จะทำให้ทุกอย่างเข้ารูปเข้าลอยในที่สุด  อภัยให้ลูกหมาคิดน้อยของเฮียด้วยนะคะ  กอดดด  ปล.ตอนสั้นเป็นปกติค่ะ  ต้องขออภัย  เอ๋!? หรือติดใจยังไม่อยากให้จบกันแน่น้า  555

^shoi_toei   555  น่าห่วงจริงๆว่าเฮียจะไข้ขึ้นกว่าเดิม  เพราะมีลูกหมาของตัวเองดูแล  กลัวว่าจะไปเก็บเล็กเก็บน้อยกับเฮียน่ะสิเนอะ  ปล.มังกรกลัวจริงๆน้าไอ้เรื่องแยกห้องเนี่ย  ฮุๆๆ

^ลิงน้อยสุดเอ๋อ   เราไม่อยากสร้างความร้าวฉานให้เด็กๆในเรื่องค่ะ  เดี๋ยวยาวกู่ไม่กลับพาลจะเป็นมาม่าอืดซะก่อน  เอาพอกรุบกริบมาแต่กลิ่นก็พอเนอะ  กอดดด  เรื่องใจมัดใจเรียนรู้ไว้เนอะ  ยังไม่มีไม่เป็นไร  พอมีจะได้เอาไปใช้ได้เลยไงคะ  โฮะๆๆ

^Ryoooo      กอดดด  เอไปเที่ยวเผื่อพี่ด้วยนะคะ  เพราะพี่เที่ยวมาเผื่อแล้ว  ฮุๆๆ  ส่วนตี้หลงโดนไปแค่นั้นแม้จะดูน้อยไปนิดในสายตาเอ  แต่ตี้หลงก็เสียใจและเจ็บที่ใจมากแล้วค่ะ  การที่ทำให้คนรักเจ็บเราคงเจ็บไม่ต่างหรอกเนอะ  ส่วนเฮียธัชที่ป่วยไม่ต้องห่วงค่ะเพราะคนที่สำนึกผิดดูแลอย่างดีเชียวล่ะค่ะ  ส่วนเพ่ยเพ่ยเองจะมาป่วนอีกครั้งในตอนหน้าติดตามได้นะคะว่าเธอจะเป็นวายมั้ย  555  รอน้องเอกลับมาอ่านอยู่นะคะ ^^

^love2y      ยกให้เลยค่ะ  ทั้งธัชชี่และตี้หลงยกให้เป็นเด็กในสังกัดเจ้ทั้งหมดเลย  โฮะๆๆ  ปล.ธัชชี่ไข้ขึ้นฝากดูแลด้วยนะคะ

^alekung103   ตอนใหม่เลือดออกสมใจค่ะ  แต่จะออกแบบไหนฝากติดตามน้า  ใช่ม้าเคลียร์ได้และรักกันเหมือนเดิมดีที่สุด!!

^ryokame   ไม่สบายเหรอคะ  ดูแลตัวเองนะคะเป็นห่วงค่า^^  กอดดด  หรือจะให้ส่งหนุ่มๆไปดูแลถึงที่ดีน้า  ฮุๆๆ  ส่วนที่ลุ้นนั้นเพราะอยากให้เค้าเลือดตกยางออกเหรอ  หรือกำลังคิดถึงวิธีให้ “เลือด” ออกกันแน่น้า  555 <<< ล้อเล่นค่ะ^^  หายป่วยเร็วๆนะคะ

^iammz      ขอบคุณแทนเฮียธัชค่ะ  งานนี้เฮียธัชหายป่วยเร็วแน่ๆเลย  มีทั้งกิ้งกือดูแลและมีคนคอยห่วงขนาดนี้  กอดดด  ขอบคุณสำหรับบวกด้วยเหมือนกันค่ะ

^mikimj      ธัชชี่ของตี้หลงไม่สบาย  แต่ไม่ต้องห่วงนะคะเพราะคนที่เป็นต้นเหตุเค้าสำนึกแล้วและดูแลอย่างดีแน่นอนค่ะ  มาค่ะตามอ่านตอนใหม่เลยดีกว่า

^punchnaja   ใช่ค่ะ  ตี้หลงโทษตัวเองเพราะถือว่าเป็นต้นเหตุให้เฮียไม่สบาย  ทุกข์ใจและสำนึกผิดแล้วจริงๆค่ะ  อภัยให้ลูกหมาด้วยนะคะ  กอดดด

^Zam_Zammy   กอดดด  คิดถึงเหมือนกันค่ะ  เพราะไม่เคยห่างคนอ่านนานขนาดนี้มาก่อนเลย  ส่วนเฮียที่ไข้ขึ้นไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ  เพราะตี้หลงยิ่งกว่าเต็มใจดูแล  ด้วยสำนึกผิดแล้วจริงๆ  ขอบคุณที่ติดตามนะคะ^^

^nemesis      มังกรกลายร่างเป็นลูกหมาสำนึกผิดแล้วค่ะ  และสัญญาเลยว่าจะดูแลเฮียธัชอย่างดี  ไม่กล้าทำผิดแบบนี้อีกแล้วจริงๆ

^JuDaZz      อุ๊ย!  เป็นปลื้มค่ะเป็นคนแรกที่อวยพรปีใหม่เลยนะคะเนี่ย  กอดดด  แต่แอบเศร้านิดๆที่รู้ว่าจะเจอกันอีกทีหลังปีใหม่นู่นแน่ะ  และขออวยพรปีใหม่เช่นกันค่ะ  “สมหวังทุกสิ่ง  สิ่งเลวร้ายอย่างได้ย่างกลาย”  เพี้ยงงง!  และธัชชี่กะตี้หลงยังคงรอเสมอค่ะ^^

^puppyluv   กอดดด  ขอบคุณมากค่ะที่กลับมาให้กำลังใจกันอีกครั้งก่อนขึ้นดอย  ดีใจจังที่คุณ puppyluv ไม่ลืมเฮียธัชและตี้หลง  Merry X’mas & Happy new year ค่ะ 

^eern      ตี้หลงแน่ในทุกเรื่อง  แต่เรื่องเดียวที่ต้องยอมคือเรื่องของหนุ่มหน้าตี๋นามว่าธัชดนัยค่ะ  ก็คนมันรักนี่เนอะ  โฮะๆๆ

^pdolphin   555  ขอกดไลค์ให้ความเห็นนี้เลย  ว่าเฮียธัชที่ไม่สบายเพราะแพ้ท้อง  คิดได้ชอบอ่ะ  ถ้าเฮียเป็นผู้หญิงสงสัยได้ท้องหัวปีท้ายปีแน่ๆเลย  มังกรขี้เอาก็แบบเนี้ยล่ะน้า  ^___^

^Asuke      คนเขียนเองก็ไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกันนานๆเหมือนกันค่ะ  เพราะมันเสียสุขภาพจิต  และชีวิตจริงก็คงต้องคุยต้องเคลียร์เร็วๆแบบนี้แหละเนอะ  กอดดด  ขอบคุณที่คิดถึงกันค่ะ  จะไม่หายไปไหนแน่ๆ  ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นเหมือนที่ผ่านมา

^Der Adler   อารมณ์ยามหึงหวงร้อนแรงเสมอสามารถทำลายล้างทุกสิ่งได้จริงๆ  ขอแค่มีสติพิจารณาสักนิดอะไรๆที่ว่าแย่จะดีขึ้นทันตา  และทั้งคู่ก็คงมีสติเรื่องเลยไม่บานปลาย  ลูกหมาก็ยังมีเจ้าของ  เหลือก็แต่ดูแลไถ่โทษที่แหละน้า  มาค่ะมาดูมังกรกลายร่างเป็นพยาบาลจำเป็นแต่เต็มใจกันเนอะ^^

^badbadsumaru   อย่างว่าล่ะน้ามังกรรึจะสู้เสือขาวได้  ยอมเพราะรักและเกรงใจโดยแท้ค่ะ  555  ใช่แล้วค่ะที่ตี้หลงจะดูแลเฮียธัชอย่างดีเพราะเป็นต้นเหตุแถมสำนึกผิดแล้วจริงๆ  กอดดด  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ^^

^FFS_Yaoi   ฮุๆๆ  คือความยาวของตอนมันสั้นเป็นปกติค่ะ  ถือซะว่ามาน้อยๆแต่สม่ำเสมอแล้วกันเนอะ  อีกอย่างตัวหนังสือเราอัดแน่นน้า  แต่จำนวนบรรทัดอาจดูน้อยไป  555  และเอาใจช่วยให้เฮียธัชหายป่วยเร็วๆด้วยนะคะ^^

^Secret Angel   ยินดีต้อนรับค่ะ  กอดดด  ซะเลย  โฮะๆ  ตามอ่านธัชชี่กะตี้หลงมาก่อนใช่มั้ยค่ะ  ดีใจจังที่เข้ามาทักทายและมีโอกาสได้รู้จักกัน  ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ^^

^amme      ยินดีต้อนรับค่ะ  กอดดด  ต้องขออภัยที่แต่ละตอนมันดูสั้นไปนะคะ  555  แต่ก็แบบสั้นเป็นปกติอ่ะ  ขอมาน้อยๆแต่ถี่ๆแล้วกันเนอะ  ใจเย็นๆค่ะ  เราจะก้าวไปช้าๆพร้อมหนุ่มๆน้า  ฝากติดตามต่อด้วยนะคะ^^

^udongjay   หายไปนานเชียวค่ะ  มาให้ กอดด  ซะดีๆ  ส่วนอาตี้หลงมันเด้กค่ะ  แถมถูกสปอยด์มาแต่เล็กแล้วด้วย  พออะไรไม่ได้ดั่งใจเลยขึ้นง่ายโมโหแรง  กับเฮียธัชก็ถือว่ายังน้อยแต่ก็ยังเอาแต่ใจอยู่  และครั้งนี้ก็เป็นบทเรียนของลูกหมาแล้วค่ะว่าจะไม่หุนหันโมโหง่ายแบบนี้อีก  ขอบคุณสำหรับบวกนะคะ^^

^cher7343   555  ไอ้มังกรขี้โมโหมีคู่แข่งที่น่ากลัวเข้าแล้ว  งานนี้ถ้าตี้หลงไม่ปรับปรุงตัวจะยกเฮียให้ไปเลยค่ะ  เฮียธัชออกจะน่ารักมีเหตุผลใช่ม้า  คนอะไรน่ารักเนอะ  ฮุๆๆ  กอดดด  ขอโทษที่ทำให้ค้างนะคะ  มามะอ่านตอนใหม่เลยดีกว่า  ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

^GUNPLAPLASTIC   เอ๋!  มีแต่คนว่าว่าสั้นเกิ๊น  แอบไปดูปริมาณหน้าของตอนที่ลง  ก็ปกตินะคะ  แบบสั้นเป็นปกติน่ะ  555  แอบเขินนิดๆที่มาช้าแถมยังไม่จุใจคนอ่าน  และต้องขออภัยที่ดูสั้นไปหน่อยค่ะ  สั้นๆบ่อยๆแล้วกันเนอะ  ใช่ค่ะเฮียธัชน่ะเป็นผู้ใหญ่ทางความคิดมาก  ส่วนตี้หลงก็เด็กสมวัยและพื้นฐานนิสัยค่ะ  อภัยให้ลูกหมาตัวนี้เถอะน้า  สำนึกแล้วจริงๆ  กอดดด  เป็นปลื้ม >///< ที่มีคนชมว่าสนุก  ขอบคุณค่ะ

^maruneko   โอ๋ๆๆ  อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะที่เรามาสั้นแบบนี้  คือแบบมันสั้นเป็นปกติอ่ะ  ต่อตอนก็4หน้าA4หน้า  ไอ้ที่เห็นบางตอนยาวเพราะมันมากกว่าปกติค่ะ  555  เค้าเคลียร์กันแล้วค่ะ  โล่งใจได้เลย  ส่วนตี้หลงเองจะมาเปิดใจให้ในตอนใหม่นี้สมใจค่ะ  ติดตามอ่านได้เลยน้า  และตี้หลงได้เลือดเรื่องอะไรติดตามได้ค่ะ  กอดดด  ขอบคุณที่ติดตามนะคะ  ดีใจจัง^^

^taroni      ใช่ม้า  ตอนอารมณ์ร้อนเข้าใส่กันอะไรๆก็ดูน่ากลัวเนอะ  กลัวที่สุดคือการทำร้ายร่างกายกันอ่ะ  แอบสารภาพ(ทั้งๆที่ไม่ได้ถาม)ว่าตอนแรกไม่มีบทฮุกสวนท้องนะคะ  แต่มาเพิ่มตอนหลังเพราะกลัวคนอ่านไม่สมอยาก  555  แต่ชีวิตจริงถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มด้วยการลงมือ  ความรุนแรงจะตามมาและมีอีกในครั้งต่อๆไป  น่ากลัวเนอะ  ในเรื่องเลยมีความรุนแรงระดับเด็กมัธยมค่ะ  ฮุๆๆ

^yeyong      555  ถูกใจกดไลค์ให้เลย  เพราะรู้เบื้องลึกเบื้องหลังจริงว่าสาเหตุที่เฮียไม่สบายบ่อย  ก็เพราะอดหลับอดนอนจากกิจกรรมหรรษาบนเตียง  ^___^  ชอบ!

^ammlovey   เกือบไปแล้วจริงๆค่ะ  ตี้หลงเกือบเป็นหมาไร้สังกัดซะแล้ว  555  งานนี้เข็ดจนตายเชียวล่ะ  กอดดด

^day9day      ขอบคุณค่ะ  ปลื้มสุดๆ  กำลังใจเปี่ยมล้นเลย  ^___^

^away3g      อารมณ์ร้อนจากความรักเกิดขึ้นได้เนอะ  แต่ถ้ารู้จักตั้งสติและพิจารณา  อะไรๆมันก็จะดีขึ้น  เหมือนตี้หลงกะเฮียใงคะที่เคลียร์และคืนดีกันในคืนเดียว  555

^pukkyza      ขอบคุณที่ติดตามและเม้นท์ความรู้สึกที่ได้อ่านในตอนนี้นะคะ  คนแต่งเองพอได้อ่านก็ดีใจและปลื้มมากๆค่ะ  เฮียธัชเป็นผู้ชายที่น่ารักจริงๆด้วยเฮียแกนั้นมีอารมณ์แต่รู้จักใช้เหตุผลเข้าควบคุมไว้  ทำเอาไอ้ลูกหมาหงอยคาตาเลยเนอะ  กอดแน่นๆให้สมกับความน่ารักที่ส่งผ่านกำลังใจมาทางเม้นท์นี้ค่ะ  กำลังใจล้นหลามเลย  ขอบคุณนะคะ^___^

^davina      แรกๆของตอนอยากบีบอารมณ์คนอ่านให้สมกับมาม่าของเรื่อง!?ค่ะ  555  และด้วยไม่ชอบอ่านมาม่าเป็นทุนดังนั้นมันจึงออกมารูปนี้  มาเร็วเคลมเร็วให้สมกับเป็นนิยายหวานปนหื่น  โฮะๆๆ  ปล.ของฝากที่เป็นตี้หลงและเฮียธัชถ้าอยากได้เดี๋ยวรอหน่อยนะคะ  จบแล้วรวมเล่มแน่  555  ถือโอกาสขายซะเลย  <<< ล้อเล่นนะคะ  กอดดด

^Nus@nT@R   ใช่ค่ะ  โกรธกันได้ก็หายได้  เพราะรักไม่ต้องการเล่นตัว  เข้าใจและรักกันไว้สุขกว่าเยอะ  เนอะ^^

^GggG      ตังต้นเหตุที่ทำให้เฮียไม่สบายยอมรับผิดเต็มที่ค่ะ  และพร้อมดูแลอยู่แล้ว  เฮียนี่ก็ป่วยง่ายเนอะ  สงสัยร่างกายไม่ได้พักผ่อนเพราะใช้งานหนัก  โฮะๆๆ

^bun      ตัวต้นเหตุแห่งความวุ่นวายพร้อมยอมดูแลเฮียธัชแล้วค่ะ  อย่าได้ห่วง  แถมไม่กล้าก่อคดีให้เกิดความเสี่ยงต่อขาเตียงหักแล้วด้วย  แต่ถ้าขาเตียงจะสั่นเพราะกิจกรรมบางอย่างก็ว่าไปอย่าง  โฮะๆๆ

^ChaBuShi   ใช่ค่ะ “ใจมัดใจ” ใครนำไปใช้ชีวิตคู่ได้ยืนยาว  555  ตอนนี้ก็มา  กอดด  ช่วงนี้ว่างแล้วเหรอคะ  มาเยี่ยมธัชชี่กะตี้หลงบ่อยๆน้า^^

^MooJi      ได้รับใบลาแล้วนะคะ^^  น่ารักที่สุดมาส่งใบลากันด้วย  ถึงเทศกาลสอบแล้วเหรอคะ  เป็นกำลังใจให้คว้าAรวดเลยน้า  ไฟท์ติ้ง  สอบเสร็จแล้วรีบมาตามอ่านให้ทันเพราะคุณจะได้คุยกับเค้า “รู้เรื่อง” !!  555  กอดดด  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

^Rainy MooD   มังกรรึจะสู้พยัคฆ์ได้  วีนเหวี่ยงไปก็เท่านั้น  สุดท้ายก็สยบแทบเท้าพยัคฆ์อยู่ดีเนอะ  แต่ก็จะเห็นได้ว่าเฮียก็ยอมอ่อนข้อให้ไอ้ลูกหมามากอยู่น้า  แม้ลูกหมาจะดื้อแต่เจ้าของก็ยอม  เพราะ “รัก” 

^fastation   มังกรดินสำนึกผิดแล้วค่ะ  และสัญญาว่าจะดูแลเสือน้อยอย่างดีเลย  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ  กอดดด

^yuyie      กอดดด  ไม่เจอกันนานเลยค่ะ^^  พยายามไม่ให้ขใจผิดและแง่งอนกันนานค่ะ  เพราะขืนยืดเยื้อเรื่องคงถึงขั้นแตกหักได้  555

^Vesi      นอกจากอารมณ์บูดที่ทำให้เฮียลืมใส่ใจตัวเองแล้ว  ยังเพราะเป็นห่วงไอ้ลูกหมามากกว่าตัวเองอีกด้วยค่ะ  เฮียธัชนี่น่ารักเนอะ  เฮ้อออ  อยากขโมยเฮียมาจากตี้หลงซะจริง  โฮะๆๆ

^SaJung13   ที่เฮียไม่สบายเพราะเครียดส่วนหนึ่งและร่างกายอ่อนแอ  ด้วยพักผ่อนไม่พออ่ะค่ะ  ก็มังกรขี้เอาอ่ะดิใช้งานเสือน้อยหนักไป  555 

^greensnake   กอดดด  น้องหนิงนี่รู้ใจพี่ที่สุดเลย  และเข้าใจเฮียธัชมากๆด้วย  เฮียนี่น่ารักเนอะมีเหตุผลและเข้าใจไอ้ลูกหมามากที่สุด  และข้อดีนี้ก็ทำให้ไอ้ลูกหมามันคืนร่างเป็นหมาขี้อ้อนที่สำนึกผิดสุดตัว  ขอบคุณน้องหนิงสำหรับเม้นท์ที่เข้าใจตัวละครของพี่ที่สุดค่ะ  กอดดด (อีกที^^) 

^i1_to*pp   555  หมัดเดียวก็พอแล้วค่ะหนึ่ง  เพราะเฮียไม่ได้ต้องการทำร้ายตี้หลง  แค่ต้องการให้ได้สติเท่านั้น  และที่สำคัญที่สุดคือลูกหมาของเฮียสำนึกผิดแล้วค่ะ  และเดี๋ยวจะดูแลเฮียสุดใจ  กอดดด  ขอบคุณน้องหนึ่งค่ะ^^

^reborn      หมาน้อยที่สำนึกแล้วจะดูแลเฮียอย่างดีเลยค่ะ  น่าสงสารเฮียธัชเหมือนกันเนอะ  และเหตุการณ์นี้ทำให้ตี้หลงได้คิดมากเชียวค่ะ  ไม่คิดจะทำผิดอีกแล้วล่ะ  กอดดด

^TreetheoneF   555  อ่านเม้นท์แล้วเหมือนพี่หยอกล้อน้องชาย(ตี้หลง)เลยค่ะ  มังกรนี่ก็น่าเอ็นดูให้คนอ่านหลงเหมือนกันเนอะว่ามั้ย <<< คิดแทนคนอ่าน 555  ครั้งนี้เป็นบทเรียนให้ตี้หลงอย่างดีเลยค่ะ  ไม่กล้าดื้อกับเสือขาวอีกแล้วล่ะ  กอดดด  ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ^^

################

 :pig4:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 45

หยางตี้หลง

‘มึงมีคนของมึงกี่คนกันแน่!?  กูขอสละสิทธิ์ได้มั้ยวะตี้หลง  ฮึๆๆ’ ผมเฝ้าวนเวียนคิดถึงประโยคนี้ไปมาอย่างอึดอัดใจ  พลางยกแก้ววิสกี้ในมือขึ้นจ่อริมฝีปากก่อนสาดลงคอ  และเทน้ำสีอำพันเติมลงแก้วที่ว่างเปล่าอีกครั้ง  ผมทำกิริยาดังกล่าวซ้ำๆแต่อาการอึดอัดใจจนแทบระเบิดก็ไม่จางหายไป  สุดท้ายผมก็ขว้างแก้วเปล่าในมือไปสุดแรง

“เพล้ง!.....โว้ยยยย!” แก้วใสแตกกระจายหลังกระทบกับผนัง  เศษแก้วระยิบระยับร่วงกราวลงพื้นพร้อมเสียงตะโกนระบายความอัดอั้นในอกของผม  ขาหมดแรงยืนจนต้องทรุดร่างลงนั่งที่เก้าอี้หน้ามินิบาร์  ยกมือกุมขมับหัวตาแสบร้อนด้วยใจที่ร้อนรุ่ม 

ผมเฝ้าแต่ก่นด่าตัวเองมาตลอดหลังได้สติจากประโยคประชดประชันของคุณธัช  แม้เจ้าของประโยคจะหัวเราะปิดท้ายแต่แววตาแห้งผากที่ฉายแววผิดหวังชัดเจนยังติดตาผมอยู่เลย  ทำให้ผมรู้สึกตัวว่าได้ทำอะไรลงไปกับคนที่ผมเอ่ยปากบอกว่ารักอยู่ทุกวี่วัน  นอกจากความรู้สึกอึดอัดใจแล้วผมยังมี ‘ความกลัว’ อยู่ท่วมท้นหัวใจ  กลัวว่าคุณธัชจะทำอย่างที่พูดไว้จริงๆ  ถ้าเป็นแบบนั้นถึงผมไม่คิดจะยอมแต่ก็คงขัดคุณธัชไม่ได้  เพราะคุณธัชเคยเอ่ยปากไว้ตั้งแต่อยู่เมืองไทยก่อนให้โอกาสผมแล้ว  ว่าต้องเคารพการตัดสินใจของคุณธัช  ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นแบบไหนก็ตาม  ซึ่งผมก็รับปากแข็งขันเพราะมั่นใจในตัวเองว่าจะไม่มีวันนั้น  วันที่ผมต้องทำให้คนที่ผมรักเสียใจถึงขั้นเอ่ยปากขอแยกทาง 

แต่มาวันนี้ผมกลับเป็นคนทำลายมันด้วยตัวเอง  ด้วยการกระทำที่ไม่น่าให้อภัยจนต้องหลบหน้าคุณธัชออกมาจากห้องนอน  ผมไม่น่าให้อารมณ์หึงหวงมาบังตาจนลืมเลือนความเป็นจริงเลยว่าทั้งหมดเป็นแค่แผนการ  ผม ‘หึง’ แค่เห็นคุณธัชยิ้มให้คนอื่นอย่างที่เคยยิ้มให้ผม  ผม ‘หวง’ แค่เห็นคนอื่นใกล้ชิดคุณธัชทั้งๆที่คนนั้นไม่มีสิทธิ์  เพราะถือสิทธิ์ว่าคุณธัชเป็นของผมคนเดียว  และผมก็ทำพลาดอย่างไม่น่าให้อภัยเมื่อพาเพ่ยเพ่ยไปดินเนอร์สองต่อสอง  โดยที่คุณธัชไม่รู้ความเป็นไปมาก่อน  จนคุณธัชเข้าใจผิดคิดว่าผมมีคนอื่น  แล้วแบบนี้ผมจะมีหน้ากลับไปเจอคุณธัชได้ยังไง  ผมกลัวว่าจะโดนบอกเลิกทั้งๆที่ยังไม่ได้อธิบาย  หรือแม้แต่เอ่ยปากขอโทษในสิ่งที่ทำลงไป  แต่จะให้มานั่งอยู่แบบนี้ทั้งคืนก็ไม่ได้  เพราะผมคงได้อึดอัดใจตายซะก่อน 

ผมสูดหายใจลึกๆเพื่อเรียกกำลังใจอยู่หลายครั้ง  ก่อนแตะลูกบิดขยับเบาๆเพื่อเปิดช้าๆและแทรกตัวเข้าไป  ภายในห้องเงียบสงัดเหลือเพียงแสงสีส้มนวลตาจากไฟกลางเพดาน  ผมจับจ้องร่างขาวที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงด้วยความโล่งอกที่เห็นว่าคุณธัชหลับไปแล้ว  จะว่าผมเป็นมาเฟียขี้ขลาดก็ได้ที่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง  ความจริงที่ผมอาจจะไม่มีเสือขาวเคียงข้างอีกต่อไป  มันน่ากลัวและเจ็บปวดสำหรับผมมากจริงๆ  แค่คิดผมก็ใจจะขาดแล้ว  ผมถอนใจเบาๆระบายความอัดอั้นและกลัวอยู่เหมือนกันว่า  คนที่หลับไปแล้วจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาบอกเลิก  เมื่อผมได้มานั่งมองคุณธัชใกล้ๆแล้วก็อดที่จะแตะต้องไม่ได้  แม้จะรู้ว่าเสี่ยงต่อการทำให้คุณธัชตื่นก็ตาม  และผมอยากจะเปลี่ยนปลายนิ้วเป็นริมฝีปากกับปลายจมูกนัก  เมื่อผิวแก้มใสที่ปลายนิ้วกำลังสัมผัสโชยกลิ่นหอมอ่อนๆของโฟมล้างหน้าเข้าจมูก  ไหนจะริมฝีปากสีสดที่แดงฉ่ำล่อตานี่อีกเล่าที่ทำผมแทบอดใจไม่ไหว  แค่จินตนาการว่าต้องแบ่งปันมันให้คนอื่นผมก็แทบคลั่งตายให้ได้ 

คุณๆคงกำลังสงสัยอยู่ใช่มั้ยว่าทำไมผมถึงยังไม่เข็ด  ทั้งๆที่เคยเกิดเหตุการณ์วุ่นวายขนาดนี้แล้ว  ผมตอบเลยว่า ‘เข็ด’ มากแต่มันคนละเรื่องกับความหวงแหนที่มีนี่หน่า  ของแบบนี้มันห้ามกันได้ที่ไหนครับ  สุดท้ายริมฝีปากผมก็แตะเข้ากับกลีบปากแดงด้วยความเผลอไผล  สัมผัสอุ่นชื้นผสมกลิ่นหอมอ่อนๆทำให้ผมรู้สึกตัวแต่ใจยังไม่อยากผละห่าง  จึงเสี่ยงตามใจตัวเองด้วยการแตะริมฝีปากค้างไว้นิ่งๆซึมซับความอบอุ่นไว้กับตัว  ผมกลัวเหลือเกินว่าต่อจากนี้จะไม่ได้แตะต้องคนที่ผมรักอีก  แต่ก็ต้องตัดใจถอยออกมาเพราะกลัวว่าคุณธัชจะตื่นมาโวยวายและออกปากไล่ผมออกจากชีวิต  อยู่ๆขนตาที่ปิดสนิทบนผิวแก้มใสก็เปิดปรือ  เผยให้เห็นแววตาเรียบสนิทไร้อารมณ์จนผมใจฝ่อ  และเฝ้ารอปฏิกิริยาของเสือขาวว่าจะเข้ามากัดคอลูกมังกรที่สำนึกตัวแล้วอย่างผมเมื่อไหร่ 

ผมข่มอารมณ์ที่อยากโผเข้าหาคุณธัชไว้  ร่วมกับส่งสายตาออดอ้อนที่เคยใช้ได้ผลด้วย  แต่ดูท่าครั้งนี้มันจะไม่ได้ผลเพราะคุณธัชยังจ้องผมนิ่งอย่างไร้เยื่อใยไม่มีแววเอื้อเอ็นดูอย่างเคย  ถ้าคุณธัชจะลงไม้ลงมือกับผมอย่างเคยเวลาที่ผมทำตัวไม่ได้ดั่งใจ  ผมยังจะดีใจกว่านี้เพราะมันหมายความว่าผมยังมีความหมายกับคุณธัช  ‘ผมจะง้อคุณธัชด้วยวิธีไหนดีครับ’  ซึ่งผมก็หลุดจากภวังค์แห่งความกังวล  เมื่อคนที่นอนอยู่ขยับลุกขึ้นพิงหัวเตียงและผมก็ต้องถลาเข้าหาคุณธัช  เมื่อคุณธัชเหมือนมีอาการหน้ามืดพิงหัวหลับตาแน่นคิ้วขมวดมุ่นเชียว  แต่แล้วผมก็ต้องใจหายเมื่อมือผมโดนปัดออกจากต้นแขน  ผมจ้องมือตัวเองนิ่งก่อนเงยหน้ากลับมามองคุณธัชอีกครั้งด้วยใจวูบโหวง  ผมไม่เคยโดนคุณธัชปฏิเสธมาก่อนไม่ว่าทางไหนๆตั้งแต่เรารู้จักกัน  ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ความห่วงใยของผมไม่ได้รับการเหลียวแล  ถ้าเป็นเวลาปกติผมคงตื๊อเข้าไปคลอเคลียให้คุณธัชใจอ่อนแล้ว  แต่ด้วยความผิดค้ำคอจึงได้แต่นั่งนิ่งสะกดอารมณ์น้อยใจ  ส่งสายตาสำนึกผิดให้คนที่เพิ่งเปิดเปลือกตาขึ้นมอง

“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร  ทำไมพวกมึงถึงไปอยู่ที่นั่นด้วยกันได้” อยู่ๆคำถามนี้ก็ยิงตรงมาให้ผมแบบไม่ทันตั้งตัว  ด้วยน้ำเสียงเข้มที่ไม่ดังนักแต่กดลึกท้ายประโยคเล่นเอาผมสะดุ้งนิดๆ  ไม่แพ้แววตาดุดันที่แฝงแววจริงจังที่จ้องเขม็งส่งมาให้ผมจนเกิดอาการผวา  ทำให้ผมรู้เลยว่าเรื่องที่ติดค้างในใจคุณธัชคือเรื่องอะไร  และมันก็ตรงกับสิ่งที่ผมคิดไว้จนอดเสียใจไม่ได้  แต่ผมต้องทำใจดีสู้เสือรีบเปิดปากอธิบายเรื่องเพ่ยเพ่ยออกไป  ก่อนที่คุณธัชจะไม่สนใจกันอีกเลย  ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมกลัวที่สุด  ‘กลัวที่จะไม่ได้เป็นคนในสายตาของคนที่ผมรัก’

จนกระทั่งผมเล่าความเป็นไปของผมกับเพ่ยเพ่ยจบลง  คุณธัชก็ยังคงนั่งนิ่งไม่เอ่ยปากสักคำ  ผมใจไม่ดีตั้งแต่ต้องบอกถึงความสัมพันธ์ครั้งเก่าว่าผมกับเพ่ยเพ่ยเคยมีฐานะอะไรกันแล้ว  เพราะคุณธัชนิ่งเกินไปไม่มีปฏิกิริยาอะไรให้ผมจับได้สักนิดว่ากำลังคิดอะไรอยู่  ความเงียบปกคลุมห้องทันทีที่ผมจบประโยคที่ว่าพาเพ่ยเพ่ยไปดินเนอร์คืนนี้ในฐานะ ‘เพื่อนเก่า’  มันเป็นความต้องการของผมเองแหละที่อยากเน้นสถานะของเพ่ยเพ่ยให้คุณธัชได้แน่ใจ  ผมจะมีปัญญาไปคิดอะไรกับใครได้  แค่คนตรงหน้าผมคนเดียวนี้ผมก็ไม่เหลือตาไปมองใครแล้ว 

คุณธัชมองผมอย่างค้นคว้าพาให้ใจตุ๊มๆต่อมๆ  ลุ้นให้เสือขาวอภัยให้กันจะลงโทษด้วยมือด้วยเท้าอะไรก็ได้ผมยอม  แต่คุณธัชแค่พยักหน้าให้และเปลี่ยนท่าเอนตัวลงนอนแค่นั้น  ไม่มีคำพูดอะไรออกมาให้ใจชื้นสักนิด  หัวใจผมที่เคยเต้นผิดจังหวะกังวลไปสารพัดเหมือนจะหยุดเต้นไปซะเฉยๆ  ด้วยแปลความหมายจากท่าทางของคุณธัชไปก่อนแล้ว  ว่าคุณธัชเลิกสนใจผมแล้ว  ‘ผมตกกระป๋องเป็นมังกรไร้สังกัด(รัก)  เป็นลูกหมาถูกเจ้าของทิ้ง’  ในหัวผมหมุนติ้วคิดถึงประโยคหนึ่งที่ได้ยินตอนเราทะเลาะกันขึ้นมา

‘..............จบงานนี้เมื่อไหร่กูกลับไทยแน่!’ คุณธัชจะหนีผมกลับไทยและเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วใช่มั้ย  ‘ผมไม่ยอม!’  ถ้าถึงขั้นนั้นจริงผมจะหนีตามคุณธัชกลับไทยเลยล่ะ  และไม่สนตำแหน่งหัวหน้าแก๊งเลยด้วย  ใครจะว่าผมคิดแบบเด็กๆก็ช่าง!  แม้รู้อยู่เต็มอกว่าสุดท้ายผมก็ฝืนใจคุณธัชไม่ได้อยู่ดี  ผมรู้ตัวเลยว่ามือเริ่มสั่นจากการเกร็งกำปั้นเข้าหากันจนแน่นเพื่อสะกดกลั้นไม่ให้ตัวเองโผเข้ากอดคุณธัช  เพราะไม่อยากโดนปัดมือทิ้งอย่างไร้เยื่อใยอีกพาลให้เจ็บร้าวในอก  ปากเม้มสนิทเพื่อปิดกลั้นเสียงอ้อนวอนที่อาจจะกวนใจให้คุณธัชรำคาญมากกว่าที่เป็น  ส่วนสายตาก็จับจ้องใบหน้าขาวของคุณธัชไม่เคลื่อนไปไหน  วันนี้จะให้ผมนั่งแบบนี้ทั้งคืนผมก็ยอม  ขอแค่คุณธัชไม่เอ่ยปากไล่ผมไปไหนผมก็พอใจแล้ว  และเหมือนกระแสจิตของผมจะส่งถึงคนที่นอนอยู่เพราะคุณธัชลืมตาขึ้นอีกครั้ง  สายตาลอยเคว้งกวาดไปทั่วจนเคลื่อนมาสบและโฟกัสที่ใบหน้าผม  ก่อนหัวคิ้วเข้มจะขมวดปมกันแน่นจนผมกริ่งเกรงว่าจะโดนไล่ไม่ให้เข้าใกล้  แต่ความทรมานที่ผมมีทั้งหมดก็สลายไปในพริบตา  เมื่อมือขาวเอื้อมมาหาผมช้าๆ  ก่อนริมฝีปากสีฉ่ำจะเผยอเรียกชื่อผมออกมา

“ตี้...ห  ล  ง” แค่นั้นแหละครับผมโถมตัวเข้าใส่คุณธัชด้วยความดีใจทันที  ฝ่ามืออุ่นที่ผมกุมไว้สร้างความอุ่นใจให้ผมได้ว่ายังมีเจ้าของมันอยู่เคียงข้าง  เสียงหัวใจที่เต้นสม่ำเสมอแนบใบหูก็ให้รู้ว่าผมยังมีความหมายกับคุณธัช  อุณหภูมิอุ่นๆของร่างกายที่ผมได้โอบกอดทำให้รู้ว่าผมไม่ได้เสียคุณธัชไป 

ผมเอ่ยปากขอโทษคุณธัชทันทีเมื่อสบโอกาส  และแทบจะโห่ร้องดีใจให้ลั่นห้อง  เมื่อมืออุ่นๆถูกส่งมาลูบหลังลูบหัวของผมให้รู้ว่าความผิดในวันนี้ได้รับการอภัยแล้ว  ต่อจากนี้ผมจะจำไปจนตายเลยว่าจะไม่มีวันขึ้นเสียงใส่คุณธัชอีก  ไม่ว่ากรณีนั้นๆผมจะถูกหรือผิดก็ตามเพราะเข็ดแล้วจริงๆ  กับความรู้สึกที่ต้องสูญเสียคนที่ผมรักไป  วันนี้พายุอารมณ์พัดแรงซะจนผมไม่เป็นตัวของตัวเอง  ทำให้ผมหัวหมุนวิ่งวุ่นและสนใจแค่ความรู้สึกตัวเองจนลืมสนใจคนที่ผมรักไปสิ้น  แต่เมื่อกลับมาเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง  ผมจึงเพิ่งสังเกตและรู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกายที่ถูกผมโอบกอดด้วยอุณหภูมิที่สูงกว่าปกติ  ทั้งๆที่อุณหภูมิภายในห้องเย็นกำลังดี  ผมผละจากอ้อมกอดและพบว่าคุณธัชนอนหลับตาคิ้วขมวด  หายใจแรง  ใบหน้าแดงก่ำ  ริมฝีปากที่เห็นว่าฉ่ำแดงก็เริ่มแตกแห้ง  มีเหงื่อซึมไปทั่วใบหน้า  แถมต้นแขนที่ผมสัมผัสก็ร้อนดังไฟ  ไม่ผิดแล้วครับว่า.....

“คุณธัชไม่สบาย!” หลังจากตะโกนลั่นอย่างตกใจแล้ว  ผมก็ถลาลงจากเตียงและเปิดประตูห้องนอน  เพื่อกระโจนออกไปหาประตูบานนอกด้วยร้อนใจอยากหาคนช่วย  ในหัวนั้นคิดเพียงต้องตามหมอมาดูอาการคุณธัชให้เร็วที่สุด  และนึกโทษตัวเองที่ไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของคุณธัชแต่แรก  เพราะมัวแต่ห่วงความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่  อารามตกใจและรีบร้อนทำให้ลืมไปว่ามีเศษแก้วที่ตัวเองปาไว้กระจายอยู่เต็มพื้นหน้ามินิบาร์  ผมที่กำลังจะก้าวไปที่ประตูก็เหยียบลงเต็มฝ่าเท้า

“โอ๊ยยย!....บ้าเอ๊ย!  พ่อบ้านจู  อาจูมานี่ด่วน!  อาจู!” ผมร้องลั่นให้กับอาการเจ็บแปลบที่กลางฝ่าเท้า  ก่อนจะได้รู้ตัวว่ามีเศษแก้วฝังติดเนื้อกลางฝ่าเท้าเข้าให้ซะแล้ว  แต่อารมณ์ห่วงใยคนที่นอนป่วยไข้ขึ้นมีมากกว่า  จึงลากเท้าไปจนถึงประตูเปิดออกและร้องเรียกพ่อบ้านตระกูลหยางดังคับคฤหาสน์  ความเป็นห่วงที่ผมมีให้คุณธัชมันมากซะจน  ทำให้ลืมนึกถึงโทรศัพท์ภายใน

สุดท้ายก็เกิดความโกลาหลขึ้นในยามวิกาล ณ คฤหาสน์ตระกูลหยาง  เมื่ออาจูพ่อบ้านใหญ่วิ่งหน้าตื่นตามหลังอาจือและเหล่าบอดี้การ์ดส่วนตัวของผมมา  ก่อนรับคำสั่งจากผมให้เตรียมอุปกรณ์และยาลดไข้มาด่วน  ส่วนอาจือโดนผมสั่งให้ไปพาตัวหมอประจำตระกูลมาเร็วที่สุดอย่างไม่มีข้อแม้  ผมเองนั้นก็ลากขากลับมายังเตียงที่ทิ้งคนป่วยนอนคนเดียวนานแล้วด้วยความเป็นห่วง  ไม่สนใจแม้กระทั่งอาการเลือดโชกที่ฝ่าเท้าและเจ็บแปลบในทุกย่างก้าวของตัวเอง  คุณธัชเริ่มนอนกระสับกระส่ายไปมามีเหงื่อท่วมตัวจนเสื้อผ้าที่สวมชื้นไปหมด  ผมเข้าลูบไล้แก้มแดงเพราะพิษไข้และก้มกระซิบปลอบประโลมคนป่วยด้วยนึกสงสารจับใจ

“ชู่ๆๆ  คุณธัชไม่เป็นไรนะครับ  ผมตามหมอให้แล้ว” เสียงของผมที่ส่งความห่วงใยไปด้วยนั้นคงถึงคนที่นอนไม่รู้สึกตัวเพราะอาการกระสับกระส่ายลดลงทันตา  เหลือเพียงใบหน้าที่ยุ่งเหยิงเหมือนยามที่เจ้าตัวอยู่ในอารมณ์ไม่ได้ดั่งใจไม่มีผิด  จะผิดมั้ยที่อยู่ๆผมก็รู้สึกเอ็นดูคุณธัชขึ้นมา  จนสามารถระบายยิ้มแรกของค่ำคืนนี้ออกมาได้  ก่อนผมจะเสยเส้นผมชื้นเหงื่อให้พ้นหน้าผากที่ร้อนผ่าวเพราะพิษไข้และก้มลงจูบประทับนิ่งนาน  แต่ต้องผละห่างเมื่อเห็นปลายเท้าอาจูอยู่ในระยะสายตา

“นายน้อยทำแผลก่อนมั้ยครับ  เดี๋ยวผมทำ... / ไม่ต้อง!  มาเช็ดตัวให้คุณธัชก่อนดีกว่า” ผมขัดประโยคอาสาของอาจูทันที  ด้วยเห็นแผลตัวเองเป็นเรื่องเล็ก  เพราะอยากให้คุณธัชสบายตัวและไข้ลดลงบ้างก่อนหมอมาก็ยังดี

ผมเฝ้าดูอาจูถอดเสื้อและเช็ดตัวให้คุณธัชตลอดเวลา  ใจจริงอยากทำให้คุณธัชเองอยู่เหมือนกัน  แต่รู้ตัวว่าไม่ถนัดพาลจะเสียเวลาทำให้คุณธัชไข้ขึ้นกว่าเดิม  จึงเลือกสังเกตการณ์และคอยดูไว้  เผื่อมีโอกาสได้เช็ดตัวคุณธัชในครั้งต่อไป  ผมจะได้ทำได้อย่างคล่องแคล่ว 

เมื่อผมติดกระดุมเม็ดสุดท้ายแล้วหมอประจำตระกูลก็มาถึงพอดี  เห็นหมอเก่อยามนี้ทำให้ผมรู้สึกผิดนิดๆขึ้นมา  เพราะหมอเก่อนั้นมาทั้งชุดนอนที่มีเสื้อคลุมตัวยาวสวมทับมา  เส้นผมยุ่งเหยิงและมีอาการหอบน้อยๆ  ทำให้รู้ว่าหมอเก่อคงโดนอาจือลากมาตามคำสั่งของผมนั่นเอง  ผมระบายยิ้มตอบการก้มหัวทักทายของหมอเก่อ  ก่อนเอ่ยปากเร่งให้หมอตรวจอาการคนของผมทันที  ผมใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่คุณธัชไม่เป็นอะไรมากแค่ไข้ขึ้น  ซึ่งหมอเก่อได้ฉีดยาลดไข้ให้พร้อมทิ้งยาให้ชุดใหญ่  ขณะที่ผมลูบหัวและเนื้อตัวคนป่วยอยู่นั้น  เสียงเรียบระรื่นหูก็ดังขึ้นขัดจังหวะ

“นายน้อยให้หมอดูแผลที่เท้าก่อนเถอะ  จะได้มาดูแลคนป่วยได้อย่างไรล่ะครับ” หมอเก่อยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน  ไม่ผิดไปจากสมัยที่ผมยังเด็กสักนิด  แต่ผมไม่อยากห่างคุณธัชเลยนี่ครับ  ผมหันกลับมามองหน้าคนป่วยอีกครั้ง  คุณธัชนอนนิ่งหายใจสม่ำเสมอมีสีหน้าดีขึ้นกว่าตอนแรกเยอะแล้วแต่ผมก็ยังห่วง  สุดท้ายอาจูพ่อบ้านวัยดึกที่เลี้ยงผมมาก็ช่วยกล่อมเข้าอีกคน 

“นายน้อยเชื่อคุณหมอเก่อเถอะครับ  มิสเตอร์ธนอรรถย์ไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว  เดี๋ยวอาจูดูให้ก่อนระหว่างที่นายน้อยทำแผลนะครับ” ผมมองหน้าผู้ใหญ่สองคนไปมาก็ให้นึกขำตัวเองและคนทั้งคู่  ด้วยผมที่ยังทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจทำให้ผู้ใหญ่ต้องเป็นห่วงไม่เปลี่ยน  ผมพยักหน้าให้อย่างยินยอมก่อนได้ยินเสียงถอนหายใจอย่างพร้อมเพรียงออกมา  แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมหลุดขำออกมาได้ยังไงกัน  ก่อนจะโดนอาจือพยุงมานั่งทำแผลด้านนอก  และเพิ่งสังเกตว่ามีรอยเลือดอยู่เต็มห้องแถมเลือดที่ว่าก็เป็นเลือดผมเองด้วย 

สุดท้ายพายุอารมณ์ก็สงบลงเหลือเพียงคนป่วยสองคนที่นอนข้างกัน  ผมนอนยิ้มเหมือนคนบ้าจ้องใบหน้าด้านข้างของคนที่มีผิวแก้มแดงระเรื่อเพราะพิษไข้  ด้วยไม่อาจข่มใจให้หลับตาลงได้  เพราะดีใจที่ตอนนี้ยังมีคนที่ผมรักอยู่เคียงข้าง  แม้เท้าจะปวดระบมแต่หัวใจก็ยังอบอุ่น  และอย่างที่บอกว่าผมจะไม่ยอมให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ขึ้นอีก  ดังนั้นผมคงต้องพยายามอดทนและใช้เหตุผลเข้าช่วยเยอะๆ  เพื่อให้แผนการที่โดนวางแผนไว้ของปาปาจบลงในเวลาที่รวดเร็วที่สุด  ซึ่งผมจะได้ใช้เวลาอยู่กับคุณธัชของผมอย่างเต็มที่เหมือนเดิม  และผมหวังว่าคงไม่มีอุปสรรคใดๆมาขัดขวางให้แผนที่วางไว้ยุ่งเหยิง  จนพรากเวลาของคุณธัชที่ต้องเป็นของผมคนเดียวออกไปอีกนะครับ  เพราะอย่างที่ผมเคยบอกคุณธัชไว้ว่าถ้าวันไหนผมสุดทนขึ้นมา  ผมจะไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมตนไหนทั้งสิ้นจะยกเลิกแผนทุกอย่างด้วยตัวผมเองนี่แหละ

.............................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

เปิดใจหมาน้อยขี้อ้อนของเฮียธัชไปแล้ว  คนอ่านคงเข้าใจหมาน้อยมากขึ้นนะคะ
อภัยให้ลูกหมาน้อยไปเนอะ  เพราะรักมากจึงทำพลาด  แต่สำนึกผิดและเรียนรู้ที่จะแก้ไข
ตอนหน้าเพ่ยเพ่ยออกโรงอีกครั้งค่ะ  เธอจะมาแนวไหนอย่างไร  ฝากติดตามด้วยน้า

+1และเป็ดแทนคำขอบคุณทุกเม้นท์ค่ะ  และขอบคุณทุกการติดตามน้า^^   

 :pig4:  :กอด1:

ออฟไลน์ harumi

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-33
ไม่ได้เข้ามาซะนานเลยกลับมาก็เจอไอ้ตี๋ก่อเรื่องอีกแล้ว
พอโดยโกรธอ้อนนิดหน่อยทำหน้าหงอๆเข้าไว้เฮียก็หายโกรธ
ได้ใจละสิทำเรื่องหลายรอบแล้วหมั่นใส้
เมื่อไหร่เฮียจะกลับไทยสักที
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-12-2012 09:06:03 โดย harumi »

ออฟไลน์ Pam_Teukky

  • 83 Line & shevine
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 293
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +93/-3
 :laugh: :laugh: :laugh:
หมาน้อยสำนึกผิดซะน่าสงสารเลย^^
ดีแล้วที่ตี้หลงคิดได้ ไม่งั้นจะยุให้เฮียกลับมาคั่วสาวที่เมืองไทยเลย o18
====
เฮียเป็นไข้แล้วดูน่ารักอ่ะ>//<
ตี้หลงดูเป็นห่วงเฮียมากเลยเนอะ
ถึงขนาดตัวเองเหยียบเศษแก้วยังไม่สนใจ ให้หมอมาดูอาการเฮียก่อนอีก :o8:

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1: :กอด1: :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ถ้าเพ่ยเพ่ยมาดี ก็ดีไป แต่ถ้าไม่ดีก็จะจับชะนีนางนี้ไปถ่วงน้ำ :angry2:

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
ฝากบอกเพ่ยเพ่ย ว่าอย่าแรง  o18

ขอให้เพ่ยเพ่ย เป็นสาววาย แล้วคนอ่านจะรักเพ่ยเพ่ยขึ้นอีก 80%  :impress3: :L2: :กอด1:

ออฟไลน์ away3g

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-1
 :o8:ความรักมันมีอานุภาพขนาดนี้เชียวเหรอ ตี้หลงถึงยอมแทบทุกย่างเพื่อเฮียธัช เพล้อออ อิจฉาวุ้ย :-[

ออฟไลน์ took-ta_naka

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 604
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-10
 :เฮ้อ:   ให้มันเข็ดแล้วจริงๆนะ      สาวสวยอดีตคนรักของมังกรน้อยก็ขอให้เข้ามาดีๆ  แค่นี้ก็ปวดหัวแทนเฮียแกแล้ว

+1   ให้โดยไม่ต้องคิดอะไร  เพราะเจ๋งกว่าใครๆ อย่างแน่นอน     ฮิ้วววววววววววววววว     ไม่ขอ  :กอด1: อย่างที่เคยๆ   

ขอเปลี่ยนเป็นฟัดคนเขียนแรงๆ  แล้วกัน  อิอิ   รอตอนต่อไปจ้า
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-12-2012 09:54:21 โดย took-ta_naka »

GggG

  • บุคคลทั่วไป
สงสารตี้หลงอ่ะ ดูแลเฮีย อย่าลืมดูแลตัวเองน๊า :sad4:

ออฟไลน์ eern

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-5
เป็นงัยละตี๋หลงใอ้หมาน้อยอยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ

ออฟไลน์ n2

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1777
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +113/-4
ตี้หลงดูแลเฮียธัชดีแบบนี้
เฮียธัชโกรธแค่ไหนก็ต้องยกโทษให้ตี้หลงแน่นอน :กอด1:

ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
โธ่.........ตีตี้ของเจ้ เจ็บตัวอีกแล้ว มามะ มาให้เจ้กอดดดดดดดดดดด

nemesis

  • บุคคลทั่วไป
 :z1:ตี้หลงเกือบจะเป็นหมาน้อยถูกทิ้งแล้ว คิคิ

ออฟไลน์ bobie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +269/-7
มังกรน้อยน่ารักมากเลย
เป็นห่วงเฮียธัชจนไม่ห่วงตัวเอง
งี้เฮียธัชฟื้นมาต้องจัดรางวัลให้ซะแล้ววว
ว่าแต่เพ่ยเพ่ยจะมาไม้ไหนน้อ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






nemesis

  • บุคคลทั่วไป
 :z1:ตี้หลงเกือบจะเป็นหมาน้อยถูกทิ้งแล้ว คิคิ

alekung103

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Forget_Me_Not

  • ความศรัทธา ความหวัง และรักแท้ ™
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 282
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-13
เข้าใจอารมณ์ หึง หวง ของตี้หลงอย่างแรง  :sad4:



ออฟไลน์ 111223

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 909
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-5
เฮ๊ออออ นั้นจิเนอะรักมากก็หวงมาก พอหวงมากเลยขาดสติ
พอขาดสติก็สตางค์หาย (ไม่เกี่ยวแล้วม๊างงงง แฮะๆ)
ในเมื่อสำนึกผิดแล้วก็พร้อมจะให้อภัย เหมือนที่เฮียธัชให้อภัย
แต่อย่าให้มีคราวหน้า ขอให้เพ่ยๆมาดีด้วยเถอะ
เกือบกลายเป็นมังกรวัดแล้ว อาตี้เอย ฮุฮุ ดูแลเฮียดีๆน๊า
+เป็ดกิ๊บก๊าบจ๊า (ขออยู่บนคานทองเคลือบเพชรแบบนี้ดีกว่าจ๊า
คอยเป็นกองกำลังวายต่อไป 555)

ออฟไลน์ NewYearzz

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2544
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +346/-2
ถ้าเป็นเรื่องจริง แล้วนิวเป็นคุณธัธ นิวขอลงโทษต่อ ไม่ให้อภัยง่ายๆ

เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว เวลาอยากจะได้จะพูดอะไรก็พูดได้

หรือตอนนี้ได้สิทธิ์ว่าเป็น "เจ้าของ" งั้นหรอ? เหมือนจะไม่ใช่เนอะ เหอะๆ

รักอ่ามันคงใช่ แต่ในเมื่อมองเห็นแต่มุมตัวเอง ไม่มองตัวเอง มันก็จะเกิดแบบนี้ซ้ำๆ

อึดอัดเนอะ การที่ต้อไปล่อลวงความลับโดยการเล่นกับ "ความรู้สึก" แบบนั้นอีก

คนบ้านตระกูลหยางนี่ทำอะไรแต่ละอย่าง  :เฮ้อ:

(เค้าบอกนิยายไม่ม่า แล้วแกมาม่าคนเดียวทำไม :beat:)

ผมคงอินมากจัด และมองไปในทางที่ผมรู้สึก ต้องขอโทษคนเขียนด้วยนะครับถ้ามันรุนแรงไป

อ่อ แล้วดราม่าอ่ะ จริงๆผมชอบนะ ดราม่าที่ไม่ง๊องแง๊งอ่าครับ อธิบายไม่ถูกแหะ

ประมาณว่าที่ไม่ได้มาจากนิสัยที่ไม่เอาไหนของตัวละครอ่าครับ งงมั๊ย?

โอ๊ะโอ สงสัยจะโมโหตี้หลงจัดนะนี่ คอมเม้นต์นี้ยาวอ่ะ :-[


รอตอนต่อไปครับ  :L2:

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ใช่ ตี้หลงแกโตแล้วหัดมีเหตุผลซะมั่ง ไม่ใช่ใช้แต่อารมณ์
แล้วถ้าเฮียหายไข้จงทำตัวดีๆ ล่ะ ไอ้ลูกหมา 5555

tookujang

  • บุคคลทั่วไป
ไอ้มังกรน้อย ขอบอกว่านายเท่์มากทำผิดแล้วยอมขอโทษถึงจะต้องใช้เวลาแต่ก็ยังสำนึกได้
หลังจากนี้ห้ามรังแกเฮียธัชอีกล่ะไม่อย่างนั้นจะระดมพลfcเฮียธัชและจะฟ้องอาเตี่ยมาม๊าตี๋ธีและทุกคนให้ไปเอาเฮียคืนซะเลย ฮึฮึ
 :3123:

ออฟไลน์ ชัดเจนกาบ

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-23
เพ่ยเพ่ยคงไม่ร้ายเหมือนละครช่องสามหรอกเนอะ เป็นกำลังใจให้ทั้งเฮียและตี๋

ออฟไลน์ ชัดเจนกาบ

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1695
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-23
เพ่ยเพ่ยคงไม่ร้ายเหมือนละครช่องสามหรอกเนอะ เป็นกำลังใจให้ทั้งเฮียและตี๋

ออฟไลน์ day9day

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-9
‘มึงมีคนของมึงกี่คนกันแน่!?  กูขอสละสิทธิ์ได้มั้ยวะตี้หลง  ฮึๆๆ’ ประโยตนี้อ่ะ โดนเลย
ต่อไป ตี้หลง คงจะใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิมสินะ

ปล.ชอบ2ตอนที่ผ่านมานี่มากๆเลย เป็นมาม่าเล็กๆน่ารักดี ทำให้ทั้ง2คนเข้าใจกันมากขึ้น
ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเดิืมนะครับ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด