ไม่รู้ว่าผมมาตอนนี้ยังทันมั้ย? เอาเป็นว่าผมอยากมาร่วมสนุกด้วย 55555555
สำหรับผมนะ ไม่รู้ว่าตัวละครไหนใครเค้าชอบกันบ้าง แต่ผมคนนี้(ผู้มองโลกกว้าง - -* ) ปิ๊งรักกับคุณหมอแสนน่ารัก ดีกรีจิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น อย่าง แพทย์หญิง ลภัสรดา มากๆ
หนังสือที่ให้น้องหมอนิทานนักศึกษาแพทย์ปีสี่ มันอย่างทำคุณประโยชน์ต่อนิยายเรื่องนี้เหลือเกิน อย่างน้อยก็คงเหมือนเอนไซม์ ที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เอาเป็นว่าถ้าไม่มีหมอลภัสรดา นายเอกของเราอย่าง ‘นิทาน’ คงจะรักกับคุณการณ์ แบบงงๆ ประมาณว่า เออ.....ไอ้นี่เนื้อคู่กูนี่หว่า ต้องรักมันให้มากๆ แทนที่จะเป็น คนนี้เป็นคนที่รัก ถึงจะใช่หรือไม่ใช่ ก็ยังรัก
เฮ้อ...จะเสียใจที่สุดคือ คุณหมอคนงาม หายไปจากนิยายเรื่องนี้อย่าง...ไร้ร่องรอย อยากให้มีเขียนถึงคุณหมอลภัสรดา ด้วยความรัก ^^ อีกครั้ง สักนิดสักหน่อย พอให้ได้รู้ว่า คุณหมอเธอยังอยู่ดีมีสุขกับโลกใบนี้อยู่ สักนิดดดนะครับคนเขียน
แต่จะว่าไปหนังสือที่คุณหมอเขียนเอง ทำให้ผมนึกถึงคนๆหนึ่ง นักเขียนท่านหนึ่ง และ หนังสือ แนวความเรียงอีกเล่มหนึ่ง
-คนๆนั้น คือคนที่ผมรัก
-นักเขียนท่านนั้นคือคนที่อยู่ในใจผมเสมอมา
-หนังสือแนวความเรียง ยังวนเวียนเป็นเล่มโปรดที่ผมต้องอ่านอย่างน้อยก็3-4วันครั้ง
คนๆนั้นคือ แฟนเก่า
นักเขียนท่านนั้นคือ นิ้วกลม
และหนังสือเล่มนั้นคือ ‘ความรักเท่าที่รู้’
ผมชอบประโยค1ในนั้นที่ว่า เรามีความรักเท่าที่เรารู้ และเรารู้เท่าที่เรารัก
นิยายเรื่องนี้ทำได้มากกว่าที่ผมเคยรู้ หมอนิทานเคยเป็นคล้ายๆผม
ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่บอกอ่านที่คุณหมอ ลภัสรดากล่าวในหนังสือของเธอว่า
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะลองอกหัก
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะลองใช้หัวใจ
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะเลิกยึดติดกับมุมมองของสังคม
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะรักใครสักคน จากใจ....จริง….
ทำให้ผมรู้ว่าความจริง ความรักที่ไม่ได้สมหวังหรือไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ทำให้ผมที่เคยคิดว่ามัน เสียเวลา เสียเวลาอีกต่อไป...
มันทำให้ เข้าใจถึงความรักมากขึ้น มากกว่ามุมที่ผมยื่นมองมันแค่มุมเดียว เพราะการที่ได้มีโอกาส ใช้ชีวิตบางส่วนกับใครสักคน ผมว่ามันคุ้มนะ....
เหมือนเป็นการเตรียมหัวใจให้พร้อม พร้อมที่จะรักใครสักคนจริงๆ
ตอนที่ผมเลิกกับแฟนเก่า ก่อนที่เราจะจากกัน เขาให้หนังสือ ‘ความรักเท่าที่รู้’ ของ นิ้วกลมมาให้ผม และยังกำชับว่า ‘อย่าลืมกันนะ’
ผมก็เพิ่งเข้าใจ...ที่เขาบอกว่าไม่ให้ผมลืมเขา ใช่ว่าเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวแต่..เขาอยากให้ผมปรับนิสัยเข้ากับคนรักคนใหม่ได้ดี จะได้ไม่มีจุดจบที่เหมือนรักของเรา
ว้าววว พูดมายาววมาก นี่ผมคอมเม้นท์ตัวละครอยู่หรือเปล่า?
หรือว่าเล่าเรื่องตัวเอง เอาเป็นว่า
สั้นๆเกี่ยวกับตัวละครที่บอก(แบบสรุปจากข้างบน) คือ คุณหมอลภัสรดา อย่าถามว่าทำไมถึงชอบ มันตอบยากมากเลยครับ เพราะเธอมาแค่ ‘ฉากเดียว’
ซึ่งมันคือคำตอบของข้อต่อมันด้วยที่ว่า ชอบตัวละครนั่นในฉากไหน อย่างที่บอกคุณหมอสุดแสนจะใจดี มาแค่ฉากเดียว ผมจะไปชอบเธอได้จากฉากไหน ถ้าไม่ใช่ฉากนั้น
เนื่องจากติดลม ขอคอมเม้นท์นิยายด้วย – ซึ่งก็ดีครับ เป็นแนวที่หายากในหมู่ชายชาย
ภาษาอยู่ในระดับ กำลังน่ารักน่าหยิก ไม่แก่ ไม่เด็ก ดูมีมุมมองเป็นของตัวเอง บรรยายอาจจะไม่เห็นภาพบ้างบางตอน แต่ขอรับประกันได้เลยว่า ความสนุกมันทดแทนกันได้
ส่วนคนเขียน น่ารักมากเลย ผมแอดเฟสบุ๊คคนเขียนไปแล้ว รวมทั้งทวิตเตอร์ด้วย (ไปดูมาจากเรื่องของหนูทะเล) ทำให้ผมรู้ว่าไอ้ประโยค
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะลองอกหัก
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะลองใช้หัวใจ
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะเลิกยึดติดกับมุมมองของสังคม
คุณจะไม่เข้าใจความรักจนกว่า จะรักใครสักคน จากใจ....จริง….
น้องภัสผู้เขียนคือผู้แต่งประโยคนี้เอง
เพราะในเฟส หรือทวิตของน้องภัสมี ประโยค หน่วง เศร้า เหงา คิดถึง รัก หลง โกรธ ฯลฯ ที่คล้ายแบบนี้อีกมากมาย
ค่อนข้างเป็นเด็กที่มีความคิดทีเดียว (เพราะผมแอดเฟสจึงรู้ว่าความจริง น้องภัสอายุ 14 จะ15 ปีนี้)
---
ยอคนเขียนหวังจะได้รวมเล่มจริงๆ
เเต่ผมว่าวันนี้ น่าจะเป็นวันสุดท้าย เเละผมคงเป็นเม้นท์สุดท้ายเเล้ว
(ผมเข้าข้างตัวเองเลยว่า ได้เเน่ๆ)
ป.ล. ถ้าผมได้ ขอลายเซ็นต์น้องภัสด้วยนะครับ เพราะอนาคต น้องต้องดังมากๆเเน่ กลัวว่าตอนนี้พี่คนนี้จะไม่มีปัญญาไปขอลายเซ็นต์55555
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
