พี่วินกับน้องปอม ในที่สุดก็ "จบอย่างมีความสุข" สินะ (แล้วที่แพนกล้องอ่ะ... คิดถึงคนอ่านบ้างม้ายยย 555

)
แอบเหงานะคะ เหมือนกับติดตามเค้าทั้งสองคนมาเป็นเวลานานเหมือนกัน อินด้วยก็เยอะ (เรื่องนี้ทำให้คนอ่านเสียน้ำตาให้นิยายเล้าเป็นเรื่องแรกนะ ... จำได้ว่าเคยเม้นท์ไปแล้ว แต่เม้นท์อีกที 555 ) แต่ก็อิ่มใจที่ทั้งสองคนผ่านมาถึงจุดที่อยู่ตัวจนได้
รอรวมเล่มนะคะ รออ่านพี่เมษในเล่มด้วย (ไม่น่าเชื่อเลย จากตัวร้ายประจำเล้า กลายเป็นตอนพิเศษที่คนติดกันงอมแงม 555)
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะคะ
รอติดตามเรื่องใหม่ค่ะ
