บทที่1ผมจะเดินไปกับพี่ชายทุกวัน
(ไปโรงเรียนวันแรก I)
ภาค ก็คุณน่ารัก...แล้วแมวอย่างผมจะอดทนไหวหรอ
( ไคโตะ - มาริ )
เช้าแล้ว ผมได้กลิ่นหอมๆของอาหารลอยมา พอเดินไปที่ครัวก็เห็นหางสีขาวของพี่ไคโตะสะบัดไปมา ผมเดินเข้าไปด้านหลังแล้วสวมกอดเอาไว้ เขาสะดุ้งเล็กน้อย
"ตื่นแล้วหรอครับ นายน้อย"
"ครับ อรุณสวัสดิ์ครับ พี่ไคโตะ"
"ไปอาบน้ำนะครับ แล้วมาทานข้าว"
"พี่ไคโตะไปอาบด้วยกันไหมครับ"
"มะ...ไม่ดีกว่าครับ นายน้อยผมอาบแล้ว รีบไปอาบนะครับ"
"อืมๆๆ"
ผมถูหน้าไปบนแผ่นหลังกว้างอีกทีสองทีก่อนจะผละออกไปอาบน้ำที่ห้อง พี่ไคโตะหันหลังมาเคาะหัวผมทีหนึ่งแล้วแล้วไล่ไปอาบน้ำอีกครั้ง ดีใจจังผมชอบแบบนี้ที่สุด ตื่นมามีคนอยู่กับผมทำอะไรร่วมกันในตอนเช้า
เวลาพี่สาวผมอยู่ ผมก็มักจะเข้าไปกอดเขาแบบนั้นแล้วเอาหน้าถูไปมาเป็นการอ้อน เพราะงั้นทำกับพี่ไคโตะบ้างคงไม่เป็นไรหรอก ผมค่อยๆถอดเสื้อนอนชุดบางออกแล้วเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ เพราะผมชินกับการอยู่คนเดียว แก้ผ้าเดินในห้องก็ไม่มีใครดูหรอก
ผมรีบแต่งตัวเพราะพี่ไคโตะเรียกให้ลงไปทานข้าวได้แล้ว อ๊ะ กระดุมเสื้อยังไม่ได้ติดเลยอ่ะ เดี๋ยวค่อยลงไปติข้างล่างก็ได้ อ่ะๆๆ กระเป๋า ได้ล่ะ
"นายน้อย! จะรีบไปไหนครับ กระดุมเสื้อยังไม่ได้ติดเลย"
"ก็พี่ไคโตะเรียกก็เลย..."
"ผมเห็นหายไปนาน เป็นห่วงก็เลยเรียกนะครับ มาเดี๋ยวติดกระดุมให้ครับ"
พี่ชายเดินเข้ามาใกล้ผม คุกเข่าลงกับพื้น(เพราะผมเตี้ยกว่า)แล้วค่อยติดกระดุมเสื้อให้ผม หัวของพี่ชายอยูในระดับสายตาผมพอดีกลิ่นหอมๆแบบผู้ชายที่ในบ้านผมไม่มี ก็ผมมีแต่พี่สาวนี่นา ตัวผมเองก็...หาความเป็นผู้ชายแทบไม่ได้
หอมจังเลยน้า~ โดยไม่รู้ตัว ผมเผลอก้มลงไปกดจมูกลงไปบนผมนุ่มของพี่ชาย หูของพี่ชายกระดิกเหมือนรำคาญที่มีอะไรมาโดนหู แล้วเขาก็ค่อยๆดันผมออก
"เป็นอะไรครับเนี่ย อ้อนแต่เช้าแล้วนะครับ นายน้อย"
"หอมจังเลยครับ ผมพี่ชาย"
"หรอครับ ผมก็ว่าปกตินะ เรื่องนั้นช่างมันเถอะไปทานข้าวได้แล้วครับ"
ผมเดินตามพี่ชายเข้าไปที่ในครัวอีกครั้งวางกระเป๋าลงข้างๆ ว้าวๆ อาหารน่ากินมากๆเลย เป็นไข่ดาวหนึ่งชิ้น มีไส้กรอกสองอันกับเบคอน มีของล้างปากเป็นสลัดแบบง่ายๆ ขนมปังเนยสำหรับเช็ดจาน ตบท้ายด้วยน้ำมะเขือเทศที่ผมชอบทาน
"น่ากินจังเลยครับ"
"ก็ทานเลยสิครับ"
"แล้วของพี่ชายอยู่ไหนครับ"
"นายน้อยทานก่อนเลยครับ เดี๋ยวผมค่อยทานทีหลัง"
"ไม่ ถ้าพี่ชายไม่กินด้วย มาริก็ไม่กิน"
"....ก็ได้ครับ"
พี่ชายนำอาหารอีกชุดที่แยกเอาไว้มานั่งทานกับผม ผมยิ้ม เรากินอาหารเช้าไปด้วยคุยไปด้วย เพื่อทำความรู้จักกันเพิ่มขึ้น เมื่อผมทานเสร็จก็ลุกไปรอที่หน้าบ้าน พี่ชายบอกว่าของล้างจานก่อน
ตอนนี้เขาออกมาแล้ว เราเดินไปโรงเรียนด้วยกัน ผมดีใจที่สุดเลย พอเข้ามาที่บริเวณโรงเรียน ผมรู้สึกได้ว่า มีคนมองพี่ชายมากมาย ไม่ชอบเลยแฮะ พี่ชายบอกให้ผมไปที่ห้องเรียนก่อน เขาจะไปทำธุระนิดหน่อย
มาถึงห้องเรียนที่นี่ก็ยังวุ่นวายเหมือนเดิม ผมไปนั่งที่ประจำผมคือท้ายสุดของห้อง ผมนั่งคนเดียวเสมอจะมีบางครั้งที่จอมกวนอย่างฮาจิจะมานั่งด้วย และใช่ เขาไม่ได้มานั่งอย่างเดียวเขามักจะมาลวนลามผมทุกครั้งไป แต่ดีที่ผมมีสเปรย์ผริกไทยอยู่ เขาเคยโดนไปแล้วแต่ก็ไม่ได้กลัวเท่าไร ผมคิดว่าครั้งต่อไปคงต้องเครื่องช็อตไฟฟ้า
"นี่เธอ เมื่อเช้าที่หน้าโรงเรียนเห็นแมวที่เดินเข้ามาไหม"
"อืม หล่อมากๆเลย"
"แต่เห็นเดินมากับนายจืดมาริไม่ใช่หรอ"
"ไม่หรอก ฉันว่าแค่เผอิญเดินมาข้างๆกันมากกว่า"
"แล้วเขามาทำอะไรน้า~"
"เห็นใส่ชุดโรงเรียนเรานะ"
"ถ้าอยู่ห้องเดียวกันนะ ฉันจะขอเขาเป็นแฟนล่ะ"
"ฉันต่อด้วย"
บทสนทนาที่ผมฟังแล้วอยากตรงเข้าไปบอกพวกเธอว่า นั้นพี่ชายฉันนะ แต่ผมก็ไม่มีความกล้าพอ เพราะพวกเธอเป็นดาวประจำห้อง ที่ผู้ชายหลายคนหมายปอง ผมมันก็แค่ไอ้จืดอย่างที่เขาว่า บ้าที่สุดทำไมผมไม่เกิดมาตัวสูงๆนะ อย่างน้อยจะได้สู้พวกเธอได้สักเรื่อง
อาจารย์ห้องผมเดินเข้ามาเมื่อถึงชั่วโมงแรก เป็นชั่วโมงโฮมรูม อาจารย์บอกว่ามีนักเรียนใหม่มาใครกันนะ แต่ผมไม่ต้องสนใจก็ได้ ว่าแต่พี่ชายอยู่ไหนนะ
"เอาล่ะ นักเรียนใหม่ แนะนำตัวสิ"
"ผม ทาคุมิ ไคโตะครับ เป็นพี่ชายของมาริครับ"
"เอาล่ะ หาที่นั่งเอาเองล่ะกันนะ ทาคุมิคุง ชั่วโมงนี้เรียนกันเอาเองครูจะไปประชุม"
พี่ชายเดินมาที่ผมแต่โดนพวกดาวประจำห้องดักเอาไว้ เอาอีกแล้ว ผมไม่ชอบนะ แล้วนั้นทำอะไรอ่ะ อย่าจำแขนพี่นะ ลูบแขนพี่ทำไม ผมทำแบบนั้นได้คนเดียวนะ ขณะที่ผมกำลังหงุดหงิดอยู่เจ้าฮาจิก็เขามากวนผมซ้ำอีก
"เป็นอะไรครับ หนูมาริจัง หน้ามุ้ยเชียว แก้มปองหน้าแดงแล้ว"
"อย่ายุ่งนะ ไปไกลๆเลย" จะไม่ให้โมโหได้ไง ก็มันเอามือลูบขาผมด้วยอ่ะ
"เป็นไรอีกล่ะ แค่นี่ก็โกรธไปได้" พอผมจะเถียงเขาต่อ ก็มีเสียงขัดผมขึ้นมาก่อน
"ขอโทษนะครับ คุณช่วยย้ายที่นั่งได้ไหมครับ"
"ทำไมต้องย้ายว่ะ ไอ้แมวสีมอม"
"เพราะนายน้อยมาริของผมเขาไม่ชอบคุณ เพราะงั้นช่วยไปนั่งที่อื่นด้วยครับ"
"ไม่โว้ย!!!!"
ฮาจิลุกขึ้นแล้วปล่อยหมัดออกไปที่พี่ชาย ไม่นะ! แต่...พี่ชายรับหมัดนั้นได้โดยไม่ต้องหลบ แล้วกำหมัดนั้นแน่นกว่าเดิมจนอีกฝ่ายร้องออกมา
"คุณจะไปดีๆ หรือต้องให้ผมใช้กำลังอีก"
"โอ๊ย..ก็ปล่อยสิ"พี่ชายปล่อยมือ ฮาจิรีบวิ่งออกไปจากห้อง ผมกำลังจะขอบคุณแต่
"ทาคุมิคุง เก่งจังเลย"
"สุดยอดเลย ทำให้ฮาจิแผ้ได้ในหมัดเดียว"
"ขอโทษนะครับ แต่ ทาคุมิ เป็นนามสกุลของนายน้อยมาริเรียกแบบนี้คงไม่ดี"
"งั้นไคโตะ"
"ชื่อนั้น นายน้อยเรียกได้คนเดียวครับ ถ้าจะเรียกต้องขอนายน้อยก่อน"
"งั้น...มาริเราเรียกได้ใช่ไหม"
พวกเธอมองมาที่ผม สายตาที่มองมาไม่ได้เป็นมิตรเลยซักนิด มันเป็นสายตาที่บอกว่าถ้าผมไม่ยอม ต้องเจ็บตัวแน่ๆ ผมเคยโดนพวกเธอ...ตบมาแล้ว นั้นทำให้ผมต้องใส่แว่นตาบ้าๆนี่ ที่พวกเธอบังคับให้ใส่ตลอดเวลา แต่ครั้งนี่...นี่มันพี่ผมนะ ใครจะยอมล่ะ
"ไม่ครับ"
"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"
พวกเธอเดินจากไปแล้ว พี่ชายนั่งลงข้างๆผม แต่ผมไม่มีอารมณ์พูดด้วยหรอก เล่นเน็ตบุ๊คดีกว่า...อ๊ะ ไปไหนอ่ะ หรือไม่ได้เอามานะ เซ็งๆๆๆ น่าเบื่อที่สุด
"หานี่อยู่หรือครับ"
"อ๊ะ! เน็ตบุ๊คของผม พี่ชายเอามาได้ไงครับ"
"เมื่อเช้านายน้อยรีบออกมาก่อน ผมเห็นมันวางอยู่ที่วางรองเท้าก็เลยหยิบมาให้...ชอบเล่นไม่ใช่หรอครับ เห็นนั่งเล่นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว หลับไปทั้งที่ยังเปิดเอาไว้ ผมเลยต้องอุ้มไปที่เตียง"
"พะ...พี่เป็นคนอุ้มผมไปที่ห้องหรอ (*///*) ผมถึงว่า ทำไมผมถึงไปนอนที่ห้องได้ ขอบคุณนะครับ"
ก็มีพี่ชายดีขนาดนี้ แล้วผมจะโกรธนานๆได้ไง พี่ไคโตะลูบหัวผมเบาๆ ผมเปิดเน็ตบุ๊คแล้วเล่นไปเลยๆ ไม่ใช่ว่าผมไม่สนใจเรื่องเรียนนะ แต่หนังสือพวกนี่ ผมอ่านหมดแล้วนี่น่า ถึงในชั่วโมงผมจะไม่ตั้งใจเท่าไร แต่การเรียนผมก็ไม่เคยตกนะ
แต่รำคาญแว่นนี่จัง ไม่กล้าถอดเพราะถ้าผมถอดเมื่อไร พวกเธอจะลุกมาหาเรื่องเมื่อนั้น
"นายน้อย ทำไมต้องใส่แว่นล่ะครับ นี่ไม่ใช่แว่นสายตาด้วย"
"มัน...ก็ แบบว่า"
"ผมบอกแล้วไงครับ ว่าไม่ต้องกลัว ผมจะคอยปกป้องนายน้อยเองเพราะฉะนั้นถอดแว่นออกนะครับ เห็นไหม ผมว่าแบบนี่น่ารักกว่าเยอะเลย แล้วก็หวีผมซะหน่อย แค่นี่ก็...สวย..มาก..เลย....ครับ"
"พี่เป็นอะไรครับ"
เขาดูตะลึงอะไรบางอย่าง อะไรหรอผมมีอะไรติดหน้าหรือไง หน้าพี่ชายแดงกว่าเก่าเมื่อผมเอามืออังไว้ที่หน้าผาก ก็ไม่ได้เป็นไข้นี่นา
"ป่าวครับ"
"หรอครับ เห็นพี่หน้าแดงๆ"
ผมกลับมาความสนใจมาที่เน็ตบุ๊คอีกครั้ง
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
เอาช่วงแรกไปก่อนนะครับ ช่วงต่อไปจะเป็นอย่างไง
มาริจะถูกแกล้งด้วยวิธีไหน ไคโตะจะปกป้องมาริได้ตลอดไหม ติดตามช่วงที่สอง
จริงๆแล้วอยากให้มาริดูอ่อนแอกว่านี่ แต่มันจะดูอ่อนปวกเปียกเกินไป พอสวยแล้ว(น่ารัก)เดี๋ยวก็จะรู้เอง ว่ามาริจะป็อปแค่ไหน
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ ไคโตะหื่นแน่ๆ แต่ต้องให้ผ่านช่วงสุภาพบุรุษผู้แสนดีไปก่อน แล้วพระเอกร้ายคารมณ์หื่นค่อยออกมา (ประมาณว่า มาริอย่าได้ออกจากห้องเลย)
ติดตามหน่อยนะครับ เพราะคนเขียน เขียนสดเลยช้านิดนึง
*แก้ไขคำผิดแล้วนะครับ
หัวข้อ: [รวมซีรี่ย์]เมื่อแมวไม่ได้เดินสี่ขาอีกต่อไป-ภาค3P - บทที่7 ครอบครัวสุขสันต์ (จบ) ย้ายได้เลยครับ (อ่าน 128236 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก