พึ่งกลับจากไปปฏิบัติธรรมครับ เอาบุญมาฝาก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าฯ ทุกคนนะครับ ผลบุญที่ผมทำขอให้ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนสมหวังในความรัก และมีความรักที่ยิ่งใหญ่ครับ ก่อนอื่นผมต้องขอออก........แถลงการณ์ฉบับพิเศษ ( ไม่ได้แก้ตัวนะ แต่ชี้แจงครับ หุหุ )
คุณหนุ่มแบงค์ที่เคารพครับ กระผมรู้สึกกราบขอบพระคุณมากๆๆครับ ที่ท่านนำเรื่องราวของกระผมมาสู่สาธารณชน แต่ครั้งนี้ผมก็ให้อภัยท่านเหมือนเดิม แต่ท่านระวังตัวท่านให้ดีนะครับ เพราะเดี๋ยวเรื่องที่ท่านสร้างวีรกรรมไว้กับเด็กอาชีวะ จะรู้ถึงหูภรรยาของท่าน ( อันนี้ผมไม่ได้ขู่นะครับ อิอิ สะจายยยยยยยยยย...สุดๆๆๆๆๆๆๆ )
ผมต้องบอกก่อนนะครับเพื่อนๆ ที่ผมทำกับน้องเค้า ในตอนนั้น อย่างที่รีฯ บนๆ ถามไว้ว่า ผมเหนื่อยไหม ขอบอกว่าเหนื่อยมากและไม่สบายใจอย่างรุนแรง ที่สำคัญผมยังรู้สึกผิดมากจนทุกวันนี้ครับ ที่ได้ทำร้ายความรู้สึกของน้องเค้า ทั้งๆ ที่ น้องเค้าทำไปก็เป็นเพราะเค้ารักผมมาก
แต่ที่ทำคือ ตอนนั้นไม่อยากให้น้องเค้ามาจมปรักอยู่กับผม ไม่อยากให้น้องเค้ามารักผม และผมคิดว่าน้องเค้าแค่ทำเพียงสนุกๆ ผมก็เจ็บปวดนะครับที่ทำไปแบบนั้น เพราะตั้งแต่ผมเกิดมาก็ไม่เคยทำร้ายความรู้สึกใคร เพราะผมถือว่าความรู้สึกที่มันโดนทำร้าย มันเรียกกลับคืนมาแก้ไขใหม่ไม่ได้ คิดดูนะครับตลอดเวลาที่ผมทำกับน้องเค้า สิ่งเดียวที่ผมรู้สึกได้ คือฝ่ามือผมที่เย็นจนตัวเองรู้สึกได้ และความรู้สึกที่หวิวๆ ในใจ สงสารน้องเค้าเหมือนกันนะครับ บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นผมต้องควบคุมบ่อน้ำตาตัวเองแทบขาดใจ กลัวว่ามันจะไหลออก แต่พอกลับมาถึงบ้าน ยิ่งได้มองรูปคู่ชีวิตผมด้วย เท่านั้นแหละครับน้ำตาเวรเจือกไหลออกมาเป็นเขื่อนแตกที่ร้องคือคิดถึงคู่ชีวิตของผมและรู้สึกผิดมากๆๆๆ ที่ทำกับน้องเค้า
แต่เมื่อวันศุกร์ ที่ผ่านมาตอนที่ผมคุยเปิดใจกับน้องเค้า ผมก็ขอโทษน้องเค้าไปแล้ว แต่ผมไม่ได้บอกน้องเค้าหรอกนะครับว่า ในส่วนลึกๆ ที่ผมทำไปผมรู้สึกอย่างไร กลัวเดี๋ยวน้องเค้าจะได้ใจ ทั้งๆ ที่ขอโทษน้องเค้าไปแล้ว แต่ผมก็ยังสู้สึกผิดอยู่นะครับ ( แล้วทามมายยยย ผมต้องไปแคร์ความรู้สึกเด็กเมื่อวานซืน มันขนาดนี้ด้วย )
น้องเค้าบอกว่า ถ้าอยากให้น้องเค้าให้อภัยผม น้องเค้าขอพกรูปผมในกระเป๋าตังค์ของน้องเค้า ผมก็บอกได้ ( ในใจคิดอยู่แล้วว่ายังไงผมก็ไม่มีทางให้รูปถ่ายกับน้องมันหรอก แต่ตอบว่าได้ไว้ก่อน ) สักพักผมช็อกซิครับ ก็น้องเค้ามีรูปผมอยู่ในกระเป๋ามันแล้ว แถมเป็นรูปคู่ผมกับน้องเค้า ที่น้องมันไปตัดต่อเอา แล้วมันแอบถ่ายรูปผมตอนไหนนี้ ผมละงงโคตรๆๆๆๆ
แต่ผมชอบน้องเค้าอยู่อย่างนึงครับ น้องเค้าไม่เคยถึงเนื้อ ถึงตัวผม ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งที่ผมชอบในตัวน้องเค้า ทั้งๆ ที่น้องมันมีโอกาส หลายครั้งพอตัว แตกต่างกับไอ้พวกคนอื่นๆๆที่มาชอบผม ยังไม่ได้พูดคุยกันเลย ไอ้พวกนั้นประชิดตัวผมซะแล้ว ( ไอ้พวกนั้น มันก็ไอ้พวกเพื่อนหนุ่มแบงค์ แหละครับ ) ผมถึงรู้สึกดีกับน้องเค้า
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับกำลังใจที่มีให้ผม ( แต่รู้สึกว่าตอนนี้กำลังใจของน้องเค้ามีมากกว่าผมซะอีก โดยเฉพาะพี่หญิงมาดามกุ้ง และเพื่อนๆ คนอื่นๆ เดี๋ยวนี้ชักออกนอกหน้าขึ้นทุกวัน งอนนนนนนนนนนนน )
ปล.1
sms ของเมื่อวานนี้ ...พี่เป็นอะไรคับ ทำไมต้องปิดเครื่องด้วย โกรธอะไรผมป่าว คิดถึงพี่จัง ฝันดีนะคับ....( ผมไม่ได้บอกน้องมันหรอกครับ ว่าผมไปไหน )
sms ของวันนี้ตอนสายๆ .....พี่ไม่สบายหรือป่าวคับ ทำมัยไม่มาสอน ผมเป็นห่วง คิดถึงนะค.....( ฮิฮิ วันนี้ลาพักร้อนโว้ยยยยยยย ไอ้น้อง )
sms ตอนบ่ายโมง ....ทำมัยพี่ไปทำบุญไม่บอกผม แล้วเอาบุญมาฝากผมป่าวคับ อยากเห็นหน้าพี่เร็วๆจัง.....( ไอ้เด็กเวร โทรไปถามไอ้หนุ่มแบงค์มาละซิ เดี๋ยวนี้สนิทกันแล้วนิ )
ปล.2 ตอนนี้กลัวมาก ว่าไอ้หนุ่มแบงค์ มันจะบอกน้องชายคนใหม่ของมันให้เข้ามาอ่าน แล้วที่นี้ผมจะทำยังไงดี
ปล.3 เห็นมีแต่เจ้สองคนเดียว ที่เข้าใจ ผม ( ซึ้งใจสุดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ ขอบคุณนะครับ ) จริงอย่างเจ้ว่า ทำอะไรที่มันตรงข้ามใจ เจ็บปวดและเหนื่อยสุดๆๆ
ปล.4 ขอบคุณสำหรับเพลงนะครับ ผมชอบมาก แล้วทำไมเพลงนี้ผมถึงไม่เคยฝังอีกแล้วนะ