หัวข้อ: ทำยังงัยดีครับ..เมื่อนักเรียนชายเดินเข้ามาบอกรักผม...

[มังกรขี้เหงา]

ผมว่าคุณลองฟังเพลงน้ำเต็มแก้วของเอ็นโดฟินดูนะครับ แล้วลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า คุณเป็นเหมือนคนที่กล่าวถึงในเพลงนี้ คุณจะทำอย่างไร

[ja ne]

ชอบทู้จริงๆๆๆ สาระกันล้วนๆ

อยากชวนให้อาจารย์สีฟ้า เข้าไปแวะอ่าน บันทึกของเรา (วิน/นนท์) แล้วลิงค์เข้าไปในบล๊อก ของ วิน เลยก็ได้ (ตอนที่ 14-16)
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kwin&group=3



จริงๆ เรื่องมันอาจไม่เกี่ยวกับของปัญหาของอาจารย์สีฟ้าเท่าไหร่
แต่น่าจะมีอะไรดีๆ ให้เราเข้าใจความคิดเด็กๆ วัยเดียวกับน้องที่มา Lovin'U น๊ะ


อยากให้อาจารย์สีฟ้า มีความสุขกับปัจจุบัน
เลือกเก็บความทรงจำดีๆ ไว้ย้อนมองแล้วยิ้มกับมัน

ที่นี่มีเพื่อนเสมอ

[viva]

เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าด้วยอีกคนค่ะ

ไม่รู้จะพูดอะไร พี่ๆเค้าแนะนำกันไปหมดแล้ว

ขอให้ผ่านปัญหานี้ไปได้นะคะ แล้วก็สดุท้ายอย่าปล่อยให้ความรักทำร้ายเรา

เอาใจช่วยทุกสถานการณ์ค่ะ 

[อาจารย์..สีฟ้า]

    ขอบคุณอีกสักสิบครั้งนะครับ สำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ ที่..พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ  มีให้ผม ผมขอน้อมรับด้วยไมตรีจิตอย่างยิ่ง         
     ตอนนี้ยิ่งวิ่งหนีน้องเค้า .... ก็เท่ากับเอาตัวเองๆไปผูกพันมากยิ่งขึ้น  เมื่อเช้านี้ มีผู้ปกครองนักเรียนมาพบผมพร้อมกับนมตราหมี อีกกระเช้าใหญ่   คงไม่ต้องบอกหลอกนะครับว่าเป็นใคร ( ก็คุณแม่สุดที่รักของน้องเค้าแหละครับ )

... แม่เค้ามาคุยกับผมว่า น้องเค้าอยากเรียนพิเศษช่วงปิดเทอม แม่เค้าบอกว่า...งงมาก ทั้งๆ ที่ปิดเทอมทีไร ให้เรียนพิเศษก็ไม่ยอมเรียน แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม  ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven

... แล้วผมก็ถึงบางอ้อ ว่าลูกชายสุดที่รักของคุณแม่ท่าน บอกว่าไม่อยากไปเรียนร่วมกับใคร กลัวไม่มีสมาธิในการเรียน น้องเค้ายังบอกคุณแม่สุดที่รักอีกว่า อาจารย์ที่ปรึกษา ( หมายถึงผม ) เก่งวิชาวิทยาศาสตร์ และอยากให้คุณแม่สุดที่รักมาคุยกับผม ให้รับสอนพิเศษกับน้องเค้าช่วงปิดเทอม เพราะว่าถ้าคุยเอง อาจารย์จะไม่รับสอน ดูนะครับ น้องมัน สตอ คุณแม่สุดที่รักจนผมแทบจะมอบโล่ให้  คุณแม่ก็เป็นคุณแม่แห่งปี  ลูกชายพูดขอขออะไร  คุณแม่ท่านก็รีบสนองลูกชายเลยทีเดียว  แล้วนี้ถ้าผมรับสอน ไม่เท่ากับเอาตัวเองไปประเคนให้น้องเค้าถึงที่เลยหรือนี้
คิดแล้วอยากกัดหูตัวเองตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

   …แต่ผมเอง ก็บอกคุณแม่ท่านไปว่า ผมยังให้คำตอบไม่ได้ เพราะผมไม่รู้ว่าจะได้รับมอบหมายให้ไปอบรม หรือไปราชการที่ไหนหรือเปล่า ( จริงๆ ช่วงปิดเทอมก็ ไม่มีอะไรหลอกครับ  ว่างอยู่แล้ว จะมีก็เข้าเวรที่โรงเรียน บ้างบางวัน  แล้วก็นัดติวกับลูกศิษย์บ้าง (  ติวที่โรงเรียนนะครับ )....) แต่ต้องเล่าความเท็จให้คุณแม่ฟังไว้ก่อน   คุณแม่ท่านก็เข้าใจ  แต่ก็ยังขอร้องให้ผม เจียดเวลาไปสอนเสียให้ได้  อยากจะตะโกนบอกคุณแม่เสียเหลือเกิน ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ของคุณแม่ มันอยากได้ผมเป็น..............ของมัน แถมก่อนกลับคุณแม่เค้าบอกผมว่า ถ้าวันไหนผมว่าง จะเชิญไปกินข้าวที่บ้าน ( ฟังแล้ว อยากผูกคอตายใต้ต้นผักชีอีกหนึ่งรอบ ) ผมไม่รู้ว่าน้องเค้าจะเล่าเรื่องผมให้แม่เค้าฟังอย่างไรบ้าง เฮ้ยยยยยย

   ...เหนื่อยจริงๆ ครับ กับแผนรุกฆาต ของน้องเค้าคราวนี้  ถ้าน้องเค้ามีจิตใจที่อยากเรียนพิเศษจริงๆๆ ผมก็ยินดีสอนนะ  เพราะยังงัยก็ลูกศิษย์  แต่นี้มันคิดอะไรอยู่ผมอยากจะรู้จริงๆๆ  ที่สำคัญอยากเรียกมันมาตีสักที ( ผมยังใช้ระบบตี ในการเรียนการสอนอยู่ครับ ถึงจะเป็นระบบที่โบราณ และผิดต่อกฎของกระทรวง แต่เป็นระบบที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการเรียนการสอน ) 

   ผมไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงยอมให้น้องเค้าล้ำเส้นชีวิตผมมากขนาดนี้  อย่างที่ผมบอก ผมกลัวครับ กลัวการสูญเสียอีกครั้ง และ ผมไม่อยากให้ใครมาแทนที่คนที่ผมรักครับ ผมเข้าใจความรู้สึกของน้องเค้านะครับ..ว่าเค้ารู้สึกอย่างงัยกับผม  และยิ่งฟังเพลงน้ำเต็มแก้ว ที่คุณมังกรขี้เหงาแนะนำ  ผมก็ยิ่งเข้าใจความรู้สึกของน้องเค้ามากขึ้น  รู้นะครับว่าน้องเค้าก็เหนื่อยมากเหมือนกัน  ที่คอยแต่วิ่งตามความรัก  ถ้าผมเป็นน้องเค้าผมก็คงเหนื่อยและท้อเหมือนกัน  แต่จะให้ผมทำยังงัยได้ครับ ผมยังไม่พร้อมที่จะรักใครอีก  อย่าหาว่าผมใจดำหรือไม่มีหัวใจเลยนะครับ ........เพราะผมคงทนไม่ได้ที่จะสูญเสียอีกครั้ง

[stayingpower]

    แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม  ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven

ว๊าย .....

[ja ne]

  :m20:ยิ่งอ่านยิ่งขำ
ไอ้เด็กคนนี้มัน น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เจรงๆๆๆๆๆๆๆ

ดูๆๆๆ ทำทุกวิถีทาง พิชิตรัก....อาจารย์หนุ่ม.......

ท่าทางจะวางแผนมาดี เหอๆๆๆๆๆๆ ไอ้เด็กบร้า

[ExecutioneR]

    แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม  ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven

ว๊าย .....

ไรยะ หล่อน แหมๆ เดี๋ยวปั๊ดแฉ เดี๋ยวปั๊ดแ---ฉ 

ลป. อาจารย์คับ รับสอนไปเหอะคับ ยังไงๆก็ลูกศิษย์เนอะ ดีซะอีก ได้อยู่ในสายตาทั้งเราและพ่อแม่ด้วย ช่วยควบคุมให้เค้าไม่นอกลู่นอกทาง ดีจะตายไป เวลาสอนก้อสอนข้างล่าง ห้องกินข้าว ห้องรับแขกอะไรก้อด้ะ แม่เค้าก้อเห็น เราก้อปลอดภัย (ถึงไอ้ต้นจะเคยอยากสอนสองต่อสองในห้องนอนมากมายก้อตามที  ) เอาเหอะคับ อย่ากลัวเลยการสูญเสีย ถ้าโลกนี้ไม่มีการสูญเสีย มันก้อเหมือน มีแต่สีขาว ไม่มีสีดำ อะๆไรก้อคงจืดแย่ ชีวิตคงก้อคงไม่ต่างกับต้นไม้ ไม่ต้องเดินไปไหน ปล่อยให้เปลือกมันโตเอาๆ แต่จิตใจยังอยู่แต่กับที่ ไม่ดีหรอกๆ ชีวิตคนเราไม่ได้เจอแต่กับการสูญเสียนี่คับ จิงมะ

^^

[มูมู่น้อย]

555  ว่าที่คุณแม่สามีเลยเหรอ  

ที่จริง  ถ้าทำใจได้ ถือว่า ทำบุญทำทานให้น้อง  ส่งน้องให้ถึงฝั่ง
ทำไมอาจารย์ไม่สอนน้องเลยละ  ทำตัวเป็นอาจารย์ที่สอนลูกศิษย์คนหนึ่ง
ตั้งใจและก็เป็นแรงผลักดันให้น้องเค้าก้าวไปข้างหน้าให้ได้
ถ้าไม่พร้อมสอนน้องตัวต่อตัว ก็อาจจะสอนเป็นกลุ่มก็ได้

อาจารย์ควรจะพูดกับน้องตรงๆ และจริงจัง
อาจจะบอกว่าตอนนี้อาจารย์ยังไม่พร้อม  แต่ก็ไม่ได้ตัดความสัมพันธ์  
เราก็ยังเป็นอาจารย์ลูกศิษย์กันอยู่  เรายังเจอกันอยู่  
หน้าที่ของน้องตอนนี้คืออะไร  คือ การตั้งใจเรียนหนังสือ สอบเอนท์ให้ได้ น้องต้องมีอนาคต
อาจารย์จะช่วยเต็มที่ในส่วนของอาจารย์  ให้น้องตั้งใจให้เต็มที่  ติดอย่างที่หวังไว้แล้ววันนั้นค่อยมาคุยกัน
อย่าเร่งรัดตอนนี้  ไม่มีประโยชน์กับใครทั้งนั้น
ตัวน้องเองก็จะแย่  ไม่มีเวลาไปคิดตั้งใจเรียนหรอก  ตัวอาจารย์ก็คอยแต่จะหนี (หนีใจตัวเองด้วยรึเปล่าไม่รู้)

ให้เวลาเป็นตัวหาคำตอบ

ณ.ขณะนี้  เราต่างคนต่างทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดดีกว่า
มันอยู่ที่จิตใจอาจารย์ว่าจะมั่นคงและรับมือได้มากแค่ไหน  
อดีตมีไว้เป็นความทรงจำที่ดี  แต่อย่าให้มันทำร้ายเราจนจมอยู่กับความเหงาตลอดไปเลย
น้องคนนี้อาจจะไม่ใช่คนรักของอาจารย์ในอนาคต  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เปิดใจมองใครเลย
ความกลัวไม่ใช่สิ่งที่ผิด ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว  เจ็บอีกครั้งก็คือเจ็บ  แต่เราก็เคยมีความสุขกับมันไม่ใช่เหรอ
ถ้าเราเป็นคนรักเก่าอาจารย์ที่มองลงมา  เราคงอยากให้อาจารย์มีความสุขเหมือนตอนที่อยู่ด้วยกัน

โชคดีน้า เป็นกำลังใจให้  สู้ๆ
         

[unagan]

ผมเกลียดระบบตีมากที่สุดเลยครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่สำหรับอาจารย์สีฟ้าเนี่ย 
ู
อาจารย์ก็เรียกน้องเค้าออกมาตีก้น 

น้องเค้าก็ร้อง ๆๆ ร้องอ๊างส์ แล้วก็น้ำตาไหลด้วย 

อาจารย์เลยต้องปลอบน้อง 

ว่าไม่เจ็บนะคับ 

น้องเค้าก็ร้องซี้ดด แต่็ก็ตอบว่าอื้อ 

น้องเค้ากอดอาจารย์ 

ว้ายว้าย แล้ว แล้ว....อุคิ.....เล่าต่อไม่ได้แล้วอ่า จิ้นไปไกลเลยอ่า 

[อาจารย์..สีฟ้า]

      ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าผมเป็นอะไร  ตั้งแต่ตั้งกระทู้นี้ขึ้น ได้อ่านคำแนะนำและได้กำลังใจจาก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าฯ มันทำให้ผมสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ผมมีความสุขมากๆ เวลาได้อ่านข้อความทุกข้อความของ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ความรู้สึกแบบนี้สำหรับผม ไม่เคยได้สัมผัสมานานมากแล้ว ผมอยากจะขอบคุณอีกครั้ง  ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับกำลังใจและคำแนะนำต่างๆ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็ไม่ได้อยู่ในโลกนี้อย่างลำพัง ถึงแม้ผมไม่เคยได้พุดคุย ( ด้วยเสียง ) ไม่เคยพบหน้า พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ  แต่สิ่งหนึ่งตอนนี้ผมรู้สึกว่า ทุกๆคนคือเพื่อนที่ดีของผม ( สำหรับผมมิตรภาพและความเป็นเพื่อนมันยิ่งใหญ่และงดงามเสมอ แม้ไม่ได้พบหน้า )  ขอบคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆๆ หวังว่าทุกคนคงยังไม่ทิ้งผมไปไหนนะ   
     
      สำหรับเรื่องเรียนพิเศษ ผมก็อยากสอนนะครับ แต่เดี๋ยวคงต้องตั้งกฏกติกากับน้องเค้าเสียก่อน เพราะขนาดอยู่ในโรงเรียนน้องเค้ายังล้ำเส้นผมเลย  แล้วนี้ต้องไปเจอที่บ้าน น้องมันจะไม่กระโดดขี่คอผมเลยหรอ เมื่อก่อนเรียกอาจารย์  เดี๋ยวนี้ชักเหิมเกริมเรียกพี่  บางครั้งส่ง sms มีเค้า มีตัวเอง ด้วย.... อยากจะบอกว่า ภาษาน้ำเน่าของพี่แท่ง เจอน้องคนนี้เข้า พี่แท่งชิดซ้าย ข้อความส่งมาชวนคลื้นไส้สุดๆ ( ก็มีแอบยิ้มบ้าง ) แต่ฝันไปเถอะว่าจะทำลายกำแพงได้
     
     ยกตัวอย่าง พอเป็นกระษัย
      1.สิ่งที่ดีที่สุดในหัวใจ คือการได้คิดถึง ได้ห่วงใย คนที่น่ารักที่สุดเช่นพี่
      2.ใครคนหนึ่งกำลังเป็นไข้และบาดเจ็บหนัก เพราะรักเธอจนแทบขาดใจ
      3.อีกร้อยปีหรืออีกพันวัน คำสัญญาก็ยังเหมือนเดิม ผมจะอยู่เป็นคนสุดท้ายเคียงข้างพี่
      4.กรมอุตุฯบอกว่า ความคิดถึงตกประปราย แต่กำลังความรักครอบคลุมทุกพื้นที่ เค้ารักตัวนะ
      5.sms ที่พี่ส่งให้ เป็นข้อความที่มีค่าและมีความหมายที่สุดในชีวิต ขอบคุณนะครับ
         ( ผมส่งไปให้น้องเค้าว่า...อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย  รักษาสุขภาพด้วย เป็นห่วงนะ )
      แค่นี้พอนะครับ ผมก็รู้สึกว่าอาจจะ...........เหมือนกัน

      ปล. 1 แหมอะไรกันครับ....คุณแม่สามีเนี้ยะ เขียนเล่นๆ คลายเครียดดดดดดด ดูซิคิดเอาเป็นจริงเป็นจังไปได้
      ปล. 2 ไอ้ระบบตีอย่างรีฯ ข้างบนนะ ผมก็ไม่ได้ตีมาตั้งนานแล้วนะ ตีท่าอะไรบ้างก็จำไม่ได้เหมือนกัน จะมีใครอยากช่วยพื้นความจำบ้างหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ 
      ปล. 3 เรื่องราวน้ำเน่าของน้องเค้ายังมีอีกมาก ไว้จะนำมาเล่าสู่กันฟัง

[ExecutioneR]

แต่ฝันไปเถอะว่าจะทำลายกำแพงได้

นี่เป็นหลักฐานอย่างชัดเจนว่า กำแพงของคนพูดเริ่มเป็นรูแล้วครับ แต่เจ้าตัวมักไม่รู้ตัว เอิ๊กกกก

ปล. การยอมรับเค้า มันก้อจะทำให้เค้ายอมรับเงื่อนไขเราได้มากขึ้นและดีขึ้นนะครับ
ปล.สอง อยากเจอเ็ด็กแบบนี้บ้างงงงง 

[pop_pukluk]

หวัดดีคับ คุณอาจารย์สีฟ้า
ผมก้อไม่รู้นะคับว่าถ้าเป็นตัวผมเองจะหาทางออกยังไง
แต่ว่าตัวผมเคยมีปัญหาเรื่องนี้กับคนรอบตัวเช่นกันนะ ถึงจะคนละแนวก็เถอะ

แต่ที่อยากบอกให้รู้ก้อคือว่า ทุกเส้นทางมีทางออกหลายทางแล้วแต่ว่าเราจะเลือกทางไหนก็เท่านั้นเองคับ
แล้วป๊อกเห็นด้วยกับคำแนะนำของคุณมาดามและทุกคนนะคับ

เกย์ ไม่ผิด รัก ก้อไม่ผิด แต่วิธีการหรือการแสดงความรักในช่วงที่เป็นอาจารย์กับนักเรียน มันจะเป็นตัวที่บอกว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม(กับหน้าที่การงานนะคับ ไม่ใช่ความรัก อิอิ)
ที่สำคัญอย่ากลัวที่จะมีความรัก อย่ากลัวการสูญเสียมันไป เพราะมานก้อเกิดขึ้นตลอดเวลาถึงไม่ใช่ความรักก้อเถอะ(จริงม่ะคับ) เพราะอย่างน้อยๆเราก้อได้เรียนรู้ที่จะรักใครสักคนได้ เราได้เรียนรู้ว่ารักมีค่าแค่ไหน และได้รู้ว่ารักเป็นสิ่งสวยงามเกินเกินกว่าที่จะไปกลัวการสูญเสีย

ป๊อกมาเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าด้วยคนนะคับ เหอๆ เพราะป๊อกเคยเลือกทางออกที่พลาดให้กับตัวเองมาแล้ว ดังนั้นเลยม่ะอยากให้ใครต้องเดินพลาดไป ทางออกนั้นค่อยๆแก้ไปดีกว่าคับ แล้วมันจะดีเอง (มั้งนะคับ ผมว่า หุหุ)

ป๊อกมีเพลงนึง เอามาจากน้องชายสุดน่ารักในเล้านี่แหละคับ เพลงนี้มีในกระทู้ของคุณหมออินแล้ว
แต่ขอเอาเนื้อเพลงมาลงไว้นะคับ

+++รักไม่มีกฎเกณฑ์ by เอก เอกชัย เอื้อสังคมเศรษฐ์+++

เวลาที่เรารักใคร ทุ่มเทไปทั้งหัวใจ
ไม่แคร์ภายนอกจะมองเป็นเช่นไร
จะเดินดินหรืออยู่บนฟ้าก็ไม่สำคัญ

เรื่องใจไม่มีเหตุผล
หากรักมันพร้อมจะเกิด
ก็ปล่อยมันไป

อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ

ต้องผ่านอะไรมากมาย ต้องใช้เวลาเท่าไร
ที่จะเจอคนนี้ที่เราไว้ใจ จะไม่ยอมให้สิ่งใดทำเราแยกกัน

เรื่องใจไม่มีเหตุผล
หากรักมันพร้อมจะเกิด
ก็ปล่อยมันไป

อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ

ลองมองออกไป ในใจคนเราไม่ต่าง
ต่างต้องการความรักมาหล่อเลี้ยงใจ
กฎของสังคมจะเป็นไง เรื่องของหัวใจใหญ่กว่า
ปล่อยให้เวลาพิสูจน์ดีไหม

อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ

...

ป๊อกม่ะได้อยากชี้แนวทางไรนะคับผม
แค่อยากจะบอกว่า จรรยาบรรณก็นับเป็นหนึ่งในกฏเกณฑ์ของสังคม ซึ่งป็นสิ่งที่ดีงาม คอยไม่ให้ครูอาจารย์ทำอะไรที่ผิด
แต่ว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่กฏเกณฑ์ใดๆ ในโลกนี้ที่สามารถควบคุมมันได้อ่ะคับ
และที่สำคัญ ความรักกับจรรยาบรรณ ก้อสามารถเดินเคียงคู่ไปด้วยกันได้นี่คับ
สิ่งท้ายสุดนั้นก้อคือ การยอมรับใจตัวเองที่จะเปิดรับมัน และพร้อมที่จะยอมสูญเสียเช่นกัน(โลกนี้ ใดๆล้วน อนิจจัง) แต่ไม่ได้หมายความว่าถ้าต้องสูญเสีย เราจะต้องเสียความรัก ความทรงจำดีๆที่มีค่านะคับ ดังนั้นอย่ากลัวการสูญฌสียเลยคับ (ไม่รู้เหมือนกันนะคับว่าเข้าท่าป่าว ความคิดผมเพราะผมก้อผ่านรูปแบบต่างๆของความรักไม่มากเท่าไหร่)

พยายามต่อไปนะคับ อาจารย์สีฟ้า ป๊อกจะเป็นกำลังใจให้น้าคับ

ปล.แต่ป๊อกอ่ะทึ่งนะสำหรับเด็กคนนี้ เค้ากล้าที่จะรักและทำทุกอย่าง แต่ถ้าผมเป็นอาจารย์สีฟ้า คงต้องระวังกับแผนของเด็กคนนี้ให้มาก อิอิ เพราะเด๋วจาเผลอใจไปง่ายๆๆๆๆ  

[สาวตัวกลม]

แหมมมมมมมมมมมมมมม
เด็กมันน่ารักนะเนี้ย...........


แต่ก็นะ........"จรรยาบรรณ" มันค้ำคออยู่เน้อ จารย์สีฟ้า

เคยแอบเขินเหมือนกัน......เวลาเด็กนักเรียน มันมองมาหวานๆๆๆๆๆ

แปลกใจตัวเอง.......เราเป็นครูนะเนี้ย  แต่ไมมันเขินยังงี้ว้า..

[madamkung]

หึหึหึหึหึหึหึหึ อาจาย์สีฟ้า เวลาอ่านข้อความที่น้องเขาส่งมา เวลานั่งนึกถึงสิ่งที่น้องทำผ่านๆมา
เกิดความรู้สึกอบอุ่นในใจมั้ยคะ กุ้งเองไม่ได้รับผลจากการกระทำโดยตรง แค่ได้อ่านก็ยังอมยิ้ม

น้องเขาคงไม่ได้คิดจะมาแทนที่ใคร เพราะไม่มีใครสามารถมาแทนที่ใครได้หรอกค่ะ

กุ้งว่ากำแพงเริ่มมีรูอย่างที่คุณต้นบอกแล้วมั้งคะ

ความพยายามของน้องช่างเยี่ยมยอดเสียจริงๆ (เอ ตกลงเราเชียร์ใครฟะเนี่ย   ก็น้องเขาทำแต่ละอย่างน่ารัก ได้ใจจริงๆ)
เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ หวั่นไหวไวๆ ค่ะ เฮ้ย แฮ่ ล้อเล่นๆ

[หนุ่มแบงค์]

จารย์คับ ผมว่าเรื่องของจารย์ ทำไมมัน..คุ้นโคตรๆๆๆ

1.เป็นข้าราชการครูโรงเรียนชายล้วน ( ไม่บอกหรอกโรงเรียนไหน )
2.เคยทำงาน ปตท.
3.สูญเสียคนที่รัก ( ขอโทษนะที่ต้องพูด )
4.วิ่งหนีความรักและปิดตัวเองตลอด 3 ปี
5.แล้วคนที่จารย์  จัดการซะราบคาบตอนที่นัดเดทให้จารย์  แล้วคนที่มันด่าจารย์ว่าโง่ ทำไมมันเหมือนที่ชีวิตผมจัง

   ใช่...ใช่เลย...กรูเพื่อนมรึงเอง นี้ถ้าลูกน้องไม่มาเล่าเรื่องให้ฟัง แล้วกรูไม่ได้เข้าอ่าน กรูคงโง่บรม ด่ากรูซึ่งหน้าไม่พอ ยังแอบมาด่าในกระทู้อีก

    ก็บอกแล้วว่าให้เปิดใจให้ตัวเองสักที  น้องๆๆในบอร์ดเข้าก็คิดเหมือนกรูเห็นไหม  เลิกจมอยู่กับอดีตนะ ไอ้น้องคนนั้นกรูดูๆๆไป มันก็น่ารักดี ที่สำคัญมันก็รักมรึงมาก แล้วมีเด็กที่ไหนบ้างจะมาคอยเฝ้าคอยดูแลมรึง ถ้ามันไม่รักนะ กรูเห็นแล้วสงสาร เห็นใจมันบ้างเถอะ นี้ถ้ากรูเป็นมัน กรูจะวางยาสลบแล้วปล้ำมรึงนานแล้ว
    อย่างที่พวกกรูเคยพูด แล้วน้องๆในบอร์ดก็บอก ถ้ากรูเป็นไอ้ภัท แล้วกรูมองลงมาเห็นมรึงเป็นอย่างนี้ ไอ้ภัทมันก็คงนอนหลับไม่สบายหรอก มันก็ต้องอยากให้คนที่มันรัก มีความสุข มีคนที่จะมาดูแลมรึงแทนมันได้ มรึงอย่าไปคิดว่าน้องมันจะมาแทนที่ไอ้ภัท เพราะในโลกนี้ไม่มีใครมาแทนที่ใครได้ เหมือนกับที่คุณมาดามกุ้ง เค้าบอกไว้นะ  แล้วอีกอย่างนะที่มรึงทำอยู่ทุกวันนี้ มันเหมือนไปรั้งวิญญาณไอ้ภัทมัน
    กรูไม่ได้ให้มรึงเชื่อกรูนะ เพราะกรูพูดกับมรึงทุกครั้ง กรูก็เหมือนคนบ้าที่พูดกับตัวเอง แต่กรูอยากให้มรึงก้าวขึ้นบันไดอีกขั้น ไม่ใช่มาย้ำอยู่กับที่อย่างนี้

    ปล.ที่กรูเขียนนะ ถ้ามรึงจะโกรธก็โกรธกรูไป แต่กรูอยากบอกมรึงอีกครั้ง ว่ากรูอยากเห็นมรึงมีความสุข ไม่ใช่วันๆ เอาแต่เก็บตัวเงียบ....กรูก็รักมรึงนะโว้ย
   
    ปล.ขอฟ้อง น้องๆ ในบอร์ด หน่อยเถอะคับ น้องๆ คิดดูนะคับ ความใจแข็งของไอ้จารย์ ขนาดน้อง...มันแอบตามเพื่อนผมไปเที่ยว ไอ้จารย์ตัวดีมันเห็นเข้ามันยังไม่สนใจเลยครับ น้องมันก็แอบเดินตามต้อยๆๆ ผมเห็นแล้วสงสารมาก เหมือนกับเด็กเดินหลงกับผู้ปกครอง ผมเห็นจะจะเลยครับ ว่าน้องมันน้ำตาครอเบ้า ไอ้จารย์ก็ใจดำก็ช่างไม่เหลียวแลเลย แต่มันก็แอบมองน้องเค้าบ่อยๆนะ คงกลัวละซิว่าน้องมันจะเป็นอารายไป
    แต่ผมก็อยากจะบอกน้องมันนะคับว่า....ไอ้จารย์เพื่อนผมคนนี้ มันไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตเลย ไม่ว่าผุ้ชายคนนั้นจะน่าตาดีแค่ไหน ไอ้จารย์เพื่อนผมปฏิเสธหมด น้องจงภูมิใจเถอะคับว่า น้องเป็นคนแรกในรอบ 3 ปี  และจงพยายามเข้า เพราะผมเชื่อว่ากำแพงใจมันเริ่มกร่อนเพราะน้องแล้ว แต่ไอ้นี้มันประเภท ไม่ยอมรับความจิง หยิ่งผยองในทิฐิมานะ ชอบเอาอดีต และคำว่าจรรยาบรรณของมันมาเป็นใหญ่ ( ผมเคยบอกมันนะคับว่า ถ้าจรรยาบรรณของคนทำงานธนาคาร เค้าห้ามมีลูกมีเมีย ห้ามจีบพนักงานด้วยกัน ผมคงตายไปนานแล้วและผมก็คงไม่มีครอบครัวถึงทุกวันนี้  ขนาดคนที่เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ บางคนเป็นถึง ผอ. เค้ายังแอบมีเมียน้อง แอบมีอะไรกับลูกน้อง เค้ายังไม่กลัว แล้วมันเป็นแค่อาจารย์ผู้สอนธรรมดา มันจะไปกลัวทำไม ใช่ไหมครับเพื่อนๆ )
    ปล.น้องมันหน้าตาดีนะคับ จัดว่าหล่อเลยทีเดียว นี้ถ้าผมไม่มีลูก ไม่มีครอบครัว และถ้าผมเป็นเกย์นะ ผมก็คงต้องแอบรักเด็กชายคนนี้แน่ๆๆ

[Andreas]

Andreas has edited since Feb 8, 2008

[THIP]

แอบอ่านเรื่องอาจารย์มาสักพักแล้วล่ะคะ คงไม่มีคำแนะนำอะไร เพราะคนอื่นเขาแนะนำดีกว่าเยอะ
แต่อยากบอกว่า ปัญหาของอาจารย์นี่ช่างเข้าทางสมาชิกในเล้าจริงๆ 
ทั้งคำถามและคำตอบ คงจะเป็นประโยชน์กับคนอื่นที่เข้ามาอ่านได้ไม่มากก็น้อย

เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ   

[oaw_eang]

กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ว่าที่สามีของสองมีแฟนแล้ว 

สองรับไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตายดีกว่า


นอกเรื่องซะงั้น!

วันนี้ไม่มีไรทำ  เลยเข้ามาอ่านกระทู้ของอาจารย์สีฟ้าต่อ

แหม๋ๆๆๆ  ได้อรรถรสราวกับอ่านนิยาย  อิอิ

เจ้ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เห็นด้วยกับทุกคนว่ากำแพงหัวใจที่แข็งแกร่งดั่งกำแพงกรุงศรีฯของอาจารย์สีฟ้าจะถึงคราวพังก็เพราะสีมือของข้าศึกพม่าวัยละอ่อนสุดหล่อ(น่ากินที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด!)รายนี้เสียละมั่ง  อิอิ

น่ารักที่สุดเลย

ทำไหมสองไม่มีเรื่องราวน่ารักๆ แบบนี้บ้างเลยเนอะ

ได้แต่เพ้อและจินตนาการไปวันๆ



ปล. สองจะรอดูว่า วันไหนอาจารย์สีฟ้าจะใจอ่อนนะ  อิอิ

คิดถึงนะคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[pop_pukluk]

ดีคับ หุหุ
ป๊อกเข้ามาอ่านต่อ อิอิ
เห็นว่ามีเพื่อนของอาจารย์สีฟ้ามาลงด้วย อิอิ

ป๊อกไม่มีคำแนะนำอ่ะคับ แค่บอกความคิดตัวไว้ข้างบน หุหุ
ทางเลือกของอาจารย์นั่น อาจารย์ต้องเลือกเองนะคับ
อิอิ มาให้กำลังใจคับผม สู้ๆๆเข้าน้า

กำแพงใจของอาจารย์ต้องเริ่มรั่วแล้วแน่ๆคับ อิอิ

ยังไงก็สู้ๆๆต่อไปนะคับ ทั้งอาจารย์สีฟ้า และนักเรียนคนนั้นด้วย อิอิ (ฝากไปเผื่อ)

[yomaster]

อ่า
รอ คน มาบอก รักแบบนี้ บ้าง หง่ะ
555+

[อาจารย์..สีฟ้า]

   เหมือนเดินครับ...ต้องขอบคุณทุกกำลังใจ และทุกคำแนะนำ ที่ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ มีให้ผม อย่างพึ่งเบื่อกับคำขอบคุณนะครับ

   ก่อนอื่นต้องขอบกราบแทบเท้าคุณเพื่อนที่เคารพอย่างสูงสุด ที่มาทิ้งระเบิดไว้กองใหญ่  นึกว่าเข้ามอยู่ในเล้าฯนี้ แล้วจะไม่มีคนรู้จักแล้วนะ ตอนแรกคิดว่าจะไม่ใช่เพื่อนผมซะอีก  แต่ไหนมันรู้จักชื่อคู่ชีวิตผม แถมยังแฉเรื่องไปเที่ยวอีก  ( กรูขอบใจเมิงจริงๆๆ  กรูซึ้งมาก ) แต่อยากบอกว่ากรูก็ไม่โกรธเมิงนะ เพราะกรูรู้ว่าเมิงปรารถดี......

   เฮ้ย...รู้สึกว่ามีแต่คนเชียร์นอกเค้าจัง  จนผมรู้สึกน้อยใจแล้วนะ   ดูแล้วเหมือนผมเป็นคนใจคอโหดร้าย แต่วันนี้ผมก็คุยกับน้องเค้าแล้วนะครับ.....ว่าผมรับรักน้องเค้า  แต่ผมยังไม่รับน้องเค้าเป็นคนรัก..... น้องเค้าก็เข้าใจดีครับ  ผมบอกถึงเหตุผลว่าทำมัยผมถึง ( ยัง ) รับน้องเค้าเป็นคนรักไม่ได้ ผมก็เล่าให้น้องเค้าฟัง อย่างที่ผมเขียนบอกเพื่อนแหละครับ  ดูน้องเค้าจะมีอาการเศร้าบ้าง แต่เค้าก็เข้าใจ  แถมน้องเค้ายังบอกเหมือน กับที่พี่หญิงมาดามกุ้ง บอกไว้ ว่าน้องเค้าไม่คิดจะมาแทบที่รักแรกของผม น้องเค้าขอเพียงโอกาส ให้น้องเค้าได้ดูแล ห่วงใยผมบ้าง  ผมรู้นะครับ ว่าน้องเค้ารักผมมาก......ผมก็สงสารน้องเค้าเหมือนกันนะ  แต่อย่างที่ผมบอก ผมกลัวครับ กลัวจริงๆ ยิ่งน้องเค้ารักผมมากเพียงไหน ความกลัวของผมก็เพิ่มมากขึ้น
   
         ผมบอกน้องเค้าว่า  ถ้าเค้ารักผม  ผมก็แค่ให้เค้าตั้งใจเรียน  สอบเข้ามหาลัยดีๆ ให้ได้ แล้วถ้าถึงวันนั้นถ้าน้องเค้ายังรักผมอยู่ ผมจะให้คำตอบน้องเค้า ( แต่น้องมันต่อลองครับ ว่าอยากได้คำตอบตอนประกาศผมสอบ ถ้ามันได้ที่ 1-3 ของห้อง ผมต้องให้คำตอบน้องมัน  เหนื่อยครับ เหนื่อยกับมันจริงๆ ) แถมตอนท้ายน้องเค้าพูดมาประโยคหนึ่งครับ ผมแทบสะอึก น้อง เค้าบอก ...ตอนนี้พี่เปิดโอกาสให้ผมเข้าใกล้  ก็แสดงว่าพี่เริ่ม เห็นผมเป็นคนพิเศษบ้างแล้ว...แล้วน้องมันก็หัวเราะ  แต่เรากับอึ้ง
   
        วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน  ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด  รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย

   ปล.1 ขอบคุณ คุณป๊อกที่แนะนำเพลง ผมหาในเนต ฟังแล้วรู้สึกดีมาก ยังแปลงใจตัวเองเลยว่าทำไมไม่เคยฟังมาก่อน

   ปล.2 พี่หญิงมาดามกุ้ง เชียร์น้องเค้าออกนอกหน้าไปหรือเปล่าครับ  ผมงอนแล้ว

   ปล.3 ขอบคุณ Andreas มากครับเรื่องการเขียนคำว่า หรอก ยอมรับผิดโดยดุษฏี  อายจัง

   ปล.4 คุณเจ้สอง ว่าแต่สามีเจ้ใครหรอครับ แต่เจ้คงต้องรอนานหน่อยกว่าผมจะใจอ่อน คงยาก

   ปล.5 sms วันนี้ คือ ..ประมวลกฏหมายความรักและคิดถึง มาตรา 101 บัญญัตว่า ถูกคิดถึง..แล้วไม่คิดถึงตอบกลับมา  ผู้นั้นจะต้องถูกลงโทษ เนื่องจากทำให้ผู้คิดถึง..น้อยใจ

[oaw_eang]

   
   ปล.4 คุณเจ้สอง ว่าแต่สามีเจ้ใครหรอครับ แต่เจ้คงต้องรอนานหน่อยกว่าผมจะใจอ่อน คงยาก

   

แค่ว่าที่ เฉยๆ เคอะอาจารย์  เพราะว่าเรายังไม่เคยเจอกันเลย อิอิ  ก็ตา Andreas นั้นแหละเคอะ  อิอิ

ปล. น้องมันก็น่ารักทุกวันเลยเนอะ  อิอิ  เจ้ชอบๆๆๆๆๆๆ
ปลล. ปรารถนาดี เคอะ  ไม่ใช่ ปรารถดี (แอบเลียนแบบว่าที่สามี)
ปลลล. เจ้ชักจะติดเรื่องของอาจารย์เสียแล้วสิ  หว่าทำไงดี?  คิกคิก

[madamkung]

สวัสดีคุณหนุ่มแบงค์ เพื่อนอาจารย์สีฟ้าค่ะ ขอบคุณที่มาแฉนะคะ
อาจารย์..สีฟ้าคะ อย่างอนเลยนะ ใครๆ ก็รักเด็กอ่ะค่ะ เหอๆๆๆๆ อีกอย่างนะคะที่น้องเค้าทำแต่ละอย่างน่ารักจริงเชียว
เอาน่าถึงกุ้งจะลุ้นจะเชียร์น้องเค้าสุดใจขาดดิ้น แต่กุ้งกะเพื่อนๆ (เหมาเอาเองอ่ะ) ในเล้าฯ ก้คงจะคอยเป็นกำลังใจให้อาจาย์เสมอนะคะ

        วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน  ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด  รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย

เอ่อ อาการของอาจารย์นี้คล้ายๆว่า จะตกหลุมรักเข้าแล้ว ตื่นเต้น เขินอาย อร้ายยยยยยย 
ป.ล. น้องสองคะ พี่ก็ติดกระทู้อาจารย์สีฟ้าเข้าให้แล้วเช่นกัน  อารมณ์ประมาณกระทู้ ของคุณ sumsick "ถามผู้รู้ กับอาการของคนที่เกลียดเกย์ขั้นรุุนแรง"
คือเนื้อหาของเรื่องไม่เหมือนกัน แต่อารมณ์ประมาณ เข้ามาถาม พอถามไปถามมากลายเป็นเรื่องเล่ายาวไปเลยอ่ะ

[life_fracture]

โดนพี่วีลากเข้ามา

เพิ่งอ่านทันวันนี้


ไม่รู้จะแนะนำยังไงอ่ะค่ะ
เพราะไอ้ที่คิดๆ ไว้ก็ดันไปคิดซ้ำกับคนอื่นที่เขาแนะนำกันไปแล้ว

ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ

[ja ne]

 ::หวั่นไหว ซะแล้ววววววววววววววววววววววววว



เด็กๆๆๆ เนี่ยช่างหวานกรอบ เสียจริง

[oaw_eang]

        วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน  ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด  รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย

เอ่อ อาการของอาจารย์นี้คล้ายๆว่า จะตกหลุมรักเข้าแล้ว ตื่นเต้น เขินอาย อร้ายยยยยยย 

น้องเห็นด้วยกะเม้นต์ คุณพี่หญิงคร่า

[หนุ่มแบงค์]

สวัสดีคับเพื่อน ๆ  ผมเองต้องบอกก่อนว่า   ไม่เคยเมนต์กระทู้ในเวปเลยครับ   แต่กระทู้นี้เป็นกรณีพิเศษคับ ( กรณีหมั่นไส้เป็นพิเศษ )

   วันนี้ขอแฉ.........อีกเรื่องคับ  เพื่อนๆ   จะได้เห็นความใจดำของไอ้จารย์มัน  เพราะผมกับเพื่อนๆ  สงสารน้องมันจิงๆ  คับ

   ก่อนวัยเกิดของไอ้จารย์มัน   ผมกับเพื่อนๆนัดกับไปกราบท่าน ว. วชิรเมธี   พอดีวันนั้นไอ้จารย์มันสอนพิเศษที่โรงเรียนตอนเช้า   ตอนบ่ายพวกผมก็ไปรับมันที่โรงเรียน   เจอน้องมันเข้า  น้องมันก็เข้ามาไหว้พวกผม  ( เด็กมันมารยาทดีคับ )   ผมก็ชวนน้องมันไปด้วยกัน ท่าทางน้องมันดีใจใหญ่   แต่สักพักเสียงไอ้จารย์   ไม่รู้มาจากไหน ตะโกนว่าไม่ให้ไป   ไอ้น้องมันก็หน้าเสียเลยคับ   
พวกผมก็เอ๋อ...รับประทาน

   ไอ้จารย์มันบอกน้องว่า..... เลิกเรียนแทนที่จะกลับบ้านอ่านหนังสือ  กลับจะไปเที่ยว.....ผมละสงสารน้องมันจับใจ   แต่แทนที่น้องมันจะกลับบ้าน   น้องมันนั้งแท็กซี่ตามพวกผมไปที่วัดเบญ ฯ ไอ้จารย์มันก็ใจดำไม่สนใจน้องมันเลย 

   พอไปถึงวัดก็เข้าไปไหว้พระในพระอุโบสถ  พวกผมก็เว้นที่ว่างข้างไอ้จารย์ไว้ให้น้องมัน   พอน้องมันก็เข้ามานั่งข้างๆ  เท่านั้นแหละคับไอ้จารย์เวร  มันลุกพรวดออกไปข้างนอก   ผมเข้าใจความรู้สึกน้องมันเลยคับ   ไม่คิดว่าเพื่อนตัวเองมันจะใจดำได้ถึงขนาดนี้

   แค่นั้นมันยังไม่สำนึกคับ   ตอนกลับ   พวกผมชวนน้องมันกลับด้วย   ไอ้จารย์มันเจือกพูดขึ้นมาว่า  งั้นเดี๋ยวมันนั่งแท็กซี่กลับเอง   เพื่อนๆเข้าใจความรู้สึกผมไหมคับ   อยากจะเดินเข้าไปต่อยหน้ามันสักที   ผมไม่รู้ใจคอมันทำด้วยอะไร   โหดร้ายยยยยยยยย..........ไอ้น้องมันก็ทนเข้าไปได้   เป็นผม ผมโบกมือลาตั้งแต่ไปเที่ยวคราวก่อนแล้ว

   แต่ด้วยความที่สงสารน้องมันจับใจ  เลยแอบเขียนโน้ต  ให้น้องเค้าตามไปกินข้าวด้วยกัน ( พร้อมกับแนบค่าแท็กซี่ให้น้องมันไปด้วย   ตอนแรกน้องมันจะไม่เอา  แต่ผมบอกว่าถ้าไม่เอา จะไม่ช่วย )

   พอไปถึงร้าน  ไอ้จารย์เวร  มันยังไม่ลดพิษสง  พวกผมสัมผัสได้ถึงรังสีอัมหิต   ผมก็เว้นที่ข้างไอ้จารย์ให้น้องมันนั้ง  ตอนแรกไอ้จารย์มันจะลุก   แต่พวกผมส่งสายตาพิฆาตกลับไป  ไอ้จารย์มันเลยยอมนั่ง   แต่ก็ไม่วาย......น้องมันตักอะไรให้  ไอ้นี้แทนที่จะขอบคุณ  หรือวางไว้ข้างจาน  กลับตักออกแล้วบอกน้องมันว่า  พี่ไม่ชอบ  ทั้งๆที่เมื่อกี้ไอ้จารย์มันพึ่งตักกินแท้ๆ   สุดยอดคับเพื่อนผม......ใจคอโหดร้ายได้สุดทีนจิงๆๆ   ผมเข้าใจความรู้สึกน้องมันเลยคับ   เพราะผมเองก็เคยเผยความในใจให้คนที่ผมชอบเค้ารู้   แต่เค้ากับเห็นผมเป็นเพียงอากาศ   เจ็บปวดคับ   ทรมานด้วย   ผมถึงเข้าใจน้องมัน   และรู้ว่าน้องมันรักไอ้จารย์มากจิงๆๆ  น้องมันคุยกับผมว่ามันไม่เคยทนใครและรักใครมากขนาดนี้มาก่อน ผมละยอมแพ้ใจน้องมันจิงๆคับ

   แต่ผมรู้นะคับที่ไอ้จารย์มันทำ มันก็คงเสียใจบ้างแหละ  ผมรู้สึกได้  เพราะคบกับมันมาตั้งแต่ ม.1  นิสัยมันอย่างที่ผมบอก ทิฐิมานะแรง

   ผมคงแฉแค่นี้พอนะคับ   และคงเป็นเรื่องสุดท้าย   เพราะเมื่อวานโดนไปชุดใหญ่  ยังดีที่วันนี้มันไปปฏิบัติธรรม  กว่ามันจะเข้ามาอ่านอารมณ์โกรธผมคงลดลงบ้างแหละ  อีกอย่างผมเป็นห่วงสวัสดิภาพและความปลอดภัยของลูกและภรรยา  แต่อย่างที่บอกคับ  ผมอยากเห็นมันมีความสุขอีกครั้ง   อยากให้มันเปิดใจรับใครอีกสักคนจิงๆ  เพื่อนๆช่วยกันเชียร์หน่อนนะคับ

[yayoy]

แอบจิ้มหนุ่มแบงค์หนึ่งที..คิๆๆ
โห...อาจารย์โดนแฉอีกแล้วนะคะ.....
แต่ละเรื่องเด็ดๆ ทั้งน๊านนนนนนนนนนนนนนนนน...
อ่านแล้วรู้สึกว่าอาจารย์ใจแข็งมากจริงๆ ร้ายกะน้องเค้าขนาดนั้น
แกล้งทำใจร้ายเนี่ย เหนื่อยมั้ยอ่ะคะ....
ถ้าโยยเป็นหนุ่มแบงค์ ก็คงต้องแอบช่วยอย่างนีเหมือนกันแหละค่ะ
*ง่า...อาจารย์อย่าว่ากันน๊า...เราก็อยู่ชมรมคนรักเด็กเหมือนกัน 555+*

ฮิ๊วววววววววววว...ชอบ SMS น้องเค้าจังอ่ะ อ่านแล้ว อมยิ้ม ทุกข้อความเลย

ยังเป็นกำลังใจให้อาจารย์ต่อไปคร่า...

ป.ล. +1 ให้หนุ่มแบงค์ สำหรับเพื่อนที่แสนดี(?!) อิอิอิ

[madamkung]

เพื่อนรักหักเหลี่ยมแฉ ซะแล้ว
คุณอาจารย์สีฟ้านี่ก็ใจแข็งเสียจริง 
อาจารย์แกคงเป็นห่วงน้องเค้ามั้ง (หรือกลัวใจตัวเอง อิอิอิ ล้อเล่น แต่เอาจริง 555 อาจารย์อย่างอนพี่นะ ถ้างอนพี่จะส่งกระแสจิตให้น้องเค้าไปง้อด้วย )

วันก่อนโปรดิวเซอร์ เข้ามาจองคิวห้องอัด แล้วเขาขอฟังเพื่อ edit เสียงกลองของเพลงๆ หนึ่ง
ได้ฟังเนื้อเพลงบางส่วนแล้วนึกถึงเรื่องของอาจารย์ และน้องเขาทันที
"ฉันไม่ได้หวังมาแทนที่ คนที่ทิ้งเธอ ก็ตัวฉันรู้ และย้ำตัวเองในใจ เรื่องรักไม่มีใครแทนใครได้อยู่แล้ว
เริ่มต้นใหม่มันยังไม่สาย แผลที่ใจเป็นธรรมดา เนิ่นนานกว่า
ร่องรอยที่มี  จะหายคืนและดี สิ่งนี้เธอคงได้เข้าใจ....
ถ้าเธอเหนื่อยล้าจนอยากหาใครมาช่วยประคองใจไว้
ถ้าเธอไม่ถือ ฉันเองก็พร้อม  จะโอบกอดเธอด้วยใจ"
ศิลปิน  เอ็ม อรรถพล
เพลง ไม่มีใครแทนใครได้
ป.ล. ตอนแรกก็จำไม่ได้ว่าเพลงใคร ฟังไปฟังมาก็คุ้นๆ เลยถามโปรดิวเซอร์ 555
โดนสามีด่าเลย ว่าไปอยู่หลุมใหนมาเนี่ย เวรกรรม

[ExecutioneR]

อาจารย์ใจร้ายยยย T___T

แต่ก้อพอเข้าใจนะว่า ทำไปก้อไม่ได้สบายใจ แต่แค่สบายใจที่จะหนี
ไม่งั้นก้อคงไม่มาโพสปรึกษาแบบนี้หรอก

แต่อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะคับ หนีอะไรก้อหนีได้ แต่หนีใจตัวเองอ่ะ ลำบากหนาา

ปล. เด็กคนนี้มันเอาจริงๆๆๆแฮะ แค่นี้ก้อพิสูจน์ได้มากพอดูแล้วล่ะ
ปล.สอง ไม่ได้เชียร์เด็กจนลืมอาจารย์นะครับ แต่เชียร์อาจารย์นั่นแหละ ให้เปิดใจตัวเองสักที