-
ผมรักอาจารย์ครับ....เป็นคำพูดของนักเรียนชายคนหนึ่ง ที่เดินเข้ามาพูดกับผม และเป็นประโยคเดียวที่ผมได้ยินแล้วแทบล้มทั้งยืน ไม่ได้ดีใจหลอกนะครับ ตกใจต่างหากไม่คิดว่าอยู่ดีๆจะมีคนเดินเข้ามาบอกรัก เพราะปกติผมเองจะเป็นคนวิ่งหาความรักตลอด ( ผมยอมรับครับว่าผมเป็นผู้ชายที่รักผู้ชายด้วยกัน) ที่จริงผมน่าจะดีใจมากกว่าใช่ไหมครับ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งอื่นๆๆเพราะผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ด้วยอาชีพและหน้าที่ที่ผมทำอยู่ ( ผมเป็นข้าราชการครู ) มีคำว่าจรรยาบรรณวิชาชีพและคำว่าศีลธรรมค้ำคออยู่ และคนที่เดินเข้ามาบอกรักผมก็เป็นลูกศิษย์ของผมด้วย ถึงผมจะรักผู้ชายด้วยกัน แต่กับน้องคนนี้ ผมไม่อยากให้เค้าเป็นเกย์ ผมอยากให้เค้ามีอนาคต และเติบโตไปมีครอบครัวที่ดี ผมพยายามที่จะอธิบายให้น้องเค้าเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต อธิบายให้เค้ารู้ว่ายังไงเราก็คบกันไม่ได้ ( แต่ผมก็ขอบคุณความรักที่เค้ามีให้ผม ) ชี้ให้เค้าเห็นถึงปัญหาต่างๆ นานาว่าเมื่อเราคบกันเราจะเจออะไรบ้าง เราจะตอบคำถามสังคมอย่างไร และมันจะอึดอันแค่ไหนเพราะมันเป็นความรักที่บอกใครไม่ได้ อธิบายยังงัยก็เหมือนน้องเค้าไม่รับฟังผมเลย กลับใส่ใจดูแลผมมากยิ่งขึ้น มีหลายครั้งที่น้องเค้าแสดงความเป็นเจ้าของตัวผม แสดงความไม่พอใจผมเวลาผมคุยกับนักเรียนชายคนอื่นๆ และหลายครั้งที่ผม พยามยามที่จะไม่ใส่ใจเค้ามาก บางที่ก็หมางเมินไปเลย แต่ผลเสียก็คือเค้ากลับปล่อยตัวเอง โดดเรียนวิชาที่ผมสอนแทบทุกคาบ ผมหลีกหนีเค้าทุกครั้งครับ พยายามไม่คุย ไม่รับโทรศัพท์ ( ยกเว้นเรื่องเรียน ) แต่ก็เหมือนกับผมทรมานน้องเค้า และทรมานใจตัวเองด้วย ผมไม่ได้รังเกียจน้องเค้านะครับ อย่างที่ผมบอกผมขอบคุณในความรักที่มีให้ผม ของคุณในความห่วงใยของเค้า แต่ผมกลัวใจตัวเองต่างหาก
ผมไม่อยากให้น้องเค้าเป็นเกย์ อยากเห็นเค้ามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบที่ผู้ชายคนหนึ่งควรมี หลายครั้งครับที่น้องเค้าบอกผมว่าถ้าเค้าไม่ได้คบกับผม ก็ไม่มีทางที่ไปชอบผู้หญิงหลอก ผมจะทำอย่างไรดีครับ เพราะถ้าผมรับตัดสินใจคบน้องเค้า ผมก็เท่ากับผิดจรรยาบรรณและผิดศิลธรรม และถ้าเกิดคบกันแล้ว เค้าไปมีคนอื่น แล้วผมจะทำอย่างไร ผมคงทนกับความสูญเสียไม่ได้ หรือผมจะยอมทรมานน้องเค้า พร้อมกับทรมานใจตัวเองตั้งแต่วันนี้ เพราะผมเชื่อว่าถ้าเค้าจบไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย น้องเค้าก็คงลืมผมได้เอง ( ปัจจุบัน น้องเค้าอยู่ ม.5 ) และคงมีอนาคตที่ดี แต่ส่งที่อยู่ในใจผมและน้องเค้าไม่เคยรู้ ... ผมก็รักเค้าเหมือนกัน
*** ขออนุญาตแก้ไขคำห้อยท้ายของชื่อเรื่อง เพื่อลดความรุงรังของหัวข้อ แต่หากผู้แต่งมีเรื่องแจ้งเพิ่มเติม ก็สามารถแก้ไขชื่อเรื่องได้ตามปกติค่ะ
ทิพย์โมบอร์ดนิยาย
-
ปัญหาใหญ่เลยนะเนี่ย
จรรยาบรรณกับความรัก :a6:
ไม่รู้จะให้คำแนะนำยังไงอ่ะ แหะๆ เอาเป็นว่าให้กำลังใจก็แล้วกันนะ
ขอให้ปัญหาใหญ่นี้ผ่านพ้นไป และมีทางออกที่ดีสำหรับทั้งสองฝ่าย
ให้เพลงนี้ไปฟังด้วย รู้สึกว่าเข้ากับอาจารย์มากๆ เลย
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&songID=V2B4FGAFPA0
หากคุณทบทวนเรื่องราวทั้งหมด คงไม่มีสิ่งใด
ที่จะสร้างความสวยงาม เท่าความรัก
ที่ทุกทุกคนต้องการ มีชีวิต ไว้วิ่งไล่ตามความรัก
แต่สิ่งหนึ่งที่หลายคนมองผ่านไป ทฤษฏีของการหยุดเดิน
หากหยุดมองรอบกายตอนนี้ เธออาจจะเจอความจริงอย่างนึง
ทุกทีที่เราไขว่คว้า วิ่งคอยตามหาความรัก
ความรักวิ่งตามเราอยู่ ทำให้เราไม่ได้พบกัน
หากทดลองหยุดเดิน แล้วลองมองรอบกายเธอ
ความรักล้อมรอบเธออยู่ รู้บ้างหรือเปล่า
เธอคงเจอใครสักคน ตรงนี้
หากวันนั้น ฉันยังคงเดินต่อไป ในวันนี้ ฉันคงไม่เจอความรัก
และสิ่งหนึ่งที่หลายคนมองผ่านไป ทฤษฏีของการหยุดเดิน
หากหยุดมองรอบกายตอนนี้ เธออาจจะเจอความจริงอย่างนึง
ทุกทีที่เราไขว่คว้า วิ่งคอยตามหาความรัก
ความรักวิ่งตามเราอยู่ ทำให้เราไม่ได้พบกัน
หากทดลองหยุดเดิน แล้วลองมองรอบกายเธอ
ความรักล้อมรอบเธออยู่ รู้บ้างหรือเปล่า
เธอคงเจอใครสักคน ตรงนี้
ทุกทีที่เราไขว่คว้า วิ่งคอยตามหาความรัก
ความรักวิ่งตามเราอยู่ ทำให้เราไม่ได้พบกัน
ทดลองหยุดเดิน แล้วลองมองรอบกายเธอ
ความรักล้อมรอบเธออยู่ รู้บ้างหรือเปล่า
เธอคงเจอใครสักคน
หากทดลองหยุดเดิน แล้วลองมองรอบกายเธอ
ความรักล้อมรอบเธออยู่ รู้บ้างหรือเปล่า
เธอคงเจอใครสักคน ตรงนี้ ...
-
อาจารย์สีฟ้าทำถูกแล้วล่ะ ให้น้องเค้าทรมานตอนนี้ดีกว่าให้น้องเค้ามีอดีตที่เจ็บปวดไปทั้งชีวิต น้องเค้าล้มตอนนี้แต่เชื่อว่าอีกซักพักน้องเค้าก็จะยืนได้เอง เค้ามีเพื่อนนี่นา เพื่อนน่านแล่ะจะเป็นตัวเยียวยาแผลใจได้ดีที่สุด เราอยู่ในส่วนของเรา ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดดีกว่า หรือถ้าไม่สามารถเลือกได้ระหว่างหน้าที่และหัวใจก็เลือกมานทั้งคู่น่านแล่ะ คือพาน้องเค้าเรียนไปด้วยแต่ต้องมีกฎเกณฑ์ในการที่จะคบกันว่าต้องไม่มีเรื่องให้เสื่อมเสีย ต้องไม่มีอะไรเกินเลย(ซึ่งอาจจะทำได้ยากถ้าใจไม่เข้มแข็งพอ) แต่ก็ต้องทำใจอยู่ดี อาจจะคบกันไม่ยืด เพราะน้องเค้ายางเด็กอาจจะแค่หลงรูปลักษณ์ภายนอกของเราหรือเปล่าก็ไม่รู้
สู้สู้แย้วกันน๊าคุณอาจารย์สีฟ้า :yeb:
-
:a4:เรื่องจรรยาบรรณเป็นเรื่องใหญ่ครับ อาจารย์ทำถูกแล้วครับ เจ็บวันนี้ ดีกว่าปล่อยไว้ให้เจ็บวันหน้าครับ อีกไม่นานน้องเค้าก็จะเจอคนใหม่ หรือถ้าเป็นเนื้อคู่กัน ก็แล้วแต่ชะตาฟ้าลิขิตเถอะครับ
-
อ่านแล้วเศร้า :sad2:
สงสารทั้งคู่
แต่ก็ทำถูกแล้วมั้ง
แต่ถ้าเป็นเจ้นะ เจ้จะบอกเด็กมันว่า ตอนนี้เธอยังเป็นนักเรียนของฉันอยู่ เอาไว้ให้เธอพ้นสภาพความเป็นนักเรียนของฉันก่อนสิ แล้วเราค่อยมาว่ากัน
เธออย่าเอาความรักของเธอมันผูกมัดทั้งตัวฉันเองและตัวเธอเอาไว้อย่างนี้
ปล่อยความรักให้มันเป็นความรู้สึกดีๆ ที่คนสองคนมีให้กัน
เธอยังเด็กอยู่ เธออาจจะยังไม่รู้ว่าความรักมันคืออะไรกันแน่
และเมื่อถึงวันที่เธอรู้ความหมาย ถึงตอนนั้น...เธออาจจะไม่รักฉันไปเสียแล้วก็ได้
หากเธอรักฉันจริงอย่างที่เธอพูด เธอจงแสดงให้ฉันเห็นว่ารักของเธอเป็นของล้ำค่า
ไม่ใช่สักแต่ว่าเป็นลมปากที่เธอเอื้อนเอ่ยออกมาตามอำเภอใจและความวูบไหวของอารมณ์
สองปี...แล้วเธอก็จะพ้นจากความเป็นนักเรียนของฉัน
สองปี...ที่เธอจะพิสูจน์ให้ฉันเห็นถึงหัวใจรักของเธอ
หัวใจรัก...ที่เปี่ยมด้วยพลังแห่งการสร้างสรรและมั่นคง
หากผ่านพ้นไปแล้ว...เธอยังสามารถทำให้ฉันมั่นใจได้ว่า...เธอรักฉันจริงและมั่นคง
ถึงตอนนั้น...อะไรๆ มันก็คงจะไม่ยากอย่าตอนนี้
หวังว่ามันคงจะพอช่วยได้
เป็นเด็กแล้วไง ไม่มีหัวใจเร้อ? จริงอยู่เด็กมันรักเร็วเลิกเร็ว
แต่ใครจะรู้ว่ารายนี้เป็นไง จริงมะ?
เป็นครู? แต่ไม่ได้เรียนจิตวิทยาเด็กวัยรุ่นมาหรอ?
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งกีดกันเหมือนยิ่งผลักไส
เคยอ่านมามั่งปะเนี้ย
อิอิ ว่าแต่ สอนอยู่ที่ไหนอะ เจ้อยากไปสอนอยู่ที่นั้นมั่งจัง
เจ้รักเด็กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :m25:
-
โห เจ้ แนะนำซะล้ำเลิศ
แต่ถ้าเป็นผมนะ
ผมก็จะบอกว่า เธออยู่ในโรงเรียนนี้แค่ไม่กี่ปี แต่ครูต้องอยู่โรงเรียนนี้อีกนาน
ครูอะต้องเจ็บปวดกว่าเธอกี่เท่าเธอรู้รึเปล่า :m15:
เด็กอะ ทำอะไรไม่น่าเกลียด แต่ครูไม่ใช่ เธอเห็นใจครูบ้างไหม :m15:
หยุดการกระทำที่ทำร้ายครูซักทีเถิด :serius2:
อย่าให้คำว่ารักของเธอมาทำรายครูเลยนะ :m15:
-
เห็นด้วยกับรีของเจ้สองข้างบน
จรรยาบรรณกับความรักค่อนข้างล่อแหลมต่อการยอมรับในสังคมทีเดียว
ในขณะที่ยังคงสถานะของครูอยู่ การจะมารักกับนักเรียนคงเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ยากและถูกจับตามอง
อาจารย์สีฟ้าคงกังวลใจอยู่สองประเด็น คือ จรรยาบรรณ และ ไม่อยากให้น้องเค้าหลงผิดมาชอบผู้ชาย (หลงผิดรึเปล่า เราว่ามันคงเปลี่ยนกันไม่ได้)
เรื่องจรรยาบรรณ ณ.ขณะนี้เรายังเป็นอาจารย์เค้าอยู่ ก็สมควรแล้วที่ปฏิเสธความสัมพันธ์ แต่ถ้าในอนาคตหลังจากน้องจบโรงเรียนนี้ไปแล้ว (เรื่องนี้ถ้ามีอาจารย์คอยชี้แนะก็จะดีมาก สองปีเท่านั้น ทำอนาคตตัวเองให้ดีแล้วค่อยมาคุยกันว่าเรายังมั่นคงอยู่มั้ย) เรามองว่าไม่แปลก ขอแค่สองคนวางตัวให้เหมาะสมกับกาละเทศะ อาจารย์ก็พาน้องไปในทางที่ดีมีอนาคต ก็ไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าอาจารย์จะคุยกับน้องให้เข้าใจมากกว่าที่จะปล่อยให้เจ็บกันทั้งสองฝ่าย
เป็นกำลังใจให้น้า สู้ๆ :a2:
-
:m4: เข้ามาตามมาเก็บเม้นท์เจ๊ ชอบๆๆๆ จำได้ว่าคนที่จะเปงครูต้องสอบวัดแววความเปงครูด้วยใช่ป่ะ แล้วก็มีเรียนจิตวิทยาเด็กด้วย :m23: น่าจะเอามาประยุกต์ใช้จริงๆด้วยแล่ะ
-
เห็นด้วยกับสองนะครับ บอกน้องเขาไปตรงๆแหละครับ
ว่าถ้ารักกันจริง เวลาแค่สองปี คงไม่มากไปที่จะรอกัน
เมื่อน้องเขาไปเรียนต่อที่อื่น จะค่อยกลับมาเรียนรู้กันมากกว่านี้ก็เป็นไปได้
แต่ตอนนี้เราก็เป็นแค่ศิษย์อาจารย์ที่ดีต่อกันได้ไหม
ดีกว่ามานั่งหลบหน้ากันไปอย่างนี้
เสียกับเสียทั้งนั้น
ให้น้องตั้งใจเรียนก่อน ความรักมันไม่แน่นอน วันนี้ชอบ พรุ่งนี้ก็เบื่อ
แต่อนาคตก็ต้องรักษามันไว้ด้วยนะครับ
รักอย่างมีสติครับ
:mc3:
-
เออ ไม่รู้จะพูดอย่างไรดีนะครับ ผมก็ป็นอาจารย์พิเศษอะนะ เรื่องแบบนี้ก็เคยโดน ตอนนี้อาจจะโดนมากกว่าคุณด้วยซ้ำ ของผมเป็นเด็ก ม.ต้น อะครับ เราต้องรักษาระยะห่างให้ได้ แล้วก็เห็นด้วยกับเจ๊สองอะครับ ปัญหาบางอย่าง ผมว่ามันขึ้นกับเวลานะ ลองค่อยๆบอกน้องเค้าดูนะครับ
-
ขอบคุณครับสำหรับทุกกำลังใจ....และทุกคำแนะนำ
ผมเองลองทำทุกวิถีทางแล้วครับ ตำราทุกตำราที่เล่าเรียนมาไม่ว่าจิตวิทยาเด็กและวัยรุ่นหรือจิตวิทยาทางการศึกษา มันก็ไมสามารถช่วยเยียวยาน้องเค้าได้เลย ผมก็เลยค้นพบสัจจะธรรมอย่างหนึ่งว่าเอกสารตำราวิชาการบางทีมันไม่สามารถใช้ได้กับชีวิตจิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความรู้สึกรักใครสักคน..ผมใช้ทุกวิถีทางแล้วครับ ทั้งไม้อ่อนไม้เข็ง เรียกมาคุยก็แล้วแต่ก็ไร้ผม ขนาดผมบอกว่า ให้น้องเค้าเรียนจบก่อนแล้วถ้ายังรักผมอยู่ เราค่อยกับมาคบกันก็ยังไม่สาย...แต่สิ่งที่ผมได้กลับมาคือประโยคที่ว่า..งั้นผมลาออกไปเรียนต่อที่อื่น พี่กับผมจะได้คบกันได้...ผมไม่รู้หลอกคับตอนนี้ว่าจะทำอย่างไรต่อดี ผมต้องน้ำตาตกในทุกครั้งที่ตรวจการบ้างแล้วต้องเจอคำว่า..พบรักพี่.น้ำตาตกในทุกครั้งน้องเค้ามาใส่ใจดูแลผม บ่อยครั้งที่ต้องนอนร้องไห้คนเดียว เพราะรู้สึกปวดใจทุกครั้งที่นึงถึงน้องเค้า รู้สึกทรมานเหลือเกินครับกับความรักที่มันเป็นไปไม่ได้ บอกใครก็ไม่ได้ หลายครั้งถ้าผมไม่คิดว่าการสอบเข้าเป็นข้าราชการครู มันยากลำบาก เพราะคำว่าจรรยาบรรวิชาชีพครู..คำว่าข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถ้าผมไม่คำนึงถึงสองสิ่งนี้ผมก็คงลาออกไปนานแล้ว ( อายุราชการผมยังไม่ถึงเกณฑ์ขอย้ายกลับภูมิลำเนา ) อย่างที่ผมบอกครับ ถ้าผมไม่รักน้องเค้า ผมคงไม่ทนเจ็บปวดอย่างนี้หรอก ถ้าผมเห็นแก่ตัวสักนิด ผมก็คบกับน้องเค้า แล้วไม่ต้องแคร์สังคม แต่นี้เพราะผมรักน้องเค้ามาก ผมจึงอยากเห็นคนที่ผมรักมีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่น สามารถยัดยืนอยู่ในสังคมได้อย่างเข้มแข็ง และที่สำคัญผมไม่อยากให้น้องเค้าเป็นเกย์ด้วย..ถึงผมเองจะชอบผู้ชายด้วยกัน แต่กับน้องเค้า..ผมไม่อยากให้เค้ามาสัมผัสกับคำว่าเกย์ เพราะผมรู้ไงครับ ว่ามันทุกข์ทรมานเพียงใด น้องเค้าคงไม่รู้หลอกครับว่าผมทุกข์ทรมานกว่าเค้าหลายร้อยหลายพันเท่านัก ทุกวันนี้ลืมตาตื่นขึ้นไปสอน สิ่งเดียวที่ผมคิดคืออยากให้เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงแค่ฝัน
แต่ไม่ใช่ครับ..เพราะผมต้องมาสัมผัสความจริงอันปวดร้าวที่โรงเรียนเหมือนเดิม และผมทนอีก2ปี ผมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าจะทำได้นานสักแค่ไหน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้สิ่งเดียวที่ผมจะกลับไปแก้ไข คือ..ผมจะไม่เป็นครู และพึ่งค้นพบครับว่า..เกียรตินิยมอันดับ 2 ที่เล่าเรียนมา ไม่สามารถช่วยอะไรเลยในชีวิตจริง
-
น่าหนักใจจริง ปัญหานี้
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับ เจ๊สอง และ ที่รีบนๆ บอก
ลองคุยกับเด็กให้เข้าใจเหตุผล น่าจะดีกว่า
แล้วเมื่อเวลาผ่านไป ต่างคนต่างเปลี่ยนสถานภาพ
ถ้ายังใจตรงกันอยู่ มันก็ยังไม่สายเกินไป
เป็นกำลังใจให้นะ
-
ผมว่าปัญหาที่คุณครูไม่น่าเอามาคิดก็คือ "ผมไม่อยากให้เค้าเป็นเกย์" น่ะครับ
เราคงไม่สามารถทำอะไรได้ คนจะเป็นมันก็เป็นอ่ะ และยิ่งเน้นตรงเรื่องนี้ มันก็ยิ่งไปบีบจิตใจเขาเข้าไปใหญ่
อนาคตเขาอาจจคิดก็ได้ว่า "เป็นแล้วมันเหี้ย อยากเป็นปกติเหมือนคนอื่นๆ" กลายเป็นมีชีวิตไม่มีความสุขเสียอีก (เหมือนเกย์หลายๆคนที่เครียดกับเรื่องนี้) ผมว่าสิ่งสำคัญคือเราควรจะสอนให้เค้ามีความสุขกับชีวิตที่เค้าเป็นน่ะครับ
ตอนนี้เรื่องน่าเครียดคงจะเป็นเรื่องอาชีพกับจรรยาบรรมากกว่า
ก็พอนึกออกนะว่าถ้าคนมันจะดื้อและยิ่งเป็นเด็กๆด้วยมันจะเป็นยังไง
ผมคงเสนอทางแก้ปัญหาให้ไม่ได้อ่ะครับ แต่ถ้าเป็นผมก็คงคุยกับเค้า อยู่กับเค้า เป็นเพื่อนเค้า เป็นครูให้เค้า
ไม่ว่าเค้าจะคิดยังไงก็ตาม สำคัญที่จิตใจและเจตนาของเรามากกว่า
รอจนเค้าเรียนจบค่อยว่ากัน
ที่สำคัญเวลาพูดก็ต้องเลือกคำพูดครับ ผมว่าถ้าคุณครูพูดโดยที่จิตใจครูยังสับสนแบบนี้ เด็กเค้าก็เลยยิ่งไม่อยากรับฟังมั๊งครับ
ปล. ขอทษด้วยนะครับ ถ้าที่พูดๆไปมันไม่เวิร์ค เพราะสถานการณ์ละเอียดอ่อนมากจริงๆ :m15:
-
มะรุจะบอกไงดี
เปงกะลังใจให้ละกันนะ
มันน่าจะมีทางออก
เพียงตอนนี้เราอาจจะยังหามันไม่เจอ
:mc3: :mc3: เป็นกะลังใจให้นะ ไม่สบายใจอะไรกะคุยกันในนี้ได้ ^_^
-
อาจารย์สีฟ้าคับ
ผมนายฟ้าน่ะคับ เหอะๆ ไม่มีคำแนะนำให้น่ะคับ เพราะรีบนๆ แนะนำได้โดนใจผมมากเลย
ถ้าเป็นผมก็คงต้องทำอย่างที่เค้าแนะนำเหมือนกันคับ ปัญหาใหญ่มากๆ ถ้าเป็นผมไม่รู้หรอกจะทำให้มันผ่านไปได้อย่างไง
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่อยากเป็นครูมาก แต่คิดไปคิดมาไม่เป็นนั่นแหล่ะดีแล้ว เพราะจรรยาบรรณมันค้ำคอจนผม
มองเด็กไม่ได้คับ สู้ต่อไปคับ ผมว่ามันต้องมีทางออกที่ดีแน่นอน
:m13:
-
แต่นี้เพราะผมรักน้องเค้ามาก ผมจึงอยากเห็นคนที่ผมรักมีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่น สามารถยัดยืนอยู่ในสังคมได้อย่างเข้มแข็ง และที่สำคัญผมไม่อยากให้น้องเค้าเป็นเกย์ด้วย..ถึงผมเองจะชอบผู้ชายด้วยกัน แต่กับน้องเค้า..ผมไม่อยากให้เค้ามาสัมผัสกับคำว่าเกย์
อย่างที่ต้นบอกไว้อ่ะ ขนาดคุณเป็นเกย์ ยังมีความคิดแบบผิดๆแบบนี้
จะไปหวังอะไรให้คนทั่วไปเข้าใจพวกเรา
เกย์ไม่ใช่โรคติดต่อที่เป็นแล้วหายได้นะครับ
มันไม่หายหลอก ถ้าคุณเป็นจริงๆอ่ะ
น้องเขาก็พูดค่อนข้างชัดเจนว่าเขาเป็น
ต่อให้ไม่รักคุณ เขาก็รักผุ้ชายนะ
พวกที่เคยมีอะไรกับผู้ชายแล้วหายนี่ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นเกย์เสมอไปนะ
บางทีอาจเป็นแคู่ผู้ชายรักสนุก ถ้าเขาไม่เป็นก็คือไม่เป็น
อย่าทำบาปโดยมาบอกว่าไม่รู้เลย ถ้าเขาเป็นคุณบังคับเขาแต่งงาน
ก็เท่ากับฆ่าเขา ทำลายวิญญาณเขาไปแล้ว
ทำร้ายคนรอบๆตัวเขา แม้แต่ตัวคุณเอง
อืมแต่เรื่องความหัวแข็งถึงขนาดลาออกไปเรียนที่อื่นนี่กลุ้มจาย
:m29: :m29: :m29: :m29:
คงต้องค่อยๆพูดให้เข้าใจอ่ะแหละ ว่าถ้าทำแบบนี้แม้แต่คุยก็จะไม่คุยด้วย
ขู่ไว้ก่อน แต่ถ้าคบกันฐานะอาจารย์ลูกศิษย์ไปก่อน จนเีอ็นเข้ามหาวิทยาลัยดังๆได้จะคบ
แบบนี้เท่ากับเป็นแรงจูงใจให้น้องเขาด้วยนะ
อิอิ
-
พอดีนึกขึ้นได้ว่าเพิ่งได้ดู sexy teacher มา
คล้ายกันเลยแฮะ เด็กคนนึงหลงรักครูแทบคลั่ง
ครูบอกว่า ครูชอบคนเก่ง ถ้าเธอทำคะแนนของครูได้ 90 แต้ม ครูจะยอมเดทกับเธอ
ด้วยความเป็นเด็กอะนะครับ มันก็เลยมุ่งมั่นใหญ่เลย ฮุ ๆๆ
แค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ นะ :m14:
-
"ไม่อยากให้น้องเขาเป็นเกย์" เรื่องนี้มันแก้ไขไม่ได้หรอกครับ
ก็คนมันเป็นแล้วนี่จะทำไงได้ อ่านแล้วก็เศร้านะ มีเรื่องจรรยาบรรณมาเกี่ยวข้องด้วย
วิธีที่ดีที่สุดก็ตามที่พี่ๆข้างบนเขากล่าวมาน่ะครับ ไอ้ปัญหาหนักใจต่างๆก็ยืดอกรับมันซะ
การที่ผลักไสมันก็จะยิ่งหลีกหนีความจริงไปอีก ยืดอกรับปัญหาที่เข้ามา แล้วแก้ไขมันในสิ่งที่เราพึงกระทำได้
ตามฐานะของเรา สู้ๆคับ o13
-
ตูว่าแล้ว
อะไรๆ ที่มันยากอะ
เพราะเธอไป "รัก" เด็กมันเข้าอะดิ
ถ้าไม่งั้นนะ อะไรๆ มันก้ไม่ยากเล้ย :เฮ้อ:
อยากจะตอบด้วยถ้อยคำแรงๆ แต่ก้กลัวจะโดนรุมประชาทัณฑ์ อิอิ :m23:
เอาเป็นว่า เธอไปปรับทัศนคติต่อการเป็นเกย์ใหม่ก่อนดีกว่านะ แล้วเราค่อยมาพูดถึงเรื่องอื่นกันต่อ
เพราะว่า การแก้ปัญหาที่ดี ควรเริ่มจากการเข้าใจปัญหาอย่างถูกต้อง
แต่อันนี้เธอเริ่มด้วยการมอง ว่า การเป็นเกย์เป็นสิ่งผิด สิ่งประหลาดและไม่ดี
ซึ่งในฉันอยากจะบอกเธอว่า เธอมอง "ผิด"
ไม่ใช่เป็นเพราะว่าฉันหรือทุกคนในเล้าฯ นี้เป็นเกย์ดอกนะ ถึงได้พากันบอกเธอว่าเธอมองผิด
แต่ถ้าสิ่งที่เป็น "ธรรมชาติ" ผิดเสียแล้วหละก็
ก็คงไม่มีสิ่งใดในโลกเป็นสิ่งถูกอีกต่อไปแล้วหละ
ฉันว่า...ก่อนที่จะโอดครวญไปมากกว่านี้ เธอควรไปปรับทัศนคติที่มีต่อตัวเองเสียใหม่ก่อนเถิด
เพราะมันจะทำให้เธอมันปัญหาของเธอในตอนนี้ว่ามันเป็นที่ เลวร้าย เกินความเป็นจริงมากไป
ถ้ามองอย่างคนภายนอกที่เป็นกลาง(?)อย่างฉันแล้วหละก็....
เด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งมาหลง(รัก)ครู ถ้าครูไม่มีใจด้วยแล้วเด็กคนนั้นจะทำอะไรเธอได้หืม?
เห็นไหม ว่ามันไม่ได้ยากอะไรเลย
หรือเธอว่าไง?
ปรับ เจตคติ ทัศนคติของเธอเสียใหม่ เถิด
อย่างสุดท้ายที่จะพูดในวันนี้....อย่าได้หมิ่นเกียรติแห่งสถานศึกษาที่เธอก้าวออกมา ด้วยการกล่าวว่า "เกียรตินิยมอันดับ 2 ที่เล่าเรียนมา ไม่สามารถช่วยอะไรเลยในชีวิตจริง"
ฉันขอถามเธอเสียหน่อยเถิดว่า...เพราะเธอหรือใครที่ทำให้เธอแก้ไขปัญหาข้อนี้ไม่ได้เสียที
หากจะถามฉันเสียแล้ว...ดวงตาฉันมันมองเห็นแต่เพียงภาพเธอที่ตกอยู่ในบ่อมืดเท่านั้น
นี่คือคำตอบ!
-
เนี่ย ความฝันของผมอะ อยากจะเป็นครูสอนเด็ก อยากอยู่ใกล้ชิดเด็ก ๆ ไม่รู้ทำไม
รู้สึกดีจัง กับคำว่ารัก :m1:
เนี่ย มีอาจารย์คนนึงไปหลงชอบกระเทยหน้าเป็นหลุมคนนึง
กระเทยหน้าเป็นหลุมคนนี้แรดมาก ๆ พอถูกผู้ชายแกล้งปล้ำนะ ชีก็ร่านมาก กรี๊ดแตกคาตึกอยู่ข้าง ๆ ห้องพักครูนี่แหละ
ครูคนนี้ก็เรียกเข้าไป ถามว่า เป็นอะไรเหรอ แล้วก็ให้สงบสติอารมณ์อยู่กับอาจารย์นะ
อาจารย์คนนี้ฟ้อมากเลย ตอนที่กระเทยนี่กับอาจารย์อยู่ในกรงกันยังเป็นความลับ
เรื่องก็ผ่านไปนานแล้วเป็นสิบปี มีอยู่วันนึง เป็นงานเลี้ยงรุ่น
อาจารย์คนนี้ก็เมาเหล้าแอ๋เลย พอเห็นอีนี่เท่านั้นแหละ ความในใจออกมาพรวดพราดเลย อึ้งแดรกไปตาม ๆ กัน :mc4:
ดูซิ อาจารย์คนนี้ก็รักเด็กนะ ยังผ่านมาได้เลย :m4:
ปล.
คุณเจ๊ข้างบนแร้งแรง เดี๋ยวน้องเขาก็จุกอกตายร้อก
แอบหนีไปดีกว่า :mc1:
-
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจและทุกๆคำแนะนำ ครับ :pig4: :pig4: :pig4: ผมคนนึงนะครับที่มองว่า “การเป็นเกย์ไม่ใช่เรื่องที่ผิด แล้วก็ไม่ได้ผิดธรรมชาติ .. และผมเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ทำงานให้กับองค์กรฟ้าสีรุ้ง และกลุ่มเกย์การเมือง ของพี่นที ( คงไม่ต้องบอกนะครับว่าองค์กรอะไร ) และก็เป็นคนหนึ่งที่เข้ายื่นหนังสือ ต่อสภาร่างรัฐธรรมนูญ ให้บัญญัติ คำว่า ..ความหลากหลายทางเพศ ไว้ในมาตรา 33 แต่น้องเค้าไม่ได้เป็นเกย์นี้ครับ ( มีเกย์ที่ไหนบ้างครับแอบซ่อนหนังสือโป๊ผู้หญิงไว้ในกระเป๋านักเรียน ตั้งแต่ผมเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาน้องเค้า ผมตรวจยึดมาได้ มากกว่าโหล ) ผมถึงไม่อยากให้น้องเค้าเป็น
ผมเคยนำเรื่องนี้ไปปรึกษา ที่หน่วยให้คำปรึกษา สถาบันจิตเวชศาสตร์เด็กและวัยรุ่น มาแล้วครับ เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้กับนักจิตวิทยาได้ทราบ และได้นำแบบทดสอบภาวะทางเพศของวัยรุ่น ให้นักจิตวิทยาได้วิเคราะห์แล้ว ถึงรู้ไงครับว่าน้องเค้าไม่ได้เป็นเกย์ แต่มันเป็นเพียง...ชั่วอารมณ์หนึ่งของภาวะทางเพศของวัยรุ่น... ( ภาษาของนักจิตวิทยา ) เพราะโดยสภาพแวดล้อมแล้วน้องเค้าเจอเพื่อนเพศเดียวกันมากกว่าเพื่อนต่างเพศ ( โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนชายล้วนครับ ) วันหนึ่งน้องเค้า รวมถึงผมด้วย ให้ชีวิตที่สภาพแวดล้อมเป็นชายล้วนมากว่า วันละ 9-10 ชั่วโมง สัปดาห์นึง เราต้องเจอกัน 6 วัน ( วันเสาร์เรียนพิเศษ ) วัยอาทิตย์บางอาทิตย์ ก็ต้องมาทำกิจกรรม แล้วจะให้น้องเค้า ( รวมถึงผมด้วย ) เอาเวลาที่ไหนครับไปเจอเพื่อนต่างเพศ จะเจอก็เพียงอาจารย์และเจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่มีอายุแล้ว
ผมเคยเรียกน้องเค้ามาคุยถามว่า..
ถ้ามีเพื่อนต่างเพศมาคุณกับคุณ มาบอกว่ารักคุณ คุณจะทำอย่างไร ( คำถามที่นักจิตวิทยาเค้าให้ผมมา )
น้องเค้าก็บอกว่า .....ผมก็ต้องเรียนรู้นิสัยกันก่อน ถ้าเข้ากันได้ ค่อยตัดสินใจคบกับ
นี้ก็เป็นการแสดงให้เห็นนะครับว่า จิตใต้สำนึกน้องเค้า เค้าก็ยังเป็นผู้ชายและเค้าก็ยังรู้สึกชอบผู้หญิงอยู่ แล้วที่เค้าเคยบอกผมว่าถ้าเค้าไม่คบผม เค้าก็ไม่ไปคบกับผู้หญิง ก็เพราะน้องเค้ายังไม่เคยคบเพื่อนต่างเพศนะสิครับ น้องเค้าเรียนโรงเรียนชายล้วนตั้งแต่ ม.ต้น แล้วพอถึงชั่วภาวะอารมณ์ที่ต้องการมีความรัก หันไปทางไหนก็เจอแต่ผู้ชาย ความผูกพันก็มีแต่เพื่อนเพศเดียวกัน สังคมโรงเรียนชายล้วนยังเป็นสังคมที่แคบนะคับ
อย่างที่ผมเคยบอกถ้าผมเห็นแก่ตัว ผมก็คบกับน้องเค้า แล้วไม่ต้องแคร์อะไรทั้งสิ้น ไม่ต้องแคร์คำว่าจรรยาบรรณ ไม่ต้องแคร์คำว่าครูกับลูกศิษย์ คบกับน้องเค้ามีความสุขดีด้วย แต่นี้ผมรู้งัยครับว่าน้องเค้าไม่ได้เป็นเกย์ แล้วถ้าน้องเค้าจบไปเรียนต่อที่อื่น สังคมเค้าก็จะเปลื่ยนไป เค้าต้องเจอเพื่อนต่างเพศมากยิ่งขึ้น ทั้งคณะเดียวกัน และต่างคณะ แล้วลองคิดดูสิครับ ว่าเกย์ที่คยกับผู้ชาย ใครเจ็บปวดมากกว่ากัน อีกอย่างผมก็ไม่ได้รักน้องเค้าในเชิงชู้สาว ( ชาย ) (และที่สำคัญน้องเค้ายังเด็กครับ ข้อหาพรากผู้เยาว์เดี๋ยวนี้โทษถึงติดคุกนะครับ )
ผมรักน้องเค้านะครับ แต่ความรักที่ผมมีให้ ก็เหมือนกับ พี่ชายคนหนึ่งพึงมีให้กับน้องชาย ผมจึงอยากให้เค้ามีอนาคตที่ดี และสามารถดำรงชีวิตตามวิถีแห่งความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ ผมไม่เคยคิดว่าผมอยากมีอะไรกับน้องเค้า ผมไม่คิดปรารถนาในตัวน้องเค้า และที่สำคัญ มันก็คงดูแปลก ที่เด็กนักเรียนชาย อายุ 16 คบเป็นแฟนกับอาจารย์อายุเกือบ 30 อายุต่างกัน เกือบรอบ ดูๆแล้วเหมือนพ่อกับลูก เพื่อนๆพี่ๆ ที่องค์กรฟ้าสีรุ้ง บอกว่า..ผมโง่ มีเด็กผู้ชายหน้าตาดี มาสารภาพรัก แต่ผมกลับวิ่งหนี ผมยอมโง่ครับ เพื่ออนาคตที่ดี ของเด็กคนนึง ผมก็จะดูแลน้องเค้าต่อไป เอาใจใส่กับการเรียนของเค้ามากขึ้น ผมยอมเจ็บปวดวันนี้ดีกว่าครับ เพื่อวันข้างหน้าผมจะมองเห็นอนาคตที่สดใสและมั่นคงของเด็กชายคนหนึ่ง คนที่ครั้งนึงในชีวิตเค้าบอกว่ารักผม สุดท้ายผมคิดว่าถ้าน้องเค้าจะคิดว่าผมเป็นคนรักเค้า ก็ตามใจเค้าเถอะ ถ้ามันจะทำให้น้องเค้ามีความสุข ณ ชั่วขณะนึง ( แค่ 2 ปี เอง ) เพราะผมก็เหนื่อยเหลือเกินแล้วครับที่จะ ต่อต้านกับความรู้สึกของน้องเค้า เพราะถึงผมพยายามไม่ใส่ใจน้องเค้ามากนัก แต่น้องกลับใส่ใจดูแลผมมากกว่าเดิมอีก แต่สำหรับผม เค้าเป็นน้องชายที่น่ารักของผมเสมอ ผมเคยคิดนะครับว่าสักวันหนึ่งถ้าผมได้เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ วันที่น้องเค้าแต่งงาน ผมนี้แหละจะเป็นเจ้าภาพและเป็นเถ้าแก่ให้น้องเค้า และผมก็จะกระทำทุกอย่าง ที่พี่ชายคนหนึ่งจะทำให้น้องชายได้ เพราะทั้งผมและน้องเค้าต่างเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว เราต่างก็ไม่มีพี่น้องเหมือนกัน เรื่องราวน้องเค้าสำหรับผมบางช่วงบางตอนถึงแม้มันจะปวดร้าว แต่ก็ถือเป็นความเป็นความปวดร้าวที่งดงามครับ และมันจะงดงามอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป เพราะน้องเค้าเป็นผู้ชายคนแรก ที่เดินเข้ามาบอกรักผม ( แต่กลับแฟนคนแรกของผม และรักเดียวของผม ผมเองเป็นฝ่ายบอกรักเค้าก่อน )
แต่การการะทำของผมที่ทำกับน้องเค้า ไม่ได้แตกต่างหรือพิเศษกว่านักเรียนคนอื่นๆ หลอกนะครับ และผมเองก็ไม่เคยแสดงออกว่าผมมีความรู้สึกดีๆให้กับน้องเค้า นอกจากกำลังใจในการเรียนบ้างบางครั้ง แล้วก็แอบแซวมันบ้างเวลาเรียน แต่ก็เหมือนปกติที่เมื่อก่อนเวลาผมสอนก็จะแซวนักเรียนบ้างเพื่อคลายเครียด แต่เดี๋ยวนี้เวลาแซวมัน ดูมันมีความสุขดี นับจากวันที่น้องเค้าบอกรักผม การกระทำและการแสดงออกของผมในโรงเรียน ก็เป็นปกติ เหมือนที่ผมมาสอนใหม่ ๆๆ มีแต่น้องเค้าคนเดียวแหละครับที่เปลี่ยนไป เพราะน้อง เค้าแสดงความเป็นเจ้าของในตัวผมมากยิ่งขึ้น
ผมคิดดูแล้วครับ ว่าถ้าอะไรที่น้องมันทำแล้วมีความสุข ผมก็จะปล่อยให้มันทำต่อไป ถ้าไม่ออกนอกหน้าและผิดต่อจรรยาบรรณของผม เพราะผมคิดว่าชีวิตคนเรามันสั้น ไม่แน่วันพรุ่งนี้หรือวันอื่นผมอาจจากโลกนี้ไปก่อนน้องเค้าก็ได้
เพราะหลักการใช้ชีวิตของผม คือการทำให้ชีวิตในวันนี้มีความสุขที่สุด ใช้ชีวิตให้เหมือนกับว่าเป็นวันสุดท้าย ผมจะดีใจครับถ้าชีวิตผม ครั้งหนึ่ง ได้ทำให้ชีวิตของเด็กคนนึงมีความสุขในแบบของเค้า ผมไม่คาดหวังหลอกครับว่าชีวิต วันข้างหน้าของน้องเค้าจะเป็นอย่างไร เพียงแต่แค่เห็นชีวิตมันประสบความสำเร็จในสิ่งที่น้องเค้าคาดหวังไว้ ผมในฐานะอาจารย์คนนึงก็มีความสุขแล้ว แต่ไม่ใช่กับน้องเค้าคนเดียวนะครับ กับลูกศิษย์คนอื่นๆ ก็ เช่นกัน ผมจะภูมิใจมากถ้าลูกศิษย์ของผมทุกคนได้ดี
( วันนี้วันที่ 22 ม.ค ตรงกับวันเกิดของผม รู้ไหมครับ น้องมันไปสั่งดอกไม้ไว้ แล้วให้ที่ร้านมาส่งให้ผมที่ห้องพักครู ผมไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะดีใจ หรือเสียใจดี เพราะน้องมันก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะให้ผมเป็นแฟนมันอยู่เหมือนเดิน อาจจะมีครู อาจารย์หลายคนนะครับที่เป็นแฟน กับนักเรียน บางที่ถึงขั้นมีอะไรกันด้วยซ้ำ แต่หนึ่งในนั้นต้องไม่ใช่ผม อาจจะดูขำนะครับว่าผมโง่ แต่คำว่าจรรยาบรรณวิชาชีพครู สำหรับผม มันคือสิ่งที่ผมยึดถือมาตลอด )
ขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับทุกกำลังใจ และทุกคำแนะนำ ซึ่งบางครั้งมันก็ทำให้ผมคลายศร้าลงได้บ้าง ขอบคุณคุณเจ๊..มากนะครับ แต่ผมอยากจะเรียนนะครับว่าผมไม่เคย ดูถูกสถาบัน ไม่เคยดูถูกสถานศึกษาที่ผมทำงานอยู่ ไม่เคยหมิ่นเกียรติแห่งปริญญาบัตร คำปฏิญาณทุกคำที่ปฏิญาณในวันพระราชทานปริญญาบัตร ผมยังจำได้ดี ผมรู้สึกขอบคุณด้วนซ้ำ ที่สถาบันของผม อบรมสั่งสอนให้เกย์อย่างผม ให้มีอนาคตที่ดี แม้ไม่มีความสุขมาก แต่ก็สุขแบบเหงาๆ เศร้าแบบยิ้มๆ ครับ อย่าโกรธกันนะคุณเจ๊ ถือสะว่าเราได้เป็นเพื่อนใหม่กัน ในโลกของ cyber
:m1: :m1: :m1:
-
1. ไม่ว่าการทดสอบอะไรจากสถาบันไหน คำพูดของใครๆไม่ว่าจะดีหรือร้ายยังไง ก็ไม่สามารถวัดจิตใจคนเราได้จริงงหรอกครับ
ผมน่้ะ ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้ชอบผู้ชายหรอกนะครับ และจะบอกว่า "จิตใต้สำนึก" ผมก็พูดได้เลยว่าถ้าใครคนอื่นรู้เรื่องของผมสมัยก่อนแล้วจะงง ว่าทุกวันนี้ผมมามีแฟนเป็นผู้ชายได้ยังไง
ัมันเหมือนกับการดูดวงน่ะครับ ถ้ามีคนบอกว่า "ช่วงนี้จะมีปัญหากับทางบ้าน" มันก็จะมี แต่ถ้าเปลี่ยนคำพูดเป็น "ดูแลทางบ้านดีๆนะ เทคแคร์กันมากๆ" ผลมันก็จะตรงกันข้าม
งงป่ะคับ คืออารมณ์ประมาณนี้น่ะ เรื่องทั้งหมดมันอยู่ที่จิตใจของเจ้าตัวเอง...... ของเจ้าตัวมากกว่าน่ะครับ
2. ที่ผมอ่านแล้วสะดุดๆ ก็คือ ความรักแบบพี่น้องมันก็ดีนะครับ แต่ไม่ว่าจะยังไงมันก็เหมือนที่ผมรีไปก่อนหน้านี้แล้วน่ะ อย่างอื่นมันไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าเจตนาของเราคืออะไร แล้วก็เป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นเป็นครู เป็นอะไรก็แล้วแต่กับเค้าไปก็ได้นี่ครับ จนกว่าเค้าจะหาคำตอบให้ตัวเองได้ และที่สำคัญสุดๆก็คือ เค้าต้องการใครสักคนนะครับ มันก็เหมือนคนเป็นเกย์อยากได้เพื่อนเป็นเกย์อย่างน้อยสักคน คนชอบเล่นบอลก็ต้องการเพื่อนที่เชชียร์ทีมเดียวกัน คนชอบดูหนังก็อยากได้คนมาคุยบอกเล่ากันอะไรแบบนี้น่ะครับ
เรื่องเดี๋ยวเจอเพื่อนต่างเพศ เดี๋ยวจะไม่เป็นเกย์ จะเป็นหรือไม่เป็น มันไม่ใช่หน้าที่ของเราต้องไปตัดสินให้เค้าหรือใครๆครับ ทุกคนมีเส้นทางที่ต้องเดินต้องสร้างด้วยตัวเิอง แม้แต่พ่อแม่บุพการีก็ไม่มีสิทธิ์จะสร้างทางเดินให้แก่ลูก เพราะฉะนั้นหน้าที่ของเราก็คือ ให้คำปรึกษา เ็ป็นเพื่อนพูดคุย เสนอทางออกเวลาที่เค้าต้องการ ไม่ใช่สร้างทางเดินและชี้ช่องทางให้ในเวลาที่เค้าไม่ได้ขอ....... อะไรประมาณนี้มั๊งครับ ใจผมมันมักไปไวกว่าปาก เวลาพิมก็เลยยิ่งลืมที่คิดๆไว้หมดไปใหญา่
แต่พ๊อยท์คือ แยกให้ออกนะครับ ว่าเจตนาของคุณคืออะไรกันแน่ ระหว่างหวังดี กับ หวังในสิ่งที่ดีๆ
ปล. ผมไม่เคยเชื่อเรื่องคำถามจิตวิทยาเท่าไหร่อะไรหรอกครับ พวกแบบ "คุณเป็นคนแบบนี้ๆนะ" อะไรแบบเนี๊ยอ่ะครับ ไม่แอนตี้นะ ฟังได้ แตไม่ยึดติด เพราะแท้สุดแล้ว ผมเชื่อว่ามันก็อยู่ที่จิตใจของเราเลือกเองทั้งนั้น
-
เรื่องนี้ ละเอียดอ่อนจริงๆ น่าจับมานั่งโต๊ะกลม เจรจากันนัก
ทุกคนล้วนมีเหตุผล สนับสนุนความคิดของตัวเอง
คุณอาจารย์ ก้ออย่าเพิ่งไป คาดหวังอนาคตอะไรๆๆ ของน้องเค้ามากมายนักเลย
คิดไปคิดมาฟุ้งซ่านเปล่าๆ เรื่องมันอีกตั้งไกล เอาแค่เรื่องในปัจจุบันก่อนเถอะ
ทุกวันนี้เราทำตัวให้เป็นที่ปรึกษาที่ดี เป็นอาจารย์ที่ดี พี่ที่ดี เป็นกำลังใจให้น้องเค้า ตามบทบาทและหน้าที่ที่พึงกระทำ
ไอ้เรื่องจิตปฏิพัทธ์ กันอะไรเนี่ย ของมันห้ามไม่ได้ คนจะรัก จะไปบังคับหรือกีดกัน ก็จะยิ่งดื้อแพ่งไปกันใหญ่ ดีไม่ดีหนีเตลิดเปิดเปง แล้วอาจารย์จะมานั่งโทษตัวเองอีก
ไม่ได้ห้ามที่จะรัก แต่จงรักอย่างมีสติ (อย่างที่คุณเรย์ บอกรีบนๆ)
ตกลงแล้ว ใคร กลัวอะไรกันแน่ ชักจะงง
-
งง ด้วยเหมือนกัน o2
แต่เห้นด้วยกะต้นจริงๆนะ เรื่องแบบทดสอบทางจิตวิทยาอ่ะ คือมานเปงแค่การตั้งสมมติฐานเชิงทฤษฎีเพื่อการวิเคราะห์สภาวะจิตอ่ะ บางทีก็ผันแปรไปตามสิ่งเร้า
ถ้าน้องคนนี้เค้าพกหนังสือโป๊จริงๆก็ไม่แน่ว่าอาจจะเปงไบฯ รึป่าว? เหะๆ แต่จากที่เล่าๆมา น่าจะเป้นช่วงที่สับสนของวัยรุ่นมากกว่าจริงๆแล่ะ อารมณ์กำลังร้อนแรง ใครพูดไรไปคงไม่ฟัง น่าจะอารมณ์ประมาณอยากได้พี่ชาย น้องชาย หรือพ่อมากกว่า (พอดีไม่รู้เรื่องทางครอบครัวของน้องเค้าเท่าไหร่) ยังแยกแยะอารมณ์ไม่ออกป่าว? วัยรุ่นมักจะมองไรเปงด้านเดียวอยู่ ยังคิดอะไรไม่ละเอียดรอบคอบ เลยไม่รู้ว่าเป็นรักหรือหลง รู้แต่ว่าฉันรักคนนี้อ่ะ(ประมาณนี้) อยากมีคนดูแลเทคแคร์ เป็นลูกคนเดียวด้วยนิ ด้วยความใจร้อนของวัยรุ่นก็เลยมาสารภาพรักกับครูซะเลย เลยทำให้อาจารย์สีฟ้าของเราเกิดอาการหวั่นไหวซะนิ เดาเอาตามเนื้อเรื่องนะ
ตอนนี้คงไม่ได้อยู่ที่ตัวเด็กจริงๆอย่างที่เจ๊สองว่าแล้วล่ะ น่าจะอยู่ที่ตัวคุณครูสีฟ้าเองมากกว่า อย่าแสดงแววตาสีหน้าที่บ่้งบอกว่าคิดไรกับเด่ะจิ เด่ะวัยรุ่นยิ่งชอบคิดไรเข้าข้างตัวเองอยู่ด้วย เด่วรู้ว่าครูมีใจให้เด่ะจะยิ่งเกิดแรงฮึดน๊า แต่ถ้าทำไรไม่ได้จริงๆ การย้ายโรงเรียนของน้องเค้าก็เปงทางออกที่ดีวิธีหนึ่งเหมือนกันนะ การเปลี่ยนสภาพแวดล้อมอาจจะทำให้อะไรๆดีขึ้นบ้าง ลองย้ายไปอยู่โรงเรียนสหดู เผื่ออาจะทำให้เข้าใจตัวเองได้มากยิ่งขึ้น
:m23:
เราอาจไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างที่เราิอยากให้มีได้ในชีวิต
เราอาจไม่ได้ทำทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากทำในชีวิต
แต่เราสามารถอยู่เสมอที่จะเป็นคนชนิดที่เราอยากจะเป็น
:oni1: ชอบทู้นี้จริงๆเลย สาระดี
-
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เรื่องว่าน้องเค้าจะเป็นเกย์หรือไม่ ไม่มีใครรู้จริงๆหรอกคะ
อยากให้อาจารย์พับเรื่องนี้ไว้ เพราะถ้าเค้าจะเป็น มันก็เปลี่ยนไม่ได้
หรือถ้าเค้าไม่เป็น สักวันเค้าก็คงจะรู้เอง
เราว่าที่สำคัญ คือระยะห่างที่เหมาะสม แต่ที่หน้าลำบากคือ
ดูท่าทางน้องเค้าดื้อพอตัวเลย หน้าเป็นห่วงเอามากๆ
เลือกคำพูดที่ใช้พูดีดี เลือกการกระทำต่อน้องเค้าดีดีนะคะ
แสดงควาเป็นห่วง แต่ไม่ใกล้กันมากเกินไป ให้มีระยะห่าง
คงต้องชี้ให้เค้าเห็นถึงความสำคัญของการให้เกียรติ สถาบัน ครู และความรักด้วย
อ่านเรื่องขออาจารย์แล้วก็พาลให้นึกถึงการ์ตูนเล่มหนึ่ง
ที่นักเรียนมาชอบอาจารย์ อายุกกว่าประมาณคุณเลย
แล้วไม่ว่าจะอธิบายเหตุผลยังไง เด็กคนนั้นก็ไม่ฟัง ดื้อเหมือนกันอีกนั่นแหละ
แต่เนื่องจากมันเป็นการ์ตูน สุดท้ายเค้าทั้งสองก็คบกัน แต่ก็ตามมาด้วยปัญหาหลายๆอย่าง
การรับมือกับเด็กวัยรุ่นเนี้ย เราว่ายากที่สุดๆ เฮ่อ ~
สู้ๆนะคะ
ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดี
ขอให้น้องเค้าเข้าใจเรื่องได้เร็วๆ
-
มาเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าอีกคนค่ะ....
คำแนะนำดีๆ คนข้างบนๆ เค้าให้ไปหมดแล้ว อีกอย่างแนะนำใครไม่ค่อยจะเป็น :m23:
ถนัดฟังอ่ะค่ะ....
เอาเป็นว่า ให้กำลังใจอาจายร์เยอะๆ แล้วกันนะคะ
:m13: :m13:
ป.ล. รู้สึกเหมือนไม่ค่อยจะได้ช่วยเล๊ยยยยยยยย :m23:
-
สุขสันต์วันเกิดนะคะ คุณอาจารย์...สีฟ้า
ยังงัยก็ตามนะคะ จากที่อ่านๆมา มาดามก็มาให้กำลังใจค่ะ เรื่องราวมันละเอียดอ่อนจริงๆ อย่างที่รีพลายข้างบนว่ากัน
เห็นด้วยกับรีพลายของน้องสอง คุณต้น คุณเรย์ น้องแน๋ว รวมๆกันค่ะ
จากที่อ่านๆเรื่องราว มาดามจับความรู้สึกได้อย่างหนึ่งค่ะ รู้สึกว่าคุณอาจารย์..สีฟ้า จะ กลัว..ความเจ็บปวดจากความผิดหวัง การเปลี่ยนแปลง ในวันข้างหน้า มาดามรู้สึกอย่างนั้นจริงๆค่ะ
มาดามไม่สามารถบอกได้ว่าผู้ชายที่เป็นเกย์ จะอยู่ในสังคมยากลำบากอย่างไร อึดอัดแค่ใหน เพราะเราเป็นแค่คนๆหนึ่งที่ยอมรับ และไม่ได้คิดว่า เป็นเกย์ แล้วมันแปลกประหลาด ตรงใหน
อย่ากลัวที่จะรักเลยค่ะ ลองเอาคำของคุณเรย์มาคิดสิคะ "จงรักอย่างมีสติ" ดีที่สุดค่ะ
ความเจ็บปวด ผิดหวัง ในความรัก มันก็เกิดได้กับความรักในทุกรูปแบบแหละค่ะ ไม่ต้องเป็นเกย์ก็เจอได้
อย่าเอาความผิดไปลงที่คำว่า "เกย์" เลยค่ะ
ถ้าเรารักและห่วงใย น้องเขา เราก็ดูแลเขา ให้เขาสนใจเรียน
แต่ก็คงต้องรักษาระยะห่างไม่ให้เลยเถิดไปไกล (ห้ามได้หรือนี่ อิอิ)
ถือว่าเป็นการเรียนรู้ และถามใจตัวเองค่ะ (น้องเขา)
นอกเสียจากว่าน้องเขาต้องการอะไรกันแน่ ต้องการเอาชนะ หรือแต่อยากได้
ถ้ารักกันจริงๆ ทำไมต้องตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เท่านั้น
มาดามเคยอ่านเรื่องเล่าในนี้บางเรื่อง เขาก็ใช้เวลากันเป็นปีๆ เนอะ
ไม่รู้จะมา reply ให้งง กันไปเองหรือเปล่า ไอ้เราก็งงๆ แต่ก็เป็นกำลังใจให้ผ่านไปได้นะคะ
-
ขอบคุณมาดามครับ ..ไม่ทราบว่ามาดามเป็นจิตแพทย์หรือเปล่า เพราะตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ( เมื่อ 30 ธ.ค. 50 ) มีเพียงสองสิ่งนอกจากในไดอารี่ของผมแล้ว ก็มีมาดามนี้แหละครับที่รู้ถึงความรู้สึกของผมมากที่สุด ขนาดนักจิตวิทยาที่ผมไปคุยด้วย เค้ายังไม่รู้ถึงความรู้สึกในส่วนลึกของผมเลย จริงครับผมยอมรับว่าผมกลัว อย่างที่มาดามบอก ผมกลัวความเจ็บปวดจากความผิดหวัง กลัวการสูญเสีย กลัวความเปลี่ยนแปลง เพราะในชีวิตผม ผมเผชิญความเจ็บปวดมาตลอดเกือบ 30 ปี ตั้งแต่การสูญเสียคนที่ผมรักที่สุดในชีวิต นั้นคือแม่ของผม สูญเสียคนที่ผมมอบความรักให้ทั้งหมด นั้นคือแฟนคนแรกของผม แฟนคนแรกและรักแรก..สูญเสียเค้าไปทั้งๆที่เรากำลังจะสร้างครอบครัวด้วยกัน ( เค้าก็เป็นผู้ชายเหมือนผม ) เค้าเสียไปจากอุบัติทางรถยนต์ เค้าเสียชีวิตไปก่อนวันเกิดผม 6 วัน ทั้ง ๆ วันที่ 30 ม.ค. 2548 เรามีกำหนดจะไปอังกฤษ ไปจดทะเบียนสมรสกันที่นั้น ผมเสียศูนย์ไปพักใหญ่ครับ และตั้งแต่นั้นมา ผมก็บอกตัวเองเสมอว่าชีวิตของผมต่อไปจากนี้ ผมจะไม่รักใครอีก ผมคิดว่าชีวิตผมอยู่ได้ครับถ้าผมไม่ต้องมีความรัก แต่ชีวิตผมคงอยู่ไม่ได้อีกแน่ถ้าพบต้องพบกับความสูญเสียอะไรอีก ( ผมจึงไม่อาจรับความรักจากน้องเค้า และในใจของผมเองผมไม่ได้รักน้องเค้าแบบคนรัก และผมก็จะไม่รักใครอีก มีหลายคนครับว่าผมใจดำเป็นคนไม่มีหัวใจ แต่ผมไม่สนใจหลอกครับ เพราะคนเหล่านั้น ไม่เคยมาแบ่งปันปัญหา ไม่เคยมาแบ่งเบาความปวดร้าว ความทุกข์ จากผม มีเพียงผมคนเดียวที่เผชิญกับมัน) ผมมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ผมอยู่เพื่อคนที่ผมรักครับ นั้นคือแฟนคนแรกและรักแรกของผมนั้นเอง ผมอยู่เพื่อที่ผมจะได้สร้างความดี ถ้ามันจะทำให้ผมกับคนที่ผมรัก..เราได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก อาจจะฟังดูแล้วตลกนะครับ แต่ผมเชื่อเรื่องปฏิหาริย์
ขอบคุณมาดามมากๆๆครับ ขอบคุณจริงๆๆ สำหรับกำลังใจ และเข้าใจความรู้สึกผม อย่างน้องขณะนี้ ผมก็ดีใจครับ ที่มีมาดามอีกคนที่เข้าใจผม ขอบคุณมากๆๆครับ หวังว่ามาดามคงรับผมไว้เป็นเพื่อนอีกคนในโลกของ Cyber และขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจ ทุกคำแนะนำของเพื่อนๆ ทุกคนครับ
-
อ่าเสียใจด้วยน่ค่ะอาจารย์สีฟ้าเรื่องคนรักแหะๆ
คำแนะนำหยกก็เห็นด้วยกับพวกพี่ๆทุกคนน่ะค่ะ
หยกว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่ผิดนะค่ะ
ยังไงหยกกก็เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ
ปัญหามีทางแก้เสมอ
ป.ล. หยกชอบรีของพวกพี่ทุกคนเลยค่ะทำให้เห็นถึงมุมมองความรักที่ต่างออกไป
:mc1:
-
วันเกิดหรอกเหรอครับ งั้นก็สุขสันต์วันเกิดด้วยคนนะครับ
ขอให้เข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจนะครับผม
ปล. อ่านข้างบนแล้วเศร้าจัง คล้ายๆพีในเรื่องของผมเลย :m15: อยากให้อาจารย์เจอคนอย่างซันกับเมฆหรือไคล์มั่งจัง (เพ้อเจ้อและกรู) o7
-
:เฮ้อ:
ยิ่งอ่านแล้ว ยิ่งสงสารอาจารย์สีฟ้าเนอะ
ใครเจอเรื่องอย่างนี้ก็ปวดหัวทั้งนั้น
แต่ว่านังเพื่อนคนไหนหรือเคอะที่มาหาว่าอาจารย์สีฟ้าดง่ที่วิ่งหนีเด็กหน้าตาดีที่มาบอกรัก
บอกเจ้มาด่วน เจ้จะไปเอามะพร้าวห้าวยัดปากมานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :angry2:
งั้นตอนนี้ปัญหาก็ไม่ได้อยู่ที่ เจตคติ และ ทัศนคติ ของอาจารย์แล้ว
มันกลายเป็นความกลัวในใจของอาจารย์ตะหาก
กลัวสูญเสีย ต๊าย เหมือนที่มิวถามโต้งในห้องนอนเลย
ซึ้ง o7
แล้วอันนี้มันก็แก้ยากเสียด้วยอะจิ
แต่ยังไงก็แล้วแต่ ฉันว่าคนที่มีปัญหาและเป็นบ่อเกิดของปัญหาในเรื่องนี้คือ ตัวของอาจารย์ นั้นเอง
ปล. พกหนังสือโป๊ผู้หญิงแล้วไง สมัยหนุ่มๆ(?) เจ้พกประจำ เพื่อนๆ นะ กรูมาอ่านที่เจ้ตลอด
แล้วไมเจ้ยังเป็นเกย์อะ
แถมเพิ่งมารู้ตัวว่าตัวเองเป็นเกย์ ก็ย่างเข้าตอนเรียนมหาลัยปีสามแล้ว
เพราะรู้เจ็บที่หน้าอกอย่างรุนแรงเมื่อ รูมเมทที่สนิทกันมากแนะนำผู้ชายคนหนึ่งให้รู้จัก
ซึ่งรูมเมทคนนี้ตอนนั้นเราสองคนจะไปเรียนด้วยกัน กินข้าวเที่ยงด้วยกัน กลับพร้อมกัน แวะตลาดซื้อของสดมาทำกับข้าวกินกันทุกเย็น กลับบ้านที่ต่างจังหวัดไปก็มีการโทรมาบอกว่าคิดถึงอยากเจอหน้าเร็วๆ มีการแปะโน๊ตให้กำลังใจในตอนอ่านหนังสือสอบ เวลาเมาเหล้ากับหอก็นอนกอดกัน
เรียกว่ามีความสุขสุดๆ ตลอดเวลาที่อยุ่ด้วยกันมาเป็นปีๆ ตั้งกะปีหนึ่ง
จนขนาดนี้แล้ว เจ้ยังไม่รู้ตัวว่าเจ้ชอบเขา
จนพอเขาพาผู้ชายคนหนึ่งมาแนะนำว่า "นี่คือแฟนของเขา"
เจ้ก็เกิดอาการเจ็บที่หน้าอกอย่างแรง หายใจไม่ออก ควบคุมตัวเองไม่ได้ สั่นๆๆๆๆๆ จนต้องส่งโรงพยาบาล(ก็รูมเมทกับแฟนเขานั้นแหละที่เอาเจ้ไปส่ง อิอิ)
แล้วก็เป็นโรคซึมเศร้า อาการหนักจนต้องส่งจิตแพทย์ :oni3:
หมอบอกว่า "คุณเป็นโรคอกหัก คุณรักรูมเมทตัวเอง"
ฉันก็เลยถึงบางอ้อว่า 'อ้อที่แท้ฉันก้เป็นเกย์นี้เอง' :m23:
จนปัจจุบันนี้ หากจะให้ฉันไปแต่งงานฉันก็ทำได้นะคุณ แต่ฉันไม่ทำหรอก โกหกน่ะมันบาป
ดูดิ ดังนั้นอะไรๆ ก็ไม่แน่นอนเสมอไปหรอก ไอ้คำถามแบบกรอกๆๆๆๆ อะไรลงไปนะก็อย่าไปเชื่อไรมาก
แต่สิ่งที่อาจารย์ทำอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้วหนา ไม่ผิดต่อใคร ใครจะมาว่าอะไรอาจารย์ก็ไม่ได้ สมควรแล้วที่ทำอย่างนี้
ทำไปทำมาตอนนี้ฉันกลับเห็นใจอาจารย์เสียมากกว่า
แต่ฉันอยากจะบอกอาจารย์เอาไว้เสียอย่างหนึ่งนะว่า...การตามใจตัวเองในบางครั้งนั้น ลางทีก็ไม่เรียกว่าเห็นแก่ตัวดอกหนา....แต่อย่าไปทำให้ใครเดือดร้อนเลย
สุดท้ายนี้ ฉันอยากจะถามอาจารย์ว่า ถ้าเด็กคนนั้นไปบอกรักอาจารย์คนอื่นที่ไม่ใช่อาจารย์สีฟ้าเสียแล้ว
ตัวอาจารย์เองจะมีความรู้สึกอย่างใด?
ช่วยบอกฉันทีเถิด
อิเจ้ ที่ไม่ได้โกรธอะไรอาจารย์เลย
อิอิ
:m14:
-
เข้ามากรี๊ดเจ้รีบนดัง ๆ :o9:
เรื่องราวสุดยอดมากน่าประทับใจ :m4:
สุดยอดมาก ๆ เลยเจ้ กับอาการอัดแน่นจนต้องเข้าโรงพยาบาลอะ
พอเจ้ออกจากโรงบาลมาก็เลยแรงส์ไง ฮ่า ๆ :mc4:
ไม่น่าเชื่อแต่ก่อนเจ้พกหนังสือโป๊ ว่าแต่ตอนเจ้ดูแล้วมันรู้สึกยังไงอะ วะฮะ ๆๆๆ :m14:
ปล.
็แฮปปี้เบิร์ดเด่ อ๊าจาน :mc4:
-
เสียใจด้วยนะคะ กับการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่มากๆเลย :m15:
หุหุหุ กุ้งไม่ได้เป็นจิตแพทย์หรอกค่ะ จะเป็นก็แต่จริตตกๆหล่นๆ :m23:
ป.ล. น้องสองคะ คำถามของน้องสองโดนใจพี่อย่างแรงค่ะ นั่นแหละใช่เลย เนอะ
-
:a13:
ขอให้อาจารย์สีฟ้า มีความสุขและผ่านเรื่องราวต่างๆ ไปได้ด้วยดี ด้วยจิตใจที่เข้มแข็ง
และขอแสดงความเสียใจกับเรื่องราวในอดีตด้วย ขอเป็นกำลังใจให้จ๊ะ :pig3:
เจ๊สอง คนสวย อย่ามาจุ๊ ไม่อยากจะเชื่อว่าเพิ่งค้นพบตอนปี ฉามมมมมมมม
-
เอากำลังใจมาฝากอาจารย์สีฟ้านะ :a1:
ส่วนเจ้ จิงหรอที่รู้ตอนปีสาม นึกว่ารู้ตอนอยู่ท้องแม่ตอนสามเดือน :m14:
รักดอกจึงหยอกแรง :m29: กลัวพี่สองด่า มันไม่หรอยนา :m13: คิดถึงพี่สองนะ :oni2: อยากไปแรดด้วยกันอีก
-
เสียใจเรื่องคนรักของอาจารย์ด้วยนะคะ เศร้าอ่า :sad2:
แต่ก็จริงๆ นะ การสูญเสียเนี่ย มันโหดร้ายกับเรามากเลยเนอะ
เคยรู้สึกอย่างนั้นมาแล้วตอนเสียคุณพ่อไปเหมือนกัน :o12:
สิ่งที่อาจารย์ทำ มันดีแล้วล่ะค่ะ ไม่ผิดต่อใคร ใครก็ว่าอาจารย์ไม่ได้
เป็นกำลังใจให้อีกครั้งนะคะ
:a13: :a13: :a13: สุขสันต์วันเกิดด้วยค่ะ
ขอให้ความดีที่อาจารย์ทำไว้ มอบความสุขกลับไปให้อาจารย์นะคะ
:a1: :a1:
-
:a13: HBDทูคุณพี่อาจารย์สีฟ้า ขอให้ได้พบสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตอีกครั้งนึงน๊า เปงกำลังใจให้จ้า :a13:
นึกถึงคำพูดของตือโป๊ยก่ายที่ชอบพูดอยู่บ่อยๆในไซอิ๋วอ่ะ..ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ใจขื่นขมระทมทุกข์อุรา(จำมาถูกป่าวเนี่ย555+)รู้ทั้งรู้แต่...ตือโป๊ยก่ายก็ยัง..ค้นหา..ไข่วคว้า..หาความรักไม่มีที่สิ้นสุด ก็ไม่แปลกเน๊อะที่คุณพี่อาจารย์สีฟ้าจะกลัว มีพบก็ต้องมีจาก มันเปงสัจธรรมอ่า ขอแค่มีสติอยู่กับตัวก็ไม่น่าที่จะต้องกลัวอะไรนี่นา ทุกคนต่างมีอดีต อย่าเอาอดีตมาตอกย้ำ เพื่อทำลายอนาคต
ลองให้โอกาสตัวเองอีกสักครั้ง ด้วยการเอาเรื่องอดีต ที่ทำให้เป็นทุกข์ออกไปวางให้ห่างตัว บอกตัวเองให้ยิ้มสู้ แล้วย้ำเตือนตัวเองว่าเรายังมีปัจจุบันที่ต้องดำเนินต่อไป
อดีต . . .ก็จงปล่อยให้เป็นเรื่องของอดีต
เก็บส่วนที่ดีเอาไว้ ในความทรงจำ
สิ่งที่เราต้องทำให้ดีที่สุด ก็คือปัจจุบัน
อยู่เพื่อเรียนรู้มัน ด้วยความรักและความเข้าใจ
เพื่อเป็นหนทางที่ดีสู่อนาคตที่สดใส
และย้อนกลับมา . . .มอบความภาคภูมิใจให้แก่ตัวเอง(เริ่มออกปากอ่าวแระ5555)
ปล. ค้นพบตัวเองตอนปี3จริงๆเย๋อเจ๊ ก็ไม่แปลกเน๊อะ บางคนรู้ตัวเองตอน30ก็มี แบบว่าคนที่ทำให้รู้สึกใช่มานมาเจอกันช้าไง เลยรู้สึกตัวเองช้า อิอิ เน้ออออออออออ
พูดถึงหนังสือโป๊ นึกขึ้นได้ มีน้องอยู่คนนึงบอกว่าผมชอบผุ้หญิงนมโตๆ แมนคับพี่ผมแมนนะคับ หนึ่งอาทิตย์ให้หลังมานกลับมาบอกว่า ผมได้เมียแล้วนะพี่ มาววววอ่ะ เมียผมเปงปู้จาย O_o นับจากวันนั้นเปงต้นมาน้องมานก็มีเมียเปงปู้จายมาโดยตลอด แต่สายตามานนี่ชอบสอดส่ายมองหาผู้หญิงแฮะ55555(ไม่มีไรแค่อยากเล่า อิอิ)
-
^
^
55555 อันนี้ฮา
แบบนี้นี่แหละเค้าเรียกสับสนของจริง เอิ๊กกกก 5555
ปล. อีกหน่อยอาจจะสับสนว่าจะอยู่บ้างลนหรือข้างล่างด๊ก็ได้นะครับ :mc3:
-
โดยส่วนตัว มีอาชีพรับราชการครู เหมือนกันคะ
เข้าใจกับคำว่า "จรรยาบรรณและวิชาชีพครู" เป็นอย่างดี
(ถึงแม้จะแอบมองเดะๆๆๆ บ้างก็ตาม อิอิอิ :m23:)
อืม........ตอนนี้ ประเด็นจรรยาบรรณกะความรักคงไม่สำคัญแล้ว
เพราะรู้สึกว่าตอนนี้....สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ "ความรู้สึกของอาจารย์สีฟ้า"
เข้าใจ"ความสูญเสีย" เป็นอย่างดี....
ถึงแม้จะไม่ได้ "สูญเสีย"..."คนรัก"
แต่ก็"สูญเสีย"....."เพื่อนรัก"
"เพื่อน"....ที่เป็น"เพื่อนมาตลอด 20 กว่า ปี "
ตอนนี้ก็แค่อยากจะบอกว่า....."เข้าใจ" และ"เป็นกำลังใจ"ให้อาจารย์สีฟ้านะคะ
:m13: :m13: :m13: :m13:
-
ขอบคุณอีกครั้งครับสำหรับทุกกำลังใจ...ขอบคุณ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกๆ คน นะครับ :m13: :m13: ตอนแรกผมก็ไม่กล้าเขียนกระทู้นี้หลอกครับ เพราะผมกลัวว่าทุกคนจะมองภาพพจน์ครูไม่ดี แต่ผมเพียงแค่อยากมีที่สักที่ ที่ผมสามารถแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้ และอยากรู้เพียงว่าถ้าเพื่อนๆ ตกอยู่ในสถานการณ์ อย่างผม เพื่อนๆ จะทำอย่างไรกันบ้าง
ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อน นะครับว่า อาชีพครู ไม่ใช่อาชีพในฝันของผมหลอกครับ แต่มันเป็นอาชีพในฝันของคนที่ผมรัก ความฝันของคู่ชีวิตของผมที่เค้ายังไม่มีโอกาสได้ทำ ผมเรียนจบเกียรตินิยมอันดับ 2 ด้านเคมี เคยทำงานในตำแหน่งนักวิทยาศาสตร์ ที่ ปตท. ซึ่งเป็นอาชีพในฝันของผมเลย จนถึงวันที่ผมสูญเสียคู่ชีวิตของผมไป ผมเสียศูนย์ไปพักใหญ่ ผมลาออกจากงานที่ผมทำ ผมละทิ้งเงินเดือน ๆ ละเกือบ 40,000 ( ปัจจุบันผมได้เงินเดือนครู 9,860 ดีนะครับที่ยังมีสมบัติเก่า )ผมใช้เวลาปีกว่า อ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบเป็นข้าราชการครู ( โอกาสดีครับที่ช่วงนั้นเค้าเปิดสอบ ) พร้อมกับเรียนวิชาชีพครูเพื่อเติม ( แต่ปัจจุบันผมก็มีความสุขและภาคภูมิใจในความเป็นครูบาอาจารย์ของผม )
เพราะผมคิดว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่ผมจะทำให้คู่ชีวิตผมได้ ถึงเวลาที่ผมต้องทำอะไรเพื่อคู่ชีวิตของผมบ้าง ( คิดดูสิครับ ผู้ชายคนนึงไม่เคยโกรธผม ไม่เคยน้อยใจ ไม่เคยใช้วาจาที่ทำให้ผมต้องเจ็บช้ำ ไม่เคยมีคนอื่น กลับดูแลผมอย่างดีมาโดยตลอด ผมกับคู่ชีวิต เรารักกันตั้งแต่ ม.5 ตกลงที่จะเป็นคู่ชีวิตกัน ตอน ปี 2 )
ในที่สุดผมก็ทำเพื่อคนที่ผมรักสำเร็จ ผมภูมิใจที่ผมทำเพื่อเค้าได้ ถึงแม้เค้าจะไม่ได้อยู่เห็น แต่ผมเชื่อว่าเค้ารับรู้มาโดยตลอด เพราะเค้าไม่เคยจากผมไปไหนเลย เค้าอยู่ในใจผมเสมอ ( แต่ไม่รู้บุญหรือกรรม ที่ทำให้ผม มาบรรจุที่โรงเรียนชายล้วน )
ผมปิดใจตัวเองตั้งแต่ผมสูญเสียคู่ชีวิตของผมไป ไม่เคยเปิดรับใครเข้ามาในชีวิตอีกเลย ถึงแม้คนที่พยามยามเข้ามาในชีวิต เค้าจะดูดี หน้าตาดีเพียงใด แต่ผมก็ไม่เคยเปิดใจรับเลยครับ เพื่อนผม มันถึงว่าผมโง่ ว่าผมไม่มีหัวใจ โง่ก็โง่ครับ แต่ผมก็ไม่ได้ไปโง่อยู่บนเขา ของพวงมัน
และที่สำคัญ ผมกลัวครับ ผมกลัวการสูญเสียอีก เพื่อนผมหลายคนบอกว่าทุกคนล้วนแต่เคยสูญเสีย เค้าก็ทนมาได้ ใช่ครับผมไม่เถียง แต่นั้นมันคนอื่น ไม่ใช่ผม เพราะผมเองสูญเสียคนที่ผมรักทั้งสอง ในเวลาไม่ถึงสองปี สูญเสียไปพร้อมกับหัวใจของผม ผมต้องสูญเสียในสิ่งที่มันใหญ่เกินไปสำหรับชีวิตคนๆนึง ผมเลยไม่อาจรักและรับรักใครได้อีก เพราะผมคงทนไม่ได้อีกที่จะต้องสูญเสียอะไรไป และมันก็มากเกินไปแล้วสำหรับชีวิตผม
จนเมื่อน้องเค้ามาบอกรักผมนี้แหละครับ มันทำให้ความกลัวที่มีในใจก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ผมเลยไม่กล้าที่จะรับรักน้องเค้า และความรู้สึกของผม ผมไม่รู้ว่าผมจะรักใครแบบคนรักได้อีกหรือเปล่า แต่ผมก็เคยบอกเหตุผลกับน้องเค้านะครับว่าทำไมเราไม่สามารถรักกันได้ เหตุผลผมหลักๆ ก็คือ จรรยาบรรณ..กับจิตใจของผมเอง
แต่น้องเค้ากลับถามผมว่าทำไมผมต้องจมปลัก กับสิ่งที่มันอดีตไปแล้ว นั้นสิครับทำไม......... น้องเค้ายังบอกอีกว่า มันจะทำให้ผมรักมันและจะทำให้ผมมีความรักอีกครั้ง ( เด็กอะไรดื้อโคตร ) อยากจะบอกน้องมันเหลือเกิน ว่าให้ไปนอนแล้วฝันเอาดีกว่า เพราะผมเองคงไม่รักใครแบบคนรักอีก ผมเคยคิดนะครับว่าคู่ชีวิตของผมอาจจะมาสิงร่างน้องมันก็ได้ น้องมันถึงรู้สึกกับผมมากมายขนาดนี้ แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหมครับ แต่เอาเถอะครับถ้าภายภาคหน้า บุญบาปที่เคยทำกันมา กำหนดให้ผมกับน้องเค้าเป็นคู่กับจริงๆ มันก็คงไม่แคล้วกัน
มันคงไม่ผิด และไม่น่าอายใช่ไหมครับ ที่ผมจะอยู่กับอดีตของผม อดีตที่ครั้งหนึ่งมันเต็มไปด้วยความรักของผมกับคู่ชีวิต ผมบอกตัวเองและคนรอบข้างอยู่เสมอ ว่าสิ่งที่มีค่าและผมหวงแหนมากที่สุดในชีวิตของผม ไม่ใช่ทรัพย์สิน เงินทอง แต่เป็นความทรงจำของผม ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความงดงามและความรัก ถึงแม้ว่ามันจะปวดร้าว แต่ผมก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึง ผมชอบเพลงของพี่แอมที่ว่า..หากมีปฏิหาริย์ ขอพรได้ครั้งสุดท้าย ฉันขอแค่เพียงก่อนตาย ฉันจำเธอได้ก็พอ ..... เหมือนกับผม ผมจะจดจำคู่ชีวิตคนที่ผมรักตลอดไป จำไปจนกว่าลมหายใจสุดท้ายของผม ทุกวันนี้ผมจึงทำแต่ความดี ผมเป็นวิทยากร รณรงค์เรื่องโรคเอดส์ ให้กับองค์กรฟ้าสีรุ้ง ผมเป็นอาสาสมัครให้กับสภากาชาดไทย ผมบริจาคร่างกายให้คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชแล้ว เพราะผมเชื่อว่าความดีที่ผมทำ มันจะทำให้ผมกับคนที่ผมรัก เราจะได้กลับมารักกันใหม่อีกครั้ง( ไม่ว่าชาติใดชาติหนึ่ง) ผมเชื่อในเรื่องปฏิหาริย์ครับ
-
ตอบคำถามคุณเจ๊ครับ....ขอบคุณครับสำหรับคำถาม .เจ๊ถามผมว่าถ้าน้องเค้า ไปบอกรักอาจารย์คนอื่น ผมจะรู้สึกอย่างไรนะหรอครับ
ก่อนอื่นผมบอกก่อน นะครับว่าผมเป็นอาจารย์ชาย ( เกย์ ) คนเดียวในโรงเรียนที่อายุน้อยที่สุด หนุ่มสุด { หน้าตาดีสุด ( ล้อเล่น ) } ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าทำไมน้องมันถึงรักผมมากมายขนาดนี้ เพราะผมเองก็ไม่เคยถาม ทั้งๆ ที่ เพื่อนรุ่นเดียวกัน หรือรุ่นพี่ หน้าตาหล่อๆๆ ก็มีหลายสิบเข่ง .....
แต่ถ้าถึงเวลาที่น้องมันเหนื่อยแล้วที่จะวิ่งตามผม และไปเจอคนใหม่ ผมคงไม่โกหกตัวเองนะครับว่า.. มันก็ใจหายหมือนกัน เพราะตั้งแต่น้องมันเข้ามาในชีวิตผม ถึงแม้กำแพงในใจผมมันหนาเพียงไหน ผมยอมรับครับบางที มันก็มีแสงสีทองเล็กๆเกิดขึ้นในใจบ้าง ผมยังแปลกใจตัวเองเลยครับว่าทำไม่ น้องเค้าถึงสามารถเดินเข้ามาปลุกชีวิตของผมได้ ทั้งๆที่คนอื่นไม่สามารถทำได้มาก่อน แต่ผมไม่เสียใจหลอกนะครับ ถ้าน้องเค้ารักคนอื่นจริงๆ ผมจะดีใจด้วยซ้ำ ที่น้องเค้าได้มีความสุขเสียที
แต่ผมก็ยังคงเฝ้ามองอนาคตน้องเค้าต่อไป และพร้อมที่จะเป็นกำลังใจเวลาน้องเค้าท้อแท้ พร้อมที่จะช่วยแบ่งปันความทุกข์และปัญหาชองน้องเค้า เพราะอย่างที่ผมบอก ผมคงมีความสุขมาก ถ้าได้เห็นน้องเค้า ประสบความสำเร็จในชีวิต ถึงแม้ไม่ใช่ฐานะคนรัก แต่ก็ในฐานะอาจารย์คนนึง
แต่ที่น่าหนักใจที่สุดตอนนี้ ... น้องมันบอกว่า...ยังงัยผมก็ต้องคบกับพี่ ให้ได้ ถ้าผมไม่ได้รักกับพี่ ผมก็ไม่รักคนอื่น .... ดูมันนะครับมันใช้คำว่า ต้อง เหนื่อยกับมันจริงๆ ครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งน้องเค้าส่ง sms มาว่า ..ต่อให้ผมฆ่าตัวตายต่อหน้าพี่ พี่ก็คงไม่รักผมใช่ไหมครับ... เจ๊คิดดูนะครับแล้วจะให้ผมตอบกลับไปว่าอะไร แต่ละอย่างที่น้องมันทำล้วนแต่กดดันผมทั้งสิ้น
เมื่อคืนนี้ น้องเค้าลงทุนนั่งแท็กซี่ เอาเค้กวันเกิดมาให้ผมที่บ้าน น้องเค้าบอกว่า ไปขอทำเองที่ร้าน( ผมเชื่อครับว่าทำเองจริงๆ เพราะหน้าตาเค้กดูแล้วเหมือนเด็กอนุบาลเล่นขายของ ) ผมตกใจแทบแย่ เพราะเท่าที่ผมจำได้ ผมไม่เคยพานักเรียนคนไหนมาที่บ้าน แม้แต่เพื่อนครูเองน้อยคนที่ได้มาบ้านผม แล้วน้องมันมาถูกได้ยังงัยก็ไม่รู้
ทุกๆวันนี้ผมนั่งตรวจการบ้าน ผมก็ยังคงพบ ข้อความว่า ..ผมรักพี่..ในสมุดน้องเสมอ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมน้องมันไม่อายเพื่อนมันบ้าง และทำให้เราเสียเวลาลบอีก เหนื่อยกับเด็กมันจริงๆ ครับ บทจะดื้อ อะไรก็ขวางไม่อยู่ แต่เอาเถอะครับ ผมคิดแล้วว่าถ้าน้องมันทำแล้วมีความสุข ก็ให้น้องมันทำไป ( แต่ต้องไม่ล้ำเส้นของชีวิตผม ) เพราะผมก็ห้ามไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อีกอย่างไม่อยากทำอะไรให้น้องเค้าทุกข์ใจ เพราะใกล้สอบปลายภาคแล้ว น้องมันยังขอผมว่า ถ้า มันได้เกรด 4 วิชาเคมี ผมต้องไปกินข้าวดูหนังกับน้องมัน แต่มันคงฝันไปมั้งครับ เพราะตั้งแต่มันเรียน เคมีมา เทอมที่แล้วมัน น้องมันได้เกรด 2
ปล. เจ๊ทำไปด้ายยยยยยยย ยังไงดูหนังสือของน้องหญิง แต่จริงหรอครับที่เจ๊ค้นพบตัวเอง ตอน ปี 3 นะ ไม่น่าเชื่อ ฮิๆๆ :m12: :m12: :m12:
ขอบคุณอีกครั้งครับ..สำหรับกำลังใจที่ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนมีให้ผม ผมขอน้อมรับไว้ด้วยไมตรีจิตอย่างยิ่ง ทุกตัวอักษรที่ทุกๆ คน ให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ ผมลอกลงในไดอารี่ของผมเก็บไว้หมดครับ เพราะผมถือว่ามันเป็นความทรงจำที่ดี อีกช่วงหนึ่งของชีวิตผม ขอบคุณจริงๆครับ ขอบคุณมากๆๆๆ o15 o15 o15 o15 o15
-
ก็ไม่รู้จินะ ถ้าเปงแน๋ว(สมมติว่าเป็นเค้าไง)คงจะรู้สึกขอบคุณในความรักที่คุณพี่อาจารย์สีฟ้ามอบให้แต่ไม่รู้สึกภูมิใจเลยซักนิดอ่ะ ถ้าการตายของเราจะเป็นสาเหตุที่ทำให้คนที่เรารักจมอยู่กับอดีตไปตลอดชีวิต เผลอๆอาจจะรู้สึกผิดเลยด้วยซ้ำ ที่ต้องตายก่องคนที่รักแล้วยางทำให้คนที่รักมีชีวิตที่เหลืออยู่เหมือนตายทั้งเปงอีก ยังไงซะก็อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุขกับชีวิตแล้วก้าวออกไปข้างหน้าอย่างมีความสุขมากกว่าอ่ะ ยิ่งทำแบบนี้จะเหมือนไปรั้งวิญญาณเค้าให้มีห่วงมากขึ้นไม่สามารถไปเกิดในภพภูมิใหม่มากกว่าป่าว ไม่รู้นะคิดแบบเด็กๆอ่ะ วิญญาณที่มีห่วงไม่น่าจะไปไหนได้นะ
:confuse:
ยังไงก็ขอให้คุณพี่อาจารย์สีฟ้ามีวิธีจัดการกับเด็กดื้อให้ได้น๊า มุขฆ่าตัวตายอ่ะนะเจอบ่อย เข้าใจ :m29: เด็กวัยรุ่นกำลังเลือดร้อนต้องใจเย็นๆเปงอย่างมาก :เฮ้อ:
-
สวัสดีครับ อาจารย์สีฟ้า ...
พึ่งได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้วันนี้เองล่ะครับ เพราะมีคนส่งกระทู้นี้มาให้ พร้อมกับเกริ่นว่า
เอ็งยังไม่ได้อ่านกระทู้นี้อีกเหรอ ไม่น่าพลาด .....(ฮา)
วิถีของผมก็คล้ายๆกับของอาจารย์นะครับ ได้มีโอกาสเป็นอาจารย์เหมือนกัน ไม่ได้จบ
ทางวิชาชีพครูมาโดยตรง แต่ก็ได้มีโอกาสเข้ามาสอนในฐานะอาจารย์อยู่ปีหนึ่ง
ที่บอกว่าคล้ายกันคือ...
ได้มาสอนโรงเรียนมัธยมชายล้วนเหมือนกัน (เอกชน)
เป็นคนสอนที่อายุน้อยที่สุดในแผนก
เป็นคนสอนหน้าตาน่ารักที่สุด (?)
แล้วก็... มีเด็กนักเรียนมาชอบเหมือนกัน ต่างตรงที่ผมไม่ได้สอนเค้าเท่านั้นเอง
(แต่ก็ได้เจอกันบ่อยๆ)
.
.
.
โอ้ว .... สังคมโรงเรียนมัธยมชายล้วนนี่มันช่างน่ากลัวจริงๆ แต่ตอนนี้ลาออกมาเรียนต่อล่ะ
(อ้าว ไม่ได้มาช่วยให้ความคิดเห็นอะไรทั้งสิ้นเลย แล้วมาตอบทำไมฟ่ะ)
-
อ่านจบแล้ว ยังไม่ได้ทันได้อ่านคำแนะนำจากคนอื่นๆ นะครับ .. แต่เรื่องนี้ถ้าเป็นผม ผมก็คงแอบยิ้มดีใจ ที่มีคนมารักเราเพิ่มอีกหนึ่ง .. อย่างที่สอง จะทำยังไงดีกับเรื่องนี้ คงต้องถามตัวเองก่อน หนึ่งถ้าผมอยากจะสานสัมพันธ์ด้วย แต่ติดที่เราเองเป็นอาจารย์ ด้วยฐานะพ่อพิมพ์ของชาติคำคอจนหม่ำเด็กไม่ลงประกอบกับความรู้สึกด้านลบของรักครั้งก่อนๆ หละก็ ความรักครั้งนี้กะหนุ่มน้อยนี้คงต้องจบลง ไม่ว่าจะรู้สึกดีกะเจ้าหนูนี่ขนาดไหนก็ตาม แต่ก็คงจะบอกเขาว่าเพราะอะไรถึงไม่สามารถเป้นแฟนกะเขาได้ ไม่ใช่ว่าไม่รักเขานะ..
แต่ถ้ารักเขา และอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ (ซึ่งเป้นผมจะเชียร์อันนี้) ให้แบ่งรับแบ่งสู้กับหน้าที่ความเป็นครูและเรื่องรักครั้งเก่าๆ ดีกว่าครับ ความเป็นครูก็ส่วนครู ไม่ใช่ว่าจะถูกนะครับ ที่รักกับศิษย์แต่ผมมองว่าไม่ได้เป็นความผิดอะไร ถ้าเราสามารถทำให้เขาทำหน้าที่นักเรียนต่อไปได้สมบูรณ์แบบ และเราเองสามารถผลักดันให้เขาทำได้ดีกว่าเดิม โดยการกระตุ้นและจูงใจให้เขาตั้งใจเรียน ผมเข้าใจนะครับว่าอาจจะดูว่าเหมือนยาก ที่ในโรงเรียนเราอยู่ในฐานะครูกับศิษย์ แต่นอกโรงเรียนเราอยู่อีกฐานนะหนึ่ง ผมเชื่อว่าถ้าพี่อยาดจะทำจริงๆ ทำได้นะ แต่ต้องตกลงกับเจ้าหนูให้ดีเสียก่อน ว่าหากมีปัญหาอะไรขึ้นมา จะแก้ปัญหายังไง จะต้องทำเหมือนไม่มีความสัมพันธ์อะไรจริงๆ ผมไม่ได้มองเป้นเรื่องแปลกนะครับ ถ้าอ.ชายในโรงเรียนชายล้วนที่ยังไม่แก่จนพ้นวัยรุ่นมากนักจะสนิทสนมกับนักเรียน ขนาดไปพบปะ ไปติวหนังสือกันข้างนอก ตอนผมเป็นเด็กนักเรียนก็มีให้เห็นอะครับ ...
ไม่ว่าจะโดยวิธีไหน ผมก็อยากให้พี่บอกน้องเขานะครับ ว่าพี่รู้สึกกับเขาอย่างไร ความรักไม่ใช่สิ่งผิด จะผิดที่รักแล้วไม่เปิดเผยให้เข้าใจกัน ทำความตกลงกัน จนทำให้เกิดปัญหาต่างๆ มากมาย.. ผมเชื่อว่าน้องเขาน่าจะพอมีวิาจารณญาณพอสมควรและทำความเข้าใจพี่ได้ไม่ยาก ก็ขนาดจะตั้งใจเรียนเอาเกรดสี่ วิชาเคมี มาเดิมพันเลยหนิครับ :m12:
-
หึหึหึ คุณไปว่าน้องเค้าว่าเด็กอะไรดื้อ แหม คนว่าเนี่ยผู้ใหญ่อะไรดื๊อดื้อ ดื้อนะเราน่ะ
ถ้าถามว่าผิดไหมที่เอาตัวเองไปยึดติดกับอดีต ขอตอบว่าไม่ผิดหรอกค่ะ ก็คุณเลือกเอง แต่อยากจะถามกลับว่า
คุณมีความสุขหรือเปล่า?
อยากให้คุณอยู่อย่างมีความสุขเพื่อตัวเอง และคนที่คุณรัก
(ถ้าเขารับรู้ได้ค่ะ เขาก็คงอยากเห็นคุณมีความสุขนะคะ)
พี่ว่าน้องเค้าน่ารักดีนะ ดูทำเข้าสิ เป็นเราเนี่ยคงไม่หวั่นไหวบ้างแน่ๆ (อิอิ หรือจริงๆก็หวั่นไหวไปแล้ว)
เปิดใจนะ แล้วยอมรับความรู้สึกของตัวเองนะคะ (อุ๊ย อิฉันเชียร์ออกนอกหน้าไปแระ)
ป.ล. เมื่อคืนกินเค๊กคนเดียวหมดเหรอ มีคนช่วยกินป่าว
-
เข้ามาบอกว่าเห็นด้วยกะ เม้นต์ของแน๋วอย่างแรงๆ
ถ้าเจ้เป็นคุณคนนั้น ในเวลาที่เจ้ไม่สามารถปกป้องดูแลคนที่เจ้รักได้อีกแล้วหละก็ เจ้อยากให้เขาหาคนที่ดีๆ ที่จะสามารถมาทำหน้าที่แทนเจ้ได้
และเจ้ก็จะไม่มีเสียใจเลยหากเขาจะมีอกีคนที่แสนดีมาดูแลแทนเจ้ (แต่อาจจะมีอารมณ์แอบเหงาๆ บ้างเล็กน้อย พอเป็นกระษัย)
ซึ่งในกรณีนี้ เจ้ว่าเขาคุณนั้นก็คงจะคิดทำนองเดียวกันกับเจ้
ไม่รู้นะ เจ้แค่อยากเสนอความคิดเห็นเฉยๆ
เป็นสิ่งดีที่มนุษย์มีความหลัง แต่หน้าที่ที่สำคัญคือการก้าวไปข้างหน้าและสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ด้วยพลังจากความหลังที่เรามีต่างหาก
ปล. มันตลกมากเลยหรอเคอะที่เจ้จะเพิ่งรู้ตัวว่าชอบผู้ชายด้วยกันตอนปีสาม?
แหม๋ เพื่อเจ้บางคนที่ตอนนี้กำลังล่าแต้มแข่งกะเจ้ สมัยก่อนมันยังมีเมียเลยคร่า มีแผนจะแต่งงานกันด้วยนะ หมั่นกันเรียบร้อย แต่สุดท้ายเมียตาย มันเลย(กลับใจ)มาเป็นเกย์ ฮา
มีมากมายหลายกรณีเลยแหละ บางคนสมัยก่อนแมนมากไม่แสดงออก(ต้องไม่ลืมว่าเจ้ไปเด็ก ตจว. จะแสดงออกอะไรมากมายเหมือนใน กทม. ไม่ได้ แล้วอีกอย่าง เกย์รุ่นเจ้แสดงออกยากจ๊ะ เพราะสมัยนั้นโลกยังไม่เปิดกว้างอย่างสมัยนี้)
อีพวกไม่แสดงออกเนี้ย มีแฟนกันหมด(แต่เจ้ดูออกไงว่ามันเป็นชัวร์) ก็เริ่มปฎิบัติการหาพวก
เข้าไปตีสนิท(ง่ายอยู่แล้วเพราะว่าเมื่อก่อนมีแต่เพื่อนผู้ชาย รู้ไปหมดว่าผู้ชายต้องการอะไร อิอิ) พอมันเริ่มสนิทเราก็ค่อยๆ วางยา พยายามทำให้มันตายใจและสบายใจว่า เมื่ออยู่กะเจ้ มันจะสามารถปลดปล่อยความเป็นเกย์ออกมาได้โดยจะไม่มีสายตาจ้องมองเหมือนว่ามันคือตัวประหลาด
แล้วเจ้ก็สอนกลเม็ดความเป็นเกย์ให้มัน อิอิ ประมาณว่าสอนกันตั้งแต่อนุบาลกันเลยทีเดียว (จนเพื่อนๆ ยกฐานะให้เจ้เป็น คณบดีริณี คณะแพศยาศาสตร์ เคอะ อิอิ)
แต่ตอนนี้พวกมันจบปริญญาเอกกันหมดแล้วเคอะ แถมกลับเอาความรู้ใหม่ๆ มาสอนเจ้ซะอีก :sad2: หาว่าความรู้ของเจ้มันโบฯไปแล้ว สอนให้เจ้ล่าแต้ม
จนป่านนี้เจ้ก็ยังสงสัยตัวเองว่า นี้ตูทำอะไรผิดหรือเปล่าที่ไปเปิดประตูสู่โลกกว้างให้พวกมัน
พอถาม มันก็พากันบอกว่า...หน้าต่างหรือบานประตู ไม่เคยมีบานไหนที่ปิดตาย ไม่เปิดวันนี้..วันหน้ามันก็ต้องเปิด
ไม่มีใครมาเปิด มันก็ต้องเปิดด้วยตัวของมันเองอยู่ดี
เจ้เลยโล่งอกไป :เฮ้อ:
ปลล. อยากรู้คำตอบของคำถามที่คุณพี่หญิงมาดามกุ้งถามไปอะเคอะ? คุณอาจารย์ช่วยบอกเจ้ด้วย
ปลลล. ไม่มีที่ระบาย ก็มาเล่าสู่กันฟังได้ ไม่ว่าใคร เล้าเป็ดเราเปิดกว้างพร้อมรับฟังเสมอ เพราะ.....เล้าฯแห่งนี้ มีแต่ความรัก เคอะ :m1: :m1: :m1:
-
ตอบคำถาม..พี่หญิงมาดามและคุณเจ้สอง ครับ มาดามถามผมว่า ผมมีความสุขหรือเปล่า ? ผมขอตอบว่า สุขแบบเหงาๆ เศร้าแบบยิ้มๆ ครับ ผมอยู่คนเดียวมาตั้งแต่คู่ชีวิตของผมจากไป กินข้าวกับเพื่อนบ้าง ทำงานเพื่อสังคมบ้าง แต่ทุกครั้งที่ผมกลับมาบ้าน บ้านที่ครั้งนึงชื่อว่าเป็นของเรา ซึ่งบัดนี้เหลือผมอยู่คนเดียว ผมรู้สึกอบอุ่นทุกๆ ครั้งที่ ได้กลับมาที่บ้านครับ เพราะผมรู้ว่า คนที่ผมรัก เค้าก็รอผมอยู่ ( ผมเก็บเถ้ากระดูกของเค้าไว้ที่บ้านครับ ) มีหลายครั้งนะครับที่ผมรู้สึกโกรธและเกลียดคู่ชีวิตของผม โกรธเค้าที่ไม่ได้ให้โอกาสผมบอกรักเป็นครั้งสุดท้าย เกลียดเค้าที่ไม่ทำตามสัญญาว่าจะดูแลผมตลอดไป
ผมไม่โกหกพี่หญิงมาดามหลอกนะครับ ว่าบางครั้งผมก็เหงาจับใจ มันเหงาจนบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ เหงาจนบางที่ผมรู้สึกเจ็บที่หัวใจ แต่บางครั้งเมื่อผมนึกถึงเรื่องราวต่างๆ อ่านไดอารี่ของคู่ชีวิตของผม อ่านการ์ดวันเกิดที่เราเขียนให้กันทุกปี ตั้งแต่ ม.5 ( และปัจจุบันผมก็ยังเขียนให้เค้าอยู่ทุกๆ ปี ) ผมก็สุขใจอย่างประหลาด ผมถึงบอกงัยครับว่า สุขแบบเหงา ๆ เศร้าแบบยิ้มๆ
ปล .1. ผมเคยลองเปิดใจให้กับน้องเค้าแล้ว แต่ผมก็ทำไม่ได้สักที เพราะผมไม่รู้ว่าหัวใจของผมมันจะรักใครแบบคนรักได้อีกหรือเปล่า ( ผมกลัวครับ )
2. สำหรับเค้ก ผมก็ยังมีหัวใจนะครับ น้องเค้าตั้งใจทำมาให้ มาถึงบ้านผมก็มืดผมคงใจไม่แข็งพอที่จะไล่กลับเลยหลอกครับ ดูแล้วก็อดขำการแต่งหน้าเค้กไม่ได้ เด็กผู้ชายคนนึง แต่งดอกกุหลาบ แล้วทำไมดูแล้วเหมือนดาวเรือง แต่ก็ช่วยกันกินจนหมดแหละครับ ( ตั้งแต่คู่ชีวิตของผมจากไป ผมไม่เคยไปฉลองวันเกิดอีกเลย จะมีก็เพียงแต่กินข้าวกับเพื่อนเท่านั้น เพื่อนผมหลายคนแอบนัดคนที่มันมาชอบผมให้มากินข้าวด้วย แต่ก็เปล่าประโยชน์ครับ ผมปฏิเสธหมด แล้วก็จัดการเพื่อนผู้หวังดีเหล่านั้นซะราบคาบ มีปีนี้เท่านั้นครับ ที่ได้เป่าเค้กวันเกิด แล้วน้องมันก็เป็นคนแรกซะด้วยที่ผมให้โอกาส ไม่ให้โอกาสน้องเค้าก็ไม่ได้ ก็เล่นจู่โจมถึงบ้านซะขนาดนั้น)
-
:oni1: :oni1: :a13: :a13: :a13: :a13:ค่ะอาจารย์สีฟ้า
เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ๆๆค่ะ :m13: :m13:
-
คุณอาจารย์...สีฟ้า คะ ถ้าเหงาก็เข้ามาคุยกันในเวปนะคะ อย่างที่น้องสองบอกไว้ค่ะ ว่า เล้าฯแห่งนี้มีแต่ความรัก
อย่าเก็บเอาไว้คนเดียวเนอะ
อยากให้ดอกรักดอกใหม่ผลิบานจังเยย :m1:
-
อ่านรีฯ ของพี่กุ้งแล้วโด๊นนนนนนนนนโดน... :m4: :m4:
*พี่ป่าวไม่รู้...แต่เรียกพี่แล้วกันนะคะพี่กุ้ง อิอิ :m23:*
นั่นสิคะอาจารย์ เหงาๆ ก็แวะเข้ามาคุยกันในนี้
เล้าฯ แห่งนี้เป็นบ้านที่แสนจะอบอุ่นไปด้วยมิตรภาพค่ะ
*เข้ามาแล้วออกไปไหนไม่ได้เลย จนบัดนี้ :o8:*
-
ดีค่ะคุณ Yayoy (อ่านว่ายาโยยป่าวคะ)
แหม ยกความแก่ให้เราก่อนเลย รับก็ได้ค่ะ :m23:
ก็คนมันแก่จริงๆ เอิ๊กๆๆ April fool's day ปีนี้ก็ 34 พอดีเจ้าค่า :oni1:
-
ดีค่ะคุณ Yayoy (อ่านว่ายาโยยป่าวคะ)
แหม ยกความแก่ให้เราก่อนเลย รับก็ได้ค่ะ :m23:
ก็คนมันแก่จริงๆ เอิ๊กๆๆ April fool's day ปีนี้ก็ 34 พอดีเจ้าค่า :oni1:
เรียก โยย เฉยๆ ก็ได้ค่ะพี่กุ้ง *ล้ำหน้าน้อง 1 ปีนะคะพี่ อิอิ*
ยินดีที่รู้จักคร่า :oni2:
-
สวัสดีครับ อาจารย์สีฟ้า ...
พึ่งได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้วันนี้เองล่ะครับ เพราะมีคนส่งกระทู้นี้มาให้ พร้อมกับเกริ่นว่า
เอ็งยังไม่ได้อ่านกระทู้นี้อีกเหรอ ไม่น่าพลาด .....(ฮา)
5555555555555
ฮาจริงๆด้วย เอิ๊กกกกกก!!
อาจารย์ครับ ไอ้ตรงเนี๊ย
มันคงไม่ผิด และไม่น่าอายใช่ไหมครับ ที่ผมจะอยู่กับอดีตของผม อดีตที่ครั้งหนึ่งมันเต็มไปด้วยความรักของผมกับคู่ชีวิต ผมบอกตัวเองและคนรอบข้างอยู่เสมอ ว่าสิ่งที่มีค่าและผมหวงแหนมากที่สุดในชีวิตของผม ไม่ใช่ทรัพย์สิน เงินทอง แต่เป็นความทรงจำของผม ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความงดงามและความรัก ถึงแม้ว่ามันจะปวดร้าว แต่ผมก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึง
ไม่ผิดและไม่น่าอายครับ
แต่เอาให้แน่นะครับ ว่าจะอยู่กับ "อดีต" หรือจะอยู่กับ "ความทรงจำ".........
คนเราทุกคนไม่มีใครอยู่กับอดีตได้ แต่สามารถอยู่กับความทรงจำได้
ขอแค่ได้มีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงก็สุขใจแล้ว ถึงจะเป็นรอยยิ้มทั้งน้ำตา แต่มันก็เป็นความสุขความอบอุ่นในใจให้กับอดีตที่ผ่านไปและไม่มีวันย้อนคืนมา
แต่ว่าคนเราทุกคนมันยืนอยู่ที่ปัจจุบัน และมีปัจจุบันเป็นรากฐานให้อนาคต
อดีตจะเป็นยังไง สุดท้ายมันก็คือ "บทเรียน" และ "ความทรงจำ"
คนรักที่จากไป ไม่ว่าจะจากไปโลกหน้า หรือเดินจากไป เขาก็ยังอยู่อย่างสวยงามในความทรงจำของเราเสมอๆ
และยิ่งได้รู้ว่าตอนนั้นเราได้รักและถูกรักอย่างที่สุดแล้ว มันก็ไม่มีอะไรหลงเหลือตกค้างในใจนอกจากความอบอุ่นที่จะไม่มีวันจางไม่ใช่เหรอครับ
เพราะฉะนั้น เลือกเอานะครับ ว่าจะเดินต่อไปตราบเท่าที่มีขาสองข้างและมีความรักความอบอุ่นในใจเป็นแรงผลักดัน
หรือจะเอาความรักอันสวยงามที่อาจารย์กับคนรักของอาจารย์เคยมีมาทำร้ายตัวเองอย่างเช่นทุกวันนี้
ถ้าอาจารย์เชื่อว่าเขาคนนั้นยังอยู่ในใจอาจารย์เสมอล่ะก็
ทำไมอาจารย์ต้องนอนร้องไห้และเจ็บปวดหัวใจจากความทรงจำเหล่านั้นล่ะครับ
ถ้ารักเค้าจริงก็น่าจะทำหัวใจของตัวเองให้เข้มแข็งเพื่อส่วนของเขาด้วยไม่ใช่เหรอครับ
ปล. ต่อให้เรารักเขามากเท่าไหร่ ถ้าเขาไม่สามารถอยู่กับเราได้จนถึงสุดปลายทาง เขาก็ "ไม่ใช่" คนของเราครับ แต่เขาเป็น "ความรัก" ของเรา เท่านั้นเอง
ปล.สอง พิมรวดเดียวไม่ได้อ่านซ้ำนะครับ ถ้าผิดพลาดหรือพูดไม่ดี ก็ขออภัย
(เศร้า)
:sad2:
-
มาให้กำลังใจด้วยคนนะคับ
เราไม่ค่อยจะเจอครายมาบอกรัก สักเท่าไหร่
อาจเป็นเพราะหน้าตาม่ายดี พอมั้ง เหอะๆๆๆ
มีแต่ไปตกหลุมรักคนอื่น เป็นประจำ :m21: :m21:
หรือเป็นเพราะว่าเรามักจะสนใจในสิ่งที่ตนเองต้องการ เท่านั้น
ทำให้พลาดโอกาสดีๆ ในชีวิตก้อได้
สู้ๆ ต่อไปนะคับ
:m4:
-
เด็กมันก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:m1: :m1: :m1:
-
เด็กมันก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
:m1: :m1: :m1:
ไม่ค่อยเลยน่ะคุณเจ้
ไม่ต้องสมัครชมรมคนรักเด็กอีกน่ะ เหอะๆ
เข้ามาให้กำลังใจมากกว่าคับอาจารย์สีฟ้า ผมว่าน่ะทุกอย่างมันดำเนินไปตามวิถีทางของมัน
ผมพูดกับคนรอบข้างเสมอว่า ทุกสรรพสิ่ิงมีทางเดินเป็นของตัวเอง ขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะทำตัวเรา
และเดินต่อไปอย่างไร ผมไม่รู้หรอกคับว่าอนาคตข้างหน้าของอาจารย์จะเป็นอย่างไร แต่ผม
มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งว่า อาจารย์ย่อมตัดสินใจในทางเดินของอาจารย์ได้ และต้องตัดสินใจได้ดีด้วย
สู้ๆ น่ะคับ กำลังใจยังมีอยู่มากมาย
ปล. ถ้าเด็กมันรบเร้ามากนักส่งมาหาพี่ป๊อบ เดี๋ยวพี่ป๊อบดูแลเอง เอิ๊กๆๆๆ นอกเรื่องให้คลายเครียดคับ
-
ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ ทุกคนอีกครั้งนะครับสำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ
วันนี้ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี น้องมันเล่นเอาดอกกุหลาบมาวางให้ที่โต๊ะทำงานแต่เช้า แล้วดันเพื่อนครูผม เข้ามาเห็นพอดี พอผมมาทำงานเค้าเลยบอกว่ามี เด็กนักเรียนเอามาวางไว้ ใจผมล่วงลงไปอยู่ตาตุ่ม ผมเลยต้องบอกว่าฝากเด็กมันซื้อ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพื่อนมันจะคิดว่าอย่างไร เพราะมีการ์ดที่น้องมันเขียนแนบมาด้วย เท่านั้นยังไม่พอ ตอนพักเพี่อนน้องมันเข้ามานั่งคุยกับผม น้องมันก็พูดใส่อารามณ์กับเพื่อนมันทันที แถมยังมางอนผมอีก เพื่อนมันก็งงๆครับ
ผมเองไม่รู้จะทำงัยเหมือนกัน ขนาดคุยกันแล้วว่า อยู่โรงเรียนต้องให้เกียรติผม จะมาล้ำเส้นไม่ได้ เพราะผมเองก็มีหน้าที่ของผม จะมาหึงหวงผม หรือ แสดงตัวเป็นเจ้าของผมไม่ได้
น้องมันก็ทำได้อยู่พักเดียวครับ...ดีแตกสะแล้ว ( แล้วที่สำคัญผมยังไม่ได้รับน้องมันเป็นแฟน แล้วมันจะมาหึง มาหวงผม ทำไมเนี้ย ไม่เข้าใจ ) บางทีคิดเล่นๆๆนะครับว่า อยากจะเอาเพื่อนผู้ชายมาเดินควงให้น้องมันเห็นสักวัน น้องมันจะได้กะอักเลือดตาย หายบ้าสักที ( ที่สำคัญกะจะเอาที่หล่อน้อยกว่าน้องมันด้วย ) แต่ก็สงสาร ผมพึ่งรู้เหมือนกันนะครับว่าน้องเค้ารู้สึกรักผมมานานแล้ว แต่ไม่กล้าที่จะบอกผม จนน้องเค้าเริ่มเห็นผมคุยสนิทกับเพื่อนมัน มันก็เลยกลัวว่าจะเสียผมไป และน้องเค้ายังสารภาพอีกว่า เพื่อนมันในห้องก็ชอบผม มันเลยกลัวเข้าไปอีก กลัวว่าเพื่อนมันจะมาคาบผมไปก่อน น้องเค้าเลยทดไม่ได้ ที่สำคัญน้องมันบอกว่ามันอึดอัด บางครั้งมันอยากจะต่อยเพื่อนมันด้วยซ้ำ ( พึ่งรู้ตัวเองครับว่าผมก็สเน่ห์แรงเหมือนกัน....ขอชมตัวเองหน่อย )
ผมเองเคยลองทำอย่างที่เพื่อนๆ บอกแล้วนะครับ ว่าให้เปิดใจตัวเอง แล้วก้าวออกมาจากอดีต แต่ผมก็ทำไม่ได้สักที ยิ่งพยายามเท่าไหร่ มันก็เหมือนทำให้ประตูใจมันแน่นขึ้นไปอีก ผมก็คิดนะครับว่าถ้าคู่ชีวิตผมรับรู้ได้ ว่าผมยังอยู่กับอดีต ยังยึดติดกับความรักที่มันกลับคืนมาไม่ได้อีก ยังอยู่กับเรื่องราวเก่าๆ และปิดใจตัวเองอยู่อย่างนี้ เค้าจะโกรธผมบ้างไหม ( เคยถามตัวเอง และตอบกับตัวเอง ว่าเค้าก็คงไม่โกรธหลอก เค้าต้องภูมิใจซิที่ผมรักเค้าคนเดียว )
ถ้าถามตอนนี้ว่าผม รู้สึกรักใครไหม คำตอบ ไม่ครับ
ถ้าถามตอนนี้ว่าผม มีความสุขไหม คำตอบ สุขแบบเหงาๆ เศร้าแบบยิ้มๆ ครับ
ถ้าถามตอนนี้ว่าผม ห่วงใยใครไหม คำตอบ ห่วงใยน้องเค้าครับ
ถ้าถามตอนนี้ว่าผม รู้สึกแคร์ใครไหม คำตอบ แคร์น้องเค้าบ้างบางครั้ง
แต่...ถ้าถามตอนนี้ว่าเมื่อไหร่ผมจะเปิดประตูใจ ผมให้คำตอบไม่ได้ครับ และไม่รู้อีกนานแค่ไหนด้วย ที่สำคัญคนเปิดยังไม่เกิดมั้ง...
ปล 1. ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับไมตรีจิต ที่ทุกๆ คนมอบให้
ปล 2. ขอบคุณเล้านี้มากๆๆๆๆๆครับ อย่างที่พี่หญิงมาดาม กับเจ้สองบอก เล้านี้มีแต่ความรักจริงๆ
ปล 3. อันนี้ชอบมากๆๆ ..... ต่อให้เรารักเขามากเท่าไหร่ ถ้าเขาไม่สามารถอยู่กับเราได้จนถึงสุดปลายทาง เขาก็ "ไม่ใช่" คนของเราครับ แต่เขาเป็น "ความรัก" ของเรา เท่านั้นเอง
ปล 4. ต้องกราบขอโทษทุกๆคนด้วยนะครับ ถ้าการใช้ภาษาไทยของผมอาจผิดพลาดไปบ้าง
-
หุหุ
เอาใจช่วยต่้อไปคับ
แล้วชีวิตก็เรียนที่จะเริ่มต้นใหม่ จากความที่ผิดพลาดในชีวิตคับ
ปล. ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีความหวังคับ
:m1: :m1:
:m13: :m13: :m13:
-
เป็นการตอบกระทู้ที่ยาว และได้สาระมากๆ ครับ ไผ่เองอ่านแล้วยังสองจิตสองใจกับอาจารย์
ว่าถ้าคนที่เขาไม่ได้เป็น มีอาการหวั่นไหว เราควรจะรับมืออย่างไร และจะแก้มันต่อไปอย่างไร ไผ่ยังอ่านไม่หมดนะครับ จะเข้ามาอ่านอีกครั้ง(ในวั้นที่พร้อม)
เพราะไผ่เองก็เจอปัญหาอยู่อย่างนึงว่า ไปรักคนที่เขไม่ได้เป็นแบบเรา บอกได้เลยครับว่ามัน "ทรมาน"
OK.ซึ้ง :m15:
commented By PaIMhinG
-
spoil รักแห่งสยามและ the dead poet societyนะครับ ถ้าจะอ่านคอมเม้นต์ผม อิอิ
อ่านเรื่องนี้แล้วนึกไปถึงหลายๆเรื่อง
เช่น the dead poet society หรือแม้แต่รักแห่งสยาม
*********
สุนีย์ : มิว! มิวคบกับโต้งอยู่ในฐานะอะไรตอนนี้
มิว: เพื่อนครับ
สุนีย์ : เมื่อคืนน้าเห็นโต้งกับมิวที่บ้าน น้าเข้าใจทุกอย่างแล้ว มิวฟังน้าให้ดีๆนะ
มิวรู้ใช่ไหมว่าครอบครัวน้าเจอกับอะไรมาบ้าง รู้ใช่ไหมว่าน้าสูญเสียอะไรไป
โต้งคือสิ่งเดียวที่น้าเหลืออยู่นะ และน้าก็ไม่อยากเห็นเค้าเดินไปทางที่มันไม่ถูกต้อง
มิว: ยังไงครับ
สุนีย์ : ในอนาคต เมื่อโต้งเรียนจบ เค้าจะต้องหางานทำ มีเงินเก็บ แล้วก็หาผู้หญิงดีๆ
แต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่ดูแลกันไปจนแก่จนเฒ่า นี่มันคือ 'ชีวิต'นะมิว น้าเลี้ยงดูเค้ามาเพื่อให้เค้าเติบโตไปในทิศทางนั้น...
เห็นแก่โต้งนะมิว... หยุดความสัมพันธ์แบบนี้ ไม่ว่ามิวจะรักโต้งในฐานะอะไรก็ตาม มิวก็คงอยากเห็นเค้ามีความสุข มีชีวิตที่ดี ใช่ไหม?
มิว: (เสียงแผ่วลง) น้านีครับ... เราเป็นแค่เพื่อนกัน
สุนีย์ : วันนึงมิวจะเข้าใจนะ
*********
เรื่อง the dead poet society ก็เช่นเดียวกันที่พ่อหวังจะให้ลูกเติบโตอย่างที่ใจต้องการ
แม้ลูกหวังจะแค่เล่นดนตรีที่ชอบก็ไม่ได้
เพราะตัวเองคิดว่าตัวเองถูก คนอื่นจะต้องทำตามที่ตัวเองคิด จนสุดท้ายลูกของเขาฆ่าตัวตาย
คุณไม่สามารถเอาตัวคุณเองมาตัดสินใจแทนคนอื่นได้ เพราะแม้แต่ตัวคุณเองยังไม่สามารถตอบได้เลยว่า
ความรักที่เกิดขึ้นแบบนี้ มันถูกหรือมันผิด และตัวเองยังตัดสินใจไม่ได้เลยว่าตัวเองทำแบบนี้มันดีหรือไม่ดี
เราได้แค่มองอย่างผู้มีประสบการณ์ บอกเล่า เตือนสติเขา แล้วมันก็เป็นสิทธิของเขาที่จะตัดสินใจด้วยตัวเอง
เพราะถ้ามันเกิดจากตัวเขาเอง เขาจะทำมันได้ดีกว่า และเต็มใจที่จะยอมรับมัน
เวลา บางทีมันเหมือนได้มาฟรีๆ แต่บางครั้งมันก็แก้ปัญหาทุกอย่างได้
-
ผมว่าคุณลองฟังเพลงน้ำเต็มแก้วของเอ็นโดฟินดูนะครับ แล้วลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า คุณเป็นเหมือนคนที่กล่าวถึงในเพลงนี้ คุณจะทำอย่างไร
-
ชอบทู้จริงๆๆๆ สาระกันล้วนๆ :m1:
อยากชวนให้อาจารย์สีฟ้า เข้าไปแวะอ่าน บันทึกของเรา (วิน/นนท์) แล้วลิงค์เข้าไปในบล๊อก ของ วิน เลยก็ได้ (ตอนที่ 14-16)
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kwin&group=3
จริงๆ เรื่องมันอาจไม่เกี่ยวกับของปัญหาของอาจารย์สีฟ้าเท่าไหร่
แต่น่าจะมีอะไรดีๆ ให้เราเข้าใจความคิดเด็กๆ วัยเดียวกับน้องที่มา Lovin'U น๊ะ :m1:
อยากให้อาจารย์สีฟ้า มีความสุขกับปัจจุบัน
เลือกเก็บความทรงจำดีๆ ไว้ย้อนมองแล้วยิ้มกับมัน
ที่นี่มีเพื่อนเสมอ :m1:
-
เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าด้วยอีกคนค่ะ
ไม่รู้จะพูดอะไร พี่ๆเค้าแนะนำกันไปหมดแล้ว
ขอให้ผ่านปัญหานี้ไปได้นะคะ แล้วก็สดุท้ายอย่าปล่อยให้ความรักทำร้ายเรา
เอาใจช่วยทุกสถานการณ์ค่ะ :m1:
-
ขอบคุณอีกสักสิบครั้งนะครับ สำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ ที่..พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ มีให้ผม ผมขอน้อมรับด้วยไมตรีจิตอย่างยิ่ง :pig4: o13 :pig4:
ตอนนี้ยิ่งวิ่งหนีน้องเค้า .... ก็เท่ากับเอาตัวเองๆไปผูกพันมากยิ่งขึ้น เมื่อเช้านี้ มีผู้ปกครองนักเรียนมาพบผมพร้อมกับนมตราหมี อีกกระเช้าใหญ่ คงไม่ต้องบอกหลอกนะครับว่าเป็นใคร ( ก็คุณแม่สุดที่รักของน้องเค้าแหละครับ )
... แม่เค้ามาคุยกับผมว่า น้องเค้าอยากเรียนพิเศษช่วงปิดเทอม แม่เค้าบอกว่า...งงมาก ทั้งๆ ที่ปิดเทอมทีไร ให้เรียนพิเศษก็ไม่ยอมเรียน แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven
... แล้วผมก็ถึงบางอ้อ ว่าลูกชายสุดที่รักของคุณแม่ท่าน บอกว่าไม่อยากไปเรียนร่วมกับใคร กลัวไม่มีสมาธิในการเรียน น้องเค้ายังบอกคุณแม่สุดที่รักอีกว่า อาจารย์ที่ปรึกษา ( หมายถึงผม ) เก่งวิชาวิทยาศาสตร์ และอยากให้คุณแม่สุดที่รักมาคุยกับผม ให้รับสอนพิเศษกับน้องเค้าช่วงปิดเทอม เพราะว่าถ้าคุยเอง อาจารย์จะไม่รับสอน ดูนะครับ น้องมัน สตอ คุณแม่สุดที่รักจนผมแทบจะมอบโล่ให้ คุณแม่ก็เป็นคุณแม่แห่งปี ลูกชายพูดขอขออะไร คุณแม่ท่านก็รีบสนองลูกชายเลยทีเดียว แล้วนี้ถ้าผมรับสอน ไม่เท่ากับเอาตัวเองไปประเคนให้น้องเค้าถึงที่เลยหรือนี้
คิดแล้วอยากกัดหูตัวเองตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
…แต่ผมเอง ก็บอกคุณแม่ท่านไปว่า ผมยังให้คำตอบไม่ได้ เพราะผมไม่รู้ว่าจะได้รับมอบหมายให้ไปอบรม หรือไปราชการที่ไหนหรือเปล่า ( จริงๆ ช่วงปิดเทอมก็ ไม่มีอะไรหลอกครับ ว่างอยู่แล้ว จะมีก็เข้าเวรที่โรงเรียน บ้างบางวัน แล้วก็นัดติวกับลูกศิษย์บ้าง ( ติวที่โรงเรียนนะครับ )....) แต่ต้องเล่าความเท็จให้คุณแม่ฟังไว้ก่อน คุณแม่ท่านก็เข้าใจ แต่ก็ยังขอร้องให้ผม เจียดเวลาไปสอนเสียให้ได้ อยากจะตะโกนบอกคุณแม่เสียเหลือเกิน ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ของคุณแม่ มันอยากได้ผมเป็น..............ของมัน แถมก่อนกลับคุณแม่เค้าบอกผมว่า ถ้าวันไหนผมว่าง จะเชิญไปกินข้าวที่บ้าน ( ฟังแล้ว อยากผูกคอตายใต้ต้นผักชีอีกหนึ่งรอบ ) ผมไม่รู้ว่าน้องเค้าจะเล่าเรื่องผมให้แม่เค้าฟังอย่างไรบ้าง เฮ้ยยยยยย
...เหนื่อยจริงๆ ครับ กับแผนรุกฆาต ของน้องเค้าคราวนี้ ถ้าน้องเค้ามีจิตใจที่อยากเรียนพิเศษจริงๆๆ ผมก็ยินดีสอนนะ เพราะยังงัยก็ลูกศิษย์ แต่นี้มันคิดอะไรอยู่ผมอยากจะรู้จริงๆๆ ที่สำคัญอยากเรียกมันมาตีสักที ( ผมยังใช้ระบบตี ในการเรียนการสอนอยู่ครับ ถึงจะเป็นระบบที่โบราณ และผิดต่อกฎของกระทรวง แต่เป็นระบบที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการเรียนการสอน )
ผมไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงยอมให้น้องเค้าล้ำเส้นชีวิตผมมากขนาดนี้ อย่างที่ผมบอก ผมกลัวครับ กลัวการสูญเสียอีกครั้ง และ ผมไม่อยากให้ใครมาแทนที่คนที่ผมรักครับ ผมเข้าใจความรู้สึกของน้องเค้านะครับ..ว่าเค้ารู้สึกอย่างงัยกับผม และยิ่งฟังเพลงน้ำเต็มแก้ว ที่คุณมังกรขี้เหงาแนะนำ ผมก็ยิ่งเข้าใจความรู้สึกของน้องเค้ามากขึ้น รู้นะครับว่าน้องเค้าก็เหนื่อยมากเหมือนกัน ที่คอยแต่วิ่งตามความรัก ถ้าผมเป็นน้องเค้าผมก็คงเหนื่อยและท้อเหมือนกัน แต่จะให้ผมทำยังงัยได้ครับ ผมยังไม่พร้อมที่จะรักใครอีก อย่าหาว่าผมใจดำหรือไม่มีหัวใจเลยนะครับ ........เพราะผมคงทนไม่ได้ที่จะสูญเสียอีกครั้ง
-
แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven
ว๊าย ..... :m30:
-
:m20: :m20: :m20:ยิ่งอ่านยิ่งขำ
ไอ้เด็กคนนี้มัน น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เจรงๆๆๆๆๆๆๆ
ดูๆๆๆ ทำทุกวิถีทาง พิชิตรัก....อาจารย์หนุ่ม.......
ท่าทางจะวางแผนมาดี เหอๆๆๆๆๆๆ ไอ้เด็กบร้า
-
แต่ผมงงกว่า..ว่าคุณแม่สามี ( ล้อเล่น คิดอะไรออกมาเนี๊ยะเรา ) จะมาบอกผมทำไม ทั้งๆ ที่โรงเรียนกวดวิชาก็มีตั้งมากมาย มีมากพอๆ กับ 7 - eleven
ว๊าย ..... :m30:
ไรยะ หล่อน แหมๆ เดี๋ยวปั๊ดแฉ เดี๋ยวปั๊ดแ---ฉ :oni2:
ลป. อาจารย์คับ รับสอนไปเหอะคับ ยังไงๆก็ลูกศิษย์เนอะ ดีซะอีก ได้อยู่ในสายตาทั้งเราและพ่อแม่ด้วย ช่วยควบคุมให้เค้าไม่นอกลู่นอกทาง ดีจะตายไป เวลาสอนก้อสอนข้างล่าง ห้องกินข้าว ห้องรับแขกอะไรก้อด้ะ แม่เค้าก้อเห็น เราก้อปลอดภัย (ถึงไอ้ต้นจะเคยอยากสอนสองต่อสองในห้องนอนมากมายก้อตามที o7 ) เอาเหอะคับ อย่ากลัวเลยการสูญเสีย ถ้าโลกนี้ไม่มีการสูญเสีย มันก้อเหมือน มีแต่สีขาว ไม่มีสีดำ อะๆไรก้อคงจืดแย่ ชีวิตคงก้อคงไม่ต่างกับต้นไม้ ไม่ต้องเดินไปไหน ปล่อยให้เปลือกมันโตเอาๆ แต่จิตใจยังอยู่แต่กับที่ ไม่ดีหรอกๆ ชีวิตคนเราไม่ได้เจอแต่กับการสูญเสียนี่คับ จิงมะ
^^
-
555 ว่าที่คุณแม่สามีเลยเหรอ :m20:
ที่จริง ถ้าทำใจได้ ถือว่า ทำบุญทำทานให้น้อง ส่งน้องให้ถึงฝั่ง
ทำไมอาจารย์ไม่สอนน้องเลยละ ทำตัวเป็นอาจารย์ที่สอนลูกศิษย์คนหนึ่ง
ตั้งใจและก็เป็นแรงผลักดันให้น้องเค้าก้าวไปข้างหน้าให้ได้
ถ้าไม่พร้อมสอนน้องตัวต่อตัว ก็อาจจะสอนเป็นกลุ่มก็ได้
อาจารย์ควรจะพูดกับน้องตรงๆ และจริงจัง
อาจจะบอกว่าตอนนี้อาจารย์ยังไม่พร้อม แต่ก็ไม่ได้ตัดความสัมพันธ์
เราก็ยังเป็นอาจารย์ลูกศิษย์กันอยู่ เรายังเจอกันอยู่
หน้าที่ของน้องตอนนี้คืออะไร คือ การตั้งใจเรียนหนังสือ สอบเอนท์ให้ได้ น้องต้องมีอนาคต
อาจารย์จะช่วยเต็มที่ในส่วนของอาจารย์ ให้น้องตั้งใจให้เต็มที่ ติดอย่างที่หวังไว้แล้ววันนั้นค่อยมาคุยกัน
อย่าเร่งรัดตอนนี้ ไม่มีประโยชน์กับใครทั้งนั้น
ตัวน้องเองก็จะแย่ ไม่มีเวลาไปคิดตั้งใจเรียนหรอก ตัวอาจารย์ก็คอยแต่จะหนี (หนีใจตัวเองด้วยรึเปล่าไม่รู้)
ให้เวลาเป็นตัวหาคำตอบ
ณ.ขณะนี้ เราต่างคนต่างทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดดีกว่า
มันอยู่ที่จิตใจอาจารย์ว่าจะมั่นคงและรับมือได้มากแค่ไหน
อดีตมีไว้เป็นความทรงจำที่ดี แต่อย่าให้มันทำร้ายเราจนจมอยู่กับความเหงาตลอดไปเลย
น้องคนนี้อาจจะไม่ใช่คนรักของอาจารย์ในอนาคต แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่เปิดใจมองใครเลย
ความกลัวไม่ใช่สิ่งที่ผิด ไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว เจ็บอีกครั้งก็คือเจ็บ แต่เราก็เคยมีความสุขกับมันไม่ใช่เหรอ
ถ้าเราเป็นคนรักเก่าอาจารย์ที่มองลงมา เราคงอยากให้อาจารย์มีความสุขเหมือนตอนที่อยู่ด้วยกัน
โชคดีน้า เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ
:a2: :a2: :a2: :a2: :a2:
-
ผมเกลียดระบบตีมากที่สุดเลยครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่สำหรับอาจารย์สีฟ้าเนี่ย :o8:
ู
อาจารย์ก็เรียกน้องเค้าออกมาตีก้น :o8:
น้องเค้าก็ร้อง ๆๆ ร้องอ๊างส์ แล้วก็น้ำตาไหลด้วย :o8:
อาจารย์เลยต้องปลอบน้อง :o8:
ว่าไม่เจ็บนะคับ :o8:
น้องเค้าก็ร้องซี้ดด แต่็ก็ตอบว่าอื้อ :o8:
น้องเค้ากอดอาจารย์ :o8:
ว้ายว้าย แล้ว แล้ว....อุคิ.....เล่าต่อไม่ได้แล้วอ่า จิ้นไปไกลเลยอ่า :-[
-
ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าผมเป็นอะไร ตั้งแต่ตั้งกระทู้นี้ขึ้น ได้อ่านคำแนะนำและได้กำลังใจจาก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าฯ มันทำให้ผมสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ผมมีความสุขมากๆ เวลาได้อ่านข้อความทุกข้อความของ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ความรู้สึกแบบนี้สำหรับผม ไม่เคยได้สัมผัสมานานมากแล้ว ผมอยากจะขอบคุณอีกครั้ง ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับกำลังใจและคำแนะนำต่างๆ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็ไม่ได้อยู่ในโลกนี้อย่างลำพัง ถึงแม้ผมไม่เคยได้พุดคุย ( ด้วยเสียง ) ไม่เคยพบหน้า พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ แต่สิ่งหนึ่งตอนนี้ผมรู้สึกว่า ทุกๆคนคือเพื่อนที่ดีของผม ( สำหรับผมมิตรภาพและความเป็นเพื่อนมันยิ่งใหญ่และงดงามเสมอ แม้ไม่ได้พบหน้า ) ขอบคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆๆ หวังว่าทุกคนคงยังไม่ทิ้งผมไปไหนนะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
สำหรับเรื่องเรียนพิเศษ ผมก็อยากสอนนะครับ แต่เดี๋ยวคงต้องตั้งกฏกติกากับน้องเค้าเสียก่อน เพราะขนาดอยู่ในโรงเรียนน้องเค้ายังล้ำเส้นผมเลย แล้วนี้ต้องไปเจอที่บ้าน น้องมันจะไม่กระโดดขี่คอผมเลยหรอ เมื่อก่อนเรียกอาจารย์ เดี๋ยวนี้ชักเหิมเกริมเรียกพี่ บางครั้งส่ง sms มีเค้า มีตัวเอง ด้วย.... อยากจะบอกว่า ภาษาน้ำเน่าของพี่แท่ง เจอน้องคนนี้เข้า พี่แท่งชิดซ้าย ข้อความส่งมาชวนคลื้นไส้สุดๆ ( ก็มีแอบยิ้มบ้าง ) แต่ฝันไปเถอะว่าจะทำลายกำแพงได้
ยกตัวอย่าง พอเป็นกระษัย
1.สิ่งที่ดีที่สุดในหัวใจ คือการได้คิดถึง ได้ห่วงใย คนที่น่ารักที่สุดเช่นพี่
2.ใครคนหนึ่งกำลังเป็นไข้และบาดเจ็บหนัก เพราะรักเธอจนแทบขาดใจ
3.อีกร้อยปีหรืออีกพันวัน คำสัญญาก็ยังเหมือนเดิม ผมจะอยู่เป็นคนสุดท้ายเคียงข้างพี่
4.กรมอุตุฯบอกว่า ความคิดถึงตกประปราย แต่กำลังความรักครอบคลุมทุกพื้นที่ เค้ารักตัวนะ
5.sms ที่พี่ส่งให้ เป็นข้อความที่มีค่าและมีความหมายที่สุดในชีวิต ขอบคุณนะครับ
( ผมส่งไปให้น้องเค้าว่า...อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วย เป็นห่วงนะ )
แค่นี้พอนะครับ ผมก็รู้สึกว่าอาจจะ...........เหมือนกัน
ปล. 1 แหมอะไรกันครับ....คุณแม่สามีเนี้ยะ เขียนเล่นๆ คลายเครียดดดดดดด ดูซิคิดเอาเป็นจริงเป็นจังไปได้
ปล. 2 ไอ้ระบบตีอย่างรีฯ ข้างบนนะ ผมก็ไม่ได้ตีมาตั้งนานแล้วนะ ตีท่าอะไรบ้างก็จำไม่ได้เหมือนกัน จะมีใครอยากช่วยพื้นความจำบ้างหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ :o8: :o8: :m23: :m23:
ปล. 3 เรื่องราวน้ำเน่าของน้องเค้ายังมีอีกมาก ไว้จะนำมาเล่าสู่กันฟัง
-
แต่ฝันไปเถอะว่าจะทำลายกำแพงได้
นี่เป็นหลักฐานอย่างชัดเจนว่า กำแพงของคนพูดเริ่มเป็นรูแล้วครับ แต่เจ้าตัวมักไม่รู้ตัว เอิ๊กกกก
ปล. การยอมรับเค้า มันก้อจะทำให้เค้ายอมรับเงื่อนไขเราได้มากขึ้นและดีขึ้นนะครับ
ปล.สอง อยากเจอเ็ด็กแบบนี้บ้างงงงง :o8:
-
หวัดดีคับ คุณอาจารย์สีฟ้า
ผมก้อไม่รู้นะคับว่าถ้าเป็นตัวผมเองจะหาทางออกยังไง
แต่ว่าตัวผมเคยมีปัญหาเรื่องนี้กับคนรอบตัวเช่นกันนะ ถึงจะคนละแนวก็เถอะ
แต่ที่อยากบอกให้รู้ก้อคือว่า ทุกเส้นทางมีทางออกหลายทางแล้วแต่ว่าเราจะเลือกทางไหนก็เท่านั้นเองคับ
แล้วป๊อกเห็นด้วยกับคำแนะนำของคุณมาดามและทุกคนนะคับ
เกย์ ไม่ผิด รัก ก้อไม่ผิด แต่วิธีการหรือการแสดงความรักในช่วงที่เป็นอาจารย์กับนักเรียน มันจะเป็นตัวที่บอกว่าเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม(กับหน้าที่การงานนะคับ ไม่ใช่ความรัก อิอิ)
ที่สำคัญอย่ากลัวที่จะมีความรัก อย่ากลัวการสูญเสียมันไป เพราะมานก้อเกิดขึ้นตลอดเวลาถึงไม่ใช่ความรักก้อเถอะ(จริงม่ะคับ) เพราะอย่างน้อยๆเราก้อได้เรียนรู้ที่จะรักใครสักคนได้ เราได้เรียนรู้ว่ารักมีค่าแค่ไหน และได้รู้ว่ารักเป็นสิ่งสวยงามเกินเกินกว่าที่จะไปกลัวการสูญเสีย
ป๊อกมาเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าด้วยคนนะคับ เหอๆ เพราะป๊อกเคยเลือกทางออกที่พลาดให้กับตัวเองมาแล้ว ดังนั้นเลยม่ะอยากให้ใครต้องเดินพลาดไป ทางออกนั้นค่อยๆแก้ไปดีกว่าคับ แล้วมันจะดีเอง (มั้งนะคับ ผมว่า หุหุ)
ป๊อกมีเพลงนึง เอามาจากน้องชายสุดน่ารักในเล้านี่แหละคับ เพลงนี้มีในกระทู้ของคุณหมออินแล้ว
แต่ขอเอาเนื้อเพลงมาลงไว้นะคับ
+++รักไม่มีกฎเกณฑ์ by เอก เอกชัย เอื้อสังคมเศรษฐ์+++
เวลาที่เรารักใคร ทุ่มเทไปทั้งหัวใจ
ไม่แคร์ภายนอกจะมองเป็นเช่นไร
จะเดินดินหรืออยู่บนฟ้าก็ไม่สำคัญ
เรื่องใจไม่มีเหตุผล
หากรักมันพร้อมจะเกิด
ก็ปล่อยมันไป
อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ
ต้องผ่านอะไรมากมาย ต้องใช้เวลาเท่าไร
ที่จะเจอคนนี้ที่เราไว้ใจ จะไม่ยอมให้สิ่งใดทำเราแยกกัน
เรื่องใจไม่มีเหตุผล
หากรักมันพร้อมจะเกิด
ก็ปล่อยมันไป
อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ
ลองมองออกไป ในใจคนเราไม่ต่าง
ต่างต้องการความรักมาหล่อเลี้ยงใจ
กฎของสังคมจะเป็นไง เรื่องของหัวใจใหญ่กว่า
ปล่อยให้เวลาพิสูจน์ดีไหม
อยากบอกว่ารักดีๆไม่มีกฎเกณฑ์ที่แท้จริง
ไม่ว่าหญิงหรือชายถ้าเธอกับฉันรักกันอยู่
จะมีใครรู้จริงๆเท่าใจของเรา นั่นแหล่ะที่สำคัญ
จะหวั่นกฎเกณฑ์ไปใย ให้สองคนมั่นคงไว้ในใจก็พอ
...
ป๊อกม่ะได้อยากชี้แนวทางไรนะคับผม
แค่อยากจะบอกว่า จรรยาบรรณก็นับเป็นหนึ่งในกฏเกณฑ์ของสังคม ซึ่งป็นสิ่งที่ดีงาม คอยไม่ให้ครูอาจารย์ทำอะไรที่ผิด
แต่ว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่กฏเกณฑ์ใดๆ ในโลกนี้ที่สามารถควบคุมมันได้อ่ะคับ
และที่สำคัญ ความรักกับจรรยาบรรณ ก้อสามารถเดินเคียงคู่ไปด้วยกันได้นี่คับ
สิ่งท้ายสุดนั้นก้อคือ การยอมรับใจตัวเองที่จะเปิดรับมัน และพร้อมที่จะยอมสูญเสียเช่นกัน(โลกนี้ ใดๆล้วน อนิจจัง) แต่ไม่ได้หมายความว่าถ้าต้องสูญเสีย เราจะต้องเสียความรัก ความทรงจำดีๆที่มีค่านะคับ ดังนั้นอย่ากลัวการสูญฌสียเลยคับ (ไม่รู้เหมือนกันนะคับว่าเข้าท่าป่าว ความคิดผมเพราะผมก้อผ่านรูปแบบต่างๆของความรักไม่มากเท่าไหร่)
พยายามต่อไปนะคับ อาจารย์สีฟ้า ป๊อกจะเป็นกำลังใจให้น้าคับ
ปล.แต่ป๊อกอ่ะทึ่งนะสำหรับเด็กคนนี้ เค้ากล้าที่จะรักและทำทุกอย่าง แต่ถ้าผมเป็นอาจารย์สีฟ้า คงต้องระวังกับแผนของเด็กคนนี้ให้มาก อิอิ เพราะเด๋วจาเผลอใจไปง่ายๆๆๆๆ :m23:
-
แหมมมมมมมมมมมมมมม
เด็กมันน่ารักนะเนี้ย........... :m1:
แต่ก็นะ........"จรรยาบรรณ" มันค้ำคออยู่เน้อ จารย์สีฟ้า
เคยแอบเขินเหมือนกัน......เวลาเด็กนักเรียน มันมองมาหวานๆๆๆๆๆ
แปลกใจตัวเอง.......เราเป็นครูนะเนี้ย แต่ไมมันเขินยังงี้ว้า.. :m23:
-
หึหึหึหึหึหึหึหึ อาจาย์สีฟ้า เวลาอ่านข้อความที่น้องเขาส่งมา เวลานั่งนึกถึงสิ่งที่น้องทำผ่านๆมา
เกิดความรู้สึกอบอุ่นในใจมั้ยคะ กุ้งเองไม่ได้รับผลจากการกระทำโดยตรง แค่ได้อ่านก็ยังอมยิ้ม
น้องเขาคงไม่ได้คิดจะมาแทนที่ใคร เพราะไม่มีใครสามารถมาแทนที่ใครได้หรอกค่ะ
กุ้งว่ากำแพงเริ่มมีรูอย่างที่คุณต้นบอกแล้วมั้งคะ
ความพยายามของน้องช่างเยี่ยมยอดเสียจริงๆ (เอ ตกลงเราเชียร์ใครฟะเนี่ย :m23: ก็น้องเขาทำแต่ละอย่างน่ารัก ได้ใจจริงๆ)
เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ หวั่นไหวไวๆ ค่ะ เฮ้ย แฮ่ ล้อเล่นๆ :m14:
-
จารย์คับ ผมว่าเรื่องของจารย์ ทำไมมัน..คุ้นโคตรๆๆๆ
1.เป็นข้าราชการครูโรงเรียนชายล้วน ( ไม่บอกหรอกโรงเรียนไหน )
2.เคยทำงาน ปตท.
3.สูญเสียคนที่รัก ( ขอโทษนะที่ต้องพูด )
4.วิ่งหนีความรักและปิดตัวเองตลอด 3 ปี
5.แล้วคนที่จารย์ จัดการซะราบคาบตอนที่นัดเดทให้จารย์ แล้วคนที่มันด่าจารย์ว่าโง่ ทำไมมันเหมือนที่ชีวิตผมจัง
ใช่...ใช่เลย...กรูเพื่อนมรึงเอง นี้ถ้าลูกน้องไม่มาเล่าเรื่องให้ฟัง แล้วกรูไม่ได้เข้าอ่าน กรูคงโง่บรม ด่ากรูซึ่งหน้าไม่พอ ยังแอบมาด่าในกระทู้อีก
ก็บอกแล้วว่าให้เปิดใจให้ตัวเองสักที น้องๆๆในบอร์ดเข้าก็คิดเหมือนกรูเห็นไหม เลิกจมอยู่กับอดีตนะ ไอ้น้องคนนั้นกรูดูๆๆไป มันก็น่ารักดี ที่สำคัญมันก็รักมรึงมาก แล้วมีเด็กที่ไหนบ้างจะมาคอยเฝ้าคอยดูแลมรึง ถ้ามันไม่รักนะ กรูเห็นแล้วสงสาร เห็นใจมันบ้างเถอะ นี้ถ้ากรูเป็นมัน กรูจะวางยาสลบแล้วปล้ำมรึงนานแล้ว
อย่างที่พวกกรูเคยพูด แล้วน้องๆในบอร์ดก็บอก ถ้ากรูเป็นไอ้ภัท แล้วกรูมองลงมาเห็นมรึงเป็นอย่างนี้ ไอ้ภัทมันก็คงนอนหลับไม่สบายหรอก มันก็ต้องอยากให้คนที่มันรัก มีความสุข มีคนที่จะมาดูแลมรึงแทนมันได้ มรึงอย่าไปคิดว่าน้องมันจะมาแทนที่ไอ้ภัท เพราะในโลกนี้ไม่มีใครมาแทนที่ใครได้ เหมือนกับที่คุณมาดามกุ้ง เค้าบอกไว้นะ แล้วอีกอย่างนะที่มรึงทำอยู่ทุกวันนี้ มันเหมือนไปรั้งวิญญาณไอ้ภัทมัน
กรูไม่ได้ให้มรึงเชื่อกรูนะ เพราะกรูพูดกับมรึงทุกครั้ง กรูก็เหมือนคนบ้าที่พูดกับตัวเอง แต่กรูอยากให้มรึงก้าวขึ้นบันไดอีกขั้น ไม่ใช่มาย้ำอยู่กับที่อย่างนี้
ปล.ที่กรูเขียนนะ ถ้ามรึงจะโกรธก็โกรธกรูไป แต่กรูอยากบอกมรึงอีกครั้ง ว่ากรูอยากเห็นมรึงมีความสุข ไม่ใช่วันๆ เอาแต่เก็บตัวเงียบ....กรูก็รักมรึงนะโว้ย
ปล.ขอฟ้อง น้องๆ ในบอร์ด หน่อยเถอะคับ น้องๆ คิดดูนะคับ ความใจแข็งของไอ้จารย์ ขนาดน้อง...มันแอบตามเพื่อนผมไปเที่ยว ไอ้จารย์ตัวดีมันเห็นเข้ามันยังไม่สนใจเลยครับ น้องมันก็แอบเดินตามต้อยๆๆ ผมเห็นแล้วสงสารมาก เหมือนกับเด็กเดินหลงกับผู้ปกครอง ผมเห็นจะจะเลยครับ ว่าน้องมันน้ำตาครอเบ้า ไอ้จารย์ก็ใจดำก็ช่างไม่เหลียวแลเลย แต่มันก็แอบมองน้องเค้าบ่อยๆนะ คงกลัวละซิว่าน้องมันจะเป็นอารายไป
แต่ผมก็อยากจะบอกน้องมันนะคับว่า....ไอ้จารย์เพื่อนผมคนนี้ มันไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตเลย ไม่ว่าผุ้ชายคนนั้นจะน่าตาดีแค่ไหน ไอ้จารย์เพื่อนผมปฏิเสธหมด น้องจงภูมิใจเถอะคับว่า น้องเป็นคนแรกในรอบ 3 ปี และจงพยายามเข้า เพราะผมเชื่อว่ากำแพงใจมันเริ่มกร่อนเพราะน้องแล้ว แต่ไอ้นี้มันประเภท ไม่ยอมรับความจิง หยิ่งผยองในทิฐิมานะ ชอบเอาอดีต และคำว่าจรรยาบรรณของมันมาเป็นใหญ่ ( ผมเคยบอกมันนะคับว่า ถ้าจรรยาบรรณของคนทำงานธนาคาร เค้าห้ามมีลูกมีเมีย ห้ามจีบพนักงานด้วยกัน ผมคงตายไปนานแล้วและผมก็คงไม่มีครอบครัวถึงทุกวันนี้ ขนาดคนที่เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ บางคนเป็นถึง ผอ. เค้ายังแอบมีเมียน้อง แอบมีอะไรกับลูกน้อง เค้ายังไม่กลัว แล้วมันเป็นแค่อาจารย์ผู้สอนธรรมดา มันจะไปกลัวทำไม ใช่ไหมครับเพื่อนๆ )
ปล.น้องมันหน้าตาดีนะคับ จัดว่าหล่อเลยทีเดียว นี้ถ้าผมไม่มีลูก ไม่มีครอบครัว และถ้าผมเป็นเกย์นะ ผมก็คงต้องแอบรักเด็กชายคนนี้แน่ๆๆ
-
Andreas has edited since Feb 8, 2008
-
แอบอ่านเรื่องอาจารย์มาสักพักแล้วล่ะคะ คงไม่มีคำแนะนำอะไร เพราะคนอื่นเขาแนะนำดีกว่าเยอะ
แต่อยากบอกว่า ปัญหาของอาจารย์นี่ช่างเข้าทางสมาชิกในเล้าจริงๆ
ทั้งคำถามและคำตอบ คงจะเป็นประโยชน์กับคนอื่นที่เข้ามาอ่านได้ไม่มากก็น้อย
เป็นกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ :m13:
-
กรีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ว่าที่สามีของสองมีแฟนแล้ว :m30:
สองรับไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตายดีกว่า :m25:
นอกเรื่องซะงั้น!
วันนี้ไม่มีไรทำ เลยเข้ามาอ่านกระทู้ของอาจารย์สีฟ้าต่อ
แหม๋ๆๆๆ ได้อรรถรสราวกับอ่านนิยาย อิอิ
เจ้ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
เห็นด้วยกับทุกคนว่ากำแพงหัวใจที่แข็งแกร่งดั่งกำแพงกรุงศรีฯของอาจารย์สีฟ้าจะถึงคราวพังก็เพราะสีมือของข้าศึกพม่าวัยละอ่อนสุดหล่อ(น่ากินที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด!)รายนี้เสียละมั่ง อิอิ
น่ารักที่สุดเลย
ทำไหมสองไม่มีเรื่องราวน่ารักๆ แบบนี้บ้างเลยเนอะ
ได้แต่เพ้อและจินตนาการไปวันๆ
ปล. สองจะรอดูว่า วันไหนอาจารย์สีฟ้าจะใจอ่อนนะ อิอิ
คิดถึงนะคร่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :pig3:
-
ดีคับ หุหุ
ป๊อกเข้ามาอ่านต่อ อิอิ
เห็นว่ามีเพื่อนของอาจารย์สีฟ้ามาลงด้วย อิอิ
ป๊อกไม่มีคำแนะนำอ่ะคับ แค่บอกความคิดตัวไว้ข้างบน หุหุ
ทางเลือกของอาจารย์นั่น อาจารย์ต้องเลือกเองนะคับ
อิอิ มาให้กำลังใจคับผม สู้ๆๆเข้าน้า
กำแพงใจของอาจารย์ต้องเริ่มรั่วแล้วแน่ๆคับ อิอิ
ยังไงก็สู้ๆๆต่อไปนะคับ ทั้งอาจารย์สีฟ้า และนักเรียนคนนั้นด้วย อิอิ (ฝากไปเผื่อ)
-
อ่า
รอ คน มาบอก รักแบบนี้ บ้าง หง่ะ
555+
-
เหมือนเดินครับ...ต้องขอบคุณทุกกำลังใจ และทุกคำแนะนำ ที่ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ มีให้ผม อย่างพึ่งเบื่อกับคำขอบคุณนะครับ
ก่อนอื่นต้องขอบกราบแทบเท้าคุณเพื่อนที่เคารพอย่างสูงสุด ที่มาทิ้งระเบิดไว้กองใหญ่ นึกว่าเข้ามอยู่ในเล้าฯนี้ แล้วจะไม่มีคนรู้จักแล้วนะ ตอนแรกคิดว่าจะไม่ใช่เพื่อนผมซะอีก แต่ไหนมันรู้จักชื่อคู่ชีวิตผม แถมยังแฉเรื่องไปเที่ยวอีก ( กรูขอบใจเมิงจริงๆๆ กรูซึ้งมาก ) แต่อยากบอกว่ากรูก็ไม่โกรธเมิงนะ เพราะกรูรู้ว่าเมิงปรารถดี......
เฮ้ย...รู้สึกว่ามีแต่คนเชียร์นอกเค้าจัง จนผมรู้สึกน้อยใจแล้วนะ ดูแล้วเหมือนผมเป็นคนใจคอโหดร้าย แต่วันนี้ผมก็คุยกับน้องเค้าแล้วนะครับ.....ว่าผมรับรักน้องเค้า แต่ผมยังไม่รับน้องเค้าเป็นคนรัก..... น้องเค้าก็เข้าใจดีครับ ผมบอกถึงเหตุผลว่าทำมัยผมถึง ( ยัง ) รับน้องเค้าเป็นคนรักไม่ได้ ผมก็เล่าให้น้องเค้าฟัง อย่างที่ผมเขียนบอกเพื่อนแหละครับ ดูน้องเค้าจะมีอาการเศร้าบ้าง แต่เค้าก็เข้าใจ แถมน้องเค้ายังบอกเหมือน กับที่พี่หญิงมาดามกุ้ง บอกไว้ ว่าน้องเค้าไม่คิดจะมาแทบที่รักแรกของผม น้องเค้าขอเพียงโอกาส ให้น้องเค้าได้ดูแล ห่วงใยผมบ้าง ผมรู้นะครับ ว่าน้องเค้ารักผมมาก......ผมก็สงสารน้องเค้าเหมือนกันนะ แต่อย่างที่ผมบอก ผมกลัวครับ กลัวจริงๆ ยิ่งน้องเค้ารักผมมากเพียงไหน ความกลัวของผมก็เพิ่มมากขึ้น
ผมบอกน้องเค้าว่า ถ้าเค้ารักผม ผมก็แค่ให้เค้าตั้งใจเรียน สอบเข้ามหาลัยดีๆ ให้ได้ แล้วถ้าถึงวันนั้นถ้าน้องเค้ายังรักผมอยู่ ผมจะให้คำตอบน้องเค้า ( แต่น้องมันต่อลองครับ ว่าอยากได้คำตอบตอนประกาศผมสอบ ถ้ามันได้ที่ 1-3 ของห้อง ผมต้องให้คำตอบน้องมัน เหนื่อยครับ เหนื่อยกับมันจริงๆ ) แถมตอนท้ายน้องเค้าพูดมาประโยคหนึ่งครับ ผมแทบสะอึก น้อง เค้าบอก ...ตอนนี้พี่เปิดโอกาสให้ผมเข้าใกล้ ก็แสดงว่าพี่เริ่ม เห็นผมเป็นคนพิเศษบ้างแล้ว...แล้วน้องมันก็หัวเราะ แต่เรากับอึ้ง
วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย
ปล.1 ขอบคุณ คุณป๊อกที่แนะนำเพลง ผมหาในเนต ฟังแล้วรู้สึกดีมาก ยังแปลงใจตัวเองเลยว่าทำไมไม่เคยฟังมาก่อน
ปล.2 พี่หญิงมาดามกุ้ง เชียร์น้องเค้าออกนอกหน้าไปหรือเปล่าครับ ผมงอนแล้ว
ปล.3 ขอบคุณ Andreas มากครับเรื่องการเขียนคำว่า หรอก ยอมรับผิดโดยดุษฏี อายจัง
ปล.4 คุณเจ้สอง ว่าแต่สามีเจ้ใครหรอครับ แต่เจ้คงต้องรอนานหน่อยกว่าผมจะใจอ่อน คงยาก
ปล.5 sms วันนี้ คือ ..ประมวลกฏหมายความรักและคิดถึง มาตรา 101 บัญญัตว่า ถูกคิดถึง..แล้วไม่คิดถึงตอบกลับมา ผู้นั้นจะต้องถูกลงโทษ เนื่องจากทำให้ผู้คิดถึง..น้อยใจ
-
ปล.4 คุณเจ้สอง ว่าแต่สามีเจ้ใครหรอครับ แต่เจ้คงต้องรอนานหน่อยกว่าผมจะใจอ่อน คงยาก
แค่ว่าที่ เฉยๆ เคอะอาจารย์ เพราะว่าเรายังไม่เคยเจอกันเลย อิอิ ก็ตา Andreas นั้นแหละเคอะ อิอิ
ปล. น้องมันก็น่ารักทุกวันเลยเนอะ อิอิ เจ้ชอบๆๆๆๆๆๆ
ปลล. ปรารถนาดี เคอะ ไม่ใช่ ปรารถดี (แอบเลียนแบบว่าที่สามี)
ปลลล. เจ้ชักจะติดเรื่องของอาจารย์เสียแล้วสิ หว่าทำไงดี? คิกคิก
-
สวัสดีคุณหนุ่มแบงค์ เพื่อนอาจารย์สีฟ้าค่ะ ขอบคุณที่มาแฉนะคะ
อาจารย์..สีฟ้าคะ อย่างอนเลยนะ ใครๆ ก็รักเด็กอ่ะค่ะ เหอๆๆๆๆ :give2: อีกอย่างนะคะที่น้องเค้าทำแต่ละอย่างน่ารักจริงเชียว
เอาน่าถึงกุ้งจะลุ้นจะเชียร์น้องเค้าสุดใจขาดดิ้น แต่กุ้งกะเพื่อนๆ (เหมาเอาเองอ่ะ) ในเล้าฯ ก้คงจะคอยเป็นกำลังใจให้อาจาย์เสมอนะคะ
วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย
เอ่อ อาการของอาจารย์นี้คล้ายๆว่า จะตกหลุมรักเข้าแล้ว ตื่นเต้น เขินอาย อร้ายยยยยยย :m1: :mc3: :mc4:
ป.ล. น้องสองคะ พี่ก็ติดกระทู้อาจารย์สีฟ้าเข้าให้แล้วเช่นกัน อารมณ์ประมาณกระทู้ ของคุณ sumsick "ถามผู้รู้ กับอาการของคนที่เกลียดเกย์ขั้นรุุนแรง"
คือเนื้อหาของเรื่องไม่เหมือนกัน แต่อารมณ์ประมาณ เข้ามาถาม พอถามไปถามมากลายเป็นเรื่องเล่ายาวไปเลยอ่ะ
-
โดนพี่วีลากเข้ามา
เพิ่งอ่านทันวันนี้ :m23:
ไม่รู้จะแนะนำยังไงอ่ะค่ะ
เพราะไอ้ที่คิดๆ ไว้ก็ดันไปคิดซ้ำกับคนอื่นที่เขาแนะนำกันไปแล้ว
ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ :m13:
-
:o8:หวั่นไหว ซะแล้ววววววววววววววววววววววววว
เด็กๆๆๆ เนี่ยช่างหวานกรอบ เสียจริง :m13:
-
วันนี้ตอนที่คุยกับน้องเค้า ผมไม่รู้เป็นอาราย... แต่ผมไม่สามารถสบตาน้องเค้าได้เหมือนก่อน ไม่สามารถพูดจาในสิ่งที่ใจคิดได้ทั้งหมด รู้สึกหน้าตาร้อนวูบๆด้วยครับ ไม่เคยเป็นอย่างนี้มานานมากแล้ว เฮ้ย...................อยากกัดหูตัวเองตาย
เอ่อ อาการของอาจารย์นี้คล้ายๆว่า จะตกหลุมรักเข้าแล้ว ตื่นเต้น เขินอาย อร้ายยยยยยย :m1: :mc3: :mc4:
น้องเห็นด้วยกะเม้นต์ คุณพี่หญิงคร่า
-
สวัสดีคับเพื่อน ๆ ผมเองต้องบอกก่อนว่า ไม่เคยเมนต์กระทู้ในเวปเลยครับ แต่กระทู้นี้เป็นกรณีพิเศษคับ ( กรณีหมั่นไส้เป็นพิเศษ )
วันนี้ขอแฉ.........อีกเรื่องคับ เพื่อนๆ จะได้เห็นความใจดำของไอ้จารย์มัน เพราะผมกับเพื่อนๆ สงสารน้องมันจิงๆ คับ
ก่อนวัยเกิดของไอ้จารย์มัน ผมกับเพื่อนๆนัดกับไปกราบท่าน ว. วชิรเมธี พอดีวันนั้นไอ้จารย์มันสอนพิเศษที่โรงเรียนตอนเช้า ตอนบ่ายพวกผมก็ไปรับมันที่โรงเรียน เจอน้องมันเข้า น้องมันก็เข้ามาไหว้พวกผม ( เด็กมันมารยาทดีคับ ) ผมก็ชวนน้องมันไปด้วยกัน ท่าทางน้องมันดีใจใหญ่ แต่สักพักเสียงไอ้จารย์ ไม่รู้มาจากไหน ตะโกนว่าไม่ให้ไป ไอ้น้องมันก็หน้าเสียเลยคับ
พวกผมก็เอ๋อ...รับประทาน
ไอ้จารย์มันบอกน้องว่า..... เลิกเรียนแทนที่จะกลับบ้านอ่านหนังสือ กลับจะไปเที่ยว.....ผมละสงสารน้องมันจับใจ แต่แทนที่น้องมันจะกลับบ้าน น้องมันนั้งแท็กซี่ตามพวกผมไปที่วัดเบญ ฯ ไอ้จารย์มันก็ใจดำไม่สนใจน้องมันเลย
พอไปถึงวัดก็เข้าไปไหว้พระในพระอุโบสถ พวกผมก็เว้นที่ว่างข้างไอ้จารย์ไว้ให้น้องมัน พอน้องมันก็เข้ามานั่งข้างๆ เท่านั้นแหละคับไอ้จารย์เวร มันลุกพรวดออกไปข้างนอก ผมเข้าใจความรู้สึกน้องมันเลยคับ ไม่คิดว่าเพื่อนตัวเองมันจะใจดำได้ถึงขนาดนี้
แค่นั้นมันยังไม่สำนึกคับ ตอนกลับ พวกผมชวนน้องมันกลับด้วย ไอ้จารย์มันเจือกพูดขึ้นมาว่า งั้นเดี๋ยวมันนั่งแท็กซี่กลับเอง เพื่อนๆเข้าใจความรู้สึกผมไหมคับ อยากจะเดินเข้าไปต่อยหน้ามันสักที ผมไม่รู้ใจคอมันทำด้วยอะไร โหดร้ายยยยยยยยย..........ไอ้น้องมันก็ทนเข้าไปได้ เป็นผม ผมโบกมือลาตั้งแต่ไปเที่ยวคราวก่อนแล้ว
แต่ด้วยความที่สงสารน้องมันจับใจ เลยแอบเขียนโน้ต ให้น้องเค้าตามไปกินข้าวด้วยกัน ( พร้อมกับแนบค่าแท็กซี่ให้น้องมันไปด้วย ตอนแรกน้องมันจะไม่เอา แต่ผมบอกว่าถ้าไม่เอา จะไม่ช่วย )
พอไปถึงร้าน ไอ้จารย์เวร มันยังไม่ลดพิษสง พวกผมสัมผัสได้ถึงรังสีอัมหิต ผมก็เว้นที่ข้างไอ้จารย์ให้น้องมันนั้ง ตอนแรกไอ้จารย์มันจะลุก แต่พวกผมส่งสายตาพิฆาตกลับไป ไอ้จารย์มันเลยยอมนั่ง แต่ก็ไม่วาย......น้องมันตักอะไรให้ ไอ้นี้แทนที่จะขอบคุณ หรือวางไว้ข้างจาน กลับตักออกแล้วบอกน้องมันว่า พี่ไม่ชอบ ทั้งๆที่เมื่อกี้ไอ้จารย์มันพึ่งตักกินแท้ๆ สุดยอดคับเพื่อนผม......ใจคอโหดร้ายได้สุดทีนจิงๆๆ ผมเข้าใจความรู้สึกน้องมันเลยคับ เพราะผมเองก็เคยเผยความในใจให้คนที่ผมชอบเค้ารู้ แต่เค้ากับเห็นผมเป็นเพียงอากาศ เจ็บปวดคับ ทรมานด้วย ผมถึงเข้าใจน้องมัน และรู้ว่าน้องมันรักไอ้จารย์มากจิงๆๆ น้องมันคุยกับผมว่ามันไม่เคยทนใครและรักใครมากขนาดนี้มาก่อน ผมละยอมแพ้ใจน้องมันจิงๆคับ
แต่ผมรู้นะคับที่ไอ้จารย์มันทำ มันก็คงเสียใจบ้างแหละ ผมรู้สึกได้ เพราะคบกับมันมาตั้งแต่ ม.1 นิสัยมันอย่างที่ผมบอก ทิฐิมานะแรง
ผมคงแฉแค่นี้พอนะคับ และคงเป็นเรื่องสุดท้าย เพราะเมื่อวานโดนไปชุดใหญ่ ยังดีที่วันนี้มันไปปฏิบัติธรรม กว่ามันจะเข้ามาอ่านอารมณ์โกรธผมคงลดลงบ้างแหละ อีกอย่างผมเป็นห่วงสวัสดิภาพและความปลอดภัยของลูกและภรรยา แต่อย่างที่บอกคับ ผมอยากเห็นมันมีความสุขอีกครั้ง อยากให้มันเปิดใจรับใครอีกสักคนจิงๆ เพื่อนๆช่วยกันเชียร์หน่อนนะคับ
-
แอบจิ้มหนุ่มแบงค์หนึ่งที..คิๆๆ
โห...อาจารย์โดนแฉอีกแล้วนะคะ..... :m4:
แต่ละเรื่องเด็ดๆ ทั้งน๊านนนนนนนนนนนนนนนนน...
อ่านแล้วรู้สึกว่าอาจารย์ใจแข็งมากจริงๆ ร้ายกะน้องเค้าขนาดนั้น
แกล้งทำใจร้ายเนี่ย เหนื่อยมั้ยอ่ะคะ....
ถ้าโยยเป็นหนุ่มแบงค์ ก็คงต้องแอบช่วยอย่างนีเหมือนกันแหละค่ะ
*ง่า...อาจารย์อย่าว่ากันน๊า...เราก็อยู่ชมรมคนรักเด็กเหมือนกัน 555+*
ฮิ๊วววววววววววว...ชอบ SMS น้องเค้าจังอ่ะ อ่านแล้ว อมยิ้ม ทุกข้อความเลย
ยังเป็นกำลังใจให้อาจารย์ต่อไปคร่า... :m13: :m13:
ป.ล. +1 ให้หนุ่มแบงค์ สำหรับเพื่อนที่แสนดี(?!) อิอิอิ
-
เพื่อนรักหักเหลี่ยมแฉ ซะแล้ว
คุณอาจารย์สีฟ้านี่ก็ใจแข็งเสียจริง :เฮ้อ:
อาจารย์แกคงเป็นห่วงน้องเค้ามั้ง (หรือกลัวใจตัวเอง อิอิอิ ล้อเล่น แต่เอาจริง 555 :m14: อาจารย์อย่างอนพี่นะ ถ้างอนพี่จะส่งกระแสจิตให้น้องเค้าไปง้อด้วย :m12:)
วันก่อนโปรดิวเซอร์ เข้ามาจองคิวห้องอัด แล้วเขาขอฟังเพื่อ edit เสียงกลองของเพลงๆ หนึ่ง
ได้ฟังเนื้อเพลงบางส่วนแล้วนึกถึงเรื่องของอาจารย์ และน้องเขาทันที
"ฉันไม่ได้หวังมาแทนที่ คนที่ทิ้งเธอ ก็ตัวฉันรู้ และย้ำตัวเองในใจ เรื่องรักไม่มีใครแทนใครได้อยู่แล้ว
เริ่มต้นใหม่มันยังไม่สาย แผลที่ใจเป็นธรรมดา เนิ่นนานกว่า
ร่องรอยที่มี จะหายคืนและดี สิ่งนี้เธอคงได้เข้าใจ....
ถ้าเธอเหนื่อยล้าจนอยากหาใครมาช่วยประคองใจไว้
ถ้าเธอไม่ถือ ฉันเองก็พร้อม จะโอบกอดเธอด้วยใจ"
ศิลปิน เอ็ม อรรถพล
เพลง ไม่มีใครแทนใครได้
ป.ล. ตอนแรกก็จำไม่ได้ว่าเพลงใคร ฟังไปฟังมาก็คุ้นๆ เลยถามโปรดิวเซอร์ 555
โดนสามีด่าเลย ว่าไปอยู่หลุมใหนมาเนี่ย เวรกรรม :m29:
-
อาจารย์ใจร้ายยยย T___T
แต่ก้อพอเข้าใจนะว่า ทำไปก้อไม่ได้สบายใจ แต่แค่สบายใจที่จะหนี
ไม่งั้นก้อคงไม่มาโพสปรึกษาแบบนี้หรอก
แต่อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะคับ หนีอะไรก้อหนีได้ แต่หนีใจตัวเองอ่ะ ลำบากหนาา
ปล. เด็กคนนี้มันเอาจริงๆๆๆแฮะ แค่นี้ก้อพิสูจน์ได้มากพอดูแล้วล่ะ
ปล.สอง ไม่ได้เชียร์เด็กจนลืมอาจารย์นะครับ แต่เชียร์อาจารย์นั่นแหละ ให้เปิดใจตัวเองสักที
:m4:
-
เข้ามาอัพเดทแระ อิอิ ของงี๊มานต้องค่อยเปงค่อยไปเน๊อะ จะให้เปิดใจยอมรับกันปุ๊บปั๊บไม่ใช่เรื่อง่ายๆ ค่อยๆเรียนรู้ซึ่งกันและกัน
เอาเพลงที่พี่กุ้งบอกไว้มาลง แอบชอบเอ็มวีเพลงนี้จัง :m1:
http://imgfree.21cn.com/free/flash/92.swf
[wma=300,50]http://www.mbaprogramsthailand.com/wp-content/uploads/MMaimeekrai.wma[/wma]
เธอไม่บอกก็จะไม่ถาม เขานั้นทำอะไรเธอมาฉันรู้จากน้ำตาที่มี แผลเธอวันนี้บอกแทน..ได้ทุกอย่าง
ก็แค่อยากให้เธอระบาย ไม่ต้องอายเราเคยเป็นใครร้องไปเถอะ แม้ในวันนี้ฉันไม่ได้มีสิทธิเช็ดน้ำตาที่แก้มเธอ
* จะทำตัวเหมือนเป็นอากาศไม่รบกวนหัวใจ จะไม่ไปสัมผัสถูกร่างกายใด ๆ แค่เพียงจะอยากอยู่ข้างเธอเป็นคนสุดท้าย
** ฉันไม่ได้หวังทำดีให้เธอมารักกัน ห่วงเธอก็แค่นั้น ไม่ได้คิดฝันอะไรอื่นไกล ฉันไม่ได้หวังมาแทนที่คนที่ทิ้งเธอ ก็ตัวฉันรู้และย้ำตัวเองในใจ เรื่องรักไม่มีใครแทนใครได้อยู่แล้ว
เริ่มต้นใหม่มันยังไม่สาย แผลที่ใจมันธรรมดาเนิ่นนานกว่าร่องรอยที่มี จะหายคืนมาดี สิ่งนี้เธอคงไม่เข้าใจ (*/ **)
แต่ถ้าเธอเหนื่อยล้าจนอยากหาใครมาช่วยประคองใจไว้ ถ้าเธอไม่ถือฉันเองก็พร้อมจะโอบกอดเธอด้วยใจ (*/ **)
-
เจ้สองว่าอาจารย์ไม่ได้ใจร้ายนะ
เพราะเท่าที่อ่านๆ มา อาจารย์ก็แคร์น้องเค้าพอสมควร
เจ้กลับสงสารอาจารย์เสียมากกว่าที่ต้องทำตัวอย่างนั้น ก็เพราะเหตุผลต่างๆ ที่อาจารย์ยกมาให้เราอ่านกันไง
สงสารอาจารย์ที่สุด รักนะแต่แสดงออกไม่ได้ 55555
ต้องทำอะไรตรงข้ามกับหัวใจ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ น่าสงสารที่สุดเลย
ส่วนไอ้น้องนักเรียน แกจงดีใจเหอะ ที่อาจารย์เค้าทำอย่างนี้กับแก อย่างน้อยเค้าก็ได้จะหลอกให้แกมีความหวังลมๆ แล้งๆ หลงละเมอเพ้อพกไปวันๆ
เขาอยากให้แกอยู่กับความจริง
แต่จะแอบกระซิบไรให้ อิอิ อาจารย์เขาเริ่มมีใจกะแกแล้วแหละ
ถ้าไม่มีนะ เขาไม่แสดงออกอย่างนี้หรอก
ยิ่งหนีเพราะยิ่งกลัว
ที่กลัวเพราะกำลังเสียหลัก เริ่มรักแกเข้าแล้วตะหาก
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ตูมีความสุขโว้ย เห็นคนเขารักกัน :mc2:
-
ต้องบอกให้คุณเพื่อนหนุ่มแบงค์ ให้แอบกระซิบให้น้องมาอ่านกระทู้นี้ 555 :m14: :m14:
รับรองน้องเค้าเข้าใจจิตใจอาจารย์แหงๆ เลย
เอาใจช่วยเน้อ วางตัวให้ดีทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่หน่อย แกล้งเด็กมาก สงสารเด็ก :m23:
-
พึ่งกลับจากไปปฏิบัติธรรมครับ เอาบุญมาฝาก พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ในเล้าฯ ทุกคนนะครับ ผลบุญที่ผมทำขอให้ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนสมหวังในความรัก และมีความรักที่ยิ่งใหญ่ครับ
ก่อนอื่นผมต้องขอออก........แถลงการณ์ฉบับพิเศษ ( ไม่ได้แก้ตัวนะ แต่ชี้แจงครับ หุหุ )
คุณหนุ่มแบงค์ที่เคารพครับ กระผมรู้สึกกราบขอบพระคุณมากๆๆครับ ที่ท่านนำเรื่องราวของกระผมมาสู่สาธารณชน แต่ครั้งนี้ผมก็ให้อภัยท่านเหมือนเดิม แต่ท่านระวังตัวท่านให้ดีนะครับ เพราะเดี๋ยวเรื่องที่ท่านสร้างวีรกรรมไว้กับเด็กอาชีวะ จะรู้ถึงหูภรรยาของท่าน ( อันนี้ผมไม่ได้ขู่นะครับ อิอิ สะจายยยยยยยยยย...สุดๆๆๆๆๆๆๆ ) :m25: :m25:
ผมต้องบอกก่อนนะครับเพื่อนๆ ที่ผมทำกับน้องเค้า ในตอนนั้น อย่างที่รีฯ บนๆ ถามไว้ว่า ผมเหนื่อยไหม ขอบอกว่าเหนื่อยมากและไม่สบายใจอย่างรุนแรง ที่สำคัญผมยังรู้สึกผิดมากจนทุกวันนี้ครับ ที่ได้ทำร้ายความรู้สึกของน้องเค้า ทั้งๆ ที่ น้องเค้าทำไปก็เป็นเพราะเค้ารักผมมาก
แต่ที่ทำคือ ตอนนั้นไม่อยากให้น้องเค้ามาจมปรักอยู่กับผม ไม่อยากให้น้องเค้ามารักผม และผมคิดว่าน้องเค้าแค่ทำเพียงสนุกๆ ผมก็เจ็บปวดนะครับที่ทำไปแบบนั้น เพราะตั้งแต่ผมเกิดมาก็ไม่เคยทำร้ายความรู้สึกใคร เพราะผมถือว่าความรู้สึกที่มันโดนทำร้าย มันเรียกกลับคืนมาแก้ไขใหม่ไม่ได้ คิดดูนะครับตลอดเวลาที่ผมทำกับน้องเค้า สิ่งเดียวที่ผมรู้สึกได้ คือฝ่ามือผมที่เย็นจนตัวเองรู้สึกได้ และความรู้สึกที่หวิวๆ ในใจ สงสารน้องเค้าเหมือนกันนะครับ บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นผมต้องควบคุมบ่อน้ำตาตัวเองแทบขาดใจ กลัวว่ามันจะไหลออก แต่พอกลับมาถึงบ้าน ยิ่งได้มองรูปคู่ชีวิตผมด้วย เท่านั้นแหละครับน้ำตาเวรเจือกไหลออกมาเป็นเขื่อนแตกที่ร้องคือคิดถึงคู่ชีวิตของผมและรู้สึกผิดมากๆๆๆ ที่ทำกับน้องเค้า :o12: :o12:
แต่เมื่อวันศุกร์ ที่ผ่านมาตอนที่ผมคุยเปิดใจกับน้องเค้า ผมก็ขอโทษน้องเค้าไปแล้ว แต่ผมไม่ได้บอกน้องเค้าหรอกนะครับว่า ในส่วนลึกๆ ที่ผมทำไปผมรู้สึกอย่างไร กลัวเดี๋ยวน้องเค้าจะได้ใจ ทั้งๆ ที่ขอโทษน้องเค้าไปแล้ว แต่ผมก็ยังสู้สึกผิดอยู่นะครับ ( แล้วทามมายยยย ผมต้องไปแคร์ความรู้สึกเด็กเมื่อวานซืน มันขนาดนี้ด้วย )
น้องเค้าบอกว่า ถ้าอยากให้น้องเค้าให้อภัยผม น้องเค้าขอพกรูปผมในกระเป๋าตังค์ของน้องเค้า ผมก็บอกได้ ( ในใจคิดอยู่แล้วว่ายังไงผมก็ไม่มีทางให้รูปถ่ายกับน้องมันหรอก แต่ตอบว่าได้ไว้ก่อน ) สักพักผมช็อกซิครับ ก็น้องเค้ามีรูปผมอยู่ในกระเป๋ามันแล้ว แถมเป็นรูปคู่ผมกับน้องเค้า ที่น้องมันไปตัดต่อเอา แล้วมันแอบถ่ายรูปผมตอนไหนนี้ ผมละงงโคตรๆๆๆๆ
แต่ผมชอบน้องเค้าอยู่อย่างนึงครับ น้องเค้าไม่เคยถึงเนื้อ ถึงตัวผม ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งที่ผมชอบในตัวน้องเค้า ทั้งๆ ที่น้องมันมีโอกาส หลายครั้งพอตัว แตกต่างกับไอ้พวกคนอื่นๆๆที่มาชอบผม ยังไม่ได้พูดคุยกันเลย ไอ้พวกนั้นประชิดตัวผมซะแล้ว ( ไอ้พวกนั้น มันก็ไอ้พวกเพื่อนหนุ่มแบงค์ แหละครับ ) ผมถึงรู้สึกดีกับน้องเค้า
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับกำลังใจที่มีให้ผม ( แต่รู้สึกว่าตอนนี้กำลังใจของน้องเค้ามีมากกว่าผมซะอีก โดยเฉพาะพี่หญิงมาดามกุ้ง และเพื่อนๆ คนอื่นๆ เดี๋ยวนี้ชักออกนอกหน้าขึ้นทุกวัน งอนนนนนนนนนนนน )
ปล.1
sms ของเมื่อวานนี้ ...พี่เป็นอะไรคับ ทำไมต้องปิดเครื่องด้วย โกรธอะไรผมป่าว คิดถึงพี่จัง ฝันดีนะคับ....( ผมไม่ได้บอกน้องมันหรอกครับ ว่าผมไปไหน )
sms ของวันนี้ตอนสายๆ .....พี่ไม่สบายหรือป่าวคับ ทำมัยไม่มาสอน ผมเป็นห่วง คิดถึงนะค.....( ฮิฮิ วันนี้ลาพักร้อนโว้ยยยยยยย ไอ้น้อง )
sms ตอนบ่ายโมง ....ทำมัยพี่ไปทำบุญไม่บอกผม แล้วเอาบุญมาฝากผมป่าวคับ อยากเห็นหน้าพี่เร็วๆจัง.....( ไอ้เด็กเวร โทรไปถามไอ้หนุ่มแบงค์มาละซิ เดี๋ยวนี้สนิทกันแล้วนิ )
ปล.2 ตอนนี้กลัวมาก ว่าไอ้หนุ่มแบงค์ มันจะบอกน้องชายคนใหม่ของมันให้เข้ามาอ่าน แล้วที่นี้ผมจะทำยังไงดี
ปล.3 เห็นมีแต่เจ้สองคนเดียว ที่เข้าใจ ผม ( ซึ้งใจสุดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆ ขอบคุณนะครับ ) จริงอย่างเจ้ว่า ทำอะไรที่มันตรงข้ามใจ เจ็บปวดและเหนื่อยสุดๆๆ
ปล.4 ขอบคุณสำหรับเพลงนะครับ ผมชอบมาก แล้วทำไมเพลงนี้ผมถึงไม่เคยฝังอีกแล้วนะ
-
ไม่สามารถแนะนำ แต่หลงรักน้องเค้าไปแล้วล่ะอาจารย์
อย่าเป็นเจ้าสาว(หรือบ่าว)ที่กลัวฝนซิค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็เอาใจช่วยค่ะ ให้หาทางออกที่ดีกับทั้งสองฝ่าย
ปล.ชอบSmsของน้องทุกอันเลย อยากได้มั่งวุ้ย :m23:
-
อ้าวๆๆๆ จากปรึกษา กลายเป็นเรื่องเล่าไปซะงั๊น 5555+
ดีจัง ขอเป็นหนึ่งกำลังใจ และติดตามความเป็นไปของทั้งสองฝ่ายละกันนะ :pig3:
-
อิอิ ขอติดตาม ตามติด ด้วยคนนะจารย์ :m4:
ดูท่าจะกลายเป็นเรื่องเล่าไปซะและ เอิ๊กๆ
เด็กเดี๋ยวนี้ช่างตื๊อจริงๆแหละ :m14:
ก็เป็นธรรมดาของเด็กวัยนี้อะนะ
อาจารย์ยังมีรักแรกตอนม.5เลย เด็กมันก็มีด้ายยย
แต่วิธีการพิชิตรักของเด็กคนนี้มันได้ใจจริงๆแฮะ
เอาเป็นว่าขอเป็นกลางดีกว่า เพราะน่าเห็นใจด้วยกันทั้งคู่
เหตุผลของแต่ละคนมันต่างกัน ก็หวังว่าจะหาจุดบรรจบที่ดีกันได้เน๊อะ
ขอเอาใจช่วยอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆละกันค่ะ :m1:
-
คำแนะนำ ไม่มีให้ เอิ๊ก ๆ ๆ :m23:
แต่จะคอยเป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนละกัน :m1:
อยากให้ความรักชนะทุกสิ่งคะ :m13:
-
ขอบคุณค่ะ คุณอาจารย์สีฟ้าที่เอาบุญมาฝากกัน
โถๆ อย่างอนพี่และเพื่อนๆ ที่ออกอาการลุ้นตัวโก่งกันเลยนะคะ เด็กทำตัวน่ารักน่าลุ้นจริงๆอ่ะ
เอ่อ พีว่าถ้าน้องเค้าเข้ามาอ่านนี่หมดกันเลยนะเนี่ย ตายละหว่า :m29:
ป.ล. sms ของน้องที่ส่งให้อาจารย์นี่ อ่านแล้วอมยิ้มทุกทีสิน่า เด็กอะไร ตื้อดีจริงๆ
ป.ล.ล. เอ่อ อาจารย์ไม่ได้เป็นคนเดียวที่ไม่รู้จักเพลงนี้หรอกค่ะ เหอๆๆๆๆ เราก็พอๆ กันแหละ
-
วันนี้อิ่มบุญ...มีความสุขครับ
ให้ทุกคน +1 โหวต....แทบคำขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนครับ
ปล. sms สดๆร้อนๆ....ผมว่าโลกของผมสวยงามที่สุดก็เพราะพี่ อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วจัง
พี่หญิงมาดามกุ้ง ครับ สิ่งที่ผมกลัวมากตอนนี้คือ กลัวน้องเค้าจะเข้ามาอ่านจิงๆแหละครับ น้องเค้าคงจะรู้ความในของผมหมดเลย แล้วที่นี้ผมจะทำอย่างไรได้...นอกจากกัดหูตัวเองตาย :m25: :m25:
ปลล. พี่หญิงมาดามกุ้ง ไม่ตายหรอกครับ ผมนี่แหละจะตาย ไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหน แล้วถ้าน้องเค้ารู้ขึ้นมาจริงๆ จะมองหน้ากันติดมั๊ยนิ ผมคงต้องลาพักร้อน พ่วงลากิจ ลาป่วย ลาอุปสมบท ( จริงๆก็บวชแล้ว ) ลารับราชการทหาร ยาวแน่ๆ
-
^
^
ก้อดีแล้วนี่ครับ
face the truth, no hiding anymore
อิอิ
:m4:
-
เข้ามาหนับหนุนน้องต้น อิอิ :m1:
ดีใจจัง จารย์สีฟ้าแคร์น้องมันจริงๆๆ ด้วยวุ้ย!
หนีไม่ผลแน่
คนอะไรมีแฟนเด็ก กิ้วๆๆๆๆๆๆๆ :m14:
-
ไม่รู้จะเข้าข้างใคร :m23:
สงสารน้องเขาอยากให้เข้ามาอ่านฟามในจายของอาจารย์ :m13:
แต่ก็ไม่อยากให้อาจารย์กัดหูตัวเองตาย :เฮ้อ:
เอาเถอะค่ะ...
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
-
หุหุหุ อย่างนี้กุ้งว่าอาจารย์ก็เตรียมตัวเตรียมใจ ว่าจะแก้เขิน :o8: ยังงัยแล้วหล่ะค่ะ
ที่กุ้งว่าตายละหว่านี่ แบบว่า อาจารย์ยังไม่พร้อมจะเปิดเผยความในใจ
เพื่อนๆ ในเล้าเป็ด ดูจะลุ้นให้น้องเค้าเข้ามาอ่านกระทู้นี้หลายคนเลย อิอิอิ
-
คนอะไรมีแฟนเด็ก กิ้วๆๆๆๆๆๆๆ :m14:
แก้ข่าวของเจ้สองด่วนๆ
เจ้ครับผมกับน้องเค้ายังไม่ได้ตกลงเป็นคนรักกันเลย ตอนนี้แค่รู้สึกดีกับน้องเค้าเฉยๆ เพราะอย่างที่บอกครับ ผมไม่ได้เรียนรู้ความรักนานมาแล้ว( 3 ปี เต็ม ) ตั้งแต่ยอมรับตัวเองว่ารักผู้ชายด้วยกัน ก็มีคนรักแค่คนเดียว แล้วก็ไม่เคยคบใครที่เด็กกว่า ที่สำคัญไม่รู้ว่าจะทำตัวยังงัยด้วย และที่สำคัญสุดๆ ผมไม่อยากสูญเสียอีก
อยู่อย่างนี้ในฐานะพี่ น้องไปก่อนดีกว่า ความรู้สึกกับอนาคตข้างหน้าค่อยว่ากันอีกที
ปล.1.สงสัยผมต้องไปแอบตัดสายโทรศัพท์ที่บ้านน้องเค้าซะแล้ว จะได้เข้าเนตไม่ได้
ปล.2.เพื่อนๆ อย่าลุ้นให้น้องเค้าเข้ามาอ่านเลยครับ ผมเสียวสันหลังวูบ
ปล.3.ยอมรับครับ ว่าตอนนี้ผมแคร์ความรู้สึกน้องเค้าจริงๆๆ :m1: :m1:
-
อยู่อย่างนี้ในฐานะพี่ น้องไปก่อนดีกว่า ความรู้สึกกับอนาคตข้างหน้าค่อยว่ากันอีกที
ปล.3.ยอมรับครับ ว่าตอนนี้ผมแคร์ความรู้สึกน้องเค้าจริงๆๆ:m1: :m1:
โหะๆๆ แค่นี้ก็ดีแล้วเนอะ ทำแบบที่อาจารย์สีฟ้าสบายใจที่สุดน่ะค่ะ มันจะได้ไม่อึดอัด ลำบากใจ ค่อยๆ ผ่อนไปก็ดีค่ะ
ป.ล. อาจารย์สีฟ้าคะ มาดามว่าขนาดคุณหนุ่มแบงค์ เพื่อนรักของอาจารย์ยังเข้ามาโดยมิได้นัดหมายเลยค่ะ แล้วน้องเค้าเนี่ยคงตามมาอ่านได้ไม่ยาก
แหม เล้าเป็ดออกจะเด่นดัง นะคะ ไม่นานหรอกค่ะ เอิ๊กๆๆๆๆๆ เผลอๆ นั่งอ่านอยู่ป่าวเนี่ย :o8:
-
^
^
according to this
ถ้าน้องอ่านอยู่ไม่ต้องรีพลายแสดงตัว หรือแสดงออกอะไรนะครับ
รู้ไว้ในใจแล้วแอบยิ้มอยู่คนเดียวพอ เพราะเดี๋ยวไก่จะตื่น
เอิ๊กๆๆๆ
(เลวจริงกรู)
:o8:
-
จากตอนแรกที่อ่านแล้วเครียด ตอนนี้อ่านแล้วมีความสุข :m1:
เอาใจช่วยน้อง แต่ก็ไม่ได้ทอดทิ้งอาจารย์นะคะ
เชียร์น้องเพราะอยากให้อาจารย์มีความสุขต่างหาก
หัวใจคนมันต้องการการดูแลนะคะ อย่าใจร้ายกับมันนักเลย :m13:
ปล. อย่างที่คุณรีบนบอกค่ะ ถ้าน้องอ่านอยู่ก็อย่าแสดงตัวนะคะ เดี๋ยวอาจารย์กัดหูตัวเองตาย o18
-
เหมือนพวกเรากำลังไซโคอาจารย์ให้วิตกจริตเลย กร่ากกกกกกก!!
เริ่มติดเรื่องของอาจารย์แระ ต้องย่องเข้ามาดูทุกวัน
ชอบอ่าน SMS ของน้องเค้าจัง ถึงจะเน่า แต่ก็จริงใจน๊า
อ่านแระอมยิ้มตลอดเลยอ่า :m1:
เป็นกำลังใจให้อาจารย์(ใจอ่อน)ต่อไปนะคร๊า....
ป.ล. มีแฟนเด็ก ทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวยนะคะ อิอิ ไม่เชื่อดูเจ้สองเป็นตัวอย่าง :o8:
-
ดูจากสถานการณ์แล้ว อาจารย์อย่าเครียดไปนะคะ อย่างอนน้า
ถ้างอนก็เปิด sms น้องเค้านะคะ จะได้ยิ้มมมมมม :m1:
กุ้งแนะนำเรื่องเล่าน่ารักๆ ให้ดีกว่า มุขของพระเอกเสี่ยวๆ แต่น่ารัก เหมือนของน้องเค้าเลยค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=493.0
-
:m1: อยากฟังวีรกรรมของคุณหนุ่มแบงค์จัง
ปล. น้องจ๋า ถ้ารู้แล้วอย่าแสดงตัว เด่วอดรู้ไรดีๆม่ายยู้ด้วยน๊า อิอิ :m14:
-
เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าคะ ไม่รู้จะแนะนำอะไร หรือพูดอะไร
จะตามอ่านต่อไป ว่าอาจารย์จะทำยังไงต่อไปคะ
ป๋อหล๋อ....เด็กม.5 คนนั้นอ่ะ ถ้าอ่านอยู่ อย่าแสดงตัวนะจ้ะ เดี๋ยวอาจารย์เขาจะเขินนนนนนนนนนน
ป๋อหล๋อ....อาจารย์สีฟ้าคะ จริงอยู่ที่มีบางคน บอกว่าความรัก ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็น เพศ ชาติ หรือว่าศาสนา รวมทั้งจรรยาบรรณวิชาชีพ แต่เราเชื่อว่า อาจารย์สีฟ้า คงวางตัวได้อย่างเหมาะสม สังเกตจากการโพสเรื่องราวระหว่างอาจารย์สีฟ้ากะน้องม.5 เพื่อนเราที่เป็นครูก็มีนะ..ที่เป็นแฟนกับเด็กนักเรียน...ถามว่าผิดไหม ถ้าตอบโดยนำจรรณยาบรรณครูมาคิด ก็ขอตอบว่า "ผิด" (อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวคะ ขอโทษที่อาจจะมีความคิดแตกต่างจากคนอื่น)แต่ถ้าตอบโดยนำความรักมาคิด ก็ขอตอบว่า "ไม่ผิดค่ะ" เพราะงั้นมันขึ้นอยู่กับความคิด และความประพฤติ การปฏิบัติ ของทั้งสองคนมากกว่า (ขอโทษอีกครั้ง ที่ขอพูดตรงๆๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะตัวเองก็เป็นครู และมีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้...แบบนี้ ใครที่มาอ่านความเห็นนี้ แล้วรู้สึกไม่พอใจ ขอโทษด้วยนะคะ )
-
อืม ในฐานะที่เป็นครูพิเศษคนหนึ่ง อ่านเรื่องอาจารย์แล้วรู้เลยอะครับ ว่ามันน่าปวดหัวขนาดไหน กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชีวิตของอาจารย์สีฟ้าเหมือนนิยายกำลังภายในเรื่องหนึ่งเลย(บ้าหนังจีนอะครับ) เหมือนมังกรหยก ตอนเอี้ยก๊วย กับเสี่ยวเล้งนึ้งเลย เอาใจช่วยให้จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ่งเหมือนนิยายเรื่องนี้นะครับ
-
ป.ล. มีแฟนเด็ก ทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวยนะคะ อิอิ ไม่เชื่อดูเจ้สองเป็นตัวอย่าง :o8:
โยยอ้า.....................
มาแซวเค้า
เค้าเขิลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลส์ นะ
เค้ามีแฟนเด็กที่ไหน พวกนั้นมันหน้าเด็กเอง(แถมน่ารักด้วย!) แต่ความจริงมันแก่กว่าสองมันเลยนะ
หรือตูหน้าแก่หว่า? :sad2:
ปล. อาจารย์เคอะ รักเด็กแล้วปวดหัว ก็หันมารักสองดีกว่า สองชอบคนแก่ๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m4: :m4: :m4:
-
ดีใจด้วยนะครับ
ที่อาจารย์พร้อมจะเดินทางต่อ กับเวลาที่เหลืออยู่ของชีวิต
ให้คุ้มค่า และคนที่รักอาจารย์ก็คงอยากเห็นอาจารย์มีความสุขจริงๆ
แต่ระวังนิดหนึ่งนะครับ เรื่องการ ยอมรับน้องเขาเป็นแฟน คงต้องเพิ่มเงื่อนไข ว่าเฉพาะเราสองคนนะที่จะรับรู้
ถ้าเรื่องมันแพร่ออกไป ในหมู่นักเรียน สักวันมันก็ต้องถึงผู้ใหญ่ของโรงเรียน
และน้อยคนนะจะรับเรื่องพวกนี้ได้ แล้วเห็นเป็นเรื่องปกติ
ผมว่ารอเวลาอีกสักนิด น้องเขาเข้ามหาวิทยาลัยดีๆได้ คงไม่สายไปครับ
:m1:
-
เราพลาดทู้นี้ไปได้อย่างไร
นี่ถ้าเพื่อนไม่ส่งมาให้อ่าน เราคงไม่รู้ว่ามีเด็กน่ารักๆ เอ๊ย! เรื่องราวน่ารักๆอย่างนี้อยู่ o13
ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์กะน้องแท่ง (ไม่รู้ชื่อน้องอ่ะ รู้แต่มุขเน่าพอกันเลย แต่น่าร๊ากกกก)
แต่ถึงจะเห็นใจน้องเค้ามากแค่ไหน เราก็เป็นห่วงอาจารย์มากกว่านะ
เพราะความที่เป็นผู้ใหญ่กว่าและเป็นอาจารย์ของน้องเค้าด้วย
ถ้าผู้ใหญ่ในโรงเรียน หรือครอบครัวของน้องเค้ารู้ เรากลัวว่าจะไม่เป็นผลดีกะอาจารย์
พวกที่มือถือสากปากถือศีลมีอยู่เยอะมากจริงๆนะ
เค้าจะไม่เข้าใจความรู้สึกรักกันอย่างบริสุทธิ์ใจของอาจารย์กะน้องเค้าแน่ๆ
ถ้าน้องเค้ารักอาจารย์จริงๆ ก็ต้องเห็นใจอาจารย์ด้วยที่จะวางตัวลำบาก
เราอาจดูหนังมากไปก็ได้นะ เลยจินตนาการไปไกลเกินเหตุ แล้วก็อาจวิตกจริตไปบ้าง :m29:
เชียร์ไปห่วงไป กลุ้มใจจริงวุ๊ย :serius2:
-
ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำดีๆๆ ที่มีให้ผม และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้น้องเค้าครับ :pig4: :pig4:
วันนี้ผมยืนเวรหน้าโรงเรียน เห็นน้องเค้ายิ้มร้ามาแต่ไกล ไม่รู้จะดีจายยยยยยย อะไรหนักหนา ผมเห็นแล้วเกิดอาการหมั่นไส้รุนแรง กะว่าวันนี้จะหาเรื่องแบรคอารมณ์ของน้องเค้าซะหน่อย อย่างที่บอกครับ วันนี้หมั่นไส้น้องเค้ามาก ๆ มีความสุขออกนอกหน้าเหลือเกิน
เพราะ ตั้งแต่เช้าผมมาเซ็นชื่อที่โรงเรียน ( โรงเรียนผมยังอนุรักษ์นิยมครับ ยังใช้ระบบเซ็นชื่ออยู่ ) นั่งตรวจการบ้านและรายงานของนักเรียนสักพัก พอมาถึงรายงานของน้องเค้า เหมือนเดิมครับน้องเค้ามีข้อความ ....ผมรักพี่....มาอีกแล้วพี่น้องครับ แต่วันนี้พิเศษกว่า น้องเค้าเล่นแนบการ์ดสีฟ้า ลายเด็กผู้ชายสองคนกำลังปั้นจักรยานกันอยู่ พร้อมกับข้อความที่ผมอ่านแล้วรู้สึกอบอุ่น บอกไม่ถูก ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมถึงมีอิทธิพล กับเด็กคนนึงมากมายเสียเหลือเกิน บางทีก็คิดนะครับว่าผมไม่อยากให้น้องเค้ามายึดผมเป็นหลักในชีวิต เพราะผมกลัวว่าถ้าน้องเค้าผิดหวังจากผม เค้าก็คงจะเป็นเหมือนตอนที่ผมสูญเสียคู่ชีวิตไป ยิ่งคิดยิ่งกลุ้ม....แต่เอาเถอะครับน้องเค้าจะรักผมก็รักไป ผมไม่ห้าม ... .ผมก็จะทำอย่างที่เพื่อนๆ บอก อยู่กับวันนี้ให้ดีที่สุด ทำวันนี้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต
เอาเพลงที่น้องเค้าเขียนในการ์ดให้ผมมาให้เพื่อนๆ อ่านกัน ( เพื่อนๆ คนไหนรู้ช่วยบอกหน่อยเถอะครับว่าเป็นเพลงอะไร เพราะผมไม่เคยฟัง )
......................
แสงไออุ่นจากขอบฟ้าส่องประกายสีทอง
เหมือนละอองแห่งความรักช่วยประคองความหนาวใจ
เมฆมัวมืดมิดมานานกลับพบพานวันใหม่
เพียงเจออุ่นไอจากใจของเธอ
ฉันเคยอยู่อย่างปวดร้าว ไม่มีทางหนใด
แล้ววันหนึ่งก็ได้พบสิ่งชะโลมหัวใจ
เมฆหมอกที่หนาวและเย็นกลับเห็นทางสดใส
เพราะใจเธอสาดส่องลงมา
เธอเปรียบเหมือนแสงสว่างกระจ่างเหมือนแสงตะวัน
ส่องใจให้ฉันมีวันที่สวยงาม
เมื่อมีเธออยู่เคียงกายหัวใจดวงหนึ่งไม่เคยคิดหวั่น
กลางดวงใจฉันที่นั่นคือเธอ
เธอเติมความรักบนความเดียวดายแห่งใจฉัน
เธอเติมความฝันที่เกินไขว่คว้า
คือเธอคนนี้คนดีที่แสนล้ำค่า
ตะวันบนฟ้าคือเธอ
………………..
ตอนเช้าเข้าโฮมรูม พวกนักเรียนมันก็ถามผมอย่างแซ่ซ้อง ว่าเมื่อวานผมไปไหนมา ผมก็เล่าให้ฟัง
แล้วน้องเค้าแซวผม ว่าเอาบุญมาฝากผมหรือเปล่าครับอาจารย์.....เพื่อนๆมันก็โฮ่แซวน้องเค้า ว่าเมื่อวานหน้าเป็นตูด แต่ทำไมวันนี้เมิงมีความสุขจังวะ.....ไอ้......( ชื่อน้องเค้า ) พอตอนพักเที่ยง ผมเห็นน้องเค้านั่งอยู่กับเพื่อนๆ หัวเราะกันสนุกสนาน ความคิดชั่วร้ายที่จะแบรคอารมณ์ความสุขของน้องเค้า ก็เกิดขึ้นในหัวผมทันที ผมเดินมากับลูกศิษย์ ( ก็เพื่อนในห้องน้องเค้าแหละ ) แต่พอใกล้ถึงโต๊ะน้องเค้า ผมก็กอดคอแล้วคุยกับลูกศิษย์ มีหัวเราะบ้าง ได้ผลครับ น้องเค้าหงุดหงิด หยุดเล่น หยุดหัวเราะกับเพื่อนๆ ในบัดดล ( สะจายยยยยยยยยยยยยยย โว้ย.......ไอ้เด็กเวร.......ผมมีความสุขจริงๆ วันนี้ ) เท่านั้นยังไม่สาสมใจครับ เรียนปฏิบัติเคมี ตอนบ่าย ผมก็ใส่ใจเพื่อนน้องเค้าเป็นพิเศษ น้องเค้าก็ยิ่งหงุดหงิด พยายามเดินเข้ามาใกล้ผม แต่ผมเดินหนี มีความสุขจริงๆๆๆๆๆๆผม
สักพักน้องมันคงทนไม่ได้ตะโกนออกมาว่า....อยากดื่มสารเคมีตาย......เพื่อนมันก็งงซิครับ แต่ผมสะใจ ยิ่งเห็นน้องมันหงุดหงิดยิ่งสะใจเป็นพิเศษ ( เพราะเวลาน้องเค้าหงุดหงิด จะดูน่ารักดี ) แต่พอสาสมใจผมแล้ว ผมก็ส่ง sms ไปว่า......วันนี้เอาบุญมาฝาก มีคนอยากได้บ้างไหม ยิ้มก่อนแล้วจะให้....... แค่นั้นแหละครับพอน้องเค้าอ่าน กลับเป็นคนละคนเลย มีความสุขกับเพื่อนๆอีกครั้ง แต่ไอ้พวกเพื่อนๆ กับงงหนัก ผมก็สุขใจ
แค่นี้พอนะครับ เดี๋ยวเพื่อนๆ จะว่าผมใจคอโหดร้าย แกล้งเด็ก
ปล.1 sms วันนี้ยังไม่มา ถ้าน้องเค้าส่งมาเมื่อไหร่ จะรีบมานำเสนอ
ปล.2 อีกอย่างผมกับน้องเค้ายังไม่ได้เป็นแฟนกันนะครับ อย่างที่ผมเคยบอกผมปฏิบัติตัวอย่างไรตอนที่เข้ามาสอนใหม่ๆ ผมก็ยังปฏิบัติอยู่เหมือนเดิม กับน้องเค้าก็ไม่มีอะไรพิเศษ หรือแตกต่างกับนักเรียนคนอื่น อย่างที่รีฯบนๆ ว่าพวกมือถือสากปากถือศีลมีอีกมากในสังคม ยิ่งพวกผู้ใหญ่ในโรงเรียนผมขอบอกว่าเน่าสิ้นดี จรรยาบรรณวิชาชีพไม่เคยทำได้สักข้อ ( แถมยังแอบมีเมียน้องอีก ) สักวันผมจะเป็นชูวิทย์
ปล.3 ผมไม่แน่ใจว่าผมกับน้องเค้า ใครจะอยู่โรงเรียนนี้นานกว่ากัน เพราะผมกำลังอยู่ระหว่างตัดสินใจ ว่าจะโอนย้ายไป เป็นนักบริหารการศึกษา 4 ( ศึกษานิเทศก์ ) สพท.กรุงเทพมหานคร 3 ( เพราะว่าเมษานี้ ฤดูโยกย้ายข้าราชการกลางปี )
ปล.4 ชอบมากเหมือนกันครับ มังกรหยก อยากมีตำนานรักที่ยิ่งใหญ่เหมือนกับเอี้ยก๊วยกับเสียวเล้งนึ้ง บ้างจัง
ปล.5 เจ้สองครับ ผมยังไม่แก่นะ ตอนนี้แค่ 30 ปี 7 วัน ถ้าเจ้ออายุใกล้เคียงกัน จะพิจารณาเจ้เป็นคนแรก อิอิ
ปล.6 งงกับตัวเองอยู่เหมือนกัน ตอนแรกเป็นเรื่องปรึกษา ทำไมตอนนี้เป็นเรื่องเล่าซะงั้น +5555555
-
มาจิ้มอาจารย์ค่ะ
แหมๆๆ
อยากจะร้องสัก 10 แหม
หมั่นไส้น้องเขาทำไมคะ
ดุสิ...มีแซวน้องเขาอีก
ฮั่นแน่...ใจอ่อนแล้วใช่ไหมล่ะ
ปล...เช่นกันกับคนอื่นๆ นะคะน้อง
ถ้าเขามาอ่านเจอกระทู้นี้แล้วไม่อยากให้อาจารย์สีฟ้าต้องลำบากกัดหูตัวเองตาย
อย่าเพิ่งแสดงตัวล่ะ
-
55555555555
ที่แท้ก็เป็นซาดิสนี่เอง
อยากแกล้งแต่อ่านแล้วอบอุ่น
อิอิ
เธอทำให้ฉันเป็นเหมือนตอนอายุ 14 ........ที่ฉันมีแฟนคนแรก......... :m14: :m14: :m14:
ปล.เพลงนี้ครับ
http://www.mixiclub.com/index.php?page=song&id=10394&RS_Session=ed4a708cb2123c7ef2dc44388a237812
เพลง คือเธอ
คำร้อง: ฟอร์ด สบชัย
ทำนอง: นรอรรถ จันทร์กล่ำ
เรียบเรียง: นรอรรถ จันทร์กล่ำ
ผมว่าความรักมันมีมุมมองอยู่หลายแง่มุม
เราให้ความรักต่อกันแบบอาจารย์ ลูกศิษย์ มันก็เป็นความรักที่มีค่าเช่นกันครับ
:oni2: :oni2: :oni2:
จะว่าไปก็โหดร้ายจริงๆอย่างที่เพื่อนว่า
น้องเขายังไม่ทันทำไรผิดเลย
มาตกหลุมรักคนใจร้ายนี่เน๊าะ ทำไงได้
:m20:
-
ผมเชียร์ไอ่เด็ก ม.5 คนนี้สุดใจเลยคับ ไม่รู้ละ อาจารย์เขียนเป็นเรื่องลงบอร์ดนิยายเลยดีกว่า
ว่าแต่ว่า SMS มันนี่สะเล่อพอๆ กับไอ่ร๊อคเลย เหอะๆ
ผมเข้าใจอาจารย์อยู่อย่างหนึ่งน่ะคับว่าการที่จะรักกับเด็กคนนี้ต้องวางตัวลำบากมากๆ
แต่ในเมื่อใจมันเรียกร้อง ผมว่าปล่อยให้มันเป็นไปตามสิ่งที่มันควรจะเป็นดีไหมคับ
เอาเป็นว่า อาจารย์จะตัดสินใจอย่างไร ผมรู้ว่ามันทรมาน แต่สุดท้ายอาจารย์คงจะเลือกสิ่งที่
อาจารย์คิดว่าดีที่สุดสำหรับตัวเองแน่ๆ เอาเป็นว่าให้กำลังใจเต็มที่แล้วกันน่ะคับ
ไอ่น้องถ้าได้อ่านข้อความของพี่ พี่เป็นเชียร์เราอยู่นะ :oni2:
-
อืมม อ่านแล้วอบอุ่นดี :m13:
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เป็นกำลังใจให้สำหรับสิ่งที่เลือกน้า :m1:
-
ปล.5 เจ้สองครับ ผมยังไม่แก่นะ ตอนนี้แค่ 30 ปี 7 วัน ถ้าเจ้ออายุใกล้เคียงกัน จะพิจารณาเจ้เป็นคนแรก อิอิ
ปล.6 งงกับตัวเองอยู่เหมือนกัน ตอนแรกเป็นเรื่องปรึกษา ทำไมตอนนี้เป็นเรื่องเล่าซะงั้น +5555555[/color]
อุ้ย! อายุเราใกล้เคียงกันเลย มามะ....มารักสองซะดีๆ :m4:
ดีเหมือนกัน สองจะได้เลิกรักพี่เรย์จอมบื้อเสียที อิอิ :mc2:
-
ใช่สิเดี๊ยวนี้เราอยู่ตัวคนเดียวแล้วในบอร์ดนะ....กำลังใจหายหมด :o12: :o12: :o12: ( ล้อเล่น )
น้องเค้าได้ไปเต็มๆเลย เชียร์กันออกนอกหน้าทั้งนั้น แต่ขออย่างเดียวนะครับอย่าเชียร์ให้น้องเค้าเข้ามาอ่านเลย ไม่งั้นผมคงต้องลา :m25: :m25:
ขอบคุณจริงๆ นะครับที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมกับน้องเค้า ถึงน้องเค้าจะไม่รู้แต่ผมก็รู้สึกภูมิใจแทนจริงๆ ผมให้คำตอบไม่ได้หรอกนะครับ ว่าผมจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตหรือเปล่า แต่ผมให้คำตอบได้ว่า ผมจะเลือกสิ่งที่เป็นความสุขที่สุดให้กับชีวิตของผม
ผมเคยไปกราบท่านแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต และเรียนถามท่านว่า ความเศร้าของชีวิตคืออะไร และเราจะอยู่ได้ไหมโดยไม่มีความรัก...คำตอบของท่านไม่ใช้ความอกหัก หรือไม่สมหวังในรัก แต่คำตอบของท่านคือ....ความเศร้าที่สำคัญคือ...การใช้ชีวิตโดยปราศจากความรัก...แต่มันคงจะเศร้ายิ่งกว่า ที่จะจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้บอกคนที่คุณรักว่า...คุณรักเค้า....
ไอ้น้อง...เมื่อถึงวันที่พี่พร้อม...เมื่อถึงวันที่เธอมีวุฒิภาวะรับผิดชอบตัวเองได้...และถ้าเธอยังรักพี่อยู่...ถึงวันนั้นพี่จะตอบคำถามที่เธออยากฟัง ( อยากบอกน้องเค้าอย่างนี้ แต่ยังไม่มีโอกาสสักที )
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับกำลังใจและคำแนะนำ
ปล.1. sms. ใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ.....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด....
ปล.2. พรุ่งนี้คงไม่มีเรื่องน้องเค้ามาเล่าสู่กันฟังนะครับ เพราะพรุ่งนี้ผมไปซ้อมรับปริญญา ที่ ม.รามคำแหง จะได้เป็นมหาบัณฑิตแล้ว ( ดีจัยจริงงงงงงงงงง...โว้ย ) แต่ถ้ามี sms จะแจ้งให้ทราบ :mc4: :mc4:
ปล.3. ขอบคุณพี่หญิงกุ้งนะครับสำหรับเรื่องนายเป็นต่อ ฯ อ่านแล้ว ( ยังไม่จบ ) น่ารักดีครับ
ปล.4. ขอบคุณสำหรับเพลงด้วยนะครับ เพราะกว่าตอนนั้งอ่านเนื้ออีก
-
sms. ใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ.....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด....
อันนี้ได้ใจไปเต็มๆร้อยหนึ่ง คิกคิก
:impress2: :impress2: :impress2:
.ความเศร้าที่สำคัญคือ...การใช้ชีวิตโดยปราศจากความรัก...แต่มันคงจะเศร้ายิ่งกว่า ที่จะจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้บอกคนที่คุณรักว่า...คุณรักเค้า....
มันก็จริงอยู่ แต่บางอย่างบางสถานการณ์เราก็ต้องเลือกที่เราจะเศร้าเพราะบางอย่างมันสวยงามอยู่ถ้าเราเก็บมันไว้
เพราะรู้ว่าถ้าพูดออกไปมันกลับจะน่าสะอิดสะเอียน
:impress3: :impress3: :impress3:
ดีเหมือนกัน สองจะได้เลิกรักพี่เรย์จอมบื้อเสียที อิอิ :mc2:
สงสัยสองจะเศร้าที่สุดอ่ะ ถ้าคิดผิดมาบอกรักเรย์ :pigha2: :pigha2: :pigha2:
-
อ่าน SMS แล้วต้องเชียร์เพิ่ม
สู้ๆๆๆๆๆๆ ไอ่น้อง พี่เชียร์สุดใจขาดดิ้น
บาดใจมาก SMS เอ็ง
เสี่ยวเหมือนไอ่ร๊อคเลย ยูฮู สะใจๆๆ
:m1:
-
อ้อ....เกือบลืมครับ คุณบรรดากองเชียร์ทั้งหลาย ( โดยเฉพาะผู้ที่เชียร์ออกนอกหน้า )
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับผม กรุณาไปเยี่ยมด้วย ข้อหาพรากผู้เยาว์อายุไม่ถึง 18 ปี ที่สำคัญกรุณาไปเป็นพยานให้ผมด้วยว่าผมไม่ได้หรอกลวงน้องเค้า...น้องเค้ามารักผมเองนะ อิอิอิอิ
สำคัญงานนี้โดนทั้งวินัย ทั้งอาญา ซวยยยยยยยยยยยแล้วตู
-
^
^
^
อ้างถึงข้อความข้างบนนะคะ
อาจารย์สีฟ้า ตอนแรกกุ้งว่าจะไม่โพสต์ตอบแล้วนะ กะว่าจะเข้ามาอ่านติดตามความคืบหน้า เพราะกลัวว่าจะเผลอไปเชียร์น้องเค้าอีก
แต่ว่าพออ่านที่อาจารย์โพสต์แล้ว กุ้งขำก๊ากเลยอ่ะ (ฝามีถามว่าอ่านอะไร ขำได้ขนาดนี้) อาจารย์ฮาค่ะ รู้สึกดีจังค่ะ รับรู้ได้ว่าอาจารย์ไม่เครียดแล้วจริงๆ (ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า)
มันแตกต่างจากตอนที่โพสต์กันช่วงแรกๆ ค่ะ เด๋วนี้เวลาอ่านกระทู้อาจารย์จะต้องอมยิ้มทุกครั้งค่ะ รู้สึกมีไอรักกรุ่นๆ ชื่นใจยังงัยก็ไม่รู้
อาจารย์สีฟ้า กุ้งอ่ะเชียร์ให้รับรักน้องเค้านะ อย่างอื่นไม่ได้บอกนะ อิอิอิ
กุ้งเชื่ออาจารย์ค่ะ ว่าอาจารย์รู้ว่าเวลาที่เหมาะสมคือเมื่อไร
ยังงัยก็เป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอนะคะ
ป.ล. โหย sms วันนี้โดนใจสุดๆ น่ารักอ่ะ เอาอีกๆ
ป.ล. อีกแล้ว ยินดีกับว่าทีมหาบัณฑิตใหม่ด้วยนะคะ o13
-
:o8:ส่ง SMS จีบกันไป ตอบกันมา
แกล้งไปแกล้งมา เด๋วก้อรู้ :m12:
อ่านแล้วมีความสุขไปด้วย :pig3:
อีกเรื่อง ขอแสดงความยินดีกับ
ว่าที่ มหาบัณฑิตใหม่ๆๆๆๆ ด้วย เย้ๆๆ :mc3: :mc3: :mc3:
-
สงสัยสองจะเศร้าที่สุดอ่ะ ถ้าคิดผิดมาบอกรักเรย์
เดี๋ยวพี่จะเป็นสะพานให้สองข้ามฝั่งไปหาเรย์เอง 55555555+
อ่านเรื่องของอาจารย์สีฟ้า แล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ยังไงก็ขอให้เป็นตำนานรักที่ยิ่งใหญ่เหมือนเอี๊ยก๊วยกับเสี่วเล้งนึ้งเลยนะครับ (บ้าหนังจีนอีกแล้ว กรู)
ปล.สอง จะให้พี่เป็นสะพานให้เมื่อไรบอกนะครับ พร้อมเสมอ หรือจะหันมารับรักพี่แทนก็ไม่ขัดข้องนะครับ
-
ยินดีกะมหาบัณฑิตใหม่จ้า :mc4:
คืนนี้ตอนดูข่าวจะคอยมองหาอาจารย์นะ (แล้วจะเจอได้ไงว้า ยังไม่เคยเห็นหน้าอาจารย์เลย)
ว่าแต่ อยากรู้ว่าน้องจะมีของขวัญพิเศษอะไรให้อาจารย์ไม๊น๊อ.... :m12:
อาจารย์รู้ป่าว เอี้ยก้วยเค้ารอเซียวเหล่งนึ่ง 16 ปีเชียวนะ
รอตั้งกะเป็นหนุ่มน้อยวัยละอ่อน จนผมหงอกนั่นแหล่ะกว่าจะได้ครองคู่กัน
หวังว่าน้องเราคงไม่ต้องรออาจารย์นานขนาดนี้นะจ๊ะ
เอ้า...เชียร์จ้าเชียร์ :pig3:
-
"ไอ้น้อง...เมื่อถึงวันที่พี่พร้อม...เมื่อถึงวันที่เธอมีวุฒิภาวะรับผิดชอบตัวเองได้...และถ้าเธอยังรักพี่อยู่...ถึงวันนั้นพี่จะตอบคำถามที่เธออยากฟัง ( อยากบอกน้องเค้าอย่างนี้ แต่ยังไม่มีโอกาสสักที )" <------ได้อ่านแค่นี้ก็รู้แล้วว่า อาจารย์สีฟ้าตัดสินใจอย่างไรกะชีวิต มีความสุขกับสิ่งที่เลือกนะคะ แล้วก็ยินดีด้วย กับ มหาบัณฑิต คนใหม่ :m1:
ป๋อหล๋อ...... อาจจะแตกต่างจากคนอื่น ถ้าไอ้น้องมาอ่าน โทษด้วยนะน้อง... เพราะพี่อ่ะเชียร์และอยู่ข้างอาจารย์สีฟ้าจ้ะ :m23:
-
o13 o13 o13
เอาไปเลย 100 คะแนน สำหรับ SMS วันนี้
เห็นด้วยกะพี่กุ้งอ่ะ อาจารย์ดูไม่ซีเรียสแล้ว กล้าพูดกล้าเล่นมุข เอิ๊กๆๆๆ
แต่ตอนไปแกล้งน้องเค้าอ่ะ แหมๆๆๆ สงสารน้องเค้าน๊า
ยินดีด้วยนะคะกับมหาบัณฑิตใหม่ วู๊วววววววววววววว!!
:mc3: :mc2: :mc3:
-
มายินดีกับมหาบัณฑิตคนใหม่ค่ะ :mc3: :mc3:
sms. ใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ.....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด....
:m4: ข้อความได้ใจจริงๆไอน้อง ชอบๆ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะคะ :m1:
-
หยกยังเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าเสมอค่ะ
แหะๆๆแต่ไม่ค่อยได้เค้ามาเลยช่วงนี้พึ่งรับเด็กญี่ปุ่นมาอยู่บ้าน
หล่อมักๆๆน่ากินอิอิ
สู้ๆๆค่าอาจารย์สีฟ้า
-
:mc4: :mc4: :mc4:
ยินดีกับมหาบัณฑิตค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอนะคะ
-
ขอบคุณนะครับ สำหรับความยินดี....ตอนนี้ยังเป็น ว่าที่...มหาบัณฑิตอยู่ จะเป็นมหาบัณฑิต เต็มตัวก็วันที่ 14 กุมภา ฯ ครับ ( วันดีซะด้วย ) อย่าพึ่งถามนะครับ ว่าน้องเค้าจะให้อะไรผม ผมก็ตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกครับ ไม่ให้อะไรเลยยิ่งดีใหญ่ แต่ที่บอกได้ตอนนี้คือ น้องเค้าขอผมไปงานรับพระราชทานปริญญาบัตรด้วย ตอนแรกจะไม่บอกน้องเค้าหรอกครับ แต่ที่โรงเรียนดันขึ้นบอร์ดแสดงความยินดี เลยรู้กันหมด ( แต่ไม่มีทางหรอกครับ ยังไงผมก็ไม่ให้น้องเค้าโดยเรียนไปเด็ดขาด ) เพื่อนๆ คนไหน อยู่แถวรามฯ เชิญนะครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงข้าว....หากันไม่เจอไปเป็นไร เดี๋ยวผมให้ลูกศิษย์ทำซุ้ม รูปเป็ดไว้ ( อิอิ ) ได้หากันได้ง่ายๆ
วันนี้ทำตามสัญญาครับ เอา sms มาเล่าสู่กันฟัง
sms ตอนเช้า....พี่อย่าลืมทานข้าวเช้านะคับ เดี๋ยวเป็นลม วันนี้ผมจะเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน คิดถึงนะคับ....
sms สดๆ ร้อนๆ เมื่อสักพักที่ผ่านมา....สายลมที่โอบล้มตัวพี่อยู่ขณะนี้ มีความรัก ความห่วงใย ของผมอยู่ด้วย ฝันดีนะคับ.... ( สายลมบ้าอะไรของแก ร้อนจะตาย )
ปล.sms ของน้องเค้า เสี่ยว เหมือนของไอ้น้องร๊อคจริงๆ ด้วยนะคุณฟ้า
-
เข้ามาจิ้มอาจารย์ค่ะ
แหม...วันนี้น้องเขาก็น่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะ
ทำไม๊...ไม่เห็นมีใครส่งข้อความเสี่ยวๆ
แต่ทำให้ใครหลายๆ คนแถวนี้อมยิ้มมาบ้างนะเนี่ย
-
sms สดๆ ร้อนๆ เมื่อสักครูที่ผ่านมา....สายลมที่โอบล้มตัวพี่อยู่ขณะนี้ มีความรัก ความห่วงใย ของผมอยู่ด้วย ฝันดีนะคับ.... ( สายลมบ้าอะไรของแก ร้อนจะตาย )
อาจารย์ก็ เขินอ่ะดิ น้องเค้าก็บอกอยู่ว่า สายลมรัก ฮิ้วววววววววววว :o8:
-
[อาจารย์ก็ เขินอ่ะดิ น้องเค้าก็บอกอยู่ว่า สายลมรัก ฮิ้วววววววววววว :o8:
บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่หญิงกุ้งก้อ....
......เค้าเขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
ทุกวันนี้สอนน้องเค้าก็ไม่ค่อยกล้าสบตาอยู่แล้ว
-
อ่านแล้วมันอิจฉาน่ะอาจารย์ :m23:
อยากได้มั่งงงงงงงงงงง :a6:
ขอแบบเนี้ยซักคนจะได้ยิ้มแก้มแตกกันทั้งวัน
คงทำงานไปอย่างมีความสุข :oni1:
รู้สึกว่าหลังๆเนี่ยอาจารย์จะมีความสุขมากเลยนะ
สงสัยว่าคนในเล้าจะทำให้อาจารย์รู้ใจตัวเองมากขึ้นไปเรื่อยๆแล้วนะ :mc3:
-
สู้ๆๆๆ เสี่ยวๆ แบบนี้ได้ใจๆๆ
อ้อ ยินดีกับมหาบัณฑิตด้วยน่ะคับ ว่าแต่ถ้าไปงานรับปริญญาจิงๆ นี่จะเลี้ยงข้าวหรือเปล่า
วันนี้เอาเพลงมาฝากอาจารย์สีฟ้าแทนนิยายแล้วกัน ไม่ว่างจิงๆคับ พยายามเต็มที่แล้ว
แต่ก็กลับซะดึกเลย
ส่วนไอ่น้อง ม. 5 ที่เคารพรักของพี่ ขอบอกว่าพี่เชียร์อยู่น๊าเว้ยๆๆๆๆ
ตื้อเท่านั้นที่จะได้ฟัน เหอะๆ พี่โดนมาแล้ว วี๊ดวิ้ว
ปล. สุดท้าย ถ้าอาจารย์สีฟ้ายังตัดสินใจให้กับตัวเองไม่ได้ เดี๋ยวเขียนนิยายตอนพิเศษให้
แล้วห้ามมาโวยวายทีหลังน่ะ รับรองเขียนให้หื่นยิ่งกว่าแผ่นดินไหว 9 ริกเตอร์อีก เพราะฉะนั้น
รีบๆ เอาข่าวดีมาเล่าให้ฟังได้แล้ว ไม่ได้บังคับน่ะ แต่คงรู้น่ะว่าผมอยากฟังว่าอะไร เหอะๆ
:a2: :m1: :a2:
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2CEAFEP0
-
:o8: อ่านไปก็เขิลไป อิอิ
อ่านsmsของน้องแย้วแบบนึกถึงเพลงสายลมของป้าคิ้มเยย เอาท่อนฮุคมาฝาก ฮี่ฮี่
(ขอไม่แปะเพลงแย้วกัน เด่วตีกันก่าเพลงที่พี่ฟ้าแปะ)
**ไม่ว่าตัวเธออยู่ไหน ลมจะเป็นเหมือนใจที่ห่วงใยกัน
เพราะรักแท้ก็เหมือนลมที่โอบกอดฉัน
แม้มองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกถึงเธอ…
แค่นึกว่าได้เจอกัน หรือว่าพบในฝัน ฉันก็สุขใจเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอ…จะเป็นแบบเดิมและคิดถึงกันหรือเปล่า
ซ้ำ *,**
ลมจะพัดมาจากทิศใดก็ตาม
สายลมเป็นดั่งเป็นสายใยเชื่อมใจเราไว้ไม่ขาด
ให้เราผูกพันแม้ต้องห่างกัน…
ซ้ำ **
แม้มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้เสมอ…
-
มายินดีกับมหาบัณฑิตด้วยคนคะ :mc4:
ว้าววววววววววว สายลมรัก :m1:
-
ขอบอกว่าไอ้เมสเสจแบบเนี๊ย ก้อส่งอยู่เหมือนกาน
และในที่สุวันนึง คนรับก้อโทรมาบอกว่า
"มึงพอเหอะว่ะ"
แหงะะะะะ -____-"
o7
แป้กสนิทเลยกรู ตอนนั้นเลยได้แต่หัวเราะแห้งๆ แต่หัวใจนี้เปียกชื้นไปด้วยน้ำตา
(ฮา)
-
กำแพงต้องค่อยๆๆๆละลายนะจ้ะ จารย์สีฟ้า จุ๊บๆๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะ อย่าลืมว่าจารย์ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว :m13:
-
:mc2: :mc4: :m1ยินดีด้วยนะครับกับ มหาบัณฑิตคนใหม่ อวยพรช้ากว่าชาวบ้านเบน แย่จัง ที่บอกว่า ถ้าไปจะเลี้ยงข้าวเรื่องจริงหรือปล่าวเนี่ย จะได้โกยทั้งเล้าไปร่วมยินดี
++++แล้วไอ้นอ้ง ม.5 พี่เป็นกำลังใจให้อยู่นะครับ
-
ปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อเลยเรา นึกว่าอาจารย์รับปริญญาวันนี้ซะอีก :m23:
ที่แท้ก็ซ้อมนี่เอง
รับจริงวันวาเลนไทน์ซะด้วย
น้องมานต้องมีไรมาเซอร์ไพรซ์อาจารย์แน่เลย :m1:
นึกภาพอาจารย์ยืนสอนอยู่หน้าชั้นเรียน
แล้วน้องก็ตั้งใจเรียนสุดๆ เพราะอยากได้เกรด 4 เคมี
แต่อาจารย์เราสอนไปเขิลไป ไม่กล้าสบตานักเรียนสุดที่รัก :o8:
อู๊ย.....อิจฉาๆๆ :m12:
-
อุเหม่ ดอกรักเริ่มผลิบาน ในที่สุดอาจารย์ก้เริ่มใจอ่อน :m4:
:mc4: :mc4: แสดงความยินดีล่วงหน้ากับมหาบัณฑิตด้วยคนค่ะ
ถ้าไปงานจะได้เจออาจารย์จริงเหรอคะ เด๋วลางานไปเลย อิอิ
SMS ของน้อง อ่านแล้วกระแทกใจจริงๆ แต่อันนี้
ขอบอกว่าไอ้เมสเสจแบบเนี๊ย ก้อส่งอยู่เหมือนกาน
และในที่สุวันนึง คนรับก้อโทรมาบอกว่า
"มึงพอเหอะว่ะ"
แหงะะะะะ -____-"
o7
แป้กสนิทเลยกรู ตอนนั้นเลยได้แต่หัวเราะแห้งๆ แต่หัวใจนี้เปียกชื้นไปด้วยน้ำตา
(ฮา)
ฮาอ่ะค่ะ :m20:
-
คึๆๆๆๆ ไอ่น้องมันน่ารักเจรงๆ เว๊ยยยยยยยยยยยย
ชอบเพลงของเจ๊คิ้มมั่กๆ หวานไม่ขาดตอนปนเศร้าสร้อยคู่กันไป
เพราะจริงๆ o7
ขอบอกว่าไอ้เมสเสจแบบเนี๊ย ก้อส่งอยู่เหมือนกาน
และในที่สุวันนึง คนรับก้อโทรมาบอกว่า
"มึงพอเหอะว่ะ"
แหงะะะะะ -____-"
o7
แป้กสนิทเลยกรู ตอนนั้นเลยได้แต่หัวเราะแห้งๆ แต่หัวใจนี้เปียกชื้นไปด้วยน้ำตา
(ฮา)
อยากอ่านของต้นมั่งจัง....เอิ๊กๆๆ :m12:
-
:m1: พลาดกระทู้นี้ไปได้ไง :m21:
เข้ามาตอนแรกเครียดมากๆ ก็ตามอ่านเพราะอยากอ่านความคิดเห็นแต่ละคน ว่าคิดเห็นกับเรื่องนี้ยังไง
อ่านแล้วได้อะไรมากมายเลย ทำให้ต้องอ่านมารวดเดียวจนจบ
ตอนนี้คุณอาจรย์ก็ดูจะมีความสุขขึ้นกว่าตอนแรกเยอะ
ให้หัวใจเป็นตัวนำทางแหละครับ ความรักที่บริสุทธิ์ ไม่มีทางนำไปซึงความเสื่อมหรอกครับ
เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม อะไรๆมันคงจะดีขึ้น เพียงแค่รอเวลา
เป็นกำลังใจให้คุณอาจารย์นะค้าบ
ปล.แอบเชียรน้องคน้ันด้วยคน อิอิ (อยู่ชมรารักเด็กเหมือนกัน)เด็กอะไรมั่นคง มานะ มากๆ แบบนี้รักจริงชัวร์ :m4:
ปล.2 SMS อันเมื่วานนี้โดนสุดๆคิดได้ไง เนี้ยไอ้น้อง แบบนี้รักตาย :m1:
ปล.3 ขอเป็นกำลังใจให้คุณอาจารย์ด้วยนะครับ
-
ขอบอกว่าไอ้เมสเสจแบบเนี๊ย ก้อส่งอยู่เหมือนกาน
และในที่สุวันนึง คนรับก้อโทรมาบอกว่า
"มึงพอเหอะว่ะ"
แหงะะะะะ -____-"
o7
แป้กสนิทเลยกรู ตอนนั้นเลยได้แต่หัวเราะแห้งๆ แต่หัวใจนี้เปียกชื้นไปด้วยน้ำตา
(ฮา)
อยากอ่านของต้นมั่งจัง....เอิ๊กๆๆ :m12:
ตั้งแต่วันที่มันโทรมาบอก(ให้)เลิก
่ต่อมแป้กกะต่อมเสี่ยวไอ้ต้นหดเหลือเท่าเม็ดก๋วยจี๊เลยคับ -___-"
น้ำตาตกในเป็นน้ำตกไนแองการ่าแทน
ตอนนั้นกั๊ววกัวว กัวมันจะไม่ได้บอกให้ "พอ" แค่ส่งเมสเสจอ่ะดิ่
เลยเลิกเสี่ยวไปได้พักใหญ่ๆ 5555
-
น้องรักนักเรียน ของอาจารย์ อินเลิฟน่าดู :รักจัง11:
มีความสุขจริงนะไอ้น้อง :m14:
-
ถ้าเป็นต่างประเทศอ่ะอย่าง
เกาหลีก็ไม่ผิดที่ครูกับศิษย์จะรักกัน
แต่ในเมืองไทยจรรยาบรรณมันค้ำอยุ่
:a2:
สู้ต่อไป
-
เข้ามาอิจฉาคนวุ้ย
ไม่มีใครส่ง SMS หวานๆ มาให้เราบ้างก็แล้วไป ชิส์
ใครอาไร อายลูกศฺษย์ตัวเองก็มีเนอะ อิอิ
ชอบเค้าอาเด้ :m20:
วันนี้มีความสุขก็สุขเสียให้พอ
เผื่อวันหน้าเมื่อมีความทุกข์ จะได้เอาความสุขมาประโลมใจ
ปล. ก่อนจะข้ามสะพาน ขอทำรักกะสะพานก่อนได้ไหมเคอะพี่รักษ์ อิอิ
-
ปล. ก่อนจะข้ามสะพาน ขอทำรักกะสะพานก่อนได้ไหมเคอะพี่รักษ์ อิอิ
หนูขอดูฉากนั้นด้วยคนค่ะเจ้ :m30:
มารออาจารย์สีฟ้าค่ะ :m1:
-
เออเนอะ อิจฉาตาร้อนด้วยคน
ชอบเค้าอาเด้ :m20:
วันนี้มีความสุขก็สุขเสียให้พอ
เผื่อวันหน้าเมื่อมีความทุกข์ จะได้เอาความสุขมาประโลมใจ
ปล. ก่อนจะข้ามสะพาน ขอทำรักกะสะพานก่อนได้ไหมเคอะพี่รักษ์ อิอิ
ยกมือสนับสนุนความเห็นน้องสองค่ะ
ป.ล.1 สองคะ ทำ...กะสะพานอ่ะ ทำยังงัยคะ พี่นึกไม่ออก สองช่วยอธิบาย แบบให้เห็นภาพนะ
ป.ล. 2 สองหายไปใหนมา พี่คิดถึงมากเลย
-
ปล. ก่อนจะข้ามสะพาน ขอทำรักกะสะพานก่อนได้ไหมเคอะพี่รักษ์ อิอิ
หนูขอดูฉากนั้นด้วยคนค่ะเจ้ :m30:
มารออาจารย์สีฟ้าค่ะ :m1:
พี่วีเหยิบหน่อย ขอนั่งรอดูด้วย :m1:
มารออาจารย์สีฟ้าค่ะ :m1:
(อันนี้ลอก)
-
เหมือนเดิมครับ ต้องขอขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจ ที่มีให้ผมและน้องเค้า และต้องขอโทษบรรดามิตรรักแฟนคลับ sms นะ ครับ พอดีเมื่อวานที่บ้านผมเนตเสีย เลยเข้าเล้าฯ ไม่ได้
เล่าเรื่องเมื่อวานให้ทราบก่อน พอดีเมื่อวาน คุณแม่น้องเค้ามาเอาคำตอบ เรื่องสอนพิเศษ ผมเลยอึ้งคับ เพราะยังไม่ได้เตรียมคำตอบไว้ให้คุณแม่ท่านเลย ( ตะหงิดอยู่นิดๆ แล้วว่าวันนี้ต้องมีอะไรสักอย่าง เพราะน้องเค้าเดินโชว์ลักยิ้ม อยู่หน้าห้องผมจัง กลัวผมกลับบ้านก่อนละซิ ) หลังจากฟังอารัมภบท ของคุณแม่ท่านซะยืดยาว ผมจะพูดก็พูดไม่ทันแม่ท่าน......สุดท้ายเออเอง สรุปเอง ตกลงอาจารย์สอนนะค่ะ......งงครับ ...... ครับ สอนก็สอน......เป็นอันว่าผมต้องไปสอนพิเศษ น้องเค้าที่บ้าน สัปดาห์ละ 2 วัน หนักใจสุดๆๆ ดันเอาตัวไปประเคนให้น้องเค้าถึงบ้าน ( แล้วผมจะลอดมั้ยคราวนี้ ) แถมสุดท้าย ก่อนกลับคุณแม่ท่าน เชิญไปรับอาหารเย็น ที่บ้าน พรุ่งนี้อีก
จะเอาอาราย....กับผมนักหนาก็ไม่รู้สองแม่ลูก ผมก็ยังไม่ได้ตอบรับ หรือปฏิเสธหรอกครับ เพียงแต่บอกว่าพรุ่งนี้ผมอาจจะมีประชุม ตอนเที่ยงผมจะโทษไปบอก ( ยังไม่กล้าปฏิเสธครับ เพราะคุณแม่ท่านเป็น กรรมการสถานศึกษา โรงเรียนผมอยู่ เดี๋ยวผม ซี จะแป้ก )
ส่วนวันนี้ ก่อนเล่า บรรดาแฟนคลับน้องเค้า อย่างพึ่งโกรธผมนะครับ เพราะวันนี้ น้องเค้าโดนผมฟาดไป 2 ที ก็น้องเค้ามาโรงเรียนตอน 9 โมง แถมยังแอบ ปีนเข้าประตูหลังอีก พอดีน้ายามเห็นเข้า เลย วอ บอกฝ่ายปกครอง ผมก็เดินมารับตัว ( ผมอยู่ฝ่ายปกครองครับ แต่ไม่ดุนะ ใจดีสุดในฝ่ายแล้ว ) ตกใจครับ ไม่นึกว่ามีคนของตัวเองด้วย ( เด็กพวกนี้ผมสอนก็ไม่จำ เคยบอกแล้วว่าให้หาเหล้ามากำนัล น้ายามก็ไม่เชื่อ ) เลยพา ไปเซ็นชื่อเข้าเรียนที่ฝ่ายปกครอง
ตอนแรกถ้า หน. ฝ่ายไม่อยู่ ก็จะปล่อยไปเลย แต่ที่ไหนได้ ท่านนั่งโชว์บารมี อยู่ที่โต๊ะทำงาน ผมเลยต้องทำตามหน้าที่ ฟาดไปคนละ 2 พอถึงน้องเข้า ยังไม่ทันตี ผมเองแหละที่เป็นฝ่ายเจ็บจี๊ด...น้องเค้าก็ช่างกะไร ยังหันมาโชว์ลักยิ้มอีก ไม่สลดเลย ผมเลยฟาดซะเต็มเหนี่ยว..... เฮ้ย ตีน้องเค้าก็เหมือนตีตัวเอง ( ช่วยไม่ได้นะไอ้น้อง มันเป็นหน้าที่ของพี่ )
แถมตอนเดินตามกลับขึ้นห้อง.....มันมากระซิบว่า ....ผมไม่เจ็บหรอกถ้าพี่ตี..... ( ไอ้เด็กเวร ) รู้งี้ เพิ่มให้อีก 2 ที ก็ดี ( ไม่น่าใจดีเลยเรา นึกแล้วเสียดาย ) ตอนนี้ผมไม่อยากทำอะไรให้น้องเค้าเสียใจหรอก เพราะใกล้สอบ NT ( สอบวัดระดับชาติ ) แล้วเดี๋ยวน้องเค้าจะไม่มีสมาธิ หลังจากนี้ว่ากันอีกที
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ปล. 1. น้องต้น คนอื่นเบื่อที่จะรับ sms ของน้องไม่เป็นไร ส่งมาให้พี่ก็ได้ สำหรับน้องต้น พี่ยินดีเสมอ
ปล. 2. คิดถึงเจ้สองเหมือนกัน หายไปนานนะเจ้ ใช่ครับ อย่างที่เจ้บอก ผมจะทำวันนี้ให้มีความสุขที่สุด เก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อวันที่ผมทุกข์ จะได้ไม่ทุกข์มาก :m13:
ปล. 3. sms เมื่อวานตอน 3 ทุ่ม.....อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มพี่วันนั้น ทำให้ผมรักพี่จนถึงวันนี้.....
เมื่อวานตอน เกือบ 4 ทุ่ม....เกี่ยวก้อยมาร้อยดาวให้เต็มราวบนท้องฟ้า เรียงรายสุดสายตา เป็นคำว่าฉันรักเธอ.....
ปล. 4 . เห็นด้วยกับน้องๆ รีฯ บนๆ เจ้สอง ช่วยอธิบายการทำ......กับสะพานหน่อยเถอะครับ ผมความรู้ด้านนี้น้อย เอาให้เห็นภาพ เลยนะครับ :m12: :m12:
ปล. 5 . ขอบคุณอีกครั้งนะครับ สำหรับไมตรีจิต ของ พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคน :pig4:
ปล. 6 .จิงๆๆ นะครับ ใครอยู่แถวราม ฯ 14 กพ. เชิญนะครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงข้าว อาจจะได้เจอน้องเค้าด้วย ( หรือเปล่า ) :mc4: :mc3: :mc4:
-
เอาเบอร์มาเลยคับพี่ แอร๊ยยยยย!!
(ฮา)
ผมเองแหละที่เป็นฝ่ายเจ็บจี๊ด...
อุ๊ย เริ่มอ่อนไหวสุดๆๆ
น้องเค้าก็ช่างกะไร ยังหันมาโชว์ลักยิ้มอีก ไม่สลดเลย
เอ้า ไอ้เด็กเปรตนี่ กวนส้นตีน!!
ผมเลยฟาดซะเต็มเหนี่ยว..... ( ช่วยไม่ได้นะไอ้น้อง มันเป็นหน้าที่ของพี่ )
อ๊ายยยย!! โหด ไร้เมตตา! ต่างกะ quote แรกจม!
เฮ้ย ตีน้องเค้าก็เหมือนตีตัวเอง
อ้าว ตกลงเอาไงแน่ครับอาจารย์ -___-"
ปล. ผมไม่ต้อง ตจว แล้ว เย้!! ^^
ปล.2 ทำไมรีนี้กุสาวจังวะ (ฮา)
-
คุณต้นลืมอ้างข้อความไปหนึ่งข้อความอ่ะ อันนี้ๆ
ตกใจครับ ไม่นึกว่ามีคนของตัวเองด้วย
อิอิ ในที่สุดก็....:m1: :mc4: :mc3: :mc2: :pig3:
-
ตื้อเท่านั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ่รักยิ้มน้องพี่ พี่เชียร์ๆๆ
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
อย่างน้อยๆ อาจารย์ก็หวั่นไหวล่ะที่จะตีน้องเค้า พูดไปได้ ตีน้องเค้าเหมือนตีตัวเอง
โดนใจอย่างแรงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m1:
แล้ววันนี้ที่หายไปนี่ แสดงว่าไปหม่ำๆ ข้าวกับว่าที่คุณแม่ของสุดที่รักหรือเปล่า
:oni2: :oni2:
ชอบจิงๆ ไอ่เด็กประเภทนี้ น่ารักๆๆๆ
วันนี้เอาเพลงมาฝากอาจารย์ด้วยน่ะ ถ้าผมเป็นไอ่ลักยิ้ม ผมจะร้องเพลงนี้ให้ฟัง
http://http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2C7CFGPAD
-
:o8:
แหมน้องคะ
อาจารย์เรียกน้องว่าคนของตัวเอง
:m1:
-
อ่ะ :o :o :o :oจามีลุ้นไหมหนอหุหุ :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
:o ฮัดช่า!!!
ไม่ได้เข้ามาอ่านไม่กี่วัน ล้ำหน้ากันไปขนาดนี้แล้วเชียวรึ o2
และแล้ววั้นนี้ก็ เป็นการนัดดูตัวเจ้าสาวครั้งแรก ที่บ้านเจ้่าบ่าว
โดยมีแม่ของเจ้าบ่าวเป็นคนเสนอเงื่อนไข(แกมเจ้าเล่ห์ของลูกชาย :m14:)
แต่ถึงอย่างไรก็ตามเจ้าสาวของเราก็ยังมิคลายกังวล
แต่ที่แน่ๆ จี๊ดดดดดดเลย ที่บอกว่า ตีน้องเขาก็เหมือนตีตัวเอง (เป็นตัวตายตัวแทนกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ 'จารย์สีฟ้า :m12: เอิ๊กๆๆ)
ปล,ลป&ปอเต๊กตึ๊ง พี่ฟ้าบ้าเด็กเหมือนเคย :m20: เอาใจช่วยคุงครู(ให้รับน้องเค้าเป็นคนรักเร็วๆ) น๊าคร้าบ อีกเรื่องคือ อย่าเพิ่งย้ายงานเลยนะครับ 'จารย์ สงสารน้องเค้าอ่า :m15: เชื่อมะว่าถ้าพี่ย้ายงานปุ๊บนะครับ น้องเค้าจะปฏิวัติตัวเองปั๊บแน่นอน ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ถามทุกๆคนในเล้าเลยว่าเห็นด้วยกะไอ่น้องไผ่รึุป่าว o8 เพราะดูจากนิสัยไอ่น้องลักยิ้มแล้วมันทำแน่ๆ o12
-
ไม่เคยอ่านเรื่องของอาจารย์เลย แต่เคยเห็นอาจารย์เม้นต์ให้กับนักเขียนในห้องนิยายบ่อยๆ
จนกระทั่งน้องต้น (ฉุดลากกระชากไล่) ให้เข้ามาอ่านกระทู้นี้
ตอนแรกอ่านด้วยความเครียดเป็นที่สุด รู้สึกกลุ้มใจแทนอาจารย์จังเลย ท่าทางอาจารย์อึดอัด จะไปไม่กล้าไป จะก้าวไม่กล้าก้าว กลัว ๆ กล้า ๆ ยังไงมะรู้
แต่ต่อมาจากกำลังใจและแรงเชียร์ของเพื่อนๆ ทุกคนในเล้าก็รู้สึกว่าอาจารย์เริ่มดีขึ้น ๆ หายเครียดลงๆ จนกระทั่งตอนนี้อ่านแล้วเรานั่งอมยิ้มตลอดเลย คงไม่ต้องให้คำแนะนำอะไรอีกแล้ว เพราะทุกคนแนะนำดีมากๆ เลย
ก็ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ด้วยละกันค่ะ ถือว่าอาจารย์โชคดีแล้วที่มีคนมารักและเอาใจใส่ขนาดนี้ (คนในเล้าตาพากันร้อนด้วยความอิจฉา)
ขอแสดงความยินดีกับมหาบัณฑิตใหม่ด้วยนะคะ รับจริงวันที่ 14 ซ้อมใหญ่วันที่เท่าไหร่เอ่ย วันที่ 6 หรือเปล่า
เผื่อจะไปแอบดูมั่ง เพราะเราอยู่แถวๆ นั้นแหละ ถ้าหาตัวได้นะจะพาไปเลี้ยง 13 เหรียญละกัน
อิอิ (ล้อเล่นนน)
-
ไม่เคยอ่านเรื่องของอาจารย์เลย แต่เคยเห็นอาจารย์เม้นต์ให้กับนักเขียนในห้องนิยายบ่อยๆ
จนกระทั่งน้องต้น (ฉุดลากกระชากไล่) ให้เข้ามาอ่านกระทู้นี้
ว้าย โกเจ็ด!
เผื่อจะไปแอบดูมั่ง เพราะเราอยู่แถวๆ นั้นแหละ ถ้าหาตัวได้นะจะพาไปเลี้ยง 13 เหรียญละกัน
อิอิ
ว้า ไปด้วย!
(ฮา)
-
เท่าที่คุยกับอาจารย์
เย็นนี้อาจารย์มีนัดดินเนอร์เย็นกับว่าที่คุณแม่สามี
อิอิ
เด็กอะไร อยากได้ของต้องให้แม่จัดการให้
o12
แต่นับว่าทำได้ถูกต้องมากๆๆๆ ไอ่น้อง พี่เชียร์
วันนี้เหมือนการนัดดูตัวเจ้าสาวอย่างไงไม่รู้
เหอะๆๆ
:m1: :m1:
ปล. ตกลงเรื่องสินสอดทองหมั้นไปเลยน่ะอาจารย์ :mc3:
-
ปล. 2. คิดถึงเจ้สองเหมือนกัน หายไปนานนะเจ้ ใช่ครับ อย่างที่เจ้บอก ผมจะทำวันนี้ให้มีความสุขที่สุด เก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อวันที่ผมทุกข์ จะได้ไม่ทุกข์มาก :m13:
ไม่ได้หายไปไหนหรอกเคอะ ยังเฝ้าติดตามกระทู้ของอาจารย์ด้วยความเป็นห่วงอยู่เสมอ
แต่พอได้ยินอาจารยืพูดแบบนี้แล้วก็หายห่วง
แล้วเจอกันใหม่นะเคอะ เมื่อาจารย์ต้องการเพื่อนคุย
-
รู้สึกว่าตอนนี้กระทู้ของอาจารย์สีฟ้า จะอบอวลด้วยบรรยากาศเข้ากับเดือนแห่งความรักเสียจริง
วันนี้เหมือนการนัดดูตัวเจ้าสาวอย่างไงไม่รู้ เหอะๆๆ :m1: :m1:
ปล. ตกลงเรื่องสินสอดทองหมั้นไปเลยน่ะอาจารย์ :mc3:
อ่ะ เราก็เป็นเพื่อนเจ้าสาวสินะ อาจารย์สีฟ้า ว่างัยนี่ ส่งข่าวด่วนนะจ๊ะ หุหุ
ป.ล นี้อาจารย์กินข้าวไปเขินไปแน่ๆ เลย อาจารย์กจามไปแล้วหลายรอบรึเปล่าคะเนี่ย
ป.ล.อีกครั้ง เพื่อนๆ คนใดพอจะทราบวิธีการแก้ไขข้อขัดข้องการใช้ internet โปรดช่วยอาจารย์ด้วยค่ะ
อาจารย์เข้ามาในเล้าไม่ได้ แต่connect internet ได้ค่ะ
-
ป.ล.อีกครั้ง เพื่อนๆ คนใดพอจะทราบวิธีการแก้ไขข้อขัดข้องการใช้ internet โปรดช่วยอาจารย์ด้วยค่ะ
อาจารย์เข้ามาในเล้าไม่ได้ แต่connect internet ได้ค่ะ
ถ้าต่อเน็ตได้แล้วเข้าเล้าไม่ได้ น่าจะเกิดจากทาง เครือข่ายของอาจารย์สีฟ้านะครับ ว่ามีการ บล๊อคไอพี อะไรหรือเปล่าหรือว่าการเชื่อมต่อ ทางระบบมีปัญหา ลองให้อาจารย์สีฟ้า โทรแจ้งทางศูนย์ให้บริการ นะครับให้เขา reset port ครับ เพราะว่าบางที สายการเชื่อมต่อของอาจารย์ อาจจะมีปัญหาเรื่อง ระบบคู่สาย ต้องลองดูนะครับ ยังไง ก็ ตรวจเช็ค ทีคอมพิวเตอร์ด้วยนะครับ เรื่องการ ลบค่า cookie และ history หรือถ้าจะให้ดี คือ ทำ disk cleanup และลบไฟล์ internet temporary ดูนะครับ บางทีอาจจะช่วยได้ (ในกรณีที่ผมเข้าเว๊บที่เคยเข้าไม่ได้ ผมจะทำเช่นนี้ครับ หรือว่า วิธีอีกวิธีนึงก็ คือ ทำ system restore นะคับ ย้อนเวลาไปยังวันที่ยังเป็นปกติ อยู่ ครับ น่าจะช่วยได้ ถ้ายังเข้าไม่ได้ คือเป็นที่ระบบ แล้วครับ วิธีที่แนะนำคือ ลองดูที่คอมพิวเตอร์ของเราก่อนนะครับ
ถ้ายังไม่ได้อีกยังไง ก็ แอดเมลล์ มา msn ได้เลย นะครับ ยินดีให้บริการเพื่อนๆ ทุกคนไม่มีค่าใช้จ่ายครับ :m23:
ปกติค่าให้คำปรึกษา เนี่ย กินเหล้าได้เลยน๊า แหะๆ (ล้อเล่นครับผมทำตามที่ผมรู้)
-
รู้สึกว่าตอนนี้กระทู้ของอาจารย์สีฟ้า จะอบอวลด้วยบรรยากาศเข้ากับเดือนแห่งความรักเสียจริง
วันนี้เหมือนการนัดดูตัวเจ้าสาวอย่างไงไม่รู้ เหอะๆๆ :m1: :m1:
ปล. ตกลงเรื่องสินสอดทองหมั้นไปเลยน่ะอาจารย์ :mc3:
อ่ะ เราก็เป็นเพื่อนเจ้าสาวสินะ อาจารย์สีฟ้า ว่างัยนี่ ส่งข่าวด่วนนะจ๊ะ หุหุ :m4:
ป.ล นี้อาจารย์กินข้าวไปเขินไปแน่ๆ เลย อาจารย์กจามไปแล้วหลายรอบรึเปล่าคะเนี่ย
มาดามคับ เลือกชุดเพื่อนเจ้าสาวหรือยังคับ
ผมจะไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เชียร์ๆๆ ไอ่ลักยิ้ม
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ก็อดที่จะเม้นท์ไม่ได้ ยอมรับว่าตอนแรกที่อ่านก็เครียดเหมือนคนอื่น ๆ
แล้วก็ตอนที่อ่านถึงตอนที่อาจารย์ บอกว่า ตอนนี้มีความสุขแบบเหงา ๆ เศร้าแบบยิ้ม ๆ พออ่านมาถึงตอนนี้ น้ำตาเราร่วงเลยอ่ะ คำมันบีบหัวใจผิดคาดนะ :sad2: แต่เมื่ออ่านจน และขณะที่เรานั่งเม้นท์อยู่นี่ เรากำลังอมยิ้มอยู่นะ
ส่วนเรื่องของอาจารย์นั่นน่ะ เราไม่ขอแสดงความคิดเห็นอะไรทั้งสิ้น แค่อยากบอกว่า คนเราถ้าเราทำสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง แบบสำนวนในหนังสือ ที่ว่า เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน แล้วล่ะก็ ขอให้ทำต่อไปเถอะ o13
ป.ล.1แอบเชียร์ไอ้น้องอยู่จิ๊ดนึง :m13:
ป.ล.2 สำนวนอาจเวิ่นเว้อ ไร้สาระไปหน่อย พอดีช่วงนี้นอนน้อยสมองไม่ค่อยแล่นอ่ะ :m21:
-
ขออนุญาตแก้ข่าวให้อาจารย์สีฟ้าน่ะ เผอิญได้คุย MSN กับอาจารย์
แล้วอาจารย์เค้าเข้ามาแก้ข่าวไม่ได้คับ คำว่า
"คนของตัวเอง"
ของอาจารย์นี่ เค้าหมายถึงเด็กคนนี้เป็นเด็กในที่ปรึกษาด้วยคับ
อาจารย์เค้าเลยเรียกไอ่น้องลักยิ้มหวานว่า "คนของตัวเอง"
โปรดเข้าใจให้ถูกต้องด้วยคับ อาจารย์ฝากมาบอกคับผม
-
หึหึหึ อ่ะจ้า รับทราบค้า
อาจารย์สีฟ้าฝากบอกค่ะว่าอาจารย์สีฟ้ายังแก้ไขปัญหาการเข้าใช้ IE ไม่ได้ค่ะ อาจารย์เข้ามาในเล้าไม่ได้อ่ะค่ะ
ตอนนี้อาจารย์ใช้ได้แต่ MSN
แล้ววันนี้อาจารย์เดินทางไปแม่ฮ่องสอนค่ะ ไป 3 วันค่ะ (อาทิตย์ ถึง อังคาร มั้งินิ) ถ้าโชคดีสถานที่ๆไปมี internet ให้ก็จะพยายามเข้าเล้าให้ได้ค่ะ
อาจารย์ฝากขอโทษด้วยค่ะ o1
ป.ล. ฝากเนื้อเพลง(บางส่วน)ให้อาจารย์นะ เนื่องจากไม่มีปัญญาลงเป็นเพลงนิ อิอิ
ผู้ชายอย่างฉัน-Bird
"ผู้ชายอย่างฉัน แค่รักเธอได้เสมอ แค่รักเธอหมดใจ แค่นี้ที่ทำเพื่อเธอได้ดี ยิ่งกว่าใคร...
แต่ถ้าจะขอ ให้ฉันรักเธอเสมอ ให้รักเธอหมดใจ ฉันก็ทำเพื่อเธอเสมอมา...ตลอดไป"
-
:m4:ตามติดสถานการณ์ รัก"คนของตัวเอง"
-
^
^
ยัยจ้า อาจารย์เขาแก้คำผิด เป็น "เด็กในปกครอง" นิ เหอๆๆๆๆๆ :m12:
-
อาจารย์สีฟ้า ความรักมันห้ามกันได้ด้วยหรึอ คนมันรักไปแล้ว อย่างน้อยก็อยากพยายามดูซักครั้ง จะไม่เสียใจ ดีว่าไม่ได้ทำอะไรเลย จริงหรึอเป่ลา :a11:
เหมึอนคำที่มีคนพูดไว้ว่าถ้าท่านไม่ช่วยตัวท่านก่อนพระเจ้าก็จะไม่ช่วยท่าน o2
-
:oni1: :oni1: :oni1:อ่าอิอิย่องเข้ามาเป็นกำลังใจให้น้องน่ะค่ะ :a5: :a5: อ้าว
แหะๆๆให้อาจารย์สีฟ้าด้วยค่า :m1: :m1: :m1: :m1:
-
เข้ามารอดูผลความเคลื่อนไหวของคุณพี่อาจารย์สีฟ้ากะคุณน้องลักยิ้มอย่างเงียบๆ อยู่ในมุมมืดๆเหมือนเคย(ใช่มะจ๊ะเจ๊สอง อิอิ) :oni1:
ปล. ขอให้อาจารย์ต่อเน็ตเข้าเล้าได้น๊า :mc4:
-
เข้ามารอดูผลความเคลื่อนไหวของคุณพี่อาจารย์สีฟ้ากะคุณน้องลักยิ้มอย่างเงียบๆ อยู่ในมุมมืดๆเหมือนเคย(ใช่มะจ๊ะเจ๊สอง อิอิ)
ขอไปอยู่มุมมืดด้วยคนดิ แน๋วกะสอง มีที่ให้พี่ยืนมั้ยอ่ะ
-
สำหรับพี่กุ้งสุดสวยแน๋วมีพื่นที่ให้ฉะเม๋อแล่ะ :m13: จะโอบกอดพี่กุ้งไว้ด้วยไออุ่นแห่งรักของแน๋วเยย ฮิ้ววววววว :o8: (แอบเหงเจ๊สองยืนอ้วกอยู่ข้างๆป่ะพี่กุ้ง5555) มามะกอดกันๆๆๆยืนให้ชิดๆกันเข้าไว้พี่กุ้งจะได้ได้ยินเสียงเรียกของหัวใจ อยากรู้ว่าจังหวะหัวใจของเรานั้นเต้นตรงกันบ้างอ๊ะป่าว
:pandalaugh:
-
สำหรับพี่กุ้งสุดสวยแน๋วมีพื่นที่ให้ฉะเม๋อแล่ะ...:pandalaugh:
เฮ้ย แน๋ว พี่ขอแก้คำผิดหน่อยนะ
สำหรับพี่กุ้งสุดความสามารถที่จะสวยแน๋วมีพื่นที่ให้ฉะเม๋อแล่ะ... :laugh:
-
เข้ามารอดูผลความเคลื่อนไหวของคุณพี่อาจารย์สีฟ้ากะคุณน้องลักยิ้มอย่างเงียบๆ อยู่ในมุมมืดๆเหมือนเคย(ใช่มะจ๊ะเจ๊สอง อิอิ)
ขอไปอยู่มุมมืดด้วยคนดิ แน๋วกะสอง มีที่ให้พี่ยืนมั้ยอ่ะ
สองมะยืนในมุมมืดดดดดดดดดดดดดดดดด
สองเป็นสว่างจิตนะแน๋ว มะชอบยืนในที่มืดๆ อิอิ
ปล. เอาเพลงมาฝากอาจารย์แหละ มะรู้อาจารย์จะเกิดทันได้ฟังมันเปล่านะ
.ความ รักประจักษ์ใจฉัน
..ตั้งแต่วัน พบ เธอ วัน แรก
...ความ รัก ดูๆ ก็ แปลก
....ไม่เอาพระเจ้าก็แจกให้ลองรัก
.พอ รู้เธอคู่กับใคร
..ต้องตกใจเสียใจเสียจริงยิ่งหนัก
...อนา คตเราคงอกหัก ห้ามใจไม่ทันจึงรัก
....รักคนมีเจ้าของ
.ถ้ารู้ตัวเสียนาทีแรก พระเจ้าเอารักมาแจก
..ก็คงไม่รับมาครอง
...คงจะเมิน หนี หน้า ไม่ มอง
....หนีนาทีทอง ที่เคลือบด้วยความระทม
.มีรักก็ต้องมีหวัง
..เมื่อหมดหวัง หัวใจก็พาลระบม
...มีแผลมีรอยระทม คิดไปน้อยใจเหลือข่ม
....ขม อารมณ์ ไม่ วาย
คุณพี่หญิงเคอะ ร้องได้เปล่า ถ้าร้องได้ก็คบกับน้องได้เลย เพลงแนวนี้คุณน้องถนัดเคอะ อิอิ
-
ู^
^
^
เพลงไรเหรอค้าบบ เจ้สองง เกิดไม่ทัน ร้องให้ฟังหน่อย หุหุ
ปล. น้องลักยิ้มนี่ น่ารักดีเนอะ หุหุ อ่านเรื่องของอาจรย์แล้ว ชุ่มชื่นหัวจายยย :m1:
-
ตอนนี้ยังเป็นเด็กในปกครอง อีกหน่อยก็เลื่อนขั้นให้มาปกครองหัวใจ :m4:
-
คุณพี่หญิงเคอะ ร้องได้เปล่า ถ้าร้องได้ก็คบกับน้องได้เลย เพลงแนวนี้คุณน้องถนัดเคอะ อิอิ
น้องสองคะ ขอประทานโทษค่ะ พี่นึกไม่ออกจริงๆ ร้องไม่ได้ แต่หน้าด้านขอคบด้วยแล้วกันนะคะ อิอิ
-
หูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ผิดทางรักของสุเทพ เอ๊ะหรือว่าของมนูญ เพลงเก๊าเก่า โชคดีที่เราไม่๊รู้จัก :oni1: งี๊แน๋วก็คบก่าเจ๊สองมะได้แย้วจิเนี่ย เพราะแน๋วมะยู้จักเพลงนี้ :o12:
-
^
^
^
^
นี้ขนาดไม่รู้จักนะเคอะแม่คุณ ยกมาทั้งสองเวอร์ชั่น แต่ว่าเจ้ฟังที่นิตยา บุญสูงเนินเอามาร้องใหม่อะ
เพราะมาก มีหนี้รักด้วย วันนี้นั่งฟังทั้งวัน
คิดว่าเหมาะกับอาจารย์หลายเพลง อิอิ
เช่นเพลงที่ร้องว่า
.อยู่ห่างกันคนละทิศศศศศศศศศศศศศศศศศ
..ยังมามุ่งคิด ชอบกัน
...ส่งใจและความฝัน เพ้อถึงทุกวัน
....ไม่ยอมคิดห่วงสิ่งใด
.เช่นอย่างเธอ เจอกับฉัน
..ยังมาใฝ่ฝัน จากใจ
...โอ้เธออยู่ห่างไกล หลายร้อยพันไมล์
....คิดไปยิ่งแสนจะเศร้า
.โอ้ยอดรักคนดี
..โธ่ป่านนี้ คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
...ส่วนใจฉันคิดทุกคราว
...หวังรักยืนยาว นานเนาว์ตราบวันตาย
.อยู่ห่างกัน คนละทิศ
..เธอคงไม่คิด นอกใจ
...แต่ยังหวั่นไม่หาย เพราะหนทางไกล
....อาจทำให้รัก ร้าวรอน
-
เอ๋ รักแบบนี้จะปวดหัวไหมนี่ ชักตะหงิดๆซะแล้ว
หรือว่าท่านคุณแม่จะสมคิดกับท่านคุณลูกหวา
คริคริ
:oni2: :oni2: :oni2:
โดนตีแล้วร้องซี๊ดๆๆๆด้วยนี่ แสดงว่า.........
:m25: :m25: :m25:
-
สองกำลังบอกใบ้ชิมิคะ :m29:
-
คุณพี่หญิงเก่งเสมอเลยนะเคอะ อิอิ
-
เพลงเจ๊สอง ผมโทรไปถามพ่อมา
พ่อบอกเป็นเพลงตอนสมัยพ่อเด็กๆ
(http://img2.freeimagehosting.net/uploads/ef2cff04db.gif)
-
จริงๆแน๋วก็ไม่ค่อยจะรู้จักเพลงเก่าๆที่เจ๊สองว่ามาหรอกนะ แต่เหงเจ๊สองอยากให้อาจารย์สีฟ้าได้ฟังก็เลยเอาเพลงมาแปะให้ฟัง อิอิ
เพลงแรกชื่อ ผิดทางรัก หาเวอร์ชั่นนิตยาของเจ๊สองมะได้ง่ะ เลยเอาเวอร์ชั่นกุ้ง กิตติคุณมาแทน
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=0&songID=V2A4DGF0P0
เพลงที่สองชื่อ...บัญชารัก เวอร์ชั่น สวลี ผกาพันธ์
[wma=300,50]http://www.mobmib.com/playlist.php?id_song=1238[/wma]
(ขอโทษทีเพลงที่สองพอดีมีแต่แบบวินแอมป์อ่ะพลงมานจะรีออโต้เอง ใครฟังมะได้ ได้ยินแย้วแสลงหูก็กดปิดกันเอาเองนะ5555)
(http://i239.photobucket.com/albums/ff173/love_u_ja/emo/44.gif)ตึ๊ง..ตึง..ตึง..ตะลึง..ตึงตึง...ตึ๊งตึงตึง (http://i239.photobucket.com/albums/ff173/love_u_ja/emo/44.gif)
-
เข้ามาขำเพลงเจ๊สอง
เพราว่าผมเกิดไม่ทันคับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m23:
-
แน๋ว พี่ใช้ MAC มี winamp for mac ป่าว ฟังไม่ได้เวุ้ย :serius2:
-
แน๋ว พี่ใช้ MAC มี winamp for mac ป่าว ฟังไม่ได้วุ้ย :serius2:
พี่กุ้งกะยังคงมีปัญหากะ Mac ต่อปายยยยยย :m23:
เพลงเก่าๆ ฟังแล้วก็เพราะเหมือนกันเนอะ น่าเอาไปช่วยสอนหลักการออกเสียงคำภาษาไทย หุหุ
เมื่อวานไม่ได้โพส วันนี้เลยมานั่งรอ SMS ของน้องลักยิ้มแต่เช้า :m1:
-
อูววววววส์ อาจารย์ไปแม่ฮ่องสอนเหรอเนี่ยะ อากาศ เย็นๆ แบบนี้ ไปคนเดียวนี่แย่เลยน๊า
ต้องเอาเจ้าลักยิ้มไปด้วย คริๆ จะได้ อบอุ่นๆน๊า :m4:
-
เมื่อคืนอาจารย์ออนเอ็มทางมือถือ บอกอาจารย์หนาวมากๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องการให้ไอ่ลักยิ้มไปนอนให้อุ่นๆ หรือเปล่าค๊าบ อาจารย์
:m20:
-
:oni2:
-
ฝากเพลงให้ค่ะ จากใจมาดามกุ้ง :m1:
เพลงของ เบิร์ด กะ ฮาร์ท
ชื่อเพลง เพื่อนกัน
อยากบอกให้รู้ ฉันคือคู่ยามเธอพลั้ง
จะคอยเป็นพลัง สร้างความหวังนั้นไว้
ขอเธอจงตระหนัก ที่รัก อย่าร้องไห้
ตราบที่สองหัวใจนี่งัย ยังสู้ อยู่คู่เคียงกัน
จะเป็นผู้คุ้มครองตักเตือน ดังเช่นเพื่อนผู้หวังดี
ความหวั่นกลัวทั้งหลายที่มี บอกฉันสิบอกมา
หากวันใดพบเจอ ใครทำเก้อจงรู้ว่า
โว้ๆ ขวัญตา ซบลงมาบนบ่าฉัน
รักนั้นเป็นอย่างไร ในหัวใจใครรู้บ้าง
หากไม่มีใครชี้ทาง คงอ้างว้างกว้างไกล
ฉันไม่ใช่นักปราชญ์ อาจพลาดเพราะรักได้
เธอจงโปรดเข้าใจ และขออย่าได้อำลา
:loveu: :loveu:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องของอาจารย์นะครับ ไม่รู้พลาดได้อย่างไร :o
ตอนแรกที่อ่านก็รู้สึกบีบคั้นมากๆเลยนะครับ แต่อ่านจบแล้วรู้สึกดีใจกับอาจารย์นะครับ
ผมว่าอาจารย์คงได้คำตอบแล้วแหละครับว่าต้องทำอย่างไรดี
ในฐานะของศิษย์คนหนึ่ง ผมมองว่าการที่นักเรียนจะรักกับอาจารย์ไม่ถือว่าเป็นเรื่องผิดนะครับ
ถ้าเป็นรักที่บริสุทธิ์แบบของอาจารย์ ไม่ใช่เชิงชู้สาว
เพราะว่าการห้ามใจที่จะรักใครซักคน คงเป็นเรื่องที่ทรมานนะครับ
อีกอย่างเท่าที่อ่านดูแล้วน้องเขาคงรักอาจารย์มากๆนะครับ (อย่าไปแกล้งน้องเขาจิครับ สงสารหงะ :m23:)
อย่าปิดกั้นหัวใจตนเองเพียงเพราะว่ากลัวที่จะสูญเสียรักไปเลยนะครับ :m17:
เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ o13
ป๋อหลอ...ยินดีกับอาจารย์ด้วยครับ ว่าที่มหาบัณฑิตใหม่ o13 ม.รามนี่แถวบ้านผมเลย ถ้าว่างยังไงเด๋วจะไปร่วมแสดงความยินดีนะคับ
ป๋อหลออ... sms ที่น้องเขาส่งมาให้อาจารย์น่ารักดีนะครับ ชอบอะ คิดได้ไงเนี่ย ^^ :m4:
-
:m13:
คิดถึงอาจารย์อ่ะค่ะ
-
:m13:
คิดถึงอาจารย์อ่ะค่ะ
แต่ว่าพี่ คิดถึงเบ็ตตี้ อ่ะครับทำไงดีโอยๆ o2 ถึงแม้เบ็ตจะมีใคร แต่ยังไงก็อย่าลืมพี่นะๆๆๆ นะจ๊ะ :m30:
(อย่าแอบไปอ้วกน๊าทุกๆคน :m23: )
-
:m13:
คิดถึงอาจารย์อ่ะค่ะ
ลอกการบ้านค่ะ :m1: :m1:
-
มาต่อแถวรออาจารย์ด้วยคนน้า... :m13:
คิดถึงน้องม.5 ละก็คิดถึงอาจารย์ด้วย :m1:
-
รอ...ร๊อ...รอ....
ที่ทำงานอยู่ไม่ไกลจากรามฯ เท่าไหร่....จะไปดีมั้ยน๊ออออออ... :m21:
-
อาจารย์ครัาบ ผมว่าน้องเค้าคงไม่ปล่อยอาจารย์หลอกครัาบ รองเอาคุณแม่มาด้วย รอดยากครัาบ :bye2:
น้องเค้าคงทำแบบเพลงชอบก็ใหัแม่มาข๊อ หรือเปล่าครัาบ ดีนะครัาบมีผู้ใหญ่รับรู้ด้วย o16
-
:m13:
คิดถึงอาจารย์อ่ะค่ะ
ลอกการบ้านค่ะ :m1: :m1:
ลอกของลอก การบ้านอีกที
คิดถึงอาจารย์สีฟ้าและไอ่ลักยิ้ม
อยากอ่าน SMS เสี่ยวของไอ่ลักยิ้มอีก มาอัพด่วน
-
วันนี้เข้ามาเอาเพลงมาฝากครับ แต่ว่าอัพไม่เป้น โง่อะ อิอิ
ไปฟังกันเลยนะ (จิ้นไปว่าสองมานอนร้องให้อาจารย์สีฟ้าฟังใกล้ๆ หูก้ได้ครับ)
.หากจะรักแล้ว...รักใครก็จงรักเถิด
..ความรักบรรเจิดพริ้งเพริดหนักหนา
...ชีวิตคนเรานั้นสั้นเหลือคณา
....อย่ารอช้าปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป
.หากมีหนี้แล้ว...ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
..ดอกเบี้ยที่เกิดคือพลังรักพิไล
...รักเธอเสมอรักเธอจากดวงใจ
....ยอดพิศมัยหลอมอยู่ในกายเธอ
.หากวันใดที่แสงทองของชีวิตผ่าน
..โลกตระการจะมืดครึ้มหมองเหม่อ
...วาระนั้นจะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ
....หล่อเลี้ยงบำเรอต่อชีวิตให้ชื่นบาน
.หากเป็นหนี้แล้ว...ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
..หนี้รักบรรเจิดพริ้งเพริดแสนหวาน
...รักกันเสมอแม้เวลาผันผ่าน
....สองเราสราญเพราะหนี้รักสลักใจ
หวังว่าเพลงของสองคงช่วยอาจารย์ได้บ้างนะครับ :mc3:
-
จารย์สีฟ้า ยุ่งอยู่ละซิ คิดถึงเน้ออออออ :o8:
-
อยากจะตะโกนดังๆๆๆ ว่าคิดถึงที่สุด…..คิดถึงเล้าฯ คิดถึง เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุก ๆ คนนะครับ พึ่งกลับจากแม่ฮ่องสอนครับ เลยรีบเข้ามาทักทายกันก่อน กลัวเดี๋ยวค่ำ ๆ เนตจะเข้าไม่ได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ผมกับน้องลักยิ้ม นะครับ ( เดี๋ยวนี้เลยเรียกน้องลักยิ้มกันหมดเลย ) กำลังใจจากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในเล้า ฯ นี้ เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ผม สามารถหยัดยืนและกล้าเผชิญกับความรักอีกครั้ง ขอบคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณเพื่อน ที่ดีที่สุดในโลกของ Cybre
:pig4: :pig4: :pig4:
พอดีผมไปราชการที่ แม่ฮ่องสอน มาครับ อยากบอกว่าหนาวมากๆๆ เจอฝนด้วยครับ แต่ก็ยังคงความงดงามแห่งขุนเขาอยู่ ถ้าได้ไปฮันนีมูน ที่นี้สักครั้งก็คงดี ( แต่ตอนนี้ยังหาคนไปด้วยไม่ได้เลย ) ไปคนเดียวเหงาพิลึก.....( ยิ่งไปกับพวกอาจารย์แก่ ๆ เซ็งมากๆ ขอบอก )
:seng2ped: :seng2ped:
อยากรู้กันละซิว่าผมไป กินข้าวเย็นกับคุณแม่ท่าน เป็นยังงัยบ้าง ขอบอกว่าอึดอัดสุดๆ ไม่ใช่คุณแม่น้องน้องลักยิ้มทำผมอึดอัดนะ ผมอึดอัดเอง ไม่รู้ซิครับบอกไม่ถูก แต่วันนั้นผมทำเค้ก ไปฝากคุณแม่ท่านด้วย แต่งหน้าดอกกุหลาบ รูปหัวใจ เขียนคำว่า.....แทนคำขอบคุณ.....คุณแม่ท่านบอกอร่อยมาก แต่น้องลักยิ้ม บอกว่า....ผมไม่กินหรอก ผมจะเก็บไว้ เพราะเป็นของชิ้นแรกที่พี่ให้ผม....
( ไม่รู้ว่าน้องลักยิ้มเข้าใจอะไรผิด หรือเปล่า ผมเอามาฝากคุณแม่ตะหาก แต่เอาเถอะ เด็กกำลังมีความสุข อิอิ ) กับข้าววันนั้นมี ขาหมูทอด ต้มยำรวมมิตร ผัดผักโป๊ยเซียน กุ้งนึ่งนมสด ทอดมันกุ้ง ของหวาน ก็มีเค้กของผม อาหารก็อร่อยดีครับ แต่ผมกินได้ไม่มาก ทั้งๆที่ หิว
ครอบครัวน้องลักยิ้ม น่ารักอบอุ่น ที่สำคัญแม่เค้าเอาใจใส่ลูกดี ครับ คุณแม่ท่านหยิบรูปต่างๆ สมัยน้องเค้าเด็กๆ มาให้ดูหมดเลยครับ คุยกันหลายๆ เรื่อง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องน้องลักยิ้ม แต่สิ่งที่ทำเอาผมสะดุด ก็ตอนคุยกันเรื่องเรียนต่อของน้องลักยิ้ม คุณแม่ท่านพูดมาประโยคหนึ่งครับ ผมอึ้งมาก ปัจจุบันก็ยังแปลความไม่แตก เพื่อนๆ ลองวิเคราะห์นะครับ.....คุณแม่ท่านบอกว่า
วันข้างหน้าแม่จะปล่อยให้น้องเค้าเป็นในสิ่งที่น้องเค้าอยากเป็น จะปล่อยให้ทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ แม้บางอย่าง บางเรื่องแม่จะยอมรับไม่ได้ก็ตาม ( เท่าที่จำได้นะครับ ) ผมไม่รู้ว่าคุณแม่ท่านอารมณ์ไหน ถึงพูดออกมา แถมยังฝากฝังลูกให้เราดูแลอีก ถ้าคิดในแง่ดีท่านก็ฝากในฐานะที่ผมเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา แต่ถ้าในแง่ร้าย...........( ไม่อยากคิดเลย เหนื่อย ) และเท่าที่ผมเก็บรายละเอียด คุณแม่ท่านไม่มีท่าทีต่อต้านอะไรครับ แถมยังบอกให้ลูกชายตัวเอง เอาไอ้นั้น เอาไอ้นี้ มาให้ผม ผมไม่รู้หรอกครับว่าน้องลักยิ้ม เล่าเรื่องผมให้คุณแม่ท่านฟังว่าอะไรบ้าง.....แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องร้ายอะไรใช่ไหมครับ.......ตอนกลับคุณแม่ท่าน ยังชวนให้ผมมากินข้าวด้วยบ่อย ๆ แถมยังชวนไปเที่ยวสวนส้มของคุณแม่ท่านอีก.....ไม่รู้ว่าสองแม่ลูกจะมาไม้ไหน สงสัยผมต้องไปอ่าน สามก๊ก เพื่อเตรียมตัวรบ เพราะฆ่าศึกชุดนี้ มาแบบเหนือชั้นจริงๆๆ เพราะผมถือคติที่ว่า รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง
ปล.1.ขอบคุณนะครับ สำหรับเพลงเพราะ ที่เจ้สอง และพี่หญิงกุ้ง นำมาฝาก แต่เพลง ผิดทางรัก ของ พัชรา แวงวรรณ กับ ตั้ก ลีลา ร้องไว้ ผมว่าเพราะที่สุด เจ้ลองฟังนะครับ เพลงแนวนี้ ผมก็ยังฟังอยู่นะ เพราะต้องขึ้นไปร้อง แทน เจ้านาย เสมอ ส่วนเพลง บัญชารัก ต้องเวอร์ชั่น อรวี เพราะที่สุด แต่จะเวอร์ชั่นไหน ก็ความหมายดีทุกเพลงครับ
ปล.2. พี่หญิงกุ้ง กับ คุณแน๋ว ไม่ต้องหลบอยู่มุมมือหรอกครับ มันอันตราย ออกมาที่สว่าง ๆ ดีกว่าครับ เดี๋ยวผมจ่ายค่าไฟให้
ปล.3.ขอบคุณคุณฟ้ามากครับ ที่ช่วยแก้ข่าวให้ แหม เพื่อนๆ ก็จริงๆเลยครับ คิดกันไปถึงไหนกัน?
ปล.4.พรุ่งนี้ คงไม่ได้เข้ามานะครับ เพราะพรุ่งนี้ผมซ้อมใหญ่
ปล.5.วันนี้จัด sms ให้ 5 วัน รวดเลยครับ
1 ก.พ. ..... คนสองคน คำสามคำ คนสำคัญ ฉันรักเธอ
2 ก.พ. .....ตอนเที่ยง... โปรโมชั่นสุดพิเศษ ส่ง sms น่ารักๆ ถึงผมวันนี้ พี่จะได้รับคะแนนความรักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
.....ตอนดึกๆ.... พับนกไม่เป็น แต่รักพี่เป็นบ้าเป็นหลัง...ฝันถึงผมบ้างนะคับ
3 ก.พ. .....เสียงเต้นของหัวใจ คือรักที่โบยบินมายังดินแดนอันแสนไกล...ถึงชายอันเป็นที่รัก
4 ก.พ. .....ตอนเช้า....อย่าทำงานหนักนะคับ รักษาสุขภาพด้วย ผมเป็นห่วง..คิดถึงนะคับ
.....ตอนเย็น....ส่ง sms มาให้พี่ด้วยความคิดถึง ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าพี่คิดถึงผมบ้างหรือป่าว
.....ตอนดึกๆ...พี่รู้มั้ยคับ ตอนนี้ผมอยู่แม่ฮ่องสอนแล้ว ผมหอบรักมาพร้อมความคิดถึง
5 ก.พ. .....ผมไม่มีเวทย์มนต์ คงไม่สามารถเสกให้พี่มารักผมได้ มีเพียงความจิงใจมั่น ที่ผมทุ่มให้พี่
6 ก.พ. .....ตอนเช้า.....ผมรักพี่ ที่พี่ทำเป็นไม่รู้ว่าผมรัก
-
จิ้มตูดอาจารย์ก่อน และต้องบอกว่า
เสี่ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆสุดไอ่ลักยิ้มน้องพี่ ไม่เสียแรงที่เชียร มันต้องเสี่ยวๆอย่างนี้แหล่ะถึงจะได้ใจ
ตื้อไว้ๆ น้อง พี่กับคนในเล้าเชียรอยู่
"วันข้างหน้าแม่จะปล่อยให้น้องเค้าเป็นในสิ่งที่น้องเค้าอยากเป็น จะปล่อยให้ทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ แม้บางอย่าง บางเรื่องแม่จะยอมรับไม่ได้ก็ตาม"
ผมขอคิดในทางที่ดีไว้ก่อนแล้วกันน่ะคับ ว่าที่คุณแม่สามีคงรู้อะไรดีๆ มาบ้างจากไอ่ลักยิ้มนั่นแหละ และก็เปิดทางให้แล้ว มันอยู่ที่ว่าอาจารย์จะเปิดใจรับน้องเป็นแฟนเมื่อไร เข้ามาเชียรต่อ
ปล. อาจารย์เตรียมเขียนเป็นนิยายเลย ผมว่าผมชอบที่อาจารย์เขียนนะ
:mc1: :mc1: :mc1: :mc1:
-
ยินดีที่อาจารย์สีฟ้า กลับมาอย่างปลอดภัย ไม่หอบเอาไข้หวัดกลับมาด้วยนะคะ
SMS น้องเค้าน่ารักจัง โอ้ย อ่านแล้วก็นั่งอมยิ้ม หึหึหึ
-
ไปสวนส้มเมื่อไหร่
เอาส้มมาฝากสักโลสองโลเน้อ อิอิ
-
เราชอบส้มด้วยดิ ถ้าไปเมื่อไหร่ อย่าลืมชวนนะจ้ะ :m13:
ป๋อหล๋อ...ไปเยี่ยมบ้านเด็กคราวนี้อ่ะ ถ่ายรูปทำผลงานยังจ้ะ อิอิอิ อย่าลืมทำแฟ้มระบบดูแลช่วยเหลือนะจ้ะ :m12:
-
กลับมาแล้วเหรอคะอาจารย์ :m1:
-
55555555
:m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
ความรักไม่มีแพ้หรือชนะหรือครับ มันมีแต่ใช่หรือไม่ใช่ก็เท่านั้น
วางแผนการรบไป งานนี้ก็แพ้ตั้งแต่ในมุ้งแล้ว
ลองคุณแม่เข้าขาเป็นปี่เป็นขลุ่ยแบบนี้
ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจจริงๆอะแหละ อิอิ
แต่ก็ดีแล้ว จะได้รู้ใจตัวเองเร็วๆ สู้ๆเข้าไป อีกแค่สองปีเอง
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
-
sms มันยังคงเสี่ยวได้ใจ o13
แต่เรื่องที่คุณแม่พูดนั้นผมคิดว่า ผมกับพี่ฟ้าคงคิดไม่ต่างกันครับ ยังไงก็เป็นเรื่องที่ดี(สำหรับเราๆแน่นอน) แต่พี่เองก็ สู้ๆนะครับ อะๆ มีมาฝากแต่งสดๆ ประชดความเสี่ยว
ถึงแม้ว่าสองวัยยังคงห่าง
แต่ระยะทางก็ไม่อาจขวางกั้น
ขอเพียงแค่มีเธอและมีฉัน
สู้พร้อมกันเพื่อคำว่าเรา
สู้ๆ ครับพี่
(เสี่ยวไม่เท่าน้องชายแต่ก็ยังไม่ละทิ้งความเสี่ยว555+)
-
รู้สึกเหมือนว่าคุณแม่เปิดทางให้อาจารย์แล้วเลยนะครับ :m12:
ว่าแต่ sms ยังน่ารักเหมือนเดิมนะครับ :m4:
-
ยินดีต้อนรับกลับค่ะอาจารย์ :mc3: :mc3:
แหมมมมมม....เหมือนคุณแม่จะรู้อะไรดีๆ จริงๆ แหละค่ะ
ดีจังเลยเนอะ ยินดีกะเจ้าลักยิ้มด้วยนะ เย้ๆๆๆๆ :m1: :m1:
*ตกลง...นี่ตรูเชียร์ใครกันแน่?? เอิ๊กๆๆๆ*
SMS น่ารักตามเคย อ่านแล้วแก้มปริเหมือนเดิม :o8:
-
เข้ามากี๊ซซซซซซซให้กะsmsของน้องลักยิ้ม เสี่ยวได้ใจ ชอบๆๆ :m4: คำพูดของคุณแม่น้องลักยิ่มชั่งลึกซึ้งยิ่งนัก o7
เมื่อวานก็ไปงานซ้อมที่รามมา เหนื่ิ่อยมากกกก ร้อนด้วยย (http://i239.photobucket.com/albums/ff173/love_u_ja/onions%20head/khonkaenlink-com-52.gif)
ปล. งั้นเด่วแน๋วกะพี่กุ้งขอเบิกค่าไฟล่วงหน้ากะอาจารย์สีฟ้าเยยนะ จะได้สว่างๆกะเค้าซะที อิอิ :m12:
-
กำ
ยังมืดจิตกันอีกหรอยะแม่คู้ณณณณณณณณณณณณณณณณณ
ปล. จารย์เคอะ ว่างๆ ก็ลองมาซ้อม "รัก" กะเจ้ก่อนก็ได้นะเคอะ
เวลาลงสนามจริงจะได้ไม่ตื่นสนามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม โอ้วววววววววววววววววววววว :m25:
-
ป.ล. จารย์เคอะ ว่างๆ ก็ลองมาซ้อม "รัก" กะเจ้ก่อนก็ได้นะเคอะ
เวลาลงสนามจริงจะได้ไม่ตื่นสนามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม โอ้วววววววววววววววววววววว :m25:
แล้วสองจะซ้อมแบบใหนอ่ะ คิดไว้ยัง :m14:
แน๋วเป็นหมอนข้าง พี่ขอเป็นหมอนหนุน ยามอาจารย์นอนหลับ ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
-
เจ๊อยากเปงกระสอบทรายให้อาจารย์สีฟ้าไว้ซ้อมลงนวมอ่าจิ อยากเปงหมอนข้างงงงงง อิอิ :oni3:
-
อ่าน sms ของน้องแล้วยิ้มจนปวดแก้มเลยเรา
แต่ก็ยังแอบอิจฉาอาจารย์อยู่นะ (ไมเราไม่มีอย่างนี้มั่งว้า) :o12:
-
เอิ๊กกกกก อิจฉาวุ้ย :serius2:
อยากได้SMS แบบนี้ม่างงงงงงงงง :oni1: :oni1:
-
สวัสดีครับ บรรดาแฟนๆ น้องลักยิ้ม ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีเรื่องของน้องลักยิ้มมาเล่าซะแล้ว แต่ดันมีซะอีก ขอบอกก่อนว่าวันนี้เหนื่อยสุด ๆ กลับมาจากซ้อมใหญ่แล้วหลับเป็นตายเลยครับ วันนี้น้องลักยิ้มไม่ได้มาหรอกนะครับ แต่ฝากจดหมายมากับเพื่อนผม ( ไอ้แบงค์เพื่อนรักมากๆๆ เดี๋ยวนี้สนิทกับน้องลักยิ้มมากกว่าผมซะอีก ) กระดาษเขียนจดหมายลายน่ารักมากๆ เห็นแล้วรู้เลยว่าซื้อมาจาก 555 ผมพึ่งเปิดอ่านเมื่อสักพักมานี้เองครับ อ่านแล้วบรรยายความรู้สึกออกมาไม่ได้เลยครับ เอาเป็นว่าผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วกัน ทำไมผมถึงมีคุณค่ากับน้องลักยิ้มมากมายเหลือเกินก็ไม่รู้
ทำไมน้องลักยิ้มต้องเอาผมเป็นหลักในชีวิตด้วยนะ ผมไม่อยากให้น้องลักยิ้มเอาสัญญา มาผูกมันตัวเอง เพราะไม่มีใครกำหนดเหตุการณ์ข้างหน้าได้ แต่เอาเถอะครับ ผมจะใช้เวลาระหว่างนี้พิสูจน์ตัวน้องลักยิ้ม ถ้าน้องลักยิ้มรักยิ้มเค้ารักผมจริง เค้าต้องรอคำตอบจากผมได้ แต่อีกไม่นานหรอกครับ รอใจผมพร้อมมากกว่านี้ และน้องลักยิ้มเค้ามีวุฒิภาวะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นเท่านั้นเอง( ผมไม่อยากโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ ) วันนี้เอาข้อความที่น้องลักยิ้มเขียน มาให้เพื่อนๆ อ่านกันครับ อยากรู้ว่าเพื่อนจะรู้สึกเหมือนผมบ้างไหม ถ้ามีคนคนหนึ่งเขียนจดหมายแบบนี้ให้เรา
แด่...มหาบัณฑิต หนึ่งเดียวในใจผม
ในวันดีๆ เช่นวันนี้ ผมจึงอยากยืนยันความรู้สึกที่มีต่อพี่ อยากให้พี่ได้มั่นใจในทุกสิ่งที่ผ่านมาระหว่าเรา ล้วนเกิดขึ้นมาจากใจของผมอย่างแท้จริง เพียงถ้าผมทำได้ คืนนี้ผมอยากออกไปบนท้องฟ้า เก็บเอาดวงดาวมาถัดทอให้พี่นอน ขอยืมดวงจันทร์มาแทนหมอนให้พี่หนุน และจะคอยเก็บหิ่งห้อยใส่กล่องให้พี่ได้เปิดดูก่อนหลับตานอน จะคอยตามเก็บดอกหญ้าแสนสวยมาให้พี่ยามพี่ตื่นนอน.....แต่เพียงสิ่งเดียวที่ผมทำได้ คือส่งความคิดถึงปนความห่วงใย มาให้กับพี่ หนทางจะลำบากหรืออุปสรรคจะมากเพียงไหน ก็ไม่อาจกั้นความรู้สึกของผมได้ มันมากเกินกว่าจะตัดใจไปจากพี่....ที่รักของผม ผมรู้นะ ว่าอาจจะไม่มากพอที่จะทำให้พี่รู้ซึ้งได้ แต่ผมก็ไม่สามารถมอบความรู้สึกนี้ให้กับใครอื่นได้อีก ถ้าคนคนนั้นไม่ใช่พี่ ผมให้ใครไม่ได้อีกแล้วจริง
หวังว่าความรู้สึกดีๆ แต่ไร้ค่าของผม คงไม่ถูกพี่หมางเมินนะครับ เพราะพี่คือคนเดียวและคนสุดท้ายในชีวิตของผม ผมสัญญากับพี่ได้อย่างเต็มใจว่า บนหนทางของความรัก พี่จะเป็นรักที่งดงามที่สุดของผมตลอดไป
...นับจากนี้ผมไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อพี่ หากผมต้องมีชีวิตอยู่...เพียงเพื่อที่จะได้รักพี่
...อยากกอดพี่เหลือเกิน อยากให้พี่เข้าใจความรู้สึกของผมบ้าง เพียงสักนิดผมก็สุขใจแล้วครับ
6 ก.พ.51 / 23.21 น. เขียนตอนคิดถึงพี่สุดๆ
.................( ชื่อน้องลักยิ้ม )..............................................................................
ไม่รู้ว่าน้องลักยิ้มของเพื่อน ๆ ลอกใครมาหรือเปล่า แต่ถ้าทุกข้อความออกมาจากใจน้องลักยิ้ม ผม...............ตายเลย
ปล.1.เจ้สองครับ ซ้อมรักนะพอได้ แต่ซ้อมอย่างอื่นผมคงไม่ไหว อิอิ
ปล.2.sms เมื่อเช้านี้...ตะวันสวยใสในวันนี้ เป็นวันที่ดอกไม้สวยอวดสีสัน กับลอยยิ้มเบิกบานวันสำคัญ ขอรับขวัญมหาบัณฑิตใหม่ด้วยใจจิง..
sms สดๆร้อยๆ...อ่านจดหมายผมแล้ว ฝันถึงผมด้วย คิดถึงนะคับ
-
จ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สุดยอดของความหวานเลยมึง ไอ่ลักยิ้มน้องพี่
ถ้าใครมาเขียน จม. ให้ผมแบบนี้น่ะ ผมรักตายเลย
เหอะๆ แต่ก่อนรักต้องพิสูจน์รักก่อนน่ะคับ ไม่ใช่ใจง่ายนี่น่า
เอาใจช่วยแล้วกันนน่ะคับ อาจารย์ ผมว่าผมแนะนำอะไรอาจารย์มาเยอะแล้ว
ผมว่าอาจารย์ตัดสินใจอะไรได้ดีด้วยตัวเองเสมอๆ
โชคดีน่ะคับ เป็นกำลังใจให้อาจารย์
แต่เข้ามาเชียรไอ่ลักยิ้ม สู้ๆๆๆๆๆๆๆ ตื้อเท่านั้นจะได้ฟัน :mc3: :mc3: :mc3:
-
:o8: :o8: :o8: :o8:
อ๊าย... เขิลแทน
ปลื้มใจแทนอาจารย์
จะมีเด็กที่ไหนทุ่มเทโดยไม่ถอดใจแบบนี้บ้างเนี่ย
เป็นกำลังให้อาจาย์ต่อไปค่ะ :m1:
-
ซึ้งใจ จนพูดไม่ออกอ่ะค่ะ
เพียงขอให้ทุกสิ่งเป็นจริง และจีรัง ไปจนถึงวันที่เหมาะสม
เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้า เข้มแข็ง o7
ขอให้น้องเค้าเข้าใจเหตุผลทุกอย่าง จนถึงวันที่สมควร เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์อีกที o7
-
อืมมมมมมมมมมมมมมมมม
ไอ้น้องลักยิ้ม.........เป็นลูกศิษย์พี่แท่ง ศักดิ์สิทธิ์ หรือเปล่า อิอิอิ :m12:
-
อ่านของวันนี้แล้ว
ต้องใช้เวลาอยู่นานเพื่อซึมซับข้อความในจดหมายของน้องลักยิ้ม
อาจารย์คะ...
จดหมายของน้องลักยิ้ม
อ่านแล้ว
อบอุ่นไปถึงข้างในหัวใจคนอ่านคนนี้เลยค่ะ
แม้จะยังไม่สามารถตอบแทนความรู้สึกดีๆ ของน้องเขาได้
แต่การที่มีใครสักคนเห็นเราเป็นคนสำคัญได้มากขนาดนี้
มันน่าดีใจออกค่ะ
สายลมที่โอบล้อมตัวพี่อยู่ขณะนี้ มีความรัก ความห่วงใย ของผมอยู่ด้วย ฝันดีนะคับ
เบ็ตว่าสายลมในตอนนั้นของน้องลักยิ้ม
อาจารย์ต้องเผลอสูดหายใจเข้าไปแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ
ความรัก ความห่วงใยของน้องเขาถึงได้เล็ดลอด
แทรกซึมไปตามเม็ดเลือดของอาจารย์เป็นที่เรียบร้อย
เป็นกำลังใจให้อาจารย์เสมอค่ะ
-
หุหุ กลายเป็นกระทู้สุดมันไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
ชอบน้องลักยิ้มอ่ะ :m1: :m1: :m1: สู้เขาไอ้น้อง :oni2: :oni2:
-
:give2: :give2: :give2: :give2: :give2:
น้องลักยิ้มช่างเปงเด่ะที่น่ารัก โอนโยน อ่อนหวานอะไรเยี่ยงนี้ แถมเสี่ยวด้วย5555 น่ารักดี
เอาเพลงมาฝากอาจารย์อีกแย้วว :oni1:
เพลงเสียงของหัวใจ
http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3724759-fbd
ไม่ใช่เหงา ไม่ใช่เผลอ ที่ฉันนั้นรักเธออย่างง่ายดาย
ไม่ใช่ฉัน แค่อ่อนไหว ไม่ใช่ฟ้ามาดลใจให้รักเธอ
ไม่ใช่เหงา ไม่ใช่ฝัน ที่ฉันนั้นทำไปก็รู้ตัว
แปลกใช่ไหม ที่ไม่กลัว ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
แค่เพราะหัวใจมันบอก อาจไม่ค่อยพอ แต่ฉันก็ยังมั่นใจ ว่าต้องใช่เธอ
เสียงหัวใจเรียกร้องแปลกๆ ให้รู้สึกดีที่มีเธอ
ขอเชื่อหัวใจตัวเอง แค่สักครั้งนึง ถึงแม้ว่ามันดูเสี่ยง ที่ตัดสินใจ
ขอเชื่อในความรักสักหน่อย แม้รักนั้นอาจทำให้ช้ำใจ
อาจจะเร็ว หากใครมอง และคิดไม่เหมือนใครอย่างเขาเป็น
แต่ที่รู้ แต่ที่เห็น ไม่เห็นมีใครดีเหมือนเธอ
แค่เพราะหัวใจมันบอก อาจไม่ค่อยพอ แต่ฉันก็ยังมั่นใจ ว่าต้องใช่เธอ
เสียงหัวใจเรียกร้องแปลกๆ ให้รู้สึกดีที่มีเธอ
ขอเชื่อหัวใจตัวเอง แค่สักครั้งนึง ถึงแม้ว่ามันดูเสี่ยง ที่ตัดสินใจ
ขอเชื่อในความรักสักหน่อย แม้รักนั้นอาจทำให้ช้ำใจ
แค่เพราะหัวใจมันบอก อาจไม่ค่อยพอ แต่ฉันก็ยังมั่นใจ ว่าต้องใช่เธอ
เสียงหัวใจเรียกร้องแปลกๆ ให้รู้สึกดีที่มีเธอ
ขอเชื่อหัวใจตัวเอง แค่สักครั้งนึง ถึงแม้ว่ามันดูเสี่ยง ที่ตัดสินใจ
ขอเชื่อในความรักสักหน่อย แม้รักนั้นอาจทำให้ช้ำใจ
ขอเชื่อในความรักสักหน่อย แม้รักนั้นอาจทำให้ช้ำใจ
-
มีคนเอาเพลงมาฝากอาจารย์สีฟ้าเยอะแล้ว งั้นเราเอามั่ง แต่แบบว่า มีแต่เนื้อเพลงนะ ลงเพลงไม่เป้น อิอิอิ :m23:
ชื่อเพลง: อย่าบอกให้ใครรู้
อัลบั้ม: เทิร์น ออน
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
ฉันก็เกือบยั้งใจไม่อยู่ กลัวใครจะรู้
เมื่ออยู่กับเธอเลยต้องทำเฉยไป
แล้วก็เกือบจะเผลอจนได้
ก็ทนไม่ไหวก็ใจมันสั่นทุกที
หากใครถามเรื่องดอกไม้ ก็ให้ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป
หากใครถามที่เราดูแปลกไป หรือถามความรักที่มี
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
รู้ว่าเธอคงไม่พูดหรอก ว่าเราแอบชอบ
ว่าเราแอบเก็บสิ่งดีๆเอาไว้
เพราะที่เรารู้กันอยู่ข้างใน
มันเกินบรรยาย เกินกว่าใครจะรับฟัง
หากใครถามเรื่องดอกไม้ ก็ให้ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป
หากใครถามที่เราดูแปลกไป หรือถามความรักที่มี
อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
ไม่ต้องบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร
แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ
อย่าให้ใครเห็น ว่าฉันแอบส่งสายตาหวานๆให้ไป
เพราะอยากเก็บไว้เป็นเรื่องของเราสองคน
(เพราะอยากเก็บไว้ให้รู้กันอยู่สองคน)
ตรงใจไหมจ้ะ อาจารย์สีฟ้า จุ๊บบบบบบ :o8:
-
อ่าเป็นปลื้ม
:m1: :m1: :m1: :m1:
น้องลักยิ้มน่ารักจิงๆๆๆ :oni1: :oni1: :oni1:
อิจฉาอาจารย์สีฟ้าอ่ะ :a1: :a1: :a1: :a1:
หุหุ :m13: :m13: :m13:
-
:m4: อบอุ่นซึ้งใจมากๆ ครับอาจารย์สีฟ้าที่น่ารักของพวกเรา
อย่างที่พี่ๆ เขาบอกหล่ะ ใครเขียนจดหมายมาให้แบบนี้รักตายเลยแต่ว่า รักมันก็ต้องผูกพันธ์กับเวลาด้วยเนอะ
อย่างเมื่อตอน 5ปีที่แล้วผมสัญญา กับตัวเองว่าจะไม่รักใครนอกจากคนคนนั้น
จนมาถึงตอนนี้ สัญญามันเริ่มจะจืดจางไปตามกาลเวลาแล้ว สิ
แต่ผมก็ยังรักเขาอยู่นะ แต่แค่มันอาจจะเปลี่ยนสถานะไปแล้ว ก็แค่นั้น
เนื่องจากว่า ผม โดนพี่ฟ้า พี่รักษ์ และ พี่ๆ หลายๆ คนในเล้าเป่าหูเข้าให้หุๆ แหะๆ
ตามจริงก็คือว่า ผมคิดได้หน่ะครับ ว่าเราจะรอต่อไปทำไมในเมื่อ เราและเขาก็ต่างอยู่ในจุดที่ตัวเองสมควรจะยืนอยู่ในจุดที่มันควรจะเป็น
ตัวเจ้าลักยิ้มเองก็เช่นกัน คำสัญญาที่มันไม่มีผลบังคับตามกฎหมายเช่นนี้ มันจะส่งผลอะไรกับตัวเขาได้ ในเมื่อวันใดที่ได้เจอสิ่งใหม่ๆ คำสัญญานั้นก็แน่นอนว่ามันต้องเลือนหายไปตามกาลเวลา อย่างที่ไผ่เองเจออยู่ในตอนนี้ แต่ก็ได้แต่ทำช่วงเวลาที่มีอยู่ตอนนี้ให้ดีที่สุด จะไม่ให้มันเสียปล่าวไปอีกแล้ว
คนเราเกิดมาต้องเรียนรุ้ทุกอย่าง และแน่นอนว่าพี่อาจารย์ เจอมาหนักกว่าไผ่แน่นอน ทั้งเรื่องการสูญเสียที่ไม่มีวันได้กลับมาจากในวันวานของพี่
ไผ่เห็นหลายๆ คนในนี้ รวมทั้งตัวไผ่เอง ต้องเสียใจกับความรัก บางทีก็สมหวังกับความรัก และแน่นอน ถึงแม้ว่าทุกๆคนจะเจอกับความสุขหรือว่าความทุกข์ที่แสนเจ็บปวดที่ได้มาจากความรัก แต่ทุกคนก็ยังจะไขว่คว้ามันมาอยู่อย่างนั้น เอาเป็นว่าเรามาทำตอนนี้ให้ดีที่สุดกันดีกว่าเนอะ
แต่ไผ่ขอร้องพี่อาจารย์สีฟ้าอย่างหนึ่งได้ไหมครับ คือไผ่อยากให้พี่ช่วยทำให้น้องเขารู้สึกเหมือนกับว่า เขาไม่ได้โยนก้อนหินลงน้ำที่มันไม่มีอะไรตอบกลับมาเลยนอกจากวงน้ำที่มันกระเพื่อมเพียงชั่วคราวแล้วหายไปอยู่อย่างนี้ ผมสงสารน้องอ่ะครับ เพราะไผ่รู้ว่าพี่เองก็เปิดใจให้น้องเข้ามาบ้างแล้ว ยังไงก็อยากให้พี่ส่งเสียงสะท้อนกลับไปบ้างก็ดีนะครับ เชื่อผม แล้วการรุกรานมันจะอ่อนลงแน่ๆ แต่ถ้าไม่เป็นอย่างที่ไผ่คิด พี่เองก็เตรียมตัวรับศึกหนักจากเจ้าลักยิ้มเพิ่มขึ้น แหงๆ หุๆ เอาว่า อยากให้พี่ส่งเสียงสะท้อนกลับไปได้แล้วนะครับ นะๆๆ ทำให้ผมอย่างนึงนะ และก็เพื่อเพื่อนๆ ชาวเล้าที่เอาใจช่วยพี่อาจารย์สีฟ้านะครับ เชื่อเหอะว่าทุกคนหน่ะอยากให้พี่รับรักเจ้าลักยิ้มใจจะขาด ถึงแม้ว่าจะรับรักแต่ก็ไม่เกี่ยวกับข้อหาพรากผู้เยาว์นะพี่ ไผ่รู้ว่าพี่ไม่ได้คิดกับเจ้าลักยิ้มในเรื่องอย่างว่าแน่ๆๆ (เอ๊ะ!! หรือว่าพี่แอบคิด) นะๆๆๆ ขอร้องนะๆ เกิดมายี่สิบสองปีไม่เคยขอใครเล๊ยยยย( อย่าไปเชื่อมันพี่ ไผ่มันขอร้องทุกคนแหละ แต่มันขอร้องในสิ่งที่ก่อให้เกิดผลดีกับคนคนนั้นตลอดนะ)
มาให้กำลังใจพี่อาจารย์สีฟ้าแต่แอบรักเจ้าลักยิ้ม :m4:
ปล,เป็นการตอบกระทู้ที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาในเล้าเป็ด เพราะว่าเชียร์เจ้าลักยิ้มอยู่ 555+ :m14:
-
:m1: น้องลักยิ้มน่ารักจริงๆเลย
คุณอาจารย์โชคดีนะครับ มีคนมาหยิบยื่นความรักให้
เห็นด้วยกับน้องไผ่นะ ว่าอาจารย์น่าจะส่งเสียงหรือสัญญาณอะไรให้น้องเค้ารับรู้บ้าง (เป็นกำลังใจให้น้องเค้า)
ว่าสิ่งดีๆที่น้องเค้าทำให้ อาจารย์สามารถรับรู้ได้ และซาบซึ้งกับมันแต่ไหน
เอาใจช่วยนะครับ o13... ไม่ว่าความรักนี้จะออกมารูปแบบไหน แต่ความรักที่บริสุทธิ์มันสวยงามเสมอ :mc3:
-
ขอบคุณสำหรับเพลงเพราะๆ นะครับ ผมชอบทั้งสองเพลงเลย และขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ผมพวงจากจดหมาย ทำเอาผมนอนไม่หลับเลยครับ เพียรมาก น้องลักยิ้มคงหลับสบายหรอก แต่จะรู้ไหม ว่าทำให้คนๆ หนึ่ง อิ่มเอมใจและสับสนในเวลาเดียวกัน จนไม่สามารถข่มตาหลับลงได้
แถมวันนี้ยังต้องเจอกันอีก ผมแทบสอนไม่รู้เรื่อง ดีที่วันนี้ให้ นักเรียนให้เครียงาน ไม่งั้นมีหวังผมละลายตายแน่ วันนี้ก็เอาอีกแล้ว มีจดหมายแนบมากับรายงานอีกแล้ว แต่ผมยังไม่ได้อ่านหรอกครับ กะว่าไว้อ่านพรุ่งนี้เช้า เพราะเดี๋ยวจะพลอยนอนไม่หลับอีกคืน แล้วเดี๋ยวจะเอามาให้เพื่อนๆ อ่านกัน
จริงอย่างที่เพื่อนๆ บอกครับ ผมใช้เวลาอ่านจดหมายอยู่นานเพื่อซึมซัม ความรู้สึกของน้องลักยิ้ม อ่านจบมันก็มีความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นกับผม ซึ่งความรู้สึกนี้ผมไม่ได้สัมผัสมานานมาเหลือเกินแล้ว อบอุ่นใจมากๆครับ แต่ก็ทุกข์ใจด้วย ทุกข์ใจที่ผมยังไม่สามารถตอบแทนความรู้สึกดีๆ ของน้องลักยิ้มได้ บางทีผมยังไม่รู้เลยครับ ว่าสิ่งที่น้องลักยิ้มทำให้ผมระหว่างความสุข กับ ความทุกข์อันไหม มีปริมาณมากกว่ากัน เพราะยิ่งน้องลักยิ้มรักผมมากแค่ไหน ความทุกข์ในใจผมก็มากขี้นเป็นเงา ผมเองก็อยากทำอะไรหลายๆ อย่าง ที่ทำให้น้องลักยิ้มรู้สึกดีนะ แต่อย่างที่บอกครับผมยังไม่พร้อมครับ แต่ไม่นานนี้หรอก ผมจะตอบแทนความรู้สึกดีๆ ของน้องลักยิ้มเค้า ผมจะตอบแทบความรักที่น้องลักยิ้มมีให้ผม
เพื่อนๆ พี่ๆ บางคนอาจจะรู้แล้ว ว่าวันที่ 14 นี้ผมรับพระราชทานปริญญาบัตร แต่ที่พิเศษกว่านั้นคือ ตอนทุ่มครึ่ง ผมจองโต๊ะไว้ที่ โรงแรม เจดับบลิว แมริออท ผมจะพาน้องลักยิ้มไปกินข้าว เป็นการขอโทษที่ผมเคยทำร้ายความรู้สึกน้องลักยิ้ม แล้ววันนั้น ผมจะทำให้น้องลักยิ้ม เป็นบุคคล ที่มีความสุขที่สุดในวาเลนไทน์ปีนี้ ( แต่ยังงัยผมก็ยังไม่รับน้องลักยิ้มเป็นแฟนหรอกนะครับ เพราะยังไม่ถึงเวลา รอให้น้องลักยิ้มพิสูจน์ใจตัวเองมากกว่านี้ก่อน ) ไม่รู้ผมจะเขินตายก่อนหรือเปล่านะ แต่เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกน้องลักยิ้มเค้าหรอกนะครับ เอาไว้ให้แปลกใจเล่น...จะได้เลิกบ้าสักที คิดแล้วสนุกจะได้แกล้งเด็กอีกแล้ว แล้วผลออกมาเป็นยังงัย จะมาเล่านะครับ
ปล.1.ขอบคุณ คุณครูสาวตัวกลม กับ คุณแน๋ว มาก ๆ นะครับ สำหรับเพลง ผมชอบมาก ๆ ถ้าเป็นไปได้รบกวนหา..เพลงเธอ.... ของ จันทนีย์ อุนากูล ให้หน่อยนะครับ ขอบพระคุณล่วงหน้าเลย
ปล.2.ขอบคุณน้องไผ่มากนะครับ สำหรับ คำแนะนำดีๆ แต่ผมยังไม่สัญญานะว่าจะทำให้น้องไผ่ได้หรือเปล่า เอาเป็นว่าผมจะทำให้น้องลักยิ้ม มีความสุขที่สุด เท่าที่คนๆหนึ่งพึงกระทำได้แล้วกันนะครับ
ปล.3.ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ ขอบคุณจริงๆ
-
ความรักมิใช่ของรางวัลที่จะยกให้กันง่ายๆ
เพราะสุดท้าย....
คนที่เจ็บปวด คือคนที่ได้รับความรักที่เป็นรางวัล
ไม่ใช่...รัก จาก หัวใจ...
รักที่เป็นของรางวัล?
เอามาทำเพื่อ?
มีความสุขจริงเร้อ?
คิดดู!
อิเจ้ ที่ไม่คิดเหมือนใคร :mc2:
-
ปล.2.ขอบคุณน้องไผ่มากนะครับ สำหรับ คำแนะนำดีๆ แต่ผมยังไม่สัญญานะว่าจะทำให้น้องไผ่ได้หรือเปล่า เอาเป็นว่าผมจะทำให้น้องลักยิ้ม มีความสุขที่สุด เท่าที่คนๆหนึ่งพึงกระทำได้แล้วกันนะครับ
ที่พี่บอกว่า จะพาน้องเขาไปกินข้าวหน่ะ ไผ่ก็ถือว่าพี่ทำให้ผมปลื้มแทนน้องเขาแล้วหล่ะ ครับ แต่อย่าลืมนะว่า พี่อ่ะชอบปกปิดความรู้สึก เอาว่าวันนั้นหนึ่งวันให้น้องเขา แค่นั้นผมก็ดีใจแทนแล้ว หล่ะพี่ คร๊าบบบบ
โอ๊ยปลื้มมมมมมมม ไม่ได้ขอให้รับรัก แต่ขอเป็นคนที่ได้รักเธอก็เพียงพอ (ความในใจผมเอง)
-
อาจารย์สีฟ้า อืม............. :m23:
ไม่รู้จะพูดไร ........... แต่เรารู้ว่าอาจารย์สีฟ้า
คงคิดแล้ว........ถึงได้ ตัดสินใจ จะทำอะไร...ต่อไป
เรายอมรับการตัดสินใจของฟ้านะ :m13:
-
สิ่งที่ผมคิด มันคงกำลังเป็นไปแน่ๆ
สู้ๆ คับไอ่ลักยิ้มน้องพี่
เชียรโว๊ย
สำหรับอาจารย์ผมหมดคำแนะนำแล้วคับ
:m1:
-
สู่ๆๆค่าหนูหยกเป็นกำลังใจให้อิอิ :m4: :m4: :m4:
-
ง่า อาจารย์ จานัดน้องออกไปทานข้าว แสดงว่าอาจารย์ คิดอะไรๆ ได้แล้วแน่เรย :m12:
ก็อยากบอกให้อาจารย์ พูดๆ กับ น้องเขาให้ชัดเจนไปเรยน่ะคับ อ้อมค้อม หรือกำกวม มันจะยิ่งกลายเป็นปัญหา คาราคาซัง ต่อไปอีก
แต่ว่า ไม่คิดหรอ ว่า น้องเขาต้อง รุกหนักแน่นอน อิอิอิอิ :o8: :o8:
-
ชื่อเพลง : เธอ
ศิลปิน : จันทนีย์ อุนากูล
http://media.imeem.com/m/oLPfjnSok-/aus=false/" type="application/x-shockwave-flash
ก่อนนั้น ทุกวันโลกเป็นสีเทา
เปลี่ยวเหงา เฝ้าแต่รอคอยเสมอ
เธออยู่แห่งไหน เมื่อใจฉันพร่ำหาเธอ
ใครจะเสนอ มอบรักและต้องการ
ก่อนนั้น ฉันมีชีวิตเพื่อใคร
ขื่นขม เท่าใดจะกลายเป็นหวาน
ทนอยู่ต่อไป เมื่อใจทนทรมาน
คืนวันผันผ่าน จนเราได้มาพบกัน
แปลกใจหนักหนา เธอมาปลุกชีวิตฉัน
เธอมา...มอบ รักนิรันดร์
เธอมา...อดีตพลันมลาย
บัดนี้ ทุกนาทีเป็นแสงทอง
ที่เคย หม่นหมองกลับมีความหมาย
ฉันเพิ่งได้รู้ รักทำให้ความทุกข์คลาย
ยาอื่นไม่หาย ไม่เลือนเหมือนเธอเป็นยา
บัดนี้ ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอ คือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้น ฉันคอยกับรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่า ตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ
บัดนี้ ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอ คือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้น ฉันคอยกับรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่า ตราตรึงหนึ่งดัง หัวใจ
-
แต่ว่า ไม่คิดหรอ ว่า น้องเขาต้อง รุกหนักแน่นอน อิอิอิอิ :o8: :o8:
ผมเห็นด้วยอย่างหนักคับ งานนี้น้องเค้ารุกแน่ๆๆ รุกอย่างเดียว เพราะดูอย่างไงน้องเค้าก็ไม่มีรับ
:m20:
และที่สำคัญ อาจารย์ก็ตั้งรับอยู่อย่างเดียวเท่าที่ฟังมาเนี่ย อิอิ
เอะ ชักอย่างไงแล้วนี่ เหอะๆ
:m4:
-
แต่ว่า ไม่คิดหรอ ว่า น้องเขาต้อง รุกหนักแน่นอน อิอิอิอิ :o8: :o8:
ผมเห็นด้วยอย่างหนักคับ งานนี้น้องเค้ารุกแน่ๆๆ รุกอย่างเดียว เพราะดูอย่างไงน้องเค้าก็ไม่มีรับ
:m20:
และที่สำคัญ อาจารย์ก็ตั้งรับอยู่อย่างเดียวเท่าที่ฟังมาเนี่ย อิอิ
เอะ ชักอย่างไงแล้วนี่ เหอะๆ
:m4:
แล้วพี่ฟ้าหน่ะก็รับด้วกันอยู่แล้วนี่นา คริๆ ยังไงก็ไปด้วยกันทั้งคู่ดิครับ เหอๆ หน่วยเหยี่ยวข่าวนี่นาพี่ชายเรา หุๆ เอิ๊กๆๆๆ
-
คืนนี้ก็รีบนอนนะคะอาจารย์
จะได้มีแรงมีกำลังเป็นพ่อพิมพ์ของชาติ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
ปล...วันนี้ไม่มี sms เหรอคะ :m13:
-
ตามอ่านจนทันแระค๊าบบบบบบบบ :m4:
มีคนบอกว่าต้องอ่านให้ได้นะ ก็เลยลองอ่านดู
พออ่านถึงตอนนี้ก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะเมนต์ว่าอะไร
จะแนะนำก็...เหอๆๆ
ตัวผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลย :m23:
เอาเป็นความรู้สึกผมละกันเนอะ
เปิดมาหน้าแรกก็รู้สึกแปลกใจว่ากระทู้นี้เป็นเรื่องความรักจริงหลอ
ดูยังไงก็ไม่เหมือน แถมเมนต์แต่ละอันยังกะปราชญ์(ดูโชกโชนจัง ล้อเล่นนา)
นึกว่ากะลังถกปรัชญาชีวิตอารัยกันซักอย่าง
แต่พออ่านมาเรื่อยๆทั้งที่พี่สีฟ้ามาเล่า ทั้งความเห็นของพี่ๆ
ผมกลับรู้สึกได้ถึงความรักหลากรูปแบบที่ผมไม่เคยคิดว่าจะมีอยู่(เน่าเจงกรู)
ข้อความบางอันผมอ่านแล้วก็สะดุด หัวใจหยุดเต้น
แล้วก็พบว่าตะเองนั่งอ่านข้อความนั้นซ้ำไปมา
มันบอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไม
ไม่รู้ว่าผมโรคจิตป่าวนา(เพื่อนผมหลายคนบอกมา)
คือผมรู้สึกชอบตอนที่พี่สีฟ้าแกล้งน้องลักยิ้มอ่ะ
เอิ๊กๆ อย่างตอนที่แกล้งเดินกอดคอกะเพื่อนน้องเค้าให้น้องเค้าหน้าบูดน่ะ
แบบสะจายยยพิกล :m25: 555555
แต่อย่าแกล้งน้องเค้าบ่อยเลยน๊า ฉงฉานน้องเค้าน่ะคับ
อย่าหาว่าผมเอาใจช่วยน้องเค้าเลยนะค๊าบบบ
ยังไงก็เป็นกะลังจัยให้ทั้งสองคนเลย
อยากเห็นคนรักกันมากๆๆๆ มันแบบปลื้มใจแทนจิงๆนะ :m1:
ลุ้นวาเลนไทน์ด้วยคนๆ อิอิ
-
เคารพในการตัดสินใจของพี่อาจารย์สีฟ้าค่ะ :m1:
จะรอติดตามข้อความในจม. อีกฉบับนะคะ
ชอบวิธีนี้มากเลย ส่งจดหมายบอกความรู้สึก คลาสสิคดีจัง :o8:
จะรอติดตามวันวาเลนไทน์นะคะ ปลื้นแทนน้องลักยิ้มจริงๆ
-
เข้ามาให้กำลังใจอีกนิดน่ะคับ
ไอ่ลักยิ้ม พี่เชียรน่ะโว๊ยๆๆๆ
-
สวัสดีค๊าบบบบ :mc3: เข้ามาฉลองคอมเม้นที่สองร้อยครับ :mc4:
ไม่รู้จะเอาไปลงให้ใครดี เลยมาเม้นต์ให้พี่สีฟ้าของผมนี่หล่ะ :m23:
เอาว่ารอพี่มาเสนอ sms เสี่ยว ต่อนะครับ
เย่สๆๆๆ ครบสองร้อยคอมเม้นต์ แล้ว :mc3:
-
รางวัล รางวัลเหรอครับ ผมชอบบบบบ
ยิ่งรางวัลที่ มอบให้ด้วยหัวใจ
ผมคิดว่า น้องลักยิ้มคงมีความสุขที่สุด
ผมเคยมีความรู้สึกที่รักคนอายุมากกว่า
อาจารย์ครับ ถ้าอาจารย์ทำได้ อย่าได้พลักไสน้องรักยิ้มเลยครับ
ความรู้สึกนั้น มันเจ็บปวดครับ เจ็บปวดมากจริงๆ
ผมอยากมอบเพลงนี้ให้อาจารย์ครับ อยากเอาเพลงลง แต่ทำมะเป็ง 55
ผมชอบ melody เพลงนี้มากเลย
Artist: ดัง พันกร บุญยะจินดา
เพลง: รักคนอื่นไม่เป็น
สิ่งที่เธอให้ฉันมานาน นั่นคือการไม่รักกันเลย ไม่เคยซักครั้งที่เธอจะหวั่นไหว
สิ่งที่ฉันมุ่งมั่นคือ "รอ" อาจจะท้อลึกๆในใจ
แต่อยากขอร้องเรื่องเดียว เธอพอจะทำได้ไหม
อย่าเลยเธอ อย่าให้ฉันเปลี่ยนใจจากเธอไปไหน
เพราะรักเธอไปหมดทั้งใจ จนรักคนอื่นไม่เป็น
ปล่อยให้ฉันได้รักเธอไป อย่าพลักไสให้รักใครเลย แค่เธอไม่รักก็ทำให้เจ็บจนเกินพอแล้ว
อย่าเลยเธอ อย่าให้ฉันเปลี่ยนใจจากเธอไปไหน
เพราะรักเธอไปหมดทั้งใจ จนรักคนอื่นไม่เป็น
เคยเป็นอย่างไร ขอให้เธอจงเป็นเหมือนเก่า อย่ามาสนใจเลยกับชีวติคนนึง ที่มันหวังมีเธอ อยู่อย่างนี้
อย่าเลยเธอ อย่าให้ฉันเปลี่ยนใจจากเธอไปไหน...........................
เพราะรักเธอจนหมดทั้งใจ จนรักคนอื่นไม่เป็น
อาจารย์ฟังช้าๆนะครับ
-
สวัสดี พี่ๆ เพื่อน ๆ น้องๆ ทุกๆ คน นะครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ผมและน้องลักยิ้มนะครับ ต้องขอโทษด้วยที่หายไปหลายวัน พอดีช่วงนี้มีเรื่องให้คิดใคร่ครวญนิดหน่อยนะครับ
เพื่อนจำกันได้ใช่ไหมครับ ที่ผมบอกว่า มีจดหมายของน้องลักยิ้มอีกฉบับหนึ่ง ผมอ่านทบทวนหลายต่อหลายรอบแล้วครับ มันทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกน้องลักยิ้มมากขึ้น และผมก็คิดอยู่นานว่าจะมาลงให้เพื่อน ๆ อ่านดีหรือเปล่า เพราะผมเองอ่านจดหมายฉบับนี้ทั้งน้ำตาเหมือนกัน ไม่ใช่น้ำตาแห่งความสุขหรอกนะครับ แต่เป็นน้ำตาของความเสียใจของผมมากกว่า ทำไมผมถึงได้ทำร้ายความรู้สึกของน้องลักยิ้มมากมายขนาดนี้ก็ไม่รู้ ทำไมผมคิดไม่ถึงว่าภายนอกที่น้องลักยิ้มมีความสุข แต่ข้างในกลับมีแต่ความเศร้า ผมคิดดีแล้วครับ ว่าผมจะลงให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน เพราะสำหรับในกระทู้นี้ ผมถือว่าทุกคนคือเพื่อนที่ดีที่สุดของผม
แด่ ความรักที่ยิ่งใหญ่ของผม
ผมรักพี่มากนะ และก็เป็นห่วงพี่มากกว่าใครๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงรู้สึกแบบนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมมารู้สึกตัวอีกที ก็รู้สึกรักและห่วงใยพี่มากมายเหลือเกินแล้ว ในทุกๆ วัน ผมเพียงปรารถนาให้พี่พบพานแต่ความสุข ถึงแม้ความสุขนั้นจะต้องแลกกับความเจ็บปวดของผมก็ตามที
แต่พี่รู้ตัวไหมครับ พี่ไม่เคยมองเห็นถึงคุณค่าที่ผมทำเลย พี่ไม่เคยรับรู้มันด้วยซ้ำ ซ้ำร้ายกว่านั้นพี่คอยแต่ทำร้ายความรู้สึกกัน ทำอย่างกับว่าผมไม่มีตัวตนอยู่ในชีวิตของพี่ พี่รู้ไหม ผมเจ็บยิ่งกว่าแก้วบาดเสียอีก บางทีผมนึกสมเพศตัวเองอยู่ไม่น้อย ที่คอยแต่ทำสิ่งดีๆ ให้พี่อย่างทุ่มเท แต่พี่กลับหมางเมินมันเสียทุกครั้ง ทุกสิ่งที่ผมทำ ทุก sms ที่ผมส่ง พี่คงคิดว่ามันเป็นเรื่องเล่นๆ แต่พี่รู้ไหมครับ นั้นคือสิ่งที่มันออกมาจากใจทั้งใจของผม
อยากถามพี่เหลือเกินว่าทำไมใจร้ายกับผมนัก ใจร้าย ใจร้าย ผมคงไม่มีความหมาย ไม่มีค่ากับพี่เลยใช่ไหมครับ แต่ถึงยังงัย จะเจ็บปวดอีกแค่ไหน ผมก็ทนได้ เพราะชีวิตผม ผมยกให้พี่ไปแล้ว ผมขอเพียงอย่างเดียว ขอผมได้รักพี่อย่างนี้ตลอดไปได้ไหมครับ พี่อย่าผลักไสผมไปที่อื่นเลย ผมเต็มใจที่จะอยู่ตรงนี้ สุดท้ายพี่อย่าใส่ใจหากตัวอักษรของผม ทำให้พี่เบื่อหน่าย
ถึงแม้ผมไม่ได้ใช้ลมหายใจเดียวกับพี่ แต่พี่..ทำให้ผมอยากหายใจ...
ผมจะรักพี่ตลอดไปครับ
7ก.พ. 50 / 20.55 น.
ผมอ่านจดหมายฉบับนี้ ทั้งน้ำตาครับ จริงอย่างที่น้องลักยิ้มบอก ผมใจร้าย แต่น้องเค้าไม่รู้หรอกครับ ว่าผมก็ทุกข์ใจกว่าน้องลักยิ้มหลายร้อย หลายพันเท่า ผมไม่มีค่าพออะไรเลย ทำไมน้องลักยิ้มต้องมารักผมด้วย อึดอัดครับ อึดอัดจริงๆ
:o12: :o12: :o12: :o12:
น้องลักยิ้มครับ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษจริงๆ คำขอโทษของพี่อาจดูไม่มีค่าพอ เมื่อเทียบกับความรู้สึกของน้อง แต่พี่ก็อยากบอกว่าพี่ขอโทษนะครับ คนดี น้องรอพี่อีกนิดนะครับ ถ้าถึงวันที่สมควร พี่จะทำทุกอย่างที่ใจพี่อยากทำ และพี่จะทำให้น้องลักยิ้ม เป็นบุคคลที่มีความสุขที่สุด รอพี่นะครับ
ปล.1.ขอบคุณสำหรับ บทเพลงเพราะ นะครับ
ปล.2.สำหรับ sms ไว้พรุ่งนี้ผมจะมาลงให้ เพราะผมไม่ได้เปิดมือถือ มา 2 วันแล้วครับ
-
:m15: อย่าให้น้องลักยิ้มรอนานนะค่ะ
ระวังมันจะช้าเกินไป
ถ้ารักเค้าก็แสดงให้เค้ารู้บ้าง o7
-
ถึงแม้ผมไม่ได้ใช้ลมหายใจเดียวกับพี่ แต่พี่..ทำให้ผมอยากหายใจ...
ผมชอบคำพูดนี้มากๆๆ คนๆหนึ่ง ทำให้ชีวิตของอีกคนสดใสเสมอ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ ไม่คิดถึงน้องเค้าบ้างค๊าบ
อย่าเลย อย่าทำร้ายความรุ้สึกน้องเค้าอีกเลยคับ อาจารย์ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักน้องเค้าก็ได้นิ
แต่ทำให้รู้สึกก็ได้นี่น่า คนเราหลายคนอยู่ได้ด้วยกำลังใจคับ
ผมว่าอย่างน้อยๆ กำลังใจจะได้ไม่ถดถอยไง
เป็นกำลังใจให้ไอ่ลักยิ้ม อย่าเพิ่งท้อน๊าโว๊ยๆๆ พี่เชียร์เอ็งสุดใจ
:a2:
ปล. เห็นด้วยกับฟาง
-
สรุปว่าตอนนี้อาจารย์รักน้องเค้าหรือเพียงแค่สงสารเห็นใจน้องเค้าอ่ะ :m23:
-
พึ่งอ่าน... ยังไม่ขอตอบ...
-
น้องลักยิ้ม รักตัวเองบ้างนะ :o12: :o12: :o12: :o12:
-
:m15: :m15:
อาจารย์ก็โต้ตอบอะไรไปบ้างก้อดี น้องมันจะได้มีกำลังใจ
แบบ จะได้รู้ว่าอาจารย์ก็รับรู้ถึงความรู้สึกของเค้านะ
ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ค่ะ o7
-
เห็นป่ะหล่ะว่ามันต้อง เกิดขึ้นจนได้อาการแบบนี้อ่ะ เพราะว่าไผ่ เองก็เจอมากับตัวเอง
(ทำไม่จะไม่รู้หึๆ :m15:)
แต่ว่า พฤหัสนี้แล้วครับ อดใจไว้ครับพี่ แล้วขอให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดี อย่างที่ พวกเรา
แอบให้กำลัง อยู่ห่างๆ (แต่ตามมาติดๆ :m23:)
ยังไงก็ ไม่อยากให้น้องเขารู้สึกแบบนั้นเลย :เฮ้อ: แต่ว่าที่พี่ทำมันก็ ทำให้น่าคิด :m21:
เอาเป็นว่า อดใจไว้ไอ่ลักยิ้มน้องพี่ พฤหัสนี้ แกจะได้รู้แล้วว่า
คนที่แกรักหน่ะ เขาก็ "ทุกข์" พอๆ กับแกหล่ะวะ :a1:
-
อาจาร์สีฟ้าจ๋า...........เราเข้าใจอาจารย์สีฟ้านะ แล้วคุยกันจ้ะ คิดถึงจารย์สีฟ้ามากมาย จุ๊บบบบบ :o8:
-
ดีคับ พี่อาจารย์สีฟ้า ผมต้องบอกก่อนว่า ตอนนี้ทู้และเรื่องของพี่ กำลังเป็นเรื่องที่ถูกวิจารณ์กัน
มากๆที่สุดในห้องของผม ( วิจารณ์ทางที่ดีคับ ) เป็นเรื่องพวกผมชอบกันมาก ๆ แต่ก็ไม่ใช่เฉพาะ
ห้องผมห้องเดียวนะคับ ที่ได้ยินคุยกัน ก็มีมากทีเดียว จนผมต้อง ปริ้นทู้พี่ที่ลงไว้ในแต่ละวัน มาแปะ
บอร์ดเพื่อให้ทุกคนในห้องได้ติดตามความเคลื่อนไหวกัน และที่สำคัญตอนนี้ มีกลุ่ม FC_ลักยิ้มแล้ว
พวกผมก็เรียนอยู่ ม.5 คับ โรงเรียนชายล้วนเหมือนกัน ( AC หนึ่งในจตุรมิตร )
:m4: :m4: :m4: :m4: :m4: :m4:
พวกผมรู้สึก ทึ่งในความรักของน้องลักยิ้ม ที่มีต่อพี่อาจารย์สีฟ้านะคับ
มันช่างยิ่งใหญ่และงดงามจิงๆ ลูกศิษย์คนนึงรักอาจารย์คนนึง รักด้วยความบริสุทธิ์
มันหาไม่ได้อีกแล้วนะคับ ความรักแบบนี้ ยิ่งเมื่อเช้าเพื่อนที่ห้องอ่านจดหมาย
ที่น้องลักยิ้มเขียนให้พี่อาจารย์สีฟ้าแล้ว พวกผมยิ่งสงสารน้องลักยิ้มเข้าไปอีก
แต่ก็เข้าใจพี่อาจารย์สีฟ้านะคับ เพราะในฐานะอาจารย์พี่ต้องอึดอัดแน่นอน
แต่พวกผมอยากให้พี่เปิดโอกาสให้ตัวเองอีกครั้งนะคับ พวกผมไม่รู้จักน้องลักยิ้มหรอกนะคับ
แต่พวกผมเชื่อว่าน้องลักยิ้มต้องเป็นคนดีแน่นนอน และเป็นคนที่จิงจังกับความรักแน่ๆ คับ
ส่วนความทรงจำที่ดีของพี่ พวกผมก็ว่างดงามไม่แพ้ ความรักของน้องลักกยิ้มเหมือนกัน
คงไม่มีใครที่ไหนที่จะทำเพื่อคนที่ตัวเองรักได้มากมายเท่าพี่อาจารย์สีฟ้าอีกแล้ว
ขนาดตัวผมเองผมยังทำให้คนที่ผมรักได้ไมเท่าครึ่งของพี่เลยคับ
พี่เปิดใจอีกทีนะคับ พวกผมดีใจแทนน้องลักยิ้มจิงๆ อยากให้ถึงวันที่ 14 เร็ว
และยินดีด้วยนะคับกับว่าที่มหาบัณฑิตคนใหม่
:mc4: :mc3: :mc4: :mc3:
ผมกับเพื่อนกำลังช่วยกับสืบว่าพี่อาจารย์สีฟ้า สอนอยู่โรงเรียนไหน แต่คงไม่ยากหรอกคับ
เพราะ รร.ชายล้วน รัฐบาลมีไม่กี่ รร. พวกผมจะผลัดไปดักดู เวลาที่มีอาจารย์ยืนเวรหน้า รร. ตอนเช้าๆ เพราะพี่บอกเองว่าพี่เป็นอาจารย์หนุ่มที่สุดใน รร. ( พวกผมจะไปแย่งน้องลักยิ้มมาจากพี่อาจารย์สีฟ้า อิอิ )
พี่อาจารย์สีฟ้าอย่างอนพวกผมนะคับ ที่จากนี้ไป พวกผมจะเข้ามา
เป็นกำลังใจและเชียร์น้องลักยิ้มทุกวัน จนกว่าพี่อาจารย์สีฟ้า กับน้องลักยิ้ม จะรักกัน
เพราะตอนนี้พวกผมถือว่า เป็นกลุ่มแฟนคลับ ลักยิ้มแล้ว
ปลลลลล. พวกผม ขอฝากเนื้อฝากตัว กับ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ในทู้นี้ด้วยนะคับ เพราะพวกผมเพิ่งเป็นสมาชิกสดใหม่ ( ปกติก็เข้ามาอ่านนิยายเฉยๆ ไม่เคยโพสเลย เป็นนี้ทู้แรก)
:pig4: :pig4:
อ้อ ผมลืมไป ผมขอยกทู้นี้เป็นทู้แห่งปราชญ์และปรัชญา เพราะรวม กูรูด้านความรักไว้มากมายจิงๆ
-
ไม่ได้เข้ามาตั้งนาน เพราะยุ่งๆอยู่ อะครับ ผมไม่มีความเห็นนะครับ ก็เหมือนกับเพลงน้ำเต็มแก้วที่ผมเคยให้ทางอาจารย์ฟังอะครับ
ปล.เรื่องของเราละครับ สอง เราจะเริ่มสร้างสะพานเมื่อไรดีอะครับ เห็นเชียร์กันจัง
เป็นกำลังใจให้นะครับ อาจารย์ ขอให้อาจารย์เจอความรักที่ใช่อีกครั้งนะครับ
-
น้อง FC_ลักยิ้ม ข้อตกลงการเข้าบอร์ดที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
เรื่องที่ว่าจะไปสืบ ไปดักดูอาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้ม
พี่ว่าจะเป็นการรบกวนอาจารย์สีฟ้ามากเกินไป
เดี๋ยวอาจารย์อึดอัดจะไม่มาเล่าต่อน้า :m13:
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ อาจารย์
อ่านจดหมายที่น้องเค้าเขียนให้อาจารย์แล้ว ก็รู้สึกสงสารน้องเค้ามากๆ
แต่ก้เข้าใจว่าอาจารย์ก็คงทรมานไม่แพ้กัน
ยังไงก็ขอให้ผ่านพ้นเรื่องนี้ไปเร้วๆนะครับ อย่างน้อยให้น้องเค้ารับบรู้ว่าอาจารย์ไม่ได้รังเกียจและรำคาญเค้าเลย
ปล.น้อง FC_ลักยิ้ม ครับ พี่ว่าอะไรที่น้องๆและักลุ่มเพื่อนๆจะทำ มันจะไปละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของอาจารย์และน้องลักยิ้มนะครับ
ยังไงก็ลองคดิดีๆนะครับ ... อย่าทำเลย มาเชียนร์ให้กำลังใจกันในนี้ก็พอ อย่าเกินเลย :เฮ้อ:
-
พอดี กุมารทอง ที่เลี้ยงไว้มากระซิบผมว่าน้องลักยิ้มมีแฟนแล้ว......
ตกใจเลยรีบเข้ามาดู..เฮ้ย...ที่แท้แฟนคลับ น่าอิจฉาน้องลักยิ้มนะ เดี๋ยวนี้มีแฟนคลับเป็นของตัวเองแล้ว
ยินดีต้องรับน้อง FC_ลักยิ้ม นะครับ นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็สายเลือดเดียวกัน ดีใจที่น้องเข้ามานะครับ เพราะเราเองก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล เลือด ขาว - แดง เหมือนกัน พี่เองก็ใช้ปรัชญาเดียวกับน้อง....คือ
จุดหมายของชีวิต คือการรู้จักสัจธรรม - วิริยะอุตสาหะ นำมาซึ่งความสำเร็จ ...LABOR OMNIA VINCIT...
ขอบคุณนะครับที่คอยเป็นกำลังใจให้น้องลักยิ้มเค้า ถ้าน้องเค้ารู้ต้องดีใจมากๆ ที่ น้อง
FC_ลักยิ้ม และ พี่ ๆ ในเล้า ฯ นี้คอยเป็นกำลังใจให้เค้า พี่ขอบคุณแทนน้องลักยิ้มนะครับ
ส่วนเรื่องจะตามหาตัวพี่นั้น ถ้าแน่จริงหาให้เจอแล้วกันนะน้อง อ้อ....ให้เจอก่อนปิดเทอมด้วยละ ถ้าเข้ามาทักพี่แบบไม่ผิดตัว เดี๋ยวพี่จะพาไปเลี้ยง ฟูจิ.....แล้วเรื่องที่จะมาแย่งน้องลักยิ้มไปจากพี่
ไอ้น้องเอ้ย.....ไปหลับแล้วฝันเอาดีกว่ามั้ง ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ
:laugh5: :laugh5:
ปล.1.งั้นพี่ของสมัครเป็นแฟน ( คลับ ) น้องลักยิ้มด้วยคนนะ อิอิๆๆ
:impress2: :impress2:
ปล.2.ไอ้น้อง จตุรมิตร ครั้งที่ 25 คราวหน้าเอาที่ดีนะ ทั้งเชียร์ ทั้งฟุตบอล อย่าให้เสียชื่อชาวอัสสัมชัญ ละ แต่ก็ขอชมเชย ครั้งที่ผ่านมา พวกนายแน่มาก สู้ๆๆๆๆๆๆๆ o13 o13 o13 พี่ชอบที่สุดตอนแปลอักษรว่า...สวนฯ กูรักมึงวะ....ได้ใจมากๆๆๆ โดยเฉพาะวันปิด อินทรีย์ผงาดสู้ฝากฟ้า ได้อย่างยิ่งใหญ่และงดงามที่สุด พี่ถ่ายภาพ อัดวิดีโอเยอะเลยน้อง
-
เข้ามาติดตามและงดวิพากย์วิจารณ์คนอื่น ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. พี่รักษ์ครับ สองไปตระเวนปิดทองฝังลูกนิมิตมาได้ แปดวัดครึ่ง เลยเอาบุญมาฝากชาวเล้าทุกคนๆ นะเคอะ ใครอยากได้ก็อนุโมทนากันเองเลยเค่อะ ส่วนเรื่องของเรา :o8: พี่ว่างเมื่อไหร่นัดมา เด๋วสองจัดคิวให้ อิอิ
ปลล. ทำอะไรนึกกึงหัวอกคนอื่นๆ กันบ้างนะคะ อยากสนุกกันจนขอบเขต เพราะเราจะไม่ได้ร่วมเสียใจกะคนอื่นนะเคอะเด็กๆ
-
เข้ามาติดตามและงดวิพากย์วิจารณ์คนอื่น ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปล. พี่รักษ์ครับ สองไปตระเวนปิดทองฝังลูกนิมิตมาได้ แปดวัดครึ่ง เลยเอาบุญมาฝากชาวเล้าทุกคนๆ นะเคอะ ใครอยากได้ก็อนุโมทนากันเองเลยเค่อะ ส่วนเรื่องของเรา :o8: พี่ว่างเมื่อไหร่นัดมา เด๋วสองจัดคิวให้ อิอิ
ปลล. ทำอะไรนึกกึงหัวอกคนอื่นๆ กันบ้างนะคะ อยากสนุกกันจนขอบเขต เพราะเราจะไม่ได้ร่วมเสียใจกะคนอื่นนะเคอะเด็กๆ
เข้ามาอนุโมธนาบุญกับเจ๊สอง
แต่สงสัยอยู่อย่างหนึ่ง ไอ่แปดวัดครึ่งนี่มันอย่างไงเนี่ย หุหุ
-
อุ้ย.....อาจารย์สีฟ้า มีกุมารทองส่วนตัวด้วย :m13:
มีแฟนคลับไอ้น้องลักยิ้ม แล้วด้วย.....จะสมัครดีไหมหนอ..... :m21:
แต่ไม่สมัครดีกว่า.... :m23:
เอาเป็นว่าขอก่อตั้ง...อาจารย์สีฟ้าแฟนคลับดีกว่า :m4:
เพราะคิดว่า ไอ้น้องลักยิ้ม....คงรีบเขามาสมัครเป็นสมาชิกแน่นอน (อิอิ...เป็นแผนดึงตัวไอ้น้องลักยิ้มนั่นเอง) :m14:
-
พี่ดาวจะก่อตั้ง อาจาร์ืสีฟ้าFC.เย๋อออ งั้นแน๋วหมักก่าพี่ดาวดีกว่า ลักยิ้มFC.มีเยอะแระ อิอิ :mc4:
มาทีหลังแต่ได้เจาะไข่น้องFC_ลักยิ้มด้วย ดีจาย คิคิ :m4:
-
อะไรเนี่ยะ อยุ่ๆมี FC_ลักยิ้ม ไรว๊าาาาาาาาา ไม่ย๊อม :o12: ไม่ยอมอุตส่าห์เชียร์ มาตั้งนาน หุๆ :a1:
มีคนตั้งคลับให้ซะแล้วซะงั้น หุๆ :m23: เอาว่ามีคนชอบเจ้าลักยิ้ม กะ พี่อาจารย์ของผมนะเนี่ยะ หุๆ
ดู ดิ๊ โด่งดัีงกันใหญ่ เอิ๊กๆๆๆ :a3:
แต่อย่าลืมว่าน้อง FCทำอะไร ขอให้อยู่ในขอบเขตนะครับ :m24:
เพราะทุกคนอยากมีโลกส่วนตัว กันทุกๆคนนะครับ :m22:
-
/////////ผมจะทำให้น้องลักยิ้ม เป็นบุคคล ที่มีความสุขที่สุดในวาเลนไทน์ปีนี้///////////
อาจารย์สีฟ้าครับ
อาจารย์สีฟ้าจะยอมน้องรักยิ้มเหรอครับ
ชะแว้บบบบบบบ (หายตัวไปอย่างรวดเร็ว)
-
ดีคับ พี่สีฟ้า ดีจายยยยยยยยยจัง ที่พี่ก็เลือด ขาว - แดง เหมือนกัน แต่ว่าวันนี้ทำมัยยังไม่มาลงต่อละคับ ผมอุตส่าห์เข้ามารอตั้งแต่ตอนเย็น เพื่อนผม ดีจัยกันใหญ่ที่พี่ตอบเม้นต์ พวกผม และยิ่งรู้ว่าเลือดสีเดียวกัน ยิ่งถูกใจพวกผมกันใหญ่ มิเสียแรงที่พวกผมเชียร์
วันนี้มีเพลงมาฝากพี่สีฟ้า กับ น้องลักยิ้มของพวกผมคับ อาจจะเก่าไปหน่อย แต่ความหมายดีมากๆ คับ ถือวะว่าเพลงนี้พวกผมเป็นตัวแทนน้องลักยิ้มเขียนให้พี่แล้วกันนะคับ
ใจเอยขอเพียงแค่เห็นเธอรื่นเริงสุขสันต์
ถึงแม้ในใจฉันเศร้าอย่างไร
แม้ทุกข์ร้อนใดแผ้วพาน ในยามที่เราเคียงใกล้
จะดึงทุกข์ไปหากพบเธอ
ในบางครั้งคราวเจอเรื่องราวเศร้าตรมโศกสันต์
ฉันพร้อมรับมันแล้วทนเก็บไว้
ขอเห็นแค่เธอมีสุข อันความทุกข์ทนหมองไหม้
จะจางร้างไปเมื่อเราเคียงกัน
จะเก็บเกี่ยวความชื่นช่ำครานี้
เวลาที่มีค่ายิ่งใหญ่
จะมอบความหวานให้เธอที่มีมากเกินให้ใคร
เป็นสิ่งเดียวในดวงใจเพื่อเธอ
ใจเอยอยากเกินอธิบายให้เธอได้รู้
อยากเกินจะเอ่ยเผยใจออกไป
รับรู้ไว้ในฤดีความจริงที่มีไว้ให้
เป็นเพียงเพราะรักเธอมากเกินใคร
.............................................
พวกผมเขียนให้แทนความรู้สึกของน้องลักยิ้มที่มีต่อพี่นะคับ
อยากให้พี่รักกับน้องลักยิ้มเร็วๆ จัง ถึงวันนั้น พวกผมคงจะมีความสุขมาก ( ถึงจะเสียจัยบ้างเพราะแอบรักน้องลักยิ้มอยู่ก็เถอะ )
รักน้องรักยิ้ม และ พี่สีฟ้านะคับ
ลักยิ้มสู้ๆๆ o13 o13 o13
ปล.พี่ๆ คับ พวกผมไม่ตามพี่สีฟ้าจิงหรอก เพราะเหนื่อยตายก่อน แต่ละโรงฯ ไกลกันเหลือเกิน ( แต่ยังงัยก็อยากรู้อยู่ดี )
ปลล.พี่สีฟ้าคับ ขอบคุณมากๆ สำหรับคำชมเรื่องงานจตุรมิตร รุ่นพี่ผมเองคับประธานเชียร์ แต่วันนั้นสำหรับผมมันก็ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว แต่ที่ดีใจยิ่งกว่า วันนี้ผมรู้ว่า พี่ร่วมเชียร์อยู่กับพวกผมด้วย
ปลลล.วันนี้มารอ sms เพราะถ้าพี่ไม่ลง ผมจะเอาที่ไหนไปส่งให้คนที่ผมแอบชอบบ้าง ที่น้องลักยิ้มส่งให้พี่ ผมขออนุญาตลอกนะคับ ( จิงๆก็ลอกส่งให้คนที่ผมชอบหมดแล้วละ )
ปลลลล. อ้อพี่คับ พวกผมต้องขอโทษถ้าบางเรื่องทำให้พี่สีฟ้าหนักใจ เดี๋ยวผมจะปรับปรุงให้ดีนะคับและจะให้อยู่ในขอบเขต ขอโทษษษษษษษษษ จิงๆๆๆๆๆๆๆ นะคับ พวกผมบกพร่องโดยสุจริตคร๊าฟฟฟฟฟฟ
รักน้องลักยิ้มนะ จุ๊บๆๆๆ
-
+1 ให้น้อง FC_ลักยิ้มค่ะ
น่ารักทั้งรุ่นพี่ (อาจารย์สีฟ้า) และรุ่นน้อง FC_น้องลักยิ้ม
-
ปลลลล. อ้อพี่คับ พวกผมต้องขอโทษถ้าบางเรื่องทำให้พี่สีฟ้าหนักใจ เดี๋ยวผมจะปรับปรุงให้ดีนะคับและจะให้อยู่ในขอบเขต ขอโทษษษษษษษษษ จิงๆๆๆๆๆๆๆ นะคับ พวกผมบกพร่องโดยสุจริตคร๊าฟฟฟฟฟฟ
ไม่ต้องคิดมากคับ
อย่างน้อยๆ พี่ก็แฟนคลับไอ่ลักยิ้มเหมือนกัน
เหอะๆ ผมเนี่ยแหล่ะ เรียกมันไอ่ลักยิ้มคนแรก เหอะๆ :m1:
-
อบอุ่นจังเลยกระทู้นี้
เอิ๊กๆๆ มาเชียร์ลักยิ้มด้วยคน :m1:
-
โหย ไอน้องลักยิ้มมีแฟนคลับซะแล้ว อิอิ
ยังงี้ไปอยู่ FC อาจารย์สีฟ้าดีกว่า :m13:
เชียร์พี่อาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม :mc3:
ปล. รุ่นพี่รุ่นน้องอบอุ่นดีจัง :m1:
-
ถ้าสังกัดทั้ง น้องลักยิ้มFC และอาจารย์สีฟ้าFC สองอย่างเลยจะได้ป่ะคับ :m13:
-
ดีคับพี่สีฟ้า ทามมัยงัยไม่มาอีกหละคับ พวกผมอึดอัดกันจะตายอยู่แล้ว คิดถึงลักยิ้มใจจะขาด ผมเข้ามารอตั้งแต่เช้า พักเที่ยงก็แล้ว คาบว่างก็แล้ว อุตส่าห์เอาโน้ตบุ๊คมาจากบ้าน เพื่อติดตามความเคลื่อนไหว ( อย่าหาว่าพวกผมบ้านะพี่ แค่เป็นเอามากเฉยๆ ) วันนี้มีบทความเอามาฝากคับ เพราะเท่าที่ติดตามเรื่องราวของพี่สีฟ้า กับ ลักยิ้ม ผมว่าน่าจะเข้ากับเรื่องของพี่มากที่สุด ( ฉัน แทน น้องลักยิ้ม , เค้า แทน พี่สีฟ้า )
ฉันรักเค้า... เค้าที่เป็นครูของฉัน
เค้าที่ฉันพยายามบอกกับตัวเองว่าเราเป็นพี่น้องกัน
เค้าเป็นผู้ชายที่แสนดีสำหรับฉันเสมอ
ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทามไมมันต้องเป็นอย่างนี้
กว่าจะรู้ตัว ฉันก็รักเค้าเข้าไปเต็มๆแล้ว
เค้าคือคนที่ฉันแคร์...
เค้าคือคนที่ฉันเป็นห่วง...
เค้าคือคนที่ฉันอยากใส่ใจ...
เค้าคือคนที่ทำให้ฉันยิ้มได้...
เค้าคือคนที่ฉันอยากคุย...
เค้าคือคนที่ฉันอยากให้โทรหาทุกวัน...
เค้าคือคนที่ฉันอยากอยู่ด้วย...
เค้าคือคนที่ฉันอยากให้มีอยู่บนโลกใบนี้...
...เพราะเค้าคือคนที่ฉันรัก...
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะเราเป็นศิษย์,อาจารย์ กัน...
นับวันเรายิ่งห่างกัน...
เค้าแทบไม่โทรหาฉันเลย...
ส่งข้อความไปก้อแทบจะไม่ตอบกลับ...
เค้าไม่ใส่ใจฉันเหมือนเคย...
เค้าเปลี่ยนไป...
ฉันได้แต่คิดถึงเค้า... และรอโทรศัพท์เค้าทุกวัน...
พอมีโอกาสได้คุยกันฉันกลับพูดไม่ดีกับเค้าเลย...
ชวนเค้าทะเลาะด้วยซ้ำไป...
ทั้งๆๆที่เค้าก้อไม่ได้ทามผิดอะไร...
ฉันไม่เคยถามเค้าถึงเหตุผลที่เค้าห่างหายกันไป...
เพียงเพราะความเอาแต่ใจของฉันเอง...
รวมกับความปากแข็ง ที่ไม่แม้แต่จะถาม...
ว่าทามไมเค้าถึงห่างหายกันไป...
ฉันกลัวว่าเค้าจะรู้ว่าฉันคิดถึงเค้ามากมาย...
และสุดท้ายกลายเป็นเราไม่พูดกัน...
เค้าไม่แม้แต่จะโทรมาง้อหรือส่งข้อความหา...
และฉันเองก้อไม่ใส่ใจที่จะทวงถาม...
...ช่วงเวลา(สั้นๆ) ผ่านไป...
ฉันยังคงนึกถึงเค้า...และรอให้เค้าโทรหา...
แต่ก็ไม่มี... จนฉันพอทำใจได้แล้ว...
ฉันฝันถึงเค้า ฝันร้ายนั้นทำให้ร้องไห้แทบทั้งคืน...
ฉันโทรหาเค้าแต่เค้าไม่รับโทรศัพท์...
ทำให้ฉันคิดเป็นห่วงเค้าไปต่างๆ...นานา...
ในตอนนั้นมันทำให้รู้ว่าเค้ามีความหมายกับฉันมากขนาดไหน...
พอเช้าเค้าโทรกลับมา มันทำให้ฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว...
ฉันร้องไห้ออกมาอีกครั้ง...
ฉันดีใจมากที่เค้ายังอยู่กับฉัน...
ฝันร้ายนั้นไม่ได้พลากเค้าไปจากฉัน... มันก้อแค่ฝันร้าย...
แค่ฝันร้าย... แต่ฉันก้ออดกลัวไม่ได้...
กลัวว่าฝันร้ายนั้นจะมาพลากเค้าไป...
ฉันให้เค้ายิงหาฉันทุกวันทั้งเช้าและเย็น...
เพียงเพราฉันเป็นห่วงเค้ามากเกิน...
...ฉันเป็นเอามากเลยจริง ฉันเป็นห่วงเค้า...
เค้าหาว่าฉันทำอะไรเหมือนเด็ก...
เค้าดูถูกความห่วงใยของฉัน....
ฉันควรจะโกรธเค้าจริงมั้ย แต่ไม่รู้ทามไม...
มันกลับทำให้ฉันยิ้มได้ เพราะว่าอย่างน้อยน้อย...
เค้าก้อยังอยู่คุยกับฉัน...
ฉันจะไม่ถามว่าเค้ารู้สึกยังไง และจาไม่เรียกร้องใดใด...
ฉันจะทำสิ่งดีดีเพื่อเค้า...
เพื่อรักษาเค้าให้อยู่กับฉันนานนาน จนถึงวันนั้น...
วันที่ฉันกล้าที่จะบอกว่ารักเค้า อย่างเต็มปากเต็มคำ...
ถึงวันนั้น ไม่ว่าเค้าจะรักฉันหรือไม่ก็ตาม...
ฉันจะยังรักเค้า...
รักด้วยหัวใจและเหตุผล...
...................
ลักยิ้มสู้โว้ย..!!!!!!!!!!! o13 o13 o13 o13 เชียร์เต็มร้อย งานนี้ช่วยเต็มที่ เพื่อลักยิ้มอันเป็นที่รักของพวกผม และ พี่ชายของเรา ขาว - แดง สู้
ปล. พี่ ..sky..คับ ในฐานะที่พี่ เป็นผู้สถาปนา ชื่อลักยิ้ม ผมให้พี่เป็นประธาน FC_ลักยิ้มเลย
-
มาเป็นกะลังใจให้ด้วยคนค๊าบบบบบบ
-
คิดถึงจารย์สีฟ้าแหละ อิอิ
-
แว๊บๆๆๆโพล่ :oni1: :oni1: :m22: เข้ามาให้กำลังใจน้องลักยิ้มอิอิ :m12: :m12:
คิดถึงจารยืสีฟ้ามักๆๆมาเม้นบ่อยๆๆน่ะค่ะ :m1: :m1:
แล้วก็แว๊บออกไป :oni1: :oni1: :oni1: :oni1:
-
ปล. พี่ ..sky..คับ ในฐานะที่พี่ เป็นผู้สถาปนา ชื่อลักยิ้ม ผมให้พี่เป็นประธาน FC_ลักยิ้มเลย
ไม่ไหวม๊างเกรงใจ :a5:
แค่มันนิสัยเหมือนไอ่จอมหื่นของผมคับ ก็เลยเชียร
หุหุ เข้ามาเชียรต่อ ลักยิ้มสู้ๆโว๊ย มีคนเชียรเยอะแล้ว
ไม่เสร็จไอ่ลักยิ้มคราวนี้ จะให้เสร็จคราวไหนละค๊าบพี่น้อง
:a2:
-
....ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันทำพลาดไป
มีเล้าฯ คอยให้กำลังใจเสมอ
อยากจะบอกว่าฉันขอบคุณเธอ
เพราะมีเล้าฯ นี้เสมอฉันจึงอุ่นใจ
....อยากขอบคุณเล้าฯ ที่แห่งนี้
กับสิ่งดีๆที่มอบให้
ทั้งความรักและความห่วงใย
ทำให้ฉันสุขใจเมื่อเข้ามา
....ขอบคุณนะสำหรับคำแนะนำ
ที่คอยให้กำลังใจฉันเสมอ
ต่อจากนี้ไปเราจะได้พบเจอ
และฉันจะมีเธอเสมอ.. ( เล้าเป็ด )
....ทุกครั้งที่ฉันมีน้ำตา
ทุกคนจะมาคอยปลอบโยนอยู่เสมอ
ฉันไม่รู้จะมีอะไรตอบแทนเธอ
นอกจากคำว่า "ขอบคุณ" ด้วยความจริงใจ
เพราะผมได้กำลังใจและคำแนะนำของ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนครับ ผมจึงสามารถหยัดยืนให้กับความรักอีกครั้ง สิ่งเดียวที่ผมจะตอบแทน เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และ เล้าฯ นี้ได้ คือคำขอบคุณ ถึงแม้ไม่มากพอกับสิ่งที่ทุกคนมอบให้ผม แต่ผมก็ขอบคุณออกมาจากใจ ของเกย์ตัวเล็กๆ คนนึง
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้น้องลักยิ้มนะครับ น้องเค้าคงภูมิใจมากๆ ที่เล้าฯ แห่งนี้รักน้องเค้าทุกคน และถึงแม้ไม่ใช่คนดัง แต่มีแฟนคลับ น่าอิจฉา
สำหรับความในใจของผมนี้ คงเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วที่ผมจะมาลงนะครับ อย่าถามผมว่าทำมัย เอาเป็นว่า เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในกระทู้ผมทุกคน ทำให้คนสองคนสามารถใช้ลมหายใจเดียวกันได้ ทำให้โลกของผมมีความหมายขึ้นอีกครั้ง ทำให้ทุกๆ เช้าผม ผมตื่นขึ้นมาอย่างสดใส ทำให้ทุกๆคืนผมสามารถหลับอย่างเป็นสุข และนับจากนี้ ผมเองก็พร้อมที่จะเรียนรู้ความรักอีกครั้ง เรียนรู้ พร้อมกับคนคนหนึ่ง คนที่เข้ามาทำลายกำแพงของผม ด้วยมือที่ดูบอบบางเหลือเกิน คนที่สามารถฉีกความกลัวของผมออกจนหมดโดยไม่เหลือชิ้นดี คนที่บอกว่าอยากเก็บพระจันทร์มาแทนหมอนให้ผมหนุน วันนี้ผมอยากบอกเค้าว่า
ผมรักน้องลักยิ้มครับ และรักมากด้วย ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่มันไม่ใช่สงสาร หรือ เห็นใจแน่นนอน หัวใจของผมเต้นแรงทุกครั้งที่เราใกล้กัน ผมไม่สามารถสบตาน้องลักยิ้มได้อีก ตั้งแต่ผมรู้สึกว่ารัก ผมกลับมาบ้านแล้วร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นน้ำตาน้องเค้า
น้องลักยิ้ม ที่รัก ของพี่ นับจากนี้ไป พี่จะทำให้เธอเป็นชายที่มีความสุขที่สุด พี่จะทำให้ทุกคนต้องอิจฉาเธอ แต่ต้องอยู่ภายใต้ขอบเขตของพี่นะครับ สุดท้าย ท้ายสุด พี่รักเธอที่สุด สุดที่รักของพี่ ลักยิ้ม ยิ้มน่ารักที่สุดเท่าที่พี่เคยเห็นมา
ปล.1.ขอบคุณจากใจนะครับ สำหรับสิ่งดีๆ ที่มอบให้ผม และ น้องลักยิ้ม
ปล.2.ไอ้น้อง FC_ลักยิ้ม ที่รักของพี่ ตั้งใจเรียนนะครับ สร้างที่เสียงให้อัสสัมชัญ ของเรา ไม่ว่าพวกเธอยู่ที่ไหน มีอะไรให้พี่ช่วย สำหรับเรา เลือด แดง – ขาว พี่ถือว่าเป็นเรื่องที่มาอันดับหนึ่งครับ
ปล.3. ทุกตัวอักษร ทุกข้อความ ในกระทู้นี้ น้องลักยิ้ม ต้องได้อ่านแน่นอนครับ
สุดท้าย เพื่อนที่ดีที่สุดของผม ขอบคุณมากๆๆครับ ลาก่อน กระทู้ ทำงัยงัยดีครับ เมื่อนักเรียนชายเดินเข้ามาบอกรักผม
โคตร ปล.ท้ายสุด...ตอนนี้ผมตัดสินใจขอโอนย้ายตัวเอง ในช่วงย้ายข้าราชการกลางปีแล้ว ให้พ้นจากสภาพครูผู้สอน เพราะผมไม่อยากให้บางสิ่งบางอย่างมากระทบ ต่อ จรรยาบรรณวิชาชีพครู ที่ผมได้ยึดถือมาตลอดเวลา
-
:m1:
หุหุ
แล้วคำตอบก็ออกมาสักที
ไอ่ลักยิ้มพี่ยินดีน่ะโว๊ย แผนต่อไปก็จัดการรวบหัว รวบหางสะ
55555
ไม่มีอะไรจะมอบให้คับ
ขอบมอบเพลงนี้ให้อาจารย์แล้วกันคับ
ถ้าผมเป็นไอ่ลักยิ้มผมจะร้องเพลงนี้ให้อาจารย์ฟัง
:m27:
วันที่ฉันพบเธอ
จากครั้งแรกที่สบตา
ก็แน่ใจชีวิตมีมาเพื่อใคร
ยังต้องสู้ต้องทำ
หนักเพียงไรนานแค่ไหน
ก็จะทำจะทุ่มใจหมดไม่เหลือ
เพื่อจะได้ยืนอยู่เคียงเธอ
เพื่อจะได้มีวันที่ฉันคู่ควรรักเธอ
อยากให้เธอรู้ว่าทั้งหมดใจ
เพื่อวันนี้วันที่รอคอย
และความฝันก็กลายเป็นจริงอยู่ตรงนี้
อยากให้เธอรู้ว่าฉันขอบคุณ
ขอบคุณที่พร้อมเชื่อมั่นในคนนี้
ได้รักเธอ โลกนี้ไม่มีเรื่องอื่นที่ต้องการ
(แค่นี้ก็คงมากพอ)...(แค่นี้ก็เพียงพอ)
ผ่านวันคืนมืดมน อดทนมาขนาดไหน
กว่าที่ในวันนี้จะได้รักกัน
แต่พรุ่งนี้จะทำ ให้มากขึ้นเป็นหมื่นพัน
จะฝ่าฟันทางแสนลำบากกว่านี้
เพื่อไม่ให้เธอต้องจากไป
เพื่อรักษาดูแลความรักที่เธอให้มา
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?Autoplay=1&songID=V2FAC0APD
-
ตามอ่านมาตั้งแต่ต้น ยินดี กะอาจารย์สีฟ้าด้วยนะครับ ที่กำแพงใจทลายลง เจอกับแสง ที่ทำให้อบอุ่นอีกครั้ง แล้วก็ยินดีกะน้องลักยิ้มด้วย ที่ความอดทนของน้อง เห็นผลแล้วในวันนี้ ยินดีด้วยจริงๆ
-
สำหรับอาจารย์สีฟ้า...
รู้สึกดีใจมากที่ได้รู้จักนะคะอาจารย์สีฟ้า...และก็พร้อมที่จะอยู่ข้างอาจารย์สีฟ้าด้วย ยังไงเพื่อนกันก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว :m12:
สำหรับไอ้น้อง...
ความพยายามของน้องสำเร็จแล้ว เวลาที่มีเรื่องอะไรผ่านเข้ามาในชีวิต มีปัญหาหรืออุปสรรค มันคือสิ่งที่เข้ามาเพื่อให้เราผ่านไปให้ได้นะจ้ะ
เพราะงั้น ดูแลเพื่อนพี่ดีๆๆ เน้อ :m1:
ขอลาทั้งอาจารย์สีฟ้าและไอ้น้องในทู้เลยละกัน ขอบคุณความรักของไอ้น้องที่ทำให้พี่ได้รู้จักเพื่อนดีๆๆ เพิ่มมาอีกหนึ่งคน
ขอบคุณนะอาจารย์สีฟ้า...ขอบคุณนะไอ้น้องลักยิ้ม
:m4: :m4: :m4: :m4:
-
เฮ้อ ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย
ไม่รู้ขอมากไปป่าว
แต่อยากได้ยินข่าวคราวอีกเรื่อยๆอ่ะคับ
ยังงัยก็เป็นกะลังใจให้นะคับ
ทั้งไอน้องลักยิ้ม
และอาจารย์สีฟ้า
มีความสุขมากๆนะคับ
-
เข้ามาอำลากระทู้ด้วยคนค่ะ
ขอให้ทุกวันของอาจารย์และน้องลักยิ้ม มีกันและกัน
ใช้ลมหายใจเดียวกัน เดินในเส้นทางเดียวกัน
ขอให้มีความสุขนะคะ
:bye2: :bye2: :bye2:
-
รู้ไหมคะ ว่าการตัดสินใจของอาจารย์ ทำให้รู้สึกดีใจจนน้ำตาไหลเลยค่ะ
ดีใจแทนทั้งสองฝ่ายจิงๆ ที่อาจารย์สีฟ้าได้รู้ใจตัวเองและตัดสินใจได้เสียที
ดีใจที่น้องลักยิ้มสมหวังในความรักที่พยายามทุ่มเทมาตลอด
ตั้งแต่ติดตามตอนแรกยันตอนนี้ก็ลุ้นมาตลอดเวลา เพราะอยากเห็นคนทั้งคู่มีความสุขค่ะ :m1:
จากนี้ไปก็ขอให้รักษาความรักนี้ไว้ให้ยืนนานนะคะ
เพราะกว่าจะได้มันมาต้องผ่านการเคี่ยวกรำทางจิตใจมานักต่อนัก o7
14 ก.พ 51 เป็นวันที่ดีจริงๆ :mc3: :mc3: :mc3:
ยินดีกับมหาบัณฑิตคนใหม่ และยินดีกับความรักครั้งใหม่ค่ะ :mc4:
ปล. ยังคงคอยเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เสมอและตลอดไปค่ะ
ปลล. ถ้ามีโอกาส ก็แวะมาบอกข่าวคราวบ้างนะคะพี่อาจารย์สีฟ้า เล้าเป็ดแห่งนี้ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ :m1:
-
:m4: :m4: :m4: :m4:
มาอำลากระทู้ด้วยค่ะ ถึงจะไม่โพสต่อในกระทู้นี้แล้ว แต่คงเจอกันในทู้อื่นๆ นะคะอาจารย์
ดีใจด้วยนะเจ้าลักยิ้ม ยินดีกับอาจารย์ด้วยค่ะ
ดีใจที่ความรักที่สวยงามของคนคู่หนึ่ง กำลังจะเติบโต งดงามขึ้น
เดินคู่กันไปอย่างนี้เรื่อยๆ นะคะ
รักอาจารย์กับน้องลักยิ้มค่ะ :m1: :m1: :m1:
-
:mc3: :mc3: :mc3:
เข้ามาอำลากระทู้อย่างเป็นทางการคับ
ก่อนอื่นขอยินดีกับอาจารย์ด้วยคับ ที่ทำลายกำแพงที่อาจารย์สร้างขึ้นไว้ได้สำเร็จ
ทำตามสิ่งที่หัวใจตัวเองต้องการ ผมไม่รู้หรอกคับว่าวันข้างหน้าของอาจารย์จะเป็น
อย่างไร ผมรู้แต่ว่าวันนี้อาจารย์ทำสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข และไอ่ลักยิ้มมีความสุข
นั่นแหล่ะคับความรักที่ก่อขึ้นมาใหม่ นับจากนี้จะเป็นอย่างไรผมว่ามันขึ้นอยู่ที่ว่า
อาจารย์และไอ่ลักยิ้มจะสานและสร้างต่ออย่างไรต่างหาก ความรักกำลังเดินทางคับ
ผมหวังไว้อย่างยิ่งว่าความรักของอาจารย์จะเดินทางไปในทิศทางที่สวยงาม ขอให้
เข้าใจความเป็นเด็กของไอ่ลักยิ้มบ้างเท่านั้นเอง บางทีความเป็นเด็กมันอาจจะมองโลก
ในแง่มุมที่ต่างกันทำให้ไม่เข้าใจกัน ค่อยปรับโลกของเค้าให้เข้ากับโลกของเราด้วยน่ะคับ
แล้วความรักมันจะมั่นคงและดำเนินต่อไปอย่างสวยงาม
:oni2: :oni2:
ส่วนไอ่ลักยิ้ม พี่ดีใจด้วยน่ะคับที่วันนี้ก็มาถึงคับ แต่อย่าเพิ่งดีใจไปน่ะว่าอาจารย์เค้าตัดสินใจ
ที่จะคบกับเอ็งแล้ว เอ็งจะได้ทุกอย่าง เอ็งเพิ่งทำสำเร็จไปแค่ขั้นเดียวเท่านั้น ความรักเพิ่ง
จะเริ่มต้นเท่านั้นต่อไปนี้เอ็งจะต้องพิสูจน์ให้คนๆหนึ่งเห็นแล้วว่าเอ็งรักจิงแค่ไหน การตีกำแพง
แตกไม่ใช่จะได้เจ้าเมืองเสมอไปน่ะโว๊ย เพราะฉะนั้นต้องจับให้มั่น คั้นให้ตาย จับหัวใจของ
อาจารย์ให้อยู่ในมือให้ได้น่ะ แผนขั้นต่อไปต้องพิชิตตัวให้ได้ (เริ่มเลวแล้วกรุ) ไม่ใช่ๆๆๆ
ต้องประคับประคองให้ความรักอยู่ต่อไปนานเท่านาน ความรักมันขึ้นอยู่กับคนสองคน
อยู่ที่ว่าเราเข้าใจ ใส่ใจ ห่วงใย จริงใจ ดูแลความรักถ้าเกิดขึ้นอย่างไง ถ้าเอ็งทำได้ที่พี่
บอกมา รับรองอย่างไงก็ได้รักกันจนวันตาย จงเข้าใจสถานะของตัวเอง และเข้าใจสถานะ
ของอาจารย์ด้วย พี่คิดว่าเอ็งโชคดีที่สุดแล้วที่พิชิตหัวใจคนนี้ได้ขอให้ความรักของเอ็ง
จงเดินทางไปสู้จุดหมายที่ต้องการน่ะ
แล้วแต่งงานเมื่อไรกรุณาแจ้งด้วยน่ะ จะไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เพราะว่าเพื่อนเจ้าสาวมีคนจองแล้ว
เหอะๆๆๆๆ โชคดีคับทั้งอาจารย์ และ ไอ่ลักยิ้ม กระทู้ที่ทำให้ผมได้สดใสอีกครั้ง
ปล. ไอ่ลักยิ้ม หาแบบเอ็งให้พี่สักคนสิ ที่โรงเรียนมีเยอะไม่ใช่หรือ :m1:
^^SKY^^
แฟนคลับไอ่ลักยิ้มจอมเสี่ยว
-
:m4: รู้สึกดีใจกับกานตัดสินใจของอาจารย์ เจ้าน้องลักยิ้มจะต้องเป็นผุ้ชายที่น่าอิจฉาจริงๆด้วย :m1:
ยังไงก็อย่าหายไปเลยนะคับ มาบอกข่าวคราวบ้างก็ดี หุหุ
ขอให้ความรักทำหน้าที่ของมันต่อไปนะครับ มีความสุข เห็นคนรักกัน :mc3: (แต่แอบอิจฉาเล็กน้อยถึงปานกลาง แหะๆ)
โชคดีคับ
-
ความรู้สึกที่มีของอาจารย์สีฟ้าจากวันที่ได้เริ่มตั้งกระทู้นี้ แตกต่างโดยสิ้นเชิงเมื่อมาถึงวันนี้
วันที่อาจารย์ได้ขอลากระทู้
สิ่งที่อาจารย์ได้เลือก และตัดสินใจไป ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ก็จะคอยให้กำลังใจอยู่เสมอนะคะ
ขอให้อาจารย์ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนะ เก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้มากที่สุด ไว้ใช้เวลาความทุกข์ถามหา
ถ้ามันจะเกิดขึ้นบ้าง (เหมือนสองอ่ะ ขอลอกหน่อยนะ)
หากน้องคนนั้นได้อ่านกระทู้นี้ มาดามก็ขอฝากเพียงให้น้องมีความสม่ำเสมอ รักษาสิ่งที่ตนเอง
ได้มาซึ่งความพยายามอย่างไร ก็จงจำไว้ด้วยนะคะ เวลาที่ต้องเจออะไรให้หวั่นไหว ขอให้นึกถึงสิ่งที่
ได้ทำ ได้พูดเอาไว้ อย่าทำให้ความรักเป็นพิษ จงทำให้มันเป็นสิ่งสวยงามอย่างที่มันควรจะเป็นค่ะ
กำแพงแห่งความกลัวการสูญเสียที่น้องได้ทำให้มันทลายไปนั้น จงอย่าทำให้มันก่อขึ้นมาใหม่เป็นอันขาดค่ะ
รัก และ ห่วง เสมอ
ป.ล. มาดามกุ้งขอแสดงความยินดีกับมหาบัณฑิตใหม่ ณ ที่ตรงนี้เลยนะคะ ยินดีด้วยค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกวันของชีวิตค่ะ
-
เฮ้อ :เฮ้อ:
เห็นเขามีความสุขแล้วก็ดีใจด้วย
พอหันมาดูตัวเองดิ ไหงมันเฉาอย่างนี้นะ
จะมีไหมน้อ ใครสักคนที่เราสบตาแล้วเขิน สะเทิ้นอาย
ท่าทางคงจะไม่มี
เพราะ....
ตูแรด!
อิอิ
สุดท้าย จำนวนคนเหงาๆ ก็ลดลงไปอีกสองคนแล้ว
เอ้าใครยังเหงาอยู่บ้างเคอะ ยกมือขึ้น
พรึ้บ!!!
อิฉันขอยกเป็คนแรกเลยคร่า o7
-
ยินดีด้วยนะๆๆ :mc4: :mc4:
ปล.เจ๊สองช่างกล้ายกนะ..อ้อล้อ ซะขนาดนั้น อิอิ
-
o7ยินดีด้วยคนจากในเลยตามอ่านมาตลอด
รัก คือ ความบริสุทธิใจที่จะให้
รัก คือ ความบริสุทธิใจที่จะรับ
และรัก คือ การแบ่งปันความรู้สึกซึ่งกันและกัน
ขอให้มัความสุขในวันแห่งความรักนะค่ะ อาจารย์สีฟ้า และ น้องลักยิ้ม
มันไม่อยากหลอกที่จะรักใครสักคนเพียงแค่คุณกล้าพอที่จะเปิดใจตัวเองหรือเปล่า
รักที่จะอยู่ รักที่จะสู้ รักที่จะเดินร่วมกัน
จะแคไปใยในเมื่อเราเลือกที่จะเกิดไม่ได้
แต่เลื่อกที่จะรักและเป็นคนดีของสังคมได้
:bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
-
โฮ.....ทำมัยพี่ไปเร็วจังคับ พวกผมพึ่งเข้ามาเอง แต่อยากบอกว่าตอนนี้ พวกผมมีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดีจัยด้วยนะคับพี่ชายของผม ดีจัยด้วยนะคับลักยิ้ม
เฮ้อ.....ตอนนี้มีคนสองคน บอกลาความเหงาไปแล้ว ที่เหลือก็เหงากันต่อไป แต่ไม่เป็นไรคับ แค่เห็นพี่ชายผมกับลักยิ้มมีความสุข พวกผมก็สุขด้วยคับ สุดท้ายไม่มีอารายยยยยยยยยยยย มอบให้ นอกจากกลอนที่ผมเขียนแทนลักยิ้มให้พี่นะคับ
ขอบคุณ...ดอกรัก...ช่อใหญ่
แล้วผมจะเก็บใส่แจกันหัวใจใบนี้
ที่เต็มไปด้วยความผูกพัน
ที่พี่ให้ความสำคัญตลอดมา
ขอบคุณ...คนของ...ความรู้สึก
ที่พี่มาบอกอะไรลึกลึกอย่างไม่กลัวเสียหน้า
ขอบคุณวันของความรัก...สิบสี่กุมภาฯ
ที่ทำให้พี่ตัดสินใจบอกอะไรบางอย่างออกมา...จากหัวใจ
พี่เดินเข้ามาพร้อมกับคำว่า...พี่รักผม..ลักยิ้มสุดน่ารัก.....................................
:m4: :m4: :m4: :m4:
ความรักยิ่งใหญ่เสมอนะคับพี่ ลักยิ้มคับ ถนอมน้ำใจกับไว้มากๆๆ นะคับ ทำอย่างที่ลักยิ้ม สัญญากับพี่สีฟ้าไว้ด้วย อย่างที่พี่เคยแนะนำไว้ในทู้อื่นๆ ว่า ความเชื่อใจและไว้ใจกัน เป็นพื้นฐานของความรัก พี่อย่าลืมนำมาใช้กับรักครั้งใหม่นะครับ
ลักยิ้ม เอ้ย....รักครั้งนี้กว่าจะได้มา ไม่ใช่เรื่องง่ายๆๆ นะ เพราะงั้นรักที่ได้มาอย่างยากลำบากในครั้งนี้ มีคุณค่าที่สุดแล้วคับ อย่าลืมรักษาไว้ด้วยชีวิตนะ
เพราะงั้น ขอแสดงความยินดีกับความรักที่ยิ่งใหญ่ ครั้งนี้อีกครั้งคับพี่สีฟ้าและลักยิ้ม การที่รีฯ บนๆ บอกไว้
ทู้นี้เป็นทู้แห่งรักที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่เจงงงงงงงงๆ การตัดสินใจของพี่ ผมเองน้ำตาซึมเลยคับ
ยินดีด้วยคับพี่ชายผม
ปล. กลุ่ม FC_ลักยิ้ม ขอเปลี่ยนสภาพ เป็น กลุ่ม FC_ลักยิ้มสีฟ้า ตั้งแต่บัดดล เป็นต้นไป
ปลล.มีความสุขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขขข โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....เห็นคนรักกัน
ฉิจฉาลักยิ้ม ตอนนี้กลายเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดไปแล้ว
พี่ oaw_eang คับ ผมยกมีอยู่ชมรมคนเหงาด้วยคับ อิอิ
-
ดีใจด้วยนะครับ ที่กล้าลุกขึ้นเดินไปอีกครั้ง
แม้เจออุปสรรคขวากหนามใดๆ ก็ให้นึกถึงวันนี้อีกครั้งนะครับ
ว่ากว่าเราจะเจอรักสักครั้งหนึ่งยากนัก
ก็จงทำมันดีที่สุดในวันนี้ เวลามองกลับมาอดีตจะได้ตอบตัวเองอย่างมั่นใจ
ว่าเราทำดีที่สุดแล้วจริงๆ
:mc3: :mc3: :mc3: :mc3:
-
:mc3:
อิจฉาน้องลักยิ้มจัง
ยังไงก็ขอให้คุณอาจารย์สีฟ้า มีความสุขมากๆนะงับ
ไม่รู้จะอวยพรอะไรดี เป็นอันว่ายินดีละกันงับ
ยังไงก็แวะเวียนมากระซิบข่าวคราวว่าเป็นไงบ้างนะงับ
:m1:
:m1:
:mc3:
:mc3:
-
ดีใจด้วยนะครับ เห็นด้วยกับพี่เรย์นะครับ เพราะผมเคยมีความรู้สึกแบบอาจารย์สีฟ้าอะ กว่าจะก้าวผ่านมัน แต่ไม่นานเท่าอาจารย์สีฟ้า ขอให้โชคดี และประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน นะครับ
เป็นกำลังใจให้อีกครั้งครับ
-
รู้ไหมคะ ว่าการตัดสินใจของอาจารย์ ทำให้รู้สึกดีใจจนน้ำตาไหลเลยค่ะ
ดีใจแทนทั้งสองฝ่ายจิงๆ ที่อาจารย์สีฟ้าได้รู้ใจตัวเองและตัดสินใจได้เสียที
ดีใจที่น้องลักยิ้มสมหวังในความรักที่พยายามทุ่มเทมาตลอด
ตั้งแต่ติดตามตอนแรกยันตอนนี้ก็ลุ้นมาตลอดเวลา เพราะอยากเห็นคนทั้งคู่มีความสุขค่ะ :m1:
จากนี้ไปก็ขอให้รักษาความรักนี้ไว้ให้ยืนนานนะคะ
เพราะกว่าจะได้มันมาต้องผ่านการเคี่ยวกรำทางจิตใจมานักต่อนัก o7
14 ก.พ 51 เป็นวันที่ดีจริงๆ :mc3: :mc3: :mc3:
ยินดีกับมหาบัณฑิตคนใหม่ และยินดีกับความรักครั้งใหม่ค่ะ :mc4:
ปล. ยังคงคอยเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เสมอและตลอดไปค่ะ
ปลล. ถ้ามีโอกาส ก็แวะมาบอกข่าวคราวบ้างนะคะพี่อาจารย์สีฟ้า เล้าเป็ดแห่งนี้ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ :m1:
เห็นด้วยทุกคำพูด ยิ่งได้ฟังเพลงจากน้องฟ้า ยิ่งน้ำตาไหลด้วยความยินดีจริงๆ จ้า
-
ในที่สุด ก็ลงเอยด้วยดี :mc4: :mc4:
ยินดีด้วยคับ ในที่สุด อาจารย์สีฟ้า ก็ก้าวผ่านอดีตและความคิดที่แสนจะสับสนไปได้ซะที
ยินดีด้วยกะน้องลักยิ้ม ในที่สุดน้องก็ทำสำเร็จ o13 o13
น้องเก่งมากรู้มะคับ ความพยายาม ความรักที่ดี ความอดทน
ทำให้น้องได้ความรักที่ดีตอบกลับมา
มันดีที่สุดเลยใช่มะ :m4: :m4:
ยังอาจมีอุปสรรคอีกเยอะ จับมือกันให้แน่นก้าวผ่านมันไปให้ได้นะคับ
เป็นกำลังใจให้คับ :a1: :a1: :a1:
-
สำหรับเรื่องเรียน..... ลืมบอกว่าแสดงความยินดีด้วยนะคับ ^^
ส่วนเรื่องรัก..... กำลังตามอ่านอยู่ T__T แต่เท่าที่เห็นรีบนๆหัวเนี่ย ท่าทางจะ happy นี่คับ
ยินดีด้วยจริงๆนะคับ เพราะสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการกล้ายอมรับในสิ่งที่เรากลัวนั่นแหละ
^^
เฮ้อออ
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อิอิอิอิ
-
เข้ามาอำลากระทู้ด้วยคน :mc1:
เป็นการลาที่มีแต่รอยยิ้ม :m1:
ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ นะ
กว่าจะรักกันได้ช่างยากเย็น
รักษาความรักที่มีให้กันไปนาน ๆ นะ o13
-
:mc3: ดีใจกะอาจารย์สีฟ้าโด้ยยยย :mc3:
:mc4: ยินดีกะอาจารย์ทั้งเรื่องรักและเรื่องเรียน :mc4:
การที่ได้ซื้อสัตย์ต่อหัวใจตัวเองมันก็ดีเยี่ยงนี้ อิอิ
:m1:
ความรัก..ง่ายที่เราจะหามัน แต่ยากที่จะรักษาเอาไว้ให้คงอยู่ตลอดไป
ดูแลความรักซึ่งกันและกันให้ดีๆนะจ๊ะอาจารย์
:m4:
สุขสันต์วันแห่งความร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกจ้า
(http://i223.photobucket.com/albums/dd277/akapong/Love/07-02-2008_01.gif)
-
:pig3: Valentine's Day ค้าบ ทุกคน
-
การที่จะประคับประคองความรักให้อยู่รอดตลอดไป
น่าจะยากกว่าการเริ่มต้นเปิดใจรับรักกันซะอีก
แต่เราว่าอาจารย์กับน้องต้องทำได้แน่นอน
:mc3: :mc2:
ดีใจกับอาจารย์ด้วยจริงๆ :m4:
ถึงแม้จะอำลากระทู้ไปแล้ว (โดยไม่มาเล่าเรื่องอีก)
แต่หวังว่าอาจารย์จะได้มาอ่านที่เพื่อนๆชาวเล้าเข้ามาอวยพรนะจ๊ะ
ขอให้อาจารย์กะน้องลักยิ้ม รักมั่นกันตลอดไป :loveu:
-
เข้ามาอำลากระทู้และขอแสดงความยินดีกับมหาบัณฑิตค่ะ
ไม่มีอะไรจะพูดแล้วนอกจาก...
จะเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่เสมอนะคะ
-
ไม่ทันตามก็จบซะละ
ดีที่ผ่านไปด้วยดี ต่อไปก็เป็นเรื่องของทั้งสองคนค้นหาหนทางกันต่อไป.....
ขอให้สวัสดีทั้งคู่นะครับ
-
งงมากมาย ไม่เห็นต้องมาอำลากันเลย :o
ก็อยูวนๆเวียนๆกันแถวนี้ล่ะนะอาจารย์ :a4:
มาคุยๆเล่นกันสนุกๆนะ
ดีใจด้วยกับความสบายใจทั้งหมดของการตัดสินใจของอาจารย์ค่ะ o13
เพราะนอกจากทำให้ตัวอาจารย์กับน้องลักยิ้ม มีความสุขแล้ว
อาจารย์กำลังทำให้คนในเล้าที่ช่วยเชียร์กันอยู่มีความสุขด้วย :L2:
ไม่ว่าจะยังไงก็ตามขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มาแบ่งปันกันค่ะ
ถึงแม้จะแอบเสียดายที่จะไม่ได้อ่าน SMSแล้ว
ปล.ไปเปิดอีกกระทู้ Sms โดนใจเลยค่ะ ชอบม๊ากกก :a2:
-
มานั่งๆนอนๆรอคับ อิอิ :m1:
รักหมดใจจริงๆ
:m13:
คิดถึงๆๆ
-
:L1: :L1: :L1:
คิดถึงพี่จิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คับ ….....คิดถึงลักยิ้มด้วย พอมาอ่านที่ พี่เคยโพสไว้ แล้วก็คิดถึงหนักกว่าเก่าอีก
เมื่อวานพี่คงมีความสุขน่าดูเลยซิคับ คิดแล้วอิจฉาจังคับ เมื่อไหร่พวกผมจะได้บอกลาความเหงาสักทีนะ
ลักยิ้ม ที่ห้องนาย มีแบบนายอีกสัก คนมั้ย อยากได้บ้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากให้พี่กลับมาในทู้นี้อีกนะคับ
ผมก็จะเข้ามารอทุกวัน เพราะผมเชื่อใน...ปาติหาน... เหมือนพี่ อิอิอิอิ
เป็นกำลังใจให้พี่กับลักยิ้มตลอดไปคับ
จุ๊บบบบบบบบๆ
:c1: :c1: :c1:
-
Krapoom ...พี่แน๋ว…Piyakorn…Oaw_eang…unagan ...มูมู่น้อย
blueBoYhub...มังกรขึ้เหงา…donDaKe!!!...ExecutioneR…Light_ter
^^sky^^…Champnark…Loin_diciz…yayoy...มาดามกุ้ง…yoki
Poes...สาวตัวกลม…Stayingpower…Eis…marknight…εїзPaIMhiNg
viva…pop_pukluk...หมุ่มแบงค์…Andreas…THIP...ขุนกระบี่ไร้รัก
Life_fracture…Manfang…Satan666…cj…kongkilmani
MyLoveMyBabe…Chanonnaral...น้ำค้าง…mist…anna_007
GuNKuN…TaEnIaE_Col...กระต๊อบ…FC_ลักยิ้ม…Beta-K…RN
Anna1234…Christiyaturr…MeowY…Pajaa
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
ผมขอบคุณพี่ๆ ทุกคนมากนะคับ ที่คอยเป็นกำลังใจพี่ฟ้าและผมมาโดยตลอด ขอบคุณทุกคำแนะนำที่มีให้กับพี่ฟ้าของผม ตอนแรกผมเองก็ไม่รู้ตัวหรอกคับว่าผมได้สร้างความอึดอัดให้กับพี่ฟ้ามากแค่ไหน ตอนนั้นผมรู้อยู่อย่างเดียวว่าผมรักพี่ฟ้ามาก ผมรักพี่ฟ้ามาตั้งแต่ที่พี่เค้าสอนผมครั้งแรก ตอนผมอยู่ ม.3 เทอม 2 ผมก็อึดอัดมากเหมือนกันนะคับ ที่บอกพี่เค้าไม่ได้ ผมรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่เห็นพี่เข้าคุยสนิทสนมกับเพื่อนๆ คนอื่น
แต่เมื่อวานเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุด เป็นวาเลนไทน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วสำหรับผม ผมคิดว่าผมคงหาความสุขแบบนี้อีกที่ไหนไม่ได้แล้ว และผมคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว นอกจากพี่ฟ้าของผม
อยากบอกพี่ ๆ ทุกคนนะคับ ที่ผมทำทุกอย่างให้พี่ฟ้า ผมทำออกมาจากหัวใจของผมจิงๆ ผมคิดไม่ถึงเหมือนกันว่าเรื่องบางเรื่องผมจะทำได้ จดหมายที่พี่ๆ อย่างยังเป็นส่วนน้อยคับ เพราะมีจดหมายอีกหลายฉบับ ที่ผมเขียนถึงพี่ฟ้า แต่ผมก็ไม่เคยส่งให้พี่ฟ้าหรอกคับ เพราะตอนนั้นผมไม่กล้าจิงๆ
ผมกลัวพี่ฟ้าเค้าเกลียดผม แต่ถึงวันที่ใจผมทนไม่ไหว ผมคิดว่าต้องบอกรักพี่เค้าให้ได้ ถ้าพี่เค้าจะเกลียดผมมันก็เรื่องของเค้า เพราะผมบอกรักพี่เค้านี่นา ไม่ได้บอกว่าเกลียดพี่เค้าสักหน่อย ถ้าพี่เค้าจะเกลียดคนที่เดินเข้ามาบอกรัก ผมก็ไม่มีไรจะพูดต่อ
ผมเล่าไม่ออกแล้วคับ ไม่ใช่ไม่มีอะไรจะเล่า แต่มันมากจนจะเล่าได้ ถึงวันนี้ผมคิดว่าผมเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดแล้วคับ ที่มีคนที่รักผมแบบพี่ฟ้า
ผมไม่สัญญาอีกแล้วคับ ว่าผมจะรักพี่ฟ้าจนวันตายของผม เพราะอย่างที่พี่ฟ้าบอก ผมไม่สามารถคาดเดาเหตุการณ์ข้างหน้าได้ แต่ผมจะทำทุก ๆ วัน ที่เรายังอยู่ด้วยกันเป็นวันของความรัก ผมจะดูแลพี่ฟ้าอย่างดีที่สุด เท่าที่เด็กอายุ 17 จะสามารถทำได้ ผมจะตอบแทนความรักของพี่ฟ้า ด้วยความซื่อสัตย์ ผมจะรักษาความรักนี้ของผมให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ ......พี่ฟ้าไม่ได้ทำให้ชีวิตผมดีขึ้นหรอกคับ แต่มีฟ้าทำให้ผมอยากมีชีวิต....ผมรักและซื่อสัตย์กับพี่ฟ้า เท่าที่ผมยังหายใจอยู่
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนอีกครั้งนะคับ ผมไม่มีอะไรตอบแทนพวกพี่หรอกครับ...แต่ผมจะทำให้ได้อย่างที่พวกพี่บอกไว้ คือถนอมรักนี้อย่างดีที่สุดคับ รักพี่ๆ ทุกคนคับ
ผมชอบชื่อลักยิ้มจัง
ปอหล๋อ..ถ้าพี่ฟ้าไม่ลงต่อ เดี๋ยวผมลงเอง อิอิ ( เพราะผมรู้พาส พี่ฟ้าแล้ว )
ปอหล่ออ...ขอบคุณพี่ๆ อีกครั้งคับ จากใจลักยิ้ม
ปอหล๋อออ....ขอบคุณพี่ฟ้า ( sky ) สำหรับชื่อลักยิ้ม
ปอหล๋ออออ....ขอบคุณฝ่ายเสนาธิการ ของพี่ฟ้านะคับ ( เดาเอาเองว่าเป็นใคร )
ปอหล๋อออออ.....ขอบคุณพี่แบงค์พี่ชายที่แสนดีของผมคับ
ปอหล๋ออออออ.....ขอบคุณกลุ่ม FC_ลักยิ้มนะคับ ดีใจจัง
ปอหล๋อออออออ.......ขอบคุณเล้า ฯ แห่งนี้ที่มอบความรักครั้งนี้ให้ผม
ปอหล๋ออออออออ........ขอบคุณพี่ฟ้า สุดที่รักของผม ที่วันนี้พี่ทำให้เราได้ใช้ลมหายใจเดียวกัน
ปอหล๋อออออออออ........นิสัยขอบคุณของผม คงติดมาจากพี่ฟ้านะคับ
วันนี้ผมมาบ้านพี่ฟ้าคับ...ผมจะมาบอกกับพี่ภัทว่า ผมจะรักพี่ฟ้าเท่าๆ กับที่พี่ภัทรัก และผมก้รักพี่ภัท เท่าๆกับที่พี่ฟ้ารัก
:L1: :L1: :c1: :L1: :L1: :c1: :L1: :L1: :c1: :L1:
-
^
^
^
จิ้มมมมมมมมมมมมมม :m14:
จิ้มตูดลักยิ้ม อิอิ
ดีใจกับทั้งคู่ด้วยนะ
ขอให้รักนี้นานเท่านาน
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
^
^
โหย ป๋อมแป๋ม ไวคอดๆๆ
ขอบคุณที่มีความรักให้กันนะคะ
พิเศษเพิ่มเติมนะคะ ถึงน้องลักยิ้ม
วันนี้มาดามได้มีโอกาสคุยกะน้องลักยิ้มทาง MSN
เรายังอ่อนไหวอยู่มากนะ อย่างนี้โดนฟ้าแกล้งตายเลย
สิ่งที่เราบอกว่ารักอาจารย์สีฟ้ามาก อาจารย์สีฟ้ารับรู้
แต่ความรักมันมีเพิ่ม มีลด สิ่งที่สำคัญอีกอย่าง
คือความเข้าใจนะคะ ถ้ามีความเข้าใจ มันก็จะมั่นคงมากขึ้น
ยินดีที่ได้พูดคุยกันค่ะ
-
ชิไอ่แป๋มมมมม..ไวเจรงๆ นะ... o12
ยินดีด้วยไอ่ลักยิ้ม....อย่างที่บอก ทำทุกวันให้ดีที่สุด ถนอมความรักที่อ. เค้าตอบแทนเราไว้นานๆ
รักน้อง เหมือนที่รัก อ. สีฟ้าของน้องน่ะแหละ
จะใช้พาสฯ อ. ทำมั๊ย สมัครเองเลย ชื่อก็ได้แล้วหนิ 555+
:L1: :L1: :L1:
:mc3: :mc3: :mc3:
-
กำลังอยู่ในอาการคลุ้มคลั่งค่ะ
เดี๋ยวมาเม้นต์
-
:a2: :a2:
บอกอะไรไม่ได้นอกจากคอยเชียร์อยู่เสมอๆ
มีความสุขจริงๆเหมือนตัวเองสมหวังไปด้วยเลย :oni1:
ปล.น้องลักยิ้มพี่ชอบ Sms น้องมากเลย เปิดกระทู้ใหม่เลยน้อง
เผื่อพี่ขอไปใช้บ้าง อิอิ :oni2:
-
:mc3: :mc3: :mc3:
ขอให้น้องลักยิ้มกับพี่ฟ้า
มีความสุขมากมายจ้า
:L1: :L1: :L1:
-
อย่างที่บอกนะไอ้น้องลักยิ้ม....
ดูแล...รักษาความรักที่ได้มาอย่างดีที่สุด
เวลามีปัญหาอะไร...ให้น้องกลับไปคิดถึง เหตุการณ์ที่ผ่านมา
ว่า...กว่าจะมาถึงวันนี้ได้ น้องต้องฟันฝ่าอะไรบ้าง
พี่จะไม่บอกให้น้องรักพี่ฟ้ามากๆๆ หรอกนะ เพราะพี่เชื่อ....เชื่อมั่นในความรัก
และก็คิดว่าน้องก็เชื่อมั่นด้วยเช่นกัน...
:L1: :L1: :L1: :L1:
-
ดีใจด้วยกะน้องลักยิ้มที่สมหวัง มีความสุข
ในเมื่อพี่ฟ้าเปิดใจให้น้องแล้ว ก็ขอให้ดูแลรักใคร่ซึ่งกันและกันตลอดไป
ขออวยพรให้ทั้งคู่ประสบความสำเร็จในชีวิตค่ะ
:pig3: :pig3: :pig3: :pig3:
-
^
^
^
โหย ป๋อมแป๋ม ไวคอดๆๆ
ชิไอ่แป๋มมมมม..ไวเจรงๆ นะ... o12
แหงแหละ
แบบว่าวัยรุ่นอ่ะ ทำอะไรรวดเร็ว ทันจาย :m20: :m20:
-
โอ้วววววววววววววววววววววววววววววววววว
อ่านแล้วเจ้ถึงกับอยู่ในอาการคลั้งรักกันเลยทีเดียว
:oni2: :oni2: :oni2:
-
:oni1: :oni1: :oni1:
ดีใจด้วยนะน้อง
ดูแลกันและกันดีๆนะ
:mc4: :mc4:
-
:L2: :L1: :L2: :L1: :L2:
ดีใจกะน้องด้วยนะ ที่รักนี้สมหวัด ทั้งที่โอกาสมันเป็น0
ตอนนี้น้องเพิ่งเริ่มนับที่ 1 เองนะ
ความรักมันเกิดง่าย แต่จะรักษาความรักนี้ไว้ให้คงอยู่ตลอดไปมันอยากนะ
เอาใจเข้ามาใส่ใจเรานะ
-
ถ้าอยากขอบคุณ....
มาจัดมีตติ้งกันคับ... กิ๊วววววววววววววววววววววววววววว
-
นี่ๆๆๆเจ้าลักยิ้มพี่คิดว่านายอ่ะมาลงเรื่องของนายเองอีกกระทู้ไปเลยว่า จะทำอย่างไรดีครับ เมื่อผมเดินไปบอกรักอาจารย์ผู้ชายด้วยกัน เอิ๊กๆๆๆรับรอง บูม เอิ๊กๆๆๆ :m4: ว่าแต่เลิกขี้แงได้แล้ว ที่เรื่องอื่นหน่ะเก่งนักแต่เรื่องรักนี่ยังแพ้ทางอยู่นะเว้ยยยยยย ดูพี่เป็นตัวอย่าง 555+
:c2:
ปล,อยากรู้อะไรไปถามหวานใจแกเอาเอง :a4:
-
มาเชียร์คับ
มีฟามสุขเจงวันนี้
นึกว่าวาเลนไทน์นี้จะไม่มีรัยดีๆแล้วนะ
เห็นคนรักกันแล้ว
มันสุขใจแบบบอกไม่ถูกเลย o7
ซึ้งจายยย
ปล.ที่น้องลักยิ้มว่าจะมาต่ออ่ะ
ต้องมาต่อเจงๆนะ ถือว่าสัญญาแล้วนะคับ
-
ดีคร้าบผม
ยินดีด้วยนะคับ อาจารย์สีฟ้า กับน้องลักยิ้ม อิอิ
ยังไงก้อถนอมความรัก เชื่อว่าทั้งสองคงถนอมกันอยู่แล้ว
รักกันให้นานๆนะคับ ฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันทั้งคู่นะ
ป๊อกเป็นกำลังให้ทั้งสองคนนะคับ
ดีใจด้วยคร้าบอิอิ ดีใจกับโลกใบนี้ที่มีรักแท้เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคู่ โลกนี้ก้อน่าอยู่ขึ้น อิอิ
-
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
ลัลล้าๆๆๆ~*
:oni1:
มามะน้องลักยิ้มจิ้มลิ้มพี่ให้ยืมเพลงที่พี่ชอบไปร้องให้อาจารย์สีฟ้าฟังเวลาหวีทหวานกันจ๋องคนนะ อิอิ
http://www.divshare.com/flash/playlist?myId=3793626-270
คำที่เราบอกรักกันมากมาย เป็นเพียงสัญญา จะมั่นคงจะรักกันจนกว่า ฟ้าดินมลาย
*เป็นแค่คำหวาน ทำให้ชวนฝัน เติมรักกันเรื่อยไป
ต่อจากวันนี้ จะอีกนานไหม และจะมั่นคงเช่นไร
**ไม่มีใครรู้ว่ารักจะจบลงเมื่อไร
ไม่มีใครรู้ว่ารักจะจืดจางเมื่อใด
แต่ที่รู้ก็คือ วันนี้รักเธอ อยากจะทำเวลาที่มีให้งดงาม
ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
ไม่มีใครรู้ว่ารักจะเปลี่ยนไปเมื่อใด
อาจจะต้องเจ็บปวด หรือรักมากมาย
ก็อยู่ที่ใจสองใจจะเติมใจให้กัน...ต่อไป
คนจะรักเหตุผลไม่เคยมี ก็ทุ่มเทหัวใจ
คำที่ดีที่ซึ้งชวนฝันใฝ่ ก็ส่งไปให้กัน
:L1:
:L2:
-
นี่ๆๆๆ เจ้าลักยิ้ม พี่คิดว่า นายอ่ะ มาลงเรื่องของนายเอง อีกกระทู้ไปเลย ว่า จะทำอย่างไรดีครับ เมื่อผมเดินไปบอกรักอาจารย์ผู้ชายด้วยกัน เอิ๊กๆๆๆ รับรอง บูม เอิ๊กๆๆๆ :m4:
เห็นด้วยอ่ะ
ตอนแรกอ่านเจอคำว่า "ขอบคุณพวกพี่ๆ " กำลังรับไม่ได้ :serius2: แต่พออ่านว่าใครมาโพส กรี๊ดดดดด เลย :o8: ยิ้มไม่หุบเลยอ่ะ
ขอให้น้องลักยิ้ม กะ อาจารย์สีฟ้า รักกันนานๆ น้า จะทำอะไรก็ให้คิดว่าผลที่เกิดไม่ใช่มีแค่ตัวเราคนเดียวต้องรับผิดชอบยังมีอีกคนที่เรารักมากๆ ต้องมารับผิดชอบด้วย
:c1: :c1: :c1:
-
:m21: แบบว่า...มีเรื่องเล่าให้ชาว ลักยิ้มสีฟ้าFC ให้ฟังกันอ่ะคะ :m13:
วันนี้ได้มีโอกาส.....ได้คุย MSN กะไอ้น้องลักยิ้ม คะ
อดที่จะมาเล่าเรื่องราวน่ารักๆๆๆ ไม่ได้
เพราะเจอประโยคโดนใจไปเต็มๆๆ
เลยขอเอามาโพสให้ชาวลักยิ้มสีฟ้าFC ได้รับรู้ถึงความน่ารักของ ไอ้น้องลักยิ้มคะ
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
สาวตัวกลม..... ไอ้น้องลักยิ้ม พี่ถามอะไรหน่อยสิ
น้องลักยิ้ม...... คับ ได้คับ
สาวตัวกลม..... อาจารย์สีฟ้านะ เป็นรักแรกของน้องหรือเปล่าอ่ะ
น้องลักยิ้ม...... อ้อ...คับ เป็นรักแรกและรักเดียวคับ
สาวตัวกลม...... (โดนใจเจ๊มากไอ้น้องงงงงงงงงงงงงงงงงง o13)
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
แบบว่า.....ก็แค่อยากเล่าให้ฟัง ว่าประโยคเนี้ย.....โดนใจจังเลยไอ้น้องลักยิ้ม
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
:o8: อิจฉาพี่ดาววว ได้คุยก่าน้องลักยิ้มจิ้มลิ้มดั้วะ :m1:
-
ดีใจชะเอิงเอย...น้องลักยิ้มมาโพสต์ด้วย :m4:
อยากขอร้องอาจารย์สีฟ้า ว่าอย่าลากระทู้นี้เลย
ไหนๆ ก็ตามลุ้นตามเชียร์กันจนจากลายเป็นแฟนพันธ์แท้กันไปอยู่ละ
วันไหนอาจารย์มีเรื่องไรดีๆ เช่นได้แกล้งน้องลักยิ้ม :m14: ก็เข้ามาเล่าให้เพื่อนๆในเล้าได้ฟังกันมั่ง
ส่วนน้องลักยิ้ม ก็เข้ามาขอกำลังใจจากพี่ๆในเล้าได้ตลอดเลยนะ :m13:
น้องคงรู้แล้วเนาะ ว่ามีแฟนคลับของน้องเยอะขนาดไหน
ก็ใครๆก็ร๊ากกกกกเด็กกันท๊างน๊านนนนน :o8:
-
โอ๊ยยยยยยยยยยยย.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อิจฉา มาดามกุ้ง กับ สาวตัวกลม....อย่างแรง
:serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
ทำมัยพวกผมไม่โชคดีอย่างนี้บ้าง....อยากคุยกับลักยิ้มบ้างเหมือนกันนะพี่ฟ้า
ตอนแรกอย่างเจอ ขอบคุณพวกพี่ๆ ยังแปลกใจว่าใคร แต่พอเจอชื่อเข้า พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ดีมากๆๆๆๆๆๆๆ
ที่ลักยิ้มของพวกผมเข้ามา
เป็นกำลังใจให้พี่ฟ้ากับลักยิ้มเสมอและตลอดไปนะคับ
จาก FC_ลักยิ้มสีฟ้า
:m1: :m1: :m1: :m1:
-
อ่านให้ปวดหัวดี เหมือนอ่านแล้วเขียนถึงเราอย่างไงไม่รู้
หุหุ
หมดคำแนะนำ แล้วคับ มีแต่คำว่า
ยินดีด้วยน่ะคับ
:mc3:
-
อิอิยินดีด้วยน่ะค่ะจารย์สีฟ้า
แล้วก็น้องลักยิ้ม
กว่าจาลงเอยกันได้ลุ้นซ่ะ
ยังไงก็รักกันานน่ะค่ะ
เป็นกำลังใจให้
:L1: :L1: :L1: :L1: :L2: :L2: :L2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1:
-
โธ่ เวรกรรม เน็ตผมเพิ่งใช้ได้ตอนนี้หลังจากพังมาเกือบยี่สิบสี่ ชม เต็ม
-"-
คิดถึงนะคับ ทั้งสองคนเลย จุ๊บๆ อิอิ
-
ยินดีด้วยค่า!!! :mc3: :mc3:
ดีใจกับน้องลักยิ้มมากๆเลย
ขอให้ถนอมรักนี้ไว้นานๆน๊า :m1:
แล้วแวะมาบอกเล่าเรื่องราวกันบ้างนะคะ :mc1:
-
"ความบังเอิญ"..."โชคชะตา"หรือว่า"พรหมลิขิต" กันหนอ...
ที่ทำให้คนหนึ่งคนตกหลุมรักคนอีกคนหนึ่งได้...
...รักตั้งแต่...เขาอยู่เพียงแค่ "ม.3"
...รักทั้งๆที่...คนๆนั้น...เป็น"ครู"
...รักทั้งๆที่...คนๆนั้น...เป็น"ผู้ชาย"
และก็รัก...ทั้งๆที่..."เขาคนนั้นมีบาดแผลในชีวิต ไม่กล้าที่จะรักใครได้อีก"
จนมาวันนี้...สิ่งที่คนๆหนึ่งได้คาดหวังไว้...ได้เกิดขึ้นแล้ว
เขาคนนั้นได้ยอมเปิดใจและยอมรับให้คนอีกคนได้มีโอกาสใช้ลมหายใจเดียวกัน...
....พี่ดีใจด้วยนะไอ้น้องลักยิ้ม...
ถึงแม้ที่ผ่านมา น้องจะร้องไห้ เสียใจมากเท่าไหร่
แต่น้องไม่เคยท้อ...ไม่เคยที่จะหยุด"รัก"...
จริงด้วยเนอะ...ที่เขาบอกไว้ว่า "ตราบใดที่มีรัก...ย่อมมีหวัง"
น้องทำให้คนอื่นๆเชื่อมั่นในรักมากขึ้น...รวมทั้งพี่ด้วย
วันนี้อาจารย์สีฟ้าบอกว่าน้องลักยิ้มจะมาขอบคุณพวกพี่ๆในกระทู้...
พี่ก็รอ....รอ...จนในที่สุด ก็ได้อ่านที่น้องโพส
และพี่ก็ได้รับโอกาสที่ดีกว่าแค่อ่านกระทู้...
สิ่งที่พี่ได้รับก็คือ...พี่มีโอกาสได้คุยกับน้องลักยิ้ม...
:m1:..."น้องลักยิ้ม"ของ"พี่สีฟ้า"... :m1:
ตลอดเวลาที่ได้คุยกับน้องลักยิ้ม
ทำให้พี่ได้รับรู้ถึง "ความรัก" ที่น้องมีให้ "พี่สีฟ้า"
อย่างมากมายและมั่นคง เท่าที่ "ลูกผู้ชายคนหนึ่ง"จะมีได้
ในงานวันรับปริญญาของ"พี่สีฟ้า" วันที่ 14 กพ.วันแห่งความรักปีนี้
เป็นวันที่น้องลักยิ้มได้กลายเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุด...
เพราะน้องลักยิ้มได้รับรู้ความรู้สึกดีๆจาก"พี่สีฟ้า"...
ความรู้สึกที่น้องลักยิ้มรอคอยมาตลอด...
รวมทั้งบทเพลงที่ "พี่สีฟ้า" ร้องเพื่อ "น้องลักยิ้ม" คนเดียว
"เพลงเธอ"
ก่อนนั้น ทุกวันโลกเป็นสีเทา
เปลี่ยวเหงา เฝ้าแต่รอคอยเสมอ
เธออยู่แห่งไหน
เมื่อใจฉันพร่ำหาเธอ
ใครจะเสนอ
มอบรักและความต้องการ
ก่อนนั้น ฉันมีชีวิตเพื่อใคร
ขื่นขม เท่าใดจะกลายเป็นหวาน
ทนอยู่ต่อไป แม้ใจทนทรมาน
คืนวันผันผ่าน จนเราได้มาพบกัน
แปลกใจหนักหนา
เธอมา ปลุกชีวิตฉัน
เธอมา มอบรักนิรันดร์
เธอมา อดีตพลันมลาย
บัดนี้ ทุกนาทีเป็นแสงทอง
ที่เคย หม่นหมองกลับมีความหมาย
ฉันเพิ่งได้รู้ รักทำให้ความทุกข์คลาย
ยาอื่นไม่หาย ไม่เลือนเหมือนเธอเป็นยา
บัดนี้ ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอ คือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้น ฉันคอยกับรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่า ตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ
บัดนี้ ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ
ได้เจอ คือเธอที่ฉันฝันหา
เธอที่คราวนั้น
ฉันคอยกับรอยน้ำตา
เธอจึงมีค่า
ตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ
จนถึงเวลาที่"น้องลักยิ้ม"ได้ร้องเพลงเพื่อตอบแทน "เพลงเธอ"ที่"พี่สีฟ้า"มอบให้...
พี่คิดว่าเพลงนี้เหมาะสมมากจริงๆ ทุกคำ...ทุกประโยค...คงเป็นสิ่งที่น้องอยากจะบอกให้ "พี่สีฟ้า"ได้รับรู้จริงๆ...
"เพลงทั้งหมดใจ"
วันที่ฉันพบเธอ จากครั้งแรกที่สบตา
ก็แน่ใจชีวิตมีมาเพื่อใคร
ยังต้องสู้ต้องทำ
หนักเพียงไรนานแค่ไหน
ก็จะทำจะทุ่มใจหมดไม่เหลือ
เพื่อจะได้ยืนอยู่เคียงเธอ
เพื่อจะได้มีวันที่ฉันคู่ควรรักเธอ
อยากให้เธอรู้ว่าทั้งหมดใจ
เพื่อวันนี้วันที่รอคอย
และความฝันก็กลายเป็นจริงอยู่ตรงนี้
อยากให้เธอรู้ว่าฉันขอบคุณ
ขอบคุณที่พร้อมเชื่อมั่นในคนนี้
ได้รักเธอ โลกนี้ไม่มีเรื่องอื่นที่ต้องการ
(แค่นี้ก็คงมากพอ)...(แค่นี้ก็เพียงพอ)
ผ่านวันคืนมืดมน อดทนมาขนาดไหน
กว่าที่ในวันนี้จะได้รักกัน
แต่พรุ่งนี้จะทำ ให้มากขึ้นเป็นหมื่นพัน
จะฝ่าฟันทางแสนลำบากกว่านี้
เพื่อไม่ให้เธอต้องจากไป
เพื่อรักษาดูแลความรักที่เธอให้มา
พี่ได้ตั้งคำถามกับน้องลักยิ้มมากมาย ซึ่งสิ่งที่น้องลักยิ้มตอบกลับมา...
ทำให้พี่รู้สึกประทับใจมาก...ประทับใจในความคิด ประทับใจในความรักของน้องจริงๆ...
สิ่งที่พี่ถามแล้วก็ประทับใจที่สุด ก็คงไม่พ้นคำถามที่ว่า "พี่สีฟ้าเป็นรักครั้งแรกของน้องลักยิ้มหรือเปล่า?"
น้องตอบกลับมาด้วยความรวดเร็วและรับรู้ได้ว่า คำตอบนั้นเป็นสิ่งที่อยู่ในใจของน้องอยู่แล้ว
"คับพี่...เป็นรักครั้งแรกและรักครั้งเดียวในชีวิต"
....จำคำตอบไว้ให้ดีนะไอ้น้องลักยิ้ม...
"ความมั่นคง และความซื่อสัตย์ในความรัก จะทำให้คำตอบของน้อง...เป็นจริง...พี่เชื่ออย่างนั้น"
:o8: :o8: :o8: :o8:
ป๋อหล๋อ...อาจารย์สีฟ้าจ่ายเงินค่าสอนพิเศษมาให้ด้วย
เพราะอยากคุยกับไอ้น้องลักยิ้มนะเนี้ย
เลยต้องโทรไปแคนเซิลเด็กสอนพิเศษเลย ชริๆ :serius2:
-
มีฟามสุขๆ
เหอๆๆ :bye2:
-
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด และจดจำวันนี้ให้ดีที่สุด
กว่าที่เราจะฝ่าฟันกันมาถึงจุดนี้
เมื่อคราวใดมีปัญหา อย่าลืมคุยกันตอนอารมณ์ดีๆด้วยเหตุผล
ไม่ใช่ต่างคนต่างคิดกันเอง ดังที่ผ่านมา
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
แหมมมม
"ครึ่งใจๆๆ"
จะอ้วกกกกก
หมั่นไส้ๆๆๆมากมายๆๆๆ :a6:
5555
นี่ ไอ้น้องลักยิ้ม ถ้าได้อ่านนี่นะ คราวหลังอย่าทำมากกว่าจุ๊บแก้ม
ลุยไปเลย พี่อนุญาต!
55555 เอิ๊กกก
:oni1:
-
ไม่ได้มาอ่านกระทู้อาจารย์หลายวัน อาจารย์ลากระทู้ไปซะแล้ว :a6:
ถึงตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องบอกอีกนอกจากคำว่า
"ยินดีด้วยนะคะที่อาจารย์เปิดใจรับความรักครั้งใหม่ได้อย่างเต็มหัวใจ" :mc3:
สำหรับน้องลักยิ้ม พี่ขอเปลี่ยนคำขอบคุณที่ให้มาเป็นการดูแลความรักครั้งนี้ให้ดีก็พอแล้วค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ ทั้งอาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้ม :m1:
ปล. แสดงความยินดีกับมหาบัณฑิตย้อนหลังด้วยนะคะ ช้าไปหน่อยนึงอย่าว่ากันนะคะ :mc4:
-
:oni2: โว้ว หายไปไม่ได้มาอ่านสองสามวัน
น้องลักยิ้มมาตอบด้วย หุหุ น่าร๊ากกก :o8:
ยังไงก็ขอให้รักษาความรัก นี่ไปได้ตลอดนะครับ ความเข้าใจ ไว้ใจ และซื่อสัตย์ จะทำให้ความรักนี่ยาวนานนะครับ โชคดีนะคร๊าบบบ :m1:
-
:L2:
ยินดีกับอาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มด้วยนะงับ ขอให้มีความสุขกันมากๆทั้งคู่นะงับ
:L2:
:L2:
:L2:
-
ดีคับพี่ ๆ ที่น่ารัก
ผมขอบคุณอีกครั้งนะคับสำหรับกำลังใจที่มีให้ผมและพี่ฟ้า อย่างที่พี่ฟ้าบอกคับ กำลังใจจากพวกพี่เป็นพลังให้ผมพร้อมที่จะฝ่าฟันกับอุปสรรคและปัญหาต่าง ๆ ที่จะตามมาคับ ขอบคุงมากๆๆๆคับ
พอดีช่วงนี้ผมสอบ เลยไม่มีเวลาเข้ามาอ่านทู้ แต่อีก 2 วันก็สอบเสร็จแล้วคับ ทีนี้คงได้คุยกันยาว อิอิ ( ถ้าพี่ฟ้าไม่ว่านะคับ แต่ถ้าให้ผมตั้งทู้ใหม่ คงไม่ไหวหรอกคับ ถ้าเล่าเรื่องใหม่ ก่อนบูม ผมคงหัวแบะก่อนนะคับ และอีกอย่างผมกับพี่ฟ้าก็ถือว่าเป็นคน คนเดียวกันแว้วววว อิอิ ) :m23: :m30: :m30:
วันนี้สอบ พี่ฟ้าดุโคตรๆๆ ตรวจอยู่นั่นแหละกว่าจะได้เข้าห้อง แถบจะค้นโพยผมอีก แต่เสียใจนะคับพี่ฟ้า โพยข้อสอบไม่มีหรอก มีแต่โพยรักคับ เอิ้ก ๆๆๆๆ อยู่โรงเรียนละอยากค้นจัง ทีอยู่ด้วยกันสองคนให้ค้น ไม่ค้น นะพี่ฟ้า
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคับ ผมต้องไปอ่านหนังสือสอบก่อนแว้ววววว แล้วเจอกันคับ ขอบคุณอีกครั้ง
ปล.พี่กุ้ง กับ พี่ดาวคับ....ผมอายจัง
ปลล.พี่ต้นไม่ต้องไม่ต้องหมั่นไส้หรอกคับ คราวหลังผมไม่ทำมากกว่าจุ๊บแน่ๆ แต่ต้องรอให้พี่ลุงฟ้า แกอนุญาตก่อนนะคับ อิอิ
-
:m20: ขำพี่ลุงฟ้า5555 เข้าใจเรียกนะน้อง :laugh5:
ขยันๆเข้าน้อง พ่อแม่พี่ฟ้าจะได้ภูมิใจ สู้สู้จ้ะ :a2:
:L2:
-
ตั้งใจสอบนะน้องลักยิ้ม :a2:
ได้คะแนนดี ๆ เผื่อพี่ลุงฟ้าจะให้ของรางวัล :o8:
-
"และอีกอย่างผมกับพี่ฟ้าก็ถือว่าเป็นคน คนเดียวกันแว้วววว" -- พูดได้ดีค่ะน้องลักยิ้ม :m25:
"โพยข้อสอบไม่มีหรอก มีแต่โพยรักคับ" -- ชอบค่ะ :m4:
"แต่ต้องรอให้พี่ลุงฟ้า แกอนุญาตก่อนนะคับ" -- :pandalaugh: (หมดคำบรรยาย)
ขอให้คะแนนสอบออกมาดีๆนะน้องลักยิ้ม สู้ๆ :a2:
-
นี่ๆ อย่าลืมที่พี่บอกนะเว้ย ไม่งั้น ถือว่าสอบไม่ผ่านนะ ไอ่น้องรัก หุๆ :a3:
-
ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะน้องลักยิ้ม :m1:
เผื่อได้ของรางวัลจากสุดที่รัก :o8:
-
ฮิ้ว เดี๋ยวนี้น้องลักยิ้มมีแซวนะ :m20: :m20: :m20: :m20:
หุหุ อ่านที่น้องลักยิ้มเขียนแล้ว พี่ยิ้มได้อย่างมีความสุขเลยละ
แบบนี้มีแววนะน้อง ว่างๆ เขียนเล่าอะไรให้อ่านบ้างจิ :oni2: :oni2: :oni2:
-
ปล.พี่กุ้ง กับ พี่ดาวคับ....ผมอายจัง
เอ่อ นี่ขนาดบอกว่าอายนะคะ ยังทำไปได้ขนาดนี้ เหอๆๆๆๆๆ ทำไปได้นะจ๊ะน้องลักยิ้ม ระวังคนขี้งอนหน่อยนะจ๊ะ
-
:oni2:น่ารักน่าหยิกจัง
แล้วอย่างนี้จะให้อาจารย์ห้ามใจไหวได้ยังไงนะ :m1:
สอบเสร็จแล้วมาคุยกันนะ อิอิ :m4:
-
"เป็นคนๆเดียวกันแล้ว" เป็นยังไง ไม่เห็นอธิบายเลย :o8:
"ไอ้ที่รอให้พี่ลุงฟ้าแกอนุญาต อย่ารอเลยลุงแกเป็นคนปากแข็ง ต้องใช้ไม้แข็งเข้าช่วย" :impress2:
แต่ถ้าซวยก็ตัวใครตัวมันนะ :oni1:
ขอให้โชคดีในการสอบนะคะ :L1:
-
มาอวยพรขอให้น้องลักยิ้มโชค A ในการสอบนะจ๊ะ :a1:
วิชาไหนๆก็ไม่สำคัญเท่าเคมี ถ้าไม่ท๊อปนี่เดี๋ยวคนสอนมีงอนได้นะน้อง o12
อุตส่าห์มีติวเตอร์คนพิเศษสอนแบบส่วนตั๊ว ส่วนตัวเนาะอาจารย์สีฟ้า :o8:
-
เป๋นคนคนเดียวกันแล้ว วิ้วววว หวานซะ
ขอให้โชคดีในการสอบนะคร๊าบบบ :oni2:
-
มาแสดงความยินดีน้องลักยิ้มกับพี่อาจารย์สีฟ้าด้วยนะคัรบ :o8:
ขอให้น้องลักยิ้มสอบได้คะแนนดีๆนะครับ :oni2:
ว่าแต่เป็นคนๆเดียวกันไปแล้วหรอครับเนี่ย :m30::m25:
-
เอาบุญมาฝากพี่สีฟ้า กับลักยิ้มคับ
น่าอิจฉาเจรงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..เดี๋ยวนี้เป็นคน ๆ เดียวกันแล้ว อิจฉาพี่สีฟ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:m1: :m1: :m1:
ป๋อเหลอ..ลักยิ้มคับ เดี๊ยวนี้กล้าเรียกลุงเลยเหรอ.....อิอิ ระวังโดนทำโทษนะ
ขอให้รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆ นะคับ
-
สาธุ อนุโมทนาบุญของเพื่อนๆ FC_ลักยิ้มด้วยคับ
ดีคับพี่ๆๆๆๆๆ ที่น่าร้ากกกกก.....ทุกคน ผมกับลุงฟ้าเอาบุญมาฝากคับ ลุงฟ้าเค้าพาผมไปทำบุญที่วัดเบญ ฯ ผมมีความสุขม้ากมาก....แตกต่างกับที่ตามลุงฟ้าไปครั้งแรก คราวก่อนทำบุญด้วยน้ำตา แต่คราวนี้ทำบุญด้วยความรัก อิอิอิอิ
:m1: :m1: :m1: :m1:
ว้า...ไม่เล่าแล้ว....อายจัง
ขอบคุณพี่ๆๆๆๆ นะคับที่อวยพรให้ผมโชคดีในการสอบ พรุ่งนี้สอบวันสุดท้ายแล้วคับ หลังจากนี้คงได้เล่ากันยาว ( ถ้าลุงแกอนุญาตนะคับ )
ปล.เวลาที่ลุงแกติว ผมไม่มีสมาธิหรอกคับ มัวแต่มองหน้าแก น่ารักมากกกกกกกกกกก
-
อ่าว ซะงั้นนะน้อง สมาธิหดหายหมด เง้อออออออออออ :o8:
(http://i223.photobucket.com/albums/dd277/akapong/willpower/exam.gif)
-
ต้องบอกคุณฟ้า ให้งดติว งดไปหาน้องลักยิ้มตอนช่วงสอบ จะได้มีสมาธิ :m14: :m14: :m14:
แต่ เอ กำลังใจจะหายแทนป่าว :m12: :m12:
-
มีติวเตอร์ชื่ออาจารย์สีฟ้า เลยกลายเป็นนักเรียนไม่มีสมาธิซะนี่ มานน่านักเชียว o12
ว่าแต่สอบเสร็จแล้วใช่ป่ะจ๊ะน้อง พี่ๆลุงๆรอฟังเรื่องน่ารักๆอยู่นะ
แบบว่า... :m23: พี่ๆคาใจเรื่องเป็นคนๆเดียวกันแล้วอ่ะนะ ช่วยเคลียร์ด่วน! :o8:
-
เหนื่อยมากมายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แต่ก้อกลับมาแล้วคับ อิอิ และหวังว่าจะยังไม่ต้องไปอีกเร็วๆนี้ :o12:
มาตามๆอ่านกระทู้นิดหน่อย เผลอๆอาจเกิดอารมณ์อยากแฉอยากเมาท์ (ฮา)
อิอิอิอิอิ
คิดถึงมึงน้าคับบ ไอ้น้องลักยิ้มมม ได้แต่ฝากบอกๆตลอดเลย คราวนี้ขอบอกด้วยตัวเองมั่ง
ส่วนพี่จานก้อคิดถึงน้าาาา อิอิ จุ๊บๆ จ๊วบๆ เอิ๊กๆๆๆ
-
คิดถึงพี่ฟ้ากับลักยิ้มจังเลยคับ
แต่ตอนนี้คงมีความสุขกันดีอยู่แล้วใช่มั้ยคับ
พวกผมเป็นกำลังใจให้นะ...ลักยิ้มอย่าผิดคำพูดซิ ไหนว่าสอบเสร็จแล้วจะมาเล่าต่องัย ไม่ยอมนะถ้าหายนะ
ป๋อหลอ..พี่รีฯบน แฉไรคับ เอาเลย อยากรู้ด้วยคน อิอิอิอิอิ
-
http://www.ijigg.com/jiggPlayer.swf?songID=V2BEBE0BP0&Autoplay=1
รักพี่ฟ้านะคับ
อย่างอนเค้าเลยนะ ขอโต้ดๆๆๆๆๆๆ คราฟฟฟฟฟฟฟ
ยิ้มหน่อยเถอะคนดี
อย่าเย็นชาแบบนี้จะได้ไหม
รู้ตัวว่าผิดกำลัง"ขอโทษ"อยู่นี่ไง
ให้อภัยเถอะนะอย่าโกรธนาน
ไม่อยากให้มีวันเสาร์~อาทิตย์ ( ปิดเทอมด้วย )
ไม่อยากให้โรงเรียนปิดวันไหน~ไหน
ไม่ใช่ขยันเรียนกว่าใคร~ใคร
แต่เพราะในโรงเรียนนั้นมีเธอ....
รักนะคนแก่ อิอิ
-
รักพี่ฟ้านะคับ
ยิ้มหน่อยเถอะคนดี
อย่าเย็นชาแบบนี้จะได้ไหม
รู้ตัวว่าผิดกำลัง"ขอโทษ"อยู่นี่ไง
ให้อภัยเถอะนะอย่าโกรธนาน
ไม่อยากให้มีวันเสาร์~อาทิตย์ ( ปิดเทอมด้วย )
ไม่อยากให้โรงเรียนปิดวันไหน~ไหน
ไม่ใช่ขยันเรียนกว่าใคร~ใคร
แต่เพราะในโรงเรียนนั้นมีเธอ....
ไปแต่งนิยายเองเลยเหอะไป๊ !!!
-
:oak: :oak: :oak: :oak:
-
ใจร้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พี่กุ้ง กับ พี่ต้น ใจร้ายยยยยย มีอ้วกใส่เค้าด้วย ไม่ให้กำลังใจเค้าเลย ไม่สงสารน้องลักยิ้ม ตาดำๆผู้น่ารักกับบ้างเลยนะ
ฮือๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
ทำงัยได้เค้ารักของเค้านิ..พี่ฟ้าน่ารักที่สุด :m1: :m1: :m1:อิอิ
ปล.พี่ต้นคับ..ผมก็ไปเอาของคนอื่นมาอีกที...ผมแต่งกลอนไม่เป็นหรอกคับ สู่พี่ฟ้าที่รักของผมไม่ได้ 555
-
พี่กุ้งอ้วกเสร็จละใช่ป่ะ ส่งกระโถนต่อมาทางนี้เยย
:oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak:
-
ใจร้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ให้กำลังใจเค้าเลย ไม่สงสารน้องลักยิ้ม ตาดำๆผู้น่ารักกับบ้างเลยนะ
ฮือๆๆๆๆ :o12: :o12: :o12:
ทำงัยได้เค้ารักของเค้านิ..พี่ฟ้าน่ารักที่สุด :m1: :m1: :m1:อิอิ
ปล.พี่ต้นคับ..ผมก็ไปเอาของคนอื่นมาอีกที...ผมแต่งกลอนไม่เป็นหรอกคับ สู่พี่ฟ้าที่รักของผมไม่ได้ 555
มีแต่ช่วยซ้ำเติมเอามะ เจ้าลักยิ้ม เหอๆ เดี๋ยวบอกพี่ฟ้าหั้ย :m14:
ปล. แต่งกลอนไม่เป้น ก็ส่ง SMS เหมือนเดิมเดะ พอชดเชยให้พี่ฟ้าอารมณ์ดีได้ม้างงงง o13
ส่วนพี่ขอเตรียมกระโถนเหมือน ข้างบนมั่ง เหอๆ
ปล.2 คิดถึงเอ็งว่ะ ไอ้ลักยิ้ม ว่าแต่ได้ใช้ how to พกฝิ่นที่สอนให้มั่งป่ะ
-
แหวะๆๆๆๆๆ แต่ก็แอบอิจฉานะเนี้ย :o8:
-
คุณแน๋วที่รักครับใช้กระโถน ของพี่กุ้งเสร็จยัง ส่งต่อให้ผมด้วย
:oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak:
ไอ่บร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อายเค้า :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
-
คุณแน๋วที่รักครับใช้กระโถน ของพี่กุ้งเสร็จยัง ส่งต่อให้ผมด้วย
:oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak: :oak:
ไอ่บร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อายเค้า :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
:m20: :m20: เข้ามาขำ สงสัยว่า :oak:ไปก็ :o8: ไปด้วยรึเปล่า
อิอิ :oak: เต็มเล้าเลย น้องลักยิ้ม มาเอาไปเททิ้งเร้ว พี่จะได้ใช้กระโถนต่ออิอิ
-
กลับมาแล้วเหรอ เปนไงมั่ง เล่าๆๆๆๆ
อิอิอิอิ
-
แม๋ๆๆๆทำเขิลน๊าคุณพี่สีฟ้า เด่วนี้หากินกันเปงครอบครัวเลยน๊า กลางวันอีกคน ตกเย็นโผล่มาอีกคน555+ :m12:
-
:m22: :m22: ทุ้นี้มีแต่คนแพ้ท้องเนอะ อ๊วกกันใหญ่
-
:o ได้ยินแว่วๆ ว่าทู้นี้มีคนท้องรึเนี่ย เห็น :oak: :oak: กันเป็นหมู่คณะ
อิจฉาเว้ย เห็น(ลุง)สีฟ้ากะ(หลาน)ลักยิ้ม เค้า :m1: :m1: สวีทวี๊ดวิ้วกันซ้า.....
-
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน
น่ารักมากมาย รักกันนานๆน้า เป็นกำลังใจให้จ้า
-
ยินดีด้วยที่ทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
หมั่นดูแลรักษาใจ ซึ่งกันและกัน ให้นานแสนนาน นะ
คุณอาจารย์ กะ คุณน้องลักยิ้ม :L2:
-
:serius2: :o12: :sad2:
เห็นตั้งนาน เเหมือนจะเคยอ่านนิดหน่อย แต่ไม่ได้ตามอ่านสักที
พออ่านถึงตอนนี้ จบ(แฮปปี้)แล้ว ไม่ได้เกาะติดเหมือนกะคนอื่นบ้างเล้ยยย อิอิ
รักกันนานๆ นะครับ
น่ารักมากๆ
ลักยิ้มน่ารักจังเลยอ้ะ อิอิ
:o8:
อยากจะบอกว่า น้องเก่งมากๆ
สุดยอด!
แล้วจะมาติดตามต่อนะครับผม
:m4:
ป.ล. กิจกรรมในครัวเรือน เล่นเอาผมงงครับ
แบบว่า...เอ๊ะ ลักยิ้มเหรอ? อ้าวพี่อาจารย์สีฟ้านี่หว่า
เอิ๊ก แบบว่า แอบงง
-
คำขอโทษของคนๆนี้
ก็รู้ดีมันอาจจะไม่มีความหมาย
เพราะสิ่งที่ฉันทำนั้นมีกับเธอมากมาย
แต่ฉันก็ยอมรับผิดมาจากใจนะเธอ
ขอโทษขอโทษขอโทษ
ที่ทำให้เธอโกรธอย่างนี้
รู้ว่าผิดแล้วจ้ะคนดี
จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วจริงๆ
เลิกโป้งผมเถอะนะ
สัญญาแล้วจ้ะ...
ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้
ขอรับรองด้วยเกียรติที่ผมมี
....ถ้าต่อไปยังทำแบบนี้ ให้หอมแก้มสิบทีเลยเอ้า!
พี่ฟ้าคนดี เค้าขอโต้ดนะๆๆๆๆๆๆๆๆ ...ชูนิ้วก้อยกัน สองวันนี้เค้าก็ กินไม่ได้นอนไม่หลับจะตายอยู่แล้ว...รับโทรสับ เค้านะ เค้าขอโต้ดจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ นี้ถ้าเค้าไม่กลัวว่า เด๋วอดได้สวนส้ม ไปเป็นสินสอดขอพี่ฟ้า เค้าไปง้อถึงที่แล้ว เค้าจะเดินไปหาพี่ กอดจากข้างหลัง แล้วกระซิบข้างหูว่า...ที่รักจ๋า เค้าขอโต้ด
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
:L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2:
:c4: :c3: :c4:
ลักยิ้ม
ขอบคุณกลอนจากพี่เตคับ..ที่อุตส่าห์ส่งมาให้น้องชาย
-
ขอรับรองด้วยเกีตรติที่ผมมี
เขียนผิดไอ้น้อง ต้องเกียรติ นะครับ เขียนผิดงี้ ระวังอาจารย์ลงโทษเน้อ ฮิฮิ
-
อ่านแล้วรู้สึกแปลกๆแฮะ สังหรณ์ใจชอบกล 5555
โทรหาพี่ฟ้าดีมั๊ยเนี่ย.... อืมๆ...... อิ อิ.....
นี่ น้องรัก ที่รัก ลักยิ้มของพี่ (ฮา)
เทอเล่นไม่เปิดมือถือ พอโทรติดและเค้าไม่รับปุ๊บก้อวางปั๊บ
และจะให้ทำงายย
:a6:
ไม่อยากจะบอกว่าอยู่ในเหตุการณ์นะคับเว้ยเฮ้ย 5555
ไว้พรุ่งนี้ก้อคงเคลียร์แล้วมั๊ง
แต่งอนนะเนี่ย ไม่รับโทสับเนี่ย เดี๊ยๆ บอกแล้วว่าช่วยอยู่ๆ ไม่เชื่อๆ
ปล. พี่เตนี่เตไหน เตของพี่อ๊๊ะป่าว 5555 อ๊ากกก อยากเม้าๆ เอาไว้พ้นมรสุมชีวิตนี้ของเราไปก่อนและเราค่อยเม้ากันนะจ๊ะ 5555
-
ตามมาเจือกถึงทีแระ มีรายก๊านนนนนนนนน ขอรู้ด้วยโคนนนนนนจิ แหะๆ :m23:
-
ตามมาเจือกถึงทีแระ มีรายก๊านนนนนนนนน ขอรู้ด้วยโคนนนนนนจิ แหะๆ :m23:
ฮิฮิ..ยกมือหนับหนุนด้วยคน
อย่าโกรธกันเลยนะคราฟฟฟฟฟฟฟ .. ดีกันเร็วๆๆๆเถอะ เอาใจช่วยอยู่นะพี่ชาย
พวกผมยังติดตาม ตำนานรักข้ามรุ่นอยู่นะ...ไม่เคยห่างหายไปไหนเลย
เพียงแต่อยู่ห่างๆ.....อย่างห่วงๆ :m1: :m1:
-
คำขอโทษของคนๆนี้
ก็รู้ดีมันอาจจะไม่มีความหมาย
เพราะสิ่งที่ฉันทำนั้นมีกับเธอมากมาย
แต่ฉันก็ยอมรับผิดมาจากใจนะเธอ
ขอโทษขอโทษขอโทษ
ที่ทำให้เธอโกรธอย่างนี้
รู้ว่าผิดแล้วจ้ะคนดี
จะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วจริงๆ
เลิกโป้งผมเถอะนะ
สัญญาแล้วจ้ะ...
ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้
ขอรับรองด้วยเกียรติที่ผมมี
....ถ้าต่อไปยังทำแบบนี้ ให้หอมแก้มสิบทีเลยเอ้า!
พี่ฟ้าคนดี เค้าขอโต้ดนะๆๆๆๆๆๆๆๆ ...ชูนิ้วก้อยกัน สองวันนี้เค้าก็ กินไม่ได้นอนไม่หลับจะตายอยู่แล้ว...รับโทรสับ เค้านะ เค้าขอโต้ดจิงๆๆๆๆๆๆๆๆ นี้ถ้าเค้าไม่กลัวว่า เด๋วอดได้สวนส้ม ไปเป็นสินสอดขอพี่ฟ้า เค้าไปง้อถึงที่แล้ว เค้าจะเดินไปหาพี่ กอดจากข้างหลัง แล้วกระซิบข้างหูว่า...ที่รักจ๋า เค้าขอโต้ด
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า รักพี่ฟ้า
:L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1: :L2:
:c4: :c3: :c4:
ลักยิ้ม
ขอบคุณกลอนจากพี่เตคับ..ที่อุตส่าห์ส่งมาให้น้องชาย
อยากรู้ว่าพี่ชายพี่ คิดไงไม่ถามพี่วะไอ่น้องหุ ๆ อยากรู้จักเมลล์ก็ตามหาเอาเอง บอกได้แค่นี้ เดี๋ยวพี่ชายพี่ โกรธเอา หุๆ
-
เพิ่งได้เข้ามอ่าน :m23:
น่ารักดีจัง :m1:
ความรักเป้นสิ่งสวยงาม :L1:
แล้วทำไมเราไม่มีความรักสักทีน้า :o12:
-
วี้ดดดดดด ไม่ได้แวะมาตั้งนาน เด๋วนี้มีงอนมีง้อกันด้วย :o8: สงสัยต้องแวะมาแถวนี้บ่อยซะแล้ว จะได้ไม่ตกข่าว :m1: :m1:
-
สวัสดีคะ
อ่านเรื่องของอาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มมานานนนนนนนนมาแล้ว แต่ไม่ได้ติดตามต่อ
จนมีโอกาสได้อ่านอีกทีก็เลยวันเกิดน้องเค้ามาแล้ว -*-
อยากบอกว่ากระทู้นี้ทำให้เรียนรู้อะไรอย่างๆจากแนวคิดของทุกคนในเล้านี้
รู้สึกเศร้าและมีความสุขไปกับทุกๆเหตุการณ์เลยนะคะ แบบทั้งร้องไห้ ทั้งยิ้มไม่หุบ
ตอนแรกที่อ่านกลัวว่าความรักของอาจารย์สีฟ้าและน้องจะไม่สมหวัง เพราะอุปสรรคจากอะไรหลายๆอย่าง
ถึงแม้ว่าจะรักกันทั้งคู่ แต่แค่ความรักมันไม่พอที่จะให้ได้เป็นคู่รัก
แต่สุดท้ายด้วยความเข้าใจและกำลังใจ ทำให้ความรักสมหวังสักที
**ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน แต่ขอบอกเลยนะคะ ว่าดีใจมากจริงๆกะความรักของทั้งสองคน
เป็นกำลังใจให้ในการรักษาความรักนี้ต่อไปเรื่อยๆนะคะ
:m1: :m1: :m1:
-
:m21:อุอุ พลาดทู้นี้ไปได้อย่างไรน้า....
เพิ่งได้มีโอกาสเข้ามาอ่าน ดีใจกะอาจารย์ฟ้ากะน้องลักยิ้มด้วย
(ไอ่น้องลักยิ้ม น่าร๊ากมั๊กๆ)
รักกันนานๆ มีความสุขมากๆ เป็นกำลังใจให้นะตัว :m1:
-
อ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ไ้ด้
อยากให้รักกันนาน ๆ นะคับ
และจะติดตามผลงานต่อไป
-
http://www.youtube.com/v/ZTwj5WwPTHY&hl=en
สวัสดีเพื่อนๆ ที่น่ารัก นะครับ วันนี้มีเอ็มวี น่ารัก ๆ มาฝากแฟนพันธุ์แท้ ทุกคน พอดีคุณครูดาว ( สาวตัวกลม ) ทำให้ ในวันเกิดของน้องลักยิ้ม ผมเลยอยากให้เพื่อนได้ดูด้วยกันนะครับ เพราะเราก็เสมือนครอบครัวเดียวกัน
ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่ เพื่อนๆ ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผมกับน้องลักยิ้มเสมอมา ถึงแม้ตอนนี้ผมกับน้องลักยิ้มเราจะอยู่ห่างกัน แต่เราก็ยังรักกันดี และมีความสุขกันมากครับ สุขจนบางครั้งแทบสำลักความสุขตาย แต่ก็อย่าที่เจ้สองเคยบอกไว้ครับ ถึงคราวสุขก็ต้องเก็บเกี่ยวความสุขไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อเมื่อยามทุกข์จะได้นำความสุข ที่เคยได้รับมาปลอบประโลมใจ
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ ไม่คิดว่าจะยังมีคนติดตามกันอยู่
ขอบคุณป้าแน๋ว สุดสวยครับ ที่อุตส่าห์ช่วยลงโค๊ด เอ็มวีให้ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆ ครับ
อาจารย์สีฟ้า น้องลักยิ้ม ณ สวนส้ม
-
แด่ครูดาว...ขอบคุณสำหรับ เอ็มวีครับ
ดาวดวงน้อย ที่ลอยอยู่ เคียงคู่ฟ้า
ส่องแสงจ้า ระยิบตา ไม่หวั่นไหว
สาดส่งแสง จากนภา สู่พงไพร
ฟ้ากวางใหญ่ ไม่เหงาใ จเพราะมีดาว
อยากเก็บเมฆ มาปั้นร้อย ริมขอบฟ้า
เป็นคำว่า คิดถึง และห่วงหา
ริมขอบฟ้า จะห่วงใยดาว ทุกเวลา
เพียงเพราะว่า ดาวคู่ฟ้า นิรันดร์
ฟ้าผืนนี้ ไม่มี สิ่งใดให้
นอกจาก ขอบคุณนะ ดวงดาวที่รัก
ขอบคุณที่รักผมกับน้องลักยิ้ม
ขอบคุณที่ยืนเคียงข้างกันยามอ่อนไหว
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและกำลังใจ
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ดาวมีให้เสมอมา
ขอบคุณนะครับ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
อาจารย์สีฟ้า น้องลักยิ้ม ณ สวนส้ม
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
-
จารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มเธอยังคงความไว้เหมืยนเดิม อืจฉาจิง
เราว่าจารย์ เปลี่ยนจาก ณ สวนส้ม มาเป็น ณ สวนอ้อย ดีกว่า
มันหวานกว่ากันนะ
-
น่ารักมาก ๆ สำหรับเอ็มวี :m1:
ขอให้ทั้งคู่รักกันไปนาน ๆ นะคะ :L2:
-
:m29:
ผมใช้เวลา 2 วัน ในการอ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้น (ประมาณว่าไม่มีเวลาครับ)
และแล้วก็จบลง
ดีใจครับ
ขอให้รักกันไปจนตราบฟ้าดินพังพินาศไปข้างนึงนะครับ อิอิ :o8:
เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
ด้วยรัก
:m13: :m13:
-
วู้ มันหวานมากๆ เลยอ่ะ MV o13
เข้ามาอิจฉา ตรงนี้ อาจารย์สีฟ้า น้องลักยิ้ม ณ สวนส้ม เป็นคนๆ เดียวกันแล้วนี่ :m14:
-
เข้ามาทวงเรื่อง "กาด" น่ะ เข้ามาตอบที่กระทู้นี้ไม่กลายพันธุ์แน่นอน นะ นะ :oni2:
-
คิดถึงกระทู้นี้จัง ไม่คิดว่าจะมีคนสนใจกันอยู่..ขอบคุณนะครับ ที่ยังรักกันเสมอมา
มีหลายคนสงสัยเรื่อง " กาด " จากเรื่อง " ยัง ไม่ ได้ คิด " แต่ผมก็ไม่ได้เล่าต่อ เพราะเกรงใจเจ้าของกระทู้ เดี๋ยวกระทู้น้องเค้าจะกลายพันธุ์ซะก่อน
แต่ถ้าแฟนพันธุ์แท้ คนไหนอยากรู้ มาลงชื่อไว้ พร้อมกับพิมพ์เมสเสจ ของน้องลักยิ้ม มาสักหนึ่งข้อความ เป็นการแรกเปลี่ยนครับ
ปล.ที่สำคัญ ต้องลงครบ 15 เม้นต์ นะครับ แล้วผมจะหลังไมค์ไปให้เป็นรายบุคคล ถ้าไม่ถึง 15 เม้นต์ ก็ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ อิอิ
มีความสุขจริงๆๆๆๆ ตรู :m4: :m4: :m4: :m4:
ว่าที่เรือโทสีฟ้า ณ สวนส้ม
ปล. ใครมาลงกระทู้นี้แล้ว ไม่อ่าน และ ไม่เม้นต์ให้กำลังใจเรื่อง " ยัง ไม่ ได้ คิด " ขอให้มีอาการอกหัก รักคุด เกย์เมิน ....แต่ถ้าผู้ใดเข้าไปอ่าน เข้าไปเม้นต์ให้กำลังใจ ก็ขอให้พบกับความรักที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต...สาธุ
-
เข้ามาเป็นคนแรก..........แบบว่าอยากฟังเรื่องที่"กาด" แบบละเอียดๆนะคะอาจารย์สีฟ้า :o8:
ป๋อหล๋อ....SMS ของไอ้น้องลักยิ้ม เลือกอันนี้แล้วกัน :oni2:"อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มของพี่ในวันนั้น ทำให้ผมรักพี่จนถึงวันนี้"
-
ร่วมด้วยช่วยกัน :oni1:
"โปรโมชั่นสุดพิเศษ ส่ง sms น่ารักๆ ถึงผมวันนี้ พี่จะได้รับคะแนนความรักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"
-
ช่วยอีก 1 แรง :laugh: :laugh: :laugh:
อีกร้อยปีหรืออีกพันวัน คำสัญญาก็ยังเหมือนเดิม ผมจะอยู่เป็นคนสุดท้ายเคียงข้างพี่
วิ่งหนีก่อนโดนอาจารย์ที่ร๊าก ถีบ :oni1: :oni1:
ป๋อหล๋อออออ 1. อยู่ใน 15 เมนท์แรก แบบไม่มีข้อยกเว้นด้วยนะ o12 :oni3:
ป๋อหล๋ออออออ 2. ถ้าจะให้ดี เอาลักยิ้มมาเล่าเอง จะทำให้ร๊ากกก อาจารย์คนนีมากขึ้น :m13:
-
ประกาศ ถ้าลงเม้นต์ครบ 22 เม้นต์ จะให้ลักยิ้มเล่าด้วย ในฐานะผู้กระทำ
ปิดรับเม้นต์ วันพฤหัสบดี ที่ 24 เวลา 5 ทุ่มตรง
-
:m1: กรมอุตุฯ บอกว่า ความคิดถึงตกประปราย แต่กำลังความรักครอบคลุม ทุกพื้นที่ เค้ารักตัวนะ :m1:
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโดนซะ :m4:
:L2: :c5: :L2:
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
อืม ฟังดูแล้วก็เข้าใจนะครับผมว่าคุณมีความหวังดีกับลูกศิษย์ น่าสรรเสริญครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
-
คนสองคน คำสามคำ คนสำคัญ ฉันรักเธอ
ร่วมด้วยช่วยเม้นต์ให้ถึง 22 :oni1: :oni1:
ปล. mv มีแบบโหลดมาดูอ่ะเปล่า เครื่องที่ห้อง ดู youtube มะได้ :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:
-
ผมรักพี่ ที่พี่ทำเป็นไม่รู้ว่าผมรัก
ปล.โดนใจดี อิอิ
ปล.รอๆๆๆๆๆๆๆ ให้ถึงเร็วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :serius2:
-
เค้าชอบประโยคนี้อ่ะ
ถึงแม้ผมไม่ได้ใช้ลมหายใจเดียวกับพี่ แต่พี่..ทำให้ผมอยากหายใจ...
ลักยิ้มจ๋า พี่รออยู่เน้อ :oni2:
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
^
^
^
^
อย่าคิดว่าชั้นไม่รุ้นะ....ว่าแกอ่ะใคร :laugh:
ป๋อหล๋อ......แอบมาเจาะไข่ไอ้น้องdimple อาจารย์สีฟ้าคงเสียดายแทบขาดใจ อิอิอิอิ :o8:
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล.แหม่ๆๆ คนนี้นอกจากร่วมด้วยช่วยกันแล้ว
ยังเป็นพ่อยกให้น้องลักยิ้มอีกนะ..อิอิ
ปล.แถมเข้าใจน้องลักยิ้มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ
ชนะเลิศเลย..น้องคนนี้..นับถือๆๆ o13
แบร่ๆๆๆ
-
"อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มของพี่ในวันนั้น ทำให้ผมรักพี่จนถึงวันนี้" :o8: :o8:
:m23: :m23: มาช้าไปหน่อยแต่ว่าก็มาช่วยรีฯให้ครบนะครับ :m4:
ว่าแต่ต้องเล่าละเอียดแบบซีนต่อซีนเลยนะครับ :m12: :m12:
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ถ้าจับได้ว่าเจ้าของเรื่องมาเองไม่รวมโหวต
เห็นด้วยกับ RN ครับ ว่าน้องdimple ออกนอกหน้าแทนน้องลักยิ้มของผม เกินไปหรือปล่าว
ถ้าจับได้นะ :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
^
^
^
^
อย่าคิดว่าชั้นไม่รุ้นะ....ว่าแกอ่ะใคร :laugh:
ป๋อหล๋อ......แอบมาเจาะไข่ไอ้น้องdimple อาจารย์สีฟ้าคงเสียดายแทบขาดใจ อิอิอิอิ :o8:
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ปอหล๋อ..ตอนแรกว่าจะเอาทุกข้อความเลย
เพราะอ่านแล้วน่ารักดี มันต้องเป็นข้อความที่ออกมาจากใจของน้องลักยิ้มแน่ๆ เลยใช่มั้ยคับ จารย์สีฟ้า
มอบให้เจ้าของทู้คับ >>>>> :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล.แหม่ๆๆ คนนี้นอกจากร่วมด้วยช่วยกันแล้ว
ยังเป็นพ่อยกให้น้องลักยิ้มอีกนะ..อิอิ
ปล.แถมเข้าใจน้องลักยิ้มมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ
ชนะเลิศเลย..น้องคนนี้..นับถือๆๆ o13
แบร่ๆๆๆ
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh: :laugh:
-
อิอิ ส่วนตัวเราชอบแมสเสจอันนี้ของน้องลักยิ้มอ่ะ
"โปรโมชั่นสุดพิเศษ ส่ง sms น่ารักๆ ถึงผมวันนี้ พี่จะได้รับคะแนนความรักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"
ช่างคิดได้เนอะน้อง ฮาโคตรๆ
ชิส์....พี่'จาร์ยฟ้า เค้าตาร้อนผ่าวๆอ่ะตัว o9
ป๋อหลอ..ขอบคุงพี่'จาร์ยฟ้า ที่ตอบพีเอ็มน้า จ๊วบๆ :จุ๊บๆ:(ลักยิ้ม..อย่าตื๊บพี่น้า ก็เพ่ฟ้าของน้องเค้าน่าร๊ากอ่า หุหุ)
-
ร่วมด้วยช่วยเล่น ให้ครบ 22 เม้นต์
" .....ผมใช้เวลาเพียงวินาที บอกรักพี่ แต่ผมจะใช้เวลาตลอดชีวิต ในการแสดงให้เห็นว่า ผมรักพี่มากเพียงใด.... "
ผมชอบประโยคนี้จังเลย
คนคนนึงใช้เวลาเพียงวินาทีเพื่อบอกรัก ในขณะเดียวกัน ก็ใช้เวลาตลอดทั้งชีวิต เพื่อแสดงว่า คนคนนึงรักอีกคนคนนึงมากเพียงใด
ฟังแล้วมันอิ่มเอมหัวใจจังเลย :o8:
จิมถึงบอกไง ว่าพี่ฟ้าน่าอิจฉามากกก :oni2: :oni2: :oni2:
-
ขอร่วมด้วยคนคับ
"ประมวลกฎหมายความรักและคิดถึง มาตรา 101 กล่าวว่า ถูกคิดถึงแล้วไม่คิดถึงตอบกลับมา ผู้นั้นจะถูกลงโทษ เนื่องจากทำให้ผู้คิดถึงน้อยใจ"
ไม่รุผิดตรงไหนบ้างป่าว ถูกป่าวเนี่ย
แล้วเล่นไรกันอ่าคับ
อยากรุ ทำไมต้องเม้นท์ 22 เม้นท์ด้วยอ่า
หายไปไม่กี่วันเกิดไรขึ้นเนี่ย
แต่ก็มาร่วมด้วยช่วยอีกแรงคับ
แล้วใกล้ครบยังคับ อยากรุว่าเรื่องไร หุหุ
-
ตกข่าว บ่ได้อัพเดทเยย แงๆๆๆๆๆๆ :o12:
-
ขอร่วมด้วยช่วยกันนะค่ะ
** กรมอุตุฯ บอกว่า ความคิดถึงตกประปราย แต่กำลังความรักครอบคลุมทุกพื้นที่ เค้ารักตัวนะ **
ชอบค่ะ น่ารักดี
-
ว่าจะเลิกเล่นแล้ว
เบื่อ
เหนื่อย
เซ็ง
ไม่เข้าใจ
ไม่แน่ก็อาจจะลาเล้า แห่งนี้เหมือนกัน
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอบคุณทุกๆๆๆๆๆ คนในกระทู้ผมมากๆๆ นะ ที่รักกันเสมอ มา ตุลาคมนี้ มีข่าวดีแจ้งให้ทราบ เป็นรายบุคคล ( เฉพาะคนพิเศษ ) อิอิ
-
:m15: พี่สีฟ้าอย่าพึ่งหนีแน๋วไปจิ อยู่เปงเพื่อนกันก่อง ตอนที่แน๋วจะไปพี่สีฟ้ายางบอกให้อยู่เยย แย้วพี่สีฟ้าจะมาทิ้งเค้าไปได้งาย มะยอมๆๆๆๆๆ o9 ว่าละก็หอบผ้าผ่อนหนีตามน้องลักยิ้ม เอ๊ย!!!พี่สีฟ้าไปด้วยดีก่า เบื่อๆเหมือนกัน :m32: แต่เอ๊ะ.... เด่วก่อน ข่าวดีที่ว่านี่คือไร อย่าบอกนะว่า.....กะน้องลักยิ้ม กี๊ซซซซซซซซซซซซ :m3:
-
ว่าจะเลิกเล่นแล้ว
เบื่อ
เหนื่อย
เซ็ง
ไม่เข้าใจ
ไม่แน่ก็อาจจะลาเล้า แห่งนี้เหมือนกัน
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอบคุณทุกๆๆๆๆๆ คนในกระทู้ผมมากๆๆ นะ ที่รักกันเสมอ มา ตุลาคมนี้ มีข่าวดีแจ้งให้ทราบ เป็นรายบุคคล ( เฉพาะคนพิเศษ ) อิอิ
พี่ฟ้า อย่าเพิ่งทิ้งน้องคนนี้ไปสิครับ น้ำตาจิมไหลแล้วอ่ะ :sad2:
-
เอาเข้าไปลุงจะตัดช่องน้อยแต่พอตัวหรือไร แล้วใครจะอยู่ให้เราแทะโรมละ
-
ตามมาอัพเดทข่าวด้วยครับ
คริคริ
:oni2:
-
ชอบมากเลยอ่า :m1: :m1:
ลักยิ้มนี่ดูมั่นคงดีเนอะ o13
:o :o :o
อาจารย์ สีฟ้าอย่าเพิ่งไปน้า :dont2:
-
ว่าจะเลิกเล่นแล้ว
เบื่อ
เหนื่อย
เซ็ง
ไม่เข้าใจ
ไม่แน่ก็อาจจะลาเล้า แห่งนี้เหมือนกัน
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ขอบคุณทุกๆๆๆๆๆ คนในกระทู้ผมมากๆๆ นะ ที่รักกันเสมอ มา ตุลาคมนี้ มีข่าวดีแจ้งให้ทราบ เป็นรายบุคคล ( เฉพาะคนพิเศษ ) อิอิ
งั้นกลับมาอยู่แบบของเราดีก่า ที่รัก แบบที่มีเราแค่สองคนเนอะ
ปล.เอ้ !!!!!!!!!!! ตุลาคม มันสำคัญไงหรอคับ จารย์สีฟ้า ที่รัก ???????????????????????
-
งั้นกลับมาอยู่แบบของเราดีก่า ที่รัก แบบที่มีเราแค่สองคนเนอะ
ปล.เอ้ !!!!!!!!!!! ตุลาคม มันสำคัญไงหรอคับ จารย์สีฟ้า ที่รัก ???????????????????????
ยังไม่เลิกเล่นนะจ๊ะ ไอ้น้องชาย ระวังเห้อ มีหนาว ไม่ช่วยแล้วนะโว้ยยยยยยยยย :laugh: :laugh:
-
อาจจะมีวันที่ท้องฟ้ามืดครึ้มไปบ้าง
แต่ยังไง ๆ กลับมาเป็นท้องฟ้าที่สดใสไวๆ นะคะ
มาช่วยกันทำให้เล้านี้อบอุ่นและอบอวลเต็มไปด้วยความรักนะคะ
:L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1:
-
ยังไม่ได้อ่านตำนาน "จารย์สีฟ้ากะลักยิ้มเลยครับ" :laugh: :laugh: :laugh:
แต่จะเข้ามาดูเอ็มวี ดูจบแล้วครับ เฮ้อ เห็นยังงี้แล้วไม่กล้าอ่านเลยครับ
กลัวอ่านแล้วจะซึมอีก แต่ก็อย่างว่าเนอะ บางทีฟ้าก็ลิขิตมาให้คู่กันไว้แล้ว
ขอให้มั่นคงในความรักไปตราบนานเท่านานนะครับ
จารย์สีฟ้า ถ้าจะลาไปเลยผมว่าไม่ดีนะครับ แวะมาทักทายเล้าบ้างก็ยังดีอ่ะครับ
ขอให้โชคดีนะครับ
-
ครบ 22 เม้นต์ยัง :oni2: :oni2: :oni2:
-
ร่วมด้วยคนสิ ชอบอันนี้ ชอบอันนี้
"โปรโมชั่นสุดพิเศษ ส่ง sms น่ารักๆ ถึงผมวันนี้ พี่จะได้รับคะแนนความรักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"
หวานล้นไหเชียว :m1:
-
กระทู้ครบยังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เค้าจะอ่าน
เอามาลงต่อเร็วๆ ได้ไหมเคอะ 'จารย์สีฟ้า
-
....สวัสดีเพื่อนๆ ที่น่ารักครับ เข้ามาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ครับ อาจจะมาช้าหน่อย เพราะช่วงนี้สภาพจิตใจรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ท้องฟ้าผืนนี้เลย เปลี่ยนเป็น “สีฟ้าหม่น” ( แน๋วจ๋า เปลี่ยนชื่อได้เมื่อไหร่บอกนะ จะเติมคำว่า หม่น นะ )
....ก่อนอื่น สิ่งแรกต้องขอบคุณ Solitarian , cj , RN, พี่ทิพย์ , เจ้สอง , เรย์ , แน๋ว , พี่แอน , น้องไผ่ , กั้ง และ เน้นต์ของน้องๆ ทุกคนครับ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็ไม่ได้อยู่คนเดียวในเล้าแห่งนี้ ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งกันให้โดดเดี่ยวครับ
....แต่ที่สำคัญมากว่านั้น ขอบคุณเพื่อนที่ดีที่สุดของผม เพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมเสมอ เพื่อนที่เราสามารถเปิดใจคุยกันในทุกๆ เรื่อง แม้ไม่เคยเจอหน้า ( แต่เราสัญญากันว่า น้องลักยิ้มรับปริญญาเมื่อไหร่ เราจะไปถ่ายรูปด้วยกัน ) เพื่อนที่ครั้งนึงผมโทรศัพท์ไปร้องเพลง “ รางวัลแด่คนช่างฝัน” ให้เค้าฟัง ในวันสอบวิทยานิพนธ์ ( ขอบอกว่าอายโคตรว่ะ )เพื่อนที่ยุให้ผมเสียตัวเรื่อย โดยเฉพาะยุให้รับ ห้ามรุกเด็ดขาด อิอิ ขอบคุณมากและเราก็รักเธอเสมอ “ สาวตัวกลม”
....อีกคนนึงครับ น้องชายที่น่ารักที่สุด น้องที่โทรมาร้องไห้ให้ฟังบ้าง แรกเปลี่ยนประสบการณ์กันบ้าง น้องที่เป็นห่วงและรัก ผมกับลักยิ้มเสมอ ที่สำคัญ คอยเวลาฉกลักยิ้มของผมเสมอ อิอิ และน้องที่ยุให้ผมเสียตัวเรื่อยอีกคน โดยเฉพาะยุให้รุก ห้ามรับเด็จขาด แล้วตกลงผมจะเชื่อใครดี แต่พี่รักและเป็นห่วงน้องเสมอนะ “ ต้น Ex”
....และอีกคน น้องที่น่ารัก น้องจะอยู่ในใจพี่เสมอครับ " จิม "
มาถึงเรื่องของผมดีกว่า ตามสัญญาครับ อาจจะไม่ถูกตามกติกา ที่บอกกันไว้ แต่ไม่เป็นไร กฎ กติกา บางครั้งก็มีไว้แหก แต่เดี๋ยวจะมาลงให้นะครับ ขอตัวไปประชุมก่อน
ปล.ขอพูดด้วยความอึดอัดใจหน่อย
ขอเถอะครับ ถ้าพวกคุณรู้สึกไม่ชอบผมกับน้องลักยิ้ม ก็ให้มาลงที่ผมคนเดียว อย่าเอาสิ่งเลวร้าย ความอิจฉาริษยา ของพวกคุณไปแปดเปื้อนน้องลักยิ้มเลยครับ น้องเค้างดงามและมีค่าเกินกว่า พวกคุณซะอีก เพราะน้องเค้า รวมทั้งตัวผมเองไม่เคยคิด ริษยา หรืออิจฉาใคร
และผมเองก็ไม่เคยคิดจะปั้นกระทู้ตัวเอง หรือสร้างกระแสตัวเองกับน้องลักยิ้มให้ดังในสังคมเล็กๆนี้หลอกครับและไม่จำเป็นเลยที่จะสร้างกระแส เพราะคนอย่าง "ว่าที่เรือโท ผู้ช่วยศาสตราจารย์(พิเศษ)สีฟ้าหม่น " มีกระแสอยู่แล้วในสังคมจริงๆ สังคมจริงๆ ที่เห็นหน้า และมีแต่ความจริงใจ เพียงแต่ที่ผมมาลงกระทู้ ก็เพื่อตอบแทนกำลังใจที่เพื่อน ๆ ทุกคนมอบให้ผมเสมอมา
ถ้าคุณไม่ชอบคุณก็ไม่ต้องติดตาม ไม่ต้องอ่านกระทู้ของผม แต่นี้คุณติดตามและอ่านเม้นต์ของผมกับลักยิ้ม แสดงว่าคุณก็สนใจในตัวผมเหมือนกันซิ โถๆๆ
แต่ผมไม่โกรธพวกคุณหลอกนะครับ ครั้งนี้ผมให้อภัย อโหสิกรรมให้ อย่าให้เป็นเวร เป็นกรรม กันเลย เพระคนที่มีใจอิจฉา ริษา ชาตินี้ทั้งชาติ คุณไม่มีความสุขและไม่พบรักแท้หลอกครับ และยิ่งคุณไม่ชอบผมกับลักยิ้มเท่าไหร่ ผมก็จะทวีความหวานให้มากขึ้นเท่านั้น
สิ่งเดียวที่ผมแคร์ที่สุดในเล้านี้ คือ เหล่าดอกไม้เพื่อนๆที่น่ารัก ก้อนกรวดอย่างพวกคุณไม่มีค่าพอในใจผมหลอกครับ
ขอบคุณนะครับ สำหรับขยะ ที่พวกคุณทิ้งลงอาจจะ ผิดที่ ผิดทางไปซะหน่อย แต่ผมเก็บกวาดให้แล้วนะครับ
-
o2 o2 o2 o2
แล้วรีบมาต่อเน้อ...
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คุณสีฟ้า...
รออยู่..อิอิ
:oni3: :oni3: :oni3: :oni3:
จงมาลงเรื่องๆๆๆๆๆๆๆ
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
อย่างที่แน๋วเคยบอกพี่สีฟ้าน่านแล่ะ มนุษย์กับความอิจฉาริษยาเป้นของคู่กัน เพราะมนุษย์เต็มไปด้วยกิเลส มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ระดับจิตใจของแต่ละคน ถ้าเราเอามันมาใส่ใจมากจนเกินไปตัวเราเองก็จะเป็นทุกข์
ขอให้ใช้ชีวิตอยู่เพื่อคนที่รักเราและเรารักดีกว่า คิดซะว่าอุปสรรคทำให้ชีวิตมีสีสัน (แน๋วเองยางอิจฉาพี่สีฟ้าเยย แต่ไม่ปู้ด เพราะต้องสร้างภาพว่าเปงคนดีงายยยย กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก )
:กอด1:
"อันที่จริงคนเขาอยากให้เราดี
แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้
จงทำดีแต่อย่าเด่น จะเป็นภัย
ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน"
ปล. เริ่มให้มีการเปลี่ยนชื่อได้แย้วจ้า แต่จะเปลี่ยนเปงฟ้าหม่นทำไม มะเปงมงคลเยย ม่าดีๆๆน๊า
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=4150.msg189269;topicseen#msg189269
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล. จะเริ่มให้มีการเปลี่ยนชื่อสิ้นเดือนนี้จ้า แต่จะเปลี่ยนเปงฟ้าหม่นทำไม มะเปงมงคลเยย ม่าดีๆๆน๊า
เห็นด้วย อย่าเปลี่ยนเป็นสีฟ้าหม่นเลย ไม่เป็นมงคล กับชีวิต..
ชื่อดีเป็นศรีแก่ตัวเน้อ.. o13
-
:o12: ป้าหายไป 10 วันเลยตกข่าวไปหลายเรื่อง เลยยังงงไม่หาย รู้เท่าที่ลุงเล่าเท่านั้น
-
ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดตาม เรื่องของ อ.สีฟ้า กะ น้องลักยิ้ม
เวลาที่ผมได้อ่านเรื่องของคุณทั้งสอง มันทำให้ผมรู้สึกดีนะครับ...
มีทั้งเรื่องหวาน ทั้งเรื่องที่น่ารักๆ ที่ทำให้แก่กัน
มันทำให้ผมมีความสุขและคิดว่าคนที่รักกันจริงๆ ยังพอมีอยู่บนโลก
ยังไงผมก็ขอบคุณ อ.สีฟ้ามากนะครับ ที่ยังทำให้ผมเชื่ออย่างนั้น
ผมเป็นกำลังใจให้ อ.สีฟ้า และ น้องลักยิ้ม เสมอนะครับ
:L2: :pig4: :L2:
-
ใครทำไรให้หงุดหงิดเหรอคะ :sad2:
หนูก็เป็นคนนึงที่รอคอยตอนพิเศษเหมือนกันนะคะ
อ่านเม้นท์ของพี่และลักยิ้มในกระทู้อื่นๆก็น่ารักดีออก เป็นธรรมชาติ :m1:
อย่าเพิ่งหนีหายไปไหนเลยนะ ปรี๊สสส
-
แคร์ทำไมเคอะ'จารย์?
เจ้ยังไม่แคร์เลย
กระทู้เรา เรามีสิทธิเต็มที่
ใครหน้าไหน ไม่ชอบ ก็ขอความกรุณา อย่า สาระแน มาอ่านนะเคอะ
แต่เจ้อยากอ่าน
เจ้ติดตามกระทู้นี้มาตั้งแต่เริ่มต้น ตั้งแต่ยังไม่มีใครรู้จัก'จารย์
จนทุกวันนี้ก็ยังติดตามตลอด
ยอมรับนะเคอะว่า อิจฉา แต่ไม่เคย ริษยา เลย
เพราะเจ้ก็อยากมีความรักที่งดงามอย่าง'จารย์
แต่'จารย์ต้องเข้าใจนะว่า คนในเล้ามันเยอะ มีคนชอบ ก็ต้องมีคนเกลียด เจ้ว่า'จารย์น่าจะเข้าใจดี
ดูอย่างเจ้ดิ อิอิ คนเกลียดมากมาย แต่ก็ไม่เห็นจะแคร์ ยังหน้าด้านหน้าทนอยู่ต่อไป ถ้าพี่เรย์ยังไม่ลงโทษแบน ฮา
เราไม่พอใจใครเราก็เก็บมันเอาไว้(เท่าที่ทำได้)สิเคอะ
พูดไป คนที่ไม่พอใจเราเขาจะยิ่งสมใจที่เราเดือดร้อนกับคำพูดเหล่านั้น
ถ้าเราถือว่า "เราเป็นทองแท้ ก็อย่าไปกลัวไฟลน" สิเคอะ ง่ายออก
'จารย์ลองคิดดูนะ คนรัก'จารย์เยอะแยะ เผลอๆ อาจมากกว่าเจ้ด้วยซ้ำ
แล้ว'จารย์จะไปแคร์อะไรก็คนหมู่น้อยที่แสลงตากับทู้ของ'จารย์ ถ้าเรามีเจตนาดีที่จะสร้างความเพลิดเพลินให้กับเพื่อนๆ น้องๆ ที่เขารักและหวังดีต่อเรา
ดูอย่างเจ้ดิ ตั้งแต่เข้ามาตอนแรกเจ้เป็นอย่างไร ปัจจุบันนี้เจ้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงตัวเอง(พี่เรย์บอกว่า เจ้ดื้อด้าน ฮา) เจ้ยังคงเสมอต้นเสมอปลายตลอด
อิเจ้ ยืนยึด ชัด ตรง แรง (แถมแอบสวยเล็กๆ :o8:)
เพราะเจ้ถือว่า เจ้เป็นทองแท้เคอะ สิ่งที่จะพิสูจน์เราได้คือกาลเวลาเท่านั้น ไม่ปรากฏวันนี้พรุ่งนี้ก็ปรากฏ
เจทำเพื่อคนหมู่มาก เจ้ไม่ถอย ไม่บ่น ไม่หนีหาย แม้จะเหนื่อยแต่ไม่ท้อ อยู่รับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองทำตลอด
แต่ถ้าวันใดวันหนึ่งเจ้เหนื่อยมากๆ ละก็ อาจหนีหายไปเลย โดยไม่บอกใคร (ใครๆ จะได้ไม่มาห้าม อิอิ แล้วเจ้ก้จะได้ไม่แสลงใจถ้าเกิดไม่มีใครห้ามขึ้น ฮา)
กรวดอะไม่สวย อย่าไปใส่ใจเลยคร่า สนแต่ดอกไม้ช่องามๆ ตรงหน้าดีกว่า สบายใจกว่าเป็นไหน
อย่าลืมนะเคอะ เล้าฯ แห่งนี้มีแต่ความรัก
อะไรที่ทำแล้ว จะเกิดความแตกแยกขึ้นในเล้า เจ้ไม่ทำหรอกเคอะ
เพราะเจ้ถือว่าทุกที่ที่เจ้อยู่มันคือสังคม ไม่ว่าจะโลกแห่งความจริงหรือไซเบอร์
รักนะเคอะ ดูแลตัวเองดีๆ ด้วย อย่าน้อยใจไปเลย เด๋วจะมีคนมาว่าเราได้อีกว่าสำออย
เอาใจยากเคอะคนพวกนี้ (ว่าแต่พวกไหนวะ เจ้ไม่นักกะรู้ รู้แต่ว่าทุกคนคือลูกเป็ดเหมือนกันหมด :laugh:)
อย่างงี้ไงเคอะ...เราถึงต้องเข้มแข็ง
อิเจ้
-
ที่ไหนมีคนรัก ก้อย่อมต้องมีคนเกลียด
มีคนชอบ ก้อต้องมีคนไม่ชอบ
แต่มันจะดีกว่ามั๊ย ... ถ้าเรา จะมองอีกอย่าง
ถึงคนที่เกลียดเรา คนที่ไม่ชอบเรา แปลว่า เพราะเขาสนใจเรา เขาใส่ใจเรา ไม่งั้นเขาคงไม่รู้สึกอะไร
...............................................
เหมือนเราปลูกดอกไม้แปลงนึง แล้วทั้งแปลง สวยเหมือนกันหมดทุกต้น
แต่มีอยู่ต้นนึง ที่แตกต่างจากเพื่อนๆ สวยก้อไม่สวย แถมดอกยังบูดๆเบี้ยวๆ
แต่ถ้าถามว่า...ความสวยงามของดอกไม้แปลงนั้น ถูกบั่นทอน ลดลงไปหรือเปล่า?
มันก้อเปล่า ถ้าเรามองภาพโดยรวมแล้ว เราแทบจะมองไม่เห็นความแตกต่าง ของแปลงดอกไม้แปลงนั้นเลยใช่ป่ะ
คิดซะว่าต้นดอกไม้ ต้นนั้น เป็นของแปลกสำหรับแปลงดอกไม้สวยๆ ของเราก้อพอ
ถึงจะมีหรือไม่มี ก้อไม่ได้ลดคุณค่า ความสวยงามของดอกไม้ของเราซักหน่อย ใช่ป่ะ :L2:
..........................................................................
ข้างบนอ่ะ..ซินพล่ามนะ คึคึ
ไม่ได้มีส่วนร่วมตอบเยย เพราะนุ้งซินยางไม่ได้อ่าน กรี๊ดดดดดดดดดดดด...ด :o8:
แต่จารออ่านเรื่องของพี่อาจารย์สีฟ้า ก่า น้องลักยิ้ม นะคะ :m4:
-
ช่ายๆๆ เน๊อะพี่สอง ทองแท้ต้องไม่กลัวสนิม ถ้าเรามั่นใจว่าสิ่งที่เราทำมันถูกต้องแล้วและไม่ผิดต่อหลักการหรือผิดต่อใครจะไปแคร์ทำไม มีท้อ มีหวั่นไหวได้บ้าง แต่อย่าถอยหนี มิตรภาพและรักแท้หายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรซะอีก :L2:
ปล. ยางอิจฉาพี่สีฟ้าอยู่นะ ส่งน้องลักยิ้มผู้น่ารักมาซะเดๆ อิอิ
-
....สวัสดีเพื่อนๆ ที่น่ารักครับ เข้ามาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ครับ อาจจะมาช้าหน่อย เพราะช่วงนี้สภาพจิตใจรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ท้องฟ้าผืนนี้เลย เปลี่ยนเป็น “สีฟ้าหม่น” ( แน๋วจ๋า เปลี่ยนชื่อได้เมื่อไหร่บอกนะ จะเติมคำว่า หม่น นะ )
....ก่อนอื่น สิ่งแรกต้องขอบคุณ Solitarian , cj , RN, พี่ทิพย์ , เจ้สอง , เรย์ , แน๋ว , พี่แอน , น้องไผ่ , กั้ง และ เน้นต์ของน้องๆ ทุกคนครับ มันทำให้ผมรู้ว่า ผมก็ไม่ได้อยู่คนเดียวในเล้าแห่งนี้ ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งกันให้โดดเดี่ยวครับ
....แต่ที่สำคัญมากว่านั้น ขอบคุณเพื่อนที่ดีที่สุดของผม เพื่อนที่คอยเป็นกำลังใจให้ผมเสมอ เพื่อนที่เราสามารถเปิดใจคุยกันในทุกๆ เรื่อง แม้ไม่เคยเจอหน้า ( แต่เราสัญญากันว่า น้องลักยิ้มรับปริญญาเมื่อไหร่ เราจะไปถ่ายรูปด้วยกัน ) เพื่อนที่ครั้งนึงผมโทรศัพท์ไปร้องเพลง “ รางวัลแด่คนช่างฝัน” ให้เค้าฟัง ในวันสอบวิทยานิพนธ์ ( ขอบอกว่าอายโคตรว่ะ )เพื่อนที่ยุให้ผมเสียตัวเรื่อย โดยเฉพาะยุให้รับ ห้ามรุกเด็ดขาด อิอิ ขอบคุณมากและเราก็รักเธอเสมอ “ สาวตัวกลม”
....อีกคนนึงครับ น้องชายที่น่ารักที่สุด น้องที่โทรมาร้องไห้ให้ฟังบ้าง แรกเปลี่ยนประสบการณ์กันบ้าง น้องที่เป็นห่วงและรัก ผมกับลักยิ้มเสมอ ที่สำคัญ คอยเวลาฉกลักยิ้มของผมเสมอ อิอิ และน้องที่ยุให้ผมเสียตัวเรื่อยอีกคน โดยเฉพาะยุให้รุก ห้ามรับเด็จขาด แล้วตกลงผมจะเชื่อใครดี แต่พี่รักและเป็นห่วงน้องเสมอนะ “ ต้น Ex”
....และอีกคน น้องที่น่ารัก น้องจะอยู่ในใจพี่เสมอครับ " จิม "
มาถึงเรื่องของผมดีกว่า ตามสัญญาครับ อาจจะไม่ถูกตามกติกา ที่บอกกันไว้ แต่ไม่เป็นไร กฎ กติกา บางครั้งก็มีไว้แหก แต่เดี๋ยวจะมาลงให้นะครับ ขอตัวไปประชุมก่อน
ปล.ขอพูดด้วยความอึดอัดใจหน่อย
ขอเถอะครับ ถ้าพวกคุณรู้สึกไม่ชอบผมกับน้องลักยิ้ม ก็ให้มาลงที่ผมคนเดียว อย่าเอาสิ่งเลวร้าย ความอิจฉาริษยา ของพวกคุณไปแปดเปื้อนน้องลักยิ้มเลยครับ น้องเค้างดงามและมีค่าเกินกว่า พวกคุณซะอีก เพราะน้องเค้า รวมทั้งตัวผมเองไม่เคยคิด ริษยา หรืออิจฉาใคร
และผมเองก็ไม่เคยคิดจะปั้นกระทู้ตัวเอง หรือสร้างกระแสตัวเองกับน้องลักยิ้มให้ดังในสังคมเล็กๆนี้หลอกครับและไม่จำเป็นเลยที่จะสร้างกระแส เพราะคนอย่าง "ว่าที่เรือโท ผู้ช่วยศาสตราจารย์(พิเศษ)สีฟ้าหม่น " มีกระแสอยู่แล้วในสังคมจริงๆ สังคมจริงๆ ที่เห็นหน้า และมีแต่ความจริงใจ เพียงแต่ที่ผมมาลงกระทู้ ก็เพื่อตอบแทนกำลังใจที่เพื่อน ๆ ทุกคนมอบให้ผมเสมอมา
ถ้าคุณไม่ชอบคุณก็ไม่ต้องติดตาม ไม่ต้องอ่านกระทู้ของผม แต่นี้คุณติดตามและอ่านเม้นต์ของผมกับลักยิ้ม แสดงว่าคุณก็สนใจในตัวผมเหมือนกันซิ โถๆๆ
แต่ผมไม่โกรธพวกคุณหลอกนะครับ ครั้งนี้ผมให้อภัย อโหสิกรรมให้ อย่าให้เป็นเวร เป็นกรรม กันเลย เพระคนที่มีใจอิจฉา ริษา ชาตินี้ทั้งชาติ คุณไม่มีความสุขและไม่พบรักแท้หลอกครับ และยิ่งคุณไม่ชอบผมกับลักยิ้มเท่าไหร่ ผมก็จะทวีความหวานให้มากขึ้นเท่านั้น
สิ่งเดียวที่ผมแคร์ที่สุดในเล้านี้ คือ เหล่าดอกไม้เพื่อนๆที่น่ารัก ก้อนกรวดอย่างพวกคุณไม่มีค่าพอในใจผมหลอกครับ
ขอบคุณนะครับ สำหรับขยะ ที่พวกคุณทิ้งลงอาจจะ ผิดที่ ผิดทางไปซะหน่อย แต่ผมเก็บกวาดให้แล้วนะครับ
:a5: มันเกิดอะไรขึ้น :serius2:
พี่ฟ้าครับ อย่าใส่ใจพวกนั้นเลยครับ
อย่างที่พี่ฟ้าบอกเป๊ะเลยครับ มันเป็นเพียงแค่ก้อนกรวด
หยิบมาใส่มือก็หนัก กำไว้แน่นๆก็เจ็บ มองไปก็ไม่เห็นค่า
จิมว่ามันก็แปลก ไม่ชอบ ก็ไม่ต้องอ่านดิ จริงป่ะ
เพราะงั้นมา :กอด1:น้องคนนี้ดีกว่า :oni1:
น้องลักยิ้ม พี่ขอ :กอด1:พี่ฟ้าแป๊ปนึงนะ อิอิ
ไม่ต้องกลัวหรอกว่าพี่จะแย่งพี่ฟ้าไป เพราะอย่างที่พี่ๆเคยคุยกัน "พี่ไม่ชอบตีฉิ่ง" :laugh:
พี่ฟ้า พี่ชายที่ผมรัก
ถ้าไม่สบายใจ หรืออะไรก็ตาม ดึกๆเรามาคุยกันเน๊อะ
จิม
-
:oni1:หายไปนานเลยน้องจิม ดีใจที่เจอจ๊ะ
ไม่สามารถออกความคิดเห็นได้เพราะลุงฟ้าแก่ก็บอกไปหมดแล้วเอาตามลุงฟ้าเถอะ
-
อ้าว...อดจิ้มเจ๊สองเยย มะเปงรายจิ้มน้องจิมก็ด่ะ
อ้าวจิ้มจิมก็มะทัน จิ้มป้าแอนละกานนน o7
เจ้สองพูดถูกแย้ว...เห็นด้วยเต็มที่
พี่'จารย์ฟ้าอย่าเก็บกรวดมากำไว้เลย เจ็บมือเปล่าๆ
เอาเวลาไปหนุงหนิงกะลักยิ้มดีกั่ว เหอเหอ :m10:(อ้าวกรู คิดรายออกปายยยย)
คนเรามันก็เป็นซะแบบนี้แหละ...คนบางคนแบบว่าชีวิตมันเองหาดีอะไรไม่ได้ ทำได้แค่เรื่องแบบนี้ก็เลยทำอ่ะ
ป๋อหลอ...เจ๊สองจ๋าใครไม่รักเจ๊ แต่เราร๊ากกกกกน้าจ๊วบๆ :จุ๊บๆ:
ป๋อหลอ2...น้องจิมจ๋า สบายดีใช่กะ เป็งห่วงอ่า
-
ปูเสื่อรอเลย น้องอาจารย์สีฟ้าต้องเขียนได้ดีแน่ๆ ดูจากตอนเล่าในกระทู้นี้ :oni2: :oni2:
ปล.1จะเปลี่ยนชื่อเป็นฟ้าหม่นทำไม เปลี่ยนเป็น ฟ้าใสดีกว่า สดชื่นกว่ากันเยอะ
ปล.2 คนที่เขาริษยา สิ่งที่เขาพูดหรือบอก ไม่มีวันหวังดีต่อเราหรอก ไม่ต้องไปใส่ใจนะคะ :m13:
ปล.3 น้องลักยิ้ม เท่าที่ฟังอาจารย์เล่าถึง ก็รู้สึกว่าน่ารักอยู่แล้ว พอน้องเขามาตอบกระทู้ ก็รู้สึกว่าน้องเขาน่ารักกว่าที่อาจารย์บรรยายตั้งเยอะ แถมกวนนิดๆ (ออกแนวแบดบอยนิดๆ) ก็น่ารักดี
ปล.4 สุดท้าย เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าใส กับ น้องลักยิ้ม จ้า :L2:
-
:กอด1::pig4:ขอบคุณทุกๆคนนะครับ ผมรู้แล้วว่าไม่ได้อยู่ในเล้านี้คนเดียวจริงๆ :pig4: :กอด1:
ขอบคุณ " แน๋ว เจ้าแม่เล้าเป็ด " ใช่ครับ ผมจะอยู่ในนี้เพื่อเหล่าเพื่อนๆ น้องๆ ที่ผมรัก :L2: :กอด1: :L2:
ขอบคุณ " RN " เปลี่ยนชื่อให้เข้ากับสถาณการณ์ครับ ช่วงนี้พายุก่อตัวมากเหลือเกิน รวมทั้งในใจผมด้วย :L1: :กอด1: :L1:
ขอบคุณ " IO " ขอบคุณที่ไม่เคยทิ้งกันนะครับ ขอบคุณมากมายจริงๆ สำหรับกำลังใจครับ ดีใจครับที่เรื่องของผมทำให้คุณมีความรู้สึกดีๆๆ :L2: :กอด1: :L2:
ขอบคุณ " ANA " ขอบคุณนะครับที่ติดตามกับมา ขอบคุณครับ :L1: :กอด1: :L1:
ขอบคุณ " เจ้สอง คนสวยประจำเล้า " ขอบคุณครับเจ้ ที่เป็นกำลังใจให้ผม และรักกันเสมอมา เจ้ทำให้ผมรู้ว่า ทองแท้คืออะไร ขอบคุณมากมายครับ :L2: :L1: :กอด1: :L1: :L2:
ขอบคุณ " ซิน เจ้าแม่ฝั่งธน " ผมจะดูแล ทะนุถนอมแปลงดอกไม้ของผม อย่างดีที่สุดครับ และจะไม่สนใจกับดอกมีตำหนิ เพราะอย่างไรก็คือดอกไม้ แม้ไม่สวยแต่จะเอาดอกอื่นมาบดบังให้หมดครับ :L1: :กอด1: :L1:
ขอบคุณ " ป้าแอน " ขอบคุณไมตรีจิต ที่ป้ามีให้ผมกับน้องลักยิ้มครับ :L1: :L2: :L1:
ขอบคุณ " Solitarian " แฟนพันธุ์อีกคนที่ผมจดจำอยู่ในใจเสมอ เพราะไม่เคยทอดทิ้งกันเลย :L1: :กอด1: :L1:
ขอบคุณ " พี่ทิพย์ " พี่อีกคนที่น่ารักเสมอ ไม่เคยทอดทิ้งน้องคนนี้เลย แต่ลักยิ้มของพี่ทิพย์กวนมากๆ :กอด1: :L2: :กอด1:
คนสุดท้าย พี่คิดถึงจิม จัง มากอดหน่อยยยยยยย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
แต่กอดพี่คงไม่อบอุ่นเท่าสายลมหลอก อิอิ น้องมีความสุขพี่ก็ดีใจ อ้อมแขนพี่ยินดีต้อนรับน้องเสมอ
ปล.1.ห้ามใครมาจิ้มน้องจิม น้องชายผมนะ ไม่ยอม :m31: :m31: :m31:
ปล.2.สำหรับเพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคน ผมกำลังเขียนเรื่องเล่าของผมกับน้องลักยิ้ม ชื่อเรื่อง " นิยามรัก นักเรียน ม.ปลาย " และ หนังสือรวบบทกวีของผม ผมจะทำเป็นหนังสือทำมือครับ เพื่อเป็นของที่ระลึกวันสำคัญ มีแจกให้เพื่อนที่เป็นแฟนพันธุ์ นะครับ ฟรีเพื่อเป็นการตอบแทนทุกๆ กำลังใจ แต่คงต้องรอเดือนตุลาคมนะครับ แล้วผมจะหลังไมค์ไปถามที่อยู่ :mc4: :mc4: :mc4:
-
^
^
กรี๊ดๆๆๆๆ :angellaugh2: :angellaugh2: :angellaugh2:
ส่งฉายตาปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง... ให้ก่าพี่อาจารย์สีฟ้า :oni2: :oni2: :oni2:
คือว่า นุ้งซินเข้ามาอ่านช้ากว่าเพื่อน แต่ว่านุ้งซินก้ออยากได้หนังสือของพี่สีฟ้าก่าน้องลักยิ้มด้วย :loveu:
น้องซินต้องทามยางงายยยยยยยยคะ :m13:
:L2: :L1: :กอด1: :L1: :L2:
ให้อาจารย์ก่าน้องลักยิ้มค่ะ
-
..........ตอนพิเศษ นี้ เป็นเรื่องที่เขียนลงในไดอารี่ ของผมนะครับ ซึ่งเป็นกิจวัตร อีกอย่างหนึ่งซึ่งผมต้องทำก่อนนอน ไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็ต้องเขียน เพราะผมจะได้เก็บไว้เป็นความจำ เผื่อตอนแก่ตัวลงจะจำ ได้ว่าชั่วชีวิตหนึ่งเกิดเหตุการณ์อะไรบ้างที่ทำให้ชีวิตมีความสุข ตอนแรกตั้งใจว่า จะแลกกันเขียนกับน้องลักยิ้มคนละเดือน แต่ยังไม่มีโอกาสสักที ตอนนี้อาจไม่สนุกเท่าไหร่ แต่สำหรับผมมันเป็นความทรงจำที่ดีครับ
ตอนที่ 1/2 ( มี 2 ตอนนะครับ )
11 เม.ย. 51
สวัสดีไดอารี่ ที่รัก
...กำลังนั่งเฝ้า คนที่ฉันรักอยู่ที่โรงพยาบาล รู้สึกเจ็บปวดใจมากที่ดูแลเค้าไม่ดี แค่มาอยู่ด้วยไม่กี่วันยังป่วยหนักขนาดนี้ แล้ววันข้างหน้าฉันจะทำยังไง นึกแล้วก็ไม่อยากให้อภัยตัวเอง โกรธตัวเองนักเชียว
เค้ามาอยู่กับฉันหลายวันแล้ว ฉันมีความสุขมาก ความรู้สึกนี้ มันไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันมา 3 ปีแล้วซินะ
ทุกๆ เช้า ฉันจะพบ แปรงสีฟันที่ถูกบีบยาแล้ว วางอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ
ทุกๆ เช้า ฉันจะพบ กลิ่นกาแฟหอมอ่อนๆ พร้อมแซนวิชน่ารักๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จ
ทุกๆ เช้า เค้าจะยกมือไหว้ฉัน และหอมแก้มฉันก่อนไปทำงาน
...ไม่น่าเชื่อ ว่าเด็กผู้ชาย อายุ 18 คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักของฉัน จะทำอะไรน่ารักๆ ได้มากมายขนาดนี้ ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่มาก ฉันรู้สึกอิ่มเอมใจบอกไม่ถูก มันทำให้วันนั้นทั้งวัน ฉันแอบยิ้มคนเดียว เหมือนคนบ้า งงตัวเอง สงสัยตรูจะบ้าไปแล้วแน่ๆ ขนาดนั่งเขียนอยู่ยังยิ้มเลย เฮ้อ
...เมื่อวันพุธ ( 9 เม.ย.51 ) ก็เหมือนกับทุกๆ เช้าที่ผ่านมา แต่สิ่งผิดปกติ วันนี้เค้าไม่ค่อยสดใสเหมือนเคย ฉันก็ถามว่าเป็นไรป่าว เค้าก็ตอบว่า
“ ไม่ครับ พี่ไปทำงานเถอะเดี๋ยวสาย ” แล้วเค้าก็ยกมือไหว้ พร้อมกับหอมแก้มฉันเหมือนเคย
...วันนั้นทั้งวันฉันทำงานแบบหงุดหงิดในใจ ไม่รู้ซิ แต่รู้ว่ามันไม่เหมือนทุกๆ วัน ฉันโทรหาเค้า ก็ไม่ได้รับสาย โทรหาเข้าห้องก็ไม่รับ คิดในใจอาจจะไปเที่ยวข้างนอกก็ได้ แต่ก็กังวลใจอยู่ดี ทำไมต้องมีประชุมด้วยนะ
...ฉันกลับมาถึงห้องตอนเย็น ตกใจมาก เค้านอนซมอยู่บนเตียง ตัวร้อน แต่คงร้อนไม่เท่าใจฉัน ฉันถามว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์ หรือ โทรหาพี่ ทำไมทำอย่างนี้ หลายสิบคำถามที่ออกมาจากปากฉัน แต่ไม่มีสักคำตอบ นอกจาก
“ ผมไม่อยากให้พี่เสียงานครับ แล้วผมก็ไม่เป็นไรมากด้วย “
ฉันก็ว่า “ ทำไมทำอย่างนี้ สำหรับพี่ ไม่มีสิ่งใดสำคัญเท่าเธอนะ อย่างงั้นต้องไปหาหมอเดี๋ยวนี้ “
" ผมไม่ไปได้ไหมครับ ผมไม่อยากไป กินยาแล้วเดี๋ยวก็หาย " เฮ้อ ฉันก็ใจอ่อนอีกตามเคย ใจอ่อนในเรื่องไม่เข้าท่าด้วย
...ตลอดคืนนั้น ฉันแทบไม่ได้นอนเลย เพราะเค้าไข้ขึ้นและเพ้อตลอดเวลา หาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ตัวก็ไม่หายร้อน จะอุ้มพาไปโรงพยามบาลก็ คำนวณดูแล้วฉันตายแน่ๆ สงสารเค้าแทบขาดใจ ทำไมฉันไม่ป่วยแทนนะ
...แต่สิ่งที่เค้าเพ้อออกมามันทำให้ฉันปวดใจยิ่งกว่า เพราะรู้ว่าในจิตใจลึกๆ เค้าคิดอะไรอยู่ในใจตลอดเวลา
เค้าเพ้อแต่ “ พี่อย่าทิ้งผมนะครับ ผมรักพี่มากนะ “
...ฉันปวดใจบอกไม่ถูก แล้วทำไมน้ำตาเวรมันต้องไหลออกมาด้วยไม่เข้าใจ ดีนะที่เค้าไม่เห็น ฉันก็จับมือเค้าไว้แน่น ฉันบอกว่า
“ พี่อยู่นี้แหละครับ ไม่ทิ้งไปไหน พี่รักเธอมากนะ “ แต่กว่าจะหลับได้ เล่นเอาฉันเสียน้ำตาไปหลายปี๊ป กะว่าตอนเช้า ถ้าไม่หายยังไงก็ต้องพาไปหาหมอให้ได้
...ตอนเช้า ( 10 เม.ษ. 51 ) ฉันตื่นขึ้นมาแบบเพลียๆ เค้ายังไม่ตื่นเลย แต่ตัวก็ยังร้อนอยู่ ฉันโทรไปลาป่วยกับนายเสร็จ ก็ไปซื้อโจ๊ก มาเตรียมให้ แล้วก็ปลุกให้มากิน แต่ดูท่าจะไม่ไหว เลยบอกว่าจะพาไปหาหมอ แต่เค้าก็ไม่ยอม เลยต้องใช้คำพูดเด็ดขาด ฉันถามเค้าว่า
"รักพี่มั้ยครับ " …….."รักครับ รักมากด้วย " เป็นคำตอบที่ตอบอย่างรวดเร็วที่สุด :L1: :L1:
" ถ้ารัก ก็ต้องไปหาหมอกับพี่ " ........สำเร็จ รู้งี้พูดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว กำ ตรูไม่น่าใจอ่อนเลยเมื่อคืน :เฮ้อ: :เฮ้อ:
...คืนนี้ ( 11 เม.ย. 51) เป็นคืนที่สองแล้วที่ฉันเฝ้าไข้คนที่เปรียบดังหัวใจ แต่ที่น่าเจ็บใจที่สุดก็พวกพยาบาลที่นี้ ปากไม่ดี ถามฉันว่า " พี่มาเฝ้าหลานชายเหรอค่ะ ไม่เห็นคุณพ่อ คุณแม่น้องเค้าเลย " ฉันสบตากับคนรัก แล้วนึกขำในใจ
แต่ฉันก็ตอบกลับอย่างภาคภูมิใจที่สุด และหน้าด้านที่สุดว่า “ ไม่ใช่หลานหลอกครับ คนรักของผมเอง “
" ค่ะ "เป็นคำพูดเดียวที่ออกมาจากพยาบาลคนนั้น หลังจากนั้นฉันไม่รู้หลอก ว่าพยาบาลคนนั้นจะเอาไปพูดอะไรบ้าง แต่ที่เปลี่ยนไปคือ ทุกครั้งที่มีพยาบาลเข้ามา ฉันจะพบกับรอยยิ้ม ที่เป็นมิตร และหน้าที่แดงๆ ของพยาบาล เค้าจะอายอะไรฉันนะ เป็นฉันซิต้องหน้าแดง หรือว่า ฉันหน้าด้าน
...แต่ฉันก็ดีใจนะที่ครั้งนี้เค้าไม่สบาย เพราะมันทำให้ฉันรู้ว่า เค้าสำคัญมากแค่ไหน และในใจลึกๆ เค้าคิดอะไรอยู่ เราได้คุยกันมากขึ้น และเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ดูแลเค้าในฐานะ “ คนรัก “
...ฉันดูแลทุกอย่างป้อนข้าว ป้อนยา เช็ดตัว อย่างหลังนี้สำคัญเลย ไม่รู้เป็นไรทำไมเวลาเช็ดตัว ฉันถึงรู้สึกแปลกๆ เราไม่กล้าสบตากัน ใจก็เต้นแรงผิดปกติ กว่าจะเช็ดตัวเสร็จ :เฮ้อ: นับได้ว่าเป็นช่วยเวลาที่หัวใจทำงานผิดปกติมากที่สุด
...แต่ฉันก็ไม่ให้อภัยตัวเองอยู่ดี ที่ดูแลเค้าไม่ดีเท่าที่ควร คิดแล้วก็เจ็บใจตัวเอง สมควรแล้วที่สุดท้าย ฉันก็ป่วยอีกคน ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
...คุณแม่ ผมขอโทษนะครับ ที่ดูแลลูกแม่ไม่ดี แต่ผมก็รักลูกชาย ของคุณแม่ที่สุด
ตีสาม ยี่สิบห้านาที / ปลายมีน
สีฟ้า
ฉัน หมายถึง ตัว ผมเอง
เค้า หมายถึง ตัว น้องลักยิ้ม
เรื่องกาด มีลงตอนสองครับ ตอนไป เชียงใหม่แล้ว
-
มารออ่านต่อนะครับ...
น่ารักจังคู่นี้ :m1:
:กอด1:
-
อ๊า~~~~~~~~~~~~~~~
ทำไมถึงน่าร้ากกกกกกกกกกกก
น่าอิจฉา อย่างนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น้องลักยิ้ม คนอย่างพี่ฟ้าที่น่ารักของน้องลักยิ้ม หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
คนเราเกิดมา คู่แท้ อาจจะเจอเพียงครั้งเดียว แค่ครั้งเดียวในชีวิต
รักษา ดูแล ถนอม ห่วงใย รักใคร่ ห่วงหา อาทร บนเตียง<<< อุ้ย อันสุดท้ายนี้ไม่เกี่ยว โทษทีคร้าบ :oni1:
น้องรักของพี่ฟ้า
จิม
ปลปล. รอตอนต่อปายคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :mc4:
ปลปล. พี่ฟ้า อย่าลืมเช็คเมลน้า~~
-
(http://widget.sanook.com/static_content/full/text/73938d363c06f30f95798af6996e0b9d_1204211598.gif)
ถนอมรักนี้ไว้ให้ดีที่สุดนะจ๊ะพี่สีฟ้า
-
ฮิๆ ถ้าหนูเป็นพยาบาลคนนั้น ที่ยิ้มให้ก็เพราะอิจฉาแหละค่ะ ดูแล เอาใจใส่กันดีขนาดนี้ :o8:
ว่าแต่ หนังสือทำมือ ขอด้วยคนได้มั๊ยคะ อยากได้อ่ะ :m13: ช่วยพิจารณาให้อีกคนนะคะ
-
น่ารักจังครับ :m1:
ฮักกั๋นเมิน ๆ เน้อ
-
อยากเห้นหน้าพยาบาลตอนนั้นจัง
คง :laugh: :laugh: :laugh:
ปล. 'จารย์เคอะ ตั้งแต่อ่านนิยายมาเพิ่งเห็นก็'จารย์คนเดียวนั้นแหละที่ ใช่คำว่า "ฉันโทรไปลาป่วยกับนายเสร็จ" เก๋ มากเลยเคอะ ส่วนใหญ่ใช้คำว่า "เจ้านาย" ซึ่งมันจะหมายถึงเชื้อพระวงศ์ ส่วนผู้บังคับบัญชาเรียกว่า "นาย"
เอาไปหนึ่งบวก ค่าภาษาไทยแข็งแรง
แต่เอาคืนเพราะ 'จารย์เขียนว่า....ฉันตื่นขึ้นมาแบบเพียรๆ
เจ้นึกสภาพไม่ออกว่ามันเป็นยังไง อิอิ
ล้อเล่น กดแล้วกดเลย ไม่เอาคืนจ้า
-
ยิ่งอ่านยิ่งน่ารักเนอะคู่นี้
น่ารักมากมาย
อิอิ
o13 :L2:
-
กราบขอบคุณเจ้สอง งามๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผิดพลาดอย่างมิน่าให้อภัย แก้แล้วครับ ขอบคุณเจ้สองจริงๆ :pig4:
ปล.แน๋วที่รัก เอากล้วยทอดให้ผมสัก 20 บาทซิ เอากรอบๆ นะครับ นิ่มๆ ไม่เอา
น้องลักยิ้มพึ่งโทรฯ มาขออนุญาตลงในส่วนของน้องลักยิ้มด้วย ผมก็บอกแล้วแต่น้องลักยิ้ม ให้ทำในสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข เพื่อนๆ อาจจะได้อ่านนะครับ ถือซะว่าเป็นช่วงคืนกำไร แด่คนพิเศษ ทุกๆ คนครับ
ปล.หนังสือของผม ผมแจกฟรีครับ แต่เดี๋ยวดูอีกทีว่าจะมีจำนวนเท่าไหร่ เพราะต้องเก็บไว้แจกงาน........ตอนแรกกะจะแจกแฟนพันธุ์แท้กันจริงๆ
-
เข้ามาบอกว่าอยากอ่านตอนที่น้องลักยิ้มเขียน
น้องลักยิ้มมาเขียนเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :oni3:
ปล.แต่ก็ยังรอตอนที่อาจารย์สีฟ้าเขียน(อิอิ โลภอ่ะ)..อิอิ
-
'จารย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จัดมิตติ้งไปเล้ย แล้วเอาหนังสือแจกวันนั้นไง
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ อยากไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
" พี่มาเฝ้าหลานชายเหรอค่ะ ไม่เห็นคุณพ่อ คุณแม่น้องเค้าเลย " ฉันสบตากับคนรัก แล้วนึกขำในใจ
แต่ฉันก็ตอบกลับอย่างภาคภูมิใจที่สุด และหน้าด้านที่สุดว่า “ ไม่ใช่หลานหลอกครับ คนรักของผมเอง “
มากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดคำๆนี้ของอาจารย์ :oni2: :oni2: :oni2:
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ไม่รู้จะพูดอะไร...แต่แบบว่า...รู้กันในใจนะจ้ะไอ้ลักยิ้ม...จารย์สีฟ้า :o8:
-
ใครหน้าไหน ไม่ชอบ ก็ขอความกรุณา อย่า สาระแน มาอ่านนะเคอะ
ขออนุญาตครับ พี่สองคนสวย ขอลอกหน่อย
เขียนลงครั้งแรกครับ ไม่ดียังไงผมก็โทษด้วยนะครับ ถ้ามีโอกาสเขียนลงอีกก็จะปรับปรุงต่อไปครับ แต่กว่าจะเขียนได้ก็ต้องขออนุญาตพี่ฟ้านานพอดู ที่จริงอยากเขียนมานานแล้วครับ ที่สำคัญงานเขียนชิ้นนี้ ได้รับคำประกาศิต จากพี่ฟ้า ให้ระวังการใช้ภาษาไทย ทำให้แบบกลัวพิมพ์ผิดมากๆๆแต่ก็ทำดีที่สุดแล้วครับ :L2: :L2: :L2:
วันนี้เป็นวันแรก ที่ผมกับพี่ฟ้าเราได้นอนเตียงเดียวกัน แต่ทำไมผมนอนไม่หลับก็ไม่รู้ รู้แต่อยากเก็บภาพพี่ฟ้ายามหลับไว้ให้นานที่สุด
นั่งมองพี่ฟ้าหลับ แม้ยามหลับแต่พี่ฟ้าก็ดูอ่อนโยนจับใจ สำหรับผม พี่ฟ้าน่ารักเสมอ ไม่ว่าเวลาไหน ใครที่เข้าใกล้พี่ฟ้าก็ล้วนแต่รัก และใครๆก็มักจะหลงรักพี่ฟ้าเสมอ แต่พี่ฟ้ารักคนๆเดียว คนนั้นก็คือผม
ผมคิดว่า ผมกับพี่ฟ้าเราคงเป็นเนื้อคู่กันครับ ถึงทำให้ผม คนที่แตกต่างกับพี่ฟ้าในทุกๆ ด้าน ตกหลุมรักพี่ฟ้าทันที่เจอหน้า จนไม่สนใจใครอื่นรอบตัวเลย ตลอด 3 ปี 3 ปี ที่ผมทรมานที่สุด อึดอัดที่สุดกับความรักที่บอกให้คนที่ผมรักรู้ไม่ได้ ว่าผมรักเค้ามากเพียงใด ผมมีความสุขทุกครั้งเวลาพี่ฟ้ายิ้ม ถึงแม้พี่ฟ้าจะยิ้มให้กับนักเรียนทุกคน แต่สำหรับผม ผมคิดว่า พี่ฟ้ายิ้มให้กับผมคนเดียว แล้วตอนนี้ผมก็เป็นเจ้าของรอยยิ้มนั้นแล้วด้วย
พี่ฟ้าเป็นคนน่ารัก ไม่ทะเยอทะยาน มียศเป็นนายทหาร เก่งเรื่องรบ มีฐานะเป็นครู เก่งเรื่องการสอน พ่อพี่ฟ้าเคยบอกกับผมว่า อยากให้พี่ฟ้าเป็นนักบริหารเหมือนท่าน แต่พี่ฟ้าเป็นกบฏของครอบครัว พี่ฟ้าไม่สนใจ กลับทำตามใจตนเองโดยการมาเป็นครูเพื่อทำตามฝันของพี่ภัท คนที่พี่ฟ้ารัก เป็นข้าราชการครูเงินเดือนนิดเดียว ( แต่พี่ฟ้าไม่ต้องห่วงนะครับ วันข้างหน้าผมจะเลี้ยงพี่ฟ้าเอง )
แต่พี่ฟ้ารู้มั้ยครับ ถ้าพี่ฟ้าไม่ได้มาอยู่ที่ตรงนี้ไม่ได้มาเป็นครูของผม ชีวิตของคนอีกคนหนึ่งก็ยังด้อยค่าเช่นเดิม
พี่ฟ้าทำให้ทุกอย่างงดงามขึ้นด้วยความรัก ด้วยความเป็นคนที่น่ารักของพี่ เพื่อนพี่หลายคนบอกผมว่า ผมโชคดีที่ได้เป็นคนรักของพี่ พี่เอื้ออาทรทุกอย่าง แม้ยามพี่น้อยใจผม พี่ยังแอบไม่ให้ผมรู้ เพราะพี่กลัวทำให้ผมไม่สบายใจ พี่ฟ้าเลือกที่ใช้ความน้อยใจ ไปในทางสร้างสรรค์ เลือกที่จะพาไปเที่ยว ไปทำบุญ แทนที่จะนั่งตัดพ้อต่อว่า อยากบอกพี่ฟ้านะครับ เป็นการน้อยใจที่น่ารักมาก น้อยใจบ่อยๆ ก็ดีนะครับ คริคริ :m12: :m12:
เขียนถึงความดีของพี่ฟ้ายากจังครับ เพราะพี่ฟ้าเป็นคนดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา นอกจากหน้าตาดี นิสัยดี จิตใจดี จนกลัวว่าคนดีๆ มักอยู่บนโลกนี้ไม่ได้นาน พี่แบงค์คอยบอกกับผมว่า ให้บอกพี่ฟ้าที ว่างๆ หัดทำอะไรไม่ดีบ้าง จะได้ใกล้เคียงกัน
มองหน้าพี่ฟ้ายามหลับ เขียนได้เรื่อยเปื่อยทั้งที่ผมแค่อยากจะบอกพี่ฟ้าสั้นๆว่า “ ความรักที่มีต่อพี่ฟ้า ผมไม่รู้ว่ามันจะเพิ่มขึ้นหรือเปล่า ผมรู้แต่ว่า มันคงแน่นหนา ไม่มีวันสั่นคลอน ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้า พี่ฟ้าก็จะเป็นรักเดียวที่ผมรักที่สุดในหัวใจ "
ผมภูมิใจที่สุดในชีวิตที่ได้มีพี่ฟ้าเป็นคนรัก ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณพี่ฟ้ากับการเดินทางมา เพื่อมอบความรักที่งดงามให้นักเรียนมอปลายคนนึง ได้มีช่วงเวลาที่ดี ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น
แค่มีพี่ฟ้าอยู่กับผมตรงนี้ ผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วจริงๆ
:L2: :L1: :c5: :กอด1: :c5: :L1: :L2:
เขียนลงกระทู้นี้ครั้งแรก ไม่รู้ว่าจะดีหรือเปล่านะครับ ติ ชม กันได้ ครับ แบบว่ากดดันจริงๆๆ เมื่อวานก็โดนดุ หาว่า เขียน " คับ " ผิดต้อง " ครับ "
'จารย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จัดมิตติ้งไปเล้ย แล้วเอาหนังสือแจกวันนั้นไง
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยส์ อยากไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไปด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไปด้วยนะพี่สอง
" พี่มาเฝ้าหลานชายเหรอค่ะ ไม่เห็นคุณพ่อ คุณแม่น้องเค้าเลย " ฉันสบตากับคนรัก แล้วนึกขำในใจ
แต่ฉันก็ตอบกลับอย่างภาคภูมิใจที่สุด และหน้าด้านที่สุดว่า “ ไม่ใช่หลานหลอกครับ คนรักของผมเอง “
มากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดคำๆนี้ของอาจารย์ :oni2: :oni2: :oni2:
พี่ซินรู้ป่าว ผมดีใจโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถ้าตอนนั้นผมลุกไหวนะ จะจุ๊ฟ โชว์เลย อิอิ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ไม่รู้จะพูดอะไร...แต่แบบว่า...รู้กันในใจนะจ้ะไอ้ลักยิ้ม...จารย์สีฟ้า :o8:
ขอบคุณเจ้ :L1: :L1: :L1: :L1:
เข้ามาแก้คำผิดให้กับสุดที่รัก ผิดเยอะมากนะหนู จุ๊ฟ คิดถึงจัง พรุ่งนี้เจอกันนะที่รัก
-
อ่ะ ลักยิ้มมาเขียนเองเลยหรือ
อิอิ
มาเป็นกำลังใจให้ครับ
ขอให้รักกันนานๆ อิอิ
ได้โอกาสจะเริ่มเล่าต่อเลยหรือป่าว
ค่อยๆเล่าจากตอนที่เจอสิครับ
ว่าคุยอะไรกัน แรกๆอย่างไรบ้าง
พี่ฟ้าเขามีท่าที หรือกวนประสาทยังไง
:m20: :m20: :m20:
-
เข้ามาให้กำลังใจ ไอ้ลักยิ้มน้องชายสุดที่รัก....เขียนดีแล้วแก เขียนอย่างที่หัวใจรู้สึก ยังไงมันก็เป็นงานเขียนที่ดีและมีคุณค่า แต่แบบว่า ขอแบบติดเรทได้ป่ะ เจ๊ชอบอ่ะ :laugh:
-
เข้ามาอ่านด้วยคน อิอิ
คู่นี้เค้ารักกันจริงเลยนะ สู้ๆ
ว่าแต่อยากอ่านช่วงกุ๊กกิ๊กๆ แล้วก็ตอนพิชิตใจด้วยจ้า
อยากอ่านของทั้งคู่อะ ว่ารู้สึกยังไงตอนนั้น ติดเรทแบบเจ้ดาวว่าด้วยยิ่งดี เอิ๊กๆ
รออ่านอยู่น้า
-
:L2: มีดอกไม้ให้หนูนะน้องลักยิ้ม รักให้สมกับรักที่ต้องรอถึง 3 ปี พี่ปลื้มน้องมากๆๆนะ รักน้องมากด้วย น้องลักยิ้มมีความพยายามมากน้องถึงได้สิ่งที่มีค่าที่สุดมาครอบครอง พี่ดีใจกับน้องมากๆๆ พี่อยากอ่านความรู้สึกของน้องที่มีให้ลุงฟ้ามานานแล้ว อยากรู้ว่าน้องต้องใช้ความสามารถแค่ไหน รู้สึกดีมากๆๆที่ได้อ่านความรู้สึกนี้ รู้สึกสมหวังยังไงไม่รู้
รักมากนะ น้องลักยิ้มกะลุงสีฟ้าใส(ไม่ยอมให้ฟ้าสีหม่นหลอกจ๊ะ)
-
:m23: :m23: เข้ามาแอบซุ่มอ่านเปนระยะๆนะคับอาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม :laugh: :laugh:
เพิ่งได้รู้ว่ามีคนเข้ามากวนน้ำให้ขุ่นในกระทู้ด้วย แต่พออ่านที่เจ๊สองบอกก็เหนด้วยอย่างแรง ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องเข้ามาอ่าน แต่ถ้าเข้ามาอ่านก็ควรให้เกียรติทั้งเจ้าของกระทู้แล้วก็นักอ่านคนอื่นๆด้วยนะครับ o12 o12
ถ้าผมเขียนแรงไปก็บอกกันได้นะครับ :m23: :m23:
แล้วก็รอตอนสองของภาคพิเศษต่อนะครับอาจารย์สีฟ้า :m4: :m4:
-
มาทู้นี้ทีไรมีแต่รอยยิ้มเพิ่มขึ้นทุกที :m1:
:mc4: รักกันไปนานๆ มีความสุขมากๆ นะคะทั้งสองคน
เป็นกำลังใจให้เสมอ รออ่านตอนต่อไปนะคะ :L2:
-
ไม่รู้ว่าเครื่องพี่เสียหรือเปล่า ทำไมน้องลักยิ้มที่น่ารักของพี่พิมพ์เว้นวรรคเยอะจัง อ่านแย้วมานสะดุดประโยคไม่ต่อเนื่องกันเยย เหอะๆ แต่ถ้าพูดถึงการสื่ออารมณ์ล่ะก็ o13 อ่านแล้วแบบว่ารู้เลยว่าน้องลักยิ้มทั้งรักและเทิดทูนพี่สีฟ้าไม่ใช่แค่ในฐานะคนรักแต่พี่สีฟ้าเป็นมากกว่าคนรัก รู้สึกแบบนั้นใช่มั้ยจ๊ะ :กอด1:
ขอฟ้องน้องลักยิ้มหน่อย ดูจิพี่สีฟ้ามาสั่งกล้วยทอดตังค์ก็ไม่จ่ายแถมจะเอากรอบๆอีก งั้นไม่เอาตังค์ก็ด้ะ ขอเปลี่ยนเป็นจุ๊บๆจากน้องลักยิ้มแทนดีก่า อิอิ ( โป๊กกกกกกกกกกกก โอ๊ย!!!ใครโยนไรมาใส่หัวเนี่ย :โป้ก1: ) จ๋งจั๋ยจะเปงพี่สีฟ้าล่ะ หวงๆๆๆๆ :m26:
ปล. จะได้ใส่เสื้อเล้าออกงานป่ะเนี่ย คึคึ
-
....วันนี้สิ่งที่ดีใจที่สุด คือผมส่งอีเมล ฉบับหนึ่งไป ที่ clubfriday..Green Wave ในหัวข้อ " รักแท้แพ้........ "
....เล่าเรื่องราว ความรักของผมกับน้องลักยิ้ม ผมไม่คิดหรอกนะครับว่าจะได้ออกอากาศ แต่เมื่อสักครู่ ตอนเปิดรายการ ดีเจพี่ฉอด อ่านเมลฉบับนั้นของผม ออกอากาศ ตื่นเต้นและมีความสุขมากๆ ครับ เพราะน้องลักยิ้มก็ฟังอยู่ หลังจากดีเจพี่ฉอดอ่านจบ ผมก็ได้รับโทรศัพท์ จากคนที่ผมรัก พร้อมกับคำว่า " ผมรักพี่ครับ "
ไม่รู้เพื่อนๆ ได้ฟังหรือเปล่า แต่อยากเอามาให้อ่านครับ
สวัสดีครับพี่ฉอด , พี่หมออ้อย , พี่ๆทีมงานทุกคนครับ
น่าติดตามและน่าสนใจมากครับ สำหรับหัวข้อ clubfriday วันนี้ ผมรับราชการอยู่ที่............ครับ แต่ก็ติดตาม greenwav ทุกวัน เพื่อนที่นี้ก็ชอบกันมาก โดยเฉพาะ clubfriday
สำหรับผม..รักแท้..แพ้ " ลักยิ้ม " ครับ
ผมก็เป็นอีกคน ที่มีรักแท้ในชีวิต และปัจจุบันรักแท้ที่มีอยู่ในใจ ก็แทนที่ด้วยความรักของคนอีกคน แต่ไม่ได้หมายความว่ารักแท้จะจากผมไปนะครับ มันก็ยังคงอยู่กับผมเหมือนเดิม
รักแท้ของผม เกิดขึ้นกับเพื่อนคนนึงซึ่งภายหลัง เราก็ใช้ชีวิตร่วมกันในฐานะคู่ชีวิต เราอยู่ด้วยกันมาเกือบ 10 ปี แล้วผมก็ต้องสูญเสียเค้าไปจากอุบัติเหตุ ผมเก็บความรักของเราสองคน มานานเกือบ 3 ปีตั้งแต่ผมสูญเสียเค้าไปครับ เพราะผมถือว่านี้ คือรักแท้ที่สวยงามที่สุดแล้วในชีวิต โดยที่ไม่เปิดใจรับใครอีกเลย
แต่แล้ววันนึง ผมก็ถึงคราวพ่ายแพ้ครับ พ่ายแพ้ให้กับ " รอยยิ้ม ที่มีลักยิ้มอยู่ที่แก้มขวา " รอยยิ้มที่ เวลาเค้ายิ้มให้ผม มันแฝงไว้ด้วยความรัก และกำลังใจ ผมรู้ครับ ว่าเค้ารักผม แต่ผมก็พยายามปฏิเสธความรักของเค้า บางครั้งก็ทำร้ายจิตใจเค้าต่างๆนานา
แต่เค้าก็ไม่เคยท้อเลย เค้าก็ยังส่งรอยยิ้ม ที่มีลักยิ้มของเค้าให้ผมเสมอ และทุกๆ ครั้ง รอยยิ้มของเค้าก็จะบอกผมว่า เค้ารัก เค้าเป็นกำลังใจ ให้ผมเสมอ ทุกๆ วันที่เค้ารู้ว่าผมท้อ ผมเหนื่อย สิ่งแรกที่ผมจะได้เห็นก็คือรอยยิ้มของเค้าครับ
ผมไม่รู้เหมือนกัน ว่าผมพ่ายแพ้ให้กับ " รอยยิ้มที่มีลักยิ้ม " นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกที มันก็มีความมาย และมีค่า กับผมมากเหลือเกินแล้วครับ ทุกวันนี้ผมแทบไม่ต้องการอะไรเลย นอกจากรอยยิ้ม ของเค้า รอยยิ้มที่เปลี่ยมด้วยความรักและกำลังใจ ปัจจุบันเราเป็นคู่รัก กันแล้วครับ แล้วผมก็มีความสุขมาก
ขอบคุณ clubfriday ที่มีเรื่องราวดีๆ เสมอ ถึงแม้จะสุขแบบเหงาๆ และเศร้าแบบยิ้มๆ
ปล.ขอแสดงความยินดีกับพี่หมออ้อยด้วยครับ ที่ได้พบกับรักแท้ที่ยิ่งใหญ่
อาจารย์สีฟ้า
พี่ฉอดอ่านจบ แต่สิ่งที่ไม่จบคือน้ำตาของผม ที่ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวครับ พี่รักเธอนะ " ลักยิ้ม "
-
กำลังจะเม้นต์ พอดีได้อ่านเรื่อง clubfriday ก่อน ปลื้ม :o8: :o8: :o8:
ขอเม้นต์นิดหนึ่งนะ ในเรื่องของอาจารย์ หากแทนตัวด้วยคำว่าผม จะทำให้อ่านลื่นขึ้นรึเปล่า
-
อาจารย์สีฟ้าคะ....แบบว่าอย่าลืมสัญญานะ ที่บอกว่าถ้าเมลล์ "รักแท้แพ้ลักยิ้ม" โดนอ่านออกอากาศ อาจารย์สีฟ้าจะทำอะไร...อย่าลืมสัญญานะ :m12:
-
พี่สีฟ้าจ๋า"หรอก" ไม่ใช่ "หลอก"จ้า :m23:
แน๋วก็ชอบคนที่มีลักยิ้มเหมือนกันนะ เห็นแล้วน่ารักดี อยากมีลักยิ้มบ้างจัง แงๆๆๆๆๆ สมัยนี้่เค้ามีทำศัลยกรรมลักยิ้มบ้างมั้ยน๊า... :กอด1:
-
ถ้าเปรียบความรักของชีวิตคู่เหมือนการปลูกต้นไม้
อาจารย์..สีฟ้ากะน้องลักยิ้มเป็นต้นกล้าไม้ที่มั่นคงแข็งแรง....พร้อมรอวันเจริญเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่...
อาจารย์เป็นคนมั่นคงในความรัก..ใครอยู่ใกล้แล้วอบอุ่น
น้องลักยิ้มน่ารัก ซุกซน..ก็หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ให้อาจารย์ด้วยนะคะ
พี่ขอแสดงความยินดีและดีใจ กับความรักของน้องทั้งสองมากกกกนะ
แล้วคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
-
ไม่รู้จะพูดอะไร ความในใจที่มีให้ก้อส่งให้ทั้งคู่ไปหมดแล้ว
จุ๊บๆครับ
:L2:
-
กรี๊ดดดดดดดด :serius2:
อบอวนไปด้วยความรัก...น่าอิจฉามากเลยคุณอาจารย์สีฟ้า กะ ลักยิ้ม o13
-
ย้ายมาอยู่ห้องนิยายแล้วเหรอค่ะ o13 แบบนี้มีแฟนคลับลักยิ้ม เอ้ย แฟนคลับอาจารย์สีฟ้า-ลักยิ้ม เพียบ :a1:
-
ขอให้พี่ฟ้า-ลักยิ้มมี ความสุขมากๆ นะคับ :mc4:
เป็นกำลังใจให้เสมอคับ :L2:
ขอบคุนเรื่องราวดีดี ที่มอบให้กัน ขอบคุณจิงๆคับ :m4:
นั่งอ่านทะลุมิติมากคับ รวดเดียวจบ :a1: :oni2:
แฟนคลับเยอะจิงๆ
เหอะๆๆ ง่วงมากคับ o2
หวัดดีคับ :a12:
-
:m1:น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :m1:
:L2: :L1: :L1: :L1: :L2:
-
o13
ยิ่งอ่านยิ่งประทับใจ
คู่นี้ หวานได้ใจจริงๆๆ น่าประทับใจมาก
ปล.คู่นี้ช่วยกันทำมาหากินดีเนอะ อนาคต รวยๆๆแน่ๆๆ
อิอิ o13
-
ความรัก ยังคงงดงามเสมอ
ไม่ว่าในโลกแห่งความเป็นจริงจะเป็นเช่นไร
ป.ล. ขอบคุณความรักของอาจารย์สีฟ้ากับลักยิ้มที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่และอยากที่จะเรียนรู้ต่อไป...
ประทับใจมากๆ คับ
:L1:
-
จะมีอะไรบนโลกที่สวยงามกว่าความรักที่แท้จริง...และมั่นคงแบบนี้อีกนะ
อ่านแล้วมีความสุขจังครับ :กอด1:
ขอให้รัก อยู่คู่กับมนุษย์...ไปตลอดกาล :bye2:
-
เพิ่งจะมีโอกาสได้อ่านเรื่องของอาจารย์สีฟ้าในวันนี้
สิ่งที่เรนมองในครั้งแรก คือความกลัว และความสูญเสีย ที่อาจารย์สีฟ้าได้สร้างไว้
ซึ่งตอนนี้ทั้ง 2 อย่างนี้ อาจารย์ได้ก้าวข้ามผ่านไปอย่างสวยงาม
เรื่องราวของอาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้ม เป็นเรื่องที่เรนประทับใจและมีความสุขไปด้วย
เรนขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มในทุกๆเรื่องค่ะ :L2:
-
ได้อ่านเรื่องที่ happy อย่างนี้มีความสุขจังเลย
มันเหมือนได้สูดลมหายใจที่สดชื่นเข้ามาต่อให้ชีวิตสดใส โดยไม่ต้องไปสูดอากาศแถวต่างจังหวัดเลยนะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ จารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม
:L2: :L2: :L2:
-
เพิ่ง :a5: เจอว่าทู้ของจารย์สีฟ้า มาอยู่ในห้องนิยายวันนี้เองอ่ะ
หลังเขาซะจริงเรา :laugh:
แต่ยังคิดถึงเรื่องของอาจารย์อยู่เสมอนะ :oni2: (เห็นเม้นท์ที่อาจารย์เขียนตามทู้เรื่องเล่าด้วย)
ไม่นึกว่าอาจารย์จะมาเขียนเรื่องของตัวเองต่อ
ดีใจและ :pig4: มากๆ
:oni1:
:oni1:
เป็นกำลังใจให้อาจารย์กะน้องลักยิ้มเสมอ :L2:
อ้อๆๆ! :m12: รออ่านต่ออยู่นะอาจารย์
ขออ่านของทั้ง2คนเลยนะ (เป็นคู่ชีวิตกันแล้ว ก็ต้องสามัคคี ช่วยกันทำมาหากินอย่างนี้แหล่ะ :m20:)
-
ไม่ได้เข้ามานานแต่ก็ยังเห็นว่ายังรักกัน หว๊าน หวานกันเหมือนเดิม :m4:
ป.ล. เพิ่งเห็นเหมือนกัน ว่ากระทู้ย้ายมาอยู่ห้องนิยาย
-
ขอบคุณ o1 o1 o1 o1 o1 สำหรับทุกๆ กำลังใจครับ
....เมื่อคืนพี่ฟ้าโทรมาให้ฟัง คลับไฟล์เดย์ ตอนแรกก็ยังคิดอยู่ว่าจะให้ฟังทำไม แม่ก็นั่งฟังอยู่ด้วยครับ พอเปิดรายการมาพี่ดีเจอ้อยก็พูดคุยหัวข้อ " รักแท้แพ้....... " แล้วดีเจพี่ฉอดก็อ่านเมลที่มีคนส่งมาเล่าว่ารักแท้ของแต่ละคนแพ้อะไรบ้าง
....พอดีเจพี่ฉอดอ่านเมลฉบับที่สอง ว่า " มีเมลนี้น่ารักมากค่ะ เพราะรักแท้แพ้..ลักยิ้ม " ตลอดเวลาที่ดีเจพี่ฉอดอ่านผมมีความสุขจนร้องไห้เลยครับ ไม่คิดว่าพี่ฟ้าเค้าจะรักผมมากขนาดนี้เหมือนกัน ฟังจบรีบโทรศัพท์ไปบอกกับพี่ฟ้าว่า " ผมรักพี่ครับ " :m1: :m1: :m1: แต่แม่ผมนี้ซิ ยิ้มไม่หุบเลย อยากจะบอกแม่เหลือเกินว่า " แม่ครับ พี่ฟ้าเค้าเขียนถึงผมนะ ไม่ใช่แม่สักหน่อย " ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
วันนี้มีความสุขอีกวันนึงครับ เพราะมาหาพี่ฟ้าที่..พี่ฟ้ากำลังทำพุดดิ้งให้อยู่ ขอบอกว่าอร่อยมาก คริคริ
อ่านแล้วแบบว่ารู้เลยว่าน้องลักยิ้มทั้งรักและเทิดทูนพี่สีฟ้าไม่ใช่แค่ในฐานะคนรักแต่พี่สีฟ้าเป็นมากกว่าคนรัก รู้สึกแบบนั้นใช่มั้ยจ๊ะ :กอด1:
ปล. จะได้ใส่เสื้อเล้าออกงานป่ะเนี่ย คึคึ
ช่ายยยยยย :m3: :m3: ครับพี่แน๋ว พี่ฟ้าเค้าเป็นมากกว่าคนรัก อธิบายไม่ถูกนะครับแต่ไม่ใช่คนรักธรรมดาๆ เพราะผมทั้งรักและเคารพ พี่ฟ้ามากๆๆๆๆ
ปอหล๋อ.เดี๋ยวค่ากล้วยทอดไว้เก็บกับผมนะ อิอิ ว่าแต่เสื่อเล้ามีแต่ขาว กับ ดำ มันจะเหมาะมั้ยเนี้ยพี่แน๋ว
ถ้าเปรียบความรักของชีวิตคู่เหมือนการปลูกต้นไม้
อาจารย์..สีฟ้ากะน้องลักยิ้มเป็นต้นกล้าไม้ที่มั่นคงแข็งแรง....พร้อมรอวันเจริญเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่...
อาจารย์เป็นคนมั่นคงในความรัก..ใครอยู่ใกล้แล้วอบอุ่น
น้องลักยิ้มน่ารัก ซุกซน..ก็หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ให้อาจารย์ด้วยนะคะ
พี่ขอแสดงความยินดีและดีใจ กับความรักของน้องทั้งสองมากกกกนะ
แล้วคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณครับ อ่านแล้วรู้สึกอิ่มใจจัง พี่ครับ แต่ผมไม่ซุกซนนะ จริงๆ อันนี้ชอบจัง " ก็หมั่นรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ให้อาจารย์ด้วยนะคะ " :m4: :m4: :m4:
ความรัก ยังคงงดงามเสมอ
ไม่ว่าในโลกแห่งความเป็นจริงจะเป็นเช่นไร
ป.ล. ขอบคุณความรักของอาจารย์สีฟ้ากับลักยิ้มที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่และอยากที่จะเรียนรู้ต่อไป...
ประทับใจมากๆ คับ
:L1:
ใช่ครับ ความรักงดงามเสมอ โลกของผมสวยงามที่สุดก็เพราะพี่ฟ้า :L2: :L1: :L2:
จะมีอะไรบนโลกที่สวยงามกว่าความรักที่แท้จริง...และมั่นคงแบบนี้อีกนะ
อ่านแล้วมีความสุขจังครับ :กอด1:
ขอให้รัก อยู่คู่กับมนุษย์...ไปตลอดกาล :bye2:
ผมก็มีความสุขครับ ที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราว แล้วทำให้พี่ๆ ทุกคนมีความสุข :กอด1:
ได้อ่านเรื่องที่ happy อย่างนี้มีความสุขจังเลย
มันเหมือนได้สูดลมหายใจที่สดชื่นเข้ามาต่อให้ชีวิตสดใส โดยไม่ต้องไปสูดอากาศแถวต่างจังหวัดเลยนะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ จารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม
:L2: :L2: :L2:
ขนาดนั้นเลยเหรอครับพี่น้ำค้าง ( เนียนว่ารู้จัง คริคริ ) ขอบคุณมากๆๆๆๆ ครับที่ไม่เคยทอดทิ้งกันเลย พี่น้ำค้างก็เป็นอีกคน ที่อยู่รับรู้เรื่องราวของผมกับพี่ฟ้ามาโดยตลอด ขอบคุณครับ :L1: :L2: :L1:
เป็นกำลังใจให้อาจารย์กะน้องลักยิ้มเสมอ :L2:
อ้อๆๆ! :m12: รออ่านต่ออยู่นะอาจารย์
ขออ่านของทั้ง2คนเลยนะ (เป็นคู่ชีวิตกันแล้ว ก็ต้องสามัคคี ช่วยกันทำมาหากินอย่างนี้แหล่ะ :m20:)
ขอบคุณครับ ที่เป็นกำลังใจให้กับมาโดยตลอด ขอบคุณแทนพี่ฟ้าด้วยจริงๆ ครับ :pig4:
ไม่ได้เข้ามานานแต่ก็ยังเห็นว่ายังรักกัน หว๊าน หวานกันเหมือนเดิม :m4:
ป.ล. เพิ่งเห็นเหมือนกัน ว่ากระทู้ย้ายมาอยู่ห้องนิยาย
ผมก็พึ่งเห็นครับ ตอนแรกเข้าบอร์ดพูดคุยทั่วไป ยังตกใจเลยว่าหายไปไหน อิอิ
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนอีกครั้งครับ :L2: :L1: :กอด1: :c5: :กอด1: :L1: :L2:
-
ครายบอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เสื้อเล้ามีสีจมปูด้วยจ้า (กำลังทำ)ลองไปอัพเดทที่ทู้เสื้อดูจิ อิอิ :oni1:
-
กำลังคิดอยู่ว่าพลาดเรื่องนี้ไปได้อย่างไร
ที่แท้ เรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในห้องนิยายมาก่อนนี่เอง หุหุหุ
(นิสัยเสียเนอะ เข้ามาอ่านนิยายอย่างเดียว ไม่ไปเยี่ยมห้องอื่นเรย)
..ขอบคุณอาจารย์สีฟ้า กะน้องลักยิ้มมาก ๆ คับ ถึงแม้ว่าชีวิตผมจะไม่สมหวัง แต่ก็ได้มาอาศัยรักอันสมบูรณ์แบบ จากประสบการณ์ และนิยายของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ มาหล่อเลี้ยงหัวใจ ให้ยิ้มได้ และมีำกำลังใจสู้อีกครั้ง
..ขอบคุณจริง ๆ ครับ ขอบคุณจากใจ ที่คุณสองคนมีความรักต่อกัน . . ครับ
-
ย้ายมาห้องนิยายแล้ว เย้ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
-
ย้ายมาแบบไม่ได้บอกใคร เอิ๊กกกกกกกส์ ถูกอุ้มมาแบบไม่ให้รู้ตัว อิอิ :o8: ค่าอุ้มพี่สีฟ้าบอกว่าให้มาเก็บที่ล้กยิ้มอ่ะ :kikkik:
(เนียนๆๆๆ :m32: )
-
:L2: ให็กับคู่รักที่คู่ควรจ๊ะ
ป้าแอนสุดสวย(ว่าจะลงประกวดนางงามเวทีหน้านี้แหละ) สวยมั้นใจขาาาาาา :m30:
-
โอ..ย้ายมาเเล้วดีจัง :m4:
เป็นคู่ที่เหมาะกันมากเลยค่ะ :m1:
-
เข้ามาทวงเรื่องเล่าจาก "กาด" พร้อมกะเข้ามาบอกรักเจ้าของกระทู้ :o8:
ป๋อหล๋อ...ไอ้ลักยิ้ม...แบบว่าตอนแกเขียนอ่ะ เจ๊ขอแบบเรทๆๆ ได้ไหม อิอิอิ ถ้าพี่ฟ้าไม่กล้าเขียน แกเขียนเองเลย :laugh:
-
กริซซซซซซซซซซซ :oni2: เพิ่งได้เข้ามาอ่านวันนี้ น่ารักมั่กมากกกเลยยย กระทู้นี้ต้องเคยอยู่ในบอร์ด พูดคุยทั่วไป แน่ๆๆอ่ะ เพราะม่ะคุ้น แต่ว่าโดยส่วนตัวอ่ะ ม่ะค่อยได้เข้าบอร์ดพูดคุยทั่วไป อ่ะ เลยพลาดดดดด :a5:
ตอนแรกอ่านลุ้นๆๆๆ ว่าเอะจาเป็นไงอ่ะ อ่านไปอ่านมา แฮปปี้แล้วววววว อดเชียร์เลยยยยย อะฮึก อะฮึก :m15: แต่ก็ดีแล้วล่ะ เป็นกาลังใจให้น่ะ (จะโดนจาร์ยฟ้าว่าป่ะเนี่ยยย ภาษาวันรุ่นมั่กมากก น้องลักยิ้มบอกจาร์ยมองข้ามหน่อยน่ะ อิอิ :laugh:)
แต่ว่าได้อ่านเรื่องนี้แล้วก็เหมือนพรหมลิขิตน่ะ เหมือนว่าแฟนอาจารย์สีฟ้าคือพี่ภัทอ่ะ เค้าคงจาดลใจให้อาจารย์ฟ้าได้มาเป็นครูและเลือกที่จะสานความฝันครูของพี่ภัทให้เป็นจริง คิดว่าพี่ภัทต้องรู้ว่าโรงเรียนนี้มีคนที่จะรักอาจารย์ฟ้าและดูแลอาจารย์ฟ้าต่อจากเค้าได้แน่ๆๆ อาจารย์ฟ้าเชื่อเถอะว่า ณ ตอนนี้ พี่ภัทเค้าต้องดีใจและมองดูอาจารย์ฟ้าอยู่บนนั้นแน่ๆๆ ดีใจที่ได้เห็นรักแท้อีกคู่น่ะ เพราะเป็นเครื่องยืนยันว่าโลกเราจะไม่ขาดความรัก และรักแท้นั้นมีอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องอิงนิยาย o13
ปล. ขอให้มีความสุข ถือไม่เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรเลยยยย อิอิ :m1: เชื่อเถอะว่าหากศรัทธาในความรัก ความรักก็จะศรัทธาในตัวคุณเช่นกัน :c5:
ปล.2 หลังๆๆที่เขียนนี่สะกดถูกต้อง ม่ะใช่ไร กัวจาร์ยฟ้าว่า หุหุ เอาใจช่วยน้องลักยิ้มมาแต่งต่อ กะ อาจารย์ฟ้าด้วยน๊า มาช้าไปเป็นเดือนนนน :sad2:
อ๋อ อีกหน่อยย เรียกพี่ภัทจารย์ฟ้าม่ะถือน่ะ(มันแอบดูหนิดเกิ๊นนน) ตอนแรกจาใช้สรรพนามว่าเค้า (พี่เค้าเงี่ย) แต่แบบเรียนพี่ดีก่า
รอน่ะจ๊ะ จุ๊บ จุ๊บบบบบบ :o8:
-
...เป็นข้าราชการครูเงินเดือนนิดเดียว ( แต่พี่ฟ้าไม่ต้องห่วงนะครับ วันข้างหน้าผมจะเลี้ยงพี่ฟ้าเอง )
^
อ่านแล้ว เห็นได้ถึงความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมตั้งแต่เด็ก ของน้องลักยิ้มจริงๆ o13 พี่ซินชื่นชมนะคะ
“ ความรักที่มีต่อพี่ฟ้า ผมไม่รู้ว่ามันจะเพิ่มขึ้นหรือเปล่า ผมรู้แต่ว่า มันคงแน่นหนา ไม่มีวันสั่นคลอน ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้า พี่ฟ้าก็จะเป็นรักเดียวที่ผมรักที่สุดในหัวใจ "
^
^
พี่อาจารย์สีฟ้า ขรา ซินอ่าน แล้ว ตามันร้อนผ่าวๆเลยนะคะ :o8: (แต่เอ๊ะ ไหง่ ซินหน้าแดง)
เด็กอาร๊ายยยย...ย ทำไมพูดได้น่าร๊ากกกกกกกกกกก ซะขนาดนี้ โคลนนิ่งให้ซินซักคนจิคะ คิคิ :m4:[/color]พี่อาจารย์ ช่างเป็นคนที่โชคดีที่สุด ที่ได้คนของความรักอย่างน้องลักยิ้ม มาอยู่เคียงข้าง :m1:
แต่น้องลักยิ้มก้อเป็นคนที่โชคดีที่สุดเหมือนกัน เพราะได้คนของความรักอย่างอาจารย์ มาอยู่คู่เคียง :L2:
:loveu: :จุ๊บๆ: :loveu: น้องลักยิ้ม หันแก้มซ้าย ก่าแก้มขวามาทีจิ๊ ให้พี่ซินจุ๊บๆ ซักจ๋องที คึคึ
ฟิ้วววววว..ไปแบบหลั่นล๊าๆ เด๋วโดน อาจารย์ ขว้างไม้บรรทัดใส่ อิอิ :oni1:
-
:m12: เอาไหงป้าซินแกมาก่อน หนูแอนหว่า เราว่าเราเร็วแล้วนา น้องลักยิ้มจ๋าอยากอ่านตอนที่หนูเริ่มจีบลุงฟ้าใสอ่ะ ป้ารอ รอ รอ รอ น้องมาลงอยู่นะจ๊ะ
รอของลุงฟ้าใสด้วย เอาแบบเริ่มกันคนละตอนนะ ถ้าลุงฟ้าใสกะน้องลักยิ้มจะกรุณาเล่า
-
ทำกะทู้นี้ไปอยู่ไหนมาอ่ะเพิ่งเห็น อ่านทีเดียวจบเลย แบบว่าอยากได้ หนังสือที่ อาจารย์สีฟ้าทำด้วยอ่ะ :m15:แต่ว่าฝันเอากะได้ แง แง ตอนแรกที่อ่าน สงสารน้องเขาจังเลย แต่เข้าใจคุณฟ้า ว่าทำไมถึงสร้างกำแพงไว้ซะหนาแน่นเชียว แต่บางอย่างมันก็มากเกินไป สงสารน้องเขาอ่ะ แต่มาถึงตอนนี้ happy แล้ว ผมว่ามันเป็นผลดีสำหรับตัวน้องเขาที่ได้พิสูจน์ตัวเองครับ อะไรที่ได้มายากก็จะได้เห็นคุณค่าและเก็บรักษาไว้ให้นานที่สุด ปกติผมไม่ค่อย เม้นใครเลย แต่ชอบน้องลักยิ้มอ่ะ ความอดทนเป็นเลิศ เป็นเราคงทนไม่ไหว ยังไงอย่าหายไปเลยนะครับ มาเล่าเรื่องหวานๆๆแบ่งปันกันบ้าง :m12: เรามันคนไม่กินหวาน แต่อ่านเรื่องของคุณสีฟ้าแทนเอา ชีวิตจะได้ไม่ขาดหวาน อิอิ
-
ต๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย หนูก็ไปอยู่หลังเขาซะนาน เห็นอาจารย์สีฟ้าในกระทู้ ยัง ไม่ ได้ คิด ก็เลยตามมาค่ะ
พูดไม่ค่อยเก่งนะคะ แต่ก็ขอเป็น FC ลักยิ้มสีฟ้าด้วยคน ให้กำลังใจเต็มที่ค่ะ
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แฟนพันธ์แท้มาตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่ก็ได้แต่หวังว่าจะได้รับหนังสือพิเศษด้วยคนนะคะ :m15:
จตุรมิตรครั้งหน้า หวังว่าคงได้เจอกับอาจารย์นะคะ
ปล. สงสัยอ่ะว่าทำไมต้องเป็น สวนฯ กูรักมึงว่ะ (หรือว่าเป็นการแซวเล่นตามหนัง)
ปลล. หนูเป็นเลือด เขียว - เหลือง เป็นน้องของอาจารย์ได้หรือเปล่า :m13: ขอบอกจากใจจริงว่า หลีด (หรือว่า "หรีด") เอาเป็นว่า Leader
ของอัสสัมฯ ท่าเต้นสวยที่สุดในบรรดา โรงเรียนทั้ง 4 ยังเคยแอบจำไปเล่นกับผองเพื่อนที่ห้องเลย :o8: ไม่โกรธกันนะคะ ร้องเพลงได้ด้วยนะเออ
-
...เข้ามาบอกว่า ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจที่มีให้ผมกับน้องลักยิ้ม ผมก็รู้สึกดีใจมาก ที่กระทู้ของผมมีส่วนทำให้ทุกๆ คนมีความสุขกัน ( มีน้องคนนึงหลังไมค์มาบอกผมว่า กระทู้ของผมมีส่วนช่วยลดภาวะโลกร้อน ยังงงเลยครับ ว่ามันเกี่ยวกันตรงไหนจ๊ะที่รัก อิอิ )
ส่วนเรื่องที่ " กาด " ต้องขออนุญาต เลื่อนไปเป็นวันอังคารดึกๆ หรือ ไม่ก็วันพุธเช้านะครับ เพราะผมต้องไปราชการที่เกาะช้าง พอดีจะไปทำวิจัยน้ำทะเลนะครับ อยากรู้ว่าน้ำทะเลที่เกาะช้างจะเค็มกว่าที่อื่นหรือเปล่า
และอาจจะมีเรื่องที่เกาะช้างเล่าสู่กันฟังพอเป็นกระษัย ยังไงก็ลองติดตามกันดูครับ แต่รับรองว่าไม่ติดเรทแน่นนอน ( เสียใจด้วยนะครับ " สาวตัวกลม " ) ส่วนน้องซิน กับ ป้าแอน ไม่ต้องเอารถถ่ายทอดสดตามไปนะครับ ช่วงนี้น้ำมันแพง จะได้ช่วยลดโลกร้อนด้วย เดี๋ยวผมมาเล่าให้ฟังดีกว่า
ปล.ส่วนเรื่องหนังสือ ผมคงให้สิทธิกับเพื่อนๆ ที่เคยอยู่ในบอร์ดพูดคุยทั่วไปก่อนนะครับ แต่น้องๆ ที่พึ่งเข้ามาในบอร์ดนิยาย อาจต้องร่วมเล่นเกมส์นิดหน่อยนะครับ สนุกๆๆๆๆ เชื่อมความสัมพันธ์
ช่วง ผศ.สีฟ้า พบมิตรรัก แฟนเพลง
..ขอบคุณอาจารย์สีฟ้า กะน้องลักยิ้มมาก ๆ คับ ถึงแม้ว่าชีวิตผมจะไม่สมหวัง แต่ก็ได้มาอาศัยรักอันสมบูรณ์แบบ จากประสบการณ์ และนิยายของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ มาหล่อเลี้ยงหัวใจ ให้ยิ้มได้ และมีำกำลังใจสู้อีกครั้ง
..ขอบคุณจริง ๆ ครับ ขอบคุณจากใจ ที่คุณสองคนมีความรักต่อกัน . . ครับ
ขอบคุณ ด้วยเช่นกันครับที่ติดตามกัน ผมเชื่อว่าทุกชีวิตต้องสมหวังในรัก แต่บางครั้งอาจะช้าหน่อย เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะครับ :กอด1: :L2: :กอด1:
ย้ายมาห้องนิยายแล้ว เย้ :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:
ย้ายมาแล้ว พี่ทิพย์อย่าพิ่งทิ้งน้องนะครับ เป็นกำลังใจ และแนะนำน้องด้วยหนา จุ๊ฟฟฟฟ :L2:
ย้ายมาแบบไม่ได้บอกใคร เอิ๊กกกกกกกส์ ถูกอุ้มมาแบบไม่ให้รู้ตัว อิอิ :o8: ค่าอุ้มพี่สีฟ้าบอกว่าให้มาเก็บที่ล้กยิ้มอ่ะ :kikkik:
(เนียนๆๆๆ :m32: )
ดีนะที่แน๋วอุ้มผมมาอย่างเดียว ไม่เอามาตัดคอแล้วนั้งยางด้วย ไม่งั้นลักยิ้มเป็นหม้ายขันหมากแน่ :a4: :a4:
:L2: ให็กับคู่รักที่คู่ควรจ๊ะ
ป้าแอนสุดสวย(ว่าจะลงประกวดนางงามเวทีหน้านี้แหละ) สวยมั้นใจขาาาาาา :m30:
งั้นผมขอเป็นพี่เลี้ยงนางงามนะป้า :laugh: :laugh: :laugh:
โอ..ย้ายมาเเล้วดีจัง :m4:
เป็นคู่ที่เหมาะกันมากเลยค่ะ :m1:
บราๆๆๆๆๆ เขินหมด :o8: :o8: :o8: :o8:
แต่ว่าได้อ่านเรื่องนี้แล้วก็เหมือนพรหมลิขิตน่ะ เหมือนว่าแฟนอาจารย์สีฟ้าคือพี่ภัทอ่ะ เค้าคงจาดลใจให้อาจารย์ฟ้าได้มาเป็นครูและเลือกที่จะสานความฝันครูของพี่ภัทให้เป็นจริง คิดว่าพี่ภัทต้องรู้ว่าโรงเรียนนี้มีคนที่จะรักอาจารย์ฟ้าและดูแลอาจารย์ฟ้าต่อจากเค้าได้แน่ๆๆ อาจารย์ฟ้าเชื่อเถอะว่า ณ ตอนนี้ พี่ภัทเค้าต้องดีใจและมองดูอาจารย์ฟ้าอยู่บนนั้นแน่ๆๆ ดีใจที่ได้เห็นรักแท้อีกคู่น่ะ เพราะเป็นเครื่องยืนยันว่าโลกเราจะไม่ขาดความรัก และรักแท้นั้นมีอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องอิงนิยาย o13
ผมก็เชื่ออย่างนั้น เพื่อนผมคนนึงในเล้านี้บอกผมว่า " ผมเสียภัทไป แล้วก็เลยตั้งใจ ว่าจะทำตามความฝันของภัท ถ้าผมไม่ทำตามความฝันของภัท ผมก็คงไม่เจอลักยิ้ม เพราะฉนั้น ภัทจึงเป็นคนส่งลักยิ้มมาให้ผมไง " :L2: :L1: :กอด1: :L1: :L2:
พี่อาจารย์ ช่างเป็นคนที่โชคดีที่สุด ที่ได้คนของความรักอย่างน้องลักยิ้ม มาอยู่เคียงข้าง :m1:[/color
แต่น้องลักยิ้มก้อเป็นคนที่โชคดีที่สุดเหมือนกัน เพราะได้คนของความรักอย่างอาจารย์ มาอยู่คู่เคียง :L2:
ซินครับ พี่ก็ถือว่าพี่โชคดีที่สุดแล้วที่ได้มาพบกับลักยิ้ม ในชีวิตของพี่ขณะนี้ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วจริงๆ เพราะลักยิ้ม มีคุณค่าที่สุดแล้วสำหรับพี่ น้องลักยิ้มไม่ได้เป็นแค่คนรักนะครับ แต่เป็นมากกว่าคนรัก :กอด1: :c5: :กอด1:
ปล.พี่ไม่ขว้างไม้บรรทัดใส่หรอกครับ แต่จะใช้แปลงลบกระดาน แบบ " ครูระเบียบ "
ทำกะทู้นี้ไปอยู่ไหนมาอ่ะเพิ่งเห็น อ่านทีเดียวจบเลย แบบว่าอยากได้ หนังสือที่ อาจารย์สีฟ้าทำด้วยอ่ะ :m15:แต่ว่าฝันเอากะได้ แง แง ตอนแรกที่อ่าน สงสารน้องเขาจังเลย แต่เข้าใจคุณฟ้า ว่าทำไมถึงสร้างกำแพงไว้ซะหนาแน่นเชียว แต่บางอย่างมันก็มากเกินไป สงสารน้องเขาอ่ะ แต่มาถึงตอนนี้ happy แล้ว ผมว่ามันเป็นผลดีสำหรับตัวน้องเขาที่ได้พิสูจน์ตัวเองครับ อะไรที่ได้มายากก็จะได้เห็นคุณค่าและเก็บรักษาไว้ให้นานที่สุด ปกติผมไม่ค่อย เม้นใครเลย แต่ชอบน้องลักยิ้มอ่ะ ความอดทนเป็นเลิศ เป็นเราคงทนไม่ไหว ยังไงอย่าหายไปเลยนะครับ มาเล่าเรื่องหวานๆๆแบ่งปันกันบ้าง :m12: เรามันคนไม่กินหวาน แต่อ่านเรื่องของคุณสีฟ้าแทนเอา ชีวิตจะได้ไม่ขาดหวาน อิอิ
ขอบคุณครับสำหรับเม้นต์นี้ เคยจำได้ว่าเจ้สองแซวผมว่า " กำแพงใจผมผมก็เปรียบดังกำแพงกรุงศรี แต่ต้องมาแตกเพราะละอ่อนพม่า " น้องลักยิ้มแสดงให้ผมเห็นหลายอย่างครับว่าเค้ารักผมมาก และอดทนมากจริงๆจนผมคิดว่ามันมากเกินไปที่เด็กคนนึงจะทนได้ แต่ลักยิ้มทนได้ครับ
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่แฟนพันธ์แท้มาตั้งแต่ต้นเรื่อง แต่ก็ได้แต่หวังว่าจะได้รับหนังสือพิเศษด้วยคนนะคะ :m15:
จตุรมิตรครั้งหน้า หวังว่าคงได้เจอกับอาจารย์นะคะ
ปล. สงสัยอ่ะว่าทำไมต้องเป็น สวนฯ กูรักมึงว่ะ (หรือว่าเป็นการแซวเล่นตามหนัง)
ปลล. หนูเป็นเลือด เขียว - เหลือง เป็นน้องของอาจารย์ได้หรือเปล่า :m13: ขอบอกจากใจจริงว่า หลีด (หรือว่า "หรีด") เอาเป็นว่า Leader ของอัสสัมฯ ท่าเต้นสวยที่สุดในบรรดา โรงเรียนทั้ง 4 ยังเคยแอบจำไปเล่นกับผองเพื่อนที่ห้องเลย :o8: ไม่โกรธกันนะคะ ร้องเพลงได้ด้วยนะเออ
นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ลูกแม่รำเพยนี้เอง ยินดีต้อนรับเป็นน้องอีกคนครับ แม้เลือดคนละสี แต่ก็พี่น้องจตุรมิตรด้วยกัน "จตุรมิตรสามัคคีดีเด่น จตุรมิตรนั้นเป็นสายใย ยึดดวงใจให้เรา สี่พี่น้องต่างปองรักกัน" :กอด1:แหมๆๆ น้องชมอัสสัมชัญอย่างนี้พี่ก็เขินแย่ซิ อย่าหลงเสน่หืหมุ่มอัสสัมชัญนะ เดี๋นวจะถอนตัวไม่ขึ้นเหมือนน้องลักยิ้ม ไว้คราวหน้าคงมีโอกาสเชียร์ร่วมกันนะครับ :กอด1: :L1: :กอด1:
ปล.งอน โกรธ บอกว่าจะเข้ามาก็ไม่มา ไปอยู่กับน้องสายลมแล้วลืมพี่ลืมเชื้อเลยนะ" จิม "
-
ส่วนเรื่องที่ " กาด " ต้องขออนุญาต เลื่อนไปเป็นวันอังคารดึกๆ หรือ ไม่ก็วันพุธเช้านะครับ เพราะผมต้องไปราชการที่เกาะช้าง พอดีจะไปทำวิจัยน้ำทะเลนะครับ อยากรู้ว่าน้ำทะเลที่เกาะช้างจะเค็มกว่าที่อื่นหรือเปล่า
และอาจจะมีเรื่องที่เกาะช้างเล่าสู่กันฟังพอเป็นกระษัย ยังไงก็ลองติดตามกันดูครับ แต่รับรองว่าไม่ติดเรทแน่นนอน ( เสียใจด้วยนะครับ " สาวตัวกลม " ) ส่วนน้องซิน กับ ป้าแอน ไม่ต้องเอารถถ่ายทอดสดตามไปนะครับ ช่วงนี้น้ำมันแพง จะได้ช่วยลดโลกร้อนด้วย เดี๋ยวผมมาเล่าให้ฟังดีกว่า
^
^
^
^
แบบว่า....เค้าว่าน้ำทะเลที่เกาะช้างงงงงง คงจะหวานนะตัวเอง :m12: เที่ยวเผื่อด้วยนะจ้ะที่รัก...เดินทางปลอดภัยล่ะ มา :กอด1:ก่อนไปดิไอ้ลักยิ้ม :กอด1:จารย์สีฟ้าด้วย
ป๋อหล๋อ....สาธุๆๆๆๆๆขอให้จารย์สีฟ้า ได้ตำแหน่ง มร. ที่เกาะช้างนะจ้ะ :m1:
ป๋อหล๋อ....สาธุๆๆๆๆขอให้ไอ้ลักยิ้ม ได้ตำแหน่ง ผอ. ที่เกาะช้างนะจ้ะ :o8:
-
เว้ากันซื่อๆเลยนะพี่สีฟ้า อยากได้ของฝากจากเกาะช้างอ่ะ55555+ บ่เอาน้ำทะเลเน้อออเพราะแน๋วเค็มอยู่แล้ว :laugh5:
-
^
^
รีบน ไม่ค่อยเลยนะ
-
แม๋ๆๆๆทิพย์เก๊าะ.... (http://i239.photobucket.com/albums/ff173/love_u_ja/emo/DUQ29663.gif)
-
. . . . ผมเพิ่งวันนี้ อ่านตั้งแต่แรกเลยคับ ช่วงแรกๆนี่ แอบลุ้นมาก :serius2: ><
แต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี :m1: ^^ อ่านแล้วมีความสุขจังคับ
ไงก็ขอให้อาจารย์สีฟ้า กับ น้องลักยิ้ม รักกันนานๆเลยนะคับ
ให้พันธะระหว่างอาจารย์กะน้องลักยิ้ม แข็งแรงกว่าพันธะเคมีใดๆ ในโลก ^^
เป็นกำลังใจให้คับ บบบ บบ บ :L2: :L1: :L2:
-
ไม่ได้แวะมานาน เพราะคราวโน๊น วางใจแล้วว่า อาจารย์มีความสุขไปแล้วววววววววววววว
อิจฉาคนมีฟามร๊ากกกกกกกกกกกกกก :o8:
แต่พอมาเห็นอยู่ในโหมดนิยาย เลยเข้ามาอ่านต่อซะหน่อย
เฮ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านแล้วขนลุกอ่ะ
แบบว่ามัน :L1: :L1: :L1:เต็มไปหมด ไม่ไหวๆๆๆๆๆๆ น้ำตาลขึ้น
ยินดีด้วยน๊ะ สำหรับโลกปัจจุบันสีชมพูๆ ของอาจารย์ และน้องลักยิ้ม
อ่านแล้วยิ้มไปด้วยเลย :m1:
-
น้องลักยิ้มจ๋า... ที่บอกว่าคุณแม่ฟังรายการพี่ฉอด (คลับฟรายเดย์) แล้วยิ้มไม่หุบ
หมายความว่า.... คุณแม่ทราบซิว่า...คุณแม่กำลังมีว่าที่ลูกสะใภ้ ใช่มั้ย....555
อาจารย์สีฟ้า....ก็มีตำแหน่งเป็น(ว่าที่สะใภ้)...เพิ่มอีก 1 ตำแหน่ง หลังจาก ว่าที่เรือโทแล้ว
อาจารย์ไปทำวิจัย..พี่ว่าน้ำทะเลไม่เค็มนะ กลับจะกลายเป็นหวานด้วยซ้ำ ถ้าน้องลักยิ้มไปด้วยพี่ว่ายิ่งหวานใหญ่
อาจารย์กลับมาเล่าให้ฟังแล้วติดเรท ก็ไม่ว่ากัน คาดว่าคนในเล้าชอบอยู่แล้วจ๊ะ
ป.ล. ขออภัยนะที่แทนตัวว่าพี่ เพราะอายุมีมากกว่าอาจารย์ ในหลักสิบอยู่ 1 หลักอะ จริงๆ ไม่ต้องบอกก็ได้เน้อ
ไม่มีใครเค้าอยากรู้ เฮ้อ.....ตอนนี้อยากกลับไปเป็นนักศึกษาปี 1 จัง
-
เว้ากันซื่อๆเลยนะพี่สีฟ้า อยากได้ของฝากจากเกาะช้างอ่ะ55555+ บ่เอาน้ำทะเลเน้อออเพราะแน๋วเค็มอยู่แล้ว :laugh5:
เอ่อออ...... ตัวเค็ม หรือไรเค็มจ๊ะ หุหุ :laugh:
ปล. จารย์ฟ้าไปเกาะช้าง น่าอิจฉา อ่ะ เค้าขอเกาะแน่ๆๆไปด้วยได้ไหมมมม ๕๕๕๕ เบื่ออยู่บ้านและอ่ะ :oni1:
-
เข้ามาดันกระทู้อีกรอบ...แบบว่าลักยิ้มมันสั่งให้ช่วยดูแลกระทู้ให้ :laugh:
แต่โทษทีนะลักยิ้ม...ชั้นก็โดนไปราชการเหมือนกัน...ราชการจริงๆไม่ใช่วิจัยน้ำทะเลเหมือนของใครบ้างคน(กลับพร้อมกันกะแกอ่ะแหละ) :serius2:
คงได้แค่ดูแลให้วันนี้แหละ....ฝากทุกคนในเล้าดูแลด้วยล่ะกันนะคะ :o8:
ป๋อหล๋อ.....สีฟ้าที่รักจ๋า...เดี๋ยวเค้ามีเรื่องลักยิ้มตัวแสบ เม้าท์ด้วยล่ะ ไว้กลับมาค่อยเม้าท์กันนะจ้ะ คิดถึงเท่าเดิมแต่รักมากกว่าเดิมนะจ้ะ :m13:
ป๋อหล๋อ.....เจอกันคืนวันอังคารนะจ้ะ จุ๊บบบบบบบบบบบบบบ :bye2:
-
ฮือๆ เข้ามาย้ำว่าอยากได้หนังสือ :m15:
สงสัยว่า แม่ลักยิ้มรู้เรื่องที่คบกันแล้วเหรอคะ ตอนฟังในวิทยุถึงได้ยิ้มซะขนาดนั้น (เอ๊ะ หรือสงสัยเราจะอ่านไม่ครบหว่า o2)
อ้อ ยินดีกับพี่สีฟ้าด้วยนะคะกับยศ/ตำแหน่งใหม่ที่ได้รับ :mc3:
-
คุยอะไรกัน ยังไม่ได้อ่าน แต่เม้นต์ไว้ก่อน เดี๋ยว ตกข่าว อิอิ
-
จิมหากระทู้ตั้งนาน :serius2:
ย้ายห้องอยู่นี่เอง
ใจหายวาปๆ นึกว่าพี่ฟ้าเอาไปเก็บซะแล้วว
จิมเอาของขวัญมาฝาก ความจริงจะเอามาให้ตั้งแต่เมื่อคืนวันศุกร์ที่เราคุยกันแว้วว
เข้ามาดันกระทู้อีกรอบ...แบบว่าลักยิ้มมันสั่งให้ช่วยดูแลกระทู้ให้ :laugh:
แต่โทษทีนะลักยิ้ม...ชั้นก็โดนไปราชการเหมือนกัน...ราชการจริงๆไม่ใช่วิจัยน้ำทะเลเหมือนของใครบ้างคน(กลับพร้อมกันกะแกอ่ะแหละ) :serius2:
คงได้แค่ดูแลให้วันนี้แหละ....ฝากทุกคนในเล้าดูแลด้วยล่ะกันนะคะ :o8:
ป๋อหล๋อ.....สีฟ้าที่รักจ๋า...เดี๋ยวเค้ามีเรื่องลักยิ้มตัวแสบ เม้าท์ด้วยล่ะ ไว้กลับมาค่อยเม้าท์กันนะจ้ะ คิดถึงเท่าเดิมแต่รักมากกว่าเดิมนะจ้ะ :m13:
ป๋อหล๋อ.....เจอกันคืนวันอังคารนะจ้ะ จุ๊บบบบบบบบบบบบบบ :bye2:
พี่สาวคนสวยของผมจะไปไหนอ่ะ ไป honeymoon อีกคู่อ๊ะป่าวเนี่ยย อิอิ คิดถึงพี่ดาวจัง
:L2: :L2: :L2: :L2::L2::L2::L2::L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2::L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2:
:L2: :L2::L2:
:L2: :L2::L2:
:L1: :L1::L2: :L2::L2: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
^
^
พี่ฟ้าครับ ถึงมันจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่มันมาจากใจจากน้องคนนี้ครับ
ด้วยรักจากใจ
จิม
ปลปล. ไอเดียก็มาจากพี่ฟ้าอ่ะแหละครับ ^^
ปลปล. พี่ฟ้า พี่ดาว กลับมากันแล้วจิมมีไรเล่าให้ฟัง :o8:
-
มารอผลวิจัยน้ำทะเลด้วยคน :oni1:
สงสัยจะหวานน้ำตาลเรียกพี่ :m4:
-
:a11: :a11: :a11:
เข้ามาหลั่นล้าด้วยคน
:m29: อ่านรวดเดียวเลย เหนื่อยมาก กว่าจะอ่านจบมันหยุดไม่ได้
อ่านไปคาดว่าใบหน้าตัวเองจะเปลี่ยนได้ซักพันหน้าตามอารมณ์
ตอนแรกๆ ก็เอ๋...เรื่องไรหว่า ท่าทางเครียด คิ้วผูกโบว์ o12 o12
ลุ้นตาม แอบเป็นห่วงอาจารย์ แล้วก็สงสารน้องลักยิ้มด้วย
สักพักเริ่มคลาย โบว์ที่คิ้วคงคลายไปด้วย อ่านไปอ่านมาชักหวาน คนข้างๆ ถาม แอบยิ้มไรวะ
:o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
....ก็มันน่ารักอ่ะ... ชีวิตเรามันเป็นนิยายจริงๆ เลยเนาะ
ชอบน้องลักยิ้มตอนนี้ตรงที่ ...ไหว้แล้วก็จุ๊บ...นี่แหละ มันบรรยายไม่ถูกแค่รู้สึกว่ามันลงตัวกับรักต่างวัยมากเลย
แล้วก็สุดยอดที่สุดก็คือ สุดยอดคุณแม่ของน้องลักยิ้มนี่แหละ
น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก ที่ซู้ดดดดดดดดดด เลย
ให้คุณแม่... :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L1: :L1: :L1: :L1:
-
สวัสดีครับพี่ฟ้า
คือผมเป็นเด็กใหม่ครับ
พอได้อ่านเรื่องของพี่แล้ว
รู้สึกเหมือนมันเป็นกำลังใจให้กับผม
แล้วยังได้ข้อคิดดีๆๆที่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้เลย
อย่างไงก็ต้องฝากตัวด้วยนะครับ
ไม่แน่ใจว่าพี่เคยฟังเพลง มากกว่ารัก หรือเปล่า
นี่เนื้อเพลงนะครับ
ร้องโดย พีท - พล นพวิชัย (พีท เดอะสตาร์)
คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้
เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย
เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ
จากนี้ทุกลมหายใจ...ฉันคือเธอ...
ผิดพลาดอย่างไรก็บอกได้นะครับ
พร้อมที่จะแก้ไขเสมอ
ขอบคุณนะครับที่นำกำลังใจมาให้ผม
ขอบคุณจริงๆๆครับ
-
เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ครับ อ่านจนจบเลยแฮะๆ ซึ้งที่กับความรัก ของพี่สีฟ้า กับ น้องลักยิ้มจัง ครับ
ขอขอบคุณเรื่องราวของทั้งคู่มากนะครับ มันทำให้ผมยิ้มได้ และทำให้ผมได้รู้ว่า อย่างน้อย บนโลกใบที่มันก็ยังมีความรักอยู่
ปล. ขอสมัครเป้นแฟนคลับด้วยคนนะครับ ขอติดตามให้กำลังต่อไปเรื่อยๆครับผม :a2: :a2:
-
เอี๊กกกกกกกกกกกกก หวานจังงงงงงงง>////////////< :m1: :m25:
อยากจะบอกว่าอ่านแล้วละลายยยยยยยยยย อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ แหะๆๆ>__<
อาจารย์สีฟ้าคะ เอ๊ย! ว่าที่ลูกสะใภ้ของบ้านพี่ลักยิ้ม สู้ๆนะคะ
อ่านเองอยากบอกว่าเขินเองกับsmsที่พี่มาโพสต์อ่ะ :m13:
555+ รักคนในกระทู้นี้ทุกคนเลย รักทุกคนในบอร์ดด้วย มาอ่านเองยังรู้สึกถึงความห่วงใยของทุกคนเลยค่ะ
เรื่องของพี่สามารถทำมาเป็นแบบอย่างในการใช้ชีวิตได้นะคะ แต่อ่านแล้วก็เข้าใจพ่อแม่มากขึ้นด้วยเหมือนกัน
ได้ข้อคิดหลายต่อจังนิ 555+ :oni1:
ยังไงก็อยากบอกว่ารักพี่ฟ้ากับพี่ลักยิ้มทั้งคู่เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้เงียบๆ(รึเปล่า)ค่ะ! :o8: :oni2:
ปล. จะว่าไหมคะ ถ้าจะบอกว่าหนูก็รู้สึกรักพี่ภัท และพี่ๆเพื่อนๆทุกคนในบอร์ดเท่าๆกับที่รักพี่ฟ้าและพี่ลักยิ้มด้วย^///^ :m13: :L2: :กอด1:
-
หวัดดีลุงฟ้าใสน้องลักยิ้ม ป้าแอนคนสวยคนเดิมเข้ามาทักทาย อยากบอกหนะนะว่าตอนนี้น้ำตาลจะขึ้นราคาจากก.กละ 14 บาท เป็น 21 บาท (เป็นราคาขายส่งนะ) สมาคมผู้ผลิตน้ำตาลเค้ากำลังประชุมกันอยู่ แต่ติดว่าขึ้นแน่ ประชาชนรับไปเต็มๆๆ เฮ้ย
ปล.ลุงฟ้าใสกะน้องลักยิ้มคงไม่มีผลกระทบเท่าไรเน้อ (น้ำตาลในหัวใจของป้า) :m1:
-
คนที่รักเราเค้าไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้เห็นคนที่ตนรักมีความสุข
:L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L2: :L1:
:L1: :L1:
:L1: :L1:
:L1: :L1:
:L2:
-
^
^
^
จิ้มรีข้างบนก่อนอาจารย์...
ประโยคได้ใจ เอาไปเลย +1
อาจารย์กะน้องลักยิ้ม...คิดถึงนะ
ทะเลเป็นน้ำเชื่อมหรือยังหนอ
-
:laugh: จิ้ม 2 รีบนเลย 555
น้องใหม่คน น้องเก่าคน โว๊ยดีจริงมีเด็กเยอะดีในกระทู้ลุงฟ้าใส อิอิ
+1 ให้หนูรับขวัญนะจ๊ะ
ป้าแอนสุดสวย
คำเตือน ช่วงนี้ไม่ควรไปทะเลเป็นอย่างยิ่งเพราะท่านอาดได้รับอันตรายเนื่องจากทะเลที่ควรเค็มกลายเป็นทะเลน้ำเชื่อมไปแล้ว
-
เข้ามารอร่วมเล่นเกมส์เผื่ออาจารย์จะใจดีมอบหนังสือให้
อิอิ หนูพูดแบบไม่โกหกนะคะ ถ้าเทียบกันแล้วทั้ง 4 โรงเรียนในความคิดของหนู (คนเดียว) ความหล่อต้องยอมแพ้กรุงเทพคริสเตียนค่ะ
ของเค้าดีจริง :o8:
ส่วนหนุ่มอัสสัมชัญ ไม่รู้ว่าจะติดใจอย่างที่อาจารย์สีฟ้าแนะนำมาหรือปล่าว คงต้องของลองกับบรรดา FCลักยิ้มนะคะ ใครอยากพิสูจน์ ยกมือขึ้น
ปล. ถ้าอาจารย์ไม่เขียนเพลงนั้นขึ้นมา หนูก็คงลืมเนื้อร้องไปละ
-
มาบอกว่าคิดถึงจารย์ฟ้ากะน้องลักยิ้ม :o8:
เกาะช้างนี่ก้ไม่ได้ไปมานานแล้ว ม่ะรู้หน้าตามันเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหนน :laugh:
ว่าแต่นี่ถือว่าไปฮันนีมูนกันชิมิเคอะ หุหุ
คิดถึง คิดถึง กอดที :กอด1: :กอด1:
-
อืมๆ ถึงเรื่องจะอยู่ในกระทู้นิยาย แต่ความจริงนั้นยิ่งกว่านิยายซะอีก
ทีแรกว่าจะอวยพรให้ รักกันน้อยๆ แต่รักกันนานๆ
แต่เท่าที่อ่านมา คงต้องบอกว่า รักกันมากๆ และคงรักตลอดไป...
ฝากกลอนให้ครับ.....(ไปใส่ประตูเอาเอง 5555)
หลงทางในความรัก เพราะหลงรักไม่เห็นทาง
หลงใหลอยู่มิวาง รักหลงทางว้าวุ่นใจ
หลงป่าว่าโหดนัก หลงทางรักหมดทางไป
หลงป่าหาทางได้ หลงรักไปไม่เห็นทาง
หลงรักเพียงแรกเจอ หลงรักเธอไปหมดใจ
หลงรักสักเพียงใด หลงลืมไปเธอไม่มอง
กำแพงเธอช่างสูงนัก กำแพงรักฟ้าหม่นหมอง
กำแพงรักไม่สมปอง กำแพงล้อมปิดทั้งใจ
ปิดตายเพราะสูญเสีย ปิดเพื่อเขาที่จากไป
ปิดแน่นจนลืมไซร์ ปิดหัวใจที่เฝ้ามอง
เฝ้ามองด้วยความหวัง เฝ้าเพียงฝันให้สมปอง
เฝ้าคิดจะจับจอง เฝ้าเพียงมองกำแพงใจ
ส่งใจที่แน่นหนัก ส่งความรักป่ายปีนไป
ส่งข้ามกำแพงใจ ส่งผ่านให้เธอครอบครอง
สุดท้ายด้วยความดี ดลให้พี่ได้หันมอง
รักแท้ที่ใฝ่ปอง รักที่น้องให้หมดใจ...
เหอๆๆ
-
วะ วะ ว่ะ ว้าว ๆ หนีงานมาเม้นต์ให้สักที หลังจากซุ่มอ่านมาสองวัน ยินดีกับความรักที่สดชื่นครับ
แหม แหม ไอน้องลักยิ้มนี้มันน่ารักจริง ๆ นะ เอาใจไปโล้ด :L1: มีลักยิ้มก็ดีงี้แหละครับ น่ารักกันทุกคน
อิ อิ มีสองข้างยิ่งโคตะระ น่ารักเลย 55 จะตามอ่านครับคุณจารย์ฟ้า อยากบอกว่ามีมุมมองชีวิตใหม่ให้เรียนรู้
ดีครับ
ปล. หวัดดี คุณเรย์ เจ้สอง คุณแน๋ว ผ่านทู้นี้ด้วยนะครับ :L2: :L2:
-
เพิ่งได้อ่านครับ เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มนะครับ :L1: :L1:
-
อืมๆ ถึงเรื่องจะอยู่ในกระทู้นิยาย แต่ความจริงนั้นยิ่งกว่านิยายซะอีก
ทีแรกว่าจะอวยพรให้ รักกันน้อยๆ แต่รักกันนานๆ
แต่เท่าที่อ่านมา คงต้องบอกว่า รักกันมากๆ และคงรักตลอดไป...
ฝากกลอนให้ครับ.....(ไปใส่ประตูเอาเอง 5555)
หลงทางในความรัก เพราะหลงรักไม่เห็นทาง
หลงใหลอยู่มิวาง รักหลงทางว้าวุ่นใจ
หลงป่าว่าโหดนัก หลงทางรักหมดทางไป
หลงป่าหาทางได้ หลงรักไปไม่เห็นทาง
หลงรักเพียงแรกเจอ หลงรักเธอไปหมดใจ
หลงรักสักเพียงใด หลงลืมไปเธอไม่มอง
กำแพงเธอช่างสูงนัก กำแพงรักฟ้าหม่นหมอง
กำแพงรักไม่สมปอง กำแพงล้อมปิดทั้งใจ
ปิดตายเพราะสูญเสีย ปิดเพื่อเขาที่จากไป
ปิดแน่นจนลืมไซร์ ปิดหัวใจที่เฝ้ามอง
เฝ้ามองด้วยความหวัง เฝ้าเพียงฝันให้สมปอง
เฝ้าคิดจะจับจอง เฝ้าเพียงมองกำแพงใจ
ส่งใจที่แน่นหนัก ส่งความรักป่ายปีนไป
ส่งข้ามกำแพงใจ ส่งผ่านให้เธอครอบครอง
สุดท้ายด้วยความดี ดลให้พี่ได้หันมอง
รักแท้ที่ใฝ่ปอง รักที่น้องให้หมดใจ...
เหอๆๆ
^
^
^
^
สุดยอดเลยคะ o13 o13 o13 o13
ป๋อหล๋อ.....บอกว่าจะดูแลกระทู้ให้ลักยิ้ม ถึงแม้ไปราชการก็ต้องแอบแวะเข้ามาดูแลจนได้ คาดว่าเกาะช้างต้องเปลี่ยนชื่อเป็นเกาะมด....เพราะมดขึ้นทะเลหวานนนนนนนนนนนนนนน :o8:
-
[color=#0066FF ส่วนน้องซิน กับ ป้าแอน ไม่ต้องเอารถถ่ายทอดสดตามไปนะครับ ช่วงนี้น้ำมันแพง จะได้ช่วยลดโลกร้อนด้วย เดี๋ยวผมมาเล่าให้ฟังดีกว่า[/color]
ปล.ส่วนเรื่องหนังสือ ผมคงให้สิทธิกับเพื่อนๆ ที่เคยอยู่ในบอร์ดพูดคุยทั่วไปก่อนนะครับ แต่น้องๆ ที่พึ่งเข้ามาในบอร์ดนิยาย อาจต้องร่วมเล่นเกมส์นิดหน่อยนะครับ สนุกๆๆๆๆ เชื่อมความสัมพันธ์
ปล.พี่ไม่ขว้างไม้บรรทัดใส่หรอกครับ แต่จะใช้แปลงลบกระดาน แบบ " ครูระเบียบ "
^
^
:m22: แอบย่องๆมาดูก่อน เด๋วเจอแปรงลบกระดาน พี่อาจารย์สีฟ้า (โหดเนาะ ว่าที่ ผอ. น้องลักยิ้มเนี่ย)
อ่า...ไม่อยู่ๆ ไปเที่ยว หรือไปราชการหว่า หุหุ ....( นุ้งซินปลอดภัยไร้กังวล คิคิ) o3
พี่อาจารย์คะ ไม่ให้ ซินก่าพี่แอนตามไปจริงๆเหรอคะ ถึงให้ตามก้อตามไม่ได้แล้วค่ะ พี่แอน ขนกล้องก่ารถไปเปลี่ยน
เป็นตังค์หมดแล่ะ อ่าฮึกๆ :m17: ส่วนแบ่งก้อไม่ได้ แล้วของฝากจากเกาะช้างซินจะได้มะน่อ (รำพึงรำพัน..เผื่อจาฟลุค คิคิ)
น้ำทะเลไม่เอา (เพราะกลัวจะเค็มกว่าแน๋ว ฮี่ๆ) เปลือกหอยไม่เอา รอยเท้า บนผืนทรายก้อไม่ต้องนะคะ คึคึ
....แต่ถ้าเป็นของกิน อ่ะ เอาค่ะ เอิ้กกกกกกกกกส์ :laugh3:
เท่ฉามคัญ.... :o8: จาเอา..จาเอา..ภาพหวานแหวว หวีดหวิว... ริมทะเล (ของพี่อาจารย์ ก่าน้องลักยิ้ม)
อ่ะได้มะคะ อาจารย์ :haun5:
ป๋อล๋อ*.. ตั้งหน้าตั้งตา รอของฝาก :m3:
(เพื่อความขลัง กลัวม่าได้ :amen: :call: เล่นทุกอย่างเพื่อของฝาก อิอิ)
-
:m1: :m1: ขอบคุณ..ป้าแอนสุดสวย
+1 ให้กลับป้าแอนที่น่ารัก
อยากบอกป้าแอนว่า...อิจฉาเจ้าของเรื่อง 2 คนนั่น
แล้วทำไมเค้าไม่ไปวิจัยที่...เกาะเสม็ดหล่ะ :o8: :o8:
เกาะช้างอาจารย์บอกแล้วไม่ติดเรท :laugh: :laugh: :laugh:
-
มาจุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟ อาจารย์สีฟ้าด้วยความคิดถึง :m1: แล้วหันไปจูบแก้มไอ้ลักยิ้มต่อ :laugh: :laugh:
(วิ่งหนีแปรงลบกระดาน) :oni1:
แหวะ น้ำตาลติดปาก :m30: ไปหวานมาจนน้ำตาลขึ้นแล้วยังล้างไม่ออกเลยนะจ๊ะอาจารย์ที่ร๊ากกกก :laugh:
-
[color=#0066FF ส่วนน้องซิน กับ ป้าแอน ไม่ต้องเอารถถ่ายทอดสดตามไปนะครับ ช่วงนี้น้ำมันแพง จะได้ช่วยลดโลกร้อนด้วย เดี๋ยวผมมาเล่าให้ฟังดีกว่า[/color]
ปล.ส่วนเรื่องหนังสือ ผมคงให้สิทธิกับเพื่อนๆ ที่เคยอยู่ในบอร์ดพูดคุยทั่วไปก่อนนะครับ แต่น้องๆ ที่พึ่งเข้ามาในบอร์ดนิยาย อาจต้องร่วมเล่นเกมส์นิดหน่อยนะครับ สนุกๆๆๆๆ เชื่อมความสัมพันธ์
ปล.พี่ไม่ขว้างไม้บรรทัดใส่หรอกครับ แต่จะใช้แปลงลบกระดาน แบบ " ครูระเบียบ "
^
^
:m22: แอบย่องๆมาดูก่อน เด๋วเจอแปรงลบกระดาน พี่อาจารย์สีฟ้า (โหดเนาะ ว่าที่ ผอ. น้องลักยิ้มเนี่ย)
อ่า...ไม่อยู่ๆ ไปเที่ยว หรือไปราชการหว่า หุหุ ....( นุ้งซินปลอดภัยไร้กังวล คิคิ) o3
พี่อาจารย์คะ ไม่ให้ ซินก่าพี่แอนตามไปจริงๆเหรอคะ ถึงให้ตามก้อตามไม่ได้แล้วค่ะ พี่แอน ขนกล้องก่ารถไปเปลี่ยน
เป็นตังค์หมดแล่ะ อ่าฮึกๆ :m17: ส่วนแบ่งก้อไม่ได้ แล้วของฝากจากเกาะช้างซินจะได้มะน่อ (รำพึงรำพัน..เผื่อจาฟลุค คิคิ)
น้ำทะเลไม่เอา (เพราะกลัวจะเค็มกว่าแน๋ว ฮี่ๆ) เปลือกหอยไม่เอา รอยเท้า บนผืนทรายก้อไม่ต้องนะคะ คึคึ
....แต่ถ้าเป็นของกิน อ่ะ เอาค่ะ เอิ้กกกกกกกกกส์ :laugh3:
เท่ฉามคัญ.... :o8: จาเอา..จาเอา..ภาพหวานแหวว หวีดหวิว... ริมทะเล (ของพี่อาจารย์ ก่าน้องลักยิ้ม)
อ่ะได้มะคะ อาจารย์ :haun5:
ป๋อล๋อ*.. ตั้งหน้าตั้งตา รอของฝาก :m3:
(เพื่อความขลัง กลัวม่าได้ :amen: :call: เล่นทุกอย่างเพื่อของฝาก อิอิ)
แหมน้องซินขา รถถ่ายทอดสดเรามันตกรุ่นแล้วพี่ก็เลยเอาไปเปรียนรุ่นใหม่รอนำเข้าอยู่จ๊ะ ถ่ายได้แม้ในความมืด ตอบรับทันทีที่มีการเคลือนไหว เป็นไงละขอเราเจ็งจริง :laugh5:
:m1:
ลุงฟ้าใสไปแกะช้างอย่าทำเฉยนะลุง ขอฝากอ่ะ ของฝาก ป้าม่ายด้ายงกแต่จริ๊งใจจริงใจนะ :m1: :m1: ขอบคุณ..ป้าแอนสุดสวย
+1 ให้กลับป้าแอนที่น่ารัก
อยากบอกป้าแอนว่า...อิจฉาเจ้าของเรื่อง 2 คนนั่น
แล้วทำไมเค้าไม่ไปวิจัยที่...เกาะเสม็ดหล่ะ :o8: :o8:
เกาะช้างอาจารย์บอกแล้วไม่ติดเรท :laugh: :laugh: :laugh:
อย่าไปอิจฉาลุงแกเลย เด่ยวต้องไปหาหมอตาเหมือนป้า เนื่องจากอิจฉาตาร้อน
อีกนิดเถอะลุงฟ้าใสจ๋า อายุอานามก็มากแล้วอย่าหักโหมวิจัยน้ำทะเลมานะ ป้าละหวงห่วง กลัวจะม่ายสะบายอ่ะ
:ped150: :ped150: :ped150: :ped150::ped150:
-
ปล. หวัดดี คุณเรย์ เจ้สอง คุณแน๋ว ผ่านทู้นี้ด้วยนะครับ :L2: :L2:
:กอด1: ดีจ้า....ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน ไม่เจอซะนานนนนนนนนน หายไปไหนมาน้ออออ อย่าบอกนะว่าหายไปตามเสน่ห์รักยาดองอยู่ อิอิ :m32:
-
ปล. หวัดดี คุณเรย์ เจ้สอง คุณแน๋ว ผ่านทู้นี้ด้วยนะครับ :L2: :L2:
:กอด1: ดีจ้า....ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน ไม่เจอซะนานนนนนนนนน หายไปไหนมาน้ออออ อย่าบอกนะว่าหายไปตามเสน่ห์รักยาดองอยู่ อิอิ :m32:
อ่ะ ครับ ดีใจครับที่จำกันได้ :o8: ไม่ได้ไปตามรักที่ไหน แต่มัวเมายาดองอ่ะ เอิ้ก ๆ (ล้อเล่น เลิกนานแระ) ว่าจะเล่าเรื่องต่อ ดันว่ามีงานเยอะครับ แต่ก้ยังแวะเวียนหลายทู้ ยกเว้นของตะเอง 555
ปล. ไอยุทธมันกลับมาแล้วครับ กลายเป็นว่า ฉันคนหนึ่ง เขาคนหนึ่ง เธอคนหนึ่ง เราสามคน o7 o7
-
^
^
^
งั้นก็เอาแน๋วใส่ไปด้วยคนจิจะได้เปง4คนครบเครื่อง5555+ ไม่ได้ไปช่วยเคลียร์ภาระหรอกนะแต่จะไปช่วยเพิ่มภาระ กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก
:กอด1: เอาหน่า สู้ๆ3คน2แพร่ง เอ๊ย..2ทาง5555 ทางออกย่อมมีให้เลือกอยู่แว้ว แต่อยู่ที่ว่าอยากจะเลือกหรือเปล่า ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสินใจไปว่าทางไหนเหมาะสมที่สุดกับแต่ละคน เปงกำลังจวยให้จ้า
-
เข้ามาบอกว่าคิดถึงเพื่อนๆ น้องๆ ทุกคนมากมาย กลับมาเร็วกว่ากำหนด เพราะ " ฝน " แท้ๆๆ
เกลียดฝนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :angry2: :angry2: :angry2:
เดี๋ยวขอพักสักครู่นะครับ แล้วจะมาต่อให้ ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจที่มอบให้มา
ผมขอมอบ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: > > > > > แด่ทุกๆ คนเลยครับ
-
:oni1:ขอบคุณฝนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
-
o7 โธ่ฝนที่น่าสงสาร
-
อิอิ รอออออออ
จารย์ฟ้าม่ะชอบหน้าฝน งั้นเด๋วแนะนำจารย์ฟ้า :m12:
ฝนตกเนี่ยย เป็นฤดูที่สามารถโรแมนติกกะแฟนได้เยอะอีกฤดูนึงเลยน่ะ
ข้อแรก ใช้ร่มคันเดียวกัน สุดๆๆ แบบเบียดๆๆม่ะให้โดนฝน หุหุ แนบกัน(เอ่อ ชิดกันหน่ะ)โดยมีสาเหตุ
ข้อสอง วิ่งหลบฝน แล้วไปหลบฝนใต้หลังคาบ้านใดก็ได้ที่เป็นใจ อิอิ อันนี้ได้ใช้เวลาอยู่กะแฟนนานๆๆเพราะต้องรอฝนหยุด
ข้อสาม นั่งชิวๆๆในร้านกาแฟตอนฝนตก อันนี้เยี่ยม จิงๆๆ ดูดกาแฟไป มองหน้าแฟน เหลือบมองกระจกออกไปฝนตกเล็กๆ โอ๊ะ โรแมนติดสุดๆๆ :m13:
คิดได้แค่ 3 ข้อ หุหุ โดยส่วนตัวชอบหน้าฝน เพราะเย็นดี เลยจาเอาจารย์ฟ้ามาเป็นแนวร่วม
แต่หน้าฝนเนี่ยย มันน่ารักน๊า จิงจ๊งๆๆ :laugh:
-
:L2: :L1: :กอด1:ช่วงพบมิตรรัก แฟนเพลง :กอด1: :L1: :L2:
เว้ากันซื่อๆเลยนะพี่สีฟ้า อยากได้ของฝากจากเกาะช้างอ่ะ55555+ บ่เอาน้ำทะเลเน้อออเพราะแน๋วเค็มอยู่แล้ว :laugh5:
แน๋วจ๋า พอดีผมซื้อหมอนทองมา2ลูก ตอนนี้ทานหมดแล้วด้วย เหลือแต่เปลือก เอาป่าว ขอบอกว่าหนามกำลังแหลมเชียว เปลือกก็หนากำลังดี เดี๋ยวผมส่งไปให้ อิอิ ( รักหรอกจึงหยอกเล่น ) :กอด1:
ไงก็ขอให้อาจารย์สีฟ้า กับ น้องลักยิ้ม รักกันนานๆเลยนะคับ
ให้พันธะระหว่างอาจารย์กะน้องลักยิ้ม แข็งแรงกว่าพันธะเคมีใดๆ ในโลก ^^
เป็นกำลังใจให้คับ บบบ บบ บ :L2: :L1: :L2:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ พันธะแห่งความีรักของผมกับน้องลักยิ้มแข็งแรงแน่นอนครับ :pig4: :L2:
ไม่ได้แวะมานาน เพราะคราวโน๊น วางใจแล้วว่า อาจารย์มีความสุขไปแล้วววววววววววววว
อิจฉาคนมีฟามร๊ากกกกกกกกกกกกกก :o8:
แต่พอมาเห็นอยู่ในโหมดนิยาย เลยเข้ามาอ่านต่อซะหน่อย
เฮ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อ่านแล้วขนลุกอ่ะ
แบบว่ามัน :L1: :L1: :L1:เต็มไปหมด ไม่ไหวๆๆๆๆๆๆ น้ำตาลขึ้น
ยินดีด้วยน๊ะ สำหรับโลกปัจจุบันสีชมพูๆ ของอาจารย์ และน้องลักยิ้ม
อ่านแล้วยิ้มไปด้วยเลย :m1:
ขอบคุณครับที่ยังรักกันเสมอมา แต่ว่าทำไมอ่านแล้วขนลุกหละครับ เรื่องของผมไม่ใช่เรื่องผีนะ อิอิ :a3:
น้องลักยิ้มจ๋า... ที่บอกว่าคุณแม่ฟังรายการพี่ฉอด (คลับฟรายเดย์) แล้วยิ้มไม่หุบ
หมายความว่า.... คุณแม่ทราบซิว่า...คุณแม่กำลังมีว่าที่ลูกสะใภ้ ใช่มั้ย....555
อาจารย์สีฟ้า....ก็มีตำแหน่งเป็น(ว่าที่สะใภ้)...เพิ่มอีก 1 ตำแหน่ง หลังจาก ว่าที่เรือโทแล้ว
อาจารย์ไปทำวิจัย..พี่ว่าน้ำทะเลไม่เค็มนะ กลับจะกลายเป็นหวานด้วยซ้ำ ถ้าน้องลักยิ้มไปด้วยพี่ว่ายิ่งหวานใหญ่
อย่าว่าแต่คุณแม่เลยครับที่รู้ เค้ารู้กันทั้งแม่ริมแล้วมั้งว่าน้องลักยิ้มกำลังจะ.................... :L1: :L1:
ปล. จารย์ฟ้าไปเกาะช้าง น่าอิจฉา อ่ะ เค้าขอเกาะแน่ๆๆไปด้วยได้ไหมมมม ๕๕๕๕ เบื่ออยู่บ้านและอ่ะ :oni1:
แล้วทำไมพึ่งมาบอกหละครับ แหมๆๆๆๆๆ ล้อข้างขวาว่างพอดี :m14: :m14: :m14:
เข้ามาดันกระทู้อีกรอบ...แบบว่าลักยิ้มมันสั่งให้ช่วยดูแลกระทู้ให้ :laugh:
ป๋อหล๋อ.....สีฟ้าที่รักจ๋า...เดี๋ยวเค้ามีเรื่องลักยิ้มตัวแสบ เม้าท์ด้วยล่ะ ไว้กลับมาค่อยเม้าท์กันนะจ้ะ คิดถึงเท่าเดิมแต่รักมากกว่าเดิมนะจ้ะ :m13:
:bye2:
ทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่องเลนนะเพื่อนเลิฟ ว่าเรื่องอะไรที่จะเม้าท์ ด่วนๆๆๆๆๆๆ ต่อมอยากรู้ทำงานแล้ว
ฮือๆ เข้ามาย้ำว่าอยากได้หนังสือ :m15:
สงสัยว่า แม่ลักยิ้มรู้เรื่องที่คบกันแล้วเหรอคะ ตอนฟังในวิทยุถึงได้ยิ้มซะขนาดนั้น (เอ๊ะ หรือสงสัยเราจะอ่านไม่ครบหว่า o2)
อ้อ ยินดีกับพี่สีฟ้าด้วยนะคะกับยศ/ตำแหน่งใหม่ที่ได้รับ :mc3:
ขอบคุณครับสำหรับความยินดี ถ้าอยากรู้ว่าแม่ของลักยิ้มรู้หรือยังไว้ถามลักยิ้มนะครับ :m12: :m12:
คุยอะไรกัน ยังไม่ได้อ่าน แต่เม้นต์ไว้ก่อน เดี๋ยว ตกข่าว อิอิ
ไปอยู่ไหนมาจ๊ะน้องชายที่รัก ตกข่าว :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
จิมหากระทู้ตั้งนาน :serius2:ย้ายห้องอยู่นี่เอง ใจหายวาปๆ นึกว่าพี่ฟ้าเอาไปเก็บซะแล้วว จิมเอาของขวัญมาฝาก ความจริงจะเอามาให้ตั้งแต่เมื่อคืนวันศุกร์ที่เราคุยกันแว้วว
:L2: :L2: :L2: :L2::L2::L2::L2::L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2::L2::L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2: :L2:
:L2: :L2: :L2:
:L2: :L2::L2:
:L2: :L2::L2:
:L1: :L1::L2: :L2::L2: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
^
^
พี่ฟ้าครับ ถึงมันจะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่มันมาจากใจจากน้องคนนี้ครับ
ด้วยรักจากใจ
จิม
ปลปล. ไอเดียก็มาจากพี่ฟ้าอ่ะแหละครับ ^^
ปลปล. พี่ฟ้า พี่ดาว กลับมากันแล้วจิมมีไรเล่าให้ฟัง :o8:
ขอบคุณครับจิม คิดถึงน้องมากๆๆๆๆๆ พี่ส่งโปสการ์ดจากเกาะช้างมาให้ รอรับนะ ของขวัญที่น้องทำให้น่ารักมาก ขอบคุณน้องรักครับ ขอบคุณมากๆ แต่ไม่บอกหน่อยหรอว่า ตค. เตรียมทำอะไรกับครูดาว :กอด1:
มารอผลวิจัยน้ำทะเลด้วยคน :oni1: สงสัยจะหวานน้ำตาลเรียกพี่ :m4:
ขอบคุณนนท์ มากนะครับ ที่ยังรักกันเสมอมา รักหนา จุ๊ฟๆ :L2: :กอด1: :L2:
ชอบน้องลักยิ้มตอนนี้ตรงที่ ...ไหว้แล้วก็จุ๊บ...นี่แหละ มันบรรยายไม่ถูกแค่รู้สึกว่ามันลงตัวกับรักต่างวัยมากเลยแล้วก็สุดยอดที่สุดก็คือ สุดยอดคุณแม่ของน้องลักยิ้มนี่แหละ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก ที่ซู้ดดดดดดดดดด เลยให้คุณแม่... :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :1: :L1: :L1: :L1: :L1:
น้องลักยิ้มน่ารักครับ ถ้าอยู่ด้วยกันหรือเจอกันทุกครั้ง น้องลักยิ้มจะยกมือไหว้พร้อมกับจุ๊บเสมอ คุณแม่คงดีใจที่รู้ว่ามีคนชอบ เดี๋ยวผมจะปริ้นกระทู้ไปให้ท่านอ่าน ลืมบอก แม่น้องลักยิ้มเป็น" พันโท " นะ ลูกทหาร
สวัสดีครับพี่ฟ้า คือผมเป็นเด็กใหม่ครับ พอได้อ่านเรื่องของพี่แล้วรู้สึกเหมือนมันเป็นกำลังใจให้กับผม
แล้วยังได้ข้อคิดดีๆๆที่สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้เลยอย่างไงก็ต้องฝากตัวด้วยนะครับ
ขอบคุณนะครับที่นำกำลังใจมาให้ผม
ขอบคุณจริงๆๆครับ
ยินดีต้อนรับน้องใหม่ครับ ผมก็ดีใจครับที่เรื่องของผมสามารถสร้างกำลังใจให้กับน้องได้ แต่คงไม่มีข้อคิดอะไรดีๆ ไปใช้ในชีวิตประจำวันหรอกมั้งครับ เขิน :o8: :o8:
เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ครับ อ่านจนจบเลยแฮะๆ ซึ้งที่กับความรัก ของพี่สีฟ้า กับ น้องลักยิ้มจัง ครับ
ขอขอบคุณเรื่องราวของทั้งคู่มากนะครับ มันทำให้ผมยิ้มได้ และทำให้ผมได้รู้ว่า อย่างน้อย บนโลกใบที่มันก็ยังมีความรักอยู่
ปล. ขอสมัครเป้นแฟนคลับด้วยคนนะครับ ขอติดตามให้กำลังต่อไปเรื่อยๆครับผม :a2: :a2:
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ โลกใบนี้มีความรักที่งดงามเสมอครับเพียงแค่เราเปิดใจครับ :L1: :L2: :L1:
เรื่องของพี่สามารถทำมาเป็นแบบอย่างในการใช้ชีวิตได้นะคะ แต่อ่านแล้วก็เข้าใจพ่อแม่มากขึ้นด้วยเหมือนกัน ได้ข้อคิดหลายต่อจังนิ 555+ :oni1:
ยังไงก็อยากบอกว่ารักพี่ฟ้ากับพี่ลักยิ้มทั้งคู่เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้เงียบๆ(รึเปล่า)ค่ะ! :o8: :oni2:
ปล. จะว่าไหมคะ ถ้าจะบอกว่าหนูก็รู้สึกรักพี่ภัท และพี่ๆเพื่อนๆทุกคนในบอร์ดเท่าๆกับที่รักพี่ฟ้าและพี่ลักยิ้มด้วย^///^ :m13: :L2: :กอด1:
ไม่ว่าหรอกครับที่รักภัท ต้องขอบคุณด้วยซ้ำ ภัทคงดีใจที่อย่างน้อยมีคนรักเค้าเพิ่มอีกคน ขอบคุณครับ
ปล.ลุงฟ้าใสกะน้องลักยิ้มคงไม่มีผลกระทบเท่าไรเน้อ (น้ำตาลในหัวใจของป้า) :m1:
แหมๆ ป้าแอนก็ ผมว่าป้าน่าไปตรวจเบาหวานนะครับ ผมเป็นห่วงสุขภาพ อิอิ :กอด1: :c5: :กอด1:
คนที่รักเราเค้าไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าได้เห็นคนที่ตนรักมีความสุข
:L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L1: :L1: :L1:
:L1: :L2: :L1:
:L1: :L1:
:L1: :L1:
:L1: :L1:
:L2:
ขอบคุณสำหรับหัวใจนะครับ ผมชอบมาก ลองทำเองหลายครังทำไม่ได้สักที น่ารักจังครับ :L1: :L1:
อิอิ หนูพูดแบบไม่โกหกนะคะ ถ้าเทียบกันแล้วทั้ง 4 โรงเรียนในความคิดของหนู (คนเดียว) ความหล่อต้องยอมแพ้กรุงเทพคริสเตียนค่ะ ของเค้าดีจริง :o8:
ส่วนหนุ่มอัสสัมชัญ ไม่รู้ว่าจะติดใจอย่างที่อาจารย์สีฟ้าแนะนำมาหรือปล่าว คงต้องของลองกับบรรดา FCลักยิ้มนะคะ ใครอยากพิสูจน์ ยกมือขึ้น
ขอเม้าท์ว่ากลุ่ม FC_ลักยิ้มน่ารักทุกคนเลย :m1: :m1: :m1: :m1:
อืมๆ ถึงเรื่องจะอยู่ในกระทู้นิยาย แต่ความจริงนั้นยิ่งกว่านิยายซะอีก
ทีแรกว่าจะอวยพรให้ รักกันน้อยๆ แต่รักกันนานๆ
แต่เท่าที่อ่านมา คงต้องบอกว่า รักกันมากๆ และคงรักตลอดไป...
ฝากกลอนให้ครับ.....(ไปใส่ประตูเอาเอง 5555)
หลงทางในความรัก เพราะหลงรักไม่เห็นทาง
หลงใหลอยู่มิวาง รักหลงทางว้าวุ่นใจ
หลงป่าว่าโหดนัก หลงทางรักหมดทางไป
หลงป่าหาทางได้ หลงรักไปไม่เห็นทาง
หลงรักเพียงแรกเจอ หลงรักเธอไปหมดใจ
หลงรักสักเพียงใด หลงลืมไปเธอไม่มอง
กำแพงเธอช่างสูงนัก กำแพงรักฟ้าหม่นหมอง
กำแพงรักไม่สมปอง กำแพงล้อมปิดทั้งใจ
ปิดตายเพราะสูญเสีย ปิดเพื่อเขาที่จากไป
ปิดแน่นจนลืมไซร์ ปิดหัวใจที่เฝ้ามอง
เฝ้ามองด้วยความหวัง เฝ้าเพียงฝันให้สมปอง
เฝ้าคิดจะจับจอง เฝ้าเพียงมองกำแพงใจ
ส่งใจที่แน่นหนัก ส่งความรักป่ายปีนไป
ส่งข้ามกำแพงใจ ส่งผ่านให้เธอครอบครอง
สุดท้ายด้วยความดี ดลให้พี่ได้หันมอง
รักแท้ที่ใฝ่ปอง รักที่น้องให้หมดใจ...
เหอๆๆ
ขอบคุณมากๆๆๆครับ กลอนอ่านแล้วกินใจมาก มองเห็นภาพทุกอย่างเลย ขอบคุณมากมายจริงๆครับ เดี๋ยวกลอนนี้จะอยู่ในหนังสือของผม :pig4: :กอด1: :L1: :L1: :กอด1: :pig4:
วะ วะ ว่ะ ว้าว ๆ หนีงานมาเม้นต์ให้สักที หลังจากซุ่มอ่านมาสองวัน ยินดีกับความรักที่สดชื่นครับ
แหม แหม ไอน้องลักยิ้มนี้มันน่ารักจริง ๆ นะ เอาใจไปโล้ด :L1: มีลักยิ้มก็ดีงี้แหละครับ น่ารักกันทุกคน อิ อิ มีสองข้างยิ่งโคตะระ น่ารักเลย 55 จะตามอ่านครับคุณจารย์ฟ้า อยากบอกว่ามีมุมมองชีวิตใหม่ให้เรียนรู้
ใช่ครับ ลักยิ้มน่ารักโคตรๆๆๆๆ ยิ่งเวลางอนหรือโมโหนะ น่ารัก น่าจูบที่สู้ดดดดดดดดดดดดดดด :m1:
เพิ่งได้อ่านครับ เป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มนะครับ :L1: :L1:
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ :pig4: :L2: :pig4:
:m22: แอบย่องๆมาดูก่อน เด๋วเจอแปรงลบกระดาน พี่อาจารย์สีฟ้า (โหดเนาะ ว่าที่ ผอ. น้องลักยิ้มเนี่ย)
พี่อาจารย์คะ ไม่ให้ ซินก่าพี่แอนตามไปจริงๆเหรอคะ ถึงให้ตามก้อตามไม่ได้แล้วค่ะ พี่แอน ขนกล้องก่ารถไปเปลี่ยนเป็นตังค์หมดแล่ะ อ่าฮึกๆ :m17: ส่วนแบ่งก้อไม่ได้ แล้วของฝากจากเกาะช้างซินจะได้มะน่อ (รำพึงรำพัน..เผื่อจาฟลุค คิคิ)น้ำทะเลไม่เอา (เพราะกลัวจะเค็มกว่าแน๋ว ฮี่ๆ) เปลือกหอยไม่เอา รอยเท้า บนผืนทรายก้อไม่ต้องนะคะ คึคึ
....แต่ถ้าเป็นของกิน อ่ะ เอาค่ะ เอิ้กกกกกกกกกส์ :laugh3:
ป๋อล๋อ*.. ตั้งหน้าตั้งตา รอของฝาก :m3:
(เพื่อความขลัง กลัวม่าได้ :amen: :call: เล่นทุกอย่างเพื่อของฝาก อิอิ)[/color]
ซินครับ ของฝากเดียวกับแน๋ว เอาป่าวเดี๋ยวผมส่งไปให้นะ :m14: :m14: :m14:
มาจุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟ อาจารย์สีฟ้าด้วยความคิดถึง :m1: แล้วหันไปจูบแก้มไอ้ลักยิ้มต่อ :laugh: :laugh:(วิ่งหนีแปรงลบกระดาน) :oni1:
แหวะ น้ำตาลติดปาก :m30: ไปหวานมาจนน้ำตาลขึ้นแล้วยังล้างไม่ออกเลยนะจ๊ะอาจารย์ที่ร๊ากกกก :laugh:
บราๆๆๆๆ กั้งที่รัก น้ำตาลที่ไหน ผมไม่ได้หวานกันขนาดนั้นสักหน่อย แค่น็อคเพราะน้ำตาลในเลือดเยอะ
:oni1:ขอบคุณฝนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh: :laugh: :m31: :m31: :m31:
อิอิ รอออออออ
จารย์ฟ้าม่ะชอบหน้าฝน งั้นเด๋วแนะนำจารย์ฟ้า :m12:
ข้อสาม นั่งชิวๆๆในร้านกาแฟตอนฝนตก อันนี้เยี่ยม จิงๆๆ ดูดกาแฟไป มองหน้าแฟน เหลือบมองกระจกออกไปฝนตกเล็กๆ โอ๊ะ โรแมนติดสุดๆๆ :m13:
ข้อ 3 ทำแล้วครับ ตอนไปเกาะช้างนี้แหละ แต่ขอบอกว่า โรแมนฯ สุดๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครไม่เคยลองซะ แล้วคุณจะรักคนรักของคุณเพิ่มเป็นสองเท่า :m1: o13 o13
-
มาต่อให้แล้วตามสัญญาครับ ตอนนี้เขียนขึ้นใหม่ ไม่ได้ลอกมาจากไดอารี่เพราะในไดอารี่ ผมเขียนสำหรับไว้เตือนความจำ เขียนไว้อ่านคนเดียว เขาใจคนเดียวนะครับ ถ้าลอกเอามา เดี๋ยวเพื่อนๆ จะ งง แต่ก็ต่อเนื่องกันครับ
อ๋อ ..... ตอนแรกที่ตั้งใจไว้ จะมีแค่ 2 ตอน แต่พิมพ์ไปพิมพ์มาชักยาว เรื่องที่กาด เอาไว้ตอนจบ ตอน 3 แล้วกันนะครับ
:L2:………………………………. :L2:
หลังจากน้องลักยิ้มออกจากโรงพยาบาล เราก็ไปเชียงใหม่กันครับ เพราะครอบครัวของเราไปถึงกันหลายวันแล้ว อาจจะผิดแผนที่วางไว้สักหน่อย แต่ก็ถือว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมามันทำให้เราได้เรียนรู้ซึ่งกันและกันมากขึ้น
ถึงสวนส้มของยายน้องลักยิ้ม หน้าบ้านเค้าเล่นน้ำกันน่าสนุก คึกคักมากๆ ครับ อยากออกมาเล่นน้ำด้วย แต่น้องลักยิ้ม ไม่ยอมให้ออกมา บอกให้เล่นกันสองคนในบ้านก็ได้ เฮ้อ!!! ( คิดในใจชวนเล่นน้ำอะไรอ่ะสองคน มันจะสนุกตรงไหน ) แต่น้องลักยิ้มห้ามผมไม่ได้หรอก ยิ่งห้ามยิ่งชอบ
เข้าไปกราบยายน้องลักยิ้ม , แม่น้องลักยิ้ม , พ่อผม , แม่ภัท เสร็จ ก็ รีบชวนไอ่แบงค์กับภรรเมีย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมตั้งใจจะเลือกชุดที่บางที่สุด อิอิ อยากแกล้งน้องลักยิ้มห้ามดีนัก พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาข้างล่าง น้องลักยิ้มเห็นเข้าโมโหใหญ่ แต่ผมกับชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ ยิ่งโมโห คนอะไรยิ่งน่ารัก น่าจูบ 5555 หรือผมจะโรคจิต
ผมออกมาเล่นกับละอ่อนลูกคนงานที่สวน ยอมรับจริงๆ ครับว่า ละอ่อนแม่ริมน่ารักทุกๆคน ขอบอกว่าสนุกมากๆ แต่คนที่ไม่สนุกสงสัยจะมีอยู่คนเดียว ยืนหน้าบิดเลย ยิ่งเวลาละอ่อนมันสาดน้ำผม แล้วผมหยอกกลับ น้องลักยิ้มยิ่งออกอาการ 5555 สนุกจริงๆ แกล้งเด็ก พอผมหนำใจแล้วก็ชวนน้องลักยิ้มเข้าบ้าน เดินเข้ามาก็ไม่พูดอะไรเลยไม่รู้จะงอนอะไรนักหนา แต่ดีงอนแบบนี้ชอบ ไม่ง้อด้วยเพราะผมไม่ได้ทำอะไรผิด อิอิ
ตอนเย็น ยายน้องลักยิ้มสั่งอาหารมาทาน กันที่บ้าน และก็ถือว่าเป็นวันสำคัญอีกวันครับ ที่ผมจะแนะนำให้พ่อผม กับแม่ภัทได้รู้จักกับน้องลักยิ้ม ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องเรียนให้ท่านทราบ ว่าผมได้เริ่มชีวิตรักใหม่กับคน คนนึงอีกครั้ง คิดอยู่นานครับ ว่าจะหาโอกาสบอกท่านยังไงดี ไม่ได้กลัวว่าท่านไม่ยอมรับนะครับ สำหรับผมท่านเป็นทุกสิ่งทุกอย่าในชีวิต เป็นพ่อที่ดีที่สุดครับ และแม่ภัทก็เป็นแม่อีกคนที่ผมรักและเคารพท่านมาก แต่ผมอายที่จะบอกท่านว่าคนรักของผมอายุห่างกันเกือบรอบ
ตลอดเวลาน้องลักยิ้มดูแลพ่อผมอย่างดี ( ถ้าท่านไม่ระแคะระคายก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว ) ผมรู้สึกดีครับที่พ่อผมไม่ได้มีอาการต่อต้านน้องลักยิ้ม พอทานข้าวเสร็จผมก็บอกกับพ่อ และแม่ภัทว่า ผมมีเรื่องอยากพูดกับท่าน ก็มาคุยกับท่านที่นอกชานครับ ( บรรยากาศดีสุดๆ ) ตอนแรกน้องลักยิ้มจะตามมาด้วย แต่ผมห้ามไว้ก่อน ไม่อยากให้ละอ่อนน้อยของผมบ่อน้ำตาแตกซะก่อน
ตื่นเต้นมากๆ ครับ ตื่นเต้นยิ่งกว่าโดนคณะกรรมการพิจารณาตำแหน่ง ผศ.พิเศษ สัมภาษณ์ซะอีก
ท่านถามผมว่า " มีอะไรจะคุยกับพ่อ " ผมรวบรวมความกล้าอยู่นานครับ ผมก็บอกท่านว่า
" ตอนนี้ผมพร้อมจะเริ่มชีวิตใหม่กับใครสักคนแล้ว แล้วผมก็เจอคน คนนั้นแล้ว ถึงแม้ว่าเค้าจะเด็กกว่า แต่เค้าก็พิสูจน์ให้ผมเห็นแล้วว่า เค้ารักผมจริง "
พูดได้แค่นี้สิ่งที่อยากพูดก็ลืมซะหมด พูดต่อไม่ได้ ตอนแรกผมก็ไม่รู้หลอกว่าพ่อผมจะรู้เรื่องมากแค่ไหนแต่ปรากฏว่า พ่อผมรู้หมดแล้ว แม่ต้นเค้าคุยกับพ่อตอนนั้นรถมานะครับ พ่อผมบอกว่า
“ พ่อดีใจ ลูกจะได้มีความสุขอีกครั้ง ไม่ใช่จมอยู่กับสิ่งที่มันเรียกกลับคืนมาไม่ได้ “ พ่อผมบอกว่า พ่อไม่ห้าม ไม่โกรธ แต่จะโกรธมากกว่าถ้าไม่บอกให้พ่อรู้ “
“ เมื่อตัดสินใจแล้ว ก็ต้องช่วยกันประคับประคองกันไป น้องยังเด็ก ยังติดนิสัยเด็กอยุ่ เราผ่านวัยนั้นมาแล้วต้องเข้าใจ “
ที่สำคัญ พ่อผมบอกอีกว่า
“ ต้องไว้ใจกัน เพราะน้องต้องพบอะไรอีกหลายอย่างในวันข้างหน้า ต้องเชื่อใจ และไว้ใจกัน อย่าเอาอารมณ์ อยู่เหนือเหตุผล ต้องพูด ต้องคุยกันให้มากๆ “
“ พ่อคิดว่าภัทเค้าก็ต้องดีใจ ที่ลูกมีความสุข ภัทคงไม่สุขใจนัก ถ้ามีส่วนทำให้ลูกต้องอยู่กับอดีต ภัทคงส่ง....มาให้ดูแลลูก ให้ทำในสิ่งที่ภัทไม่สามารถทำได้อีก พ่อรักลูกและรักคนที่ลูกรัก “
ตอนแรกกะจะไม่ร้องนะครับ แต่ทนไม่ได้จริงๆ มันร้องออกมาโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน ผมดีใจมากๆครับ ที่พ่อผม กับแม่ภัทยอมรับน้องลักยิ้มได้ เพราะเท่ากับผมได้ยกย่อง ให้น้องลักยิ้มได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวผม และผมก็จะยกย่อง ให้เกียรติน้องลักยิ้มได้มีหน้าในสังคมของผมเช่นเดียวกัน ในสังคมที่เค้ายอมรับได้นะครับ
มีอยู่หลายครั้งที่ผมพาน้องลักยิ้มไปออกงานด้วย ตอนแรกน้องลักยิ้มก็ไม่ยอมไปหรอกครับ กลัวผมจะอาย แต่ผมบอกว่า
“ เมื่อเธอมาเป็นคนรักพี่ และกำลังจะเป็น............ พี่ก็ต้องให้เกียรติ ยกย่องเธอให้อยู่ในสังคมของพี่ ไม่ใช่มาอยู่แต่ในบ้าน แอบๆ หลบๆ เหมือนเล่นซ่อนหา “
และทุกครั้งผมก็จะแนะนำน้องลักยิ้มกับเพื่อนๆ และ คนที่ผมเคารพว่า " น้องลักยิ้มเป็นคนรักของผมเองครับ "
หลังจากที่ผมบอกพ่อผมเสร็จ ผมก็ไปตามน้องลักยิ้มครับ พอน้องลักยิ้มเห็นน้ำตาผม ก็ใจไม่ดีถามแต่ว่า
“ พ่อพี่ว่าไงครับ ไม่ยอมรับผม ( น้องลักยิ้ม ) หรอ เพราะผมเด็กไปหรอ “ ต่างๆ นานาครับที่น้องลักยิ้มถามออกมา แล้วน้องลักยิ้มก็บอกว่า
“ เดี๋ยวผมจะไปคุยกับพ่อพี่เอง ว่าผมรักพี่จริงๆ เห็นมั้ยให้ผมไปด้วยแต่แรกก็ไม่เชื่อ “ น่าสงสารน้องลักยิ้มคิดไปเรื่อย ผมก็เลยบอกน้องลักยิ้มว่า
“ จะไปคุยอะไรอีก ไปกราบท่านซะ แล้วก็อย่าลืมสัญญากับท่าน ว่าจะดูแลพี่อย่างดี “
แค่นั้นแหละครับ น้องลักยิ้มของเพื่อนๆ โชว์ลักยิ้มใหญ่ เป็นลักยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุข ดวงตาของละอ่อนน้อยของผม ที่ดูหมองเศร้าในตอนแรก แปล่งประกายขึ้นอีกครั้ง
คืนนั้นก็เป็นอีกคืนหนึ่งที่ผมมีความสุขมากๆ ความรู้สึกเหมือนตอนที่ผมกับภัท เราไปกราบพ่อกับแม่ครั้งแรก อบอุ่นใจมากๆ ครับ และมีความสุขมากด้วย สุขจนบางครั้งผมคิดว่า ผมฝันไป เคยถามเพื่อนหลายๆ คนครับว่า
" มริงบอกตรูหน่อยซิ ว่าชีวิตของตรูตอนนี้มันคือเรื่องจริง "
มันก็บอกกลับมาว่า
" ออ ไอ่เจี้ย 5555555 "
ปล.ไม่รู้ว่าเขียนดีหรือเปล่านะครับ ยอมรับว่า เขียนอยากกว่า เอกสารวิชาการซะอีก ติ ชม กันได้ครับ
-
ประทับใจจังค่ะ :-[
ครอบครัวของทั้งสองคนน่ารักมากๆ
-
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: น้องลักยิ้มน่ารักมาก :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
-
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากมาย
ยินดีด้วยนะ
สำหรับสิ่งดีๆๆในชีวิต o13
-
คุณพ่อของพี่สีฟ้าพูดเหมือนเม้นท์เก่าๆของแน๋วเลยแฮะ แสดงว่าใจเราตรงกานนนนนน
แอร๊ยยยยยยยยส์ :o8:
ปล. ของฝากนี้แน๋วยกให้ซินคนเดียวดีกว่า เช๊อะๆๆๆๆๆ :m31:
-
คิดถึงมากมาย :o8:
ป๋อหล๋อ...สามตอนจบเลยเหรอจ้ะ สีฟ้าจ๋า...แบบว่าลงตอนต่อไปเร็วๆๆๆๆนะจ้ะ คนที่รักเราทุกคนจะมีความสุข....เมื่อเรามีความสุข :m13:
-
:m1: :m1:
อาจารย์ขา... สุดยอดเลย เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก ประทับใจ o13 o13
รอตอนต่อไปค่ะ
-
:กอด1: รักนะ
ปล.รอไปตรวจเบาหวานพร้อมลุงฟ้าแหละ ท่าทางคงสูงอยู่เหมือนกันนะลุงอ่ะ
-
กิซซซซซซซ น่ารักมั่กมากก ครอบครัวจารย์ฟ้า
น้องลักยิ้มก็น่ารัก อ่านแล้ววรู้สึกดีจังเน้อ ม่ะมีไรจะดีเท่ากับการที่ครอบครัวให้กำลังใจเราเมื่อยามที่เราอ่อนล้าและต้องการกำลังใจอีกแล้ววอ่ะ o13
น้องลักยิ้มก็ขอให้มีลักยิ้มให้จารย์ฟ้าตลอดไปน๊า :o8:
วันนี้หลับฝันดีกันน๊า แต่อย่ามัวคุยกันจนดึกลืมหลับหล่ะ อิอิ :laugh:
-
มันเป็นความสุขส่วนหนึ่งนะที่ พ่อแม่ยอมรับได้และอวยพรให้
จากนี้ขึ้นกับคนสอง
ที่จะประคับประคองความรักตัวเองไปในทิศทางไหน
ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมากๆคร๊าบบบบบบบบ
อ่านทีไร อมยิ้มทุกทีเล๊ยยยยย o13
-
“ เมื่อเธอมาเป็นคนรักพี่ และกำลังจะเป็น............ พี่ก็ต้องให้เกียรติ ยกย่องเธอให้อยู่ในสังคมของพี่ ไม่ใช่มาอยู่แต่ในบ้าน แอบๆ หลบๆ เหมือนเล่นซ่อนหา “
คำตอบของ ............... คืออะไร ได้โปรดเฉลย :m12: :m12: :m12:
อาจารย์สีฟ้า แกล้งน้องลักยิ้มมากๆ ระวังน้องลักยิ้มแปลงร่างนะคร้าบบบบบ :m14:
ปล จุด จุด จุด
วันนี้เกือบเข้าเล้าม่ายล่ายแน่ะ ลืม password ตัวเองอ่ะ แง๊งงงงงงงงงงงง
-
กระทู้นี้ก็แอบอ่านมาตั้งนาน ตั้งแต่ไม่ได้อยู่ในหน้านี้ แต่ก็ไม่เคยเข้ามาเป็นกำลังใจให้เลย ขอโทษนะคะ :m5: :m5 อยากบอกว่ายังงัยก็ยืนยันเป็น
FC อยู่ดี เพราะรู้สึกดี ดี ไม่ได้เป็นเพราะอ่านแต่สิ่งดี ดี ที่อาจารย์สีฟ้าเขียน แต่รู้สึกประทับใจกับสิ่งที่อาจารย์สื่อออกมา กับความคิดที่แสดง แล้วทำให้
รู้ว่าตัวตนที่เป็นอยู่ เป็นคนอย่างไร สิ่งที่อาจารย์ทำคืออะไร แต่ตอนนี้ขอเป็น FC ของน้องลักยิ้มเพิ่มอีกคนน๊า เด็กอะไรน่ารักซะเหลือเกิน อ่านเรื่อง
ราวของทั้งสองคน แล้วเพิ่มความหวาน ให้คนอ่านเสมอ และได้อะไรดี ดี จากเรื่องราวของ อาจารย์สีฟ้าเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ตลอดไป นะ
คะ อาจจะไม่ได้เข้ามาให้กำลังใจเป็นตัวหนังสือบ่อย บ่อย แต่ขอบอกว่ายังมีอีกหนึ่งกำลังใจอยู่ตรงนี้เสมอนะคะ :L1: :L1: :L1:
-
น่าประทับใจมากเลย ดีใจกับอาจารย์ด้วยที่มีวันแบบนี้อีกครั้ง
ที่คุณพ่อพูดเนี่ย มันใช่เลยอ่ะ
อาจารย์โชคดีมากๆ เลยที่มีคนแวดล้อมที่รักและเข้าใจ
อิจฉา เข้าใจมั๊ย อิจฉาวุ๊ย :m31: :m31: :m31:
.
.
.
ปอลอ น้องลักยิ้ม โตไปแล้วห้ามวอกแวกนาฟ้อยยยยยย กองหนุนอาจารย์เยอะ :laugh:
-
:L2: :L1: :L2:
ดูแลรักที่มีให้กันไปนาน ๆ นะคะ
เห็น อ.สีฟ้า กะ น้องลักยิ้มมีความสุข
เราก็พลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ
:L2: :L1: :L2:
-
:m4: :m4:
ตื่นเต้นๆๆ
อิอิ
:oni1: :oni1:
-
อาจารย์ไม่ต้องไปซีเรียสนะคะ เขียนไปเลยค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนคำว่า "หลอก" ให้เป็น "หรอก"
“ เมื่อเธอมาเป็นคนรักพี่ และกำลังจะเป็น............ พี่ก็ต้องให้เกียรติ ยกย่องเธอให้อยู่ในสังคมของพี่ ไม่ใช่มาอยู่แต่ในบ้าน แอบๆ หลบๆ เหมือนเล่นซ่อนหา “
คำตอบของ ............... คืออะไร ได้โปรดเฉลย :m12: :m12: :m12:
อันนี้หนูก็อยากจะทราบด้วยคนค่ะ :m1: ว่าจะเป็น ว่าที่สามี หรือ ว่าที่ภรรยา
-
มาเยี่ยมอีกค่ะพี่ฟ้า^///^
ตอนนี้รู้สึกเหมือนจากที่สุขภาพปกติ กลายเป็นนำตาลในเส้นเลือดพุ่งขึ้นสูงปรี๊ทจนปรอทจะแตก! :m25:
เอื้อก! พี่ลักยิ้มงอนน่ารักมากมาย พี่ฟ้าก็ด้วย หนูว่าหนูเข้าใจพี่นะคะไอ้เรื่องอยากแกล้งคนที่ตัวเองชอบเนี่ย มันสนุกแล้วก็สะใจยังไงไม่รู้อ่ะ 555+ :oni1:
ดีใจกับพวกพี่ด้วยนะคะ ดีจังเลยที่ครอบครัวยอมรับแล้ว! คุณพ่อคุณแม่พี่ใจดีมากๆเลยค่ะ หนูว่าหาไม่ได้ง่ายๆนะคะ แต่ถึงยังไงตอนนี้ก็ยังเชียร์พี่สุดใจขาดดิ้นค่ะ อิๆๆๆ
ตอนนี้คิดว่าพี่น่าจะมีความสุขมากๆแน่ๆเลย แอบน้อยใจตัวเอง ทำไมไม่มีคนรักกับชาวบ้านเค้าบ้างเนี่ย o7 :sad2: แง้... :a6:
แฮ่ๆๆ พล่ามซะยาว ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ! ^--^! :a2:
ปล. กำแพงของเราที่เราสร้าง ถ้าหากไม่ทำลายมันลงมาเอง แล้วใครจะทำ...?
ปล.2 ทุกสิ่งทุกอย่างมีทางเลือก ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกให้มันเดินไปในทางเส้นไหน
-
ท้องฟ้างดงามเสมอเมื่อมีความรัก
:L1: :L1: :L1:
อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกเต็มอิ่มกับคำที่เรียกว่ารักจังค่ะ
ขอสมัครเป็นfcอาจารย์สีฟ้ากะลักยิ้มด้วยคน
:กอด1:
-
เข้ามาช่วยทำมาหากินแทนพี่ฟ้าครับ คริคริ :m1: :m1: :m1: พอดีพี่ฟ้าทิ้งโน๊ตบุ๊คไว้ให้ ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนนะครับสำหรับกำลังใจ ทู้นี้คงเป็นทู้เดียวที่พี่ฟ้าอ่านแล้วมีความสุขที่สุด เพราะเห็นอ่านที่ไรยิ้มทุกที ผมก็มีความสุขครับ พี่ฟ้าบอกผมว่า
" ตัวอักษรจากแป้นพิมพ์เล็กๆ ที่ทุกคนเม้นต์ให้ เป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่เสมอ เวลาได้กลับมาอ่านใหม่อีกครั้ง มันทำให้ยิ้มได้ "
เวลาพี่ฟ้าเครียด พี่ฟ้าก็จะกลับมาอ่านใหม่ตั้งแต่เม้นต์แรกอีกครั้งอ่าน พี่ฟ้าบอกว่ามีความสุขมากถึงแม้มันจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตาม
ขอบคุณทุกๆ เม้นต์นะครับ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมรักพี่ๆ ในทู้นี้ทุกคนเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
ประทับใจจังค่ะ
ครอบครัวของทั้งสองคนน่ารักมากๆ
ครอบครัวพี่ฟ้าน่ารักครับ อบอุ่นมากด้วย ผมชอบเวลาพี่ฟ้าคุยกับพ่อแล้วแทนตัวเองว่า " หนู "
:oni2: :oni2: :oni2: :oni2: น้องลักยิ้มน่ารักมาก :oni2: :oni2: :oni2: :oni2:
แหมๆ พี่ทิพก้อ ชมกันซึ้งหน้าแบบนี้ผมก็เขินแย่ดิครับ :o8: :o8:
เป็นครอบครัวที่น่ารักมากมาย
ยินดีด้วยนะ
สำหรับสิ่งดีๆๆในชีวิต o13
ขอบคุณครับ " สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับผม ก็คือการที่ได้เป็นคนรักของพี่ฟ้าครับ "
คุณพ่อของพี่สีฟ้าพูดเหมือนเม้นท์เก่าๆของแน๋วเลยแฮะ แสดงว่าใจเราตรงกานนนนนน
แอร๊ยยยยยยยยส์ :o8:
ปล. ของฝากนี้แน๋วยกให้ซินคนเดียวดีกว่า เช๊อะๆๆๆๆๆ :m31:
สงสัยพ่อพี่ฟ้าเข้ามาแอบอ่านในทู้แน่ๆ เลยพี่แน๋ว ปอหล๋อ.แต่ของฝากนะพี่ฟ้าอยากให้พี่แน๋วจริงๆหนา
คิดถึงมากมาย :o8:
ป๋อหล๋อ...สามตอนจบเลยเหรอจ้ะ สีฟ้าจ๋า...แบบว่าลงตอนต่อไปเร็วๆๆๆๆนะจ้ะ คนที่รักเราทุกคนจะมีความสุข....เมื่อเรามีความสุข :m13:
คิดถึงอาไรกันเจ้ เมื่อคืนก็คุยกัน ผมไม่อยากแฉหรอกว่าพี่ๆ คุยไรกันมั้ง ชอบยุให้เค้าเสียตัวกันเรื่อยเชียว สงสารพี่จิม 5555555555
:m1: :m1:
อาจารย์ขา... สุดยอดเลย เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก ประทับใจ o13 o13
รอตอนต่อไปค่ะ
ครอบครัวพี่ฟ้าน่ารักครับ น่ารักมากด้วย ผมก็ดีใจครับที่ใกล้จะเป็นครอบครัวเดียวกับพี่ฟ้า
:กอด1: รักนะ
ปล.รอไปตรวจเบาหวานพร้อมลุงฟ้าแหละ ท่าทางคงสูงอยู่เหมือนกันนะลุงอ่ะ
พี่แอนไม่ต้องรอแล้วมั้งครับ ไปตรวจเลยเถอะ เพราะตอนนี้พี่ฟ้าก็เป็นเบาหวานเข้าขั้นวิกฤติแล้ว อิอิ
กิซซซซซซซ น่ารักมั่กมากก ครอบครัวจารย์ฟ้า
น้องลักยิ้มก็น่ารัก อ่านแล้ววรู้สึกดีจังเน้อ ม่ะมีไรจะดีเท่ากับการที่ครอบครัวให้กำลังใจเราเมื่อยามที่เราอ่อนล้าและต้องการกำลังใจอีกแล้ววอ่ะ o13
น้องลักยิ้มก็ขอให้มีลักยิ้มให้จารย์ฟ้าตลอดไปน๊า :o8:
วันนี้หลับฝันดีกันน๊า แต่อย่ามัวคุยกันจนดึกลืมหลับหล่ะ อิอิ :laugh:
ใช่ครับ ไม่มีอะไรสำคัญกว่าครอบครัวแล้ว เพียงแค่ครอบครัวผมกับพี่ฟ้ายอมรับกันและกันได้ แค่นี้ก็ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วครับ ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมรักพี่ฟ้าตลอดไปอยู่แล้ว
มันเป็นความสุขส่วนหนึ่งนะที่ พ่อแม่ยอมรับได้และอวยพรให้ จากนี้ขึ้นกับคนสอง
ที่จะประคับประคองความรักตัวเองไปในทิศทางไหน ขอให้ทั้งคู่มีความสุขมากๆคร๊าบบบบบบบบ
อ่านทีไร อมยิ้มทุกทีเล๊ยยยยย o13
ผมจะประคับประคองความรักของผมอย่างดีที่สุดครับ ผมเคยบอกกับพี่ฟ้าว่า "ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง หรือเราจะทะเราะกันแรงแค่ไหน แต่เราสองคนจะช่วยกันผ่านมันไปให้ได้ " ไม่อยากบอกว่า วันที่พี่ฟ้าไปหาแม่ผม แม่พูดเหมือนคืนส่งตัวเข้าหอเลย 5555555
คำตอบของ ............... คืออะไร ได้โปรดเฉลย :m12: :m12: :m12:
อาจารย์สีฟ้า แกล้งน้องลักยิ้มมากๆ ระวังน้องลักยิ้มแปลงร่างนะคร้าบบบบบ :m14:
ปล จุด จุด จุด วันนี้เกือบเข้าเล้าม่ายล่ายแน่ะ ลืม password ตัวเองอ่ะ แง๊งงงงงงงงงงงง
ผมก็อยากแปลงร่างอยู่แล้วพี่ แกล้งแบบนี้ไม่โกรธหรอกครับ แต่เมื่อก่อนนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
กระทู้นี้ก็แอบอ่านมาตั้งนาน ตั้งแต่ไม่ได้อยู่ในหน้านี้ แต่ก็ไม่เคยเข้ามาเป็นกำลังใจให้เลย ขอโทษนะคะ :m5: :m5 อยากบอกว่ายังงัยก็ยืนยันเป็น FC อยู่ดี เพราะรู้สึกดี ดี ไม่ได้เป็นเพราะอ่านแต่สิ่งดี ดี ที่อาจารย์สีฟ้าเขียน แต่รู้สึกประทับใจกับสิ่งที่อาจารย์สื่อออกมา กับความคิดที่แสดง แล้วทำให้รู้ว่าตัวตนที่เป็นอยู่ เป็นคนอย่างไร สิ่งที่อาจารย์ทำคืออะไร แต่ตอนนี้ขอเป็น FC ของน้องลักยิ้มเพิ่มอีกคนน๊า เด็กอะไรน่ารักซะเหลือเกิน อ่านเรื่องราวของทั้งสองคน แล้วเพิ่มความหวาน ให้คนอ่านเสมอ และได้อะไรดี ดี จากเรื่องราวของ อาจารย์สีฟ้าเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์ตลอดไป นะคะ อาจจะไม่ได้เข้ามาให้กำลังใจเป็นตัวหนังสือบ่อย บ่อย แต่ขอบอกว่ายังมีอีกหนึ่งกำลังใจอยู่ตรงนี้เสมอนะคะ :L1: :L1: :L1:
ขอบคุณแทนพี่ฟ้ามากๆ ครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ พี่ฟ้าเคยบอกว่า " ตราบใดที่เรายังรักกันอยู่ เราจะทำแต่สิ่งดีๆ ให้กัน เราจะห่วงใยใส่ใจดูแลกัน เพราะไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ขอแค่วันนี้เรารักกันให้มากที่สุด แค่นี้พอแล้ว "
น่าประทับใจมากเลย ดีใจกับอาจารย์ด้วยที่มีวันแบบนี้อีกครั้ง
ที่คุณพ่อพูดเนี่ย มันใช่เลยอ่ะ
อาจารย์โชคดีมากๆ เลยที่มีคนแวดล้อมที่รักและเข้าใจ
อิจฉา เข้าใจมั๊ย อิจฉาวุ๊ย :m31: :m31: :m31:
ปอลอ น้องลักยิ้ม โตไปแล้วห้ามวอกแวกนาฟ้อยยยยยย กองหนุนอาจารย์เยอะ :laugh:
ใช่ครับ คนที่แวดล้อมพี่ฟ้าน่ารักทุกคน เพื่อนก็น่ารัก พี่ฟ้าเคยบอก ( อีกแล้ว ) ว่า " การเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน อยู่ที่ไหนใครๆ ก็รัก "
:L2: :L1: :L2:
ดูแลรักที่มีให้กันไปนาน ๆ นะคะเห็น อ.สีฟ้า กะ น้องลักยิ้มมีความสุข
เราก็พลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ
:L2: :L1: :L2:
ขอบคุณครับพี่cj ผมก็ดีใจครับที่เรื่องของผมทำให้พี่ๆ มีความสุข :c5: :กอด1: :c5:
:m4: :m4:
ตื่นเต้นๆๆ
อิอิ
:oni1: :oni1:
ตื่นเต้นไรครับบบบบบ o2 o2
อาจารย์ไม่ต้องไปซีเรียสนะคะ เขียนไปเลยค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนคำว่า "หลอก" ให้เป็น "หรอก"
คำตอบของ ............... คืออะไร ได้โปรดเฉลย :m12: :m12: :m12:
อันนี้หนูก็อยากจะทราบด้วยคนค่ะ :m1: ว่าจะเป็น ว่าที่สามี หรือ ว่าที่ภรรยา
พี่ฟ้ามาลงเรื่องนี้ ต้องมีพจนานุกรมวางอยู่ข้างๆ ด้วย คริคริ แต่ว่าคำตอบนี้ไม่บอก..55555555
เอื้อก! พี่ลักยิ้มงอนน่ารักมากมาย พี่ฟ้าก็ด้วย หนูว่าหนูเข้าใจพี่นะคะไอ้เรื่องอยากแกล้งคนที่ตัวเองชอบเนี่ย มันสนุกแล้วก็สะใจยังไงไม่รู้อ่ะ 555+ :oni1:
ดีใจกับพวกพี่ด้วยนะคะ ดีจังเลยที่ครอบครัวยอมรับแล้ว! คุณพ่อคุณแม่พี่ใจดีมากๆเลยค่ะ หนูว่าหาไม่ได้ง่ายๆนะคะ แต่ถึงยังไงตอนนี้ก็ยังเชียร์พี่สุดใจขาดดิ้นค่ะ อิๆๆๆ
ตอนนี้คิดว่าพี่น่าจะมีความสุขมากๆแน่ๆเลย แอบน้อยใจตัวเอง ทำไมไม่มีคนรักกับชาวบ้านเค้าบ้างเนี่ย o7 :sad2: แง้... :a6:
ปล. กำแพงของเราที่เราสร้าง ถ้าหากไม่ทำลายมันลงมาเอง แล้วใครจะทำ...?
ปล.2 ทุกสิ่งทุกอย่างมีทางเลือก ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกให้มันเดินไปในทางเส้นไหน
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ พี่ฟ้าเคยบอกว่า กว่าครอบครัวพี่ฟ้าจะยอมรับได้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆครับ ผ่านน้ำตามาเยอะเหมือนกัน ผมต้องขอบคุณพี่ภัทด้วยซ้ำ ที่พี่เค้าทำให้ผู้ใหญ่ยอมรับได้
ท้องฟ้างดงามเสมอเมื่อมีความรัก
:L1: :L1: :L1:
อ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกเต็มอิ่มกับคำที่เรียกว่ารักจังค่ะ
ขอสมัครเป็นfcอาจารย์สีฟ้ากะลักยิ้มด้วยคน
:กอด1:
ชอบครับ :m4: :m4: :m4: " ท้องฟ้างดงามเสมอเมื่อมีความรัก " ยินดีต้อนรับสมาชิก FC คนใหม่ครับ
-
ลักยิ้มเก่งมากเลยเนอะ o13
รักกันให้นานๆเน่อ :m1:
อ่านที่ไรแล้วรู้สึกอบอุ่นจิงๆ :m13:
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ เม้นต์นี้คงเป็นเม้นต์สุดท้าย เพราะผมจะไม่ใช้พี่ฟ้าเข้ามาในเวปนี้อีก
ขอบคุณสำหรับแรงใจ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอบคุณมากๆ ครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:L2: :L1: :o8: เข้ามาเก็บความหวานของพี่อาจารย์สีฟ้า กับน้องลักยิ้ม :o8: :L1: :L2:
ป๋อล๋อ*.... เช๊อะๆ :a14: ไม่เอาหรอกของฝากอ่ะ ยกให้แน๋วคนเดียวไปเลย
กินเนื้อหมดแล้วเหลือตะเปลือกให้น้องๆ จิส์ๆ o12
-
อ่าว น้องลักยิ้มจะรีบหนีปายหนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
กลับมาก่อนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
อย่าพึ่งชิ่งจิ ทองแท้ย่อมไม่กลัวสนิม จำที่พี่เคยบอกได้ป่าว
ก็ถ้าเรามั่นใจว่าเราเปงทองแท้เราก็ต้องยืนยัดเพื่อพิสูจน์ตัวเองจิ
การหนีปัญหาไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดเสมอไปน๊า
น้องลักยิ้มต้องเข้าใจนิสัยของพวกนักวิทยาศาสตร์นะ (พี่สีฟ้าก็เปงนักวิทยาศาสตร์นิ)
ยิ่งน้องลักยิ้มพาพี่สีฟ้าหนีออกจากเล้ายิ่งเท่ากับว่า....
คิดดูให้ดีๆนะ พี่คงบอกได้แค่นี้แล่ะ ไม่งั้นเด่วจะว่าพี่ไม่เปงกลางอีก เอิ๊กๆๆๆ
-
น้องลักยิ้มจาไปหนายยยยอ่ะ
เข้ามาแบบคู่หูหนุงหนิงกะจารย์ฟ้าน่ารักดีออก :m1:
วันนี้คิดถึงจารย์ฟ้า กะน้องลักยิ้มมม ดีจังที่โลกนี้มีความรักกก :o8:
-
สวัสดีค่า o1 พี่อาจารย์สีฟ้า และน้องลักยิ้ม ชื่ออ้อค่า :impress:
ได้มีโอกาสอ่านเรื่องของพี่อาจารย์สีฟ้า และน้องลักยิ้ม แล้วอยากบอกว่าประทับใจในเรื่องของอาจารย์มากเลยค่ะ :m3:
แอบอ่านอยู่พักใหญ่แต่ตอนนี้อ่านจบแล้วค่ะ รู้สึกดีใจและยินดีมากๆเลยค่ะที่พี่อาจารย์สีฟ้ายอมเปิดใจรับรักครั้งใหม่ใน
ชีวิต อ้อเชื่อว่าพี่ภัทคงดีใจที่มีคนมาดูแลคนที่เค้ารักแทนเค้าแน่นอนค่า :impress2: ดีใจกับพี่อาจารย์สีฟ้าที่ตามหาอีก
ครึ่งชีวิตของพี่เจอแล้ว อยากให้พี่และน้องลักยิ้มรักษา และช่วยกันประคับประครองความรักของพี่ให้นานๆ :m1:เรื่อง
คนที่อิจฉาพี่ ก็อย่าไปสนใจเลยค่ะอย่าเอามาใส่ใจ :เฮ้อ:ทำให้เราไม่สบายใจเลยนะคะมันเป็น
ธรรมดาค่ะที่มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด ถ้าเราเก็บมาใส่ใจมากไปก็จะเป็นทุกข์ค่ะ :m15: เพิ่งสมัครยูสเซอร์ในบอร์ดนี้
เลยอยากคอมเม้นท์ให้กับพี่อาจารย์สีฟ้า และน้องลักยิ้มเป็นคอมเม้นท์แรกน่ะค่ะ :laugh:เป็นกำลังใจให้กับพี่และน้อง
ลักยิ้มนะคะ ไม่ว่าวันข้างหน้าพี่และน้องจะเจออะไรที่มันหนักหนาสาหัส ขอให้จับมือกันไว้ฝ่าฟันไปด้วยกันนะคะ :oni2:
และเพื่อนๆในบอร์ดและอ้อจะเป็นกำลังใจให้พี่เสมอ :กอด1: :กอด1:ชอบเรื่องของพี่มากมายเลยค่า อ่านแล้วยิ้มได้มี
ความสุขมากเลยค่ะ ถ้าอ้อรู้สึกเครียดอะไรมาก็ตามพออ่านเรื่องของพี่ฟ้าแล้วก็จะมีคำว่าความสุขเข้ามาแทนที่ทุกครั้งเลยค่ะ
ป.ล.น้องลักยิ้มจะไปไหนอ่ะตัวเอง
-
:m1:หวาดดีคราบอาจารย์ blue
-
:m1: :m1:
ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มนะคะ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L1: :L1: :L2: :L2: :L2: :L2:
:กอด1: :กอด1:
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ เม้นต์นี้คงเป็นเม้นต์สุดท้าย เพราะผมจะไม่ใช้พี่ฟ้าเข้ามาในเวปนี้อีก
ขอบคุณสำหรับแรงใจ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอบคุณมากๆ ครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
^
^
จะพาพี่อาจารย์สีฟ้าหนีไปไหนจ๊ะ น้องลักยิ้ม :m13:
แล้วอย่างนี้ แปลงดอกไม้ ใครจะรดน้ำพรวนดินล่ะน่อ ... :L2:
-
:L2: :L1: :กอด1:ช่วงพบมิตรรัก แฟนเพลง :กอด1: :L1: :L2:
อืมๆ ถึงเรื่องจะอยู่ในกระทู้นิยาย แต่ความจริงนั้นยิ่งกว่านิยายซะอีก
ทีแรกว่าจะอวยพรให้ รักกันน้อยๆ แต่รักกันนานๆ
แต่เท่าที่อ่านมา คงต้องบอกว่า รักกันมากๆ และคงรักตลอดไป...
ฝากกลอนให้ครับ.....(ไปใส่ประตูเอาเอง 5555)
หลงทางในความรัก เพราะหลงรักไม่เห็นทาง
หลงใหลอยู่มิวาง รักหลงทางว้าวุ่นใจ
หลงป่าว่าโหดนัก หลงทางรักหมดทางไป
หลงป่าหาทางได้ หลงรักไปไม่เห็นทาง
หลงรักเพียงแรกเจอ หลงรักเธอไปหมดใจ
หลงรักสักเพียงใด หลงลืมไปเธอไม่มอง
กำแพงเธอช่างสูงนัก กำแพงรักฟ้าหม่นหมอง
กำแพงรักไม่สมปอง กำแพงล้อมปิดทั้งใจ
ปิดตายเพราะสูญเสีย ปิดเพื่อเขาที่จากไป
ปิดแน่นจนลืมไซร์ ปิดหัวใจที่เฝ้ามอง
เฝ้ามองด้วยความหวัง เฝ้าเพียงฝันให้สมปอง
เฝ้าคิดจะจับจอง เฝ้าเพียงมองกำแพงใจ
ส่งใจที่แน่นหนัก ส่งความรักป่ายปีนไป
ส่งข้ามกำแพงใจ ส่งผ่านให้เธอครอบครอง
สุดท้ายด้วยความดี ดลให้พี่ได้หันมอง
รักแท้ที่ใฝ่ปอง รักที่น้องให้หมดใจ...
เหอๆๆ
ขอบคุณมากๆๆๆครับ กลอนอ่านแล้วกินใจมาก มองเห็นภาพทุกอย่างเลย ขอบคุณมากมายจริงๆครับ เดี๋ยวกลอนนี้จะอยู่ในหนังสือของผม :pig4: :กอด1: :L1: :L1: :กอด1: :pig4:
ไม่เป็นไรครับ ยินดีด้วยครับ
ว่าแต่ หนังสืออะไรเหรอครับ เรื่องฟ้าท้อง เอ๊ย ท้องฟ้ากะลักยิ้ม เหรอ ครับ เหอๆๆ
-
ขอบคุณสำหรับทุกๆ กำลังใจนะครับ เม้นต์นี้คงเป็นเม้นต์สุดท้าย เพราะผมจะไม่ใช้พี่ฟ้าเข้ามาในเวปนี้อีก
ขอบคุณสำหรับแรงใจ ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอบคุณมากๆ ครับ
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
เราเคารพในการตัดสินใจของทุกคน เราเชื่อในความดี และความรักที่มีให้ แม้เราไม่เจอกันในเวปนี้ แต่เราก็อาจเจอกันที่อื่น ไม่ว่าที่ไหน แค่เรารู้ว่าคุณมีความสุขเราก็พอใจ เล้าเป็ดแห่งนี้ก็ยังคงรอเป็นที่พักใจให้พวกหนูเสมอ :L1: :L2:
-
แว๊ก เน็ตบ้านโดนตัดไม่ค่อยได้เข้ามา
ว่าแต่
จะไปไหน
ทำไมต้องไป
แล้วไงเนี่ยะ อ๋อยๆๆ o2
นู๋ งง o2 o2 o2
-
:m15: :m15: :m15:
ทู้นี้มีใครเกลียดจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มเหรอ ???????
รู้สึกเป็นครั้งที่สองแล้วว่าเหมือนจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มน้อยใจอะไรซักอย่าง
แต่ไม่เห็นเข้าใจเลยอ่ะ ทู้นี้มีแต่คนรักทั้งสองคนทั้งนั้นเลยนี่นา
.... หรือเราโลกแคบไปหว่า.... :m29: :m29:
-
พึ่งอ่านจบมาถึงตอนนี้ค่ะ
ขอให้มีความสุขและมีแต่ความเข้าใจกันนะคะ
:L2: :L1: :L2:
-
อ้าว!
ย้ายมาห้องนี้แล้วหรอ
ดีจังเลย
คราวหน้าจะได้ไม่ต้องไปอ่านที่ห้องอื่นอีก :m1:
โทษที แบบว่าเพิ่งรู้ อิอิ (อู้งานตลอด :laugh:)
ปล. ปล. หวัดดี คุณเรย์ เจ้สอง คุณแน๋ว ผ่านทู้นี้ด้วยนะครับ :L2: :L2:
:กอด1: ดีจ้า....ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน ไม่เจอซะนานนนนนนนนน หายไปไหนมาน้ออออ อย่าบอกนะว่าหายไปตามเสน่ห์รักยาดองอยู่ อิอิ :m32:
อ่ะ ครับ ดีใจครับที่จำกันได้ :o8: ไม่ได้ไปตามรักที่ไหน แต่มัวเมายาดองอ่ะ เอิ้ก ๆ (ล้อเล่น เลิกนานแระ) ว่าจะเล่าเรื่องต่อ ดันว่ามีงานเยอะครับ แต่ก้ยังแวะเวียนหลายทู้ ยกเว้นของตะเอง 555
ปล. ไอยุทธมันกลับมาแล้วครับ กลายเป็นว่า ฉันคนหนึ่ง เขาคนหนึ่ง เธอคนหนึ่ง เราสามคน o7 o7
หวัดดีคร่า จำได้สิเคอะ ว่าแต่เรื่องราวเ็ป็นไงต่อ ช่วยกลับมาเล่าต่อสิ เจ้อยากรู้จังเลย :o8:
-
อาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้มอย่าเพิ่งทิ้งกันไปสิค้า :m15: :m15:
อย่าไปแคร์กับเสียงกุ้งหอยปูปลาเลยค่ะ
-
หวัดดีคับพี่ฟ้า กะน้องลักยิ้ม
ป๊อกม่ะได้เม้นตั้งนานแหน่ะ แต่ยังตามอ่าน เอิ้กกกกกก
ขอให้รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆนะคับ
ส่วนบางเรื่องไม่ต้องใส่ใจก้อได้นะคับ เพราะว่าคนเราย่อมมีทั้งคนที่รักและคนที่เกลียด
ป๊อกเป็นกำลังใจให้นะคับทั้งสองคน อิอิ :a2:
:L2: :L1: :L2: :L1: :L2: :L1:
-
เป็นกำลังใจให้นะครับ
:m1:
ปล. สวัสดีครับยาดอง อิอิ
-
เคารพการตัดสินใจของน้องค่ะ ว่างๆ ถ้าเหงาก็แวะเข้ามานะ :L2: :L2: :L2:
-
แหะๆ เพิ่งได้อ่านตอนที่ย้ายมาอยู่บอร์ดนิยายแล้ว
(ปกติสิงอยู่แต่ในบอร์ดนิยาย)
ตอนนี้ก็เลยมาคอมเมนต์เป็นครั้งแรก
ดีใจกับอาจารย์สีฟ้านะครับ ที่ได้พบกับรักแท้อีกครั้ง
ผมอ่านละยิ้มตามตลอดเลย ช่วงหลังๆเนี่ย
ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกว่า ฟ้าิลิขิตมาจริงๆ สำหรับคู่ีนี้
น้องลักยิ้มน่ารักมากกกกกก จริงๆ อิอิ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ ทำให้พวกเราที่ยังตามหารักแท้ไม่เจอได้อ่านละมีกำลังใจต่อไป
อ้อ วันที่ greenwave มี club friday รักแท้ แพ้ ... ผมก็ันั่งฟังอยู่ด้วยนะครับ
พอเข้ามาอ่านเจอในนี้ (สารภาพว่าเพิ่งมาเปิดกระทู้ดูทีหลัง) ก็อินเข้าไปใหญ่ 55
ไม่รู้ว่าจะเข้ามาอีกหรือเปล่า
ยังไงก็ ... รักกันนานๆนะฮะ ^^
ปล.สวัสดีรุ่นพี่สีฟ้าครับ ขาวแดงเหมือนกัน
กระทู้นี้เด็กจตุรมิตรเต็มไปหมดเลยนะ 555
-
:L1: :L1: :L1:
:L2: :L2: :L2:
-
:m16:น้องลักยิ้ม จะหนีไปไหน เด๋วจับอาจารย์เป็นตัวประกันไว้ซะเลย
-
เพิ่งด้ายเข้ามาอ่าน :o8:
เคยเข้าไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกที่ห้องพูดคุยทั่วไป
แล้วก็คิดว่าไม่กี่วันมันคงล่วงไป หลังจากนั้นก็ไม่เห็นอีกเลยอ่ะ แล้วก็ลืมด้วย
หลังจากนั้นก็มาอ่านเรื่องของพี่จิม ยังเม้นบอกลักยิ้มเลยว่าฉายาน่ารักดี (ตอนนั้นแอบเรียกลักยิ้มว่าพี่แหละ อายจัง :o8: มะเปงไรปีเดียว)
แต่ลักยิ้มก็นะ ชมตัวเองกลับมาว่าตัวจิงก็น่ารัก o7 ไม่ค่อยชมตัวเองเล้้ย
แต่ก็ยังบื่อเน้อ ยังไม่รู้ว่าเค้าคุยกันอยู่ที่ทู้นี้ แล้วก็อยู่ดี ๆๆเพิ่งเห็นทู้นี้ที่ห้องนิยาย
ยังงงอยู่เลยว่าเรื่องนี้มายังไง แล้วเราพลาดไปด้ายไง จนมันมาตั้ง 20 กว่าหน้าแระ
เลยเข้ามาอ่านต่อ แต่ไม่แสดงความคิดเห็นดีกว่า เพียงแต่ว่าทู้นี้มันทำให้เรายิ้มด้าย และมีความสุขที่ด้ายอ่าน 555+
อีกอย่าง :m15:เศร้าใจกะตัวเอง เรามาในวันที่เขาไป มะเปงไร ขอให้อาจารย์สีฟ้ากับลักยิ้ม
เก็บแต่ความรู้สึกดี ๆ คำแนะนำดี ๆๆ ที่เพื่อน ๆๆ พี่ ๆๆๆน้อง ๆๆมีให้แค่นั้นก็พอ
เหมือนกับประโยคที่พี่ป๋อง กะพล ทองพลับ พูดเสมอในรายการ The shock ว่า
"สิ่งไหนดีเราเก็บไว้ สิ่งไหนไม่ดีก็ปล่อยมันทิ้งไป" (แต่อันนั้นมันรายการผีอ่ะ มะเปงรายประโยคใช้ด้วยกันด้าย)
เราอย่าไปสนใจกับคนที่เห็นแก่ตัวพวกนั้นเรย หากเราเข้มแข็งเราก็จะผ่านไปด้าย
เหมือนกับพระพุทธเจ้า ก่อนที่พระองค์จะตรัสรู้ ก็มีมารผจญ พยายามทำให้พระองค์ไม่มีสมาธิและไม่สามารถ
ตรัสรู้ด้าย แต่พระองค์ก็สามารถเอาชนะ เหล่ามารพวกนั้นด้ายคับ
*-----*-----*------*------*-------*
อ๊ากกกกกกกกก :serius2::serius2: สุขแล้วก็ไปเครียดต่อ เพื่อนรู้ผล admission กันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทำไมของเรามีปัญหาอยู่คนเดียวว้า เด๋วจาไประเบิดสถาบันอุดมศึกษาในระบบกลาง ฮือ ๆๆๆ
-
ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้ทั้ง 2 คนจะได้อ่านหรือเปล่า
พอดีเป็นคนที่ถ้าอ่านไม่ทันจะไม่คอมเม้น ( แม้ว่าอยากจะคอมเม้นแถบตาย )
อย่างแรกเลยคืออยากขอโทษ ที่มาอ่านแต่ไม่เคยทำไรให้ได้เลย
อ่านเรื่องของทั้งคู่แล้วอิจฉานะ เพราะชีวิตผมไม่เคยเจอหรอกคับความรักแบบที่ทั้ง 2 คน
มีนะคับ แต่มันก้อคงเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่สวยงามพอที่จะทำให้คน ๆ หนึ่งพอจะมี
ความสุขในการใช้ชิวีตที่เลวร้ายต่อไปได้ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ยังไงก้อก้อให้ทั้งคู่มีความสุขมั่กมากนะคับ มีความสุขชดเชยให้กับบางคนที่ไม่เคยเจอด้วยนะ
คับ :m13: :m13: :m13:
ชอบเรื่องนี้มากมาย สู้ๆ คับ ( อันนี้เชียร์ตัวเอง เหอะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ )
-
เข้ามาอ่านเรื่องของอ.สีฟ้าและน้องลักยิ้ม น่ารักดี อ่านแล้วมีความสุข อยากให้กลับมาเล่าเรื่องของทั้งสองคนให้ฟังอีก หายไปนานมากแล้วนะ มีคนรออ่านอยู่ น๊า:m4: :m4: :m4: :m4:
-
ก็ นี่เป็น ครั้งแรกที่อ่านเรื่องนี้ (ม่ารุว่ารอดสายตาไปได้ยังไง)
นั่ง อ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ 9 โมง เช้า
อ่านทุกข้อความที่พี่ฟ้า พี่ลักยิ้ม ได้บรรยายความรู้สึก
และ Comment ทุก Comment
อยากบอกว่าประทับใจมากค่ะ
และก็ อยากบอกว่าม่ารุ ว่า เกิดเรื่องอะ ไรขึ้น
แต่ก็ เคารพใน การตัดสินใจของ
พวกพี่นะค่ะ
และก็จะขอ เป็นกำลังใจ อีก
นึงกำลังใจ ให้พวกพี่ด้วยค่ะ
จะเข้ามารอพวกพี่ ทุกวัน นะค่ะ
:bye2: :L1: :L2: :L1: :bye2:
-
พลาดอย่างแรง
ไม่รู้ว่า พลาดเรื่องราว ที่น่ารักๆ แบบนี้ไปได้ยังไง
เพิ่งเข้ามาอ่าน จนจบ เมื่อไม่กี่นาทีนี้เอง
ขอให้ น้องลักยิ้ม กับ อาจารย์สีฟ้า รักกันนานๆ นะครับ
มีความคืบหน้าอย่างไร เอามาบอกเล่าให้ฟังบ้างนะครับ
จะติดตาม ต่อไปครับ
-
โธ่ เสียดายจัง
ผมแอบเสียดายนะเนี่ย ว่าจะเข้ากระทู้นี้มาตั้งนาน
พอสอบเสร็จ เข้ามาจริงๆ พี่อาจารย์ กับน้องลักยิ้ม ก็ไม่อยู่แล้ว
เอาเป็นว่าถ้าผ่านมาเห็นกระทู้นี้ อยากบอกว่า
ทั้งพี่อาจารย์ และน้องลักยิ้มทำให้ผมมีความสุขในคืนนี้มากๆ
ถึงผมจะไม่เคยมีความรักดีๆ แบบนี้มาก่อน แต่ก็มีความสุข และยินดีทุกครั้งที่เห็นคนรักกันเพิ่มขึ้น
รักษาให้ดีๆ นะครับ
ปล. หนังสือยังจะมีอยู่ไหมอ่า
-
:o8: :o8:
-
:m23: :m23: :m23: มาเป็นกำลังใจให้อาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม :m1: :m1:
เพื่อนมีหลายแบบ เลยเอามาให้อ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้อ.สีฟ้า :m4: :m4:
อ่านแล้วกลับมาเล่าต่อน๊า :m4: :m4: :m4:
เรื่อง เพื่อนคือใคร ?
เขียนโดย FAMO :pig4: :pig4: :pig4:
คุณรู้ไหม ? ว่าเพื่อนคือใคร ?
เพื่อน คือ คนที่รักคุณ
เพื่อน คือ คนที่หวังดีกับคุณ
เพื่อน คือ คนที่อยากเห็นคุณมีความสุข
เพื่อน คือ คนที่จะอยู่กับคุณเมื่อคุณต้องการ
เพื่อน คือ คนที่คุณมักจะมองข้าม เมื่อคุณมีความสุขอยู่กับใคร
เพื่อน คือ คนที่ห่วงใยคุณ
เพื่อน คือ คนที่ไม่เคยคิดแข่งขันกับคุณ
เพื่อน คือ คนที่จริงใจกับคุณ
เพื่อน คือ คนที่มองเห็นคุณค่าของคุณ
เพื่อน คือ คนที่เห็นความสำคัญของคุณ
เพื่อน คือ ฯลฯ
เพื่อน คือ มิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ คือความผูกพันของกันและกัน
คือความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กันและกัน คือสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา
สำหรับฉัน เพื่อน คือ เพื่อน คือ ความงดงามในความผูกพัน
แล้วคุณล่ะ ? เพื่อนคือใคร ?
จาก www.jobpub.com/
-
ก้อเพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้นี้เป็นครั้งแรกครับ
ขอบอกว่าเป็นกระทู้ที่ดีมากเลยครับ
ทำให้ได้อะไรหลาย ๆ อย่าง
ขอบคุณอาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มนะครับ
ที่ทำให้เรามีเรื่องราวดี ๆ ได้อ่านกัน
:m4: :m4: :m4:
-
เพิ่งข้ามาอ่านแบบรวดเดียวจบเลย o7
ขอสมัครแฟนคลับน้องลักยิ้มอีกคนได้ไหม :o8:
รับกันนานๆนะคับขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดี :m4:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
ประทับใจสุดๆ ซึ้ง :m15: :m15:และแฮ๊ปปี้มากๆ :m4: :m4:
ขอให้มีความสุขตลอดไปนะคะ โชคดีจริงๆที่ต่างคนต่างได้มาเจอกัน ดูแลคู่แท้ของคุณให้ดีๆนะคะ อวยพรจากใจเลยจ้า :L2: :L2:
-
เพิ่งอ่านจบครับ .... ประทับใจมากมายครับ
ขอให้รักกันมั่นคงยืนยาวนะครับ ...
:L1: :L1: :L1: :L1:
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
:m4: :m4: :m4:
-
รอ ตอน ต่อ ไปยุนะค่ะ
:bye2:
-
พึ่งเข้ามาอ่านค่ะ รู้เลยว่าพลาดอะไรดีๆไปเยอะเลย
ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆมาให้อ่านค่ะ ชอบมากๆเลย
ประทับใจเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ SMS หวานมากๆ ชอบๆๆ
เป็นกำลังใจให้กับความรักของพี่สีฟ้ากับน้องลักยิ้มนะคะ
:L2: :L2: :L2: :L2:
-
:L2:เริ่มอ่านเมื่อวานเอง...พึ่งจะอ่านจบเดี๋ยวนี้เอง o13...น้องลักยิ้มน่ารักมากๆ..ขอให้รักกันนานนนนๆๆๆนะคะ
-
พึ่งเคยอ่านได้นิดเดียว :L2:
-
ว่าจะเข้ามาอ่าน เข้ามาอ่าน ก็ไม่ได้อ่านซักที จนวันนี้ถึงเพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านครับ พลาดเรื่องรักดี ๆ รักที่สวยงามไปได้ไงเนี่ยยยยย :serius2: อ่านจนจบแล้วรู้ซึ้งเลยครับว่ารักแท้หรืออะไรที่จีรังไม่ใช่ได้มาง่าย ๆ โดยเฉพาะเรื่องรักนี่ โดนกับตัวเองเต็ม ๆ เลย อะไรที่เข้ามา ได้ง่าย ๆ นี่ก็ไปไวปานวอกเหมือนกัน :m15:
ยังไม่สาย ไม่เชยไปใช่ไหมครับที่จะขอสมัครเป็น FC ด้วยคน หุๆๆๆๆ ถ้าจะให้แนะนำแหล่งผลิตหนังสือทำมือดี ๆ ถูก ๆ ก็บอกได้นะครับ พอดีอยู่ในวงการนี้ (เผื่อจะได้กับเขาสักเล่ม อิอิ) แต่ถ้าคุณฟ้าลงมือทำด้วยตัวเองก็นับถือเลยครับ ห่วงมือซ้น น้องลักยิ้มต้องนวด ต้องปฐมพยาบาลแน่ ๆ
รักกันให้นาน ๆ นะครับ พวกเราก็จะได้ติดตามได้ต่อไปนาน ๆ เช่นกัน o13
-
:m4:
:L2:
:กอด1:
:m1:
:c5:
-
เพิ่งได้ตามเข้ามาอ่านค่ะ เหมือนเป็นเรื่องในตำนานอีกเรื่องนึงเลย
ไม่รุ้คุณครูก่ะลักยิ้มจะได้อ่านมั๊ย เพราะไม่รุ้ว่าลักยิ้มจะพาคุณครูไปอยู่ที่ไหนแล้ว
เข้าใจอารมณ์ของคุณครูในตอนแรกเลยล่ะ เจ้าสาวกลัวฝน ผิดหวังมากๆ แล้วมันก็ฝังใจ
ลักยิ้ม o13 เจ๋งมาก เราคงอดทนไม่ได้ขนาดนี้
อ่านจดหมายแล้วน้ำตาไหนพรากๆ มันเจ็บเนอะ
แต่วันนี้สิ่งที่พยายามมาทั้งหมดมันมีความหมายแล้ว ยินดีด้วยนะ
ยินดีก่ะอาจารย์ก่ะลักยิ้มด้วยค่ะ กว่าจะได้มาเป็นคนของความรัก เป็นคนของกันและกัน มันไม่ง่ายเลย
รักษาความรักนี้ไว้นะคะ เชื่อว่าทุกคนวันของทั้งคู่จะเป็นวันที่น่าจดจำ
ปล. ไม่รุ้ว่ามีปัญหาอะไรกัน แต่อาจจะบอกอย่างนึง อาจดูเห็นแก่ตัว แต่ว่า แคร์คนที่เรารักเถอะค่ะ ใครไม่รักก็ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก คนบางคนผ่านมาเพื่อผ่านไป ฝากรอยแผลไว้แล้วก็จากไป ดังนั้นไม่ต้องไปแคร์เขาหรอกค่ะ
-
เพิ่งมาอ่านเจอวันนี้วันแรก อ่านรวดเดียวจนจบ(คอมเม้นท์อ่านบ้างนิดหน่อย)
ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรถึงไม่เขียนต่อ เดาๆดูน่าจะมีอะไรที่ทำให้เครียดจากน้ำคำคน
**ความรักคือสิ่งสวยงาม**
และความรักของคุณสองคนคือสิ่งสวยงามจริงๆ
แล้วความสวยงามนั้นมันได้เผื่อแผ่มาถึงคนอ่านด้วย
เก็บและรักษามันไว้ดีๆนะ เราขออวยพรจากใจ
-
:m1: เป็นปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
:m4: เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ (scrubb)
:c5: ดาวนับล้านที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
จะมีไหมหนาที่ลอยอยู่เองเฉยๆ
ไม่ยอมโคจรหมุนไปไหนเลย
ไม่เคย ไม่เห็นเลยสักดวง
ดาวของฉันเธอว่าห่างไกลลิบๆ
แต่ดาวไหนๆ มันก็อยู่ไกลกันทั้งนั้น
ดาวของเธอฉันว่าก็เหมือนกัน
กี่ปีแสงนั้นอย่านับเลย
เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน
ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร
เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน
เปลี่ยนไปจากเดิม
เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ ให้ใกล้กัน
เกิดอาการเธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน
ดาวนับแสนที่มีวงแหวนนับร้อย
ทั้งดาวเคราะห์น้อย ดาวฤกษ์ลอยคว้างๆ
ดาวทุกดวงนั้นย่อมจะแตกต่าง
มีเส้นทางหมุนของตัวเอง
เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน
ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร
เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน
เปลี่ยนไปจากเดิม
เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ ให้ใกล้กัน
เกิดอาการเธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน
เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน
และสองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามไปทั่วฟ้า
:กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
:L1: :L1: :L1: แด่ความรักที่ยิ่ใหญ่
:กอด1: :กอด1: :กอด1:แด่ความรักที่ซาบซึ้ง
:L2: :L2: :L2:แด่ความรักทุกความรัก
-
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกดีมากๆเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะคะ
^^~
ขอให้รักกันไปนานๆ......มีความสุขมากๆค่ะ :L2:
-
นี่ก็ใกล้เดือน ตุลา แล้วไม่รู้ว่า อาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม จะกลับมาเล่าเรื่องให้ฟังต่อไหม :L2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านนะครับ (เพิ่งเข้ามาในเล้าทีหลังด้วยครับ)
รู้สึกว่า ตัวเองพลาดอะไรดีๆไปเยอะเลย
ผมเองก็อยู่ในสภาวะเดียวกับอาจารย์ตอนนั้นเลยครับ ผมเพิ่งสูญเสีย ผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในชีวิต(แม่)ไป เมื่อ 2 เดือนที่แล้วครับ หลังจากวันนั้นมา ผมกลายเป็นคนกลัวความสูญเสียไป กลัวที่จะสูญเสียใครไปอีก พยายามคิด พยายามทำใจว่ามันเป็นสัจจะธรรมของโลก ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง แต่ผมก็ยังทำใจรับไม่ได้ ทุกวันนี้ก็ได้แต่พยายามคิดครับ ว่าแม่เขายังอยู่กับเราและคอยเฝ้าดูเราเสมอ ตอนแรกๆ นอนร้องไห้ก่อนนอนทุกวันเลยครับ เดี๋ยวนี้ เบาลงไปเยอะแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์กับน้องลักยิ้มนะครับ
ปล. อยากได้หนังสือของอาจารย์บ้างจังเลยครับ ผมชอบเรื่องราวของอาจารย์มากๆ เลย
ปล.2 ผมชอบที่อาจารย์สนทนาธรรมกับแม่ชีมากเลยครับ คำตอบของแม่ชี ทำเอาน้ำตาผมหมดไปเป็นลิตร(เวอร์ไป)
-
จากวันนี้โลกจะมีคนเหงาน้อยลง2คน :m1:
เหมือนอ้างว้างอยู่เพียงลำพังในห้องที่ไร้ประตู
เหมือนต้นไม้ขาดคนมาดูแห้งแล้งลงไปทุกทีทุกที
เหมือนเปลวเทียนอ่อนแรงกำลังยิ่งนานยิ่งดูริบหรี่
เหมือนชีวิตถูกทิ้งในความเงียบงัน
เกือบคิดว่าไม่มีแล้วคนที่เกิดมาเพื่อฉัน
แต่แล้วเธอก็เดินเข้ามา
ความรักของเธอลบคำว่าเหงาและเขียนคำว่าเข้าใจ
ได้รู้ว่าควรหายใจเพื่อใครให้ฉันยิ้มได้อีกคน
จากวันในโลกจะมีคนเหงาน้อยลงไปสองคน
ไม่มีแล้วคนที่ใจหม่นๆ เมื่อเรามีกันและกัน
เหมือนว่าห้องได้เจอประตูเปิดมาพบความสวยงาม
เหมือนต้นไม้มีคนรดน้ำให้มันชุ่มชื้นขึ้นมาขึ้นมา
เหมือนเปลวเทียนได้มือประคองป้องลมให้ไฟสว่าง
เหมือนชีวิตได้เจอปลายทางสักที
:L2: :L2: :L2:
-
เข้ามาบอกว่าป้าจุคิดถึงอาจารย์สีฟ้าค่ะ :o8:
ข่าวคราวเงียบหายไปสองสามปี 55 (เนื้อเพลงบ่งบอกอายุ)
-
ยังอ่านไม่จบเลยครับ .. แต่ม่ายยยหวายยยแล้วววว o2
ขอตัวไป :a12: ก่อนนน ง่วงงงงงงง
-
พึ่งรุจักเล้านี้เปนครั้งแรก
แระปะทับใจกะ พี่ฟ้ากะลักยิ้ม ม๊ากมากคระ :oni2: :oni2: :oni2:
ไงก้ขอเปนกำลังใจด้วยคนนะคระ :m4:
-
งืมมมมม
เข้าใจทั้งเรื่องวัยวุฒิและคุณวุฒินะครับ
จรรยาบรรณมันค้ำคอจริงๆเนอะ...:m17:
แต่ความรักก็สวยงาม
มิใช่เหรอครับ :m1:
-
พลาดเรื่องราวดีๆแบบนี้ไปได้ยังไงนะเรา
ขอบคุณอาจารย์และน้องลักยิ้มนะคะ :pig4:
อวยพรให้มีความสุขในชีวิตคู่ ประสบความสำเร็จในการงานและการเรียน
:L1: :L2:
-
เดือนตุลาคมแล้ว ที่ อ.สีฟ้าเคยบอกจะมีอะไรดีๆ
ถ้าผ่านเข้ามาในเล้าอีก มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ :L1:
-
:oni2: :oni2: :oni2: ดีใจกับอาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้มด้วยนะค่ะ ในที่สุดก็ลงเอยกันได้ ขอให้มีความสุขมากๆ นะค่ะ เห็นว่าเดือนตุลาจะมีอะไรดี ๆ ยังไหงก็จะรอนะ ค่ะ :bye2: :bye2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านค่ะ อ่านแล้วซึ้งมากเลยค่ะมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแต่ก้อผ่านมันมาได้แล้วนะค่ะ ขอให้หนทางข้างหน้าของอาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้มเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขนะค่ะ ความรักเป็นสิ่งสวยงามรักกันและดูแลกันตลอดไปนะค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก้อขอให้นึกถึงวันที่ได้สารภาพความในใจกันออกไป มีอะไรก้อต้องคุยกันนะค่ะ ขอรักกันทุกวันและตลอดไปเลยนะค่ะ :bye2:
-
อ่านเรื่องของ อาจารย์ ตอนแรงก็เครียดนะคะ แต่พออ่านมาเรื่อย ก็ หุบยิ้มไม่ได้เลยคะ น่ารักมากเลย ขอให้มีความสุขมาก ๆๆ นะคะ :bye2:
-
o13
จารย์ฟ้า....น้องลักยิ้ม...น่ารัก ๆ ๆ อ่านแล้วก็ต้องอมยิ้มตามไปด้วย
แม้ตอนแรก ๆ จะดูเศร้าไป แต่ความน่ารักก็ค่อย ๆ ไหลมาให้เห็นเรื่อย ๆ
มันมีเสน่ห์ ของความรัก ความผูกพัน ที่ทั้งสองคนมีให้กัน ชอบจัง
น้องลักยิ้ม น่ารักมาก ๆ ทุ่มเทมาก ๆ จารย์ฟ้าโชคดีนะเนี่ย
เอาใจช่วยให้รักยืนยาวตลอดไปครับ.... :L1:
. :pig4: . :L2: . :pig4:
-
ขอให้ทั้งคู่รักกันตลอดไป
ดูแลซึ้งกันแลกัน
มีความสุขมากๆนะคะ
:L2: :L1: :L2: :L1:
-
(http://img100.imageshack.us/img100/9721/hnyltahsetgp1.gif)
รักมากมาย
^^
-
หวัดดีค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากๆ ทั้งอาจารย์สีฟ้า และน้องลักยิ้ม :impress2: :impress2:
ิยิ่งอ่าน ยิ่งปลื้มมากมายเลยคะ ชื่นชมในความพยายามของน้องลักยิ้ม ความตั้งใจ และความจริงใจ ในที่สุดก็สามารถครอบครองหัวใจของอาจารย์สีฟ้าได้ทั้งดวง
ขอให้ทั้งอาจารย์สีฟ้าและน้องลักยิ้มมีความสุขมากๆนะคะ :L2: :L2:
-
ซาบซึ้งและประทับใจ เรื่องราวความรักของทั้งสองท่านมากค่ะ
ขอให้รัก และครองคู่กันตราบนานเท่านาน ค่ะ
:L1:อาจารย์สีฟ้า+น้องลักยิ้ม :L1:
:pig4:
-
ขออ่านด้วยคนนะ
-
ขออ่านด้วยคนนะ :o8:
-
มาลงชื่อไว้ว่าได้อ่านเรื่องนี้แล้ว...
อ่านรวดเดียวจบเลย น่ารักมาก ๆ ค่ะทั้งพี่สีฟ้าและน้องลักยิ้ม เป็นกำลังใจให้รักกันไปตลอดนะคะ :กอด1:
-
ประทับใจความรักกระทู้นี้มากๆเลยค่ะ
:L2:
สัมผัสไม่ได้ แต่เรารู้สึกได้
ความรัก ของ ลักยิ้ม นี่ สุดยอดจริงๆเลยนะคะ
ทำให้อาจารย์สีฟ้า เปิดใจได้ขนาดนี้
ชอบไดอะรี่ ของอาจารย์สีฟ้ามากเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกว่า มันเต็มไปด้วยความรัก ><
ขอบคุณนะคะ ที่มาแบ่งปัน ความรัก ให้ ได้ร่วมสัมผัสด้วย
:L1: :L1:
-
หวัดดีคร๊าบบ
พี่สีฟ้ากะน้องลักยิ้ม
ฮ่ะๆ ติดตามอ่านเรื่องราวความรักของทั้งสองคน
เป็นความสุขจิงๆน่ะฮ่ะ รุ้สึกได้ถึง ความรักเลยมันอบอวล
หอม เเละก็หวานกรุ่นๆ เเหะๆ น่ารักสุโค่ยๆๆๆ :impress2:
มีความสุขมากๆ ตอนเเรกเราอ่านไป ก้อสงสารลักยิ้มไปเถอะ
เเต่พอมารับรู้ความรักที่พี่สีฟ้ามีให้น้องเค้าเเล้ว
รุ้สึกได้เลย '' คู่กันเเล้วไม่เเคล้วกันดอก ''
เรื่องนี้ได้ใจไปเลย ทั้งน้ำตา รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
สีหน้าเขิน (เขิน sms น้องเค้าเเหละค้าบ) :-[ :-[ :-[
อิอิ มัน วิ้งๆ ตลอดเลย
ตอนเเรกเเป้งมีความสุขกลัวความรัก 55+ เพราะเจอเรื่องเจ็บช้ำมา
พออ่านเรื่องนี้เข้าไป พี่สีฟ้ากะน้องลักยิ้มให้เเป้งได้รุ้ว่า
ความรักไม่ได้มีด้านเดียวมันยังมีด้านสวยงามให้เห็น
ถ้าเรามองด้านเดียว เราก็จะเดียวดาย
ขอบคุณมากค้าบ เป็นยาชูกำลังชั้นดีเลยก็ว่าได้ 55+
ขออวยพรให้รักกันนาน รักกันจนกว่าฟ้าดินสลาย
ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรไปเลยค้าบบ (เริ่มอวยเเบบงานเเต่ง)
อิอิ เทคเเคร์ครับ
รักพี่สีฟ้ากะน้องลักยิ้มมากมาย
ที่สำคัญจะช้าไปไม ถ้าขอสมัครเป็น FC_ลักยิ้มสีฟ้าอีกคนนึง ก๊าบบ ปิ๊งมากๆ
ท้ายสุดสุดท้าย '' ลักยิ้ม นายเเน่มาก 55+ ''
:n1: :n1: :n1: :n1: :n1:
-
มาลงชื่อว่าเคยได้อ่าน ชีวิตคู่อีกคู่นึงที่น่าอิจฉา
ไม่รู้ว่าตอนนั้นเกิดอะรัยนะ ที่ทำให้ไม่ลงต่อ
เเต่เราชอบมากเรยนะ ก่าจะรักกันได้ ต้องผ่านอะไรมามากเรย
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ทำให้รู้สึกว่า ความนี้มีค่าจังเรยนะ
ทำให้รู้คุณค่า เเละโอกาสที่จะพบกับความรัก ความสุข
ไม่รู้จะพูดไงดีนะค่ะ ป่านนี้ก้คงมีความสุขมากๆ
ยังก้ขอให้พี่ๆรักกันนานๆนะค่ะ
ความรักเป็นสิ่งที่ดีเสมอ ถนอมไว้ รักษาให้ได้นะตลอดนะพี่ๆ
รักพี่ฟ้ากับพี่รักยิ้มนะค่ะ
มอบดอกไม้เเด่ความรักของพี่ๆ :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
-
เข้ามาอ่านที่เดียวเป็นแฟนคลับอาจารย์สีฟ้ากะน้องลักยิ้มเลย ^^
ไงก้อขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆๆนะค่า ขอให้อย่าได้มีอุปสรรคมาขัดขวางเลย
แล้วก้อให้ทั้งคู่เก็บความรู้สึกดีๆๆของทุกคนไว้ด้วยนะค่า ขอให้รู้ว่าทุกคนปรารถนาดีกับชีวิตของพี่สีฟ้าค่า
-
ผ่านมาปีกว่าแล้ว
หวังว่าอาจารย์กับน้องลักยิ้มยังรักกันดีอยู่นะคะ
เรื่องนี้ให้แง่คิด และมุมดีๆมากมายจริงๆ
ขอบคุณนะคะที่นำมาเล่าสู่กันฟัง
ระหว่างการเดินทางของเรื่องนี้ในบอร์ดก็เกิดมิตรภาพขึ้นมากมาย
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
:L2:
-
อ่านรวดเดียวจบ
อธิบายความรู้สึกไม่ถูกจริง ๆ
อ่านแล้วรู้สึกว่า " ความรัก " มันสำคัญกับโลกใบนี้จริง ๆ นะนั่น
อิ่มใจไปกับความรักของคุณสีฟ้า และไอ้หนูลักยิ้ม (น่ารักจริงเด็กคนนี้)
รักทั้งสองคนจังค่ะ
เป็นกำลังใจให้และยังแอบหวังว่า จะมีโอกาสได้รับรู้เหตุการณ์ใหม่ ๆ บ้าง
เข้ามาพิมพ์ว่า รักกันดีอยู่ ก็ดีใจแล้วนะนั่น :กอด1:
-
อ่าา มาสารรูปเอ่ยภาพว่า ตั้งแต่อ่านมา หลังจากช่วงข้อความแล้ว ก็ไม่ได้ยิ้มอีกเลย จนหลังวาเลนไทน์
ยิ้มยังไม่หุบเลยครับ แหะๆ ปกติไม่อ่านเม้นนะแต่นี่อ่านหมดเลย :haun4:
ความรัก จริงๆที่มันเกิดขึ้นยังไงก็ได้ ^^ >< ถ้ามันจะเกิดก็ต้องเกิด ห้ามไม่้ได้ใช่ปะ :z2:
-
อ่านแล้วซึ้งกับความพยายามของน้องลักยิ้มมากเลยอะครับ
-
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ
ลุ้นมากๆเลย ว่า อาจารย์ จะรับรักน้องไหม
พออ่านมาจนถึง รักกัน
ก็ดีใจด้วยค่ะ
รักกันนานๆ นะค่ะ อาจารย์ น้องยิ้ม
ดู OPV ที่ทำแล้ว
น้ำตาซึมเลยค่ะ...คำพูด ที่อยู่ในวิดีโอ
ทำให้ นึกถึงในแต่ละบันทึก
ที่อาจารย์ได้ พิมพ์ มาให้อ่านเลยค่ะ ทั้งเห็นใจน้องยิ้ม
ทั้งเห็นใจอาจารย์ แต่ ตอนนี้รักกันแล้วเนอะ ดีใจด้วยค่ะ
"ถึงแม้ผมไม่ได้ใช้ลมหายใจเดียวกับพี่ แต่พี่ทำให้ผมอยากหายใจ" ชอบประโยคนี้มากเลยค่ะน้องยิ้ม
อ่านเจอกี่หน น้ำตาซึมทุกทีเชียว...
ให้ความรู้สึกว่า เขาคนนั้น คือคนสำคัญที่ช่วยต่อชีวิตของเราแม้ไม่ได้อยู่เคียงข้างกัน
แต่เขา ทำให้เรา ต้องลุกขึ้นสู้ต่อ....
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่อาจารย์และน้องยิ้ม มาเรียบเรียงให้อ่าน
ขอบคุณ คำนิยาม ดีๆ ที่อ่านแล้ว ช่วยให้คิดต่อได้เยอะ
ขอบคุณมากค่ะ
-
:-[ เข้ามามีความสุขด้วยอีกคน :-[
-
:o12:
เพิ่งเข้าอ่านแบบว่าตอนแรกสงสาร ลักยิ้ม :o12: โดนสุดที่รัก ใจร้ายใส่ตลอดแต่พอเข้าใจกันได้ เค้าอิจฉา ลักยิ้ม แทน
ดูแลกันและกันดีดีนะ ว่างๆ เข้ามาเล่าต่อนะ อยากรู้ตอนนี้เป็นไงกันบ้าง
ไปถึงไหนกันแล้วอ่ะ :z1: :m25: :pighaun: :haun4: :jul1: :oo1:
-
อ่านรวดเดียวจบเลย
น่ารักมาก ๆ :L2:
แต่งแล้วอย่าลืมร่อนการ์ดมาบอกกันบ้างนะ :-[
ณ ที่สุดปลายผืนฟ้า
ณ ที่สุดปลายสายตา
ณ ที่แห่งนี้ของให้รักจงสถิตย์มั่นคงนิรันดร์
-
คู่นี้มากกกกกกกกกกกเรยอ่า
:-[ :-[
อิดฉาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
:L1: :L1:
-
ชอบพี่สีฟ้าจังเลยค่ะ ต้องมองแบบไกลๆล่ะนะ คนเป็นอาจารย์ด้วยนี่นา แต่ยิ้มก็เสี่ยวได้ใจดีเกิ๊นนนนนนน เน่าได้อีก o17
คู่พี่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ :กอด1: :จุ๊บๆ: เป็นกำลังใจให้นะคะ :L2:
อยากให้พี่เข้ามาอัฟเดทความเป็นไปบ้างจังเลยน๊าา ... แต่ก็เคารพการตัดสินใจของพี่ค่ะ ขอบคุณครั้งหนึ่งที่พี่เคยผ่านมานะคะ :L1:
-
อ่านจบแล้ว
อิจฉาจังเลย อิอิ
กว่าจะมีวันนี้ก็ต้องผ่านอุปสรรคต่างๆมากมาย
รักกันแล้วก้ขอให้ประคองความรักไปนานๆนะคะ
:L1: :pig4:
-
มาอ่านตั้งหลายรอบแล้ว แต่ไม่เคยเบื่อเลย o13 o13
-
...ไม่รู้น้องลักยิ้มทนเจ็บปวดได้ยังไง นับถือ เสียสละต่อความรักมาก โดนปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า...
...สงสัยเป็นคู่รักกันมาแต่ชาติก่อน...
-
เพลงโหลดเรื่องนี้เสร็จ
ขอกลับไปอ่านทีหลังนะครับ
น่าจะสนุกดี
-
ชอบ
-
:กอด1: :กอด1: :กอด1:อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก :กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
อ่านตอนแรกแล้วเครียดไปกับพี่ฟ้าเลยค่ะ
แต่หลังๆ นี่ระดับน้ำตาลในเลือดเริ่มสูง
๕๕๕๕๕
ความรักนี่สวยงามจริงๆ นะคะ
แม้ว่าบางครั้งจะต้องผ่านอะไรที่เจ็บปวดมาไม่น้อยก็เถอะ
แต่ว่าพี่ฟ้ากับพี่ลักยิ้มนี่คู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันหรอก
:sad11:
รักคู่นี้ค่ะ
อยากให้ประคับประคองความรักที่ดีแบบนี้ไปอีกนาน
:L2: :L2:
-
เพิ่งได้เข้ามาอ่านคะ รู้สึกตัวเองพลาดมาก
จากที่อ่านตอนแรกก็เครียดแทนเอามากๆ อ่านไปอ่านมา จนจบมาได้ขนาดนี้ รู้สึกดีใจแทนน้องลักยิ้ม และอาจารย์มากๆคะ
ดีใจที่อาจารย์เปิดตัวเอง และให้โอกาสตัวเองเจอสิ่งดีๆคะ มันเป็นเรื่องยากที่จะกลับมาลองศึกษากับคนใหม่ได้ ขนาดหนู เลิกกันไปแล้ว จะ 6 ปียังตัดใจไม่ขาดเลยคะ ก็ถ้ามันรักมันฝั่งใจนิคะ
แล้วก็ดีใจที่ความจริงใจและความทุ่มเทของลักยิ้มมีผลคะ เราตอนนี้ บอกตรงๆยังกลัวที่จะตั้งหลักกับใครใหม่เลยคะ ขนาดยังวัยรุ่นๆอยู่นะคะ ไม่ใช่เพราะฝั่งใจอะไรมากหรอกคะ เพราะแยกแยะได้ ว่าคนนั้นก็คือคนนั้น คนนี้ก็คือคนนี้ แต่มันกลัวคะ กลัวพลาด กลัวเจ็บ แล้วก็รู้สึกศรัทธาที่ลักยิ้มทุ่มเทให้ความรักขนาดนี้
เราอ่านแล้วเรามีกำลังใจจะรักใหม่คะ รู้สึกว่า ความรักตอนมัธยมมันทุ่มเทและจริงใจจริงๆคะ เราเคยผ่านมันมาแล้ว เข้าใจดีเลย และตอนนี้อยากเอาลักยิ้มเป็นกำลังใจที่จะเริ่มรักใหม่ มองหาคนดีๆ และ กล้าที่จะเริ่มต้นคะ
ไม่ว่าจารย์ฟ้า กับลักยิ้ม จะเจอเรื่องแย่ๆอะไรบอร์ด ขอบอกเลยว่าเราไม่ทราบหรอกคะ แต่จากติดตามเรื่องราวของสมาชิกคนอื่นมามั่ง ก็เหมือนจะเจอเรื่องแย่ๆ หลังไมค์มาไม่น้อย
อย่าไม่แคร์คะ เราจะไม่บังคับว่าต้องมาเล่า มาเขียนเรื่องหรอกคะ เอาที่สบายดีกว่า แต่ลึกๆแล้ว อยากได้ข่าวคราวบ้างนะคะ ติดตามไปติดตามมามันก็ผูกพันธ์คะ
ตอนนี้ไม่รู้ลักยิ้มจะเข้ามหาลัยรึยังนะคะ เตรียมตัวเต็มที่เอนท์ทรานนะคะ ตั้งใจเรียน ชีวิตเราต้องเจออีกเยอะ อนาคตเจอสังคมที่กว้างขึ้น อยากให้เข้มแข็งและให้สติให้มากคะ
เราเป็นกำลังใจให้นะคะ ทั้งอาจารย์และลักยิ้ม ให้รักกันกันไปนานๆคะ ประคับประคองกันให้ดีที่สุดนะคะ
ถ้าว่างๆ แวะมาบอกข่าวคราวมั่งก็ดีคะ ให้รู้ว่า ยังสบายดี และยังรักกันดี อยู่คะ
:DD
-
พึ่งได้เข้ามาอ่าน รู้สึกประทับจริงๆ กับเรื่องราวของพี่ฟ้าและน้องลักยิ้ม
รู้สึกประทับใจพี่ฟ้า ที่พี่กล้าที่จะรักอีกครั้ง แล้วกล้าที่จะให้โอกาสตัวเองและน้องลักยิ้มที่จะใช้อนาคตร่วมกัน
และรู้สึกประทับใจกับความรักของน้องลักยิ้มมากๆ เลยคะ เพราะแม้ว่าจะโดนทำร้ายจิตใจมากขนาดไหนก็ยังมั่นคงในความรักตลอด
ถึงแม้จะรู้สึกเสียใจ น้อยใจ และท้อใจ มากขนาดไหนก็ยังรักต่อไปไม่เปลี่ยน
และรู้สึกเสียดายจริงๆ ที่ไม่ได้รู้จักพี่ฟ้าและน้องลักยิ้มให้เร็วกว่านี้ เพราะไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับพี่ฟ้าและน้องลักยิ้มเลย
แต่ซันก็จะคอยเป็นกำลังใจให้กับความรักของพี่ฟ้าและน้องลักยิ้มต่อไปนะคะ และหวังว่าจะได้รับข่าวคราวของพี่ฟ้าและน้องลักยิ้มบ้างก็ยังดีนะ
ปล. อยากจะบอกอะไรพี่ฟ้าอย่างอะนะ ว่าจากที่ได้อ่านอะ รู้สึกว่าความจริงพี่คงจะเริ่มเปิดรับน้องลักยิ้มเข้ามา ตั้งแต่ที่พี่เริ่มที่จะแคร์ความรู้สึกน้องลักยิ้มแล้วละ
เพราะถ้าพี่ไม่เริ่มเปิดรับ หรือสนใจ พี่ก็คงไม่แคร์อะ เพียงแต่พี่ไม่กล้าที่จะยอมรับ และรู้สึกกลัวที่จะยอมรับเท่านั้นเอง
ว่าตัวเองได้เริ่มเปิดรับความรู้สึกของน้องลักยิ้มแล้วอะนะ (555 ซันก็เขียนตามความรู้ของซันอะนะ ก็เขียนไปเรื่อยอะนะ 555)
:bye2: ที่สำคัญต้อง ขอบคุณ ที่พี่ฟ้าและน้องลักยิ้มได้เขียนเรื่องดีๆให้ได้อ่าน และทำให้ซันได้รู้จักที่จะรักใครๆได้มากขึ้นนะคะ
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
-
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。 ° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜ 田田｜門｜ ˚★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//
-
เริ่มต้นด้วยร้าย ลงท้ายด้วย...รัก
-
:monkeysad:
ความรักเน้อ ดีจังที่คุณฟ้าไม่ปิดตัวเองจนกลายเป็นว่าทำร้ายตัวเอง
คุณลักยิ้มนี่ ก็เป็นคนที่มีความอดทนสูงมาจริงๆค่ะ
ขอให้ความรักของคุณทั้งสอบมีแต่ความสุขนะค่ะ
ฝากเพลง ให้รักเดินทางมาเจอกัน ของ ชิน ชินวุฒิ ไว้แล้วกันนะค่ะ
<iframe width="227" height="170" src="http://www.youtube.com/embed/biDI-lDLgDU" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
ต้นเหตุของความเสียใจ
ก็คือความจริงที่สองเราไม่พูดกัน
ไม่เคยจะมองตากัน ได้แต่คิด
และทำอะไรไปตามต้องการ โดยไม่สนใคร
ต้นเหตุของรอยน้ำตา
ไม่เคยเยียวยารักษาด้วยความเข้าใจ
มันเป็นเพราะความไม่รู้
ไม่เคยดูให้ลึกลงไปข้างในหัวใจ
ได้แต่ทนเก็บไว้ ผิดอะไรไม่เคยคิดถาม
เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดี ที่สวยงาม
ถ้าหากว่าเราพูดกัน ก็คงไม่ทำให้สองเราต้องร้องไห้
และคงไม่เป็นเช่นนี้ คงจะมีทุกวันที่ดีให้กันและกัน
อยากให้เป็นอย่างนั้นพอจะทำให้กันได้ไหม
เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดี ที่สวยงาม
อยากจะลบลืมภาพเก่าเก่า
อยากจะทำให้เรานั้นเข้าใจกันสักครั้ง
เมื่อไรจะเข้าใจ เมื่อไรจะรักกัน
หากเราทั้งสองไม่ยอมเปิดใจ
ให้คำว่ารักเดินทางมาเจอกัน
เมื่อไรจะเข้าใจ ได้ไหมคนดี
ช่วยพังทลายกำแพงที่มี
ให้ใจของเรามีวันที่ดี ที่สวยงาม
-
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
:pig4:
-
ขอบคุณคุณสีฟ้าที่นำเรื่องราวดีๆแบบนี้มาแบ่งปัน อ่านไปยิ้มไปค่ะ
น้องลักยิ้มทนมาก แต่ก็ขอบคุณที่น้องไปถอดใจไปซะก่อน นะ ในที่สุดก็รักกัน
หวันว่าตอนนี้ยังรักกันดีอยู่นะคะ
-
:L2: ไม่รู้ไปอยู่ไหนมา ถึงได้พลาดกระทู้นี้ไปได้...อย่างน่าเจ็บใจ
แต่อ่านรวดเดียวจบ ความรู้สึกในใจมันเต็มตื้นไปหมดเลย ขอบคุณจริงๆที่คุณฟ้าได้ตัดสินใจเปิดเผยเรื่องราวที่น่ารักน่าลุ้นแบบนี้ให้ได้ชุ่มชื่นหัวใจ เฮ้อ...น่ารักจังเลยนะคะ น้องลักยิ้มเป็นคนที่โชคดีมากๆที่ได้ค้นพบหัวใจของตัวเองในวัยเพียงเท่านี้ แล้วที่น่าทึ่งซะจนเหมือนจะอ่านเจอได้ในแต่การ์ตูนก็คือ น้องช่างกล้าหาญจริงๆค่ะ เพื่อรักที่อุตส่าห์ได้พบพาน น้องสู้เพื่อสิ่งมีค่าในชีวิตได้น่ายกย่องมากมาย ฝากหอมแก้มรางวัลที่น่าทนุถนอมทีนึงนะคะ เพราะสำหรับคนตาขาวเรื่องความรักแบบเราๆ เรื่องของทั้งคู่มันประทับใจ กระแทกใจจริง อะไรจริง อิอิ รักนะ
-
ช่างเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ดีค่ะ อยากบอกว่าอิจฉามากๆๆๆๆ :L2: :L1:รักกันนะ :bye2:
-
:m1: :m1: :m1: :m1: :m1:
อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ อบอุ่น ซึ้ง เศร้า ในเวลาเดียวกันเลยยยย
อ๊าาาา ความรักเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตใจของคนเลยนะ ถึงมันจะมีทุกข์บ้างเหงาบ้างเศร้าบ้าง แต่ถ้ามองดีๆแล้วอ่ะ ความรักมันสวยงามเสมอแหล่ะ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
ปล. ดีใจด้วยกับทั้งคู่เลยนะคะ อยากให้มีความรักให้กันอย่างนี้ไปตลอดเลยย
-
หนูพึ่งเข้ามาอ่าน
ให้ตายสิ
อยากบอกให้ คนบนโลกนี้รู้จัก
รักแท้ มันเป็นแบบนี้ เบื่อเหลือเกิน สมัยนี้มีแต่คนเห็น ความรู้สึกดีๆ ที่เรียกว่ารักเป็นของเล่นกันหมด
คนรักมันต้องแบบนี้ ใส่ใจกันทุกรายละเอียด ห่วงใยกันทุกเวลา
ขอบคุณ
ขอบคุณจริงๆนะคะ ที่มาเล่าให้ฟัง
แต่หนูไปอยู่ไหนมา ทำไม พึ่งมาเจอ
เสียใจมากกกกกกกกกกก
อยากพบอยากเจอะ อยากรู้จัก พี่ๆทั้งคู่จังเลย
อยากรู้จังเลยตอนนี้ทั้งคู่ เป็นอย่างไงบ้าง
-
ให้ตายสิครับ
ผมเพิ่งได้อ่าน
ไม่ค่อยได้เข้ามาในเล้าหรอกครับ ยกเว้นช่วงเปลี่ยวๆๆ เหอๆ
ช่วงนี้ปีใหม่มาเฝ้าโรงงาน
อ่านไปก็อินไป จะไปหาเด็กๆแบบนี้ได้ที่ไหนเนี่ย หรือจะออกไปเป้นครูดีหว่า
ไม่รู้ว่าผ่านมาหลายปี อาจารย์เป็นไงบ้าง
หวังว่าคงมีความสุขกันดีทั้งสองคนนะครับ
-
ขอบคุณสำหรับเรื่องราว ที่นำมาแบ่งปันนะค่ะ อ่านแล้วให้ความรู้สึก อบอุ่น มากเลยค่ะ (แม้ว่าอากาศจะหนาวก็ตาม) จากปี 2008 ตอนนี้ก็ปี 2014 แล้ว หวังว่าคุณสีฟ้า แล้ว น้อง ลักยิ้ม จะมีความสุขมากๆนะค่ะ :mew1:
-
ขอให้มีความสุขมากๆ รักกันดูแลกันตลอดไปนะคะ
ประทับใจกับความน่ารักของน้องลักยิ้มกับพี่ฟ้ามากๆ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ :bye2:
-
พลาดมาก~ นี่พี่ไปอยู่ที่ไหนมา
ถึงเพิ่งได้อ่านเรื่องราวดีๆของน้องอาจารย์ฟ้ากับน้องลักยิ้ม
รู้สึกพลาดอย่างแรง เสียใจ~
แต่ก็ยังดีที่ยังได้อ่านถึงจะดีเลย์ไปหลายปีมาก
อ่านแล้วรู้สึกดีนะคะ
ถือว่าทั้งคู่ก็ผ่านอะไรกันมาเยอะเนอะ
ก็ขออวยพรให้น้องทั้งคู่มีความสุข
ดูแลกันเข้าใจกันตลอดไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่มีมาแบ่งปันค่ะ
ถึงเจ้าของกระทู้อาจจะไม่ได้เข้ามาอ่านแล้ว
ก็ยังจะขอขอบคุณอยู่ดี ^_^
-
ได้เข้ามาอ่านยังก็ขอให้ครูสีฟ้ากับพี่ลักยิ้มรักกันนานๆนะครับมีความสุขมากๆคิดสิ่งใดขอให้สมพรปรารถนานะครับ ถ้าครูสีฟ้าได้เข้ามาในที่แห่งนี้อีก ก็มาส่งข่าวคราวกันบ้างนะครับ :mew3: :mew1:
-
เพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน ช้าไปเกือบสิบปีเหอะๆ
ไม่รู้ว่าตอนนี้พี่ฟ้ากับน้องลักยิมจะเป็นไงบ้าง หวังว่าคงจะมีความสุขความหวานเหมือนวันวานที่ผ่านๆมานะคะ
เป็นเรื่องน่ารักๆ เรื่องดีเรื่องนึงที่ได้อ่านจริงๆ :mew1:
-
คิดถึงเลยเข้ามาอ่านอีกครั้ง
ขอให้สบายดีกันทั้งคู่นะคะ
ชอบอาจารย์สีฟ้ากับน้องลักยิ้มมากค่ะ
แอบไปอ่าน blog ของลักยิ้มมาด้วย ^^