ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ตอนที่ 1 เพื่อนใหม่ครับ
ในที่สุดชีวิตในรั้วมหาลัยวันแรกของผมก็เริ่มต้นขึ้นครับ ผมชื่อไม้ครับ สูง 168 เป็นเด็กต่างจังหวัดที่บังเอิญโชคดีสอบติดมหาลัยที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองใหญ่ วันแรกที่ผมต้องย้ายมาอยู่หอเป็นครั้งแรกผมรู้สึกเหงามาก ๆ ครับเพราะไม่รู้จักใครเลยเพื่อนที่มาด้วยกันก็เรียนคนละมหาลัยจึงไม่ได้อยู่หอด้วยกัน แต่วันนี้ผมต้องหาเพื่อนใหม่ให้ได้ครับ เพื่อที่จะไม่ได้เหงาและคิดถึงบ้านมากนัก ในวันแรกที่ผมไปเรียนผมก็เจอผู้ชายคนหนึ่งครับท่าทางเป็นมิตรนั่งอยู่เก้าอี้ตัวหลังสุดของห้องเรียน เขานั่งอยู่คนเดียวผมจึงถือวิสาสะไปนั่งใกล้ ๆ เลยครับ
“ขอนั่งด้วยนะ” ผมขอคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้วครับ เขาเป็นชายผิวขาวครับหน้าตี๋ ๆ เหมือนลูกครึ่งจีนอะครับ น่าจะสูง178 ขึ้น เห็นจะได้ผมกะเอาด้วยสายตาเอา
“อืม” เขาตอบมาแค่นั้นครับ
“นายชื่อไรอะ” ผมถามไป คือไม่อยากให้บรรยากาศมันตึงเครียดมากเกินไป
“ตี๋” เขาตอบแค่นั้นครับ คนไรว่ะตอบซ่ะดูเหมือนจะกวน ๆ นะครับแต่ผมก็ใจดีสู้เสือเข้าไว้ พึ่งมาวันแรกไม่มีเพื่อนนี้แย่แน่ บอกตัวเองไปแบบนั้นเลยตัดสินใจชวนคุยต่อครับ
“ผมไม้นะ” แล้วผมก็เล่าเรื่องสับเพเหระให้ฟัง เขาบอกว่าเขาเป็นมีเชื้อสายจีนครับ บ้านอยู่แถวนี้แหล่ะ บ้านเปิดร้านทองครับ รวยทีเดียวผมคิดในใจ พูดไปเรื่อย ๆ เหมือนคุยกันถูกคอครับ ช่วยลดบรรยากาศตึงเครียดลงไปได้บ้าง 555 ซึ่งผมคิดไปเอง
อีกซักพักก็มีชายอีกสองคนครับเข้ามานั่งด้านหน้าของไอตี๋และผม มันเป็นเพื่อนตี๋ครับ ชื่อ เอกกับเจมส์ มันสามคนมาจาก โรงเรียนเดียวกันครับ ค่อนข้างมีชื่อเสียงทีเดียว ก้องไม่ขาวมากหน้าตาคม ๆ จัดได้ว่าหน้าตาดีทีเดียวครับมันเป็นลูกเจ้าของห้างครับไม่ต้องบอกก็รู้นะครับว่าฐานะดี ส่วนเจมส์ คนนี้ขาวครับ หน้างี้ใสเลยครับ หน้ารักครับแต่ผมไม่ได้คิดไรนะครับ บ้านมันทำธุรกิจเกี่ยวกับส่งออกสินค้าครับ มีแต่ผมนี้แหล่ะ ที่จนที่สุดในกลุ่ม พูดแล้วเศร้าเลย
“เฮ้ยไม้” ไอ้เอกพูดขึ้นครับ
“ว่าไง” ผมตอบไปแค่นั้น
“เย็นนี้ ไปฉลองกับพวกกูป่ะ” อ้าวไอ้นี้พึ่งรู้จักกันมึงกูซะละ แต่ผมก็ว่าดีนะครับเป็นกันเองดีทำให้ผมไม่ต้องกดดันเวลาอยู่กับพวกมัน
“ไปไหนวะ”
“ไม่ต้องถาม แค่ตามพวกกูมาก็พอ” เออไอนี้กวนติงซิปครับ หน้าก็เถื่อนแถมกวนติงอีก
“เฮ้ยไอเอก เย็นนี้พี่มึงเรียกรวมไม่ใช่เหรอวะ ไอนี้” ไอเจมส์ครับมันท้วงขึ้นมา แต่ไอตี๋มันก็เงียบ ๆ ตามลักษณะมัน ทำให้ลืมไปเลยครับว่ามันยังนั่งอยู่
“เออวะ ไม่รู้จะเรียกไมกูละเซ็ง ว่าจะพาไอ้เอกไปเที่ยวซักหน่อย” มันพูดด้วยสีหน้าเซ็ง ๆ ครับ หน้าแม่งโคตรกวนติงเลยครับ
“ไว้วันหลังก็ได้ มึงกับกูอยู่กันอีกนาน” ผมบอกมันไป
“ไม่ได้ว่ะ ยังไงก็ต้องไปวันนี้” อ้าวไอนี้พูดไม่รู้เรื่องจริง
“ไอ้นี้พูดไม่รู้เรื่อง งั้นเอางี้พอรวมเสร็จ ค่อยไปกัน กูก็อยากไป 555” ไอ้เจมส์พูดขึ้น ไอ้สองคนนี้มันจริง ๆ เลยครับเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย มิหน้าถึงอยู่ด้วยกันได้ แต่ไอ้ตี๋ดิครับไม่รู้ว่ามันทนอยู่กับสองคนนี้ได้ไง
พอถึง สี่โมงเย็น พวกผมก็พากันไปที่ใต้ตึกครับเพราะรุ่นพี่มันเรียกรวมที่นั้นครับ มากันทั้งชุดนักศึกษานี้แหล่ะครับ เพราะมันบอกว่าแค่จะแจ้งเรื่องไรไม่รู้ของมันผมจึงไม่อยากกลับหอไปเปลี่ยนครับ เพื่อนในเอกเดียวกันก็มากันเต็มเลยครับ รุ่นพี่มันให้พวกผมนั่งกับพื้นเลยครับผมงี้เซงเลย ชุดก็ดันไม่เปลี่ยนแต่ไอ้ตี๋ดิครับ นั่งไปเลยตามที่รุ่นพี่มันบอก “เออกูรู้ว่าบ้านมึงมีแม่บ้าน” ผมคิดในใจแล้วก็นั่งลงไปครับ แต่ผมถอดรองเท้าเอาถุงเท้าเช็ด ๆ พื้นก่อนแล้วค่อยนั่ง 555 พอดีเป็นคนสะอาดอะครับ
“ที่พวกพี่เรียกน้อง ๆ มาวันนี้ คือ พี่จะแจ้งเรื่องการรับน้อง” มันก็ร่ายยาวของมันไปเรื่อย ๆ ผมก็ฟังมั้งไม่ฟังมั้ง แต่ไอ้สองคนนั้นมันดูหน้ารุ่นพี่ผู้หญิง แล้วก็คุยกันสองคนแบบเงียบ ๆ ไปครับเสียงดังไม่ได้ รุ่นพี่แต่ละคนหน้าตาอย่างกะจะฆ่ากันให้ตายเลยก็ว่าได้ครับ
“ป่ะ ไอ้เอก” พอสิ้นรวมพลปุ๊บมันก็ชวนปั๊บเลยครับ
“เอ้ยกูยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า มึงบอกกูหน่อยดิว่าจะพากูไปไหน แถวนี้กูไม่ชำนาญทางนะเว้ย กูพึ่งย้ายมาอยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์” ผมร่ายยาวให้มันฟังครับ แต่ก็เห็นจะเป็นผลครับ
“เออ เดี๋ยวกูไปส่งมึงหอก่อน ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า” อ้าวไอนี้ก็นึกว่ามันจะเข้าใจครับ
“เออ ก็ได้ว่ะ” ผมพาไอสามคนนั้นไปที่ห้องครับ ไอ้ตี๋ดิครับ ไม่ค่อยพูดแต่ก็ตามมานะครับ ตอนเช้าก็เห็นมันคุย กับผมดีดี นะครับแต่ตอนนี้ก็เงียบเฉยเลย ผมงี้งงกับมันจริง ๆ ครับ ถึงห้องปุ๊บผมก็เอาเสื้อผ้าไปในตู้ไปเปลี่ยนในห้องน้ำครับ ไม่ได้อาบน้ำด้วยพวกมันเร่งครับ
“เร็วดิมึง เปลี่ยนเสื้อผ้าแค่นี้ช้าชิป” คราวนี้ไอเจมส์ครับ ไม่ใช่ไอเอกครับ
“ใช่ วะ” อ้าวนึกว่าจะไม่ได้ยินเสียงมันละแต่ก็ได้ยินจนได้ครับ
“พวกมึงสองคนอย่าเร่งมันมาก มันคงทำไรมากกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่าไปขัดขวางจังหวะมัน” ไอตี๋พูดขึ้นครับ ไอนี้อีกคนนึกว่าจะเป็นคนขรึม ๆ พูดทีเล่นเอาผมจุกเลยครับ
“เออ ๆ กูเสร็จแล้ว” ไอตี๋ไอนี้ คราวหน้าอย่าให้มันพูดครับ
“ป่ะ” พวกมันออกจากห้องผมแล้วผมก็ล็อกห้องเรียบร้อย เดินลงไปด้านล่าง ลืมบอกครับห้องผมอยู่ชั้นสี่ครับ เป็นห้องพักธรรมดาที่มีให้แต่เตียงกับพัดลมครับ ราคาไม่แพงเท่าไหร่แต่สภาพห้องก็ยังดีอยู่นะครับ ทำไงได้คนมันรวย T^T ไอเอกพาผมไปขึ้นรถไอตี๋ครับ รถหรูซะด้วยครับมันพาผมขับไปเรื่อย ๆ แล้วไปจอดที่หน้าบาร์แห่งหนึ่งครับ ไอพวกนี้หาเรื่องพากูมากินเหล้าจนได้ ยิ่งคออ่อน ๆ อยู่แต่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธไงครับพึ่งเจอกันวันแรกขัดใจพวกมันให้เสียเรื่องก็ไม่ได้ครับ
“ลง” ไอตี๋ครับเป็นคนบอก
“พวกมึงพากูมาแดรกเหล้าใช่ป่ะ” ผมถาม
“ป่าวกูพามึงมาซักผ้า” อ้าวไอนี้กวนติงคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้เอกครับ ส่วนไอเจมส์เหรอครับหัวเราะกร๊ากเลยครับ ไอตี๋ไม่ต้องพูดถึงเงียบขรึมตามสไตส์ผมงี้อยากเอาส้นติงยัดปากมันครับกวนได้ใจ มันจัดแจงมานั่งโต๊ะริมสุดของร้านครับ พวกมันรู้จักเจ้าของร้านครับ เลยโทรมาจองล้วงหน้าไว้แล้ว ซักพักพนักงานเซิฟก็น้ำเหล้า น้ำแข็ง อะไรต่อมิอะไรมาวางครับ ไอพวกนี้หาเรื่องเสียตังให้ผมอีกแล้วครับคนยิ่งเงินน้อย ๆ อยู่
“มึงผสมไร ไอไม้”
“โค้ก” ผมตอบแค่นั้น
“หน้าอย่างมึงนี้นะกินโค้ก” ไอเอกกวนติงครับ
“แล้วมึงจะให้กูกินไร หน้าอย่างกูเนียเหมาะกับโค้กที่สุดแล้วเว้ย ถ้าหน้าอย่างมึงว่าไงอย่าง” ชัยชนะครับในการว่าให้มัน “แล้วมึงพากูมาฉลองเนื่องในโอกาส” ผมถามต่อ
“โอกาส กูอยากกิน” แล้วมันก็มองหน้าผมซึ่งหน้าผมตอนนี้เหมือนกันค้นหาความจริงไรซักอย่าง “กูล้อเล่น ก็ฉลองที่เรียนใหม่ แล้วก็เจอมึงเป็นเพื่อนนี้ไง” ไอนี้พูดดีก็เป็นแฮะ
“เออ กูยังไม่ได้ว่าไรให้มึงเลย”
พวกผมกินกันไปนานพอสมควรครับคราวนี้ผมดิ เมาเลยครับ ไม่รู้สึกแล้วครับตอนนี้ มารู้ตัวอีกทีเสื้อผ้าผมไม่อยู่ซักชิ้นแล้วครับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
