หัวข้อ: ซีรี่ย์เรื่องสั้น 4 เรื่อง ฝัน หวาน อาย จูบ (จูบ...ปลายฟ้า+บัวบูชา) ตอนที่5 จบ

[why yyy]

ก็เสร็จกันไป

[Honrizote]

รออยู่นะ รีบๆอัพ 

[คุณธรรมดา]

มาทักทายก่อนจบเรื่องอาย   เรื่องสุดท้ายและท้ายที่สุดของซี่รี่ย์นี่ ทุกท่านคงรู้ดีนั้นคือ....
เรื่อง จูบ(คุณคิดว่าไม่สำคัญ จูบเบาๆเท่านั้นทำให้ฉันสั่นไปถึงหัวใจ...)

ยังไงก็รอต้อนรับกันหน่อยนะจ้า 
ตอนสุดท้ายเรื่องอาย สั้นกระจิดริด ดังนั้น จะโพสตอนที่1ของเรื่องจูบติดต่อกันเลย

รักคนอ่านทุกคน อยากบอกอีกครั้งว่า.....รักจับใจ

_________________________________________________________




ตอนที่ 8 กูอายยยยย



“อะ โอ๊ย”  ผมแค่ขยับตัวนิดเดี๋ยว แต่ผมกับรู้สึกร้าวไปทั้งตัว
ช่องทางรักของผมมันรู้สึกระบมเจ็บแสบ และเหมือน....


มีของเหลวไหลออกมาตลอดเวลา



“อ่าว ตื่นแล้วเหรอ”   ไอ้ฟ้าเดินเข้ามา พร้อมกับถือถาดข้าวต้ม กับน้ำมาให้ผม



“ทำไมมันเจ็บอย่างนี้ละฟ้า ฮื่อๆ ทรมานอ๊ะ โอ้ย อ๊ะ ”
กูจะตายมั้ยเนี้ย!   ทรมาน!   ฮื่อๆ มึงทำกูเจ็บไปหมดเลยล่าฟ้า!



“ไม่ตายหรอก เมื่อเช้าฟ้า ให้อาหมอมาตรวจแล้ว อาหมอบอกว่ามันทำงานหนักตั้งแต่ครั้งแรกนะ
แรกๆอาจจะเดินไม่ได้  อีกสักอาทิตย์ก็หายระบมแล้วคงเดินไม่คล่องเท่าไหร่นักแต่อาหมอบอกว่า
ถ้าจะให้หายเป็นปกติก็ สักเดือนหนึ่งนะ”  ห๊ะ 

หนึ่งเดือนนี่กูต้องทนเจ็บและเดินไม่ได้ตั้งหนึ่งเดือนเลนเหรอ  ไอ้เหี้ยฟ้ามึง!




“อ๊ะ โอ้ย”



“ก็เพิ่งบอกว่าเดินไม่ได้แล้วจะขยับตัวไปไหนอีกละ” 
ไอ้ฟ้ารีบวางถาดข้าวต้มแล้วมานั่งบนเตียงข้างๆผม พยุงผมลุกขึ้นนั่ง



“ปะ ปวดฉี่อ่ะ”  ฮึ่ยยย เพราะมึงคนเดียว ทำให้กูเดินไม่ได้




“ครับคุณใจเอ๋ย เดี๋ยวผมจะอุ้มไปส่งนะครับ”  มันจุ๊บที่หน้าผากผมหนึ่งทีก่อนจะช้อนตัวผมไปส่งที่ห้องน้ำ




“อ๊ะ ฟ้า คะ..คือ”




“อะไร ครับ”    คือของเหลวที่เมื่อคืนมึงฉีดใส่กูมันไหลออกมาไม่หยุดเลย


ใครจะไปกล้าพูดว่ะสัด!



“อ่อ ฟ้ารู้แล้ว เดี๋ยวฟ้าล้างให้นะ ”  ล่าฟ้าพาผมมานอนบนเตียง มันจับผมนอนคว่ำ
แล้วมันก็เดินออกไปนอกห้อง มันกลับเข้ามาพร้อมกับผ้ากะละมังใบเล็ก ?

ผมรู้สึกถึงความเย็นของผ้าที่มันค่อยๆ เช็ดระหว่างขาของผมที่มันเปื้อน
ของเหลวที่ไหลออกมาจากช่องทางรัก...


ฮึ่ยย!  ผมอยากจะหายตัวไปในเวลานี้จริงๆ มันน่าอายนักที่ไอ้ฟ้ามาทำแบบนี้ให้กับผม


อ๊ากกกกกกกกกก  กูอายยยยยยย



“อ๊ะ ฟ้าไม่ต้อง ก็ได้”



“อย่าดื้อสิ กูเป็นคนใส่เข้าเดี๋ยวกูเอาอออกเอง”



“กู อายนะ พอเถอะ อ๊ะ”



“โถ่ อายเอยอะไร เมื่อคืนก็เห็นมาหมดแล้ว”



“ฟ้า อ๊ะ”




“จะเช็ดให้มันสะอาด เพราะคืนนี้กูจะฉีดใส่เข้าไปใหม่ หึๆ!”




“อ๊ะ ไอ้ฟ้า ไม่อาวววววววววววววววววววววววววววววววว”   พ่อแก้ว แม่แก้ว ช่วยลูกด้วย!



จบ
____________________________________________________

อายแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรอ่ะ ?
ฮ่าๆๆ  ล่าฟ้าจัดหนัก 

เดี๋ยวต่อเรื่องจูบเลยนะคะ 

[คุณธรรมดา]

ซี่รีย์เรื่องสั้น ฝัน หวาน อาย จูบ



จูบ    (นายบัวบูชา กับ นายปลายฟ้า)


1


“หัวใจมันไม่ใช่กระดาษนะเว้ย เขียนได้ลบยากว่ะ”


ไอ้วาดเคยพูดไว้เมื่อตอนที่ผมกลับมาที่บ้านมันพร้อมกับเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
รุ่งฟ้า ผู้หญิงคนเดียวที่ผมรัก คิดจะแต่งงานด้วยหลังจากเรียนจบ ไอ้คนที่ไม่มีใครอย่างผมมีคนมารัก
ก็อยากจะคว้าไว้ กอดไว้ไม่ให้หลุดมือ แต่เธอกลับทำให้ผมเจ็บปวด สวมเขาให้ผมจากคนเป็นควาย

เฮ้อ คงจะเป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ของเด็กม.ปลายคนหนึ่ง ก็รักแรกนี่หว่า แม้ตอนนี้จะเรียนปี 2 แล้ว
เรื่องแบบนี้ลืมไม่ได้จริงๆ  พอมองฟ้าก็เกลียดฟ้า เห็นใครชื่อฟ้า ก็พาลเกลียดไปด้วย



“บัวๆ ไอ้บัว”   อืม ใครวะ


“ไอ้บัว ไอ้เหี้ยบัว”



พรึบ


“อื้อหือ กลิ่นเหล้าหึ่งเลยมึง”
ไอ้วาดบ่นพลางดึงแขนผมออกจากผ้าห่ม ผมก็แกล้งมันโดยการทำตัวอ่อนตามแรงโน้มถ่วง



“นั่งดีๆ สิวะ เอ้า เอ้านั่น ลงไปเลื้อยอีกละ”
มันจับผมนั่งอีก คราวนี้ผมเลื้อยตัวไปนอนบนตักมัน อย่าคิดอกุศลละครับ
ไอ้วาดมันเป็นชายถึก ผมไม่เคยคิดอะไรกับมัน มีแต่มันนั่นแหละคิด


...คิดเอาผมไปขายน่ะครับ



“จะเอาไร เอาไรบอกมา”


“อาบน้ำให้หน่อยดิ วาดจ๋า”  ผมอ้อนมัน ไม่รู้สมองเบลอ หรือยังเมาค้างไม่รู้



“วู้ว เดี๋ยวกูเอาไปขายจริงๆ ซะหรอก”  มันบ่นแต่ก็ยังลากผมเข้าห้องน้ำไป
เมื่อคืนมีนัดดื่มกับพี่รหัส แต่กลับมาเมื่อไหร่ไม่รู้ อืมม รู้ว่าใครมาส่ง แต่แม่งนึกไม่ออกว่ะ ว่าใคร



“เมื่อวานใครมาส่ง”



“อือ ไม่รู้”



“อะไรของมึงอือ ไม่รู้ แล้วทำไมปากมันแดงเจ่องี้วะ”



“ก็ไม่รู้นี่หว่า”



“เออยังดีนะ ยังกลับมาห้องได้ถูก ถ้าเกิดตื่นมาไปแก้ผ้าที่ไหนไม่รู้ไม่แย่หรอวะ”
มันพูดไปด้วยสองมือก็สระผมให้ผมไปด้วย ผมที่แช่ตัวอยู่ในอ่างก็สบายแฮ


“บ่น บ่นเป็นหมี ตัวก็ควายอยู่ละ สงสัยต้องเรียกใหม่น้องวาดหมีควายๆ”


“มึงสิควาย ได้ยินจากพี่ปัดว่ามึงเมาเลยแวะเข้ามาดูก่อนไปเรียน ปากเก่งงี้อาบเองไป”



“ขอบคุณมากที่หลังไม่ต้อง”


“ไอ้บัวกวนตีน”



“ครับตีน”

อาบน้ำเสร็จมองนาฬิกา 10 โมงเอง ไปนอนต่อดีกว่า ชีวิตเด็กมหาลัยปี 2 มันช่างสบายอะไรอย่างงี้
ไม่ใช่ว่างงานหรืออะไรหรอกครับ ผมขอลาหยุด(เอง) 1 วัน
พึ่งจะเปิดเรียนไม่กี่วันไอ้บัวก็ขอเป็นเยาวชนดีเด่นละกันนะคร้าบ


เคลิ้มๆ กำลังจะนอน



ปังๆๆ


“ไอ้เหี้ยฟ้า!! เปิดประตู!! ปังๆ มึงตื่นด่วน”   


เฮือก! สะดุ้งสุดตัวครับ ไหน ใครวะ บังอาจมาก



“ไอ้ฟ้า”   ฟ้าพ่อมึงสิ ฟ้าอีกแล้วหรอ เดี๋ยวกูจะด่าให้



“ขอโทษครับ มาผิดห้องรึเปล่า”
ผมกระชากออกไปสุดแรง แล้วด่า? เอ่อ ผมไม่กล้าด่าหรอก ไอ้บัวรักสงบ ทำตัวเสงี่ยมเว้ย



“น้องๆ ไอ้ฟ้าอยู่รึเปล่า”


“โทษอีกที ห้องนี้ไม่มีคนชื่อฟ้า” ผมกำลังจะปิดประตูมันเอามือขวางไว้


“จะไม่ใช่ได้ยังไงเนี่ยแหละห้องมัน มึงอยากต่อกับเพื่อนกูเอาวันหลังละกัน วันนี้ไอ้ฟ้าต้องไปมหาลัยด่วน”

ขึ้นครับขึ้น



“มึงนั่นแหละแหกตาดูดีๆ กูไม่ใช่อีตัว! เพื่อนชื่อเหี้ยฟ้าอยู่ห้องไหนกูไม่ตรัสรู้หรอกนะ แต่มึงรบกวนชาวบ้านเค้าไอ้ห่า!!”



“เอ่อ...”



ปัง!!

ไม่ทันจะพูดอะไรผมก็ปิดประตูใส่หน้าไอ้บ้าที่ยืนเอ๋อนั่น


ผลัวะ!


“ใครมาเสียงดังแถวนี้วะ”


“อ้าวไอ้ฟ้ามึงอยู่ห้องนั้นหรอวะ”


“เออสิ ไอ้สัดกรมึงจำไม่ได้รึไง”


“ตายห่าแล้วกู”

__________________________________________________
ไอ้หย๊ะ แค่ชื่อบัวยังไม่อยากได้ยิน แล้วมันจะอยู่กันยังไงเนี้ย
เครียด ค่า

 

[bulldog17]

ปากแดง?จูบไปแล้วอ่ะดิ ฮี่ๆๆๆ

หมีวาดน่ารักอ่ะแลดูอบอุ่นดี

ส่วนชื่อนายเอกเก๋มากค่ะ

[yeyong]

หรือว่าพระเอกจะอยู่ห้องข้างๆ

[Pakbung Mazo]

อั๊ยย๊า~!!

[why yyy]

เราชอบชื่อนายเอกอะ

[Honrizote]

 อ๊าย บัวบูชา ชื่อเลิศได้อีก 

[คุณธรรมดา]

2


โว้ย หงุดหงิด จนแล้วจนรอดผมก็ออกมามหาวิทยาลัยจนได้


“น้องบัวจ๋า เป็นอะไรไปจ้ะ”


“เปล่าพี่” ผมเลี่ยงตอบพี่ใหญ่ขณะเดินเข้ามาในคณะ เสียงไอ้ป่านว้ากน้องดังมาแว่วๆ


“ใครทำอะไรให้บอกพี่มา เดี๋ยวพี่ใหญ่จัดการให้เลย”


“ไม่ต้องครับ ผมขอตัวก่อนนะ”


“เดี๋ยวสิ ไหนๆ ก็เข้าคณะแล้วไปดูน้องๆ กับพี่หน่อยมั้ย”


“มองผมอย่างนั้นหมายความว่ายังไงพี่”


“ก็แกล้งเป็นเด็กปีหนึ่งให้เจ้หน่อยดิ”


“เฮ้ย!”
เจ้ศักดิ์ผู้ทำให้วิศวะกลายเป็นดงสาวประเภทสองเดินเข้ามา
อ๋อ นี่ให้พี่ใหญ่มาหลอกรั้งผมไว้ให้หนีช้าละสิ


“ไม่เอาเว้ยพี่ ผมแฮงค์อยู่”


“เรื่องของหล่อนย่ะ เพื่อนแกทำฉันแสบมาก”


“เกี่ยวอะไรกับไอ้นามัน”


“ก็มันรับปากเจ้แล้ว มันติดค่าพนันบอลผัวเจ้อยู่”


“มันเลยจะมาแสดงละครหลอกเด็กใช้หนี้ให้เจ้”


“ฉลาดนะ ชะนีน้อย”


“เจ้ กูเป็นผู้ชาย”


“ไม่สน เพราะปณิธานของเจ้คือหาผัวให้หล่อน แล้วปีนี้ อ๊าย น้องเขยเข้าตาสุดๆ เลยล่ะ”


“เอาประเด็นมาอิเจ้”


“กูเจอผัวอีบัวแล้วเจ้าค่า”


“เฮ้ย!!”


“เจ้ศักดิ์หลอกกูทำไม กูชอบของกูมาตั้งนานมาหาผงหาผัวให้น้องบัว สัดนี่”
ไอ้พี่ใหญ่คงจะรู้ตัวแล้วว่าโดนหลอกมาเหมือนกัน


“ไม่รู้ละ สาลี่เพื่อนเลิฟเอานังบัวไป”


“ม่ายยยยย!!!!!”
สาลี่คือกระเทยที่ตัวถึกเท่าที่ผมเคยพบ พี่ลี่เอาท้องที่มีไขมันสะสมกว่าร้อยกิโลฯ
เด้งชนไอ้พี่ศักดิ์ปลิวหายไป ก่อนจะหันมาทางผมที่ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ข้างๆ
ท่ามกลางเสียงหัวเราะของแม่มดร้ายของเจ้ศักดิ์


“นายๆ เราภานุนะ”


“ดี”


“จะไม่บอกชื่อหน่อยหรอ”


“ไม่มี’รม”
กูเซ็งมาก ถึงมากที่สุด กดโทรศัพท์ส่งข้อความหาเพื่อนสุดที่รัก
ไม่สนใจสายตานับสิบที่มองมา ‘ไอ้ควายนา ตาย’


“น้อง!!! มาสายแล้วยังจะกดโทรศัพท์ยิกๆ อีกนะ”


แหม ไอ้ป่านทำหน้าถมึงทึง กูเพื่อนมึงนะโว้ย กู กู...


“ขอโทษครับพี่” บอกอีกทีว่านายบัวบูชา คือคนที่ขี้ขลาด


“เออ!! ให้ได้อย่างงี้นะมึง เพื่อนเค้ารอมึงสองคนน่ะ รู้ตัวบ้างรึเปล่า!!!”


“ครับ!!”


“ไป! ไปนั่งข้างหลังนู่น” กำลังจะยกตูดขึ้น


“โทษครับพี่ ผมมาสายนิดหน่อย”

เออ ไอ้คำว่ามาสายของมึงทำให้ไอ้ป่านตาลุกเป็นไฟ
ผมเอี่ยวหน้าหันกลับไปมอง ใคร ใคร บังอาจแย่งซีนกู
บร้ะเจ้า! นั่น นั่นมันไอ้เมื่อเช้านี่หว่า ถ้ายังจำกันได้ เมื่อเช้าที่มันมาเคาะห้องผม
อ้อ ไอ้อีกคนคงจะเป็นไอ้ฟ้าละซิ ชื่อนี้กูเกลียดนัก 
เป็นเพราะมันทำให้ผมหงุดหงิดออกจากหอมาคณะ แถมยังมาเจออิเจ้นี่อีก (พาลโครตๆ)


“นิดหน่อยหรอ! มึงทำให้พวกเราเสียเวลาเกือบชั่วโมงนี่มึงเรียกว่านิดหน่อยรึไง!!!”


“ขอโทษจริงๆ ครับ”เพื่อนมันพยายามจะลากตัวไอ้ฟ้าไปนั่ง


“จะไปไหน!!” ไอ้ป่านยิ้มเหี้ยม เจอดีแน่ไอ้ฟ้าเน่าเอ้ย “ไปนั่งรวมกับไอ้สองคนนั้น!!”
เฮ้ย เอามันไปไกลๆ กูสิวะ ผมบ่นมองหน้าไอ้ป่านจนมันหันมาสบตาผม
แค่แวบเดียวเท่านั้นแหละ ไอ้ป่านและเจ้ศักดิ์ก็ขยิบตาให้กัน อะไรของมึงวะ

น้องปีหนึ่ง ปีนี้ดูไปก็น่ารักดีไม่หยอก ผมยิ้มตามเมื่อเห็นไอ้พวกสันทนาการมาเต้นเป็นเจ้าเข้าให้น้องดู
และเชิญน้องผู้หญิงที่น่ารักโครตๆ ออกมาเต้นท่าน่าเกลียดนั่น

เอ่อ... คนน่ารักของกูน่าเกลียดภายในพริบตาเลยว่ะ


“นายๆ ถามจริงๆ ชื่อไรอ่ะ”


“พ่องมึง”


“ชื่อน่า...” ไอ้ภานุหน้าซีดเป็นไก่ต้มเมื่อฟังคำตอบถามจากผม  หันไปอีกทางก็...


“หึๆ”


“หัวเราะหาพ่อง” เห็นหน้ามันแล้วก็หงุดหงิด ไอ้ฟ้ามันหัวเราะกวนตีนผม
ส่วนเพื่อนมันชื่อไอ้กรถูกเรียกไปเต้นคู่กับน้องน่ารักนั่น มันทำท่าเหมือนเมื่อเช้าไม่ได้เป็นคนเคาะห้อง


“เอ้า ปากกู”


“เออ!”


“ไม่นึกว่ามึงจะอยู่คณะเดียวกัน”


“แล้วไง”


“ปากเก่งดี  ได้ข่าวว่าด่าเพื่อนกูด้วยนี่”
รู้แล้วละสิ


“เพื่อนมึงมันไม่รู้เรื่อง หาว่ากูเป็นอีตัวบำเรอมึง”


“ก็เกือบอ่ะนะ เมื่อคืน”


“อะไรนะ!”


“เปล่า!”
ผมมองหน้ามันอย่างจับผิด


“ตกลงมึงชื่ออะไร”


“กูไม่บอก!”
ผมแลบลิ้นปลิ้นตาให้มัน มันมองแล้วแสยะยิ้ม ผลักหัวผม ผมก็ผลักคืน
ผลักไปผลักมาขึ้นจริงซะงั้น อย่าคิดลึกว่ามาขึ้นอะไรกันตอนนี้ ผิดแล้วครับคุณ ผมกับมันตีกันครับ
ตุบตับ ไอ้เสียงนี้ผมเองแหละที่ทั้งตบหลังตบหัว มันก็เอาคืนผมโดยการผลักหัว ดึงหน้า เขย่าตัว ไอ้ห่า กูมึนละนะ


“หยุดนะเว้ย!!!”


“มึงเป็นเพื่อนกันมั้ย!! ตีกันทำซากอ้อยอะไร”
ผมกับไอ้ฟ้าหยุดตีกัน หันหน้าไปมองคนตะโกนที่ตาเขียวปั๊ด อิเจ้


“เอ่อ เราเล่นกันครับ พอดีเป็นเพื่อนโรงเรียนเก่า”
ไอ้ฟ้าตอบ อิเจ้ยิ้มเหี้ยมอีกครา


“เจ้ว่าน้องสองคนก็เหมาะกันดีนะ”
มันลากตัวผมและไอ้ฟ้าออกมายืนหน้าแถว เด็กปีหนึ่งโห่แซว กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ อยะ... อย่านะอีเจ้


“น้องๆ เห็นด้วยมั้ย” ไอ้ทัพเสริมอีกตีกลองรัวแล้วยิ้มอย่างสะใจ


“เห็นด้วยยยยยย”


“กรี๊ดด หล่อมาก ฟ้าขา”


“เราไม่ได้ทะเลาะกันนะครับ เล่นๆน่ะ”


“แต่กูไม่เล่นกะมึงไอ้น้อง! แนะนำตัวให้เพื่อนๆ”


“ฟ้าครับ”


“ชื่อเต็ม!”


“ผมชื่อนายปลายฟ้าครับ”
เออ ดี ไอ้หล่อ เอ้า นั่น เสือกยิ้มอีก กูแสบแก้วหู


“ผมชื่อบัวครับ” กูไม่กล้าจะบอกชื่อจริงจริ๊ง “นายบัวบูชาครับ!!!!!”
นี่กูแหกปากดังมากตอนเค้าเงียบกันเนี่ยนะ ผมทำหน้าปูเลี่ยนหันไปสบตากับไอ้ฟ้าที่กลั้นขำ

. . . (จุด จุด จุด)


“ฮิ้ววววว ชื่อน่ารักอ่ะ กรี๊ดดด”


“ในเมื่อเห็นพ้องต้องกันแล้ว บัวฟ้า” อย่าเอาชื่อกูไปรวมกับม๊านนน
“ขอให้ทั้งสองคนเป็นบัดดี้กันจนกว่าจะเฉลยพี่รหัสในอีกสามวันข้างหน้า
ขอให้รักกัน ถือไม้เท้ายอดทองกระบองแปะเพชรนะ”

อิเจ้เวร กูรู้แล้ว! นี่มึงเล็งกูกับไอ้ฟ้าเน่านี่ใช่มั้ย???


“โว้ยยยย กูไม่ทน แอ้ว อ่อยยยยยยย”
ผมแหกปากแต่ถูกมือดีอันเค็มปี๋ของพี่สาลี่อัดเข้ามาเต็ม ทุกคนตกใจกันหมด ยกเว้น! ไอ้ฟ้าเน่าคนเดียว



______________________________________________________
ขอโทษเป็นอย่างสูง ที่ห่างหายไปเป็นแรมปี
งานเยอะ เรื่องแยะ รุมเร้าไปหมด 


เอาละมาต่อๆอีกตอนหนึ่งเลยเนาะให้หายคิดถึง
 

[คุณธรรมดา]

3


“โว้ยยยย กูไม่ทน แอ้ว อ่อยยยยยยย”
ผมแหกปากแต่ถูกมือดีอันเค็มปี๋ของพี่สาลี่อัดเข้ามาเต็ม ทุกคนตกใจกันหมด ยกเว้น! ไอ้ฟ้าเน่าคนเดียว


 “เอาล่ะ ทำกิจกรรมต่อได้ นายบัวจะถูกลงโทษอย่างหนัก ข้อหาตะโกนใส่หน้าเจ้”
ผมโดนพวกพี่ว้ากแยกตัวออกมา


“ทำอะไรกันวะ!!!”


“ชู่วๆ เบาๆ ไอ้บัว”


“กร๊ากก หน้ามึงเหวอตลกสาดดด”


“พวกมึง!!”


“โอ๋ๆ หึหึ”
ไอ้ป่านเข้ามากอดลูบหัวลูบหางผม  อิเจ้ศักดิ์ก็หัวเราะ ส่วนพี่ๆ  ปีอื่นก็พลอยหัวเราะไปด้วย กูไม่ใช่พี่หม่ำนะมึง


กึกๆ


“โอ๊ะๆ โทษที ลืมตัว”
ไอ้ป่านพูดกับใครไม่รู้ที่เดินเข้ามาใหม่ มันยกมือสองข้างเหมือนท่ายอมแพ้
ผมที่หันหลังอยู่เลยไม่รู้ว่าเป็นใคร(มึงไม่ได้สนใจหรอกบัว)


“เจ้”


“อะ อะไร”


“เลี้ยงเหล้...”


“น้องฟ้ามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ค้า” พี่สาลี่แหกปากเสียงทำเอาผมสะดุ้ง


“พี่พาบัดดี้ผมมาทำไมละ” กูคิดไปเองรึเปล่ามาเสียงมันแข็งพิกล


“อ้อ พามาทำโทษไงคะน้องฟ้าสุดหล่อ”


“อย่ามาใกล้ผมนะเว้ยพี่ศักดิ์” ไอ้ฟ้าเขยิบตัวออกห่าง ในใจผมเชียร์ให้เจ้ข่มขืนมันซะ


“ทำไมทำหน้างั้นบัวบู”


“นะ นี่มึงเอาชื่อที่แม่กูตั้งมาล้อเล่นหรอ ไอ้ฟ้าเน่า!!”


“มึงก็เหมือนกันแหละ”


“ฮึ่ย!!!” กูเกลียดมันนนน


“โอ้ย!”
ผมกระทืบเท้ามันและเดินปึงปังเข้ามาในตัวตึกอีกครั้ง  ปล่อยให้มันโดนเจ้กินไปเถอะ แค้นโว้ยย



“ฮ่าๆๆ แสบนะมึงเอาให้อยู่ละ”


......


“อึก อึก”


“หนักไปละมึง ดื่มเยอะไปละ เดี๋ยวไม่สบายหรอก”


“อึก กูรู้แล้ว กูจะแกล้งมันตลอดสามวันในหนักแล้วพอเฉลยพี่รหัสมันจะได้หน้าแตก”


“ไปแกล้งเค้าทำไม พอๆ”


“มัน มัน...มันชื่อฟ้าไง”


“ไม่เกี่ยวเล้ย เอาไปรวมกันได้ไง”


“ไม่รู้แหละ มึงเข้าข้างมันหรอวาด”


“ไม่ต้องมาทำหน้างั้นเลย ไปนอนๆ”

รู้สึกตัวเองว่าไอ้วาดอุ้มผมไปนอน ผมบอกลามันและ.....ฟี้ ฟี้


“พ่อจ๋า แม่จ๋า”


โครม เพล้ง!


ปังๆๆ


“บัวๆ เปิดประตูสิ เป็นอะไรวะ!!”


“คุณครับ มีอะไรกันครับ เสียงดังรบกวนคนอื่นนะครับ”


“ยามครับ ช่วยไปขอกุญแจให้ผมหน่อย ผมได้ยินเสียง..ข้างใน”


“ครับๆ”

_______________________________--
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ 

พรุ่งนี้จะมาต่อให้นะคะ รู้สึกจบแบบค้างคา ?
ฮ่าๆ ๆ

[yeyong]

บัวจะรอดจนถึงเฉลยพี่รหัสกันหรือเปล่า

[k00_eng^^]

จะเสร็จฟ้าซะก่อนล่ะม๊าง

[Pakbung Mazo]

ค้างงงงงงงง TT

[milky way]

   สนุกทุกเรื่องเลยค่ะ
ใจเอ๋ยฮามาก ชอบที่สุด
จะรอจูบของน้องบัว หรือพี่บัวดี 555

[why yyy]

ง่ะ  เกิดอะไรขึ้นกับน้องบัว

[นอนกินแรง]

ติดตามต่อจ้า น่ารักทุกตอนเลยอ่ะ

[คุณธรรมดา]

4


“อะ..ไอ้ฟ้ามึงมาได้ไง”
ผมลืมตาขึ้นก็เห็นมันนั่งข้างเตียง


“เฮ้ย เป็นอะไรวะ”


“...”
มันยังเงียบไม่ตอบผม


“มึงไม่สบาย ไข้ขึ้นเสือกอยู่คนเดียวอีก ถ้ากูไม่ได้ยินเสียงของแตก เพราะมึงช็อคป่านนี้นอนโรงบาลแล้ว”


“เอ่อ..” มึงพูดยาวมากอ่ะ กูมึน


“ยังไม่หมดนะ ดื่มหนักติดต่อกัน ไม่ตายก็ดีเท่าไหร่แล้ววะ”


“กูผิดเอ้งงง” ทำเสียงสูง แต่ดูเหมือนมันจะไม่เล่นด้วย “ขอบใจนะ”


“เออ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน มึงกินข้าวซะ” มันเลื่อนชามข้าวมาวางไว้บนหัวเตียง พร้อมกับยา แหยะ


“และถ้าก็เข้ามาต้องหมดนะ”


“ไม่ต้องมอง กูยังไม่ได้คิดอะไรเล้ยย”


“เออดี”
มันหันจะเดินออกไปจากห้องผม


“เดี๋ยว..”


“อะไร”


“หน้ากับมือมึงทำไมเป็นงั้นวะ”
จริงครับ มือมีผ้าพันแผล ส่วนหน้าก็...โดนต่อยแหง ไอ้นี่นักเลงจริงๆ


“ไปทำแผลซะนะมึง”


“ไม่ทำหรอก จะได้เตือนใจว่ากูมันดูแลไม่ดีพอ”
บ่นอะไรของมันวะ แล้วมันก็เดินจากไป...ไปอาบน้ำนั่นแหละครับ



-------


“ม่ายยยยยยยยย”
กูไม่ไปนะ ไม่เอา


“บัว! มึงไม่กินยา ต้องไปโรงพยาบาล”
วันนี้เป็นวันที่สองครับแทนที่ผมจะได้แกล้งมันอย่างใจหวัง
แต่มันนั่นแหละที่มาทำให้ผมป่วน...เพื่อนๆพี่ก็แม่งเงียบหายไปกันหม
ดขนาดหมีควายวาดยังไม่โทรหาผมซักนิด


“กูกินแล้วๆ ปล่อยกูนะ ฟ้ากูกลัวนะ ไม่เอา”


“ใครให้มึงเอาไปทิ้งวะแม่ง อยากตายจริงๆใช่มั้ย”
ไอ้ฟ้าผลักหัวผมเบาๆ ตามันคาดโทษผมไว้ 


“กินแล้วๆ อ่อก”
ไอ้ฟ้าเอามือมาปิดปากผมไม่ให้อ้วกออกมา


“ฟ้า มึงไม่ไปทำกิจกรรมหรอวะ”


“ไม่”


“ทำไม”


“มึงนี่ซักไซ้จริง มีไรป่ะเนี่ย”


“เปล้า” เสียงสูงสุดๆ


“จะไปไหน”


“ไปห้องน้ำ”


“เออ อย่าให้กูรู้มาแอบอมยาไว้ใต้ลิ้นนะมึง”

หือ หื้อ หืออออ ปากกูทำไมมันแดงๆ งี้วะ เหมือนกับ
...กูสงสัยมานานละทำไมไอ้วาดถึงทัก เวลาไปดื่มเมื่อไหร่ปากเป็นงี้ทุกที
แถมตอนกลับมาไม่รู้ใครมาส่ง ถามพี่ปัดก็บอกเพื่อนมาส่ง


หรือว่า…กูจะโดนลักหลับ

ไม่ ไม่ ไม่น่าใช่ ตั้งแต่เมื่อวานถึงวันนี้ไอ้ฟ้าอยู่ตลอด ไอ้ปลายฟ้าหรอ! เป็นมันที่ขโมยจูบผมงั้นหรอ



ปัง!


“บัว!”


“ห๊ะ!!”


“มึงทำอะไรนาน!!”


“เออๆ แปบนึง”



“นึกว่าเป็นลมเป็นแล้งไปซะอีก”


“กูสบายดี แข็งแรง”


“งั้นหรอ ไอ้คนสบายดี”


“มึงกูขอกอดหน่อยดิ”


“ทำอะไร”
มันทำหน้าระแวง ผมใส่ไข่เต็มที่ทั้งๆ ที่ในใจก็คิดถึงแม่จริงๆ


“กูคิดถึงแม่อ่ะ กอดหน่อยดิ แม่ชอบกอดกูตอนไม่สบาย”


“อืม...ได้ดิ”
ผมอ้าแขนไปกอดมันไว้ ตึกๆ อ้าวเวร ไอ้หัวใจไม่รักดี ทำไมเต้นแรงจังวะ
กูจะแกล้งมันนะเว้ย     (แม่งบัวยั่วผู้ชายว่ะ)


“โอ๋ๆ กูจะอยู่เป็นเพื่อนมึงเอง”


“ฮึก...”
มันลูบหัวผม ปลอบผมเหมือนแม่เลย แง้ เอาเป็นว่าจากที่จะแกล้งมันกลายเป็นผมเองที่หวั่นไหวซะเอง


“แต่ช้าแต่เค้าแห่ยายมา”


“อึก ไอ้ฟ้าเน่าปัญญาอ่อน”



เจอกันไม่กี่วัน แต่ผมรู้สึกว่ามันก็ดีเหมือนกันนะ...


“แอบคิดไรกะกูรึเปล่า ที่จริงอยากสัมผัส ตัวกูละสิ”

โครม  พังทลายครับความคิดนั้น


“ไอ้ฟ้า!! กวนตีน ตุบๆ”
เสียงอันหลังไม่ได้ใจเต้นหรอกครับ ถึงหน้าผมแดงแต่ก็ยังตีหลังมันไหว


_________________________________________________
ฮ่าๆ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ

 

[bulldog17]

เอ๊ะยังไง

โดนลักเมา(?)หรือบัวเมาแล้วจูบ

[Pakbung Mazo]

น่ารักจัง

[why yyy]

รอน้องบัวตอนต่อไป

[N.T.❁]

เพิ่งได้อ่าน น่ารักจัง 5555
รออ่านน้องบัวต่อนะคะ 

[monoo]

 

[uknowvry]

ตายๆ...น่ารักว่ะ บัวบู! 555+

[นอนกินแรง]

โห เกือบซึ้งแล้วนะ ฟ้าทำเสียบรรยากาศเลย ฮา...

[คุณธรรมดา]

5



“หายแล้วหรอเรา”


“ครับพี่ทัพ”


“ดีละ เราละสบายดีไอ้ฟ้า”


“ดีครับ ยังไหว”
พูดอะไรของมันกันไม่รู้ ฮ่าๆ วันนี้แหละ มันจะต้องหน้าแตกเมื่อรู้ว่าผมเป็นรุ่นพี่ กร๊ากกก


“น้องๆ เข้าแถวได้แล้ว”


“ว่าไงวะสัดฟ้า หายไปไหนมากับบัดดี้”


“ไอ้กร ล้อเลียนกู ตาย!”


“อย่านะเว้ย ไอ้ฟ้าจับบัดดี้บัวบูหน่อย”


“โกรธ กูโกรธ”


“ใจเย็น” มันเดินมาลูบหัวผมทำเอาอิเจ้ที่โฉบเข้ามาทำหน้าพอใจ


“กูรู้นะคิดอะไรอยู่อิเจ้” ผมเบี่ยงหัวจากมือมันไปพูดกับเจ้ “ไม่ มี ทาง”


“เดี๋ยวก็รู้ชะนี”


“กูเป็นผู้ชายยยย!”


“แหกปากอะไรครับน้อง!”


“ฮ่าๆสมน้ำหน้าบัวบูชา”


“เอ้า เอ้า ร้องหาฟ้ามึงสิ” แกล้งกูเข้าไป แกล้งเข้าไป กู


“ฟ้าช่วยกูด้วย กูโดนทำร้าย!!!!!!”
คิดว่ากูไม่กล้าร้องหรอ


“ฮ่าๆๆ เลี้ยงจนติดแล้วเว้ยยยย”



“กู กูขอโทษ”
เรื่องมันลงเอยอย่างงี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หลังจากที่ประกาศพี่รหัสผมได้เป็นพี่รหัสไอ้ฟ้า
ส่วนมันก็ทำท่าเหวอนิดนึงก่อนจะโกรธผมจริงๆ


“กูไม่ผิดนะเว้ย เอ่อ เจ้ ไง มึง โกรธเจ้ดิวะ เฮ้ย หันมาพูดกันให้รู้เรื่อง!”
ไอ้บัวเริ่มมีน้ำโหครับ แล้วกูแคร์มันทำไมวะเนี่ย


“เออ ไม่พูดก็ไม่ต้องพูด เหี้ยเอ้ย!”
ผมตะโกนจนเจ็บคอ มันก็ไม่หันมา ผมตัดสินใจออกไปจากที่นี่



“วาดจ๋า ขอกอดหน่อย”
ผมโทรเรียกไอ้วาดออกมาเจอที่สวนหย่อมหลังคณะ


“เป็นอะไร ใครทำไรมึง”


“เปล่า”


“เปล่าอะไร ไหนดูหน้าดิ๊”
ผมซบหน้าลงกับไหล่ไอ้วาดทันทีที่มันนั่งลง


“วาด ถ้าสมมุติกูไปชอบคนที่กูเคยบอกว่าเกลียด มึงว่ากูผิดมั้ย”


“อ๋อ ไอ้ฟ้าอะหรอ”


“มึง มึงรู้ได้ไง”


“ใครไม่รู้สิควาย”


“ด่ากูไมอ้ะ”


“มึงไม่รู้ตัวเองหรอกว่าเวลามึงโทรหากูมักจะมีชื่อที่มึงเกลียดอยู่ด้วยตลอด”


“จริงหรอวะ”


“เออสิ ถึงจะชื่อเหมือนกันแต่มันคนละคน คนละเวลาเลยนะเว้ย เปิดอกเปิดใจได้ละ”


“กูชอบมัน”


“เออ งี้สิวะ เพื่อนกูคนเดิม!!”

ผมตัดสินใจแล้วผมจะบอกมัน



“สัดฟ้าอย่าเล่นตัว เดี๋ยวแม่งก็อดพอดี”


“อุ๊บ ฮ่าๆ” ปลายฟ้าที่แกล้งเก๊กหน้าขรึม ถึงกับหลุดหัวเราะพรืด
ก็หน้าของบัวเมื่อกี้มันน่ารักนี่หว่า ตอนงอนหน้าตาน่ารักสุดๆ ไปเลย ใครจะไม่อยากเห็นนานๆ


“เป็นของมันวะ เอ้า นั่น ขำอีก ไปตามมันได้แล้ว”
เจ้ศักดิ์พูดจริงจังจนผม รวบรวมลมหายใจและสติกลับมาเหมือนเดิม
ไอ้กรที่ยืนอยู่ใกล้แถวนั้นก็รีบเดินมาสมทบอีกแรง


“หัวเราะอยู่นั่น ของหายแล้วจะรู้สึก”


“เออใช่ ง้อง่ายกะเค้าซะที่ไหน”


เมื่อถูกทุกคนผลักดันมาง้อบัว ไอ้เค้าก็เต็มใจง้อซะด้วย ปลายฟ้าเดินเลาะตามร่มเงาไม้มาตามหาบัว
เพื่อนในคณะต่างเป็นใจชี้ทาง ว่าคนตัวบางไปนั่งซึมอยู่ที่ไหน


“แฮ่มๆ”
ส่งเสียงไปซะหน่อย ได้ผล บัวหันขวับมาทันที บัวทำหน้าตกใจนิดหน่อยแต่ก็พูดออกมาทันที


“ตีนใครติดคอมึงรึไง”

อึก หนึ่งดอก


“เปล่าครับพี่” กวนอีกนิด


“เฮอะ มึงไปไกลๆ ไปถ้าจะมีพูดประชดกันแบบนี้”


“ผมเปล่าประชดครับ พี่ บัว”

เอาไปเน้นๆ


“โว้ยยยยย มึงจะงอนเป็นตุ๊ดแตกอะไรนักหนาวะ!! กูผิดมาก ฮึก  กูขอโทษ!! ไม่บ่งไม่บอกมันละแม่ง!!!!”
นายปลายฟ้าหัวใจอ่อนยวบตั้งแต่เสียงสะอื้นแล้ว ตายละ


“บัว กู”


“...แงงงงงงง”


“เฮ้ยย”
ตกใจทำอะไรไม่ถูก แต่ก็กระเด้งตัวไปกอดหมับทันที


“โอ๋ๆๆ”
โยกไปโยกมา คนในอ้อมกอดก็พูดแต่ขอโทษขอโทษ


“ร้องไห้ไม่สมกับเป็นบัวบูชาเลยว่ะ”


“เออ กูมันไม่น่ารักนี่!!!!”


“ไหนใครว่ามึงไม่น่ารัก”


“มึงนั่นแหละ!!”


“กูพูดตอนไหน”


“ฮึก มึงนั่นแหละ...”


“โอ๋ มั่วแล้ว ข่าวมั่วแล้ว ถ้ามึงไม่น่ารัก แล้วกูจะรักทำไมวะ”


“มึงนั่นแห.... ห๊ะ”
ตาโตเท่าไข่ห่าน พยายามขืนตัวออกมาจ้องหน้าผม ใช่สายตามองเหมือนจับผิด


“มึง มึงว่าอะไรนะ ไม่จริงหรอกมึงไม่เคยคิดเหมือนกู”


“ฟังดีๆ”


“กูรักมึง”




“ฮิ้วววววววววววววววววววววววว น้องกูขายออกแล้วเว้ยยย”
ตอนที่เดินมาก็เห็นเดินมาคนเดียวนะ แต่ไหง ทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่โผล่หน้ามาร้องแซวกันระงมแบบนี้




“ฟ้า กูถามหน่อยดิ มึงเคยแอบลักหลับกูเปล่า”


“โธ่ แฟน กูจะลักหลับทำไม ทำต่อหน้าต่อตาเลยสิวะ”


ผลัวะ!


“แล้วใครจูบกูวะ”
พึมพำกับตัวเอง ไม่ทันเห็นนายปลายฟ้าที่หนุนตักอยู่ยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์



++++++++++++++++++++++

ความลับของนายปลายฟ้า

“ไอ้ป่านดีเว้ย”
ผมทักไอ้ป่านญาติผู้พี่ของตัวเองเมื่อไปฉลองสอบติดกับไอ้กรและเพื่อนอีกหลายคน
ที่ผับแห่งหนึ่ง บังเอิญเจอป่านโดยบังเอิญตอนเดินไปเข้าห้องน้ำ ได้ข่าวว่ามันเป็นรุ่นพี่นี่หว่า


“เฮ้ย ทุกคนนี่น้องกูคณะเราเว้ย ไอ้ฟ้าๆ”


“ดีครับๆ”
ผมผงกหัว ให้พี่ๆ แต่มีคนนึงที่นั่งซดเหล้าอย่างเดียว


“กรี๊ดดดด หล่อมากค่า”

พี่ที่นั่งไกลสุดลุกมากอดแขนผม เอ่อ พี่ๆ


“เจ้ชื่อศักดิ์นะค้า อ๊ายยย พวกมึงทุกคนกูเจอผัวอีบัวแล้วค่า”


“เดี๋ยวนะพี่...” เอ่อ อีบัวไหนวะ


“โห่ เจ้มึงยังไม่เลิกหาผัวให้บัวอีกเหรอ”


“เออสิอิปัด หรือมึงว่าไม่ผ่าน”
พี่ที่ชื่อปัดมองผมนิ่ง สายตาที่มองลอดแว่นกรอบหนามัน...


“อ๊ายยย เห็นด้วยอย่างแรงๆ เอามัน เอ้ย เอาเลย เอาเลย”


“มึงไม่ต้องตกใจ นั่งๆ”


“อะไรวะไอ้ป่าน”


“ใคร บัว ผัวอะไรวะ”


“นั่นไง นู่นอ่ะ”
มันใช้ปากแทนนิ้วชี้ ผมถึงได้รู้ว่าคนที่คอพับแล้วนั้นคือบัว


“สัดป่าน ผู้ชายหรือผู้หญิงวะ”


“ผู้ชาย ไอ้ฟาย”
ผมมองตาค้าง เมื่อไอ้คนที่ชื่อบัวยืดตัวไปซบพี่ที่ชื่อปัด ห่า สวยสาส ชอบเลย


“ดูสินังปัด น้องฟ้ามองตาค้างเลยวะ”


“ชอบมั้ย”


“...”


“สัดฟ้า น้องกูยิ้มอย่างนี้ไอ้บัวไม่รอดหรอก”


หลังจากนั้นปลายฟ้าก็อาสาไปส่งบัวที่ห้อง บังเอิญสุดๆที่ห้องอยู่ติดกัน


“อืมมมม”


“เดินดีๆ”


“เชอรี่ๆๆๆๆ”


“เฮ้ย เชอรี่ อะไรไม่มี”


“นี่ไง จะเอาๆ”
ว่าแล้วบัวก็มาจับปากผม ตาเยิ้มเหมือนเจอของหวาน เดี๋ยวนะ กูยังไม่พร้อม


จุ๊บ


“อื้อออ”
ปลายฟ้าถูกขืนใจ ปากของเขาถูกบัวยึดโดยปากของบัว จะกินปากเขารึไง


“นี่ปากไม่ใช่เชอรี่”
ผมดันตัวบัวออก แต่เจ้าตัวก็พยายามเข้ามาอีก


“แง้จะกินๆๆ”
กระทืบเท้าตึงตัง


“อยากกินหรอ เข้าห้องก่อนสิเดี๋ยวจัดให้”



หึหึ
โดนลักจูบเพราะเวลาเมา หรือละเมอ บัวบูชาก็เห็นปากเค้าเป็นเชอรี่อยู่ร่ำไป


จบ!
______________________________________________

ครบทุกเรื่องแล้ววววววววว เป็นเยี่ยงไรบ้างค้าา ?
ฮ่าๆ ๆ  ขอขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่าน ผู้ที่โพสให้กำลังใจทุกท่าน  ในแต่ละตอน

ถ้าหากเห็นชื่อผู้แต่ง คุณธรรมดา อีก
ก็ช่วยเข้ามาอ่านมาติชมกันหน่อยนะค่ะ


ขอบคุณค่ะ

[uknowvry]

555+ น้องบัวเริ่มก่อนซะงั้นเลย

[bulldog17]

หวังว่าจะเห็นปากเป็นเชอรี่แค่คนเดียวพอนะ 5555

[why yyy]

ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ

[yeyong]

เป็นงั้นซะ บัวช่างไม่รู้เรื่องเลยเวลาเมา