ตอนที่3 ควายน้อย
“อะ อื้อ”
“ตื่นแล้วเหรอไอ้เหี้ยยยย มึงเป็นใครบอกกูมานะ”
ผมกระชากคอเสื้อหาเรื่องสุดขีด กูพามึงมาห้องพยาบาล และรอจนมึงฟื้น
“พะพี่ครับผมไม่ได้ตั้งใจนะ อย่าทำอะไรผมเลย”
อั๊ก! ไม่ทันแล้วละมึงบอกกูช้าเกินไป ผมปล่อยหมัดเสยคางไอ้เหี้ยนี้ได้งดงามยิ่งนัก ฮ้า ค่อยยังชั่ว อารมณ์โกรธกูได้ระบายออกไปสักนิด
“มึงมีเป้าหมายอะไรถึงทำกับกูแบบนี้! ห๊ะ! ทำให้ไอ้ฟ้าเข้าใจกูผิดทำไม
ถ้าชอบกูขนาดนั้นก็ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้เลย”
แนะ แอบมีหลงตัวเองเบาๆ ส่วนไอ้นี้ก็ทำหน้าเอือมกูเหลือเกิน ทำไมวะ
“ผมไม่ได้ชอบพี่”
“ห๊ะ! งั้นมึงชอบอะ...ไอ้ฟ้าเหรอ ขออีกสักหมัดได้ไหม บังอาจนักนะมึง”ผมง้างมือเตรียมชก
“ทุเรศพี่คิดได้ไง ผมชอบมิวต่างหาก” ป๊าบ เปลี่ยนเป้าหมายมาตีหน้าผากตัวเองทันที ตายๆ แล้วมึงมายุ่งอะไรกับกู ละ
“แล้วมึง?”
“มิวบอกว่าถ้าผมทำให้พี่ฟ้าเข้าใจผิดพี่ได้มิวมันจะให้ผมนอนด้วย”
หูยยยย ช่างร้ายนักเด็กสมัยนี้ ไอ้เด็กเปรตมึงแสบมาก มึงเอามีดมากรีดตรงหัวใจกูแล้วสาดด้วยน้ำเกลือ
โอ้ยเจ็บปวดโดนเด็กหลอก
“พี่ดิ้นอะไร เป็นอะไรรึเปล่า”เปล่ากูแค่แอคติ้งโอเว่อร์ไปหน่อย
“มึงโง่รึเปล่า เขาจะให้มึงนอนกับเขาจริงๆเหรอ มึงเชื่อได้ไง
อีกอย่างตอนนี้ไอ้สิวนั้นก็เป็นคนของไอ้ล่าฟ้า มึงจะไปยุ่งกับมันก็มีแต่ตายกับตาย”
โง่จริงๆเลย กูไม่คิดว่าจะมีคนที่โง่เพราะความรักถึงขนาดนี้
“พี่ครับ มิวครับไม่ใช่สิว ”อ่าว เหรอ แต่กูพอใจนะที่จะเรียกแบบนี้ไอ้สิว!
เฮ้อ แล้วกูจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีเนี้ยยยยย ปวดหัวโว้ยย
เอาละถึงเวลาแล้ว ในเมื่อมึงยัดเหยียดไอ้นี่ให้เป็นผัวใหม่กู
กูก็จะใช้ไอ้นี่แหละ เดินเกมส์กับมึง
มึงเจอกูแน่ไอ้สิวแค้นนี้ต้องชำระ
เอาผัวกูคืนมา!!!!!
“มึงชื่ออะไร”
“ผมชื่อ บุ๊คครับ” อืม
“ไอ้บุ๊ค มึงรักไอ้มิวมั้ย”
“รักมากครับพี่ รักจนทำทุกอย่างเพื่อเขาได้ จะตายก็ยอม” หึ หึมึงอยู่กับกูมึงก็ได้ตายสมใจเหมือนกัน
ฟุป!
ได้ยินเสียงอะไรมั้ย ผมจุดฉนวนระเบิดเองแหละ ว๊ากกก รีบหลบเร็ว (มึงบ้ารึเปล่า)
“พี่ก็เห็นใจแกนะ พี่มีวิธีทำให้มิวรักบุ๊คด้วยแหละ อุ้ย!แต่ไม่ดีกว่าบุ๊คเป็นคนดี
ทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักมีความสุข ตอนนี้คนที่บุ๊ครักก็มีความสุขแล้ว อย่าไปขัดขวางเลย
เราสองคนมาอวยพรให้เขาทั้งสองไปกันด้วยดีเถอะนะ”
ผมตีน่าเศร้าเล้าความเท็จพร้อมกับลูบบ่าไอ้บุ๊คเบาๆ หน้าไอ้บุ๊คหดเหลือสองนิ้ว
มันทำท่าคิดหนักใจหนึ่งก็อยากให้คนที่รักมีความสุข อีกใจหนึ่งก็อยากให้คนที่รักมาอยู่ข้างๆ
ดูไอ้บุ๊คมันสับสนน่าดู ช่างน่าสงสารควายน้อยเอ้ย ผมนึกพลางเอามือลูบหัวมัน
“เอ่อ...แล้ว คือที่พี่ว่ามันจะทำให้มิวรักผมจริงๆเหรอครับ” อั้ยหย๊ะ ติดกับดักกูแล้วควายน้อย
“มีสิ !”
“ผมขอฟังหน่อยได้ไหมว่ามันเป็นยังไง” ง่ายๆ
“พี่กับบุ๊คแกล้งเป็นแฟนกันไง แล้วเราก็สวีตกันต่อหน้าฟ้ากับมิว พอมิวเห็นเราแล้ว เดินหนีแสดงว่ามิวหึงบุ๊ค รักบุ๊คไง”
ช่ายย จะเดินหนีเพราะมันไม่อยากเห็นหน้ามึงอ่ะที่จริง
ดูก็รู้ที่มิวมาคุยกับมึงเพราะต้องการแค่หลอกใช้ ที่กูดีกับมึงกูก็หลอกใช้มึงเหมือนกัน
โทษฐานที่มึงทำกูกับไอ้ฟ้าผิดใจกัน เชอะ
“คือ ผม..”มันทำหน้านักใจ โอ้ยเรื่องมากจริง
“บุ๊คไม่รักมิวเหรอ แล้วที่มิวชอบฟ้านั้นอาจจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบก็ได้ ถ้าบุ๊คไม่ดึงมิวกลับมามิวอาจจะจากบุ๊คไปตลอดก็ได้นะ” นะเชื่อกูเถอะ
“ผมว่ามัน..”แม่งเดี๋ยวกูตบให้หายโง่เลยสัด
“ไม่เป็นไร งั้นพี่ไปละนะ โชคดีบุ๊ค ฮื่อๆไปเถิดทั้งคู่ไปสู่ประตูสวรรค์”
กูดราม่าขนาดนี้แล้วเรียกกูสักทีสิวะ หรือกูแสดงไม่เนียน
“พี่เอ๋ย ผมตกลง”โอ้ เยสเซอร์ ผมอยากจะกราบงามๆที่ตักไอ้บุ๊คสักที
“จริงเหรอบุ๊ค งั้นเริ่มแผนการพรุ่งนี้เลยนะ” มึง มึงเจอกูแน่ไอ้สิววววววววววววววววววววววว!
หัวข้อ: ซีรี่ย์เรื่องสั้น 4 เรื่อง ฝัน หวาน อาย จูบ (จูบ...ปลายฟ้า+บัวบูชา) ตอนที่5 จบ (อ่าน 23226 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก