เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสมากๆครับ ผมเป็นคนที่ชอบอากาศหนาวนิดๆแต่ไม่ใช่หนาวแบบแห้งๆเหมือนอยู่ในแอร์นะ ผมชอบหนาวแบบชื้นๆ ยิ่งเช้านี้ฝนตกปอยๆบวกกับความเย็นจากแอร์ที่เปิดยิ่งทำให้อยากนอนมากกว่าเดิมไปกันใหญ่
ถ้าไม่ติดว่าต้องลุกไปทำกับข้าวเช้าให้ไอ้หล่อที่มีฐานะเป็นแฟนผมล่ะก็นะ...เชื่อได้เลยว่าไอ้เจเจคงไม่ยอมแกะตัวออกจากที่นอนแน่ๆ
เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ครับ ปรกติผมก็ไม่ได้มานอนที่คอนโดไอ้เดย์หรอก มาแค่บางครั้งบางคราว แต่เสาร์-อาทิตย์ก็จะมาเกือบทุกอาทิตย์ เพราะตอนนี้เดย์มันทำงานด้วยแหละ อีกอย่างผมก็ยังอยากอยู่ห้องเดียวกับไอ้มีนด้วยเหมือนกัน แหม...มันอยู่จนชินแล้ว ไม่ใช่ว่าผมยังรักอะไรไอ้มีนอยู่หรอกนะ เชื่อผมซิ เอิ้กเอิ้ก
ลุกขึ้นมาดูของในตู้เย็นก็เลยว่าจะทำต้มจืดง่ายๆ กับทอดน่องไก่ ผมไม่ใช่แม่บ้านแม่เรือนครับ แต่ก็ไม่ใช่คุณหนูที่ไหน แค่ทอดๆต้มๆย่างๆ พวกนี้พอทำได้อยู่แล้ว
ทำๆไปอยู่ก็มองไปรอบๆห้องที่โคตรจะรกเลย...ที่จริงมันไม่ได้รกอะไรมากมายเพราะเดย์จะจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดให้ทุกอาทิตย์อยู่แล้ว แต่คราวนี้มันดูรกผิดหูผิดตาไอ้ผมเลยทนไม่ไหว ช่วงรอไก่สุกกับน้ำต้มเดือดเลยเดินๆไปเก็บเสื้อเชิ๊ตทำงานที่วางพาดเกะกะตรงโซฟา
แต่!! เจเจอยากจะกลับตัวกลับใจเป็นคนไม่รักษาความสะอาดซะเดี๋ยวนั้น!!
เพราะพอผมยกเสื้อขึ้นก็มีดอกกุหลาบหล่น ปุ๊!! ลงที่เท้าผม ผมค่อยๆหยิบขึ้นมาก็ปรากฏว่าดอกกุหลาบแมร่งมีด้ายบางๆผูกกับการ์ดอยู่แผ่นหนึ่ง
‘ดีใจที่เดย์ยังจำข้าวได้ ข้าวจำได้ว่าเดย์ชอบดอกกุหลาบ ยังรักเดย์เหมือนเดิมนะ ขอโทษสำหรับเรื่องเก่าๆ ให้โอกาสข้าวนะ’
‘ข้าว’
โอ้!!! ชัดฉิบอ่ะนาทีนี้ ขนาดเด็กประถมมาอ่านแมร่งยังรู้เลยว่าคนที่ให้ดอกกุหลาบนี้แมร่งแฟนเก่าไอ้เดย์ชัวร์ๆ
เอาล่ะ...หัวสมองผมเริ่มหมุนติ้ววว ติ้ววว ติ้ววว...ถึงจะเคยบอกว่าเรื่องมือที่สามมันไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับคู่ของผมเลยแม้แต่น้อย แต่นี่ไม่เหมือนกัน
อย่างที่รู้ว่าผมไม่ใช่สเปคเดย์...ถ้างั้นแฟนเก่าไอ้เดย์มันสเปคเดย์หรือเปล่า...แล้วมันไปเจอกันตอนไหน ถ้าจำไม่ผิดเสื้อที่ผมถืออยู่ไอ้เดย์มันใส่เมื่อวันพฤหัสฯที่ผ่านมา แล้วทำไมมันไม่เล่าให้ผมฟัง ทั้งๆที่ปรกติไอ้เดย์มันเล่าให้ฟังตลอดเวลามีคนมาจีบ
หรือ...มัน...จะ...ฮึ่ยๆๆๆ !!
สะบัดหัวไล่ความคิดพวกนั้นออกไป แล้วกลับไปสนใจกับข้าวที่กำลังทำอยู่
คิดในใจ...เดี๋ยวค่อยถามมันตรงๆก็ได้นี่หว่า ทำแบบนี้เหมือนพวกเมียๆคอยจับผิดคุณสามีเลย เหอๆๆๆ
“เดย์!”เข้าไปในห้องปลุกไอ้หล่อที่แม้กระทั้งตอนนอนมันยังหล่อมาก...ภูมิใจในแฟนตัวเองมากๆ ณ จุดๆนี้ เอิ้กเอิ้ก
“คร้าบบบบ”เสียงยานๆตอบกลับแต่ตาไม่ยอมลืม ผมเลยเดินเข้าไปสะกิดมันข้างๆแล้วบอกว่าลุกไปกินข้าว มันก็ยอมลุกแต่โดยดีครับ ไม่นานมันก็ออกมายิ้มกว้างแล้วเดินไปที่โซฟากลางห้องที่พวกผมใช้เป็นโต๊ะกินข้าวแทน
“วันนี้ไปดูหนังกันมั้ยเจเจ?”
“เอาดิ เดย์อยากดูเรื่องไรล่ะ”
“ไม่รู้ดิ ค่อยไปดูโปรแกรมที่หน้าโรงฯแล้วกัน”วางแผนเดทเสร็จก็ลงมือกินข้าวกันต่อ เป็นเรื่องปรกติครับ มันชอบออกไปเที่ยวนู้นเที่ยวนี่ประจำ แน่นอนว่าตั้งแต่คบกับเดย์มาผมนี่แทบจะดูภาพยนตร์ครบทุกเรื่อง ยิ่งช่วงที่เราจะเรียนปริญญาอยู่นะ มีบ่อยครั้งเลยที่พอไปดูโปรแกรมหนังแล้วปรากฏว่าเราดูหมดทุกเรื่องแล้ว เลยต้องเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นแทน เอิ้กเอิ้ก
กว่าจะกินข้าว ล้างจาน อาบน้ำอาบท่าก็สายหน่อยๆ ผมกับเดย์ใช้บริการรถไฟฟ้าฯครับ เพราะเราเลือกไปดูโรงหนังที่พารากอนเพราะเดย์มันอยากเดินดูน้ำหอมด้วย ถึงจะมีการ์ดแพลตตินั่ม แต่วันเสาร์อาทิตย์อย่างนี้ก็ไม่เสี่ยงไปนั่งเล่นในรถเป็นชั่วโมงๆหรอก
เดินไปดูโปรแกรมหนังซื้อตั๋วเสร็จสรรพก็เดินไปกินไอศกรีม เพราะอีกกว่าครึ่งชั่วโมงหนังที่เราดูจะเริ่มฉาย นั่งกินไปซักพักโทรศัพท์ไอ้เดย์ก็ดังมันถือโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์ ทำหน้างงๆก่อนจะกดรับสาย
“สวัสดีครับ”เสียงแฟนผม ทุ้มน่าฟังมากๆ พูดเพราะด้วย เอิ้กเอิ้ก
“.....”ไม่รู้ครับว่าปลายสายพูดอะไร...แหม ผมไม่ใช่พ่อมดแม่มดนะ
“อ่อ อืมๆ เดย์อยู่พารากอน...ดูหนัง”
“.....”
“อ่า เดย์อยู่กับแฟนน่ะ จะมาก็มาได้แต่อีกครึ่งชั่วโมงเราจะเข้าโรงหนังล่ะ”
“โอเคๆ อยู่ร้าน **** น่ะ”
“บายครับ”
“ใครน่ะ”ถามเสียงนิ่งๆ ไม่ได้ตั้งใจนิ่งแต่ปรกติผมก็นิ่งของผมอยู่แล้ว จริงจริ๊งงงงงง
“เพื่อนน่ะ”
“เพื่อนชื่อไร”ถ้ากูเดาไม่ผิด...ชื่อข้าวแน่ๆ
“ข้าว”นั้นไง!! ไอ้เจเจไปเปิดสำนักใบ้หวยซะดีมั้ยน้อ เอิ้กเอิ้ก
“เพื่อนหรือแฟนเก่า”ถามไปปุ๊บไอ้เดย์หันกลับมามองแบบงงๆ ว่าผมรู้ได้ไง แต่สุดท้ายก็ไหวไหล่แบบไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย
“ก็แฟนเก่านั้นแหละ ตอนนี้เป็นเพื่อนกันไม่เจอกันตั้งนานแล้ว เลิกกันตอนวาเลนไทน์เมื่อปีที่เดย์จีบเจเจนั้นแหละ”
“อ่ออ!! คนที่คบเดย์ซ้อนกับคนอื่นน่ะนะ”ฮ่าฮ่า พูดถึงเรื่องนี้ไม่ค่อยได้ มันหันมึงขึงตาโตใส่แบบโกรธๆแล้วดึงมือผมไปกำเล่นแน่ๆเป็นการลงโทษ
“หึงอ่ะดิ๊”พูดเสียงกวนตีนแถมยังบีบมือแรงกว่าเก่า
“หรือจะไม่ให้หึงว่ะ”
“หึงก็ดีแล้ว ฮ่าๆๆ หายๆทีจะหึง จนลืมไปล่ะว่าเจเจก็หึงกับเขาเป็น”...พูดซะกูเหมือนคนไม่มีอารมณ์รักโลภโกรธหลงอย่างงั้นแหละ ฟาย...ถ้าเป็นงั้นกูบวชตลอดชีวิตแล้วเห๊อะ!!
ไอ้เดย์หัวเราะชอบใจใหญ่จนคนทั้งร้านหันมามอง...ที่จริงส่วนใหญ่เป็นพนักงาน ลูกค้ายังไม่ค่อยมีหรอก ไอ้เดย์เห็นคนมองๆพี่ท่านเลยบริการเสริมด้วยการเอามือผมขึ้นมาหอมเล่นดัง ฟอดดด!! จนคนที่มองอายแทน...คือที่จริงกูต้องอายแหละ แต่พอดีชิน แล้วมันก็ไม่เห็นจะหน้าอายตรงไหนมีคนหล่อโคตรๆมาหอมมือ เอิ้กเอิ้ก
ว่าไปผมก็โง่เองที่ไปหึงมัน...ไม่ใช่ว่าไม่หึงเพราะไม่รักนะ...ผมรักเดย์ แต่ที่ไม่ค่อยหึงเพราะรู้ว่าเดย์มันเป็นคนไม่เคยนอกใจแฟนตัวเองเลยซักครั้ง มันเลยเจ็บมากที่โดนแฟนตัวเองไปนอกใจหรือคบมันซ้อน มันยอมรับตรงนี้ไม่ได้จริงๆ ซึ่งผมนับถือมันตรงจุดนี้ เพราะหน้าตาโคตรจะดีแบบมัน มีคนเข้ามาหามันเยอะแน่ๆ แต่มันก็ไม่เคยนอกใจผมหรือแม้กระทั้งคนที่มันเรียกว่าแฟนซักครั้ง
เป็นไงเดย์เดย์แฟนผม...อิจฉากันล่ะซิ๊ เอิ้กเอิ้ก
“แล้วเจอกันได้ไงกับคนชื่อข้าวเนี้ย”ผมถามออกไปหลังจากที่มันหัวเราะและยิ้มจนพอใจแล้ว
“ก็ข้าวเขามาฝึกงานที่บรัษัทเดย์เลยเจอกัน แต่คนละแผนกนะ เขาอยู่บัญชี”
“อืม”รับคำนิ่งๆ เพราะไม่รู้จะถามอะไร เดี๋ยวมันแซวอีกว่าผมหึง เดย์มันเห็นผมไม่ถามเลยเล่าเองซะงั้น สงสัยกลัวผมคิดมาก...แต่อย่างที่บอกว่าไม่รู้จะถามอะไรมากกว่า ไม่ได้คิดม๊าก เหอๆๆ
“เดย์คบกับเขามาตอนก่อนจบ ม.หก แล้วก็คบกันได้ปีกว่าๆ เขาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับเรานี่แหละ แต่รู้สึกซิ๋วไปอีกมหาวิทยาลัยน่ะ แต่คณะเดิม หลังจากนั้นเดย์ก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย ไม่มีกระทั้งเบอร์ด้วยซ้ำนะ”
“อืมๆ”
“เดย์!!”ไม่ทันได้เล่าอะไรมากกว่านั้น เสียงเล็กๆก็มาพร้อมกับร่างเล็กๆน่ารัก หน้าตาจิ้มลิ่มโคตรๆหน้าขาวแก้มใสดูดีแบบธรรมชาติมากๆ แม้เจ้าตัวจะแต่งหน้าบางๆมากแต่กลับดูกลมกลื่น..เอาเป็นว่า...น่ารักโคตรๆแล้วกัน!!
“ข้าวมาทันมั้ยอ่ะเดย์ เดย์จะไปดูหนังหรือยัง”ปากเล็กน่ารักๆของคนตรงหน้าพูดไปเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจผมที่นั่งตรงข้ามเลย
“อืม เดี๋ยวเดย์ก็ไปล่ะ ข้าวนี่เจเจแฟนเรา นี่เพื่อนเดย์ชื่อข้าว”เดย์แนะนำทำเอาหนูข้าวหน้าเหวอไปหน่อยๆ
ตกใจให้กับความน่ารัก...ของกูล่ะซิ๊ เอิ้กเอิ้ก
“อ่ะ...อืม สวัมดีครับ”
“ครับ สวัสดีครับ”ยิ่งเห็นยิ่งหน้า ตอนที่หนูข้าวนั้นตาเหลือกมองสลับไปสลับมาระหว่างผมกับเดย์ เป็นใครก็คงสับสนล่ะ เกือบทุกคนที่เห็นคู่ผมกับเดย์คิดว่าเดย์แมร่ง...ฝ่ายรับชัวร์ๆ ใครจะไปรู๊ เอิ้กเอิ้ก
“อะ...อ่อ เดี๋ยวข้าว...ไปเดินดูของก่อนนะ...แล้วดูหนังเสร็จทานข้าว...กันมั้ย?”
“...งั้นเดี๋ยวเราออกมาจากโรงหนัง เจเจจะให้เดย์โทรหาแล้วกันนะ”ข้าวยิ้มให้ผมหน่อยๆ แต่หน้ายังดูซีดๆ จะว่าไปก็ดูหน้าตาคุ้นๆอยู่เหมือนกันนะเนี้ย
“งั้นเดย์ขอตัวก่อนนะ แล้วเดี๋ยวโทรหานะ”เดย์หันไปลาข้าว ไปจ่ายค่าไอศกรีมแล้วก็เดินจับมือกับผมออกไปจากร้าน แอบได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆจากไอ้หล่อด้วย
“เจว่าเจคุ้นๆหน้าคนชื่อข้าว”กำลังจะเข้าไปดูหนังผมก็เหมือนนึกอะไรบางอย่างออกมา
“คงเคยเจอกันมั้ง เรียนอยู่ ม. เดียวกันตั้งปีนึง”
“เรียนบัญชีเหรอ...ข้าวนี่มีเพื่อนสนิทชื่อองุ่นป่ะว่ะเดย์”
“มี...รู้จักเหรอ?”นั้นไง!! นึกออกแล้ว พอนึกออกแล้วก็ขำดังเลยผม...น้องข้าว...คนที่เคยมาจีบผมอยู่พักหนึ่งนี่เอง....ฮ่าฮ่า
“หัวเราะไรอ่ะ?”หันไปมองหน้าไอ้เดย์ที่งงๆยิ่งหัวเราะหนัก ถ้าคิดดูดีๆ...เดย์บอกคบกับเดย์มาตั้งแต่ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย แต่ตอนจีบผมนี่เข้ามาแล้วนะ...อยากยกนิ้วให้น้องข้าวจริงๆ เห็นหน้าตาน่ารักใสๆซื่อ ไม่น่าเชื่อจริงๆ เอิ้กเอิ้ก
“สบายใจล่ะซิ๊ ระวังเถอะนะ หัวเราะแบบนี้เดย์จะไปอี้อ่อกับข้าวให้หึงเล่นๆให้ดู”พอมันพูดผมยิ่งขำใหญ่ไอ้เดย์ทำฮึดฮัดปล่อยมือผมงอนๆแล้วเดินหนีเข้าไปในโรงหนังก่อนเฉย...ฟายย เชิญเลย เชิญมึงไปอี้อ่อเลย กูจะไม่หึงแล้วด้วย เพราะถึงมึงกลับไปมึงก็โดนหักอกอยู่ดี ข้าวพันธุ์นี้แมร่งร้ายยยยยยยยยยยยยย ~ ~ ~ ~
[/color]
มีสับสนๆ กันมั้ยน้อ เดี๋ยวก็ต่อตอนหลักเดี๋ยวก็ต่อตอนพิเศษ
ขอบคุณทุกคอมเม้นเหมือนเดิมครับผม
ปล. ตอนหน้าก็ตอนพิเศษนะ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
หัวข้อ: สวัสดีครับคุณสามีที่รัก @@ ตอนพิเศษ || รวมมิตร || part 2 /?? @@(P.10) 1 -7-2556 (อ่าน 155621 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก