หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[viper7123]

สำหรับนัดนี่

หาคำจำกัดความ ดื้อ แสบ ไว้ไม่ได้เลยจริงๆ

[StillLoveThem]

...ตายละ เจ้าเล่ห์ เล่นละครเก่ง คุณน้องนัดเอ๊ย
...ทำอะไรลงไปนี่ถ้าเกิดมีอันตรายร้ายแรงกับนิว จะทำยังไง
...เด็กอะเนอะ คิดอะไรตื้นๆๆ แต่เด็กปกติคงไม่ทำมั้ง.
...คงมีแต่เด็กหวงเมีย เอ๊ย ..หวงแฟน..คนนี้แหละที่ทำ

[badcow]

ต้องพูดเลยว่านัดแสบมาก 5555
ตอนนั้น นิว คงปรี๊ดแบบสุดๆเลยแน่ๆ

[why yyy]

หึหึ!!!  นัดแสบว่ะแถมเนียนด้วย!!

[popupon]

  เอ้ะใจตั้งแต่ที่บอกว่าป่วยแล้ว เพราะเหมือนจะใช้มุกนี้ไปแล้ว แสบจริงๆจนบรรยายไม่ถูก นอกจากอยากกระทืบเหมือนพี่นิวเลย

[poisongodx]

 

[kasarus]

ดีแล้วที่นิวไปรับนัดกลับมา ไม่งั้นสงสารพระอาจารย์แย่เลยที่ต้องมาเจอลูกเกรียนของนัด

[i.art]

“คือตอนนี้นะคับ  เค้าปวดหัวมาก แต่ไม่ต้องห่วงนะคับ ทางโรงเรียนนำส่งโรงบาลที่ใกล้ที่สุดแล้ว”
ผมตกใจมาก  มือสั่นๆ น้ำตาจะไหล เพราะก่อนไปมันก็บ่นๆปวดหัวด้วย 

ทำคนเป็นห่วง แสบมาก น่าโมโห สมน้ำหน้าเลยโดนนิวงอนน่ะ

คิดถึงนิว หรือวัดมันร้อนล่ะนัด รีบกลับจัง 

[Sohso]

แสบมากมายนะนัท

[NUTTYZERO]

นัดนะนัด...ทำไปได้ นิวเสียการเรียนหมด ทำแบบนี้เดี๋ยวนิวได้เคืองอีกหรอก

[kyoya11]

นัด...อย่างแสบเลยจริงๆ
มันน่าโมโหจริงๆน่ะแหละ

[kenghan]

เห็นใจนิวอย่างมากมาย เฮ้อ

[m_mylife]

 :m20:ชอบอ่ะ

[yowyow]

55555

นัดแมร่งสุดยอดจริงๆๆ กะล่อนมาก

 

[pudcha]

โอ้ยยยยย ไม่มีคำบรรยาย อะไรมันจะขนาดนั้น แค่นี้ก็ทนไม่ได้

เพื่อนก็ไปกันหมด คนอื่นไม่เห็นเค้าจะเป็นจะตายไรเลย เฮ้อออ

ทำไรไม่คิดถึงคนอื่นเลย คิดถึงตัวเองตลอดอะไรจะสบายสิ่งไหนมีสุข

อยากทำไรก็ทำ ผลที่ตามมาไม่สนใจ ครั้งนี้เห็นใจและสงสารนิวมากๆ

นิสัยยังงี้จะแก้ยังไงดีอ่ะ มันไม่หายไปซักที ช่วยไรไม่ได้ได้แค่ให้กำลังใจ สู้สู้ 

[ice_spok]

เกินไปสำหรับครั้งนี้นะนัด

เหอ ๆ

ไม่มีคำบรรยายเหนื่อยละตรู

[vista054]

  น่ารัก

[corn_rain]

นี่ก้อกล้าให้เงินเด็กทันเนอะ
เด็กเด๋วนี้แม่งน่าตบเกรียนหลุดจิง
โดยเฉพาะเด็กนัด

[drasil]

นัดนี่แสบเข้าเส้นจริงๆ

[rije]

  นัดนี่ไม่ไหวเลย ทำไปได้ เหอๆ

[mumics]

พี่นิวสวัสดีครับ^v^
ผมว่ายิ่งอ่าน ยิ่งชอบนะเรื่องนี้ 55555
ทั้งคู่น่ารักมากครับ(555)
พี่นัดแสบมาก 55(ถึงแม้ว่าผมก็เคยทำมาเหมือนกัน แต่คนละเรื่องเฉยๆ)
- -b เยี่ยมพี่นัด (ไอ้เราจะว่าพี่เค้าก็ไม่ได้ 555 พอกัน)
พี่นิวเหนื่อยแย่เลย5555 ว่าแต่ หาชามข้าวสุนัข(ของวัด)ไปคืนยังครับ? 555
**รอตอนต่อไปอยู่นะครับ^^**
ป.ล. พี่นิวกดเป็ดด้วยยยยยยยย

[8X]

น้องนิวมาได้ละม้าง รออยู่น๊าาา

[zelesz]

เหนื่อยใจแทนพี่นิว

[new10]

ตอนที่224  รับวุฒิ ม 6


หลังจาก เข้าค่ายธรรมะ   พวกม3 กับม 6 โรงเรียนมันก็จะได้สิทธิพิเศษ ในการสอบและปิดเทอมก่อน ชั้นอื่นๆ (ไวกว่าเกือบเดือน)
และวันรับวุฒิ ของมันผมก็ต้องไป 
“ตัวเอง อย่าลืมไปงานโรงเรียนเค้าด้วยนะ”
“กรูถามจิงๆนะ ทำไมเมิงไม่โทรบอกให้แม่ หรือพ่อเมิงไปวะ” เชื่อไม  ตั้งแต่ มันเรียน ม 4-ม 6 พ่อหับแม่มัน ไม่เคยมาเหยียบโรงเรียนเลย  เค้าไม่สงสัยหรอ ว่ามันเรียนจิงไม  โรงเรียนมันอยู่ที่ไหน  ครูเป็นยังไง เค้าไม่อยากรู้เลยหรือ?
“ไม่เอา พวกเค้างานเยอะ  ตัวเองไปอะดีแล้ว”
“นี่ตกลง กรูอยู่กับเมิงนี่ กรูอยู่ในฐานะอะไร  เมีย ผู้ปกครอง  เพื่อน  พี่ ขี้ฆ่า”
“ก็หมดนั้นแหละ ตัวเองเป็นทุกอย่างสำหรับเค้า  คิคิ”มันพูดแบบทีเล่น ทีจิง
“เหอะๆ เหร๋อ”
“เอาหน่า ไป  เค้าอยากให้ตัวเองไป  เค้าอยากพิเศษกว่าคนอื่น”
“ยังไงวะ”
“ก็คนอื่นเค้ามีพ่อแม่ ปู่ย่า ตา ยายไป  แต่เค้ามีเมียไป พิเศษไมละ”มันพูดแล้วยักคิ้วข้างเดียวให้ผมอีก
“กวนส้น....”
“นะนะ”
“วันไหน”
“พรุ่งนี้”
“ห๊า  พรุ่งนี้ เมิงไม่คิดว่ากรูจะติดเรียนติดงาน ติดธุระอะไรบ้าหรอ เมิงนะ”
“เค้าดูตารางเรียนตัวเองเรียบร้อยแล้ว ไม่มีธุระอะไรนี่”เมิงๆๆ
“แล้วทำไมเมิงไม่บอกตั้งนานวะ”
“ลืมเหมือนกัน  ถ้าเพื่อนไม่ถามว่าไปกี่โมง เค้าก็ลืมเลยนะเนี้ย”
“โหนัด  เมิงนี่มัน.............”
“มันอะไร”
“ช่างเหอะ ง่วงวะ ปวดหัวกับเมิงวะแมร่ง”
“จ้า จุฟทีดิ (จุฟ)  อย่าลืมนะ9โมงนะ  ถ้าไม่ไปเค้าร้องไห้อยู่ตรงนั้นแหละ”
“เรื่องของเมิงสิ”
“แต่งตัวหล่อๆละ”
“เออ”
“เสื้อผ้าเค้าเตรียมไว้ให้แล้ว”
“ห๊ะ เมิงเตรียมอะไรไว้ให้กรู”
“เสื้อผ้าไง”
“เสื้ออะไร”
“สูท”
“เมิงไปรื้อตู้ทำไม   กรูใส่ชุดใส่ชุดธรรมดาไมได้หรือไงวะ กรูไม่เข้าใจโรงเรียนเมิงจิงๆวะนัด  ทำไมเค้าต้องเอาหน้าเอาตากันวะ โรงเรียนกรูนะ ผู้ปกครองใส่ผ้าถุงไปไม่เห็นมีใครว่าเลย”
“มันคนละที่กันตัวเอง  นอนๆเถอะ”
เคยมีครั้งนึง ตอนมันอยู่ ม5 โรงเรียนเค้าขอรับบริจาค(เหมือนบังคับซะมากกว่า)  ไอ้นัด มันโทรไปหาแม่มันตอนเช้าของวันนั้นเลย(ส่วนมันอยู่โรงเรียนแล้ว)  มันบอกแม่มันเสร็จ  มันก็โทรให้ผมไปเอาเช็คกับแม่มัน ที่บ้าน แล้วให้ผมเอาไปให้กับ ผ อ ที่โรงเรียน
   แล้วตอนผมไปนะ ผมก็ไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้าหรอก ผมก็ไปแบบเสื้อยืด กางเกงยีนส์ขาเดฟ รองเท้าผ้าใบ แล้วคาดผมไปด้วย เพราะทรงผมเริ่มยาวแล้ว แต่ดีนะที่โกนหนวด เครา เมื่อวันก่อนเลยยังไม่ขึ้น
เชื่อไม ว่าเค้ามองผมตั้งแต่ รปภ  ภารโรง  ครูอาจารย์นี่ไม่ต้องพูดถึง

ผมเข้าไปในห้องประชุมเล็กๆ ที่มีผู้ปกครองอยู่แล้วประมาณ20-30คนได้  แต่ละคนนะ  เสื้อผ้าหน้าผม แบบเต็มที่มาก เหมือนเตรียมตัวมางานนี้ล่วงหน้าแล้ว3วัน ผู้ปกครองชายก็ไม่เท่าไหร่หรอก เสื้อเชิต กางเกงสเลค  มันทำให้ผมอายตัวเองมากที่ไปนั่งอยู่กับ คนกลุ่มนั้น 
เค้าคงมองว่า ถ้าผมใส่เสื้อวิน(มอไซ) ทับคงไปทำงานต่อได้

เค้าก็พูดๆกล่าวนั่นกล่าวนี่ไปตามเรื่อง 
และตอนที่ต้องมองเช็ค แล้วต้องรับของที่ระลึกจากโรงเรียนนี่สิ ผมอายมาก เพราะต้องขึ้นรับบนเวทีเล็กๆแล้วต้องถ่ายรูปด้วย

พอเสร็จงาน เค้าก็เชิญรับประทานอาหารเที่ยงร่วมกัน  แต่ผมชิ่ง ออกมาก่อน

“โห (แล้วมันก็มองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็ส่ายหัว)”ไอ้นัดมารอผมอยู่หน้าห้องกับเพื่อนๆมันอีก4คน
“อะไร”
“ทำไมมาสภาพงี้อะ  ไม่ใช่เดินจตุจักรนะ”
“อ้าว แล้วเมิงบอกกรูไม ว่าเค้าจะทำอะไรบ้างอะ  กรูก็คิดว่าเอามาให้แล้วกรูก็กลับ”
“เฮ้อ  แล้วอายเค้าไมละนั้น”
“เอาตรงๆไม  อายสิ”
“พี่นิวหวัดดพี่  ไหนแม่ผมละ”กรูจะรู้หรอคนไหนแม่เมิง
“คงทานข้าวข้างในนั้นแหละ”
“อ้าวแล้วทำไม ตัวเองไม่กินละ”
“เมิงยังให้กรูหน้าด้านนั่งอยู่กับเค้าอีกหรอ”
“โห  ทีงี้ทำอาย  อุส่าห์เสียตั้งห้าหมื่นเลยนะ”
“หืออ ห้าหมื่นเลยหรอ”ผมไม่ได้เปิดซองดูเลย เพราะแม่มันปิดผนึกเอาไว้
“เออดิ”
“ทำไมเค้าบริจาคเยอะจังวะ”
“ไม่รู้ดิ ทำไมไม่ถาม ผ อ ละ”
“พอๆเลิกคุยกับมันเหอะพี่  ไปกินข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวคนเยอะ”
“เอ้าไม่รอพ่อแม่แล้วหรอ”
“กว่าจะออกมาก็คงบ่ายอะ พวกผมขึ้นเรียนกันพอดี”

ระหว่างเดินไปโรงอาหาร ผมเห็นเด็กนักเรียนหยอกกัน แล้วอยากกลับไปเรียนเรียนมัธยมเหมือนเดิม(บ่งบอกว่าแก่)
“เอาอะไรอะตัวเอง เดี่ยวเค้าไปซื้อเอง”
“อะไรก็ได้”
“เอาตังมาด้วย ไม่พอ”นั้น
“เมื่อเช้าให้มาร้อยนึง  ยังไม่เที่ยงเลย เอาไปทำอะไรหมด”
“กินหนมดิ”
ผมก็ให้ไปอีกร้อยนึง
ผมก็นั่งสู้กับสายตาพวกนักเรียนที่มอง เพราะเป็นเรื่องปกติเวลาเห็นคนนอก(ที่ไม่ได้แต่งชุดนักเรียน) ก็จะมองเป็นธรรมดา ที่ไหนก็เป็นกัน
“อะ ผัดผัก”
“เมิงกินอะไรอะ”
“เหมือนกัน”
“ทำไมของเมิงมีไข่ดาว ทำไมของกรูไม่มีวะ2มาตรฐาน”
“เอา ก็ไม่บอกละ”
“แล้วเมิงถามกรูไมละ”
“อะอะ เอาไป”
“กรูไปซื้อน้ำนะ พวกเมิงอะไรป่าว”
“เฮ้ยกรุฝากซื้อน้ำเปล่าด้วย2ขวด”ไอ้นัดบอก
“เอาตังมา  เมิงฝากซ้อไม่เคยได้ตังคืนซะที”
“ไอ้นี่งกสัส”


“พี่ ผมถามจิงๆเหอะ พี่อยู่กับมันได้ไง”เพื่อนมันถามผมหน้าตาจิงจังมาก
“ถามพี่หรอ  พี่ก็หาคำตอบให้ไม่ได้เหมือนกัน”
“อ้าว  ตัวเองไม่รักเค้าหรอ”ไอ้นัดแทรก
“ไม่รู้ดิ  โอ๋ๆๆรักก็ได้คับ รักๆ”รีบประจบก่อนที่หน้ามันจะบูดกว่านี้
“ทำไมต้องมีก็ได้ด้วยละ”
“รักๆ  เมิงอายเพื่อนเมิงบ้างไมเนี้ย   อยู่โรงเรียนมันเป็นงี้บ่อยไม”ผมถามเพื่อนมัน
“ไม่อะพี่  เพิ่งเคยเห็นเนี้ยแหละ  ฮาวะ  ถ้ารุ่นน้องที่เคารพมัน มาเห็นมันยังจะนับถืออยู่ไมเนี้ย”
“เรื่องของกรูสัส แดรกไปเหอะ เดี๋ยวได้แดรกทีนแทนข้าวนะ”


ผมนั่งเล่นกับพวกมันจนพวกมันขึ้นเรียนอะถึงได้กลับ


กลับมาเข้าเรื่องต่อ
“เค้าไปก่อนะ อย่าไปสายละ”
“เออ รู้แล้ว”ตอนเช้ามันตื่นแต่เช้ากว่าปกติ เพราะมันบอกว่าต้องไปร่วมกิจกรรม

แปดโมง ผมก็ออกจากบ้าน ด้วยชุดสูท ที่มีอยู่2ตัวนั่นแหละ เพราะไม่ค่อยซื้อ(ไม่ได้ไปไหน)เลยไม่ซื้อ  ที่มีก็เพราะงานมหาลัย


คิดว่าออกมาเผื่อเวลารถติดแล้วนะเนี้ย  ติดมากกว่าที่คิดไว้อีกขนาดแปดโมงแล้วนะเนี้ย

ตี๊ดดดดดดดดดด
ตี๊ดดดดดดดดดด
ตี๊ดดดดดดดดดด

ผมว่าไอ้นัดแน่

ก็จิงๆด้วย ทำไมซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้นะ
“โหล ว่าไง”
“อยู่ไหนแล้วคับ ตัวเอง”
“ออกมาแล้วรถติดอยู่”
“โห ช้าอะ เค้ามากันเต็มแล้ว”
“ก็ช่างเค้าดิ”
“ไวไวแล้วกัน มาสายเค้าเคืองนะจำไว้”
แล้วมันก็วางไปเลย
เฮ้อออ  เอากะมันสิ

ตูดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตูดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตูดดดดดดดดดดดดดดดดด
“โหลนัด  กรูหาที่จดรถไม่ได้รถเต็มเลย”
“ไม่ต้องห่วง  ตัวเองอยู่ตรงไหน”กรูจะรู้ไมเนี้ย
“อยู่ตรง ตึก..........”
“อ้อ  ตัวเองเห็น พวก ร ด ที่ยินโบกรถไม”
“ยั้วเยี้ยไปหมด”
“เออ นั้นแหละ บอกว่าเค้าให้หาที่จอดรถให้หน่อย”
“แล้วมันจะหาให้ได้หรอ”
“เออหน่าดูด้วยใคร”
“แล้วเมิงอยู่ตรงไหน”
“บอกให้มันพามานั้นแหละ”แล้วกรูจะรู้ไมว่าเมิงให้กรูไปหาใคร
“นัด คนไหนละ ร ด มีเป็น10ๆคน”
“ลูกน้องเค้าหมดนั้นแหละ เดี๋ยวมันก็หาให้เค้าบอกมันไว้แล้ว  เค้าออกไปหาไม่ได้แล้วนะ อยู่ในพิธีแล้ว”
“เออ ๆ แค่นี้แหละ เดี๋ยวถามมันแปป”


“น้องคับ พี่หาที่จอดรถไม่ได้อะ  หาให้หน่อยสิ”
“อ้อ ได้คับ แปปนะพี่ พอดีวันนี้รถเยอะนิดนึง”เห็นแล้วว่ารถเยอะ


“..............เมิงๆ มีตรงไหนจอดได้บ้าง............”มันวิทยุคุยกับเพื่อนเมิง (นี่ภาษาวิทยุ เป็นเบบนี้หรอ)
“..............ไม่มีเลยวะ  มีที่พี่นัดจองไว้ ที่เดียวเองวะ  ถ้าอย่างงั้นคงต้องให้จอดสนามบอลแล้วละ...”กูละเซ็งกับภาษาวิทยุพวกเมิง
“เออ น้อง พี่ผู้ปกครองของนัดคับ”ผมบอกไป ก่อนที่มันจะอ้าปากไล่ผมไปจอดกลางสนามบอล
“พี่นัด ม 6/6 ป่าวคับ”
“ใช่คับ”
“โหพี่ไม่บอกตั้งแต่แรก  .............พวกเมิง ผู้ปกครองพี่นัดมาแล้ว เอาเข้าที่เลย BMW สีขาว ศซ.....(พูดเหมือนกรูเป็นตัวอะไรสักอย่าง)......พี่ขับตรงไปเลยนะ  เดี๋ยวจะมี ร ดโบกเข้าที่เอง”
“คับ  ขอบคุณคับ”แล้วน้องเค้าก็ตะเบ๊ะให้ผมทีนึง เท่ส์ไม่เบา

ผมก็ขับไปเรื่อยๆ  จู่ๆก็มี ร ด กระโดดมาจากไหนไม่รู้ ออกมาขวางหน้ารถ ดีนะผมขับไม่ถึง20k/hr  ไม่งั้นเมิงเป็นศพแน่

เค้าเอากรวยออก  แล้วก็ทำสัญญาณให้เข้าซอง

“น้อง เค้าจัดงานตรงไหนอะ”
“เดินไป ตึกอยู่ซ้ายมือเลยคับ”
“ขอบคุณคับ”


ผมก็เดินตามที่น้องเค้าบอก 

“ตึกนี้ละมั้ง คนเยอะดี”ผมบ่นกะตัวเองเบาๆ
“พี่คับ ติดดอกไม้ก่อนนะคับ”
“คับ”เค้าก็เอาดอกไม้มาติดหน้าอกให้ผม
“อึ้ย” ผมอุทานเบาๆ แต่เก็บอาการ มันเล่นทิ่มซะโดนหัวนมเลย
“20คับพี่”นั่น  เมิงมาแนวเดียวกับงานรับปริญญาเลย  ติดเสร็จ บอก20

“พี่คะ  ซื้อดอกไม้ ให้นักเรียนจบใหม่ไมคะ”มาอีกแระมันทำงานเป็นทีม
“เอ่อ .....”
“ถ้าพี่ไม่สนใจดอกไม้  ตุ๊กตาก็มีนะคะ ดูก่อนได้นะคะ  ไม่แพงคะ  มีหลายแบบคะ  ถ้าพี่เอา2ตัว พวกเราจะลดให้เป็นพิเศษด้วยนะคะ”น้องจบไปเรียนการตลาด   การขายก็ได้นะ
“เอ่อออ....”อายวะ ถ้าจะถือดอกไม้ไปให้มัน 
“ตุ๊กตาตัวเท่าไรคับ”
“130คะ  2ตัว  ลดให้ 200เลยนะคะ”
“งั้นเอาสอง2ก็ได้คับ”
“เอาแบบไหนดีคะ”
“สีขาวกับสีดำ”เป็นตุ๊กตาหมีใส่ชุดนักเรียนผู้ชาย หน้าอกปักชื่อย่อ โรงเรียน
“ขอบคุณคะ  เชิญด้านในเลยคะ”
“คับ  น้อง รู้จัก รุ่นพี่ ม 6 ชื่อนัดไมคับ”
“นัด6/6”
“ใช่คับ”
“ออกจะดัง  ทำไมหรอคะ”
“น้อ่วยเอาตุ๊กตา2ตัวนี้ ไปให้ไอ้นัดหน่อยได้ไมคับ  มีกระดาษปากกาไมคับ”
“มีคะ”

ผมก็เขียนว่า

...........................ดีใจด้วยนะ กว่าจะจบได้เลือดตาแทบกระเด็น................................

“เอาไปให้แล้วบอกว่าพี่ไมมานะ”
“พี่  พี่ชื่ออะไรคะ หนูจะได้บอกถูก”
“ชื่อนิวคับ”
“อ้อ  พี่เองหรอ ที่เป็นแฟนพี่นัด  หนูได้ยินชื่อพี่มานานแล้วเพิ่งเจอตัวจิงมันนี้เอง”
“ห๊ะ”
“พวกแกๆ  แฟนพี่นัด”น้องเค้าเรียกเพื่อนมาดูผม  เหมือนเป็นตัวประหลาด

“จิงหรอแก   ที่มีเรื่องกับพี่ที่เป็นกระเทย  ตอนนั้นอะนะ” (จำได้ไมคับ ตอนงานกีฬาสี ตอนนั้น  ถ้าจำไม่ได้ กลับขึ้นไปอ่านเอานะ ผมก็จำไม่ได้ว่าตอนไหน อิอ)

“ใช่ๆ”ไปกันใหญ่แล้วกรู 
“พี่ขอตัวก่อนนะคับ   อย่าลืมเอาไปให้นัดนะคับ”กรูอาย
“คะคะ”

ผมก็เข้าไปในงาน
เป็นหอประชุม  มีเวทีขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้าฝั่งซ้ายเป็นคณาจารย์นั่งอยู่  ด้านขวา เป็นผู้ปกครอง  ตรงกลางเป็นนักเรียน ม3กับ ม6 นั่งอยู่
เสียงดังโวกเวก มาก พิธีกรก็อ่านกำหนดการ เด็กก็นั่งคุยกัน
ผมก็นั่งอยู่ด้านหลังๆ แอบไอ้นัด เดี๋ยวมันเห็น

กว่าผมจะเจอ ผมต้องกวาดสายตาไปทีละแถว เจอมันนั่งอยู่ประมาณแถวที่22นับจากแถวหลังสุด

มันก็ชะเง้อมองหาผมเหมือนกัน

สักพักมันก็กดรับโทรศัพท์  แล้วยกมือขึ้น

แล้วน้องคนนั้น ที่ผมฝากตุ๊กตาไว้ ก็พุ่งเข้าไปหา พร้อมตุ๊กตา สองตัว กับดอกไม้(ไม่ใช่ของผม  ของใครวะ)  แล้วพูดอะไร2-3คำ แล้วเดินออก 
ไอ้นัด ได้รับเสียงโหแซว สนั่นหอประชุม แต่หน้ามัน ไม่มีอารมณ์เล่นด้วยเลย มันก้มมองตุ๊กตา หน้ามันเศร้ามาก  ผมเล่นแรงไปไมนิ


แล้วมันก็กดโทรศัพท์ แล้วเอามาแนบหู

โทรศัพท์ผมดัง  ถ้าผมรับมันต้องรู้แน่เลยว่าผมอยู่ในนี้

ผมเลยไม่รับ


มันก็โทรมาอีก  ผมเลยออกมารับข้างนอก

“โหล ว่าไงนัด”
“ตัวเอง  อยู่ไหนอะไหนบอกว่าหาที่จอดรถไม่ได้อะ”
“เอ่อ   พอดี กรูมีธุระ เลยรีบออกมา  ถ้าเสร็จไวจะรีบไปนะคับ”
“ตัวเองใจร้ายขนาดนี้เลยหรอ เค้าเพิ่งรู้นะเนี้ย  ซู้ดดดดดดด  ซู้ดดดดด” มันสูดขึ้มูกด้วย 
“นัด เมิงร้องไห้หรอ”
“ทำไม  สนใจด้วยด้วยหรอ”ผมรีบเดินเข้าไป   
“นัด มองมามือ” มันก็มอง
“อะไรอะ”
“ขวามือ  นั้นมันซ้าย”
“อืม หันแล้ว”ผมก็โบกมือให้มัน
“เมิงนี่จิงๆเลย  ขนาดอยู่กลางหอประชุม คนเยอะแยะ เมิงยังร้องเลยนะ”กะว่าจะเซอร์ไพร์ซะหน่อย เล่นร้องไห้แบบนี้ ใครจะไปทำลง
“แกล้งเค้าหรอ”
“เอออ  นิดหน่อย  เช็ดน้ำตาซะ”มันก้มหน้าลงเช็ดน้ำตา เพื่อนมันก็มองหน้ากัน  งงๆ
“คอยดูนะ จะเอาคืน  แกล้งเค้าเนี้ย”
“เหอะ  ขี้แยวะ แค่นี้แหละ ทำตัวให้มีควาสุขหน่อย  วันนี้วันรับวุฒินะเว้ย”
“ขอบคุณนะสำหรับตุ๊ตาอะ”แล้ว มันก็เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง แล้ว ทำท่าเอามือปาดคอใส่ผม

งานในพิธีก็ดำเนิน ต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการบายศรีสู่ขวัญ  พิธีการรับใบประกาศนียบัตร การแสดงจากโรงเรียน  และอื่นๆ

เสร็จงานก็เที่ยง

“หน้าบานเลยเมิง เป็นไง จบมอ 6ซะที”
“คิดถึงเพื่อนๆ ครู โรงเรียน”
“แหม  ที่ให้มาเรียนไม่อยากมา  ทีงี้ทำเป็นครวนครางไม่อยากจบ”
“มันก็มีบ้าง ปะกลับเหอะ เอากุญแจมาเค้าขับเอง”
“ตามใจ”



“แล้ว ร้องไห้ทำไม”
“ตัวเองไม่รู้หรอกว่า การที่ไม่มีใครมารับ  มันเสียใจแค่ไหน มันเคว้งคว้าง มันหดหู่ เศร้าสร้อย”
“พอๆ เฮ้ย นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ”
“ใครบอกจะกลับบ้าน เค้าจะไปหายาย”
“งั้นก็จอดนี่แหละ เดี๋ยวกรูจะกลับเอง ร้อน อยากอาบน้ำแล้ว”
“ไม่ได้ๆไปด้วยกัน เดี๋ยวก็กลับแล้วไปแปปเดียว”


พอไปถึง
ผมก็เพิ่งรู้ว่ายายไอ้นัดมีคนมาอยู่ด้วยก็คือ อาของมัน มาทั้งครอบครัวเลยคับ   ไอ้นัดมันบอกว่ายายแก่แล้ว เดี๋ยวไม่มีคนดูแล  แถมมันยังบอกอีกว่า จิงๆแล้วมาอยู่ด้วยเพื่อจะมาเอามรดก  ไม่รู้มันพูดเล่น หรือพูดจิง


“ยาย หนูมาแล้ว”ยายมันต้องหยิบแว่นมาใส่ก่อนถึงจะมองออกว่าใคร
“สวัสดีคับ”ผมมือไหว้
“โอ้ๆ  มาแล้วหรอ มานั่งกันก่อนๆ มาให้ยายกอดหน่อยสิ  ไม่เจอซะนาน บอกให้มาหายายบ่อยๆก็ไม่เคยมาเลย”
“ก็หนูมาแล้วนี่ไง  หนูจบ ม 6แล้วนะยาย”
“โอ้ จิงเหรอ  อยากได้อะไรละ”
“ยังคิดไม่ออกอะ  คิดออกเดี๋ยวหนูบอกนะ”
“กินข้าวมากันยัง”
“ยังเลยคับ”ไอ้นัดตอบ ผมได้แต่นั่งเงียบๆ
“งั้นเข้าไปหาอะไรกินในครัวไป  แม่บ้านก็อยู่ในนั้นแหละไปๆเดี๋ยวค่อยมาคุยกัน”
“คับ  ปะตั.....พี่นิวเราไปหาอะไรกินกัน  หิวแล้ว”เกือบแล้วเมิง
“ผมขอตัวแปบนะคับคุณยาย”
“จ้าๆ กินกันเยอะๆนะ”
“คับ/คับ”

ยายไอ้นัด เดินไม่ค่อยจะไหวแล้ว ปวดเองบ้าง ข้อบ้าง หลังบ้าง  ตามประสาคนแก่  ส่วนมาแกจะนั่งถักไหมพรม อยู่กับพี่ซะมากกว่า

ระหว่างที่เรากินข้าวกันอยู่ อาไอ้นัดก็เดินเข้ามาดื่มน้ำ
“อ้าว เจ้านัด  มาไงเนี้ย  ไม่เจอนานเป็นหนุ่มแล้วนะเราอะ  พ่อแม่เป็นไง  สบายดีป่าวละ”
“โห คุณอา ถามซะเยอะเลย   มาไง ก็ขับรถมาคับ พ่อแม่สงสัยไปทำงานอะคับ”
“แล้วนี่ใคร”ผมก็ยกมือไหว้
“พี่ผมเอง”
“พี่???”
“ใช่ พี่ที่รู้จักกันใช่พี่น้องกัน”
“อ้อ ก็งงอยู่   โตเป็นหนุ่มตัวสูงเกือบเท่าพี่แตงซะแล้วมั้งเนี้ย   ไว้อีก3-4ปี  อาจะให้แต่งกับโมซะเลย  รอให้โมเรียนจบก่อนเเล้วกันนะ ไม่ต้องรีบ  เออกินกันไป เดี๋ยวอาไปทำงานต่อแล้ว”เค้าจากไปพร้อมกับความสงสัยอีกเยอะแยะเลย
“คับ”

“นัด เค้าคือใคร(ตอนนั้นยังไม่รู้จิงๆ) เค้าจะให้แต่งกันจิงหรอ”
“อาเค้าเอง  อย่าไปฟังเค้าเพ้อเจ้อเลย เลอะเทอะ ลูกเค้าเพิ่งอยู่ม 5เองมั้ง”
“เหร๋อ”
“อืม  ทำไม กลับเค้าแต่งงานหรอ”
“ไม่รู้สิ  เมิงจะแต่งไม่แต่งมันก็อยู่ที่ตัวเมิง กรูจะว่าอะไรได้ละ ในเมื่อ...........”ผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิง
“ตัวเองชอบพูดงี้อะ  ชอบคิดมาก”
“อ้าวก็มันจิง”
“เชื่อตานี่มากปวดหัวนะเว้ย”
“อืม”
ผมก็นั่งกินไป ก็คิดตามที่มันพูดไป คิดตามที่อามันพูด  รู้สึกในท้องมันโหว่งๆ ยังไงไม่รู้  แต่ไอ้นัดมันไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย

“ตัวเองอย่ากินเยอะนะ เดี๋ยวตอนค่ำ มีนัดกินหมูกระทะกันต่อ”
“อ้าวหรอ”
“อืม   ใจลอยอีกแระ  รู้งี้ไม่พามาดีกว่า”ใครอยากมา มีแต่เมิง  เมิงทั้งนั้นที่บังคับกรู
“เปล่า  กรูอิ่มแล้ว กรูไปนั่งคุยกับยายเมิงนะ”
“อืมๆเดี๋ยวตามไป”ผมเอาจานข้าวผมไปล้าง  แม่บ้านเค้าก็ดีนะ โวยวาย บอกไม่ต้องๆเดี๋ยวมีเด็กมาล้างเอง  แต่ผมล้างไปแล้ว ก็แค่จานใบเดียว



ผมนั่งคุยกับยายสักพัก ไอ้นัดก็ตามมาสมทบ  มันกลัวผมเผามัน

เลยรีบตามออกมา

กลับออกจาบ้านยายไอ้นัดตอนเย็นๆก็ไปบ้านมันต่อ  เอาวุฒิไปอวดพ่อกับแม่มัน



“พ่อ แม่เอามาเลยนะ บอกจะให้อะไรหนู ถ้าหนูเรียนจบ”
“ให้อะไร ไม่เห็นจำได้เลย”พ่อมันบอก
“บิ๊กไบค์  ไงพ่อ”
“งั้นไปเซเว่นเลย เดี๋ยวพ่อเหมาให้เลย”
“โหพ่อ  รถนะ ไม่ใช่ไส้กรอก”
“เอ้าหรอ  เท่าไร”
“ที่ผมดูๆไว้ก็ ไม่ถึงเจ็ดแสนหรอก”เท่าที่กรูดูกับเมิงตอนนั้นนะ อีกไม่ถึงหมื่นก็เจ็ดแสนแล้วนะ
“เจ็ดแสน  พ่อจะไปเอาตังที่ไหนเยอะขนาดนั้นละลูก เอาซาเล้งไม เดี๋ยวพ่อให้3คันเลย”
“พ่ออย่าตลกดิ พ่อสัญญาแล้วนะ”
“ถ้าจำไม่ผิดพ่อบอกว่าจบปริญญาไม่ใช่หรอ”มันหน้าแตกเพร้งงงงงงง มันหันไปหาเป้าหมายใหม่ คือแม่มัน
 “แม่ฮาเล่ย์ หนูว่าไง”
“ฮาลง ฮาเล่ย์อะไรละ เจ้านัดนี่  งานการก็ยังไม่รู้จักทำ อยากได้นั่น อยากได้นี่”
“แม่สัญญาไว้แล้วนะ”
“ตอนไหน แกพูดกับพ่อเองนะ ชั้นไม่เกี่ยว”
“โห  แม่ ใจร้าย”แล้วมันก็ลงไปดิ้นๆกับพื้นจนโต๊ะตรงกลางมันเคลื่อน

“ดูๆสินิว  อยู่กับหนูเป็นแบบนี้ไม”
“ก็มีบ้างอะคับ”
“ตายจิง ทำตัวแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะนัด  พี่เค้าอุส่าห์ ช่วยลูกจนเรียนจบ ขอบคุณพี่เค้ายัง”
“ยัง”
“ขอบคุณเค้าซะสิ”
“ขอบคุณคับ  ที่อุส่า ทำให้ผมเรียนจนจบ”มันยกมือไหว้ น้ำเสียงเหมือนประชด
“เดี๋ยวแม่มีค่าแรงที่นิวช่วยให้เจ้านัด  เรียนจนจบเดี๋ยวแม่โอนเข้าบัญชีเจ้านัดให้นะ”
“อ้อไม่ต้องหรอกคับ ผมที่คุณแม่ให้ทุกเดือนก็มากพอแล้ว”ถ้าไม่มีไอ้นัดคอย ผลานก็มีเก็บนะ
“ตัวเองเอาไปเหอะไว้เที่ยว”อันที่จิงผมอยากได้เงินไปต่างประเทศสักครั้งจะไม่ปฏิเสธเลย  คริ คริ
“เดี๋ยวแม่โอนเข้า เจ้านัด ไม่ต้องเอาเงินที่แม่ให้พี่เค้าไปทำรถ ไร้สาระอีกนะ เหมือนคราวที่แล้ว แม่จะเป็นลม”
“โหแม่นิดเดียวเอง”
“แล้วนี่บัตรยังอยู่ไม่ แม่ไม่เห็นเคยรูดเลย”
“พี่นิวไม่ให้ใช้”อ้าว โยนขี้มาให้กรูเฉยเลย
“ทำไมละลูก”
“เอ่อ  มันไม่จำเป็นอะคับ เดี๋ยวนัดจะเคยตัว  เพราะเงินที่ใช้ๆทุกเดือนก็พออยู่แล้วคับถ้าไม่เอ่ไปแต่งรถ”โดนกรูบ้า
“ลูกคิดอย่างงั้นก็ดี แต่ใช้ๆเถอะ ถ้าจำป็น  ซื้อของเข้าห้องก็ใช้ๆไปแม่ไม่ซีเรียสหรอกคะ”
“ขอบคุณคับ”

สรุป มันก็ไม่ได้รถ   ผมได้เงินมา  ก็เอาไปใช้ตอนปิดเทอม ที่ตจว(ในตอนต่อไป)



พอทุ่มนึงก็ไปร้านหมูกระทะ(ผมคิดว่าเป็นร้านนะ) แต่ไปทำกินบ้านเพื่อนมัน

นั่งกินหน้าบ้าน  ร้องเพลง เราละนาย แล้วกอดคอร้องไห้กันเฉยเลย  เพราะเบียร์ด้วยมั้ง ใครติ๋มๆได้เมาก็มันนี้แหละ
พูดถึงเพลง เราและนาย  ฟังทีไรก็คิดถึงเพื่อนเนอะ

มากันเต็มหน้าบ้านเลย  พวกมันสั่งหมูกระทะมา10ชุด(เพื่อที่จะเอาเตา) แล้วซื้อของมาทำเพิ่มเอง  โดยเพื่อนผู้หญิง   
คนเยอะมาก  ทั้งแฟนเพื่อน  เพื่อนของเพื่อน พี่ น้อง ของเพื่อน  กว่าผมจะได้กลับ  ตี3 เพราะผมไม่ค่อยได้กิน เลยช่วยน้องๆเก็บขวด เก็บหม้อ ไห ไปล้าง

[nokkaling]

 

[full69]

 

[BlueAngel]

ยินดีกะนัดด้วยจร้าาาาาา

กว่าจะเข็นจนจบได้ เฮ้อ ปวดหัวแทนนิว

แต่นิวเก่งมากเลยนะท่ีทำได้  นับถือๆ

แต่นัดก็รักนิวจริงนะ พราะถ้าไม่รักพี่ว่านัดไม่มีทางยอมขนาดนี้

ยังไงก็รักกันไปตลอด ดูแลกันและกันต่อไปนะ เอาใจช่วย สู้ๆ

 

[พลอยสวย]

  สุดยอดอ่ะนิวที่เคี่ยวเข็ญนัดเรียนจบได้ ...แต่เราก็หนักรุ่นน้องติดยาด้วยกว่าจะลากให้จบช้ากว่าคนอื่น2ปีตอนนี้จะเป็นวิศวะแล้ว

[Yarkrak]

เยี่ยมมากน้องนิว เข็ญจนนัดจบ มันเป็นความภูมิใจและได้กุศล

คุ้มกับที่นิวเหนื่อย ทนต่อไปอีก 2 ปีก็จะจบปวส. และอีก 2 ปีก็ปริญญาตรี

ไม่นานเกินไป ช่วยประคองกันไป หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กัน(ฝืนทน)

มันเป็นรสชาดของชีวิต คนปกติไม่เจอหรอก

แต่นิวเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่น อายุุแค่นี้เจอทุกรูปแบบ ถือว่าเป็นกำไรชีวิต เอิ๊ก

ขอปรบมือให้กับน้องนิวดังๆ

ขอให้ทั้งสองคนรักและดูแลกันตลอดไป

[kataiyai]

กว่าจะจบ สมกับที่นิวบอกจริงๆ