ตอนที่150 รัก(เอาอยู่ )5 เกี่ยวข้าว
ผมต้องตื่นแต่เช้า เพื่อมาช่วยยายเตรียมของ น้ำดื่มใส่แกลลอน ล้างจาน (ผมอยากบอกว่าจานผมเยอะมากกกกก ยายผมโรคจิตอ่อนๆมั๊ง ชอบสะสมจานช้อน แต่ไม่เคยเอาออกมาใช้นะ นานๆมีงานถึงจะเอาออกมาใช้(แล้วจะซื้อเก็บไว้ทำไมเยอะแยะ))
06.30 ผมก็ไปอาบน้ำ กะว่าอาบเสร็จจะขึ้นไปปลุกไอ้นัด แต่พอผมเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอมันนั่งอยู่บนเตียง สภาพอย่างกับศพแมว
“อ้าวเฮ้ย ตื่นเล้วก็ไปอาบน้ำดิ”
“ตัวเองข่มขืนเค้าหรอ”
“หืออ อะไร”ผมงง
“แล้วเค้าแก้ผ้าอยู่แบบนี้ได้ไง”อ้อ เมื่อวานผมทำความสะอาดมันเสร็จ คิดว่าผมจะหาเสื้อผ้าให้มันเปลี่ยนหรอ คิดผิด ผมเอาผ้าคลุมให้มันนอนทั้งแบบนั้นแหละ
“เลอะเทอะวะหนักแล้วเมิงนัด นุ่งผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำซะ”
“ ปวดหัววะ”
“เรื่องของเมิง ใครใช้เมิงละ”
“เออๆ ไม่เป็นห่วงเค้าเลยหรอ”
“หึ ไม่นะ เฉยๆวะ”ผมก็แต่งตัว
“เออ จำไว้”แล้วมันก็ลุกนุ่งผ้าลงไปเลย
ไม่ถึง5นาทีมันก็ขึ้นมา
“ไวไวนะนัด กรูลงไปรอข้างล่าง”
“...............”
ผมลงไปข้างล่างก็เห็นคนหลายๆคน มารอขึ้รถอิเต๋นที่บ้านผมแล้ว
ขอสาระนิดนึงนะ(เพราะ ยังไม่เคยมีสาระเลย ในเพจจนี้ 55555)
การลงแขก (อัยย๊ะ)555 คือในภาคอีสานก็คือการบอกกล่าวขอแรงบรรดาญาติสนิทมิตรสหาย ให้มาช่วยทำงานนั่นเอง งานที่จะลงแขกกันนั้นอาจจะเป็นงานส่วนรวมหรืองานส่วนตัวก็ได้ สำหรับงานส่วนตัวนั้นส่วนมากมักจะเป็นงานใหญ่สุดกำลังคนในครอบครัวจะทำได้ หรืออาจจะเป็นงานหนักแต่จำเป็นต้องทำให้เสร็จภายในวันเดียว จึงต้องบอกกล่าวให้ญาติพี่น้องเพื่อนบ้านมาช่วยเหลือเพื่อให้งานเสร็จสิ้นไปงานที่มักลงแขก เช่น การลงแขกทำนา ซึ่งมีการลงแขกดำนา ลงแขกเกี่ยวข้าว ลงแขกตีข้าว (นวดข้าว) ลงแขกสร้างบ้าน ลงแขกขุดมัน ลงแขกลอกปอ เป็นต้น
ซื้อในหมู่บ้านผมก็จะมี ข้าวปลาอาหารให้ดื่มกินกัน แต่ชาวบ้านก็เตรียมกันไปเองด้วย แล้วแบ่งกันกิน (ผมว่ามันเป็นภาพที่ตื้นตันมาก) ระหว่างการเกี่ยวข้าวก็จะมีเรื่องคุยกัน แซวกันทั้งวัน ไม่มีเงียบไม่มีเบื่อเลยละ แต่มันต้องทนแค่แดดร้อนๆกับหลังที่ต้องก้มๆเงยๆเท่านั้นเอง ถ้าทนตรงจุดนี้ได้ อย่างอื่นก็ผ่าน
“ไปหาข้าวกินก่อนนัด เดี๋ยวจะหิว”ผมไม้ยินเสียงมันลงบันไดมา ก็รีบดักมันก่อน
“อือ”
“กินเสร็จเดี๋ยวจะพาไปซื้อหมวก”
“อือ”ผมกับมันก็ตักข้าว ตักแกงราดคนละจาน นั่งกินใครกินมัน คนแถวบ้านผมก็คง งงๆ ว่าไอ้นี่มันคือใคร ไม่เคยเห็นหน้าเลย ไอ้นัดก็มองตอบ แล้วผมก็มองมันอยู่ มันเหลือบตามาเห็นผมที่มองมันอยู่ มันก็ก้มหน้าลงกินข้าวในจานต่อ
“ทำไมคนเยอะจังวะ”
“ก็เค้าจะลงแขกเกี่ยวข้าวไง คนก็เยอะสิ”
“หรอ กี่คนอะ”
“ไม่รู้ดิ เกือบๆร้อยละมั๊ง”เพราะ1บ้านก็จะมีพ่อ แม่ ลูก ในละแวกบ้านผม ก็หลายบ้านอยู่เหมือนกันนะ
กินเสร็จผมก็พามันไปซื้อหมวกสานกันคนละอัน ลงทุนเพื่องานนี้โดยเฉพาะเลยนะ 555
เมื่อก่อนหมวกใบละไม่กี่บาทเอง แต่เดี๋ยวนี้ใบละเกือบสี่สิบบาทเลย
แล้วผมก็พาไอ้นัด ขับมอไซไปรอที่ทุ่งนาก่อน อิอิ ขยันไง อยากแกล้งคน เมิงตายแน่ไอ้นัด
ประมาณเกือบ8โมงเค้าก็มากัน รถอิแต๋น2คัน
“นั่นไงนัดมาแล้ว”ผม บอกไอ้นัด
ผมจัดการเอาเสื้อยืด โพกหน้าโพกหัวเหลือแต่ลูกตาแล้วใส่หมวกทับ ไอ้นัดมองตาปริบๆ
“ทำอะไรอะ”
“โพกหน้าไง ถามได้”
“ทำให้มั๊งดิ”
“มาๆ”ผมจัดการทำให้มันบ้าง
“เจ๋งอะ”
“ถ้าเมิงไม่ทำ แดดก็จะเผาเมิง แล้วก็จะคันด้วย อะถุงมือใส่ซะ”ตอซังข้าว คันมากๆ ผมขอบอก ถ้าใบข้าวบาดนะ โดนเหงื่อด้วย แสบ ใช่เล่นเลยละ
ผมลองนับดูคราวๆประมาณเกือบ90คนเลยละ
“ตัวเอง ที่นาตัวเองตั้งแต่ตรงไหนถึงตรงไหนอะ โอย อายใจลำบากวะ”555มันบ่น
“ทนๆไหน มาเดี่ยวกรูจะพาเดินดู เดี๋ยวเมิงเรียนจบ กรูจะพามาทำนา okปะ”
“เอาจริงหรอ”
นาผมไม่ใหญ่หรอก 25 ไร่(มั๊ง) ตาบอก มันกว้างประมาณ100เมตร แต่ยาวเป็นโลๆเลยละ กระท่อมอยู่โน้น ปลายนาเลยไกลมาก ตอนผมอยู่ประถม เสาร์อาทิตย์จะมานอนที่นา (คิดไปแล้วมีความสุขวุ้ย)
ผมพาไอ้นัด ดินดูไปเรื่อยๆ พอสายๆแดดเริ่มร้อน หิ้วกระติ๊กน้ำ ทำหน้าที่เป็นบริกรเสิร์ฟน้ำ ต้องเดินลุยทุ่ง ซึ้งมันมีน้ำอยู่เกือบๆครึ่งแข้ง ผมอะลูกชาวนา สบายๆอยู่แล้ว แต่ไอ้เด็กเทพนี่สิ ทั้งสะดุดขาตัวเอง สะดุดตอซัง ผมเกือบขำออกเสียงมาแล้ว ความจริงผมขำตั้งแต่มันลงทุ่งมาก้าวแรกแล้ว
“อุ้ยย น้ำเย็นวะตัวเอง”
“เออ เดี๋ยวก็ชิน เมิงเดินตามที่ละคนเลย ดื่มน้ำไมคับ ดื่มน้ำไมคับ แล้วเมิงก็ตักให้เค้า”
“อ้าวแล้วทำไมไม่ให้เค้ามากินเองละ”
“บริการอะ เป็นปะ เราเป็นเจ้าบ้าน”
“okๆ เข้าใจ”
“ถ้าน้ำหมดก็เอาไปเติม ใส่น้ำแข็งด้วยจะได้เย็นๆ”
“คราบ”
ผมก็เดินนำมัน เอาลูกเอาให้เค้าอม แก้ปากว่าง ถ้าว่างเค้าก็แซวผมทั้งวัน เช่น ไหนไม่พาเมียมาด้วย ได้ข่าวว่ามีลูกแล้วไม่หรอ อะไรเทือกนี้ คนเค้าก็ขำๆ แต่ไอ้ห่านี่ ไม่ขำด้วยอะสิ มันก็น่าจะรู้ว่าเค้าแซวเล่น
ทุกคนก็จะโพกผ้าหมด เหลือแต่ลูกตา ทุกคนเลย ต้องใช้ความจำถึงจะเรียกถูก แต่ไอ้นัด เรียกพี่ทุกคนเลย หน้าเหี่ยวๆมันก็เรียกพี่ มันเสิร์ฟน้ำ เค้าก็งงๆว่ามันคือใคร มาจากไหน มายังไง มีคนถามผมหลายคนเลย เกินครึ่งยังไม่รู้เลยว่าเป็นผม เพราะโพกหน้ากันหมด เห็นแต่ลูกตา
“นัด เดี๊ยวกรูจะแนะนำเมิงให้ลุงๆป้าๆน้าๆกรูรู้จัก ถอดผ้าออกแล้วเดินตามกรูมาดิ”
ผมพามันขึ้นคันนา มันก็เดินตามมา มันก็ไม่ค่อยกล้าหรก อายๆ คนเยอะ
“ลุงๆป้าๆน้า อา นี่ไอ้นัด น้อง มันอยากทำนาเลยพามันมาด้วย “ยกมือไหว้เค้าสินัด” ”ผมพูดจบกระกระซิบมันเบาๆ
“หวัดดีคราบลุงป้า น้าอา”มันก็นะ ทำเหมือนหาเสียงเลือกตั้งเลย
“เออๆหวัดๆไอ้หนุ่ม”หลายเสียก็ทักมัน
“เอ็งเป็นตุดหรอ ทำไมปากเอ็งแดงจัง”ป้าคนนึงถาม ผมกับไอ้นัด อึ้ง!! ไม่รู้จะตอบแบบไหนดี
“อ้อ มันเป็นแนวของมันคับป้า”ผมตอบแทนมัน แล้วก็มีอีกหลายๆคำถาม เยอะแยะ เช่น ลูกใคร มาได้ไง รู้จักกันได้ไง
แล้วผมก็ทำหน้าที่กันต่อ จะให้พวกผมเกี่ยวข้าวหรอ เป็นนะ แต่ไม่มีอุปกรณ์เฉยๆ 555พูดไปเดี๋ยวหาว่าโม้อีก
พอเที่ยงก็ขึ้นไปปูเสื่อกินข้าวกัน
“ไอ้หนุ่ม กินอันนี้เป็นไม อันนั้นเป็นไม”คนถามไอ้นัด มันก็ได้แต่คับๆ
เค้าก็แบ่งให้มันกิน จนเต็มจานมันไม่หมด มองไม่เห็นข้าวเลย
“อะ ช่วยกินหน่อยดิ เยอะแล้ว”แล้วมันก็ตักมาใส่จานผม
“เมิงกินเยอะๆนะนัด เดี๋ยวไม่มีแรง”
“โหแค่นี้ชิว”
“เออ ไอ้คนเก่ง ยายบอกให้ไปเอาของที่บ้านด้วย กินไวๆ”
“เอาอะไร”
“อย่ารู้เลย ยังเด็ก”
“เออ จำไว้”
“เยอะแล้ว ขี้เกียจจำแล้ว”
“เชอะ”
“นัด นับวันกรูว่ามิงเริ่มแรดขึ้นทุกวันแล้วนะ”
“หรอ เอาเค้าไมละคืนนี้”
“จิงอะ เอาดิ”
“เพ้อเจ้อวะนิว”
“อ้าวไอ้นี่พูดเองแล้วบอกกรูเพ้อเจ้อ สัส”
“ทำไมยายไม่เอารถเกี่ยวข้าวอะ ดูดิ แปบเดียวเอง”มันพูดแล้วมองไปที่รถเกี่ยวข้าว ที่อยู่ไกลๆ
“เมิงไม่รู้อะไรนัด แบบนี้แหละดีแล้ว ได้ช่วยกันดี ยิ่งเทคโนโลยีเยอะ คนก็คุยกันน้อยลงแล้วที่สำคัญ มันมีประวัตินะเว้ย”ไอ้นัดตาตั้งทันที
“อะไรอะ” ตอนเที่ยงกินข้าวเสร็จก็พักกัน ผมก็เลยได้โอกาสนั่งหลอกไอ้นัด
“ตอนนั้น กรูอยู่ ม ห้ามั๊ง”
“อือ แล้วไงๆ”
“ฟังดิ “ชอบขัดจัง
“จร่าๆๆ โทดๆ”
“เออ นั้นแหละ เมิงเห็นคันนั้นไม”
“อืม”
“มันจะมีสองแบบนะ แบบที่อุ่มข้าวไว้ในรถเลยอะ”
“ยังไง”
“ก็มันเกี่ยวแล้วก็เก็บข้าวไว้ในรถเลย”
“อ้อ”
“อีกแบบก็คือ มันจะมีคนคอยกรอกใส่กระสอบ”
“อือ”
“แต่วันนั้นกรูไปดูมันเป็นแบบที่กรอกกระสอบ”
“แล้ว..........”
“เรื่องมันมีอยู่ว่า เฮ้ย น่ากลับนะเว้ย กรูนอนไม่กลับตั้งหลายคืน”
“เออ เล่ามาๆ”
“ก็ขับขับก็ขับไปใช่ปะ คนกรอกก็กรอกแล้วเย็บ หน้าที่ใครหน้าที่มัน แล้วนา ตรงนั้นอะ มันก็แบบนี้แหละ แฉะๆ แล้วคนเย็บกระสอบ เย็บๆอยู่ทำเข็มเย็บกระสอบตกน้ำไป ก็เลยจะไปบอกให้คนขับจอด”หน้ามันตั้งใจมาก ถ้ามันต้องใจเรียนแบบนี้นะ 4เห็นๆทุกวิชา
“แล้วไงต่อ”
“ไม่เล่าแล้ว หิวน้ำวะ คอแห้ง”ผมแกล้งมันเล่น
“ไอ้นิวเล่ามา กรูอยากฟัง”
“หิวน้ำ ไม่มีแรงแล้ว ค๊อกๆแค๊กๆ”ผมแกล้งๆไอ
“เออ ลีลาวะ รอแปป”มันลุกไปเอาน้ำมาให้ผม ระหว่างนั้นผมแอบบขำมัน 5555555
“อะน้ำ”
“เย็นไม ไม่เย็นไม่กินะ”
“เย็น”ผมก็รับมากิน
“แล้วไงต่อ”
“ถึงไหนแล้วละ ลืมแล้ว”
“ทำเข็มตก”
“อ้อ เออ พอทำเข็มตกใช่ปะ ก็จะไปบอกให้คนขับจอด แต่พอดีสะดุดเชือกอะไรสักอย่างเนี้ยแหละ เลยตกลงจากรถ เละเลย พวกกรูกับเพื่อนๆแล้วเจ้าของนา ยืนดูบนคันนา ตกใจเลย”
“ห๊า!!!!!!!! เฮ้ย แล้วตายไมอะ”
“เละเลยอะ เละ”
“น่ากลัวจังอะ แล้วศพ เป็นไงบ้าง”
“อะไรศพอะไร กรูงง”
“อ้าว ก็เละขนาดนั้น จะรอดหรอ”
“เฮ้ยบ้า ที่บอกว่าเละอะ โคลนอะเละเต็มหน้า เต็มตัวเลย พวกกรูอะ ยืนขำกันก๊ากเลย 55555555555”
“ไอ้สัสนิว เมิงหลอกกรู เมิงตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“เฮ้ยอย่านัดกรูยอมแล้ว ยอมแล้วๆ”มันวิ่งไล่เตะผม ผมก็วิ่งไปไกลพอสมควร ตามคันนาจนสุดทางเป็นลวดหนาม คนเค้าก็มองว่าพวกนี้มันเป็นอะไรกัน คุยกันอยู่ดีๆก็วิ่งไล่กัน
“แล้วหลอกให้เค้าฟังทำไม”มันบีบที่หลังคอผม
“ก็เมิงหลอกง่ายอะ”
“หรา”
“เออ”ผมจะวิ่งแต่มันดั๊นรู้ทัน เอาขามันเกี่ยวขาผมไว้ ผมก็ล้มลงสิคับ
“เฮ้ย ไอ้บ้านัด เกินไปแล้ว ปล่อยๆ”มันเห็นผมล้มแทนที่มันจะยกนะ แต่มันขึ้นคล่อมผม ดีที่ต้นข้าวสูง แล้วไกลจากคนพอสมควร
“ไม่ๆ”
“ไอ้นัด เมิงเห็นไมคนเป็นร้อยเลยนะ”
“แล้วไงอะ”แล้วมันก็ก้มลงมาไซ้คอผม
“เฮ้ยๆๆอย่าเดียวคนมา”
“ไม่”
“ไม่ ใช่ไม นี่ๆๆๆๆๆๆ”ผมเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางยัดรูจมูกมัน
“โอ้ยๆเจ็บๆ ยอมแล้ว”
“จะทำอีกไม”
“ม่ ไม่แล้ว”ผมก็บอกมัน
“นัด เมิงเล่นะดูสถานที่บ้างที่มันกลางทุ่งนานะ คนก็เยอะ”
“ก็กรูเงี่ยนอะ”
“แล้วไง มันใช่ที่ไมละ ถ้าใครมาเห็นเข้า เมิงจะพูดยังไง”
“ไม่พูด ทำต่อ”
“ไอ้สัส”ผมลุกออกมาเลย
เดินกลับไปที่กินข้าว มันก็เดินตามห่างๆ
“พวกเอ็งเล่นอะไรกัน โตขนาดนี้แล้ว”
“หยอกกันนิดหน่อยคับ”
“ไปเอาน้ำแข็งมาได้แล้ว”ด่าเสร็จก็ใช้เลยนะ ยาย
“คับ”
ผมจัดการโพกผ้าใหม่อีกรอบ ไม่ได้ๆขับมอไซตากแดดเดี๋ยวดำ
“ทำให้มั๊ง”
“ทำเองดิ”
“โห”
“เค้าขอโทษ”
“กองไว้นี้แหละ”
“เอากระติกไปด้วยนะ”ยายผมเดินมาบอก
“คับ”
ผมกระโดดขึ้นมอไป เอากระติกไว้หว่างขากับจะออกตัว แต่ไอ้นัดกระโดดขึ้นซ้อนท้าย
“ลงไป”
“.........”
“ลง”
“..........”
“ลง”
“ให้มันไปด้วยจะได้ช่วยกันถือมา”ยายผมบอก
ผมก็ออกรถมา บิดไม่เร็วมากเพราะหลุมเยอะ ถึงจะหลุดแต่ผมก็ไม่ผ่อนนะ ตกก็ตก ชั่งแมร่ง
ไอ้นัดสงสัยกลัวตกมัง จับเสื้อผมตรงเองแน่นเลย
“เค้าขอโทษ เค้าไม่เล่นแล้ว”จอดรถหน้าร้านของชำ
“กี่ครั้งแล้วนัด”
“ขอโทษ”
“ชั่งแมร่งเหอะ ไปเอาน้ำแข็งมาเต็มกระติก” ผมก็ซื้อของตามที่ยายสั่ง คิดๆไปแล้วดีนะที่มันตามมาด้วยเพราะ เบียร์2ลัง น้ำอัดลม2ลัง น้ำแข็งกระติกใหญ่ๆอีกหนึ่ง คิดดูดิมอไซคันเดียว (กรูสงสารเมิงจังมอไซกรู)
แต่ก็สามารถเอาไปได้นะ
“เอารินเหล้ารินเบียร์น้ะ เดี๋ยวน้ำอัดลมจัดการเอง”
“คับ”
ตอนบ่ายอากาศเริ่มร้อน ก็ต้องเสิร์ฟน้ำบ่อยๆ
มันรินเหล้ารินเบียร์ให้เค้า เค้าก็ยุให้มันกินก่อน
เผลอแปบเดียวก็จะเสร็จเเล้ว ไวไวมากๆ ปกติจะเริ่มงานกันตอน08.00-16.00 แต่นี้บ่ายสองก็จะเสร็จแล้ว
“นัด ไปเอาเหล้ามารินให้เค้าด้วยนะ”
“เหล้าสีหรอ”
“เออ”มันก็เดินไปเอา
“ไหนบอกเหล้าสีไง”
“สีใสๆไง วิสกี้ อะรู้จักไม”
“อ้อ กวนทีน”
มันก็โดนอีกเช่นเคย นี่งคงเป็นครั้งแรกของมันมั๊งที่กินเหล้าขาว ดูจากสีหน้า ท่าทางมัน ลุงก็บังคับมัน ให้กินอยู่นั้นแหละ
“โอ้ย เมาแล้ว”
“5555 เมิงโดนไปแค่นี้เมา”
“บรือออออ”มันส่ายหัวไปมา
“รินไปนะ”
“เฮ้ยตรงนั้นมีแม่น้ำด้วยอะ เค้าเห็น สีฟ้าเลย”
“อ้อ ตากรูเลี้ยงปลาไว้อะ”เลี้ยงปลาก็ไม่ได้ ให้อะไรมันกินหรอก ปล่อยในไปตามธรรมชาติ
จะเย็นแล้ว ยังไม่ได้แกล้งอะไรมันเลย
“เล่นน้ำได้ปะ”มันเดินมาถามผม เพราะเค้าเกี่ยวเสร็จแล้ว
“เอาดิ”
ผมก็เดินไปกับมัน แลผลักมันลงน้ำเลย มันจะได้ส่างเมา
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!
“หูยยยยย น้ำเย็นอะ”
“55555สนุกไมละ”คนก็เดินมาดูมันบ้าง เหมือนไปสวนสัตว์ แล้วไปดูจระเข้เลย(ผมไม่ได้ว่ามันเป็นจระเข้นะ แต่ว่ามันเป็นสัตว์55555)
“เฮ้ย!!!!”ไอ้นัดมันเฮ้ยเสียงดัง แล้วมันก็เงียบไป
“อา อา อะไรนัด”
“เฮ้ย!!!ๆๆๆๆๆ”มันกระโดดขึ้นมาจากน้ำแล้วขึ้นมานอนเกยตื้นอยู่
“อะไรนัด”
“ไม่รู้อะไรเจ้ากางเกงอะ แงๆ”มันจะร้องไห้จริงๆคับ ผมว่ามันต้องอำผมเล่นแน่
เพราะไอ้นัดน้อยมันโด่ซะเป็นรูปเป็นร่างซะขนาดนั้น ยิ่งเปียกน้ำด้วยยิ่ง แล้วใหญ่
“เมิงไม่มีอะไรจะเล่นแล้วหรอนัด”
“ไม่เล่นนะ จริงๆ”
“เดี๋ยวกรูกระทืบให้เอาไม”
“ไม่ตลกนะ”
“เฮ้ย!!ๆๆๆ”เป็นผมเองที่ต้องเห้ย เพราะไอ้นัดน้อยมันดิ้นให้เลย ตอนี้ผมยังมีสติอยู ถ้าของคนจริงๆมันคงไม่สามารถบังคับไม่มันขยับได้ขนาดนั้นแน่ แล้วอะไรมันอยู่ข้างในกางเกงไอ้นัดวะ
ผมมองซ้าย มองขวา ไม่มีคน ถอดกางเกงไอ้นัดอกเลยคับ
“อย่าร้องไห้ดินัด เดี๋ยวกรูดูให้”
“ถอดไวๆดิ”น้ำตามันไหลพรากเลย สีหน้ามันก็ตกใจ พอๆกับผม
ผมถอดกางเกงออกหมด
ปรากฏว่าเป็น
ปรากฏว่าเป็น
ปรากฏว่าเป็น
ปรากฏว่าเป็น
ปรากฏว่าเป็น
ปรากฏว่าเป็นปลาช่อน ตัวเท่าแขนเด็กเลย อยู่ในบ๊อกเซอร์มัน
“โห ไอ้ปลาเหี้ย เป็นกรูตกใจหมด”ไอ้นัดด่าปลาทั้งน้ำตา
“เฮ้ยๆ เมิงจะทำอะไร เมิงแก้ผ้าอยู่นะ”มันทำท่าจะลุก ทั้งๆที่ส่วนล่างไม่มีกางเกงสักชิ้น แต่ดีที่ตอซังข้างยังสูงเกือบเอว
“จะฆ่าไอ้ปลานรกนี่”
“เฮ้ย ปล่อยมัไปเหอะ มันคงไม่ได้ตั้งใจหรอกนัด ใส่กางเกงซะ เซ้ดน้ำตาด้วย จะกลับบ้านแล้ว”
ผมจับเอาโยนลงน้ำคืน
ใครหน้อ จะเป็นผู้โชคร้ายได้กินปลาตัวนั้น 555555
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3017067 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก