ตอนที่148 รัก(เอาอยู่ )3
ก่อนนอนสั้นๆ อิอิอุอุ
ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ากี่โมงแล้วรู้แต่ว่ายังเช้าอยู่
“ตัวเองๆ”
“อือ”
“ตัวเอง ตื่นแปปดิ”
“อืออออ มีอะไร”ผมถามมันแต่ตายังไม่เปิดเลย
“กุญแจมอไซ อยู่ไหน”
“ไม่รู้ดิ ไม่ได้เอามาด้วยมัง”
“ไม่ใช่ คันที่จอดอยู่ข้างล่างอะ”
“ไปถามยายดิ กรูไม่รู้” ไอ้ห่านี่ มาถึงก็ออกแว๊นเลย
แล้วเสียงในห้องก็เงียบไป ผมก็หลับต่อ ตื่นมาอีกทีตอนเกือบๆเที่ยง(มั๊ง)นะ
ผมรู้สึกเพลียๆเลยนอนเยอะไปหน่อย เอามือคลำๆไปข้างๆ ไม่เจอไอ้นัดแล้ว เจอแต่ครอบครัวคิงคองเต็มห้องเลย(คงยังจำคิงคองผมได้นะ)
“เมิงมาอยู่กันเยอะขนาดนี้ ไม่ขนเสื้อผ้ามาอยู่นี่เลยละ”ผมพูดกับคิงคอง ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวลงไปอาบน้ำ
“....................”คิงคองมันนิ่ง ไม่ตอบผม ผมก็เลิกสนใจ ลงไปอาบน้ำ
“ไอ้นัดไปไหนวะ มอไซก็หายด้วย”ผมบ่นคนเดียวเบาๆ เดี๋ยวก็ค่อยหาก็ได้ มันโตแล้วปล่อยๆมันไปมั๊งเหอะ
แต่งตัวเสร็จ ก็รื้อเสื้อผ้าออกมาใส่ตู้
ลงไปอีกรอบ ก็ยังไม่เจอใคร ตายาย ก็ไม่อยู่ โมโม่ ก็หาย ช่างเหอะ มันคงเดินเล่นแถวๆนี้อะมัง
โทรหาไอ้นัด โทรศัทพ์มันก็ดังอยู่บนบ้าน ผมก็เลยตัดสินใจ เปิดทีวีดู แล้วก็นอนไหลหน้าทีวีอีกรอบ ให้ทีวีดูผมนอนมั๊ง5555
รู้สึกตัวอีกที เหมือนมีคนมานอนกอดข้างๆ
“หึยยยย เมิงมาได้ไงเนี้ย”จะเป็นใครซะอีก ก็ไอ้นัด นั่นแหละ ผมผลักมันออกเกือบไม่ทัน
“อือออ ผลักเค้าทำไม”
“แล้วเมิงจะมากอดทำห่าอะไร ใครเดินผ่านไปผ่านมาเห็นทำไงวะ ประตูบ้านก็ไม่ได้ปิด”บ้านผมไม่มีรั้วหรอก ทั้งหมู้บ้านอะมัง ไม่มีรั้วทุกบ้านเลย สามารถเดินผ่านไปผ่านมาได้
“ก็ไปปิดดิ”
“อย่าๆนัด มันไม่ใช่กรุงเทพ นะ”
“อือ รู้”
“ตื่นดิ ตื่นๆ”
“อือ”
“ตา ยายไปไหน”
“ไปนามัง เห็นเค้าบอก”ชอบไปกันจั๊งนะ เค้าไม่มีอะไรทำ ก็ไปเดินเล่น หาเก็บนู้น จับนี่ แถวบ้านผม อยู่แบบไม่ต้องใช้เงิน ยังได้เลย
“แล้วน้องกรูอะ”
“ไปเรียน”
“โมโม่ละ”
“ยายเอาไปด้วย”เวรกรรม มันยิ่งอุ้ยอ้ายด้วย พามันไปเดินทุ่งนา
“เมิงกินข้าวยัง”
“ยัง กินแต่ก๋วยเตี๋ยว”
“ที่ไหน”
“ร้านดิ”
“เอาตังที่ไหน ไปกิน” แล้วมันก็ล้วงกระเป๋าตังผม ออกมาคืน
“โห ขโมยกระเป๋าตัวด้วยนะ เดี๋ยวนี้หัดนะ”
“เค้าลืมบอก”
“ลืม หรือตั้งใจลืม”
“อย่ารู้ทันสิ โว้ว”มันพูด อมยิ้ม
“นัด เมิงแดรกก๋วยเตี๋ยวร้านไหนวะ ตั้ง500เลย”เพราะในกระเป๋าผมจำได้ว่ามันมีแบงค์อะไรบ้าง
จะได้ว่าเมื่อคืนจากที่นั่งกินข้าว ตังเหลืออยู่1600 แต่ตอนนี้มันเหลืออยู่แค่1120บาท ซึ้งหายไป480 บาท
“เค้าเอาไปทำรถด้วย”
“อีกแล้วหรอวะ”
“เออดิ ก็มันไม่ได้ขับนาน มันต้องทำหน่อยดิ”ผมก็เข้าใจนะ ว่ารถ มันจอดอยู่กับที่นานๆหลายเดือน มันก็ต้อง เช็คสภาพ แต่ที่ผมไปทำเอง มันไม่ขนาดนี้นะ
“เมิงใน่ใจไม ว่าไม่ได้เอาไปทำอะไรเพิ่ม”
“ก็ นิดนึงอะ”
“นั่นไง งั้นที่เหลือ พันกว่านี้ เมิงกับกรูต้องอยู่ให้ได้จนน้ำแห้งนะ”
“โห ได้อยู่แล้ว”1100หาร30 วัน เฉลี่ยแล้วต้องใช้วันละ 36.666666666666666 บาท เป็นเรื่องยากนะ ก็นะมันเคยอยู่แต่ในเมืองหลวง มาอยู่บ้านนอก ก็ต้องให้มันปรับตัวบ้างแหละ
“เมิงเอาผ้าคลุมรถไว้ยังนัด”
“ยัง”
“ยัง ก็ไปทำดิ เอาไปจอดในร่มด้วย”
“อือ ช่วยหน่อยดิ”
“เออ ปะ”
ผมโบกรถ มันขับ ถ้ามันจะทำคนเดียวก็ได้นะ แต่มันไม่อยากทำ
คลุมเสร็จก็ว่าจะเข้าไปนอนต่อ ก็ไม่รู้จะทำอะไร ง่วงนิ
“ตัวเอง ไปขี่รถเล่นกันเหอะ”
“ที่ไหนวะนัด แดดร้อนๆ”
“แถวๆนี้แหละ”
“หึหึ อยากไปแรดละสิเมิง”
“รู้อีก”
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ตี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“โหล ว่าไง”น้องผมเอง
“มารับที่โรงเรียนหน่อย เพื่อนไปกับพี่มันแล้ว”น้องผมมันจะไปโรงเรียนกับเพื่อนมัน บางทีก็เดินไป บางทีก็มอไซ จักรยานบ้าง ตามอารมณ์พวกมัน
“เออๆ เดี๋ยวให้ไอ้นัดไปรับ”
“อืออ ไวไวนะหิวข้าว”
“เออรู้แล้ว ออกมารอหน้าโรงเรียนเลย”
“นัด ไปรับมันที่โรงเรียนหน่อย เดี๋ยวกรูพาไปขับรถเล่น”
“จิงๆนะ”
“อือ”
มันรีบบิดรถไปเลย
ไม่นาน ตายายผมก็กลับมา
ไอ้โมโม่ มันดื้อตั้งแต่เด็กเลย อยู่นิ่งๆไม่เป็นเลย ไม่วิ่งก็กระโดด
ทุกวันนี้ เวลาผมกลับบ้าน มันชอบคาบรองเท้ามาให้ แลวเดินบิดตูดมาหา 555 คิดถึงแล้วขำมัน
อย่าว่าแต่ผมไปบ้านเลย ใครไปหา ตายายผม มันก็คาบไปให้หมดอะ ใครไปบ้านผมจอดรองเท้าไม่ระวัง หายไม่รู้นะ
ยายไปอาบน้ำ ผมก็นั่งคุยกับตา พอยายอาบน้ำเสร็จ ตาก็ไปอาบบ้าง ยายก็ถามผมเหมือนที่ตาถามเลย เหมือนนัดกันมาอย่างงั้นแหละ ถามตั้งแต่ที่อยู่ ที่กิน ที่เรียน เพื่อนๆ ถามหมด ผมก็รู้ว่าเค้าเป็นห่วง
“ไอ้เจ้านัดไปไหน”
“ผมให้มันไปรับ แนนที่โรงเรียน นานแล้วเนี้ย ยังไม่มาเลย”
“มันดื้อไม ดูท่าทางมันใช่เล่นที่ไหนละ”
“ก็นิดหน่อยคับ มันออกแนวมึนๆมากกว่า”
“อยู่ด้วยกันก็ดูแลกันดีๆ มันยังเด็ก มันก็คึกคะนองเป็นธรรมดา อย่าไปกดดันมันมาก อะไรที่ช่วยกันได้ก็ช่วย อะไรที่ไม่ดีก็ห้ามปรามกัน ไม่ใช่พากันเสียผู้เสียคนนะ”
“คราบ”ผมรู้ว่ายายเค้าหมายถึงอะไร
“เดี๋ยวยายไปหุงข้าวก่อน เย็นแล้ว”
“คราบ”ยายลุกไป ผมก็ล้มตัวลงนอนบนแคร่หน้าบ้านนั่นแหละ รอไอ้นัดมา
รอนานเกิ๊น ผมก็เลยไปเดินเล่น แถวๆบ้าน ทักทายข้างๆบ้านบ้าง เดี๋ยวเค้าจะว่าหยิ่ง 5555
เพราะผมไม่ค่อยได้กลับบ้าน ถ้ากลับก็จะไปหาเพื่อนๆที่บ้านมัน(ถ้ามันอยู่) ตั้งแต่ผมมีไอ้เด็กะโปกมาอยู่ด้วยไปไหนก็ลำบาก มันตามมันเห็บเลยละ ถือโอกาสที่มันไม่อยู่เที่ยวบ้างแล้วกัน
เดินเล่นเสร็จก็กลับบ้าน คิดว่าไอ้นัดคงกลับมาแล้วมัง
ไปถึงบ้านมันก็มาแล้วจริงๆด้วย เห้นมันวิ่งเล่นกับโมโม่อยู่
“ตัวเองไปไหนมาอะ”
“เดินเล่นแถวๆนี้แหละ รอเมิงนาน เมิงไปรับมันที่ไหนมาเนี้ย”
“ที่โรงเรียนนั่นแหละ แต่พอดีเพื่อนมันชวนกินขนมหน้าโรงเรียนเลยกลับช้า”
“อืออ จะไปไมเนี้ย”
“ไปไหน”
“อ้าว เมิงบอกเองนะ ว่าอยากไปขี่รถเล่น”
“ไปก็ได้”พูดเหมือนกรูบังคับเมิงเลยเนอะ
“ตกลงจะไปไม”
“ไปปปปป”
“ไปก็เอารถออกสิ”พอมันสตาสรถเท่านั้นแหละ ผมรู้เลยว่ามันไปทำอะไรเพิ่มมาอีก ก็รถผมอะ ดูแปปเดียวก็รู้แล้วว่ามันมีอะไรเปลี่ยนไป แต่ผมเงียบไว้ก่อน
บรรยากาศยามเย็o
น+กับลมประทะหน้าเย็นๆ ชวนง่วงอีกแล้ว
“จะไปไหนอะนัด”
“แม่น้ำ”
“เมิงขับรถก็มองถนนดิ เมิงจะมองท่อทำแมงอะไร เดี๋ยวก็เดี้ยงทั้งคู่หรอก”
“เค้าไปดัดเสียงมาใหม่อะเพราะปะ”
“นั้นไง ในที่สุดเมิงก็หลุดมาแล้วนะไอ้นัด นี่แน๊ะ”ผมเขกหัวมันไปทีนึง
“แฮๆเค้า ไม่รู้จะบอกยังไงอะ”
“ตังจะกินยังจะไม่มีกันเลย ยังจะเอาไปไร้สาระนะนัด”
“จร้า เค้ารู้แล้ว ย่าบ่นเค้าดิ เค้ารู้ตัวแล้วว่าผิด”
“รู้ แต่ทำ งั้นอย่ารู้ดีกว่า”
“จร่าๆที่รักอะ”
“จะพาไปไหนเนี้ยนัด”
“ขับรถเล่นไง”
“มันจะไปอีก”
“ก็ใช่ไง”
“เมิงรู้จักทางหรอ เคยมาหรอ”
“ป่าว ไม่เคยอะ พามั่ว”
“เมิงรู้อะไรนัด กรูไม่ถูกกับพวกนี้วะเว้ย ผ่านไปเดี๋ยวก็ได้กินยำตีนหรอก”ผมเคยมีเรื่องกับพวกหมู่บ้านนี้ ตั้งแต่สมัย ปี1 เทอม1 แล้ว ตอนนั้นผมกลับบ้านแล้วไปกินเหล้ากับเพื่อน จำได้ว่าเป็นงานแต่งพี่เนี้ยแหละ เค้าอยากแต่งงานก่อนที่จะไปเป็นทหาร พองานกลับจากงาน ตอนประมาณเที่ยงคืนมั๊ง ผมกับเพื่อนๆก็ขับมอไซกันคนละคันประมาณ5-6คัน พอมาถึงที่เกิดเหตุ เพื่อนผมมันก็บิดรถเสียงดัง (ก็ไม่รู้ว่ามีเจ้าบ้านอยู่แถวๆนั้นด้วย) พอผ่านตรงนั้นมาแปบเดียว ก็มีคนขับรถตามมา3คัน มาถามพวกผมว่าบิดรถเสียงดังทำไม หาเรื่องหรอ อะไรประมาณนี้ ก็เลยได้จอดรถ ตะลุมบอลกัน ผมพวกมันเดี้ยง พวกผมก็หนีสิคับ อาศัย พวกเยอะกว่าไว เลยชนะ5555
ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่เคยผ่านทางนั้นอีกเลย
“ตัวเองกลัวหรอ”
“กลัวดิ มากันแค่สองคนนะนัด”
“มีนัดอยู่ จะกลัวทำไม”
“ก็มีเมิงนั่นแหละ ถึงกลัวอะ แล้วอีกอย่าง มันไม่ใช่ถิ่นเมิงนะนัด ที่เมิงจะได้เรียกพักเรียกพวกเมิงมได้อะ”
“แถวนี้เค้าก็มีพักพวกนะ”เมิงไปสร้างมิตรไว้ตอนไหนวะ
“หรา ขับไวๆเหอะถ้ายังไม่อยากตายอะ”เราขับรถกินลมชมทุ่งนาสีทอง เพราะข้าวเริ่มสุกแล้วกันไปตามถนนโชคชัย-เดชอุดม (ลองเดาๆดูนะคับ เพราะบ้านผมอยู่ถนนโชคชัยเดชอุดมนั่นแหละ ต้องมีคนเดาถูกสักหลังอะ เพราะมีกี่หลังหรอกมั๊ง555555555555)
“นัด กลับเหอะ มาไกลแล้ว เดี๋ยวจะค่ำ”
“ยังไม่ค่ำเลย เพิ่งจะ4โมงกว่าๆเอง”
“นั่นแหละ”
“เออ ไปล้างรถกัน”
“อีกแล้วหรอนัด”รถ ก็ไม่มีอะไรติดเลย เพราะก่อนไปครั้งก่อนผมก็เอาผ้าคลุมไว้ แต่ไอ้นี่ รักสะอาด รถเปื้อนดิน เปื้อนดคลนไม่ได้หรอก ต้องล้าง
“เออดิ ตั้งแต่มายังไม่ล้างเลย”
“กรูขี้เกียจวะ วันหลังเหอะ”
“ขี้เกียจก็ไม่ต้องล้างดิ เดี๋ยวเค้าล้างเอง”
“เออๆ เอาก็เอา จะไปล้างที่ไหนละ”
“ที่ท่าน้ำนั่นไง”เมิงรู้ได้ไงว่ามีท่าน้ำวะ กรูอยู่มาตั้งนานแล้วยังไม่เคยเห็นเลย
“เออ กลับไปเอาน้ำยาสระผมก่อนดิ”
“จ้า”
แล้วเราก็กลับบ้านไป มันก็ไปหาอุปกรณ์ล้างรถ ผมไม่หาให้มันนะ ให้มันหาเอง
“เออ เอาโมโม่ ไปอาบน้ำด้วยดีกว่า”ผมบอกมัน
“เอาดิ”
“โมโม่ๆๆๆ”ผมเรียกมัน แต่มันเฉย ไม่ได้สนใจผมเลย นอนอยู่นั่นแหละ
ผมเลยไปอุ้มมันใส่ถัง ที่ไอ้นัดเอาไปล้างรถ แล้วเอาให้ไอ้นัดไปห้อยไว้หน้ารถ
“นัด ขับช้าๆนะ เดี๋ยวมันตก”
“อืมๆ”
เราเดินทางไป แม่น้ำชลประทานของหมู่บ้าน ผมสังเกตเห็นว่า วัยรุ่น มาจาก กทม เยอะ วุ้ย เพราะมันชอบมารวมตัวกันอยู่ตามทาง สามแพร่ง สี่แพร่ง
สงสัยมาช่วยที่บ้านเกี่ยวข้าวมั๊ง พอดีกับช่วงน้ำท่วมเลย แต่แถวบ้านผมไม่ท่วมนะ เพราะมันสูงมั๊ง
ใจผมก็กังวลอยู่ไม่น้อยนะ เพราะไอ้พวกนี้อัธพาล หาเรื่องไปทั่ว ไอ้ผมอะ มันคงไม่หาเรื่องหรอก เพราะเป็นคนในหมู่บ้าน แต่ไอ้นัดนี่ดิ ไม่รู้ว่ามันจะรอดหรือเปล่า
เพราะเห็นมันมองพวกผมด้วย คงเห็นไอ้นั้น แปลกหน้ามั๊ง ยิ่งการแต่งตัว ยิ่งไม่เหมือนชาวบ้านซะด้วย
ไอ้นัดก็ลางรถไป ส่วนผมก็เอาโมโม่ทิ้งลงน้ำ แล้วผมก็สระขนให้มันก่อน ที่ไอ้นัดจะใช้ยาสระผมหมด ผมก็งง มันล้างรถยังไงของมัน ยาสระผมขวดเล็ก หมดทีละขวดเลย ปกติ ผมล้างได้ 5-6 ครั้ง แต่มันครั้งเดียว
“นัด ถอดเสื้อมายืมหน่อยดิ”
“เอาไปทำไมอะ”
“เช็ดให้โมโม่”
“ตลกหรอ”
“555555555555 ถ้าเมิงถอดมาจริง กรูก็เช็ดจริงนะ”
“บ้า เอาผ้าไปเช็ดก็ได้ ดูดิ มันสั่นแล้ว”
“เอามาๆ” มันก็เปิดใต้เบาะ เอาผ้าขนหนูโยนให้ผม
“หนาวไม โมโม่”ไอ้นัดถาม
“หนาวสิ ไอ้แสรดด ถามหมาๆ”ผมพูด แต่เอามือขยับปากโมโม่ตาม 5555
“5555 เกือบเชื่อแล้วนะเนี้ย”
“หรา เมิงเชื่อคนง่ายนะนัด เสร็จยัง ปะกลับ”
“ยัง รถยังไม่แห้งเลย”
“เอาผ้าเช็ดดิ จะได้เห้งไวไว”
“เอาที่ไหนละ เอามาผืนเดียว ตัวเองก็เอาไปเช็ดโมโม่แล้ว”
“555สม เมิงไม่เอามาเยอะๆละ”
“แล้วตัวเอง ทำไมไม่เอามาเองละ”
“กรูลืม”
“เชอะ!!!!”
“แรดนะเมิง เดี๋ยวนี้ เดี๋ยวก็จับทำเมียเลย”
“อย่าๆ อย่านะ ยิ่งปลอดคนด้วย เค้าจับกดนะ”
“ไม่อายเทวดา ก็อายหมาบ้างดิ นัด”
“ไม่อะ หน้าด้าน”
“รู้นานแล้ว”
“พระอาทิตย์ตกดิสวยดีวะ ตัวเอง”ผมเงยหน้าจากโมโม่ มองไปในน้ำที่พระอาทิตย์ที่ส่องแสงระยิบระยับกำลังจะลับขอบฟ้า
“สวยตรงไหนวะนัด กรูดูไม่เป็น มงแล้วแสบตาวะ ดูดิ มองไปที่อื่น หน้ามืดเลย”
“โห อะไรวะ เค้าอุตส่าห์โรแมนติคนะเนี้ย เซ็งเลยวะ”
“อ้าวหรอ กรูไม่รู้นี่ กรูขอโทษ”
“ช่างเหอะ”
“เอาใหม่อีกรอบดิ”
“ไม่เว้ย งอนแล้ว”มันหันหน้าหนีผม
“โอ๋ๆ ที่รักเค้าขอโทษ”ผมพูดเสร็จ มองซ้าย มองขวา ว่ามีคนเห็นหรือป่าว แล้วก็เกาคางมัน ลูบหัวเกรียนๆของมัน
“หอมแก้มเค้าก่อนดิ”
“อย่านัด อายโมโม่มั๊งดิ ดูดิ มันมองหน้าเมิงอะ”
“โห โมโม่ อย่ามองดิ”
“เอาหน้ามาใกล้ๆดินัด”
“อะ”
“งั๊บ!!!!!”ผมไม่ได้หอมแก้มมันหรอก แต่งั๊บแก้มมันแทน
“โอ๊ย!!! เล่นอะไรเนี้ย”
“5555สม เมิงไม่เลือกสถานที่เองนิ”
“งั้นหรอ”มันทำสายตาเจ้าเล่ห์มาก
“เฮ้ยนัด เมิงบ้าป่าวเนี้ย เดี๋ยวคนมาเห็นนะเว้ย”มันกดแขนผมลงกับพื้นซีเมนต์ แล้วพยายามจะขึ้นคร่อม
“ไม่มีใครมาหรอก ค่ำแล้ว”
“ไม่ๆนัด ดูดิโมโม่ วิ่งไปไหนแล้วก็ไม่รู้”
“เออ ปล่อยมันไปก่อนเหอะ”
“นัด ถ้าเมิงไม่ปล่อยกรูนะ เมิงเตรียมตัวเจ็บได้เลย”
“อะๆ ปล่อยแล้วๆ”
“หึหึ กลัวตายเหมือนกันหรอเมิง”
“อะแน่นอน”
“ปะ กลับ เมิงไปจับโมโม่เลย”มันก็วิ่งไล่โมโม่ ผมไม่ช่วยมันนะ ยืนขำอย่างเดียว
“โห แมร่งตัวแค่เนี้ย วิ่งโคตรไวเลย อะคืนไป”มันอุ่มโมโม่มา พร้อมหอบๆ
“มานี่มา โมโม่ มาหาพ่อมา”ผมบอกโมโม่ แล้วแย่งมาจากไอ้นัด
“อ้าวแล้วใครเป็นเเม่อะ”
“เมิงนี่นะ สันหา คำถามวะนัด ไปกลับบ้าน”ผมเอาโมโม่ใส่ถังแล้วเอาไปห้อยไว้หน้ารถ ให้ไอ้นัดขับเหมือนเดิม โมโม่ก็ชอบตาก ลม แล้บลิ้นใหญ่เลย 5555555
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3017124 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก