ขอโทษครับ ที่มันสั้นไป พอดีรีบแต่งแล้วรีบลง กลัวทุกคนจะขาดตอนนะครับ ขอโทษด้วยครับ 
ตอนที่ 4ผมหันไปมองบุคคลหน้าหล่อที่ยื่นขนมปังมาให้ผม เป็นบุคลที่รูปร่างหน้าตาผิวพรรณจัดว่าได้ว่ากินขาดอ่าครับ ก็ทำไงได้อ่ะครับผมแอบชอบเพื่อนคนนี้อ่าครับ มันก็รู้นะครับว่าผมชอบ แต่มันก็เฉยๆเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่มันบอกว่ามันชอบผู้หญิง บางครั้งมันก็เล่นกับผมจนผมคิดว่ามันชอบผมด้วยนะ
"ขอบใจว่ะ ไอนัทเพื่อนเลิฟ" ผมรับขนมปังมันมาพร้อมกินอย่างอร่อย ก็ทำไงได้อ่ะครับ คนมันหิวอ่า
ตั้งแต่ผมรับตำแหน่งประธานสภานักเรียนสืบจากรุ่นพี่คนก่อน จากคนเป็นจุดสนใจอยู่แล้วยิ่งเป็นจุดสนใจเข้าไปอีก และที่น่าปวดหัวคือมีไอเด็กแสบ 2 ตัวเข้ามาป่วนอีก
"มึงอ่ะ กินเยอะๆบ้าง กุเห็นมึงกินข้าวแต่ละครั้งโคตรน้อย"
"ก็คนมันไม่หิวอ่า ทำไงได้ล่ะ"
"ว่าแต่ไอเด็ก 2 คนนั้นเป็นใครว่ะ มายุ่งไรกับมึงอ่ะ"
"อ๋อ ไอเด็กเปรต 2 ตัวนะหรอ มันชื่อไอภูมิกับไอไปร์ ไอภูมิมันเป็นประธานนักเรียนคนใหม่ ส่วนไอไปร์เป็นเด็กเข้าใหม่และเป็นเด็กข้างบ้านกุเองแหละ"
"กุว่า กุไม่ไว้ใจไอเด็ก 2 คนนั้นเลยว่ะ มันมองมึงแปลกๆไงไม่รู้" มันบอกแล้วทำตาขวางๆเหมือนโกรธผม
"เออ ช่างมันเถอะน่า มันคงไม่ทำไรกุหรอก ว่าแต่มึงอ่ะ ตอนกุโดนจับตัวมึงหายไปไหนมาว่ะ" ผมพูดแล้วหลบสายตามันน่ากลัวยังไม่รู้ สายตาที่มันมองผมอ่ะ
"กุเพิ่งตื่นและเพิ่งมาถึงโรงเรียน ก็เห็นมึงหน้าบึ้งออกมาจากโรงอาหารนั้นแหละ กุเลยแวะซื้อขนมปังมาให้มึงเพราะมึงน่าจะยังไม่ได้กิน"
"ไงก็ขอบใจนะ ป่ะๆ ขึ้นเรียนกันเถอะ" ผมรีบยัดขนมปังชิ้นสุดท้ายก่อนจะรีบลากตัวมันขึ้นห้องเรียนก่อนที่อาจารย์จะมาก่อนไม่งั้นถูกทำโทษแน่ๆ
และแล้วก็ถึงเวลาทุกคน รอคอยโรงเรียนเลิกไง 555++ (ขำไหมครับ
) ผมกับไอนัทก็ลงมาจากบันไดและเดินไปข้างโรงเรียนเพื่อไปเอารถที่ผมจอดอยู่ แล้วผมก็เห็นไอเด็ก 2 ตัวนั้นอีกแล้วจะตามราวีผมไปถึงไหน
"พี่โดนัท ผมกลับด้วยนะครับ" มัน 2 ตัวพูดออกมาพร้อมกัน
"เฮ้ย ได้ไงว่ะ มึงเอารถมามึงก็กลับเองดิ" ไอน้องไปร์พูด
"ยุ่งกับกุ กุจะให้พี่โดนัทแฟนกุไปส่ง" ไอน้องภูมิแย้ง
"เสือก เมียกุอย่าโมเมเอาเป็นไปของมึง ได้ข่าวว่ามึงต้องล้างห้องน้ำนิไปล้างซะไป" ไอน้องไปร์พูดพร้อมกับยิ้มอย่างผู้ชนะ
"ได้กุ ฝากไว้ก่อน" ไอน้องภูมิพูดเสร็จก็เดินกลับเข้าไปโรงเรียน
"แล้วอย่าลืมมาเอาคืนล่ะ อีหนุ 555++
"
ผมยืนเห็นไอ 2 ตัวนี้ ยืนเถียงกันปาวๆ แล้วมันก็หยุดเถียงกันเอง ผมไม่เข้าใจมัน 2 ตัวจริงๆเลย
"ไปกันได้ยังครับ" ไอน้องไปร์พูดพร้อมกับมาจับมือผมไปที่รถ
"ใครบอกหรอว่าจะไปส่งมึงอ่ะ"
"ไม่มีใครบอกหรอกครับ เพราะต่อไปนี้พี่ต้องไปรับไปส่งผมทุกวัน เพราะบ้างเราติดกัน แล้วถ้าพี่โดนัทไม่ทำตามที่ผมบอก ผมจะบอกแม่พี่ให้หมดเลยว่าพี่แกล้งผม แล้วผมก็จะใส่ร้ายพี่ด้วย" มันยิ้มอย่างผู้ชนะอีกครั้ง
ผมได้แต่จำยอมพร้อมเดินมาที่รถ ผมก็เห็นไอนัทกับไอน้องภูมิจ้องหน้าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกันอยู่เพราะว่าจะแย่งกันนั่งหน้า ผมเลยหันไปบอกไอเด็กไปร์ว่าให้มันนั่งหลัง ไม่งั้นผมจะไม่ไปรับไปส่งมัน มันเลยจำยอม แต่ก็ไม่วายส่งสายตาเคืองๆให้ไอนัทเพื่อนผม
ตลอดการเดินทาง เงียบมาก ต่างคนต่างไม่พูดกัน เพราะผมจะต้องไปส่งไอนัทที่บ้านทุกวัน ไอนัทเหมือนมันจะรู้ว่าไอน้องไปร์มันชอบผมเลยแกล้ง โดยเอาขนมปังที่มันซื้อมาจากตอนกลางวันที่มันไม่ได้กินมาป้อนผม
"โดนัทกินซะนะครับ จะได้โตๆ" มันพูดแล้วฉีกยิ้มไปทางเบาะหลัง ซึ่งสายตาคนที่อยู่ข้างหลังเริ่มขุ่นมัว คิ้วขใวดเข้าหากันอย่างเห็นได้ชัด
"พี่ อย่างยุ่งกับเมียผม ให้มากได้ป่ะ ถึงพี่จะเป็นเพื่อนเมียผม ผมก็ไม่เว้นนะ" ไอน้องไปร์พูดขึ้นเหมือนไม่พอใจไอนัทเพื่อนผมอย่างแรง ที่ผมไม่เถียงไปน้องไปร์ว่า ใครเป็นเมียมึง เพราะเถียงไปก็เท่านั้น มันก็เรียกผมอีกเช่นเคย
แต่ไอนัทก็หาใช่ว่าจะหยุด คราวนี้มันหอมแก้มผมต่อหน้าไอน้องไปร์
"เฮ้ย/เฮ้ย" ผมกับน้องไปร์อุทานออกมาพร้อมกัน แต่ดูเหมือนไอน้องไปร์จะตะโกนออกมามากกว่า
"มึงจะเอาไงกับกุว่ะ มันจะมากไปแล้วจะโว๊ย" ไอน้องไปร์พูดพร้อมกำคอเสื้อไอนัทเพื่อนผมเอาไว้ ใช่ว่าไอนัทจะกลัวกลับยิ้มกวนบาทาไอน้องไปร์ต่อ ผมกลัวว่าเรื่องมันจะบานปลายเลยห้ามทัพ บอกให้ไอน้องไปร์ปล่อยมือออก
แล้วก็ถึงหน้าบ้านไอนัท แล้วไอนัทก็เปิดประตูกำลังจะลงไป แต่มันก็กลับมาพร้อมกับดึงผมไปจูบปาก พร้อมกับหันไปมองหน้าไอน้องไปร์แล้วพูดว่า "คนนี้คนของกุอย่าเสือก" ไอนัทพูดเสร็จก็ปิดปิดประตูรถ ทิ้งให้ไอน้องไปร์นั่งอึ้งไป 10 วิ ผมจึงรีบขับรถออกไปกลัวไอน้องไปร์จะลงไปมีเรื่องกับไอนัท
"อ่ะ ถึงบ้านแล้ว ลงได้แล้ว" ผมบอกไอน้องไปร์ ซึ่งตอนนี้หน้ามันงอมาก ผมอยากจะถ่ายรูปเก็บไว้จริงๆ
"พี่ ผมไม่ชอบเพื่อนพี่เลย มันแปลกๆไงไม่รู้" มันอกบผมพร้อมทำหน้าจริงจังอย่างมาก
"เอาน่าคิดมาก เพื่อนพี่มันก็เล่นๆงี้แหละ"
"ครับ งั้นผมไปล่ะ" มันพูดแล้วก็เข้ามาจูบผมอย่างหื่นกระหาย ผมก็ผลักมันออก "ลงไปด้วยแล้ว ไอเด็กหื่น"
"ครับผม เมียสุดที่รัก" มันล่ะเหนื่อยใจกับมันจริงๆเลย ไม่ใช่ว่าผมสมยอมมันหรอกนะครับ แต่มันก็ทำกับผมบ่อยจนชินล่ะ
แล้วผมก็เข้าบ้าน ไปอาบน้ำ ทำการบ้าน เล่นเกมส์ เล่นเฟส จนเวลาล่วงเลยไป 4 ทุ่มกว่าๆ ผมก็เลยปิดคอม พร้อมกับปิดไฟ แล้วล้มลงนอนบนเตียง ขย่มตาหลับได้ไม่ถึง 10 วิ ก็มีข้อความเข้ามือถือผม ผมจึงเปิดอ่าน
"สภานักเรียนจะต้องถูกยุบ โดยประธานนักเรียนโรงเรียนข้างๆ ฝันดีนะครับ ท่านประธานสภานักเรียน หึหึหึ"
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
