ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
สรุปข้อสำคัญดังนี้
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม
5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชมกรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0 ตอนพิเศษ เมื่อหมอบอกผมว่า…
วันที่ XX เดือน XXX พ.ศ.2555
ผมจะทำยังไงดี T_T หมอเชนนะหมอเชน ทำร้ายผู้ชายตัวน้อยๆอย่างผมได้ลงคอ นัดผมไปมาตรวจอีกทำไมเนี่ย!
ตอนนี้ผมรอคิวตรวจอยู่หน้าห้องตรวจ 2 ห้องของหมอเชนนั่นอหละครับ รอพยาบาลมาเรียกให้เข้าไป กะอีแค่เป็นโรคกระเพาะ ทำไมต้องมาตรวจอีกด้วยวะ!
ไอ้เพื่อนทิวนี่ก็ประเสริฐเหลือเกิน เอากูมาทิ้งไว้แล้วมึงก็หายไปกับสายลม ไอ้เพื่อนเวร T_T
ไม่รู้ว่าผมโชคดีหรือร้ายด้วยนะ บังเอิญว่าทำไมคิวผมจะต้องมาเป็นคิวสุดท้ายด้วยวะ! กูมาตั้งแต่บ่ายสามนี่ก็จะห้าโมงแล้วผมยังไม่ได้เข้าไปตรวจเลย -__- โรงพยาบาลนี้ห่วยแตกสิ้นดี แค่มันเห็นคนเจ็บปางตายกว่าผมมาก็ลัดคิวผมเฉยเลยอ่ะ หญิงรับไม่ด้ายยยยยยย TOT
หลังจากที่พบหมอครั้งล่าสุด ผมก็ลองกลับมาคิดๆดูแล้วนะ คิดแล้วคิดอีกก็ได้ข้อสรุปว่า…
กูเป็นเกย์เหรอวะเนี่ย!!!!!! TTOTT
ถึงผมจะรับไม่ค่อยได้ก็เหอะ แต่ว่าผู้ชาย…กับผู้ชาย…เอ่อ…ทำอะไรแบบนั้นหน่ะ - / / / - แล้วผมก็ดันไปรู้สึกดีแบบนั้นด้วยอ่ะ เรื่องนี้ผมบอกไอ้ทิวคนเดียว มันดันเสือกบอกว่า
‘ก็หน้ามึงตอนป่วยแม่งยั่วขนาดนั้น ไม่โดนให้มันรู้ไป’
กูไม่ได้ยั่วนะเว้ย!!!! T_T
ถึงผมจะตัวเล็ก ปากนิดจมูกหน่อย ผอมแห้งแรงน้อย แต่สาบานได้เลยว่าผมแมนเต็มร้อย แถมเรียนวิศวะนะเว้ย (เกี่ยวไหม) แต่ทำไมแมนๆอย่างผมทำไมต้องมาโดนผู้ชายทำเรื่องอย่างว่าด้วยเนี่ย T^T คิดแล้วเจ็บใจ ทำไมแม่ไม่เกิดผมออกมาให้มันบึกบึนกว่านี้เนี่ย!
“คุณรักษ์นทีเชิญที่ห้องตรวจ 2 เลยค่ะ” เสียงใสของนางพยาบาลประกาศเรียกผมให้เดินเข้าไป ผมนั่งทำใจประมาณหนึ่งนาทีก่อนจะค่อยๆก้าวขาเดินไปยังหน้าห้องตรวจสอง เปิดประตูเข้าไปก็พบร่างสูงที่เพิ่งจะเจอกันไปไม่กี่วัน ใบหน้าที่ดูเหนื่อยหน่ายไม่ได้ลดความหล่อเหลาเลยแม้แต่น้อย
“ว่าไง คนไข้คนสุดท้าย” หมอเชนหันมามองผมแล้วยิ้ม ผมเดินมานั่งตรงเก้าอี้ที่แล้วยื่นเอกสารให้
“กินข้าวตรงเวลารึเปล่า”
“คะ…ครับ” ผมตอบไปเสียงกุกกัก
“มานี่หน่อย” หมอเชนกวักมือเรียกผมเข้าไปหา ผมทำหน้าอึดอัดลังเลว่าจะเข้าไปดีไหม
“ทำหน้าแบบนั้น กลัวฉันหรือไง” หมอหรี่ตาถาม ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยลุกเดินไปยังที่นั่ง หมอเชนคว้าตัวผมเข้าไปนั่งบนตักทันที
“ตัวผอมไปนะ กินข้าวตามที่ฉันเขียนไว้รึเปล่า” หมอพูดแล้วเอามือโอบเอวผมไว้
“ตะ…ตามที่หมอเชนเขียนไว้เลยครับ” ผมพูดรัวๆแล้วรีบควักกระดาษโน๊ตที่หมอเชนเขียนตารางเวลากินอาหารให้ แล้วคลี่กระดาษให้ดู “นี่ครับ ผมกินแบบที่หมอเขียนทุกวันเลยครับ!”
“ฮะๆ ดีมาก” หมอหัวเราะแล้วเอามือมายีหัวผม ผมอึ้งมาก หมอหัวเราะ! =[]=
“งั้นไปกันเถอะ”
“หะ…ฮะ ไปไหนครับ?”
“ไปกินข้าว เย็นแล้ว หิว” หมอพูดแค่นี้แล้วยกผมออกจากตัก หมอเชนบิดขี้เกียจเล็กน้อยแล้วถอดเสื้อกาวน์ออก เสื้อเชิร์ตพับแขนถึงข้อศอกบวกกับกางเกงสแล็คสีดำพร้อมกับรองเท้าหนังเพิ่มความหล่อจากหล่ออยู่แล้วมาเป็นหล่อมาก! หมอถอดแว่นสายตาออกวางไว้บนโต๊ะแล้วหันมามองผม
“มองอะไร” หมอถามแล้วยิ้ม นี่ผมเผลอทำหน้าตาแบบไหนไปเนี่ย น่าอายที่สุด T / / / T
“เอ่อคือ…หมอครับ…ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ผมเปลี่ยนประเด็นไปเรื่องอื่น นี่ก็หกโมงเย็นแล้ว ไอ้ทิวมันต้องด่าผมแน่เลย T^T ผมทำท่าจะเดินออกไปจากห้อง แต่กลับถูกมือหนากระชาก ย้ำนะครับว่ากระชาก! เข้าไปแนบชิดตัว
“มะ…หมอครับ O__O” หมอก้มลงมาประกบริมฝีปากผมพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามารุกล้ำภายใน มือคว้าเอวผมเข้ามาแนบชิดเรื่อยๆ ใบหน้าของผมแหงนขึ้นตามแรงโน้มตัวของหมอจนเกือบจะล้ม หากแต่ว่ามือของผมจัวแขนเสื้อของหมอเชนไว้
ทำไมผมไม่ขัดขืน?...
เพราะอะไรผมถึงต้องยอมให้เขาทำแบบนี้?...
สองความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวผมในขณะที่หมอเชนยังคงแลกลิ้นกับผมอยู่ ไม่นานหมอก็ผละริมฝีปากออกจาก ผมเบี่ยงหน้าหายใจถี่รับออกซิเจนที่หายไปกับการจูบกลับเข้ามาแล้วหันไปประจันหน้ากับหมอเชน
“สนุกมากเหรอครับ”
“…”
“ปั่นหัวคนอื่นเล่นนี่มันสนุกนักรึไง” หมอเชนอึ้งไปเล็กน้อย ผมยังจ้องหมอไม่วางตา
“…”
“ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับผม…อย่าทำแบบนี้ได้ไหมครับ” ผมพูด หมอเชนยังคงนิ่งอยู่ ตั้งแต่คราวก่อนผมก็คิดมาตลอดเลยนะ ว่าเพราะอะไรคนหน้าตาดีและเก่งอย่างหมอเชนถึงได้มามีอะไรกับผม เพราะเครียดเหรอ? หรือว่าหาที่ระบายอารมณ์? หรือว่า…ชอบผมงั้นเหรอ?
หึ คงไม่หรอก ผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆอย่างผมคงจะไม่ถูกสเป็กคนอย่างหมอหรอก แถมอายุผมก็น้อยกว่าเขาตั้งหลายปี อีกอย่างคือผมไม่ใช่ผู้หญิง…
ไม่มีใครพูดอะไรออกมา ได้ยินเพียงเสียงแอร์ภายในห้องตรวจ 2 ผมเห็นว่าท่าไม่ดีขืนอยู่ต่อไปจะมีแต่ทำให้แต่ละคนอึดอัดใจกันเปล่าๆ
“เอ่อ…ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ว่าแล้วผมก็เดินออกมาจากห้องทันที
ต่อไปนี้ หวังว่าคงจะไม่ได้เจอกันอีกนะครับ…หมอเชน
END...
Part 1 จ้าาาาา ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
// โดนเตะ T_T เอามาลงให้ตกกะใจเล่นๆ ยังไงเราก็ไม่ยอมให้นังน้องน้ำไปจากหมอแน่นอน!
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหมอเชนจะทำยังไงล่ะทีนี้ ติดตามๆจ้า ไว้มาลงต่อ Part 2 ภายในอาทิตย์นี้นะจ้ะ ม๊วฟฟฟฟ ^^
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
