"จ. ควินตัสกับแซทเทิร์น" ค่ะ เพราะพวกปากแข็งจะมีอารมณ์มาโซนิดๆ

ชอบทำตัวเอง ทำให้เค้าเกลียด ทำร้ายเค้า แต่ก็มานั่งเศร้า นั่งนอยเอง เจ็บเอง
รักเค้าแต่ก็แสดงออกไม่เป็น ชอบเรียกร้องความสนใจแบบผิดๆ
ข้างนอกแข็งโป๊ก แต่ข้างในอ่อนยวบ เหมือนไก่ทอดเคเอฟซีที่กรอบนอกนุ่มใน

...ประโยคนี้ "เจ็บแค่ไหน ปวดใจเท่าไรไม่รู้ เหตุใดหัวใจยังรักเธออยู่ก็ตอบตัวเองไม่ได้
อยากหนีหลบไปให้ไกลแต่ฉันก็หนีไม่เคยได้ คงต้องทนให้ไหวที่ต้องเจ็บไปรักไปจนตาย"
จึงเหมาะที่สุดแล้วสำหรับควินตัสกับแซทเทิร์น แต่ไม่สงสารหรอกนะ พวกแกทำตัวเองทั้งนั้น

อะไรอยุ่ในใจ รักมากแค่ไหน ก็รีบบอกแล้วก็แสดงออกให้เค้าเห็นซะนะควินตัสกับแซทเทิร์น
อะไรๆเก็บไว้ในใจ มันก็อยู่ในใจหล่ะนะ อยากให้เค้ารู้เค้าเห็น็ต้องเอามันออกมาเข้าใจไหม

ชีวิตคนเรามันสั้น... พรุ่งนี้อาจไม่มีนู๋ต้า ไม่มีควินตัส ไม่มีแซทเทิร์น ก็ได้ใครจะรู้
อะไรที่ผ่านไปล้วมันเรียกคืนไม่ได้หรอกนะ เวลามันผ่านไปแล้ว มันก็ผ่านเลยไป
มันไม่ย้อนกลับมาหรอก ต่อให้รวยแค่ไหนก้ซื้อเวลากลับคืนมาไม่ได้รู้ไหม....