หัวข้อ: กาลกีรตี บทที่ 81 [30/04/58 - P.61-จบภาค 1]

[arun]

  ขอยกป้าเชียร์พี่รามสุดหล่อ มาไวๆๆ เบื่อเอลมาที่ไร ภัทรเสียตัวทุกที
อยากให้พี่รามได้กับภัทรมากกว่า
เพราะพี่รามดูแลภัทรได้ดีกว่าเอลเยอะ   
รอรอรอรอ

[entirom]

 
ประทานโทด

จากที่อ่าน แค่ 8 ตอน
เหมือนคนเขียนคนละคน
หนังคนละม้วน

จากโหด หวีด สยอง
สลายกลายเป็นฮ่ากระจายกับไอเดียร์

ได้เพลา    เดียวคืนนี้มาต่อบทสยองๆ หรือจะฮ่ากลิ้งกันต่อ

[tay028643904]

คุณทำร้ายโผมมมมมมม >W<
ทะม้ายตัดอย่างเน้??
เป็นกำลังใจมาต่อน้ะครับ(:

[entirom]

 
เรื่องนี้ ดราม่ายังฮ่า


จากสามเรื่องที่โยงกันไปมา
เรื่องนี้อ่านรู้เรื่องที่สุดดดดดดดดดดดด 

นายเอกรั่วได้อีก

[Onlymin]

รีบเอามังคุดมาลงได้แล้ว

อย่าให้รอนานมากไป


อยากอ่านต่อ 

[sunshine538]

ตามมาอ่านเรื่องยาวเรื่องแรกหลังจากอ่านลูกแกะมาแล้ว

แม่เจ้า !!! คิดผิดมั้ยเนี่ยหลงมาอ่านอ่า  (คนเขียนโดดถีบ)

มันช่าง...ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน สลับฉาก แถมเทใจให้ไม่ถูก ระหว่างมังคุด กับท่านพี่ราม 

แถมอึนๆ กับตะบองพลำอีกต่างหาก อย่ากระนั้นเลย ว่าแล้วเลยตามไปอ่านเรื่อง สาปรากไทร และ 29G เป็นการทำร้ายตัวเองซ้ำซ้อน 555
สาปรากไทรน่ะอ่านทันแล้ว แต่ 29G นี่ปราบเซียน ยังเพิ่งไปแค่ครึ่งทางเอง ...ข้าจะสู้ต่อไป โรบิ้น

สำหรับเรื่องนี้  รออ่านตอนต่อไปค่ะ 

[BeeRY]

จริงๆเข้ามาอ่านเรื่องนี้ได้สองสามตอนก็หยุดไปพักนึง เพราะไม่พร้อมจะอ่านไปวิเคราะห์ไป
แต่พอไปอ่านสาปรากไทรที่เห็นว่าเป็นเรื่องสั้น ก็เห็นว่าควรจะอ่านเรื่องอื่นๆของคุณ Zitraphat ก่อน
ตั้งใจอ่านเกือบสี่ชั่วโมง...ปรากฏว่าไม่เกี่ยวกะเรื่องนั้นเลย ตามอ่านผิดเรื่องซะแล้วตรู
พอนึกดูในเรื่องสาปฯก็บอกนะว่าเป็นส่วนหนึ่งในอีกเรื่อง อิฉันผิดเอง
แต่เรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ พวกเรื่องเหนือธรรมชาติที่เกิดขึ้นนี่ทำเอาขนลุกอยู่นะ
แถมไอเดียร์ผู้น่ารักก็มีผู้มาหมายปองหลายคนให้น่าปวดหัวแทนอีก ลุ้นแทนว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ฝากเนื้อฝากตัวกับเรื่องนี้ด้วยนะคะ ส่วนอีกเรื่อง...แปะไว้ก่อน

[LSK]

คนเขียนมาต่อเร็วๆนะ คุณรามรีบมาหาไอเดียร์เร็ว

[๛ナーリバス๛]

อร๊ายๆๆ อีมังคุดเน่า แกกลับมาทำไมตอนนี้.......


ทำไมๆๆ  คุณถึงทิ้งดาวไป อะฮึกๆ

โอยขำท่อนนี้.....

มังคุด ถึงจะฟูมฟายเสียใจ

ด่าทอเพราะความโมโหมากแค่ไหน

แต่รู้ไหม... ว่าภัทรน่ะ ดีใจมากที่แกกลับมา ...

[maru]

เรื่องในอดีตไม่เข้าใจทำไมรามต้องไม่พอใจเอลด้วย ก็ในเมื่อเอลไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นเลยนี่นา อีกอย่างเอลก็ไม่ได้อยู่ตอนช่วงเวลานั้น ซึ่งถ้าเอลอยู่เอลก็คงจะต้องปกป้องดูแลภัทรอยู่แล้ว และถ้ารามจะไม่พอใจเอลก็ควรจะไม่พอใจตัวเองด้วยสิ เพราะตัวเองก็ไม่ได้ช่วยอะไรภัทรเหมือนกัน แล้วยังทำแบบนั้นกับเอลไปแล้ว ยังไม่พอใจอีกหรอ ส่วนปัจจุบันที่ีเอลหายไปน่าจะมีเหตุผลอะไรสักอย่าง เพราะเอลคงไม่ได้อยากจะห่างจากภัทรไปไหนหรอกในเมื่อได้เจอภัทรที่อยู่ในฝันมาตลอดแล้วแบบนี้ ที่หายไปจะเกี่ยวกับเรื่องที่มีคนมาตามล่าหรือเปล่า หรือเกี่ยวกับที่โฟสท์ปรากฎตัวขึ้นมา แต่ตอนที่หายไปก็คงไปเรียนภาษามาด้วย เพราะัเอลก็คงพอจะรู้เหมือนกันว่าการที่คุยกันแล้วไม่เข้าใจก็อาจจะเป็นปัญหา ภัทรคิดมาก คงจะเพราะอยู่ในช่วงอ่อนแอนั่นแหละ แล้วอยู่ ๆ เอลก็หายตัวไป ทำให้ภัทรรู้สึกแบบนั้น พออีกคนมาใกล้ชิดช่วงเวลานั้นแล้วยังเคยเป็นคนที่เคยดูแลในอดีตทำให้ภัทรยอมโอนอ่อนไปแบบนั้น จริง ๆ ภัทรรักเอลใช่ไหม เพราะถึงภัทรจะไม่พอใจที่เอลหายไปไม่บอกกล่าว  และถึงแม้จะบอกว่าลืมชื่อไปแล้ว แต่ที่จริงก็ยังคิดถึงห่วงหาอยู่ตลอดแบบนั้น เอลกลับมาแล้ว ภัทรก็อย่าเอาแต่คิดมาก คุยกันให้เข้าใจจะดีกว่า ส่วนเรื่องราม การที่รามทำแบบนั้นกับภัทร และบอกว่าภัทรเป็นของตัวเอง รามจะเอาแต่ใจเกินไปไหม ตัวรามเองก็คงรู้อยู่แก่ใจว่าภัทรไม่ได้รู้สึกกับรามเหมือนที่รามรู้สึกกับภัทร ภัทรเหมือนจะมองรามเป็นผู้ปกครองที่คอยดูแลมากกว่า  แต่ยังทำแบบนั้น ถึงแม้รามจะบอกว่าเคยให้โอกาสเอลแล้วเมื่ออดีต แต่เอลปกป้องภัทรไม่ได้ แต่เรื่องแบบนี้ไม่น่าจะใช่เรื่องมาตัดสินนะ เพราะรามเองก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจว่าถ้าทำได้เอลก็ต้องปกป้องดูแลภัทรอยู่แล้ว

[✿PIERRE]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อ่านทันตอนล่าสุดแล้ว เย้เย้เย้
 

อยากจะสารภาพว่าอ่านตอนอดีตแต่...อ่านผ่านๆ เนท่องจากพยายามทำความเข้าใจกันมันแล้ว ... แต่มันยากเกินที่หนูจะเข้าใจด้ายยยย  5555555+
อ่านจากคอมเม้นที่เรียบเรียงให้เข้าใจพอสังเขป > < แหะๆ

พยายามทำความเข้าใจกับ นาค ครุฑ ตะบองพลำ กาล ที่มาของตัวละคร ศัพท์ยากๆและบลาๆๆๆ
คนแต่งจะเก่งไปไหน เรียนเอกวรรณคดีไทยมาป่าวเนี้ยยย ???? ศัพท์สละสลวยและสูงมากกกกก
(ถ้าเรียนขอติดต่อ pmหลังไมค์ได้ม้ายยยย แบบว่าหนูเรียนเอกวรรณคดีไทยอยู่คะ เจอพวกนี้เข้าไปถึงกับอึ้ง...นี่ตรูเรียนเอกวรรณคดีไทยจริงป่าวเนี้ย 555)
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แบบว่า....ไม่เคยเจอแนวนี้มาก่อนเลยค่ะ อ่านครั้งแรก สำหรับนิยายYย้อนยุค (แต่ก็ยังมีปัจจุบันเยอะกว่า 555)
ยิ่งอ่านยิ่งเครียดอะ จริงๆน้า 
แบบว่ารู้สึก...ไม่น่าเรียนเอกวรรณคดีไทยเลย เห้อออ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเล้ยยยยยยยยย 5555+

ถาม - ตอนล่าสุดนี่ยังย้อนไม่ทันที่เกริ่นนำในบทแรกใช่มั้ยค่ะ? เพราะเหมือนไอเดียร์จะยังไม่รู้ว่าคุณเอลเป็นงู

ยังไงก็มาต่อไวๆนะคะ ^^ อยากอ่านต่อแล้วววว ขอยาวๆแบบจุใจเลยด้วย หุหุ

ปล.....อยากด้าย 3P กรีี๊สสสสสกร๊าสสสสส 555+
ทั้งรักคุณเอลลี่ ทั้งหลงคุณรามมี่ ทั้งชอบเรดดี้ (เอ๊ะ ?!)

[Onlymin]

นานมากแล้ว....

ถ้าพี่มังคุดเป็นผลไม้จริงคงเน่าไปแล้ว เพราะถูกด........อง

อ  ย   า   ก   อ่   า  น    ต่อ 

[BitterSweet~]

คิดถึงเอล
คิดถึงไอเดียร์

คิดถึงคนเขียน

[arun]

พี่ Zitraphat ค่ะ เรื่องรากไทรจบแล้ว
มาต่อเรื่องนี้เร็วๆๆนะค่ะ ไม่งั้นน้ำจะเป็นวิญญาณไปหลอกนะค่ะ
อุตสาหเร่งงานจนไม่ได้นอนมาทั้งอาทิตย์ เพื่อจะได้มาอ่านต่อเรื่องนี้ แต่พี่ช่างใจร้าย...............
มาต่อเร้วๆๆๆ นะค่ะ น้ำขอร้อง ไปทำงานต่อแล้ว นะค่ะ เจอกันอีกครังเมื่องานเสร็จ TT0TT

[ratnalin]

ดีมากๆ ด่ามันเยอะๆเลยภัทร โกรธๆๆๆ แต่ก็อภัยให้ละกัน กลับมาพูดไทยปร๋อเลย ^^ ภัทรจะได้ไม่เหงา จะได้มีคนพูดด้วยแล้ว
แต่คุณรามทำคะแนนำไปแล้วนะ สู้ๆละกัน

รอตอนหน้าค่า

[Alphas]

แอบมาส่อง

เอลพูดไทยซะคล่องเชียว

[Onlymin]

คิดถึงไอเดียร์....คิดถึงแอล

มาแต่งต่อเถอะค่ะ

FC เพจนี้รออยู่นะ 

ใจร้าย....เค้าจ่ายค่าเมนท์มากกว่าค่าเสพอีก 5555+++

[Zitraphat]

คิดถึงไอเดียร์....คิดถึงแอล
มาแต่งต่อเถอะค่ะ FC เพจนี้รออยู่นะ  ใจร้าย....เค้าจ่ายค่าเมนท์มากกว่าค่าเสพอีก 5555+++ 

V
โหวตบวกเป็ดปิดปาก.... ตามด้วยกระชากมาจูบบบบบบบบ    ขอเวลานิด...ตอนนี้กำลังคั่วพระพรตอยู่ 

[Onlymin]

Thank you teacher.  งั้นรอต่อไปอีกหน่อย...เห็นแก่เหตุผลดี ๆ หรอกนะ อิอิ

ป๋อล๋อ.  จูบบบบบบบเค้าแรงจนปากเจ่อหมดแล้วเนี่ย

ขอบคุณนะคะ  รอค่ะ...รอ

[Zitraphat]

กาลกีรตี บทที่ 34


สวัสดีครับ....ผมไอเดียร์ครับ ...วันนี้เข้ามาที่ออฟฟิศ  ไม่ต้องมองผมด้วยสายตาชื่นชม ไม่ได้ขยันขนาดนั้น ...เรื่องจริงคือสติผมยังไม่ลุกจากที่นอนเลยด้วยซ้ำ  ที่เดินข้ามถนนมานี่ ร่างกายล้วนๆ...

เมื่อคืนผมกลับไปค้างที่ห้องมา ไม่ต้องถามว่าค้างกับใคร...ก็กับไอ้คนๆนั้นล่ะ เมื่อเช้ามันยังหน้ามึนไม่ยอมให้ผมออกจากห้องอยู่เลยนี่อาศัยแถเนียนเอาเรื่องงานบังหน้านะผมถึงได้ปลีกตัวออกมาได้....

ห้องผมยังคงความรกไว้เหมือนเดิม ที่ต่างออกไปมีแค่ความสะอาดที่มันเพิ่มขึ้น ฟังจากโฟร์ท ถึงได้รู้ว่า เอล มานอนที่ห้องผมหลังจากที่ผมทิ้งห้องไปนอนร้านพี่รามเกือบอาทิตย์ ผมไม่ได้ถามโฟร์ทว่าไอ้มังคุดมันไปไหนมา ไม่อยากเดาสาเหตุที่ผมต้องมานอนหยอดน้ำเกลือ เรื่องบ้างเรื่องมันไม่จำเป็นที่ผมจะต้องรู้ทุกเรื่อง ถ้ารู้แล้วมันไม่สบายใจ บางเรื่องก็อย่าไปรู้มันเลย....

ส่วนเรื่องของพี่ราม ตอนที่เข้าโรงพยาบาลพี่รามไม่ได้ไปเฝ้าผม แกไม่รู้เรื่องนี้และผมก็ไม่อยากให้แกรู้ด้วย โชคดีหรือเปล่าไม่รู้ ที่แกโดนทางบริษัทแม่เรียกตัวกลับสเปนตั้งแต่วันที่ผมมีเรื่องที่คลับใบไม้ ... ไอ้ฝิ่นเป็นคนรับสายตอนพี่รามโทรมาบอกผมว่าแกต้องบินด่วน ผมเลยสบายหูไม่ต้องรอฟังคำบ่นถ้าแกรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม กับพี่รามผมเหมือนแถเนียนอะไรกับแกไม่ได้เลย โดนจับทางได้ตลอด ...จนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน....ว่าความสัมพันธ์ของผมกับพี่รามเป็นแบบไหน...

“ไอเดียร์ ...โทรศัพท์ ”

ฝิ่นมันกระทุ้งศอกเรียกสติแล้วส่งโทรศัพท์มันให้ผม ... ‘พ่องมึงโทรมา...’ ที่ผมอ่านปากมันได้คร่าวๆมันขยับปากเป็นประโยคนั้นนะ....ผมก้มมองที่หน้าจอโทรศัพท์มัน นอกจากเบอร์แปลกๆยาวๆแล้ว มันไม่ขึ้นอะไรเลย...แต่พอผมลองเอาโทรศัพท์แนบหู... เสียงที่ทำเอาผมเสียวสันหลังวาบก็ดังขึ้นมา

“ภัทรครับ? ได้กุญแจจากป้าแววหรือยัง?”

ลากไส้! พี่รามนี่หว่า! จะแถเนียนบอกพี่แกยังไงดีว่าผมยังไม่ได้กลับไปที่ร้านเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง ออกจากโรงพยาบาลมาไอ้มังคุดมันก็พาไปนอนที่คอนโดมัน พอง้องแง้งกับมันว่าผมจะทำงาน มันก็ตามมานอนด้วยที่ห้องผม ผมมีมันตามติดตลอดติดจนนึกว่ามันจะสิงผมได้อยู่แล้วตอนนี้ ที่เพิ่งห่างกันได้ก็ช่วงเช้านี่ล่ะ...

หลายวันมานี่ผมกับมันนอนตายคากองเอกสาร ทั้งเอกสารของผมและของมัน ที่แยกกันได้เพราะวันนี้มันต้องทำเรื่องยื่นขอจดทะเบียนบริษัท ส่วนผมก็ต้องมาเช็ครายละเอียดของตัวละครและแบบที่เคยร่างเอาไว้ เรื่องนี้คุยกับพี่รามก่อนหน้านี้แล้วเลยไม่ติดปัญหาอะไร ปัญหาเรื่องเดียวที่รอพี่รามก็เรื่องชื่อ ตัวเอกก็แค่นั้น ชื่อตัวเอกเรายังตัดสินใจอะไรไม่ได้ ผมเลยโยนเรื่องนี้ให้พี่ราม ที่แกโทรมาก็คงเพราะเรื่องนี้ด้วยมั้ง

“ภัทรครับ? ได้กุญแจจากป้าแววหรือยัง?”

ประโยคเดิมของพี่รามถามย้ำเมื่อเห็นว่าผมเงียบสายไป เอาไงดีวะ? ถ้าตอบเลี่ยงไปเดี๋ยวแกก็จับทางได้อีก....

“ผมไม่ได้กลับไปที่ร้านอะ พี่ราม....มานอนที่ห้อง ยังไม่เจอป้าแววเลย ...”

“แล้วภัทรจะกลับเมื่อไหร่? ตอนนี้ยังอยู่ที่ออฟฟิศกับฝิ่นใช่ไหม?”

“ยังอยู่ครับรอพรีเซ็นต์เรื่องตัวละคร ...พี่รามตกลงตัวเอกของพี่รามชื่ออะไร อะ? จะได้บอกพี่วุฒิได้  ”

“…………”

สาบานได้นะว่าพี่รามแกบอกชื่อมาแล้ว....สำเนียงแปลกๆขึ้นจมูก กับชื่อเรียกที่ฟังเหมือนคุ้นๆ แต่การออกเสียงที่แปลกออกไป ทำเอาผมมึน และยิ่งเหมือนจะมึนคูณสองเพราะสติผมยังนอนนิ่งอยู่บนที่นอน...ไอ้ที่เจรจากับพี่รามอยู่นี้ เปลือกของร่างกายล้วนๆ แกย้ำชื่อนั้นกับผมอีกสามสี่ครั้ง แต่ที่ทำได้ ผมแค่เออออ....รับทราบ แต่ไม่ได้รับสำเนียงนั้นใส่สมองเลย ไม่ได้ทวนชื่อนั้นให้แกฟังด้วยซ้ำ...

..พอแกวางสายไปแล้วผมถึงได้มีสติมานั่งกลุ้ม......
....

แม่ง.....ชื่อเหี้ยอะไรวะ ตัวเอกกู.....?
….
.
.
จะโทรกลับไปก็ไม่กล้า เบอร์แปลกๆที่โทรมา ไม่ต้องใช้ปัญญาเลย เบอร์นั้นเบอร์ต่างประเทศแน่นอน ...ดีไม่ดีเบอร์สเปนแน่ ...แล้วสมมุติว่ามีคนรับสายจะคุยกับเขาว่าอะไรอะ? สงสัยต้องแถเนียนอีกแล้ว ...หรือไม่อย่างนั้นก็ต้องภาวนา 

‘อย่าเลยนะ...อย่าเสือกมีกรรมการคนไหนถามชื่อตัวเอกเลยนะ..วันนี้’

กลั้นใจส่งโทรศัพท์คืนให้ฝิ่น แต่ยังไม่ทันที่มันจะเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า สายเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกผมใจชื้นที่ฝิ่นมันดูเบอร์แล้ว ขยับอ้าปาก เป็นประโยคประมาณว่า ‘พ่องมึงโทรมา’ ผมรับสายมายังไม่ทันดูเบอร์ก็แนบหูก่อนเลย จะถามพี่รามเรื่องชื่ออีกครั้ง ...ให้โดนพี่รามบ่นดีกว่าโดนทางฝ่ายด่าแบบไม่รู้จบ

“Waiting me. Non,เอ่อ..รอ..หนึ่งกับสี่ ไปรับ รอ....นะ...[บลาๆๆๆๆๆ]”

เสียงที่โทรเข้ามาเล่นเอาผมขำก๊าก...เสียงไอ้มังคุดมันพยายามพูดภาษาไทย แต่ยังปนอังกฤษและเผลอผสมอิตาเลี่ยนในบางคำ...เสียงตวาดปนเหนื่อยหน่ายของโฟร์ทดังลอดออกมาด้วย ประมาณว่า  ‘พูดภาษาไทย ...ไม่งั้นก็ไม่ต้องคุย’  จากนั้นก็ยาวเลยครับ ภาษานะที่เอลมันพูดออกมา เหมือนเกมผสมคำ ผมแปลอะไรที่มันพล่ามออกมาไม่ได้เลย นอกจาก ‘หนึ่งกับสี่ ไปรับ’ น่าจะหมายความว่าเอลจะมารับผมที่ออฟฟิศตอน บ่ายสี่โมง [16.00 น.] แล้วก็คุยสายอีกยาวเอลพล่ามไม่ยอมหยุด จนผมอดคิดไม่ได้ว่า ‘ให้มันเงียบเหมือนเดิมอะดีแล้ว’ แต่ผมก็ไม่ได้ขัดมันนะว่าไอ้ประโยคภาษาไทยที่เอลพล่ามมามันจับต้นชนปลายอะไรไม่ถูก ผมอยากให้มันพูดเยอะๆมากกว่า ไม่อยากติอะไรกลัวกำลังใจมันหดหาย ...ผมฟังเอลพล่ามน่าจะนานอยู่ เพราะรู้สึกตัวอีกที ฝิ่นมันก็กระทุ้งศอกเรียกผมแล้วว่าพี่วุฒิเรียกให้เข้าห้องประชุม ผมสกัดเอลที่พล่ามไม่หยุดแล้วบอกว่าจะรอให้มันมารับ

“....รักภัทรนะ...”

ประโยคนี้ของมันชัดที่สุดตั้งแต่ที่ผมฟังมา......   

“....เหมือนกัน....”

คงเบลอกับภาษาไทยที่เอลพล่ามมาก่อนหน้านี้มั้ง? ผมถึงได้ตอบกลับปลายสายไปแบบนั้น....

“...เป็น...แฟน...กัน...นะ...”

ภาษาไทยสำเนียงเป๊ะ เอ่ยออกมาทีละคำ...แบบชัดสุดๆ ...หัวใจผมเต้นแรงมากจนรู้สึกได้ ....หน้ามันร้อนผ่าวไปหมดแล้วตอนนี้ ....ปลายสายเงียบไป....เหมือนกับผมที่เงียบพอๆกัน....

“...เป็น...แฟน...กัน...นะ...ภัทร...เป็น..คนรัก...ของ...ผม...”

สมองผมมันวิ้งๆๆ หน้าชาวูบๆๆๆ อารมณ์ตอนนี้สาวน้อยมาก...เคยนอนกับใครต่อใครมากี่ครั้งแล้ว จูบใครต่อใครมากี่ครั้งแล้ว... แต่ไอ้ที่มาถามแบบนี้ เพิ่งเคยมีครั้งแรกในชีวิตเลยนะ....แล้วจะให้ผมทำอะไรได้.......
...
.

.นอกจากคำสั้นๆคำเดียว..


.
..
.





“อืมส์...”


.
 
 



   

[iforgive]

มาต่อแล้ว  จิ้มก่อน  เดี๋ยวมาเมนท์
ไรว๊า  ทำไมตอบรับเป็นแฟนง่ายดายขนาดนี้
ถึงจะเชียร์เอล  แต่มันง่ายไปเปล่า  แล้วรามล่ะ

[maru]

เอลน่ารักมาก ๆ ภัทรก็น่ารักนะเนี่ย แต่หนึ่งกับสี่หมายถึงบ่ายสี่งั้นหรือเนี่ย ภัทรเก่งนะเนี่ยเข้าใจเอลด้วย ช่วงที่ภัทรไม่อยู่เอลอยู่ห้องภัทร แสดงว่าเอลหายตัวไปไม่นาน แต่ภัทรคิดมากจนทำแบบนั้น

[Rafael]

กรี๊ดดกร๊าดกันทีเดียวเลยตอนนี้
แอร๊ยยยยย
แต่คุณรามนี่สินะ ยังไม่เคลียร์ รอตามลุ้นกันต่อ

[ratnalin]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย กลับมานี่พัฒนาขึ้นเยอะ จะเร่งทำคะแนนแข่งกับคุณรามสินะ 
ชอบอ่ะ ให้คะแนนความพยายามของเอลไปเลย ร้อยเต็มสิบ! เว่อเนอะ 555 แต่อ่านแล้วบิดอ่ะ เขินนนนน 

อ่านแล้วอารมณ์ดีสุดๆ รอตอนหน้านะคะ ^^

[why yyy]

ทำไมภัทรไม่คิดให้ดีก่อนตอบนะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกอะ

[Onlymin]

ฮิ้ววววววววว!!  เอลน่ารักที่สุด แฟนคลับหัวใจพองโตมาก

แต่...ทำไมคำตอบสุดท้ายของไอเดียร์  "อืมส์..."  ต้องมี สเสือการันด์ด้วยน้อ...คิดจะไป อืม กับใครอีกหลายคนรึไง ???

(นี่ตูคิดมากไปรึป่าวเนี่ย)

[RainyMooD]

อืม...............
เอลนะเอล เล่นแย็บหมัดใส่ให้มึนๆ พอเดียร์เผลอล่ะฮุคซ้ายใส่ บรึ้มมมม  ตามด้วยฮุคขวา
เดียร์น้อยไปไม่เป็นเลย ต้องยอมให้นับแปด   อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย เขินแทน





บริษัทแม่เรียกตัวกลับเสปน>>>สเปน
ว่าความสัมพันธุ์ของผมกับพี่รามเป็นแบบไหน...>>>สัมพันธ์
ที่ผมอ่านปากมันได้คราวๆ>>>คร่าว (รึป่าวอะ่)
เสียงตวาดปนเหนื่อยหน่ายของโฟร์ทดังรอดออกมาด้วย>>>ลอด

[Zitraphat]

ตอนนี้สั้นเหมือนทุกตอน ..แต่ไม่มีใครต่อว่าคนเขียนเหมือนทุกครั้ง... เพราะมัวแต่อ้างงงงงค์อั๊ยๆๆๆ กับคำตอบสั้นๆของไอเดียร์...

  "อืมส์"  ที่มันมี 'ส์' มันเขินนนนน...

*ปล. เขินว่ะ...เขินทั้งๆทีประโยคคำถามกับประโยคคำตอบมันธรรมดามากๆ แต่ทำไมเขินอะ 

[กาลณัฐ]

โอยยยย พอมีบทแล้วเธอน่ารักมาก เอลลลลล
><

[takara]

ฮัดช่า คุณรามกลับมาจะทำงัยล่ะนิ ไอเดียร์เขินน่ารักจัง