อย่าหน่วงไปมากกว่านี้เลย

เข้าใจว่าดิวไม่ได้โลเลนะ
กับแพร ดิวคงรู้สึกผิดอย่างเดียว ไม่ได้รัก รู้สึกผิดกับสันดานเจ้าชู้ของตัวเองที่ให้ความหวังไปทั่วจนแพรเสียใจ
แต่กับเกมส์ จะรักรึเปล่าก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆ ดิวคงรู้สึกลึกซึ้งพิเศษมากกว่าคนอื่น รู้สึกกับเกมส์แค่คนเดียวไม่มีคนอื่น
เราว่าที่ดิวไปหาแพรก็สมควรทำอยู่แล้ว ลูกผู้ชายไม่ควรเอาเปรียบผู้หญิง หวังว่าไปคราวนี้ดิวคงเคลียร์ตัวเองได้
ส่วนเกมส์ เข้าใจว่าเหตุการณ์มันเพิ่งสดๆ ซิงๆ เลยยังให้อภัยดิวไม่ได้
แต่ถ้าเกมส์เปิดใจกว่านี้ เกมส์ก็น่าจะรับรู้ได้ว่าดิวมันจริงใจนะเอ้อ!
มาต่อเร็วๆ นะคะ ชอบมากเลย นี่ก็ประมาณครึ่งเรื่องแล้วสินะคะ แอร๊ยยยย รอตอนหวานๆ อยู่นะคะ
