ผมย่องเข้ามาดูสถานการณ์แผ่นดินไหว 6.7 ริกเตอร์ในกระทู้ ก่อนจะหายออกไปรอดูจะเกิดอาฟเตอร์ซ็อคตามหลังหรือเปล่า? กระทั่งแน่ใจว่าไม่มีความรุนแรงค่อยโผล่ส่วนหัวออกมา ส่วนกลางและโคนยังอยู่ข้างนอก
เผื่อฉุกเฉินหัวขาดยังเหลือส่วนอื่นไว้ใช้งานได้อีก ไม่ถึงกับหายไปทั้งท่อนจริงไหมครับ 555+
ผมกลับเข้ามาดูทางซ้ายแลทางขวา คลื่นลมสงบบรรยากาศปกติแถมยังมีนักวิชาการออกมาวิเคราะห์วิจารณ์กันเต็มกระทู้ไปหมด
ขอบคุณมากครับ สำหรับความไว้เนื้อเชื่อใจกัน และขอปรบมือชื่นชมจากใจจริงสำหรับน้องที่ใช้ยูสฯ Bub_sob
ซึ่งยืนอยู่ตรงจุดศูนย์กลางแรงไหวในครั้งนี้ น้องรู้ตัวไหมครับ ถึงน้องจะเป็นผู้หญิง (ผมสัมผัสทางความรู้สึกว่าน้องต้องเป็นผู้หญิง เพราะสาวน้อยสวยๆสัมผัสของผมมันลึกเสมอ555+)
แต่หัวใจน้องหล่อสุดๆเลยครับ มันต้องอย่างนี้หญิงไทยใจนักเลง กล้ายืดอกพกถุงยาง เฮ้ย! ไม่ใช่อันนี้พลั้งปากไปครับ ตั้งใจจะพูดว่าน้องกล้ายืดอกขอโทษอย่างลูกผู้หญิง ลูกหลานพระศรีสุริโยทัย ของจริงนะครับนี่
ออกไปไกลอีกแล้วเผลอหลงเข้าป่าประจำกลับเข้าเมืองดีกว่า อย่าเพิ่งรำคาญผมมันคนรักป่าแบบฝังรากลึก
ถอนตัวไม่ขึ้น รักป่าไม้เดียวกันจนต้องขุดรากถอนตอมาปลูกใหม่ให้เป็นป่าคนละสายพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็นป่าสายพันธุ์ไหน
หากเป็นป่าที่ชื่อว่าพันธุ์ไม้ปราณวี กลสิทธิ์ไม่สามารถถอนหัวขึ้นแน่นอนครับ เพราะมันมุ่งแต่จะมุดเข้าป่าอย่างเดียว 555+
เข้าเรื่องดีกว่าครับ ถึงน้องจะเป็นผู้หญิงกลับมาขอโทษ ยืดอกยอมรับการกระทำได้อย่างสง่าผ่าเผย
ข้อนี้ผมอยากให้คนอ่านที่รักร่วมกันปรบมือชื่นชม และนำเอาไปเป็นแบบอย่าง ความจริงแล้วคนเรามีสิทธิ์คิดและตั้งคำถาม
อาจดูวู่วามบ้าง (ผมยังเป็นตอนวัยกำลังร้อน) แต่เมื่อระลึกได้ว่าเรากระทำไม่ถูกกาลเทศะไม่สมควรต่อสถานที่
และความเหมาะสม ก็ต้องรู้จักขอโทษแบบจริงใจ (ผมย้ำแบบจริงใจ) หากขอโทษแบบขอไปที
ทั้งที่ใจไม่ยอมรับทำไปเพราะกดดันอย่าทำครับ แต่น้องทำอย่างจริงใจน่ายกย่อง
จากใจหล่อๆ ของพี่กลเลยครับ...ฮิ้ว!
นักการเมืองบางคน เป็นถึงตัวแทนประชาชน แอบดูคลิปโป๊ในสภาเขายังไม่ยอมรับเลยครับว่าเขาทำ หลักฐานโจ่งแจ้ง
คาหนังคาเขาขนาดนั้น แถได้หน้าตายเห็นแล้วอายแทนน้อง Bob_sob ไหมนั่น ผมอดชื่นชมน้องไม่ได้
ต้องอย่างนี้สิยกนิ้วโป้งให้เลย
น้องยอดเยี่ยมมากครับ
ถึงเวลาที่ผมต้องทำหน้าที่เล่าเรื่องต่อ ตามตัวผมกันใหญ่ คุณนักวิชาการทั้งหลาย ขอบคุณมากครับที่ห่วงใย
ความรู้สึกของผม ความจริงผมมันมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ ไม่ทุกข์ร้อนกลับสภาพการเปลี่ยนแปลงของดินฟ้าอากาศ
สักเท่าไหร่ คลื่นลมแรงขนาดทอร์นาโดผมก็เคยผจญมาแล้ว ที่เงียบหายไปเป็นเพราะผมห่วงความรู้สึกของเจ้าของยูสเซอร์
เขาต่างหาก ผมเอาของเขามาใช้หากเกิดปัญหาขึ้นคนที่ลำบากใจคือน้องเขาไม่ใช่ผมนี่สิ
จึงต้องรอดูสถานการณ์อย่างเงียบๆ เพราะความเงียบเป็นลาภอันประเสริฐ สามารถทำให้คุณดักจับเหยื่อได้
ลองกระโตกกระตากคงไม่มีอะไรหลงเข้ามาในกับดักของคุณหรอกครับว่าไหม?
โดยเฉพาะกับดักหัวใจที่ผมใช้จับคุณวี..ฮิ้ววว! สุขใจไหมเล่า 555+
ขอบคุณครับที่พวกคุณถามถึง แสดงถึงความใส่ใจในกันและกัน แต่ขอร้องอย่าเผลอเอาใจมาใส่ผมนะ
ผมมีเจ้าของหัวใจแล้วครับ 555+
ฝากถึงคุณ . broke-back พี่ครับร่ายกลอนเสียสยอง อัจฉริยะแบบคุณผมอดทึ่งไม่ได้ อะไรจะเทพขนาดนั้นครับพี่
ได้ทุกฟิวส์จริงๆครับ ผมชอบแต่งกลอน ถึงคุณโบรกจะขั้นเทพ แต่ผมขั้นเซียนครับขอทับเกกันหน่อย
อย่า..งง? สิครับ ทับเกนะถูกแล้วผมคงยอมให้เกทับผมหรอกนะ นั่นมันเป็นไปไม่ได้...5555+
ส่วนคนอื่นๆ ตอนนี้ของดตอบคอมเม้นท์ยาว..ยาววว! ไว้ก่อนครับ มีเสียงกระซิบเตือนจากผู้หวังดีและคณะกรรมการคุ้มครองสิทธิกระทู้ว่า ไม่ให้หลงประเด็นกลายเป็นห้องพูดคุย ไม่งั้นจะถูกแขวน ข้อนี้อันตรายครับ
จับผมแขวนอายโคตรเลย..ว่าไหม? อายอย่างเดียวไม่พอ ดีไม่ดีแร้งการุมจิกซวยตายเลยคราวนี้ เล้าเป็ดชื่อเวป
แต่เป็ดอดกินแร้งแซงเอาไปกินหน้าตาเฉย อย่างว่าผมมันหล่อ ทั้งแร้งทั้งกาทั้งเป็ดรุมทึ้งประจำ
แต่ผมก็ป้องกันตัวไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ด้วยคาถาประจำตัวทำให้อยู่รอดปลอดภัยคงกระพันชาตรีจนถึงบัดนี้
น้องๆ ผู้ชายยืมคาถาของผมไปใช้ได้ครับ คาถาผมมีอยู่ว่า ‘เกียมัว’ ท่องไว้ให้ขึ้นใจรับรองไม่มีวอกแวกครับ
เชื่อผมสิพันเปอร์เซ็นต์ 5555+
เข้าเรื่องกัน ตอนที่แล้วถึงตอนที่คุณวีมองเห็นความหล่อของผมจนเกิดหวั่นไหวตามผมไปทำความรู้จัก
ที่ใต้สะพานพุทธแล้วใช่ไหมครับ งั้นเรามาต่อตอนนั้น ผมเล่าแบบรวบรัดไม่ถนัดขยายความ
ส่วนใครที่แอบแซวว่าผมหลงต้นคอขาวๆ กับกลิ่นตัวหอมๆ ของคนที่นั่งตัก ขอบอกว่าพวกคุณคิดผิด...
ใครบอกผมหลงกัน มีที่ไหน..ไม่มี๊!!!! ผมแมนเต็มร้อยเพียงแต่อะไรที่มันอยู่ใกล้แค่ปลายจมูกก็ต้องมีเผลอมีสูดกันบ้าง
จะให้ผมนั่งกลั้นหายใจไปตลอดทาง ทั้งที่ตุ๊กๆเมืองไทยขับยังกะอยู่บนดาวอังคารเหรอครับ
ผมคงสามารถทำได้หรอกว่าไหม? ดีแค่ไหนแล้วตอนมันขับกระตุก
อะไรๆนิ่มๆที่อยู่บนตักผมมันไม่ไปปลุกกระบองผมเข้า
เป็นพวกคุณร้อยทั้งร้อยต้องมีดุ๊กดิ๊กกระดิกหัวขึ้นบ้างแหละว้า!
ยังดีที่ผมไม่มีความรู้สึกเหล่านั้นแค่สะดุดและสะกิดนิดๆ ต้องถามเอากับคนที่หลงความหล่อผมโน้น
เห็นเขายอมนั่งตักผมนิ่งไม่กระดุกกระดิก พานให้คิดว่านี่มันตุ๊ดหรือเปล่าว่ะ? เล่นไม่ปฏิเสธแบบนี้อดคิดไม่ได้
ผมยิ่งหล่อเทพมีแต่คนอยากสัมผัสเสียด้วยสิ เอาเถอะเข้าเรื่องกันเลยครับ
เรื่องของผม ‘กลสิทธิ์’
ตอนผมตบวี ทำไม?
มาถึงสะพานพุทธ คุณวีเขาก็ยังนิ่งใบหน้าไม่แสดงอาการอะไรให้พวกผมคาดเดาได้เลย
ว่าเขากลัวพวกผมหรือเปล่า? วางตัวเป็นพระเอกในหมู่มารทั้งห้าได้หน้าตายเอามากๆ (อ้าว!เผลอว่าตัวเองเป็นมารไปแล้ว) สถานการณ์ตอนนั้น เพื่อนผมก็ตามสันดานพวกมันครับออกท่าทางกร่างนักเลงเด็กช่างข่มหนุ่มพาณิชย์
แต่ไม่คิดจะไถ่ตังค์ เรื่องนั้นไม่มีในหัวคิดของกลุ่มผมสาบานได้ พวกมันแกล้งขู่รวมไปถึงเรื่องจะโทรมเอาด้วย
แค่แกล้งขู่ไม่มีใครคิดทำจริงหรอก ถึงเพื่อนอีกกลุ่มจะชอบอัดถั่วดำพวกเด็กคู่อริ แต่กลุ่มผมก็ไม่เคยทำมาก่อน
เรื่องโทรมหญิงพวกมันไม่ปฏิเสธ แต่โทรมชายนี่ยังไม่มีประวัติ แต่ไม่ว่าจะกรณีไหน หนุ่มรูปหล่อกลสิทธิ์ยี่ห้อผม
ไม่เคยร่วมวงสักครั้ง เพราะผมหล่อมากไม่จำเป็นต้องทำอะไรอนาถใจแบบนั้น ความคิดผมในตอนนั้นคิดแบบนี้
ถึงจะไม่ได้ห้ามพวกมันแต่ผมก็ไม่ร่วม เรื่องของใครก็ของมันของแบบนี้ห้ามกันไม่ได้อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่
เมื่อเสียงส่วนใหญ่เห็นด้วย ผมเสียงเดียวค้านให้เป็นเรื่องทำไมว่าไหมครับ?
มาถึงคุณวี เขานิ่งได้เยี่ยมจริงๆ กลับกันถ้าเป็นผมคงนิ่งได้ไม่เท่าเขา มีสองอย่างให้ผมเลือก
ถ้าอยู่ในสถานการณ์ 1 ต่อ 5 คือวิ่งหนี กับลุยให้ตายกันไปข้าง แต่นิ่งไม่ออกอาการแบบที่เขาเป็น ผมยอมรับทำไม่ได้แน่
คงโดดตุ๊กๆหนีตั้งแต่กลางถนนแล้ว ใครจะบ้าตามไปให้โง่จริงไหม? ของแบบนี้เริ่มต้นขัดใจด่าพ่อกันขนาดนั้น
ทำใจดีสู้เสือแค่ไหนผมคงไม่โง่ตามไปให้พวกมันรุมกระทืบเอาหรอกครับ
คงเพราะเขาเป็นแบบนี้ ผมถึงเปลี่ยนความตั้งใจที่จะรุมกินโต๊ะเอามาใช้งานแทน จังหวะบังเอิญเข้าแผนที่ผมอยากทำความรู้จักสาวน้อยรุ่นน้องโรงเรียนเขาอยู่พอดี ตอนแรกเขาปฏิเสธทั้งที่เขารู้จักสาวน้อยคนนั้น
พอโดนผมขู่ถึงยอมรับเงื่อนไขอย่างไม่เต็มใจ คงไม่มีทางเลือกเสียมากกว่า
คุณวีมีลูกเล่นนิดหน่อยโกหกชื่อตัวเอง แต่ผมทั้งหล่อทั้งฉลาดให้เพื่อนค้นกระเป๋าแค่นี้
ก็เสร็จผมจนดิ้นไม่หลุด ทำให้ผมจับจุดว่าเขาเป็นคนโกหกไม่เก่ง ปากพูดแต่ตาไหวเหมือนสิ่งที่เขาพูดเขาไม่อยากพูด
สรุปง่ายๆเขาโกหกไม่เป็น ข้อนี้เป็นข้อเสียสำหรับนักเลงที่คิดจะเอาตัวรอด แต่เป็นเรื่องน่ายกย่องสำหรับคนที่เป็นนักเลง
ใจใหญ่ เพราะกลุ่มหลังกล้าได้กล้าเสียกว่า ยอมรับความจริงไม่สร้างภาพไม่โกหก
ทั้งหมดรวมอยู่ในตัวคุณวีเขาเลยครับ ยิ่งรู้จักยิ่งรู้ว่าเขาตรงมากเลยเป็นเรื่องสนุกที่ได้แกล้งเขาสำหรับผมเลยนะ
นั่นคือจุดเริ่มต้นว่าทำไมผมถึงได้กวนประสาทเวลาคุยกับเขาทุกครั้ง คงเป็นเพราะคนส่วนใหญ่ที่ผมรู้จักมักกระล่อน
ลื่นเป็นปลาไหลใส่เสก็ตแถมเจ้าเล่ห์อีกต่างหาก
ทำให้ผมต้องทันเกมเพื่อไม่ให้ตกเป็นเบี้ยรองหมาก ส่วนคุณวีเป็นคนที่ผมไม่ต้องสร้างภาพเวลาอยู่กับเขาตามลำพัง
ทำให้ผมเป็นตัวของตัวเอง แกล้งเขาแล้วมันสนุกบอกไม่ถูก ยิ่งเห็นเขาตามไม่ทัน ทำหน้างง? ผมแอบขำ
เพราะเหตุนี้ผมถึงได้โทรไปแหย่ไปกวนเขาออกบ่อย ความจริงถ้าหากเขาไม่ให้เบอร์บ้านผมมาแต่แรก ถึงแม้ผมจะขู่
แต่ให้เบอร์หลอกๆมาแทน ก็คงจบผมคงไม่ตาม ที่พูดไปส่วนใหญ่ก็แค่ขู่เรื่องจะตามคงไม่เสียเวลามันดูเล็กน้อย
หากถึงขั้นชกต่อยเป็นอรินั้นก็ว่าไปอย่างผมตามไม่เลิกแน่ กรณีของคุณวีผมแค่แกล้งเล่นๆ
โทรไปดันใช่เบอร์บ้านของจริงด้วยสิ ซื่อซะไม่มีผมเลยตามสิครับคราวนี้
พอรู้ตารางเรียนเขา จากที่ผมค้นมาจากกระเป๋า ว่าเขาเลิกบ่ายสอง ผมชวนเพื่อนมาดักรอก่อนเลย
รอถึงสามทุ่มโคตรโมโหจะเข้าโรงเรียนก็ไม่ได้หน้าประตูมีรปภ. คุมอยู่ เพื่อนผมมันก็บ่นหาว่าผมโดนคุณวีหลอก
แต่สังหรณ์ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้โดนหลอก ต้องมีอะไรสักอย่างทั้งที่ดักอยู่ทางเข้าออกก็ไม่เห็นเขาออกประตูมา
ทางออกมีทางเดียวแล้วเขาจะหายหัวไปไหนได้ ผมพาพวกมันไปกินข้าวใช้วิธีสลับกันเอา แบ่งกันเฝ้าผมเลี้ยงพวกมันทุกคน
กระทั่งสามทุ่มเขาเดินออกมาสะพายกระเป๋าเจมส์บอนนักกีฬา หอบหนังสือติดมือมาด้วย รู้ทีหลังว่าเขามีไว้ใส่ชุดซ้อมกับรองเท้าของใช้ส่วนตัวไว้อาบน้ำหลังเลิกประมาณนั้น เจอตัวปุ๊บพวกผมเนียนหลบหลังป้ายโฆษณา
ที่นั่งรอรถเมล์พอได้จังหวะก็เข้าประกบ บังคับให้เดินตามมาจนถึงคลองประตูระบายน้ำ ดันให้เข้าไปในซอยผมตบหน้าเขาไปสองทีซ้าย- ขวา อารมณ์ตอนนั้นคือระบายที่ทำให้ผมรอกว่า 7 ชั่วโมง แถมโดนเพื่อนว่าแดกเอาอีก ผมโมโหยอมรับตรงๆ
เลยเอามาลงกับต้นเหตุไปเต็มๆ ปากเขาคงแตกเพราะเขาดุนลิ้นที่แก้ม แต่กลับไม่ร้องสักแอ๊ะตาดำใสแจ๋วมองหน้าผม
อย่างมึนงง? คงสงสัยว่าผมตบเขาทำไม ผมจึงบอกว่าเขาทำให้ผมรอโยนความผิดทุกกระทง
สุดท้ายรู้ความจริงว่าเขาต้องซ้อมกีฬาต่อ อดละอายใจไม่ได้ที่ผมไม่ได้ถามเขาให้ละเอียดว่าเลิกแล้วเขาทำอะไรต่อ
แต่มันพลั้งมือตบไปแล้วเรียกคืนคงไม่ได้ ต่อหน้าเพื่อนด้วยจะแสดงความสงสารเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่งในฐานะลูกพี่
ผมเลยปล่อยเลยตามเลย ทั้งที่ในใจรู้สึกหงุดหงิดตัวเองไม่น้อย ความจริงแล้วผมไม่เคยทำร้ายใครก่อน
ถ้าไม่มีเหตุทำให้ผมรู้สึกเสียหน้าหรือเข้ามาหาเรื่องผมก่อนละก็ ผมไม่เคยลงมือก่อนสักครั้ง
กรณีคุณวีทำให้ผมหลุดอุดมการณ์จึงพาลโกรธทั้งตัวเอง พาลโกรธเขาด้วยผลที่ออกก็อย่างที่เห็น
พันธะสัญญาของผมมอบให้เขาทำจึงออกมาเป็นรูปธรรมตามความต้องการของผมฝ่ายเดียว
เพราะผมหล่อมากผมตัดสินของผมคนเดียว กลายเป็นสาเหตุทำให้ทั้งผมและเขาต้องติดต่อกันต่อไป ด้วยการบังคับแกมข่มขู่ จากผลงานที่ตบเขาวันนั้นทำให้เขารู้ว่าผมเอาจริง ทั้งที่ผมมัน ‘เฮีย’ เพราะมีแต่คนเขียนด่าผมเต็มกระทู้เพราะรัก...
ความจริงก็อย่างที่บอกครับ ผมไม่ขอแก้ตัวยอมรับทุกคำวิพากษ์วิจารณ์
ลองมานึกอีกทีหากผมไม่มีเรื่องกับเขา คงไม่มีอะไรดึงดูดให้ผมต้องติดต่อกับคุณวีอีก
วันนี้ผมกับเขาจะมีชีวิตร่วมกันได้หรือครับ..ทุกอย่างมีเหตุผล แม้เหตุผลนั่นจะเกิดขึ้นเพราะผมหล่อมากเกินไปก็เถอะ
ผมไม่สามารถยับยั้งหรือหยุดการกระทำได้ อย่างว่าครับความหล่อไม่เข้าใครออกใคร หล่อมากแค่ไหนสุดท้ายผมก็สยบให้กับคนที่ผมตบหน้าฝ่าอุดมการณ์ในชีวิต เริ่มต้นลงมือกับคนที่ไม่ได้ทำร้ายผมก่อน
เป็นครั้งแรก วันนี้ผมถึงต้องตกเป็นทาสคุณวีอย่างยินยอมพร้อมใจ ‘ทาสหัวใจ’ ของเขาไงครับ..ฮิ้วววว!
มือกระด้าง สัมผัสหน้า ขาวจนแดง
มือผมแรง สัมผัสดัง อย่างพลั้งเผลอ
ผมตั้งใจ ไม่ตั้งใจ จริงนะเออ
แต่เพราะเผลอ เพราะพลั้ง จึงรักวี..?
กลสิทธิ์
ปล.กลอนนี้ผมตั้งใจแต่งกว่า2ชั่วโมง มันได้สัมผัสถูกต้องที่สุดว่าไหมครับ..555+
หัวข้อ: @@@โดย พี่วี {มะขามหวาน..น้ำตาลเปรี้ยว} P.26 ## 14-9-2013 บทสรุป! (อ่าน 165613 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก