ตอนที่ 28
ผมก้มหน้าก้มตาไม่กล้ามองภาพบนจอที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า
“มึงจะอายไรว่ะ ไอ้บั้มพ์ ก็แค่โดนเสียบ” พี่สินด่าผมเมือผมไม่เงยขึ้นหน้ามามองการกระทำของไอ้ฮัทที่มันทำกับผม
“เกิดมาไม่เคยโดนให้ใครเสียบนี่หว่า เป็นพี่ พี่ไม่อายเหรอไงว่ะ”
“ไม่ว่ะ กูว่าหนุกดีออก จะได้รู้รสชาติ หลายๆแบบ” พี่สินตอบหน้าตาเฉย
“พี่เคยโดนเหรอ” ผมถาม ไอ้พี่สินนี้มันได้ทุกรูปแบบเลยแหะ
“เออดิว่ะ เกิดมาทั้งที่ก็ต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่า” พี่สินกอดอกภูมิใจ
“วู้ ไม่แปลกที่ได้เป็นเจ้าของบริษัทหนังโป๊” ผมชมพี่สิน
พี่สินเดินไปหยิบเงินมาให้ ผมรีบเก็บเงินในกระเป๋าทันที
“พี่อย่าลืมทำภาพให้มันเบลอๆหน่อยนะ ผมอาย”
พี่สินรับปาก พร้อมหัวเราะเสียงดัง
“เออรู้แล้วน่า ไหนๆมึงก็ทำงานมาครึ่งทางแล้ว ตอนเย็นเดี๋ยวกูเลี้ยงเหล้าให้”
“ขอบคุณคร้าบพี่ เป็นพระคุณอย่างสูง” ในที่สุดก็ได้ลาภปาก
“งั้นซักสองทุ่ม กูจะโทรไปบอกว่าร้านไหนแล้วกัน”
พี่สินนัดแนะกับผม แล้วผมก็ออกจากอ็อฟฟิศ
************************************************************************************************
ผมมาเดินเล่นในห้าง รอเวลาที่พี่สินเลิกงาน
พี่สินบอกว่าจะมารับ ให้ผมเดินเล่นไปในห้างก่อน
ผมเดินไปเรื่อย ดูนู้นดูนี้ แต่ไปๆมาๆ กลายเป็นว่ามาดูคนเดินผ่านไปผ่านมาแทน
ผมรู้สึกแปลกใจมากๆว่า ทำไมผู้ชายสมัยนี้แต่งตัวกันแรงมาก
แทบจะถอดแบบจากหุ่นที่อยู่ในตู้โชว์
แต่พอๆดูๆไป ดูลักษณะการเดิน กับการแสดงออก มันดูแต๋วๆยังไงไม่รู้
แล้วยิ่งเห็นผู้ชายเดินมากันสองคน ก็ถึงบางอ้อว่า เขาเป็นเกย์กันนะ
แล้วก็ยิ่งเยอะขึ้นๆ แปลกใจว่าทำไมผู้ชายมันเป็นเกย์เยอะกันขนาดนี้ว่ะ
ไม่รู้คนอื่นจะมองเราว่าเป็นเกย์ด้วยหรือเปล่า
ผมเดินมาเรื่อยๆจนถึงร้านหนังสือ เลยกะว่าจะเดินไปดูนิตยสารสักหน่อย
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมจะอ่านพวกนิตยสารรถ นิตยสารหนัง ไม่ก็ซ็อคเกอร์
แต่เดี่ยวนี้ชอบหยิบนิตยสารแฟชั่น แบบหน้าปกมีพวกนายแบบหล่อๆล้ำ
ถ้าหน้าปกไม่ได้เป็นอย่างนั้น ก็หาข้างในเล่มว่ามีอยู่หน้าในหรือเปล่า
ทำไมนายแบบสมัยนี้มันใจกล้ากันมากๆ ถ่ายภาพโคตรหวือหวาเลย
ต้องโชว์โน้นโชว์นี้ โชว์กล้ามบ้างหล่ะ เห็นหัวนมโคตรชัด น่าเลียชะมัดเลย
บางคนก็ดึงกางเกงมาซะต่ำ เห็นขนในที่ลับโผล่มาร่ำไร
มีคนใส่กางเกงในซะรัดจนเห็นเป็นลำเลย ไม่ถอดไปเลยว่ะ รัดจนรู้ขนาดเลยนะเนี้ย
แต่มีรูปหนึ่งที่ผมชอบ นายแบบหน้าตาตี๋ๆหน่อย นอกจากจะเปลือยท่อนบน ยังใจกล้าหันข้างโชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งของก้นด้วย
โอ้ย น้ำลายไหลเลยครับ อยาอกโซยตูดมันจริงๆ ขอให้ได้ฟันคนหน้าตาอย่างนี้เถอะ
ไม่ก็ขอให้ได้คนที่ตูดอวบอิ่มอย่างนี้เถอะ
ผมวางหนังสือลงบนชั้น แล้วผมก็ต้องตะลึง เมื่อนายแบบที่ผมเพิ่งดูในหนังสือเมื่อกี้ มันมาปรากฏอยู่ตรงหน้าผม
ชายหนุ่มผิวขาว หน้าตี๋ ผมสั้น ใส่เสื้อยืดขอวีรัดรูปที่ล้ำบึกของเขา กับกางเกงยีนส์ ดูเท่ห์มากๆ
ผมมองตาไม่กระพริบเลยครับ นานๆจะได้เห็นคนโคตรหล่อขนาดนี้ก็ดูให้เต็มตาซะหน่อย
นายแบบสุดหล่อเข้ามาอ่านหนังสือเป๊บนึงแล้วก็ออกไป
แต่สายตาของผมก็ยังมองผู้ชายคนนี้ จนเขาเดินหายไปในร้านข้างๆ
ไม่ได้มีผมมองอยู่คนเดียวหรอก สาวๆกับแต๋วๆแถวนั้นก็มองกันทุกคน
ผมถอนหายใจ ทำไมกูบ้าผู้ชายขนาดนี้ว่ะ กลัวจะกู่ไม่กลับจริงๆเลย
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมรับทันทีเพราะพี่สินโทรมา
************************************************************************************************
ผมนั่งรถมากับพี่สิน พี่สินจอดรถข้างทาง พร้อมพาผมเดินเข้ามาในซอยๆหนึ่ง
“เดี๋ยวๆ พี่สิน ที่นี้มันมีแต่บาร์เกย์ไม่ใช่เหรอ” ผมมองสองข้างทาง ที่มี่พนักงานเรียกแขนกันให้ว่อน
พร้อมกับผู้คนที่เดินไปมา บ่งบอกเลยว่ะเป้นเพศอะไรกัน
“เออ ดิว่ะ มึงอยากไปอะโกโก้ผู้หญิงไหมหล่ะ ถ้าอยากก็ไปคนเดียว เพราะกูอยากมาดูอะโกโก้ผู้ชาย”
“เอ้า! มาด้วยกันจะทิ้งกันทำไม ไปด้วยก็ได้” ผมเลยจำใจไปกับเขาด้วย
แต่พี่สินมันไม้ได้เข้าไปในร้านอะโกโก้หรอกครับ มาแค่ผับเฉยๆ
ผมนั่งจิบเหล้า จิบเบียร์ คุยสัพเพเหระกับพี่สิน ไม่ได้สนใจคนรอบข้างเท่าไหร่
แม้เสียงเพลงจะดัง และคนในผับจะเยอะขนาดไหน
ผมก็มองๆบ้าง เมื่อเห็นผู้ชายหน้าตาดี แต่ส่วนมากมักจะมีคู่ครับ
ผมว่าต้องมีคนคิดว่าผมกับพี่สินมันเป็นคู่กันแน่เลย ภาพพจน์กูตอนนี้คงเป็นเกย์เต็มตัวไปแล้ว
เมื่อเมากันได้ที่แล้ว ก็พากันกลับ ถ้าเมากว่านี้พี่สินขับรถไม่ได้แน่
************************************************************************************************
ผมยืนรอพี่สินอยู่ข้างรถ พี่สินแม่งปวดฉี่ เลยต้องกลับเข้าไปในร้านเพื่อเข้าห้องน้ำ
คนในห้องน้ำก็โคตรเยอะ กว่าพี่สินจะออกมาคงนานแน่ๆ
ผมได้แต่ยืนกอดอกที่รถรอพี่สิน
สักพัก ก็มีรถเก๋งสีดำมาจอดเทียบๆข้างรถพี่สิน
ผมก็หันไปมองแป๊บนึง แล้วก็หันหลังกลับ
“น้องๆ” มีคนเรียก แต่ไม่แน่ใจว่ามันเรียกผมหรือเปล่า ผมเลยลองหันไปแว้บหนึ่ง
แต่พอหันไปก็ต้องอึ้ง เพราะคนที่เรียกมันคือไอ้นายแบบที่ผมเห็นที่ห้างนี้หว่า
“น้องๆ คิดเท่าไหร่” มันถาม
ผมงงว่ามันพูดเรื่งอะไร
“เป็นใบ้เหรอ ถามว่าเท่าไหร่” ไอ้นายแบบเริ่มตะคอก
ผมเกาหัว แล้วก็ถึงบางอ้อ เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองยืนอยู่แถวไหน
“พี่ให้ราคาเท่าไหร่หล่ะ” ผมรีบตอบทันที เล่นละครสักหน่อย
“ทั้งคืนสองพัน โอเค” ไอ้นายแบบเสนอราคา
ผมเองก็ไม่พอจะมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ เกิดมาเคยทำงานแบบนี้ที่ไหนหล่ะ
เลยตอบตกลง ไอ้นายแบบมันก็เปิดประตูให้
ผมเลยจำใจเดินไปขึ้นรถมัน
ทำไมว่ะ หน้าตากูเหมือนเด็กขายเหรอไงว่ะเนี้ย
เออดี กูจะสวมบทบาทเอาไอ้นายแบบให้ตูดบานไปเลย
-----จบตอนที่28-----
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
