หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[nunamicky]

ชอบชื่อใหม่ยายเอมที่ฝิ่นมันตั้งให้จัง
 

[PookPick]

 :z2:ในที่สุด ก็ตามอ่านทัน 3 วันเลยนะเนี่ย ><
เรื่องนี้สนุกมากค่ะ มากกกกกกกกก คือถ้าไ่ม่ีฉากxxก็สนุกแล้วนะ แต่มีดีที่สุด 

ความน่ารักของพี่ไผ่กับน้อง น่ารักมากจริง บางทีก็พ่อแง่แม่งอน บางที่ก็หวานจนน้ำตาลยังอาย
คู่บลูกับพายนี่ก็น่ารัก อิอิ

อยาก+ให้นะค่ะ แต่ยังบวกให้ไม่ได้(เพราะอายุสมาชิกยังน้อย คิดว่างั้น ><)
แต่ก็+ เป็ดให้ทุกตอนค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะค่ะ

[noy]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน ใช้เวลาไป4วันตามทันแล้ว อยากบอกว่าสนุกมาก  o13น้องฝิ่นน่ารัก  :-[ขอบคุณผู้แต่งมากๆค่ะ

รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ
 

[KJJ]

สนุกสุดยอดแล้วเรื่องนี้ ฝิ่นมันแซ่บเว่อร์ ด่าชะนีซะกระเจิดกระเจิงทุกราย

[gumrai3]

สะใจมากอ่ะ ผัวสวนครัว ก๊ากๆ


พี่ไผ่ไปฝากตัวเเล้ว

[goonglovenut]

พรุ่งนี้ลงให้จ๊ะ ตั้งใจจะลงวันนี้แต่ไม่ทันจริงๆ ส่งงานให้นายก่อนไม่งั้นอดเงินเดือน รอด้วยนะ

[Alone Alone]

รอได้จ้า

ขอบคุณที่มาบอกเด้อ อิอิ

[gumrai3]

รอพรุ่งนี้ค่ะ

[MinKKniM]

น้องฝิ่นได้ใจพี่จริงๆ

[BBSS]

นอนรอ

[goonglovenut]

ตอนที่ 45

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ตรงหน้าปู่มันแล้วครับ ท่านเป็นคนน่าเกรงขามทั้งหน้าตาและท่าทาง แต่ก็แฝงไปด้วยความใจดีมีเมตตา ดูสบายๆเป็นกันเองแต่ท่าทีแบบนี้ล่ะครับที่ดูยากไม่รู้ว่าท่านจะจวกผมตอนไหน ก่อนจะมาผมก็แวะซื้อเป็ดเจ้าประจำที่มันบอกว่าถ้าปู่ขึ้นมาจะต้องมาซื้อตลอด ไม่ใช่ในภัตตาคารหรูอะไรเป็นร้านข้างทางที่มีคนต่อแถวซื้อมากมาย มีทั้งเป็ดพะโล้ เป็ดอบน้ำผึ้ง ตุ๋นยาจีน ลาภเป็ดยังมีคิดดูเถอะขนาดเป็นร้านคนจีนแท้ๆ ไอ้ฝิ่นเอาทุกอย่าง มันคุ้นเคยกับคนขายอีกแหละแสดงว่าเจ้าประจำจริงๆ มาถึงก็ได้ปุ๊บทำเอาคนอื่นงงเลยคิดว่ามันแซงคิว จนเจ้าของร้านพูดนั่นแหละครับ ลูกค้าคนอื่นเลยคลายความหมั่นไส้ลงไปหน่อย ผมเห็นมีผู้ชายกลุ่มหนึ่งมองมันยิ้มๆด้วยสายตาแทะโลม แต่พอหันมาเจอหน้าผมมันหุบทันทีเลย สัด มองเมียกูเพลินเลยนะมึง เดี๋ยวได้แดกตีนกูแทนเป็ดหรอก

“นี่ครับ ที่โทรมาสั่งไว้ คุณปู่สบายดีนะครับ”เจ้าของร้านรีบส่งของให้มันพร้อมถามถึงปู่มันด้วย


“สบายดีครับ ปู่ย้ำเลยว่าห้ามลืมต้องซื้อกลับไปให้ได้”มันบอกด้วยรอยยิ้ม เจ้าของร้านก็พยักหน้าก่อนจะคุยกันนิดหน่อย ไม่ต้องถามว่าใครจ่าย มันไม่ได้บอกหรอกแต่ผมยื่นให้เอง มันมองก่อนจะหัวเราะออกมา ผมงง อะไรเห็นเงินแล้วขำตลกตรงไหนวะ มันอมยิ้มไม่พูดอะไรก่อนจะขึ้นรถ ผมว่ามันสงสัยนะว่าผมพามันไปขึ้นรถใครแต่มันก็ไม่ถาม ผมขับพามาจนถึงบ้าน มันมองหน้าผมนิดนึง


“เป็นอะไรอีกล่ะ”ผมถามมันที่มองทำหน้าอ้ำอึ้ง เหมือนจะพูดอะไรแต่ไม่กล้า


“เปล่า”มันพูดพร้อมส่ายหน้าไปด้วย ผมก็เลยจับหน้ามันให้เข้ามาใกล้ จุ๊บปากมันไปสองที มันกอดคอผม


“จะลงยัง ไม่งั้น”ผมหรี่ตาถามมัน ยกยิ้มมุมปาก


“ลง ลง”มันรีบพูดเลยก่อนจะเปิดประตูลงไป ผมล็อครถก่อนจะหิ้วของเดินตามมันเข้าบ้าน ก่อนจะมีเสียงทุ้มถามทำให้ผมหลุดจากความคิดมองหน้าท่าน


“เรียนหนักมั้ยเราน่ะ”ปู่มันถามถึงเรื่องเรียนของผมพร้อมกับยกน้ำชาขึ้นจิบ หลังจากทานมื้อเย็นแล้วเราก็มานั่งที่สนามหน้าบ้าน ลมพัดเย็นสบายกำลังดี ไอ้ตัวดีเข้าไปวุ่นอยู่กับป้านวลในครัวโน่น ประมาณเปิดโอกาสให้ผมคุยกับปู่มัน


“เป็นบางช่วงครับ”ผมก็ตอบท่านสั้นๆ


“ปู่นึกว่าเรียนคณะเดียวกับน้องซะอีก”ปู่บอกยิ้มๆ ผมยิ้มน้อยๆให้ท่าน ก่อนท่านจะมองหน้านิ่งๆ”ปู่จะไม่ถามหรอกนะว่าเป็นแฟนกันได้ยังไง แต่คิดยังไงถึงได้เป็นแฟนกับน้อง”ท่านถามผมเรียบๆ


“ไม่ได้คิดครับ”ผมบอกท่านตรงๆ ไม่ได้กวนแต่อย่างใดเพราะผมไม่ได้ใช้สมองในการตัดสินใจ


“ไม่ได้คิดแล้วเป็นทำไมล่ะ”ท่านก็ถามกลับ


“ผมไม่ต้องใช้ความคิดอะไร ชอบก็คือชอบครับ”ผมตอบท่าน อย่างที่รู้สึกจริงๆ กับมัน ชอบก็คือชอบ ไม่ต้องคิดอะไรให้ซับซ้อน


“ทั้งที่รู้ว่าน้องมีข่าวไม่ค่อยดีเท่าไรงั้นเหรอ เราแค่อยากลองหรือเปล่า”ท่านถามกลับอีก แสดงว่าท่านรู้มาตลอดว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับมันบ้าง แต่ดูท่านไม่ค่อยซีเรียสเท่าไร


“ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้นครับ ถ้าอยากจะลองผมไม่จำเป็นต้องปล่อยเวลามานานขนาดนี้ก็ได้”ผมบอกท่านไปอีก ไม่ใช่เป็นการท้าทาย ท่านยกยิ้ม


“อืม ตรงดี”ท่านพูดไม่ได้ประชดแต่อย่างใด “ที่บ้านเรารู้หรือยัง”ท่านถามต่ออีก


“รู้ครับ แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย”ผมบอกท่านตามตรง พี่ผมส่งคนมาคอยดูผมเรื่อย ว่านอกลู่นอกทางบ้างหรือเปล่า แต่นานๆครั้งไม่ได้สร้างความอึดอัดให้ผมหรอก พี่สาวผมไม่ถามทางโทรศัพท์หรอกครับ มีอะไรต้องไปคุยกันซึ่งๆหน้า


“เกิดเขารับไม่ได้ล่ะ”ท่านถามอีก นี่ละมั้งความรู้สึกเหมือนที่ไอ้พายกังวลกับครอบครัวไอ้บลูมาตลอด แต่มันก็ยังผ่านไปได้ และผมก็ต้องผ่านไปได้เช่นกันโดยที่มีมันผ่านไปด้วย


“ผมจะทำให้ดีที่สุด ผมตัดน้องออกจากชีวิตผมไม่ได้”ผมยืนยันคำเดิมที่พูดกับตัวเองเป็นประจำ


“ถึงน้องจะไม่ใช่ผู้หญิงแต่ปู่ก็ห่วงอยู่ดี และก็มองคนที่คิดว่าจะดูแลเขาได้ดีกว่าเราล่ะ จะว่าไง”ปู่พูดเรียบๆเหมือนไม่มีอะไรเป็นเรื่องธรรมดา ท่านสบตาผมยกยิ้ม


“ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะว่าปู่หรอกครับเพราะเป็นความหวังดีที่มีให้น้อง แต่ผมคงไม่ยอมแน่นอน”ผมสบตาพูดกับท่านอย่างจริงจัง


“แม้ปู่จะขอร้องน่ะเหรอ”ท่านพูดอีก


“ผมขอโทษถ้าพูดแรงไป”ผมยกมือไหว้ท่าน ก่อนจะพูดต่อ”แต่ผมไม่เลิกกับน้องแน่  ตอนที่คบกันเราไม่ได้ขออนุญาตปู่ แต่ถ้าจะต้องเลิกกัน ผมก็ขออนุญาตให้เราได้ตัดสินใจร่วมกันได้มั้ยครับ ไม่ว่าคำตอบจะออกมาแบบไหนผมจะยอมรับโดยไม่มีข้อแม้อะไร”ผมพูดไม่หลบตาท่านแม้แต่วินาทีเดียว ไม่ใช่ว่าผมมั่นใจในตัวเองขนาดนั้นเพียงแต่อยากฟังจากปากมันเอง ถ้ามันเลือกที่จะตามใจปู่ผมก็จะยอมรับโดยดี


“ฮ่าๆๆๆๆ”ท่านหัวเราะออกมาทำเอาผมอึ้งไป “มันร้ายโว้ย ดูเฉยๆบทจะพูดก็คารมไม่เบา มิน่าไอ้หลานตัวดีถึงได้ติดหนึบแทบจะถวายตัวให้เลย ไม่สิ มันถวายไปเสร็จสรรพแล้วนี่หว่า”ท่านส่ายหน้ายิ้มๆ พูดถึงหลานรัก


“ครับ”ผมก็ปากไวเสือกตอบรับ


“เฮ้ย ไม่ต้องย้ำก็ได้”ท่านร้องบอกเลย “เฮ้อ จะไปห้ามก็คงไม่ทันแล้วล่ะ ไอ้คนของเราเป็นใจซะขนาดนั้น”ท่านถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ ผมก็ได้แต่เงียบ


“แล้ววันนี้จะมาขอน้องไปบ้านอย่างเดียวหรือสู่ขอด้วยเลยล่ะ”ท่านถามอีก ผมเกือบจะสำลักน้ำที่ดื่มเข้าไป ถ้าปู่ยกให้ผมก็เอาครับ แต่ดูแล้วคงพูดหยั่งเชิงผมมากกว่า


“วันนี้ผมจะขออนุญาตแค่เรื่องให้น้องไปบ้านด้วยเท่านั้น ส่วนเรื่องนั้นผมขอเวลาพิสูจน์ตัวเองให้ปู่ได้พิจารณาว่าจะยกน้องให้ผมหรือเปล่า และถ้าถึงเวลานั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลง ผมจะไปขอถึงที่กระบี่เลยครับ”ผมไม่เคยพูดอะไรได้มั่นใจขนาดนี้มาก่อนเลย


“มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอวะ”ท่านเลิกคิ้ว


“ครับ”สั้นๆแต่หนักแน่น


“แล้วไปบ้านเมื่อไรล่ะ”ท่านถามผม หยิบน้ำชาขึ้นมาจิบอีก


“เสาร์หน้าครับ”ผมตอบท่าน ไวเหมือนกันนะครับแป๊บๆ ก็ถึงเดือนที่ ม. ปิดแล้ว ท่านพยักหน้า


“ก็ดูกันไป ปู่ไม่อยากจะคาดหวังอะไรมากนัก เพราะความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เราไม่รู้อนาคตได้ ถ้าวันนึงต้องจบก็ขอให้จบด้วยดี อย่าให้ถึงกับลงไม้ลงมือ ปู่จะบอกแค่อย่างเดียว ถ้าทำน้องเจ็บหรือเสียใจแม้แต่นิดเดียวโดยไม่คิดจะใส่ใจรับผิดชอบตามที่พูดไว้ จำไว้ตายอย่างเดียวถึงจะหนีปู่ได้ แต่ถ้าปู่ตายก่อนก็รอดไป”ท่านพูดจริงจังก่อนจะตบท้ายยิ้มๆแต่เป็นยิ้มที่บอกได้เลยว่าทำเอาเสียวสันหลัง เพราะรู้ว่าท่านพูดจริงทำจริงแน่


“ครับ”ผมรับคำสั้นๆ แต่บอกได้ว่าผมยอมรับเงื่อนไขทุกอย่าง ท่านพยักหน้ารับ“ปู่อนุญาตใช่มั้ยครับ”ผมถามท่านต่อเพราะยังไม่เห็นท่านเอ่ยปากอนุญาต


“ถามอีกก็ไม่ต้องไป กูพูดซะขนาดนี้แล้ว”ท่านตอบได้จุกมาก มิน่าหลานได้เชื้อสายมาจากใคร ผมเงียบกริบเลยครับ ก่อนจะได้ยินเสียงที่มาถึงก่อนตัวของมัน พร้อมกับถาดในมือ


“พุดดิ้งมาแล้ว นี่ของปู่ นี่ของมึง เอ้ย พี่ไผ่”มันแจกแจงก่อนจะหลุดปาก แล้วรีบเปลี่ยนทันทียิ้มแหยๆให้ปู่ มันเปลี่ยนชุดแล้วเป็นชุดอยู่บ้านแบบที่มันชอบใส่นั่นแหละ ผมมองแต่ไม่พูดอะไรเพราะกำลังเพลิน ไม่ใช่ จะพูดอะไรได้ครับปู่มันยังไม่พูดเลยขนาดหลานใส่กางเกงสั้นเสมอจู๋ขนาดนี้ เสื้อยืดตัวใหญ่ปิดไม่มิดเพราะเสือกเป็นเอวลอยเวลายกแขนหรือบิดตัวโชว์หน้าท้องแบนราบขาวๆ และจิวตรงสะดือเฉพาะหูมันก็หลายรูอยู่ที่เจาะ ถ้าไปเรียนมันจะไม่ใส่เครื่องประดับอะไรนอกจากนาฬิกาที่มีเยอะมาก จนจะทับมันตายแล้วมั้ง


“สั่งสอนได้นะ”ปู่มันพูดยิ้มๆ มองหน้าผมที่ยกยิ้มหน่อยๆ ส่วนมันเบะปากตักพุดดิ้งกินอย่างไม่สนใจ ปู่เอามือขยี้หัวมันอย่างหมั่นเขี้ยว คงจะสั่งสอนได้หรอกครับ ปู่เอ็นดูมันซะขนาดนี้แถมยังขู่ผมอีกถ้าทำมันเจ็บจะโดนอะไร ก่อนจะชวนผมให้กินขนม ที่จริงผมไม่ค่อยกินของหวานเท่าไร ต้องไอ้พายไอ้นั่นชอบมาก แต่พอได้ชิมก็อร่อยจริงๆ มันบอกป้านวลทำเอง เพราะมันชอบ สรุปถ้ามึงไม่ชอบก็ไม่ได้กินว่างั้นเถอะ


“อืม ปู่ว่าจะถามสักหน่อย มันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอก”ปู่มันเหมือนคิดอะไรได้ ก่อนจะถามออกมา “กระบือเป็นชื่อจริงเหรอ”ทำเอาผมแทบสำลักพุดดิ้งออกมาเลยหันไปมองหน้ามัน    ไอ้ตัวดีไม่ต้องพูดถึง มองหน้าปู่มันแบบตกใจก่อนจะหันมามองหน้าผมที่จ้องมันอยู่แล้ว
 

“โกรธปู่หรือเปล่า”ปู่คงเห็นว่าผมเงียบไป เลยถามซ้ำอีก


“เอ้อ เปล่าครับ แปลกใจมากกว่าที่ปู่ถามแบบนี้”ผมปฏิเสธก่อนจะบอกท่าน หันไปมองไอ้ตัวแสบที่ก้มหน้ากินหลบสายตา  ไอ้กากฝิ่นมึงไปบอกอะไรปู่ ถึงได้ถามกูแบบนี้ เดี๋ยวจะเจอขวิด เอ้ย รวบยอดแน่มึง


“อ๋อ พอดีวันนั้นโทรศัพท์น้องดัง แต่เจ้าตัวไม่อยู่ปู่ก็เลยหยิบมาดูเห็นรูปพร้อมชื่อ ยังแปลกใจที่มีคนชื่อแบบนี้ด้วย คิดอีกทีไม่ซ้ำใครนะ”ปู่มันเล่าให้ฟังก่อนจะตบท้ายได้แบบเสียดดี แต่เหมือนท่านจะพูดจริงไม่ได้ประชดแต่อย่างใด ผมมองหน้ามันอย่างคาดโทษเลย มันหลุดหัวเราะออกมาอย่างชอบใจที่ปู่มันพูดตอนท้ายๆ หึ ชะตาขาดยังไม่รู้ตัวอีก ไอ้กากฝิ่น ก่อนมันจะหุบทันทีที่เห็นหน้าผม ส่วนปู่มันได้แต่นั่งอมยิ้ม ไม่รู้ชอบใจชื่อที่มันตั้งให้ผม หรือว่าผมมองจนมันหยุดหัวเราะทันที


“เออ ดีโว้ยแค่มองก็หยุดแล้ว ไม่ต้องปากเปียกปากแฉะเหมือนปู่”ปู่พูดยิ้มๆ หันไปมองหน้ามันที่ทำปากจู๋


“ปู่บอกน้องก็ฟังนะ ไม่เห็นจะสอนยากเลย”มันเถียงก่อนจะเอาหน้าถูไถกับแขนปู่มันดูน่ารักมาก แต่กูอยากตืบมึงมากกว่าตอนนี้


“สรุปไม่ได้ชื่อนี้”ปู่มันถามผมอีกครั้ง


“ครับ”ผมรับคำก่อนจะบอกชื่อจริง


“ชื่อพี่เขาก็ออกเพราะ ทำไมไปเปลี่ยนให้เขาซะล่ะ ไอ้ตัวแสบ อย่างนี้ก็แย่สิถ้าปู่กลับแล้วใครจะช่วยล่ะ”ปู่ชมชื่อผมก่อนจะหันไปบอกมันด้วยรอยยิ้มล้อเลียน มันมองหน้าผมทันทีเลย ก่อนจะหันไปกอดปู่มันต่อ เพราะผมแสยะยิ้มให้มันบอกให้รู้ว่ามึงโดนแน่


“ปู่ก็บอกพี่ไผ่สิว่าน้องล้อเล่น”มันรีบอ้อนปู่มันเลย ทำตาปริบๆ ใส่ให้ดูน่าสงสาร ไม่หลงกลหรอกโว้ย


“เฮ้ย ไม่ได้หรอกปู่ไม่เกี่ยว ใครทำก็รับไป จริงไหมไผ่”ปู่มันบอกตาโตเลย ก่อนจะหันมาบอกผมยิ้มๆ ผมได้แต่ยิ้มรับอย่างเดียวให้มันเสียวเล่น พูดได้ถูกใจผมมากเลยปู่ เดี๋ยวผมกดไลท์ให้ หึหึ


“ปู่อ่ะ”มันร้องเลย มึงเก็บเสียงไว้ร้องตอนอยู่กับกูสองคนดีกว่า ปู่มันหัวเราะชอบใจเลย


“อย่าโกรธน้องเลยนะ นั่นเป็นสัตว์ที่น้องชอบมากตั้งแต่เด็กแล้ว ปู่ไม่เคยเห็นน้องตั้งชื่อนี้ให้ใครเลยนะ หึหึ”ปู่มันบอกผม ที่ไม่รู้ว่าจะภูมิใจดีมั้ยที่เอาสัตว์ที่มันชอบมาตั้งให้ผม ถึงว่าด่ากูไอ้ควาย ที่แท้ชอบกูนี่เอง ไม่ได้ ไม่ได้ ผมจะหลงปลื้มใจกับสิ่งที่มันชอบและมอบให้ไม่ได้ ยังไงก็ต้องลงโทษ


“ใช่ๆๆ น้องชอบมาก อย่าโกรธนะ นะ”มันรีบพยักหน้ารับเลยก่อนจะบอกผมอ้อนๆ แต่กูเหมือนเห็นรอยยิ้มปีศาจเจ้าเล่ห์มากกว่า


“ขอพิจารณาดูก่อนว่าสมควรจะยกโทษให้มั้ย”ผมยกยิ้มมุมปากบอกมันเรียบๆ แต่มันคงรู้ว่าผมจะต้องทำโทษมันแน่ หึหึ


“ไปบ้านพี่เขาทำตัวดีๆล่ะ จะดื้อเหมือนอยู่บ้านไม่ได้ ไม่มีใครช่วยนะบอกก่อน หืม”ปู่หันไปพูดกับมันที่ยังกอดแขนอยู่ ก่อนจะเงยหน้า


“ตกลง ปู่อนุญาต”มันยิ้มรีบถามตาโตเลย เหมือนดีใจมาก


“ไม่ไปก็ได้นะ”ปู่ก็ล้อมันต่อ ยักคิ้วใส่มันด้วย วัยรุ่นจริงๆ แต่อย่างที่บอกท่านยังดูหนุ่มมาก


“ไปไป น้องอยากไปดูพญานาค”มันพยักหน้าเร็วๆ ก่อนจะบอกเหตุผลที่ทำเอาปู่มันหัวเราะเลย ผมได้แต่อมยิ้มไม่คิดว่ามันจะมามุกนี้


“แต่แม่เคยพาน้องไปดูแล้วนิ”ปู่มันยังแกล้งต่อไปอีก ว่ามันเคยไปกับแม่มันแล้ว มันทำหน้ายู่


“ก็ตอนนั้นไม่เหมือนตอนนี้นี่”มันก็ยังไม่ยอม จนปู่มันหัวเราะ ผมได้ส่ายหน้ากับการเถียงของมัน ก่อนมันจะพูดต่อ


“ปู่อ่ะ ไม่รู้แหละอนุญาตแล้วห้ามคืนคำ”มันร้องก่อนจะพูดงอนๆ  ปู่มันหันมาหัวเราะกับผมที่อมยิ้ม


“ดูมัน อยากไปกับเขาจนตัวสั่น ยังไม่ทันไรเห็นแฟนดีกว่าปู่”ปู่มันแกล้งว่าเข้าไปอีก


“ปู่ พูดซะเสีย ยังไงน้องก็รักปู่ที่สุดอยู่แล้วน่า”มันโวย ก่อนจะกอดอย่างประจบตบท้ายด้วยคำพูดหวานๆ จนปู่มันส่ายหน้าผมไม่แปลกใจถ้ามันจะรักปู่มันมากถึงขนาดไม่ยอมไปไหนทุ่มเทเวลาทั้งหมดอยู่กับปู่มัน เป็นผมๆก็ทำเหมือนกัน พี่สาวผมรู้แล้วว่าผมมีแฟนแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย เพื่อนผมไม่มีใครบอกหรอกคาดว่าพี่คงจะจะให้คนมาตามดู พี่สาวผมค่อนข้างจะห่วงผมมากเพราะตั้งแต่แม่ตายเขาเลี้ยงผมกับพี่ชายมาตั้งแต่เด็กอายุห่างจากผมเกือบรอบ ส่วนไอ้หลิวพี่คนกลางห่างจากผมสามปีแต่งงานไปแล้ว แต่ผมยังไม่ได้บอกไอ้ฝิ่นเลยไม่รู้ว่ามันจะว่ายังไง สำหรับผมอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด บอกตามตรงผมตัดมันออกจากชีวิตไม่ได้ ผมรู้แล้วล่ะว่ารู้สึกกับมันยังไง กำลังคิดก็มีเสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยฉุดผมออกจากความคิดให้มาสนใจปัจจุบัน


“ฝากน้องด้วยนะ”ปู่หันมาบอกผม คำพูดแฝงไปด้วยความหมายว่าไม่ใช่แค่ฝากให้ดูแลที่มันไปบ้านผมอย่างเดียวแต่มันมากกว่าเยอะ


“ครับ”ผมรับคำ เรานั่งคุยกันนิดหน่อยก่อนปู่จะขอตัวพักผ่อน  มันเดินออกมาส่งผมที่รถ ผมดึงมันขึ้นรถก่อนจะประกบจูบทันทีเป็นการลงโทษขั้นเบาก่อนเอาไว้ปู่มันกลับจัดหนักทีเดียวเลย เหมือนมันจะรู้ถึงได้ตอบโต้กับมา มือก็โอบรอบคอ สะโพกก็บดเบียดแบบเอาใจ จนผมเกือบอดใจไม่ได้ต้องรีบผละออกก่อนจะจูบส่งท้ายมันอีกสองสามที

“คุยอะไรกันบ้าง”มันถามผม ปากก็จุ๊บไปด้วยก่อนจะมองหน้า


“ไม่บอก”ผมตอบมัน ๆ ก็กัดปาก


“จำไว้เลย”มันหน้างอ

“เอาไว้พร้อมจะบอก นะ”ผมจับแก้มมันหยอกๆ


“ก็ได้” มันรับไม่เต็มเสียงนัก แบบว่ากูงอนแต่ไม่งี่เง่า ผมยิ้มก่อนจะรวบมันเข้ามากอดและจูบอีก ผมคิดถึงมันมาก พยายามข่มใจไม่ลากมันกลับห้องไปนอนด้วย มันก็ตามใจผมนะ แต่ผมไม่ต้องการแบบนั้นในเมื่อปู่มันขึ้นมาก็อยากให้มันได้เต็มที่กับท่านมากกว่า


“มัดจำก่อน เอาไว้จะจัดเต็มตอนปู่กลับ”ผมบอกมันยิ้มๆ มันกอดคอผม


“จะรอนะ”กระซิบท้าทายข้างหู ขบเม้มด้วย


“ลุกไม่ขึ้นอย่าโวย ไม่งั้นมีซ้ำ”ผมบอกมันกลับไปบ้าง มือบีบบั้นท้ายก่อนจะสอดเข้าไปข้างใน


“ล้วงมากๆ ระวังนะ”มันพูดเสียงยั่วๆใส่ แถมทำตาเจ้าชู้ด้วย ไอ้นี่ร้ายจริงๆ กูเชื่อแหละว่าทำไมถึงมีผู้หญิงหลงมาติดมึง


“ระวังอะไร”ผมหรี่ตาใส่มัน มือก็ลูบไปด้วย

 
“กลับไปจะเมื่อยมือ คิกๆๆ”มันพูดขำๆ หัวเราะคิกคัก ทะลึ่งจริงมึงเสือกรู้ทัน


“รู้ได้ไง อาจจะให้ใคร ชะ อุ๊บ”ผมแกล้งพูดยั่วใส่มันบ้าง ยังไม่จบดีไอ้ตัวแสบจูบปิดปากผม สอดลิ้นเข้าไปเปิดปากกัดลิ้นผมไม่แรงนักทำให้รู้สึกเสียวซ่านดี สักพักออกมาเลาะเล็มก่อนจะกัดปากล่างเบาๆ ผมไล่ตามไปปิดท้ายอีกนิดหน่อย ก่อนจะผละออก


“อย่าให้จับได้แล้วกัน”มันแสยะยิ้มบอกผม หรี่ตาท้าทายให้ทำเลยแต่ต้องระวังมันให้ดี


“อยู่แล้ว”ผมรับคำบีบจมูกมันอย่างหมั่นไส้ ก่อนมันจะหันออกมองไปข้างนอก ผมเห็นแวบๆเหมือนมีคนเดินอยู่ไม่ไกลนัก


“ไปได้แล้ว สงสัยพี่ธรรณ์แน่ๆ คงเห็นว่านานไม่เข้าบ้านสักที”มันไล่ผมก่อนจะบอกยิ้มๆ วันนี้มันอารมณ์ดี เราสองคนมองหน้ากันอย่างไม่มีใครหลบสายตา มันเป็นคนแรกที่จ้องตาผมได้นานขนาดนี้ ตามันสวยระยิบระยับสื่อถึงความสุขที่ได้รับ


“ปู่กลับเสาร์นี้ใช้ไหม”ผมถามมันอีกครั้ง จ้องนานไม่ได้เดี๋ยวเลยเถิดปล้ำหลานเขาในรถ มันพยักหน้าที่ตอนนี้ซุกอกผมอยู่


“จะไปส่ง”ผมกระซิบบอกมัน จมูกสูดดมความหอมผมนุ่มสลวยจนเต็มปอด ก่อนจะไล่มาที่หูเป่าลมใส่จนมันย่นคอหนี


“น้องรู้อยู่แล้วล่ะ”มันบอกผมเสียงเบาจูบอกผม จนอดจะยกยิ้มมุมปาก กับการอ้อนของมันที่แฝงไปด้วยความยั่วยวน
 
“หึหึ อย่าอ้อนกูนักเดี๋ยวจะเสร็จในรถ”ผมพูดใส่หน้ามันที่แดงทันที มันทำปากงุบงิบด่ามือก็ทุบหน้าอกผมเลยจูบส่งท้ายไปอีกพอหอมปากหอมคอ ก่อนจะปลดล็อคลงไปส่งมันเข้าบ้าน มันยืนมองตรงรั้วโบกมือให้ ผมขับรถออกไปจากตรงนั้น คงยังไม่ได้กลับคอนโด ก่อนออกมาจากบ้านไอ้หวายส่งข้อความให้ไปหาที่บ้านก่อน มึงจะอยากรู้อะไรขนาดนั้น ไอ้ตัวดีมันก็เลยฝากพุดเดิ้ล เอ้ย พุดดิ้งและก็สารพัดเป็ดไปให้ไอ้พวกนั้นด้วย ก็ถือโอกาสเอาไปให้ซะเลย วันนี้ผมน่าจะนอนหลับฝันดีนะ
*
*
*
ต่อ

[goonglovenut]

Part Fin

“แรด”

“ดอกกกกก”


“ออกตัวแรง”


“แซงทางโค้ง”


“ใจง่าย”


“ไร้ยาง”

ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นใคร ไล่เลียงตั้งแต่ประโยคแรก อีโมนิค อีออย หนูจ๋า ยาหยี ปิดท้ายที่ไอ้แฝดที่ยิ้มอย่างเดียวทำหน้าชอบใจมาก  ทำเป็นด่ากูตอนแรกสนับสนุนดีนัก วันนี้พวกมันเสนอหน้ามาบ้านผมกันทันทีที่ช่วงบ่ายไม่มีเรียน หลังจากพวกมันรู้เรื่องที่ผมจะไปบ้านไอ้ไผ่และมันมาหาปู่ที่บ้าน พวกมันก็รุมใส่ผมจิกทั้งหน้าและท่าทาง พวกเรานั่งกันที่สระน้ำชั้นลอยของบ้านผมเอง ที่ทำไว้ข้างบนห่างห้องนอนผมไปหน่อย ไม่ใหญ่มากนัก ของกินเพียบมีเบียร์ด้วย พวกมันแวะมาไหว้ปู่ผมด้วยเป็นประจำของพวกมันแหละครับถ้าปู่ผมขึ้นมาหรือว่ากลับไปที่กระบี่


“ก้นนี่ให้บานหลังมีผัวเป็นตัวเป็นตน”ว่ากูซะเสียเลยอุตส่าห์ออกกำลังให้ฟิตเสือกมาพูดให้นอยด์ อีออยจิกผมทางสายตา ก่อนจะแขวะด้วยคำพูด ถ้าใครได้เห็นหน้ามันตอนนี้นะ ยิ่งกว่าตอนผมด่าพวกมาสีไอ้ไผ่อีก ผมเหยียดขา ก่อนจะพลิกตัวอีกด้าน อาบแดดหน่อยครับ ผิวผมขาวอีกแล้วมันดูไม่แมน เอ๊ะ ยังไง หุหุ


“แซ่บมั้ย กูว่านะพี่ไผ่แม่งต้องเซ็กซี่แน่เลยตอนทำหน้าพีคสุดๆ ซาดิสด้วยเปล่าวะ คริคริ”อีโมนิคพูดได้ติดเรทมาก มันชอบถามแต่ผมไม่ค่อยบอกมันหรอก จนมันเลิกแต่ตอนนี้เสือกรื้อฟื้นมาอีก


“แซ่บไม่แซ่บ พวกมึงคิดเอาเองมันไปค้างทีไรกลับมาเดินยังกับลูกวัวคลอดใหม่”อีออยพูดได้อุบาทว์มาก ทำเอาพวกมันวี๊ดว๊ายใหญ่


“จริงเหรอวะ ไอ้ฝิ่น”นังสองสาวไม่ได้มีความละอาย ถามมาได้ไม่เก็บอาการความเป็นกุลสตรี ไอ้แฝดหัวเราะเฉยๆ

“ก็น่าหรอก ดูจากรูปร่าง กูอยากได้ มึงวางยาให้หน่อยสิ อีฝิ่น”อีโมนิคทำหน้าเคลิ้มก่อนจะบอกตรงๆ ผมเขวี้ยงมันด้วยผ้าขนหนู


“ไม่ได้”ผมพูดเสียงดังฟังชัดมาก ทำเอาพวกมันหน้าเหวอก่อนจะปล่อยก๊ากเลย เกรงใจปู่กูบ้างก็ดีนะ


“อูย อีนี่ทำเป็นเทพพิทักษ์องคชาติไปได้ กูถามจริงแซ่บป่ะ คะแนนเต็มร้อยได้เท่าไร”มันจีบปากจีบคอว่าผม อีห่าทำยังกับข้อสอบ ผมส่ายหน้า


“อะไรไม่ถึง ไม่น่าเชื่อ”อีออยตาโตทำหน้าไม่เชื่อ ชะนีสองตัวก็ลุ้นอยากจะฟัง  ไอ้โอมไอ้อาร์มส ยกยิ้มเฉยๆ พักหลังมันสนิทกับไอ้ไผ่มากขึ้นเรียกว่าถ้ามีเหตุอะไรก็แล้วแต่ที่มันติดต่อผมไม่ได้ไอ้สองตัวจะเป็นเป้าหมายต่อไป เหมือนกันถ้าผมติดต่อมันไม่ได้พี่พายเหยื่อรายแรก และก็ไล่ไปตามลำดับ แต่น้อยมากที่จะติดต่อไม่ได้เพราะทุกวันนี้ติดกันเป็นลูกจุดสองห้อยเลย คิดเอาเองนะครับว่าลูกอะไรเดี๋ยวจะหาว่าผมทะลึ่ง


“นั่นสิ อย่าบอกนะว่าแกเงียบทั้งตอนปกติและอีตอนทำยังนั้นทื่อเป็นท่อนไม้น่ะ มึงไม่ตายด้านไปแล้วเหรอ”อีโมนิคเบะปากถามเลย


“ร้อยไม่พอมันหรอกต้องสองร้อย”ผมบอกพวกมันอย่างภูมิใจ (ตรงไหน) พวกมันอึ้งเป็นเป่าสาก ก่อนจะกรี๊ดใส่


“อีหน้าไร้พารา แหมชมผัวไม่มีกระดากปาก อีวอก แต่ก่อนทำปกปิดนึกว่ามิดมั้ง”อีออยจิกด่าแถบจะเอาฟันเฉาะหน้าผมเลย

“ของเขาดีจริงๆ อีนี่ถึงออกปากได้”อีโมนิคทำหน้าทึ่ง


“ยาวซะขนาดนั้น ก็น่าออกปากหรอก คริคริ”อีออยแอบเล่นมุกทะลึ่ง ผมเลยซัดมันไปผลั่วะนึงแก้เขินที่พูดเรื่องจริง หุหุ


“พอแล้ว คุยติดเรทอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวปู่กูกับป้านวลมาได้ยินเข้า”ผมรีบห้ามมันเลย กลัวทั้งสองได้ยินมันจะไม่ดี ไม่ใช่ว่าทั้งสองคนจะดูไม่ออกแต่ไม่พูดมากกว่าเพราะเห็นว่าผมโตแล้วให้รับผิดชอบตัวเอง พวกมันก็เลยทำท่ารูดซิบ


“แล้วมึงไปเมื่อไร”ไอ้อาร์มสถามผม หลังจากกระดกเบียร์กระป๋องที่สอง


“เสาร์หน้า”ผมบอกมันก่อนจะทาครีมกันแดดอีกรอบ


“อิจฉาอ่ะ อีฝิ่นผัวมึงพาไปเปิดตัวด้วย กูไม่ยอมๆๆๆ”อีโมนิคร้องแบบดัดจริต ทำเป็นเกลือกกลิ้งกับเก้าอี้บุนวม มันอยู่ในชุดบิกินี่สีแดงแบบเซ็กซี่แต่ไม่กระตุ้นต่อมพวกผมหรอก ชินแล้ว สองสาวเขาก็คล้ายๆแต่เป็นแบบสปอต์ ไอ้แฝดไม่ได้เปลี่ยนอยู่ในชุดนักศึกษานั่นแหละ เป็นประจำถ้าไม่ไปไหนพวกมันจะมาว่ายน้ำอาบแดดบ้านผมไม่ค่อยไปเล่นที่อื่นหรอกเพราะพวกมันอยู่คอนโดไม่ค่อยส่วนตัว


“อีบ้า กูไปเที่ยวเฉยๆ”ผมบอกมันก่อนจะกระดกเบียร์มั่ง


“นั่นแหละ เขาทำเป็นเนียนพามึงไปเที่ยวแต่ที่จริงก็เปิดตัวแหละ”อีออยพูดใส่ผมยิ้มๆ


“กูไม่อยากคาดหวังว่ะ ไม่รู้บ้านมันจะเป็นไงรับได้เปล่าก็ไม่รู้”ผมบอกมันเสียงเบา หลับตาลงไม่อยากนึกถึงว่าถ้าต้องอยู่ไม่มีมันจะเป็นยังไง ถ้าผมอกหักคราวนี้คงปิดตัวยาวเลย บอกตรงๆไม่เคยรู้สึกเสียใจและใจหายเท่านี้มาก่อนเพราะฉะนั้นทิ้งกูมึงตาย หุหุ


“เฮ้ย กูพูดเล่น กูขอโทษ มึงอย่าเพิ่งคิดไปก่อนสิวะ”อีออยรีบบอกพร้อมกับกอดผมเลย มันคงเห็นผมเงียบ


“เออ พวกกูแซวมึงเฉยๆ แต่กูว่ามึงมั่นใจเหอะ ผัวมึงไม่ทิ้งมึงแน่ คบมาจนขนาดนี้แล้ว”อีโมนิคพูดเป็นกำลังใจ ไอ้พวกนั้นที่เหลือก็พยักหน้าให้กำลังใจด้วย

 
“บ้าสิพวกมึง กูไม่ได้โกรธสักหน่อย แค่ไม่อยากคิดอะไรให้มากเรื่อง ยังไงพวกมึงก็ไม่ทิ้งกูหรอกใช่ไหม”ผมรีบบอกพวกมันทันที


“แน่นอน”พวกมันพูดพร้อมกันเลยครับ ก่อนเราจะพากันหัวเราะคุยเรื่องอื่น เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ผมกดรับทันที


“ว่าไง”ผมถามไอ้คนโทรมาเสียงไม่หวาน แต่ยิ้มหวาน อิอิ


“อยู่ไหน มุกเดิมๆมึงไม่ต้องใช้ เอามุกกูอย่างเดียว”มันถามผมกลับเสียงเดียวกัน แต่ไม่ยิ้มหวานหรอก  แถมพูดกวนตีนติดเรทอีก

“ไม่พอโว้ย และกูอยู่บ้าน”ผมก็ย้อนมัน พูดไปงั้นแหละขืนเพิ่มอีก เป็นผีอีเตียงแน่


“หึหึ ทำไร”มันหัวเราะสองหึ ก่อนจะถามต่อ


“อาบแดด”


“เสียงดังจังวะ”


“อ๋อ สัมภเวสีน่ะ คริๆๆ”ผมบอกมันขำ ไอ้พวกนั้นรุมสกำผมใหญ่เลย


“เมาด้วยสิ”


“จมูกดี”


“อย่างอื่นก็ดี”มันตอบเสียงหื่นมาก


“จำไม่ได้ว่าดีจริงเปล่า”ผมก็หื่นใส่มันบ้าง เดี๋ยวจะน้อยหน้า ไม่เข็ดกูยั่วมันเข้าไป ไอ้พวกนั้นก็พยายามจะชะโงกฟังว่าผมคุยอะไรหงุงหงิง


“ยั่วให้มากๆ ระวังจะนับดอกไม่ถูก หึหึ”มันตอบกับมาพร้อมกับเสียงหัวเราะที่จิตมาก สักพักผมได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกมัน ฟังแล้วไม่ใช่พี่หวาน พี่เตย พี่แพม แน่ เพราะของแท้ต้องขึ้นไอ้เท่านั้น ฮ่าๆๆๆ คุ้นหูมากกก


“ใครเรียกมึง”ผมเลิกหื่นกลายเป็นโหดแล้ว


“แอนนี่” มันตอบตรงๆ อดโชว์พาว์เลยกู ว่าจะทำเป็นจับผิดสืบสวนสอบสวนหลอกด่าเสียหน่อย


“มึงอ่ะ มึงต้องแบบทำให้กูสงสัยสิ ว่าใคร อะไรอย่างเนี้ยะ”ผมโวยใส่มัน ไอ้พวกนั้นส่ายหน้ากับความงี่เง่าของผม หันไปซุบซิบทำท่าหมั่นไส้แต่แอบฟังอย่างตั้งใจ พวกมึงไม่ขอให้กูเปิดโฟนเลยล่ะ


“อย่าแรด”จบข่าว


“มันเรียกทำไม”ผมถามอีก อุตส่าห์เย็นเสือกว่ากู เอาซะเลย


“เรียกให้มึงถาม”มันตอบผมกวนๆ

“ไอ้เชี่ย”ผมด่ามันอย่างไม่รู้จะว่าอะไร กับความหน้ามึนของมัน ก่อนมันจะหัวเราะใส่


“กูผัวมึง”มันพูดตัดบท เพื่ออะไร


“กูรู้แล้ว แต่ยังไม่เคลียร์เลย”ผมรีบลุกนั่งโวยใส่มันเลย อย่ามาทำความจำสั้นนะมึง


“อะไร”มันถามกลับ ได้ยินเสียงบาส แสดงว่ามันอยู่ที่นั่น


“มันไปแรดอะไรแถวนั้น”ผมถามเน้นๆเลย เดี๋ยวมึงอย่าให้รู้นะ อุตส่าห์ด่าให้ออกจากวงจรชีวิตกูแล้วยังวกมาอีก


“ไม่รู้”สั้นๆ อีกแล้ว


“ไม่รู้ได้ไง มันเรียกมึงอยู่”ผมแว็ดใส่มัน ถึงกูจะดีแต่บางทีก็อยากงี่เง่าโว้ย จะได้น่ารัก


”คิดถึงว่ะ”มันพูดอีก สัด พูดออกมาไม่ได้มีอารมณ์ในน้ำเสียงเลย แต่กูก็ชอบฟัง


“เออ ลองมึงไปพูดกับคนอื่นสิ มึงโดนแน่”ผมเกือบจะยิ้มแล้วแต่เก็กไว้ก่อน ได้ยินมันหัวเราะ ผมขยับตัวอีกที


“อีฝิ่น ปิกาจู้มึงโผล่แล้ว”ไอ้พวกเพื่อนผมทำเป็นโวยวาย ที่จริงผมนุ่งกางเกงว่ายน้ำอยู่


“มึงแก้ผ้า”เสียงมันถามผมนิ่งๆ



“กูไม่แก้แล้วแดดมันจะเผาได้ไง”ผมก็ย้อนมันบ้าง


“มึงไม่อาย”มันถามผมกลับมาเสียงกวนมาก


“ไม่อายของกูดี”ผมก็กวนมัน คิดว่ามันคงโกรธและด่าผมเสียหายแน่ แต่ผิดคาด


“ยังกับหนอนเสือกโชว์”มันเยาะผม ไอ้ห่ากูนึกว่าจะด่ากูแรงๆ แต่นี่ก็จี๊ดได้ เสียศักดิ์เสียกุลเกย์หมด


“หนอนก็หนอนหนองมนโว้ย”ผมคุยทับมันอีก ไอ้พวกนี้ขำคิ๊กเลย


“ที่อยู่ในข้าวเหนียวเหรอวะ”มันเย้ยผมอีก


“เออ กูยอมรับก็ได้ มึงอย่าเปลี่ยนเรื่อง”ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี จะเอาหนอนไปเปรียบอนาคอนด้ามันก็ใช่เรื่อง ต่างกันฉิบ


“ฮ่าๆๆๆ ไอ้หนอน สู้ไม่ได้แล้วพาล”มันหัวเราะใส่โทรศัพท์ จนผมต้องเอาออกจากหู


“พอได้แล้ว หูกูจะหนวก มึงไม่รู้แน่นะ”ผมตะโกนใส่มันมั่ง ไอ้พวกนั้นมันคงได้ยินพวกผมเถียงกันหัวเราะใหญ่เลย


“ไม่มีไร”มันบอกด้วยน้ำเสียงสบายๆ ผมจิ๊ปาก


“อย่าให้รู้ว่ามีแล้วกัน ไม่งั้นอนาคอนด้ามึงจะหัวขาดไม่มีไปมุดถ้ำไหน”ผมขู่มันแต่ยังอดชมไม่ได้ ของเขาใหญ่จริงๆ


“เออ รู้จักเปรียบนี่หว่า แค่นี้นะไอ้หนอน ฮ่าๆๆๆ”มันพูดจบก็หัวเราะให้อยากด่า แล้วจากไป


“ไอ้ควาย ยั่วประสาทกูอยู่ได้”ผมด่ามันใส่โทรศัพท์ เออ แล้วมันโทรมาทำไมวะลืมถามเลย อ้อ มันบอกคิดถึง

“แต่มึงก็ชอบ ไม่งั้นมึงคงไม่ให้อนาคอนด้าเขามุดถ้ำมึงหรอก ฮิๆๆๆ”อีออยพูดจบไอ้พวกนั้นหัวเราะชอบใจกันใหญ่เลย


“อีนี่ด่า แต่ยังแอบชม กูเชื่อเลยว่าองคเขาดีจริง คริๆๆ”อีโมนิคเข้าผสมโรงทันที


“พอแล้วเลิกคุยเรื่องนี้ เออ มันชวนพวกมึงด้วย ไปสิกูจะได้มีเพื่อน”ผมรีบยุติก่อนจะเปลี่ยนเรื่องทันที พวกมันบอกก็อยากไปนะแต่ก็วางแผนกันไว้หมดแล้วว่าจะไปไหน อีโมนิคไปหาป๊าที่แคนาดา อีออยไปบ้านยายที่จันทบุรีกับแม่มัน หนูจ๋ายาหยีไปเกาหลีมันสองตัวบ้าซีรีย์เกาหลีมากส่วนผมชอบซีรีย์ฝรั่งมากกว่า ส่วนไอ้แฝดกลับบ้านที่กระบี่ถ้าผมไม่ไปบ้านไอ้ไผ่ก็กลับพร้อมมันแหละ สรุปกูเดี่ยวโชว์อีกแล้ว
******************************************************************************************
 
ปล.หลายคนต้องผิดหวังที่ไม่มีดราม่า เพราะเราคิดว่า ชีวิตจริงมันยุ่งยาก ในนิยายเราต้องราบรื่น เพื่อความสุขใจของคนเขียน 555555555 อุ้ย เกือบลืมขอบคุณผู้มีอุปการคุณทุกเม้นท์ทุกอ่าน ขอบคุณจ้า ที่เป็นกำลังใจให้ตลอดทั้งขาประจำขาใหม่ ชอบ บอกแล้วไม่อยากให้ขาดสักขา หุหุ ถ้าอัพช้าไปบ้างอย่าเคืองกันเน้อ แต่สัญญาว่าไม่ดองแน่นอนจ๊ะ ถ้ายังมีคนให้กำลังใจกันอยู่

[devillpatt]

คุณปู่น่ารักขอกอดที 

ทีนี้ก็ครอบครัวไผ่บ้าง หวังว่าจะรักฝิ่นนะ 

ชอบเรื่องนี้มากเลย นั่งรออ่านทุกวันนนนนนน 

[love2y]

จริงที่สุดค่ะ ทุกวันนี้ชีวิตก็วุ่นวายผสมดราม่ามันทุกวันแล้ว

แวะมาอ่านนิยายก็อยากได้แบบแฮปปี้บ้างอะไรบ้าง ให้มันกระชุ่มกระชวยหัวใจ >_<

[HISY]

ปู่น่ารัก ที่เหลือก็แค่ทางพี่ไผ่สินะ

[bulldog17]

ไม่ดราม่าจริงๆน้า

สัญญาแล้วนะตัว

[iforgive]

เพื่อน ๆ ฝิ่นนี่ฮาจริง ๆ รับมุขกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยทีเดียว
ส่วนพี่ไผ่ก็ยังคงความหื่นเงียบ ๆ ไว้อย่างเหนียวแน่นทีเดียว

[CarToonMiZa]

รอลุ้นครอบครัว
พี่ไผ่ว่าจะเป็นไง

[gupalz]

ชอบจริงๆไม่มีดราม่า 55555

[Rafael]

ฮ่าๆ
ชอบคู่นี้เค้าเถียงกันอะ น่ารักดี
คุณปู่ก็น่ารัก
รอตอนต่อไปนะคะ

[•♀NoM!_KunG♀•]

อ่านไป ยิ้มไป หัวเราะไป

เปงกานด่าที่มีความสุขเปงบ้า คิคิ แล้วแบบนี้คนอ่านจะไปไหนรอด

รอรอต่อน้อ><

[yayee2]

การฝากตัวว่าที่หลานเขยของไผ่ สำเร็จสมดังหมาย ดูท่าจะถูกใจปู่ด้วยนาเจ้าไผ่คนนี้น่ะ
มารอลุ้นกันตอนฝิ่นไปบ้านไผ่ จะมีเหตุการณ์ให้ระทึกใจไหม
เห็นด้วยกับคนเขียนจ้า นิยายคืองานเขียนประเภทบันเทิงคดี
เราเขียนเน้นแนวบันเทิงจริงๆน่ะดีแล้วจ้ะ ไว้สำหรับเราได้พักกายพักใจพักสมอง จากเรื่องหนักๆในชีวิตจริง

[BB RESPONDTH]

ไม่ใช่แค่ฝิ่นนะที่ติดใจใผ่ เราเองก็ติดใจเหมือนกันนะเออ!  รอตอนต่อไปค่าาาา  อยากไปบ้านไผ่บ้างอ่ะ -3-

[twenty8]

ไอ้กากฝิ่น ชอนเวลาพี่ไผ่เรียกแบบนี้มาก 5555
ตอนหน้า..

 

[capool]

  ไม่ดราม่าอ่ะดีแล้วจะได้อ่านอย่างสบายใจ เรื่องอื่นดราม่าจนเรากลัวที่จะอ่านเรื่องอื่นๆมันบีบหัวใจ มารออ่านเรื่องนี้ทุกวันเลย ถ้าจะกรุณาวอนขอให้อัพทุกวันเลยได้ป่ะ 

[BBSS]

  อยากให้ไปบ้านไผ่เร็วๆ

[yeyong]

ถ้าจะมีดราม่า ก็กรุบกริบพอค่ะ และให้จบในตอนด้วยนะคะ ไม่อยากค้างง

ฝิ่นคงจะดีใจมาก ที่ไผ่ผ่านด่านคุณปู่แล้ว เหลือแต่ด่านพี่สาวของไผ่ ถ้าจะแรงเหมือนกัน

[mulli]

น่ารักเว่อวีว่า 

[vivalasvegus]

สนุกค่ะ ชอบเรื่องนี้มาก

[bytoey]

สนุกที่สุดค่ะ 

ชอบนิยายเรื่องนี้เพราะไม่มีมาม่านี่แหละค่ะ

อยากอ่านแบบรู้สึกดีแบบนี้ตลอดเรื่องเลย

ชอบค่ะ