หัวข้อ: ก็คนมันรักทำไงได้ # IMG PAI 2-6-58 #

[gumrai3]

คอมเสียนานมาไล่เก็บที่ละหลายๆตอน อ๊าอ ชอบพี่ไผ่กับฝิ่นหวานกันสุดๆ

[lekkatid]

 :L2:อยากรู้ว่าตอนพี่ไผ่พบหน้าคุณปู่จะเป็นยังไงบ้าง หึ หึ

[twenty8]

ยังกวนกันได้อย่างต่อเนื่อง และแอบหวานใส่กันด้วย
แอร้ยยยย แอบเขินมากๆ ><

[goonglovenut]

ตอนที่ 44

ผมนั่งนึกถึงไอ้เด็กที่มันทำให้ผมนึกถึงแต่หน้ามันไม่ว่าจะทำอะไรเสนอหน้ามาตลอดทั้งตอนหลับยันตอนตื่น ตอนแรกยังนึกอยู่ว่าทำไงดีถึงจะได้เจอหน้ามันเพราะพูดไม่ค่อยดีกับมันเท่าไรกำลังคิดอยู่มันก็โทรมาหาบอกว่าจะเอาหนังสือมาให้ มันไม่เห็นหน้าผมว่ากำลังยิ้มดีใจขนาดไหน มึงจะน่ารักไปไหนแค่นี้ก็ปั่นหัวใจกูจะแย่แล้ว


“เฮ้ย นั่งยิ้มคนเดียวก็เป็นเว้ย”ผมตกใจนิดหน่อย ไม่ใช่ใครไอ้บลูตีไหล่ผมก่อนจะพูดเสียงดังใส่ กูแค่ยกยิ้มเสือกเห็นอีก ตั้งแต่ที่บ้านมันยอมรับ ดูมันมีความสุขมากขึ้น ผมก็ดีใจกับพวกมันด้วย สำหรับผมก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเจออะไรบ้าง แต่ผมจะทำให้ดีที่สุด


“เออวะ สงสัยจะคิดถึงเมียมาก”ไอ้หวายตามมาติดๆ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ


“อารมณ์ดีไรวะ ปกติกูเห็นแต่นั่งทำหน้าเป็นรูปส้นตีน”ไอ้เจย์พูดพร้อมกับยิ้มกวนตีนมาก ผมเลยยันเข้าให้แต่ไม่โดนมันหลบทัน


“กูรู้”เสียงแปร๋นมาเลย ไอ้หวานแถบจะถลามานั่งบนตักไอ้หวายอยู่แล้ว มันแทรกนั่งทันที


“มึงไม่โดดใส่หัวกูเลยล่ะ”ไอ้หวายประชดเข้าให้ก่อนจะขยับห่าง ไม่ใช่รังเกียจแต่มันกลัวจะโดนกระดานโต้คลื่นไอ้หวานตีหน้า มันชอบล้อไอ้หวานประจำระวังจิ้งจกเข้าใจผิดคิดว่าผนังจะโดดเกาะเอา ไอ้หวานก็ถวายสังฆทานเป็นสัตว์แปรรูปชนิดต่างๆให้ไอ้หวายทันที

“รู้อะไรวะ”ไอ้บลูยื่นหน้าเข้าหาทันทีเลยพร้อมไอ้พายสุดที่รักของมัน


“หึหึ มึงจะเล่าเองหรือให้กูเม้าท์มอย”ไอ้หวานทำหน้าใส่ผมแบบว่ากูเหนือกว่ากำความลับมึงไว้


“ไม่มีไร”ผมบอกมันสั้นๆ มือก็เปิดหนังสือที่ไอ้ตัวดีซื้อมาให้ดูไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันต้องอดไม่ได้ปริปากมาเองแหละ ผมใช้วิธีแบบนี้ประจำ แม้กระทั่งกับเมีย แต่พักหลังมันก็เอามาย้อนรอยผมซะงั้น


“โอ้ย ไม่มี เขาเม้าท์กันให้แซ่ด”ไอ้หวานเหยียดปากใส่ผม ทำท่าด้วยแบบรายการคันดาก เอ้ย ปาก ช่วงเม้าท์ให้แซ่ด ผมไม่ค่อยดูหรอก ไอ้กากฝิ่นถ้าวันไหนมันไปค้างและมีเรียนช่วงเช้า มันจะเปิดประจำซึ่งมันไม่ได้ชอบดูแต่เปิดเพื่อกวนประสาทผมให้ตื่นไปส่งมัน ถ้าไม่มันก็จะเร่งเสียง ทำโน่นทำนี่ตึงตังจนผมหงุดหงิดต้องตื่นจนได้ มันก็จะยิ้มเดินผิวปากไปนั่งกระดิกตีนรอที่โซฟา


“มึงเล่าเลยไอ้หวาน ขืนรอมันวันนี้หรือชาติหน้าก็ไม่ได้ฟัง”ไอ้พายรีบพูดดักคอเลย ต่อมเสือกมึงนี่ดีจริงๆ ไอ้บลูยักหน้าเห็นด้วย


“มันไปโชว์สวีทง้อเมียที่ลานจอดรถ สงสัยมันคงนึกว่าฟิลม์ติดรถมันหนามั้ง”ไอ้หวานรีบพูดทันทีแบบกูอยากเล่ามาก


“จริงอ่ะ รถสั่นเหรอวะ มึงเล่าต่อสิ”ไอ้เจย์พูดติดเรททำหน้าได้หื่นมาก ผมส่ายหน้าจะลุกหนี เจอพวกมันประกบเลย


“ตอนแรกไปกอดเขาเกือบโดนฟันศอก หลังจากนั้นก็ลากเขาขึ้นรถปิดประตู จุ๊บุ๊ๆๆ”ไอ้หวานทำท่าประกอบไปด้วย หน้าสวยๆมึงเวลาทำหน้ากวนตีนนี่ก็ทำเหมือนตีนดีวะ สมควรที่ไอ้น้ำมันจะระอา


“มันไม่โวยเหรอวะ”ไอ้หวายถามล้อๆ เพราะมันรู้ว่าถ้าไอ้ฝิ่นงอนหรือโกรธมันจะไม่ให้ผมจับเลย ถ้าผมเป็นบ้างผมไม่เคยหวงตัวกับมันเลยนะ ปล่อยให้มันง้อคลอเคลียซุกไซ้ไถลลื่นเต็มที่ถึงขั้นเปลืองตัวให้มันเลย  นิสัยจริงๆ หึหึ


“กูไม่เห็นมันว่าอะไร”ผมก็ตอบกลับมันไป อายอะไรมันเล่าซะเห็นภาพขนาดนี้ แต่เสียงมันคงดังพอทำให้คนอื่นหันมาสนใจทันที แต่ผมไม่สนหรอกอยากได้ยินก็ได้ยินไป ตอนนี้นึกถึงแต่หน้ามันอย่างเดียว เวลามันอายน่ารักยิ่งเวลาอย่างว่าตัวมันแดงไปทั้งตัวเลย แต่ท่าทางยั่ว อ่อยผมเต็มที่ ผมชอบนะดูมันร้ายเดียงสาดี


“ไอ้หน้าด้าน เขาจะว่าอะไรได้มึงปิดปากเขาอยู่อ่ะ แบบนี้ๆๆๆ”ไอ้หวานทำท่าได้น่าถีบจริงๆ


“มึงเห็น”ผมเลิกคิ้วถามมัน มันพยักหน้าทันทีเลย


“กูนี่หน้าแทบแนบกระจกเลย ถึงจะไม่ชัดแต่จับท่าทางได้ แต่กูไม่ได้ปล่อยข่าวนะ น่าจะเป็นสาวนิเทศฯที่จอดรถข้างมึงอ่ะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นแม่แอนนี่ที่ตามสีมึงน่ะแหละแทบจะกรี๊ดแตกตอนเล่าให้เพื่อนฟัง สมน้ำหน้าหมั่นไส้หนอยตอนนั้นคิดจะงาบไอ้น้ำ ดีนะไอ้นี่มันติสแตกเลยถอยไป ฮ่าๆๆๆ”ไอ้หวานทำท่าทำทางก่อนจะหัวเราะได้จิตสุดๆ


“สรุปมึงเล่าเรื่องไอ้ไผ่กับเมียหรือเรื่องมึงกับผัววะ”ไอ้หวายถามด้วยสีหน้าหน่ายๆ ก่อนไอ้หวานจะตบกบาลเข้าให้

“แค่แฟน แต่ที่บอกเพราะกูละเกลียดจริงๆอีพวกไม่รู้จักว่าของใครเป็นของใคร ทำหน้าตาใสซื่อไร้สติจะจิกของคนอื่นทั้งที่รู้ อะไรก็ไม่เท่าเขาไม่เล่นด้วยยังจะไชเป็นหนอนเกาะปลาร้า ชิ”ถ้ามันจะเกลียดจริงแม่งด่าสาดเสียเลย จนผมต้องปรามมันด้วยสายตา ว่ามึงอินเกินไปแล้ว


“โทษทีกูอินไปหน่อย แต่มึงด้านวะแฟนกูยังไม่กล้าเลย”มันขอโทษแต่ตอนท้ายเสือกด่าผมซะงั้นแหละ


“ก็มึงปากอย่างนี้ไอ้น้ำมันคงกล้าหรอก”ไอ้พายพูดใส่หน้าไอ้หวานกวนๆ


“แหมแล้วบอกแค่แฟน แต่อยากให้เขาทำบ้าง สิบเอ็ดร.ด.จริงๆ”ไอ้บลูได้ทีเสียบต่อทันที


“กูสวย”ไอ้หวานบอกพวกมัน ก่อนจะนั่งลงอย่างไม่สนใจ


“มันเกี่ยวอะไรกับที่กูว่ามันวะ”ไอ้บลูถาม ไอ้พวกนั้นมองหน้ากัน งง ก่อนจะหันมามองหน้าผม


“มึงมีไรจะพูดบ้างไหม”ไอ้เจย์ถามผมเหมือนทนายถามจำเลยยังไงยังงั้น ไอ้หวายก็พยักหน้าพอกับไอ้บลู ไอ้พายทำหน้าลุ้น


“พูดอะไร”ผมพูดแบบไม่สนใจ

 
“งั้นจบข่าว”ไอ้พวกนั้นพูดพร้อมกัน ผมจะพูดอะไรก็ไอ้หวานมันเล่าหมดแล้ว


“ทำไมช่วงนี้ฝิ่นไม่มาหามึงเลยวะ ไอ้เตยกับไอ้แพมบ่นหา น้องออยด้วย มันว่าจะให้ดูเทรนด์แต่งหน้าใหม่ แฟชั่นไอคอนเชี่ยไรของพวกมันก็ไม่รู้”ไอ้หวานเปลี่ยนเรื่อง จบเรื่องนั้นมันก็เริ่มเรื่องใหม่ทันที น้องออยเพื่อนมันเก่งในเรื่องนี้ ยิ่งกว่าผู้หญิงบางคนอีก จะว่าเป็นเกย์ผมว่าไม่น่าเกี่ยวนะ ผมไม่เคยคิดว่าคนที่เป็นเกย์ต้องเก่งทางด้านนี้เสมอไปถึงแม้ส่วนใหญ่จะใช่ มันขึ้นอยู่กับเรียนรู้และความสามารถมากกว่า


“ปู่มันมา”ผมก็บอกมันสั้นๆ


“ถึงว่าช่วงนี้ดูมึงหงุดหงิด”ไอ้หวานพูดยิ้มๆ


 “หน้ากูแสดงออกขนาดนั้นเลยเหรอ”ผมถามพวกมันอย่างไม่รู้ตัวจริงๆว่าแสดงสีหน้ายังไง ถึงขนาดที่พวกมันรู้ได้


“เออ”พวกมันรับคำพร้อมกันเลย ผมยกยิ้มก่อนจะยักไหล่ ก่อนจะกดรูปในโทรศัพท์ดูต่อ เป็นรูปไอ้ฝิ่นที่ผมถ่ายตอนมันเผลอยิ่งตอนนอนเยอะหน่อย มันนอนดิ้นมากเกือบทุกทิศบนเตียงบางครั้งยังร่วงเตียงเลย ลุกได้มันก็ว่าไม่กอดแล้วยังถีบมันอีก นี่ขนาดผมกอดมันนะจนผมต้องไปลากมันขึ้นมานอนดีๆ บางทีขามันยังพาดคอผมเลยดีนะที่ส้นตีนมันไม่เข้าไปในปากผมด้วย ว่าแต่กูสถุลมึงก็ใช่ย่อยไอ้กาก หึหึ ไม่มีสวยสักรูป แต่ถูกใจ ก่อนจะส่งข้อความให้มัน เงยหน้ามาก็เจอพวกมันมองยิ้มๆ ส่วนไอ้หวานเดินไปดูเครื่องสำอางกับไอ้เตย ไอ้แพม ผู้หญิงที่เป็นดาวคณะผมเอง นิสัยโคตรห้าวเลยแต่ภาพพจน์พวกมันคือคุณหนู สวยหรู และดูดี พวกมันก็รู้จักไอ้ฝิ่น เคยเที่ยวด้วยกันก่อนที่จะรู้จักผม มันสองคนยังแซวผมเลยตอนรู้ว่าเป็นแฟนกัน


“กูได้ข่าววงในว่ามีไฮโซลูกชายเจ้าของห้างดังตามจีบเมียมึงอยู่จริงเปล่าวะ”ไอ้บลูเสนอหน้ามาพร้อมข่าวที่ผมไม่เคยบอกพวกมันเพราะคิดว่าไม่ใช่เรื่องจำเป็นอะไรมากนัก


“แปลกใจล่ะสิ กูรู้ได้ไง”มันถามยิ้มๆเมื่อเห็นคำถามบนหน้าผม


“จริงเหรอวะ”ไอ้เจย์พูดมั่ง ปากก็เคี้ยวขนมไปด้วย ตอนนี้พวกมันมองหน้าผมกันหมดเลย ผมก็พยักหน้าและเล่าให้มันฟังตั้งแต่ต้นจนล่าสุดด้วยไหนๆก็เล่าแล้วทีเดียวเลยแต่เล่าไม่หมดหรอก พวกมันปล่อยก๊ากเลย กูว่ากูไม่ได้เล่าเรื่องขำขันนะ ไอ้พายตบไหล่ผมให้ใจเย็นไม่ลุกไม่กระทืบไอ้พวกนั้นที่กลิ้งอยู่บนพื้น ไอ้เลว มันขำที่เห็นผมหึงไอ้ฝิ่น ทั้งที่ผมไม่ได้บอกแต่มันไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนี้มาก่อน


“โทษทีเพื่อน พอดีกูอดไม่ได้ คริคริ”ไอ้บลูขอโทษแต่ไม่จริงใจ ไอ้สัด ก่อนมันจะบอกว่าเพื่อนมันที่คณะเดียวกับไอ้ฝิ่นไปเที่ยวผับที่ผมทำงานและเห็นมันไปนั่งรอ ไอ้แทนเข้าไปคุยด้วยแบบสนใจมากแต่เมียผมไม่สนใจแถมบอกปัด จนกระทั่งเลิกก็เห็นว่าปะทะฝีปากกับผมนิดหน่อย มันมองผมแบบดูถูกมาก เกือบได้โดนตีนแล้วมองกูแบบนั้น ผมยังเกรงใจพี่กี้อยู่


“มึงน่าจะเล่นมันสักหน่อย”ไอ้หวายพูดทันทีที่รู้ว่ามันแสดงท่าทียังไงใส่ผมเห็นมันดูขี้เล่นแต่เวลามันโมโหก็เอาเรื่องเหมือนไอ้เจย์นั่นแหละ ยิ่งไอ้บลูนี่ตัวดีเลยดูสุภาพ พูดจาดี แต่อย่าให้ขึ้น


“ให้มันเยอะอีกหน่อยจะได้ถนัด”ผมบอกด้วยน้ำเสียงที่แข็งแบบทำเอาขนลุกได้ ผมไม่ได้อวดเก่งแต่ไม่ชอบไอ้พวกที่ไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร


“แล้วเมียมึงมีทีท่าอะไรมั้ย”ไอ้บลูถามต่อยิ้มๆ ไม่ได้ดูถูกเมียผมหรอก แต่มันหยั่งเชิงผม


“กูว่าไม่”ไม่ใช่ผม แต่เป็นไอ้พายตอบแทนด้วยสีหน้าที่มั่นใจมาก


“มั่นใจขนาดนั้นเชียว”ไอ้บลูพูดยิ้มๆ มันยกยิ้มก่อนจะเอามือจิกหัวไอ้บลูเข้าให้ ทำเอาซี๊ดครับ พวกผมขำเลย


“ถึงกูจะดูคนไม่ออกไปซะทุกคน แต่เมียมันคนนี้กูมั่นใจ มากด้วย เข้าใจมั้ย”ไอ้พายพูดเน้นๆใส่หน้ามันทึ้งหัวเป็นระยะๆ


“โธ่ บลูพูดเล่น เอาไว้ไปจิกหัวตอนนั้น ดีกว่ามั้ย โอ้ยยย พอแล้ววว”ไอ้บลูยังหม้อไม่เลิกเลยโดนอีก


“สมหน้า ฮ่าๆๆ เผื่อกูด้วย ถลกหนังหัวมันเลยก็ได้”ไอ้เจย์ทำหน้าใส่อย่างสะใจ มันแค้นไอ้บลูที่เมื่อวาน แดกตังค์มันเรื่องบอลยูโรและอีกหลายบอล มันเล่นกันเองในกลุ่มไม่ได้ไปแทงที่ไหนหรอกบางทีผมก็เล่นด้วย ไอ้เจย์เล่นอะไรแพ้ไม่ได้ ต้องเอาคืนแต่เป็นแบบขำๆมากกว่าไม่ได้จริงจังหรอก


“ไอ้เจย์ เดี๋ยวมึงจะโดนกูแดกตังค์อีก สัด”ไอ้บลูชี้หน้าด่ามัน ก่อนจะจับหัวตัวเองให้เข้าที่ ไอ้พายจิกตาใส่ มันก็ดึงมือไอ้พายมาหอมก่อนจะจับไว้ไม่ให้โดนทุบ


“ฉิบหาย ไปล่อกันที่อื่นไป ไอ้เชี่ยะนี่ก็ถือโอกาสเงียบไม่พูดอะไร มึงคิดว่าไง”ไอ้หวายว่าพวกมันอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะหันมาสนใจผมต่อ


“กูเชื่อใจมัน”ผมบอกออกไปอย่างที่รู้อยู่แล้วว่าไอ้ฝิ่นไม่มีทางนอกใจผมแน่ ผมไม่ได้หลงตัวเองแต่ทุกการกระทำของมันบอกผมอย่างนั้น


“ครับ พวกผมเชื่อ เฮ้อ เมียมึงนี่ฝิ่นสมชื่อ เล่นซะลำไผ่ไปไหนไม่ได้เลยว่ะ”ไอ้หวายแซวผมต่อ พาให้ไอ้พวกนั้นขำไปด้วย


“จะไปได้ไง ขนาดไอ้นี่ไม่มองใครแต่ถ้าใครมามองผัวมันนะ จิกตาใส่แล้ว และยิ่งมาป้วนเปี้ยนทำท่าติดสัด เมียมึงแม่งกัดทันทีเลย คริคริ”ไอ้เจย์สมทบต่อจากไอ้หวายทันที แถมพูดสรรพคุณเมียผมอีก อย่างที่รู้ๆ ทำกับมันยังไงมันก็สนองตอบแบบนั้นแหละ


“มึงไปว่ามัน เดี๋ยวกูจะยุไม่ให้มันยกเพื่อนให้มึง”ไอ้พายพูดใส่มัน ที่เปรียบไอ้ฝิ่นเป็นหมาแต่น่ารักเสมอ


“เออ กูช่วยด้วย อย่าเอาเลยมึงน้องยาหยีน่ะ เดี๋ยวกูเสียบเอง ฮ่าๆๆๆ”ไอ้หวายหันไปเข้าข้างไอ้พาย ไอ้บลูยักคิ้วกวนตีนแบบร่วมด้วยช่วยกัน ไอ้เจย์แบบว่าโดนรุม แต่มันมาแปลกครับเที่ยวนี้ไม่ด่ากลับ ยกยิ้มใส่ไอ้หวายที่หุบยิ้มทันทีที่มันพูด


“หึงกูเหรอ”เงียบครับ ไอ้หวายหน้าเหวอ ไอ้สองคนเงียบกริบแต่อ้าปากหวอ ผมยกยิ้มเฉยๆ


“สัด เป็นเหี้ยะไร”ไอ้หวายด่าก่อนจะถามกลับ ทำหน้าไม่ถูกว่ามันมาไม้ไหน ไอ้เจย์ยังลอยหน้าใส่ ก่อนจะเข้าไปโอบไหล่มัน ๆ ผงะจะถอยแต่ไอ้เจย์กอดมันรวบเลย ยื่นหน้าไปใกล้ หน้าไอ้หวายตอนนี้โคตรตลกเลย อยากถ่ายไว้ให้เมียดูจริงๆ ถ้ามันเห็นต้องปล่อยก๊ากและล้อแน่


“ก็หึงเค้าไงล่ะ ตัวเอง แหม พูดดีๆก็ได้ไม่ต้องกลบเกลื่อนหรอก จุ๊บุ๊ๆๆๆ”ไอ้เจย์พูดพร้อมทำท่าใส่ได้น่าโดนตีนมาก ทำเอาไอ้บลูกับไอ้พายปล่อยก๊ากเลย ไอ้หวายนี่อึ้งไปเลยก่อนจะนึกได้ ดันหน้ามันออก


“ไอ้เหี้ยะ ไอ้ฉิบหาย ไอ้หน้าส้นตีน เล่นซะกูขนตูดลุกไปหมด มึงปล่อยกูเลย แหยงฉิบ”ไอ้หวายด่าเป็นชุด หน้าแดงไม่รู้โกรธหรืออาย เอาตีนดันไอ้เจย์ออกที่ปล่อยรีบมาหลบหลังผมขำตัวงอไปหมด ไอ้หวายจะถีบมันให้ได้ มันก็เอาผมบังโยกไปมาจนเวียนหัวไปหมด ผมเลยผลักมันออกทั้งคู่


“มึงจีบกันพอหรือยัง”ผมถามพวกมันเฉยๆ ไอ้หวาน ไอ้แพม ไอ้เตย คงจะได้ยินหันมามองหัวเราะชอบใจ


“จวย”มันอวยให้ผม


“กูมีแล้ว ใหญ่ด้วย”ผมเลยตอบพวกมันไปซะ

“สัด”จัดมาอีก ผมยักคิ้วใส่ ไม่แคร์ครับ พูดเรื่องจริง หึหึ ก่อนจะพากันเงียบ อาจารย์เข้ามาพอดี มันสองคนมองหน้ากันก่อนจะพากันนั่งและก็คุยกวนตีนกันเหมือนเดิม ไอ้บลูไอ้พายยังขำไม่เลิก
*
*
*

[goonglovenut]

Part  Fin

ตอนนี้ผมนั่งอยู่หน้าคณะไอ้ไผ่แล้ว อยู่ๆมันก็ส่งข้อความมาว่าเลิกเรียนให้มารอ มันจะไปส่ง อารมณ์ไหนวะเนี่ยะ ผมก็เลยต้องโทรบอกปู่ว่าวันนี้จะกลับเอง ปู่ผมก็ไม่ได้ถามอะไรมากแต่สั่งให้ซื้อเป็ดร้านเจ้าประจำมาด้วยบอกเก็บเงินที่คุณกระบือ ผมขำคริ๊กเลย แถมพวก นังออยไอ้แฝดก็แซวสงสัยจะไปฝากตัวเป็นหลานเขยมั้ง มันบอกไหนๆก็ถูกฟันแล้วบอกปู่ให้เรียกสินสอดไปเลยมันพูดซะผมอายเลย(มั้ง)  นั่งเล่นเกมก็เหมือนมีเงาดำมาคุมกบาล ราหูที่ไหนมาอมวะ เงยหน้าไปก็เจอเอม และเพื่อนอีกสองคนที่เคยเจอที่ห้าง เขม่นผมมาหลายวันแล้ว ผมก็เฉยๆเพราะอยากให้เรื่องจบแค่นั้น แต่พี่พายบอกว่าเอมไม่มีทางจบแน่  ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองจะทำไปเพื่ออะไรทั้งที่ก็รู้กันแล้วว่าตัวเองทำอะไรไว้ยากที่จะกลับมามองหน้ากันติด แต่ก็เนียนจริงๆไม่น่าเชื่อหน้าตาดูใสๆ พูดจาดีมาตลอด จะเป็นไปได้ รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆคนเรา 


“ไงคงสะใจล่ะสิที่เอาชนะชั้นได้”เอมพูดขึ้นมาก่อน ท่าทางไม่ใช่อย่างที่เห็นทุกครั้ง


“แล้วแต่จะคิด และไม่เคยคิดที่จะเอาชนะใครทั้งนั้น”ผมพูดเรียบๆ ไม่ได้จะเยาะเย้ยหรืออะไรทั้งนั้น


“ทำเป็นพูดดี ใครเขาก็รู้ทั้งนั้นว่าแกเป็นยังไง แปลกที่ยังเชิดหน้าอยู่ได้ ไม่อายบ้างเหรอ”เอมกอดอกพูดใส่หน้าผม มองด้วยสายตาดูถูก เพื่อนยังไม่มีทีท่าอะไรนอกจากมองด้วยสายตาเดียวกัน


“ไม่มีอะไรต้องอาย”ผมก็พูดต่ออีก อย่างใจเย็นที่สุด



“หน้าหนาจริงๆ ทำด้วยอะไร”เพื่อนเอมเชิดหน้าพูดใส่ผมเหยียดๆ



“ก็คงจะวัสดุเดียวกันกับพวกเธอมั้ง”ผมย้อนกลับไปบ้าง เริ่มมาก็จัดให้ ชักสีหน้าใส่ก่อนจะเหยียดยิ้มใส่



 “จะบอกให้ก็ได้ก็เรื่องที่เป็นไอ้ตัวไง ใครก็รู้กันทั่ว สมฉายาจริงๆ อ่อยใครก็ได้หมด ใช้ไปกี่ท่าล่ะถึงได้”เอมเหน็บแนมแต่บอกตามตรงไม่ได้เจ็บแสบอะไรเลย เบื่อพวกลองของจะอะไรกับกูนักหนาวะ นี่ถ้าไอ้ไผ่มันเล่นด้วยนะผมเลิกไปนานแล้ว ไม่เคยคิดอยากจะมีปัญหากับใครเรื่องนี้สักที มันไร้สาระมากในความคิดของผม ผมไม่เคยแย่งของใคร ถ้ารู้ว่ามีแล้วมาจีบผมก็ไม่เล่นด้วยแต่ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่องผมก็เล่นเลย

 

“ขอบใจที่ชม ใช้ไม่กี่ท่าหรอก ดีกว่าบางคนทั้งอ่อยทั้งแอ๊บจนหมดท่ายิ่งกว่าคุณตัวยังไม่ได้เลย”ผมยกยิ้มตอบกลับเรียบๆ แทบจะกรี๊ดเลย ก่อนจะปรับสีหน้ายิ้มเยาะใส่


“ทำเป็นได้ใจไปเถอะ เมื่อคืนชั้นเพิ่งเจอพี่ไผ่เลยปรับความเข้าใจกับเขา พี่เขาก็ไม่ว่าอะไรแถมทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยบอกว่าแล้วก็แล้วกันไป ผู้ชายน่ะแค่ขอโทษมารยานิดหน่อยก็หายแล้วแต่ดูแล้วเขาคงไม่เล่าให้ฟังหรอกมั้ง ระวังนะไม่ไปเฝ้าบ่อยๆเขาจะเบนมาถูกทางก็ได้ มัวแต่ชะล่าใจนอนรอให้เขาไปเอาอย่างเดียว เขาเรียกอะไรล่ะ อ๋อ ของตาย ที่นอนตายซากอยู่อย่างนั้นรอวันเขี่ยทิ้ง หึ”เอมพูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ แต่ตาจิกใส่สุดฤทธิ์ ต่างจากทุกครั้งที่เคยเห็น ผมว่าแอนนี่ร้ายแล้วนะแต่นั่นเขาแสดงออกทำให้รู้ว่าเป็นยังไง ทุกวันนี้ไม่ค่อยมายุ่งกับพวกผมเท่าไรแล้ว แต่ผู้หญิงตรงหน้าดูไม่ออกจริงๆ แต่อย่างว่าแหละคนเราสันดานลึกๆเป็นยังไงสักวันมันก็ต้องเผยออกมา


“ใช่ ของเก่าๆก็นอนเน่าอยู่กับที่รอวันเขาแซะทิ้งขยะ”เพื่อนเอมอีกคนพูดเยาะๆ มองหน้ากันอย่างชอบใจ



“เหรอ แล้วยืนอ่อยจนแห้งได้อะไรไปเขี่ยไปแซะให้หายคันมั่งล่ะ คุณหนูเอือม”ผมแสยะยิ้มใส่พูดแบบหน้าด้านๆไปเลย



 “อีบ้า  ทำตัวดอกที่สุด”เอมด่าออกมาอีก ได้แค่นี้เองเหรอ ผมยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ย


“คงไม่เท่าจำนวนดอกที่พวกเธอสะสมหรอกมั้ง  นี่จะแนะนำวิธีแก้คันง่ายๆทั้งประหยัดและปลอดภัยให้ ทำแอ๊บให้เหมือนหน้าตาแต่เก็บนอไม่หมด ไปซื้อผัวสวนครัวใช้แก้ขัดไปก่อนก็ได้ รู้จักมั้ย”ผมลอยหน้าใส่นังเอือมที่ทำหน้าเอ๋อแดก พร้อมเพื่อนที่ทำหน้าไม่ต่างกัน


“คงไม่รู้จักล่ะสิจะบอกให้เอาบุญ ถ้าคันไม่มากก็มะเขือยาว ถ้าอยากให้ถึงใจก็บวบที่มีเหลี่ยม และถ้ายังไม่หายคันก็เอาพริกทาไปด้วยจะได้ทั้งมันส์ทั้งแสบ ชัดม๊ะ”เอาอีกนิดแต่แบบเน้นๆ


  “อีฝิ่น”เรียกชื่อผมเน้นๆเลย

 
“อีเอือม”เอากะกูสิ  ตอนนี้ไม่สนแล้วว่าจะเป็นผู้หญิง กูย้ายสัญชาติให้ด้วยเลยชื่อ อีวอนจริงมึง


“นี่แก”เอามือชี้หน้าจะว่าผมอีกแต่ต้องหยุด เพราะคนชักเริ่มเดินมาแล้ว เพื่อนสองคนดึงมือไว้ ทีอย่างนี้หน้าบาง ขยับปากจะพูด แต่เจอผมดักซะก่อน เอาแบบปิดจ๊อบไปเลย
 

“อย่าพูดนะว่าฝากไว้ก่อนน่ะ  รู้สึกว่าผัวจะบอกไปแล้วว่าไม่รับฝาก แต่จะรับไว้ก็ได้เอาเป็นร้านทองแล้วกัน ดูลักษณะแล้วมันบอกว่าชอบดอกกกก”ผมพูดลากเสียงยังไม่จบเลยเสียงขอส่วนบุญนี่กรีดมาเลย ไม่ให้กูพูดจบก่อนวะไม่มีมารยาทแทรกมาได้



“อีฝิ่น ต่ำที่สุด” ผมทำหน้าแบบมารร้ายมากทั้งกวนตีนปนเหยียดเลย ไม่รู้จะด่าอะไรผมอีกสะบัดหน้าเดินไปทันที  คนพวกนี้ก็แปลกว่าผมหน้าด้านหน้าทนทำอย่างกับไปแย่งของตัวเอง ไม่ได้ดูตัวเองเลยหน้าทนยิ่งกว่าผมขนาดโดนมาก่อนหน้ายังไม่เข็ด สงสัยไม่สะใจเลยมาลองแบบบ้านๆดูบ้าง โรคจิตเปล่าวะ



“เก่งจริงโว้ย แม่ง เมียใครวะ”


“สุดยอด”


“แรงส์”


 “สะใจ”


เสียงพูดแบบกลั้วหัวเราะพร้อมปรบมือ แปะๆๆ แสดงความชอบใจเป็นอย่างมาก ทำเอาผมตาขวางหันไปมองเกือบจะด่าเข้าให้โทษฐานเสือกเข้าชมไม่ขออนุญาต แต่ต้องชะงักปากทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นใคร เกือบแล้วมั้ยล่ะ


“เฮ้ย พวกพี่เอง”พี่หวายรีบพูดทันทีเลยครับ พี่พาย พี่บลู พี่เจย์  ครบเลยยืนยิ้มหน้าสลอน


“ใจเย็นน้อง นั่งก่อน”พี่หวายพูดพลางจับแขนให้ผมนั่งลงก่อน ตามด้วยพวกเพื่อนแก


“มานานยัง”ผมถามพวกแก ที่ทำหน้างง ว่าผมถามทำไม จนถึงบางอ้อพวกแกก็ยิ้ม


“ตั้งแต่ท่าแรก ผ่านผัวสวนครัว จนถึงร้านทองเลยว่ะ”พี่เจย์พูดขำๆ ทำเอาเพื่อนแกขำไปด้วย


 “ลืมอัดให้ไอ้ไผ่ไว้ดูว่ะ หึหึ”พี่บลูทำเป็นดัดจริตว่าลืมจริงๆ


“ด่าซะจุกเลย ไม่จุกธรรดานะจุกตูดด้วย”พี่เจย์พูดก่อนจะโดนพี่บลูตบหัวเข้าให้ แกบอกยังไงก็ผู้หญิง ทำเอาพี่พายเบะปากเลย


“ก็สมควรหรอก มันต้องเจอแบบนี้แหละถ้าไม่เข็ดกูไม่รู้ว่าว่าไงแล้ว และมึง ทำไมยังไม่เข็ดไงปกป้องเข้าไปอีพวกแรดเงียบเนี่ยะ”พี่พายพูดเหยียดเลย ก่อนจะหันไปแหวใส่พี่บลูแกรีบยกมือห้ามทันทีเลยครับประมาณว่าไม่มีอะไร พวกผมพากันหัวเราะเลย ดูแกกลัวพี่พายมาก แกเป็นประเภทปากอาจจะไม่ถึง แต่มือกับตีนนี่ถึงแน่


 “ปู่กลับแล้วเหรอวะถึงมาได้”พี่เจย์เปลี่ยนเรื่องถาม


“ยัง กลับเสาร์นี้แหละ”ผมบอก


“เออ ผัวมึงเขาจะได้หายจิตหงุดเงี้ยวสักที”พี่หวายแทรกทันที


 “นินทาอะไรกู”เสียงคุ้นเคยบวกกับเสียงที่ลงบนไหล่พี่หวาย ทำเอาแกทรุดเหมือนกัน


“ห่าตีมาได้ มือยังกับตีน”แกด่ามันครับ อีกมือก็นวดไหล่ข้างที่มันตี


“เคยลอง”มันก็กวนแกกลับ พอกันทั้งคู่ พี่หวายส่ายหน้าเอือมยอมมันก่อน ก่อนมันจะหันมามองหน้าผม


“อะไร”ผมถามมัน มองอยู่ได้ไม่พูด มันแสยะยิ้ม


“เดี่ยวโชว์เหรอ”มันถามเสียงกวนๆพอกับหน้ามัน ผมก็งง แต่เพื่อนมันทำหน้ายิ้มๆ จนผมนึกได้


“เออ”ผมยอมรับเลย


“ชุดไหนวะ”มันยังกวนไม่เลิก มือก็ตบหัวผมแปะๆ กูไม่ใช่แมวน้ำนะมึง


“สกัดดาวยั่ว จะทำไม”ผมตอบก่อนจะพูดใส่มันห้วนๆ เพื่อนมันเริ่มจะหัวเราะแหละ มันยักไหล่


“ไม่ทำไม เสียดายไม่ได้ดู”มันลากเสียงได้กวนตีนมาก


“คราวหน้ากูจะจัดให้ไม่ต้องเสียดายที่ก่อนตายไม่ได้ดู”ผมถลึงตาพูดใส่หน้ามัน เพื่อนมันปล่อยก๊ากเลย


“ฮ่าๆๆ ไอ้ไผ่ มึงตายแน่”พี่หวาย


“สมน้ำหน้า”พี่เจย์


“จุกสิมึง”พี่บลู


“เต็มที่”พี่พายสนับสนุนครับ


 “หึหึ ไปไป”มันหัวเราะเอามือจิ้มหน้าผากผมจนหน้าหงายก่อนจะดึงแขนให้ผมลุกขึ้น


“เฮ้ย อะไรวะมาถึงก็ไปเลย”พี่หวายถามมันเสียงดังเลย ดึงแขนมันด้วย


“เดี๋ยวไม่ทัน”มันหันไปพูดหน้านิ่ง


“ไม่ทันอะไรวะ”พี่เจย์ทำหน้าสงสัย มันยกยิ้มมุมปากก่อนจะเอ่ย ทำเอาผมอึ้งไปเลย


“ไปฝากตัว”มันพูดจบก็กอดคอผมเดินไปเลย สักพักได้ยินเสียงเพื่อนมันฮิ้วตามหลังมาเลย ตั้งสติได้ผมอมยิ้มอายๆ ไอ้บ้านึกจะพูดก็พูดจะไปก็ไปไม่ให้กูตั้งตัวเลย พูดหน้าตาเฉยอีกมึง ผมกะจะบอกมันว่าปู่ให้ไปหาพอดี
 

“พูดจริง”ผมถามมัน


“ถามอีกกู มะ”มันเลิกคิ้วพูด ผมรีบแทรกทันทีก่อนมันจะพูดจบ


“ไปไป”ผมรีบเอามือกอดเอวมันแน่นเลย ก่อนมันจะเปลี่ยนใจ ได้ยินมันหัวเราะ หึหึ เอามือเขกหัวผมด้วย เดินไปจนถึงรถคันที่ผมไปยืนรอมันแหละ


“เขามายุ่งกับมึงอีกเหรอ”พอรถออกมาพ้น ม. ได้สักพักมันถามขึ้นมา


“อืม กูไม่ได้ซ้ำเติมเขานะ”ผมยอมรับก่อนจะพูดต่อ


“ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย”มันบอกผมยิ้มๆ”กูรู้หรอกน่า ว่าอะไรเป็นอะไร เมื่อคืนกูเจอเขาจริงๆ แต่ที่ไม่ได้เล่าก็เพราะไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ในเมื่อกูไม่ได้คิดอะไรกับเขาอยู่แล้ว”มันเล่าให้ฟัง ผมมองหน้ามัน ขยับเอาหัวไปซบไหล่มันไว้


 “กูไม่ได้อยากจะด่าเขาหรือว่าคนอื่นๆที่มาชอบมึงหรอกนะ กูเข้าใจความชอบความเกลียดมันห้ามกันไม่ได้ แต่กูก็ไม่ได้เป็นคนดีหรือก้อนหินที่จะให้ใครมาว่าหรือดูถูกได้ ปากกูก็เป็นอย่างนี่แหละกูเคยคิดนะ ถ้าวันนึงมึงเกิดไปเจอคนที่อ่อนโยน นุ่มนวล นิสัยดีกว่ากู มึงคงต้องเอนเอียงบ้างแหละ”ผมพูดต่อไปอีก บางครั้งก็กลัวมันจะเบื่อความปากจัด ปากหมาของผมเหมือนกันถึงมันจะไม่เคยพูดหรือว่าอะไร มันออกจะชอบด้วยซ้ำ นี่ผมไม่ได้คิดไปเองนะ เวลาผมเงียบมันก็ชอบแหย่ให้ด่า ให้โกรธลงไม้ลงมือ และมันก็ง้อแบบนั้นแหละ


“กูคงเหงาปากตายเลย”มันหันมาพูดกับผมยิ้มๆ พอดีกับที่รถติดไฟแดง มันหันมาดึงผมเข้าไปจูบปากอย่างไม่ตั้งตัว ผละออกนิดหน่อย”กูชอบที่มึงเป็นแบบนี้แหละ เป็นตัวของตัวเองไม่ใช่พยายามที่จะเป็นคนอื่น บอกไม่รู้จักจำ”พูดจบก็ปิดปากผมอีก ทำเอาต้องจูบตอบกับความรู้สึกทีมันมีให้ ถึงไม่หวานแต่ก็ชื่นใจ แหมทำเป็นเอาคำพูดกูมาย้อนนะ ไม่เป็นไรกูให้ลิขสิทธิ์มึงฟรีในฐานะสามีที่ดี หุหุ


“ขอบคุณครับ พี่ไผ่”ผมบอกก่อนจะจูบอีกมองหน้ากันเหมือนมันจะเขินๆ ไฟเขียวพอดีก็ขับต่อไป ผมปรับเบาะเอนไปข้างหลังนิดหน่อยจะได้มองหน้ามันถนัด มือก็เกาะแขนมันไปด้วย


“ปู่รู้หรือยัง”มันถามผมขึ้นมา หลังจากนั่งเงียบกันไปสักพัก ผมพยักหน้า มันก็ถามต่อ”แล้วเขาว่าไง”


“เรื่องนั้นปู่ไม่ได้พูดอะไร แต่เรื่องไปบ้านปู่ยังไม่ได้อนุญาต บอกขอคิดดูก่อน”ผมบอกเบาๆ”ถ้าเกิดปู่ไม่ให้กูไปล่ะ”ผมถามอีกอย่างกังวล ดูไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรทุกครั้งปู่ก็ไม่เคยว่า แต่ผมกลัวทำไมก็ไม่รู้


“ก็ทำตามที่ท่านบอก”มันบอกผม หน้าจริงจังไม่มีการล้อเล่น ผมเลยเงียบเม้มปาก


“ไหนบอกอยากให้กูไปด้วยไง ทำไมตอนนี้พูดแบบนี้ล่ะ”ผมถามอย่างน้อยใจ เริ่มจะสะอื้นอีกแล้ว แต่กลั้นไว้ เอามือทุบไหล่มันไปทีไม่พอทึ้งหัวมันไปด้วย มันเลี้ยวรถเข้าข้างทางก่อนจะถึงร้านนิดเดียว ผมก็ยังไม่หยุด


“ปล่อยก่อน”มันบอกผมเรียบๆอย่างใจเย็นที่สุด แต่ผมไม่เย็นแล้ว


“ไม่ เชี่ยะ หลอกกู”ผมงี่เง่าแล้ว ไม่อยากฟัง ตอนนี้ไม่อยากเป็นคนดีมีเหตุผลอะไรทั้งนั้น มันจ้องหน้าผม


“น้อง”เรียกเน้นเสียงเลย เอามือจับผมให้หยุด พากันเงียบไปทั้งคู่ ก่อนมันจะเอ่ยออกมา“กูอยากให้มึงไปด้วยไม่เคยคิดเปลี่ยนใจ ถ้าไม่เกรงใจใครหน้าไหนกูจะฉุดมึงไปก็ได้ แต่ปู่มึงคงไม่เห็นดีด้วยแน่ถ้าเราดื้อรั้น และถ้าเขาไม่ให้กูคบกับมึง ๆ ต้องการแบบนั้นเหรอที่เราจะไม่ได้เจอกัน”มันพูดบอกเหตุผล ผมส่ายหน้าทันที มันจ้องตาผมก่อนจะกอดไว้”อย่าเพิ่งคิดอะไรไปก่อนสิ กูกำลังจะไปขออนุญาตท่านด้วยตัวเองมันเสียกำลังใจ”มันพูดเหมือนปลอบใจผมและตัวเอง



“กูกลัวไม่ได้ไปนิ”ผมบอกมันอู้อี้กับอก ได้ยินมันหัวเราะ


“รู้แล้วว่ามึงอยากหนีตามกูน่ะ ไม่ต้องบอกหรอก”เสียงมันพูดต่อ


“ไอ้เชี่ยะ กูไม่ ปะ”ผมด่าแต่ยังไม่จบ ก็โดนมันปิดปากอีกแล้ว ไม่มีใครเห็นหรอกมั้ง


“กูจะเอามึงไปด้วยให้ได้ แต่ถ้าปู่มึงไม่ให้ไปก็ต้องเป็นไปตามนั้น กูไม่อยากให้เกิดปัญหาขึ้นมา กูอยากให้เขาเห็นว่ากูจริงใจกับหลานเขาแค่ไหน เข้าใจมั้ย”มันพูดเหมือนให้คำสัญญา ผมพยักหน้ายิ้มรับกับเหตุผลของมัน ผมอยากเจอมันอีก


“อีกอย่างกูล่อมึงไม่ได้ขอด้วย ไปมีปัญหากับปู่มึงกูก็ตายสิ”มันพูดต่อไปอีกยิ้มๆ


“เชี่ยะ กูกำลังอิน เสือกพูดหอยๆออกมาได้”ผมจิกหัวมันเข้าให้ มันยิ้มก่อนจูบปิดปากผมอีกที


“ไปเอาของได้แล้ว อย่าเพิ่งกลัว”มันพูดอีก ทำให้ผมสบายใจขึ้นมาบ้าง ก่อนจะลงจากรถกัน มันเดินมากอดไหล่ผม เอาเถอะมันยังไม่เกิดขึ้นเลย ยังไงผมก็ยังมีคนๆนี้อยู่ข้างๆเพราะฉะนั้นผมต้องไม่กลัวตามที่มันบอก แค่จิ๊บๆ

****************************************************************************************

ปล. มาแบบหน่วงๆ คือหน่วงตัวเองไม่ใช่นิยาย รีบเคลียร์เอกสารงานก่อน ฮือๆๆๆ เยอะอ่ะ ความคิดหดหายหมดกว่าจะเขียนออกมาได้ ดูไม่ค่อยสมประกอบเท่าไร แต่อ่านแก้ขัดไปก่อนนะคะ และขอบคุณทุกกำลังใจเหมือนเคย อย่าเพิ่งหายไปไหนกันนะ เป็นกำลังใจให้กันและกันก่อนเด้อ

[k00_eng^^]

ยังแรงเหมือนเดิมนะน้องฝิ่น

[Rafael]

น่ารัก อิอิ
รอตอนพี่ไผ่ไปเจอคุณปู่นะคะ

[capool]

สมน้ำหน้านังดอกเอม พี่ไผ่น่าจะจัดหนักให้มันหน้าแตกแหกยับไปเลย แต่อยากให้จัดนังเพื่อน 2 ตัวนั้นด้วย เจือกซะเหลือเกิน

[iforgive]

กับน้องเอมพี่ยังไม่สะใจเลยอ่ะ  เหมือนหล่อนจะยังไม่สำนึกและคิดไม่ได้
น่าจจัดยาแรงให้หล่อนซักรอบ  แรง ๆ หนัก ๆ ดัง ๆ หมั่นไส้จริง ๆ

[gupalz]

แรงถูกใจมากฝิ่น
เอมนี่ก็ยังด้านอยู่นะ

[bulldog17]

เริ่ดมากค่ะ

[aoihimeko]

ฝิ่นจัดน้อยปนรอตอนหน้จ๊

[l3iZal2l2e]

นังน้องเอม นางแรงมากกก
ยังหน้าด้านมาหาเรื่องเค้าอีก พี่ไผ่ก็รู้แล้วว่าเธอนิสัยยังไง เค้าคงจะชอบเธอลงหรอกนะ
 

[omyim_jjj]

ฝิ่นแรงได้ใจมาก

[CarToonMiZa]

น้องฝิ่นแรงดีไม่มีตก
จับนังเอมไปลอยอังคาร
ได้แล้ว 

[BBSS]

  จัดให้นังเอือมไปอีกชุดฝิ่น

หมั่นไส้มากๆ

[mulli]

อิจฉาน้อง ไผ่ดุ้นนี้แข็ง                                             แรง จิง
 

[twenty8]

ยัยชะนีเอมยังไม่สิ้นฤทธิ์อีกเร๊อะ!! เจอฝิ่นเข้าไปตามสเต็ป คิคิ
เอาใจช่วยพี่ไผ่ตอนหน้า

 

[mild-dy]

รอตอนต่อไปจ้า

[koikoi]

น้องฝิ่นเอาอีกยังไม่สะใจเลยกับนังเอมน่ะขอแรง แรงกว่านี้อีก

[bytoey]

 

[yayee2]

โฮะ โฮะ ขำปนสมเพชยัยเอมว่ะ อยู่ดีไม่ว่าดี มาเปิดเวทีโชว์ความงี่เง่าให้ฝิ่นด่าเล่นซะ
เตรียมเอาใจช่วยไผ่ให้สำเร็จด้วยดี ในการมาฝากตัวกับปู่ฝิ่นเด้อ
(คาดว่าน่าจะสำเร็จน่า ผู้ใหญ่ย่อมชอบเด็กที่กล้าเข้าหาท่านก่อน)

[yeyong]

ชะนีเอมช่างตามจองล้างจองผลาญจริงๆ น่าจะโดนจิ๊กโก๋แถวไหนก็ได้จัดไปซักดอก

ตอนนี้ฝิ่นคงเริ่มมั่นใจแล้วว่าไผ่รักมากแค่ไหน  หวังว่าตอนเจอปู่จะราบรื่นน๊า

[donutnoi]

ฝิ่นแรงดีไม่มีตก  เอาใจช่วยพี่ไผ่กับน้องจ้า ให้คุณปู่ชอบพี่ไผ่ ให้ทางสะดวก

[naiin]

                  บะฝิ่นตอนนี้สะใจจริงๆ เล่นเอาชะนีหมดท่า

[zero3]

คุณหนูเอือม ทำไปได้เนาะ อะไรมันจะบ้าขนาดนั้น
ฝิ่นไม่ใช่เด็กขาย แต่เป็นหลานชายคุณสหรัฐนะ
แหม อยากให้คุณหนูเอือมรู้ความจริงชะมัด
พี่ไผ่แมนมาก จริงใจน่ายกหลานให้จริงๆ 555+

[from_mars]

ตามอ่าน ยังไม่ถึงปัจจุบัน แต่รีบมาปักหมุดรอไว้ก่อน
ชอบฝิ่นที่ปากร้าย ตรงกับใจบ้าง ออะไรบ้าง สำคัญคือไม่อ่อนให้ชาวบ้านร้านตลาด
อ่านต่อไปเรื่อยๆ ก่อนนะจ๊ะ ตามทันเมื่อไหร่จะมาเม้นท์อีกรอบจ้า

[•♀NoM!_KunG♀•]

ซะใจตอนพืชผักสวนครัวเนี่ยละ 55555++

อย่าได้แคร์ เรามีดีกว่ามาน อิอิ

ยังไงคุณปู่ก้ออนุญาต คริคริ

[Ryoooo]

รู้น่าไม่รู้ใจจริงๆ นึกว่าเอมจะเป็นคนดีกว่านี้นะ ไม่ยอมจบก็ต้องโดนด่าแบบนี้แหละ
น้องฝิ่นนนน(โผเข้ากอด) น่ารักอะ
หลากหลายอารมณ์แต่ชอบทั้งหมดด

[HISY]

คุณกระบือจะได้ป๊ะคุณปู่แล้ว