หัวข้อ: +รัก...'เสมอ'+ ตอนที่ 45 24/01/2559 Page. 87 (The end)

[yin]

เฮ้ย! มีความน่ารักน่าชังมากเลย แอบร้องไห้ไปหลายที แต่ในที่สุดหนุ่มไร่อ้อยก็ฝ่าฟันจนได้ไม่ยอมแพ้ตัวเองไปก่อน น้องเสมอก็ตลกมากอยากได้มั่ง(น้องนะกระโดดถีบ) ครอบครัวก็ทำให้เรื่องมีความน่ารักมากยิ่งขึ้น ชอบเรื่องนี้จริงๆค่ะ

[mab]

เพิ่งได้อ่าน อ่านยิงยาวจนจบ
แรกๆ หัวเราะตลอดเลย ขำจริงจังมาก
มาหลังๆ นี่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
สนุกกกกกกกกกกกกกมาก
ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ เรื่องนี้นะคะ
ประทับใจ !!!!
 

[suginosama]

สนุกมากๆเลย
มีทั้งขำและเสียน้ำตา ครบรสมากๆค่ะ ^^

[Pramooknoi]

อ่านจบแล้วววว. ปกติไม่เคยอ่านเคะแบบทึกๆ เพิ่งเคยเจอ 55 เราขำน้องเหมอมาก. ตลกได้ตลอด แต่ตอนทะเลาะกันไม่ชอบเลย แต่อาจจะด้วยอายุทั้งคู่ จึงไม่ได้คิดถึงเหตุผลของกันและกัน ไม่ยึดความรักที่มีไว้ การทะเลาะจึงเป็นเรื่องใหญ่ที่เกือบจะเกิดการสูญเสียไปซะแล้ว เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะคร้าาาา

[Monkey D lufy]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วน้ำตานองหน้าสุดๆ ตาบวมไปหมดแล้วววว

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

[เจ้าอ้วงงง]

จบแล้วอ่ะ ฮืออออออ เจ้าของไร่อ้อยคนหื่นกับเมียติ๊งต๊องคนสวย ขอบคุณค่ะนิยายสนุกมากรับsinรับpornจนจุใจเยยยยยยย 

[kyoya11]

เป็นนิยายที่เราชอบตัวละครเกือบทุกตัวเลย อินกับบทพระ-นาย อินกับบทผองเพื่อน อินกับบทพ่อ-แม่ มันอินไปหมดเลย เรื่องนี้ได้ใจไป แต่ที่ชอบจริงๆขอยกให้นายนกกวิ้น อยากให้สมหวังจัง

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆนะคะ

[sk_bunggi]

อ้ายยยยย เบาหวานขึ้นตาเพราะกินอ้อยมากไป 

ชนะลูกกกกก ทำไมหนูถึงโตมาได้หื่นยังงี้ เหมือนเห็นภาพมิสเตอร์เกรย์จำแลงมา 555555 ป๋าพ่ายก็สู้ลูกไม่ได้อะ แซ่บตั้งแต่รุ่นพ่อยันรุ่นลูกเลยจิงๆ

มาม่าก็มาเต็ม เสียน้ำตาจิงอะไรจิง ความหลังของน้องนะน่าสงสาร สงสารลูกของเราจังพี่พ่าย ก๊ากกก มโนนึงว่าตัวเองเป็นขุ่นแม่เพี้ยน

[Majariga]

ดีใจมากกกกก ที่น้องนะได้เจอได้รักกับน้องเหมอ
ตั้งแต่เรื่องไร้พ่ายคือ อยากกอดน้องนะแน่นๆ อยากปกป้องน้อง น้องเปราะบางมาก
พอมาอ่านเรื่องนี้ความรู้สึกแบบ.. น้องนะของพี่ ทำไมหนูต้องมาเจ็บปวดขนาดนี้
แอบเคืองป๋าของนะตั้งเรื่องนั้นยันเรื่องนี้ ดีนะที่ตอนท้ายคิดได้ว่าต้องปกป้องลูกยังไง
ชอบความรักของขุ่นแม่เพี้ยนที่มีให้น้องนะและน้องเหมอ มันน่ารักมากๆ
และรักในความรักของน้องเหมอที่มีให้นะคนเดียวมาตลอด

ปล. ฉากสวีทที่มีอมยิ้มเป็นพร๊อพในบ้านสวนหลังนั้น คือ ความหลอนที่สุด 

ขอบคุณนักเขียนนะคะเรื่องสนุกมากๆ ร้องไห้เพราะน้องนะหลายตอนเลย

[HunHan9407]

 :ling3:แปะไว้เดี๋ยวมาตามอ่าน

[Tonson777]

  เป็นเรื่องที่ดีอีกเรื่องจริงๆ ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้ อิจฉาความเป็นคนอารมณ์บวกของเสมอมากแลพมันช่างเป็นความลงตัวเพื่อเยียวความเป็นขั้วลบของชนะได้ดี รักความเป็นครอบครัวของเพี้ยนที่แม้ว่าจะไม่มีสายเลือดเดียวกันและรักในความมีโอกาสที่จะแก้ตัวเมื่อเราเดินพลาดแม้ว่าจะแก้ไขสิ่งที่ผ่านไปแล้วไม่ได้ก็ตัวของไร้พ่ายกับชนะก็ตาม ขอบคุณไรท์ค่ะ

[Musashi]

เพราะพ่ายคนใจร้ายคนเดียวทำทุกอย่างพังไปหมด นะเคยขอไม่ให้มาเหยียบตึกตะวันออกแล้วมาทำไมมมมมมมมม
สงสารเหมอ สงสารนะ 

[Musashi]

ไร้สาระมากเลย โกรธที่นะปิดบังเรื่องแฟนเก่าที่ตายไปแล้ว แต่ละคนกว่าจะมารักกันก็ต้องผ่านความรักมาบ้าง จำเป็นมากเหรอที่แฟนต้องมานั่งเล่าอดีตว่าคบใครมาบ้าง ไร้สาระนะ ริน็ตายไปแล้วจะมาแข่งบุญแข่งวาสนาอะไรกับริน คนเป็นก็มีชีวิตมีความรักของของตัวเองต่อไปสิ ไม่อยากเชื่อเลยว่าชายชาติทหารจะหยุมหยิมคิดเล็ดคิดน้อยทนอิจฉาแฟนเก่าที่ตายไปไม่ได้ อ่อนแอก็แพ้ไปเถอะ กลับมาดีกันเดี๋ยวคิดเล็กคิดน้อยเลิกกันอีก

[Maeo]

กลับมาวนอ่านกี่รอบก็ยังประทับใจ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ
 

[mentholss]

 

[Musashi]

 55555
ตอนนี้ฮามาก
55555

[Musashi]

ลืมอดีตไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าจะก้าวต่อไปไม่ได้นี่นา
รอบนี้สงสารชนะ ไม่มีใครเข้าใจ 

ใช่ คนเก่าก็ตายไปแล้วจำเป็นอะไรต้องนั่งเล่าเรื่องแฟนเก่าให้คนใหม่ฟัง ไร้สาระมาก เป็นเราๆก็ไม่เล่า ไม่มีประโยชน์ ถึงยังลืมไม่ได้แต่ชีวิตมันต้องก้วต่อ มีคนใหม่ๆ แล้วเสมอมางี่เง่าอะไรเอาตอนนี้ คนตายไม่ใช่คู่แข่ง หรือโง่อยากแข่งกับผี

[Musashi]

 เราอยากให้นะตายนะ พ่อมันจะได้รู้สึกผิดไปจนวันตาย ส่วนเสมอก็ช่างหัวมันเถอะ งี่เง่า แค่ชนะยังไม่ลืมแฟนเก่าที่ตายไปแล้วก็ทำให้เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตสะดีดสะดิ้ง อยากเป็นคู่แข่งกับผีหึงผี บ้าบอที่สุด

[Musashi]

และนั่นเป็นอีกครั้งที่ไร้พ่ายตัดสินใจผิดพลาด เขาส่งชนะไปอเมริกาเพื่อรักษาตัว เพราะอย่างน้อยก็มีเพื่อนที่ไว้ใจได้ถึงสองคนอยู่ที่นั่น มารู้เอาทีหลังทุกทีว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างที่สุด
 

คิดได้โง่มาก ปล่อยเด็กไปอยู่ต่างแดนในขณะที่ครอบครัวอยู่เมืองไทย เป็นพ่อที่สมควรโดนสาปแช่งไปชั่วลูกชั่วหลาน

[Kochiro]

  สนุกมากกก

[cakecoco-boom]

อ่านตอนชนะคิดสั้นทีไร น้ำตาไหลตลอดมันหน่วงมากกกกก

[numildkub]

กลับมาอ่านเรื่องนี้ ในรอบหลายปี ชอบยังไงก็ยังชอบยังงั้น
แต่มาตอนนี้รู้สึกเปลี่ยนมู้ดในการอ่านไปเยอะ
เข้าใจบริบท และตัวละคร อะไรหลายๆอย่างมากขึ้น
เหมือนเติบโตไปกับเสมอ รักตัวละครเสมอมาก
ขอให้เสมอกับชนะมีความสุขมากๆนะ
แม้นิยายจะจบแต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยังยืดยาว
ขอให้นักกันนานๆน้าา สัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมอีก