หัวข้อ: ♥♥♥ รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต ✦ [DRAMA] [Rewrite] ▚▚▚

[litlittledragon]

ตอนเห็นหัวข้อ drama ก็นั่งคิดอยู่นานกว่าจะตัดสินใจอ่านดู
สนุกคับ อ่านรวดเดียวจบ ทำเอานอนดึกกว่าที่ควร แล้วยังมา
นั่งเขียนคอมเม้นต์อีก

ตอนนี้ชีวิตกำลังอยู่นั่งช่วงเครียด อ่านชีวิตทิวแล้วก็ย้อนกลับ
มาคิดดู ชีวิตเราก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ทำให้มีแรงฮึดขึ้นสู้อีก

บทพ่อกับแม่ของบูม ตรงข้ามกับที่บ้านมาก ดีที่แม่เป็นกำลังใจ
ทำให้ทุกคนในบ้านยังประคับประคองกันได้ แม้พ่อจะแปลกแยก
ก็ตาม มีหลายๆ ครั้งที่รู้สึกว่า ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์ของบูมคง
ทำตัวประชดพ่อแม่มากกว่านี้แล้ว อาจสายไปแล้วด้วยซ้ำ

ช่วงตอนเริ่มต้น นึกว่าทิวจะได้เป็นเมะซะอีก แต่ผ่านมาซักพักความ
เป็นเคะมันฉายแวว คิดดูอีกทีถ้าทิวเป็นเมะ เรื่องมันคงดราม่ามาก
กว่านี้ ดังนั้นให้บูมเป็นเมะไปนั่นแหละ ไม่อยากซดมาม่าเยอะกว่านี้

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 1

มาให้กำลังใจจะเม้นตังแต่เมื่อคืนล่ะแต่เม้นไม่ได้อ่ะเมื่อคืน ดูสิคนแต่งจะให้อารมณ์แบบไหนกับการมาครั้งนี้ของทิวกะบูม

เป็นกำลังใจให้นะคะ พอดีเพิ่งอ่านตอนเดิมที่ยังไม่รีไรท์ถึงตอนที่ 37 จะอ่านต่อก็รีไรท์ซะแล้ว
อยากบอกว่า อ่านไปน้ำตาก็ไหลไปแทบทุกตอนเลยค่ะ สนุกค่ะ เนื้อเรื่องเข้มข้นพอๆ กับต้นสนเลยค่ะ
แนะนำเลยใครที่เพิ่งเข้ามาอ่าน อยากให้อ่านตอนต่อๆ ไปด้วยนะคะ เข้มข้น ดราม่าแทบทุกตอนจริงๆ ค่ะ

ถึงแม้ว่าทิวจะไม่ได้ลงมือแกล้งบูมโดยตรง แต่ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีส่วนรู้เห็นสินะคะ ถึงได้ไม่รู้สึกโกรธเคืองเพื่อนทั้งสองคนมากนัก.. ติดตามนะค้าา

ตามมาอ่านจากเวอร์ชั่นเก่าคับ  อันเก่าผมยังอ่านไม่จบเลยอ่ะ ผู้แต่งใจร้ายมาก บอกเลย ๕๕๕ รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาเร็วๆนะคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 2

ดีนะคะเนี่ยที่ทิวเป็นคนช่างสังเกต ไม่ตัดสินคนอื่นแค่ภายนอก ไม่อย่างนั้นบูมก็คงต้องอยู่แบบเหงาๆ ไปคนเดียวอีกนานเลยเชียวล่ะ ^^ แล้วจะยิ่งดีมากถ้าอุ้ยกับมัสมั่นจะอยู่ห่างๆ จากบูมไปจนกว่าจะจบการศึกษา เพราะเราไม่อยากให้บูมไปสนิทกับสองคนนี้..ที่ไร้ซึ่งความประทับใจตั้งแต่แรกเห็นเลยค่ะ

อืมไม่รู้จัะเม้นอะไร ก็เอาใจช่วยก็แล้วกัน

มารีไรท์ใหม่ ตอนแรกรู้น่ะตกใจเลย นึกว่าจะเปลี่ยนเนื้อหาใหม่ แต่พอแจ้งว่าแค่ปรับภาษาสำนวน อันนี้ก้อแล้วไป แต่เดิมทีก้อใช้ได้แล้วล่ะ ที่ไม่อยากให้แปลงเนื้อหาใหม่ เพราะของเดิมน่ะดีอยู่แล้ว ชอบมากเลย  ทำเราน้ำตาคลอไปหลายรอบ

  เห็นรูปประกอบเป็นคุณ นก สินจัย แล้วทำให้ผมนึกถึงเรื่อง รักแห่งสยามเลยอ่ะ ๕๕๕
         เหมือนพรหมลิขิตอ่ะ ถ้าเป็นคนรักกันยังไงก็ต้องมีอะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้คนสองคนต้องเข้าหากันให้ได้จริงๆ แม้ว่าตอนแรกจะมีเหตุการณ์ที่ไม่ประทับใจกันทั้งสองฝ่ายก็เถอะ แล้วไอ้เพื่อนที่แกล้งก็ยังไม่สำนึกแก้ไขสิ่งที่ตัวเองทำลงไปด้วยนะ ไม่ไปขอโทษและชี้แจงเหตุกับบูมด้วยนะ
          ทิวเป็นเหมือนส่วนเติมเต็มให้บูมเลยนะ เหมือนคนมาเปิดโลกให้บูมได้เห็นได้สัมผัสอ่ะ  รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาอัปเดตบ่อยๆนะคับผู้แต่ง

ตามมาปักป้ายไว้ก่อน ..

และเป็นกำลังใจให้นักเขียนครับผม

เรื่องนี้ผู้แต่งจะไม่มาอัปเดตบ่อยๆจริงเหรอคับ เรื่องนี้ผมก็ผูกพันเหมือนกันนา ๕๕๕ ใจหายเหมือนกันนะคับกำลังติดเรื่องนี้เลย ตอนใหม่มาเร็วๆนะคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 3

  จริงเหรอคับผู้แต่งที่ว่าจะถี่น้อยลง ผมคงไม่ได้อ่านยาวนานเลยสิ แค่นี้ก็อยากให้เอามาลงทุกวันอยู่แล้ว จะได้อ่านบทต่อๆไปที่ค้างไว้ด้วย สนุกด้วย ติดใจอ่ะ แต่ไม่ว่างลงยังไงก็รอได้คับ อิอิ ๕๕๕
      พื้นฐานทางอารมณ์ทิวดีมากๆอะ ความสัมพันธ์เริ่มก่อตัวขึ้นแล้ว  รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาบ่อยๆนา นะคับ ๕๕๕

อืมเรื่องนี้ผมก็เคยดูนะ มันจบไม่สวยเท่าไหร่ แต่มันก็เป็นความทรงจำที่น่าจดจำในช่วงหนึ่งของเวลาที่เราเดินผ่านมันไป เรื่องนี้ก็คงจะเป็นอีกเรื่องที่สอนเรื่องความรักระหว่างผู้ชายด้วยกันได้ดี ขอแค่เรามีความรักที่มั่งคง หนักแน่น ซือสัตย์ ห่วงใย ใส่ใจกัน ดูแลซึ่งกันและกัน และอีกอย่างไม่ทิ้งอีกคนคนให้ต้องคอต้องเดินไปคนเดียว ถ้าในชีวิตจริงเจอคนแบบนี้บ้างก็คงดีนะ

ในเมื่อทิวเข้าหาบูมด้วยใจบริสุทธิ์ ด้วยมิตรภาพที่หวังดีจริงๆ บูมจะใจร้ายไล่กันไปไกลๆ ก็กระไรอยู่ล่ะเน้ออ ^^

ทิวดูเป็นคนดีจังเลยอะ
เค้าเรียกว่าอะไรน๊า เติมเต็มให้กันใช่รึเปล่าคะ
แบบว่าทิวเป็นส่วนเติมเต็มของบูมอะไรอย่างนี้อะ
เป็นความรักที่เติมเต็มให้กันและกัน
แต่มันรู้สึกเศร้าๆ ยังไงก็ไม่รู้ กลัวดราม่าจังเลย

รอติดตามคะ
เป็นกำลังใจให้คุณ sarawatta นะคะ 

ปล.แอบหมั่นไส้อุ้ยกับมัสมั่น

มาเป็นกำลังใจค่ะ กำลังใจค่ะ  ทิวนี้น่ารักจัง อ่านไปก็สงสารบูมนะ เขาเหมือนเก็บกดอะไรไว้เลย
ท่าทางว่าเรื่องนี้จะหน่วงแบบ ต้น-สนแน่เลย    รออ่านตอนต่อไป
ขอบคุณผู้แต่งที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่าน

มาให้กำลังใจครับ เคยอ่านแล้ว อิอิ
เป็นอีกเรื่องที่เสียน้ำตาให้  มันเศร้ามาก

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 4

ก็เป็นได้แค่กำลังใจให้ทั้งสองหนุ่มละนะ ชีวิตยังอีกยาวไกลบูมทิว อะไรที่พอทำได้ก็ทำไปก่อน ก่อนที่จะไม่ได้ทพ และยังทำให้ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆตั้งเยอะกับชีวิตนี้อะนะ

อึดอัดแทนบูมมากๆ เลยค่ะ อะไรจะจำกัดเสรีภาพกันขนาดนั้นก็ไม่รู้ เครียดแทนเลย
ค่าา

คุณแม่ค่ะ ลูกนะค่ะ ไม่ใช่นักโทษ  อึดอีดแทนบูม  และยิ่งมาเป็นความหวังของครอบครัวอีก
ความของทิวกับบูมจะเป็นยังไงนะ ไม่อยากเดา รอคนแต่งที่น่ารักดีกว่า 

          มันเป็นความจริงนะคับที่ว่ากีฬา ดนตรี เพลงช่วยผ่อนคลายอารมณ์ได้จริงๆ 

          จากตอนนี้ เห็นใจบูมมากๆที่เกิดมาในครอบครัวแบบนี้ กดดันมากๆ เห็นชัดเลยว่าคนเป็นพ่อแม่เขาก็คิดในส่วนของพ่อแม่น่ะ คนเป็นลูกก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมพ่อแม่บูมถึงทำแบบนี้เลยกลายเป็นว่ากดดันบูมไปเลย คนเป็นพ่อแม่เขาตั้งใจจะให้ลูกเกิดมาแต่ก็ลืมไปว่าลูกตัวเองก็มีชะตาชีวิตเป็นของเขาเอง บูมก็โชคดีที่ได้เจอทิวเป็นคนสอนให้รู้จักอะไรๆ

          ผมว่าตอนการสอนบูมร้องเพลงเป็นตัวช่วย มันจะทำให้ทิวกับบูมสนิทกันมากขึ้นๆจนบูมจะมองผาด มองพิศสนิทใจกันกับทิวแล้วจะมองละเอียดมากขึ้นจนกลายเป็นความรักอ่ะ  แบบนี้สินะ พรหมลิขิต ๕๕๕ นั้งยิ้ม

           รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาไวๆมาบ่อยๆนะคับ 

บูมสู้ๆ

สงสารบูม สงสารบูม สงสารบูม
ฮือออออออออออออ
แต่ยังดีนะที่มีทิวมาช่วยทำให้ชีวิตของบูมไม่หดหู่จนถึงขีดสุดเกินไปนัก 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 5

พี่บีมก็น่าสงสารเหมือนกันนะคะที่ถูกบูมหมางเมินแบบนี้ ถ้าจะให้ดีอยากให้พี่บีมได้มาเจอกับทิวบ้างจังค่ะ มาปรึกษากัน แล้วทิวจะได้ไปช่วยพูดกับบูมให้เข้าใจพี่บีมมากขึ้น อีกอย่างเรื่องนี้คนผิดคือใครเราก็รู้ๆ กันอยู่ล่ะเน้อ ..

พอตัวละครมีความสุขคนอ่านก็พอมีความสุขไปด้วย ยังไงบีมก็จะเป็นเสาหลักในภายภาคหน้าขอให้พี่น้องเข้าใจกันสักทีนะ พ่อแม่รังแกฉันแบบนี้ไม่ดีเอาเสียเลย

      มาแล้ว มาแล้ว อ่านแล้วยิ้มกับความสดใสของบูมจริงๆคับ ความสัมพันธ์เริ่มก่อตัวมากขึ้นแล้ว ต่างจากวันเปิดเทอมเยอะมากๆเลย
        บูมกับพี่ชายน่าจะคุยความในใจกันบ้างนะ เป็นผู้ชายเหมือนกันน่าจะคุยกันได้ง่ายๆ
      รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาลงบ่อยๆนะคับผู้แต่ง

ขนาดอ่านไปรอบนึงแล้ว หวนกลับมาอ่านแบบผ่าน ๆ ยังรู้สึกดีกับเรื่องนี้มาก ๆ เลยน่ะ ขอสารภาพว่ารักเรื่องนี้มาก ๆ อาจเป็นเพราะความรักของทั้งคู่นั้นอยู่ภายใต้ความกดดันด้วยแหละ ไม่เหมือนเรื่องต้นสนที่จะเป็นแบบมาในสภาพแวดล้อมแบบเปิดเลยน่ะ เลยอ่านไปก้อไม่รู้สึกกดดันอะไรจนความรู้สึกของต้นเริ่มแปรเปลี่ยนนั่นแหละ มันเหมือนอ่านพัฒนาการทางความรักไปพร้อม ๆ กับวุฒิภาวะไปด้วยน่ะ แต่เรื่องนี้มันเริ่มต้นก้อแบบดาร์กมาเชียว อ่านแล้วลุ้นตลอด  เอาใจช่วยบูมมาก ๆ 

ยิ่งอ่านก็ยิ่งติด ติดเหมือนต้น-สน แล้วนะ  แม้ว่าจะแอบเครียดแทนบูมที่โดนแม่บังคับไปซะทุกอย่าง
แต่ก็เจอความน่ารักของทิวกับบูมแล้วอยากอ่านต่อเรื่อยๆ สงสารพี่บีม  อยากให้พี่น้องเข้าใจกัน 
้

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 6

คราวนี้ช่องว่างระหว่างบีมและบูมคงจะกระชับลง และกับมาเป็นพี่น้องที่รักกันมากเหมือนเดิม ชอบมากเลยตอนนี้ ความรักของพี่ชายที่มีให้กับน้องชาย 

พี่บีมกับบูมเข้าใจกันแล้วแบบนี้ดีจังน้าา เพราะอย่างน้อยๆ ตอนอยู่ในบ้านที่แสนจะอึดอัดหลังนั้น ก็ยังหลบมาแบ่งปันออกซิเจนให้แก่กันได้บ้าง ^^

ส่วนคุณแม่.. เราว่าบางทีก็วิตกจริตจนเกินไปนะคะ เพราะบูมก็แค่ขออนุญาตไปซื้อเสื้อผ้ากับเพื่อนเท่านั้นเอง ไม่ได้ไปทำอะไรที่ไม่ดีเสียหน่อย -*-

            อ่านตอนนี้แล้วบอกตรงๆว่าเห็นใจลูกๆมากเลย ฉากที่พี่บีมทะเลาะกับแม่เห็นได้ชัดเจนจริงๆว่าพ่อแม่ก็คิดแค่ในส่วนของพ่อแม่ พอลูกทำไรให้ไม่เป็นตามคาดก็ว่า ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำตัวเหลวไหล คงเป็นกรรมของพ่อ แม่ที่เคยทำไว้ มีลูกถึงไม่ได้ดั่งใจแบบนี้ เห้ออ!!
            ชอบมากๆเลยพี่ชาย มันต้องแบบนี้สิ พี่บีม ตอนนี้บีมก็มาช่วยน้องแล้ว ตอนนี้ทำให้สบายใจขึ้น พี่น้องเข้าใจกันดีแล้ว
           รอ รอ รออ่านตอนใหม่ มาลงบ่อยๆนะคับ please  please

พี่บีม ขอบคุณมากเลยนะคะที่เข้าใจบูม
อย่างน้อยในความย่ำแย่ของสิ่งแวดล้อมของครอบครัว
ก็ยังมีพี่บีมที่เข้าใจ 

ตอนนี้แอบน้ำตาซึมเลยค่ะ มันเป็นความรักระหว่างพี่น้อง
และก็อึดอัดกับครอบครัวนี้จริงๆ ทำให้คิดถึงประโยคที่ว่า 'พ่อแม่รังแกฉัน' มันเป็นแบบนี้รึเปล่านะ

เป็นกำลังใจให้คุณ sarawatta นะคะ 
รอตอนต่อไปคะ

คุณแม่กังวลจนเกินเหตุ

อืม บูมมีความคิดดีนะ ทำวันนี้ให้ดี และน่าจดจำเอาไว้ในใจ เพื่อมีสิ่งดีๆไว้คิดถึง เวลาท้อใจ อืมดีที่มีความคิดดี และใจกว้างพอที่ไม่ปิดกั้นตนเองด้วย

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 7

สงสารบูม   พ่อแม่บูมนี้ไม่เคยเข้าใจเลยใช่ไหม เกรด 3.2 สองนี้ก็โอเคแล้วนะ แถมเพิ่งจะย้ายมาใหม่อีกด้วย ย้ายโรงเรียนอีกมันก็ไม่เพิ่มขึ้นหรอก หากพ่อแม่ยังรังแกลูกแบบนี้ เฮ้อ!      (อินไปอีกเรื่องแล้วเรา )

เฮ้อ พ่อแม่บูมก็จริงๆนั้นแหละ ห่วงแต่น่าตาตัวเอง เซ็งจุงเบ้ย

บูมหนีออกจากบ้านมาอยู่กับทิวแบบนี้ น่ากลัวว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะตามมาต่อว่าทิวที่นี่เสียเหลือเกินนะคะ อย่าง แต่ก่อนบูมเป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่าย แต่ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่แล้วได้เจอกับทิวบูมก็เปลี่ยนไป..

เพิ่งเห็นอ่ะ มาอ่านช้าเลย
          สงสารบูมมากๆ ที่ครอบครัวเป็นแบบนี้แต่ก็ดีไปอย่างนะบูม เพราะมันทำให้เจอทิวและเรียนรู้สิ่งดีๆจากทิวเยอะเลยนะ 
          ไม่ชอบวิธีการแก้ปัญหาของบูมเลยที่หนีออกจากบ้าน แก้ปัญหาผิดวิธีไปหน่อยแต่ก็เข้าใจจิตใจคนเป็นลูก
               รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาบ่อยๆนะคับ

เข้ามาทวงเรื่องนี้จริงๆเลยคับ อยากให้มาอัพเร็วๆคับ
ได้โปรดเถอะคับ ผู้แต่ง ได้โปรดมาลงตอนใหม่ให้คนอ่านบ่อยๆด้วยเถอะคับ

อ่า บูมหนีออกจากบ้านมาอยู่กับทิว ท่าทางปัญหาใหญ่จะตามมาแน่ๆ
แต่แบบนะ เข้าใจบูมเลยคะ ก็ครอบครัวเป็นแบบนั้นนี่นา 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 8

อัยยะ อย่างน้องตอนนี้ก็ทำให้บูมมีควสมหวังมากขึ้น และมีความสุขมากขึ้นล่ะนะ ทิวคงตกลุ่มรักบูมเข้าให้แล้ว เหลือแต่บูมเท่านั้นว่าจะยังไงต่อ รอตอนต่อไปครับ

มีกำลังใจมากขึ้นแล้วนะคะบูม ^^ ทีนี้ก็จะได้กล้าทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆ บ้างแล้วเนอะ

โหหห ผู้แต่งมาเช้ามากๆคับ
        อ่านแล้วมีความสุขดีคับ อย่างน้อยบูมก็มีเพื่อน มีพี่ชายเป็นแบคกราวให้ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย
        ผมว่าทิวแอบรักบูมเข้าแล้วล่ะ และบูมเองก็คงมีความรู้สึกพิเศษกับทิวแล้วเช่นกัน ๕๕๕    อ้าาาาาาซ์ วันนี้ทำงานอย่างมีความสุขล่ะ ๕๕๕
                 รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาบ่อยๆนะคับผุ้แต่ง

อ่านแล้วยิ้มมีความสุข กับพี่น้องคู่นี้จัง บูมสู้ๆนะ บูมทำได้อยู่แล้ว แถมยังมีคนดูแลข้างๆอยางทิวอีกคน
  อ่านตอนนี้เหมือนได้กินขนมหวาน...อย่าเพิ่งมีมาม่านะค่ะคนแต่ง ยังท้องอึดจากเรื่องต้น-สน อยู่
แอบแซว   

ดีจังที่บูมกับบีมเข้าใจกันซะที ตอนที่บูมไม่ชอบพี่เรารู้สึกสงสารพี่บีมนะ
แต่ก็ดีใจที่พี่บีมเข้าใจบูมทุกอย่างและเป็นกำลังให้บูม

ผู้แต่งคับ เมื่อไหร่จะมาลงตอนใหม่คับ รอ รอ รออ่านตอนใหม่นะคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 9

พ่อกับแม่บูมเป็นแบบฉบับของพ่อกับแม่ในยุคสังคมปัจจุบัน พบเจอได้ทั่วไปในเมืองใหญ่ที่มีการแข่งขันสูง สงสารแค่ลูกแหละค่ะ ทั้งพี่บีมและบูม 
แต่ก็แอบประทับใจแม่ของบูมนิดนึงนะคะ ตรงที่บอกกับพ่อว่า "จะดุจะด่าลูกยังไงฉันก็ไม่เคยว่าอะไร เลี้ยงเขามาตั้งแต่เล็กจนโต เราไม่เคยทำกับเขาแบบนี้เลยนะคะคุณ" เล่นเอาคุณพ่อจุกไปเลยนะนั่น 
แล้วแฟนของบูมคือใครน๊าาา **ทำท่าคิด** แหะๆ ถามทิวดีกว่าว่าใครกัน หุหุหุ

ปล.พี่บีมมีแฟนรึยังคะ รินว่างอยู่ค่ะ รับปลอบใจและอยู่ข้างกาย 24 ชั่วโมง **แอ่กกก**  ใครถีบตรูว่ะเนี่ย

        ผู้เขียนทำให้เห็นถึงความแตกต่างของพ่อแม่ที่เป็นชาวสวน ชาวไร่ของต้น สน กับพ่อแม่ที่มีความรู้สูงแบบเรื่องนี้ชัดเจนมากๆ มันสงสารใจลูก มันทรมานใจเพราะเคยเห็น เคยได้ยินจากชีวิตจริงๆ ไม่รู้จะพูดยังไง พูดไม่ออก
        ชอบฉากที่มีสาวน้อยแกล้งมาขอเบอร์บูมอ่ะ ๕๕๕ มุกนี้คิดได้ไง ผู้แต่งเคยโดนเหมือนกันรึป่าวคับ ๕๕๕ รอ รอ รออ่านอตอนต่อไปคับ มาบ่อยๆนะคับ

พอทิวเครียดปุ๊บ เรานี่ก็เครียดตามเลยล่ะค่ะ ทำไมเป็นแบบนี้ไปเสียได้ก็ไม่รู้นะคะ ทิวอุตส่าห์แอบมองของเขามาตั้งนาน อยู่ดีๆ ก็มาถูกเด็กแป๋มตัดหน้าเอาเสียได้ และที่หนักใจสุดก็ตรงที่จะแย่งบูมกลับคืนมาได้ยังไงในเมื่อ 'รักในแบบของทิว' เจ้าตัวเขาเองยังมองว่ามันไม่ปกติสามัญทั่วไปเลย..

แต่ทิวก็อย่าเพิ่งคิดมากไปเลยนะคะ ^^ ฟังคำยืนยันจากปากบูมก่อนดีกว่า หรือถ้าหลังจากนี้เด็กแป๋มทำอะไรที่ไม่เข้าท่า(ในสายตาทิว)ขึ้นมาอีก ทิวก็ค่อยสกัดดาวรุ่งเอาตอนนั้นก็ได้เน้ออ

ผู้แต่งคับ มาลงตอนใหม่ด้วยนะคับ ลงเยอะๆเลยคับ อยากอ่านแล้ว

แอบสงสารคนแอบรักเพื่อน  สู่ต่อไปแล้วกันนะ

หน่วงกับต้นสน แล้วแวะมารอเรื่องนี้ด้วยค่ะ 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 10

อืม อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกันบูม

บูมในตอนนี้เข้าเค้ากับสุภาษิตไทยที่ว่า 'ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา' เลยนะคะเนี่ย และการที่บูมกลายเป็นคนทะนงตัวแบบนี้มีสาเหตุหนึ่งมาจากการที่ไม่เคยได้รับอิสระก็จริง แต่อีกส่วนเราว่าเป็นความโชคร้ายของบูมเองด้วยนะคะที่ได้คนนิสัยอย่างแป๋มเป็นแฟน เพราะมีอยู่ถมไปที่ทั้งคบและก็เรียน (ซึ่งเป็นหน้าที่สำคัญที่ตัวเองพึงกระทำที่สุด) ไปพร้อมๆ กันด้วย ไม่ใช่ว่าเอะอะก็เที่ยว เอะอะก็คุยโทรศัพท์กันจนไม่ดูเวล่ำเวลาแบบนี้ รอให้เกรดเทอมนี้ออกมาก่อนเถอะค่ะแล้วบูมจะได้รู้สึกว่าที่ทุกคนเตือนน่ะเพราะเขาหวังดีจริงๆ

เฮ้อ...โชคร้ายของบูมจริงๆ ที่มีแฟนแบบนี้ คงจะพากันลงเหวแน่ๆ ถ้าจะคบกันแล้วไม่แบ่งเวลาแบบนี้ พี่บีมเตือนก็ไม่ฟัง แม่ว่าแม่เตือนก็ฟังหูทวนลม เฮ้อ...ท่าจะเป็นหนักนะบูมกับการได้อิสระครั้งแรกแต่ท่าทำแบบนี้อาจจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ได้นะ

          เห็นใจบูมก็เห็นใจนะคับอยากให้บูมมีแฟนจะได้เรียนรู้โลก ความรักนอกบ้านนั้นเป็นยังไง แต่ก็อยากให้บูมเชื่อพ่อแม่เรื่องนี้เหมือนกันนะเพราะผู้ชายจะหาเมียเมื่อไหร่ ไม่นานก็หาได้ มันเป็นความจริงนะ ผู้หญิงพูดขนาดนี้แล้วว่า "พี่บูมคะ พี่บูมโตแล้วนะคะ ไม่ใช่ลูกแหง่ ทำไมจะต้องอะไรขนาดนั้นคะ" บูมเลิกคบไปเถอะ  แต่คนเป็นลูกไม่มีวันเข้าใจคนเป็นพ่อแม่ได้จนกว่าลูกจะได้เป็นพ่อแม่คนจริงๆถึงจะเข้าใจเพราะจะรู้ด้วยตัวเองจริงๆ
         นี่คงเป็นเหตุให้ทิวกับบูมได้เข้าใจกัน ได้อยู่ด้วยกันเยอะขึ้นแน่ๆเพราะพ่อแม่บังคับเรื่องแฟนนี่เอง
       
 

ยัยน้องแป๋มก็นะทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง
ตัวเองต้องเป็นที่หนึ่งเรียกร้องความสนใจ
ส่วนบูมก็เริ่มเปลี่ยนไปแบบสุดโต่งพอได้
มีแฟนเพื่อนก็ห่างสนใจแต่แฟนมากเกินไป
พอมีแฟนส่วนดำมืดในใจของบูมเริ่มเผยมากขึ้น
น่าสงสารทิวอ่ะ

เข้ามาอ่านสองตอนรวด สงส่รบูมที่มาเจอยายแป๋ม  ผู้หญิงแบบนี้ไม่น่าเอาไปทำลูกสะใภ้ให้แม่หรอกนะบูม มีแต่จะพาให้บูมเสีย เอาแต่ใจ
ไม่ชอบเลยนะที่ทำกับทิวแบบนี้ ที่ผ่านมาบูมมองไม่เห็นสิ่งที่ทิวทำให้เลย  สงสารทิวจัง

บูมคือตัวอย่างของเด็กวัยรุ่นทั่วไป รินใช้คำว่า 'ติดแฟน' น่าจะได้นะคะ แบบว่าจะเป็นช่วงที่ไม่สนใจใครแม้กระทั่งเพื่อน ใครเตือนใครว่าคนนั้นก็จะกลายเป็นศัตรู ถ้าได้แฟนดีก็ดีไป แต่ถ้าได้แฟนแย่แบบแป๋ม ก็นะ...  ตอนนี้เห็นใจพ่อกับแม่ด้วย และก็สงสารทิวกับพี่บีมมากเลยค่ะ โดยเฉพาะพี่บีม #ทีมพี่บีม 55555555

รอติดตามตอนต่อไปค่ะ
รอคุณเล็กกับเจด้วยค่ะ
รอทุกเรื่องเลยค่ะ 

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 11

ดีแล้วค่ะเลิกๆ กันไปเถอะ ยิ่งคบยิ่งแย่ บูมก็บอกอยู่ว่าต้องหนังสือเพราะใกล้จะสอบ ก็ดันมาเหวี่ยงหาว่าไม่มีเวลาให้กันเสียอย่างนั้นล่ะ แล้วแป๋มนี่เป็นคนที่น่าเกลียดมากเลยนะคะ ตอนที่ตัวเองนั่งว่าบูมปาวๆ ก็ไม่คิดบ้างหรอกว่าคนฟังเขาจะรู้สึกยังไง พอโดนตอกกลับเข้าหน่อยก็มาเรียกร้องหาว่าไม่ให้เกียรติกัน สงสัยจะถือว่าตัวเองเป็นผู้หญิงมีสิทธิ์พูดอะไรก็ได้ใช่ไหมคะเนี่ย..หืม? เปลี่ยนความคิดตัวเองเสียใหม่ตอนนี้ก็ยังทันนะคะแป๋ม คราวหน้าคราวหลังถ้าลองได้เจอคนที่เขาไม่ทนแบบบูมขึ้นมาจะเจ็บปากเอาได้ เพราะความอดทนของคนเรามีไม่เท่ากันจริงๆ

ส่วนบูม..สุดท้ายก็กลับมาหาทิวเพื่อนคนที่ทนทุกอย่างที่เป็นบูมจนได้สินะคะ ^^ ตอนก่อนก็ติดแฟนเสียจนทำเอาทิวน้อยใจไปตั้งเป็นเดือนๆ เลยแน่ะ น่าตีจริงๆ เลยเชียว แล้วก็ไม่ต้องกลับไปหาแป๋มแล้วล่ะ ได้ใช้ชีวิตเป็นอิสระแบบเดิม (ถึงจะไม่มาก) แต่ก็ย่อมดีกว่าการฝืนใจทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบใจเป็นไหนๆ

"เรากับแป๋มเลิกกันแล้ว"  อยากบอกว่า เยสสสส! ดีใจมาก เลิกเถอะบูม มองคนที่ใกล้ตัว คนที่เขาอยู่กับนายทุกเวลานะบูม คนนั้นก็คือ ทิว 
  เลิกแล้วอย่ากลับมาอีกนะยายแป๋ม 

อืมนะ ไม่สงสัยความรู้สึกตัวเองหน่อยเหรอบูม  คึคึ รอต่อไปครับ

มาส่อง กับ +เป็ด เดี๋ยวคืนนี้จะมาอ่านนะคะ

เย้ๆ เย้ๆ ในที่สุดก็เลิกกับแป๋มไปเสียที ๕๕๕ ต่อไปจะได้อยู่กับทิวบ่อยๆแล้วนะบูม ๕๕๕   
     รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาเร็วๆ มาบ่อยๆนะคับ

ต้น สน ยังดราม่าไม่พอใช่ไหม อ่านต้น สน จบ มาอ่านเรื่องนี้ต่อ ดราม่าต่อเนื่องให้เป็นโรคซึมเศร้ากันไปเลย

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 12

อ๊าาาาาากกกกก มาทำให้ลุ้นอีกแล้ว ๕๕๕ จะเป็นไงต่อไป บูมเริ่มรู้สึกพิเศษกับทิวแน่ๆเลย จิ๋วมันจะมาป่วน บูมกับทิวรึป่าว ขัดใจมากตัดตอนกันเห็นๆ ๕๕๕
    รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาบ่อยๆนะคับ

ค้างอย่างแรงค่ะคนแต่ง.....

"ถ้าหากรักนี้ ไม่บอกไม่พูดไม่กล่าว แล้วเค้าจะรู้ว่ารักหรือเปล่า อาจจะไม่แน่ใจ
อยากให้เขารู้ ฉันคงต้องแสดงออก ไม่ใช่ให้ใครเค้าบอก หรือว่าให้เค้าเดาเองว่ารักเธอ (เธอต้องรักเขา)" นึกถึงเพลงนี้เลยค่ะ

ใจก็อยากให้ทิวบอกบูมไปเลยนะ แต่เชื่อได้ว่าบูมอาจจะช๊อก! เพราะที่ผ่านมาทิวได้แต่เก็บไว้ในใจคนเดียว ...

สะกัดขาจิ๋วได้จะรีบทำเลย น้องแป๋มหลุดจากวงโคจนไปแล้ว จิ๋วเข้ามาอีกคน  ความรักนี้มีอุปสรรคเยอะจัง สู้ สุ้ ทิว&บูม

บูมมมมวันนั้นแกรรรรพูดเหมือนแกรรรู้
พอมาวันนี้แล้วมาถามอย่างนี้เป็นใคร
ก็น้อยใจละว้าาาา

โหย แบบว่าค้างอ่ะ ตัดตอนได้แบบน่าติดตามตอนต่อไปมากๆ ค่ะ
จิ๋วนี่ตัวป่วนบูมกับทิวแท้ๆ เลย แต่อาจจะเป็นตัวกระตุ้นให้บูมทำอะไรให้ชัดเจนก็ได้มั้ง

บูมไม่รู้จริงๆ เหรอคะเนี่ยว่าทำไมทิวถึงได้หลบหน้าหลบตาตัวเองเหมือนอย่างคราวที่บูมเป็นแฟนกับแป๋ม เพียงแต่ว่าครั้งนี้เปลี่ยนจากแป๋มมาเป็นจิ๋วก็เท่านั้นเอง

แต่พอมาคิดดูอีกทีเราว่าบูมรู้นะคะไม่อย่างนั้นคงไม่มากดดันถามเอากับทิวแบบนี้แน่ๆ และท่าทางบูมเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าระหว่างที่กำลังพิสูจน์ความรู้สึกของตัวเองอยู่นั้น ทิวจะคิดมากแค่ไหน? หรือกดดันเพียงใดที่ตกหลุมรักเพื่อนสนิทของตัวเองเข้าแบบนั้น รวมทั้งตอนก่อนที่ทิวบอกว่าไม่อยากจะเข้าข้างตัวเอง แต่ทั้งสายตา น้ำเสียง และคำพูดที่บูมสื่อออกมาเหมือนกับว่าทิวคือคนคนนั้นที่บูมพูดถึง

ความหวังเล็กๆ ที่ว่าเราอาจจะใจตรงกันก็ได้จึงเกิดขึ้นในใจของทิว แต่มันดันมาผิดเพี้ยนไปตั้งแต่ที่จิ๋วเข้ามายุ่มย่ามในชีวิตของบูม โดยที่บูมก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธ ความคิดของทิวเลยต่อต้านกันเองจนสุดท้ายก็ บึ้ม! ระเบิดออกมาใส่บูมเข้าจนได้

สุดท้ายก็คงต้องแล้วแต่บูมแล้วล่ะค่ะว่าจะทำยังต่อไปดีระหว่าง 'บอกความรู้สึกของตัวเองออกมาก่อน' กับ 'รอให้ทิวสารภาพออกมาเอง' ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไร หรือดีไม่ดีคนที่ทิวจะสารภาพรักด้วยอาจเปลี่ยนไปไม่ใช่บูมแล้วก็เป็นได้นะคะ (ถ้าชักช้าล่ะก็นะ ^^)

ปัญหาเริ่มจะหนักขึ้นทุกวันแล้วสิ กลัวจะได้อยู่ด้วยกันจริงๆ คงได้กะอักเลือดกันบ้างล่ะ

รักข้างเดียวนี่เจ็บปวดจริงๆ เรื่องนี้คงไม่ต่างกับต้นสน

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 13

ไม่ใช่ว่าคุณแม่ได้ยินเรื่องของทิวกับบูมว่ามีความรู้สึกพิเศษต่อกันตั้งแต่ตอนที่เดินมาถามพวกอุ้ยว่าขาดเหลืออะไรหรือเปล่าแล้วเหรอคะถึงได้มาขัดได้ถูกจังหวะเหลือเกิน ดีไม่ดีสายตาไม่พอใจที่จับจ้องอยู่ตลอดก็อาจจะเป็นคุณแม่ด้วยก็ได้..

คุณแม่ต้องได้ยินแน่ๆ เลย ไม่งั้นคงไม่ไปขัดจังหวะได้พอดีแบบนี้

มันก็ชัวอยู่แล้วว่าคุณทิพย์นภาได้ยินทั้งหมด ทำใจก็แล้วกันนะทั้งสองคน

มันไม่ได้รักกันง่ายๆ หรอก อุปสรรคเพียบ แค่บอกรักกันยังยากเลย เพราะผู้แต่งโรคจิต (ชมนะครับ) ชอบให้คนอ่านทรมาน หน่วงแทบขาดใจ 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 14

โธ่~ คลาดกันจนได้ มานึกเสียดายเวลาที่เหลือเอาตอนนี้ก็คงจะไม่ทันแล้วจริงๆ นะคะ เพราะบูมเป็นคนตัดเยื่อใยจากทิวก่อนเอง

ปล. ถ้าสุดท้ายบูมกับทิวไม่รู้จะทำอย่างไรดีแล้ว ลองไปปรึกษา 'ต้น-สน' ดูไหมล่ะคะ? ทั้งสองคนเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้เลยนะเออ! คิดถึงจังเลยน้าา ><

บอกแล้วคนแต่งจิตเล็กๆ ชอบให้เราหน่วงใจ เกลียดคำพูดที่บอกว่าเกย์สำส่อนจริงๆ

เอาอีกแล้ว คุณsarawatta ทำเราจะร้องไห้
ตามอีกแล้วนะคะแต่ละเรื่องนี่ดราม่าเรียกน้ำตา
ต่างคนต่างน่าสงสารบูมก็ถูกกดดันหลายๆด้าน
ทิวก็น่าสงสารต้องจากกันทั้งๆที่ยังรักและไม่มี
แม้แต่คำพูดลาเลย

โอ๊ย เสียน้ำตาอีกแล้ว ขนาดเคยอ่านไปแล้วครั้งนึงยังเศร้าไปกับทิวเลย

ปล. เห็นด้วยกับคุณ Mouse2u นะคะ ว่า บูม-ทิว ควรปรึกษา ต้น-สน ผู้มีประสบการณ์มาก่อน

หน่วงมากเลยค่ะคนแต่ง ...น้ำตาซึมเลย .... (ทำให้นึกถึงรักแห่งสยามเลยค่ะ)
ขอปาฏิหารย์จากต้นและสนให้ ทิวกับบูมได้ไหม ....(มันเกี่ยวกันตรงไหน..แต่อยากให้มี)
อันนี้คงแค่เพิ่งจะเริ่มต้นใช่ไหมค่ะคุณคนแต่ง ...จะเตรียมกระดาษทิชชูไว้รอ ..เพราะอยากอ่าน..ถึงต้องอ่านไปร้องไห้ยอมค่ะ
 

      ได้อ่านสองตอนยาวๆเลย
      ทิวงอนบูมแล้วเดินหนีตลอดอ่ะ ดูน่ารักนะคับ อยากให้บูมไปง้อล่ะเส้ ๕๕๕
      เข้าใจพ่อแม่นะคับว่าไม่อยากให้ลูกเป็นเกย์แต่ก็นะเอาคำว่า พ่อแม่มาอ้าง มาบังคับลูกอีกแล้วเหรอ เป็นเรื่องเวรกรรมจริงๆนะคับ สงสารบูม-ทิวจริงๆ แต่ก็เนาะเป็นการวัดใจคู่นี้ไปในตัวว่าตอนหน้าถ้าได้เจอกันอีกจะเป็นยังไง เสียใจกับความไม่กล้าของบูมมากๆเลยแม้จะมารู้ตัวทีหลังก็เถอะ อ่านฉากนี้แล้วน้ำตาซึมเลยอ่ะ บูมกับทิวจะเรียนจบมหาวิทยาลัยรึยัง พ่อแม่จะบังคับอะไรอีก  รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาลงบ่อยๆนะคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 15

ถึงแม้จะเสียหลักแต่ทิวก็ยังเข้มแข็งมากเลยนะคะ กลัวก็แต่เจ้าหนี้จะเล่นตุกติกแบบว่าพอใช้เงินต้นหมดก็เรียกดอกเพิ่มอีกจังเลยค่ะ เพราะออร่าว่าฉันนั้นร้ายมันกระจายออกมาจริงๆ ส่วนคนที่เข้ามาทักเราว่าไม่น่าจะใช่บูมหรอก อาจจะเป็นเพื่อนที่มหา'ลัย หรือไม่ก็ใครสักคนที่แอบชอบทิวอยู่ก็เป็นได้..

มาอ่าน 3 ตอนรวดเลย

ชอบตอนที่ทิวงอนบูม น่ารักน่าหยิก อ่านแล้วยิ้ม 
แต่ทำไมล่ะ ฮือออออ อยากให้พ่อแม่ของต้นสนมาเจอและเล่าประสบการณ์ให้ฟังจังเลย ฮืออออออ 
บูมมมมมม น้ำตาไหลเลยอะคะ ดราม่ามากกกกกกกก  ทำไมพี่ sarawatta ทำร้ายคนอ่านแบบนี้ ขอทิชชู่ 2 ม้วนด้วยค่ะ  สงสารบูมนะเพราะรู้ว่าบูมถูกกดดัน แต่ก็สงสารทิวมากกว่า ฮือออออ

อ่านจบตอนที่ 15 ขอติดแท็ก #ค้างงงง มากกกกกกกกกก  คนที่เรียกทิวคือใคร ขอให้เป็นบูมนะ 

      อ่านตอนนี้แล้วเห็นชัดๆว่า คนเราเกิดมาบุญนำกรรมแต่งจริงๆ ชีวิตดำเนินราบเรียบอยู่ดีๆกรรมซัดเข้ามา ไม่ทันข้ามคืนชีวิตทิวเป็นแบบนี้ มันเคว้งคว้างเลยสิ อีกอย่างฉากต้องกับอุ้ยพูดถึงบูมทำให้คิดได้ว่า เพราะความที่เราไม่รู้ความจริงนี่แหล่ะ คนหนึ่งไม่พูดความจริง อีกคนถึงได้เอามาคิดไปเอง มันค้างคาใจชะมัดสิ พอมานั่งคุยกับเพื่อนก็ทำให้เพื่อนเป็นไปด้วย ดีนะที่ทิวไม่คล้อยตามความคิดไปกับสองคนนั้น จะพาลให้ชังขี้หน้ากันไปเลย
            รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาเร็วๆนะคับ มาเรียกทิวให้หันกลับไปดู แล้วตัดจบแบบนี้ มันค้างมากนะคับผู้แต่ง โอ้ย โอ้ยๆ ๕๕๕

ฮือออ สงสารทิวอ่ะ ทำไมชีวิตทิวถึงมีแต่อุปสรรคแบบนี้เนี่ย พี่ sarawatta ทำเราร้องไห้อีกแล้วอ่ะ
และก็ทำให้เราค้างไปพร้อมๆ กัน ตัดจบแบบนี้เนี่ย ฆ่าเราเลยดีกว่า รีบมาต่อตอนต่อไปเร็วๆ นะคะ

ผมว่าคนที่เรียกน่าจะเป็นพี่บีมมากกว่านะ จากที่อ่านเวอร์ชั่นเก่า ทิวน่าจะได้เจอบูมตอนที่บูมเรียนจบแล้ว  ตอนนั้นเอ้รึเราสับสนอ่ะ แต่ว่าไม่ใช่ตอนนี้แน่นอน คนแต่งสู้ๆ

สงสารทิวมาก...ทิวเข้มแข็งนะ...ตอนนี้ทิวต้องการบูมมากบูมจะรู้ไหม อยากบอกว่าค้างมาก....

อ่านแล้วบีบหัวใจอย่างมากที่สุด...

ดราม่าเบๆ มากเลย เมื่อเทียบกับต้น สน  ผมว่าให้ทิวโดนรถชนแล้วพิการไปเลยก็ดีนะ ถ้าชีวิตจะ...........ขนาดนี้

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 16

เอามีชื่อตอนแต่ไม่มีเนื้อหานะเนี้ย

เกือบไปแล้วมั้ยละทิวยังดีนะไม่โดนถึงที่สุด
ไม่งั้นคงจะเสียใจไปตลอดชีวิตแน่
แต่อิคุณเชนนี่สิ

อืมคนเราต้องมีเหตุการณ์และอะไรมาสอนให้ดำเนินชีวิตอย่างมีสติมากขึ้น ตอนที่แล้วจำผิดจริงๆด้วย ทิวสู้ๆแล้วกัน

เกือบไปแล้ว โชคดีนะคะที่ตอนนั้นคุณเชนยังหยุดตัวเองเอาไว้ได้ และไม่บังคับทิวให้ทำตามความต้องการของตัวเองต่อให้จบ ดีแล้วจริงๆ ค่ะ

ปล. มีคำผิดเร้นกายอยู่ในประโยคด้วยจ้า ^^

"ไม่เป็นไรหรอกครับคุณทิว แค่เป็นไข้หวัดเองครับ กินยาแล้วนอนพักผ่อนสองสามวันก็หายครับ"

= คุณเชน

ทิวอดจะร้องไห้ด้วยความอดสูใจไม่ได้ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตจะต้องลำบากและมีเคราะห์กรรมมากเช่นนี้ เสียคนรัก เสียแม่ เสียโอกาศในการเรียน เสียเงินเพราะต้องใช้หนี้ พอกำลังจะเจอคนที่พอจะพึ่งพาและคอยดูแลกันได้ก็กลับเป็นอย่างนี้ไปเสียอย่างนั้น

= โอกาส

            ชีวิตทิวลำบากมากจริงๆ มาเจอเชนคิดว่าจะดีขึ้นที่ไหนได้ซาดิสมากๆ ๕๕๕ ถึงกับใช้แส้ฟาด ถ้าทิวห้าวกว่านี้อีกหน่อย พี่เชนคงจะโดนถีบหนักๆเข้าให้ล่ะนะ ๕๕๕ เห้อออ!! เชนนิสัยก็ดีนะ ตอนแรกคิดว่าดูอ่อนโยน อบอุ่นดีนะแต่ทำไมถึงซาดิสไปได้ล่ะ โชคชะตาทิวจะให้รอคอยแต่บูมคนเดียวใช่มั้ยอ่ะ คราวหน้าจะมองหน้าเชนยังไงล่ะทีนี้
             รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ เย็นนี้มาลงอีกนะคับ มาบ่อยๆ
           
           

แต่งให้ทิวไม่ปักใจรักและรอบูมอย่างที่ต้นรอสนได้ไหมครับ บูมไม่ใช่คนที่ทิวต้องเสียเวลารอจริงๆ ไปดราม่าอย่างอื่นแทนนะครับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 17

อ่าเย้ๆ เย้ๆ มาแล้วมาแล้ว
        อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาซึมเลย มันหดหู่ใจชะมัด เงิน เพราะเงินเป็นตัวทำให้พ้นทุกข์เรื่องหนี้สิน ถึงกับคิดจะฆ่าตัวตายเลยทีเดียว แบบนี้สินะคับ คนไม่มีที่พึ่งทางใจ เพราะใจมันก็ไม่มีหนทางคิดไปยังไง จะจัดการยังไง พอบูมโทรมามีกำลังใจทันทีเลย
        เห้ออออออ!! มันค้างอีกละคับผู้แต่ง ๕๕๕ รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ พรุ่งนี้เช้ามาต่ออีกนะคับ 

ผมก็ว่าอารมณ์แบบนี้ผมก็เคยมีอยู่ในความคิดนะ แต่เพราะว่ากลัวบาปกนักเลย อดทนอยู่มาทุกวันนี้ ช่วงนั้นมีปัญหาหนักแบบทิวนี้แหละ ผมคิดหาทางออกไม่ได้ สุดท้ายเจอตบหน้าเรียกสติกลับมาจากคนที่เขารักเรา เลยอยู่มีชีวิตมาจนทุกวันนี้แหละครับ ทิวก็สู้ๆ เพื่ออนาคตที่ดีของตัวเองนะ เราเป็นกำลังใจให้อีกคน 

ตอนนี้เศร้ามากๆ เลยค่ะ สงสารทิวเหลือเกิน~ ดีนะคะที่เจ้าตัวก็ไม่ได้วู่วามจนถึงกับขนาดไม่สนใจแม้กระทั่งเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมาขัด หลังจากวันนี้นอกจากทิวจะยึดความรักที่มีต่อบูมไว้เป็นหลักแล้ว เราว่ามุมมองบางอย่างควรต้องเปลี่ยนไปเป็นบวกด้วยนะคะ เพราะถึงข้างกายจะไม่มีใครแต่ตัวทิวเองก็ให้กำลังใจตัวเองได้ค่ะ เหมือนกับประโยคที่ว่า 'ทุกๆ อย่างเริ่มต้นที่ตัวเรา' ถ้าคิดดีคิดบวกชีวิตก็มีความสุขถึงแม้ว่าในตอนนั้นจะเป็นช่วงเวลาที่ลำบากมากที่สุดก็ตาม ^^

มีอะไรจะดราม่าอีกมั้ยค่ะจัดมาเลยค่ะ
ผ้าเช็ดหน้าพร้อมทิชชู่พร้อม
ขอบคุณมากนะคะ

ตอนที่อ่านเรื่องนี้ก้อไม่ค่อยสนใจชื่อตอนเท่าไหร่ หรือว่าคนเขียนเพิ่งมาตั้ง อันนี้ก้อไม่แน่ใจ แต่พอมาเจอหัวข้อในกระทู้ที่ขึ้นชื่อตอนมาแต่ละตอนนี่แบบสุดยอดมาก ๆ เห็นแล้วทำให้อยากอ่านขึ้นมาติดหมัดเลยน่ะ ตั้งชื่อได้แบบสะใจจริง ๆ 

ทิวทำไมไม่อยู่เพื่อตัวเอง รอบูมเพื่อ ขัดใจสุดๆ

อ่านสามตอนรวดเลย ทำเอาน้ำตาซึมเลย สงสารทิวที่สุด...บูมหายไปไหน ในเวลาที่ทิวอ่อนแอแบบนี้
ทิวต้องเข้มแข็งนะทิว...

ให้คนแต่ง แต่งได้ดีมากเลยค่ะ

ผมอยากให้เอามาลงทุกวันเลยคับผู้แต่ง จริงๆนะ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 18

ขอบคุณที่อธิบายความคิดของทิวให้ทราบนะครับ ถ้าบูมกลับมาเจอทิวแล้วรู้ว่าชีวิตตอนนี้ของทิวเป็นอย่างไร ลำบากแค่ไหน คงขี้ขลาดกว่าเดิม และคงขี้ขลาดยันท้ายเรื่อง ไหมนะ

ทิว ทำไมชีวิตทิวน่าสงสารขนาดนี้ น้ำตาไหลอีกแล้วอ่านไปก็เศร้าไป สู้ๆ นะทิวอย่ายอมแพ้

บูมนี่นอกจากเป็นคนขี้ขลาดแล้ว ยังโลเลเป็นที่หนึ่งด้วยนะคะเนี่ย เพราะขนาดหัวใจที่เป็นของตัวเองแท้ๆ ก็ยังบอกไม่ได้เลยว่ารู้สึกกับทิวเช่นไร..

กลับมาที่ทิว เราร้องไห้หนักเลยค่ะตอนที่ทิววิ่งมากอดพี่บีม เหมือนๆ กับทิวในตอนนั้นรู้สึกโหยหาเป็นอย่างมาก ทั้งอ้อมกอดอันแสนอบอุ่น และทั้งกำลังใจเล็กๆ ที่จะทำให้ทิวสู้ต่อไปเพื่อวันพรุ่งนี้ได้ เราอ่านแล้วรู้สึกเต็มตื้นกับช่วงอารมณ์นี้ของทิวจริงๆ นะคะ อย่างกับเจ้าตัวเขาได้เจอโอเอซิสท่ามกลางทะเลทรายอย่างไรอย่างนั้นเลยล่ะ

ขอบคุณที่อธิบายความคิดของทิวให้ทราบนะครับ ถ้าบูมกลับมาเจอทิวแล้วรู้ว่าชีวิตตอนนี้ของทิวเป็นอย่างไร ลำบากแค่ไหน คงขี้ขลาดกว่าเดิม และคงขี้ขลาดยันท้ายเรื่อง ไหมนะ

        เห็นใจ เอ็นดู สงสารทิว มันเป็นแบบนี้อ่ะ
        งานสุจริตทิวรับทำหมด รู้สึกดีจังที่เป็นคนคิดได้แบบนี้สิ ๕๕๕ มีความสุข
        รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ จะได้รู้ซะทีว่าบูมจะจัดการหัวใจยังไง

อ่านแล้วรู้สึกอึดอัดสงสารทิวมาก เจอแต่เรื่องร้ายๆ แถมคนที่ทิวเคยอยูู่เคียงข้างตอนที่เขาลำบากไม่มี ก็ขี้ขลาดไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงมากถาม...(เริ่มจะไม่ชอบบูมแล้วนะบอกเลย ) ทิวคงอ่อนแอมากต้องการใครสักคน สู้ สู้ นะทิว น้ำตาซึมเลยค่ะให้กับทิวที่ต้องอยู่ให้ได้บนโลกใบนี้ เพียงลำพัง 

กลับมาเร็วๆเลยนะบูม

พอกลับมาบูมก็ไม่มาหาทิวอยู่ดีจนบังเอินเจอกันที่ร้านสะดวกซื้อที่ทิวทำงานอยู่แบบไม่ตั้งใจนั้นล่ะถึงได้เจอ  เอาใจช่วยละกันนะทิว

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 19

ทิวใช้ชีวิตในทุกๆ วันเพียงเพื่อตัวเองเถอะนะคะ แล้วนำความรักที่เก็บเอาไว้ให้ 'ใครคนนั้น' มามอบให้กับตัวเองยังดีเสียกว่า ส่วนใครเขาจะเห็นหรือไม่เห็นค่าของเราก็ช่างเขาปะไร

เห็นมะ  ทิวก็ทำเพื่อชีวิตตัวเองได้แล้ว อย่างน้อยยังมีต้องที่คอยเคียงข้างมาตลอดนะ คิดถึงใจตนเองบ้าง

    จะเจอกันทั้งทีเจอที่ร้านสะดวกซื้อ ตอนแรกคิดว่าจะได้เจอกันที่บ้านพร้อมเห็นป้ายประกาศขายบ้านเสียอีก
    อ่านตอนนี้แล้วอินอ่ะ อินกับทิวจริงๆ ๕๕๕   เข้าใจล่ะว่าทำไม บูม ถึงว่าตัวเอง ขี้ขลาดขนาดนั้น เข้าใจแล้ว สงสารทิวสุดๆอ่ะ เจ็บใจแทนทิวก็เจ็บใจแต่ก็ไม่รู้ความจริงเรื่องบูมว่าเป็นยังไง ใจบูมคิดไรอยู่ อยากให้ทิวตั้งหน้าตั้งตาทำงานใช้หนี้สินให้หมดๆไปดีกว่า ลืมอ้ายคนขี้ขลาดนี่ไปเสียเถอะ  โอ้ยยยย โอ้ยยย อ่านแล้วอารมณ์ขึ้นจริงๆนะผู้แต่ง ๕๕๕ 
      รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับว่าทิวจะเป็นไง ทิวจะทำใจได้มั้ยอ่ะ มาต่อเร็วๆนะคับ เย็นนี้เลยนะคับ

:katai1:เอาอีกแล้วมีเรื่องให้
กระทบจิตใจอีกแล้วรอบนี้ทิวจะจิตตก
อีกมั้ยเนี่ยบูมกลับมาแถมยังมีแฟนใหม่
มิหนำซ้ำพอเจอกันบูมไม่ทักทิวซักคำ

มึงเกินไปจริงๆ ว่ะบูม ขี้ขลาดขนาดนั้น ไม่มีคำไหนเหมาะกับมึงละนอกจาก "เหี้ย" ขออภัยที่หยาบคาย ทิวไม่ต้องรอบอกความในใจแล้วมั้ง รอคนแบบนี้เพื่อ? เมื่อไรบูมจะรู้ว่าชีวิตทิวต้องผ่านอะไรมาบ้าง

อ่านตอน 17 สงสารทิวมากเลยค่ะ บอกตรงๆ เลยนะแอบน้ำตาซึมด้วย  งอนบูมแล้ว ไม่สงสารทิวบ้างรึไง สู้ๆ นะทิว  ยังแอบหวังนะว่าถ้าบูมกลับมาก็จะมาหาทิวในทันที  แต่ที่ไหนได้ พออ่านตอน 18 บูมกลับมา แต่ไม่มาหาทิวอะ ที่เจอกันก็เพราะบังเอิญเจอ     ทิวอย่ารอใครคนนั้นอีกเลย รักตัวเองให้มากๆ นะทิว  :m9:อ่าน 2 ตอนนี้แล้วขอติดแฮชแท็ก #ทีมทิว นะคะ 

โอ๊ยยยยไม่ไหวแล้วแบบเจ็บแทนทิว ตอนนี้ก็ทำน้ำตาซึมสงสารทิวมากๆ อ่านแล้วแบบมันจี๊ดขึ้นมาทันทีในอกเลยทีทิวคิดว่า "บูมมีแฟนแล้วนี่เองถึงได้ไม่อยากกลับมาเจอทิวอีกครั้ง เพราะอย่างนี้นี่เอง แค่คำทักทายสักคำจากบูมก็ยังไม่มีเลย เพราะอย่างนี้นี่เองบูมถึงไม่เคยอยากมาหา บูมคงจะลืมทิวไปแล้ว คงลืมไปแล้วแน่ๆ แม้จะเตรียมใจไว้บ้างแล้วว่ามีโอกาสสูงที่บูมจะมีแฟนใหม่จนลืมเพื่อนคนนี้ไป แต่การได้รับรู้จากเรื่องจริงก็เจ็บปวดกว่าที่เกิดขึ้นในความคิดอย่างมากทีเดียว

บูมลืมทิวไปแล้ว!!!"  อ่านจบท่อนนี้แบบว่ามันเจ็บในอก มันคงเจ็บมากๆ แน่สำหรับทิวที่คนสำคัญไม่มีแม้แต่คำทักทายให้น่ะ

ทำใจไม่ได้พูดเลย...ไม่ชอบบูม มีแฟนก็น่าจะบอกทิวตั้งนานแล้ว ให้ทิวรออย่างมีความหวังอยู่ได้
ใช่ทิว รักตัวเองดีที่สุด ชีวิตทิวทำไมมีแต่เรื่องแบบนี้น่ะและยิ่งความหวังที่ช่วยปะทังชีวิต ก็คือการรอบูม ดันออกมาเป็นแบบนี้
ทิวจะเป็นยังไง..

ถ้างานดราม่ามาเองแบบนี้ สงสัยว่าเราคง
ต้องสำรองน้ำตาเผื่อเอาไว้ล่วงหน้าเสียล่ะ
ค่าา~

โอ้วววววววววววว รินคงต้องเตรียมใจและเตรียมทิชชูรอเลยใช่มั๊ยค่ะเนี่ย 

ปล.รอตอนพิเศษของต้นสนอยู่ด้วยนะคะ 

  ผู้แต่งคับ จะ re-write อีกเหรอคับ อ่อๆ บูมเขาคิดแบบที่ผู้แต่งบอกไว้แบบนี้เอง ผมรอ รอ รออ่านต่อคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 20

      ในที่สุดก็มาเจอกันและพูดคุยกันจนได้สินะ อ่านไปน้ำตาซึมไปเลย เล่นเอาซึ้งมากๆคับ สงสารทิวจับใจอ่ะ  โหยยยย คิดว่าทิวจะกินยาฆ่าตัวตายอีกซะแล้ว เห้อออ โล่งใจเลย สองคนนี้จะได้ใช้ชีวิตร่วมกันนานแค่ไหน
       รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ อยากให้มาบ่อยๆคับ

ถ้าสติสัมปชัญญะกลับคืนมาเต็มร้อยเมื่อไร ก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันนะคะว่าทิวจะโทษว่าเป็นเพราะตัวเองใช่ไหม? ที่ได้ทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งให้ต้องเสียใจ เนื่องจากไปแย่งเอาบูมมาเป็นของตัว

บูมมาให้ความหวังทิวอีกแล้วววววว
ทั้งที่ตัวเองยังไม่เคลียร์ทั้งเรื่องแม่
ไหนจะแฟนสาวตัวเองอีก

เย้ บูมจะสู้ เหอๆ ปัญหารอให้แก้อีกเพียบ ไหนจะแฟนคนปัจจุบัน ไหนจะพ่อแม่บูม หวังว่าจะแต่งให้บูมสู้จริงๆ อย่างที่พูด หรือไม่ก็ให้บูมขี้ขลาดไปเรื่ิอยๆ จนทิวทนไม่ได้แล้วหนีไปก็ดีนะครับ เป็นกำลังใจให้คนแต่ง

อืม สุดท้ายก็ยอมมอบตัวมอบใจให้เขาอย่างสมบูรณ์ จะมาเสียใจที่หลังไม่ได้แล้วนะทิว

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 21

       ทิวกับบูม พวกเขาอยู่กันสองต่อสองโรแมนติกจริงๆ อ่านแล้วมีความสุขที่คนรักกัน ๕๕๕
       อ่านไปก็ซึ้งใจไปด้วยที่ทิวกับบูมพูดความจริงที่เผชิญมาออกมาจนหมด นี่คงจะเป็นจุดเริ่มต้นให้ทิวกับบูมเข้าใจกันแล้วก็มีกำลังใจต่อสู้กับอุปสรรคความรักของเขาสินะ  อ่านแล้วน้ำตามาอีกแล้วอ่ะ ๕๕๕ สุขใจ สุขใจก่อนกินข้าวเที่ยง ๕๕๕
         รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาเร็วๆนะคับผู้แต่ง มาบ่อยๆด้วย อันนี้บังคับ ๕๕๕ 

ถึงแม้จะผิด แต่ก็ดีกว่าทำตามความต้องการของผู้ใหญ่ แล้วปล่อยให้ผู้หญิงเขาทนอยู่กับคนที่ไม่มีวันให้ใจตัวเองนั่นล่ะค่ะ และเราว่าทิวพร้อมที่เดินหน้าไปกับบูมนะคะ เพราะถึงแม้หนทางข้างหน้าจะต้องพบเจอกับความเจ็บปวดแต่ต่างคนต่างก็ยังมีกัน ^^ เหลือก็แต่ตัวบูมนั่นล่ะ ว่าแต่นี้ต่อไปจะเป็นหลักที่แข็งแรงมากพอให้ทิวได้จับยึดเอาไว้หรือเปล่า? ก็เท่านั้น..

มาดูกันว่าบูมจะสู้ได้แค่ไหน เกรงว่าจะต้องสงสารแต่ทิวถ้าฝากชีวิตไว้กับคนขี้ขลาดแบบบูม ถ้าบูมสู้ไปได้แค่ไม่เท่าไรแล้วหมดแรงคนที่เจ็บสุดคงเป็นทิว

อ่านสองตอนรวด.... อุปสรรค์รักนี้ขัดใจพ่อแม่อีกแล้ว อ่านแล้วน้ำตาซึมสงสารทิว
ขอให้บูมมีความกล้า แอบกลัวอยู่เหมือนกันเพราะบูมขี้ขลาดหนีทิวไปแล้วครั้งหนึ่ง แถมหมั้นกับผู้หญิงอีกด้วย
เอาใจช่วยทั้งคู่ 
     ให้คนแต่งที่น่ารักค่ะ

ในที่สุดบูมก็เลิกขี้ขลาดสักที
และก็คิดที่จะลุกขึ้นสู้เพื่อทิว
และก็เพื่อตัวเองแต่ดูแล้วอุปสรรค
คงจะพิสูจน์เยอะพอสมควรเลยละ

เอาใจช่วยทั้งคู่ให้ผ่านอุปสรรคไปให้ได้ ถึงแม้มันจะทำให้ใครบ้างคนต้องเจ็บแต่ในเมื่อบูมกับทิวตัดสินใจแล้วก็ควรที่จะเป็นกำลังใจให้กันและผ่านมันไปให้ได้ เอาใจช่วยไรท์ด้วยให้เขียนนิยายดีๆ แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ สู้ๆ นะคะ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 22

เผื่อเราด้วยค่ะต้อง! หมั่นไส้แท้~ สัมผัสได้เลยค่ะว่างานนี้ทิวเจ็บหนักแน่ๆ เพราะต้องรับมือกับความไม่แน่นอนของบูม รวมไปถึงคุณแม่และคู่หมั้นที่ต้องตามอาฆาตมาดร้ายทิวไม่เลิกชัวร์ๆ

มาอ่านอีกรอบก้อยังสนุก ซาบซึ้ง สะเทือนใจเหมือนเดิม เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราอยากเก็บเป็นหนังสือมากเลยน่ะ เพราะชอบมาก ๆ น่ะ อ่านแล้วมันอินมาก ๆ 

ยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารทิว ...ก็ความรักของบูมไม่รู้ว่าจะไปได้แค่ไหน ไหนจะแม่ ไหนจะคู่หมั้น(ดูท่าจะไม่ยอมปล่อยบูม..ไม่รู้ว่าจะร้ายเหมือนนินาหรือเปล่า    แอบกลัวแทนทิว )

และคนที่ต้องเจ็บหนักคือทิว 

ต้องควรแก้แค้นโดยการชักปืนออกมาแล้วยิงเข้าที่กลางหน้าผากให้ทะลุหัวออกไปด้านหลัง จากนั้นก็ลากศพไปฝังไว้หลังบ้าน เพราะความตายเหมาะกับคนอย่างบูมที่สุด (ขอโทษที่อินไปนิด)

ตอนที่ 20 แอบหน่วงๆ ในหัวใจ กลัวบูมจะมาทำให้ทิวเสียใจอีก แต่ก็ให้กำลังใจบูมนะ สู้กับปัญหาต่างๆ ให้ได้ แฟน พ่อแม่ ถ้าบูมสู้จริงๆ มันต้องผ่านไปได้ อย่าขี้ขลาดแบบที่แล้วๆ มาก็พอ

ตอนที่ 21 เขินนนนนนน ชอบมากเวลาที่ทิวกับบูมอยู่ด้วยกัน แม้ว่าเป็นความรักที่มีอุปสรรคและปัญหามากมายรออยู่ แต่ขอแค่ทั้งคู่เข้มแข็งและเดินไปพร้อมกันก็คงจะผ่านมันไปได้ แม้จะยังรู้สึกกลัวใจบูมอยู่ก็ตามเหอะ 

ตอนที่ 22 ฮือออออออออ สงสารทิว อยากพุ่งตัวไปดึงแพรวกับคุณแม่ออกมาจากฉากนี้มาก ทิวไม่เป็นไรนะ ไม่คิดมากนะ 

ริน +เป็ดให้ทุกครั้งทุกตอนค่า 
แต่สงสัยจังเลยว่า + ชื่นชมเค้าบวกกันตรงไหนค่ะ? รินหาจะบวกให้อยู่นานแล้วแต่หาไม่เจอ 

ดูเหมือนอุปสรรคใหญ่จริงๆ จะเป็นคุณแม่ของบูมมากกว่าที่จะเป็นแฟนสาวของบูมซักอีก เหมือนคุณแม่จะรับไม่ได้มากๆ เลยถ้าลูกตัวเองจะรักกับผู้ชายด้วยกัน บูมกับทิวคงได้เจอศึกหนักแน่ๆ คราวนี้

        ตอนนี้เป็นตอนที่สะใจเล็กๆก่อนจะเจออุปสรรคอื่นๆข้างหน้า เพราะทิวกับบูมตกลงร่วมลงเรือลำเดียวกันแล้ว โดยมีด่านคู่หมั้นกับพ่อแม่ของบูมเป็นด่านตายที่ต้องฝ่าไปให้ได้ พี่บีมจะเข้ามาช่วยน้องบูมอีกมั้ยพี่
                          สงสารคนเป็นพ่อแม่ก็สงสารน่ะ ต้องมาหนักใจเรื่องลูกแทนที่จะปล่อยวาง เห้อออ!!  สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ขนาดจะหาเมียยังไม่ได้หาด้วยตัวเองเลย  นี่ล่ะมั้ง มีเงินหาเมียที่สวยให้ลูกได้ แต่หาเมียดีๆให้ลูกไม่ได้ รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาเร็วๆนะคับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 23

ความเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นในอนาคตจะเป็นหายนะสำหรับทิวรึเปล่า แต่ถ้าเป็นหายนะสำหรับบูมก็.....ช่างบูมมัน สมควรโดน อินอีกละ

ถ้าคุณแม่ทราบเรื่องที่บูมใช้หนี้แทนทิวแบบนี้ คะแนนของทิวคงจะยิ่งติดลบไปกันใหญ่เลยนะคะ ดีไม่ดีคุณแม่อาจจะคิดว่าทิวเป็นคนแก่เงินจนเอามันมาฟาดหัวลับหลังบูมเพื่อจ้างให้ทิวเลิกยุ่งกับลูกชายของตัวเองไปเลยก็ได้..

บูมจะทำไงละทีนี้เจอเหตุการณ์ที่กดดัน
และต้องเลือกอีกแล้วครั้งนี้บูมจะทำให้
มันผ่านไปได้มั้ยหรือว่าทิวจะต้องเจ็บปวด
กับบูมอีกครั้งน่าสงสารต้องอ่ะชอบทิว
แต่ก็ไม่กล้าบอกเพราะรู้ว่าทิวรักใครและ
ไม่อยากจะให้ทิวเจ็บปวด

        มาอ่านช้า เมื่อคืนรออ่านจนง่วงนอนไปเลย
            เริ่มเข้มข้นขึ้นแล้วสิ ต่อไปบูมจะทำอะไร เห้ออออ!! ท้าทายกับความถูกผิดมากๆ ท้าทายกับจารีตสังคมจริงๆ เห็นความท้าทายแบบนี้รู้สึกสะใจส่วนหนึ่ง ส่วนหนึ่งรู้สึกห่วงว่าต่อไปจะเป็นยังไง จะเกิดอะไรขึ้น รู้สึกถึงความถูก-ผิดกำลังตีกัน ทำให้เกิดความสับสนว่าจะเอายังไงดี ๕๕๕
        รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาไวๆนะคับ

ตอบได้ว่าค้างมาก...ว่าบูมจะทำอะไร? จะยอมขัดใจแม่เพื่อได้เลือกคนที่รัก หรือว่าจะปล่อยให้ทิวไป..
กลัวคำตอบอันหลังมาก ไม่อยากให้บูมยอมปล่อยมือทิวไปเลย แต่ก็หวงความรู้สึกทิวที่ต้องอยู่แบบเจ็บๆแบบนี้ 

สู้ไปให้ถึงทีสุดก่อนนะ ทิวกับบูม 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 24

พ่อแม่รังแกฉันอีกแล้วววววว

    บูมเป็นคนนำเอาความท้าทายมาหาทิวเองเลยนะ ต้องสนุกขึ้นแน่ๆเลย
    ตอนนี้ทิวคงจะมีความคิดหลายอย่างอ่ะ ที่ได้เห็นบูมกับแพรว
    รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

'ความเหมาะสม' ไม่ได้อยู่คู่กันกับ 'ความสุข' เสมอไปหรอกนะคะทิว โดยเฉพาะกับตัวบุคคลที่ถูกใครต่อใครยัดเยียดคำๆ นี้มาให้อย่างบูม อีกอย่างค่ะ เกิดมาทั้งทีจะให้ชีวิตดิ่งเป็นกราฟเส้นตรงอย่างเดียวก็ใช่ที่ ถ้าไม่ทำอะไรเพื่อตัวเองและคนที่รักดูบ้างก็คงจะน่าเสียดายแย่เลยนะคะ ^^

อ่านเรื่องนี้ ทิวที่น่าสงสาร มีความรักก็มีอุปสรรค์แถมยังต้องใช้ชีวิตลำพัง แม้ว่าตอนนี้บูมจะเข้ามาแล้วก็ตาม แต่มันก็ยังไม่แน่นอนว่าบูมจะอยู่ตรงนี้กับทิวอีกนานแค่ไหน เพราะแม่ยิ่งไม่ชอบความรักแบบนี้ ไม่เห็นด้วยกับความรักแบบนี้เลยต้องไปดึงแพรวที่ไม่รู้อิโน่อิเน่อะไรเลยเข้ามาผัวพันด้วย รักสามเศร้า เราสามคน  เหมือนกับร่มคันเดียวที่ยืนด้วยกันไม่ได้สามคน ต้องมีหนึ่งคนที่ยอมเปียกและเดินจากไป

ให้กำลังใจคนแต่งค่ะ ชื่นชมผลงานของคนแต่งคนนี้จริงๆ 

ผิดที่คนแต่งครับบอกเลย อะล้อเล่นขำๆ

บางที่ใครไม่เป็นบูมคงไม่เข้าใจ  หราาาาาาา

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 25

ถ้าต้องทนเก็บงำความรู้สึกที่มีต่อทิวเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไปก็บอกๆ ให้ทิวได้รับรู้ไปเสียเถอะค่ะ จะสมหวังหรือไม่สมหวังจะได้รู้ๆ กันไปเลย และเราว่าต้องเองก็คงจะรู้อยู่แล้วนั่นล่ะว่าคำตอบของทิวจะออกมาในรูปแบบไหน แต่ตราบใดที่คำตอบที่ว่านั่นยังเป็นเพียงแค่การคาดเดาไปเองของต้อง มันก็ยังไม่ชัดเจนเท่ากับได้ฟังจากปากของเจ้าตัวเขาเองนี่เนอะ ^^

เผื่อใจเอาไว้บ้างนะคะต้อง~    

ถึงบูมจะบอกว่าทิวไม่ใช่มือที่สาม แต่ทิวเพิ่งจะมาแสดงว่าตัวเองรักบูมหลังจากที่มีคู่หมั้นแล้วนีนะ
สงสารต้อง แต่อยากให้ต้องบอกทิว บอกให้ทิวรู้ความรู้สึกจริง
บอกตรงนะ ต่อให้บูมบอกว่ายังไม่แต่งก็ยังมีหวังแต่ตัวเองยังไม่กล้าที่จะเคลียร์ให้มันเด็ดขาด แถมนางชะนีเริ่มสงสัยอีกด้วย
ไม่อยากจะคิดเลย ทิวเจอมาหนักแล้วนะ 

      อ่านตอนนี้แล้ว บูมพยายามพูดให้ทิวมั่นใจในตัวบูมขึ้น ทิวก็มั่นใจบูมขึ้นจนรู้สึกว่ารักบูมเหลือเกิน แต่ผมคนอ่านอ่ะ ไม่มั่นใจเลย เพราะบูมพูดถึงความตายบ่อยมั้ง กลัวว่าต่อไปบูมจะโดนกดดันอะไรอีกรึป่าวแล้วทิวจะโดนแม่บูมทำอะไรมั้ย แต่บูมกับทิวเขามั่นใจในกันและกันแล้วพวกเขาต้องผ่านไปได้สิ บูดพูดแบบท้าทายกับความตายเลยนะ เอาสิ หึหึ
        รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

ก็เพราะว่าคนในอุดมคติบนโลกนี้ไม่มีเลยนั้นแหละครับ เขาถึงมาคาดหวังกับนิยาย เพราะมันเป็นสิ่งที่จิตนาการขึ้นจากสิ่งที่มุนษย์ปัจจุบันนี้ไม่มี โดยเฉพาะเรื่องโชค แม้แต่คนรัก ทุกวันนี้ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆไม่ว่าชายหญิง หรือเพศที่สาม มันหายากขึ้นทุกวัน ไม่ใช่ไม่มี มันมีแต่มีน้อยมาก เขาเลยคาดหวังกับนิยายเยอะ เพื่อปลอบใจตนเอง แต่ก็รู้ว่ามันไม่ถูกที่จิคิดแบบนั้น  แต่บ้างคนเอามันมาเป็นกำลังใจให้ตนเองก็มี โดยเฉพาะผมนี้แหละ เพราะผมรู้ว่าชีวิตจริงจะได้อะไรมาสักอย่างมันไม่ง่ายเลย ถ้าได้มาจะรักษาให้อยู่กับเราตลอดไปมันก็ยากลำบากในการจะทำ แต่คนเราก็อย่างที่กล่าวมาถ้าความคิดสองด้านมันต่อต้านกันก็จะเป็นอย่างบูม เพราะจะทำอะไรสักอย่างมันไม่กระทบแค่ตัวเรามันยังกระทบคนอื่นด้วย มันเลยทำอะไรก็ลำบากไปหมด จนบางคนถึงต้องหาอะไรมาปิดกันปกป้องตนเองจากสิ่งเหล่านั้น

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 26

      รับทราบคับ ดีแล้วคับผู้แต่ง ตัวละครแบบคนธรรมดาแบบนี้มีให้ลุ้นเยอะดีคับว่าเขาจะดำเนินต่อไปยังไง ผมก็ลุ้นไปด้วย ๕๕๕
          ตอนนี้ชอบฉากที่บูมคุยกับพี่ชายมากๆคับ ลุ้นว่าพี่บีมจะออกโรงมาช่วยยังไง
      รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

ไม่ว่าตอยไหน ก็ติดอยู่กับคำว่าพ่อแม่ผู้ที่เขาเลี้ยงดูเรามาผู้มีพระคุณหานับมิได้เนี้ยแหละ

พอบูมห่างๆ ออกมาจากแพรวก็ได้รู้เลยนะคะว่าตลอดมาแพรวเป็นผู้หญิงที่เยอะและเอาแต่ใจตัวเองสุดๆ แขนขาอ่อนเปลี้ยหรือก็เปล่า มางานแค่นี้ก็ต้องให้บูมย้อนไปย้อนมาหลายๆ รอบ ทำอย่างกับการจราจรในกรุงเทพฯ รวดเร็วเหมือนถนนในต่างจังหวัดไปได้..

ในที่สุดพี่บีมก็รู้จากปากบูมซักที
ทีนี้บูมก็คงจะมีที่ปรึกษาและคอย
ช่วยเหลืออย่างเต็มที่ล่ะนะเหมือนกับ
สมัยเรียนที่พี่บีมคอยช่วยบูม

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 27

แผนการของพี่บีมเฉียบขาดไปเลยค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะสร้างแค่กระแสให้คนอื่นสงสัยเล่นกันเฉยๆ ที่ไหนได้กลับได้ผลเกินคาดก็ตรงที่แพรวเข้ามาเห็นจะๆ ตาเองเนี่ยสิ~ จะเป็นยังไงต่อไปน้าา..

ปล. มีคำผิดด้วยจ้า~

1. ทิวพูดเหมือนที่บูมบอกวันนั้นเลย "อย่างน้อยทิว(บูม)ก็จะไม่มีวันเสียใจว่ากูไม่เคยทำอะไรเพื่อความรักของกูกับทิว(บูม)เลย"

2. ทิวเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง เมื่อร้อง(ต้อง)ยืนยันอีกหนจึงคิดว่าไม่น่าจะฟัง(ผิด) ต้องชอบทิวมานานแล้วหรือ ทำไมทิวไม่เคยเห็นต้องมีท่าทางที่ทำให้ระแวงสงสัยเลย คบกันมาตั้งเกือบ 20 ปี ทิวไม่คาดคิดมาก่อนว่าต้องจะแอบชอบ

เอาล่ะซิ คราวนี้แพรวคงได้รู้หรือสงสัยถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่แล้วล่ะซิ

หวังว่าอะไรๆ มันจะดีขึ้นและเป็นไปอย่างที่บูมคิดนะ

         พี่บีมเขามาช่วยน้องชายแบบนิ่มๆแต่แรงและตรง แพรวถึงกับกระเป๋าหลุดมือเลยทีเดียว ต่อไปแม่บูมต้องรู้แน่ๆ จะเข้าไปคุยอะไรๆกับทิวสองต่อสองรึป่าว ลุ้น งานนี้ลุ้นจริงๆคับ
        รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

เต็มๆตาเลยนะแพรวแถมเป็นแบบfull hdเลย

วันนี้จะมาไหมน้อ~

ภาพมันชัดขนาดนี้ไม่ต้องถามแล้วมั้งค่ะชะนี แพรว .... อุ้ยตายว้ายกรี้ดกระเป๋าหลุดมือเลย 

แต่ไม่รู้ว่า ทิวจะเจออะไรอีก สงสารทิวอย่างแรง 

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ต่อไป คนแต่งด้วยนะ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 28

บูมน่าจะกล้าและใจแข็งแบบนี้ตั้งแต่ก่อนหมั้นนะ แต่ที่ทำอยู่ก็ถือว่าบูมทำดีแล้วล่ะ ยังไงก็สู้ต่อไปนะบูมอย่าใจอ่อนและยอมให้พ่อกับแม่บังคับอีกล่ะ ถ้าไม่อยากเห็นทิวต้องเจ็บอีกบูมต้องสู้นะ

ถ้าแพรวจะโทษก็ไปโทษพวกคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นตัวตั้งตัวตีให้มีการหมั้นระหว่างกันเกิดขึ้นมาจะดีกว่านะคะ เพราะบูมเองก็ตกอยู่ในสถานะผู้ถูกกระทำไม่ต่างไปจากแพรวเลย นี่ดีแค่ไหนแล้วคะเนี่ยที่บูมบอกความจริงกับแพรวตั้งแต่เนิ่นๆ ว่าบูมไม่เคยคิดกับแพรวเกินไปกว่าเพื่อนเลย แล้วทำไมถึงยังอยากที่จะหลอกตัวเองต่อไปอีกว่าบูมจะเป็นยังไงแพรวก็รับได้ เราไม่เชื่อหรอกค่ะ เพราะกี่รายๆ ก็พูดแบบนี้ในตอนแรกๆ ทุกที สุดท้ายยังไง? ก็ไม่พ้นเรียกร้องให้ได้ดั่งใจตัวเองอีกอยู่ดีนั่นล่ะ

ทางที่ดีเราว่าแพรวทำใจเถอะค่ะ เพราะเรื่องของความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้จริงๆ แต่ดูท่าแล้วคงจะยากสักหน่อยนะคะ เพราะแพรวเองเหมือนกับจะผูกใจเจ็บบูมไม่ใช่น้อย ไม่อย่างนั้นคงไม่ขู่บูมหรอกว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณทิพย์นภา แต่เราว่านะ แพรวอย่าได้ขู่บูมให้เสียเวลาไปเลยค่ะ เพราะยังไงเรื่องก็ต้องแดงขึ้นมาแล้วเข้าไปถึงหูคุณแม่ของบูมเขาอยู่ดีนั่นล่ะ มาถึงขั้นนี้แล้วเราว่าบูมเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้วล่ะว่าชีวิตต่อจากนี้คงไม่ง่ายแน่ๆ แค่อุปสรรคจากเล็กๆ จากแพรวเราว่าบูมเอาอยู่อยู่แล้วล่ะเนอะ ^^

เข้มแข็งเข้าไว้นะคะบูมกับทิว~

ผู้ชายเขาบอกว่าเป็นเกย์ แถมเขาก็บอกว่ารักกันตั้งแต่เรียนมัธยมด้วยกันก็แล้ว และผู้ชายยังบอกอีกว่าไม่ได้รักหลอนเลย
เธอยังจะยื้อเอาอะไรอีกละแพรว...เพลียกับนางมาก และที่นางจะไปคุยกับแม่ของบูมเอง ปัญหามันจะยิ่งบานปลายไหมละนี่
เฮ้อ! สงสารก็แต่ทิวนี้แหละที่จะเป็นที่รองรับ ...บูมจะปกป้องทิวได้แค่ไหนกันนะ 

ยัยแพรวนี่ก็ทู่ซี้เกิ๊นนนน
เหมือนจะอยากเอาชนะ
โดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
ว่าสุดท้ายคนที่เจ็บที่สุด
ก็คือตัวเองนั่นละถ้าเรื่อง
มันเลยเถิด

ตอนที่ 24 กลัวคุณแม่เข้าใจทิวผิดจังเลย ก็เข้าใจนะว่าบูมหวังดี แต่ก็กลัวจริงๆ ว่าความหวังดีจะกลายเป็นทำให้ทิวเจอกับอะไรที่แย่ๆ ร้ายๆ บูมจะตัดสินใจยังไงนะ แม่ หรือความรัก มันเลือกยากมากๆ แต่บอกตามตรงนะ บูมอย่าเลือกที่จะทิ้งทิวเด็ดขาด สู้สิบูม สู้ๆ 

ตอนที่ 25 ใจชื้นขึ้นมานิดนึงที่บูมยังคงอยู่กับทิว แต่ความกลัวก็ยังไม่หมด ยิ่งเมื่อมีแพรวเข้ามาเป็นตัวแปรเพิ่ม กลัวจริงๆ เลย 

ตอนที่ 26 แพรวเริ่มสงสัยแล้วสินะ ยอมรับว่ากลัวมากจริงๆ กลัวทิวจะต้องเจออะไรแย่ๆ อีก ทิวรักบูมมาก บูมเองก็(เหมือนจะพยายาม)ทำให้ทิวเชื่อว่าบูมรักทิว แต่ยังไงล่ะ มันมีปมมาก่อนหน้านี้ คนอ่านยังกลัวอยู่เลย กลัวจะดราม่าหนักกว่าเดิม ต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าหรือทิชชู่อีกกี่โหลค่ะเนี่ย ฮืออออ 

ตอนที่ 27 พี่บีมจะคอยเป็นที่ปรึกษาให้บูมได้ ยังไงก็เชื่อมั่นในพี่บีม และตอนนี้รำคาญยัยแพรวมากขึ้นตามลำดับ 

ตอนที่ 28 เอาใจช่วยบูมมากๆๆๆๆๆ แม้จะช้าไปนิดแต่บูมก็แข็งแกร่งขึ้นนะ สู้ๆ นะบูม สู้ให้ถึงที่สุด ต่อให้เป็นความรักที่ไม่มีใครยอมรับ แต่ขึ้นชื่อว่าความรักมันคือสิ่งที่สวยงามเสมอหากเรารู้จักรักให้เป็น และสำหรับยัยแพรว 

ปล. รอตอนต่อไปค่ะ ไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆ แต่จะมาตามอ่านให้ครบค่ะ และ +เป็ดให้ทุกตอนอีกเช่นเคย รอครบ 250 เม้นต์เมื่อไหร่ รินจะมาตาม +ชื่นชมให้นะคะ เป็นนักเขียนคนแรกที่จะ +ชื่นชมให้เลยค่ะ 

อ่านยังไม่จบค่ะ ขอแปะไว้ก่อนนะคะ แต่ +เป็ดไว้ให้ทุกตอนล่สงหน้าแล้วค่ะ ไว้จะแวะมาอ่านต่อค่ะ เป็นนิยายที่หน่วงเหลือเกิน อ่านรวดเดียวจบไม่ไหว แต่ก็ชอบค่ะ

    การเริ่มต้นของบททดสอบความรักของทิวกับบูมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
     รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

อืม จะว่ายังไงดี ถ้าบูมจะเด็ดขาด ก็เอาให้ขาดไปเลย  ถ้ามัวแต่รอโน้นรอนี้ อะไรๆก็ไม่เดิน ถ้าคนเป็นพ่อแม่จะมีนิสัยและเห็นแก่หน้าตาตัวเองแบบนี้ก็คงไม่ไหว ถึงเขาจะเป็นผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงมาแบบผิดๆก็เถอะ  ถ้าไม่ติดตรงคำว่าพ่อแม่ อะไรๆคงง่ายขึ้น

แวะมาสะกิดนักเขียนค่ะ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 29

ก็ถ้าทิพย์นภาไม่ใช่คุณแม่ ต้องคิดเหรอคะว่าบูมยังจะปล่อยให้เขายืนด่าทิวฉอดๆ อยู่แบบนี้ ลองเป็นคนอื่นดูสิ ได้เลือดกลบปากตั้งแต่ยังพูดประโยคแรกไม่จบแล้วล่ะค่ะ ถึงในความจริงจะน่าโดนสักแค่ไหนก็เถอะ เพราะแต่ละคำที่หลุดออกมาจากปากทิพย์นภานี่แย่ยิ่งกว่าสิ่งที่เขาเอามาเปรียบเทียบว่าเป็นทิวเสียอีกนะคะ ด่าทิวทีเราเองยังลืมไปเลยค่ะว่าเขาเป็นอาจารย์ ถ้าลูกศิษย์ได้มาเห็นกับตาตัวเองก็คงจะแขยงน่าดูพอกันนี่ล่ะ

แล้วจากที่ฟังๆ ดูยังไม่เห็นมีตรงไหนเหมือนกันนะคะที่ห่วงความรู้สึกของบูม ทั้งอับอายเอย จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเอย กลัวว่าแม่ของแพรวจะมาว่าเอาเอย คือห่วงหน้าตาและชื่อเสียงของตัวเองล้วนๆ ทั้งๆ ที่ตัวเองต้องรับหน้าก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอคะ เจ้ากี้เจ้าการดีนักหนิที่จะให้เด็กสองคนเขาหมั้นกัน เรียนผูกเองก็ต้องเรียนแก้เอาเองค่ะทิพย์นภา..

ปล. คุณแม่ทำเราหงุดหงิดใจสุดๆ ไปเลยค่า!

รอตอนต่อไปนะคะ ^^

ยังเรียกน้ำตาได้เป็นลิตรเหมือนเดิม
สงสารทิวสุดๆ ต้องนายเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอด อย่าพลาดทำร้ายทิวอีกคนเพราะอารมชั่ววูบนะ
รอตอนต่อไปค่ะ

ต้องใจเย็นค่ะ...

ต้องมีสติหน่อยอย่าเพิ่งทำไรไปนะ
เพราะไม่งั้นทุกอย่างที่ทำมานี่หาย
ไปหมดเลยนะทิวคงจำไปอีกนานเลย
กับสิ่งที่เกิดขึ้น

ผมสนับสนุนต้องนะ ถ้าจะตัดขาดก็ตัดขาดเลย เสียดายที่ต้องดูแลทิวดีมาตลอด ช่วยมันมาก็หลายครั้ง ถ้าต้องตัดใจไปแล้วชีวิตต้องจะดีขึ้นกว่านี้เราว่าก็ดีนะ เพราะอย่ามาเสียเวลากับคนแบบทิวเลย มีแต่จะทำให้เป็นทุกเปล่าๆ ดูแล้วมันก็น่าสมเพชจริงๆนั้นแหละ จนไม่รู้พูดยังไง ตอนนี้มันสะท้อนสังคมแบบนี้ได้ เกิน100%จนน่าใจหายเลยอ่ะ

เฮ้อออ   บอกตรงๆ เหนื่อยใจกับแม่ของบูม บังคับกันเข้าไป บังคับกันเข้าไป

เอาให้บูมตายไปเลยดีมั้ย มีชีวิตที่ไม่สามารถตัดสินอะไรได้เองแบบนี้เนี่ย เหนื่อยแทนบูมจริงๆ

ค้างมากค่ะ พูดเลย  ต้องอย่าทำอะไรทิวนะขอร้อง เรารู้ว่านายใจหล่อมากไม่ทำหรอก 
คุณทิพย์นภา นี้เป็นคุณแม่แน่เหรอค่ะ ทำไมบังคับลูกจังค่ะ ลืมไปหรือเปล่าว่าลูกนะเลี้ยงได้แค่ตัวหัวใจเลี้ยงเขาไม่ได้นะค่ะคุณแม่... ส่วนบูมก็พูดไม่ออกน้ำท้วมปาก ได้แต่บอกว่ารักกัน รักกัน เพลียจริงๆ สงสารแต่ทิว ทำไมชีวิตต้องมาเจออะไรแบบนี้

พูดได้ว่าน้ำตาซึมได้อีกค่ะ   

ขอบคุณคนแต่งค่ะ ทำให้อินได้มากขนาดนี้ 

      โหหหห แม่บูมพูดแรงมากๆ เข้าใจเลยคับว่าคนเรานิสัยใจคอไม่เหมือนกัน ไม่ไผ่ยังต่างปล้อง พี่น้องยังต่างใจ มันเป็นแบบนี้จริงๆ
       สงสารบูมกับทิวจะต้องฟันฝ่าอุปสรรคถึงไหน จะมีอะไรมากดดัน บีบคั้นอีกไหม คนเราครอบครัวนี่แหล่ะสำคัญจริงๆ ให้กำลังใจดีที่สุด บางทีบีบคั้นและกดดันเราก็ง่ายที่สุดได้เหมือนกัน
       ต้องจะข่มขืนทิวเหรอ สำเร็จมั้ยอ่ะ ๕๕๕ รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาเร็วๆนะคับ
      ช่วงนี้คนอ่านไปต่างจังหวัดบ่อยไม่รู้จะได้เข้ามาอ่านเมื่อไหร่ แต่ก็รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 30

..

หวังว่าคงจะเป็นแค่การเข้าใจผิดไปเองของอีกฝ่ายจริงๆ ก็แล้วกันนะคะ เพราะเราเองก็สงสัยสองคนนั้นไปแล้วเหมือนกันค่ะ

    ตอนนี้พักเรื่องร้ายๆ ตอนหน้าต้องเป็นเรื่องโรแมนติกของทิวกับบูมนะคับผู้แต่ง ๕๕๕
    ทิวเคราะซ้ำกรรมซัดจริงๆ คิดแล้วว่าทิวต้องโดนคนมาทำร้ายแน่ๆ แล้วแผนต่อไปจะทำไรทิวอีกล่ะ
    รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ

คุณหญิงแม่แผลงฤทธิ์รึเปล่าเนี่ย
เพราะก่อนจากอาฆาตซะขนาดนั้น

หวังว่าคงจะไม่ใช่คุณนายแม่หรอกนะที่เป็นคนสั่งให้มารุมตีทิวอ่ะ ถ้าใช่ก็ใจร้ายยยมากกกก

อ่านแล้ว รู้สึกหน่วงม่ก แม่ของบูมหรือเปล่าไม่รู้ ใจร้ายไปนะ  ต่อให้เพื่อนคนอื่นของบูมเข้าใจในความรักของทิวและบูมแต่พ่อแม่ไม่เ มันก็มองไม่เห็นจุดหมายอยู่ดี ..สงสารต้องจัง

[sarawatta]

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 31

มันกำลังจะไปในทางที่ดีขึ้นแล้วใช่ไหม  พ่อเริ่มเข้าใจแล้ว ส่วนแพรวคิดว่านางคงตัดสินใจได้แล้วหลังจากฟังที่บีมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เพราะว่าคนไม่รักบังคับไปยังไงก็ไม่รักอยู่ดี ..เหลือแต่แม่ซินะ    

ตอนที่ 29 ขอติดแฮชแท็ก #ร้องไห้หนักมาก
ก็เข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะ แต่ไม่เข้าใจแม่บูมตรงที่การใช้ถ้อยคำและวิธีนี่แหละ ยิ่งทำแบบนั้นลูกชายของคุณจะยิ่งตกเหวนะค่ะ
ทิว ใจเย็นๆ นะ ต้องด้วยหายใจเข้าออกลึกๆ อย่าให้อารมณ์ชั่ววูบมาทำให้ดิ่งลงเหว

ตอนที่ 30 ใครมาทำร้ายทิววววววววววววววววววว ฮือออออออออออออออออ #ร้องไห้หนักมากกกกกกก   

ตอนที่ 31 พี่บีมเหมือนพระมาโปรดเลยค่ะตอนนี้ พอจะหายใจโล่งขึ้นมาได้หน่อย แต่ก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี แพรวเธอคิดดีๆ นะ บูมไม่ได้รักเธอนะเพราะฉะนั้นอย่าเอาตัวเองมาติดกับพันธการที่ผู้ใหญ่สร้างขึ้นไว้เลย **กรอกหูแพรว** 

ตอนต่อไปคงจะผ่อนคลายขึ้นบ้างนะคะ สงสารทิวเหลือเกิน 
รอติดตามค่ะ

พี่บีมมมม รักพี่เลยเนี่ยช่วยมาพูดให้แพรวเข้าใจ เราก็หวังว่าแพรวจะเข้าใจและทำใจได้ในเร็ววันนะ

แค่เปลี่ยนความคิด..ชีวิตก็เปลี่ยนแล้วค่ะคุณแม่ อาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ ไม่มีกระจิตกระใจจะสอนหนังสือที่คุณแม่เป็นอยู่ก็จะหายไปนะคะ เริ่มที่ตัวเองได้ก็ต้องแก้ที่ตัวเองให้ได้ค่ะ

ส่วนพี่บีมน่ารักมากๆ เลยค่า >\\\\\\\< เป็นพี่ชายที่แสนดีจริงๆ นั่นล่ะน้า~~

น้ำตาซึม
รักพี่บีมเลยนะ ทำเพื่อบูมกับทิวขนาดนี้
พ่อบูมก้อเข้าใจแล้ว เหลือแม่นี่แหละ ท่าจะงานยาก เล่นส่งคนมาทำร้ายแบบนี้กู่ไม่กลับแล้วมั้ง

อืม ก็ดีหน่อยที่บีมเขามาช่วยแก้ไขให้ บูมก็คงไม่เข้าใจพี่ชายผิดหรอกนะ ใช่สติเยอะๆ จะได้อยู่อย่างมีความสุขสักที ต่อไปต้องคงไม่ทำร้ายตนเองจนแย่นะ เริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ยังไม่สายอยู่อย่างมีสติ นะทุกคน แอบเซ็งคุณแม่อยู่

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 32

  คุณทิพย์นภา ค่ะคุณเป็นแม่ที่ขัดใจลูกได้โล้เลยค่ะ  ไม่รู้ว่าจะใจร้ายใจดำไปถึงไหน
หน่วงมากค่ะ ไม่รู้ว่าจะไปพูดจากทำร้ายจิตใจอะไรทิวอีก 

ขอให้ทิวเข้มแข็งนะ ...

ทิพย์นภานี่อย่างกับเจ้ากรรมนายเวรของทิวเลยนะคะ อะไรจะตามติดชีวิตกันได้ขนาดนี้! ..

ให้โอกาสคิดอีกทีนะคะทิพย์นภาว่าที่ทำไปทั้งหมดเนี่ย 'รักลูก' หรือว่า 'รักตัวเอง' มากกว่ากันแน่?

สาธุ ขอให้ต้องบังเอิญเข้ามาดักรอพบทิวแล้วสะกดรอยตามไปจนสุดทางด้วยเถอะค่ะ

คุณหญิงแม่จะมาไม้ไหนอีกล่ะเนี่ยะ

         กลับมาได้อ่าน 2 ตอนรวดเลย
         พี่บีมนี่สุดยอดพี่ชายจริงๆเลย ช่วยน้องชายตัวเองเก่งมากๆเพราะเข้าใจน้องดีเลยช่วยน้องได้ถูกทางแล้ว ดีใจกับบูมด้วยที่พ่อเข้าใจบูมกับทิว แต่ก็หนักใจแม่บูมเนาะ จะทำอะไรต่อไปอีก
       

ตอนนี้ขิแปะไว้ก่อนแค่เห็นชื่อตอน
ก็ทำให้ไม่ค่อยกล้าอ่านกลัวค้างงง
ขอบคุณค้าาา

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 33

ลงทุนน่าดูเลยนะคะคุณทิพย์นภา ปากบอกจะให้เวลาที่เหลือกับทิว แต่สุดท้ายก็ใช้ไม้นี้แย่งเวลาทั้งหมดของบูมกลับมาเป็นของตัวเองจนได้ เพราะถึงยังไงคุณหมอก็ต้องวินิจฉัยทำนองให้คนในครอบครัวดูแลและเอาใจใส่คนไข้ใกล้ชิดมากกว่านี้ ระวังอย่าปล่อยให้คนไข้เครียดจนเกินไป ฯลฯ แล้วความสนใจของบูมก็จะเบนมาที่คุณแม่ทั้งหมด ดีไม่ดีก็อาจจะยิงยาวจนบูมไปเรียนต่อเลยก็ได้นะคะ ไม่รู้ว่าเราคิดมากไปไหม แต่เราไม่เชื่อหรอกค่ะว่าคุณทิพย์นภาป่วยจริง

สุดท้ายก็ใช้ไม้นี้จนได้... ยิ่งพูดมาแบบนี้มีเหรอที่ทิวจะไม่หวันไหว เพราะเหตุผลที่เขาพูดมาก็มาจากความรู้สึกของหัวอกคนเป็นแม่ (แต่แม่ที่รักตัวเองไม่ได้รักลูก กลัวคนจะไม่ยอมรับ เพราะตัวเองปิดกั้นเลยไม่ยอมรับความรักต่างเพศ เหตุผลตัวเองล้วนๆเลย) 

ยิ่งมาทำเป็นป่วยแบบนี้บูมคงต้องห่างกับทิวเพราะแม่แน่ๆ และจะกลับไปเรียนอีก ไม่รู้ว่าแม่ของบูมจะทำยังไงต่อกับทิวนะ เราก็อดคิดมากไม่ได้เหมือนกัน 

ให้คบกับต้องก็ดีนะ น่ารำคาญ ไม่ได้เม้นนาน เป็นกำลังใจให้คนแต่ง

     อ่านตอนนี้แล้วเครียดจริงๆ สงสารทุกคนไปหมดโดยเฉพาะทิว เป็นหนักสุด
     ฉากที่ทิวไปพบแม่บูม พูดไม่ออกเลยจริงๆเห็นใจทั้งสองฝั่ง ปกติแม่น่าจะยอมรับได้ดีกว่าพ่อแต่คราวนี้พ่อกลับยอมรับได้ดีกว่า                    อยากรู้ว่าต่อไปจะเป็นไง  รอ รอ รออ่านตอนต่อไปคับ มาต่อบ่อยๆด้วยนะคับ ๕๕๕

เมื่อไหร่คุณแม่เธอจะเข้าใจอะไรได้สักที
สงสารทิวจัง ร้องไห้ตาม

น้ำตาซึมตามทั้งสองคนเลยค่ะ พูดไม่ออกเลยจริงๆ เจอคุณแม่แบบผู้หญิงคนนี้เข้าไป นี่เขามีความสุขอยู่บนความทุกข์ของคนอื่นแท้ๆ จะรู้ตัวบ้างไหมนะ?

แล้วก็..จะรอดูวันนั้น วันที่บูมทำตามคำขอที่สอง (ที่เราไม่ทราบ) ได้สำเร็จนะคะ

น้ำตาซึมอีกแล้ว แต่สัญญาข้อที่สองอะไรนะ  อยากรู้จัง....
เข้าใจว่าแม่รักและคิดว่าบูมจะเสียใจแค่วันนี้แต่มันเป็นการคิดผิด เพราะมันอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิตของบูมเลยก็ว่าได้

คำสัญญา (ที่ไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือเปล่า เพราะว่ามองไม่เห็นคนทางข้างหน้าเลยจริงๆ )
หน่วงมากค่ะ ปวดใจมากเลยจริงๆ 

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง ขออนุญาติเลิกอ่านอย่างจริงจังสำหรับเรื่องนี้ อ่านแล้วหดหู่จริงๆ

    ยังไม่จบใช่มั้ยคับผู้แต่ง อึ้งเลยนะ ๕๕๕
      ตอนนี้ทำเอาซึมเลยอ่ะ อารมณ์ซึมๆ น้ำตาซึมๆเลย
      รอ รอ รออ่านตอนใหม่คับ มาเร็วๆนะคับ

อ่านตั้งแต่ตอนที่ 32 ถึง 34
ใบหน้าของแม่นกสินจัยลอยมาจริงๆ เลยค่ะ ไม่ใช่บทแม่แสนดีนะคะ แต่เป็นบทคุณแม่ร้ายๆ คนหนึ่ง ที่บงการชีวิตลูก สร้างปมให้ชีวิตของลูก พยายามเข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะ แต่ทำยังไงก็ไม่เข้าใจคุณนายทิพย์นภาอยู่ดี ฮือออออออออ ไม่ไหวอ่า หน่วงจิตหน่วงใจจริงๆ จุกจนพูดไม่ออก บอกไม่ถูกเลยจริงๆ ค่ะ 

คอมเมนต์จากกลุ่มคนอ่านชุดใหม่ - ตอนที่ 34

อ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจ ไม่อยากให้บูมคิดสั้นแบบนั้น หวังว่าคุณทิพนภาคงเข้าใจและคิดได้ว่าที่ผ่านทำร้ายบผูมมามากแค่ไหนด้วยคำว่าแม่รักลูกมาก
ทิวใจแข็งเข้าไว้นะ อดทนเพื่อบูม อย่าให้ความรักนี้จบลงด้วยความเศร้าเลย ..แอบกลัวจัง

ถ้ายังฝืนดื้อดึงต่อไปก็ไม่ได้อะไรกลับมา มีแต่จะยิ่งสูญเสียไปก็เท่านั้น ตัดสินใจดีๆ นะคะ ..

ส่วนทิว..ดีแล้วค่ะที่ตัดสินใจเว้นระยะห่างออกมาจากแต๋ง เพราะเจ้าตัวกำลังอยู่ในช่วงวัยที่ไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลังแบบนี้ด้วยแล้วยิ่งต้องระวังเป็นเท่าตัวเลยจริงๆ

ถึงทิวและบูม..

ถ้าวันหนึ่งทิวบังเอิญไปเจอบูมอุ้มน้องพีมยืนอยู่ข้างๆ แพรว หรือเป็นบูมเองที่บังเอิญไปเห็นทิวเดินอยู่ข้างๆ แต๋ง ทั้งสองคนต้องไม่เชื่อแค่ในสิ่งที่ตาเห็น ตราบใดที่ยังไม่ทราบความจริงจากปากของกันและกันนะคะ ^^

น่าจะลองให้บูมกินยานอนหลับไปซะหน่อย เผื่อคุณแม่จะได้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น

บังคับกันจังชีวิต เราให้เค้าได้และเราบังคับเค้าไม่ได้หรอกนะคุณแม่ทิพย์นภา

เมื่อไหร่คุณแม่จะรู้ซักที(ฮึ เหมือนใกล้จะคิดได้แล้ว แต่ช้าไปนะ) 

นี่มันนิยายอภิมหาดราม่าล้างเผ่าพันธ์รึยังไง

แต่ก็ยังอ่านต่อไป ดราม่าแค่ไหนก็จะอ่าน 

ยังไงก็ไม่อยากให้คุณแม่รู้ตัวเมื่อสายเกินไป อย่าทำร้ายลูกอีกเลยนะคะ มองข้ามความถูกต้องแล้วยอมรับความเป็นจริง ครอบครัวจะได้มีความสุข คุณแม่สะกดเป็นมั๊ยคะ ความ-สุข ค่ะ 

โอ้ยยยยว่าจะยังไม่เข้ามาอ่านแต่ก็
อดใจไม่ไหวยิ่งชื่อตอนยิ่งเป็นตัว
กระตุ้นอย่างดีเลยตอนนี้อ่ะ
ทำไมชีวิตของทั้งคู่มันถึงเศร้าอย่างนี้
 
ขอบคุณนะคะ

[sarawatta]

ในที่สุดผมก็สามารถนำเรื่อง "รัก...ที่ฟ้าไม่ได้ลิขิต" มาเขียนใหม่จนจบแล้ว ขอบคุณทุกๆ คนที่มาติดตามทั้งคนเก่าและคนใหม่
ต่อไปคนที่กลับมาอ่านอีกครั้งหรือคนที่มาอ่านใหม่ก็จะอ่านได้อย่างลื่นไหลไม่มีสะดุด

ฝากเรื่องนี้ไว้ในใจของทุกคนด้วย เป็นอีกเรื่องที่ผมก็รักมากเช่นเดียวกัน อาจจะดราม่าไปหน่อยแต่ตอนจบก็ช่างคุ้มค่าเหลือเกิน
เป็นอีกเรื่องที่ผมเสียน้ำตาไปมากมายเหลือเกินตอนที่เขียนครั้งแรก แม้ว่าเอามาเขียนใหม่ก็ยังมีแอบร้องไห้อยู่บ้างเหมือนกัน

ตอนนี้ไม่มีนิยายของผมแม้แต่เรื่องเดียวที่หน้าหลักของเล้าแล้วนะครับ เกือบทุกเรื่องจบสมบูรณ์เรียบร้อย
เหลือเพียง "ธุรกิจนี้มีรัก" กับ "รักนี้มีล้อ" ที่เหลืออีกสองสามตอน จะพยายามลงให้จบภายในวันสองวันนี้

ขอโทษด้วยที่ย้ายกะทันหัน ผมตั้งใจจะให้ทุกอย่างจบก่อนเดือนกันยายน แต่ก็ล่วงเลยมาพอสมควรแล้ว เลยตัดสินใจหักดิบ
ย้ายทุกอย่างมาที่ห้องนิยายที่โพสต์จนจบแล้วให้หมดเพื่อที่จะผมจะได้ตั้งใจเขียนทุกอย่างให้จบในเร็ววัน
เป็นการบังคับตัวเองไปในตัวครับ ไม่มีนิยายของผมที่หน้าหลักแล้วนะครับ แต่ทุกเรื่องยังอยู่ในเล้าเหมือนเดิม

ผมคงไม่ได้เขียนนิยายอีกแล้ว จะยังไม่ร่ำลาที่นี่ ผมจะร่ำลาครั้งสุดท้ายในนิยายที่ผมรักที่สุด เป็นเรื่องอะไรนั้นคิดว่าทุกคนคงรู้กันดี

ขอบคุณมาก ผมจะคิดถึงทุกคนเสมอนะครับ
 

Sarawatta

[ชัดเจนกาบ]

พึ่งอ่านจบมัวแต่อ่านคอมเม้น สุดท้ายก็จบลงด้วยดี สุดท้ายถึงจะมีคนติดตามนิยายเรื่องนี้ไม่มาก จากที่อ่านคอมเม้นช่วงท้ายมีแต่นักอ่นคุณภาพทั้งนั้นเลย มีแต่คนอ่านทัศนคติดี เม้นดีๆทั้ง ถึงจะมีคนอ่านไม่มากแต่ผมว่าก็ประสบความสำเร็จอยู่นะครับคนแต่ง เพราะที่อ่านคอมเม้นช่วงท้ายแล้ว รู้สึกภูมิใจ ปลื้มใจแทนคนแตงเลย ขอให้มีความสุขมากๆและการงานเจริญๆนะครับ จะได้มีเวลามาแต่งนิยายดีๆให้อ่านอีก

[black sakura]

ขอบคุณคุณsarawatta ด้วยนะคะที่
คุณได้สร้างนิยายสุดซึ้งดราม่าน่ารัก
คือรวมทุกอย่างไว้ในเรื่องเดียวแถม
ยังได้สอดแทรกแง่คิดในนิยายด้วย
มิหนำซ้ำยังน่ารักตลอดเวลาที่คุณ
อัปเดตนิยายก็จะคอยบอกตลอดด้วย
ขอบคุณมากจริงๆนะค่ะในความใส่ใจนี้
ทั้งๆที่คุณไม่ได้อะไรตอบกลับมาแบบ
รูปธรรมเลยแต่คุณก็ยังทำขอบคุณจริงๆค่ะ

[Mouse2U]

สุดท้าย..คุณทิพย์นภาก็ปล่อยวางทิฐิที่เคยมีได้เสียทีนะคะ ^^ แถมตอนนี้ยังกลายเป็นตัวเองเสียอีกที่แทบจะยกตำแหน่งลูกรักของบูมมาไว้ให้ทิวครอบครองแทน~~

ดีใจกับทั้งสองคนด้วยจริงๆ ค่ะ ที่ความพยายามตลอดหลายปีที่ผ่านมาคุ้มค่าแก่ได้มันมาจริงๆ

ขอบคุณนะคะ

[Jibbubu]

ในที่สุดทั้งคู่ก็มีความสุขกันซะที ดีใจที่คุณแม่ยอมปล่อยวางทิฐิซักที

และดีใจที่เห็นทิวเข้ากับทุกคนในครอบครัวบูมได้  แอบแปลกใจนิดๆ ตอนที่ได้ยินว่าพี่บีมแต่งกับแพรว

คุณแม่บูมไม่กลัวข่าวเม้าท์เลยเหรอเรื่องงานแต่งของพี่บีมว่าเอาอดีตคู่หมั้นน้องชายมาแต่งซะเองแบบนี้

เราว่าต้องมีขาเม้าท์ที่ว่าไม่ได้น้องก็เอาพี่ก็ได้อะไรประมาณนั้นแน่ๆ แต่มันคงจะทำใจได้มากกว่าถ้าต้องมีใคร

เม้าท์เรื่องลูกชายเป็นเกย์แน่ๆ ในตอนนั้น

[PFlove]

อ่านแล้วมีความสุข ที่บูมและทิวได้สมหวังซะที  ลุ้นมาเลยกลัวจะจบแบบน้ำตาท่วมจอเหลือเกินตั้งแต่อ่าน ตอนปืนกระบอกนั้นแล้ว แอบหยิกคนแต่ง...ทำให้คนอ่านอินได้มากขนาดนี้และก็ติดได้มากขนาดที่ต้องอัพดูตลอดเวลาว่ามายัง

ขอบคุณที่แต่งนิยายที่น่าอ่านพร้อมแง่คิดดีดีมากมาย
ใจหายนิยายดีดีจบลงไปแล้ว ... ยังอยากเห็นนิยายดีดีแบบนี้อีก   
เป็นกำลังใจให้คนแต่งงานนิยายทุกคนเลยนะค่ะ   

[RIRIN]

ในที่สุดก็สุขสมหวังสักที น้ำตาไหลด้วยความดีใจ 
ขอบคุณคุณทิพย์นภานะค่ะที่ยอมปล่อยวาง ยอมลดทิฐิ และดีใจมากๆๆๆๆ ที่ทุกคนในครอบครัวเปิดโอกาสและยอมรับ
ดีใจกับบูมและทิวจริงๆๆๆๆๆ เป็นการจบที่คนอ่านรู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก เพราะลุ้นแบบหน่วงใจมานาน

แต่ๆๆ เดี๋ยวๆๆ นะ พี่บีมแต่งงานกับแพรว ฮืออออออออออ 

[GuoJeng]

ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดอ่ะ เล่นในโทรศัพท์อย่างเดียวเลย   ได้อ่านยาวๆหลายบทหลายตอนเลย เห้อออ!! ใจหายอีกแล้วคับ จบแล้วจริงๆ คงจะคิดถึงอีกเรื่อง เวอร์ชั่นเก่าอ่านไม่จบ อ่านเวอร์ชั่นใหม่ก็สนุกดีคับ
    กลับกทมจะเม้นต์อีกรอบคับ

[sarawatta]

ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดอ่ะ เล่นในโทรศัพท์อย่างเดียวเลย   ได้อ่านยาวๆหลายบทหลายตอนเลย เห้อออ!! ใจหายอีกแล้วคับ จบแล้วจริงๆ คงจะคิดถึงอีกเรื่อง เวอร์ชั่นเก่าอ่านไม่จบ อ่านเวอร์ชั่นใหม่ก็สนุกดีคับ
    กลับกทมจะเม้นต์อีกรอบคับ

จริงๆ เวอร์ชั่นเก่ากับเวอร์ชั่นใหม่เนื้อหาเหมือนกันครับ มีปรับนิดๆ หน่อยๆ เช่น ปรับภาษาเขียน/บรรยายให้ดีขึ้น ปรับภาษาพูดให้ทันสมัยขึ้น มีเหตุการณ์เปลี่ยนน้อยมาก รวมๆ แล้วน่าจะเหมือนกันมากกว่า 95% ครับ จบเหมือนกันด้วยครับ

พอมาไล่อ่านดูคอมเมนต์ของคนเก่าๆ แล้วก็รู้สึกคิดถึงเหมือนกันนะครับ ดูเหมือนว่าคนที่ได้อ่านเมื่อปี 2012 จะอินจัดหลายคน 555 ทุกคนก็จะเป็นความทรงจำของผมเสมอนะครับ ได้กลับมาอ่านอีกครั้งก็นึกถึงบรรยากาศดีๆ เสมอ
 

Sarawatta

[GuoJeng]

        อ่านตอนที่ 35 - 40  อ่านตอนที่ 35 ไปน้ำตาซึมไปอีกรอบ ความรักของแม่ ความหวังดีของแม่ น้ำตาซึมอ่ะ ยิ่งตอนแกล้งตรอมใจและเอาปืนไปไว้ในห้องเพื่อคนรักนี่มันสุดๆไปเลย ที่สุดๆนี่คือกล้าเอาปืนมาเก็บไว้ในห้องเพื่อขู่ 555   ตอนแรกที่อ่านผมลุ้นมากๆคับคิดว่าจะยิงตัวตายเพราะผิดหวัง มารู้ตอนจะจบว่าเป็นแผน
      ผมชอบตอนจบมากๆคับ ดีใจที่บูมทำได้ อ่านไปซึ้งไปจริงๆคับ
      เรื่องนี้จบแล้วจะมีตอนพิเศษอีกมั้ยคับ

[GuoJeng]

   คิดถึงจนต้องกลับมาอ่านอีกรอบคับ อ่านตั้งแต่ตอนที่34มาจนจบเรื่อง  ๕๕๕  คิดถึงจริงจังคับ สนุกก็สนุก น้ำตาก็คลอเบ้า ๕๕๕ กลับมาอ่านก็ยิ่งคิดถึงตัวละครเรื่องนี้ ผสดงว่าผมติดเรื่องนี้แล้วใช่มั้ยคับ ๕๕๕
   กำลังติดตามอ่านเรื่องใหม่ของคุณอยู่นะ

[Muayfudrama]

 

[แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง]

งานดราม่าต้องยกให้คุณนักเขียนท่านนี้จริงๆ ไม่ผิดหวังเลยดราม่าได้ใจเรามาก

 

[Pawana]

เพิ่งมีโอกาสได้อ่านจึงอ่านรวดเดียวจบ.   ภาษาที่ใช้สละสลวยอ่านเพลิน. ทำให้รับรู้ความรู้สึกของคนแต่ละคนและอารมณ์.  ณ. ขณะนั้น.   เนื้อเรื่องสะท้อนถึงสังคมที่เป็นจริง.  ดีใจค่ะที่มีโอกาสได้อ่าน. คุณนักเขียนเก่งมากค่ะและเป็นกำลังใจให้ค่ะ. ขอบคุณมากค่ะ