- 2 - “ผมจะไม่ขอโทษต่อสิ่งที่ทำ ผมมีเหตุผลบนความรู้สึกที่บอกได้เต็มปากว่าผม..หึง ต้นเหตุแห่งความหึงอาคงอยากรู้ ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันเกิดจากอาถูกวางยาและผมไม่มีทางเลือก เป็นความผิดพลาดมหันต์ผมจึงฆ่าพวกมันที่อยู่ในนั้นไม่เหลือ ยกเว้นผู้หญิงสองคนแค่ทำให้สลบ
ผมทะนุถนอมหวงอามาก หวังว่าระหว่างเราหากมีครั้งแรกร่วมกัน ผมจะทำให้มันสวยงามให้อาจดจำไม่มีวันลืม ต้องในความเป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน เหตุการณ์มันบีบบังคับจนผมไม่มีทางเลือก ถึงผมจะมีความสุขแต่มันไม่ใช่ความสุขที่สุดสำหรับผม เพราะแบบนั้นรามูนจึงมีเงาอยู่ในหัวใจของอาจนเก็บเอาไปเพ้อ
ผมมีความสุขมากในคืนที่เราเข้าหอ แล้วอาเป็นของผมอย่างยินยอมพร้อมใจ อารับรู้ในความเป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน แต่ความสุขของผมก็มีเงามืดเข้ามาบดบัง ตอนอาหลับกลับเพ้อถึงรามูน ผมจึงรู้สึกเหมือนถูกแบ่งความรักไปให้อีกคน พอเช้ามาอาปฏิเสธการสัมผัสของผม ทำให้ผมน้อยใจตัดสินใจเข้าป่าไปล่าสัตว์ แต่ก็ทนคิดถึงอาไม่ไหว และตั้งใจพิสูจน์อะไรบางอย่างว่าระหว่างผมกับรามูนอารักใครมากกว่ากัน
ผมจึงกลับมาในรูปลักษณ์ของรามูน ถือโอกาสแจ้งกำหนดการกลับวิริยะทรัพย์ให้อาด้วย ซึ่งความจริงผมต้องการทำให้อาเกลียดรามูนจะได้มอบหัวใจให้ลูกแก้วเพียงคนเดียว ไม่ต้องคิดถึงรามูนอีก
ผมไม่คิดว่าการกระทำของผมครั้งนั้น จะกลายเป็นผลเสีย เมื่ออาเลือกปฏิเสธทั้งลูกแก้วและรามูน ยอมหันหลังให้ทั้งคู่ ตั้งแต่กลับจากป่า อามึนตึงและหลบหน้าผม กระทั่งผมต้องใช้ความพยายามเข้าหาอาอีกครั้ง กว่าอาจะยอมเปิดใจให้ลูกแก้วได้
ทำไมผมถึงมั่นใจว่าอามีใจให้ผม เพราะวันที่เราเสี่ยงตายหนีออกจากวงล้อมพวกคลังสมบัติ อาห่วงลูกแก้วซึ่งคือเงาทมิฬที่วิ่งอยู่บนกำแพงจนไม่ยอมจะไปกับผมในคราบของรามูน ซึ่งพาอาหนีด้วยซ้ำ
ท่าทางร้อนรนกระวนกระวายใจ กังวลความปลอดภัยของลูกแก้วที่อาแสดงออกโดยไม่ปิดบัง ทำให้ผมรู้ว่าอารักผมที่เป็นลูกแก้วไม่ใช่รามูน
ทำให้ผมมั่นใจมาก ในวันที่อาจะออกไปงานเลี้ยงบ้านรัฐมนตรี อาฝากความในใจให้ผม ถึงเป็นการสารภาพอย่างอ้อมๆ แต่ผมก็รู้แล้วว่าอาเปิดใจสารภาพรักกับผมแล้ว ยังกำชับให้ผมรออากลับมาด้วย
แต่อาดันถูกจับตัวไปเสียก่อน ถึงจะผิดแผนไม่น้อย แต่ผมก็คุ้มที่ได้เสี่ยงทำไปแบบนั้น ผมไม่ต้องการให้อามีเงาของรามูนในหัวใจ เพราะยังไงรามูนไม่ใช่ผม แม้จะเป็นผมเองก็เถอะ แต่ผมใช้ฉายาของพ่อสร้างความปั่นป่วนข่มขวัญศัตรู ไม่ได้มีจุดประสงค์ให้อามอบความรู้สึกพิเศษให้ คนที่อารักและรู้สึกพิเศษด้วยต้องเป็นผมเท่านั้น” คำตอบของลูกแก้ว ทำเอามังกรจนคำพูด ความจริงเวลานั้น เขายอมรับว่าแอบรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
“ทุกครั้งที่มีรามูนปรากฏตัว แต่เรายังเป็นลูกแก้ว หมายความว่าคนๆนั้นคือเงาทมิฬใช่ไหม” มังกรย้ำให้มั่นใจ
“ใช่ครับ..เงาทมิฬเป็นคนซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อพ่อมาก พ่อเคยช่วยชีวิตและช่วยเหลือคนที่เขารักเอาไว้ คือแม่ของเงาทมิฬ ตอนนี้จากเขาไปแล้วด้วยโรคชรา” ลูกแก้วบอก
“ประเด็นนั้นอาไม่ติดใจ เรามั่นใจครั้งแรกของรามูนกับอาที่โดนยา ไม่ใช่เงาทมิฬปลอบเป็นรามูนแน่นะ” มังกรถาม สีหน้าแอบวิตกคำตอบ
“อากังวลเรื่องนี้หรือครับ” ลูกแก้วอมยิ้มเกเร จนมังกรเห็นแล้วอย่างถีบสักที อารมณ์แบบนี้ยังแกล้งเขาอีก
“มันอดคิดไม่ได้ ในเมื่ออาเห็นกับตาว่าเราโดนบังคับให้กินยา แถมอยู่ในคราบลูกแก้ว จะไปเป็นรามูนได้ยังไง พออีกวันเราก็อยู่โรงบาลเป็นคนป่วย ซ้ำในรายงานบอกป่วยทางใจ ทำให้อาเข้าใจว่าเราโดน..โดนสองพี่น้องนั่นทำอย่างว่าไปแล้วด้วยซ้ำ” มังกรเผยความในใจไปตามจริง แม้ท้ายประโยคจะติดขัดไปเล็กน้อย เพราะคิดหาคำพูดที่ฟังดูไม่น่าเกลียด
“ฮ่ะฮ่าๆๆๆ...สมควรทำให้อาระแวงด้วยสิ ผมเจตนาให้อาเข้าใจไปแบบนั้น จึงเล่นซะสมบทบาท ความจริงผมไม่ได้กินยาหรอก คิดว่าผมโง่หรือไง แกล้งกลืนไปค้างไว้ตรงลูกกระเดือก ก่อนจะขย้อนบ้วนทิ้งทีหลัง ให้พวกมันตายใจ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับผม ส่วนชุดเป็นของเงาทมิฬนำมาให้หลังเขาเรียกตำรวจมาช่วยพวกพี่พยัคฆ์ พี่คงคาที่สู้กับพสุธาตรงหน้าลิฟท์ จากนั้นเขารอจังหวะพวกพี่น้องคลังสมบัตินำสมุนออกจากห้องกว่าครึ่ง ถึงค่อยบุกเข้ามาช่วยผม ความจริงไม่ช่วยผมก็เอาอยู่ เพียงแต่ไม่มีเสื้อผ้าของรามูนจะใส่ จึงต้องอาศัยเขามาเปลี่ยน พอเข้าใจหรือยังครับ ฉะนั้นครั้งแรกของอาเป็นผม..ไม่ใช่สิต้องบอกเป็นรามูนซึ่งผมไม่ปลื้มสักนิด” ลูกแก้วตอบได้หน้ามึน จนมังกรนึกโมโหมองเขาตาขวาง
“อ้าวๆ..อธิบายให้สบายใจแล้ว ทำตาขวางใส่ผมทำไม” ดันทำหน้าทะเล้นกลั้วยิ้มล้อเขาอีก
“เอาอย่างนี้ ถ้าต้องการยืนยัน ผมจัดให้” ไม่รอมังกรตั้งตัว ท่าร่างที่เคลื่อนไหวรวดเร็ว ประกบจูบบนปากสีสดของมังกร แถมบังคับกลายๆ จนมังกรลืมหายใจหลงไปกับจูบแสนคุ้นเคยอย่างช่วยไม่ได้
“อ่า...” มังกรหายใจหอบ หน้าแดงก่ำหลังลูกแก้วจูบดูดวิญญาณจนปากบวมเจ่อ
“จำรสจูบของผมได้ใช่ไหม” คำตอบของลูกแก้ว เล่นเอามังกรอยากเขกกบาลไอ้เด็กหน้าเป็น ที่ยิ้มมีความสุขสักที แต่เขาก็เลือกไม่ทำ
“เข้าใจแล้วกลับไปเถอะ อาจะนอน” มังกรออกปากไล่ดื้อๆ
“เฮ้ย!ได้ไง เข้าใจแล้วก็ดีกันดิ..ผัวเมียแต่งงานกันแล้วแยกกันอยู่ได้ยังไง ไม่เอาผมไม่กลับจะนอนด้วย” ไม่พูดเปล่ากระโดดผลุงพาร่างใหญ่กล้ามแน่นขึ้นมานอนเบียดมังกรจนชิด ก่อนจะฉวยโอกาสรวบกอดดึงเอามังกรเข้าไปไว้ในอ้อมแขนทั้งตัว
“เฮ้หยุด! ห้ามลุ่มล่าม บอกเข้าใจไม่ได้แปลว่าจะยกโทษให้นี่ ลองเป็นเรามาโดนข่มขืนดูบ้างสิ จะรู้ว่ามันทรมานแค่ไหน” มังกรยันหน้าหล่อจนหงาย เอ่ยห้ามเสียงแข็ง
“ก็อธิบายแล้วไง ผมชี้แจงเหตุผลจนชัด สามีมีสิทธิ์หึงภรรยาที่แอบปันใจให้คนอื่นย่อมไม่มีความผิด” เหตุผลกำปั้นทุบดินที่ได้ฟัง ทำเอามังกรชักโมโห ยกขายันเปรี้ยงเข้าไปเต็มๆ ส่งผลให้ร่างถึกกระเด็นลงไปแอ้งแม่งอยู่ข้างเตียงเป็นที่เรียบร้อย
“อูย!..ถีบมาได้ เอวเคล็ดใช้งานไม่ได้ทำไงหืม ผมเพิ่งออกโรงบาลมานะ” หน้าตาบิดเบี้ยวมือคลำสะโพกปอยๆ ส่งเสียงตัดพ้อมองมังกรอย่างเคืองๆ คนทำไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย ตรงข้ามแอบสะใจที่เอาคืนได้ แต่เขายังไม่หนำใจสักเท่าไหร่
“อาไม่ได้โง่เราไม่ได้เป็นอะไรมาก อย่าสำออยไม่เข้าเรื่อง กลับไปนอนที่บ้านโน้น” นอกจากไม่คิดจะดูดำดูดีแล้ว มังกรยังไล่ส่งอีกต่างหาก
“โหย!!..นี่ก็ดึกแล้วนะ ขอนอนด้วยคนดิ” ลูกแก้วรีบตะกายขึ้นเตียงเข้ามาประจบมังกรใหญ่ หน้าหล่อออกอาการครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยปากอนุญาต
“ได้..แต่มีเงื่อนไขห้ามวุ่นวายเด็ดขาด” น้ำเสียงเฉียบ แสดงชัดว่าคนพูดไม่ได้ล้อเล่น ทำให้ลูกแก้วหน้าง้ำไปทันที
“ถามจริงเมื่อไหร่จะหายโกรธ ไหนบอกก่อนไปบ้านรัฐมนตรี รออากลับมานะ แล้วนี่ยังไงลืมคำพูดแล้วหรือ..ฮึ” เสียงฟึดฟัดขัดใจบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ทวงสัญญามังกรดื้อๆ ทำเอามังกรหน้าตึง
“น้อยหน่อยลูกแก้ว เราเอาค่าตอบแทนตอนอยู่องค์มหาหิงค์ไปเรียบร้อยแล้ว อย่ามามั่วอาไม่ได้ลืม เรื่องหายโกรธคงไม่ได้เรื่องนี้มันเกินที่อาจะรับไหว การข่มขืนนะไม่ใช่ขอเลี้ยงข้าว” มังกรแหวเสียงขุ่น ไม่ยอมลดราวาศอก
“ให้ทำยังไง บอกผมมาสิ” สุดท้ายลูกแก้วต้องยอมอ่อนให้จนได้ มังกรแอบยิ้มมุมปาก เป็นอย่างที่หงส์ฟ้าพูด ลูกแก้วจอมแสบแสนดื้อก็ต้องยอมมังกรในที่สุด
“ต้องให้อาข่มขืนรามูนคืน” มังกรสีหน้าจริงจัง ไม่มีอาการพูดเล่น
“ห๊า!!!..ว่าไงนะ” ลูกแก้วหลุดเสียงสูงอย่างลืมตัว
“ไม่ต้องหาแล้ว อาพูดจริงถ้าไม่ได้ข่มขืนรามูน อาไม่ยกโทษให้ เราก็ห้ามมาแตะต้องอาด้วย” มังกรยืนยันหนักแน่น
“เห้ย!!!..เล่นงี้เลยเหรอ ขอเวลาคิดก่อนได้ไหม” ลูกแก้วหน้ามุ่ย หลังมังกรไม่ยอมอ่อนข้อให้เขาแม้แต่น้อย หนำซ้ำยังแสดงจุดยืนชัดเจน
“ไม่มีปัญหา กลับไปคิดให้ดี ตกลงเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกัน” มังกรตอบหน้านิ่ง ก่อนหันหลังตะแคงไม่สนใจลูกแก้วอีก
ความจริงหน้าหล่อกำลังกลั้นยิ้มอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังเห็นหน้าคิดหนักคิ้วผูกโบว์จนพันกันยุ่งของลูกแก้ว พอได้ฟังข้อเสนอของเขา มังกรก็แทบจะหลุดหัวเราะ แต่ไม่อยากให้การเอาคืนผิดแผนเลยต้องเก๊กหน้าเกือบตาย ตัดสินใจหันหลังหนี ไม่งั้นมีหลุดขำจนได้
ค่ำคืนนั้นก็ผ่านพ้นมาด้วยดี ลูกแก้วยอมนอนอย่างสงบ แต่มังกรแน่ใจว่าหลานจอมแสบคงไม่ได้หลับ สังเกตการพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่ตลอดเวลา พลอยทำให้มังกรอดหลับไปด้วย ในหัวคงกำลังคิดไม่ตกกับเงื่อนไขที่มังกรเสนอให้แน่ๆ
หงส์ฟ้านัดพวกเขาที่คฤหาสน์วิริยะทรัพย์ ทำให้มังกรต้องกลับมานอนที่บ้านตามปกติ เขาคงกลับมานอนโดยไม่ค้างที่บริษัทฯอีกแล้ว หลังได้ขู่ลูกแก้วไปแบบนั้น ตราบใดที่ลูกแก้วยังไม่รับปากให้เขาข่มขืนรามูนคืนแล้วละก็ หมายความว่าลูกแก้วไม่มีสิทธิ์แตะต้องร่างกายของเขาด้วย แผนนี้ทำให้มังกรยิ้มไม่หุบ ตอนนึกถึงหน้าลูกแก้วทำเหมือนคนขี้ไม่ออก
“มังกร..พี่เรียกเธอมาพร้อมพวกเราในวันนี้ เพราะมีของสำคัญจะมอบเป็นของขวัญแต่งงานของเธอกับลูกแก้ว” หงส์ฟ้าพูดขึ้น ทำเอามังกรถึงกับหน้าแดงทันตา เพราะในห้องโถงใหญ่อยู่กันครบ ทั้งลูกแก้ว อาคม พยัคฆ์ คงคา เงาทมิฬ สิงขร ภูธร พงษ์เทพ อานนท์ ครรชิด เพราะหงษ์ฟ้ายืนยันให้ร่วมเป็นสักขีพยานด้วย เข้าไม่นึกว่าหงษ์ฟ้าจะพูดออกมาแบบนี้ หน้าหล่อใสถึงกับซับสีเลือด แม้จะทำนิ่งพยายามปกปิดอาการอย่างสุดความสามารถก็เถอะ
“ความจริงการแต่งงานครั้งนั้น ทำไปเพราะ..” มังกรพยายามจะหาทางเลี่ยง อธิบายถึงเหตุผลที่ต้องแต่งกับลูกแก้ว เกิดจากความเข้าใจผิดของชนเผ่า แต่ยังไม่ทันพูดให้จบ หงส์ฟ้าขัดขึ้นเสียก่อน
“จะเพราะเหตุผลอะไรก็ตาม แต่การแต่งงานโดยผ่านพิธีสมบูรณ์อย่างวิถีของชนเผ่าเหย้าแล้ว ถือว่าเธอสองคนเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามประเพณี ที่สืบทอดมาหลายชั่วอายุคนยาวนานนับพันปี เธอจะปฏิเสธไม่ได้” ประโยคท้ายที่เน้นน้ำเสียงจริงจัง ทำให้มังกรไม่กล้าแย้ง ถึงยังไงหงษ์ฟ้ายังคงมีอิทธิพลต่อมังกรไม่เคยเปลี่ยน แถมตอนนี้ยังควบตำแหน่งแม่สามีอีกด้วย มังกรเลยพูดไม่ออก ไม่แม้แต่จะกล้าสบตาด้วยซ้ำ
เขาเลยอดดูสีหน้าแววตาแต่ละคน ที่พากันอมยิ้มกลั้นขำท่าทางมังกรที่หลุบตาต่ำ หน้าแดงหูแดงเถือกเหมือนเด็กถูกอบรมไปอย่างพลาดโอกาส แต่อาจเป็นผลดีต่อมังกรก็ได้ หากได้เห็นคงหน้าแทบไหม้ลำบากเข้าไปใหญ่ ไม่เว้นกระทั่งลูกแก้วที่เห็นอาการของอาสุดที่รัก แทบห้ามใจไม่ให้รวบเอาร่างสมส่วนเข้ามากอด กดปากหอมแก้มใสอมชมพูสักฟอดให้สมใจอยากได้ยากเย็นเสียเหลือเกิน
“เอาล่ะเมื่อเธอไม่ทัดทานแล้ว พี่ขอมอบของสิ่งนี้เป็นของขวัญแต่งงานให้เธอกับลูกชายพี่ ตอนนี้มันเป็นสมบัติของเธอสองคนแล้ว” ประโยคนี้ดึงมังกรให้เงยหน้าขึ้น พร้อมกับจ้องกล่องดำที่เงาทมิฬนำมาวางบนโต๊ะอย่างตะลึงค้าง
“แต่นั่นมันลูกแก้วมังกรที่ประเมินค่าไม่ได้ สมบัติสืบทอดตระกูลของพี่หงษ์ไม่ใช่หรือครับ” กว่าจะหลุดพูดออกมา มังกรต้องใช้เวลาไปหลายวิเหมือนกัน เขาไม่คิดว่าหงส์ฟ้าจะกล้ามอบของล้ำค่านี้ให้
“ไม่มีอะไรสำคัญและล้ำค่าสำหรับพี่ เท่ากับลูกชายของพี่หรอก ยิ่งเขามีคนรักซึ่งเป็นน้องชายที่พี่รักไม่น้อยไปกว่ากันแล้ว ทำไมของสิ่งนี้พี่จะมอบให้เธอสองคนไม่ได้ ไม่ต้องปฏิเสธแล้ว ถอดสร้อยลูกแก้วออกมาสิ” หงส์ฟ้าสั่งเบ็ดเสร็จ มังกรจนคำพูดได้แต่หันไปสบตาลูกแก้วที่นั่งติดเขา เห็นตาคมเข้มจ้องเขาอยู่แล้ว พร้อมรอยยิ้มมีความสุขก่อนพยักหน้าให้ช้าๆ เขาเลยล้วงไปเอาจี้ลูกแก้วที่ห้อยติดตัวไม่เคยถอด ปลดออกมาให้หงษ์ฟ้า ซึ่งอีกเส้นอยู่ในมือเธอเป็นที่เรียบร้อย
จากนั้นหงส์ฟ้าก็จัดการนำจี้สองเส้นไปวางประกบบนฝากล่อง ซึ่งมีหลุมลึกพอดิบพอดีที่จะทำให้จี้ลูกแก้วกลมๆ เข้าไปนอนส่องประกายระยิบระยับได้อย่างน่าทึ่ง นิ้วเรียวสวยทำหน้าที่หมุนเกลียวบนฝากล่องที่บรรจุจี้ลูกแก้วบิดไปบิดมาหลายขยัก เป็นรหัสลับที่เธอรู้ คาดว่าต่อไปนี้คงมีมังกรกับลูกแก้วล่วงรู้เช่นกัน ฝากล่องค่อยๆเปิดออกพร้อมกับแสงขาวจ้าที่สาดประกายวิบวับ แต่ละคนถึงกับหรี่ตาโดยอัตโนมัติ
“ว้าวววว!!!..โห!!!..ฮ้า!!!” เสียงอุทานตะลึงตาค้างไปตามๆกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เมื่อฝากล่องเปิดอ้าจนสุด เผยมังกรหยกขาวเกร็ดฝังเพชรแวววาวไปทั้งตัว ตาคือทับทิมสีแดง ปากคาบลูกแก้วเพชรแท้เม็ดเท่าไข่นกกระทาสีน้ำเงินหายากยิ่ง ลวดลายมังกรประดับอัญมณีเลอค่าราคาประเมินไม่ได้ ฝีมือวิจิตรงดงามปานมีชีวิต ส่องแสงวิบวับเป็นประกายล้อสายตาทุกคนถึงกับตะลึงค้างอย่างที่เห็น ไม่เว้นแม้แต่มังกรก็ด้วย
“สวยงามไร้ที่ติจริงๆ มิน่าหัวหน้าองค์กรมหาหิงค์ถึงต้องการเป็นพิเศษจนไม่สนวิธีการณ์ที่ได้มา เป็นแบบนี้นี่เอง” อาคมเปรยเรียกสติทุกคนให้กลับเข้าร่าง หลังถูกมังกรหยกขาวฝังเพชรดึงดูดจนหลุดลอยไปชั่วขณะ
“มังกรหยกขาวคาบลูกแก้วสีน้ำเงินหัวใจมหาสมุทร ซึ่งหายากยิ่งมีเพียงเม็ดเดียวเท่านั้น พี่มอบให้เธอกับลูกแก้วเป็นของขวัญแต่งงานในฐานะแม่และในฐานะพี่สาว” แววตาที่รื้อไปด้วยวาวน้ำตื้นตันใจกับความรักซึ่งหงษ์ฟ้ามีให้ มังกรไม่มีคำพูดใดๆ นอกจากลุกเดินเข้าไปสวมกอดร่างบางใบหน้าเปื้อนยิ้มอบอุ่น เขาซุกศีรษะทุยซบบนบ่าบาง ปล่อยพี่สาวคนสวยลูบหัวเขาไปมาอย่างเบามือ
“ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับพี่” เสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยซ้ำๆข้างหูหงษ์ฟ้าบ่งบอกให้รู้ว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปี น้องชายขี้อ้อนของเธอยังไม่เคยเปลี่ยนไปเลย แล้วทั้งหงษ์ฟ้าและมังกรก็ตกอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงที่แน่นไปด้วยมัดกล้ามของเด็กหนุ่มร่างยักษ์ ที่รวบทั้งคู่ไว้ในวงแขน ริมฝีปากยักพรมจูบที่แก้มแม่ ค่อยย้ายไปจูบใบหูแดงของมังกรต่อ
“ขอบคุณครับแม่” เสียงลูกแก้ว มาพร้อมรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขจนล้นปรี่ สายตาชื่นชมยินดีจากทุกคนที่ร่วมเป็นสักขีพยานต่างมอบให้พวกเขาอย่างจริงใจ ความสุขความรักของเขาทั้งคู่ ต่อไปนี้มังกรเดียวดาย คงไม่เดียวดายอีกต่อไป ข้างกายมังกรดันมีลูกแก้วที่หล่อเหลา สดใสกลมกลิ้ง คอยสร้างความปั่นป่วนและเสียงหัวเราะให้มังกรไม่ขาด อ้อมแขนแกร่งและอบอุ่นทรงพลังคู่นี้ จะคอยปกป้องดูแลมังกรตลอดไป พวกเขาทุกคนต่างชื่นชมยินดีไปตามๆกัน
“ไว้ผมจะจัดงานเลี้ยงเปิดตัวผู้บริหารชุดใหม่ รายละเอียดตามที่ผมแจ้งให้พวกเราทราบไปแล้ว ผมจะโชว์มังกรหยกตัวนี้ในงานด้วย งานนี้จะทำให้ทุกคนที่มาร่วมได้รับทราบ วิริยะทรัพย์มีครอบครัวที่อบอุ่นและเราจะรุ่งโรจน์รุ่งเรืองไปด้วยกัน” มังกรเงยหน้าขึ้นสบตาทุกคน พร้อมกับประกาศให้ได้ยินกันถ้วนทั่ว
“เฮ้ๆๆๆ!!!” เสียงเฮลั่นของพวกการ์ดที่เข้าร่วม พร้อมกับเสียงแสดงความดีใจอย่างมีความสุข ดังไปทั่วคฤหาสน์หลังงามของวิริยะทรัพย์ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายความรักของครอบครัว ความรักของคนรัก ความชื่นมื่นที่ห่างหายไปจากที่นี่ ได้หวนคืนมาเยือนคฤหาสน์งามอีกครั้ง หลังเมฆหมอกพายุฝนจางหายฟ้าใสก็เปิดกว้าง เพื่อรับการคึกคะนองของมังกรที่โจนทะยานดั้นเมฆ ปากคาบลูกแก้วซึ่งส่องแสงแสดงพลังอำนาจ พลังชีวิตของมังกร ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถแยกเขาจากกันได้
‘ลูกแก้วมังกร’ จบบริบูรณ์..นิยายเรื่องนี้เดินทางมาถึงตอนจบเรียบร้อยแล้วนะคะ ใช้เวลาโดยรวมราวๆ หกเดือนได้
ขอบคุณนักอ่าน นักโพสฯ นักเม้นท์ นักอ่านเงา แฟนนิยายที่ไม่ได้เป็นสมาชิกทุกท่าน
ไม่ว่าจะเป็นท่านใด คนเขียนขอกราบงามๆ ที่พวกท่านคือหนึ่งในกำลังใจ
ที่ช่วยให้คนเขียนผลักดันงานเขียนเรื่องนี้มาจนจบได้
ส่วนคำถามว่า...มังกรจะได้ข่มขืน รามูน หรือไหม? ต้องไปติดตามเอาในตอนพิเศษ
ตอนพิเศษทั้ง 5 ตอน คนเขียนตั้งใจแทนการขอบคุณสำหรับนักอ่านทุกท่าน
ที่ให้ความอุปถัมภ์ในการรวมเล่ม ส่วนท่านใดที่ไม่สะดวกอย่าน้อยใจหรือเสียใจนะคะ
ยังไงคนเขียนก็รักพวกคุณทุกคนค่ะ ไว้พบกันใหม่กับงานเขียนที่มีให้นะคะ
Luk.
ปล.ฝากนิยายแกะกล่อง {My Love..กามเทพบ้า ตุ๊ดซ่ากับทอมแสบ} ไว้ในอ้อมกอดอันอบอุ่นพวกคุณอีกเรื่องนะคะ
ปล2. นิยายของนักเขียนแต่ละเรื่อง ส่วนใหญ่พ็อตเรื่องไม่เคยซ้ำแนว ซ้ำแบบ ตัวละครก็แตกต่างสิ้นเชิง ชอบไม่ชอบฝากติชมเม้นท์ให้กันบ้าง จะได้นำไปเป็นแนวทางในการปรับปรุงงานเขียนเรื่องต่อๆไป
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
