น้องหมอ กะ พี่วิศวะ [11]‘เห้ย ไอ้หมอ’
‘ค้าบบบบบบ เป็นไปได้ไง วันนี้พี่ยูทักผมอะ ผมควรฉลองสินะ โว้ววววววววว’
ร้อยวันพันปีพี่ยูไม่เค๊ยยยย ไม่เคยที่จะเป็นฝ่ายทักน้องหมอ
แต่วันนี้มันเป็นวันอะไร พระศุกร์จะเข้าพระเสาร์จะแทรกรึไง
อะไรดลจิตดลใจให้พี่ยูเป็นฝ่ายพิมพ์มาหาน้องหมอก่อนเนี่ยยยย
น้องคินแทบจะจุดพลุฉลอง
‘อย่าเว่อร์ให้มันมากนัก มีเรื่องจะบอกหรอก’
‘เรื่องอะไรเหรอ??’
‘เรื่องเพื่อนมึงอะ น้องฟาสน่ะ’
....น้องหมอเจ็บใจ พี่ยูเรียกน้องฟาสเต็มปากเต็มคำ ‘มันทำไมเหรอพี่? มันไปแซวพี่เรื่องคืนนั้นเหรอ เดี๋ยวผมจัดการให้’
‘ไอ้เหี้ย!!’
....กวนส้นตีนได้ตลอดเวลาจริงๆ ‘ชัดเจนมากพี่ ฮ่าๆๆๆ’
‘กูจะให้มึงดูแลเพื่อนมึงหน่อย เหมือนว่าพี่รหัสมันกำลังป้อล้อมันอยู่’
‘พี่วิชอะนะ’ น้องหมอละงง
‘เออ มึงรู้ใช่มั้ยว่าเพื่อนกูมันเป็นยังไง แล้วเพื่อนมึงตอนนี้เป็นยังไงมั่ง’
‘เพื่อนพี่ก็เจ้าชู้เหี้ยๆ เพื่อนผมก็ยังคงความมึนเหี้ยๆ เอ๋อเหี้ยๆ’
‘นั่นแหละ เพื่อนมึงมันเหมือนลูกแกะที่กำลังจะโดนหมาป่าอย่างไอ้วิชขย้ำเอา’
‘โหพี่ อย่ากังวลไป ไอ้ฟาสมันเทควันโด้สายดำนะ ถ้าพี่เขามาทำอะไรมัน มันก็สอยร่วงเองแหละ’
‘นอกซะจากว่ามันสมยอม 5555555555555’
‘จริงดิ’
....หน้าแบบนั้นอะนะ สายดำ ‘จริงครับ อย่าไปคุยเรื่องมันเลยพี่’
‘มาคุยเรื่องของเราดีกว่า อิอิ’
‘มึงกับกู?? มีเรื่องอะไรกัน’
‘โหพี่ อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง’
‘เรื่องอะไร กูไม่รู้จริงๆนะเว้ย’
‘โด่พี่ อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เรื่องจูบไง’
เหนือฟ้ายังมีฟ้า
เหนือพี่ยูก็ยังมีน้องคินเสมอ
‘อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก’
‘กรั่กกกกกก ดูดดื่มมาก แยกไม่ออกเลยลิ้นใครเป็นลิ้นใคร’
....คิคิคิ อย่าคิดว่าจะมาแหยมได้นะพี่ยู ให้มันรู้ซะมั่งไผเป็นไผ‘ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยย’
รุ่นพี่ตัวเล็กเขินจนหน้าแดงไปถึงหู
รู้สึกอยากจะเอามือลอดเข้าไปบีบคอมันจริง
และพี่ยูก็ยังคนโดนน้องหมอลูบคมอยู่เรื่อย
ไอ้นี่หัวหมอสมกับเรียนหมอจริงๆ
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-==-=-=-=-=-
จะบอกว่าตอนนี้
ทั้งโต๊ะกำลังอยู่ในความตกตะลึง
เมื่อไอ้เพื่อนเลิฟสองคน
ประกาศเลื่อนความสัมพันธ์
จากเพื่อนรักไปเป็นคนรัก
คือแบบบ........
เงียบอะเงียบ.......
“คือแบบ...มันมีความเป็นไปยังไงเหรอครับคุณดิศ
คนที่คั่วผู้หญิงมาตลอดอย่างมึง หันมากินกันเอง??”
ไอ้เนศทำท่างงๆ จริงๆเขาเรียกว่าเสแสร้งแกล้ง งง
เพราะไอ้สองคนนี้ มองยังไงก็มีใจให้กัน
เขาเรียกว่าหมั้นหมายมาแต่เด็กแล้ว อิอิ
เพียงแต่มันไม่ยอมรับกับหัวใจของตัวเองเท่านั้น
“ไอ้สัดนี่ กูสองคนบ่มเพาะต้นรักมาตั้งกะหนึ่งขวบแล้วเว้ย”
ไอ้ดิศพูดจาเหมือนโอ้อวด เลยโดนกานเพ่นกะบาลไปหนึ่งที
“ไอ้เหี้ยอย่าพูดแบบนั้น อ้วกจะแตก” ไอ้วิชทำท่ากะเลี่ยน
ทั้งโต๊ะเลยหัวเราะออกมาอย่างขำขัน
“สาวๆเขาคงกรี๊ดร้องกัน ผู้ชายหล่อๆกินกันเอง
คงมีแต่กูกับไอ้วิช ที่ยังอนุรักษ์ที่จะเลิฟๆกับผู้หญิงอยู่สินะ” เนศเดินเข้าไปกอดไหล่วิช
“หึหึหึ” วิชยิ้มมุมปาก
“ไอ้เหี้ย อย่าบอกนะว่ามึง...ก็....”
“กูทำไม??” รอยยิ้มมึงโคตรเหี้ยอะไอ้วิช ยูเลยเอื้อมมือไปดึงหูไอ้วิชมัน
“โอ๊ยยย ไอ้ยู ไอ้เหี้ยยยยยย!!!”
“มึง!! ไอ้สัด กูบอกว่ายังไง”
ด่าไปมือก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากหู แล้วก็ลากมันออกไปจากวงสนทนา
ไอ้วิชก็ร้องโอดโอยไปตลอดทาง อย่าเรียกว่าโอดโอย โอ๊ยๆ จะดีกว่า
ทุกคนที่เหลือหันมามองหน้ากัน
“พวกมันสองตัวเป็นส้นตีนอะไรกัน???” ไอ้ดิศถาม
“มึงถามกู?? มึงจะให้กูเดินไปเสือกเลยมั้ย?? กูก็อยู่กับมึงเนี่ย” ไอ้เนศย้อน
“อ้าวพี่ยูไปไหนล่ะครับพี่กาน??”
ทุกคนหันไปมองบุคคลที่เข้ามาทีหลัง
อ่อ นึกว่าใคร เพื่อคนสวยของไอ้หมอคินนี่เอง
สงสัยจะเดินถือกาแฟตากแดดมาให้พี่ยู
ดูสิ หน้าเน้อแดงหม๊ดดดดดด
“อ๋อ ดึงหูไอ้วิชไปโน่นนนน” กานชี้นิ้วไปทางต้นไม้ต้นใหญ่
“เอากาแฟมาให้ไอ้ยูแทนไอ้หมออีกแล้วหรอ??”
“ถามโง่ๆอีกแล้วไอ้ดิศ แหกตาดูดิมึง กูละกลุ้มมีเพื่อนเป็นควาย” ไอ้เนศขัดไอ้ดิศตลอดดดด
“ไอ้เหี้ยนี่ เดี๋ยะกูตบปากแตก” ดิศเงี้องมือทำท่าจะตบ
“นั่งพักก่อนดิ หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย” กานขยับของออกจาเก้าอี้ให้น้องนั่ง
“แดดร้อนชิบหายอะพี่” กานยกหลังมือขึ้นมาเช็ดเหงื่อบนหน้าออก
“แหม มึงก็ไม่ต้องไปเชื่อฟังไอ้หมอมันนักหรอก หน้าไอ้ยูจะเหมือนโลโก้สตาร์บั๊กส์เข้าไปทุกวันละ” เนศพูดจบก็พากันขำกร้าก
“ขำเชี่ยอะไรกัน??” ยูเดินหน้าบี้เข้ามาเลย ส่วนไอ้วิชนี้ยิ้มแป้นเข้ามาเชียว
ไอ้วิชมันเดินเข้าไปขยับของที่วางอยู่ข้างๆฟาสให้ไปกองอยู่บนโต๊ะ
แล้วตัวเองก็เข้าไปนั่งข้างๆน้อง
“คืนนี้ไปกินข้าวกัน” เป็นคำเชิญที่มาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูไม่น่าไว้ใจที่สุด
“เอ่อออ......” ไปไม่เป็นเลยน้อง
ผัวะ!!!
ยูเอื้อมมือไปตบหัวไอ้วิชหน้าแทบจะทิ่ม
“ไอ้สัด ตบหัวกูอีกแล้วนะมึง!!”
“ไม่ต้องมายุ่งกับน้องกูเลย!”
“อะไรนะ น้องมึง! มันน้องรหัสกูโว้ยย!!”
“มึงมีเจตนาไม่บริสุทธิ์”
นั่นไง โดนเข้าจังๆไอ้วิช
แล้วไอ้สองตัวนี้มันคงจะลืมไป
ว่ามันไม่ได้อยู่กันแค่สองคน
ยังมีบุคคลที่ สอง สาม สี่ ห้า อยู่ด้วย
อั๊ยหยาาาาาาาาาาาาาาาาาาTBC,,,,
ขอโทษที่หายไปนะเจ้าคะ แบบว่าเค้างานยุ๊งงงงงยุ่ง
นี่ก็รีบที่สุดแล้วอะจ่ะ แหะๆๆๆ
ตอนที่แล้วอย่าได้งงไป เดี๋ยวเค้าจะเขียนคู่นั้นอีกแน่ๆ เขียนเองชอบเอง 
ขอบคุณมากๆสำหรับคอมเม้นค่ะ 
หัวข้อ: " น้องหมอ กะ พี่วิศวะ " ตอนจบ หน้า 97 ย้ายได้เลยค่าา (อ่าน 952898 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก