ตอนนี้ อาจจะมีคำพูดบางคำที่มันหยาบคายไปหน่อยนะคะ เด็กอายุต่ำกว่า 13 ควรใช้วิจารณาณในการอ่านนะคะ ผู้ใหญ่ อายุมากกว่า 18 ปี เชิญฟินได้ตามสบายค่ะ
--------------------------------------------------------------------------------
(ณ เรือนจำ ทัณฑป๊อปสถาน) ในช่วงเช้าวันเสาร์นึง ฉันได้ยินเสียงคนเรียก (คุ้นๆ แฮะ เสียงนี้)
“โทษนะครับ มีคนอยู่ไหมครับ”
“จ้า อยู่จ้า” ฉันขานรับและเดินออกไปดูที่หน้าบ้าน
“อ้าว หมวดยุทธ มีอะไรเหรอ” (ว้าวๆ หมวดยุทธนั่นเอง ฮี่ๆๆ ให้ท่าเลยดีไหมเนี่ย บักป๊อปก็ไม่อยู่) (ป๊อปไปเข้าเวร)
“พอดีผมว่าจะมาขอยืมคีม กับค้อนน่ะครับ กำลังซ่อมราวตากผ้า มีหรือเปล่าครับ”
“จ๊ะๆ น่าจะมีอยู่นะ แปบนึงนะ” ฉันเดินไปหาของที่ผู้หมวดหนุ่มต้องการ (มีด้วยเว้ยเฮ้ย ฮี่ๆ เริ่มแผนการชั่วดีกว่า)
“อ๊ะนี่ มีพอดี แล้วราวตากผ้ามันเป็นอะไรล่ะ”
“อ๋อ พอดีผมขึงลวดใหม่น่ะครับ อันเก่ามันหย่อนยานแล้ว”
“อื้ม ป๊ะๆ เดี๋ยวไปช่วย” ฉันรีบเดินนำหน้าหมวดยุทธเลย โดยที่ไม่ต้องรอให้เขาตอบคำถามฉัน อิอิ
จริงๆ ฉันไปยืนดูเขาทำเฉยๆ น่ะ แฮ่ะๆ (ไปอ่านกินล่ะไม่ว่า)
แหมๆ ก็มีบ้างที่ดึงลวดช่วยเขา หมวดยุทธก็โอเคนะ ดูดีแบบบ้านๆ ใส่เสื้อยืดขาว กางเกงบอล ดูแล้วเซ็กส์ดี กรี๊ดด แอบฟินตลอดเวลาค่ะ
นี่เป็นจุดเริ่มต้นให้เราสนิทกัน ว่างๆ เวลาป๊อปเผลอ ฉันก็จะแอบไปคุยกับหมวดยุทธเค้า แหม ก็เขายังโสดนี่นา (ป๊อปก็โสดหนิ ชิส์ หมวดยุทธไม่โหดเฟ้ย)
หมวดยุทธอยู่สายงานสืบสวนเหมือนกันกับป๊อป ฉันเลยล่อถามนิสัยของฮีซะเลย หมวดยุทธนั้นบอกว่า ป๊อปเป็นคนที่รักลูกน้อง ดูแลลูกน้องทุกคนเป็นอย่างดีๆ มีสัมมาคารวะ มีน้ำใจ (โหย ไรอ่ะ ทำไมดีโคตรๆ แบบนี้ แล้วอยู่กับฉันมาแปลงร่างเป็นจอมปีศาจนี่นะ ชั้นว่าพวกนี้ถูกไอ้ป๊อปหลอกแล้วล่ะ หึ บักป๊อป ฉันจะกระชากหน้ากากของแก”
(แต่จริงๆ แล้ว ฉันเคยแอบถามแฟนครูติ๋วมาแล้วครั้งนึง เค้าก็บอกว่า ป๊อปเป็นคนดีมากคนหนึ่ง (ตรงไหนฟระ))
ในเย็นวันพุธหนึ่ง ที่ฉันกำลังพูดคุยกับหมวดยุทธอย่างสนุกสนาน (ป๊อปมันไปเตะบอลค่ะ ฮี่ๆ) หารู้ไม่ว่า มีสายตาอำมหิตแอบจ้องมองอยู่ไกลๆ ..............
(ฉันคิดว่า ป๊อปมันคงจะกลับมาเอาอะไรสักอย่าง แล้วมันก็เลยมาเจอภาพอันกุ๊กกิ๊กของฉันกับหมวดยุทธ แล้วมันคงไม่ได้ไปเตะบอลต่อ ไปหากินเหล้าแน่ๆ)
จนจะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว ป๊อปก็ไม่ยังไม่กลับ (เชอะ ฉันไม่ได้เป็นห่วงหรอกนะยะ เพียงแต่ว่า อยากปิดบ้านนอนแล้ว เผื่อปิดก่อนมันกลับ เดี๋ยวมาโวยวายอีก) จนฉันทนรอไม่ไหว เลยปิดนอนนอนก่อนค่ะ คิดว่ามันว่าค่อยลุกมาเปิดให้มันเอา
“อีตุ๊ดๆๆ ปังๆๆๆ อีตุ๊ดๆๆ” มันเคาะประตูบ้านเรียกฉันอย่างไพเราะ - -* ไม่ใช่เคาะสิ ทุบมากกว่ามั้ง
“เออๆ ได้ยินแล้ว” ฉันสะดุ้งตื่น เหลือบไปมองนาฬิกา ป๊าาาดดด จนจะห้าทุ่มครึ่งแล้ว
“มึงนอนทับหอยมึงอยู่หรือยังไงฮ๊ะ อีตุ๊ด รีบลงมาเปิดดี๊” น้ำเสียงโมโห ตวาดเรียกฉันจากหน้าบ้าน
เฮ้อ กะแล้ว เตรียมใจไว้แล้วล่ะว่า มันต้องปลุกด่าแบบนี้
พอฉันเปิดประตูบ้าน ป๊อปมันก็เบียดตัวฉันเข้าไปในบ้าน กลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งโชยมาเลย (แอว่ะ ไปแดร๊กเหล้ามานี่เอง บักป๊อป)
ฉันล๊อกประตูบ้าน (ป๊อปมันยืนเซอยู่แถวบันได ไม่ขึ้นไปสักที) ฉันเลยเดินบิดตูดเบียดมันขึ้นไปบน มันเดินตามมา เสียงฝีเท้าดังตึงๆ
ฉันเหลียวไปแป๊บเดียวเท่านั้น
“มึงมานี่” ป๊อปมันเอาสองมือบีบหัวไหล่ฉัน ผลักไปชนประตูห้องที่ฉันนอน แต่ประตูมันไม่ได้ปิด ฉันกับมันเลยเซ ล้มลง
“อีอัปรี อีกะห...... เห้อ เห็นหนุ่มมาใหม่ไม่ได้ ไปให้ท่าถึงที่เลยนะมึง” ป๊อปมันพูด กัดฟันแยกเขี้ยว น่ากลัวมาก กลิ่นเหล้าหึ่งของมันบ่งบอกว่ามันคงไม่ค่อยมีสติแน่ ตายแน่ๆ ฉัน ฉันต้องเจอมรสุมหนักอีกแน่ๆ คราวนี้
“ก็เค้าเป็นเพื่อนบ้าน ชั้นก็เลยพูดคุยด้วย ก็แค่นี้” ฉันพูดพร้อมปัดป้องมือมันออก จนฉันลุกขึ้นตั้งตัวได้ ป๊อปมันพยุงตัวลุกตามมา ฉันพยายามจะหนีออกไปนอกห้องแต่ไม่สำเร็จ
มันดึงแขนฉันรั้งไว้ แล้วเหวี่ยงไปชนผนัง แล้วมันใช้สองมืออำมหิตของมันบีบหัวไหล่ฉัน กระแทกลงไปที่ผนังอีกรอบ
“มึงไม่ต้องมาทำตัวมีมนุษยสัมพันธ์แถวนี้ อีดอ..... อยากมีเพศสัมพันธ์กับมันแทนล่ะสิไม่ว่า นึกว่ากูไม่เห็นเหรอฮ๊ะ หัวเราะคิกๆ คักๆ กัน คงจะมีความสุขมากสิมึง”
“เอ๊ะ ทำไมป๊อปว่าให้ลูกน้องตัวเองแบบนี้ล่ะ ให้เกียรติเค้ามั้งสิ เกลียดฉัน ฉันไม่ว่า แต่อย่าลามได้ไหม ฉันกับเค้าแค่คุยกันเท่านั้น” ฉันอธิบายด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว เพราะอารมณ์ตอนนั้นมันปรี๊ดดดดอีกแล้ว (ลืมนึกถึงไปเลยว่าจะโดนมันเตะถีบ)
“เหอะ ให้เกียรติเหรอ ทั้งๆ ที่พวกมึงสองคนกำลังเล่นชู้กันนี่นะ”
“เล่นชู้อะไรป๊อป เราไม่ได้ทำอะไร มีอะไรกันเลยนะ พวกชั้นไม่มีความคิดต่ำๆ ป่าเถื่อน ไร้ความศิวิไล เหมือนแกหรอก”
“อ้อ เดี๋ยวนี้คิดว่าเก่งใช่มั๊ย อีตุ๊ด เถียงเสียงแข็งคอเป็นเอ็น คงอยากนอนแผ่เสพสุขกับมัน คงอยากจะ @#$%^&*^%$#@#$%^&* กับมันล่ะสิ” ฉันจ้องหน้ามันเขม็ง ไม่คิดว่าคำพูดหยาบโลนแบบนี้มันจะมากล้าพูดได้
“เดี๋ยวนี้ห่างมือ ห่างตืนหนักๆ มานานใช่มั๊ยมึง ได้ เดี๋ยวกูจัดให้”
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะป๊อป บักป๊อป มึงปล่อยกูเดี่ยวนี้ บักป๊อป @#$%^&*&^%$#@#$%^&*”
ฉันพยายามใช้สองมือกวัดแกว่งอย่างไม่คิดชีวิต ไม่ลืมหูลืมตา หวังเอาตัวรอดจากน้ำมืออำมหิตนี้ให้ได้
“ผั๊วะ!!! มันตีโดนหน้าฉันอย่างจังหนึ่งรอบ
“มึงสู้ กูเหรอ เดี๋ยวนี้มึงกล้าขนาดนี้ใช่มั๊ย อีตุ๊ด มึงตายแน่วันนี้”
“บักสันดาน กูเกลียดมึง บักค....... สัตว์หมา @#$%^&*&^%$#”
“มึงไม่ต้องมาแสดงท่ากากีอะไรแถวนี้ มึงชอบไม่ใช่เหรอแบบนี้ฮ๊ะ มึงอยากมีผัวนักใช่มั๊ย ถึงได้เที่ยวร่านให้ท่าไปทั่วแบบนี้น่ะฮ๊ะ ทำไมมึงไม่จับตำรวจทั้ง สภ. ไปทำผัวให้มันหมดเลยล่ะ ร่านดีนักหนิ” ป๊อปสบถเสียงออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว สองมือก็จับไหล่ฉันเขย่ากระแทกเป็นจังหวะไปมากับคำพูด
“เออ กูชอบ กูชอบมาก กูจะเอาให้มันหมดทั้ง สภ.นี้เลย มึงคอยดู ไม่สิ กูพูดผิด กูจะเว้นไว้คนเดียว คือ มึง ไง บักป๊อป สันดานแบบมึงหนิ กูไม่จับมาทำผัวหรอกเว้ย”
“โหย อีเว....”
“หึมม อึ้มมม”
ป๊อบมันบดริมฝีปากทั้งสองข้างของมันบนปากของฉัน มันบดขยี้จนหนำใจ กลิ่นเหล้าโชยพร้อมลมหายใจฟึดฟัดของมัน
ฉันเสมือนอารมณ์ทั้งหมด มันทิ้งดิ่งสู่ก้นเหว ร่างกายเย็นวาบชา ไปชั่วขณะ ขนลุกสะพรึงทั่วร่าง ประดุจต้องมนต์สะกดไว้
“แฮ่กๆ” มันถอนปากออกพร้อมเสียงเหนื่อยหอบที่พละกำลังทั้งหมดของมัน หมดไปกับการกระทำเมื่อกี้
สติของฉันเวลานี้ เสมือนล่องลอยไปตามอากาศในห้อง เอ่ยได้เพียงแต่คำพูดสั้นๆ
“มึงทำอะไรกู บักป๊อป”
“ทำไม มึงจะขัดขืนกูทำไม มึงอยากได้กูเป็นผัวมึงมากนักไม่ใช่เหรอ กูกำลังสนองมึงอยู่นี่ไง”
“ปล่อยฉัน ปล่อยยยยยยย”
“อุ๊บบบบบบ อื๊มมม อึ๊มมม”
ป๊อปมันบดขยี้ปากของฉันอยากหนักหน่วงอีกครั้ง ครั้งนี้ มันเหมือนกำลังจะกินอาหารอันโอชะสักอย่าง มันพยายามสอดลิ้นเข้ามาเพื่อที่จะสัมผัสกับอีกลิ้นที่ถูกแถวฟันปิดกั้นเอาไว้
“อึงอ่อยยอู ไอ้อ้า อึง อ่อยยยย” เสียงสั้นพยายามเล็ดลอดออกมาเพื่อที่จะให้มันหยุดการกระทำในตอนนี้ มือทั้งสองข้างของฉันพยายามดันไหล่อันบึกบึนของมันของ แต่สิ่งที่มันกำลังทำกับฉัน ทำเอาอีกความคิดหนึ่งแล่นทยานออกมา จนต้องจิกเล็บแน่นลงบนแผ่นหลังของมัน
“เธอได้มีผัวสมใจเธอแน่ อุ้ย” คำพูดของมันที่อ่อนนุ่มขึ้น เหมือนเสียงคำรามเบาๆ ของเจ้าป่าที่จ้องจะกินเหยื่อของมัน
“ปล่อยฉันนะป๊อป ปล่อย เธอเกลียดฉันไม่ใช่เหรอป๊อป ปล่อยยยย” สมองฉันไม่สั่งการอันใดทั้งสิ้น นอกจากประโยคที่มีความในแนววนี้เท่านั้น
ป๊อปบดปากฉันอีกครั้งจนหนำใจ พร้อมกับเลื่อนคางที่มีเครานิดๆ ของมัน ไถไปตามซอกคอของฉัน ปากมันก็กัดขย้ำเรื่อยไป
ขนฉันลุกสั่นสะท้านไปทั่วร่าง อารมณ์กระเจิดกระเจิงยิ่งกว่าเศษแก้ว กลายเป็นอารมณ์ของความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ผุดแทรกขึ้นมาควบคุมความคิดของฉัน
สองมือฉันลูบไล้ไปทั่วใบหน้าของป๊อป นิ้วทั้งสิบนวดคลึงไปทั้งใบหน้าอันหล่อคม สองอุ้งมือประคองศรีษะเขาไว้เหมือนไม่ยอมให้ออกห่าง สิบนิ้วไล่เรียงเรื่อยๆ ไปตามไรผมของอีกฝ่าย
ตัณหา มันมาเหนืออารมณ์แล้ว ชายจอมอำมหิตคนนี้ ค่อยๆ จับพลิกตัวฉัน ขยับเดินไปทางฟูกที่นอนที่ฉันปูไว้ กดตัวฉันลงไปในจุดหมายช้าๆ น่าแปลกที่ฉันไม่ได้ขัดขืนอันใดเลย เขายังไม่เลิกทำเหมือนฉันเป็นเหยื่ออันโอชะของเขา ปาก ลิ้น และฟันของเขาทำงานอย่างสัมพันธ์กัน กัดขย้ำไปทั่วลำคอ หัวไหล่ และหน้าอกของฉันอย่างเอร็ดอร่อย
“โอ๊ยยยย ป๊อปปปป อย่าาาา” เขาค่อยๆ ช้อนตัวฉันให้นอนพลิกคว่ำ ปากของเขาบดขย้ำลงที่หลังของฉัน
ป๊อปค่อยบรรจงดึงเสื้อผ้าอาภรณ์ของฉันออก โดยที่ฉันขัดขืนนิดหน่อยพอเป็นพิธี ในขณะเดียวกัน เขาก็ปลดเปลื้องสิ่งที่ปกคลุมร่างกายเขาออกเช่นเดียวกัน
ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แข็งแรง แต่อบอุ่น พยายามรุกล้ำอธิปไตยของฉันอย่างลุกลี้ลุกรน แต่มันไม่สำเร็จ เขาจึงใช้ครีมทำผิวของฉันที่กองไว้ข้างๆ ฟูกนอนนั้น ละเลงจนไป จนเขายึดอำนาจฉันไว้ได้ทั้งหมด เขาพุ่งทะยาน ถาโถมความเป็นชายของเขาอย่างเต็มที่
“โอ๊ย เจ็บ ป๊อปปปป เบาๆ หน่อยได้ไหม”
จากความเจ็บปวด กลายเป็นความรู้สึกที่มิอาจอธิบายได้ด้วยคำพูด
เขาค่อยๆ ปักธงยึดอำนาจฉัน จนกระทั่งเขากระหน่ำยิงผลผลิตแห่งความสุขของเขาจนหมด
เสียงแห่งความสุขของเขาลั่นขึ้น
เขาฟุบลงหลังฉัน ลมหายใจปนเหล้าหอบแหกหมดเรี่ยวแรง แต่ปากของเขายังขบกัดที่หูของฉันเบาๆ อยู่เรื่อยๆ
เขาพ่นลมหายใจรดต้นคอ กอดฉันไว้แน่น ราวกับฉันตกเป็นจำเลยให้เขาจับกุมอย่างหลีกหนีไม่พ้น
................
กอดไว้นานจนฉันต้องขยับขอใส่เสื้อผ้า
เขาเหลือบเห็นคราบเลือดที่แปดเปื้อนอาวุธปืนประจำกายของเขา
เขาโอบกอดฉันแน่น
“นี่เธอยังซิงเหรอ” (จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอกย่ะ แค่ห่างหายจากสมรภูมิรบไปนาน)
ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ได้แต่บิดตัวหนี แต่เขาก็แทรกมือมาโอบกอดไว้
ฉันหลับไหลภายในอ้อมแขนที่โอบรัดของเขาด้วยความอ่อนเพลีย
(เพราะนี่มันจะตีสองแล้ววววววววววววว)
-------------------------------------------------------------
ขออภัยด้วยนะคะ ถ้าตอนนี้ติดเรทไปหน่อย พยายามกลั่นออกมาให้ซอฟท์สุดๆ จะได้เข้ากับอารมณ์ เผื่อบางคนเก็บไปฟินต่อ อิอิ
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ คอยติดตามนะคะ ขอบคุณที่เป้นแฟนๆ กันเหนี่ยวแน่น
รักคนอ่านที่สุดเลยยยยยยยยย
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) กะเทยดอย ---ตอนจบ--- 14/3/55 21.00 P.15 (เก็บเข้าคลังเลยค่ะ) (อ่าน 111189 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก