ขอแสดงความเห็นในฐานะคนอ่านนะคะ ยังไม่กล้าเรียกตัวเองว่านักอ่าน เพราะว่า เราคิดว่าตัวเองยังมีประสบการณ์การอ่าในน้อยอยู่ แล้วก็อยากบอกว่านี่เป็นแค่ความเห็นในความรู้สึกของเราคนเดียวเท่านั้น บางคนอาจไม่เห็นด้วยและไม่พอใจก็ได้ เพราะงั้นถ้าใครไม่พอใจ เราก็ต้องขอโทษด้วย แล้วก็อยากให้มองข้ามมันไปนะคะ อย่าเก็บมาใส่ใจเลย แค่ความเห็นของคนอ่านตัวเล็กๆคนนึงเท่านั้นค่ะ (เราเองก็ลองแต่งนิยายดูอยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่เอามาลงเพราะยังแต่ไม่จบ เลยกลัวมันค้างและไม่ต่อเนื่อง แล้วจะโดนว่าเอา เราเลยพอเข้าใจความรู้สึกคนเขียนอยู่บ้าง ว่ากว่าจะเป็นนิยายแต่ละเรื่อง กว่าจะเขียนออกมาได้แต่ละบรรทัดมันไม่ง่ายเลย)
ตอนแรกที่อ่านนี่คิดไว้มากมายเลยว่าจะตอบว่าไรบ้าง แต่พออ่านมาเรื่อยๆจนจบนี่ เริ่มจะลืมๆไปเยอะแล้ว ว่าตัวเองจะพิมพ์ว่าไร แต่จะพยายามเท่าที่จำได้นะคะ
ตอนแรกที่เข้ามาอ่านเลยคือ "อ้าว...เราเมนต์แบบนี้ก็เป็นการทำให้คนเขียนท้อเหรอเนี่ย" รู้สึกแบบนี้ในบางเรื่องที่คนเขียนบางคนบอกมา แล้วก็รุ้สึกว่าที่คนเขียนบอกมาแต่ละเรื่องๆนี่เราเคยทำเกือบทุกเรื่องเลยอ่ะ T^T พอมาอ่านเจอแล้วรู้สึกเสียใจจริงๆที่ความเห็นของเราบางครั้งดันไปทำให้คนเขียนท้อซะงั้น ทั้งๆที่เราไม่ได้ตั้งใจเลยนะ แต่ที่แน่ๆเลยคือเราไม่เมนต์ด้วยคำหยาบคาย เพราะเราว่ามันเป็นมารยาทนะ อยากมากเราก็ใช้แค่ "ฟระ" "(วะ)คะ" "ว้าาาา" อะไรประมาณนี้ ซึ่งใช้ในการสื่ออารมณ์เหมือนเวลาพูดซึ่งเราจะใช้น้อยมาก เพราะเราจะพยายามหลีกเลี่ยงเสมอ แต่ก็ยังมีหลายเรื่องที่หลายแบบที่เราเมนต์ไป อาจไปกระทบใจคนเขียนและคนอ่านคนอื่นๆ เพราะเราเป็นคนที่เมนต์ได้หลาบแบบ แล้วแต่อารมร์และความรู้สึกในตอนนั้น บางที่เมนต์แบบมาสาระบางทีก็ไม่มีสาระเลย มีแต่อารมณ์ความรู้สึกล้วนๆ(ซึ่งใช้คำสุภาพเสมอนะ) แต่ถ้าเราคิดว่าความเห็นเราจะไปกระทบจิตใจใครเวลามาอ่านเมนต์เรา หรือเวลาที่เราเมนต์แสดงความเห็นจริงจัง เราก็มักจะใส่ไว้ว่า "นี่เป็นความเห็นของเรา ถ้าใครไม่ชอบต้องขอโทษด้วย" อะไรประมาณนี้ จะเห็นได้จากข้างบนว่าเราก็ใส่ไว้ เพราะเราแค่อยากแสดงความเห็นไม่อยากให้โกรธกันน่ะค่ะ บางทีเราก็ใส่ไว้แต่ต้นเลย บางที่เราก็จะใส่ไว้ปิดท้ายเม้นต์ แต่ก็ยังมีบางเม้นต์ที่เราไม่คิดว่าจะส่งผลต่อคนเขียนด้วย อย่างที่บอกว่ามีหลายเรื่องเลย เลยอยากจะยกตัวอย่าง(สารภาพผิด)และชี้แจง(แก้ตัว ฮ้าๆๆ)ไปด้วยเลย เพราะบางที่มันก็เป็นเพราะการส่ง-รับสารที่ผิดเพี้ยน ระหว่างคนอ่านและคนเขียน อย่างที่พี่วันเสาร์บอกไว้ในเมนที่หน้าแรก ตัวอย่างเช่น...
1 เรื่องวิจารณ์ตัวละคร....เราเคยเมนต์บ่นพระเอก-นายเอกในเรื่อง ประมาณว่าทำไมทำงี้ ทำงี้ได้ไง ใช้ไม่ได้เลยทำนายเอกร้องให้อีกแล้ว ถ้าไม่รีบง้อจะโกรธแล้วนะ เราอยากจะบอกว่ามันอินอ่ะนะ แล้วเราก็แค่บ่นระบายอารมณ์ บางทีเป็นเดือดเป็นร้อนแทนตัวละครก็มี แต่เราแค่บ่นอารมณ์ตอนนั้นออกมาเท่านั้นเอง ไม่อยากให้คนเขียนเอามาใส่ใจนัก อยากให้อ่านขำๆว่า "โห คนนี้มันอินเวอร์จริงๆ" แล้วก็มองว่าคนเขียนๆดีจนทำให้เราอินได้ขนาดนั้นไป
2 เรื่องทวงนิยาย "มาต่อเร็วๆนะ" ....อันนี้เราเคยทำ แต่เมื่อก่อนไม่เคยทำนะ เพิ่งมาเป็นช้วงหลังๆนี่แหละ เพราะนิยายที่เราตามอ่านอยู่หลายเรื่องมาต่อช้า เราเลยบอกไปเพื่อจะสื่อว่า"เรารอตอนต่อไปของเรื่องนี้อยู่นะ" แต่ไม่ได้มีเจตนาจะต่อว่าอะไรเลยนะ อันที่จริงไม่ได้เจตนาจะทวงด้วย แค่เราบอกปิดท้ายไว้เฉยๆว่าเรารออยู่ เพื่อเป็นกำลังใจให้คนเขียนรุ้ว่ามีคนรอ เพราะก่อนเราจะปิดท้ายด้วยคำนี้เราจะเมนต์ก่อน แม้อาจจะไม่มีสาระก็ตาม ฮ้าๆๆ แต่บางทีเราก้มีบ่นๆเหมือนกันว่า"หายไปนานแล้วน้า มาต่อเถอะ" แบบนี้ เพราะเราไม่รุ้ว่าคนเขียนติดอะไรถึงไม่มาต่อให้ แต่ถ้าบอกเหตุผลไว้หรือบอกไว้ก่อนว่าอาจจะหายไนาน เราก็จะไม่บ่นนะ ที่บ่นเพราะว่าหายไปเฉยๆอ่ะ
3 เรื่องว่าค้าง....เราเคยเมนต์ว่า"ค้างงงงงง" จริงๆ แต่เราไม่ได้มีเจตนาจะต่อว่าคนเขียนว่ามาลงค้างนะ เราแค่บ่นอารมณ์ของตัวเองอ่ะ แล้วก็อาจจะบ่นอะไรต่อหงุงหงิงอีกนิดหน่อย แล้วก็บอกให้มาต่อเร็วๆนะ อะไรแบบนี้เฉยๆ เราเข้าใจนะว่าเนื้อเรื่องมันมาแบบนั้นมันต้องค้างอ่ะ หรือบางทีคนเขียนเจตนาจะลงให้ค้าง เพื่อให้เกิดความลุ้น หรือความน่าติดตาม อะไรแบบนี้ เราก็เข้าใจเพราะเราคิดว่ามันเหมือนละครอ่ะ ที่มาเป็นตอนๆแล้วพอถึงจุดสำคัญตัดโฆษณาซะงั้นอะไรแบบนี้ เราเข้าใจและไม่คิดว่าเป็นเรื่องต้องมาว่ากันด้วยนะ
4 เรื่องต่อว่าคนเขียนขอเมนต์ ขอบวก ขอเป็ด....เรื่องนี้เราไม่เคยว่า ด่า หรือบนเลยนะ เพราะเราคิดว่าเป็นเป็นสิทธิ์ของคนเขียนที่จะขอกำลังใจกันได้ แต่บางทีเอาจำนวนเมนต์มาเป็นเงื่อนไขเราก็รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร แต่เราก็ไม่ได้ว่าออกไปเพราะมันสิทธิ์ของเค้า แต่เราเป็นคนที่มักจะเมนต์เวลาอ่านนะ แต่ไม่ค่อยได้กดบวกหรือเป็ดหรอก จะกดเวลาโดนใจจริงๆเท่านั้น หรือบางทีตั้งใจจะกดแต่พออ่านจบก็ดันลืมซะงั้น ฮ้าๆๆ
5 เรื่องเป็นนักอ่านเงา....เคยเป็นเหมือนกัน เพราะว่าอ่านในมือถือ คือแค่อ่านมันก็ลำบากแล้ว เพราะตัวหนังสือมันเล็ก เลยไม่ได้เมนต์ไป แต่ก็เป็นแค่เรื่องสั้นเท่านั้น เพราะอ่านจบแล้วก็เลยไม่ได้กลับเข้าไปอีก แต่ถ้าเป็นเรื่องยาวยังไงก็ต้องเข้าไปอ่านต่ออยู่แล้วเลยได้เมนต์ (แต่เราก็เคยกดเข้ากระทู้ผิดเรื่องนะ แฮ่ะๆๆ)
6 เรื่องเม้นต์เกรียน....เราไม่รู้ว่าเมนต์เกรียนนี่มันเป็นไงอ่ะนะ เลยไม่รุ้ว่าเคยทำไปบ้างรึเปล่า ฮ้าๆๆ
7 เรื่องใส่แต่อีโม....อันนี้ไม่แน่ใจ ว่าเคยใส่แต่อีโมรึเปล่า แต่เหมือนจะเคยนะ ฮ้าๆๆ แต่เราใส่ไปหลายตัวอ่ะ ตอนนั้นประมาณว่าไม่รุ้ว่าจะเมนต์ว่าไงมั้ง เลยใส่ตัวอีโมสื่ออารมณ์ไปแทนอ่ะ หรือบางทีไม่รุ่จะเมนต์ไรอ่ะแต่อยากให้รุ้ว่าเราเข้ามาอ่านนะ แบบว่าอยากแสดงตัวให้รุ้ เพราะเห็นคนเขียบบอกว่าอยากให้เมนต์ ไม่อยากให้เป็นนักอ่านเงา แต่เราไม่ได้ทำงั้นทุกตอนนะ เป็นเฉพาะบางตอนของเรื่องบางเรื่อง ที่ตอนนั้นไม่รุ้จะเมนต์ไรจริงๆอ่ะ ก็จะเมนต์ไปแบบสั้นๆ+อีโมไปิดหน่อย แฮ่ะๆๆ
8 เรื่องตีซี้....อันนี้เคยทำ คือเรียกคนเขียนแบบตีซี้อ่ะ บางทีก็ขอก่อน(ขอแล้วใช้ลยไม่ได้รอเค้าตอบอ่ะ) บางทีก็ไม่ได้ขอ แฮ่ะๆๆ เพราะบางทีไม่รุ้จะใช้คำไหนแทนตัวกัน แล้วเห็นเมนต์อื่นเค้าเรียกแบบนั้นเราเลยเรียกบ้าง เราก็ไม่รุ้ว่าคนเขียนจะไม่ชอบรึเปล่า
9 เรื่องหลงไปอ่าน-ตามเพราะไม่อยากค้าง....เคยหลงเข้าไปอ่านนิยายบางเรื่องเหมือนกัน เราก็บองไปตรงว่าหลงเข้ามาเพราะจำชื่อเรื่องผิด เพราะชื่อเรื่องคลายกันกับที่เคยอ่านแต่ไม่ได้เม้นต์ไว้เลยหาไม่เจอและจำผิด แต่เราก็เมนต์ต่อไปนะว่า "เรื่องของเค้าสนุกดีและจะตามต่อเพราะเราเป็นคนที่อ่านแล้วจะอ่านให้จบแน่นอน เพราะไม่ชอบให้เรื่องค้าง" แต่นั่นเพราะเรื่องมีส่วนที่น่าสนใจและน่าติดตาม เพราะถ้าเรื่องไม่น่าตามจริงๆเราก็คงไม่ตามเหมือนกัน เพราะถ้าเราไม่ชอบคงตัดมันออกไปได้โดยไม่ค้างแน่นอน แต่ตอนนี้เรื่องนั้นก็ไม่มาลงต่อนานแล้วอ่ะนะ ตอนนี้เราเลยไม่ได้ตาม
10 เรื่องที่อ่านๆอยู่แล้วหายไป....อันนี้เราจะเป็นกับเรื่องที่เนื้อหาช่วงนี้มันไม่ค้างเท่าไร แล้วก็ขาดการลงต่อเนื่องไปนานๆ คือหายไปนานๆถึงแม้คนเขียนจะมีเหตุผลก็ตาม เพราะว่ามันขาดตอน อารมณ์ในการอ่านเรื่องนั้นมันหายไป แล้วก็เลยขี้เกียจเข้าไปอ่านขึ้นมา แต่เราก็คิดจะกลับไปอ่านแน่นอนอยู่แล้ว แต่เมื่อไรยังไม่รุ้ บางเรื่องก็กลับไปอ่านแล้ว แต่บางเรื่องก็ยังไม่กลับไป แต่อันนี้คงมาว่ากันไม่ได้ ถ้าคนอ่านจะหายไปบ้าง เพราะว่าคนเขียนเป็นฝ่ายหายไปนานเอง ทำให้คนอ่าน(อย่างเรา คนอื่นอาจไม่เป็น)ขาดตอนไป แต่บางเรื่องๆที่เราชอบมากๆเราก็ยังคงตามสม่ำเสมอนะ เพราะเรื่องมันยังน่าลุ้นอยู่ สนุก และเป็นแนวที่ชอบ เวลาเราหายไปเราจะหายไปเงียบๆไม่ไปบอกหรอก(อิอิ) เพราะยังกะว่าจะกลับไปอ่านอยุ่
11 เรื่องแปะจองไว้ เดี๋ยวมาดิท....อันนี้เคยทำเพราะเห็นคนอื่นเค้าทำเลยทำบ้าง จำไม่ได้เหมือนกันว่า แปะแล้วได้กลับไปเม้นที่รีเดิมไหม หรือขึ้นรีใหม่ไม่รุ้ อันนี้เคยทำกับนิยายใหม่ที่เพิ่งเคยอ่านตรั้งแรก เพื่อให้เรื่องนั้นไปอยู่ที่"แสดงกระทู้ตอบกลับหัวข้อของคุณ" จะได้หาง่ายๆขึ้นหน่อย หรือแปะไว้แล้วได้กลับไปเม้นต์ที่ตอนนั้นไหม หรือไม่ได้เมนต์แล้วไปเมนต์อีกทีตอนที่อ่านตอนใหม่เลย อันนี้เหมือนจะเคยทำไปครั้งหรือสองครั้งมั้ง กับเรื่องที่ไม่ได้อ่านนานๆแล้วกลับมาอ่านอีก เลยแปะเพื่อให้รุ้ว่าเรากลับมาอ่านแล้ว แต่คงต้องใช้เวลาตามอ่านนานกว่าจะถึงตอนปัจจุบัน เลยไปแปะทิ้งไว้ก่อน อันนี้เราเข้าใจเลยว่าถ้าแปะไว้แล้วไม่มาเมนต์คงทำให้คนเขียนท้อจริง เวลาเราแปะไว้เลยจะกลับไปเมนต์แม้อาจจะไม่มีสาระก็ตาม แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามีหลุดรอดลืมกลับไปเมนต์รึเปล่า
12 เรื่องต่อว่าชื่อเรื่อง....เราเคยเมนต์เกี่ยวกับชื่อเรื่อง แต่ไม่ได้เมนต์ว่าชื่อเรื่องไม่น่าอ่านหรอก เพราะถ้าชื่อเรื่องไม่น่าอ่านเราคงไม่เข้าไปอ่านหรอกจะเข้าไปทำไม เสียเวลา ถ้าไม่น่าอ่านก็ไม่ต้องสนใจ จบ แต่เราเคยเม้นต์ประมาณว่า : ชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องคนละแนวกันเลย ชื่อเรื่องประมาณว่าสดใส สนุกๆฮาๆ แต่เนื้อเรื่องนี่ดราม่าชัดๆ ชื่อเรื่องนี่หลอกกันนี่นา ประมาณนี้ แต่เราไม่ได้มีเจตนาจะว่านะ เราแค่บ่นจะอ่ะ ว่า ทำไมมันเป็นงี้ล่า ชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องขัดกันจัง อะไรงี้เฉยๆน้า ไม่รุ้ไปทำให้คนแต่งรุ้สึกแย่ไหม ต้องขอโทษจริงๆ ไม่เจตนาเลย แต่บางเรื่องชื่อเรื่องก็ไม่ได้บ่งบอกว่าเป็นแนวไหน แต่เราก็เข้าใจผิดไปเอง แล้วก็บอกไปว่า"คิดว่าเรื่องนี้เป็นแนวสดใส แต่ดราม่าซะงั้น" แต่อันนี้ก็แค่บอกให้รับรุ้เฉยๆอ่ะไม่ได้จะว่าเหมือนกันนะ
13 เรื่องว่าเรื่องภาพปก หรือภาพประกอบอื่นๆ....อันนี้ไม่เคยทำนะ เพราะเราคิดว่ามันเป็นสิทธ์ของคนเขียน บางที่รูปวาดอาจไม่สวยแต่ออกมาโดยรวมโอเค คือองค์ประกอบทั้งหมดมันโอเค เราว่ามันก็ดีออกนะ เพราะเป็นการช่วยให้คนอ่านคิดภาพตามออกว่าคนเขียนจะสื่อว่าแบบนี้นะ หรือภาพอิมเมจตัวละคร บางเรื่องภาพที่คนเขียนแปะมาก้ไม่ตรงกับที่เราจิ้นได้จากการบรรยายในเนื้อเรื่องนะ แต่เราก็จะแครุ้สึกว่า "อ้าว อิมเมจเป็นงี้หรอกหรอ ไม่ตรงกับที่เราจิ้นแฮะ" แค่นั้นเอง แต่เราไม่ได้แสดงความเห็นออกไปหรอก แค่รับรุ้เฉยๆว่าอิมเมจของคนเขียนเป็นไงเท่านั้นเอง
14 เรื่องเขียนแฟนฟิค....เรื่องนี้ไม่เคยทำ ไม่เคยคิดด้วย เคยแค่ว่า"น่าจะมีเรื่องของคู่นี้ต่อเนอะ" ซึ่งเป็นคู่อื่นที่ไม่ใช่คู่หลักในเรื่องนั้น เพราะเราเห็นแววว่าน่ารักและจิ้นได้ขึ้นมา แต่ก็ไม่คิดแต่งเอง แค่บอกให้คนเขียนแต่งเท่านั้น เพราะเราคิดว่าเรื่องแต่ละเรื่องนั้นคนเขียนได้แต่งออกมาสมบูรณ์แล้วในเรื่องของเค้า ไม่น่าเอามาแต่งฟิคได้แล้ว ถ้าเอามาแต่งฟิคอีกมันคงเหมือนตอนพิเศษ ซึ่งควรเป็นสิทธ์ของคนแต่งเรื่องนั้นเองมากกว่า แต่เราคิดจะแต่งฟิคนิยายแฟนตาซีเป็นแนวYอยู่ เพราะเป็นเรื่องที่ชอบที่ตัวละครเป็นผู้ชายเกือบทั้งหมดและน่าจิ้นมาก แต่ก็ยังไม่ได้วางพล็อตเลย แล้วก็คิดแต่งฟิคละครเรื่อง"พรุ่งนี้ก็รักเธอ"อยู่ ซึ่งก็เป็นฟิคคู่ของพี-ก้องนั่นแหละ วางพล็อตเรื่องแล้วด้วย แต่ยังไม่ได้เริ่มแต่งเลย ไม่รุ้จะได้แต่งออกมาเป็นรู้เป็นร่างไหม เฮ้ออออ
15 เรื่องขอNC....ถ้าจำไม่ผิดนี่คืดว่าไม่เคยขอแบบจริงจังนะ แต่เคยบอกว่า"รอ" เพราะคนเขียนบอกไว้ตอนท้ายของตอนว่าตอนหน้าจะมีNC แล้วก็เคยออกความเห็นกับนิยายเรื่องนึงไปว่า"น่าจะมีNCหน่อย ไม่ต้องมากหรือหวือหวาก็ได้ แต่ให้มีหน่อยเพื่อให้เรื่องชัดเจน และสมบูรณ์ขึ้น" ตอนนั้นที่บอกไปแบบนั้นเพราะว่า เรื่องนั้นขึ้นNCมาหน่อยนึง แต่ไม่เคลียร์(ในความคิดเรา) คือไม่รุ้ว่าใครเป็นเมะ ใครเป็นเคะ เราเลยบอกไปแบบนั้น เพราะเรื่องอื่นที่เค้าไม่มีNCเลย เราก็ไม่ได้รุ้สึกอะไรคิดว่าดีแล้ว แต่เรื่องนี้อ่านแล้วรุ้สึกว่ามันขาดไป รุ้สึกถึงความไม่ชัดเจน คนอื่นอาจไม่คิดอะไรแต่เรารู้สึกเลยบอกไป แต่เป็นการบอกแบบออกความเห็นไม่ได้เรียกร้องNCอะไร แต่ถ้าคนเขียนคนไหนเจอคนอ่านเรียกร้อง ก็ไม่ต้องไปใส่ใจหรอกอ่านผ่านๆขำๆก็พอถ้าไม่คิดจะแต่งNCจริงๆ มองข้ามมันไป แต่งไปตามเรื่องที่วางไว้ก็พอ
16 เรื่องว่าเรื่องพล็อตนิยาย....เราไม่เคยว่านะเรื่องนี้ เพราะเราว่ามันเป็นความคิดและรสนิยมของคนเขียนเอง ซึ่งมันอาจจะซ้ำหรือคล้ายๆกันกับเรื่องอื่นบ้าง แต่มันก็เป็นเรื่องของเค้า ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่านแค่นั้นก็จบ จะบ่นว่าไปทำไม ถ้าอยากได้ที่แปลกใหม่กว่านี้ก็แต่งเองซิ่ แต่ถ้าแต่งไม่ได้ก็ไม่ควรไปว่าคนอื่นนะ หรือบางทีเรื่องไม่เป็นไปตามที่เราคิดหรือหวัง เราก็จะแค่บ่นว่า"ไมเป็นงี้ว้า ทำไมคนนี้ทำงี้อ่ะ ทำไมอย่างนู้นอย่างนี้" อะไรงี้ แต่เราไม่เคยว่าคนแต่ง"ว่าทำไมแต่งอย่างงี้ ทำไมไม่แต่งอย่างงี้" เพราะว่าเราคิดว่ามันเป็นพล็อตที่คนเขียนคิดไว้แล้ว เราเป็นแค่คนอ่านไม่มีสิทธ์ไปต่อว่าเค้าเรื่องนี้ ถ้าไม่ชอบก็เลิกอ่านเท่านั้น
17 เรื่องการพิมพ์คำผิด พิมพ์ชื่อตัวละครผิด ประโคยซ้ำ หรือวกวน....เราไม่เคยว่าเรื่องนี้นะ แต่เวลาอ่านก็สะดุดเหมือนกัน เพราะบางทีทำให้งง แต่เราเคยบอกเตือนไปว่า"ตรงนี้ใส่ชื้อตัวละครผิดรึเปล่า" เพราะเรารุ้สึกแบบนั้น และมันอาจเป็นการผิดพลาด ซึ่งเราคิดว่าถ้ามันผิดพลาดจริงเราไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง มันควรจะได้รับการแก้ไขเพื่อไม่ให้เนื้อเรื่องผิดเพี้ยนไป ซึ่งเป็นการบอกเตือนด้วยความหวังดี ไม่ได้คิดจะว่าอะไร แล้วเราก็ไม่ได้ใช้คำว่าร้ายอะไร คิดว่าคนเขียนคงไม่ว่าอะไรที่คนอ่านจะทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่พิสูจน์อักษรไปด้วย ถ้าหากจะใช้คำสุภาพและเป็นการบอกเตือนไม่ใช่ตำหนิใช่ไหม? เพราะเราเองก็คิดว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องที่ผิดพลาดกันได้อยู่แล้ว ไม่ว่ากันหรอก
18 เรื่องแนวการเขียน....อันนี้เราก็ไม่เคยว่านะ ว่าเรื่องดำเนินช้าหรืออะไร เพราะมันเป็นแนวการเขียนของแต่ละคน แต่ก็เคยบ่นบ้างเวลาเรื่องมันดราม่า ประมาณว่า"ไม่เอามาม่า ไม่อยากกิน แพ้ เมื่อไรพระเอก-นายเอกจะดีกัน หรือจะรักกันซะที" แต่เราก็แค่บ่นอ่ะ แบบว่าเวิ่นเว้อไปเรื่อย ไม่ได้จะโวยวายหรือว่าอะไรเลย ซึ่งทุกครั้งเราจะใช้คำสุภาพที่ดีกว่าที่บอกเมื่อกี้นะ เมื่อกี้เป็นใจความหลักอ่ะแต่อารมณ์มันไม่ใช่นะ เมื่อกี้อารมณ์มันดูกระด้างๆ แต่อารมณ์จริงของเรามันเพ้อๆขอร้องๆมากกว่าอ่ะนะ
เท่าที่คิดออกก็มีเท่านี้อ่ะนะ ตอนแรกบอกลืมไปเยอะแล้วแต่นี่ดันพิมพ์ซะยาวเลยเรา ฮ้าๆๆ เพราะตอนหลังเราเปิดไปดูใหม่อ่ะนะว่ามีเรื่องไรบ้าง แล้วว่าไปที่ละเรื่องๆเลย อิอิ ซึ่งบางเรื่องเราก็เคยทำบางเรื่องไม่เคยทำ แต่ทุกครั้งที่เมนต์ก็ไม่เจตนาจะว่าร้ายเลย เป็นความเห็นที่มีต่อเรื่องนั้นๆเท่านั้น ซึ่งบางทีเป็นการบอกเล่าอารมณ์และความรุ้สึกของตัวเองที่มีต่อเรื่องนั้นๆเท่านั้นเอง หรือบางทีก็เป็นการแนะนำเล็กๆน้อย จากประสบการณ์การอ่านอันน้อยนิดของเรา หรือบางการกระทำก้เป็นสิ่งที่เราไม่คิดว่าเป็นการทำให้คนเขียนท้อ อย่างเรื่องใส่แต่อีโม อันนี้ไม่คิดจริงๆ บางที่เราก็เมนต์แบบจริงจังจนอาจดูมากไปรึเปล่า(อย่างครั้งนี้) บางทีเราก็เมนต์แบบเล่นๆ คือเอาฮาเข้าว่า ไร้สาระใดๆทั้งสิ้น ยังไงก็แล้วแต่เรื่องอะไรที่เราทำไปให้ขัดใจคนเขียนก็ต้องขอโทษมา ณ โอกาสนี้จริงๆ เราเคารพในความคิดและการแต่งนิยายจองคนเขียนทุกคน เพราะเราคิดว่าดีแค่ไหนแล้วที่เค้าแต่งมาให้เราได้อ่านกันฟรี เพราะงั้นจึงรุ้สึกขอบคุณคนเขียนทุกคนเสมอ แรกๆที่เราเพิ่งอ่านและเมนต์เราจะบอกขอบคุณทุกครั้งและมีอีโมตัวนี้ไปด้วย
แล้วบางทีก็จะให้กำลังใจพร้อมอีโมพวกนี้
แต่หลายๆเมนต์เข้าเราก็รุ้สึกว่ามันซ้ำซากเกินไป ตอนนี้เราเลยไม่ได้บอกเป็นคำแล้ว แต่ใช้ตัวอีโมบอกแทน ซึ่งเราใช้เป็นแพทเทิลปิดท้ายเมนต์ของเราทุกครั้งที่เมนต์นิยาย(ไม่ใช่พูดคุยทั่วไป) คือ
(คนเขียนบางคนที่เราเคยอ่านเรื่องของเค้าคงเคยเห็นกันบ้างนะ) ซึ่งหมายถึงว่าเราให้กำลังใจและขอบคุณคนเขียนเรื่องนั้น แต่เราก็ไม่รุ้ว่าคนเขียนเข้าใจที่เราสื่อไหม ก็ขอบอกไว้ตรงนี้เลยแล้วกัน เพราะมีคนเขียนบางคนเหมือนกันที่ตอบในกระทู้นี้ ที่เราเคยอ่านเรื่องของเค้า เราคิดว่าเราเป็นคนอ่านที่ดีพอสมควรนะ(ยอตัวเอง ฮ้าๆๆ) แต่เราก็จะพยายามระวังเมนต์ของตัวเองให้มากขึ้นแล้วกัน เพื่อให้กระทบกับคนเขียนในด้านลบน้อยที่สุด ไม่รุ้ว่าคนเขียนที่เราเคยอ่านเรื่องและเมนต์ไปคิดไงกันบ้าง(เราเป็นคนอ่านที่ดีป่ะ เค้าคงรู้อยู่เนอะ แต่ถ้ามองว่าดีเราจะดีใจมากกกกก)
สุดท้ายแล้ว เราก็อยากจะบอกว่าเป็นกำลังใจให้คนเขียนทุกคนนะ ขอให้แน่วแน่ที่จะเขียนเรื่องของตัวเองต่อไป ความเห็นไหนที่ดีมีประโยชน์ก็เก็บมาใช้ แต่ถ้าความเห็นไหนมันบั่นทอนจิตใจก็อย่าไปเก็บมันมาใส่ใจเลย อันไหนปล่อยผ่านได้ก็ปล่อยไป มองผ่าอ่านแค่ขำๆ อันไหนที่แย่มากๆแต่ถ้าคิดว่าที่ทำอยู่ดีแล้ว และทำแล้วไม่ผิดสิทธิส่วนบุคคลก็ทำต่อไปก็ได้ ไม่ไต้องใส่ใจกับมัน แค่เมนต์ๆเดียว เพราะคนที่เป็นแฟนนิยายคนอื่นยังรอและเชื่อมั่นในนิยายของคุณอยู่เสมอแน่นอน (รู้สึกเหมือนเป็นคนแก่ที่ธรรมะธัมโม(เขียนไงหว่า?)มากเลยเรา เหอๆๆ) หวังว่าความเห็นของเราคงเป็นกำลังใจให้คนเขียนบางคนได้บ้างไม่มากก็น้อย ขอบคุณที่ให้พื้นที่ในการออกความเห็นที่ยืดยาวนี้ แม้จะไม่ใช่ความเห็นที่ตอบตรงกับหัวข้อของกระทู้ก็ตาม เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ สู้ๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
