^ กอดคุณZitraphat อย่าเพิ่งนอยด์ค่ะ หนูอยากอ่านหมอกะลีโออยู่นะ
ช่วงนี้มีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับนักเขียนหลายๆคนรู้สึกนอยด์ที่ไม่มีคนเม้นมาอ่านมาดันเลย คำว่าทำไมลอยอยู่เต็มหัว
ฉันแต่งไม่ดีเหรอ ไม่สนุกเหรอ ดีไม่ดียังไงทำไมไม่บอกกันบ้าง
เราเลยจะมาตอบให้ ..ในส่วนของเรานะ เพราะแต่ละคนก็มีแนวทางที่ต่างกันออกไป
เราจะเลือกอ่านนิยายจาก
ตัวละครก่อนเป็นอันดับแรก รูปลักษณ์ คำบรรยายต่อลักษณะตัวละคร ต้องไม่มีคำว่าร่างบาง ร่างเล็ก หน้าหวานเต็มพรืด เพราะเราชอบถึกๆ ล่ำๆ แมนๆ กล้ามๆอ่ะ แนวบอบบางมันไม่ใช่จริงๆ โอเคถ้ามาแบบประปราย ไม่เฟ้อ อันนี้รับได้ หรือไม่ก็ต้องหักมุมไปเลย ซึ่งจะเลิฟแนวนี้มากๆค่ะ
(คำแนะจำ : อาจเลี่ยงไปใช้ชื่อตัวละครแทน ไอ้"ร่าง"ทั้งหลายอย่าใช้เยอะเลย ใช้แต่พอดี จะเกิดผลนะคะ)
ต่อมาก็
บทนำ สำคัญมากนะ สำคัญพอๆกับตัวละครค่ะ เพราะสองอย่างนี้จะผ่านตาเราก่อนเป็นอันดับแรก ด้วยความที่เราเปิดแทบทุกเรื่องในเล้า ดังนั้นเมื่อสแกนเจอเรื่องที่ไม่ใช่แนว เราจะปิดทันที ไม่มีมาติดตามดูนะ ซึ่งมันเป็นความพอใจของเรา แต่บางทีเราก็พลาดเหมือนกัน ก็แล้วแต่ชะตาจะลิขิตให้เราเปิดอ่านอีกครั้งรึเปล่าเท่านั้น
ขอยกตัวอย่างเรื่องที่เราพลาดไป "เธอคือลมหายใจ" จากบทแรกและตัวละคร แต่เพราะแนะนำกันอย่างหนักหน่วง เราเลยทนไม่ไหว เปิดดูสิ จะดีอย่างที่เค้าว่ามั้ย! ..ค่ะ แน่นอนเรากลายเป็นแม่ยกพี่ไผ่น้องริว เลยไปถึงอลัน
อีกเรื่องคือ "My Trap คิดว่าสาว อย่าคิด" ยอมรับเลยว่ากวาดตาอ่านบทนำได้ไม่กี่บรรทัดก็ปิด แต่วันดีคืนดีก็เปิดอ่านอีกครั้ง ส่วนที่ชอบของเรื่องนี้คือมันแหวกค่ะ อืม สาวดุ้น กระซวกไส้ เราให้คำจำกัดความแบบนั้น แบบนี้หาอ่านยากค่ะ แม้ในส่วนของการบรรยายและการดำเนินการจะแปร่งๆไปบ้าง แต่ตัวละครมันดาเมจแรงมากจริงๆ เราเลยติดตามเรื่องนี้อยู่
แนว เราค่อนข้างจะเลี่ยงเรื่องที่มี่ดราม่าหนักหน่วง บีบคั้นอารมณ์ หมิ่นศักด์ศรีความเป็นคน เรื่องที่น้ำเน่าเกินไป รวมถึงเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลต่อคาร์แร็คเตอร์ตัวละคร อ้อเรื่องลึกลับด้วยค่ะ เรากลัวผี สังเกตว่าเราจะเลือกอ่านเรื่องที่สบายๆกิ๊บกิ๊วหัวใจ อบอุ่นหรือหื่นกาม..เอิ่ม...แบบว่าเราอ่านคลายเครียดอ่ะ ไม่ค่อยอยากดราม่าเสียน้ำตาเท่าไร เพราะอ่านเรื่องเศร้าทีไรร้องไห้ จิตตกไปสองวัน อินเกินไป หัวใจเราอ่อนแอออ ออ อ อ
อีกเรื่องคือเราเพิ่งรู้ตัวว่าไม่ค่อยถูกกับ 3P แต่ก่อนหน้าที่จะรู้ตัวก็อ่านไปเยอะแล้วแหละ อ่านมาก็หลายปี เพิ่งมารู้ตัวว่าไม่ถูก อืม อาจเพราะนักเขียนสื่อสิ่งที่คิดได้ไม่หมดก็ได้นะ อันนี้ก็ต้องดูกันไป (แต่ฉากเรทไม่มีปัญหานะ*v*)
เดาเรื่องง่าย มีหลายเรื่องที่เลิกอ่านกลางคัน เพราะมันเดาง่ายไปหมด ไม่ใช่ความผิดนักเขียนค่ะ อันนี้ความผิดเรา เจือกรู้มาก เพราะมันเดาง่ายเลยเบื่อง่าย จนกลายเป็นเลิกติดตาม
ภาษา อืม ในเล้าภาษาค่อนข้างรับได้เป็นส่วนมาก เพราะงั้นขอแค่ไม่เขียนผิดเยอะหรือวิบัติ ก็อ่านได้หมด
หลักๆก็ประมาณนี้(จริงๆเรายิบย่อยกว่านี้อีก แต่มันไม่ค่อยเกี่ยวเท่าไหร่เลยตัดไป) อ่านถึงตรงนี้คงพอจะรู้แล้ว ว่าการเลือกอ่านนิยายสักเรื่องมันขึ้นอยู่กับ
ความพอใจของผู้อ่าน
ต่อให้คุณแต่งดีขนาดไหน เรื่องไม่โดนเราก็คือไม่โดน กลับกันต่อให้เรื่องไม่มีคนมาเม้นมาอ่านมาดัน แต่มันโดนเรา เราก็จะติดตามค่ะ นิยายในเล้าที่ว่าดังๆ แต่เราไม่อ่านมีเยอะ..มาก ฉะนั้นเราอยากให้นักเขียนทุกอ่านแต่งนิยายด้วยความต้องการของตนเอง ไม่อยากให้ผูกติดกับคนอ่านมากนัก โอเค เราไม่ได้โลกสวย แต่บอกตามความเป็นจริง
ไม่มีใครบังคับให้คุณเขียนนะ ถูกมั้ย?
.
.
แต่ประเดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งจิกเรา
หากคุณอยากให้มีคนมาอ่านมาสนใจ
ขยันอัพบ่อยๆแบบมีคุณภาพ น่าจะเป็นคำตอบที่โอเคกับทุกฝ่าย คนเขียนแฮปปี้ คนอ่านก็แฮปปี้ จริงมั้ย จริงเถอะ เราพิมพ์แบบนี้มันล่อเป้าป่ะเนี่ย ดิฉันยังอยากมีชีวิตอยู่นะฮะ
ปูลู เวิ่นยาวมาก แต่สรุปได้สั้น น่าถีบจริงๆ (แต่ตรงประเด็นน้า
)
ปูลู2 ไม่เคยเปิดกระทู้นี้เลย เพราะสถานะเราตอนนี้คือคนอ่านไม่ใช่คนเขียน แล้วมั่นใจว่าไม่เคยทำพฤติกรรมน่าตบใดๆ(รึเปล่า ไม่เคยนะ)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
