*โค้ง* ทำความเคารพครับผม
...เนื่องมาจากว่าผมยุ่งมากๆในช่วงที่ผ่านมา(และตอนนี้ด้วยTT) แต่ยังอยากเขียน มหาสมุทร-ศิลา ไปด้วย โดยเฉพาะตอนจบที่ได้เขียนไว้ (ผมชอบมากมันแนวดี)
...แต่พอมานึกๆดู เรื่องที่เคยอ่านแล้วตอนจบแบบนี้
มันก็เซงๆเนอะ
เอาเป็นว่าขออนุญาติลงต่อนะครับผม
ต้องขอโทษด้วยกับคนที่เสียอารมณ์กับเรื่องนี้ไปแล้ว
ผมผิดเองคร้าบบบบ TT
"""""" วันนี้เป็นตอนสั้นๆก่อนนะครับ สอบเสร็จวันที่สองแล้วคงได้มาต่อเนอะ???
(ไม่รู้ว่าพออ่านแล้วจะมีคนบ๊ายบายพี่น้ำรึเปล่า)
////////////////////////////////////////////////////////////
Short Story // หัวใจ...มหาสมุทร 2
ชื่อของเขาคือ ‘มหาสมุทร’ กว้างใหญ่ เงียบสงบ และคลื่นลมแรงยามพายุเข้า นั่นคือเขาในแบบที่พ่อและแม่อยากให้เป็น แต่ท่านทั้งสองกลับด่วนจากไปด้วยอุบัติเหตุ ....ครอบครัวเหลือเพียงสามคนพี่น้อง
เขาซึ่งเป็นพี่ชายคนโตกลายเป็นหลักของบ้าน แต่น้องๆอีกสองคนต่างก็รู้หน้าที่ตัวเองดี พวกเขาจึงผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ไม่ยากนัก หากแต่หน้าที่ความรับผิดชอบมากมายก็ตามมาเช่นกัน
มหาสมุทรจึงไม่ปฏิเสธว่าตัวเองค่อนข้างจะเป็นบุคคลที่มีใบหน้าเรียบเฉย แต่เขาจะค้านหัวชนฝาหากมีคนมาบอกว่าเขาเป็นมนุษย์ไร้อารมณ์ เพราะถ้าไม่อย่างนั้น....
เขาคงไม่ตอบรับความรู้สึกของคนๆหนึ่งมาตลอดหกปี เสียงสดใสพร้อมรอยยิ้มของศิลาสร้างความประทับใจให้มหาสมุทรตั้งแต่เจอกันครั้งแรกโดยที่เจ้าของรอยยิ้มเองก็ไม่รู้ตัว ใครๆมักจะบอกว่ามหาสมุทรหน้านิ่ง ....แต่ใครบ้างจะรู้ ใจเขาเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นมากเพียงใด...ตอนเจอกับศิลา
เพราะมหาสมุทรเป็นเพื่อนสนิทของพี่รหัสศิลา แล้วไหนยังจะน้องรหัสของเขาที่เป็นเพื่อนสนิทของศิลา .....ทั้งคู่จึงใกล้กันโดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่มหาสมุทรเองก็รู้ว่านั่นเป็นแค่ความบังเอิญในช่วงแรกๆ เพราะนับจากวันที่เขาสังเกตเห็นแววตาที่ศิลามองมามันเปลี่ยนไปจากเดิมไม่ใช่มองด้วยความรู้สึกว่าเขาเป็นพี่ชายเหมือนเก่า ........เขาก็รู้ว่าความบังเอิญที่เกิดขึ้นในหลายๆครั้งชื่อศิลา ...แต่ก็ต้องยอมรับอีกเหมือนกันว่าที่เขารู้.....นั่นเพราะสายตาของมหาสมุทรก็ชอบที่จะมองหาอีกฝ่ายเช่นกัน
หลายครั้งหลายคราที่เขานึกยิ้มเอ็นดูกับการกระทำของศิลา .....แอบชอบ...แอบมอง..คอยดูแลอยู่ห่างๆ...หรือบางครั้งก็ตามไปเฝ้าแต่สุดท้ายก็เหมือนจะตัดใจกลับไปก่อนทุกที แววตาสดใสประกายความรักความห่วงเต็มเปี่ยมนั่น...ทำให้เขาชอบใจมากขึ้นทุกวัน
ด้วยความที่มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบตั้งแต่เด็ก มหาสมุทรจึงพูดน้อยเงียบขรึมและชอบคิดมากกว่าโดยที่ตัวเองก็ไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ทั้งน้องๆและเพื่อนสนิทหลายคนบอกเขา คือ มหาสมุทรเป็นคนขี้อายเอามากๆ ....นั่นจึงเป็นคำตอบที่ว่าทั้งๆที่รู้ว่าอีกฝ่ายคิดตรงกัน แต่เขากลับปล่อยให้เรื่องเงียบหายไป ซ่อนความเอ็นดูที่มีต่อศิลาเอาไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยอย่างแนบเนียน
....มหาสมุทรบอกตัวเองว่าเขาโชคดีที่อีกฝ่ายเป็นศิลา เพราะถึงแม้ต้องทนรอปีแล้วปีเล่ากับรักที่ตนคิดไปว่าเป็นรักข้างเดียว แต่ศิลาของเขามั่นคงและมองมาที่เขาคนเดียวเสมอ อีกทั้งยังปฏิเสธคนอื่นๆที่พร้อมจะเดินเข้ามาในชีวิตอย่างชัดเจน....ชัดเจนจนเขาเองรู้สึกละอายใจที่ต้องปล่อยให้ศิลาเข้าใจไปว่ารักอยู่ฝ่ายเดียว
ตลอดหกปีที่ผ่านมาใช่ว่าจะเป็นศิลาที่มีความรู้สึกลึกซึ้งต่อเขาเพียงฝ่ายเดียว เพราะมหาสมุทรเองก็มีเรื่องราวมากมายล้นไปทั้งใจเช่นกัน
....ศิลาคงไม่รู้ เขาดีใจแค่ไหนเมื่ออีกฝ่ายนั่งคู่กันไปบนรถของเขาครั้งแรก
....ศิลาคงไม่รู้ โลกใบใหญ่ที่บ้านของเขาพร้อมเปิดรับศิลามาเยี่ยมเยียนเสมอ
....ศิลาคงไม่รู้ รายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่ศิลาทำให้เขาจะแทรกซึมอยู่ในทุกชีวิตประจำวัน
....ศิลาคงไม่รู้ เขาถามถึงศิลากับน้องรหัสและเพื่อนสนิทจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวัน
....ศิลาคงไม่รู้ เป็นเขาเองที่เก็บที่ตรงนี้ไว้ให้ศิลา เลขาส่วนตัว.....ที่อยากจะให้มาดูแลส่วนของใจ
....ศิลาคงไม่รู้ หลายครั้งที่เขาหาเรื่องทำงานวันเสาร์เพราะอยากทานข้าวกับศิลา
....ศิลาคงไม่รู้ ทุกนาทีทุกลมหายใจเขาเองก็ให้ศิลาเช่นกัน
....ศิลาคงไม่รู้ เขาเองก็รัก.......
มหาสมุทรไม่รู้ว่าจะเอ่ยปลอบให้ศิลาเลิกกังวลเรื่องมาริสาได้อย่างไร ....มหาสมุทรเองก็ดูออกว่าศิลาไม่ชอบใจมาริสานัก ....เขาดูออกเพราะเขายังชอบมองตามโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เช่นเดิม....เพราะเมื่อก่อนเคยเขินอายอย่างไร ถึงตอนนี้เขาพบว่าตัวเองขี้อายต่อหน้าศิลามากกว่าเดิมมากมายขนาดไหน
แต่คราวนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่เสียแล้ว ....ศิลาของเขาลาออก..... เพียงแค่นึกว่าอะไรคือสาเหตุเขาคาดเดาได้ทันทีว่าเป็นเพราะมาริสา ....ศิลาของเขาเข้าใจผิด... คิดไปว่าเขาจะจีบมาริสาหรือไง.... ในความเป็นจริง... ต้องขอบคุณอีกฝ่ายมากกว่าที่ยอมเป็นศิราณีให้เขา
ถึงเรื่องจริงจะเป็นแบบนั้น ...แต่คนผิดก็คือมหาสมุทรอยู่ดี ......ผิดที่รู้ทั้งรู้ รู้แต่ไม่ยอมพูด.......
มหาสมุทรตัดสินใจอย่างจริงจัง ....หมดเวลาเขินอายแล้ว ....คนขี้อายอย่างเขาควรต้องพูดสักที
ก่อนหัวใจจะหลุดหายไปจริงๆTBC.
////////////////////////////////
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] หัวใจ...มหาสมุทร3 (15-3-2555) อัพแล้วครับ P.3 (อ่าน 39872 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก