มากกว่าเพื่อน...ได้มั้ยวะ ตอนที่ 13 ปีนภู (2) P.10 20/2/11
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: มากกว่าเพื่อน...ได้มั้ยวะ ตอนที่ 13 ปีนภู (2) P.10 20/2/11  (อ่าน 107842 ครั้ง)

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
 :sad11:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม



กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

admin
thaiboyslove.com


****************************************************************************


ตอนที่  1  พลาด   (นัย+เอก)

ผมกะไอ้นัยมาเที่ยวผับที่เรามากันประจำ
เพราะไอ้ปิงปองมันไปแข่งตีแบตที่ต่างประเทศ
ส่วนไอ้เป้ พาเมียเพื่อน (น้องปาง) ไปหาหมอ
น้องเค้าดั๊นไม่สบายมาวันนี้ ไอ้ที่นัด ๆ กันล่มไปเลย
(มึงอดแดกไปเชี่ยเป้ หึหึหึ)
ผมกับไอ้นัยเมากันพอสมควร (แค่แทบจะกลิ้งลงโต๊ะ+_+)
ตอนนี้ผมรู้สึกง่วงจนต้องหมอบที่โต๊ะไปเรียบร้อยแล้ว
ว่าแต่...ไอ้นัยแม่งหายไปไหนวะ  วันนี้มาฉลองที่แฟนไอ้นัย
ที่มันไปหาแบบเซอร์ไพร์ และมันก็ไอ้เซอร์ไพร์ของจริง
หึหึ  เห็นเมียตัวเองกำลังสวิงกับผู้ชายคนอื่นอยู่ จิตหลุด
จนต้องมาแดกเหล้าอย่างที่เห็น  แล้วแม่งทิ้งกุไว้คนเดียวอีก...ห่านี่
ผมแทบจะทนความง่วงไม่ไหว  (จริง ๆ ก็เมามากน่ะแหล่ะ)
พอมีสตินิดหน่อย  กูอยากกลับบ้าน  พยายามเดินหาไอ้ตัวดี
ที่เห็นหลังไว ๆ ว่าเดินหายไปทางห้องน้ำ
เดินมาถึงก็เห็นไอ้คุณหนู  แม่ง จูบปากกะสาวร้อน (ที่ร้อนจริง ๆครับ อ่า...)
แลกลิ้นกันชนิดถ้ามีเชื้อไฟหน่อยกุว่าแม่งมอดไหม้ไปทั้งคู่แล้ว
ไม่ใช่แค่ลิ้น แต่ลำตัวที่เสียดสีกันอย่างเมามัน
(ได้ข่าวว่ามึงอกหักอยู่...ไอ้ฟายยยย  ไวไฟจริงนะ )
มือไอ้นัยลูบสะโพกน้องเค้าไปแล้วครับ กดสะโพกแนบชิดลำตัว
ด้านล่างก็ถูไถกันไปทั้งที่มีเสื้อผ้ากางกัน เสียงครางกระเส่าเบา ๆ
เล็ดออกมาจากปากทั้งคู่  ผมที่ยืนมองดูอยู่ไม่ได้รู้สึกอะไร
(แค่ใจเต้นแรงนิด ๆ กับบทรักที่ร้อนแรง  ฮ่า ๆ
เป็นคุณจะไม่รู้สึกเหรอครับ   แต่กุง่วงนอนมากกว่า
ห่า...เมาแทบเดินไม่ไหวเสือกมามีแรงมากแดกสาวนะมึง)
“อ๊ะ....”  เสียงไอ้นัย ร้องอย่างแปลกใจที่อยู่ดี ๆ ทั้งตัวมันก็ลอยห่าง
จากตัวสาวชุดแดงข้างหน้า  แขนผมที่สอดเข้าโอบเอวด้านหลัง
ดึงรั้งไอ้ตัวป่วนให้หยุดความมันส์ไว้เท่านั้น มันตัวบางกว่าผมเยอะครับ
(ไม่งั้นคืนนี้กุไม่ได้กลับบ้าน  จะปล่อยแม่งไว้กะน้องเค้าก็กะไรอยู่
ไอ้ปิงปองกลับมามันเอาตายครับ เพราะกลัวไอ้เนี่ยโดนลากไปรุมโทรม
คราวก่อนก็ทีหนึ่งมีนกต่อมาล่อให้ไปที่ลานจอดรถ ผุ้หญิงอ่ะสวยใช้ได้เลย
ไอ้นี่ก็ตามเค้าไปอย่างว่าง่าย ยังไม่ทันทำอะไรน้องเค้าหรอกครับ
ผู้ชายโผ่มาเป็นพวน   ก็แม่งขาวอ่ะ ตัวบางสูง น่าตาที่จะดูว่าหล่อก็ได้
น่ารักก็ไม่เชิง  แล้วกุจะกล้าปล่อยมึงไว้คนเดียวมั้ย)
“พี่ขอตัวเพื่อนพี่กลับไปก่อนนะครับ ...วันหลังค่อยมาต่อนะ” คิสเบา ๆ
ที่ปากคนสวย  หญิงสาวยิ้มแก้มปริไม่ถือสาอารมณ์ค้าง ๆ ของตัวเอง
ส่งสายตามแพรวพราวมาให้ผม
“ไม่ไปด้วยกันก่อนเหรอคะ”  สาวร้อนเอ่ยเชิญชวน
“อยากไปครับ...แต่วันนี้ไม่ไหว พรุ่งนี้พวกพี่ต้องไปทำธุระต่อ”
ผมยิ้มหล่อ ๆ ให้หล่อน  คิดจะซั่มพี่ก็เลือกนะน้อง กร๊ากกกก
ล้อเล่นครับ แต่ไม่นิยมสาวในผับ ขี้เกียจเสี่ยง  ไอ้ตัวป่วน
ที่เมาอ้อแอ้ได้ที่..ดิ้นขลุกขลิกอยู่ในอ้อมแขนผมแทบไม่มีแรง
“เชี่ยเอก ...ปล่อย   ปล่อยดิ กูม่ายกลาบบบบบบ” เสียงแม่งไปแล้ว
มันเงยหน้ามามองผมเคือง ๆ เมากว่ากู มึงอย่ามาคิดจะต่อกร
“กูจะซั่มกะน้องเค้า อ่ะ ปล่อยยยยยยย หืออออออ” มันโวยวายอย่างขัดใจ
ผมหรือจะสนใจ ไอ้ตัวป่วน ไอ้คุณหนูเอาแต่ใจ
“กุจะกลับอ่ะ   มึงต้องกลับกะกุด้วย เดี๋ยวแม่งไอ้ปิงปองมาฆ่ากุ” ผมว่า
ไม่สนใจการอิดออดของไอ้คุณหนูลงมือลากมันมาที่ลานจอดรถ
โอยยย  ลำพังกุก็จะแย่แล้ว... ห่า  ดีนะที่แม่งตัวเบาเลยลากมาง่าย ๆ
แต่คนเมาสองคนลากกันมากว่าจะถึง รู้สึกเหมือนกุเดินอ้อมโลกกันอยู่
“ปิ๊ด ๆ... แกร๊ก”  ผมกดสัญญารีโมทหารถตัวเอง ก่อนจะเปิดประตู
ผมโยนไอ้คุณหนูให้นอนที่เบาะหลังครับ
(แม่งถ้านั่งข้างกุมีดึงพวงมาลัยรถ...เชื่อดิ)
ผมขับรถออกไปจากผับที่ว่าไม่นานก็ถึงคอนโดผม
ไอ้ตัวป่วนยังโวยวายตลอดทาง ถามหาน้องเชอร์รี่ ที่เกือบ ๆ จะฟิชเจอริ่งกัน
ตอนที่ผมไปลากตัวออกมา  ผมส่ายหน้าหน่าย ๆ ก่อนจะลงรถไปลาก
ไอ้คุณหนูให้ลงจากรถไปด้วยกัน ลำบากพอควรครับเพราะมันดิ้นไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร
นี่ถ้าถูกใครพาไปมันจะรู้ตัวมั้ย  ถึงผมจะเมาแต่ตอนนี้ยังพอมีสติครับ
ผมหิ้วปีกมันได้ก็ตรงดิ่งไปที่ลิฟ ไอ้ตัวป่วนยังไม่หยุดป่วนนัวเนียผมใหญ่
(สงสัยคิดว่ากุเป็นน้องเชอร์รี่  ==’)
“เพี๊ยะ”   ผมฟาดมือไปที่หน้าผากไอ้ป่วนดัง ๆ โทษฐานนัวเนียกุ
(ไม่ใช่หญิง... ไม่ตู้ม  เค้าไม่สนหร๊อก  )
“อื๊อออออ  เจ็บ”  มันลูบหัวตัวเองป้อย ๆ อย่างสะเปะสะปะ
แต่ก็ได้ผลครับ มันทำท่าว่าจะหลับแล้ว  ฮ่า ๆ พิงตัวมาที่ผมเต็มที่
ผมแบกไอ้ไปโยนที่เตียง แทบหมดแรง เมาก็เมา
“ห่า...ไม่ต้องอาบน้ำเลยมึง นอนแม่งอย่างนี้แหล่ะ
พรุ่งนี้มึงจะได้คันคะเยอ ฮ่า ๆ เสือกหลับเอง” ผมด่ามัน
(กุก้อไม่อาบเหมือนกัน กร๊ากกกกกก)
ผมนอนลงข้าง ๆ ไอ้นัยที่สลบเหมือดไปแล้ว  พลางหลับตานึกถึงภาพ
น้องเปิ้ล เมียไอ้นัย ภาพที่น้องเค้ากำลังสวิงกะไอ้คนรักใหม่
(มึงนี่หาเมียมีแต่ชื่อผลไม้ทั้งนั้น  ท่าทางจะรักสุขภาพ หึหึ)
ไอ้นั่นไม่ตายคาตีน ... ก็บุญเท่าไหร่   ดีที่ผมห้ามไว้ทัน
มันเล่นกระทืบจนไอ้นั่นหมอบคาตีน หันไปมองน้องเปิ้ลตาเขียวปัด
ก่อนจะกระทืบของขวัญวันเกิดน้องเปิ้ลที่ไอ้นัยมันเตรียมไปให้
แหลกคาตีน  ร่างขาว ๆ ของน้องเปิ้นสั่นระริก น้ำตาพราวอาบแก้ม
ร้องไห้สะอึกสะอื้น ร่างเล็ก ๆ นั้นสั่นสะท้าน  ทำได้เพียงแค่ร้องไห้
แค่นั้นเองไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมา แม้แค่คำว่า “ขอโทษ”
ผมเองก็อดรู้สึกเสียใจไม่ได้ที่ผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มันมาถึงจุดนี้
 ไม่ใช่ผมไม่รู้หรอกครับว่าน้องเปิ้ลเป็นคนยังไง
แต่เพราะไอ้นัยมันรักมาก  มากจนผมคิดว่าน้องเปิ้ลจะเปลี่ยน
แต่ก็เปล่า  ก่อนที่ไอ้นัยจะพาน้องเปิ้ลจะมาเปิดตัว ก่อนจะรู้ว่าเป็น
แฟนมัน  ผมไปเที่ยวผับกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งรู้จักกัน พวกมันแนะนำ
ให้ผมรู้จักกับน้องปกติผมไม่ชอบคบผู้หญิงเที่ยวสักเท่าไหร่
แต่น้องเค้าก็ดูน่ารักดีครับ ดูสุภาพ อ่อนโยน สะอาดสะอ้าน
ตัวเล็ก ๆ น่ารัก ผิวขาว ปากสีระเรื่ออิ่มได้รูป
หน้าอกที่แม่ให้มาเกินพอดีเบียดกันโชว์สายตาพวกผมอย่างไม่เกรงใจ
เอวเล็กคอด แถมสะโพกสะบัดช่อขนาดนั้น ใครจะอดใจไหว
ผมชวนน้องเปิ้ลมาที่ห้อง หลังจากทำความรู้จักมาเดือนหนึ่งได้
ระหว่างนั้นก็ไปดูหนัง ชอปปิ้งบ้าง กินข้าวประมาณนั้นแหล่ะครับ
เราอยุ่ในห้องกันสองคนครับ  ผมเดินเข้าไปกอดด้านหลังเปิ้ล
รู้ดีว่าเปิ้ลคงไม่ใช่สาวไร้เดียงสาขนาดนี้ ซุกจมูกสูดดมซอกคอขาว
ของร่างบางระหง กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ หวาน ๆ จนผมแทบอยาก
จะกลืนกินเปิ้ลทั้งตัว เปิ้ลสะเทิ้นอายน้อย ๆ ผมดึงน้องเปิ้ลให้หันมาหา
กดจูบเร่าร้อน แทรกลิ้นไล่ชิมความหวานทั่วปากน้องเปิ้ล
ริมฝีปากบางอิ่มกวัดลิ้นเกี่ยวผมอย่างเร่าร้อนเช่นกัน
ผมไล้มือทั้วตัวน้องเปิ้ล ก่อนจะเลื่อนมือเข้าใต้เสื้อ สัมผัส
ทรวงอกอวบอิ่ม แล้วละปากเลิ่อนลงมาชิมยอดสีชมพู
ที่ชุชันสู้ผม  ผมดันหญิงสาวลงที่เตียง ซอกไซร้จมูกไปทั่ว
ริมฝีปาก ก็ขบเม้มเนื้อขาว ๆ จนขึ้นรอย  ร่างเล็กแอ่นรับสัมผัสผม
.
.
.”อ่า........อือออออออ” ผมครางกระเส่า เมื่อร่างบาง
นำเกมอยู่บนตัวผม ริมฝีปากบางจูบเร่าร้อน ส่งลิ้นสอดแทรก
มาในปากกวัดเกี่ยวลิ้นผมอย่างชำนาญ
“อ่า...........อืมมม” ผมครางต่ำ เมื่อคนตรงหน้าละลิ้นไล่ชิมติ่งหู
ขบกัดเบา ๆ ให้ผมเสียวสะท้าน ไล่มาดูดกลืนซอกคอ
ไล่ขบหน้าอกผม ก่อนจะครอบปากลงบนเม็ดสี ดูดแรง ๆ
จนผมเสียวสะท้าน ไล่ถอดเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ภายใต้ความมืด
มือซน ๆ ยังคงหยอกเย้าหน้าอกผมอย่างชำนาญ
“อื๊มมมมมมม” อีกฝ่ายครางเสียว  เมื่อผมพลิกตัวขึ้น
กดริมฝีปากหนา ชิมปากบางได้รูป อย่างเร่าร้อนและรุนแรง
จมูกซุกไซร้ซอกคออีกครั้งสูดดมความหอม
ก่อนจะดูดแรง ๆ ที่ยอดอกสวยยยยยยยย
“อ่าส์.....”  ร่างบางสั่นสะท้าน เด้งตัวรับสัมผัส สองแขนโอบ
รอบคอผมอย่างเสียขวัญ  ดึงดันเหมือนต้องการจะเป็นผู้นำเกมอีกครั้ง
ผมไล้มือตามผิวเนียนกระชับของร่างบางกระตุ้นอารมณ์
ก่อนจะพลิกร่างบางให้คว่ำหน้า จะได้ไม่สามารถขึ้นมาเป็นนำได้
ผมจูบเบา ๆ ที่หลัง ก่อนจะไล้ลิ้นเลียลากยาวตามแนวสันหลัง
แล้วกัดเบา ๆ อีกที
“อ่า...อืมมมมมมม” ร่างบางครางกระเส่า ผมคำรามอย่างพึงใจ
ก่อนจะเค้นสะโพกแน่น ๆ จนน่าแปลกใจ ทั้งที่ควรจะนุ่มกว่านี้
ผมไล้มือวนที่ท้องน้อย อีกฝ่ายสะดุ้งเสียว เผลอแอ่นสะโพกขึ้น
ผมกระแทกสะโพกลงไปอย่างเกินจะสะกัดกั้นอารมณ์
“โอยย......เจ็บ”ร่างบางส่งเสียงเจ็บปวด แต่กลับกระตุ้นอารมณ์ผมมากขึ้น
แท่งร้อนสอดเข้าได้แค่ครึ่ง รู้สึกแน่นชะมัด ผมค่อยถอนแท่งร้อน
ก่อนจะแทกแรง ๆ ทีเดียวให้เข้าไปจนสุด ร่างบางร้องด้วยความเจ็บปวด
“อืมมมมมมมม อ่า” ผมครางเสียวแทบจะแตกในนั้นทั้งที่ไม่ได้ขยับ
ช่องหวานคับ และตอดรัดแน่นจะผมแทบจะขยับไม่ไหว
เอื้อมมือไปดึงหน้าหวานมาจูบสัมผัสไอ้ถึงน้ำตาร้อน ๆ ที่รินไหล
จนน่าสงสาร ผมไล้สัมผัสทั่วตัวให้ร่างบางผ่อนคลาย กดจูบที่หลังเบา
ไล่ลิ้นร้อน ๆ  ไล้เลีย ขบ จูบ ดูดกลืน ไปทั่วจนร่างบางผ่อนคลาย
ผมค่อย ๆขยับแท่งร้อน เร็วขึ้น ๆ  ๆ จนร่างบางครางหวาน
“อื๊อออ  ร...ระ...เร็ว อีก” สาวน้อยออกคำสั่ง ผมกระแทกไม่ยั้ง
“อืมมมมมมมมมมม” เราทั้งคู่เกร็งกระตุก ก่อนผมจะปล่อยน้ำรัก
เข้าไปในด้านใน ก่อนจะทิ้งตัวหมดแรงลงบนที่นอนทั้งคู่
ผมค่อย ๆ ถอนแท่งร้อนออก นอนหอบหายใจแรง ๆ
โอบกอดร่างบางจากด้านหลัง แล้วหลับไป
.
.
.
ตอนเช้าผมรู้สึกตัว เพราะคนในอ้อมกอดเริ่มขยุกเขยิก
ผมรั้งร่างบางมากอดแน่น ๆ กดจูบแรงที่หัว
อยากจะซั่มอีกสักที เมื่อคืนช่าง สุด ๆ อะไรเช่นนี้
ผมค่อย ๆ ปรือตา อยากจะมองหน้าหวาน ๆ ให้ชื่นใจ
กระพริบตางง ๆ ทำไมผมน้องเปิ้ลสั้นจังวะ
เอื้อมมือไปสัมผัสอกตู้ม ๆ ที่ตอนนี้แบนเหมือนไม่มีหน้าอก
ผมงงหนักเข้าไปอีก   ไล้มือสัมผัสเอวคอด ๆ
ที่ไม่คอดแล้วตอนนี้ เห้ย....หรือน้องเปิ้ลแม่เสริมวะ
(แม่ง....อกตู้ม ๆ หายไปแหล่ะ กุ โดนหลอกอีกแม่ง
ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้จริง ช่างแม่งเถอะวะ
เอามันส์ขนาดนี้ถือว่าให้อภัย ขอตอนเช้า
อีกสักดอกนะจ๊ะน้องเปิ้ล)  ไล้มือวนที่หน้าท้อง
แบนเรียบ ก่อนจะส่งมือไปเย้าน้องสาว
“เห้ย” ผมร้องลั่น น้องเปิ้ลมีช้างน้อยเหมือนกุได้ไง
เด้งตัวขึ้นอัตโนมัติ จับน้องเปิ้ลให้หันมา
“เชี่ยยยยยยยยยยยย” ผมตะโกนอย่างตกใจ น้องเปิ้ลกลายเป็นไอ้นัย
ที่หันมามองผมส่งสายตาอาฆาตมาให้ หน้าแดง
เพราะแรงโกรธ ตัวแดง..เอ่อ เพราะผมเอง
มันไม่ได้พูดอะไรได้แต่จ้องและเงียบ
และผมซึ่งเงียบยิ่งกว่า กุมขมับไปเรียบร้อยแล้ว
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-02-2012 12:24:14 โดย Tassanee »

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป

ตอนที่  2   ขอ.......เคลียร์  (part 1)
.
.
หลังจากความจริงเปิดเผย  ...และเป็นที่เข้าใจว่าเมื่อคืนผมกับไอ้นัย
ได้เสียกันเป็นที่เรียบร้อย (ใครได้ใครเสียไปคิดเองนะครับ ^^’)
จนผมต้องมานั่งกุมขมับอยู่นี่ พร้อมทั้งสายตาอาฆาตแค้น
ที่ไอ้คุณหนูส่งมาไม่ขาดสาย
 (น่ากลัวโคตร ๆอ่ะครับ ผมจิตตกเลยทีเดียว ผมได้แต่ก้มหน้ามองพื้น)
ความเงียบเข้าครอบงำเราทั้งสองคน บรรยากาศมึนตึง
หน้าผมดำคร่ำเครียด เหมือนคนโดนของ
(จริง ๆ แล้วผมว่า  แม่งมีใครแอบทำคุณไสยใส่เพราะหันว่าผมหล่อกว่า)
ได้แต่นั่งทำใจรอฟังคำสั่งศาล ... ว่ามันจะเอายังไง
ในฐานะผู้เสียหาย  ผมใจเต้นระทึกนี่เป็นครั้งแรกที่ถูกข้อหา
พรากพรหมจรรย์ผู้ชาย  (กุจะโดนมันกระทืบป่ะว่ะ)
แถมเมื่อคืนผมก็เต็มที่ เต็มสตรีมแบบยั้งไม่อยู่จริง ๆ
(ตายแน่กุ ~  ขอลาท่านผู้อ่านซะตอนนี้เลยนะครับ)
หลังจากเงียบมานาน  ไอ้นัยก็เป็นคนเอ่ยทำลายความสงบ
ที่ผมเฝ้าบ่มเพาะมาหลายนาทีนี้  หัวใจเต้นรัวค่อย ๆ เงยหน้า
หันไปสบตาไอ้คุณหนู  ...ทำตัวไม่ถูกเลยจริงครับ
“กูตัดสินใจแล้ว....”  มันว่า ผมรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ
ว่ามันจะเอายังไงต่อไปกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เรียกว่าแทบจะหยุดหายใจเลยทีเดียว
“เรา..... จะเป็นเพื่อนกันต่อไป” มันหันมามองหน้าผม
“กุเป็นผู้ชาย ยังไงก็..เอ่อไม่เสียหาย”  มันพูดต่อ
(อืม ...ใช่ ๆ มึงไม่เสียหายแค่เสียตูด) ผมยังรอฟังมันต่อไป
“ฉะนั้น ...มึงก็ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนซะ
กูก็จะถือซะ......ว่าให้หมามันแดก”  มันว่าเน้นเสียงประโยคสุดท้าย
เดินหนีไปอาบน้ำแล้ว  มีแต่ผมที่ยังนั่งนิ่งอยู่กับที่
ตัวที่แข็งเป็นหินเมื่อสักครู่ ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง
จนเผลอถอนหายใจยาวววววว ก่อนจะเอนหลัง
ไปพิงหมอนตรงหัวเตียง
สายตาเหลือบมองไปยังห้องน้ำ ฟังเสียงไอ้ตัวป่วน
คนที่ผมนอนกอดเมื่อคืนนี้กำลังอาบน้ำ   
ความรู้ที่บอกไม่ถูกของผมตอนนี้ไม่รู้จะบอกยังไง
มันทั้งโล่งอก ที่อย่างน้อยก้ไม่ได้เสียเพื่อนไป
ทั้งรู้สึกเจ็บแปลก ๆ เศร้า ๆ แอบผิดหวังนิด ๆ กับคำตอบของมัน
(ให้มึงต่อยกุซะดีกว่าที่มึงจะนิ่ง ๆ อย่างนี้ สิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่น่าให้อภัยสักนิดเดียว ผมรู้ดี)   ผมหลับตาลงเม้มปากแน่น
นึกถึงสัมผัสของค่ำคืนที่ผ่านมา ทั้งเร่าร้อน อ่อนหวาน
น่าถวิลหาร่างเนียนๆ ที่ผมโอบกอด ความรู้สึกแบบนี้ ...
ทำไมนะ....ไม่เข้าใจเลย     ผมรู้สึกสับสนไปหมด
“แกร๊ก...” ไอ้ตัวป่วนอาบน้ำเสร็จแล้ว มันพันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอว
เดินออกมาค้นตู้เสื้อผ้าผมอย่างคุ้นเคย แน่นอน...มีเสื้อผ้ามันอยู่
ข้างใน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมกับมัน นอนด้วยกัน  แต่เป็นครั้งแรกที่....
เอ่อ........ อย่างนั้นแหล่ะครับ.....
ผมมองสำรวจตัวขาว ๆ ของไอ้นัยที่หันหลังมาให้ผม พึ่งรู้ว่ามันขาวขนาดไหน
รอยคิสมาร์ค ขึ้นโชว์เป็นจ้ำตามตัว  (นี่ผมหื่นขนาดนี้เลยเหรอ)
รอยฟันจาง ๆ จากการขบกัดเมื่อคืน ขึ้นอยู่บนหลังขาว ๆ นั่น
ร่างกายที่เปียกชื้นดูเซ็กซี่หน่อย ๆ เอวคอดตามประสาคนตัวบาง
บั้นท้ายสมส่วนได้รูป ที่ผมรู้ว่ามันตึงแน่นขนาดไหน
เล่นทำเอาผมหน้าร้อนฉ่า  ..ด้านล่างมีปฏิกิริยาตอบสนอง
ผมดึงหมอนมาปิดมองได้ตัวป่วนตัวแต่งตัวจนเสร็จ
“นัย..” ผมเรียกเสียงแผ่ว  มันหันมามองหน้า
“กุ.....ขอโทษ  ขอโทษจริง ๆ ถ้ามึงอยากต่อยกุก็ได้นะเว่ย”
รู้สึกผิดจริง ๆ แต่ถ้าจะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจก็กระไรอยู่
ถึงผมไม่รู้ว่าเป็นมัน  ...ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย...แต่ที่ทำอ่ะตั้งใจครับ
มันนิ่งกลืนน้ำลายลงคอหนัก ๆ  ก่อนจะเฉตามองไปทางอื่น
"กุจะกลับแล้ว" มันพูดแค่นั้นแล้วเดินจากผมไป

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2067
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16
 :mc4:อ้าว??ล่อเพื่อนซะงั้น


ฝันไม่เปียกวุ๊ยยยยยยย

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
เป็นตอนต่อค่ะ จากเรื่อง
(เรื่องไม่สั้น) ยอม.........มึงคนเดียวอ่ะ
ถ้าชอบ  ก็ลองอ่านดูนะคะ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30509.270

ออฟไลน์ lovetn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เราชอบพาร์ทนี้มากกว่านะ ^^

ติดตามค้าบบบบบบ

ออฟไลน์ Also

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 426
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
ตามมาอ่านแล้วจ้า


ออฟไลน์ myall

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 525
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-3
ตามมาค่ะ ว่าแต่คู่นี้ตอนต่อไปยังลงในเรื่องโน้นป่าวคะ หรือลงแค่ในกระทู้นี้อย่างเดียวแล้ว

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
คงจะลงในกระทู้โน้นอีกตอนค่ะ
เพื่อแจ้งให้ทราบกันก่อน  แล้วค่อยมาลงกระทู้นี้ถาวร 
อิอิ

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องนี้เป็นตอนต่อของเรื่อง

(เรื่องไม่สั้น) ยอม.......มึงคนเดียวอ่ะ 
ลองอ่านดูนะคะ  คลิ๊กลิ้งข้างล่างได้เลยค่ะ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=30509.270

อ่านให้สนุกนะคะ  ตอนนี้ยาวพอสมควร  อิอิ แก้ตัวตอนที่แล้วสั้นมั๊ก ๆ
คิคิ



ตอนที่ 2   ขอ.......เคลียร์  (part 2)

มันกลับไปแล้วมีแต่ผมที่ยังวุ่นวาย  ทำตัวไม่ถูก
ลุกขึ้นไปอาบน้ำ คิดถึงแต่เรื่องไอ้นัย มันวนอยู่ในหัว
ไม่ไปไหนเลย  ยิ่งอยู่ในห้องนอนผมยิ่งคิดถึง
ทั้งรสสัมผัส  และความรู้สึกที่มันมากมายจนล้นเอ่อ
เป็นครั้งแรกที่ผมสติแตกขนาดนี้ยั้งความต้องการ
ของตัวเองไม่อยู่ ทั้งที่ปกติผมเป็นคนคุมเกมได้เสมอ
ไม่เคยเผลอปล่อยอารมณ์ดิบให้รุนแรงจนอีกฝ่ายต้องเจ็บ
และครั้งนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันคงเจ็บมากเดินกระเพลก ๆ
ไปนู่นหน้าขาวซีดเผือด ... หน้าตาเหยเกเมื่อเริ่มเดิน
ผมอยากโทรหามันอยากรู้ อยากถามมัน อยากไปดูแลมัน
แต่ก็ไม่กล้า...เพราะมันบอกให้ผมลืม ...ลืมเรื่องเมื่อคืน
“ทำไงดีวะ  ..แม่งเอ๊ยยยย”ผมตะโกนอย่างเหลืออด
 ผมเตะ ตระกล้าผ้าให้ล้มเกลื่อน
รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก  เผลอไปมองเห็นชุดไอ้ตัวป่วน
ที่ใส่เมื่อคืนนี้ พร้อมคำพูดแม่ง....เวลาผมทำห้องรก
“ห่า......แม่ง นี่ห้องคนรึรังหนูวะ
 ถ้ากุไม่กลับลำบากไม่มานอนห้องมึงหรอก” มันจะบ่น
ผมทุกครั้ง  ตอนหลัง ๆ ผมก็พัฒนาตัวไม่ให้มันบ่น
มันไม่ใช่คนเรื่องมากหรอกคับ  แค่ผิวมันแพ้ง่าย
และผื่นขึ้นทีเป็นสัปดาห์กว่าจะหาย  หึหึ
ผมก้มไปเก็บเสื้อผ้าใส่ตระกล้าให้เรียบร้อย หยิบ
ชุดไอ้ตัวป่วนขึ้นมาดู  เห็นแล้วนึกถึงเจ้าของมัน
เสื้อรัดรูปที่ใส่แล้วพอดีตัว กางเกงขาเดปที่ฟิตซะ
เห็นทุกสัดส่วนของไอ้ตัวป่วนอย่างชัดเจน
หน้าผมร้อนฉ่าขึ้นมาอีกครั้ง  ห่า....ทำไมตัวมันรุ่มร้อนขนาดนี้
“โอ๊ยยยยยยยยย กุเป็นบ้าไรเนี่ย”  ผมถอนหายใจ
พูดกับตัวเอง  ทำไมต้องคิดแต่เรื่องไอ้นัยว้า
.
ผมตัดสินใจออกมาข้างนอก ถ้าขืนยังอยู่ในห้องนี้
กุต้องเป็นบ้าแน่ ๆ  เพราะคิดถึงแต่เรื่องมัน
(คงเป็นเพราะผมรู้สึกผิดเลยคิดแต่เรื่องมันนะสิ...นะ ปลอบใจตัวเอง ^^’)
ผมขับรถไปถึงห้างสรรพสินค้าชื่อดังแถวสยาม
เดินไปเรื่อย ๆ ทั้งเข้าร้านหนังสือ ร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า
ร้านรองเท้า ...ดูมันแก่ว ๆ ยังไงไม่รู้  เหงา ๆ ด้วย
เพราะปกติผมก็ลากไอ้คุณหนูมาเป็นเพื่อนทุกครั้ง  เดินไปเดินมาตั้งนาน
มันก็พึ่งจะบ่าย 4 โมง ทั้งที่เดินโคตรจะเหนื่อย
(โอยย...ทำไมเวลาแม่งเดินช้าขนาดนี้วะ  หรือว่านาฬิกากุตาย ) 
ผมเงยหน้ามองหาร้านที่มีนาฬิกาเพื่อเปรียบเทียบเวลา แต่ความจริงก็คือความจริง
ใช่ครับตอนนี้มันแค่บ่าย 4 โมง แม้ผมจะพยายามใช้เวลาให้หมด ๆ ไป
เพราะไม่อยากคิดเรื่องมันแล้ว  สุดท้ายผมตัดสินใจไปดูหนังดีกว่า
มีเรื่องที่อยากดูมาก ๆ ตั้งใจว่าจะชวนไอ้นัยมาดูด้วยเสาร์นี้ถ้าไม่เกิดเรื่องเมื่อคืนซะก่อน 
นี่เป็นสิ่งที่ผมชอบทำที่สุด (น่า...คงจะลืมเรื่องมันไปได้บ้างหล่ะน่า ^^’)
ผมเดินเข้าไปต่อแถวซื้อตั๋วเสร็จได้รอบ 6โมงเย็น เลยไปเลือกซื้อป็อปคอนกับเครื่องดื่ม
สองอย่างนี้ขาดไม่ได้เลยครับ  ชอบมาก (พยายามทำตัวลั้นลาสุด ๆ ) 
นั่งรออยู่ไม่นานก็ถึงเวลาเข้าโรงหนังสักที ผมเลือกที่นั่งเป็นแถวบน ๆ ครับ
เนื่องจากหนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวโรแมนติก ฉะนั้นคนส่วนใหญ่ที่มาดู
มันจะมาเป็นคู่  และไอ้คุ่ที่ว่ามันเป็นคู่รักครับ ขณะที่ผมมาคนเดียวเริ่มเสียใจนิด ๆ
คนค่อนข้างบางตาเนื่องจากหนังเรื่องนี้เข้ามาสักระยะแล้วครับ มีเรื่องวุ่น ๆ กับ
ชีวิตหลายอย่างถึงทำให้ผมไม่มีโอกาสได้มาดูสักที  ทั้งแถวมีผมนั่งอยู่คนเดียว
เกิดอาการขนลุกซู่  ผีจะหลอกกุป่ะวะ   ถัดไป 2 แถวมีคู่รัก 1 คู่ และแถวถัด ๆ ไป
อีกปะปาย นั่งกันซะห่าง  หนังเริ่มฉายแล้วครับ เนื้อเรื่องก็ประมาณว่า
 พระเอกเป็นทหารครับ ถูกกองทัพส่งตัวออกไปช่วยรบกับประเทศเพื่อนบ้าน
ตามสนธิสัญญาอะไรสักอย่างที่ต้องส่งทหารไปช่วยรบเวลาผ่านไปประมาณ1 ปี
พระเอกก็ตายครับ เพราะไปดันไปรู้เรื่องความลับด้านผลประโยชน์ ของผุ้นำ
ระหว่างประเทศตนและประเทศเพื่อนบ้านเข้า เลยโดนฆ่าปิดปาก 
(หึหึ  พระเอกแม่งเสือกจริง ๆ ครับ  เค้าปิดแต่ไอ้นี่สงสัยเลยไปสืบจนรู้
และถูกฆ่า  ตามที่โบราณว่า “ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย  แต่คนพูดมักจะตาย”
กร๊ากกกกกกกก  ล้อเล่นครับ  แค่มันคล้องจองเท่านั้นเอง”)
 โดยทางกองทัพปิดเรื่องครับ แต่ก่อนที่ทางพระเอกจะถุกจับ
ได้ส่งหลักฐานมาให้นางเอกเรียกร้องความยุติธรรม  ...อ้อ นางเอกเป็นทนาย
ที่เก่งติดอันดับ  1 ใน 5 ของประเทศครับเชียวนะครับใช่ย่อยที่ไหน
 (หึหึ...ว่าแต่มึงตายคนเดียวไม่พอใช่มั้ย  ต้องลากเมียไปตายด้วย  = =’ )
แล้ววิญญาณพระเอกเลยกลับมาหานางเอก  ด้วยความคิดถึงทั้งคู่ก็ซั่มกันครับ
(Something like that  ก็ประมาณนั้นแหล่ะครับอย่างที่คิด คึคึ) 
ทั้งเร่าร้อน  ดูดดื่ม  ส่งเสียง...อ่าอืมม เป็นระยะ  ไอ้ข้างในไม่เท่าไหร่
แต่...เห้ย  ไอ้คู่ข้างนอกนี่สิ คู่ที่อยู่ใกล้ ๆ ผม แม้จะมืดแต่ก็ชัดครับ
(เพราผมตั้งใจดู  หุหุ กร๊ากกกกกกกกกกกก)
ไอ้ผู้ชายก้มไปจูบแฟนตัวเองอย่างดูดดื่ม  มือนี่ไล้ไปทั่วเค้นกันอย่างเมามันส์
(เกรงใจกูนิสสสสนึงดิ....ถ้าเอากันแข่งกะหนัง เช่าไปดูที่บ้านดีกว่าป่ะวะ =.=)
“อืมมมมม........”  เสียงคางเบา ๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอผู้หญิง
ถ้าผมไม่เห็นว่าเค้ากำลังทำอะไรกันก็คงไม่ได้สนใจ
(โอยยย ...ไม่ไหวแล้วครับ  เห็นขนาดนั้น รู้สึกนะเว่ย)  เซ็งเลยครับ
แม่ง...ไม่ดงไม่ดูแล้ว  ไม่งั้นผมคงได้เข้าไปแจมไอ้คู่ข้างหน้าเป็นแน่แท้
น้องผู้หญิงเค้าก็หน้าตา ผิวพรรณ  ที่สำคัญหุ่น เอ็กซ์  ได้ใจมั๊ก ๆ อ่ะ
(เสียดายแต่ไอ้ผู้ชาย ...หน้าแม่งปลวกได้อีกครับไม่เหมาะกะน้องเค้าเลย
แต่หุ่นมันนี่ ท่าจะเร้าใจสาว ๆ อยู่ในที่มืดอย่างนี้คงพอทุเลา
มองหน้ามันไม่ค่อยชัดน้องเค้าคงรู้สึกดี หึหึ)
เกือบ ๆ สองทุ่ม เห้ออออออออออ  ผมมองดูนาฬิกาอีกครั้งยังไม่ดึกเลย
กลับห้องไป คงเซ็งเหมือนเดิม ผมตัวสินใจโทรหาไอ้เป้ครับ
“ฮัลโหล...ว่าไง”  เสียงไอ้เป้กรอกมาตามสาย
“มึงว่างป่ะวะ”  ผมเอ่ยถามขึ้น
“ไม่ว่างว่ะ  กุมาเป็นเพื่อนไอ้ปิงปอง กะ ปางอ่ะ มาดูมันซ้อม .... มึงมีไร” มันว่า
“ไม่มีไร...แค่หาเพื่อนกินเหล้า” ผมตอบเซ็ง ๆ ไปกะไอ้ปิงปองอีกแล้ว
(กุไม่ใช่เพื่อนมึงใช่มั้ยเชี่ยนี่ ....แอบพาล หึหึ)
“ไม่สะดวกว่ะ...กว่ามันจะซ้อมเสร็จเหอะ  อีกนานมึงไม่ไปกับไอ้นัยอ่ะ ” มันว่า
“เมื่อวานมันก็กินจนเมาแล้วอ่ะ  ไม่อยากกวนมัน” ผมตอบเลี่ยงๆ
(ใครจะบอกความจริงว่ะ ว่ากุพึ่งข่มขืนมันเลยเกรงใจไม่กล้าชวย เหอ ๆ)
“เออ...เอางี้นะ...”  มันพูดเปิดประเด็นให้เป็นความหวัง  ผมแอบยิ้ม
(หึหึ...มึง จะกลับมาเป็นกินเป็นเพื่อนกุใช่ป่ะ)
“มึงไปแดกคนเดียวแล้วกัน  เจอกันวันจันทร์  ฮ่า ๆ” มันว่าขำ ๆ
“ห่า  ...เออ กุไปคนเดียวก้อได้ แม่ง...อยู่กันไปเลยนะ 3 คน
ผัวเมียมึงอ่ะ อย่าได้พรากจากกัน” ผมด่าประชดนิด ๆ
“ฮ่า ๆ อย่างอน ๆ มึงไม่ใช่ไอ้นัย พวกกุไม่ง้อว่ะ” มันพูดติดจะขำ
“เออ  ๆ  งั้นแค่นี้แหล่ะ แม่ง” ผมพูดกดวางสายแม่งเลย
(ไปคนเดียวก็ได้วะ) ผมขับรถไปถึงผับที่พวกผมมาประจำ
ไม่ค่อยชอบเปลี่ยนที่ เพราะคุ้นเคยกันดีกับเจ้าของร้านและเด็กในร้านนี้
ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรพี่เค้าก็จะได้ช่วยเคลียร์ครับ 
“ไงเอก...วันนี้มาคนเดียวเหรอ” เจ้าของร้านครับแกมาทักทายเป็นปกติ
“ครับ..พอดีเพื่อนผมไม่ว่างกันอ่ะพี่”  ผมตอบ
“เหรอ..อืม  อ้าวพี่เห็นไอ้นัยก็มา ไม่ได้มาด้วยกันเหรอ” พี่เค้าถาม
“อ้าว...มันมาเหรอพี่ตอนไหนอ่ะ ไม่เห็นชวย” ผมตอบ
(มันคงอยากชวนผมหรอก  ...+_+...)
“มันมาตั้งแต่หัวค่ำนู่น  ...เมาเละแล้วมั้งป่านนี้  เตือนมันหน่อย
เพลา ๆ มั่งเห็นคั่วสาวลากไปฟัดหน้าห้องน้ำนู่น  ฮ่า ๆ
ระวังเจ้าที่ของเค้ามั่งนะโว้ย”  พี่โจ้บอก
“ครับพี่ หึหึ” ผมตอบขำ ๆ แต่ในใจชักไม่ขำด้วย
ผมสั่งเบียร์มานั่งดื่มไม่กล้าไปกวนไอ้คุณหนูมัน  กินไปได้
สองแก้ว  แม่ง...ใจผมมันอยู่ไม่สุขวุ่นวายได้อีก ทั้งโมโห
ทั้งหงุดหงิดไม่รู้เป็นอะไร ผมตัดสินใจเลิกดื่ม..เปลี่ยน Target
ไปตามหาไอ้ตัวป่วนแทน  แน่นอนผมมุ่งตรงไปหน้าห้องน้ำ
ตามที่พี่โจ้บอก  เต็ม ๆ ครับ ไอ้นัยแม่ง...กำลังแลกลิ้นอย่างเมามันส์
กับสาวหุ่นสะบึม มันเมาจนต้องพิงหลังกับผนังปล่อยให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายลุก
เสื้อเชิ๊ตสีดำที่กระดุมถูกแกะจนเผยให้เห็นหน้าอกขาว
ถูกสาวชุดแดงใช้มือลุบไล้ไปตามหน้าอกขาวที่มีกล้ามนิด กระชากใจสาว
นวดเฟ้นเม็ดสีแรง ๆ  กระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย
(แม่ง...สีแดงอย่างเดียวเลยนะมึง  เดี๋ยวสีเหลืองเค้าน้อยใจ  หึหึ
ล้อเล่นคร้าบบบบบบบ )
“อ่า..”ไอ้นัยครางงงงกระเส่า สองมือกดสองมือสะโพกสาวชุดแดง
ให้แนบกับช่วงล่างตัวเอง พยายามจะล้นกระโปรงน้องเค้า
(แม่งงงงงง...ผมฉุนกึกขึ้นมาทันที    ไม่รู้กุเกี่ยวไรแต่กุโมโห)
“ไอ้นัย” ผมเรียกเสียงดัง แทบกลายเป็นตวาด
ได้ผลครับ ...ทั้งคู่หยุดซั่ม น้องชุดแดงที่ผมไม่รู้ว่าน้องเค้าชื่ออะไร
(ไม่รู้จะชื่อผลไม้อีกรึเปล่า  แม่งไอ้นี่มันรักสุขภาพครับ ฮ่า ๆ อันนี้ไม่เกี่ยว)
หันมามองหน้าผมงง ๆ  เลิกคิ้วเป็นคำถาม ไม่ได้หวาดกลัวอะไร
“หนูเคยไปเหยียบหางพี่เหรอคะ  ...ถึงต้องมากวนตอนกำลังซั่มเนี่ย”
“ห่า...เมาแล้วมั่วตลอด   แม่ง...กลับได้แล้ว” ผมว่า เดินเข้าไปกระชากแขนมัน
ไอ้นัยเซตามแรงดึงของผมเพราะมันเมามากจริง ๆ
“ชิส์  แม่งปล่อยกุ   ปล่อยยยยยยยยยยย กูกกกกกกกกกก” เสียงไปแล้วครับ
“ห่า   กูบอกให้กลับ”  ผมดุ  โมโหแม่งจริง ๆ แต่หาเหตุไม่ได้จริง
“ชิส์  ยุ่งแม่งงงงงงง  ปล่อยดิ้” มันดิ้นขลุกขลัก พยายามหนี
แต่มันจะสู้อะไรผมได้  เพราะที่ไม่เมาและไม่มีสติ   
(ครับถูกแล้วครับ  ไม่มี สติ  เรียกว่าฉุนขาด)  ว่าแล้วก็กระทำการ
สอดมือเข้าข้างลำตัวไอ้นัยแล้วลากมันมาที่รถผม
ตลอดทางไอ้ตัวป่วนทุบ ๆ ตี ๆ ผมเป็นระยะ เบา ๆ ครับ
(เพราะมันมีแรงเหลืออยู่แค่นั้น  กร๊ากกกกก  เสร็จกุ หึหึ)
ผมยัดไอ้ป่วนนั่งด้านหน้า รัดเข็มขัดเรียบร้อย แม่ง..ถ้ากวนกุ
กูจะจูบ  (กร๊ากกกก  ข้ออ้างครับดูดีมีเหตุผล  หึหึ)
ผมกลับไปประจำที่คนขับ  ไอ้ป่วนแทบลืมตาไม่ไหวครับ
แต่ปากแม่งนี่ ก่นด่ากูจังนะ  ............. = =”
ผมโน้มตัวไปกดจูบหนัก ๆ ให้ไอ้คนปากดี สอดลิ้นร้อน ๆ
อย่างเผลอไผล บรรยากาศที่เป็นใจ มืดสนิทบริเวณลานจอดรถของผับ
ไร้ซึ่งผู้คนเนื่องจากว่าตอนนี้พึ่ง 4 ทุ่มยังไม่ถึงเวลาเลิกผับ
จับมือกดหน้าไอ้ตัวป่วนให้มันอยู่นิ่ง กวัดลิ้นดูดกลืนลิ้นไอ้นัย
“อ๊ะ.......อืมมมมมมม”  มันครางหวานจนผมแทบสติแตก
อยากจะจับแม่งกดซะตรงนั้น  มันไม่ได้ขัดขืนคงเพราะอารมณ์ที่ค้าง
จากสาวชุดแดงที่ว่า  ผมรีบละปากก่อนที่จะหยุดไม่ได้  มองไอ้ป่วน
หน้าแดงหอบหายใจอยู่ข้าง ๆ ปากแดงบวมเป่ง  ผมกลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ
ไม่อยากหยุดเลยจริง ๆ แต่ก็ต้องตัดใจ ค่อย ๆขับรถออกไปจากผับมุ่งหน้า
กลับคอนโดผม
---------------------------------------------------------------------------

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






tonkhaw

  • บุคคลทั่วไป
แล้วก็ไปซั่มกันต่อที่คอนโด

เฮ้ย คิดไรเนี๊ย ม่ายยยยย
 :serius2: :serius2: :serius2:

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
พอดังแล้วแยกวง หึหึ ล้อเล่น ในที่สุด เอก-นัย ก็ได้แยกครอบครัวซะที ว่าแล้วก็พานัยไปเป็นเมีย เอ้ย!!! ไปเคลียร์กันให้หมดแรง  :laugh3:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7579
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
อร๊ากก.......มาตามต่อ อิอิ ร้ายกาจม๊วกก><

ยังไงก้ออย่าให้ขาดตอนน้อค๊าฟ อิอิ

ขอแบบยาวๆเล้ยยยย

รอ รออีกเหมือนเดิมน้า><

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
พยายามเขียนตอนสั้น ๆแล้วค่ะ มันไม่จบอ่ะ

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
แต่งเองเสียดายเองค่ะ เลยเอามาฝากกร๊ากกกกกกกกกกกก 
 o18มีใครชอบกลอนรึเปล่าเอ่ยเค้ามีมาฝาก: เอาไปใช้ได้นะคะแต่งเองค่ะ คึคึ  o18 :bye2:
-------------------------------
ไม่อยากเป็น...คนดี....
ถ้าไม่มีเธอ...ให้รัก
ไม่อยากกลายเป็นแค่...คนรู้จัก
เมื่อเคยยืนอยู่ในฐานะคนรัก...มานานตั้งเท่าไหร่
อย่าบอกว่าเรา...เป็นแค่เพื่อน..
เพียงแค่อยากจะลบเลือน...ชั้นออกไป
เมื่อก่อนเคยบอกรักมากแค่ไหน...แล้วทำไมวันนี้ถึงลืม
---------------------------------------

อยากให้เธอมาช่วยสร้าง...รอยยิ้ม
แค่อยากจะเต็มอิ่ม...ด้วยความสดใส
อยากได้คนน่ารัก~น่ารัก~ ..โปรดช่วยมา ทักทาย
มาทำลาย..ความเหงา ให้จางที
-------------------------------------------
ก็แค่....ใครคนหนึ่งที่อยู่ใกล้
พูดคุยทักทาย...ตามประสา
ทำไมวันนี้รู้สึกหวั่นไหว...เมื่อสบตา
ทำไมเวลาเธอไม่มา...ใจหายจัง
เคยถามตัวเอง...กี่ร้อยครั้ง
รู้สึกอยากจริงจัง..หรือแค่หวั่นไหว
อะไรก็ไม่รู้...รู้แค่ว่าในหัวใจ
เรียกหาเธออยู่ร่ำไป...เมื่อไม่เจอ
---------------------------------------
ชั้น...ไม่ได้มีไว้แค่ "รัก"...
แต่อยากให้เธอเข้าใจไว้สักอย่าง
วันที่ท้อ..เสียใจ...ไร้หนทาง
ช่วยหันมาทางนี้บ้าง...ชั้นยังรอ
ถ้าเธอเศร้า...จนอยากร้องไห้
ถ้าเธอหวั่นไหว...เสียใจจนท้อ
ถ้าเจ็บมากนัก..ทุก ๆ อย่างมันเกินพอ
อยากให้รู้ชั้นยัง "รอ"...จะปลอบใจ
-----------------------------------------
ไม่จำเป็นต้องรักกัน...
ไม่จำเป็นต้องเป็นฉัน...เสมอ
อยากให้รู้ไว้..ที่ห่างกันไปไม่ได้พบเจอ
เป็นห่วงเสมอ...ทุกลมหายใจ
--------------------------------------
ยืมได้ไหม....
ขอยืมหัวใจ...เธอได้รึเปล่า
แอบมองอยู่นาน...มันก็พาลจะเหงา
เธอหล่ะว่างเปล่า...ขอใจเธอที
----------------------------------------
เคยเดินอยู่ในวังวนความเหงา...
เคยยืนว่างเปล่า...อยู่ลำพัง
เคยถามหาใคร...เพราะใจยังหวัง
คนที่จะมาอยู่ข้าง~ข้าง~ให้คลายเหงา
วันนี้ไม่ได้มองหา....
แต่กลับรู้สึกว่า...ความเหงามันจางหาย
แปลกนะ..ทั้งที่เคยตามหา...มันแทบตาย
แค่รู้สึกว่าเราพอใจ...ทำยังไง..ก็ไม่เหงาเลย
หันไปมองฟากฟ้า..ก็ยังยิ้ม....
ตกบันไดหัวทิ่ม..ยังขำขำ
เจอะคนมาจีบ...เราก็พูดงึมงำ
ไม่พอใจก็แค่ ขำ~ขำ~ ...เท่านั้นเอง ^_^
---------------------------------------------
คนเรามีเวลาอยู่เท่ากัน...
ขึ้นอยู่กับเรานั้น...จะเลือกใช้มันทางไหน
อยากรัก"ก็รัก"...อยากเจ็บ"ก็เจ็บ" ทนกันไป
เมื่อเวลาเลยผ่านไป...จะได้ไม่เสียดายที่ไ้ด้ทำ
-------------------------------------------------------
ความทรงจำ...
ไม่เคยอยากทำให้มันเลือนหาย
สิ่งดี ๆ ที่เคยสร้างมันก็มีตั้งมากมาย
แค่เราต้องจบไป...แล้วทำไมจะต้องลืม
อยากเก็บไว้....
ไม่ว่าจะยิ้ม ร้องไห้ หรือเสียใจ
เป็นความทรงจำในกล่องใบใหญ่
ที่เราเคยทำไว้.....ด้วยกัน
------------------------------------------
อย่าพูดว่าเสียใจ...
เพราะมันดีที่สุดแล้วใช่ไหมที่เราเลือกเดินทางนี้
ไม่ได้โกรธไม่ได้เกลียด..อยากแค่เหลือสิ่งดี-ดี
หยุดขอโทษสักที...เพราะชั้นคนนี้ไม่ได้เสียใจ
-------------------------------------------------
 :bye2: o13 :z2: :z1: :impress3:

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ Nus@nT@R@

  • Life is Investment
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5591
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +456/-11
อ๊าก,,,,,เคลียร์กันไวๆนะคะ

ออฟไลน์ pita

  • ขอเพียงกล้าทำตามฝัน จะล้มบ้าง ลุกบ้าง ช่างมันปะไร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +328/-13
ฮ่าๆๆๆ เพื่อนรัก ได้กันมานักต่อนักแล้ว นะเออ

namtarn11

  • บุคคลทั่วไป
คิดอยู่ว่าอยากให้แต่งเรื่องนัยกะเอกใหม่
 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
ค่ะยินดีค่ะ      แต่หลังจากเรื่องนี้อาจจะเงียบหายไปสักพัก
ยังไม่มีไกด์ไลน์เรื่องถัดไป  อิอิ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






nightsza

  • บุคคลทั่วไป
ไปต่อที่คอนโดเล้ยยยยย อิอิ

ออฟไลน์ ขนมหวาน

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 540
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +190/-2
เอ้าตามมาถึงรถและ ตอนหน้าตามไปในคอนโดด้วย 555
สงสัยคุณหนูจะไม่รอดอีกแล้ว เสร็จคุณชายแน่เลยย :jul3:

PoMArmKuB

  • บุคคลทั่วไป
เหมือนเรื่องยอมมึคนเดียวเลย คนแต่งลงซ้ำหรือเริ่มใหม่คับ

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
เรื่อง มากกว่าเพื่อน ... ได้มั้ยวะ  จริง ๆ แล้วเริ่มต้นมาจาก
ตอนพิเศษของเรื่อง  ยอม...มึงคนเดียวอ่ะ
แล้วแต่งไป แต่งมามันยาวอ่ะค่ะ  เลยคัดลอก เพื่อมาแต่งเป็นเรื่องใหม่

ออฟไลน์ ordkrub

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4157
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-12
ตามมาอ่านต่อครับ

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป
อดทนหน่อยนะคะ แต่งอยู่ค่ะ  ฮ่า ๆ   :z1:

ยังไงรอนิสนึง 

 :bye2: :o8:

bellbpms

  • บุคคลทั่วไป
ตามมาติดตามนะคะ ^^

Tassanee

  • บุคคลทั่วไป

ตอนที่ 3 เผลอไป


มาถึงคอนโด กว่าผมจะลากไอ้ตัวป่วนขึ้นห้องได้แม่งไม่อยากจะบรรยาย

วันนี้เป็นวันซวยอีกวันหนึ่งที่รถโคตรจะติด ปกติขับรถจากผับมาที่คอนโดผม

ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงแต่วันนี้ล่อไป 2 ชั่วโมงเต็ม ๆ ไอ้ตัวป่วนนี้ก็หลับตลอดทาง

ไม่หือไม่อือใด ๆ ทั้งนั้นครับ
 (โอยยยยย  แม่งจะติดไปไหนวะ เหนื่อยโฮกกกก)     :เฮ้อ:

พอลงจากรถได้ไอ้ตัวป่วนเสือกมีวิญญาณผีอินเดียสิงอีก แม่งวิ่งรอบตึก
 :z2:
ผมวิ่งไล่จับมันอยู่นานกว่าจะลากมันเข้าลิฟได้
 :angry2:
(แม่งเพราะมันเมาครับ ผมไม่สามารถคะเนทิศทางการวิ่งแม่งได้
ทั้งที่คิดว่ามันจะวิ่งตรงไปทางนี้ แม่งเสือกเซแล้วกลับลำวิ่งไปอีกทางซะงั้น
โอยยยยยยยย กุเหนื่อยยยยยยยย ^^ :fire:’)

พอเข้าลิฟได้นึกว่าทุกอย่างคงจะเข้าสู่ภาวะปกติ แต่ผีอินเดียแม่งแรงครับ

ยังคงสิงไอ้นัยต่อไป ถ้าลิฟหยุดเปิดชั้นไหน ไอ้ตัวดีก็วิ่งออกไปครับ

ผมนี่วิ่งไล่จับมันอยู่สองสามครั้งก็เริ่มรู้ทัน 

เลยเริ่มทำพิธีไล่ผีอินเดียด้วยการมัดตราสังแม่งเลย ฮ่า ๆ 

ใช้แขนผมนี่แหล่ะครับเป็นสายสิญจ์ โอบรัดไอ้ตัวป่วนแน่นจนเหมือนจะสิ้นฤทธิ์ 
 :กอด1:
แต่แม่งก็ยังดิ้นไม่หยุดครับจนหอบอยู่ในอ้อมกอดผม

ผมชักหมั่นไส้กลัวตัวเองจะหมดแรงตายก่อนถึงห้อง เลยจับไอ้ตัวป่วนดันจนติดผนังลิฟ

ทำพิธีบูชายันต์โดยการกดจูบหนัก ๆ

 (ถามว่าเกี่ยวกันมั้ย...ตอบได้เลยว่าไม่  ไม่สนครับ)

และยังสติล(still) แทรกลิ้นดูดกลืนลิ้นหวาน ๆ ไอ้คุณหนู ซึ่งมันจูบตอบอย่าเร่าร้อนพอกัน :impress2:

อารมณ์ที่ค้างมาจากน้ององุ่น ท่าทางจะไม่จบง่าย ๆ

 (บอกแล้วไงครับ ว่ามันแพ้ชื่อที่เป็นผลไม้+กับชุดแดงจริง ๆ ไอ้นี่)

“อืมมมม...”  ผมละปากจากไอ้ตัวป่วน ที่ตอนนี้กลายเป็นตัวอ่อนเปี้ย
 :impress2:
ทิ้งตัวมาพิงผมทั้งตัว ส่งสายตาหยาดเยิ้มด้วยแรงปรารถนา

สายตาอ้อนวอนให้ผมอย่าหยุด   

 :impress2:(โอยย กุจะทนไหวมั้ย.......จัดเต็มในลิฟซะเลยดีมั้ย  หึหึ)

หน้าขาว ๆ ของไอ้ตัวป่วนแดงแปร๊ดดด ด้วยแรงอารมณ์ ผมเองก็ยังฉกจูบไปเรื่อย ๆ  :o8:

กอดบ้าง ฟัดบ้าง  ลูบไล้ไอ้ตัวป่วนเป็นระยะตลอดทางจนมาถึงห้อง

อะไร ๆ ที่อดทนกันไว้ก็เหมือนจะทนไม่ไหว

“แกร๊ก..” ทันทีที่ผมล็อคประตูห้อง กลายเป็นไอ้ตัวป่วนที่ดันผมจนชิดผนัง 

ลากปากบาง ๆ ของมัน กดจูบอย่างเร่าร้อนที่ปากผม แทรกลิ้นร้อน ๆ อย่างชำนาญ 

กวัดเกี่ยวลิ้นของผม จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอร์คลุ้งนิด ๆ แทรกซึมเข้ามาในปาก

 ลิ้นหวานๆ กวัดเกี่ยวตอบกันอย่างไม่ลดละ มันสอดมือเข้าใต้เสื้อนวดเฟ้นที่หน้าอกผม

“อืมม  นัยยยย” ผมครางเสียงต่ำทันทีเมื่อโดนไอ้ตัวป่วนรุก สองมือจับสะโพกแน่น :oo1:

ของอีกฝ่ายให้บดเบียดมายังสะโพกผม เสียดสีแท่งร้อนที่ต่างฝ่ายเริ่มตื่นอย่างเต็มตัว

ต่างคนต่างไล่ถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย ทีละชิ้นๆ ล่วงหล่นตามทางเดิน ไม่ได้ใส่ใจ

เหลือเพียงกางเกงในตัวจ้อยที่ห่อหุ้มแท่งร้อนของแต่ละคน

ไอ้นัยดันผมให้นั่งลงที่เตียงก่อนที่   ก่อนที่มันจะนั่งทาบทับมาบนตักผม 

สองแขนโอบกอดรอบคอผมก่อนริมฝีปากร้อน ๆ จะเข้ามาช่วงชิงความหวาน 

ผมจูบตอบใช้ลิ้นดุนลิ้นหวานออกจากปากผม  ก่อนจะเป็นฝ่ายเล็มเลีย

รอบริมฝีปากบางเสียเอง กดปากเม้มเบา ๆอย่างหยอกเย้า

ใช้จมูกถูไถเบา ๆ กับจมูกคนตรงหน้า จุมพิตที่เปลือกตาทั้งสองข้าง

ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอ ริมฝีปากหนาดูดกลืนซอกคอขาว ๆ อย่างหลงไหล

“อืมมมม ...”  ไอ้ตัวป่วนครางหวาน   เอียงคอเปิดทางให้ผมสัมผัสได้เต็มที่

ผมไล้ริมฝีปากไล่ขบ ตามแนวบ่า สองมือกดแน่นที่สะโพกไอ้นัย

ให้ช่วงล่างสัมผัสกันเต็มที่ ก่อนจะกดจูบหนักที่เม็ดสีของอีกฝ่าย

“อ๊ะ ..อะ ...เอก”  ร่างบางครางกระเส่า แอ่นตัวหงายให้ผมกลืนกิน

“อืมมมมม..” ผมครางเสียวเมื่อร่างบางเริ่มขยับ ๆ สัมผัสร้อนเสียดสีกันแค่ผ้าบางกัน

พลางพลิกตัววางไอ้ตัวป่วนให้นอนบนเตียง กดจูบแรง ๆ ที่หน้าท้อง แล้วกัดเบา ๆอีกที

“อา......” ไอ้ตัวป่วนคราง  เกร็งหน้าท้องแน่น ผมเลื่อนมือไปลากผ้าบาง ๆ

ที่เป็นปราการชิ้นสุดท้ายออก เผยให้เห็นแท่นร้อน ๆ ที่ตื่นตัวเต็มที่ ชี้ตรงมาที่หน้า

ครั้งแรกกับการสัมผัสแท่งร้อนของคนอื่น ผมหยุดจ้องนิดหนึ่งสำรวจ

ไอ้นัยน้อย ..เปล่งสีแดงระเรื่อราวกับร้อนจนกำลังจะระเบิด ผมไล้มือจับเบา ๆ

“อื๊ออออ”  ไอ้ตัวป่วนถึงกับเด้งรับสัมผัส ผมใช้ลิ้นแตะที่ส่วนบนสุดที่มีน้ำเยิ้ม

แล้วตวัดกลับเร็ว ๆ เป็นครั้งแรกที่ต้องสัมผัสของ..ของผู้ชายด้วยกัน

รสชาติเค็ม ๆ ของน้ำรักไอ้นัย ทำผมสับสนหน้าแดงซ่าน

(นี่กุต้องอมไอ้นัยน้อยจริง ๆ เหรอว่ะ  ผมได้แค่คิดในใจ รู้สึก หยึ๋ย ๆ

ก็ผมไม่เคยทำอ่า.....  +_+  เคยแต่ถูกอมอ่ะครับ  คุคุ)

ผมลองเลียที่แท่งนัยน้อย อีกครั้ง เอ่อมันก้อไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด 

(อืมม .. หร่อยดีเหมือนกัน อะ..ผมมีความคิดแบบนี้ได้งะ 

ม่ายยยยยยย กุรับไม่ได้ กร๊ากก ทำไมกุชอบดูดไอติมมมว่ะ  )

“อ่า..ซีสสสส  ดี ~ดี~ครับ”  ไอ้ตัวป่วนดูจะเสียวสุด ๆ ผมตัดสินใจ

ใช้ปากครอบไอ้นัยน้อยทั้งแท่ง ก่อนจะตวัดลิ้นด้านในไล้เลียแท่งที่ว่า

“อืมมมมมม  อ่า .ซีสสสสสส์” ไอ้ตัวดีครางเสียว แทบไม่เป็นภาษาคน

มือจิกไหล่ผมแน่น  ด้านล่างก็เด้งรับสัมผัสสม่ำเสมอ

“อ๊ะ...จะเสร็จแล้ว” มันเด้งรัวเข้าปากผม พร้อมกับกดหัวผมลงไปอีก

ไอ้ตัวป่วนเกร็งกระตุกสองสามครั้ง ก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากผม

(เฮ้ย  ...ปะ  ปากกุ  เชี่ยยยยยยย ออกไปก่อน กุไม่เคยกิน)

ผมแดกน้ำรักไอ้นัยแม่งไปเต็ม ๆ ทั้งทะลักล้นริมฝีปากออกมาเปื้อน

ผมไล้ลิ้นเลียรอบปากตัวเอง  ห่า...หึหึ เสร็จแล้วสิมึง

(แต่ไม่เป็นไร รสชาติก็พอใช้ได้  หึหึ แดกแม่งหมด ห่า ปล่อยใส่ปากกุดีนัก)

ไอ้นัยนอนหอบหายใจ  ราวกับชาติแม่งไม่เคยได้อากาศ หน้าแดงก่ำ

ตัวทั้งตัวสั่นกระเพื่อมเพราะแรงหายใจ  หลับตาพริ๊มอย่างมีความสุข

ผมจับได้ตัวดีพลิกคว่ำ  ถอดผ้าผืนน้อยที่ยังอยู่บนตัวผม

แนบตัวไปด้านหลังไอ้ตัวป่วน  สอดชายน้อยเข้าหว่างขาเพื่อเสียดสีกับไอ้นัยน้อย

“อ๊า....” ผมกับมันครางเสียวเมื่อผมเริ่มขยับให้ชายน้อยเสียดสีกับไอ้นัยน้อย

สองมือกำรอบแท่งร้อนของเราสองคน  ผมขยับเร็วขึ้นเรื่อย ๆ กระชับขาไอ้นัย

ให้หนีบมากขึ้นเพื่อให้ชายน้ำได้เสียดสี 

“อ๊ะ....อ๊ะ.....อืมมม”  ผมครางเสียว เกือบ ๆ จะเสร็จ ผมหยุดแค่นั้น

จับไอ้ตัวดีนอนหงาย ให้พักผ่อน แล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อเร่งตัวเอง

ให้ถึงจุดหมายเช่นกัน ผมใช้มือจับกระตุ้นแท่งร้อนของตัวเองอย่างชำนาญ

ชักเข้าออกตามแรงปรารถนา พลางนึกถึงหน้าไอ้คนที่นอนตัวแดง

หายใจหอบอยู่ที่เตียง   

“อ่า.......ซีสสสสส์”  แล้วมันก็ถึงจุดหมายปลายทางที่ฝันไว้ ผมทำความสะอาด

ร่างกายตัวเอง  ก่อนจะมาทำความสะอาดให้ไอ้ตัวป่วนที่นอนนิ่งสนิท

หลับเป็นตาย ผมไม่อยากทำให้มันเจ็บอีกครับเมื่อวานเพิ่มโดนผมไปหยก ๆ

ยังไงอดทนไปก่อน  ผมยังอยากถนอมมันไว้นาน ๆ ร่างบาง ๆของมัน

คงแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ตอนที่โดนผมทำแบบไม่ยั้งขนาดนั้น

นึกแล้วก็สงสารมันจับใจ  ทำความสะอาดเสร็จผมก็กลับมาที่เตียง

นอนกอดไอ้ตัวป่วนแน่น ๆ สูดดมกลิ่นหอมอ่อนของคนที่ผมหลงไหล

คงต้องยอมรับแล้วครับว่าผมชอบมัน  ชอบมากกกกกก  อยากดูแล

อยากมีมันอยู่ใกล้ การที่ผมหึงมันกับน้ององุ่น มันก็พอจะทำให้รู้ตัวเอง

แล้วมันหล่ะจะยอมรับผมไหม??  มันรู้สึกตรงกันกับผมหรือเปล่า?

ถ้าพรุ่งนี้มันตื่นมา แล้วสร่างเมามันจะจำได้มั้ยว่าเมื่อคืนนี้เราทำอะไรกัน?

มันอาจจะอยากฆ่าผมเลยก็ได้ ดังนั้นในคืนนี้ที่มันยังไม่รู้ตัว

(กุขอคิดว่ามึงใจตรงกับกุแล้วกันนะ  ....สุดที่รัก)  ผมกดจูบเบาที่หัวทุย

ของไอ้ตัวป่วนก่อนจะผลอยหลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อน

----------------------------------------------------------

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
ขอให้ใจขอทั้งคู่ตรงกันนะคะ

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด