ผมมองชายหนุ่มสองคนที่ตอนนี้หัวเสีย อย่างที่สุดที่เพราะเหมือนเจ็บใจระคนคาดไม่ถึง แน่ล่ะ
คนอย่างการ์ฟิลน่ะเป็นพวกเข็มขัดยาว นะจะบอกให้ (เกินคาดสินะ:คนเขียน) หากแต่มีสิ่งที่สำคัญที่สุด
ที่ท่านการ์ฟิลจะต้องไปทำนั่นคือ
“ยังไง ขอพักสักสิบห้านาทีก่อนนะครับ การ์ฟิลอยากเข้าห้องน้ำ”ผมเอ่ยขออนุญาตทันที
“ได้ครับ ยังไงทางฝ่าย Dozen Guys ก็คงต้องขอพักเช่นกันครับ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยอนุญาตพร้อมมองทางบรรดาฝ่ายตรงข้าม
อย่างไม่เข้าใจ
“ขอบคุณครับ”ผมเอ่ยขอบคุณก่อนที่จะรีบวิ่งลิ่ว พร้อมดึง(กระชาก)เมย์ตามมาทันที
“นี่จะแพ้แมวอ้วนหมดหรือเปล่าวะเนี่ย”หม่อมเจ้าปรีชาเอ่ยพลางมองภาพ บรรดาหนุ่มปลอบใจพวกที่แพ้อย่างให้กำลังใจ
ส่วนผมเมื่อลากไอ้เมย์มาห้องน้ำแล้ว ก็รีบแจ้งสาเหตุทันทีอย่างไม่รีรอ
“นี่ไอ้เมย์ ชั้นต้องการชุดใหม่ด่วนที่สุด”ผมเอ่ยเสียงเด็ดขาด
“จะบ้าเหรอ พี่การ์ฟิลมาเอาชุดใหม่ทำไมตอนนี้”เมย์เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ
“ก็ใครให้ตรูต้องแข่งเกมบ้าเมื่อกี๋หล่ะ กินน้ำหวานไปด้วย มาเจอเกมอย่างเสียว เนี่ยแฉะเต็มตัวเล๊ย”ผมโวยวายอย่างรมณ์เสีย
“เอ่อ งานนี้ทำไงดีเนี่ย”เมย์แทบกุมขมับหากแต่ประตูห้องน้ำชายก็เปิดทันที
“อ้าว มีปัญหาเหรอ งั้นชั้นจัดการเอง”เด่นจันทน์เอ่ยบอกพลางเข้ามาในห้องน้ำทันที
“แย๊ก จะบ้าเหรอเด่นจันทน์ เข้ามาได้ไงห้องน้ำชายนะ”ผมร้องเสียงหลง
“แล้วไง ตรงนี้ผู้ชายเหรอ”น่านเจอแบบนี้ใครกล้าเถียง
“แต่มันก็เกินไป ว่าแต่หล่อนจะทำยังไง เนี่ยชุดเลอะแบบนี้แล้วจะไปหาชุดไหนได้เนี่ย”เมย์เข้าเรื่องเพราะว่าต้องการ
ช่วยเหลือพี่ตนเองให้ผ่านอุปสรรครักให้ได้(โหช่างเป็นน้องที่ประเสริฐ: คนเขียน)
“คือบอกตรงๆนะ ชั้นไม่มีชุดผู้ชายไซด์การ์ฟิลหรอก แต่เอาไอ้นี่มาให้”เด่นจันทน์เอ่ยพลางชูทันที
“อะไรเนี่ย ผ้าปูโต๊ะ”ผมร้องเสียงหลง หากแต่ยังมีสิ่งที่น่าประหลาดใจตามมาอีก
“แหม พี่การ์ฟิลอยู่นี่เอง ปู๊นโดนเก๋งวานให้มาตามไปแข่งน่ะครับ”ง่ะ ไม่นะปู๊นมาทำไม
“ง่ะ ปู๊น”ผมหันตัวหนีทันที แต่หลักฐานก็คากางเกงแม้จะเป็นด้านหลังก็เถอะ
“อืม เข้าใจหล่ะ พี่การ์ฟิลต้องเปลี่ยนชุดนะครับ”ปู๊นเอ่ยเรียบๆ
“ยังไงหล่ะ ยัยเด่นเอาผ้าปูโต๊ะมาเท่านั้นเอง”เมย์ว่าพลางอย่างรมณ์เสีย
“นี่แสดงว่า เมย์เนี่ยไม่ได้เป็นตุ๊ดโดยกรรมพันธุ์สินะ”ปู๊นเอ่ยพลางส่ายหน้าอย่างระอา
“อะไรกันยะ เมื่อก่อนนะชั้นแต่งหญิงสวยหลุดโลกแค่ไหนถามยัยเด่นจันทน์สิ หนอยแล้วนี่คิดจะทำอะไร บอกก่อนนะถึง
ชั้นจะเป็นน้องเขยเธอ แต่ชั้นรักพี่การ์ฟิลมากกว่า ขืนทำอะไรไม่ดีกับพี่การ์ฟิลนะ ชั้นไม่ยอมด้วย”
“นี่ไอ้เมย์!!”ผมตวาดใส่ทันที
“ง่ะ โทษทีพี่การ์ฟิล”หนอยไม่ได้เชียวนะ ตุ๊ดแล๊บแต๊บหลุดตล๊อด
“คือว่า ปู๊นจะมาช่วยจริงๆนะ”เสียงปู๊นช่างเจ็บปวด พร้อมกับหน้าหวานๆที่รื้นน้ำตา โอววไม่นะ พระเอกสุดแสนเท่
อย่างการ์ฟิลทนไม่ได้ (เอาเถอะ ตรูเริ่มปลงหล่ะ : คนเขียน)
“ปู๊นช่วยพี่การ์ฟิลได้ไหมครับ ถือว่าพี่ขอร้อง”ผมเอ่ยขอความช่วยเหลือทันที
“ได้ครับ”ปู๊นร้องอย่างยินดีก่อนที่จะจัดการเสตปขั้นเทพ
“พี่การ์ฟิล ถอดเสื้อผ้าเก่าออกให้หมด เอ่อ ส่วนกางเกงในค่อยถอดทีหลังล่ะกัน จากนั้นผมก็จำใจต้องถอดเสื้อผ้าออก
โดนมีสามบุคคลสุดเพื้ยน หญิงคลั่งคนรุ่นพ่อ ตุ๊ดสลับเป็นเกย์ และ หนุ่มหน้าหวานจอมหลายใจ
(ด่าหน่อยเพราะเป็นต้นเหตุทำให้ชีวิตไอ้การ์ฟิลต้องเป็นแบบนี้ๆๆๆ// แต่ตรูขอบคุณ คริคริ : คนเขียน)
“เอ่อ แบบนี้จะดีเหรอ”ผมเอ่ยอย่างไม่มั่นใจ
“เอาน่าพี่การ์ฟิล เนี่ยใส่วิกให้แล้วน่า ไม่แรงหรอก”เออก็จริง ถ้าเทียบกับชุดเก่าๆเมริง หรือ ตอนนี้ที่ใส่เสื้อแขนกุดสีเลือดนก
แต่มีเข็มกลัดรูปรถเก๋งประทับไว้ตรงดวงใจกับกางเกงเดฟสีน้ำเงินเข้มรองเท้าหน้าของเควินไคลน์สีส้ม ชุดตรูอ่อนจริงๆ
“จริงครับ เนี่ยเขาเรียกว่าวิธีการ ผูก รัด มัด เหน็บ เป็นขั้นตอนพื้นฐานตุ๊ดละอ่อนต้องฝึกเป็นอันดับแรกๆ ต่อจากแต่งหน้านะ”
“จริงของปู๊น แต่เด่นว่ามันธรรมดานะ”
“ยังไงหล่ะเด่นจันทน์ มีวิก แล้วก็เข็มขัดทำให้ดูเหมือนชุดแซค อืมจริงสิ เด่นสร้อยเธอได้เปล่าแต่มันแพงไหมหล่ะ”เมย์เอ่ยพลาง
วิเคราะห์ก่อนที่จะเห็นของจำเป็น
“อ๋อ อันนี้เหรอ แกเอาสร้อยไป แต่แหวนชั้นเก็บเอง”
“เฮ้ยไม่จริงหน่ะ คุณไกรภพขอเธอแต่งงานแล้วเหรอ”เมย์ร้องเสียงหลง
“ตอนไหน เมื่อไร ยังไง ตรูพลาดได้ไงเนี่ย”ผมร้องอย่างเจ็บใจ (อดได้เห็นฉากเด็ด)
“อ๋อ เปล่าชั้นจะเอาไปขอคุณไกรภพ เนี่ยซื้อแหวนทองคำธรรมดา แต่ว่าสลักคำว่า Love ไว้ ก็นะตั้งแต่ชั้นกับคุณไกรภพ
ตกลงคบกันเป็นแฟน คุณไกรภพก็ไม่มีทีท่าว่าจะมาขอนี่”
“นั่นหล่อนบอกให้เขาจำยอมหรือเปล่า ก็นะช่วยเหลือคุณม้าเหล็ก กับคุณกระทิงเรื่องงาน ไม่พอยังเรื่องพี่การ์ฟิลตอนที่
ชั้นมารู้ทีหลังว่าเธอดัดหลังส่งซิกซ์ ให้พวกพี่เขยเเบกพี่การ์ฟิลขึ้นไปปล้ำนี่”
“เฮ้ย จะบ้าเหรอไอ้เกย์บ้า”เสียงเด่นจันทน์เหวอทันที
“เหรอ เป็นแบบนี้เองหรอ”ผมเอ่ยอย่างเรียบๆก่อนที่จะกระชากสร้อยพร้อมเอาแหวนมาใส่นิ้วทันที
“จ๊ากกกก การ์ฟิลทำอะไรน่ะ นี่ชั้นเก็บเงินซื้อมาเลยนะ ตั้งเกือบสองหมื่น”เด่นจันทน์ร้องครางทันที
“หรือ หล่อนอยากให้คุณไกรภพหลุดมือไปเลยหล่ะ นี่ถือเป็นค่าปรับที่ทำให้การ์ฟิล สะ สะ เสร็จพวกนั้น”กะดากปากม๊ากคำๆนี้
“เอาหล่ะคับ อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิครับ ตอนนี้ต้องรีบไปที่เวทีก่อน เดี๋ยวก็โดนบังคับเลือกป้ายแบบสองรอบที่ผ่านมาหรอก
ครับ”ปู๊นเอ่ยเตือนทันที
“จริงด้วย!!”สามเสียงเอ่ยพร้อมเพรียงกันก่อนที่จะรีบออกไป หากแต่เหมือนอะไรจะช้าไปอีกแล้ว
“อ๋าการ์ฟิล ลื้อเนี่ยมานแย่จริ๊งๆ เนี่ยม๊าต้องเลือกป้ายให้ลื้ออีกแล้ว เฮ้อๆๆ ว่าแต่แข่งกันทามมายหร๋อ”
“ง่ะ ม๊า แล้วม๊าเลือกให้การ์ฟิลไมอ่ะ”รอบที่สามแย้วนะ แต่ละรอบ แทบลมจับ
“ก็โคนอื่นเค้ารอ เห็นบอกเลือกได้ตามใจชอบ เอ่อ แต่ป๊ายมานแปลกๆนะ เจริงม๊ายอาไห๋”
“อื๋อ อั๊วก็ว่าแปลกน๊าอาซิ่วหลาน ดูเด่ะต้องไปลูบแมวอ้วนสีซ๊มอ๊วนอ้วน ให้แมวไปกินอาหารที่เซ๊า”
“อย่าบอกนะว่า ที่แล้วมาจับฉลากแบบนี้”ผมว่าพลางก่อนที่จะมองตามที่ป๊าบอก โอ๊ จ๊อด นั่นมันแมวสีส้ม อ้วนๆ
เหมือนตัวการ์ตูนที่กวนๆ แถมเคยออกมาเป็นหนังถึงสองภาค ที่นิสัยเสีย ขีเกียจ ตะกละ และที่สำคัญ
นั่นมันที่มาของชื่อช๊านนนน
“งานนี้ คงมีการล๊อกอะไรไว้แล้วหล่ะ”เก๋งที่เดินมาบอกทันที
“ยังไงเก๋ง”เมย์เอ่ยถามแทนผม เพราะตอนนี้ผมอ้าปากกว้างอย่างที่สุด ไม่ใช่อะไรหรอกก็ข้อความที่ปรากฏบนกระดานน่ะเซ่
“เอาน่า ม๊าเอาใจช่วยหล่ะกัน ไปเถ๊อะอาไห๋ อั๊วไปคุยกะคุณหญิงปลอกเพชรดีกว่า”
“ง่า ซิ่วหลานนั่นมันสร้อย”
แม้ว่าป๊าม๊า จะจากไปแต่ผมก็ยังอ้าปากค้างอย่างไม่อาจหุบได้ เพราะข้อความที่บอกกติกาการแข่งขัน
“ตายจริงๆหล่ะเนี่ย”เมย์ร้องเสียงหลง
“ไม่รอดแน่ๆ”เด่นจันทน์อุทานทันที
“ขึ้นเมรุอย่างเดียว”ปู๊นเอ่ยอย่างปลงๆ
ผมหันไปทั้งสามคนอย่างต้องการความช่วยเหลืออย่างที่สุดของที่สุด หากแต่สิ่งที่ได้เป็นคำตอบคงมาจากปากน้องสะใภ้
ที่ทำให้ผมอยากตะโกนดังๆ
“พี่การ์ฟิลต้องแข่งร้องเพลงครับ”เก๋งบอกอย่างไม่แน่ใจ
อร๊ายเอี๊ยยยย ตรูร้องเพลงเปนนนนนที่หนายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“เอาหล่ะครับ ขณะนี้คุณการ์ฟิลก็ได้มาแล้ว โหแถมมาแบบสาวมั่นเลยนะครับ”หม่อมเจ้าปรีชาเอ่ยพลาง
กวักเรียกให้ผมขึ้นมาบนเวที
“พี่การ์ฟิลไปเถอะ เดี๋ยวเมย์จะหาวิธีช่วยนะ”เมย์ว่าพลางดุนหลังทันที
“ง่า ไอ้เมย์”อย่าดันสิเว้ย ตาย ตาย ตาย
“เอาหล่ะ ครับคงเห็นกติกาการแข่งขันรอบต่อไปแล้วนะครับ แต่งานนี้ผมว่าการ์ฟิลต้องชนะแน่นอน เพราะดูจากการแต่งตัว
เรียกว่ามาเต็มสินะครับ”หม่อมเจ้าปรีชาเอ่ยพลางส่งยิ้มให้ทันที
“คะ ครับ”ผมที่โดนปู๊นจัดผ้าปูโต๊ะมาผูก รัด มัด เหน็บ เป็นชุดแซกแบบเก๋ กับเด่นจันทน์ที่เอาอุปกรณ์การแต่งหน้า
ของผู้หญิง (พกมาเพื่อสวยในห้องน้ำ) จัดการให้หน้าแสนอวบมีสีใสพองาม (หน้าซีดจากเกมซิ่งบ้าอะไรนั่นหล่ะ)
ส่วนเมย์จัดการเอาพวกสร้อย แล้วก็ให้ผมใส่แหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย
(บอกว่าให้ใช้เป็นเครื่องยืนยันความรักของผมกับพวกสิบสองหนุ่ม) รวมทั้งใช้เข็มขัดรัดชุดเพื่อกันชุดหลุด
กับติดเข็ดกลัดอีกทีแล้วก็ใช้เจลป้ายผมให้ดูเก๋เหมือนผู้หญิงดัดผมสั้น แบบนี้เรียกว่ามาเต็มหรือเปล่าเนี่ย
“อืม ชักอยากเห็นแล้วสิครับว่าคุณการ์ฟิลจะร้องเพลงอะไร อ๊ะเกือบลืมบอกนะครับ ว่าคนที่ตัดสินนี่คือพวกคุณนักข่าวนะครับ”หม่อมเจ้าปรีชาเอ่ยบอกทันที
“อะไรนะ แล้วฝั่งDozen Guys ใครจะออกหล่ะเนี่ย ว้ายๆ”นักข่าวสาวร้องกรี๊ดกร๊าด
“จริงด้วยตอนนี้อดสงสารทางทีมหนุ่มๆไม่ได้นะเนี่ย เดี๋ยวจะให้คะแนนนะคะ ไงทางการ์ฟิลก็ชนะไปสองแล้ว”นักข่าวสาวอีกคนเอ่ยบอกแผนในใจทันที
“จริงด้วย เพราะว่าแข่งหกรอบ เเต่เเค่สองทีมคือ ทีมการ์ฟิลกับDozen Guys ไงให้ทางหนุ่มหล่อสิบสองคนชนะบ้างก็ดี”
“อย่างนี้ชักอยากรู้แล้วสิว่าใครจะออกมาร้องเพลง กรี๊ดๆๆๆ”
ผมมองเหล่าบรรดานักข่าวร้องกรี๊ดกร๊าดอย่างหมั่นไส้ พวกนั้นแพ้แค่เป็นเมียตรูเองนะ และที่สำคัญถึงตรูเเพ้พวกนั้นก็ไม่เสียหาย
หนอยพวกหัวหมอ ไม่สิหัวทนาย (ก็ไปร่างสัญญาทำไม แถมไปตอบรับคำท้าของคนอื่น บอกคำเดียวสม : คนเขียนสะใจ)
โอ๊ยเครียดๆๆ แพ้ก็แพ้ไม่ได้ แต่จะให้คนที่ร้องเพลงแบบ........
วุ้ยยยยย อยากบ้าตายยยยย
“เมย์ครับ เก๋งไม่เข้าใจเลยครับทำไม พี่การ์ฟิลต้องหน้าเสียขนาดนั้นหล่ะครับ”
“คือเมย์ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี”
“ช่ายน้องเก๋ง พี่ปู๊นเคยฟังครั้งเดียว แทบหูหนวก”
“เสียงพี่การ์ฟิลแย่ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย”
“ไม่ใช่แย่ธรรมดานะ แย่ม๊ากกกก คีย์เคอไม่ตรงเลยหล่ะ ชักเอะใจแล้วสิใครเป็นคนกำหนดกติกานะ”เมย์ตั้งข้อสังเกตุ
“นั่นสิ เหมือนรู้จักยัยการ์ฟิลดีมากๆเลย”
“จริงๆปู๊นก็เอะใจนะครับ อย่างเรื่องขับรถ ปู๊นไม่รู้จริงๆว่าพี่การ์ฟิล ขับรถไม่เป็น”
“อ๊ะ แล้วก็เรื่องทำอาหารด้วยครับ ปกติเก๋งไปบ้านเมย์พี่การ์ฟิลก็เอาของกินมาให้ตลอดนี่ครับ ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่การ์ฟิล
ทำอาหารไม่เป็น”
“ชั้นว่ามันต้องเกี่ยวกับ สบมสก. แน่ๆ”เด่นจันทน์เอ่ยอย่างคาดหมาย
“แต่ถ้าเกี่ยวข้อง ทำไมพี่การ์ฟิลชนะรอบแรกหล่ะครับ”ปู๊นถามทันที “ก็เห็นว่าบรรดาพ่อแม่ฝ่ายหนุ่มๆเขาให้คะแนนนี่ครับ
“เอาเถอะ เราค่อยคิดเรื่องนี้ทีหลัง”เมย์ตัดบททันทีเพราะว่ารู้สาเหตุคนเดียว
“หนอยอย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะ”เด่นจันทน์เอ่ยกระซิบข้างหูให้ได้ยินแค่สองคน
“เก๋งพอเดาได้ แต่ไม่พูดหรอก”เก๋งก็กระซิบหูอีกข้างเช่นกัน
“ป๊าววว ไม๊มี๊อาร๊ายยยย ดูนั่นสิ ไม่จริงใช่ไหม”เมย์รีบปฏิเสธคีย์เสียงสูงหนึ่งเสตป หากแต่มีสิ่งที่น่าตกใจมากกว่า
ผมมองอย่างไม่อยากเชื่อ คนที่จะมาแข่งร้องเพลงกับผมเนี่ย ตอนแรกให้เดา (จากพวกที่เหลือ) อาจเป็นมังกร กับ ต่าย
เพราะต่ายเคยร้องเพลงขอเป็นแฟนผม ส่วนมังกรก็น่าจะดีกว่า ตำรวจไม้บรรทัดอย่างเซนต์ อ๋อ ตัดกุนไปได้เลย
ร้องได้อย่างเดียวหล่ะ เฮ้ย ตื๊บบมานนน แต่อาจเป็นม้าเหล็กกับกระทิง สองเจ้านายจอมบ้ากามเนี่ย (ว่าซะ)
ก็พอมีโอกาสคาสโนว่ามักร้องเพลงจีบหญิงประจำ แต่ แต่ ไหงมาเป็น สองมาเฟียใหญ่ที่เพิ่งมาแทนที่หลี่เหลียงไค่
(ก็การ์ฟิลอยากให้เป็นแทน จะได้ให้ไอ้หน้าหยกไม่ทำร้ายนางฟ้าประเทืองของการ์ฟิลนี่) อย่างหมาดๆ
มีสมุนนับสิบบนเรือ พี่น้องผู้ตอนนี้แม้กิจการมืดจะถูกกำจัดออกไปแต่ว่าธุรกิจคาสิโน และ ปล่อยเงินกู้ยังมีอยู่
นักข่าวต่างรีบถ่ายภาพอย่างล้นหลาม และอดคาดเดาไม่ได้ว่าชายหนุ่มทั้งสองจะร้องเพลงอะไร เพื่อชนะใจพวกตน
“ตัวแทน จากฝ่าย Dozen Guys คือ คุณเสือ กับ คุณจี๊ด เหรอครับเนี่ย”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยอย่างฉงน (สงสัยเป็นเพื่อนกับเจ้าขุนทอง)
“ครับ คือผมคิดว่าจะทำได้ดีกว่าน่ะคับ”เสือตอบเรียบๆ แต่น้ำเสียงนิ่งไพเราะ
“เช่นกันครับ ยังไงผมก็อยากให้การ์ฟิลเค้ารู้ถึงความรู้สึกของเราน่ะครับ”จี๊ดยืนยันหนักแน่น เรียกเสียงฮือฮาทันที
“ว่าแต่ ทางคุณการ์ฟิลจะขอเพลงก่อน หรือ ให้ทางฝ่าย Dozen Guys ก่อนครับ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยถามร่างอวบทันที
“คือ การ์ฟิลอยากลองฟัง ความในใจของ พวกเขาก่อนนะครับ ไงเพื่อให้ได้ฟิล ขอลงไปนั่งตรงที่นั่งคนดูหล่ะกันครับ”ผมว่าเสร็จ
ก็เดินลงไปนั่งข้างๆเมย์ โดยมีนักข่าวต่างแชะภาพ นาทีระทึก ที่คนสองคนจะร้องเพลงเพื่อยืนยันความรู้สึกของตน
ให้คนอวบคนนี้ฟัง
“งั้นเชิญฟังกันได้เลยครับ”หม่อยมเจ้าปรีชาบอกพร้อมกับให้เวทีกับสองหนุ่มมาเฟียสุดหล่อ (อดีตโจรงี่เง่า)
เสือเริ่มเปล่งเสียงออกมาอย่างเนิบๆ หากแต่สะท้อนอารมณ์ แห่งห้วงความทุกข์ของชายหนุ่ม
หากแต่เด็ดกว่าเพราะจี๊ดก็เอื้อนเอ่ย เป็นภาษาจีนออกมาเช่นกัน แถมสองคนส่งสายตามายังร่างอวบที่นั่งอย่างตกตะลึง
CREDIT ปิดเทอมใหญ่ฯ OST "รอเธอหันมา" เติ่ง ไต้ เจอะ หนี่ (Waiting for you)
http://www.youtube.com/watch?v=aP-yBaVNT7c http://www.youtube.com/watch?v=xccjTy7GXvY
รู้อะไรรึเปล่า ว่ามีใครอีกคนเฝ้ามอง หนี คาน เจียง หวอ บ่าง
มองดูเธอและรักเธอจนสุดหัวใจ หว่อ หว่อง จือ หนี่ เต๋อ เช๋อ หยี่
ฉันตะโกนชื่อเธอ ที่มันดังก้องไปทั้งใจ หนี เคอ คาน เต๋า หว๋อ เชิง ชิง อ่าย เจ๋อ นี
มีบางทีที่เธอได้ยินบ้างไหม หว่อ ซิน จง หู ห่าย หว่อ จุ๋ย เถิง ซี่ เตอ หมิง จื่อ
นี ถิง เตา หว๋อ ซิง เตอ ฮู หว่าน บา
เสือ และ จี๊ด ต่างส่งสายตาเหมือนสื่ออารมณ์มากลับบทเพลง ด้วยจังหวะและท่วงทำนองเดียวกัน แม้จะคนละภาษา
แต่ความหมายบ่งบอก ว่าคนที่สองคนกำลังรอ คือคนอวบที่นั่งอยู่ ตรงนี้
*อาจไม่กล้าพอพูดว่าฉันรักเธอ * หว่อ หย่ง ซิง ถิง ซุง เชว๋อ หวอ อ้าย หนี่
ได้แต่บอกรักเธอเพียงในใจ ชิง ซี่ ติง ชว๋อ หวอ อ้าย หนี่
ได้แต่รักเธอเพียงข้างเดียวเรื่อยไป หลิ่ง ถิง หนี เหนอะ ฮู เชิง เติง เจ๋อ ยี่
แต่ยังไงฉันก็จะรอ เกิ่ล เชิง นี เติง ตาย เจ่อ นี
คำพูดถูกถ่ายทอดมากับบทเพลง ทำให้คนฟังอดรู้สึกที่จะหวั่นไหวตามไม่ได้ แม้เพลงจะไพเราะเพียงใด
หากแต่ความหมายของเพลงมิอาจกั้นอารมณ์ร่วมของคนฟัง และมือที่ยื่นมาทางร่างอวบ
แม้แต่นักข่าวก็มิอาจกดชัตเตอร์รัวได้ เพราะว่าอยากให้บริเวณนี้เป็นที่ของคนเพียงสามคนเท่านั้น
**รอสักวันให้เธอหันมา ** หว่อ ย่ง ชิน คั่น นี ฮว่าน หนี่
รอสักวันทั้งที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร เติ่ง เจอะ หนี่ เตอะ เซิน หยิ่ง เซี่ยง หว่อ โจว ไหล
รอแต่เธออยากให้เธอรู้ ชี ไต้ เจอะ โหย่ว อี้ เทียน หนี่ ฮุ่ย คั่น เต้า หว่อ
เธอได้เข้าใจเห็นใจกันบ้างไหม ฉันรักเธอ หว่อ ย่ง ซิน คั่น หนี่ หว่อ อ้าย หนี่
(หว่อ ย่ง ซิน คั่น หนี่ หว่อ อ้าย หนี่) เสียงบอกรักที่มากับเพลง เหมือนจุดชนวนน้ำตาของผู้ได้ฟัง ราวกับกระแสคลื่นความรักที่ถาโถมแม้คนที่เย็นชาก็ต้องรู้สึก
ผมอดน้ำตาไหลลงมาไม่ได้ หากแต่เสือกับจี๊ดเหมือนจะคว้าเส้นด้ายร่างอวบอย่างไม่ปล่อย เดินลงมาจากเวทีคนละทาง
พร้อมกับเปลี่ยนภาษาสลับกัน แต่ทั้งสองภาษาก็ยังเป็นความหมายเดียว เพื่อคนๆเดียว
รู้อะไรรึเปล่า ว่ามีใจอีกใจเฝ้าคอย หนี ถิง เจียง หว่อ บ่าง
คงเป็นความรักที่เลื่อนลอยไม่เห็นทาง เขิ่น จิน หว๋อ เต่อ ชุน ไจ๋ บ่าง
หวังให้เธอหันมา และมันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง นี เขิน ชุน เต๋า หว๋อ เชิง ชิง เติ่ง หนี ฮวาย
เธอจะเติมรักในช่องว่างให้ฉัน หว๋อ ซิง จง เข๋อ หว่าย เจิ่ง จุ๋ย เชิน ชิง เตอ ชว๋อง เย
เหวิน เหวิน วอ ชิง หว๋อ ปิง เปิง ซิ่น ชี๋
* , **,** * , **,**
ก่อนที่ทั้งสองจะดึงผมลุกขึ้นตาม พร้อมกับหอมแก้มทั้งสองข้าง แล้วถอยหลังเดินไปยังที่พักของตน
ทิ้งไว้เพียงระเบิด ที่ทำทุกคน เงียบไปสักพัก ก่อนที่เสียงปรบมือจะดังกังวานทันที
“แปะๆๆๆๆๆๆๆ!!!!”
“สุดยอด หล่อ เท่ รวย แข็งแรง แถมร้องเพลงเพราะอีกด้วย”นักข่าวคนนึงอดที่จะตบมือพลางปาดน้ำตาไม่ได้
“แม้ทำให้การ์ฟิลแพ้ แต่ก็ยังบอกว่ายังรออยู่”นักข่าวอีกคนอดตื้นตันไม่ได้
“คุณเสือกับคุณจี๊ด คงต้องการสื่อให้รู้ไปถึงความคิดของกลุ่ม Dozen Guys สินะว่าเพราะศักดิ์ศรีเลยแพ้ไม่ได้ แต่ใจของ
พวกเขาก็ยังมีการ์ฟิล และ รอวันที่การ์ฟิลจะมาหาพวกเขาอีกครั้ง”
เสียงเซ็งแซ่ของนักข่าว ทำให้ผมหลุดจากภวังค์ทันที พร้อมกับปาดน้ำตาที่ตอนนี้เริ่มไหลมาที่แก้ม ก่อนที่จะก่นด่าตนเองในใจ
“นี่พวกนั้น มันมาเต็มเลยเหรอว่ะเนี่ย”
โพลล์
หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ (อ่าน 363712 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก