หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ

[rmlab]

คาดว่าจะมีเรื่องวุ่นๆ ตามมาอีกแน่ๆ เลยใช่ไหมการ์ฟิล 555

[ott1212]

 ........รอมานาน...คิดว่าคนเขียนลืมซะแล้ว

ในที่สุด  ความรักก็ชนะทุกสิ่ง

ต้องตามดูเจ้าแมวอ้วนจะก่อเรื่องอีกไหม

ไปไหว้พ่อ แม่ คุณปู่ ของสามีทั้ง 12...

 

[arun]

อ่านแล้วชอบมากๆ ค่ะ
มาแต่งต่อไวๆๆนะค่ะ

[ammlovey]

กาฟิล แสบจริงๆ555

[CarToonMiZa]

จบลงด้วยดี
แมวอ้วนจะป่วนอะไรอีก

[wichaiP]

           การที่เราจักต้องไปเจอ พ่อตาแม่ยาย ของแฟนสักครั้ง คาดว่าทุกคนคงตื่นเต้นอย่างแน่นอ ต้องมีการเตรียมของขวัญ

แต่ด้วยเศรษฐกิจ ที่ตกต่ำ เดือนนี้ก็ตัวแดงอีกแล้ว แทบจะเรียกได้ว่าเป็นตัวแดงชัดๆๆ แต่ที่หนักกว่านั้น คือ

ตรูไปเจอ พ่อตาแบบไม่รู้เรื่อ งจั๊ดง๊าววววววว

“สวัสดีครับ คุณพ่อ”ผมยกมือไหว้คนตรงหน้าที่ มองจากภายนอก เป็นคนจิตใจดี แต่งกายสุภาพ ร่างกายเหมือนคนหนุ่ม ทั้งๆที่อายุ

ก็เกือบ จะห้าสิบแล้ว และที่สำคัญ ใส่แว่น อุ๊กรี๊ดดดดด (มันเอาสมองส่วนไหนตัดสินคนฟระเนี่ย)

“สวัสดี แหมนี่เหรอ แฟนเจ้าแพะ อืมน่ารักดีนะ”

“ขอบคุณครับ ไม่คิดว่าคุณพ่อของคุณแพะ จะดูหนุ่มขนาดนี้”ไงหล่ะ คำหยอดของลูกเขยนามการ์ฟิล เด็ดไหม

“อืม ขอบใจมากนะ”คุณพ่อคุณแพะ เอ่ยยิ้มๆ
แต่อยู่ๆประตูก็เปิดเข้ามาพอดี และคนที่ปรากฏก็คือ แท๊น แท้น แท้น

“นี่จริงเหรอ ผอ. ที่หลานผมมีแฟนเป็นผู้ชายน่ะ”

“พรึ่บๆ”ทั้งผมและหมอแพะหันไปมองทันที

“อ้าว  หม่อมเจ้า ปรีชา มาตั้งแต่เมื่อไรครับเนี่ย”

“อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่อง ตอนนี้ เธอรู้ไหมว่าหลานชั้น และ ลูกเธอน่ะมีแฟนเป็นผู้ชาย แถมเป็นผู้ชายอ้วน ไม่มีหัวนอนปลายเท้า

เป็นพวกกุลี แถมยังเอาหลานชั้นเป็นแฟน แต่พ่วงอีกสิบเอ็ดคน หลายใจสุดๆ”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยพลางส่ายหัวทันที

“เอ่อ โทษนะครับ พอดีได้ยิน ไม่ทราบว่าผู้ชายอ้วนนั่นชื่ออะไรเหรอครับ”ผมลุกขึ้นพลางเอียงตัวถามพองาม

“ชื่อ การ์ฟิล นี่ชั้นเคยเห็นในโฆษณานะ แต่งเป็นผู้หญิง ทั้งๆที่เป็นผู้ชาย นี่อั๊วไม่อยากจะนึกหน้ามันเลยนะว่าจะเป็นแมวอ้วนเหมือน

ชื่อหรือเปล่าเนี่ย”หม่อมเจ้า ปรีชาว่าพลางโบกไม้โบกมือ

“งั้นก็ ไม่ต้องนึกแล้วครับ”ผมตอบพร้อมยืดตัวทันที

“อร๊ายหย๋า การ์ฟิล”

ว่าเสร็จ หม่อมเจ้า ปรีชา ก็กางแขน ยกขาขึ้นข้างเดียว ขณะที่ผมก็ยกมือขึ้นพลางทำท่าแมวข่วน พร้อมทำท่าแฮ่ๆ ทันที

“เกิดอะไรขึ้น กันครับนี่”เขียวเพิ่งมาถึง ก็เป็นภาพคนที่ตนเคารพรักกำลังทำท่าจะต่อสู้กันแล้ว

“เขียวรีบห้าม ปู่นายกับการ์ฟิลเร็วสิ”แพะร้องเตือน

“เขียว แกมาก็ดีแล้ว นึกยังไปคบกับเจ้า เอ่อนายคนนี้ได้เนี่ย ไม่มีความเคารพผู้หลักผู้ใหญ่เลย”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยพลางชี้หน้า

มายังผม

“อ้าวๆ น้อยๆหน่อยลุง ก็มาว่าการ์ฟิลก่อนทำไมหล่ะ”

“ได้โปรดอย่าทะเลาะกันนะครับ  อายพ่อพี่แพะก็ยังดีนะครับ”เขียวเอ่ยพยายามสงบศึก

“ไม่ได้ เขียวบอกปู่มานะว่าหมอนี่มีดีอะไร เราถึงชอบได้น่ะ หรือว่าเราเมาแล้วปล้ำหมอนี่ หมอนี่เลยเรียกร้องให้รับผิดชอบ ชั้น

ไม่น่าสอนหลานให้เป็นสุภาพบุรุษเล๊ย”

“บ้าเหรอลุง จะบอกให้การ์ฟิลกับเขียวมีอะไรนับครั้งได้นะ และที่สำคัญสองอาทิตย์แล้วที่เราไม่มีอะไรกัน เพราะพวกนี้ไม่ยอม”ผม

ร้องพลางทำกอดอกทำหน้าหมั่นไส้

“อ้าวก็การ์ฟิลจะให้ผมเป็นรับ ใครจะยอมหล่ะ”เขียวร้องทันที

“จริงด้วย พวกเราเป็นสามีนะครับไม่ใช่ภรรยา”แพะบอกเช่นกัน

“ใช่ๆ”เสียงอีกสิบเสียงข้างนอกดังเข้ามาทันที จนผมอดไม่ได้ต้องเดินไปเปิดประตูดูหน่อย

“พวกนายมายืนออทำไมตรงนี้”ผมถามพลางเท้าเอวทันที

“ก็พอดีกลัวการ์ฟิลจะแผลงฤทธิ์ใส่พ่อพี่แพะ เลยตามมาดูไง”มังกรเอ่ยอึกอัก

“จริงครับ แต่ความคิดนี้พี่มังกรเลย”เซนต์เอ่ยรับ ก่อนที่จะโบ้ยเมื่อเห็นหน้าแมวอ้วนหงิกทันที

“อ้าว ไอ้เซนต์ อย่าหนีรอดคนเดียวสิ”มังกรเอ่ยเสียงอ่อยๆ

“เอาน่า อ้วน ว่าแต่ไปแผลงฤทธิ์ใครหล่ะ อ้าวสวัสดีคับท่านหม่อมเจ้า ปรีชา”ไก่เอ่ยห้ามก่อนที่ยกมือไหว้ผู้อาวุโสในห้อง

“ไก่เองหรอ ไม่เจอตั้งนานตั้งแต่งานประมูลโครงการบ้านจัดสรรที่ภูเก็ตนะ”

“ครับ นี่ทนายของผม วอกแล้วนี่น้องชายผมสองคน กุนกับต่าย และคนพิเศษของพวกเรา การ์ฟิลครับ”ไก่รีบแนะนำคนสำคัญทันที

“สวัสดีครับ ท่าน”วอกเอ่ยพลางยกมือไหว้อย่างสุภาพ

“สวัสดีครับคุณลุง”กุนกับต่ายยกมือไหว้ตาม

“หวัดดี”ผมยกมือไหว้ส่งๆ

“ตกลงนี่เป็นเรื่องจริงที่นายการ์ฟิล มีแฟนสิบสองคนจริงๆเหรอ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ

“ช่าย ไหนๆก็เอาให้ครบไปเลย นี่เซนต์ มังกร กระทิง ม้าเหล็ก เสือและจี๊ด ทุกคน(เน้นๆ)เป็นแฟนการ์ฟิล แถมรวมไปถึงหมอเขียว

และหมอแพะด้วย”ผมเอ่ยพลาง เชิดหน้าอย่างก่อนที่จะยักคิ้วให้นิดๆ (มาดกวนมากเพ่ : คนเขียน)

“ถามจริงเถอะ พวกนายชอบนายคนนี้จริงๆเหรอไงกัน”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยอย่างไม่เข้าใจ

“ก็การ์ฟิลไม่ยอมน่ะครับ”เสือเอ่ยพลางก้มหน้า

“แล้วจะให้พวกเรา เป็นรับพวกเราก็ทำไม่ได้ด้วยครับ”จี๊ดเอ่ยเช่นกัน

“แต่การหักหาญน้ำใจ ก็ไม่ใช่วิสัยที่ดีแบบตำรวจด้วยครับ”มังกรเอ่ยอย่างจริงจัง

“ถึงแม้จะอยากแค่ไหน แต่ตำรวจอย่างเราต้องอดทนครับ”เซนต์ว่าพลางก้มหน้า

“ก็พวกเรารักอ้วน เลยยอม”ไก่ว่าพลางกอดอก

“จริงของคุณไก่ครับ หากไม่รักไม่ยอมหรอก”วอกยืนยัน

“แม้จะเสียดายที่ไม่ได้กอดแมวอ้วน แต่กุนไม่อยากโดนแมวอ้วนโกรธ”

“จริงของกุน ต่ายน่ะอยากจะซุกอกการ์ฟิล อยากจะหอมแก้มเบาๆ”

“จริงครับแก้มการ์ฟิล นิ่มๆ”เขียวเอ่ยพลางอมยิ้ม

“ไม่ได้นิ่มธรรมดานะ นิ่มมาก”แพะเอ่ยเช่นกัน

“แต่ผมว่า หน้าท้องการ์ฟิลน่าจับมากกว่านะ”กระทิงเอ่ยอย่างหื่นๆ

“แหมหื่นไปไอ้กระทิง แต่ว่าข้าก็ชอบเหมือนกัน เวลากอดนะอุ่นๆเลยหล่ะ”ม้าเหล็กต่อว่าแต่ก็อดออกอาการไม่ได้

ผมฟังเหตุผล และความต้องการของพวกนี้แล้ว แทบจะอดขนลุกไม่ได้ นี่มันคิดว่าตรูเป็นหมอนข้างเหรอไง มีกอดมีอยากซุก

“งั้นถามได้ไหม ว่าทำไมการ์ฟิลถึงไม่อยากมีอะไรกับพวกเขา”พ่อของแพะเอ่ยเรียบๆ เรียกสายตาทุกคน

“ง่ะ ก็พวกนี้ไม่ยอมให้การ์ฟิล รุกนี่”ผมตอบทันที ก่อนที่จะสวนอย่างไม่แคร์

“ไม่ลองโดนรับไม่รู้หรอก ว่ามัน...เจ็บไหม”วุ้ยทำไมต้องเขินด้วยฟระเนี่ย

“งั้นแสดงว่าเธอไม่ได้รักหลานชั้นจริงนี่”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยทันที

“ทำไมผมไม่รักเขียว เอาอะไรมาตัดสินหล่ะ”ผมเอ่ยแว๊ดไม่ได้ หนอยตรูไม่รักหลานมรึง จะคบไว้ทำกระหรี่ปั๊บเหรอฟระ

“อ้าว ถ้ารักก็ต้องยอมหลับนอนกันสิ”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยพลางกอดอก

“เอ่อ ใจเย็นก่อนดีไหมครับ หม่อมเจ้าปรีชา  เอาอย่างนี้ไหมครับทำไม ไม่ให้การ์ฟิลแข่งขันกับพวกนี้หล่ะครับ”

“นายคิดอะไรกัน หาเจ้าหมอ”

“โหพี่หม่อม อย่าเรียกชื่อแบบนี้สิครับ”

“แกก็เหมือนเดิม ไม่พอใจเรียกพี่เหมือนสนมนางในเลยนะ”

“โอเค เข้าเรื่องกันดีกว่า เราว่าเราจัดแข่งขัน ระหว่างการ์ฟิล กับ เหล่าแฟนๆดีไหมครับ”

“เดี๋ยวนะ ทำไมการ์ฟิลต้องยอมทำอะไรแบบนั้นหล่ะ”เรื่องอะไร คราวที่แล้วหือคิดว่าใช้กำลังชนะพวกนั้นได้

ผลเป็นไงหล่ะ เสร็จ!!

“ใช่ครับ พวกเราไม่อยากโดนการ์ฟิลเกลียดนะครับ”แพะเอ่ยเสียงอ่อยๆ

“ใช่ คราวที่แล้วพวกเราโมโหจน เอ่อแบบว่า”เสือเอ่ยอึกอักทันที

“ก็ตอนนั้นการ์ฟิล ทำตัวยั่วยวนคนอื่นนี่”จี๊ดว่าต่อให้

“จริง แต่งชุดก็บาง เผยผิวทำไมก็ไม่รู้”

“จริงของคุณไก่ ตอนนั้นผมเองยังอดโมโหไม่ได้เลย”

“ขนาดนั้นเลยเหรอ แกรู้สึกเหมือนกันเหรอ เจ้าเขียว”

“จริงครับคุณปู่ อย่างที่คุณวอกบอกหล่ะครับ แต่กลายเป็นว่าการ์ฟิลกลับเข้าหาจน.....”

“หยุดเลยนะ จะพูดอะไร่น่ะ”ผมร้องอย่างตกใจ 

“โอเคปู่พอจะเข้าใจแล้ว ว่าแกชอบการ์ฟิลเขา แต่ว่าดีแล้วเหรอ ที่จะเอ่อ เป็นกิ๊กน่ะ”

“ไม่หรอกครับพวกเราตกลงกันแล้ว ก็รักไปแล้ว”

“ไม่ได้ อย่างที่เจ้าหมอพูดปู่จะจัดประลองให้พวกแกแข่งขันกับการ์ฟิล ถ้าการ์ฟิลชนะ ปู่จะยอมให้แกเป็นกิ๊กการ์ฟิลต่อ

อ๋อไม่ต้องห่วง ชั้นจะเสนอเรื่องนี้ให้บรรดาพ่อแม่พวกนายด้วย  รับรองทุกคนต้องเห็นด้วย”

“อย่างนี้ไม่ต้องแข่งก็รู้ผลแล้วครับปู่”

“จริงของหมอเขียวครับ พวกเราคงยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่แข่ง”หมอแพะเอ่ยทันที

“อืมงั้นก็ควรเพิ่มข้อตกลงสิ อย่างหากการ์ฟิลชนะ การ์ฟิลก็เป็นสามีแฟนที่ชนะดีไหม”พ่อหมอแพะเอ่ยเรียกสายตาของทุกคน

“ตกลง” “ไม่ได้นะ”เสียงตอบรับขัดกันทันที

แน่นอนเสียงยืนยันเป็นของการ์ฟิล ส่วนเสียงปฏิเสธเป็นของพวกหนุ่มหล่อสิบสองคน

“ทำไม กลัวแพ้เหรอไง”ผมหันไปถามทันที อาฮิ อาฮิ งานนี้ตรูมีแต่ชนะใสๆ

“ใครกลัวแพ้กันอ้วน พูดดีๆนะ”ไก่โวยวายทันที

“จริงด้วย แมวอ้วนคิดว่าจะชนะพวกเราเหรอไง”กุนครางเบาๆ

“งั้น เจอกันพรุ่งนี้”ผมเอ่ยพลางลุกขึ้นทันที ก่อนที่จะหันหลังไปไหว้บรรดาญาติว่าทีเมียเสียหน่อย

“ผมลาหล่ะครับ”ไหว้อย่างนางงาม เอ๊ย นายงาม (มันมีด้วยเหรอ)

พร้อมกับคิดดังๆในใจ ยังไง พวกมันก็ไม่ยอมเสียสิทธิ์การเป็นแฟนตรูแน่ๆ ก็เล่นประกาศออกสื่อขนาดนั้น(มันช่างมั่น : คนเขียน)

ยังไงดรูก็วินๆ เลยหล่ะโอ๊ย อยากหัวเราะอย่างสะใจ 

“อ๊ายการ์ฟิล จะมีเมียแล้วโว้ยยยยย”

เซอร์ไพร์สุดๆ หล่ะ

[wichaiP]

ณ ห้องผอ. โรงพยาบาล S

“ดู๊ดู ไอ้อ้วนคิดว่าจะเป็นผัว เล่นดีใจใหญ่ม๊าก”ไก่อดบ่นไม่ได้
 
“อย่างนี้พวกเราก็ยอมแพ้ไม่ได้น่ะสิ”เซนต์เอ่ยอย่างหงุดหงิด

“ถ้าแกอยากเป็นเมียการ์ฟิล ก็ยอมแพ้ไปสิ”มังกรเอ่ยเสียงเครียดทันที

“อย่างนี้ก็ต้องชนะแมวอ้วนเท่านั้นหล่ะ”กุนเอ่ยอย่างมาดหมั่น

“ช่าย ยังไงจะให้เราเป็นเมียแมวอ้วน ไม่ไหวหล่ะ”ต่ายสนับสนุน

“แต่ถ้าพวกเราชนะ พวกเราก็ไม่ได้เป็นกิ๊กของการ์ฟิลนะ”กระทิงเอ่ยอย่างใช้ความคิด

“แล้วแบบนี้เราจะเป็นอะไรหล่ะ”ม้าเหล็กขยี้หัวอย่างอับจน

“จริงด้วย ทำไมคุณปู่ต้องเสนออะไรแบบนี้ด้วย”เขียวหันมาถามปู่อย่างไม่เข้าใจ

“ใช่ครับ หากชนะก็ไม่ได้เป็นกิ๊กการ์ฟิล แต่แพ้ก็ต้องเป็นภรรยา แบบนี้มันเกินไปนะครับพ่อ”แพะหันมาบ่นใส่บิดาทันที

“หือ ไมได้เป็นกิ๊กก็ไม่เห็นเป็นไรนี่”หม่อมเจ้า ปรีชา เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ

“โห คุณปู่ครับ ก็พวกเราชอบการ์ฟิลนะครับ แล้วจะให้เราชนะการ์ฟิลได้ยังไง”มังกรอดที่จะบ่นไม่ได้

“ช่ายครับ แถมบอกพวกพ่อของพวกผมด้วย หากแพ้พวกพ่อต้องไม่ยอมแน่ๆ”เซนต์ครางเช่นกัน

“ใช่จะให้ผมเป็นเป็นภรรยาการ์ฟิล ผมคง”เสือว่าพลางกุมขมับ

“ใครรู้ว่า มาเฟียอย่างเราสองคน ต้องเป็นเมียการ์ฟิล อายตายเลย”จี๊ดพิงกับกำแพงทันที

“อ้าวพวกเธอเป็นกิ๊กการ์ฟิลจริงๆเหรอครับ”พ่อหมอแพะ เอ่ยถามเรียบๆ

“จริงด้วยครับ ผมเข้าใจแล้ว”วอกเอ่ยร้องอย่างดีใจ

“อะไรหรอ...วอก”ไก่หันมาถามเพื่อนซี้ทันที

“ก็พวกเราไม่ได้เป็นกิ๊กการ์ฟิลนี่ครับ ทุกคนดูเอกสารที่การ์ฟิลร่างสิครับ”ว่าเสร็จ ทั้งสิบสองคนก็รีบกรูเข้ามาดูทันที

1.   หากใครคิดจะคบการ์ฟิลเป็นแฟน ต้องรับได้ที่การ์ฟิลจะคบคนอื่นๆได้ด้วย

“จริงด้วย ในสัญญา ไม่มีคำว่ากิ๊กนี่”ไก่ร้องอย่างดีใจ

“ใช่ครับพวกเราไม่จำเป็นต้องยอมแพ้การ์ฟิล ครับ”วอกเอ่ยสรุปทันที

“ไชโย”สิบเอ็ดเสียงร้องดีใจทันที

หากแต่สิบสองหนุ่มคงไม่รู้หรอกว่า มีอีกคนตรงหน้าประตูได้ยินด้วยเช่นกัน

“หนอยคิดว่าตรูจะแพ้ พวกแกหรอ รู้จักไอ้การ์ฟิลน้อยไปแล้ว”ผมเอ่ยอย่างมาดมั่น (แต่ดังๆในใจเท่านั้น)

เจอเซอร์ไพร์กลับอีก ฮึ่มๆๆ

[MiSS-U]

แมวอ้วนช่างร้ายนัก

ให้12หนุ่มชนะให้หมดเลย  แล้วจับกดเป็นเมียให้อยู่ใต้อาณัติ 

บวกเป็ด

[pahpai]

ตัวป่วนเอาอีกแระ 555

[moredee]

เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะแมวอ้วน

[wichaiP]

เมื่อเรื่องมาถึงตรงนี้แน่นอน ว่าหากอยู่เฉย ไอ้การ์ฟิลต้อง แย่แน่ๆ มันต้องใช้สมอง มันต้องมีแผนการณ์ มันต้องมี

ตัวช่วย!!!

“อะไรนะ ทำไมเรื่องเป็นแบบนี้ได้หล่ะ”เมย์ร้องเสียงหลงอย่างไม่เข้าใจ

“น่านสิ ทำไม ม้าเหล็กกับกระทิง ไม่ห้ามปรามนะ”เด่นจันทน์บ่นอย่างหงุดหงิด

“ทำอย่างไรได้หล่ะก็ปู่ของหมอเขียว เขารู้สึกไม่ชอบที่หลานตนเป็นแค่กิ๊ก ของการ์ฟิลนี่”ผมแกล้งเอ่ยพลางบีบน้ำตา

“โอ๋ๆ พี่การ์ฟิล ไม่เอาน่าอย่าร้องไห้ จริงๆเล๊ย แล้วนี่แสดงว่าพี่การ์ฟิล ต้องแข่งขันประลองกับพวกพี่เขยอะไรบ้างหล่ะ

เผื่อ เมย์จะช่วยได้”เมย์เอ่ยพลางตบอกดังป๊าบๆ (แหมอีนี่เป็นแมน แบบตุ๊ดฉกรรจ์ม๊าก)

“คะ คือยังไม่รู้เลย”ผมว่าพลางแกล้งเอามือปาดน้ำตาเบาๆ คือเรื่องของเรื่อง ไอ้น้องชั่วโอบคอซะแทบเคล็ด

“เอางี้ ชั้นไปสืบจากคุณไกรภพดีกว่า ยังไงๆ หม่อมเจ้า ปรีชาต้องเรียกคุณไกรภพไปเข้าประชุม สบมสก. แน่ๆ”เด่นจันทน์เอ่ยบอกทันที

“อะไรเหรอ สบมสก.”ผมเอ่ยอย่างไม่เข้าใจ

“อ้าว ไม่รู้เหรอ สมาคมบิดามารดรเพื่อบรรเทาทุกข์สามีของการ์ฟิลไง"เด่นจันทน์เอ่ยทันที

“ห๊า!!”ใครก่อตั้งฟระ แมร่งมีตบ มีตบ

“ไม่ต้องห๊า หรอกพี่การ์ฟิล ม๋าเขาเป็นคนก่อตั้งเอ๊ง เนี่ย วีดีโอคอนเฟอเรนต์มาบอกกับทุกคน แถมนะขอข้อมูลบรรดาพี่เขย

เพื่อเก็บเป็นข้อมูลบันทึกสถิติ การสร้างปัญหาของพี่การ์ฟิลเลยด้วย”เมย์บอกทันที

“หรอ อืมๆ”อันนี้ไม่กล้าหือ ยกไว้คน

“แต่พี่กลัวว่าจะไม่ชนะ และ และพี่ต้องเสียพวกนั้นไป พะพี่การ์ฟิลคง คง”ผมว่าเสร็จก่อนที่จะซบหน้าลงกับโซฟา

โดยมีหมอนรองไว้ (เดี๋ยวเสียหล่อ) พร้อมกับหายใจกระเพื่อมขึ้นลง (ความจริงคือกลั้นหัวเราะ)

“โหพี่การ์ฟิลน่าสงสาร ไม่อยากเสียแฟนไปสินะ”

“จริงของเธอเมย์ ชั้นไม่คิดว่าจะมีวันที่เห็นการ์ฟิล ดูบอบบางเช่นนี้ได้”

“แล้วจะทำอย่างไงดี เด่นจันทน์”

“ก็ต้องช่วยสิ ถามอะไรแปลก”

“จริงเหรอ”ผมเงยหน้าอย่างดีใจ

“จริงสิ พวกเราอยู่ฝ่ายเดียวกับเธอนะ” “ก็ชั้นเป็นน้องพี่นี่”สองคนตอบพร้อมกันทันที

“ขอบใจมาเลย”ผมว่าก่อนที่จะยิ้มอย่างจริงใจ พร้อมกับคิดดังๆในใจว่า

หึหึ เรื่องชั่วๆ เอ๊ยเรื่องเจ้าความคิดนะ ไม่มีใครเอาชนะท่านการ์ฟิลได้แน่

   ทุกคนมายังเรือสำราญสุดโคตรหรู ที่ทางหม่อมเจ้าปรีชา ทรัพย์สิงหล เนรมิต มาจอดเพื่อดื่มด่ำกำซาก กับแม่น้ำเจ้าพระยา

 แสงไฟแห่งมหานคร กทม แน่นอน เรื่องทำเล็ก ระดับบิ๊กๆ คงไม่ เล่นเชิญนักข่าวมาอย่างล้นหลาม พร้อมกับการพบเจอ

สุดเซอร์ไพร์ ที่ไอ้การ์ฟิลต้องอึ้งแดร๊ก แบบตีลังกาสองเด้งจนหงายเงิบ

“อ๋า การ์ฟิล”เสียงชายหญิงสองคนร้องทันที

“ม๋า  ป๊า กลับมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย”ผมร้องอย่างตกใจ

“ก็เพิ่งจากล๊าบมาเถิ่งเนี่ยหล่ะ โห ลูกม๋า จริงเหรอเนี่ยจะไปแข่งกับพวกลูกเขยเนี่ย  แต่สู้ๆนะ”

“โห ม๋า ไม่ต้องบอกการ์ฟิลก็จะชนะ”ผมว่าพลางยกมืออย่างมาดมั่น พร้อมกับท่องหนึ่งประโยคเด็ด

ประตูหลัง ฮ่าๆๆๆๆๆ

“อาการ์ฟิล ลื้อก็สู้เต็มที่นะ แพ้ไม่เป็นราย เราเอาความดีเข้าสู้อีกครั้ง อย่างไร ป๊าว่าแฟนพวกลื้อเขาก็คงรักลื้อ

แต่ไม่อยากอายพ่อแม่แน่ๆ”

“ไม่ต้องห่วงป๊า อย่าลืมการ์ฟิลน่ะเก่งทุกอย่าง”ผมตอบกลับอย่างมั่นใจ

“แหม ลื้อเนี่ย ทำกับข้าวไม่เป็น กีฬาไม่เล่น เรียนไม่เอาไหน ทำงานก็ไม่ได้เรื่อง มีเก่งคงเรื่องกินหล่ะกินเร็ว

มูมมามแถมเยอะกว่าคนปกติเท่านั้นมั้ง”

“โห ป๊าอ่ะ งอนนะ”นี่ชมหรือด่าลูกตัวเองเนี่ย

“โอ๊ๆๆ อย่าร้องน่า นี่ป๊าพาใครมาเชียร์ลื้ออีกคนนะ”

“ใครเหรอครับ”ผมว่าพลางมองทันที

“พี่การ์ฟิล”เสียงหวานเอ่ยทักทาย

“ปู๊น”โอววว มาย เอ๊กเกริล์เฟนต์ (แน่ใจเหรอ)

“พี่การ์ฟิล คิดหรือยังว่าจะต้องแข่งอะไรพวกบรรดาแฟนหล่ะ ยังไงก็ไม่ต้องกลัวนะ แพ้ได้เลย”

“โห ไหนเก๋งบอกว่าเราน่ะเลิกสนใจพวกบรรดาแฟนพี่แล้วนี่”

“เหอๆ ก็เผื่อได้มากินบ้างอ่ะ”

“แหมม่ายด๊ายนะปู๊น เดี๋ยวม๋าไม่แนะนำคูณไท่เฟ่ย  ห๋ายฮู้จักนะ”

“ใครเหรอ ไท่เฟ่ย”ผมถามทันที

“ก็เลขา พี่หลี่น่ะ”เสือบอกพร้อมยืนใกล้ๆ

“อ๊ะเสือมาตั้งแต่เมื่อไรนี่”ผมถามอย่างตกใจ

“ก็ไม่นานหรอก นี่เขาจะจับฉลากแล้วนะ”เสือตอบทันที

“พี่เสือ อย่ามาหาการ์ฟิลก่อนสิ จี๊ดไม่ชอบนะครับ”

“ช่วยไม่ได้ พี่ต้องรีบมาหาคนรักสิ แต่เสือไม่ยอมแพ้การ์ฟิลนะ แม้ไม่ได้เป็นกิ๊กแต่มาเฟียแห่งจีนก็แพ้ใครไม่ได้”

“โห มาเฟีย เท๊เท่”ปู๊นร้องอย่างออกอาการ

“อ้าวพี่ปู๊นมาได้ไงกัน”เก๋งเดินเข้ามาพร้อมกับเมย์ ทันที

“ก็มาเชียร์พี่การ์ฟิลไง แล้วก็หากิ๊กแถวๆนี้หล่ะ”

“นี่พี่ยังไม่เลิกนิสัย คบใครหลายๆคนเหรอเนี่ย”เก๋งร้องอย่างไม่เชื่อ

“อ๊ะๆ อย่ามาว่าพี่นะ พี่น่ะแค่สองสามคนพร้อมกัน แต่พี่การ์ฟิลยังสิบสองคนเล๊ย”อ้าวเข้าตรูซะงั้น

“นี่อย่ามาแซวพี่การ์ฟิลสิครับ ว่าแต่ไท่เฟ่ย เนี่ยใครเหรอ”

“อ๋อ เลขาพี่หลี่ แฟนพ่อเทืองไง วันนี้ก็มานะ แต่ถามทำไมเหรอการ์ฟิล”จี๊ดถามอย่างสงสัย

“อ้าวก็อยากเจอนี่ เห็นม๋าเอามาอ่อยน้องปู๊นได้เนี่ยคงไม่ธรรมดา”นี่กัดกลับเลย

“โหย แร๊งง ไม่คิดว่าพี่การ์ฟิลจะมีพัฒนาการเกินคาดนะเนี่ยเมื่อก่อนเห็นแข็งๆ แต่เดี๋ยวนี้เปลี๋ยนไป๋”

“เปล่าหรอก พี่ปู๊นนี่หล่ะตัวจริง ที่พี่ปู๊นเจอน่ะ โหยอยากบอก แอ๊บม๊ากกก จริงไหมม๋า”

“ช่ายๆ ไม่อยากเซ๊ด การ์ฟิลน่ะ เอ๋อๆ นิสัยก็มึนๆ ม่ายรู๊เหมือนคราย ช่างเถอะ นี่อาไห๋ พาอั๋วไปเจอ พ่อแม่พวกลูกเขยหน่อย

อยากเห็นหนังหน้า เอ๊ยหน้า ป่ะๆ”

“ด๋าย อาซิวหลาน”

หลังจากที่ป๊าม๋าเดินจากไป ปู๊นก็อดที่ตาถลนไม่ได้พร้อมอ้าปากค้าง ได้ยินเสียงเบาๆว่า สุดๆ

“เป็นไงเชื่อยังว่าเหมือนใคร”เมย์เอ่ยบอกทันที

“อืม พันธุกรรมมั้ง”เก๋งว่าพลางเอียงคอซบอกแฟนหนุ่ม

“นี่ อย่าพูดมาก ว่าแต่เสือจี๊ดมาหาการ์ฟิลทำไมเหรอ”ไม่ได้ๆ ต้องหาเรื่องเปลี่ยนทันที

“อ๋อ พอดีพวกเราโดนให้มาตามการ์ฟิล ไปบนเวทีเพื่อทำการเลือกวิธีการแข่งขันน่ะครับ”เสือบอกทันที

“งั้นไปกันเถอะ ว่าแต่เสือแกล้งยอมแพ้ไม่ได้หรอ”ผมว่าพลางทำตาละห้อย แบบเค้าไม่อยากเสียไปนะ

“ไม่ได้นะ การ์ฟิลอย่าเล่นลูกไม้นี่นะ”จี๊ดรีบขัดทันที

“คุณก็รู้ว่า พวกเรารักคุณแต่ถ้าแพ้ ลูกน้องพวกเราก็ไม่เคารพสิครับ”เสือว่าพลางรีบออกจากร่างอวบ ก่อนที่จะหันมาทางจี๊ด

“ไปเถอะจี๊ด การ์ฟิลก็รีบตามไปนะ”

เมื่อสองหนุ่มเดินจากไป ผมก็หันมาทางเก๋ง เมย์ และปู๊นทันที

“นี่เห็นไหม พวกนั้นน่ะไม่รักการ์ฟิลจริง ดู๊ดูไม่ยอมแพ้ด้วย”หนอย คิดจะไม่ให้ตรูเป็นผัวเมริงชิมิ

“เอาน่า พี่การ์ฟิลสู้ได้อยู่แล้วน่า”เมย์ปลอบเพราะยังเข้าใจว่าพี่ตน สู้เพื่อรัก

“ว่าแต่เด่นจันทน์ไปไหน”ผมว่าก่อนที่จะมองซ้ายมองขวา

“การ์ฟิล แย่แล้ว หล่อนต้องแข่งทำอาหาร”เด่นจันทน์เอ่ยร้องเสียงดังเรียกคนที่อยู่กาบเรือ หันมามองทันที

“อะไรนะ”ผมและสามคนที่เหลือร้องเสียงหลงทันที

ปล.มาต่ออีกที่ดึกๆนะครับ ปั่นก่อน 

[MiSS-U]

แข่งทำอาหารก็เจ๊งดิแมวอ้วน

รอค่ะ  บวกเป็ด

[wichaiP]

โอวววว มายยย ก๊อดดดด  นี่มันกะน๊อกแบบยกแรก แบบนี้มันไม่แฟร์ แบบนี้ไม่ได้ ต้อง!!!!!

“ดีใจด้วยพี่การ์ฟิล  แบบนี้ไม่ต้องแข่งก็เห็นผลแล้ว”ปู๊นร้องอย่างดีใจ

“นี่พี่ปู๊นพูดไม่น่ารักเลยนะครับ”เก๋งอดจะปรามพี่ตนเองไม่ได้

“จริงด้วย ปู๊น พี่การ์ฟิลกำลังเครียดนะเนี่ย”นี่มันประกาศสงครามกันช่ายยยม๊ายยยย

“เอางี้ไหม เดี๋ยวปู๊นจะหาวิธีเอาคืนให้เจ็บแสบ ปู๊นจะยอมเสียสละตัวเองปลุกปล้ำบรรดาแฟนสิบสองคนของพี่การ์ฟิล

แล้วจากนั้น ปู๊นจะโปรยเงิน ก่อนที่จะพูดว่า”ว่าเสร็จปู๊นก็สะบัดบ๊อบอย่างสะใจพร้อมกับปรายตาให้เห็น

“ขอบคุณสำหรับเมื่อคืน แต่คงไม่จำเป็นแล้วหล่ะ เป็นไงหล่ะเด็ดไหม”

“พี่ปู๊นครับ อย่าหาความสุขของตนเอง บนความทุกข์ของคนอื่นได้ไหม”เมย์อดที่จะเปรยไม่ได้

“ใช่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาทำแบบนี้ ตอนนี้ต้องคิดวิธีเอาชนะบรรดาแฟนสิบสองคนนะ”เด่นจันทน์รีบเตือนทันที

“หนอย เล่นแบบนี้ ด๋าย เจอกัน”ผมว่าเสร็จก็รีบเข้าห้องไปทันที

“โห พี่การ์ฟิลเนี่ย เกินคาดนะเนี่ย”ปู๊นมองตามอย่างไม่เชื่อสายตา

“นี่หล่ะตัวจริง เอาเถอะ งานนี้เราคงต้องรอคำสั่งพี่การ์ฟิลเท่านั้นหล่ะ”เมย์เอ่ยบอกทันที

“นี่แต่ถามอะไรหน่อยได้ไหมห๊ะเมย์ “เด่นจันทน์เอ่ยถามทันที

“ถามอะไรหล่ะ”เมย์ทำหน้าสงสัย

“การ์ฟิลน่ะ ทำอาหารเป็นไหม”

“คำๆเดียวนะ”เมย์ว่าพลางก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ทำให้สามคนที่เหลือยื่นทันที

"แด๊กไม่ได้เลยหล่ะ"

“อ้าว”สามเสียงประสานกันทันที

          ผมที่รีบเข้ามาในงานพร้อมกับตกใจอย่างที่สุด เมื่อภาพที่ปรากฏให้เห็นคือคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุดในการแข่งขันทำอาหารแน่ๆ

“ฝั่งด้าน Dozen Guys ส่งตัวแทนสองคนคือหมอเขียว หลานของผม และหมอแพะคร้าบ”หม่อมเจ้าปรีชา ผายมือบอกทันที

“เดี๋ยวสิ ทำไมคู่แข่งการ์ฟิลต้องเป็นหมอเขียวกับหมอแพะเนี่ย”ไอ้สองตัวเนี่ย ทำอาหารโคตรเก่งเลยอ่ะ

“ก็เลือกจากความเหมาะสมไง อ้วน”ไก่เอ่ยพลางส่งยิ้มให้

“หรือว่าจะยอมแพ้แบบไม่ต้องแข่งก็ได้นะแมวอ้วน”กุนเอ่ยทันที

“จริงด้วย อย่างที่กุนว่า ยอมแพ้ตั้งแต่เนิ่นๆดีไหม”ต่ายบอกพลางส่งยิ้มให้

“แต่ว่ายอมแพ้ แมวอ้วนก็เลิกเป็นกิ๊กกับหมอเขียวกับหมอแพะน่ะสิครับ”วอกเอ่ยทันที

“ห๊า นี่การ์ฟิลจะไม่สู้เลยหรอครับ”เขียวร้องอย่างตกใจ

“เอาน่า การ์ฟิลไม่รักพวกเราจริงหรอก หมอเขียว”หมอแพะเอ่ยพลางหน้าซึมทันที

“ดะ เดี๋ยวสิ”ผมอึกอักทันที

“เซนต์ไม่คิดว่าการ์ฟิล จะเป็นแบบนี้ ความรักของพวกเราไม่ดีเหรอครับ”

“อย่าพูดเลยว่ะ พี่ทำใจแล้ว”มังกรเอ่ยพลางซบกับไหล่เซนต์

“อย่างการ์ฟิลน่ะ ไม่รักพวกเราจริงๆหรอก รักจริงน่ะต้องทำได้เพื่อคนที่รัก”ม้าเหล็กพูดทันที

“ใช่ ม้าเหล็กพูดถูก พวกเราเป็นของการ์ฟิลคนเดียว เพราะว่าพวกเรารักการ์ฟิล”กระทิงพูดพลางกอดคอเพื่อนรัก

“แต่ถ้ารักพวกเราไม่พอ สำหรับการ์ฟิลก็ไม่เป็นไรครับ”เสือยืดตัวทันที

“จี๊ดคงต้องทำใจ”พร้อมกับไปยืนข้างๆพี่ตนเอง

“จะบ้าเหรอ หนอยได้ชั้นจะเอาชนะพวกนายให้หมดเลย แล้วดูไว้เลย ว่าชั้นน่ะรักพวกนายจริง”ผมพูดอยากสุดทนก่อนที่จะรู้ตัวว่า

“โห ช่างเป็นรักที่ยิ่งใหญ่เหลือเกิน”นักข่าวสาวคนหนึ่งพูดทันที

“จริงๆ แล้วก็อยากให้เลิกนะ เสียดายหนุ่มหล่อแต่ว่าเห็นแบบนี้คงต้องเชียร์”

“นี่เรียกว่าแข่งเพื่อความรัก ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน”

“เอาหล่ะครับ งั้นเราเริ่มแข่งขันกันดีกว่า งั้นเชิญผู้เข้าแข่งขัน ไปเตรียมตัวได้เลย ส่วนแขกทุกคนเชิญนั่งรอได้เลยครับ”หม่อมเจ้า ปรีชา เอ่ยบอกทันที

“และผมขอแนะนำ กรรมการผู้ทำการตัดสินทั้งสามท่านนั่นคือ คุณหญิงเพ็ญจันทน์ คุณนวล และคุณประเทืองคร้าบบบ”

เมื่อได้ยิน ผมก็หันไปมองอย่างตกใจทันที นี่เล่นเลือกคนยังไงฟระ โอเค แม่นวลกับคุณประเทือง น่ะพอไหวเพราะว่าเหมาะสม

แต่คุณหญิงแม่นะ เลือกม๊ากกกก เลือกมาก เอามาได้ไงฟระอ๊ะแต่แผนการณ์ของไอ้การ์ฟิลก็ดังในหัวทันที

“ฮัลโหล ไอ้เมย์แกทำตามดังนี้นะ”ผมว่าพลางก่อนจะกระซิบบอกทันที

              ทันทีที่ แผนการณ์เอ่ยบอกไป สักพักก็มีสัญญาณแมสเซสดังพร้อมกันทันทีสามเครื่อง พร้อมกับทั้งสามคนที่อ่าน

ก็ทำหน้าตกใจก่อนที่จะหันมายิ้มให้การ์ฟิลอย่างรู้กันทันที

หึหึ อยากรู้หล่ะเซ่ว่าให้ไอ้เมย์ส่งอะไร

“ถ้าไม่อยากให้ตำรวจ รู้เรื่องคุณหลี่ ต้องให้การ์ฟิลชนะเท่านั้น”

“คลิปตบสุดฉาวหลุดแน่ ถ้าการ์ฟิลแพ้”

“การ์ฟิลรักกุนมาก ต้องช่วยนะครับแม่นวล”


สองอันแรกเรียกขู่ แต่อันหลังต้องขอร้อง คร้าบบบ

“เอาหล่ะครับ ก่อนที่จะทำการแข่งขัน ผมขอแจ้งก่อนนะครับ เราจะจัดการแข่งขันเพียงหกรอบเท่านั้น ซึ่งเราจะมีแผ่นป้ายในการ

เปิดวิธีการตัดสิน กัน”

“เดี๋ยวแล้วทำไมการ์ฟิลไม่ได้เลือกหล่ะ”ผมร้องทันที

“คือม๋าเลือกให้เอ๊ง เห็นการ์ฟิลหม๋ายหยู๋อ่ะ”โอเคม๋าตรูเด็ดมาก

“ง่ะ ม๋าอ่ะ”แม่ใครฟระสุดๆ (แม่แกน่านหล่ะ: คนเขียน)

“งั้น เรามาเริ่มกันก่อนดีกว่า ว่าแต่ทีมการ์ฟิล หรือ ทีมDozen Guys จะเริ่มก่อนครับ”

“คือ การ์ฟิลต่อให้ทีมบรรดาแฟนๆก่อนหล่ะกันครับ”ขอตรูดูหน่อยซิว่าจะเด็ดแค่ไหน

“งั้นก็มาเริ่มที่ทีม Dozen Guys หล่ะกันนะครับ ว่าแต่วันนี้จะทำอะไรดีครับ”

“คือ ผมกะทำอาหารง่ายๆไม่ใช้เวลานาน แถมเหมาะกับการ์ฟิลน่ะครับ”หมอแพะเอ่ยทันที

“ใช่ครับ เนื่องจากเราสองคนคิดว่า ควรดูแลสุขภาพการ์ฟิลบ้าง แต่ก็อยากให้เขาทานอาหารอร่อย”หมอแพะต่อบ้าง

“อันแรกผมขอทำไข่เจียว นะครับ”หมอเขียวเอ่ยพลางเรียกเสียงฮือทันที แต่พอบอกวิธีเท่านั้นหล่ะ

“โดยอย่างแรก ผมเลือกไข่ไก่พันธุ์ดี จากห้องปลอดเชื้อของโมนันซ่า น้ำปลา ผมเลือกใช้แต่แอนโชวี่ ร้อยเปอร์เซ็น

ส่วนกะทะที่ใช้ก็เป็นกะทะเนปลอน เพื่อไม่ให้ไข่ติดกะทะและป้องกันการเป็นมะเร็ง พอเปิดไฟตั้งกะทะให้ร้อน ก็เทน้ำมัน

โดยน้ำมันที่ผมเลือกใช้เป็นน้ำมันจากผาเมดิเตเรเนี่ยน รอสักพักก็เทไข่ลงไปทันที จากนั้นสิ่งสำคัญนะครับ

เราต้องพลิกไข่โดยใช้ข้อมือ ไม่ใช้แขน”

“พรึ่บ”โอวววว เสียงฮือฮาดังทันที

“เสร็จแล้วครับ เมื่อส่วนผสมที่ดี และทำเพื่อคนที่รักทุกอย่างก็ออกมาเพอร์เฟคครับ”หมอเขียวเอ่ยยิ้มๆทันที

“งั้น ต่อไปตาผมนะครับ ที่ผมจะทำคือ ข้าวยำครับ”แน่นอนทุกร้องอูกันเป็นแถบทันที

 “ผมเลือกใช้เบคอนแต่ ผมไม่เอามาทอดนะครับ เพราะจะทำให้อ้วน แต่เปลี่ยนเป็นเวฟในไมโครเวฟ สักห้านาที ขณะที่รอก็

เรามาเตรียมข้าว แต่ข้าวที่ใช้เป็นข้าวหอมมะลิร้อยเปอร์เซ็น น้ำยำ เราสองคนจะเน้นแบบรสชาติไม่จัดมากเพราะคนรัก

เราไม่ชอบ โดยเราจะเลือกมะนาวที่สดใหม่ น้ำปลาคุณภาพดี น้ำตาลปี๊บ พริกแดงสด หอมแดง คลุกเคล้าให้เข้ากัน

จากนั้นจึงนำข้าวสวย มาคลุกเคล้าอีกที แล้วก็อัดใส่ถ้วยพิมพ์แล้วคว่ำใส่จาน พร้อมกับน้ำเบคอนที่สุกมาวาวงบนข้าว

ตกแต่งเล็กน้อยด้วยผักชี และ พริกหยวกสีแดง”

“แล้วก็วางไข่เจียวไว้ข้างๆ พร้อมกับแตงกวาและมะเขือเทศ”เขียวรีบต่อทันที

“เสร็จแล้วครับ”สองเสียงร้องพร้อมกันทันที

“โห อาหารที่ดูธรรมดา กลับไม่ธรรมดาเลยนะครับเนี่ย”หม่อมเจ้า ปรีชาอดพูดไม่ได้ทันที

“ครับ เราสองคนของเรียกอาหารจานนี้ว่า ข้าวยำใส่ใจ ไข่เจียวใส่รักครับ”สองคนเอ่ยบอกพร้อมกับเสียงฮือฮาและแสงแฟลต

นับร้อยทันที

“งั้นเชิญกรรมการลองชิมกันได้เลยครับ”หม่อมเจ้าปรีชาเอ่ยหากแต่ถูกเบรคทันที

“เอ่อ เดี๋ยวครับปู่”หมอเขียวรีบบอกทันที

“ทำไมหล่ะเขียว”หม่อมเจ้าปรีชาหันมาถามอย่างไม่แน่ใจ

“คือ เราทำแบ่งไว้ให้แล้วครับ ส่วนจานนี้ของการ์ฟิลครับ”หมอแพะรีบบอกทันที

“โอวววววว”เสียงนับร้อยร้องทันที

“แหม จะน่ารักอะไรขนาดนี้ งั้นนำจานที่แบ่งไว้ไปเสริฟหล่ะกันครับ”หม่อมเจ้าปรีชารีบบอกทันที

หากแต่เมื่อไปถึง บรรดากรรมการทำสีหน้าไม่ดีทันที

“อะไรกันเนี่ย ไม่เคยมีใครทานอาหารผมแล้วแสดงสีหน้าไม่ดีแบบนี้นะครับ”

“ใจเย็นก่อนเขียว เดี๋ยวเราดูด้านการ์ฟิลก่อนดีกว่า”แพะเอ่ยห้ามทันที

“จริงด้วย งั้นทางการ์ฟิลจะทำอะไรหล่ะครับ”หม่อมเจ้าปรีชารีบหันไปทางด้านการ์ฟิลทันที

“ครับอาหารที่การ์ฟิลจะทำนะครับ เรียกว่าเป็นอาหารสำหรับ คนชิลๆแบบเราๆ ผมเรียกว่า โซบะเจ๊สิว แน่นอน

อาหารนี้จะเป็นเมนูแนะนำที่จะขึ้นชื่อของที่นี่อย่างแน่นอน”

“ขนาดนั้นเลยหรอครับ”หม่อมเจ้าปรีชาอดที่ประหลาดใจไม่ได้

“ครับ อย่างแรกนะครับ เราต้องเปิดเพลง ซิวๆก่อน” (แนะนำเปิดฟังไปอ่านไป)

Credit  Featuring : Girly Berry

http://www.youtube.com/watch?v=PCryjisDqn8

“จากนั้น นะครับก็หยิบ โซบะสีทองที่นิยมกัน”ว่าเสร็จก็หยิบโชว์ทันที

“เอ่อนี่มันมาม่าไม่ใช่เหรอ เด่นจันทน์”เมย์เอ่ยกระซิบทันที

“ก็ง่ายที่สุดที่จะทำได้แล้วนี่ แต่ชั้นสอนขั้นตอนใช้ไม่โครเวฟแล้วนะ”เด่นจันทน์รีบบอกทันที

“แน่นอน ผมก็เทน้ำลงไปในชามนิดหน่อย ก่อนใส่เส้นโซบะแห้ง จากนั้นก็เวฟสักสามนาที แล้วเราก็มาต่อด้วย

การทำไข่เจียว อุปกรณ์ก็ไม่ธรรมดานะครับ ตะหลิวซื้อจากพารากอน ผ้ากันเปื้อนจากดิโอสยาม ส่วนไข่นะครับ

ไม่ต้องใส่อะไรเลย เพราะของมันดี อุ๊ย ลืมเปิดไฟ ก็ชิลอ่ะ ทามไม พอไข่สุก เราก็เอาโซบะที่ปรุงรสด้วยผงสำเร็จออกมาวาง

แล้วเอาไข่โปะ แน่นอนต้องมีเครื่องดื่ม แต่คนชิลๆทำอะไรยากทำไม ผมว่าพลางเดินไปหยิบน้ำผลไม้กล่อง เทใส่แก้ว

พร้อมกับใส่น้ำแข็งเล็กน้อยก่อนที่จะโยกตามจังหวะ นิสๆ


พอเพลงดังๆ ใจมันก็ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
แค่เพลงมันๆ แค่นั้นก็ถูก ถูกใจ
โอเค โอเค แล้วเธอจะรออะไร
 All right All right ก็ฉันแค่อยากอยากชวน

“อุ๊ย หก”ผมร้องขณะเทใส่แก้ว แต่ด้วยน้ำหวานมันเลอะมือและเสื้อ เลยต้องเลียเล็กน้อยก่อนที่จะปัดออกตามร่างกายเผย

 ผิวขาวเนียนเล็กน้อย

มาFeaturing กัน baby

“พรึ่บ!!!”สิบสองคนลุกขึ้นทันที หากแต่ถูกเบรคทันควัน

“มีอะไรกันเหรอ พวกเธอ”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยทันที

“เปล่าครับ”สิบสองเสียงเอ่ยตอบทันที

“งั้นการ์ฟิลเอาไปให้กรรมการ ก่อนนะครับ ว่าเสร็จก็ยกไป โดยไม่สนใจสิบสองหนุ่มที่ส่งสายตาเคืองๆมาให้

“นี่ไม่ต้องห่วงหรอก อาหารบ้าอะไร แค่มาม่า โป๊ะไข่เจียว และเครื่องดื่มที่ไม่ทำอะไรเลย จะชนะได้ยังไง”หม่อมเจ้าปรีชา หันมากระซิบทันที

หากแต่เมื่อกรรมการตักชิมอาหาร พร้อมกับยกนิ้วแสดงความชื่นชมเท่านั้นหล่ะ ผมก็หันไปทางสิบสองหนุ่มทันที

“ดูจากสีหน้ากรรมการ คงไม่ต้องบอกอะไรนะครับ ว่าการ์ฟิล ชนะใสๆ”ว่าเสร็จก่อนที่จะ หันไปไหว้ซ๋วยๆให้พี่ๆนักข่าว

พร้อมกับเสียงแว่วๆของฝ่ายตรงข้ามที่ดังมา

“เป็นไปได้ไงวะเนี่ย!!!!!”

[MiSS-U]

แมวอ้วนยังร้ายและแสบเหมือนเดิม

[CHONTHICHA RANGSIL]

สุดๆไปเลยกาฟิลนายยอดมากมาต่อเร็วๆน่ะค่ะรออ่านอยู่น่ะค่ะ

[why yyy]

แสบมาก

[P★RiTŸ]

มุมคุ้นๆนะคะเนี้ย
แฟนเนื้อคู่ใช่เปล่าเนี้ย

[takara]

อย่างฮาเลยอะ แมวอ้วนสุดยอด

[wichaiP]

มุมคุ้นๆนะคะเนี้ย
แฟนเนื้อคู่ใช่เปล่าเนี้ย

จุ๊ๆๆ อย่าบอกใครนะครับ

[ott1212]

 .............คิดถึงๆๆๆๆ....คนเขียน

รู้สึกเหมือนหายไปนาน...กลับมาก็ได้อ่าน....

แมวอ้วนก็คือแมวอ้วน...เจ้าเล่ห์ตลอด....

จะรอดู  หนุ่มๆ จะแก้ลำแมวอ้วนได้ไหม......

[moredee]

อาาาาาาาาาาาาาาาาาา แพ้แล้วพี่หมอของเค้า( อั้ก:z6:แมวอ้วนเเหยียบ)

[wichaiP]

          และเมื่อผล ประกาศออกมาแบบชนิดเรียกได้ว่า เป็นไปตามคาด (ตามคาดของแกหล่ะเซ่ : คนเขียน)

แน่นอนผมอดยอมรับว่าตนเองนั้นเนี่ย มีฝีมือในการทำอาหารจริง (ละมั้ง)

“เอ่อ รอบแรกการ์ฟิล เป็นฝ่ายชนะครับ”หม่อมเจ้า ปรีชาเอ่ยบอกทันที

“เป็นไงล่ะ ฝีมือๆ”ผมหันไปเยาะเย้ยใส่บรรดา สิบสองหนุ่มทันที

“งั้นต่อไป เราทำการแข่งขันต่อไปดีกว่านะครับ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยต่อโดยไม่สนใจ ฝีมือร่างอวบที่ทำให้สิบสองหนุ่ม

แทบเต้นเร่าๆ

“มาเล๊ย การ์ฟิล สู้ได้ทุกอย่างอยู่แล้ว”ผมว่าพลางตบอกตังป๊าบๆ

“อย่าคิดว่าชนะรอบเดียว แล้วจะชนะหมดนะ ยังมีแข่งอีกตั้งห้ารอบนะอ้วน”ไก่ร้องบอกทันที

“ใช่ครับ ยังไรคราวต่อไปอย่าหวังชนะเลยด้วย”วอกยืนยัน

“หนอยแมวอ้วน โกงแน่ๆ”กุนเอ่ยอย่างสุดทน

“แหม ไม่มีหลักฐานอย่าปรักปรำดีกว่าน่ากุน ว่าแต่จะแข่งอะไรต่อดีหล่ะ”ผมสวนกลับอย่างรวดเร็วพร้อมเอ่ย

เรียกกติการอันใหม่อย่างไม่สนใจ

“งั้นการ์ฟิลเตรียมยอมรับการพ่ายแพ้ ได้เลย”ต่ายว่าพลางอย่างแค้นเคือง

“ใช่ เมื่อกี๊หมอเขียว แสดงฝีมือไม่เต็มทีหรอกครับ”

“เอ่อ หมอเขียว ผมว่าไม่ใช่หล่ะ”

“จะบอกว่า ที่พวกเราทำเนี่ยดีที่สุดแล้วสินะครับคุณม้าเหล็ก”

“แหม หมอแพะอย่าเสียใจไปน่า ยังเหลือพวกเรา ที่หมอสองคนแพ้ก็เพราะมีคนเล่นตุกติก”

“จริงอย่างที่คุณกระทิงพูดเลยครับมีคนเล่นตุกติก”

“อะไรกันเสืออย่ามากล่าวหากันนะ”ผมร้องโวยทันที

“อ้าว หากไม่เล่นตุกติก การ์ฟิลจะเสียงดังทำไมหล่ะ”

“เอ๊ะ จี๊ดนี่จะหาเรื่องเหรอไง”

“ป่าวเสียหน่อย ที่คุณจี๊ดพูดแค่คาดเดา ทำไมการ์ฟิลถึงคิดแบบนั้นหล่ะ ครับ”

“เห็นด้วยกับเซนต์ เอ ชักน่าสงสัยแล้วนะ”

“หยุดเลยทั้งมังกรและเซนต์ อย่ามาพูดอะไรดีกว่า ตอนนี้แพ้ไปหนึ่งคู่แล้ว พวกที่เหลือก็แพ้แน่ๆ”

“และการแข่งรอบต่อไปเป็นการแข่งเกมส์ขับรถครับ”เสียงประกาศดังทันที

“เฮ้ยยยย!!!”ตรูไปเลือกตอนไหนเนี่ย

“ม่ายต๋องเฮ้ย ม๋าเห็นว่านานแล้ว โคนอื่นจะรอ เนี่ยอาป๊าลื้อก็บ่นนะ”

“ง่ะ ม๋าอ่ะ”ผมอดบ่นไม่ได้ (อีกแล้วนะ )

“งั้น ขอเชิญทีม Dozen Guys คัดเลือกคนที่จะมาแข่งสองคนเลยครับ”

“งานนี้ ไอ้อ้วนแพ้แน่ๆ”ไก่ร้องอย่างมาดหมายพร้อมกับเดินออกมาทันที

“งานนี้ ผมจะสอนการ์ฟิลให้สำนึกเองครับ”วอกเอ่ยพลางบิดตัวเตรียมพร้อม

“เฮ้ย ไอ้เมย์ขับรถเนี่ยยากไหมวะ”ผมหันไปกระซิบน้องรัก

“อ้าว พี่การ์ฟิลไม่เคยเล่นเกมขับรถเหรอครับ”เก๋งที่อยู่ข้างๆตกใจทันที

“เคยก็บ้าแล้วเก๋ง พี่การ์ฟิลนะ เล่นแต่เกมไพ่โป๊กเกอร์ แกบอกฝึกสมองดี”เมย์เอ่ยทันที

“มิน่าไอ้เราก็นึกว่าเพราะพี่การ์ฟิลไม่มีรถ นึกว่าจนที่แท้ ขับรถไม่เป็นนี่เอง”ปู๊นเอ่ยอย่างเข้าใจ

“นี่พวกเธอ จะพูดอะไรอีก นู่นการ์ฟิลโดนสองคนนั้นลากไปแล้ว”เด่นจันทน์เอ่ยพลางส่ายหน้า

“แล้วแต่เวรแต่กรรม”เมย์เอ่ยบอกทันที (ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว)

   ณ ลานกว้างห้องบอลลูนของเรือสำราญ ที่มีกิจกรรมมากมาย ไม่ว่าจะเป็นไฮโล ไพ่นกกระจอก หรือ ไพ่อีแก่ก็ตาม

(คาสิโนบ้านไหนฟระ) หากแต่คงไม่มีอะไรเด็ดไปกว่า การที่ร่างอวบต้องนั่ง เล่นเกมรถแข่ง ที่เน้นขึ้น จอสกีนยักษ์

แบบถ่ายกันให้เห็นเทกะติก คนเล่นแน่ๆ

“เอ่อ เปลี่ยนก่อนได้ไหมครับ”ผมรับหันไปถาม ปู่หมอเขียวทันที

“ไม่ได้หรอก เพราะประกาศไปแล้ว ไงก็อยากชนะไม่ใช่เหรอ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยยิ้มๆ เพราะเริ่มชอบใจหลานสะใภ้นิสๆ

“หรือว่ากลัวห๊ะ”ไก่เอ่ยเยาะๆทันที

“ยอมแพ้ก็ไม่มีใครว่านะครับ”วอกสนับสนุนทันที

“ไม๊มี๊ทาง”เสียงสูงไปไหมฟระตรู

“งั้น เรามาเริ่มเกมการแข่งขันกันดีกว่านะครับ เอาหล่ะครับทุกคนประจำที่ได้เลยครับ”หม่อมเจ้าปรีชา เอ่ยให้สัญญาณทันที

“เดี๋ยวครับ การ์ฟิลว่ารถที่นั่งไม่ได้มาตรฐานครับ”ผมเอ่ยเสียงดังทันที

“หือ รถที่นั่งเนี่ย เลียนแบบรถของจริงเลยนะครับ ที่สำคัญใช้ระบบการแข่งแบบ 2 Fast 2 Furious เลยนะครับ”หม่อมเจ้า ปรีชาถามทันที

“ง่า เอ่อคือแบบว่า”ไปไงต่อดีฟระตรู

“กลัวหล่ะเด่ะ”

“ใครกลัวกันแน่ไก่ หนอยมาเลยจะสอนให้รู้จักว่าเทพนักซิ่งน่ะเป็นยังไง”ผมว่าพลาง แต่ในใจเหงื่อตก

“งั้นผมจะคอยดูนะครับ”ผมหันไปยิ้มพลางยักไหล่ทันที

“แน่นอนวอก คนอย่างไอ้การ์ฟิลเสียอย่าง”โว้ยยยอนาคตตรู  ทำไมช่างมืดมนจังฟระ

          แน่นอนเกมการแข่งที่อย่างคาด เกมมาแรง แซงถึงกึ้น แล้วจะเรียกได้ว่าอย่างคิด เสียงบรี้นของรถที่เตรียมออก

สตาร์ท ขณะที่ผมกำลังคิดว่าจะทำยังไง

“แล้วรถมันจะไปข้างหน้าต้องทำไงฟระ”ผมอดที่จะบ่นออกมาไม่ได้

“ห้า สี่ สาม สอง”เฮ้ยๆๆ นับแล้วเหรอเนี่ย

“หนึ่ง ไป”ด้วยความตกใจ ผมเลยเผลอเหยียบไอ้ที่เหมือนที่วางเท้าข้างหน้า ผมรถพุ่งจี๋ทันที

“โหย การ์ฟิลขึ้นนำก่อนเลยครับ แถมไม่มีทีท่าว่าจะชะลอง่าย โอ๊ะ ตอนนี้ไก่ไล่จี้ตามมา ส่วนวอกรั้งเป็นคนสุดท้าย

เข้าสู่ช่วงทางเลี้ยวแล้วครับ”เสียงพาทย์อย่างเมามันดังให้ได้ยิน ขณะที่ผมตอนนี้อื้ออึงเพราะเสียงลำโพงตัวหัว

แล้วหมุนเคว้งของรถที่เลียนแบบเกมจริงอย่างที่สุด

“โอ้ไก่เริ่มจะแซงการ์ฟิล แล้ว อ๊ะเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”เสียงร้องอย่างตกใจของพิธีกรดังทันที เมื่อรถของไก่กำลังนำการ์ฟิล

แต่อยู่ๆ รถแมวอ้วนก็กระแทกสีข้างรถ จนออกนอกสนามไปทันที

“การ์ฟิล เล่นแบบนี้เลยเหรอ”ไก่ร้องอย่างเดือดดาล

“หึหึ”ผมร้องเหมือนตอบรับ แต่ความจริงตรูกะจังหวะไม่เป็น โทษนะไก่

“โอ แต่วอกอาศัยจังหวะเลี้ยวแซงการ์ฟิลไปแล้ว ครับ แถมเร่งจังหวะนำโด่งทีเดียว”เสียงบอกกล่าวทำให้ทีมสิบสองหนุ่ม

ลุกฮือตะโกนเชียร์อย่างดีใจ

“เอาหล่ะ ครับขณะนี้เหลือเพียงสองคนที่กำลังแข่งขัน การ์ฟิลไล่ตามมาอย่างไม่ลดละ และไม่มีทีท่าจะยอมแพ้ง่ายๆด้วย

และทางเลี้ยวสุดท้าย วอกก็อาศัยชั้นเชิง หลบการ์ฟิลที่คิดจะกระแทก อ๊ะ ไม่อยากเชื่อ ดริฟ สามร้อยหกสิบองศา

การ์ฟิลกลับมานำได้อย่างสวยงาม และ และเข้าเส้นชัยแล้วครับ”เสียงประกาศดังทันที

“เย้ๆๆๆ”ผมร้องอย่างดีใจ ก่อนที่จะได้เห็นภาพที่สวยงามอย่างชัดเจน

รถผมกระเด้งสามตลบจบท้ายด้วยไฟลุกเต็มคัน หากแต่ไม่สน หันไปยิ้มให้สองหนุ่มพองามพร้อมพูดปลอบใจเบาๆว่า

“สนุกดีนะ”ฮ่าๆๆ สะจายยยย

[why yyy]

ฟลุ๊ค ฟลุ๊คชัดๆ

[TreetheoneF]

OMG!! เก่งเว๊อ(ร์)อ๊ะ!!!
 

[takara]

อย่างฮาอะ ขับรถไม่เป็นนะนี่

[MiSS-U]

สงสัยแมวอ้วนจะชนะรวด 

บวกเป็ด

[CarToonMiZa]

แมวอ้วนมากับดวงจริงๆ

[ott1212]

อยากบอกว่า.......

สัญชาติญาณของการเอาตัวรอดของแมวอ้วน

มันเยี่ยมมากจริงๆ.......................

ทำใจ...รอลุ้นคนที่เหลือต่อไป.....

 ...ให้แมวอ้วนชนะหมด.......

แต่ก็ยังต้องเป็นเมียอยู่ดี.....สาธุ....

[moredee]

รักแ้ท้ แต่แข่งแพ้ 

[chin-ruyze]

ไม่ไหวแล้วมันฮามาก 
ฮาไม่ไหวแล้วจ็อด เอ้ย การ์ฟิล
แต่ละมุขมัน โห่ยยย คนแต่งคิดได้ไงฟะ