ผมยืนรออย่างอดทน พร้อมกับนึกกระหยิ่มในใจ หึหึ รอเถอะ มาเมื่อไร่ ตรูจะวีน ตรูจะโวยวาย และจะดักคำพูดให้พวกแก
สองคนยอมรับเรื่องที่ขโมยทองมาช่วยเหลือคุณประเทืองแน่ๆ หึหึ
“มาแล้วครับ การ์ฟิล”เสือเดินมาพร้อมกับจี๊ดเอ่ยทักทันที
“อ่อ มาแล้วหรอ”ขั้นแรก ทำเหมือนปกติ จะเล่นบทนางร้ายเอ๊ยตัวร้ายก็ต้องร้ายแบบผู้ดี๊ผู้ดี ไม่ใช่ไปกรี๊ดกร๊าดใส่พระเอก
ไม่ได้ๆพระร้ายไม่นิยม(แกมันนางร้ายมากกว่ามั้ง)
“อือ มาแล้วสิไม่เห็นเหรอ ทานอะไรยังหล่ะ”อ้าวกวนตรีนนี่เพ่เสือ
“นี่อย่ามากวนนะ”ผมว่าพลางจะฟาดมือกับไหล่กว้างหากแต่ เสือกับจับข้อมือไว้
“อย่าประทุษร้ายผมนะ ไม่งั้นผมทำอะไรคุณตอบกลับแน่ๆ”
“กล้าขู่ผมเหรอ”ผมมองหน้าเสืออย่างงอน เอ๊ยไม่สิอย่าง ไงดีวะ อ๋ออย่างไม่พอใจ(มันต่างจากงอนตรงไหนวะ) ก่อนที่จะหันไป
หาตัวช่วยข้างๆ
“จี๊ด ดูสิ เสือว่าการ์ฟิลอ่ะ”ฟ้องเว้ย ฟ้อง
“พี่เสือ อย่าแกล้งการ์ฟิลสิครับ เดี๋ยวผมจะโดนหางเลขไปด้วย”จี๊ดเอ่ยปรามๆ
“เออ ก็ได้ ว่าแต่วันนี้ให้พวกเราไปส่งคุณที่ไหนหรอครับ การ์ฟิล”เสือถามพลางยอมปล่อยมือผมออก
“อ่อ การ์ฟิลจะไปแถวทองหล่อน่ะ พาไปหน่อยสิ”อ้อนนิดอ้อนหน่อยเฟ้ยย ไม่งั้นไม่ได้ไปแน่ๆ
“ได้สิ พี่เสือขับรถหล่ะกัน ให้จี๊ดได้นั่งกับการ์ฟิลบ้างนะครับ”จี๊ดเอ่ยอย่างสื่อความนัย
“อย่าเลย พวกคุณสองคนนั่งหน้า หล่ะการ์ฟิลนั่งหลังเอ๊งงงง”คิดว่าตรูไม่รู้ทันเหรอ เหอะ เด็กๆ
“อ้าวเรื่องสิ ไป”ว่าเสร็จ จี๊ดก็ลากผมเข้ารถทันที พร้อมเสือที่เดินมาทำหน้าที่ขับรถแทน หากก่อนไปยังหันมาด้านหลังพร้อม
กับเอ่ยเบาๆ
“อย่าทำอะไรรุนแรงนะไอ้จี๊ด เดี๋ยวคุณหนูการ์ฟิลจะไปพบลูกค้าไม่ได้”
อร๊ายยยย ไม่ใช่ โสรยา นะเฟ้ยยยย
โกรธแค้น เคืองโกรธโทษชั้นไยยยย ชั้นทำอะไรให้เธอหมองหม่นนน
ปรักปรำชั้นเป็นจำเลยของคู๊ณ นี่หรอพ่อนักบุญ แท้จริงคุณคือคนบ้าาาาาา
ผมก่นด่ากับความคิดในใจ นี่ตรูโดนจับข่มขืนจิตใจบ่อยไปไหมเนี่ย ทำไมตรูไม่ได้นำบ้างเนี่ย ไม่ยอมนะเฟ้ย
“เป็นอะไรเหรอ การ์ฟิล”จี๊ดว่าพลางก้มลงหอมแก้มร่างอวบเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา
“ก็กำลังคิดว่า จี๊ดทำผิดข้อตกลงหรือเปล่าน่ะสิ”ผมว่าพลาง ก่อนที่จี๊ดจะดีดตัวออกห่างทันที
“เปล่าซักหน่อย”อร๊าย มันต้องอย่างเน้ พวกแกต้องหงอไม่ใช่ชั้น (อยากเอามือป้องปาก แล้วร้อง เคี๊ยกๆม๊าก)
“ไม่อะไร ที่ทำนี่ เข้าข่ายเลยนะ”ผมยังเอาเรื่องต่อ
“จี๊ดไม่ต้องคิดมาก ในสัญญาเขียนไว้ว่า “จับกด” แต่ว่านาย “จับหอม” ไม่ผิดแน่ๆ”อ้าวเฮ้ย นายเสือ ทำไมทำแบบนี้
“น่านสิ”จี๊ดเอ่ยอย่างลิงโลดก่อนที่จะโผกลับเข้ามาหอมแก้มผม ไล้ลงซอกคอต่อ
“เฮ้ยย มะ ม่ายยยย”หากแต่ปากผมไม่อาจยั้งได้ มีเพียงลมหายใจด้านข้างที่กระหน่ำเข้ามา
“การ์ฟิล คุณช่างร้ายเหลือเกิน”ร้ายเอี้ยไรว่ะ บอกทีตรูไปทำร้ายเมริงตอนไหนเนี่ย
“อ๊ะ ผมระ ร้ายยังไง”โอยเสียงตรูกระเซ่าไปไหมเนี่ย
“เอี๊ยดดดดด!!”เบรคแบบนี้ เหยียบหน้ากันเลยดีไหมเพ่
“พี่เสือจอดรถทำไม”จี๊ดหันมาถามอย่างงงๆ
“ขอบ้างสิ”เสือโน้มตัวเข้ามาด้านหลัง ขณะที่ผมโดนดันจะคนข้างตัว เพื่อประสานริมฝีปากร้อนอย่างโหยหา
“อุ๊บ อือออ”โอ๊ยย เหมือนคำไทยโบราณไปไหมเนี่ย ชิวหาสะดุ้ง โดนที สะดุ้งไปทั้งร่างเลยเว้ยยยยยย
“พะ พอก่อนนะ”พวกแกเป็นไรเปล่าเนี่ย ทำไมถึงได้ดูดปากตรูสะเจ็บเลยอ่ะ แดงเลยมั้งเนี่ย
“โทษที ผมอดใจไม่ไหวจริงๆ”เสือเอ่ยอย่างยอมรับผิด ก่อนที่จะหันหน้ากลับไปขับรถต่อ
“ไง ขอจี๊ดกอดหน่อยนะครับ”ผมหันหน้ามามองทันที
“ยังจะขออีกเหรอ”ว่าพลางก้มมองมือที่อยู่ที่ตัว
“ก็กลัวโกรธนี่”จี๊ดเอ่ยอย่างหวั่นๆ
“จะโกรธทำไม”บ้าเปล่าเนี่ย ก่อนที่จะหันมามองตาตรงๆ
“เราเป็นแฟนกันนะ ขอแค่ทำตามข้อตกลงก็พอ”
“ขอบคุณครับ”จี๊ดเอ่ยอย่างดีใจ กอดรัดต่อทันที
ผมอดขัดใจไมได้ หนอย รอก่อน รออีกแปปนึง พวกแกต้องสยบแทบเท้าช้านนนนนน (โรคจิตไหมเนี่ยนายเอกเรา)