โปรโมชั่น แก้ถึงไหนลงถึงนั่นเลยครับ มีแฟนๆ อยู่สองคนผมจะรักให้มากที่สุดเลย 555
“ตกลงพรุ่งนี้นะแม่ นัดเพื่อนไปแล้วมากันสามคน เดี๋ยวกลับจากมหาลัยก็มาพร้อมกันเลย”
“อืม บอกแล้วว่าอย่าบอกกระชั้นชิดยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย”
“ไม่ต้องเตรียมอะไรมากหรอกแม่ มีกันแค่หกคน กินข้าวง่ายๆ ก็พอแล้ว”
“อืมก็ดีนะคุณ คนน้อยๆ ไม่วุ่นวายดีด้วยแล้วตกลงใครมามั่งล่ะ” กรถามอมยิ้มอย่างมีความสุข
“ก็มี…มิว เอ็กซ์ แล้วก็หญิง”
“เอ็กซ์กับหญิงนี่ใครนะ” กรถามด้วยความสงสัย
“เอ็กซ์เป็นกีตาร์วงมิว แล้วหญิงก็เพื่อนข้างบ้านมิว ที่ย้ายมาอยู่บ้านเก่าเราน่ะ”
“อ้อ ดีๆ น่าสนุกนะงานนี้ คุณว่าเราทำอะไรกินกันดีล่ะ บาร์บีคิวดีไหมไม่ได้กินกันตั้งนานแล้วนะ”
“แล้วแต่เลยค่ะ ฉันยังไงก็ได้ เราว่าไงโต้ง” สุนีย์ถาม
“ก็แล้วแต่แม่เลย ตามใจพ่อกับแม่แล้วกัน”
ที่บ้านมิว
“ไงมิววันนี้โต้งโทรมานัดหรือยัง”
“อืมโทรมาแล้ว รู้ได้ไงว่าโต้งจะโทรมาวันนี้ โต้งโทรไปบอกแล้วเหรอ”
“อ๋อเปล่าหรอก ก็เห็นว่าตอบรับว่าไปแล้ว เลยถามเฉยๆว่าโทรมาบอกวันหรือยัง” หญิงตอบทำหน้าตาเลิ่กลั่กพร้อมหัวเราะกลบเกลื่อน
“ก็บอกให้ไปวันพรุ่งนี้นะ ไหนๆ เราก็ไปที่มหาลัยอยู่แล้วก็ไปเจอกันที่สยามเลย” มิวมองหญิงทำหน้าสงสัย
“เหรอๆ งั้นตามนั้นหญิงกลับบ้านก่อนนะ” หญิงลุกพรวดพราดไปจนชนที่วางหมวกหญิงหันมาหัวเราะแหะๆ แล้ววิ่งออกนอกประตูไป
มิวทำหน้างงๆ แล้วยิ้มแบบแปลกใจ
วันรุ่งขึ้นที่จุฬาการสอบสัมภาษณ์ของทั้งสามคนผ่านไปด้วยดี ยกเว้นมิวที่ไม่ต้องสอบแล้ว หลังจากสอบสัมภาษณ์เสร็จก็มีกิจกรรมกับรุ่นพี่เล็กน้อย เอ็กซ์กับหญิงไปถึงสยามก่อนจึงโทรมิวกับโต้ง
“อืมเรากำลังไป รุ่นพี่ไม่ยอมปล่อยให้ไปเลย กำลังหาทางชิ่งอยู่” โต้งตอบ “แค่นี้ก่อนนะเค้าปล่อยไปกินข้าวแล้ว แล้วเจอกัน”
โต้งทำทีจะไปเข้าห้องน้ำก่อนไปกินข้าวกับรุ่นพี่และเพื่อนๆ แต่ก็แอบแว่บหนีไปสยามทันที
“อ๋อกูอยู่ที่ร้านค้าน่ะ กูดูของอยู่แปบเดียวเดี๋ยวกูไปหา มรึงอย่าบ่นได้ไหม เดินอยู่กับหญิงไม่ใช่เหรอ โอเคๆ เดี๋ยวเจอกัน” มิวตอบเอ็กซ์ผ่านทางโทรศัพท์
มิวเดินดูตุ๊กตาหมีตัวเล็กๆ สำหรับแขวนกระเป๋าจนไปเจอตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลถือไมค์ร้องเพลงอยู่ มิวหยิบขึ้นมาดูแล้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ
“พี่ครับๆ ตัวนี้ไม่มีราคาติดอยู่ ตัวนี้เท่าไหร่ครับ”
“อ๋อตัวนั้นพี่ทำไว้โชว์น่ะ มีตัวเดียวด้วย ผ้าแบบนั้นยังไม่มีผลิตออกมาพี่เลยทำเล่นไว้ ลองดูตัวอื่นดีกว่าไหม”
มิวทำหน้าจ๋อย เจ้าของร้านเห็นก็เริ่มสงสาร และจำได้ “น้อง น้องใช่คนที่ร้องเพลงกันและกันหรือเปล่า น้องใช่นักร้องวงนั้นหรือเปล่า ใส่ชุดนักเรียนที่จำไม่ได้เลย พี่ชอบเพลงของน้องมากนะ”
“ครับ ขอบคุณครับ” มิววางตุ๊กตาหมีลงไว้ที่เดิม แต่สายตายังคงมองไปที่ตุ๊กตาอยู่อย่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นจึงตัดใจกำลังจะเดินออกจากร้านไป เจ้าของร้านตะโกนตามมา
“เอางี้ ตัวนี้น่ะพี่ให้ เพราะไม่รู้จะตั้งราคายังไง แต่พี่ให้น้องถ่ายรูปคู่กับตุ๊กตา ถ่ายคู่กับพี่ แล้วเซ็นต์ลายเซ็นต์ให้หน่อยแล้วกันนะพี่จะได้เอาไว้ติดที่ร้าน”
“ขอบคุณครับพี่ ได้เลยครับ ถ่ายกี่รูปก็ได้เลยครับพี่” มิวตอบพลางกระโดดยิ้มดีใจ
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ พี่ก็เอาตุ๊กตาหมีมาให้
“เอานี่ พี่เย็บชื่อไว้ให้ที่ใต้เท้าหมีตามที่น้องมิวบอกแล้วนะ แล้ววันหลังแวะมาที่ร้านพี่อีกล่ะ”
“ขอบคุณครับพี่” มิวยกมือไหว้ รับตุ๊กตามา ยิ้มแล้ววิ่งออกไปจากร้าน
“ไปไหนมาตั้งนานวะไอ้มิว กูรอจนรากจะงอกติดม้านั่งแล้วเนี่ย”
“มรึงนี่อะไรวะ ขี้บ่น อย่างกับคนแก่”
“เอาน่าๆ พอเหอะเถียงกันอยู่ได้ ยังไงก็ต้องรอโต้งอยู่ดี” หญิงสงบศึกสงครามฝีปากลงได้ทันเหตุการณ์
เวลาผ่านไปซักพัก
“โทดทีนะที่ให้รอ กว่าจะหลุดมาได้” โต้งบอกพร้อมหอบไปด้วยเนื่องจากวิ่งมา
“ไม่เป็นไรหรอกเข้าใจ หนุ่มหล่อก็มีรุ่นพี่มาติด” หญิงกระเซ้าเอ็กซ์สะกิดแขนหญิงเหมือนเตือนว่าชั้นยืนอยู่นี่นะ
“แล้วมากันครบหรือยัง มิวล่ะ” โต้งถามพร้อมกวาดสายตาไปรอบๆ มองมิว พบว่ามิวกำลังอยู่ห่างออกไปอีกพอควรพร้อมกับกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งที่กำลังพัลวันถ่ายรูป ให้ของขวัญและขอลายเซ็นมิวอยู่ มิวเองก็หัวเราะมีความสุขอยู่ตรงนั้นในมือมีดอกไม้ ตุ๊กตาและก็การ์ดอยู่รวมๆก็สี่ห้าชิ้น พอดีกับนักเรียนกลุ่มนั้น โต้งมองมิวอย่างไม่ละสายตา เขาคิดว่าตอนนี้มิวเหมือนอยู่ไกลเขาเหลือเกิน ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ อาจจะรวมถึงตัวมิวเองด้วย โต้งยืนมองมิวอยู่อย่างนั้นด้วยหัวใจที่สับสนและหวาดกลัว
“อ้าว มาแล้วเหรอ เดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับของขวัญนะ” มิวกล่าวลากลุ่มแฟนเพลงของเขาแล้ววิ่งเข้ามาหาเพื่อนๆ ที่รออยู่
“ไปกันเลยเถอะ เดี๋ยวจะเย็นมากไม่ได้ช่วยงานอะไรเลยพอดี” มิวบอกพลางมองหน้าโต้ง โต้งยิ้มให้เล็กน้อย มิวยิ้มตอบ ทั้งคู่มองตากันอยู่ครู่หนึงก่อนที่โต้งจะบอกว่า “เราไปเรียกแท็กซี่กันเถอะ”
ทั้ง 4 คนจึงเดินไปขึ้นรถแท็กซี่ ให้หญิงนั่งหน้า มิวเข้าไปด้านหลังคนแรก โต้งยืนรอให้เอ็กซ์เข้าไปนั่งก่อน
“เข้าไปเลยโต้ง เราไม่ชอบนั่งกลางว่ะ อึดอัด ไม่อยากเบียดกะไอ้มิว” เอ็กซ์พูดกวนๆ หันไปมองหน้าหญิงแล้วยักคิ้วให้
เอ็กซ์ดันโต้งให้ขึ้นรถไป โต้งจึงเข้าไปนั่งข้างมิว โต้งมองหน้ามิวเหมือนมีอะไรอยากจะพูดด้วย มิวที่มองไปนอกกระจกอยู่หันมาเห็นประสานตากับโต้งพอดีก็ตกใจเล็กน้อย โต้งเลยแก้เก้อด้วยการหันไปชวนหญิงคุย มิวเศร้าลงทันทีโดยไม่มีใครสังเกตเห็น