ขอขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ ซึ้งมว๊ากกก 
ปล. เรื่องนี้ที่บอกว่า
ท่อนปลาย คือ ช่วงปลายๆ ไม่ได้หมายความว่าอีกสองสามตอนจบนะคะ TT คือนิยายแบ่งเป็นสามช่วง ต้น กลาง ปลาย ใช่มั้ย 555 (ปล . อาจจะลากยาวต่อไปอีกค่ะ ยังไม่ชัวร์ๆ อย่างแต่งยาวๆย๊าวยาวเหมือนกัน >//<)
ตอนที่ 20
“โอ้ยเหนื่อยว่ะเฮียยย แม่งสายรหัสผมมันเป็นใครวะ !!”
คนที่นั่งๆข้างๆมึงไงไอ้เป็ด ผมล่ะขำมันวันนี้เขาให้เด็กปีหนึ่งล่าลายเซ็นต์รุ่นพี่ปีสอง ล่าครบสิบชื่อจะได้แลกคำใบ้พี่ปีสามหนึ่งคำ แน่นอนว่าปีสามอย่างพวกผมไม่ใบ้อะไรง่ายๆหรอก ไอ้เป็ดผมก็มองมันวิ่งไปวิ่งมาทั้งวัน ทั้งเต้นตามคำสั่งคนนั้นทีคนนี้ที หรือจะตะโกน ทำตัวตลกโปกฮาทั้งหลายแหล่ คำใบ้ที่ผมเขียนรอมันคือ ไกล เอ้าก็ชื่อผมมันชายแดน ไม่ไกลก็ไม่รู้จะว่ายังไง !
“ก็หาต่อไปดิ พึ่งจะได้คำใบ้ที่สอง มึงจะบ่นทำไมวะ”
“ก็เฮียดูดิๆ อันแรกก็ดำ อันที่สองก็ไกล พี่รหัสผมมันชื่อจักรวาลหรอวะ เฮ้ยแน่เลย เฮียๆๆๆๆๆ พรุ่งนี้ไปมหาลัยเช้าๆกันนะ ผมจะไปคุ้ยชื่อปี
สามในห้องทะเบียน แม่งต้องมีแนวๆนี่ล่ะ มืดๆไกลๆ ไม่ดาวก็จักรวาล กาแลกซี่ ไม่แม่งก็ต้องชื่อเอเลี่ยน !!”
เออเชิญไปหาเอเลี่ยนของมึงเหอะ ดูมันทำหน้าเครียดคิ้วขมวด ข้าวก็ไม่กิน กูอุตส่าห์พามาแดกอาหารญี่ปุ่น สั่งซะมื้อใหญ่สเต็กปลาแซลม่อนงี้ ซูชิเซ็ตใหญ่งี้ ทาโกะที่มันบ่นอยากกินอีก มันดันดึงกระดาษทิชชู่ร้านมานั่งลิสต์ชื่อที่เข้าข่าย ปลาเลยนอนอืดกลางน้ำซอสเก้อ
“ไอ้เป็ดอ้าปาก”
“อ้า … ง่ำ”
นั่นล่ะสุดท้ายก็ต้องป้อน มันก็ยังไม่ยอมมากินนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดเขี้ยวตุ้ยๆ นึกหน้าปีสาม กูอุตส่าห์เป็นห่วงเสือกคิดถึงคนอื่น มันน่านัก !!
“โอ้ยยยยยย เฮีย จ๊ากกกกก เผ็ดๆร้อนๆ อ๊ากก แสบด้วย เฮียยยย”
“สมน้ำหน้า”
“เฮียให้ม่อนแดกไรวะ !! โอ้ยวาซาบินี่หว่า ไอ้เฮี้ยยยยยยยยยยย น้ำๆๆ”
“นึกว่าชอบ หึหึ อร่อยจะตาย”
“ไอ้เฮียแม่ง กวนตีนหรอวะ !”
“เออ จะทำไม ข้าวปลาไม่แดก จะแดกมั้ยกูอุตส่าห์พามากิน”
“จริงๆมันเป็นแผนเว่ยเฮียแม่ง !!”
“แผนไรอีกมึง แผนมึงนี่เยอะนะ”
“ง่ะ เก๊าะให้เฮียป้อนไง ไม่ดีหรอวะ ป้อนต่อดิ ไม่เอาวาซาบิแล้วนะ”
“มีมือก็แดกเอง แดกไปอย่าบ่น”
“เฮียแม่ง แง่งงง”
“เป็นหมาหรือไง ฮ่าๆๆๆ”
“ไอ้เฮียบ้า”
มันก็ก้มหน้าก้มตากินของมัน หันมามองผมเคืองๆ ทีนี้มันก็กินข้าวดีๆละ เดี๋ยวแม่งโรคกระเพาะถามหาจะกลายเป็นเป็ดป่วยซะเปล่าๆ
“แดน !!! ยู้ฮู”
หืม หน้าคุ้นๆ เสียงคุ้นๆ ผมยาวๆกระโปรงสั้นๆ รอยยิ้มหวานๆที่รู้ทันผมมาตลอด
“สวัสดีครับกี้”
คงยังไม่ลืมใช่มั้ย กี้คือเพื่อนหญิงที่รู้ใจผมที่สุด ที่เราเคยเกือบจะคบกัน แต่เธอรักอิสระมากเกินจะมาผูกตัวเองไว้กับผม
“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เดี๋ยวนี้ไม่โทรหากันเลยนะแดน”
“ฮ่าๆ ขอโทษทียุ่งๆรับน้อง กี้นั่งก่อน ทานอะไรมั้ย”
ผมเขยิบให้กี้นั่งข้างๆ แต่กี้กลับส่ายหน้าก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์มาทางผมแล้วเธอก็หันไปมองไอ้เป็ดที่กำลังจ้องตาแป๋วขมวดคิ้ว
“กี้มาทักเฉยๆน่ะ พอดีผ่านมา นี่น้องเป็ดร้านนมที่เราเคยไปกินกันใช่มั้ยแดน ?”
“อืม น้องในคณะน่ะ”
“ไม่ใช่ !!! แฟนเฮียหรอก ผมเป็นแฟนเฮียแดน”
เอ้าดูไอ้เป็ดถ้าจะความหึงเข้าตา เม้มปากเชิดหน้าจ้องตากับกี้ เอาเข้าไปมันจะทำตัวน่ารักทำไมวะเนี่ย ดูกี้ก็รู้แล้วว่าเธอรู้ว่าเราคบกัน แต่คงอยากจะมาแหย่เด็กผมเล่นๆ
“อ้าว ! … ไหนแดกบอกว่ารักกี้คนเดียวไง”
มาละ การแหย่ของกี้ ส่งเสียงอ้อนๆมาก่อน พร้อมกับทำท่าไม่พอใจ แต่ผมรู้ทันว่ะ
“ใช่รักมาก”
“เฮีย ….”
เอ้าไอ้เป็ดน้ำตาคลอซะแล้ว ผมแค่รับมุกกันเฉยๆเอง ฮ่าๆ กี้ก็เหลือเกินยิ้มอย่างกับได้ของถูกใจ
“แต่ .. ในฝันนะกี้/แดน ฮ่าๆๆ”
“เลิกแหย่แฟนผมได้แล้ว หาแปลกๆแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ”
“ฮ่าๆ ย่ะพ่อคนติดแฟน ไว้เจอกันค่ะแดน กี้ไปละ บ๊ายบาย”
“บายครับ”
ลากันเรียบร้อยก็ต้องหันมาเผชิญหน้ากับแฟนตัวเอง กำลังปาดน้ำตาป้อยๆ เบ้ปากไม่พอใจ
“เป็นอะไรเรา ไม่มีอะไรซะหน่อย”
“สนุกมากปะเฮีย ! แม่งไม่แดกแล้ว”
“เฮ้ยจะไปไหน ม่อน !! ม่อนนนนน”
มันคว้ากระเป๋าเดินตัวปลิวออกจากร้านไปเลย ผมคว้าบิลมาดูก็วางแบงค์พันลงแล้ววิ่งตามมันไป
“ไอ้ม่อนหยุด !”
“…”
เรียกเท่าไหร่ก็ไม่หยุด ตะโกนแม่งลั่นห้างก็ไม่หัน ผมก็สาวเท้าวิ่งกระชากแขนมันไว้
“เป็นไร”
“เฮียแม่ง … ปล่อย”
“หันมา”
“ไม่”
“หันมาคุยกันดีๆ เร็ว หันมา”
“ไม่ !”
“ตามมานี่”
ผมลากมันเดินมาเรื่อยๆ มันก็ขัดขืนครับแต่ผมแรงเยอะกว่า แล้วก็มาถึงบันไดหนีไฟ
“ม่อนเงยหน้า”
“ไม่”
“อย่าดื้อ”
“ไม่”
“ม่อนครับ”
“ฮือออ เฮียยแม่งใจร้ายยยย”
มันปล่อยโฮเต็มที่ กำปั้นหนักๆก็ทุบอกผมไม่ยอมหยุด ตัวแค่นี้หมัดหนักชิบ ผมก็ยืนให้มันทุบอยู่อย่างนั้นจนมันเริ่มหยุดก็ดึงมันมากอดไว้แน่นๆ
“ขอโทษ”
“ฮือออ เฮีย .. ม่อนเสียใจ”
“อืม”
“เฮียชอบพี่กี้ม่อนรู้นะ ฮึก … ใช่มั้ยล่ะ”
“เอามาจากไหน”
“ก็ม่อนชอบเฮียมาตั้งนาน เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ เฮียมองพี่กี้ไม่เหมือนคนอื่นมาตั้งนานแล้ว”
“คิดมาก โอ๋ๆ”
ผมเกยคางบนหัวมัน ตัวมันนี่พอดีอกผมเลยว่ะ ได้แต่กอดมันแน่นๆ ไม่ใช่แค่เพื่อให้มันแน่ใจ แต่เพื่อเป็นการย้ำความรู้สึกตัวเอง เรื่องมัน
นานมากแล้ว …
“ฮึก … เฮียชอบพี่กี้”
“อืม … แต่มันนานมาแล้ว”
“แต่เฮียก็ยังไม่ลืม”
เสียงแผ่วๆดึงลอดออกมา จนผมอดยิ้มไม่ได้ รู้สึกดีที่มันหึง รู้สึกดีที่มันหวง ให้เวลากูอีกนิดนะเป็ด กูเกือบลืมแล้ว …
“รัก .. มันเกิดขึ้น ณ ตรงนั้น แต่กูกับเขาเราเดินผ่านมันมาแล้ว ก็แค่ความทรงจำดีๆ ถึงตอนนี้ถ้าให้เลือกอีกครั้งกูก็เลือกมึง”
“แต่เฮียก็ลืมพี่กี้ไม่ได้ใช่ปะล่ะ”
“อืม มันเป็นมิตรภาพดีๆ ที่กูกับเขายังมีให้กันแค่นั้นเอง เขาก็รู้ว่ากูมีมึง มั่นใจในตัวเองหน่อยเรื่องกูกับเขาไม่มีอะไรหรอก”
“แต่เฮียพาพี่กี้มานอนที่ห้อง …”
“นั่นมันก่อนคบมึง ตอนนี้กูมีมึงคนเดียว”
“ห้องเฮียก็มีความทรงจำกับพี่กี้อยู่ดี ม่อนเห็นนะในกล่องบนโต๊ะมันมีรูปเฮียกับพี่กี้ถ่ายคู่กัน”
“ก็เอาไปทิ้งก็ได้ กล่องนั้นกูไม่ได้ใส่อะไรสำคัญ”
“โทรศัพท์เฮียก็มีเบอร์ …”
“ก็เพื่อนกันมีเบอร์กันจะเป็นไรไป”
“แค่เพื่อนนะเฮีย”
“อืม .. ก็กูมีเป็ดด๋อยๆคนเดียวนี่ล่ะ”
“ฮืออ ม่อนรักเฮียนะ รักมากๆ รักมาตั้งนานแล้ว เฮียอย่าไปรักคนอื่นอีกนะ ไม่ยอมแล้วนะ ของผมนะเฮีย ของม่อนคนเดียวนะ”
“อืม … ”
ผมเชยคางมันขึ้นมาก้มลงไปใกล้ๆจนปากเราชนกัน ก่อนจะกระซิบชิดริมฝีปาก
“I’m yours”
แล้วผมก็ประทับจูบลงไป … จำไว้กูเป็นของมึง
- --------------------------------
ศัพท์ประจำตอนไม่ต้องมีอะไรมาก !!
I'm yours : ฉันเป็นของคุณ
ฟินมั้ยจ๊ะ ! 5555555555555