หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[Ryoooo]

อ๊ายยยยย เขินบวกเสียเลือดดดด
สิงห์น่ารักอะ พีพีทจัดหนักจัดเต็มแบบนี้ชอบบบบ

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 91 “ภัทรดิษ”
จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใยใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป

           “ไอ้สิงห์ คุณพีท...ตื่น” ผมได้ยินเสียงเรียกของคุณนรศรข้างๆ เตียง จึงงัวเงียลืมตาขึ้นมา กำลังจะลุกขึ้นนั่งแต่ลุกไม่ไหว พอหันไปมองข้างๆ ก็ต้องใจหาบวาบลงตาตุ่ม ที่ผมลุกขึ้นไม่ไหวเพราะสิงห์กำลังกอดก่ายผมอยู่เต็มตัว เราสองคนนอนเปลือยกอดกันแนบแน่นอยู่บนเตียงนอนของสิงห์

           “เอ่อ...สิงห์ สิงห์ครับ...สิงห์ ตื่นได้แล้ว” ผมกระซิบบอกสิงห์ให้ลุกขึ้นตื่นโดยไม่กล้าหันไปมองหน้าคุณนรศร สังเกตได้ว่าสิงห์ตัวร้อนผ่าวๆ จึงเอามือไปจับหน้าผากก็รู้ได้ว่าสิงห์มีไข้สูง ตัวสิงห์ร้อนจัดกว่าเมื่อวานนี้มาก ท่าทางอาการไข้จะกำเริบขึ้นมา ผมจึงรีบลุกขึ้นโดยไม่สนใจคุณนรศร

           “คุณนรศรครับ สิงห์มีไข้สูง ช่วยเตรียมรถพาสิงห์ไปโรงพยาบาลด้วยครับ” ผมกระโดดลุกจากเตียงได้ก็รีบแต่งตัวให้ตัวเอง คุณนรศรรีบออกจากห้องไปโดยไม่ได้พูดอะไร และหันมาใส่เสื้อผ้าให้สิงหือย่างเร่งรีบ เจ้าตัวนอนนิ่งไม่ไหวติงปล่อยให้ผมใส่เสื้อผ้าให้เหมือนไม่รู้สึกตัว ผมอุ้มสิงห์ขึ้นมาทั้งตัว ท่าทางสิงห์จะหลับสนิทเพราะพิษไข้ แม้จะสิงห์จะมีน้ำหนักมากแต่ตอนนี้ผมกลับไม่รู้สึกว่าสิงห์หนักเลย ผมอุ้มสิงห์ออกมาวางไว้ที่ข้างคนขับ รัดเข็มขัดให้อย่างดีปิดประตูรถ แล้วกระโดดขึ้นด้านหลังกระบะรถปิกอัพ

           คุณนรศรพาเรามาถึงหน้าโรงพยาบาลที่ลูกผมพักอยู่ พอบุรุษพยาบาลเห็นผมที่กระโดดลงจากรถมาเปิดประตูอุ้มสิงห์ออกมาก็รีบนำเตียงคนไข้มารับสิงห์ ผมวิ่งตามสิงห์เข้าไป พยาบาลสาววิ่งมาหาผมเพื่อถามออาการเบื้องต้นแล้ววิ่งเข้าห้องฉุกเฉินโดยปล่อยให้ผมรออยู่ข้างนอก ไม่ให้ตามสิงห์เข้าไปในนั้น

           ผมนั่งรอสิงห์อยู่หน้าห้องสักพักคุณนรศรก็ตามานั่งข้างๆ เราไม่พูดอะไรกัน เพียงแค่นั่งรอคุณหมอมาบอกอาการของสิงห์อยู่เงียบๆ เมื่อเห็นคุณหมออกมาจากห้องตรวจผมก็รีบลุกขึ้นถามอาการ ปรากฏว่าหมอต้องให้น้ำเกลือ และฉีดยาลดไข้เพราะสิงห์มีไข้สูง อีกทั้งร่างกายก็อ่อนเพลีย ประกอบกับทานอาหารน้อยเกินไปจึงทำให้ร่างกายอ่อนล้าเป็นพิเศษ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง เพียงต้องนอนพักที่โรงพยาบาลเป็นเวลาหนึ่งคืน พรุ่งนี้ถึงจะให้กลับบ้านได้หากอาการไข้ลดลงมากกว่านี้

           “ผมขอโทษครับคุณนรศร” ผมไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี คิดว่าคุณนรศรคงเข้าใจได้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างผมกับสิงห์โดยไม่ต้องมีใครอธิบาย คุณนรศรไม่ตอบกลับพยักหน้าเรียกให้ผมไปนั่งคุยกันที่เดิม เมื่อผมนั่งลงก็ได้ยินเสียงคุณนรศรถอนหายใจดังออกมาชัดเจน

           “ผมจะไม่โทษคุณ มันเป็นทางเลือกของพวกคุณเอง น้องชายผมมันจะเลือกเดินทางไหนก็เรื่องของมัน แต่ผมขอเพียงอย่างเดียว คุณห้ามใช้น้องชายผมเป็นที่ระบายอารมณ์ โปรดรับผิดชอบชีวิตที่เหลือของมันแทนผมด้วยแล้วกัน ผมขอเพียงเท่านี้ หากมันเลือกทางไม่ดีหรือนอกลู่นอกทางในอนาคต คุณก็คอยตักเตือนหรือหาวิธีห้ามปรามมันให้สุดความสามารถแล้วกัน ถือว่าเป็นคำขอร้องสุดท้ายของผม” คุณนรศรขอร้องโดยไม่ได้มองหน้าผม

           “ผมทราบดีว่ามันอายุมากกว่าคุณ แต่ความคิดมันยังเด็กนัก ประสบการณ์ชีวิตของมันก็น้อยเหลือเกิน ผมทุ่มเทกับงานมากเกินไป ใส่ใจกับหนิงมากเกินไป จนแทบจะลืมใส่ใจสิงห์มันให้มากกว่านี้ มันไม่มีพ่อแม่ มีแต่แม่เลี้ยงกับผมที่คอยดูแลมัน แต่ก็ไม่ได้ดูแลเต็มที่เท่าไร เรามีภาระหนักเรื่องสวน เรื่องคนงาน สิงห์มันเป้นเด็กดี ดูแลตัวเองได้ และก็ไม่เคยเรียกร้องความรักจากใคร ดูภายนอกเหมือนมันจะห้าว ดูเข้มแข็งมากแค่ไหนก็ตาม ภายในหัวใจของมันกลับเรียกร้องโหยหาความอบอุ่น มันต้องการความรักมาตลอดชีวิต” คุณนรศรพูดถึงตรงนี้ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม

           “คุณให้มันแทนผมได้ไหม แล้วผมจะไม่เอาเรื่องที่คุณทำให้น้องชายผมเป็นแบบนั้น” คุณนรศรถามผมด้วยสีหน้า และแววตาจริงจัง ผมกลืนน้ำลายเสียงดังเพราะความตื่นเต้น คุณนรศรกำลังจะยกน้องชายให้ผม มันบอกไม่ถูกระหว่างความรู้สึกผิด ผสมกับความดีใจที่อัดแน่นอยู่ข้างใน ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกว่าอยากครอบครองสิงห์เอาไว้มากขนาดนี้

           “ผมรับปาก ผมให้สัญญา ผมสาบาน ผมไม่ได้พูดเล่น ผมอยากบอกคุณนรศรว่าผมจะขอรับผิดชอบดูแลชีวิตที่เหลือของน้องชายคุณให้สุดความสามารถที่ผมคนนี้จะสามารถทำได้ครับ” ผมลุกขึ้นมายืนตรงหน้าคุณนรศรพูดอย่างมั่นใจ คุณนรศรเหมือนตกใจที่ผมดูจริงจังขนาดนั้น มองหน้ากันไม่นานก็ลุกขึ้นมาดึงผมไปกอดเอาไว้แน่น แล้วตบหลังผมค่อนข้างแรงหลายทีเหมือนพอใจมาก

           “ผมชอบที่คุณเป็นคนแบบนี้  ผมถูกชะตาคุณตั้งแต่เรื่องที่มารับผิดชอบต่อน้องสาวผมแล้ว ผมคิดว่าผมเลือกคนไม่ผิด ดีเหมือนกันที่เรื่องมันลงเอยแบบนี้ ผมจะได้นอนตายตาหลับ ผมขอบคุณมากจริงๆ คุณพีท ขอบคุณที่ครอบครัวผมมาเจอคุณ ขอบคุณที่คุณบังเอิญมาข้องเกี่ยวกับพวกเรา ขอบคุณที่เป็นคุณ” คุณนรศรบอกผมพร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีเสียงสะอื้นใดๆ เรามองหน้ากันอย่างซาบซึ้ง

           “ผมยินดีครับ คุณนรศร” ผมพูดออกมาด้วยเสียงดัง คุณนรศรใช้สองมือจับไหล่ผมทั้งสองข้างเขย่าเบาๆ

           “คุณเป็นน้องเขยผมเต็มตัวแล้วพีท เรียกผมว่าพี่ศรเถอะ” พี่ศรนรศรพูดกับผมด้วยสีหน้ามีความสุข ทำให้ใจผมชื้นขึ้นมาเป็นกอง และพี่ศรคงสังเกตสีหน้าผมออกว่าคงสงสัยที่ทำไมเรื่องจึงลงเอยได้ง่ายดายแบบนี้ พี่ศรเพียงยิ้มให้ และชวนผมไปหาอาหารเช้าทานที่โรงอาหารของโรงพยาบาล

           “เมื่อเช้าผมเคาะห้องเรียกพวกคุณค่อนข้างนาน ไม่มีใครออกมาเปิดประตู ผมก็เลยไขกุญแจเข้าไป พอเห็นสภาพคุณกับน้องชายผมเท่านั้น ผมแทบจะลากคุณกับไอ้สิงห์ลงมากระทืบแล้วด้วยซ้ำ ติดที่ผมถูกชะตากับคุณเรื่องความรับผิดชอบที่คุณมีต้อน้องสาวผม ยืนคิดอยู่นานว่าจะเอายังไงก็เลยลองเรียกพวกคุณมาคุยดูก่อน ยิ่งพอเห็นคุณอุ้มน้องชายผมที่สลบวิ่งมาวางไว้ในรถให้ผมไปส่งที่โรงพยาบาลแบบนั้น มันพูดไม่ออกจริงๆ ผมรู้ได้เลยว่าคุณเป็นห่วงมันมาก และคิดว่าคุณคงดูแลมันแทนผมได้” คุณนรศรพูดระหว่างที่เราเดินไปห้องอาหาร

           “พี่ศรจะว่าอะไรไหมครับถ้าผมจะขอพาสิงห์กลับไปอยู่กับผมที่บ้านพร้อมกับลูก” ผมหันไปถามพี่เขย ท่าทางพี่ศรเหมือนใจหาย มองหน้าผมตาโตด้วยความตกใจ จากนั้นแววตาเศร้าหมองก็ฉายออกมาอย่างชัดเจน ผมเห็นน้ำตาเริ่มคลอหน่วยพี่เขยก็ใจหายตาม ผมจึงให้พี่ศรนั่งรอที่โต๊ะแล้วเดินไปสั่งโจ๊กมาสองที่

           “ผมไม่ว่าอะไรหรอก ติดที่สิงห์มันจะยอมทิ้งสวนนี้ไปหรือเปล่า ผมยังกลัวว่าหากผมไม่อยู่แล้ว มันยังดันทุรังทำสวนลิ้นจี่ที่นี่ ผมสร้างหนี้สินไว้ให้มันมากเหลือเกิน ผมไม่รู้ว่ามันจะลำบากขนาดไหนหากผมไม่อยู่กับมันแล้ว” พี่เขยพูดออกมาเหมือนระบายความในใจ เรานั่งทานอาหารกันไปคุยกันไป

           “ผมมีวิธีครับ ผมอยากให้พี่ขายสวนลิ้นจี่ทิ้ง อย่าเพิ่งมองผมแบบนั้นสิครับ พี่ขายสวนนี้ทิ้งเพื่อใช้หนี้ ไม่พอยังไงผมจะช่วยอีกทาง ผมจะให้พี่ไปรักษาโรงมะเร็งอย่างเต็มตัว ค่าใช้จ่ายทั้งหมดผมจะเป็นคนรับผิดชอบ อย่าเพิ่งปฏิเสธครับ ฟังผมให้จบก่อน ผมถือเสียว่าเป็นค่าสินสอดแล้วกัน” ระหว่างที่ผมพูดพี่ศรทำท่าจะขัดอยู่ตลอด จนต้องขอให้พูดให้จบก่อน

           “วิธีของคุณมันก็ดี แต่ติดที่ค่าใช้จ่ายในการรักษากับหนี้สินมันมากเกินไปหรือเปล่า” พี่ศรพูดเหมือนเกรงใจผม

           “ไม่มากครับ มันคือสินสอดของหนิงกับน้องชายพี่ ถือว่าผมมาขอน้องพี่แต่งงานทั้งสองคน ผมจะทำเอกสารรับเป็นพ่อของลูกหนิงทั้งสองคน และทำเอกสารให้พ่อแม่ของผมรับสิงห์เป็นลูกชายอีกคนด้วยเหมือนกัน อย่างนี้คงจะดีกับทั้งสองฝ่ายจริงไหมครับ” ผมพูดออกไปเพราะแม่ยังรับหยกเป็นลูกได้ ทำไมจะรับสิงห์ของผมมาเป็นลูกอีกคนไม่ได้

           “แล้วพ่อแม่คุณจะทำใจได้เหรอที่คุณมีภรรยาเป็นน้องชายผม” ศรดูเป็นกังวลมาก คงจะห่วงชะตากรรมน้องชายในอนาคต แกทั้งคงจะยังไม่ทราบเรื่องที่บ้านผมมาก่อน

           “ไม่ต้องห่วงครับ ผมมีน้องฝาแฝดที่เพิ่งแต่งงานกับผู้ชายเช่นกัน และน้องสะใภ้ของผมก็มาเป็นลูกบุญธรรมพ่อกับแม่ผมแล้ว พี่ศรสบายใจได้ ผมจะให้พ่อกับแม่มาหาพี่ที่นี่ เราจะมาสู่ขอให้เป็นเรื่องเป็นราว...เอ่อ ไม่ดีๆ สิงห์คงโกรธผมตายเลย ผมจะให้พ่อแม่มาดูหน้าหลานที่นี่แล้วมาเจอพี่กับสิงห์ดีกว่า ถึงยังไงผมก็มีภาษีดีกว่าน้องชายตรงที่มีหลานให้พ่อแม่อุ้มถึงสองคนนะครับ แถมยังได้พี่เมียมาเป็นสะใภ้อีกคน พ่อกับแม่ผมเป็นคนใจดีมาก ท่านคงดีใจสุดๆ พี่เชื่อผมเถอะครับ” ผมอธิบายยาวจนพี่ศรอ้าปากค้าง

           “มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ” พี่ศรถามผมเหมือนกับไม่เชื่อ หน้าตาดูงงกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของผมมาก ผมจึงร่ายยาว เราสองคนทานอาหารกันเสร็จ แล้วพากันไปดูอาการของสิงห์ ระหว่างนั้นผมก็เล่าเรื่องครอบครัวผมให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ จนสิงห์ฟื้นขึ้นมา

           “เป็นยังไงบ้าง ปวดหัวหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหม ดื่มน้ำหน่อยนะ” ผมรีบลุกขึ้นไปดูอาการสิงห์อย่างใกล้ชิด พอถามอาการเจ้าตัวก็เอาแต่ส่ายหน้า จนผมต้องรินน้ำใส่แก้วข้างเตียงให้ดื่ม เพราะสิงห์ยังไม่ได้ดื่มน้ำเลยตั้งแต่ทานยาเมื่อคืน แล้วเวลานี้ก็บ่ายกว่าๆ แล้ว สิงห์หลับไปหลายชั่วโมงมาก

           “รักกันจริงนะ ขอให้รักกันนานๆ แบบนี้ตลอดไปแล้วกัน” พี่ศรแซวเสียงดังจนสิงห์ตกใจสำลักน้ำ ทำตาโตหันมามองหน้าพี่ศรสลับกับหน้าผม ไมรู้จะตอบสิงห์ว่ายังไงจึงได้แต่พยักหน้าให้รู้ว่าพี่ศรรู้หมดแล้ว สิงห์หน้าซีดขึ้นมาทันตา ดูท่าทางจะกลัวพี่ศรมาก

           “ใจเย็นๆ ไอ้น้องรัก พี่ไม่ว่าอะไรหรอก พี่เชื่อว่าแกก็รักคุณพีท แค่เห็นท่านอนแกพี่ก็รู้แล้วว่าแกเปิดใจให้ พี่เลี้ยงแกมาจนโตพี่รู้จักแกดี แค่แกให้คุณพีทนอนบนเตียงเดียวกัน แกยอมกอดคุณพีทแบบนั้น แสดงว่าแกหลังรักคุณพีทเหมือนกันใช่ไหม” พี่ศรพูดจบเท่านั้น สิงห์น้อยของผมก็หน้าแดงจัด น่ากลัวเหมือนจะระเบิดออกมา พอเห็นผมกำลังมองด้วยความสงสัยก็รีบเอาหมอนมาปิดหน้าตัวเองหลบหน้าผมด้วยความอาย

           “หมายความว่ายังไงครับ” ผมหันไปถามพี่ศรแทน

           “ก็น้องผมมันจะไม่ยอมนอนร่วมเตียงกับใครเด็ดขาดถ้าไม่จำเป็น และที่แน่ๆ มันจะไม่ยอมกอดใครนอนแบบนั้นแน่นอน เวลามันนอนใครไปถูกตัวมันจะรำคาญจนต้องตื่นขึ้นมา อันนี้ผมเห็นมันเป็นตั้งแต่เด็ก แต่มันกอดคุณแน่นแบบนั้น แถมยังหลับสนิททั้งที่มันเป็นคนขี้อาย ไม่ชอบให้ใครกอดหรือไปกอดใคร มันบอกผมว่าคนเดียวที่มันจะกอดคือแฟนมันเท่านั้น จริงไหมวะน้องรัก” พี่ศรพูดจบก็หัวเราะร่วน ผมได้ยินดังนั้นก็รู้สึกหัวใจพองโตจนแทบจะทะลุอกออกมา

           “พอได้แล้วน่าพี่ศร เอ่อ...พี่ไม่ว่าอะไรผมกับคุณพีทเหรอครับ” สิงห์ยอมเปิดหมอนที่ปิดหน้าตัวเองอยู่ออกมาถามทั้งที่ใบหน้ายังแดงจัด แต่ตอนนี้คงมีความสงสัยอยู่ในใจมากกว่า

           “พี่จะไปว่าอะไรได้วะ ในเมื่อผัวแกจะมารับผิดชอบด้วยการส่งขันหมากจากกรุงเทพมาสู่ขอเร็ว นี้แล้ว” พี่ศรพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเท่านั้น สิงห์หันมามองหน้าผมขวับด้วยสายตาเหมือนตกใจสุดขีด

           “มะ...ไม่ต้อง ไม่ได้นะ อย่าทำแบบนั้น ขายขี้หน้าชาวบ้านตายห่า แล้วผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ” สิงห์น้อยของผมช่างบริสุทธิ์ทั้งกายทั้งใจจริงๆ อย่างนี้ก็สนุกผมล่ะ

           “คือ...พี่ศรโกรธมาก ผมก็เลยต้องแสดงความรับผิดชอบต่อนาย ผมเป็นคนทำให้นายต้องมาเป็นแบบนี้ ดังนั้นผมจะให้พ่อแม่มาสู่ขอนายที่นี่เป็นการขอขมาต่อพี่ศร” ผมรีบรับมุขพี่ศรทันที ยังดีว่าพยาบาลย้ายสิงห์ให้มานอนในห้องพักเดี่ยว ไม่ต้องกลัวรบกวนใคร เราจึงคุยกันได้สะดวกหน่อย

           “ไม่ใช่นะพี่ ผมไปปล้ำคุณพีทเอง ผมไปจูบคุณพีทจนเกิดอารมณ์ก่อนนะพี่ คุณพีทไม่ได้ทำอะไรผมเลยด้วยซ้ำมีแต่ผมอยากรู้อยากลองจนคุณพีทต้องมาเป็นแบบนี้ต่างหาก ผมเริ่มเองทั้งหมดเลยพี่ ไม่ต้องให้คุณพีทมารับผิดชอบอะไรผมหรอก อีกอย่างไม่ว่ายังไงก็ไม่ต้องกลัวผมท้องด้วย พี่ศรอย่าไปทำให้คุณพีทต้องเดือนร้อนถึงครอบครัวสิครับ” สิงห์พูดด้วยอาการตกใจ สารภาพทุกอย่างกับพี่ชายเองจนหมด

           “อะ...ไอ้สิงห์ นี่แกรักคุณพีทจนหมดใจแล้วใช่ไหม แกออกรับแทนขนาดนี้ ไม่ต้องหลบตา พี่เชื่อว่าถ้าแกแค่อยากลองแกจะไม่พูดสารภาพกับพี่ขนาดนี้แน่ แกเป็นห่วงกลัวว่าพ่อแม่คุณพูดรู้แล้วคุณพีทจะเดือดร้อน แกกลัวแทนผัวแกสินะ ใช่ไหมไอ้น้องพี่ ตายห่า...น้องกูหลงรักผู้ชายไปหมดตัว หมดหัวใจขนาดนี้ เป็นไปได้ยังไงวะ” พี่ศรพูดออกมาเหมือนไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน

           “สิงห์...นายรักผมจริงๆ เหรอ ใช่ไหม” ผมถามย้ำเพื่อความแน่ใจ เจ้าตัวหน้าแดงจัดอีกครั้ง ไม่ยอมตอบแต่หันหน้าหลบตาผม ไม่พูดอะไรอีกเลย ทั้งห้องเงียบสนิทจนได้ยินแต่เสียงหายใจ แต่ผมกลับได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นรัวจนแทบจะหัวใจวายด้วยความดีใจ

           “มันไม่ตอบ ไม่ปฏิเสธ ถือว่ามันยอมรับแล้วกันคุณพีท สรุปว่าเอาตามที่ตกลงกันไว้นะ คุณพีทก็จัดการตามที่เห็นสมควรแล้วกัน” พี่ศรพูดสรุปให้หลังจากที่เงียบกันไปนาน

           “ไม่ได้นะพี่ ไม่ต้องให้มาสู่ขออะไรไม่ได้เหรอครับ ผม...ถือว่าผมไม่รักดีหนีตามผัวไปแล้วกันนะพี่นะ อย่าให้ต้องมาทำอะไรวุ่นวายเลย” สิงห์พูดออกมาทำเอาผมกับพี่ศรแทบจะหลายหลังตกเก้าอี้ พี่ศรหันมามองหน้าผมไม่นานก็ขำจนผมต้องหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นห้องตามๆ กันจนสิงห์งงไปหมด

           “ไอ้สิงห์ พี่รู้แล้วว่าแกรักคุณพีท แต่พี่คงเข้าใจไม่ผิดใช่ไหมว่าแกจะไปอยู่กับคุณพีท” พี่ศรเดินเข้ามาใกล้สิงห์ที่ข้างเตียง ใช้มือลูบศีรษะน้องชายอย่างเบามือด้วยความเอ็นดู ถามน้องชายเสียงเบา

           “ครับพี่ ผมจะไปสมัครเป็นคนสวน คนขับรถ หรือคนรับใช้ก็ได้ที่บ้านคุณพีท แล้วจะเอาเงินส่งมาให้พี่ศร เก็บเอาไว้รักษาโรคมะเร็ง ชดเยที่พี่เคยทำงานหนักเลี้ยงดูผมมา” สิงห์พูดออกมาโดยไม่ปรึกษาผมสักคำ นี่คิดว่าผมจะใจร้ายให้เมียคนเดียวของผมต้องมาทำสวน หรือมารับใช้ใครได้ยังไงกัน ผมอยากพูดแทรกออกไปแต่พี่ศรห้ามเอาไว้

           “ถ้าอย่างนั้นแกไปเถอะ ไม่ต้องห่วงพี่ พี่จะขายสวนลิ้นจี่ทิ้งใช้หนี้ธนาคาร พี่ดูแลไม่ไหวแล้ว พี่จะไปรักษาตัวตามที่หมอขอเอาไว้สักที แกดูแลตัวเองดีๆ แล้วกัน แล้วแกก็ตั้งใจทำงานที่บ้านคุณพีทให้ดี ค่อยเอาเงินส่งเข้าธนาคารมาให้พี่ที่นี่ พี่จะติดต่อแกไปเรื่อยๆ น้องรัก พี่ฝากแกไปดูแลหลานของเราที่บ้านคุณพีทด้วยนะ” พี่ศรพูดกับน้องชายจบก็หันหน้ามามองผมแล้วพยักหน้าให้ว่าไม่ต้องพูดอะไรต่อ ผมเห็นน้ำตาของพี่เขยไหลออกมาหนึ่งหยด

           “พี่ศร...พี่ไม่โกรธผมเหรอที่ผมเป็นแบบนี้” สิงห์ถามพี่ชายแบบนั้น ทำให้ผมเริ่มอึดอัด จึงขอตัวทำท่าจะออกไปข้างนอกปล่อยให้พี่น้องได้ระบายความในใจต่อกัน แต่พี่เขยดันห้ามไว้ บอกให้ผมอยู่ด้วย จึงนั่งลงที่โซฟาฟังพี่น้องคุยกันเงียบๆ โดยไม่แสดงความเห็นอะไร

           “แกฟังนะ...พี่ไม่โกรธ แต่พี่ยอมรับว่าผิดหวังนิดหน่อย แกไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น อาการผิดหวังของพี่มันเหมือนกับตอนที่แกบอกพี่ว่าจะไม่เรียนต่อมหาวิทยาลัย แล้วออกมาช่วยพี่ทำงานแทน สุดท้ายแกก็พิสูจน์ให้พี่เห็นว่าแกรับผิดชอบตัวเองได้ แกช่วยพี่อย่างตั้งใจจริง พี่ก็เลยกลับมาภาคภูมิใจในตัวน้องชายอย่างแกอีกครั้ง ดังนั้น...สิงห์ คราวนี้แกจงพิสูจน์ให้พี่เห็น ว่าแกทำให้พี่ผิดหวังที่แกเลือกทางเดินแบบนี้ แต่แกก็สามารถทำให้พี่ภูมิใจได้ด้วยการเป็นคนดี ตั้งใจทำงานที่บ้านคุณพีท เชื่อฟังคุณพีททุกอย่างเหมือนแกเคยเชื่อฟังพี่ ตะ...ต่อไป...ต่อไปถ้าพี่...ตาย...แล้ว แกต้องรัก...ต้อง...ฮึก...เคารพ...คุณพีทเหมือนที่แกรักพี่รู้ไหมน้องรัก....พี่รักแกนะ...ฮือออ” พี่ศรพูดจบก็ร้องไห้โฮออกมากอดน้องชาย

           ผมเห็นภาพนั้นก็นั่งน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ได้แต่มองสองพี่น้องร้องไห้กอดกันอยู่อย่างนั้น ไม่นานพี่ศรก็เดินมาสะกิดให้ผมออกไปก่อน ผมจึงเดินออกมารอข้างนอก ไปดูหน้าลูกฆ่าเวลาให้พี่ศรได้ตกลงอะไรกับสิงห์ให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกลับมาอีกที

           “ผมว่าแล้วว่าคุณต้องอยู่ที่นี่” พี่ศรทักผมจนตกใจ ผมยืนมองดูลูกผ่านผนังกระจกอยู่เกือบหนึ่งชั่วโมง

           “สิงห์หลับไปแล้ว คืนนี้ผมฝากคุณนอนเฝ้าน้องชายผมด้วย ผมจะไปเก็บของให้พวกคุณสองคนมาส่งให้ที่นี่นะครับ แล้วเรื่องที่คุณจะพาคุณพ่อคุณแม่มาดูหน้าหลานผมไม่ว่าอะไรผมจะเป็นธุระให้เรื่องเอกสารจากทางโรงพยาบาล แต่เรื่องของสิงห์คุณคุยกับพ่อแม่ของคุณเอง ผมไม่ขอยุ่งเกี่ยวแต่ยินยอมทุกอย่างตามที่คุณเสนอ ผมยกน้องให้คุณเรียบร้อยแล้ว ที่เหลือสุดแล้วแต่คุณจะดูแลมันแล้วกัน” พี่ศรพูดจบก็ยื่นมือมาตบบ่าผมเบาๆ แล้วเดินจากไปเงียบๆ ผมจึงเดินกลับห้องเข้าไปหาสิงห์ และตัดสินใจโทรบอกพลัส เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังก่อน พลัสดูตกใจมากที่ผมมีเมียเป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่ก็ดีใจที่ยังมีหลานให้คุณพ่อคุณแม่อุ้มถึงสองคน

           “เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ล่ะน้องรัก นายช่วยพี่เล่าให้คุณพ่อคุณแม่ฟังแล้วกัน ถ้าเป็นไปได้รับพากันมาดูหน้าหลานที่นี่เลย ฉันอยากอวดจะแย่แล้วว่ะ หน้าเหมือนพวกเราตอนเล็กๆ เป็นบ้า ให้ป้าแก้วกับหยกมาด้วยก็ดี ฉันอยากให้มาคุยกันเรื่องรับสิงห์เป็นลูก และใช้หนี้ให้คุณนรศร” ผมบอกน้องชายจบก็วางสายทันทีที่ได้ได้ยินการตอบรับ แม้เวลามันจะสั้นมากระหว่างที่ผมรู้จักสิงห์ แต่หัวใจของผมบอกได้ว่าผมเลือกถูกแล้ว ที่จะให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้

[aloney]

สิงห์น่าสงสาร  เป็นคนซื่อที่น่ารักที่สุดในโลก

นอกจากพี่พีทที่หลงรักสิงห์แล้ว  จะบอกว่ายังมีเค้าอีกคนที่หลงรักสิงห์เหมือนกัน  >////<

พี่ศรไม่ตายได้ไหม ???

[NOoTuNE]

  ไม่อยากให้พี่ศรตายเลย สงสารสิงห์

สิงห์เป็นคนน่าสงสารมากเป็นเหมือนเด็กน้อยที่ใสบริสุทธิ์ ขอให้พีทรักและดูแล สิงห์ ให้มีแต่ความสุขนะ

[Nus@nT@R@]

พ่อแม่ของพีทและพลัสคงจะดีใจเนอะ เพิ่งได้ลูกชายคนเล็กและภรรยาเข้า แล้วนี่ยังได้หลานและสะใภ้คนโตเข้าบ้านอีกรอบ ฮ่าๆๆ

[หมูกระต่าย]

ครอบครัวของพี่ศรน่าสงสารมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พี่สิงห์นี่น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สรุปบ้านนี้ได้ลูกสะใภ้เป็นผู้ชายทั้งคู่เลย

[moobarpalang]

ศรเป็นพี่ชายที่รักน้องมากเลยแต่ไม่มีเวลาให้น้อง
สิงก็นะคิดได้ไงหนีตามผัวตัวเอง

[yeyong]

ฮาสิงห์ตอนที่ให้พี่ชายคิดว่าหนีตามผัวไป คิดได้ยังไง 

อยากอ่านมุมมองของสิงห์ที่มีต่อพีทบ้างจังเลยค่ะ

[Still_14OC]

แหมพี่พีทได้ทีข่มพี่พลัสเลยนะ นี่ถ้าไม่มีลูกแฝด ทำไม่ได้นะเนี่ย

[gookgik]

อ่านแล้วน้ำตาซึมสงสารครอบครัวสิงห์ โดยเฉพาะพี่ศร    สิงห์เป็นคนที่ซื่อ บริสุทธิ์  คิดอะไร ก็พูดแบบนั้น  ฮาที่สิงห์บอกตัวเองเป็นคนจูบพีท ปล้ำพีทเอง  พีทไม่ได้ทำอะไรเลย

หวังว่าพ่อแม่พีทจะรักและสงสารสิงห์ และรับสิงห์เป็นลูกบุญธรรมอีกคน   


+ 1 ให้กับความซื่อแต่น่ารักของสิงห์

[lidelia]

สิงห์ซื่อมากกกก แล้วก็น่ารักมากด้วยเหมือนกัน 

+1 ให้กับความฮาของสิงห์ 

[akiko]

สงสารพี่ศรมากมาย แต่โชคดีที่ครอบครัวนี้ได้ว่าเจอคุณพีทจริงๆๆ

[entirom]

หนีตามผัว

คิดได้งัยเนี้ย

สิงห์น่ารักอ่ะ

  สิงห์
 โดน พีช

 

[kun]

สงสารศรจัง เวลาเหลือน้อยซะแล้วอะดิ

สิงห์ น่ารักแบบซื่อได้ใจมากเลย ไปอยุ่บ้านพีทแล้ว
จะเป็นยังไงบ้างน่า

[pragunmit]

ฟิน ฟิน ฟิน 

บอกได้เลยว่า " ชาววาย " ฟิน !!!  5555

เป็นกำลังใจให้พี่หมอแต่งเสร็จเร็วๆ แล้วอย่าลืมเรื่องต่อไปนะ ค๊าบบบบบ ^^" 

[paulla]

happy ending is coming soon... 

[HISY]

สงสารพี่ศร
สิงห์น่ารักอ่ะ

[bytoey]

"ถือว่าผมไม่รักดีหนีตามผัวไปแล้วกันนะ"...อยากกดlike ประโยคนี้ล้านครั้ง ชอบอะ

อยากอ่านตอนหน้าเร็วๆแล้วคร้า

อ้อ..เรื่องรวมเล่ม http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21674.0

เผื่อได้ข้อมูลไรบ้างนะคะ^^ อยากให้รวมเล่มมากเลยค่ะ

[charapin]

น่าฮักขนาดดดดดดดดดดดดดดดดด สิงห์น้อย

พี่พีทอย่าแกล้งเยอะนะ

 

[Ryoooo]

น่ารักอะสิงห์ พูดมาแตะลคำ น่ารักตลอดๆ
ชอบบบบ อ่านไปก็ชอบบบสิงห์มากขึ้น
แต่พี่ศรจะตายมั้ยอะ

[totoken]

"ถือว่าผมไม่รักดีหนีตามผัวไปแล้วกันนะ"...อยากกดlike ประโยคนี้ล้านครั้ง ชอบอะ

อยากอ่านตอนหน้าเร็วๆแล้วคร้า

อ้อ..เรื่องรวมเล่ม http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=21674.0

เผื่อได้ข้อมูลไรบ้างนะคะ^^ อยากให้รวมเล่มมากเลยค่ะ

ขอบคุณคร๊าบ ไว้มีโอกาสจะรวมให้นะคร๊าบผม อยากมีผลงานของตัวเองเหมือนกัน ^_^

[bulldog17]

สงสารพี่ศร

[love2y]

วันนี้คนเขียนจะใจดีลงเบิ้ลให้อ่านอีกกี่ตอนน้า??? คึคึ

[AnimajuS]

ยังโชคดีนะ มีทายาท ของพีท ไว้ 2 คน

ช่วงนี้ ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะ คุณหมอ

เดี๋ยวไม่สบาย ไม่มาอัพ คนอ่านจะขาดใจตายซะก่อน

[totoken]

วันนี้คนเขียนจะใจดีลงเบิ้ลให้อ่านอีกกี่ตอนน้า??? คึคึ

ยังโชคดีนะ มีทายาท ของพีท ไว้ 2 คน

ช่วงนี้ ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะ คุณหมอ

เดี๋ยวไม่สบาย ไม่มาอัพ คนอ่านจะขาดใจตายซะก่อน

ขอบคุณนะคร๊าบที่เป็นห่วง ผมขอลงวันละตอนพอนะคับช่วงนี้ เพราะอีกแค่ 10 ตอนก็จบละครับผม

[Noi]

ว่าจะรออ่านอีกซักตอน แต่ถ้าคุณหมอบอกว่าลงวันละตอนนั้นคืนนี้เราไปนอนเลยดีกว่าจะได้อ่านวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้อากาศน่านอนมาก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[gupalz]

สิงห์เริ่มน่ารักขึ้นเรื่อยๆเลย
ขออย่าให้พี่ศรตายเลย

[choijiin]

อยากจะลงไปกรี๊ดกับพื้นบ้าน
 
น้องสิงห์ทำไมอินโนเซนต์น่ารักได้ขนาดนี้ค้าาาาาา
เล่นเอาแฟนๆเรื่องนี้ถึงหงายเงิบ
หลงรักน้องสิงห์ลูก(สาว)คนใหม่กันถ้วนหน้า
 
ตอนแรกอิมเมจออกจะน่าถีบมากกว่านะเนี่ย
ไปๆมาๆน่ารักน่าฟัด ขัดกับอายุจริงๆนะเออ
 
เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยค่ะ สู้ๆนะคะ
 

[armmyrine]

  ชอบนะคะ (นิยาย หรือ ผู้แต่งอ่ะ อิคนโพสต์) คริคริ แต่ไม่อยากให้จบเลย ติดตามมาตั้งแต่ตอนที่ 1  เริ่มต้นนู่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน   ยังไงก็ขอตอนพิเศษอีก 100 ตอนก็พอนะคะคุณหมอ  อิคึอิคึ

[punchnaja]

รู้สึกว่าชอบคาแรกเตอร์พี่ศรง่ะ ไม่อยากให้ตายเล้ยยยย